HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours XVIII : Sur la confiscation des biens de Nicias

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  98 formes différentes pour 151 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, paragraphes
[18, 10]   μὲν Λακεδαιμονίοις συνέθεσθε βεβαιώσετε,     δὲ αὑτοῖς ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίως
[18, 10]   ἐψηφίσαντο. Οὐκ οὖν αἰσχρόν, εἰ     μὲν Λακεδαιμονίοις συνέθεσθε βεβαιώσετε,
[18, 10]   ἂν ὁμολογήσαιτε ὁμόνοιαν μὲν> μέγιστον  ἀγαθὸν   εἶναι πόλει, στάσιν δὲ πάντῶν
[18, 20]   γὰρ προσηκόντων οἱ μὲν ἄνδρας  ἀγαθοὺς   αὑτοὺς παρασχόντες καὶ μεγάλην τὴν
[18, 0]   πανταχοῦ φανήσεται πολλῶν μὲν καὶ  ἀγαθῶν   αἴτιος τῇ πόλει γεγενημένος, πλεῖστα
[18, 10]   αὐτοὺς διακείμενοι; (Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽  ἀγανακτῆσαι   ὅτι οὕτως ἤδη οἱ τὰ
[18, 10]   ἂν ποιήσαιτο Πολίοχος τοῦτον τὸν  ἀγῶνα   κατορθῶσαι, ἡγούμενος αὑτῷ καλὴν εἶναι
[18, 0]   γὰρ μόνον περὶ τῆς οὐσίας  ἀγωνιζόμεθα,   ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς πολιτείας,
[18, 20]   Διόμνηστος καὶ ἐγὼ καὶ  ἀδελφός   ἐκ μιᾶς οἰκίας τρεῖς ὄντες
[18, 0]   ἔργον εἴη λέγειν. (Εὐκράτης τοίνυν,  ἀδελφὸς   μὲν ὢν ἐκεῖνον, πατὴρ δ᾽
[18, 0]   ΤΗΣ ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΙΟΥ  ΑΔΕΛΦΟΥ   ΕΠΙΛΟΓΟΣ. (Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ἄνδρες
[18, 0]   καὶ αὐτοὶ καὶ ὧν προσήκοντες  ἀδικούμενοι   ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ᾽ ὑμῶν καὶ
[18, 10]   ἔχειν τὰ αὑτῶν, τῶν δὲ  ἀδίκως   δεδημεῦσθαι τὴν οὐσίαν, εἰκότως ἂν
[18, 20]   τὴν χάριν, καὶ ἀξιοῦμεν μὴ  ἀδίκως   ἡμᾶς ἀπολέσαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[18, 10]   καὶ περὶ τούτων δὴ ἀμφοτέρων  Ἀθηναῖοι,   παρὰ νόμον φεύγοντος τοῦ αὐτοῦ
[18, 10]   πολίτας καὶ τοὺς ξένους, ὅτι  Ἀθήνῃσι   τοσοῦτον δύναται, ὥσθ᾽ ὑμᾶς τοὺς
[18, 20]   ἡμᾶς κωλύοι, ἄνδρες δικασταί,  ἀθλιωτάτους   εἶναι, ἐπὶ μὲν τῶν τριάκοντα
[18, 0]   τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων;  (αὶ   μὲν δή, ἄνδρες δικασταί,
