Pages |
[417] |
ἀκερδές.
(Ἑρμογένης)
Ἀληθῆ
λέγεις.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
βλαβερόν»
γε
καὶ
ζημιῶδες.
(Ἑρμογένης) |
[400] |
ἀληθῶς
ὀνομαζόμενον
ὡς
ἐτέθη.
(Ἑρμογένης)
|
Ἀλλὰ |
δὴ
τὸ
μετὰ
τοῦτο
πῶς |
[410] |
(ἔτος,
ἐξ
ἑνὸς
λόγου.
(Ἑρμογένης)
|
Ἀλλὰ |
δῆτα,
ὦ
Σώκρατες,
πολὺ
ἐπιδίδως. |
[406] |
Μεγάλα,
ὦ
παῖ
Ἱππονίκου,
ἐρωτᾷς.
|
Ἀλλὰ |
ἔστι
γὰρ
καὶ
σπουδαίως
εἰρημένος |
[433] |
ἐγὼ
καὶ
Ἑρμογένης
ἐλέγομεν.
(Κρατύλος)
|
Ἀλλὰ |
μέμνημαι.
(Σωκράτης)
Καλῶς
τοίνυν.
Ὅταν |
[428] |
ὀνομάτων
καὶ
ἐμὲ
γράφου.
(Κρατύλος)
|
Ἀλλὰ |
μὲν
δή,
ὦ
Σώκρατες,
ὥσπερ |
[411] |
(Σωκράτης)
τάχα
μᾶλλον
φήσεις.
~(Ἑρμογένης)
|
Ἀλλὰ |
μετὰ
τοῦτο
τὸ
εἶδος
ἔγωγε |
[415] |
ἐγώ
σοι
συμβούλομαι,
ὦ
Ἑρμόγενες.
|
Ἀλλὰ |
μὴ
(λίαν,
ὦ
δαιμόνιε,
ἀκριβολογοῦ, |
[438] |
σοι
ἐδοκοῦμεν
ἄρτι
λέγειν;
(Κρατύλος)
|
Ἀλλὰ |
μὴ
οὐκ
ἦν
τούτων
τὰ |
[436] |
ἄλλο
τι
ἢ
ἐξαπατηθήσεσθαι;
(Κρατύλος)
|
Ἀλλὰ |
μὴ
οὐχ
οὕτως
ἔχει,
ὦ |
[391] |
ἐστιν
αὐτοῦ
ἡ
ὀρθότης.
(Ἑρμογένης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
ἐπιθυμῶ
γε
εἰδέναι.
(Σωκράτης) |
[412] |
ψυχὴν
τοῖς
πράγμασι
τὸ
συνιέναι.
|
Ἀλλὰ |
μὴν
ἥ
γε
σοφία»
φορᾶς |
[420] |
ἔχοι
ἂν
τοῦτο
τὸ
ὄνομα.
|
~Ἀλλὰ |
μὴν
ἵμερός»
γε
τῷ
μάλιστα |
[406] |
ἀφροῦ
γένεσιν
ἀφροδίτη»
ἐκλήθη.
(Ἑρμογένης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
οὐδ᾽
Ἀθηνᾶς
Ἀθηναῖός
γ᾽ |
[440] |
αὑτοῦ
ἰδέας;
(Κρατύλος)
Οὐδαμῶς.
~(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
οὐδ᾽
ἂν
γνωσθείη
γε |
[386] |
ἔσται.
(Ἑρμογένης)
Ἔστι
ταῦτα.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
οὐδὲ
κατ᾽
Εὐθύδημόν
γε |
[408] |
εἰ
τὶ
ὅδε
λέγει.
~(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
τοῦτό
γε
ἔοικε
περὶ |
[402] |
ἐννοῶ
ὄνομα
τί
βούλεται.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
τοῦτό
γε
ὀλίγου
αὐτὸ |
[422] |
συνδοκεῖ.
(Ἑρμογένης)
Πάνυ
γε.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
μὴν
ὧν
γε
νυν<
δὴ> |
[398] |
γένος
γίγνεται
τὸ
ἡρωικὸν
φῦλον.
|
Ἀλλὰ |
οὐ
τοῦτο
χαλεπόν
ἐστιν
ἐννοῆσαι, |
[407] |
ἴδηαι
οἷοι
Εὐθύφρονος
ἵπποι.
(Ἑρμογένης)
|
Ἀλλὰ |
ποιήσω
ταῦτα,
ἔτι
γε
ἓν |
[440] |
εὕρῃς,
μεταδιδόναι
καὶ
ἐμοί.
(Κρατύλος)
|
Ἀλλὰ |
ποιήσω
ταῦτα.
εὖ
μέντοι
ἴσθι, |
[422] |
ἔσται.
(Ἑρμογένης)
Πάνυ
γε.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
ὕστερα,
ὡς
ἔοικε, |
[433] |
δοκεῖ
λέγεσθαι;
(Κρατύλος)
Ἔμοιγε.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
τὰ
πρῶτα
εἰ
μέλλει
δηλώματά |
[424] |
καὶ
ἄλλα.
(Σωκράτης)
Εἰκὸς
γάρ.
|
Ἀλλὰ |
τίς
ἂν
εἴη
ὁ
τρόπος |
[433] |
τοῦ
πράγματος;
(Κρατύλος)
Ἐμοιγε.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
τὸ
εἶναι
τῶν
ὀνομάτων
τὰ |
[428] |
~(Ἑρμογένης)
Μὰ
Δί᾽
οὐκ
ἔμοιγε.
|
Ἀλλὰ |
τὸ
τοῦ
Ἡσιόδου
καλῶς
μοι |
[436] |
ταὐτὸν
ἐγίγνετο
τὰ
ὀνόματα;
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
τοῦτο
μέν,
ὠγαθὲ
Κρατύλε,
οὐδέν |
[397] |
περὶ
τῶν
ὀνομάτων
ἀκούσαιμι.
(Σωκράτης)
|
Ἀλλὰ |
χρὴ
οὕτω
ποιεῖν.
Πόθεν
οὖν |