HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours XVIII : Sur la confiscation des biens de Nicias

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ο = 55 formes différentes pour 111 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, paragraphes

[18, 20]   νυνὶ Διόμνηστος καὶ ἐγὼ καὶ ὁ ἀδελφός ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς

[18, 20]   πολιτευομένους, ὑπὲρ ἧς πολιτείας καὶ ὁ πατὴρ καὶ οἱ προσήκοντες ἡμῖν

[18, 10]   πόλεως πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽ οὐχ ὅ τι ἂν τῇ πόλει βέλτιστον

[18, 10]   γενέσθαι τῶν εἰς ἡμᾶς ἡμαρτηκότων. (Ὅθεν Παυσανίας ἤρξατο εὔνους εἶναι τῷ

[18, 10]   οἱ μὲν τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ᾽ ἐκ τῶν ὄντων ἐκπίπτωσι.

[18, 20]   ποιοῦντες ἐν τῷ πολέμῳ τεθνᾶσιν, οἱ δ᾽ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας καὶ

[18, 20]   αὐτῶν ὑμεῖς ὠφεληθήσεσθε ἢ ἡμεῖς οἱ κεκτημένοι, (ἐπεὶ καὶ νυνὶ Διόμνηστος

[18, 20]   ἡμῶν ἀναβιβάσομαι· τῶν γὰρ προσηκόντων οἱ μὲν ἄνδρας ἀγαθοὺς αὑτοὺς παρασχόντες

[18, 10]   ἐκ τῶν τοιούτων μάλιστ᾽ ἐὰν οἱ μὲν τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ

[18, 10]   γεγενημένους τῶν ὄντων ἀποστερεῖσθαι, ὧν οἱ πατέρες ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας ἀπέθανον.

[18, 0]   τὴν δ᾽ αἰτίαν τῆς συμφορᾶς οἱ πείσαντες ὑμᾶς δικαίως ἂν ἔχοιεν,

[18, 0]   τοιούτῳ καιρῷ ληφθεὶς ἐν ᾧ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων καὶ μεταβάλλονται

[18, 20]   πολιτείας καὶ ὁ πατὴρ καὶ οἱ προσήκοντες ἡμῖν ἀπέθανον; Νῦν τοίνυν

[18, 10]   τῇ πόλει βέλτιστον ᾖ, τοῦτο οἱ ῥήτορες λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν

[18, 10]   μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται,

[18, 10]   παρεληλυθότων τραπέσθαι, ὑπὸ τοιούτων πεισθέντας οἳ ἐν ἄστει μείναντες ταύτην ὑμῖν

[18, 10]   πολεμίων παῖδας ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι, οἳ τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντες ἦλθον, ὑπὸ

[18, 10]   παρόντας ὅσα εἴημεν πεπονθότες καὶ οἵαις τύχαις κεχρημένοι, καὶ ἠξίου Παυσανίαν

[18, 10]   τῆς δημοκρατίας ἀπέθανον. (ὖ δ᾽ οἶδ᾽ ὦ ἄνδρες δικασταί, ὅτι περὶ

[18, 20]   καὶ ὁ ἀδελφός ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς ὄντες τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν

[18, 0]   (Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες ὄντες πολῖται καὶ αὐτοὶ

[18, 10]   ἐν ἄστει μείναντες ταύτην ὑμῖν οἴονται διδόναι πίστιν τῆς αὑτῶν εὐνοίας,

[18, 20]   δικαίως εὖ πάσχειν ὑφ᾽ ὑμῶν, οἵπερ ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν συμφορῶν μετέσχον

[18, 20]   τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους, οἷς ἡ τύχη παρέδωκεν ὥστ᾽ ἔτι

[18, 10]   πονηροτάτους τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον, ἀλλ᾽ οἷς μάλιστα προσῆκον καὶ διὰ γένος

[18, 20]   βουλομένοις τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν, οἴων ὑμῶν ἐν τοῖς κινδύνοις τεύξονται.

[18, 0]   δυστυχέστεροι, εἰ ἐν μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι ὄντες τῷ πλήθει,

[18, 10]   ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι, οἳ τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντες ἦλθον, ὑπὸ δ᾽ ὑμῶν,

[18, 10]   μὲν οὐδεμίαν ἦρξεν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ· ἐπειδὴ δὲ τάχιστα ἦλθον εἰς

[18, 20]   πάσχειν ὑφ᾽ ὑμῶν, οἵπερ ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν συμφορῶν μετέσχον τὸ μέρος.

