Discours, paragraphes |
[18, 10] |
ηὔχεσθε
καταστῆναι
τὴν
πόλιν
μᾶλλον
|
ἢ |
ἐπὶ
τιμωρίαν
τῶν
παρεληλυθότων
τραπομένων |
[18, 0] |
ὑπὲρ
τῆς
ὑμετέρας
σωτηρίας
ἀπολέσθαι
|
ἢ |
ἐπιδεῖν
τὰ>
τείχη
καθαιρούμενα
καὶ |
[18, 20] |
ἐλάττω
ἀπ᾽
αὐτῶν
ὑμεῖς
ὠφεληθήσεσθε
|
ἢ |
ἡμεῖς
οἱ
κεκτημένοι,
(ἐπεὶ
καὶ |
[18, 10] |
αὐτοὶ
φανήσεσθε
πιστότερον
πρὸς
ἐκείνους
|
ἢ |
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
διακείμενοι;
(Ἄξιον |
[18, 0] |
ὠργίζετο
τοῖς
εἰς
ὑμᾶς
ἡμαρτηκόσιν
|
ἢ |
τοῖς
αὐτῷ
τῆς
καθόδου
αἰτίοις |
[18, 10] |
ἔτι
τῆς
ὀργῆς
οὔσης
προσφάτου,
|
ἢ |
τοσούτῳ
χρόνῳ
ὕστερον
ἐπὶ
τιμωρίαν |
[18, 10] |
τι
ἂν
τῇ
πόλει
βέλτιστον
|
ᾖ, |
τοῦτο
οἱ
ῥήτορες
λέγουσιν,
ἀλλ᾽ |
[18, 0] |
ἄλλων
οὐδενὸς
πώποτ᾽
ἀποστᾶσιν
ὧν
|
ἡ |
πόλις
αὐτοῖς
προσέταξεν,
ἀλλὰ
προθύμως |
[18, 20] |
τρεῖς
ὄντες
τριηραρχοῦμεν,
καὶ
ὅταν
|
ἡ |
πόλις
δέηται
χρημάτων,
ἀπὸ
τούτων |
[18, 20] |
δημοκρατίᾳ
τῶν
ὄντων
ἐστερημένους,
οἷς
|
ἡ |
τύχη
παρέδωκεν
ὥστ᾽
ἔτι
ἡμᾶς |
[18, 20] |
ὑμᾶς
ἐνθυμηθέντας
προθύμως
ἡμῖν
βοηθῆσαι,
|
ἡγησαμένους |
τούτους
ἂν
ἐν
δημοκρατία
δικαίως |
[18, 10] |
Πολίοχος
τοῦτον
τὸν
ἀγῶνα
κατορθῶσαι,
|
ἡγούμενος |
αὑτῷ
καλὴν
εἶναι
τὴν
ἐπίδειξιν |
[18, 0] |
τῆς
καθόδου
αἰτίοις
γεγενημένοις
χάριν
|
ᾔδει> |
~Καὶ
ἀρχὴν
μὲν
οὐδεμίαν
ἦρξεν |
[18, 10] |
δὲ
μάλιστ᾽
ἀγανακτῆσαι
ὅτι
οὕτως
|
ἤδη |
οἱ
τὰ
τῆς
πόλεως
πράττοντες |
[18, 0] |
ὢν
ἐκεῖνον,
πατὴρ
δ᾽
ἐμός,
|
ἤδη |
τῆς
τελευταίας
ναυμαχίας
γεγενημένης
φανερὰν |
[18, 10] |
παρὰ
τῶν
τριάκοντα
ξένια
οὐκ
|
ἠθέλησε |
λαβεῖν,
τὰ
δὲ
παρ᾽
ἡμῶν |
[18, 0] |
τῶν
ἐπιβουλευόντων
τῷ
πλήθει,
(οὐκ
|
ἠθέλησεν |
αὐτοῖς
πείθεσθαι,
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ |
[18, 10] |
ἄλλην
ἀρετὴν
τιμᾶσθαι.
