Discours, paragraphes |
[18, 0] |
ἐλάχιστον
αὐτὸς
μετέσχε
μέρος,
τὴν
|
δ᾽ |
αἰτίαν
τῆς
συμφορᾶς
οἱ
πείσαντες |
[18, 10] |
ὑμῶν
περὶ
πλείονος
ποιεῖται,
ὑμεῖς
|
δ᾽ |
αὐτοὶ
φανήσεσθε
πιστότερον
πρὸς
ἐκείνους |
[18, 0] |
μὲν
ὑπὲρ
ὑμῶν
κεκινδυνευκόσι,
μεγάλας
|
δ᾽ |
εἰσφορὰς
εἰσενηνοχόσι
καὶ
λελῃτουργηκόσι
κάλλιστα, |
[18, 10] |
μὲν
τῶν
ἀλλοτρίων
ἐπιθυμῶσιν,
οἱ
|
δ᾽ |
ἐκ
τῶν
ὄντων
ἐκπίπτωσι.
(Καὶ |
[18, 20] |
ἄξια
ὄντα
ὀλίγου
πιπράσκεται.
Ἐὰν
|
δ᾽ |
ἐμοὶ
πείθησθε,
οὐκ
ἐλάττω
ἀπ᾽ |
[18, 0] |
ἀδελφὸς
μὲν
ὢν
ἐκεῖνον,
πατὴρ
|
δ᾽ |
ἐμός,
ἤδη
τῆς
τελευταίας
ναυμαχίας |
[18, 20] |
δημευόμενα,
συγγνώμην
ἂν
εἴχομεν·
νῦν
|
δ᾽ |
ἐπίστασθε
ὅτι
τὰ
μὲν
αὐτῶν |
[18, 10] |
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
τιμᾶσθαι.
(Οὕτω
|
δ᾽ |
ἠλεούμεθα
καὶ
πᾶσι
δεινὰ
ἐδοκοῦμεν |
[18, 10] |
ὑπὲρ
τῆς
δημοκρατίας
ἀπέθανον.
(ὖ
|
δ᾽ |
οἶδ᾽
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὅτι |
[18, 10] |
τῇ
ὀλιγαρχία
βοηθήσοντες
ἦλθον,
ὑπὸ
|
δ᾽ |
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
τοιούτους |
[18, 20] |
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τεθνᾶσιν,
οἱ
|
δ᾽ |
ὑπὲρ
τῆς
δημοκρατίας
καὶ
(τῆς |
[18, 10] |
μὲν
ἔχειν
τὰ
αὑτῶν,
τῶν
|
δὲ |
ἀδίκως
δεδημεῦσθαι
τὴν
οὐσίαν,
εἰκότως |
[18, 10] |
μὲν
Λακεδαιμονίοις
συνέθεσθε
βεβαιώσετε,
ἃ
|
δὲ |
αὑτοῖς
ἐψηφίσασθε
οὕτω
ῥᾳδίως
διαλύσετε, |
[18, 0] |
πολλὰς
μὲν
πόλεις
εἷλε,
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
καλὰ
κατὰ
τῶν
πολεμίων |
[18, 0] |
αἴτιος
τῇ
πόλει
γεγενημένος,
πλεῖστα
|
δὲ |
καὶ
μέγιστα
κακὰ
τοὺς
πολεμίους |
[18, 20] |
συμφορῶν
μετέσχον
τὸ
μέρος.
(Ἀξιῶ
|
δὲ |
καὶ
τούτους
τοὺς
συνδίκους
εὔνους |
[18, 10] |
ἡμετέραν
γῆν
δημοσίαν
ποιῆσαι,
νυνὶ
|
δὲ |
κελεύων
δημεῦσαι
νενίκηκε,
καὶ
περὶ |
[18, 10] |
τὴν
μὲν
πόλιν
στασιάσαι,
τοὺς
|
δὲ |
λέγοντας
ταχέως
πλουτῆσαι.
(Καίτοι
πλείων |
[18, 10] |
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
διακείμενοι;
(Ἄξιον
|
δὲ |
μάλιστ᾽
ἀγανακτῆσαι
ὅτι
οὕτως
ἤδη |
[18, 0] |
κακὰ
τοὺς
πολεμίους
εἰργασμένος·
ὅσα
|
δὲ |
οὐ
βουλόμενος
ἀλλ᾽
ἄκων
ἠναγκάσθη |
[18, 10] |
τῶν
ὑφ᾽
ἡμῶν
λεγομένων·
νυνὶ
|
δὲ |
πάντες
ἂν
ὁμολογήσαιτε
ὁμόνοιαν
μὲν> |
[18, 10] |
μέγιστον
ἀγαθὸν
εἶναι
πόλει,
στάσιν
|
δὲ |
πάντῶν
κακῶν
αἰτίαν,
διαφέρεσθαι
δὲ |
[18, 10] |
ξένια
οὐκ
ἠθέλησε
λαβεῖν,
τὰ
|
δὲ |
παρ᾽
ἡμῶν
ἐδέξατο.
