Discours, paragraphes |
[18, 20] |
Οὐδὲν
γὰρ
ἂν
ἡμᾶς
κωλύοι,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
ἀθλιωτάτους
εἶναι,
ἐπὶ |
[18, 0] |
τῶν
ὄντων;
(αὶ
μὲν
δή,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
καὶ
Διόγνητος
διαβληθεὶς |
[18, 0] |
ΝΙΚΙΟΥ
ΑΔΕΛΦΟΥ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
(Ἐνθυμήθητε
τοίνυν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
οἷοί
τινες
ὄντες |
[18, 10] |
δημοκρατίας
ἀπέθανον.
(ὖ
δ᾽
οἶδ᾽
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
ὅτι
περὶ
πλείστου |
[18, 20] |
τοῖς
κινδύνοις
τεύξονται.
(Οὐκ
ἔχω,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
οὕστινας
δεησομένους
ὑπὲρ |
[18, 20] |
μετέχοντες.
~Καὶ
εἰ
μὲν
ἑωρᾶτε,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
σῳζόμενα
τῇ
πόλει |
[18, 10] |
βοηθήσοντες
ἦλθον,
ὑπὸ
δ᾽
ὑμῶν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
τοιούτους
γεγενημένους
τῶν |
[18, 10] |
παρ᾽
ἡμῶν
ἐδέξατο.
Καίτοι
δεινόν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
ὑπὸ
μὲν
τῶν |
[18, 0] |
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ
ληφθεὶς
ἐν
|
ᾧ |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ |
[18, 0] |
λέγειν.
(Εὐκράτης
τοίνυν,
ἀδελφὸς
μὲν
|
ὢν |
ἐκεῖνον,
πατὴρ
δ᾽
ἐμός,
ἤδη |
[18, 0] |
πολλῷ
χρόνῳ
ὕστερον
Νικήρατος,
ἀνεψιὸς
|
ὢν |
ἐμὸς
καὶ
ὑὸς
Νικίου,
εὔνους |
[18, 0] |
ἐμὸς
καὶ
ὑὸς
Νικίου,
εὔνους
|
ὢν |
τῷ
ὑμετέρῳ
πλήθει,
συλληφθεὶς
ὑπὸ |
[18, 10] |
οἱ
ῥήτορες
λέγουσιν,
ἀλλ᾽
ἀφ᾽
|
ὧν |
ἂν
αὐτοὶ
κερδαίνειν
μέλλωσι,
ταῦτα |
[18, 20] |
καὶ
αἱ
τῆς
πόλεως
συμφοραί.
|
Ὧν |
ἄξιον
ὑμᾶς
ἐνθυμηθέντας
προθύμως
ἡμῖν |
[18, 0] |
τῶν
ἄλλων
οὐδενὸς
πώποτ᾽
ἀποστᾶσιν
|
ὧν |
ἡ
πόλις
αὐτοῖς
προσέταξεν,
ἀλλὰ |
[18, 0] |
κατὰ
τῶν
πολεμίων
ἔστησε
τρόπαια,
|
ὧν |
καθ᾽
ἓν
ἕκατον
πολὺ
ἂν |
[18, 10] |
τοιούτους
γεγενημένους
τῶν
ὄντων
ἀποστερεῖσθαι,
|
ὧν |
οἱ
πατέρες
ὑπὲρ
τῆς
δημοκρατίας |
[18, 10] |
ὥσθ᾽
ὑμᾶς
τοὺς
αὐτούς,
περὶ
|
ὧν |
ὅρκους
ὀμωμόκατε,
ὑμῖν
αὐτοῖς
τὰ |
[18, 0] |
ὄντες
πολῖται
καὶ
αὐτοὶ
καὶ
|
ὧν |
προσήκοντες
ἀδικούμενοι
ἀξιοῦμεν
ἐλεεῖσθαι
ὑφ᾽ |
[18, 0] |
τοῦτ᾽
ἀρετῆς
ἦλθεν
ὥστε
μᾶλλον
|
ὠργίζετο |
τοῖς
εἰς
ὑμᾶς
ἡμαρτηκόσιν
ἢ |
[18, 20] |
χρημάτων,
ἀπὸ
τούτων
ὑμῖν
εἰσφέρομεν.
|
Ως |
οὖν
ἡμῶν
ταύτῃ
τῇ
γνώμῃ |
[18, 0] |
πλήθει,
ἐν
δὲ
τῇ
δημοκρατίᾳ
|
ὡς |
κακόνοι
ὄντες
τῷ
πλήθει
ἀποστεροίμεθα |
[18, 10] |
ξένους,
ὅτι
Ἀθήνῃσι
τοσοῦτον
δύναται,
|
ὥσθ᾽ |
ὑμᾶς
τοὺς
αὐτούς,
περὶ
ὧν |
[18, 20] |
ἐστερημένους,
οἷς
ἡ
τύχη
παρέδωκεν
|
ὥστ᾽ |
ἔτι
ἡμᾶς
παῖδας
ὄντας
ἐπὶ |
[18, 10] |
τὰ
τῆς
πόλεως
πράττοντες
διάκεινται,
|
ὥστ᾽ |
οὐχ
ὅ
τι
ἂν
τῇ |
[18, 0] |
ἀλλ᾽
εἰς
τοῦτ᾽
ἀρετῆς
ἦλθεν
|
ὥστε |
μᾶλλον
ὠργίζετο
τοῖς
εἰς
ὑμᾶς |
[18, 0] |
διὰ
τοὺς
προγόνους
καὶ
αὐτόν,
|
ὥστε |
οὐκ
ἄν
ποθ᾽
ἑτέρας
ἐπιθυμῆσαι |
[18, 10] |
καὶ
πᾶσι
δεινὰ
ἐδοκοῦμεν
πεπονθέναι,
|
ὥστε |
Παυσανίας
τὰ
μὲν
παρὰ
τῶν |
[18, 20] |
ὑπὸ
τῶν
τριάκοντα
κώνειον
πιόντες,
|
ὥστε |
τῆς
ἐρημίας
ἡμετέρας
αἴτιαι
γεγόνασιν |
[18, 20] |
οὐκ
ἐλάττω
ἀπ᾽
αὐτῶν
ὑμεῖς
|
ὠφεληθήσεσθε |
ἢ
ἡμεῖς
οἱ
κεκτημένοι,
(ἐπεὶ |
[18, 0] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
συκοφαντῶν
φεύγων
|
ὤχετο, |
μετ᾽
ὀλίγων
δὲ
τῶν
ἐκπεπτωκότων |