Discours, paragraphes
[18, 10]	πλήθει συνέφερε τοὺς μὲν ἔχειν	τὰ	αὑτῶν, τῶν δὲ ἀδίκως δεδημεῦσθαι
[18, 10]	τριάκοντα ξένια οὐκ ἠθέλησε λαβεῖν,	τὰ	δὲ παρ᾽ ἡμῶν ἐδέξατο. Καίτοι
[18, 20]	μὲν αὐτῶν ὑπὸ τούτων ἀφανίζεται,	τὰ	δὲ πολλοῦ ἄξια ὄντα ὀλίγου
[18, 10]	ὧν ὅρκους ὀμωμόκατε, ὑμῖν αὐτοῖς	τὰ	ἐναντία ποιεῖν ψηφίζεσθαι. (Πάντες γὰρ
[18, 20]	εἴχομεν· νῦν δ᾽ ἐπίστασθε ὅτι	τὰ	μὲν αὐτῶν ὑπὸ τούτων ἀφανίζεται,
[18, 10]	δεινὰ ἐδοκοῦμεν πεπονθέναι, ὥστε Παυσανίας	τὰ	μὲν παρὰ τῶν τριάκοντα ξένια
[18, 0]	τῶν ἀνθρώπων καὶ μεταβάλλονται πρὸς	τὰ	παρόντα καὶ ταῖς τύχαις ἐίκουσι,
[18, 0]	ὑμετέρας σωτηρίας ἀπολέσθαι ἢ ἐπιδεῖν	τὰ>	τείχη καθαιρούμενα καὶ τὰς ναῦς
[18, 10]	ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη οἱ	τὰ	τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽
[18, 0]	πολιτείας μετασχεῖν· ἀλλὰ τοιαῦτα ἐνομίζετο	τὰ	ὑπάρχοντα αὐτῷ πρὸς τὸ ὑμέτερον
[18, 20]	ἄνδρες δικασταί, σῳζόμενα τῇ πόλει	τὰ	ὑπὸ τούτων δημευόμενα, συγγνώμην ἂν
[18, 0]	ταῖς εὐτυχίαις ταῖς ὑμετέραις καὶ	ταῖς	δυστυχίαις ταῖς τῶν ἐχθρῶν ἐπεδείξατο·
[18, 0]	τὴν ἀρετὴν τὴν> αὑτοῦ ἐν	ταῖς	εὐτυχίαις ταῖς ὑμετέραις καὶ ταῖς
[18, 0]	μεταβάλλονται πρὸς τὰ παρόντα καὶ	ταῖς	τύχαις ἐίκουσι, δυστυχοῦντος τοῦ δήμου,
[18, 0]	ταῖς ὑμετέραις καὶ ταῖς δυστυχίαις	ταῖς	τῶν ἐχθρῶν ἐπεδείξατο· στρατηγῶν γὰρ
[18, 0]	τὴν> αὑτοῦ ἐν ταῖς εὐτυχίαις	ταῖς	ὑμετέραις καὶ ταῖς δυστυχίαις ταῖς
[18, 10]	νόμον φεύγοντος τοῦ αὐτοῦ ἀνδρός,	(τἀναντία	σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο. Οὐκ οὖν
[18, 10]	πρὸς ἐκείνους συνθήκας κυρίας ποιήσετε,	τὰς	δὲ πρὸς αὑτοὺς ἀκύρους; καὶ
[18, 10]	ποιούμενος πρὸς τοὺς ἄλλους Λακεδαιμονίους	τὰς	ἡμετέρας συμφορὰς τῆς τῶν τριάκοντα
[18, 10]	ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίως διαλύσετε, καὶ	τὰς	μὲν πρὸς ἐκείνους συνθήκας κυρίας
[18, 0]	ἐπιδεῖν τὰ> τείχη καθαιρούμενα καὶ	τὰς	ναῦς τοῖς πολεμίοις παραδιδομένας καὶ
[18, 20]	ἐκ τῆς πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ	τὰς	οὐσίας ἀπολωλεκότες ἄνδρας ἀρίστους ἐνομίζετ᾽
[18, 10]	ἐκ τῶν ὄντων ἐκπίπτωσι. (Καὶ	ταῦθ᾽	ὑμεῖς ἔγνωτε νεωστὶ κατελθόντες, ὀρθῶς
[18, 10]	ὧν ἂν αὐτοὶ κερδαίνειν μέλλωσι,	ταῦτα	ὑμεῖς ψηφίζεσθε. (Καὶ εἰ μὲν
[18, 20]	ὑμῖν εἰσφέρομεν. Ως οὖν ἡμῶν	ταύτῃ	τῇ γνώμῃ χρωμένων, καὶ τῶν
[18, 20]	προσήκοντες ἡμῖν ἀπέθανον; Νῦν τοίνυν	ταύτην	ἀνθ᾽ ἁπάντων ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς τὴν
[18, 20]	ἐλευθερίας προκεκινδυνευκότων, ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς νυνὶ	ταύτην	τὴν χάριν, καὶ ἀξιοῦμεν μὴ
[18, 10]	πεισθέντας οἳ ἐν ἄστει μείναντες	ταύτην	ὑμῖν οἴονται διδόναι πίστιν τῆς
[18, 10]	πόλιν στασιάσαι, τοὺς δὲ λέγοντας	ταχέως	πλουτῆσαι. (Καίτοι πλείων συγγνώμη μνησικακεῖν
[18, 10]	ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ· ἐπειδὴ δὲ	τάχιστα	ἦλθον εἰς τὴν Ἀκαδήμειαν Λακεδαιμόνιοι