[18, 0]   ᾑρημένος καὶ παρακαλούμενος μετέχειν τῆς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων τῷ πλήθει,

[18, 20]   τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια ὄντα ὀλίγου πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ πείθησθε,

[18, 0]   τῶν συκοφαντῶν φεύγων ὤχετο, μετ᾽ ὀλίγων δὲ τῶν ἐκπεπτωκότων οὔτ᾽ ἐπὶ

[18, 10]   λεγομένων· νυνὶ δὲ πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε ὁμόνοιαν μὲν> μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι

[18, 10]   συμφορῶν, καὶ τοῖς θεοῖς εἰς ὁμόνοιαν ηὔχεσθε καταστῆναι τὴν πόλιν μᾶλλον

[18, 10]   νυνὶ δὲ πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε ὁμόνοιαν μὲν> μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι πόλει,

[18, 10]   τοὺς αὐτούς, περὶ ὧν ὅρκους ὀμωμόκατε, ὑμῖν αὐτοῖς τὰ ἐναντία ποιεῖν

[18, 20]   ἀφανίζεται, τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια ὄντα ὀλίγου πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ

[18, 10]   τὸν Νικηράτου καὶ ἡμᾶς παῖδας ὄντας, ἐκεῖνον μὲν κατέθηκεν ἐπὶ τοῖς

[18, 10]   μὲν τῶν πολεμίων παῖδας ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι, οἳ τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντες

[18, 20]   παρέδωκεν ὥστ᾽ ἔτι ἡμᾶς παῖδας ὄντας ἐπὶ τὴν Παυσανίου σκηνὴν ἐλθόντας

[18, 20]   ἐκείνων ἀποδοῦναι. (Ἡμεῖς τοίνυν, ὑεῖς ὄντες καὶ συγγενεῖς τῶν ὑπὲρ τῆς

[18, 0]   ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες ὄντες πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ ὧν

[18, 20]   ἀδελφός ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς ὄντες τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν ἡ πόλις

[18, 0]   δὲ τῇ δημοκρατίᾳ ὡς κακόνοι ὄντες τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων;

[18, 0]   μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι ὄντες τῷ πλήθει, ἐν δὲ τῇ

[18, 0]   ὄντες τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων; (αὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρες

[18, 20]   μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντων ἁπάντων.

[18, 10]   ἄνδρες δικασταί, τοιούτους γεγενημένους τῶν ὄντων ἀποστερεῖσθαι, ὧν οἱ πατέρες ὑπὲρ

[18, 10]   ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ᾽ ἐκ τῶν ὄντων ἐκπίπτωσι. (Καὶ ταῦθ᾽ ὑμεῖς ἔγνωτε

[18, 20]   ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους, οἷς ἡ τύχη παρέδωκεν

[18, 10]   μνησικακεῖν νεωστὶ κατεληλυθόσιν, ἔτι τῆς ὀργῆς οὔσης προσφάτου, ἢ τοσούτῳ χρόνῳ

[18, 10]   καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις Ἕλλησιν ὀργίζεσθε, εἴ τις Λακεδαιμονίους ὑμῶν περὶ

[18, 10]   ταῦθ᾽ ὑμεῖς ἔγνωτε νεωστὶ κατελθόντες, ὀρθῶς βουλευόμενοι· ἔτι γὰρ ἐμέμνησθε τῶν

[18, 10]   ὑμᾶς τοὺς αὐτούς, περὶ ὧν ὅρκους ὀμωμόκατε, ὑμῖν αὐτοῖς τὰ ἐναντία

[18, 20]   εἶναι, ἐπὶ μὲν τῶν τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας, ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ

[18, 0]   μέγιστα κακὰ τοὺς πολεμίους εἰργασμένος· ὅσα δὲ οὐ βουλόμενος ἀλλ᾽ ἄκων

[18, 10]   καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς παρόντας ὅσα εἴημεν πεπονθότες καὶ οἵαις τύχαις

