Discours, paragraphes |
[18, 10] |
ὑμᾶς
αὐτοὺς
διακείμενοι;
(Ἄξιον
δὲ
|
μάλιστ᾽ |
ἀγανακτῆσαι
ὅτι
οὕτως
ἤδη
οἱ |
[18, 10] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἐκ
τῶν
τοιούτων
|
μάλιστ᾽ |
ἐὰν
οἱ
μὲν
τῶν
ἀλλοτρίων |
[18, 10] |
τῶν
πολιτῶν
ἀπέκτεινον,
ἀλλ᾽
οἷς
|
μάλιστα |
προσῆκον
καὶ
διὰ
γένος
καὶ |
[18, 20] |
ἀδίκως
ἡμᾶς
ἀπολέσαι,
ἀλλὰ
πολὺ
|
μᾶλλον |
βοηθεῖν
τοῖς
τῶν
αὐτῶν
μετασχοῦσι |
[18, 0] |
γενέσθαι
καὶ
μηδενὸς
ἔλαττον
δύνασθαι,
|
μᾶλλον |
εἵλετο
πράττων
ὑπὲρ
τῆς
ὑμετέρας |
[18, 10] |
ὁμόνοιαν
ηὔχεσθε
καταστῆναι
τὴν
πόλιν
|
μᾶλλον |
ἢ
ἐπὶ
τιμωρίαν
τῶν
παρεληλυθότων |
[18, 20] |
προγόνων
εὐδαιμονίαν
καταλῦσαι,
ἀλλὰ
πολὺ
|
μᾶλλον |
παράδειγμα
ποιῆσαι
τοῖς
βουλομένοις
τὴν |
[18, 0] |
εἰς
τοῦτ᾽
ἀρετῆς
ἦλθεν
ὥστε
|
μᾶλλον |
ὠργίζετο
τοῖς
εἰς
ὑμᾶς
ἡμαρτηκόσιν |
[18, 0] |
πολλαχοῦ
μὲν
ὑπὲρ
ὑμῶν
κεκινδυνευκόσι,
|
μεγάλας |
δ᾽
εἰσφορὰς
εἰσενηνοχόσι
καὶ
λελῃτουργηκόσι |
[18, 20] |
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
αὑτοὺς
παρασχόντες
καὶ
|
μεγάλην |
τὴν
πόλιν
ποιοῦντες
ἐν
τῷ |
[18, 0] |
πόλει
γεγενημένος,
πλεῖστα
δὲ
καὶ
|
μέγιστα |
κακὰ
τοὺς
πολεμίους
εἰργασμένος·
ὅσα |
[18, 10] |
πάντες
ἂν
ὁμολογήσαιτε
ὁμόνοιαν
μὲν>
|
μέγιστον |
ἀγαθὸν
εἶναι
πόλει,
στάσιν
δὲ |
[18, 10] |
τοιούτων
πεισθέντας
οἳ
ἐν
ἄστει
|
μείναντες |
ταύτην
ὑμῖν
οἴονται
διδόναι
πίστιν |
[18, 0] |
ἰδίας
ἔχθρας
ὑπαρχούσης
πρὸς
ἄρξειν
|
μέλλοντας, |
ἀλλ᾽
ἐξὸν
αὐτῷ
καὶ
τῶν |
[18, 10] |
ἀφ᾽
ὧν
ἂν
αὐτοὶ
κερδαίνειν
|
μέλλωσι, |
ταῦτα
ὑμεῖς
ψηφίζεσθε.
(Καὶ
εἰ |
[18, 10] |
πρὸς
αὑτοὺς
ἀκύρους;
καὶ
τοῖς
|
μὲν |
ἄλλοις
Ἕλλησιν
ὀργίζεσθε,
εἴ
τις |
[18, 20] |
ἀναβιβάσομαι·
τῶν
γὰρ
προσηκόντων
οἱ
|
μὲν |
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
αὑτοὺς
παρασχόντες
καὶ |
[18, 20] |
νῦν
δ᾽
ἐπίστασθε
ὅτι
τὰ
|
μὲν |
αὐτῶν
ὑπὸ
τούτων
ἀφανίζεται,
τὰ |
[18, 0] |
πλήθει
ἀποστεροίμεθα
τῶν
ὄντων;
(αὶ
|
μὲν |
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
καὶ |
[18, 10] |
τῷ
ὑμετέρῳ
πλήθει
συνέφερε
τοὺς
|
μὲν |
ἔχειν
τὰ
αὑτῶν,
τῶν
δὲ |
[18, 20] |
ὑμετέρων
κινδύνων
μετέχοντες.