[18, 20]	ἐρημίας ἡμετέρας αἴτιαι γεγόνασιν αἵ	τε	τῶν προσηκόντων ἀρεταὶ καὶ αἱ
[18, 20]	πόλιν ποιοῦντες ἐν τῷ πολέμῳ	τεθνᾶσιν,	οἱ δ᾽ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας
[18, 0]	σωτηρίας ἀπολέσθαι ἢ ἐπιδεῖν τὰ>	τείχη	καθαιρούμενα καὶ τὰς ναῦς τοῖς
[18, 0]	πατὴρ δ᾽ ἐμός, ἤδη τῆς	τελευταίας	ναυμαχίας γεγενημένης φανερὰν ἐπεδείξατο τὴν
[18, 20]	οἴων ὑμῶν ἐν τοῖς κινδύνοις	τεύξονται.	(Οὐκ ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[18, 20]	εἰσφέρομεν. Ως οὖν ἡμῶν ταύτῃ	τῇ	γνώμῃ χρωμένων, καὶ τῶν προγόνων
[18, 20]	τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας, ἐν δὲ	τῇ	δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους, οἷς
[18, 0]	ὄντες τῷ πλήθει, ἐν δὲ	τῇ	δημοκρατίᾳ ὡς κακόνοι ὄντες τῷ
[18, 0]	ἀναμνήσθητε. (Ἐκεῖνος γὰρ ὅσα μὲν	τῇ	ἑαυτοῦ γνώμῃ χρώμενος ὑπὲρ τοῦ
[18, 0]	τὸ ὑμέτερον· ἡττημένων γὰρ ἐν	τῇ>	ναυμαχίᾳ στρατηγὸς ὑφ᾽ ὑμῶν ᾑρημένος
[18, 0]	εἴησαν δυστυχέστεροι, εἰ ἐν μὲν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι ὄντες τῷ
[18, 10]	παῖδας ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι, οἳ	τῇ	ὀλιγαρχία βοηθήσοντες ἦλθον, ὑπὸ δ᾽
[18, 10]	ἀρχὴν μὲν οὐδεμίαν ἦρξεν ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ· ἐπειδὴ δὲ τάχιστα ἦλθον
[18, 10]	ὥστ᾽ οὐχ ὅ τι ἂν	τῇ	πόλει βέλτιστον ᾖ, τοῦτο οἱ
[18, 0]	πολλῶν μὲν καὶ ἀγαθῶν αἴτιος	τῇ	πόλει γεγενημένος, πλεῖστα δὲ καὶ
[18, 20]	ἑωρᾶτε, ὦ ἄνδρες δικασταί, σῳζόμενα	τῇ	πόλει τὰ ὑπὸ τούτων δημευόμενα,
[18, 10]	ἐπειδὴ δὲ τάχιστα ἦλθον εἰς	τὴν	Ἀκαδήμειαν Λακεδαιμόνιοι καὶ Παυσανίας, λαβὼν
[18, 10]	καὶ διὰ πλοῦτον καὶ διὰ	τὴν	ἄλλην ἀρετὴν τιμᾶσθαι. (Οὕτω δ᾽
[18, 0]	γε πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν καὶ	τὴν	ἀρετὴν τὴν> αὑτοῦ ἐν ταῖς
[18, 0]	ὑμᾶς εὔνοιαν καὶ τὴν ἀρετὴν	τὴν>	αὑτοῦ ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς
[18, 0]	ὑμᾶς δικαίως ἂν ἔχοιεν, (ἐπεὶ	τήν	γε πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν καὶ
[18, 0]	οὐκ ἐλάχιστον αὐτὸς μετέσχε μέρος,	τὴν	δ᾽ αἰτίαν τῆς συμφορᾶς οἱ
[18, 10]	κατορθῶσαι, ἡγούμενος αὑτῷ καλὴν εἶναι	τὴν	ἐπίδειξιν καὶ πρὸς τοὺς πολίτας
[18, 0]	τελευταίας ναυμαχίας γεγενημένης φανερὰν ἐπεδείξατο	τὴν	εὔνοιαν ἣν εἶχε περὶ τὸ
[18, 10]	χιλίαις δραχμαῖς ἐζημιώσατε τὸν βουλόμενον	τὴν	ἡμετέραν γῆν δημοσίαν ποιῆσαι, νυνὶ
[18, 10]	ἐπὶ τιμωρίαν τῶν παρεληλυθότων τραπομένων	τὴν	μὲν πόλιν στασιάσαι, τοὺς δὲ
[18, 10]	διὰ τὴν φιλίαν καὶ διὰ	τὴν	ξενίαν τὴν ὑπάρχουσαν, καὶ τιμωρὸν
[18, 10]	αὑτῶν, τῶν δὲ ἀδίκως δεδημεῦσθαι	τὴν	οὐσίαν, εἰκότως ἂν ἠμελεῖτε τῶν
[18, 20]	ἔτι ἡμᾶς παῖδας ὄντας ἐπὶ	τὴν	Παυσανίου σκηνὴν ἐλθόντας βοηθῆσαι τῷ
[18, 0]	δὲ τῶν ἐκπεπτωκότων οὔτ᾽ ἐπὶ	τὴν	πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ᾽ εἰς Δεκέλειαν
[18, 20]	μᾶλλον παράδειγμα ποιῆσαι τοῖς βουλομένοις	τὴν	πόλιν εὖ ποιεῖν, οἴων ὑμῶν