[18, 0]   ἡμετέρου θείου ἀναμνήσθητε. (Ἐκεῖνος γὰρ ὅσα μὲν τῇ ἑαυτοῦ γνώμῃ χρώμενος

[18, 20]   εἶναι, ἐκείνου τοῦ χρόνου μνησθέντας, ὅτ᾽ ἐκ τῆς πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ

[18, 20]   οἰκίας τρεῖς ὄντες τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν ἡ πόλις δέηται χρημάτων, ἀπὸ

[18, 10]   τοὺς πολίτας καὶ τοὺς ξένους, ὅτι Ἀθήνῃσι τοσοῦτον δύναται, ὥσθ᾽ ὑμᾶς

[18, 10]   ἅπασι τοῖς ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι οὐ τοὺς πονηροτάτους τῶν πολιτῶν

[18, 10]   διακείμενοι; (Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ τῆς

[18, 10]   δ᾽ οἶδ᾽ ὦ ἄνδρες δικασταί, ὅτι περὶ πλείστου ἂν ποιήσαιτο Πολίοχος

[18, 20]   ἂν εἴχομεν· νῦν δ᾽ ἐπίστασθε ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ὑπὸ τούτων

[18, 10]   ποιεῖν ψηφίζεσθαι. (Πάντες γὰρ εἴσονται ὅτι τότε μὲν χιλίαις δραχμαῖς ἐζημιώσατε

[18, 0]   εἰς Δεκέλειαν ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιος οὔτε φεύγων οὔτε

[18, 0]   τοὺς πολεμίους εἰργασμένος· ὅσα δὲ οὐ βουλόμενος ἀλλ᾽ ἄκων ἠναγκάσθη ποιῆσαι,

[18, 0]   ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν· οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆς οὐσίας

[18, 20]   τούτων παρ᾽ ὑμῶν τυγχάνειν ἀξιῶ· οὐ γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ

[18, 0]   τὸ ὑμέτερον πλῆθος καταδεδουλωμένον. (Καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον Νικήρατος, ἀνεψιὸς

[18, 10]   τῆς πόλεως εὐτυχιῶν ἀπολαύοντες, ἀλλ᾽ οὐ πρότερον τῶν ὑμετέρων κινδύνων μετέχοντες.

[18, 10]   εὐνοίας, ἑτέρους κακοὺς ποιοῦντες, ἀλλ᾽ οὐ σφᾶς αὐτοὺς χρηστοὺς παρέχοντες, καὶ

[18, 10]   τοῖς ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι οὐ τοὺς πονηροτάτους τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον,

[18, 0]   ἐστρατεύσατο οὔτ᾽ εἰς Δεκέλειαν ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιος οὔτε

[18, 0]   δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενος τῆς πολιτείας οὐδ᾽ ἰδίας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς ἄρξειν

[18, 10]   χάριν ᾔδει> ~Καὶ ἀρχὴν μὲν οὐδεμίαν ἦρξεν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ· ἐπειδὴ

[18, 20]   ἡμετέρων τοιούτων γεγενημένων, (φείδεσθε ἡμῶν. Οὐδὲν γὰρ ἂν ἡμᾶς κωλύοι, ὦ

[18, 0]   λελῃτουργηκόσι κάλλιστα, καὶ τῶν ἄλλων οὐδενὸς πώποτ᾽ ἀποστᾶσιν ὧν ἡ πόλις

[18, 0]   ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος εἶναι τῆς

[18, 0]   τοὺς προγόνους καὶ αὐτόν, ὥστε οὐκ ἄν ποθ᾽ ἑτέρας ἐπιθυμῆσαι πολιτείας.

[18, 0]   τύχαις ἐίκουσι, δυστυχοῦντος τοῦ δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενος τῆς πολιτείας οὐδ᾽ ἰδίας

[18, 20]   τίνας ἂν ἐβουλήθημεν δικαστὰς καταφυγεῖν; (Οὐκ εἰς τοὺς οὕτω πολιτευομένους, ὑπὲρ

[18, 20]   πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ πείθησθε, οὐκ ἐλάττω ἀπ᾽ αὐτῶν ὑμεῖς ὠφεληθήσεσθε

[18, 0]   ἠναγκάσθη ποιῆσαι, τῶν μὲν κακῶν οὐκ ἐλάχιστον αὐτὸς μετέσχε μέρος, τὴν

