HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours XVIII : Sur la confiscation des biens de Nicias

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  44 formes différentes pour 88 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, paragraphes
[18, 0]   ἐλάχιστον αὐτὸς μετέσχε μέρος, τὴν  δ᾽   αἰτίαν τῆς συμφορᾶς οἱ πείσαντες
[18, 10]   ὑμῶν περὶ πλείονος ποιεῖται, ὑμεῖς  δ᾽   αὐτοὶ φανήσεσθε πιστότερον πρὸς ἐκείνους
[18, 0]   μὲν ὑπὲρ ὑμῶν κεκινδυνευκόσι, μεγάλας  δ᾽   εἰσφορὰς εἰσενηνοχόσι καὶ λελῃτουργηκόσι κάλλιστα,
[18, 10]   μὲν τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ  δ᾽   ἐκ τῶν ὄντων ἐκπίπτωσι. (Καὶ
[18, 20]   ἄξια ὄντα ὀλίγου πιπράσκεται. Ἐὰν  δ᾽   ἐμοὶ πείθησθε, οὐκ ἐλάττω ἀπ᾽
[18, 0]   ἀδελφὸς μὲν ὢν ἐκεῖνον, πατὴρ  δ᾽   ἐμός, ἤδη τῆς τελευταίας ναυμαχίας
[18, 20]   δημευόμενα, συγγνώμην ἂν εἴχομεν· νῦν  δ᾽   ἐπίστασθε ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν
[18, 10]   τὴν ἄλλην ἀρετὴν τιμᾶσθαι. (Οὕτω  δ᾽   ἠλεούμεθα καὶ πᾶσι δεινὰ ἐδοκοῦμεν
[18, 10]   ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας ἀπέθανον. (ὖ  δ᾽   οἶδ᾽ ἄνδρες δικασταί, ὅτι
[18, 10]   τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντες ἦλθον, ὑπὸ  δ᾽   ὑμῶν, ἄνδρες δικασταί, τοιούτους
[18, 20]   ἐν τῷ πολέμῳ τεθνᾶσιν, οἱ  δ᾽   ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας καὶ (τῆς
[18, 10]   μὲν ἔχειν τὰ αὑτῶν, τῶν  δὲ   ἀδίκως δεδημεῦσθαι τὴν οὐσίαν, εἰκότως
[18, 10]   μὲν Λακεδαιμονίοις συνέθεσθε βεβαιώσετε,  δὲ   αὑτοῖς ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίως διαλύσετε,
[18, 0]   πολλὰς μὲν πόλεις εἷλε, πολλὰ  δὲ   καὶ καλὰ κατὰ τῶν πολεμίων
[18, 0]   αἴτιος τῇ πόλει γεγενημένος, πλεῖστα  δὲ   καὶ μέγιστα κακὰ τοὺς πολεμίους
[18, 20]   συμφορῶν μετέσχον τὸ μέρος. (Ἀξιῶ  δὲ   καὶ τούτους τοὺς συνδίκους εὔνους
[18, 10]   ἡμετέραν γῆν δημοσίαν ποιῆσαι, νυνὶ  δὲ   κελεύων δημεῦσαι νενίκηκε, καὶ περὶ
[18, 10]   τὴν μὲν πόλιν στασιάσαι, τοὺς  δὲ   λέγοντας ταχέως πλουτῆσαι. (Καίτοι πλείων
[18, 10]   πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς διακείμενοι; (Ἄξιον  δὲ   μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως ἤδη
[18, 0]   κακὰ τοὺς πολεμίους εἰργασμένος· ὅσα  δὲ   οὐ βουλόμενος ἀλλ᾽ ἄκων ἠναγκάσθη
[18, 10]   τῶν ὑφ᾽ ἡμῶν λεγομένων· νυνὶ  δὲ   πάντες ἂν ὁμολογήσαιτε ὁμόνοιαν μὲν>
[18, 10]   μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι πόλει, στάσιν  δὲ   πάντῶν κακῶν αἰτίαν, διαφέρεσθαι δὲ
[18, 10]   ξένια οὐκ ἠθέλησε λαβεῖν, τὰ  δὲ   παρ᾽ ἡμῶν ἐδέξατο. Καίτοι δεινόν,
[18, 10]   τοῖς γόνασι τοῖς Παυσανίου, ἡμᾶς  δὲ   παραστησάμενος ἔλεγε πρὸς ἐκεῖνον καὶ
[18, 20]   αὐτῶν ὑπὸ τούτων ἀφανίζεται, τὰ  δὲ   πολλοῦ ἄξια ὄντα ὀλίγου πιπράσκεται.