Καίτοι
δεινόν, |
[18, 10] |
τοῖς
γόνασι
τοῖς
Παυσανίου,
ἡμᾶς
|
δὲ |
παραστησάμενος
ἔλεγε
πρὸς
ἐκεῖνον
καὶ |
[18, 20] |
αὐτῶν
ὑπὸ
τούτων
ἀφανίζεται,
τὰ
|
δὲ |
πολλοῦ
ἄξια
ὄντα
ὀλίγου
πιπράσκεται. |
[18, 10] |
δὲ
πάντῶν
κακῶν
αἰτίαν,
διαφέρεσθαι
|
δὲ |
πρὸς
ἀλλήλους
ἐκ
τῶν
τοιούτων |
[18, 10] |
ἐκείνους
συνθήκας
κυρίας
ποιήσετε,
τὰς
|
δὲ |
πρὸς
αὑτοὺς
ἀκύρους;
καὶ
τοῖς |
[18, 10] |
ἦρξεν
ἐν
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τάχιστα
ἦλθον
εἰς
τὴν
Ἀκαδήμειαν |
[18, 20] |
τῶν
τριάκοντα
ὀρφανοὺς
καταλειφθέντας,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
δημοκρατίᾳ
τῶν
ὄντων
ἐστερημένους, |
[18, 0] |
εὖνοι
ὄντες
τῷ
πλήθει,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
δημοκρατίᾳ
ὡς
κακόνοι
ὄντες |
[18, 0] |
συκοφαντῶν
φεύγων
ὤχετο,
μετ᾽
ὀλίγων
|
δὲ |
τῶν
ἐκπεπτωκότων
οὔτ᾽
ἐπὶ
τὴν |
[18, 10] |
τὰ
αὑτῶν,
τῶν
δὲ
ἀδίκως
|
δεδημεῦσθαι |
τὴν
οὐσίαν,
εἰκότως
ἂν
ἠμελεῖτε |
[18, 20] |
ἔχω,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
οὕστινας
|
δεησομένους |
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἀναβιβάσομαι·
τῶν
γὰρ |
[18, 20] |
τριηραρχοῦμεν,
καὶ
ὅταν
ἡ
πόλις
|
δέηται |
χρημάτων,
ἀπὸ
τούτων
ὑμῖν
εἰσφέρομεν. |
[18, 10] |
(Οὕτω
δ᾽
ἠλεούμεθα
καὶ
πᾶσι
|
δεινὰ |
ἐδοκοῦμεν
πεπονθέναι,
ὥστε
Παυσανίας
τὰ |
[18, 10] |
δὲ
παρ᾽
ἡμῶν
ἐδέξατο.
Καίτοι
|
δεινόν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὑπὸ
μὲν |
[18, 0] |
τὴν
πόλιν
ἐστρατεύσατο
οὔτ᾽
εἰς
|
Δεκέλειαν |
ἀφίκετο·
οὐδ᾽
ἔστιν
ὅτου
κακοῦ |
[18, 20] |
συμφορῶν.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
καὶ
|
δέομαι |
καὶ
ἀντιβολῶ
καὶ
ἱκετεύω,
καὶ |
[18, 10] |
δημεῦσαι
νενίκηκε,
καὶ
περὶ
τούτων
|
δὴ |
ἀμφοτέρων
Ἀθηναῖοι,
παρὰ
νόμον
φεύγοντος |
[18, 0] |
ἀποστεροίμεθα
τῶν
ὄντων;
(αὶ
μὲν
|
δή, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
καὶ
Διόγνητος |
[18, 10] |
συμφορὰς
τῆς
τῶν
τριάκοντα
πονηρίας·
|
δῆλον |
γὰρ
ἅπασι
τοῖς
ἐλθοῦσι
Πελοποννησίων |
[18, 20] |
τῇ
πόλει
τὰ
ὑπὸ
τούτων
|
δημευόμενα, |
συγγνώμην
ἂν
εἴχομεν·
νῦν
δ᾽ |
[18, 10] |
δημοσίαν
ποιῆσαι,
νυνὶ
δὲ
κελεύων
|
δημεῦσαι |
νενίκηκε,
καὶ
περὶ
τούτων
δὴ |
[18, 0] |
~ΠΕΡΙ
ΤΗΣ
|
ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ |
ΤΩΝ
ΤΟΥ
ΝΙΚΙΟΥ
ΑΔΕΛΦΟΥ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ. |
[18, 20] |
βοηθῆσαι,
ἡγησαμένους
τούτους
ἂν
ἐν
|
δημοκρατία |
δικαίως
εὖ
πάσχειν
ὑφ᾽
ὑμῶν, |
[18, 20] |
ὀρφανοὺς
καταλειφθέντας,
ἐν
δὲ
τῇ
|
δημοκρατίᾳ |
τῶν
ὄντων
ἐστερημένους,
οἷς
ἡ |
[18, 0] |
τῷ
πλήθει,
ἐν
δὲ
τῇ
|
δημοκρατίᾳ |
ὡς
κακόνοι
ὄντες
τῷ
πλήθει |
[18, 10] |
ὧν
οἱ
πατέρες
ὑπὲρ
τῆς
|
δημοκρατίας |
ἀπέθανον.