[18, 20]   ὑμῶν ἐν τοῖς κινδύνοις τεύξονται. (Οὐκ ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὕστινας

[18, 10]   μὲν παρὰ τῶν τριάκοντα ξένια οὐκ ἠθέλησε λαβεῖν, τὰ δὲ παρ᾽

[18, 0]   ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων τῷ πλήθει, (οὐκ ἠθέλησεν αὐτοῖς πείθεσθαι, ἐν τοιούτῳ

[18, 10]   ἀνδρός, (τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο. Οὐκ οὖν αἰσχρόν, εἰ ἃ μὲν

[18, 10]   (τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο. Οὐκ οὖν αἰσχρόν, εἰ ἃ μὲν Λακεδαιμονίοις

[18, 20]   ἀπὸ τούτων ὑμῖν εἰσφέρομεν. Ως οὖν ἡμῶν ταύτῃ τῇ γνώμῃ χρωμένων,

[18, 20]   αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν. Ἐγὼ μὲν οὖν καὶ δέομαι καὶ ἀντιβολῶ καὶ

[18, 0]   πόλεως ἡμῖν μετεῖναι. Πρῶτον μὲν οὖν περὶ Νικίου τοῦ ἡμετέρου θείου

[18, 10]   νεωστὶ κατεληλυθόσιν, ἔτι τῆς ὀργῆς οὔσης προσφάτου, ἢ τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον

[18, 0]   τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος εἶναι

[18, 10]   τῶν δὲ ἀδίκως δεδημεῦσθαι τὴν οὐσίαν, εἰκότως ἂν ἠμελεῖτε τῶν ὑφ᾽

[18, 0]   οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς

[18, 20]   τῆς πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ τὰς οὐσίας ἀπολωλεκότες ἄνδρας ἀρίστους ἐνομίζετ᾽ εἶναι

[18, 20]   (Οὐκ ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὕστινας δεησομένους ὑπὲρ ἡμῶν ἀναβιβάσομαι· τῶν

[18, 0]   οὔτ᾽ ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ᾽ εἰς Δεκέλειαν ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν

[18, 0]   μετ᾽ ὀλίγων δὲ τῶν ἐκπεπτωκότων οὔτ᾽ ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ᾽

[18, 0]   συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ

[18, 0]   ὅτου κακοῦ αἴτιος οὔτε φεύγων οὔτε κατελθὼν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει γεγένηται,

[18, 0]   τῶν τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος

[18, 0]   οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιος οὔτε φεύγων οὔτε κατελθὼν τῷ ὑμετέρῳ

[18, 10]   διὰ τὴν ἄλλην ἀρετὴν τιμᾶσθαι. (Οὕτω δ᾽ ἠλεούμεθα καὶ πᾶσι δεινὰ

[18, 20]   δικαστὰς καταφυγεῖν; (Οὐκ εἰς τοὺς οὕτω πολιτευομένους, ὑπὲρ ἧς πολιτείας καὶ

[18, 10]   βεβαιώσετε, ἃ δὲ αὑτοῖς ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίως διαλύσετε, καὶ τὰς μὲν

[18, 10]   (Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ τῆς πόλεως

[18, 10]   τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽ οὐχ ὅ τι ἂν τῇ πόλει