[18, 10]   δὲ πάντῶν κακῶν αἰτίαν, διαφέρεσθαι  δὲ   πρὸς ἀλλήλους ἐκ τῶν τοιούτων
[18, 10]   ἐκείνους συνθήκας κυρίας ποιήσετε, τὰς  δὲ   πρὸς αὑτοὺς ἀκύρους; καὶ τοῖς
[18, 10]   ἦρξεν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ· ἐπειδὴ  δὲ   τάχιστα ἦλθον εἰς τὴν Ἀκαδήμειαν
[18, 20]   τῶν τριάκοντα ὀρφανοὺς καταλειφθέντας, ἐν  δὲ   τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένους,
[18, 0]   εὖνοι ὄντες τῷ πλήθει, ἐν  δὲ   τῇ δημοκρατίᾳ ὡς κακόνοι ὄντες
[18, 0]   συκοφαντῶν φεύγων ὤχετο, μετ᾽ ὀλίγων  δὲ   τῶν ἐκπεπτωκότων οὔτ᾽ ἐπὶ τὴν
[18, 10]   τὰ αὑτῶν, τῶν δὲ ἀδίκως  δεδημεῦσθαι   τὴν οὐσίαν, εἰκότως ἂν ἠμελεῖτε
[18, 20]   ἔχω, ἄνδρες δικασταί, οὕστινας  δεησομένους   ὑπὲρ ἡμῶν ἀναβιβάσομαι· τῶν γὰρ
[18, 20]   τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν πόλις  δέηται   χρημάτων, ἀπὸ τούτων ὑμῖν εἰσφέρομεν.
[18, 10]   (Οὕτω δ᾽ ἠλεούμεθα καὶ πᾶσι  δεινὰ   ἐδοκοῦμεν πεπονθέναι, ὥστε Παυσανίας τὰ
[18, 10]   δὲ παρ᾽ ἡμῶν ἐδέξατο. Καίτοι  δεινόν,   ἄνδρες δικασταί, ὑπὸ μὲν
[18, 0]   τὴν πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ᾽ εἰς  Δεκέλειαν   ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ
[18, 20]   συμφορῶν. Ἐγὼ μὲν οὖν καὶ  δέομαι   καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω, καὶ
[18, 10]   δημεῦσαι νενίκηκε, καὶ περὶ τούτων  δὴ   ἀμφοτέρων Ἀθηναῖοι, παρὰ νόμον φεύγοντος
[18, 0]   ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων; (αὶ μὲν  δή,   ἄνδρες δικασταί, καὶ Διόγνητος
[18, 10]   συμφορὰς τῆς τῶν τριάκοντα πονηρίας·  δῆλον   γὰρ ἅπασι τοῖς ἐλθοῦσι Πελοποννησίων
[18, 20]   τῇ πόλει τὰ ὑπὸ τούτων  δημευόμενα,   συγγνώμην ἂν εἴχομεν· νῦν δ᾽
[18, 10]   δημοσίαν ποιῆσαι, νυνὶ δὲ κελεύων  δημεῦσαι   νενίκηκε, καὶ περὶ τούτων δὴ
[18, 0]   ~ΠΕΡΙ ΤΗΣ  ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ   ΤΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
[18, 20]   βοηθῆσαι, ἡγησαμένους τούτους ἂν ἐν  δημοκρατία   δικαίως εὖ πάσχειν ὑφ᾽ ὑμῶν,