[18, 20]   τε τῶν προσηκόντων ἀρεταὶ καὶ  αἱ   τῆς πόλεως συμφοραί. Ὧν ἄξιον
[18, 20]   τῆς ἐρημίας ἡμετέρας αἴτιαι γεγόνασιν  αἵ   τε τῶν προσηκόντων ἀρεταὶ καὶ
[18, 10]   σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο. Οὐκ οὖν  αἰσχρόν,   εἰ μὲν Λακεδαιμονίοις συνέθεσθε
[18, 20]   πιόντες, ὥστε τῆς ἐρημίας ἡμετέρας  αἴτιαι   γεγόνασιν αἵ τε τῶν προσηκόντων
[18, 10]   πόλει, στάσιν δὲ πάντῶν κακῶν  αἰτίαν,   διαφέρεσθαι δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐκ
[18, 0]   αὐτὸς μετέσχε μέρος, τὴν δ᾽  αἰτίαν   τῆς συμφορᾶς οἱ πείσαντες ὑμᾶς
[18, 0]   τοῖς αὐτῷ τῆς καθόδου  αἰτίοις   γεγενημένοις χάριν ᾔδει> ~Καὶ ἀρχὴν
[18, 0]   ἀφίκετο· οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ  αἴτιος   οὔτε φεύγων οὔτε κατελθὼν τῷ
[18, 0]   φανήσεται πολλῶν μὲν καὶ ἀγαθῶν  αἴτιος   τῇ πόλει γεγενημένος, πλεῖστα δὲ
[18, 10]   δὲ τάχιστα ἦλθον εἰς τὴν  Ἀκαδήμειαν   Λακεδαιμόνιοι καὶ Παυσανίας, λαβὼν τὸν
[18, 10]   ποιήσετε, τὰς δὲ πρὸς αὑτοὺς  ἀκύρους;   καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις Ἕλλησιν
[18, 0]   ὅσα δὲ οὐ βουλόμενος ἀλλ᾽  ἄκων   ἠναγκάσθη ποιῆσαι, τῶν μὲν κακῶν
[18, 0]   εἰργασμένος· ὅσα δὲ οὐ βουλόμενος  ἀλλ᾽   ἄκων ἠναγκάσθη ποιῆσαι, τῶν μὲν
[18, 10]   ᾖ, τοῦτο οἱ ῥήτορες λέγουσιν,  ἀλλ᾽   ἀφ᾽ ὧν ἂν αὐτοὶ κερδαίνειν
[18, 0]   κατελθὼν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει γεγένηται,  ἀλλ᾽   εἰς τοῦτ᾽ ἀρετῆς ἦλθεν ὥστε
[18, 0]   ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς ἄρξειν μέλλοντας,  ἀλλ᾽   ἐξὸν αὐτῷ καὶ τῶν τριάκοντα
[18, 10]   τοὺς πονηροτάτους τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον,  ἀλλ᾽   οἷς μάλιστα προσῆκον καὶ διὰ
[18, 10]   τῶν τῆς πόλεως εὐτυχιῶν ἀπολαύοντες,  ἀλλ᾽   οὐ πρότερον τῶν ὑμετέρων κινδύνων
[18, 10]   αὑτῶν εὐνοίας, ἑτέρους κακοὺς ποιοῦντες,  ἀλλ᾽   οὐ σφᾶς αὐτοὺς χρηστοὺς παρέχοντες,
[18, 0]   μόνον περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνιζόμεθα,  ἀλλὰ   καὶ περὶ τῆς πολιτείας, εἰ
[18, 20]   οὐ γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν,  ἀλλὰ   περὶ τῶν ὄντων ἁπάντων.