Discours, paragraphes
[18, 20]	νυνὶ Διόμνηστος καὶ ἐγὼ καὶ	ὁ	ἀδελφός ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς
[18, 20]	πολιτευομένους, ὑπὲρ ἧς πολιτείας καὶ	ὁ	πατὴρ καὶ οἱ προσήκοντες ἡμῖν
[18, 10]	πόλεως πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽ οὐχ	ὅ	τι ἂν τῇ πόλει βέλτιστον
[18, 10]	γενέσθαι τῶν εἰς ἡμᾶς ἡμαρτηκότων.	(Ὅθεν	Παυσανίας ἤρξατο εὔνους εἶναι τῷ
[18, 10]	οἱ μὲν τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν,	οἱ	δ᾽ ἐκ τῶν ὄντων ἐκπίπτωσι.
[18, 20]	ποιοῦντες ἐν τῷ πολέμῳ τεθνᾶσιν,	οἱ	δ᾽ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας καὶ
[18, 20]	αὐτῶν ὑμεῖς ὠφεληθήσεσθε ἢ ἡμεῖς	οἱ	κεκτημένοι, (ἐπεὶ καὶ νυνὶ Διόμνηστος
[18, 20]	ἡμῶν ἀναβιβάσομαι· τῶν γὰρ προσηκόντων	οἱ	μὲν ἄνδρας ἀγαθοὺς αὑτοὺς παρασχόντες
[18, 10]	ἐκ τῶν τοιούτων μάλιστ᾽ ἐὰν	οἱ	μὲν τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ
[18, 10]	γεγενημένους τῶν ὄντων ἀποστερεῖσθαι, ὧν	οἱ	πατέρες ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας ἀπέθανον.
[18, 0]	τὴν δ᾽ αἰτίαν τῆς συμφορᾶς	οἱ	πείσαντες ὑμᾶς δικαίως ἂν ἔχοιεν,
[18, 0]	τοιούτῳ καιρῷ ληφθεὶς ἐν ᾧ	οἱ	πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων καὶ μεταβάλλονται
[18, 20]	πολιτείας καὶ ὁ πατὴρ καὶ	οἱ	προσήκοντες ἡμῖν ἀπέθανον; Νῦν τοίνυν
[18, 10]	τῇ πόλει βέλτιστον ᾖ, τοῦτο	οἱ	ῥήτορες λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν
[18, 10]	μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη	οἱ	τὰ τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται,
[18, 10]	παρεληλυθότων τραπέσθαι, ὑπὸ τοιούτων πεισθέντας	οἳ	ἐν ἄστει μείναντες ταύτην ὑμῖν
[18, 10]	πολεμίων παῖδας ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι,	οἳ	τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντες ἦλθον, ὑπὸ
[18, 10]	παρόντας ὅσα εἴημεν πεπονθότες καὶ	οἵαις	τύχαις κεχρημένοι, καὶ ἠξίου Παυσανίαν
[18, 10]	τῆς δημοκρατίας ἀπέθανον. (ὖ δ᾽	οἶδ᾽	ὦ ἄνδρες δικασταί, ὅτι περὶ
[18, 20]	καὶ ὁ ἀδελφός ἐκ μιᾶς	οἰκίας	τρεῖς ὄντες τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν
[18, 0]	(Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	οἷοί	τινες ὄντες πολῖται καὶ αὐτοὶ
[18, 10]	ἐν ἄστει μείναντες ταύτην ὑμῖν	οἴονται	διδόναι πίστιν τῆς αὑτῶν εὐνοίας,
[18, 20]	δικαίως εὖ πάσχειν ὑφ᾽ ὑμῶν,	οἵπερ	ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν συμφορῶν μετέσχον
[18, 20]	τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους,	οἷς	ἡ τύχη παρέδωκεν ὥστ᾽ ἔτι
[18, 10]	πονηροτάτους τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον, ἀλλ᾽	οἷς	μάλιστα προσῆκον καὶ διὰ γένος
[18, 20]	βουλομένοις τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν,	οἴων	ὑμῶν ἐν τοῖς κινδύνοις τεύξονται.
[18, 0]	δυστυχέστεροι, εἰ ἐν μὲν τῇ	ὀλιγαρχίᾳ	ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι ὄντες τῷ πλήθει,
[18, 10]	ἡμᾶς ὄντας ἐλεεῖσθαι, οἳ τῇ	ὀλιγαρχία	βοηθήσοντες ἦλθον, ὑπὸ δ᾽ ὑμῶν,