[18, 10]	θεοῖς εἰς ὁμόνοιαν ηὔχεσθε καταστῆναι	τὴν	πόλιν μᾶλλον ἢ ἐπὶ τιμωρίαν
[18, 20]	ἀγαθοὺς αὑτοὺς παρασχόντες καὶ μεγάλην	τὴν	πόλιν ποιοῦντες ἐν τῷ πολέμῳ
[18, 20]	ἐνδεεῖς τῶν ἐπιτηδείων γενομένους, μηδὲ	τὴν	τῶν προγόνων εὐδαιμονίαν καταλῦσαι, ἀλλὰ
[18, 10]	φιλίαν καὶ διὰ τὴν ξενίαν	τὴν	ὑπάρχουσαν, καὶ τιμωρὸν γενέσθαι τῶν
[18, 10]	ἠξίου Παυσανίαν βοηθῆσαι καὶ διὰ	τὴν	φιλίαν καὶ διὰ τὴν ξενίαν
[18, 20]	προκεκινδυνευκότων, ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς νυνὶ ταύτην	τὴν	χάριν, καὶ ἀξιοῦμεν μὴ ἀδίκως
[18, 20]	ταύτην ἀνθ᾽ ἁπάντων ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς	τὴν	χάριν, μὴ περιιδεῖν ἡμᾶς ἀπόρως
[18, 10]	ταύτην ὑμῖν οἴονται διδόναι πίστιν	τῆς	αὑτῶν εὐνοίας, ἑτέρους κακοὺς ποιοῦντες,
[18, 0]	~ΠΕΡΙ	ΤΗΣ	ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ
[18, 10]	ἀποστερεῖσθαι, ὧν οἱ πατέρες ὑπὲρ	τῆς	δημοκρατίας ἀπέθανον. (ὖ δ᾽ οἶδ᾽
[18, 20]	πολέμῳ τεθνᾶσιν, οἱ δ᾽ ὑπὲρ	τῆς	δημοκρατίας καὶ (τῆς ὑμετέρας ἐλευθερίας
[18, 20]	ὄντες καὶ συγγενεῖς τῶν ὑπὲρ	τῆς	ἐλευθερίας προκεκινδυνευκότων, ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς νυνὶ
[18, 20]	τῶν τριάκοντα κώνειον πιόντες, ὥστε	τῆς	ἐρημίας ἡμετέρας αἴτιαι γεγόνασιν αἵ
[18, 0]	ὑμᾶς ἡμαρτηκόσιν ἢ τοῖς αὐτῷ	τῆς	καθόδου αἰτίοις γεγενημένοις χάριν ᾔδει>
[18, 0]	ὑμῶν ᾑρημένος καὶ παρακαλούμενος μετέχειν	τῆς	ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων τῷ
[18, 10]	συγγνώμη μνησικακεῖν νεωστὶ κατεληλυθόσιν, ἔτι	τῆς	ὀργῆς οὔσης προσφάτου, ἢ τοσούτῳ
[18, 0]	τυγχάνειν· οὐ γὰρ μόνον περὶ	τῆς	οὐσίας ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ
[18, 20]	τοῦ χρόνου μνησθέντας, ὅτ᾽ ἐκ	τῆς	πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ τὰς οὐσίας
[18, 10]	χρηστοὺς παρέχοντες, καὶ νυνὶ τῶν	τῆς	πόλεως εὐτυχιῶν ἀπολαύοντες, ἀλλ᾽ οὐ
[18, 0]	τῆς πολιτείας, εἰ χρὴ δημοκρατουμένης	τῆς	πόλεως ἡμῖν μετεῖναι. Πρῶτον μὲν
[18, 10]	ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ	τῆς	πόλεως πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽ οὐχ
[18, 20]	τῶν προσηκόντων ἀρεταὶ καὶ αἱ	τῆς	πόλεως συμφοραί. Ὧν ἄξιον ὑμᾶς
[18, 0]	(Συνῄδεσαν γὰρ ἅπασιν αὐτοῖς ὑπὸ	τῆς	πόλεως τιμωμένοις, καὶ πολλαχοῦ μὲν
[18, 0]	οὐσίας ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ	τῆς	πολιτείας, εἰ χρὴ δημοκρατουμένης τῆς
[18, 0]	οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος εἶναι	τῆς	πολιτείας μετασχεῖν· ἀλλὰ τοιαῦτα ἐνομίζετο
[18, 0]	δυστυχοῦντος τοῦ δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενος	τῆς	πολιτείας οὐδ᾽ ἰδίας ἔχθρας ὑπαρχούσης
[18, 0]	μετέσχε μέρος, τὴν δ᾽ αἰτίαν	τῆς	συμφορᾶς οἱ πείσαντες ὑμᾶς δικαίως
[18, 0]	ἐκεῖνον, πατὴρ δ᾽ ἐμός, ἤδη	τῆς	τελευταίας ναυμαχίας γεγενημένης φανερὰν ἐπεδείξατο
[18, 10]	ἄλλους Λακεδαιμονίους τὰς ἡμετέρας συμφορὰς	τῆς	τῶν τριάκοντα πονηρίας· δῆλον γὰρ
