Discours, paragraphes |
[18, 0] |
ὑμέτερον·
ἡττημένων
γὰρ
ἐν
τῇ>
|
ναυμαχίᾳ |
στρατηγὸς
ὑφ᾽
ὑμῶν
ᾑρημένος
καὶ |
[18, 0] |
δ᾽
ἐμός,
ἤδη
τῆς
τελευταίας
|
ναυμαχίας |
γεγενημένης
φανερὰν
ἐπεδείξατο
τὴν
εὔνοιαν |
[18, 0] |
τὰ>
τείχη
καθαιρούμενα
καὶ
τὰς
|
ναῦς |
τοῖς
πολεμίοις
παραδιδομένας
καὶ
τὸ |
[18, 10] |
ποιῆσαι,
νυνὶ
δὲ
κελεύων
δημεῦσαι
|
νενίκηκε, |
καὶ
περὶ
τούτων
δὴ
ἀμφοτέρων |
[18, 10] |
πλουτῆσαι.
(Καίτοι
πλείων
συγγνώμη
μνησικακεῖν
|
νεωστὶ |
κατεληλυθόσιν,
ἔτι
τῆς
ὀργῆς
οὔσης |
[18, 10] |
ἐκπίπτωσι.
(Καὶ
ταῦθ᾽
ὑμεῖς
ἔγνωτε
|
νεωστὶ |
κατελθόντες,
ὀρθῶς
βουλευόμενοι·
ἔτι
γὰρ |
[18, 0] |
(Καὶ
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
ὕστερον
|
Νικήρατος, |
ἀνεψιὸς
ὢν
ἐμὸς
καὶ
ὑὸς |
[18, 10] |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
Παυσανίας,
λαβὼν
τὸν
|
Νικηράτου |
καὶ
ἡμᾶς
παῖδας
ὄντας,
ἐκεῖνον |
[18, 0] |
~ΠΕΡΙ
ΤΗΣ
ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ
ΤΩΝ
ΤΟΥ
|
ΝΙΚΙΟΥ |
ΑΔΕΛΦΟΥ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
(Ἐνθυμήθητε
τοίνυν,
ὦ |
[18, 0] |
ἀνεψιὸς
ὢν
ἐμὸς
καὶ
ὑὸς
|
Νικίου, |
εὔνους
ὢν
τῷ
ὑμετέρῳ
πλήθει, |
[18, 0] |
μετεῖναι.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ
|
Νικίου |
τοῦ
ἡμετέρου
θείου
ἀναμνήσθητε.
(Ἐκεῖνος |
[18, 10] |
τούτων
δὴ
ἀμφοτέρων
Ἀθηναῖοι,
παρὰ
|
νόμον |
φεύγοντος
τοῦ
αὐτοῦ
ἀνδρός,
(τἀναντία |
[18, 20] |
τούτων
δημευόμενα,
συγγνώμην
ἂν
εἴχομεν·
|
νῦν |
δ᾽
ἐπίστασθε
ὅτι
τὰ
μὲν |
[18, 20] |
καὶ
οἱ
προσήκοντες
ἡμῖν
ἀπέθανον;
|
Νῦν |
τοίνυν
ταύτην
ἀνθ᾽
ἁπάντων
ἀπαιτοῦμεν |
[18, 10] |
τὴν
ἡμετέραν
γῆν
δημοσίαν
ποιῆσαι,
|
νυνὶ |
δὲ
κελεύων
δημεῦσαι
νενίκηκε,
καὶ |
[18, 10] |
ἠμελεῖτε
τῶν
ὑφ᾽
ἡμῶν
λεγομένων·
|
νυνὶ |
δὲ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσαιτε
ὁμόνοιαν |
[18, 20] |
ἡμεῖς
οἱ
κεκτημένοι,
(ἐπεὶ
καὶ
|
νυνὶ |
Διόμνηστος
καὶ
ἐγὼ
καὶ
ὁ |
[18, 20] |
τῆς
ἐλευθερίας
προκεκινδυνευκότων,
ἀπαιτοῦμεν
ὑμᾶς
|
νυνὶ |
ταύτην
τὴν
χάριν,
καὶ
ἀξιοῦμεν |
[18, 10] |
σφᾶς
αὐτοὺς
χρηστοὺς
παρέχοντες,
καὶ
|
νυνὶ |
τῶν
τῆς
πόλεως
εὐτυχιῶν
ἀπολαύοντες, |