(Οὕτω
δ᾽
|
ἠλεούμεθα |
καὶ
πᾶσι
δεινὰ
ἐδοκοῦμεν
πεπονθέναι, |
[18, 0] |
γεγένηται,
ἀλλ᾽
εἰς
τοῦτ᾽
ἀρετῆς
|
ἦλθεν |
ὥστε
μᾶλλον
ὠργίζετο
τοῖς
εἰς |
[18, 10] |
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ·
ἐπειδὴ
δὲ
τάχιστα
|
ἦλθον |
εἰς
τὴν
Ἀκαδήμειαν
Λακεδαιμόνιοι
καὶ |
[18, 10] |
ἐλεεῖσθαι,
οἳ
τῇ
ὀλιγαρχία
βοηθήσοντες
|
ἦλθον, |
ὑπὸ
δ᾽
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες |
[18, 0] |
οὔτε
γένει
οὔτε
οὐσίᾳ
οὔθ᾽
|
ἡλικίᾳ |
δοκῶν
ἀνάξιος
εἶναι
τῆς
πολιτείας |
[18, 0] |
μᾶλλον
ὠργίζετο
τοῖς
εἰς
ὑμᾶς
|
ἡμαρτηκόσιν |
ἢ
τοῖς
αὐτῷ
τῆς
καθόδου |
[18, 10] |
τιμωρὸν
γενέσθαι
τῶν
εἰς
ἡμᾶς
|
ἡμαρτηκότων. |
(Ὅθεν
Παυσανίας
ἤρξατο
εὔνους
εἶναι |
[18, 20] |
χάριν,
καὶ
ἀξιοῦμεν
μὴ
ἀδίκως
|
ἡμᾶς |
ἀπολέσαι,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
βοηθεῖν |
[18, 20] |
ὑμᾶς
τὴν
χάριν,
μὴ
περιιδεῖν
|
ἡμᾶς |
ἀπόρως
διατεθέντας
μηδ᾽
ἐνδεεῖς
τῶν |
[18, 10] |
ἐπὶ
τοῖς
γόνασι
τοῖς
Παυσανίου,
|
ἡμᾶς |
δὲ
παραστησάμενος
ἔλεγε
πρὸς
ἐκεῖνον |
[18, 10] |
καὶ
τιμωρὸν
γενέσθαι
τῶν
εἰς
|
ἡμᾶς |
ἡμαρτηκότων.
(Ὅθεν
Παυσανίας
ἤρξατο
εὔνους |
[18, 20] |
(φείδεσθε
ἡμῶν.
Οὐδὲν
γὰρ
ἂν
|
ἡμᾶς |
κωλύοι,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἀθλιωτάτους |
[18, 10] |
ὑπὸ
μὲν
τῶν
πολεμίων
παῖδας
|
ἡμᾶς |
ὄντας
ἐλεεῖσθαι,
οἳ
τῇ
ὀλιγαρχία |
[18, 10] |
Παυσανίας,
λαβὼν
τὸν
Νικηράτου
καὶ
|
ἡμᾶς |
παῖδας
ὄντας,
ἐκεῖνον
μὲν
κατέθηκεν |
[18, 20] |
ἡ
τύχη
παρέδωκεν
ὥστ᾽
ἔτι
|
ἡμᾶς |
παῖδας
ὄντας
ἐπὶ
τὴν
Παυσανίου |
[18, 20] |
ἀπ᾽
αὐτῶν
ὑμεῖς
ὠφεληθήσεσθε
ἢ
|
ἡμεῖς |
οἱ
κεκτημένοι,
(ἐπεὶ
καὶ
νυνὶ |
[18, 20] |
χάριν
τοῖς
ἐξ
ἐκείνων
ἀποδοῦναι.
|
(Ἡμεῖς |
τοίνυν,
ὑεῖς
ὄντες
καὶ
συγγενεῖς |
[18, 10] |
δεδημεῦσθαι
τὴν
οὐσίαν,
εἰκότως
ἂν
|
ἠμελεῖτε |
τῶν
ὑφ᾽
ἡμῶν
λεγομένων·
νυνὶ |
[18, 10] |
δραχμαῖς
ἐζημιώσατε
τὸν
βουλόμενον
τὴν
|
ἡμετέραν |
γῆν
δημοσίαν
ποιῆσαι,
νυνὶ
δὲ |
[18, 20] |
κώνειον
πιόντες,
ὥστε
τῆς
ἐρημίας
|
ἡμετέρας |
αἴτιαι
γεγόνασιν
αἵ
τε
τῶν |
[18, 10] |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
Λακεδαιμονίους
τὰς
|
ἡμετέρας |
συμφορὰς
τῆς
τῶν
τριάκοντα
πονηρίας· |
[18, 0] |
μὲν
οὖν
περὶ
Νικίου
τοῦ
|
ἡμετέρου |
θείου
ἀναμνήσθητε.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὅσα |
[18, 20] |
χρωμένων,
καὶ
τῶν
προγόνων
τῶν
|
ἡμετέρων |
τοιούτων
γεγενημένων,
(φείδεσθε
ἡμῶν.