[18, 20]	δ᾽ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας καὶ	(τῆς	ὑμετέρας ἐλευθερίας ὑπὸ τῶν τριάκοντα
[18, 0]	δύνασθαι, μᾶλλον εἵλετο πράττων ὑπὲρ	τῆς	ὑμετέρας σωτηρίας ἀπολέσθαι ἢ ἐπιδεῖν
[18, 10]	πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽ οὐχ ὅ	τι	ἂν τῇ πόλει βέλτιστον ᾖ,
[18, 10]	καὶ διὰ τὴν ἄλλην ἀρετὴν	τιμᾶσθαι.	(Οὕτω δ᾽ ἠλεούμεθα καὶ πᾶσι
[18, 0]	ἅπασιν αὐτοῖς ὑπὸ τῆς πόλεως	τιμωμένοις,	καὶ πολλαχοῦ μὲν ὑπὲρ ὑμῶν
[18, 10]	ἢ τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον ἐπὶ	τιμωρίαν	τῶν παρεληλυθότων τραπέσθαι, ὑπὸ τοιούτων
[18, 10]	τὴν πόλιν μᾶλλον ἢ ἐπὶ	τιμωρίαν	τῶν παρεληλυθότων τραπομένων τὴν μὲν
[18, 10]	τὴν ξενίαν τὴν ὑπάρχουσαν, καὶ	τιμωρὸν	γενέσθαι τῶν εἰς ἡμᾶς ἡμαρτηκότων.
[18, 20]	Καὶ τοιούτων ἡμῖν ὑπαρχόντων εἰς	τίνας	ἂν ἐβουλήθημεν δικαστὰς καταφυγεῖν; (Οὐκ
[18, 0]	προσέταξεν, ἀλλὰ προθύμως λῃτουργοῦσι. (Καίτοι	τίνες	ἂν ἡμῶν εἴησαν δυστυχέστεροι, εἰ
[18, 0]	τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί	τινες	ὄντες πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ
[18, 10]	μὲν ἄλλοις Ἕλλησιν ὀργίζεσθε, εἴ	τις	Λακεδαιμονίους ὑμῶν περὶ πλείονος ποιεῖται,
[18, 20]	ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν συμφορῶν μετέσχον	τὸ	μέρος. (Ἀξιῶ δὲ καὶ τούτους
[18, 0]	τὴν εὔνοιαν ἣν εἶχε περὶ	τὸ	πλῆθος τὸ ὑμέτερον· ἡττημένων γὰρ
[18, 0]	ἣν εἶχε περὶ τὸ πλῆθος	τὸ	ὑμέτερον· ἡττημένων γὰρ ἐν τῇ>
[18, 0]	ἐνομίζετο τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ πρὸς	τὸ	ὑμέτερον πλῆθος εἶναι καὶ διὰ
[18, 0]	ναῦς τοῖς πολεμίοις παραδιδομένας καὶ	τὸ	ὑμέτερον πλῆθος καταδεδουλωμένον. (Καὶ οὐ
[18, 0]	εἶναι τῆς πολιτείας μετασχεῖν· ἀλλὰ	τοιαῦτα	ἐνομίζετο τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ πρὸς
[18, 0]	ἂν ἔργον εἴη λέγειν. (Εὐκράτης	τοίνυν,	ἀδελφὸς μὲν ὢν ἐκεῖνον, πατὴρ
[18, 20]	οἱ προσήκοντες ἡμῖν ἀπέθανον; Νῦν	τοίνυν	ταύτην ἀνθ᾽ ἁπάντων ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς
[18, 20]	τοῖς ἐξ ἐκείνων ἀποδοῦναι. (Ἡμεῖς	τοίνυν,	ὑεῖς ὄντες καὶ συγγενεῖς τῶν
[18, 0]	ΤΟΥ ΝΙΚΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΠΙΛΟΓΟΣ. (Ἐνθυμήθητε	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες
[18, 10]	δ᾽ ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	τοιούτους	γεγενημένους τῶν ὄντων ἀποστερεῖσθαι, ὧν
[18, 0]	(οὐκ ἠθέλησεν αὐτοῖς πείθεσθαι, ἐν	τοιούτῳ	καιρῷ ληφθεὶς ἐν ᾧ οἱ
[18, 20]	καὶ τῶν προγόνων τῶν ἡμετέρων	τοιούτων	γεγενημένων, (φείδεσθε ἡμῶν. Οὐδὲν γὰρ
[18, 20]	ἐλθόντας βοηθῆσαι τῷ πλήθει. Καὶ	τοιούτων	ἡμῖν ὑπαρχόντων εἰς τίνας ἂν
[18, 10]	δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐκ τῶν	τοιούτων	μάλιστ᾽ ἐὰν οἱ μὲν τῶν
[18, 10]	τιμωρίαν τῶν παρεληλυθότων τραπέσθαι, ὑπὸ	τοιούτων	πεισθέντας οἳ ἐν ἄστει μείναντες
[18, 0]	τοῖς εἰς ὑμᾶς ἡμαρτηκόσιν ἢ	τοῖς	αὐτῷ τῆς καθόδου αἰτίοις γεγενημένοις