(ὖ
δ᾽
οἶδ᾽
ὦ |
[18, 20] |
τεθνᾶσιν,
οἱ
δ᾽
ὑπὲρ
τῆς
|
δημοκρατίας |
καὶ
(τῆς
ὑμετέρας
ἐλευθερίας
ὑπὸ |
[18, 0] |
περὶ
τῆς
πολιτείας,
εἰ
χρὴ
|
δημοκρατουμένης |
τῆς
πόλεως
ἡμῖν
μετεῖναι.
Πρῶτον |
[18, 10] |
τὸν
βουλόμενον
τὴν
ἡμετέραν
γῆν
|
δημοσίαν |
ποιῆσαι,
νυνὶ
δὲ
κελεύων
δημεῦσαι |
[18, 0] |
ταῖς
τύχαις
ἐίκουσι,
δυστυχοῦντος
τοῦ
|
δήμου, |
οὐκ
ἀπελαυνόμενος
τῆς
πολιτείας
οὐδ᾽ |
[18, 10] |
Παυσανίας
ἤρξατο
εὔνους
εἶναι
τῷ
|
δήμῳ, |
παράδειγμα
ποιούμενος
πρὸς
τοὺς
ἄλλους |
[18, 10] |
ἀλλ᾽
οἷς
μάλιστα
προσῆκον
καὶ
|
διὰ |
γένος
καὶ
διὰ
πλοῦτον
καὶ |
[18, 10] |
προσῆκον
καὶ
διὰ
γένος
καὶ
|
διὰ |
πλοῦτον
καὶ
διὰ
τὴν
ἄλλην |
[18, 10] |
γένος
καὶ
διὰ
πλοῦτον
καὶ
|
διὰ |
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
τιμᾶσθαι.
(Οὕτω |
[18, 10] |
καὶ
διὰ
τὴν
φιλίαν
καὶ
|
διὰ |
τὴν
ξενίαν
τὴν
ὑπάρχουσαν,
καὶ |
[18, 10] |
καὶ
ἠξίου
Παυσανίαν
βοηθῆσαι
καὶ
|
διὰ |
τὴν
φιλίαν
καὶ
διὰ
τὴν |
[18, 0] |
τὸ
ὑμέτερον
πλῆθος
εἶναι
καὶ
|
διὰ |
τοὺς
προγόνους
καὶ
αὐτόν,
ὥστε |
[18, 0] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
καὶ
Διόγνητος
|
διαβληθεὶς |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
συκοφαντῶν
φεύγων |
[18, 10] |
ἐκείνους
ἢ
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
|
διακείμενοι; |
(Ἄξιον
δὲ
μάλιστ᾽
ἀγανακτῆσαι
ὅτι |
[18, 10] |
οἱ
τὰ
τῆς
πόλεως
πράττοντες
|
διάκεινται, |
ὥστ᾽
οὐχ
ὅ
τι
ἂν |
[18, 10] |
δὲ
αὑτοῖς
ἐψηφίσασθε
οὕτω
ῥᾳδίως
|
διαλύσετε, |
καὶ
τὰς
μὲν
πρὸς
ἐκείνους |
[18, 20] |
χάριν,
μὴ
περιιδεῖν
ἡμᾶς
ἀπόρως
|
διατεθέντας |
μηδ᾽
ἐνδεεῖς
τῶν
ἐπιτηδείων
γενομένους, |
[18, 10] |
στάσιν
δὲ
πάντῶν
κακῶν
αἰτίαν,
|
διαφέρεσθαι |
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
ἐκ
τῶν |
[18, 10] |
ἄστει
μείναντες
ταύτην
ὑμῖν
οἴονται
|
διδόναι |
πίστιν
τῆς
αὑτῶν
εὐνοίας,
ἑτέρους |
[18, 0] |
ἐλεεῖσθαι
ὑφ᾽
ὑμῶν
καὶ
τῶν
|
δικαίων |
τυγχάνειν·
οὐ
γὰρ
μόνον
περὶ |
[18, 0] |
τῆς
συμφορᾶς
οἱ
πείσαντες
ὑμᾶς
|
δικαίως |
ἂν
ἔχοιεν,
(ἐπεὶ
τήν
γε |
[18, 20] |
ἡγησαμένους
τούτους
ἂν
ἐν
δημοκρατία
|
δικαίως |
εὖ
πάσχειν
ὑφ᾽
ὑμῶν,
οἵπερ |
[18, 20] |
ἂν
ἡμᾶς
