Discours, paragraphes |
[18, 0] |
αὐτῷ
τῆς
καθόδου
αἰτίοις
γεγενημένοις
|
χάριν |
ᾔδει>
~Καὶ
ἀρχὴν
μὲν
οὐδεμίαν |
[18, 20] |
ἀπαιτοῦμεν
ὑμᾶς
νυνὶ
ταύτην
τὴν
|
χάριν, |
καὶ
ἀξιοῦμεν
μὴ
ἀδίκως
ἡμᾶς |
[18, 20] |
ἀνθ᾽
ἁπάντων
ἀπαιτοῦμεν
ὑμᾶς
τὴν
|
χάριν, |
μὴ
περιιδεῖν
ἡμᾶς
ἀπόρως
διατεθέντας |
[18, 20] |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
ηὔχεσθε
δυνηθῆναι
|
χάριν |
τοῖς
ἐξ
ἐκείνων
ἀποδοῦναι.
(Ἡμεῖς |
[18, 10] |
γὰρ
εἴσονται
ὅτι
τότε
μὲν
|
χιλίαις |
δραχμαῖς
ἐζημιώσατε
τὸν
βουλόμενον
τὴν |
[18, 0] |
καὶ
περὶ
τῆς
πολιτείας,
εἰ
|
χρὴ |
δημοκρατουμένης
τῆς
πόλεως
ἡμῖν
μετεῖναι. |
[18, 20] |
καὶ
ὅταν
ἡ
πόλις
δέηται
|
χρημάτων, |
ἀπὸ
τούτων
ὑμῖν
εἰσφέρομεν.
Ως |
[18, 10] |
ποιοῦντες,
ἀλλ᾽
οὐ
σφᾶς
αὐτοὺς
|
χρηστοὺς |
παρέχοντες,
καὶ
νυνὶ
τῶν
τῆς |
[18, 20] |
εὔνους
ἡμῖν
εἶναι,
ἐκείνου
τοῦ
|
χρόνου |
μνησθέντας,
ὅτ᾽
ἐκ
τῆς
πατρίδος |
[18, 10] |
ὀργῆς
οὔσης
προσφάτου,
ἢ
τοσούτῳ
|
χρόνῳ |
ὕστερον
ἐπὶ
τιμωρίαν
τῶν
παρεληλυθότων |
[18, 0] |
πλῆθος
καταδεδουλωμένον.
(Καὶ
οὐ
πολλῷ
|
χρόνῳ |
ὕστερον
Νικήρατος,
ἀνεψιὸς
ὢν
ἐμὸς |
[18, 0] |
ὅσα
μὲν
τῇ
ἑαυτοῦ
γνώμῃ
|
χρώμενος |
ὑπὲρ
τοῦ
ὑμετέρου
ἔπραξε,
πανταχοῦ |
[18, 20] |
οὖν
ἡμῶν
ταύτῃ
τῇ
γνώμῃ
|
χρωμένων, |
καὶ
τῶν
προγόνων
τῶν
ἡμετέρων |