[18, 20]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον παράδειγμα ποιῆσαι	τοῖς	βουλομένοις τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν,
[18, 10]	ὄντας, ἐκεῖνον μὲν κατέθηκεν ἐπὶ	τοῖς	γόνασι τοῖς Παυσανίου, ἡμᾶς δὲ
[18, 0]	ἀρετῆς ἦλθεν ὥστε μᾶλλον ὠργίζετο	τοῖς	εἰς ὑμᾶς ἡμαρτηκόσιν ἢ τοῖς
[18, 10]	τριάκοντα πονηρίας· δῆλον γὰρ ἅπασι	τοῖς	ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι οὐ
[18, 20]	τοῖς θεοῖς ηὔχεσθε δυνηθῆναι χάριν	τοῖς	ἐξ ἐκείνων ἀποδοῦναι. (Ἡμεῖς τοίνυν,
[18, 10]	ἐμέμνησθε τῶν γεγενημένων συμφορῶν, καὶ	τοῖς	θεοῖς εἰς ὁμόνοιαν ηὔχεσθε καταστῆναι
[18, 20]	τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθνῄσκοντας, καὶ	τοῖς	θεοῖς ηὔχεσθε δυνηθῆναι χάριν τοῖς
[18, 20]	εὖ ποιεῖν, οἴων ὑμῶν ἐν	τοῖς	κινδύνοις τεύξονται. (Οὐκ ἔχω, ὦ
[18, 10]	δὲ πρὸς αὑτοὺς ἀκύρους; καὶ	τοῖς	μὲν ἄλλοις Ἕλλησιν ὀργίζεσθε, εἴ
[18, 10]	μὲν κατέθηκεν ἐπὶ τοῖς γόνασι	τοῖς	Παυσανίου, ἡμᾶς δὲ παραστησάμενος ἔλεγε
[18, 0]	τείχη καθαιρούμενα καὶ τὰς ναῦς	τοῖς	πολεμίοις παραδιδομένας καὶ τὸ ὑμέτερον
[18, 20]	ἀπολέσαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν	τοῖς	τῶν αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν. Ἐγὼ
[18, 10]	πλείστου ἂν ποιήσαιτο Πολίοχος τοῦτον	τὸν	ἀγῶνα κατορθῶσαι, ἡγούμενος αὑτῷ καλὴν
[18, 10]	τότε μὲν χιλίαις δραχμαῖς ἐζημιώσατε	τὸν	βουλόμενον τὴν ἡμετέραν γῆν δημοσίαν
[18, 10]	Ἀκαδήμειαν Λακεδαιμόνιοι καὶ Παυσανίας, λαβὼν	τὸν	Νικηράτου καὶ ἡμᾶς παῖδας ὄντας,
[18, 10]	καὶ τοὺς ξένους, ὅτι Ἀθήνῃσι	τοσοῦτον	δύναται, ὥσθ᾽ ὑμᾶς τοὺς αὐτούς,
[18, 10]	τῆς ὀργῆς οὔσης προσφάτου, ἢ	τοσούτῳ	χρόνῳ ὕστερον ἐπὶ τιμωρίαν τῶν
[18, 10]	ψηφίζεσθαι. (Πάντες γὰρ εἴσονται ὅτι	τότε	μὲν χιλίαις δραχμαῖς ἐζημιώσατε τὸν
[18, 10]	ἀμφοτέρων Ἀθηναῖοι, παρὰ νόμον φεύγοντος	τοῦ	αὐτοῦ ἀνδρός, (τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς
[18, 0]	καὶ ταῖς τύχαις ἐίκουσι, δυστυχοῦντος	τοῦ	δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενος τῆς πολιτείας
[18, 0]	Πρῶτον μὲν οὖν περὶ Νικίου	τοῦ	ἡμετέρου θείου ἀναμνήσθητε. (Ἐκεῖνος γὰρ
[18, 0]	~ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ	ΤΟΥ	ΝΙΚΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΠΙΛΟΓΟΣ. (Ἐνθυμήθητε τοίνυν,
[18, 0]	τῇ ἑαυτοῦ γνώμῃ χρώμενος ὑπὲρ	τοῦ	ὑμετέρου ἔπραξε, πανταχοῦ φανήσεται πολλῶν
[18, 20]	συνδίκους εὔνους ἡμῖν εἶναι, ἐκείνου	τοῦ	χρόνου μνησθέντας, ὅτ᾽ ἐκ τῆς
[18, 10]	τῷ δήμῳ, παράδειγμα ποιούμενος πρὸς	τοὺς	ἄλλους Λακεδαιμονίους τὰς ἡμετέρας συμφορὰς
[18, 10]	παραστησάμενος ἔλεγε πρὸς ἐκεῖνον καὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς παρόντας ὅσα εἴημεν
[18, 10]	Ἀθήνῃσι τοσοῦτον δύναται, ὥσθ᾽ ὑμᾶς	τοὺς	αὐτούς, περὶ ὧν ὅρκους ὀμωμόκατε,
[18, 10]	τραπομένων τὴν μὲν πόλιν στασιάσαι,	τοὺς	δὲ λέγοντας ταχέως πλουτῆσαι. (Καίτοι