~Καὶ
εἰ
|
μὲν |
ἑωρᾶτε,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
σῳζόμενα |
[18, 0] |
ὑμετέρου
ἔπραξε,
πανταχοῦ
φανήσεται
πολλῶν
|
μὲν |
καὶ
ἀγαθῶν
αἴτιος
τῇ
πόλει |
[18, 0] |
ἀλλ᾽
ἄκων
ἠναγκάσθη
ποιῆσαι,
τῶν
|
μὲν |
κακῶν
οὐκ
ἐλάχιστον
αὐτὸς
μετέσχε |
[18, 10] |
καὶ
ἡμᾶς
παῖδας
ὄντας,
ἐκεῖνον
|
μὲν |
κατέθηκεν
ἐπὶ
τοῖς
γόνασι
τοῖς |
[18, 10] |
Οὐκ
οὖν
αἰσχρόν,
εἰ
ἃ
|
μὲν |
Λακεδαιμονίοις
συνέθεσθε
βεβαιώσετε,
ἃ
δὲ |
[18, 10] |
δὲ
πάντες
ἂν
ὁμολογήσαιτε
ὁμόνοιαν
|
μὲν> |
μέγιστον
ἀγαθὸν
εἶναι
πόλει,
στάσιν |
[18, 10] |
γεγενημένοις
χάριν
ᾔδει>
~Καὶ
ἀρχὴν
|
μὲν |
οὐδεμίαν
ἦρξεν
ἐν
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ· |
[18, 20] |
τῶν
αὐτῶν
μετασχοῦσι
συμφορῶν.
Ἐγὼ
|
μὲν |
οὖν
καὶ
δέομαι
καὶ
ἀντιβολῶ |
[18, 0] |
τῆς
πόλεως
ἡμῖν
μετεῖναι.
Πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
περὶ
Νικίου
τοῦ
ἡμετέρου |
[18, 10] |
ἐδοκοῦμεν
πεπονθέναι,
ὥστε
Παυσανίας
τὰ
|
μὲν |
παρὰ
τῶν
τριάκοντα
ξένια
οὐκ |
[18, 0] |
ἐχθρῶν
ἐπεδείξατο·
στρατηγῶν
γὰρ
πολλὰς
|
μὲν |
πόλεις
εἷλε,
πολλὰ
δὲ
καὶ |
[18, 10] |
τιμωρίαν
τῶν
παρεληλυθότων
τραπομένων
τὴν
|
μὲν |
πόλιν
στασιάσαι,
τοὺς
δὲ
λέγοντας |
[18, 10] |
οὕτω
ῥᾳδίως
διαλύσετε,
καὶ
τὰς
|
μὲν |
πρὸς
ἐκείνους
συνθήκας
κυρίας
ποιήσετε, |
[18, 0] |
θείου
ἀναμνήσθητε.
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὅσα
|
μὲν |
τῇ
ἑαυτοῦ
γνώμῃ
χρώμενος
ὑπὲρ |
[18, 0] |
ἡμῶν
εἴησαν
δυστυχέστεροι,
εἰ
ἐν
|
μὲν |
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ
ἀποθνῄσκοιμεν
εὖνοι
ὄντες |
[18, 10] |
ταῦτα
ὑμεῖς
ψηφίζεσθε.
(Καὶ
εἰ
|
μὲν |
τῷ
ὑμετέρῳ
πλήθει
συνέφερε
τοὺς |
[18, 10] |
τῶν
τοιούτων
μάλιστ᾽
ἐὰν
οἱ
|
μὲν |
τῶν
ἀλλοτρίων
ἐπιθυμῶσιν,
οἱ
δ᾽ |
[18, 10] |
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ὑπὸ
|
μὲν |
τῶν
πολεμίων
παῖδας
ἡμᾶς
ὄντας |
[18, 20] |
ἄνδρες
δικασταί,
ἀθλιωτάτους
εἶναι,
ἐπὶ
|
μὲν |
τῶν
τριάκοντα
ὀρφανοὺς
καταλειφθέντας,
ἐν |
[18, 0] |
τῆς
πόλεως
τιμωμένοις,
καὶ
πολλαχοῦ
|
μὲν |
ὑπὲρ
ὑμῶν
κεκινδυνευκόσι,
μεγάλας
δ᾽ |
[18, 0] |
ἄνδρες
δικασταί,
καὶ
Διόγνητος
διαβληθεὶς
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
συκοφαντῶν
φεύγων
ὤχετο, |
[18, 10] |
(Πάντες
γὰρ
εἴσονται
ὅτι
τότε
|
μὲν |
χιλίαις
δραχμαῖς
ἐζημιώσατε
τὸν
βουλόμενον |
[18, 0] |
εἴη
λέγειν.