κωλύοι,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ἀθλιωτάτους
εἶναι,
ἐπὶ
μὲν
τῶν |
[18, 0] |
(αὶ
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
καὶ
Διόγνητος
διαβληθεὶς
μὲν
ὑπὸ |
[18, 0] |
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
(Ἐνθυμήθητε
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
οἷοί
τινες
ὄντες
πολῖται
καὶ |
[18, 10] |
(ὖ
δ᾽
οἶδ᾽
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ὅτι
περὶ
πλείστου
ἂν
ποιήσαιτο |
[18, 20] |
τεύξονται.
(Οὐκ
ἔχω,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
οὕστινας
δεησομένους
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἀναβιβάσομαι· |
[18, 20] |
εἰ
μὲν
ἑωρᾶτε,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
σῳζόμενα
τῇ
πόλει
τὰ
ὑπὸ |
[18, 10] |
ὑπὸ
δ᾽
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
τοιούτους
γεγενημένους
τῶν
ὄντων
ἀποστερεῖσθαι, |
[18, 10] |
ἐδέξατο.
Καίτοι
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ὑπὸ
μὲν
τῶν
πολεμίων
παῖδας |
[18, 20] |
ὑπαρχόντων
εἰς
τίνας
ἂν
ἐβουλήθημεν
|
δικαστὰς |
καταφυγεῖν;
(Οὐκ
εἰς
τοὺς
οὕτω |
[18, 0] |
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
καὶ
|
Διόγνητος |
διαβληθεὶς
μὲν
ὑπὸ
τῶν
συκοφαντῶν |
[18, 20] |
οἱ
κεκτημένοι,
(ἐπεὶ
καὶ
νυνὶ
|
Διόμνηστος |
καὶ
ἐγὼ
καὶ
ὁ
ἀδελφός |
[18, 0] |
γένει
οὔτε
οὐσίᾳ
οὔθ᾽
ἡλικίᾳ
|
δοκῶν |
ἀνάξιος
εἶναι
τῆς
πολιτείας
μετασχεῖν· |
[18, 10] |
εἴσονται
ὅτι
τότε
μὲν
χιλίαις
|
δραχμαῖς |
ἐζημιώσατε
τὸν
βουλόμενον
τὴν
ἡμετέραν |
[18, 0] |
τριάκοντα
γενέσθαι
καὶ
μηδενὸς
ἔλαττον
|
δύνασθαι, |
μᾶλλον
εἵλετο
πράττων
ὑπὲρ
τῆς |
[18, 10] |
τοὺς
ξένους,
ὅτι
Ἀθήνῃσι
τοσοῦτον
|
δύναται, |
ὥσθ᾽
ὑμᾶς
τοὺς
αὐτούς,
περὶ |
[18, 20] |
ἀποθνῄσκοντας,
καὶ
τοῖς
θεοῖς
ηὔχεσθε
|
δυνηθῆναι |
χάριν
τοῖς
ἐξ
ἐκείνων
ἀποδοῦναι. |
[18, 0] |
(Καίτοι
τίνες
ἂν
ἡμῶν
εἴησαν
|
δυστυχέστεροι, |
εἰ
ἐν
μὲν
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ |
[18, 0] |
εὐτυχίαις
ταῖς
ὑμετέραις
καὶ
ταῖς
|
δυστυχίαις |
ταῖς
τῶν
ἐχθρῶν
ἐπεδείξατο·
στρατηγῶν |
[18, 0] |
παρόντα
καὶ
ταῖς
τύχαις
ἐίκουσι,
|
δυστυχοῦντος |
τοῦ
δήμου,
οὐκ
ἀπελαυνόμενος
τῆς |