[18, 10]	μὲν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει συνέφερε	τοὺς	μὲν ἔχειν τὰ αὑτῶν, τῶν
[18, 10]	καὶ πρὸς τοὺς πολίτας καὶ	τοὺς	ξένους, ὅτι Ἀθήνῃσι τοσοῦτον δύναται,
[18, 20]	ἐβουλήθημεν δικαστὰς καταφυγεῖν; (Οὐκ εἰς	τοὺς	οὕτω πολιτευομένους, ὑπὲρ ἧς πολιτείας
[18, 10]	πρὸς ἐκεῖνον καὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	παρόντας ὅσα εἴημεν πεπονθότες καὶ
[18, 0]	πλεῖστα δὲ καὶ μέγιστα κακὰ	τοὺς	πολεμίους εἰργασμένος· ὅσα δὲ οὐ
[18, 10]	εἶναι τὴν ἐπίδειξιν καὶ πρὸς	τοὺς	πολίτας καὶ τοὺς ξένους, ὅτι
[18, 10]	ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι οὐ	τοὺς	πονηροτάτους τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον, ἀλλ᾽
[18, 0]	ὑμέτερον πλῆθος εἶναι καὶ διὰ	τοὺς	προγόνους καὶ αὐτόν, ὥστε οὐκ
[18, 20]	μέρος. (Ἀξιῶ δὲ καὶ τούτους	τοὺς	συνδίκους εὔνους ἡμῖν εἶναι, ἐκείνου
[18, 20]	ἀπολωλεκότες ἄνδρας ἀρίστους ἐνομίζετ᾽ εἶναι	τοὺς	ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθνῄσκοντας, καὶ τοῖς
[18, 0]	ὑμετέρῳ πλήθει γεγένηται, ἀλλ᾽ εἰς	τοῦτ᾽	ἀρετῆς ἦλθεν ὥστε μᾶλλον ὠργίζετο
[18, 10]	ἂν τῇ πόλει βέλτιστον ᾖ,	τοῦτο	οἱ ῥήτορες λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽
[18, 10]	περὶ πλείστου ἂν ποιήσαιτο Πολίοχος	τοῦτον	τὸν ἀγῶνα κατορθῶσαι, ἡγούμενος αὑτῷ
[18, 20]	ἐνθυμηθέντας προθύμως ἡμῖν βοηθῆσαι, ἡγησαμένους	τούτους	ἂν ἐν δημοκρατία δικαίως εὖ
[18, 20]	τὸ μέρος. (Ἀξιῶ δὲ καὶ	τούτους	τοὺς συνδίκους εὔνους ἡμῖν εἶναι,
[18, 20]	ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ὑπὸ	τούτων	ἀφανίζεται, τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια
[18, 10]	κελεύων δημεῦσαι νενίκηκε, καὶ περὶ	τούτων	δὴ ἀμφοτέρων Ἀθηναῖοι, παρὰ νόμον
[18, 20]	σῳζόμενα τῇ πόλει τὰ ὑπὸ	τούτων	δημευόμενα, συγγνώμην ἂν εἴχομεν· νῦν
[18, 20]	καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω, καὶ	τούτων	παρ᾽ ὑμῶν τυγχάνειν ἀξιῶ· οὐ
[18, 20]	ἡ πόλις δέηται χρημάτων, ἀπὸ	τούτων	ὑμῖν εἰσφέρομεν. Ως οὖν ἡμῶν
[18, 10]	ὕστερον ἐπὶ τιμωρίαν τῶν παρεληλυθότων	τραπέσθαι,	ὑπὸ τοιούτων πεισθέντας οἳ ἐν
[18, 10]	ἢ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν παρεληλυθότων	τραπομένων	τὴν μὲν πόλιν στασιάσαι, τοὺς
[18, 20]	ὁ ἀδελφός ἐκ μιᾶς οἰκίας	τρεῖς	ὄντες τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν ἡ
[18, 0]	ὑμετέρῳ πλήθει, συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν	τριάκοντα	ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ
[18, 0]	ἀλλ᾽ ἐξὸν αὐτῷ καὶ τῶν	τριάκοντα	γενέσθαι καὶ μηδενὸς ἔλαττον δύνασθαι,
[18, 20]	(τῆς ὑμετέρας ἐλευθερίας ὑπὸ τῶν	τριάκοντα	κώνειον πιόντες, ὥστε τῆς ἐρημίας
[18, 10]	Παυσανίας τὰ μὲν παρὰ τῶν	τριάκοντα	ξένια οὐκ ἠθέλησε λαβεῖν, τὰ
[18, 20]	ἀθλιωτάτους εἶναι, ἐπὶ μὲν τῶν	τριάκοντα	ὀρφανοὺς καταλειφθέντας, ἐν δὲ τῇ
[18, 10]	τὰς ἡμετέρας συμφορὰς τῆς τῶν	τριάκοντα	πονηρίας· δῆλον γὰρ ἅπασι τοῖς