[18, 20]   ὀρφανοὺς καταλειφθέντας, ἐν δὲ τῇ  δημοκρατίᾳ   τῶν ὄντων ἐστερημένους, οἷς
[18, 0]   τῷ πλήθει, ἐν δὲ τῇ  δημοκρατίᾳ   ὡς κακόνοι ὄντες τῷ πλήθει
[18, 10]   ὧν οἱ πατέρες ὑπὲρ τῆς  δημοκρατίας   ἀπέθανον. (ὖ δ᾽ οἶδ᾽
[18, 20]   τεθνᾶσιν, οἱ δ᾽ ὑπὲρ τῆς  δημοκρατίας   καὶ (τῆς ὑμετέρας ἐλευθερίας ὑπὸ
[18, 0]   περὶ τῆς πολιτείας, εἰ χρὴ  δημοκρατουμένης   τῆς πόλεως ἡμῖν μετεῖναι. Πρῶτον
[18, 10]   τὸν βουλόμενον τὴν ἡμετέραν γῆν  δημοσίαν   ποιῆσαι, νυνὶ δὲ κελεύων δημεῦσαι
[18, 0]   ταῖς τύχαις ἐίκουσι, δυστυχοῦντος τοῦ  δήμου,   οὐκ ἀπελαυνόμενος τῆς πολιτείας οὐδ᾽
[18, 10]   Παυσανίας ἤρξατο εὔνους εἶναι τῷ  δήμῳ,   παράδειγμα ποιούμενος πρὸς τοὺς ἄλλους
[18, 10]   ἀλλ᾽ οἷς μάλιστα προσῆκον καὶ  διὰ   γένος καὶ διὰ πλοῦτον καὶ
[18, 10]   προσῆκον καὶ διὰ γένος καὶ  διὰ   πλοῦτον καὶ διὰ τὴν ἄλλην
[18, 10]   γένος καὶ διὰ πλοῦτον καὶ  διὰ   τὴν ἄλλην ἀρετὴν τιμᾶσθαι. (Οὕτω
[18, 10]   καὶ διὰ τὴν φιλίαν καὶ  διὰ   τὴν ξενίαν τὴν ὑπάρχουσαν, καὶ
[18, 10]   καὶ ἠξίου Παυσανίαν βοηθῆσαι καὶ  διὰ   τὴν φιλίαν καὶ διὰ τὴν
[18, 0]   τὸ ὑμέτερον πλῆθος εἶναι καὶ  διὰ   τοὺς προγόνους καὶ αὐτόν, ὥστε
[18, 0]   ἄνδρες δικασταί, καὶ Διόγνητος  διαβληθεὶς   μὲν ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν φεύγων
[18, 10]   ἐκείνους πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς  διακείμενοι;   (Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι
[18, 10]   οἱ τὰ τῆς πόλεως πράττοντες  διάκεινται,   ὥστ᾽ οὐχ τι ἂν
[18, 10]   δὲ αὑτοῖς ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίως  διαλύσετε,   καὶ τὰς μὲν πρὸς ἐκείνους
[18, 20]   χάριν, μὴ περιιδεῖν ἡμᾶς ἀπόρως  διατεθέντας   μηδ᾽ ἐνδεεῖς τῶν ἐπιτηδείων γενομένους,
[18, 10]   στάσιν δὲ πάντῶν κακῶν αἰτίαν,  διαφέρεσθαι   δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐκ τῶν
[18, 10]   ἄστει μείναντες ταύτην ὑμῖν οἴονται  διδόναι   πίστιν τῆς αὑτῶν εὐνοίας, ἑτέρους
[18, 0]   ἐλεεῖσθαι ὑφ᾽ ὑμῶν καὶ τῶν  δικαίων   τυγχάνειν· οὐ γὰρ μόνον περὶ
[18, 0]   τῆς συμφορᾶς οἱ πείσαντες ὑμᾶς  δικαίως   ἂν ἔχοιεν, (ἐπεὶ τήν γε