(Εὐκράτης
τοίνυν,
ἀδελφὸς
|
μὲν |
ὢν
ἐκεῖνον,
πατὴρ
δ᾽
ἐμός, |
[18, 20] |
ὀλιγαρχίᾳ
τῶν
συμφορῶν
μετέσχον
τὸ
|
μέρος. |
(Ἀξιῶ
δὲ
καὶ
τούτους
τοὺς |
[18, 0] |
κακῶν
οὐκ
ἐλάχιστον
αὐτὸς
μετέσχε
|
μέρος, |
τὴν
δ᾽
αἰτίαν
τῆς
συμφορᾶς |
[18, 0] |
ὑπὸ
τῶν
συκοφαντῶν
φεύγων
ὤχετο,
|
μετ᾽ |
ὀλίγων
δὲ
τῶν
ἐκπεπτωκότων
οὔτ᾽ |
[18, 0] |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
|
μεταβάλλονται |
πρὸς
τὰ
παρόντα
καὶ
ταῖς |
[18, 0] |
δοκῶν
ἀνάξιος
εἶναι
τῆς
πολιτείας
|
μετασχεῖν· |
ἀλλὰ
τοιαῦτα
ἐνομίζετο
τὰ
ὑπάρχοντα |
[18, 20] |
μᾶλλον
βοηθεῖν
τοῖς
τῶν
αὐτῶν
|
μετασχοῦσι |
συμφορῶν.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
καὶ |
[18, 0] |
χρὴ
δημοκρατουμένης
τῆς
πόλεως
ἡμῖν
|
μετεῖναι. |
Πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ
Νικίου |
[18, 0] |
μὲν
κακῶν
οὐκ
ἐλάχιστον
αὐτὸς
|
μετέσχε |
μέρος,
τὴν
δ᾽
αἰτίαν
τῆς |
[18, 20] |
οἵπερ
ἐν
ὀλιγαρχίᾳ
τῶν
συμφορῶν
|
μετέσχον |
τὸ
μέρος.
(Ἀξιῶ
δὲ
καὶ |
[18, 0] |
ὑφ᾽
ὑμῶν
ᾑρημένος
καὶ
παρακαλούμενος
|
μετέχειν |
τῆς
ὀλιγαρχίας
ὑπὸ
τῶν
ἐπιβουλευόντων |
[18, 10] |
οὐ
πρότερον
τῶν
ὑμετέρων
κινδύνων
|
μετέχοντες. |
~Καὶ
εἰ
μὲν
ἑωρᾶτε,
ὦ |
[18, 20] |
ταύτην
τὴν
χάριν,
καὶ
ἀξιοῦμεν
|
μὴ |
ἀδίκως
ἡμᾶς
ἀπολέσαι,
ἀλλὰ
πολὺ |
[18, 20] |
ἁπάντων
ἀπαιτοῦμεν
ὑμᾶς
τὴν
χάριν,
|
μὴ |
περιιδεῖν
ἡμᾶς
ἀπόρως
διατεθέντας
μηδ᾽ |
[18, 20] |
μὴ
περιιδεῖν
ἡμᾶς
ἀπόρως
διατεθέντας
|
μηδ᾽ |
ἐνδεεῖς
τῶν
ἐπιτηδείων
γενομένους,
μηδὲ |
[18, 20] |
μηδ᾽
ἐνδεεῖς
τῶν
ἐπιτηδείων
γενομένους,
|
μηδὲ |
τὴν
τῶν
προγόνων
εὐδαιμονίαν
καταλῦσαι, |
[18, 0] |
καὶ
τῶν
τριάκοντα
γενέσθαι
καὶ
|
μηδενὸς |
ἔλαττον
δύνασθαι,
μᾶλλον
εἵλετο
πράττων |
[18, 20] |
ἐγὼ
καὶ
ὁ
ἀδελφός
ἐκ
|
μιᾶς |
οἰκίας
τρεῖς
ὄντες
τριηραρχοῦμεν,
καὶ |
[18, 20] |
τυγχάνειν
ἀξιῶ·
οὐ
γὰρ
περὶ
|
μικρῶν |
κινδυνεύομεν,
ἀλλὰ
περὶ
τῶν
ὄντων |
[18, 20] |
ἡμῖν
εἶναι,
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου
|
μνησθέντας, |
ὅτ᾽
ἐκ
τῆς
πατρίδος
ἐκπεπτωκότες |
[18, 10] |
ταχέως
πλουτῆσαι.
(Καίτοι
πλείων
συγγνώμη
|
μνησικακεῖν |
νεωστὶ
κατεληλυθόσιν,
ἔτι
τῆς
ὀργῆς |
[18, 0] |
τῶν
δικαίων
τυγχάνειν·
οὐ
γὰρ
|
μόνον |
περὶ
τῆς
οὐσίας
ἀγωνιζόμεθα,
ἀλλὰ |