[18, 20]	ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς ὄντες	τριηραρχοῦμεν,	καὶ ὅταν ἡ πόλις δέηται
[18, 0]	καλὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἔστησε	τρόπαια,	ὧν καθ᾽ ἓν ἕκατον πολὺ
[18, 20]	ἱκετεύω, καὶ τούτων παρ᾽ ὑμῶν	τυγχάνειν	ἀξιῶ· οὐ γὰρ περὶ μικρῶν
[18, 0]	ὑφ᾽ ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων	τυγχάνειν·	οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆς
[18, 0]	πρὸς τὰ παρόντα καὶ ταῖς	τύχαις	ἐίκουσι, δυστυχοῦντος τοῦ δήμου, οὐκ
[18, 10]	ὅσα εἴημεν πεπονθότες καὶ οἵαις	τύχαις	κεχρημένοι, καὶ ἠξίου Παυσανίαν βοηθῆσαι
[18, 20]	τῶν ὄντων ἐστερημένους, οἷς ἡ	τύχη	παρέδωκεν ὥστ᾽ ἔτι ἡμᾶς παῖδας
[18, 10]	(Ὅθεν Παυσανίας ἤρξατο εὔνους εἶναι	τῷ	δήμῳ, παράδειγμα ποιούμενος πρὸς τοὺς
[18, 0]	τῇ δημοκρατίᾳ ὡς κακόνοι ὄντες	τῷ	πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων; (αὶ
[18, 0]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι ὄντες	τῷ	πλήθει, ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ
[18, 20]	τὴν Παυσανίου σκηνὴν ἐλθόντας βοηθῆσαι	τῷ	πλήθει. Καὶ τοιούτων ἡμῖν ὑπαρχόντων
[18, 0]	τῆς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων	τῷ	πλήθει, (οὐκ ἠθέλησεν αὐτοῖς πείθεσθαι,
[18, 20]	μεγάλην τὴν πόλιν ποιοῦντες ἐν	τῷ	πολέμῳ τεθνᾶσιν, οἱ δ᾽ ὑπὲρ
[18, 0]	αἴτιος οὔτε φεύγων οὔτε κατελθὼν	τῷ	ὑμετέρῳ πλήθει γεγένηται, ἀλλ᾽ εἰς
[18, 0]	καὶ ὑὸς Νικίου, εὔνους ὢν	τῷ	ὑμετέρῳ πλήθει, συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν
[18, 10]	ὑμεῖς ψηφίζεσθε. (Καὶ εἰ μὲν	τῷ	ὑμετέρῳ πλήθει συνέφερε τοὺς μὲν
[18, 10]	τοιούτων μάλιστ᾽ ἐὰν οἱ μὲν	τῶν	ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ᾽ ἐκ
[18, 0]	εἰσενηνοχόσι καὶ λελῃτουργηκόσι κάλλιστα, καὶ	τῶν	ἄλλων οὐδενὸς πώποτ᾽ ἀποστᾶσιν ὧν
[18, 0]	ληφθεὶς ἐν ᾧ οἱ πλεῖστοι	τῶν	ἀνθρώπων καὶ μεταβάλλονται πρὸς τὰ
[18, 20]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖς	τῶν	αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν. Ἐγὼ μὲν
[18, 20]	οὕστινας δεησομένους ὑπὲρ ἡμῶν ἀναβιβάσομαι·	τῶν	γὰρ προσηκόντων οἱ μὲν ἄνδρας
[18, 10]	ὀρθῶς βουλευόμενοι· ἔτι γὰρ ἐμέμνησθε	τῶν	γεγενημένων συμφορῶν, καὶ τοῖς θεοῖς
[18, 10]	τοὺς μὲν ἔχειν τὰ αὑτῶν,	τῶν	δὲ ἀδίκως δεδημεῦσθαι τὴν οὐσίαν,
[18, 0]	ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ᾽ ὑμῶν καὶ	τῶν	δικαίων τυγχάνειν· οὐ γὰρ μόνον
[18, 10]	τὴν ὑπάρχουσαν, καὶ τιμωρὸν γενέσθαι	τῶν	εἰς ἡμᾶς ἡμαρτηκότων. (Ὅθεν Παυσανίας
[18, 0]	φεύγων ὤχετο, μετ᾽ ὀλίγων δὲ	τῶν	ἐκπεπτωκότων οὔτ᾽ ἐπὶ τὴν πόλιν
[18, 0]	παρακαλούμενος μετέχειν τῆς ὀλιγαρχίας ὑπὸ	τῶν	ἐπιβουλευόντων τῷ πλήθει, (οὐκ ἠθέλησεν
[18, 20]	ἡμᾶς ἀπόρως διατεθέντας μηδ᾽ ἐνδεεῖς	τῶν	ἐπιτηδείων γενομένους, μηδὲ τὴν τῶν
[18, 0]	ὑμετέραις καὶ ταῖς δυστυχίαις ταῖς	τῶν	ἐχθρῶν ἐπεδείξατο· στρατηγῶν γὰρ πολλὰς
[18, 20]	γνώμῃ χρωμένων, καὶ τῶν προγόνων	τῶν	ἡμετέρων τοιούτων γεγενημένων, (φείδεσθε ἡμῶν.