[18, 10]	μὲν οὐδεμίαν ἦρξεν ἐν τῇ	ὀλιγαρχίᾳ·	ἐπειδὴ δὲ τάχιστα ἦλθον εἰς
[18, 20]	πάσχειν ὑφ᾽ ὑμῶν, οἵπερ ἐν	ὀλιγαρχίᾳ	τῶν συμφορῶν μετέσχον τὸ μέρος.
[18, 0]	ᾑρημένος καὶ παρακαλούμενος μετέχειν τῆς	ὀλιγαρχίας	ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων τῷ πλήθει,
[18, 20]	τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια ὄντα	ὀλίγου	πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ πείθησθε,
[18, 0]	τῶν συκοφαντῶν φεύγων ὤχετο, μετ᾽	ὀλίγων	δὲ τῶν ἐκπεπτωκότων οὔτ᾽ ἐπὶ
[18, 10]	λεγομένων· νυνὶ δὲ πάντες ἂν	ὁμολογήσαιτε	ὁμόνοιαν μὲν> μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι
[18, 10]	συμφορῶν, καὶ τοῖς θεοῖς εἰς	ὁμόνοιαν	ηὔχεσθε καταστῆναι τὴν πόλιν μᾶλλον
[18, 10]	νυνὶ δὲ πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε	ὁμόνοιαν	μὲν> μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι πόλει,
[18, 10]	τοὺς αὐτούς, περὶ ὧν ὅρκους	ὀμωμόκατε,	ὑμῖν αὐτοῖς τὰ ἐναντία ποιεῖν
[18, 20]	ἀφανίζεται, τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια	ὄντα	ὀλίγου πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ
[18, 10]	τὸν Νικηράτου καὶ ἡμᾶς παῖδας	ὄντας,	ἐκεῖνον μὲν κατέθηκεν ἐπὶ τοῖς
[18, 10]	μὲν τῶν πολεμίων παῖδας ἡμᾶς	ὄντας	ἐλεεῖσθαι, οἳ τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντες
[18, 20]	παρέδωκεν ὥστ᾽ ἔτι ἡμᾶς παῖδας	ὄντας	ἐπὶ τὴν Παυσανίου σκηνὴν ἐλθόντας
[18, 20]	ἐκείνων ἀποδοῦναι. (Ἡμεῖς τοίνυν, ὑεῖς	ὄντες	καὶ συγγενεῖς τῶν ὑπὲρ τῆς
[18, 0]	ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες	ὄντες	πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ ὧν
[18, 20]	ἀδελφός ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς	ὄντες	τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν ἡ πόλις
[18, 0]	δὲ τῇ δημοκρατίᾳ ὡς κακόνοι	ὄντες	τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων;
[18, 0]	μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι	ὄντες	τῷ πλήθει, ἐν δὲ τῇ
[18, 0]	ὄντες τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν	ὄντων;	(αὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρες
[18, 20]	μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ τῶν	ὄντων	ἁπάντων.
[18, 10]	ἄνδρες δικασταί, τοιούτους γεγενημένους τῶν	ὄντων	ἀποστερεῖσθαι, ὧν οἱ πατέρες ὑπὲρ
[18, 10]	ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ᾽ ἐκ τῶν	ὄντων	ἐκπίπτωσι. (Καὶ ταῦθ᾽ ὑμεῖς ἔγνωτε
[18, 20]	ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ τῶν	ὄντων	ἐστερημένους, οἷς ἡ τύχη παρέδωκεν
[18, 10]	μνησικακεῖν νεωστὶ κατεληλυθόσιν, ἔτι τῆς	ὀργῆς	οὔσης προσφάτου, ἢ τοσούτῳ χρόνῳ
[18, 10]	καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις Ἕλλησιν	ὀργίζεσθε,	εἴ τις Λακεδαιμονίους ὑμῶν περὶ
[18, 10]	ταῦθ᾽ ὑμεῖς ἔγνωτε νεωστὶ κατελθόντες,	ὀρθῶς	βουλευόμενοι· ἔτι γὰρ ἐμέμνησθε τῶν
[18, 10]	ὑμᾶς τοὺς αὐτούς, περὶ ὧν	ὅρκους	ὀμωμόκατε, ὑμῖν αὐτοῖς τὰ ἐναντία