[18, 20]   ἡγησαμένους τούτους ἂν ἐν δημοκρατία  δικαίως   εὖ πάσχειν ὑφ᾽ ὑμῶν, οἵπερ
[18, 20]   ἂν ἡμᾶς κωλύοι, ἄνδρες  δικασταί,   ἀθλιωτάτους εἶναι, ἐπὶ μὲν τῶν
[18, 0]   (αὶ μὲν δή, ἄνδρες  δικασταί,   καὶ Διόγνητος διαβληθεὶς μὲν ὑπὸ
[18, 0]   ΕΠΙΛΟΓΟΣ. (Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ἄνδρες  δικασταί,   οἷοί τινες ὄντες πολῖται καὶ
[18, 10]   (ὖ δ᾽ οἶδ᾽ ἄνδρες  δικασταί,   ὅτι περὶ πλείστου ἂν ποιήσαιτο
[18, 20]   τεύξονται. (Οὐκ ἔχω, ἄνδρες  δικασταί,   οὕστινας δεησομένους ὑπὲρ ἡμῶν ἀναβιβάσομαι·
[18, 20]   εἰ μὲν ἑωρᾶτε, ἄνδρες  δικασταί,   σῳζόμενα τῇ πόλει τὰ ὑπὸ
[18, 10]   ὑπὸ δ᾽ ὑμῶν, ἄνδρες  δικασταί,   τοιούτους γεγενημένους τῶν ὄντων ἀποστερεῖσθαι,
[18, 10]   ἐδέξατο. Καίτοι δεινόν, ἄνδρες  δικασταί,   ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων παῖδας
[18, 20]   ὑπαρχόντων εἰς τίνας ἂν ἐβουλήθημεν  δικαστὰς   καταφυγεῖν; (Οὐκ εἰς τοὺς οὕτω
[18, 0]   δή, ἄνδρες δικασταί, καὶ  Διόγνητος   διαβληθεὶς μὲν ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν
[18, 20]   οἱ κεκτημένοι, (ἐπεὶ καὶ νυνὶ  Διόμνηστος   καὶ ἐγὼ καὶ ἀδελφός
[18, 0]   γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ  δοκῶν   ἀνάξιος εἶναι τῆς πολιτείας μετασχεῖν·
[18, 10]   εἴσονται ὅτι τότε μὲν χιλίαις  δραχμαῖς   ἐζημιώσατε τὸν βουλόμενον τὴν ἡμετέραν
[18, 0]   τριάκοντα γενέσθαι καὶ μηδενὸς ἔλαττον  δύνασθαι,   μᾶλλον εἵλετο πράττων ὑπὲρ τῆς
[18, 10]   τοὺς ξένους, ὅτι Ἀθήνῃσι τοσοῦτον  δύναται,   ὥσθ᾽ ὑμᾶς τοὺς αὐτούς, περὶ
[18, 20]   ἀποθνῄσκοντας, καὶ τοῖς θεοῖς ηὔχεσθε  δυνηθῆναι   χάριν τοῖς ἐξ ἐκείνων ἀποδοῦναι.
[18, 0]   (Καίτοι τίνες ἂν ἡμῶν εἴησαν  δυστυχέστεροι,   εἰ ἐν μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ
[18, 0]   εὐτυχίαις ταῖς ὑμετέραις καὶ ταῖς  δυστυχίαις   ταῖς τῶν ἐχθρῶν ἐπεδείξατο· στρατηγῶν
[18, 0]   παρόντα καὶ ταῖς τύχαις ἐίκουσι,  δυστυχοῦντος   τοῦ δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενος τῆς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/04/2010