Οὐδὲν |
[18, 20] |
ὁ
πατὴρ
καὶ
οἱ
προσήκοντες
|
ἡμῖν |
ἀπέθανον;
Νῦν
τοίνυν
ταύτην
ἀνθ᾽ |
[18, 20] |
Ὧν
ἄξιον
ὑμᾶς
ἐνθυμηθέντας
προθύμως
|
ἡμῖν |
βοηθῆσαι,
ἡγησαμένους
τούτους
ἂν
ἐν |
[18, 20] |
καὶ
τούτους
τοὺς
συνδίκους
εὔνους
|
ἡμῖν |
εἶναι,
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου
μνησθέντας, |
[18, 0] |
εἰ
χρὴ
δημοκρατουμένης
τῆς
πόλεως
|
ἡμῖν |
μετεῖναι.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ |
[18, 20] |
βοηθῆσαι
τῷ
πλήθει.
Καὶ
τοιούτων
|
ἡμῖν |
ὑπαρχόντων
εἰς
τίνας
ἂν
ἐβουλήθημεν |
[18, 20] |
ἄνδρες
δικασταί,
οὕστινας
δεησομένους
ὑπὲρ
|
ἡμῶν |
ἀναβιβάσομαι·
τῶν
γὰρ
προσηκόντων
οἱ |
[18, 10] |
ἠθέλησε
λαβεῖν,
τὰ
δὲ
παρ᾽
|
ἡμῶν |
ἐδέξατο.
Καίτοι
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες |
[18, 0] |
προθύμως
λῃτουργοῦσι.
(Καίτοι
τίνες
ἂν
|
ἡμῶν |
εἴησαν
δυστυχέστεροι,
εἰ
ἐν
μὲν |
[18, 10] |
εἰκότως
ἂν
ἠμελεῖτε
τῶν
ὑφ᾽
|
ἡμῶν |
λεγομένων·
νυνὶ
δὲ
πάντες
ἂν |
[18, 20] |
τῶν
ἡμετέρων
τοιούτων
γεγενημένων,
(φείδεσθε
|
ἡμῶν. |
Οὐδὲν
γὰρ
ἂν
ἡμᾶς
κωλύοι, |
[18, 20] |
τούτων
ὑμῖν
εἰσφέρομεν.
Ως
οὖν
|
ἡμῶν |
ταύτῃ
τῇ
γνώμῃ
χρωμένων,
καὶ |
[18, 0] |
γεγενημένης
φανερὰν
ἐπεδείξατο
τὴν
εὔνοιαν
|
ἣν |
εἶχε
περὶ
τὸ
πλῆθος
τὸ |
[18, 0] |
δὲ
οὐ
βουλόμενος
ἀλλ᾽
ἄκων
|
ἠναγκάσθη |
ποιῆσαι,
τῶν
μὲν
κακῶν
οὐκ |
[18, 10] |
καὶ
οἵαις
τύχαις
κεχρημένοι,
καὶ
|
ἠξίου |
Παυσανίαν
βοηθῆσαι
καὶ
διὰ
τὴν |
[18, 0] |
τῇ>
ναυμαχίᾳ
στρατηγὸς
ὑφ᾽
ὑμῶν
|
ᾑρημένος |
καὶ
παρακαλούμενος
μετέχειν
τῆς
ὀλιγαρχίας |
[18, 10] |
εἰς
ἡμᾶς
ἡμαρτηκότων.
(Ὅθεν
Παυσανίας
|
ἤρξατο |
εὔνους
εἶναι
τῷ
δήμῳ,
παράδειγμα |
[18, 10] |
ᾔδει>
~Καὶ
ἀρχὴν
μὲν
οὐδεμίαν
|
ἦρξεν |
ἐν
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ·
ἐπειδὴ
δὲ |
[18, 20] |
εἰς
τοὺς
οὕτω
πολιτευομένους,
ὑπὲρ
|
ἧς |
πολιτείας
καὶ
ὁ
πατὴρ
καὶ |
[18, 0] |
περὶ
τὸ
πλῆθος
τὸ
ὑμέτερον·
|
ἡττημένων |
γὰρ
ἐν
τῇ>
ναυμαχίᾳ
στρατηγὸς |
[18, 20] |
ὑμῶν
ἀποθνῄσκοντας,
καὶ
τοῖς
θεοῖς
|
ηὔχεσθε |
δυνηθῆναι
χάριν
τοῖς
ἐξ
ἐκείνων |
[18, 10] |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
εἰς
ὁμόνοιαν
|
ηὔχεσθε |
καταστῆναι
τὴν
πόλιν
μᾶλλον
ἢ |