[18, 20]	εἶναι, ἐπὶ μὲν τῶν τριάκοντα	ὀρφανοὺς	καταλειφθέντας, ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ
[18, 0]	μέγιστα κακὰ τοὺς πολεμίους εἰργασμένος·	ὅσα	δὲ οὐ βουλόμενος ἀλλ᾽ ἄκων
[18, 10]	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς παρόντας	ὅσα	εἴημεν πεπονθότες καὶ οἵαις τύχαις
[18, 0]	ἡμετέρου θείου ἀναμνήσθητε. (Ἐκεῖνος γὰρ	ὅσα	μὲν τῇ ἑαυτοῦ γνώμῃ χρώμενος
[18, 20]	εἶναι, ἐκείνου τοῦ χρόνου μνησθέντας,	ὅτ᾽	ἐκ τῆς πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ
[18, 20]	οἰκίας τρεῖς ὄντες τριηραρχοῦμεν, καὶ	ὅταν	ἡ πόλις δέηται χρημάτων, ἀπὸ
[18, 10]	τοὺς πολίτας καὶ τοὺς ξένους,	ὅτι	Ἀθήνῃσι τοσοῦτον δύναται, ὥσθ᾽ ὑμᾶς
[18, 10]	ἅπασι τοῖς ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο,	ὅτι	οὐ τοὺς πονηροτάτους τῶν πολιτῶν
[18, 10]	διακείμενοι; (Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι	ὅτι	οὕτως ἤδη οἱ τὰ τῆς
[18, 10]	δ᾽ οἶδ᾽ ὦ ἄνδρες δικασταί,	ὅτι	περὶ πλείστου ἂν ποιήσαιτο Πολίοχος
[18, 20]	ἂν εἴχομεν· νῦν δ᾽ ἐπίστασθε	ὅτι	τὰ μὲν αὐτῶν ὑπὸ τούτων
[18, 10]	ποιεῖν ψηφίζεσθαι. (Πάντες γὰρ εἴσονται	ὅτι	τότε μὲν χιλίαις δραχμαῖς ἐζημιώσατε
[18, 0]	εἰς Δεκέλειαν ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν	ὅτου	κακοῦ αἴτιος οὔτε φεύγων οὔτε
[18, 0]	τοὺς πολεμίους εἰργασμένος· ὅσα δὲ	οὐ	βουλόμενος ἀλλ᾽ ἄκων ἠναγκάσθη ποιῆσαι,
[18, 0]	ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν·	οὐ	γὰρ μόνον περὶ τῆς οὐσίας
[18, 20]	τούτων παρ᾽ ὑμῶν τυγχάνειν ἀξιῶ·	οὐ	γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ
[18, 0]	τὸ ὑμέτερον πλῆθος καταδεδουλωμένον. (Καὶ	οὐ	πολλῷ χρόνῳ ὕστερον Νικήρατος, ἀνεψιὸς
[18, 10]	τῆς πόλεως εὐτυχιῶν ἀπολαύοντες, ἀλλ᾽	οὐ	πρότερον τῶν ὑμετέρων κινδύνων μετέχοντες.
[18, 10]	εὐνοίας, ἑτέρους κακοὺς ποιοῦντες, ἀλλ᾽	οὐ	σφᾶς αὐτοὺς χρηστοὺς παρέχοντες, καὶ
[18, 10]	τοῖς ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι	οὐ	τοὺς πονηροτάτους τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον,
[18, 0]	ἐστρατεύσατο οὔτ᾽ εἰς Δεκέλειαν ἀφίκετο·	οὐδ᾽	ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιος οὔτε
[18, 0]	δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενος τῆς πολιτείας	οὐδ᾽	ἰδίας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς ἄρξειν
[18, 10]	χάριν ᾔδει> ~Καὶ ἀρχὴν μὲν	οὐδεμίαν	ἦρξεν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ· ἐπειδὴ
[18, 20]	ἡμετέρων τοιούτων γεγενημένων, (φείδεσθε ἡμῶν.	Οὐδὲν	γὰρ ἂν ἡμᾶς κωλύοι, ὦ
[18, 0]	λελῃτουργηκόσι κάλλιστα, καὶ τῶν ἄλλων	οὐδενὸς	πώποτ᾽ ἀποστᾶσιν ὧν ἡ πόλις
[18, 0]	ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ	οὔθ᾽	ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος εἶναι τῆς
[18, 0]	τοὺς προγόνους καὶ αὐτόν, ὥστε	οὐκ	ἄν ποθ᾽ ἑτέρας ἐπιθυμῆσαι πολιτείας.
[18, 0]	τύχαις ἐίκουσι, δυστυχοῦντος τοῦ δήμου,	οὐκ	ἀπελαυνόμενος τῆς πολιτείας οὐδ᾽ ἰδίας
[18, 20]	τίνας ἂν ἐβουλήθημεν δικαστὰς καταφυγεῖν;	(Οὐκ	εἰς τοὺς οὕτω πολιτευομένους, ὑπὲρ