[18, 20]   ἀξιοῦμεν μὴ ἀδίκως ἡμᾶς ἀπολέσαι,  ἀλλὰ   πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖς τῶν
[18, 20]   τὴν τῶν προγόνων εὐδαιμονίαν καταλῦσαι,  ἀλλὰ   πολὺ μᾶλλον παράδειγμα ποιῆσαι τοῖς
[18, 0]   ὧν πόλις αὐτοῖς προσέταξεν,  ἀλλὰ   προθύμως λῃτουργοῦσι. (Καίτοι τίνες ἂν
[18, 0]   ἀνάξιος εἶναι τῆς πολιτείας μετασχεῖν·  ἀλλὰ   τοιαῦτα ἐνομίζετο τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ
[18, 10]   κακῶν αἰτίαν, διαφέρεσθαι δὲ πρὸς  ἀλλήλους   ἐκ τῶν τοιούτων μάλιστ᾽ ἐὰν
[18, 10]   διὰ πλοῦτον καὶ διὰ τὴν  ἄλλην   ἀρετὴν τιμᾶσθαι. (Οὕτω δ᾽ ἠλεούμεθα
[18, 10]   αὑτοὺς ἀκύρους; καὶ τοῖς μὲν  ἄλλοις   Ἕλλησιν ὀργίζεσθε, εἴ τις Λακεδαιμονίους
[18, 10]   μάλιστ᾽ ἐὰν οἱ μὲν τῶν  ἀλλοτρίων   ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ᾽ ἐκ τῶν
[18, 10]   δήμῳ, παράδειγμα ποιούμενος πρὸς τοὺς  ἄλλους   Λακεδαιμονίους τὰς ἡμετέρας συμφορὰς τῆς
[18, 10]   ἔλεγε πρὸς ἐκεῖνον καὶ τοὺς  ἄλλους   τοὺς παρόντας ὅσα εἴημεν πεπονθότες
[18, 0]   καὶ λελῃτουργηκόσι κάλλιστα, καὶ τῶν  ἄλλων   οὐδενὸς πώποτ᾽ ἀποστᾶσιν ὧν
[18, 10]   νενίκηκε, καὶ περὶ τούτων δὴ  ἀμφοτέρων   Ἀθηναῖοι, παρὰ νόμον φεύγοντος τοῦ
[18, 0]   προγόνους καὶ αὐτόν, ὥστε οὐκ  ἄν   ποθ᾽ ἑτέρας ἐπιθυμῆσαι πολιτείας. (Συνῄδεσαν
[18, 10]   ῥήτορες λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν  ἂν   αὐτοὶ κερδαίνειν μέλλωσι, ταῦτα ὑμεῖς
[18, 20]   τοιούτων ἡμῖν ὑπαρχόντων εἰς τίνας  ἂν   ἐβουλήθημεν δικαστὰς καταφυγεῖν; (Οὐκ εἰς
[18, 20]   τὰ ὑπὸ τούτων δημευόμενα, συγγνώμην  ἂν   εἴχομεν· νῦν δ᾽ ἐπίστασθε ὅτι
[18, 20]   προθύμως ἡμῖν βοηθῆσαι, ἡγησαμένους τούτους  ἂν   ἐν δημοκρατία δικαίως εὖ πάσχειν
[18, 0]   ὧν καθ᾽ ἓν ἕκατον πολὺ  ἂν   ἔργον εἴη λέγειν. (Εὐκράτης τοίνυν,
[18, 0]   συμφορᾶς οἱ πείσαντες ὑμᾶς δικαίως  ἂν   ἔχοιεν, (ἐπεὶ τήν γε πρὸς
[18, 20]   γεγενημένων, (φείδεσθε ἡμῶν. Οὐδὲν γὰρ  ἂν   ἡμᾶς κωλύοι, ἄνδρες δικασταί,
[18, 10]   ἀδίκως δεδημεῦσθαι τὴν οὐσίαν, εἰκότως  ἂν   ἠμελεῖτε τῶν ὑφ᾽ ἡμῶν λεγομένων·
[18, 0]   ἀλλὰ προθύμως λῃτουργοῦσι. (Καίτοι τίνες  ἂν   ἡμῶν εἴησαν δυστυχέστεροι, εἰ ἐν
[18, 10]   ἡμῶν λεγομένων· νυνὶ δὲ πάντες  ἂν   ὁμολογήσαιτε ὁμόνοιαν μὲν> μέγιστον ἀγαθὸν
[18, 10]   ἄνδρες δικασταί, ὅτι περὶ πλείστου  ἂν   ποιήσαιτο Πολίοχος τοῦτον τὸν ἀγῶνα