[18, 0]	βουλόμενος ἀλλ᾽ ἄκων ἠναγκάσθη ποιῆσαι,	τῶν	μὲν κακῶν οὐκ ἐλάχιστον αὐτὸς
[18, 0]	κακόνοι ὄντες τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα	τῶν	ὄντων; (αὶ μὲν δή, ὦ
[18, 20]	περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ	τῶν	ὄντων ἁπάντων.
[18, 10]	ὦ ἄνδρες δικασταί, τοιούτους γεγενημένους	τῶν	ὄντων ἀποστερεῖσθαι, ὧν οἱ πατέρες
[18, 10]	ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ᾽ ἐκ	τῶν	ὄντων ἐκπίπτωσι. (Καὶ ταῦθ᾽ ὑμεῖς
[18, 20]	καταλειφθέντας, ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ	τῶν	ὄντων ἐστερημένους, οἷς ἡ τύχη
[18, 10]	τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον ἐπὶ τιμωρίαν	τῶν	παρεληλυθότων τραπέσθαι, ὑπὸ τοιούτων πεισθέντας
[18, 10]	πόλιν μᾶλλον ἢ ἐπὶ τιμωρίαν	τῶν	παρεληλυθότων τραπομένων τὴν μὲν πόλιν
[18, 0]	πολλὰ δὲ καὶ καλὰ κατὰ	τῶν	πολεμίων ἔστησε τρόπαια, ὧν καθ᾽
[18, 10]	ὦ ἄνδρες δικασταί, ὑπὸ μὲν	τῶν	πολεμίων παῖδας ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι,
[18, 10]	ἐγεγένητο, ὅτι οὐ τοὺς πονηροτάτους	τῶν	πολιτῶν ἀπέκτεινον, ἀλλ᾽ οἷς μάλιστα
[18, 20]	τῶν ἐπιτηδείων γενομένους, μηδὲ τὴν	τῶν	προγόνων εὐδαιμονίαν καταλῦσαι, ἀλλὰ πολὺ
[18, 20]	ταύτῃ τῇ γνώμῃ χρωμένων, καὶ	τῶν	προγόνων τῶν ἡμετέρων τοιούτων γεγενημένων,
[18, 20]	ἡμετέρας αἴτιαι γεγόνασιν αἵ τε	τῶν	προσηκόντων ἀρεταὶ καὶ αἱ τῆς
[18, 0]	καὶ Διόγνητος διαβληθεὶς μὲν ὑπὸ	τῶν	συκοφαντῶν φεύγων ὤχετο, μετ᾽ ὀλίγων
[18, 20]	ὑφ᾽ ὑμῶν, οἵπερ ἐν ὀλιγαρχίᾳ	τῶν	συμφορῶν μετέσχον τὸ μέρος. (Ἀξιῶ
[18, 10]	αὐτοὺς χρηστοὺς παρέχοντες, καὶ νυνὶ	τῶν	τῆς πόλεως εὐτυχιῶν ἀπολαύοντες, ἀλλ᾽
[18, 10]	διαφέρεσθαι δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐκ	τῶν	τοιούτων μάλιστ᾽ ἐὰν οἱ μὲν
[18, 0]	~ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ	ΤΩΝ	ΤΟΥ ΝΙΚΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΠΙΛΟΓΟΣ. (Ἐνθυμήθητε
[18, 0]	τῷ ὑμετέρῳ πλήθει, συλληφθεὶς ὑπὸ	τῶν	τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε
[18, 0]	μέλλοντας, ἀλλ᾽ ἐξὸν αὐτῷ καὶ	τῶν	τριάκοντα γενέσθαι καὶ μηδενὸς ἔλαττον
[18, 20]	καὶ (τῆς ὑμετέρας ἐλευθερίας ὑπὸ	τῶν	τριάκοντα κώνειον πιόντες, ὥστε τῆς
[18, 10]	ὥστε Παυσανίας τὰ μὲν παρὰ	τῶν	τριάκοντα ξένια οὐκ ἠθέλησε λαβεῖν,
[18, 20]	δικασταί, ἀθλιωτάτους εἶναι, ἐπὶ μὲν	τῶν	τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας, ἐν δὲ
[18, 10]	Λακεδαιμονίους τὰς ἡμετέρας συμφορὰς τῆς	τῶν	τριάκοντα πονηρίας· δῆλον γὰρ ἅπασι
[18, 10]	εὐτυχιῶν ἀπολαύοντες, ἀλλ᾽ οὐ πρότερον	τῶν	ὑμετέρων κινδύνων μετέχοντες. ~Καὶ εἰ
[18, 20]	τοίνυν, ὑεῖς ὄντες καὶ συγγενεῖς	τῶν	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας προκεκινδυνευκότων, ἀπαιτοῦμεν
[18, 10]	τὴν οὐσίαν, εἰκότως ἂν ἠμελεῖτε	τῶν	ὑφ᾽ ἡμῶν λεγομένων· νυνὶ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/04/2010