[18, 20]	πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽ ἐμοὶ πείθησθε,	οὐκ	ἐλάττω ἀπ᾽ αὐτῶν ὑμεῖς ὠφεληθήσεσθε
[18, 0]	ἠναγκάσθη ποιῆσαι, τῶν μὲν κακῶν	οὐκ	ἐλάχιστον αὐτὸς μετέσχε μέρος, τὴν
[18, 20]	ὑμῶν ἐν τοῖς κινδύνοις τεύξονται.	(Οὐκ	ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, οὕστινας
[18, 10]	μὲν παρὰ τῶν τριάκοντα ξένια	οὐκ	ἠθέλησε λαβεῖν, τὰ δὲ παρ᾽
[18, 0]	ὑπὸ τῶν ἐπιβουλευόντων τῷ πλήθει,	(οὐκ	ἠθέλησεν αὐτοῖς πείθεσθαι, ἐν τοιούτῳ
[18, 10]	ἀνδρός, (τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο.	Οὐκ	οὖν αἰσχρόν, εἰ ἃ μὲν
[18, 10]	(τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο. Οὐκ	οὖν	αἰσχρόν, εἰ ἃ μὲν Λακεδαιμονίοις
[18, 20]	ἀπὸ τούτων ὑμῖν εἰσφέρομεν. Ως	οὖν	ἡμῶν ταύτῃ τῇ γνώμῃ χρωμένων,
[18, 20]	αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν. Ἐγὼ μὲν	οὖν	καὶ δέομαι καὶ ἀντιβολῶ καὶ
[18, 0]	πόλεως ἡμῖν μετεῖναι. Πρῶτον μὲν	οὖν	περὶ Νικίου τοῦ ἡμετέρου θείου
[18, 10]	νεωστὶ κατεληλυθόσιν, ἔτι τῆς ὀργῆς	οὔσης	προσφάτου, ἢ τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον
[18, 0]	τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε	οὐσίᾳ	οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος εἶναι
[18, 10]	τῶν δὲ ἀδίκως δεδημεῦσθαι τὴν	οὐσίαν,	εἰκότως ἂν ἠμελεῖτε τῶν ὑφ᾽
[18, 0]	οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆς	οὐσίας	ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς
[18, 20]	τῆς πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ τὰς	οὐσίας	ἀπολωλεκότες ἄνδρας ἀρίστους ἐνομίζετ᾽ εἶναι
[18, 20]	(Οὐκ ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί,	οὕστινας	δεησομένους ὑπὲρ ἡμῶν ἀναβιβάσομαι· τῶν
[18, 0]	οὔτ᾽ ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστρατεύσατο	οὔτ᾽	εἰς Δεκέλειαν ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν
[18, 0]	μετ᾽ ὀλίγων δὲ τῶν ἐκπεπτωκότων	οὔτ᾽	ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ᾽
[18, 0]	συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν τριάκοντα ἀπέθανεν,	οὔτε	γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ
[18, 0]	ὅτου κακοῦ αἴτιος οὔτε φεύγων	οὔτε	κατελθὼν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει γεγένηται,
[18, 0]	τῶν τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει	οὔτε	οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιος
[18, 0]	οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιος	οὔτε	φεύγων οὔτε κατελθὼν τῷ ὑμετέρῳ
[18, 10]	διὰ τὴν ἄλλην ἀρετὴν τιμᾶσθαι.	(Οὕτω	δ᾽ ἠλεούμεθα καὶ πᾶσι δεινὰ
[18, 20]	δικαστὰς καταφυγεῖν; (Οὐκ εἰς τοὺς	οὕτω	πολιτευομένους, ὑπὲρ ἧς πολιτείας καὶ
[18, 10]	βεβαιώσετε, ἃ δὲ αὑτοῖς ἐψηφίσασθε	οὕτω	ῥᾳδίως διαλύσετε, καὶ τὰς μὲν
[18, 10]	(Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι	οὕτως	ἤδη οἱ τὰ τῆς πόλεως
[18, 10]	τῆς πόλεως πράττοντες διάκεινται, ὥστ᾽	οὐχ	ὅ τι ἂν τῇ πόλει

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/04/2010