[18, 10]   διάκεινται, ὥστ᾽ οὐχ τι  ἂν   τῇ πόλει βέλτιστον ᾖ, τοῦτο
[18, 20]   δικασταί, οὕστινας δεησομένους ὑπὲρ ἡμῶν  ἀναβιβάσομαι·   τῶν γὰρ προσηκόντων οἱ μὲν
[18, 0]   περὶ Νικίου τοῦ ἡμετέρου θείου  ἀναμνήσθητε.   (Ἐκεῖνος γὰρ ὅσα μὲν τῇ
[18, 0]   οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽ ἡλικίᾳ δοκῶν  ἀνάξιος   εἶναι τῆς πολιτείας μετασχεῖν· ἀλλὰ
[18, 20]   τῶν γὰρ προσηκόντων οἱ μὲν  ἄνδρας   ἀγαθοὺς αὑτοὺς παρασχόντες καὶ μεγάλην
[18, 20]   ἐκπεπτωκότες καὶ τὰς οὐσίας ἀπολωλεκότες  ἄνδρας   ἀρίστους ἐνομίζετ᾽ εἶναι τοὺς ὑπὲρ
[18, 20]   γὰρ ἂν ἡμᾶς κωλύοι,  ἄνδρες   δικασταί, ἀθλιωτάτους εἶναι, ἐπὶ μὲν
[18, 0]   ὄντων; (αὶ μὲν δή,  ἄνδρες   δικασταί, καὶ Διόγνητος διαβληθεὶς μὲν
[18, 0]   ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΠΙΛΟΓΟΣ. (Ἐνθυμήθητε τοίνυν,  ἄνδρες   δικασταί, οἷοί τινες ὄντες πολῖται
[18, 10]   ἀπέθανον. (ὖ δ᾽ οἶδ᾽  ἄνδρες   δικασταί, ὅτι περὶ πλείστου ἂν
[18, 20]   κινδύνοις τεύξονται. (Οὐκ ἔχω,  ἄνδρες   δικασταί, οὕστινας δεησομένους ὑπὲρ ἡμῶν
[18, 20]   ~Καὶ εἰ μὲν ἑωρᾶτε,  ἄνδρες   δικασταί, σῳζόμενα τῇ πόλει τὰ
[18, 10]   ἦλθον, ὑπὸ δ᾽ ὑμῶν,  ἄνδρες   δικασταί, τοιούτους γεγενημένους τῶν ὄντων
[18, 10]   ἡμῶν ἐδέξατο. Καίτοι δεινόν,  ἄνδρες   δικασταί, ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων
[18, 10]   παρὰ νόμον φεύγοντος τοῦ αὐτοῦ  ἀνδρός,   (τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο. Οὐκ
[18, 0]   οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον Νικήρατος,  ἀνεψιὸς   ὢν ἐμὸς καὶ ὑὸς Νικίου,
[18, 20]   ἡμῖν ἀπέθανον; Νῦν τοίνυν ταύτην  ἀνθ᾽   ἁπάντων ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς τὴν χάριν,
[18, 0]   ἐν οἱ πλεῖστοι τῶν  ἀνθρώπων   καὶ μεταβάλλονται πρὸς τὰ παρόντα
[18, 20]   μὲν οὖν καὶ δέομαι καὶ  ἀντιβολῶ   καὶ ἱκετεύω, καὶ τούτων παρ᾽
[18, 20]   τούτων ἀφανίζεται, τὰ δὲ πολλοῦ  ἄξια   ὄντα ὀλίγου πιπράσκεται. Ἐὰν δ᾽
[18, 10]   πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς διακείμενοι;  (Ἄξιον   δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτως
[18, 20]   αἱ τῆς πόλεως συμφοραί. Ὧν  ἄξιον   ὑμᾶς ἐνθυμηθέντας προθύμως ἡμῖν βοηθῆσαι,
[18, 0]   αὐτοὶ καὶ ὧν προσήκοντες ἀδικούμενοι  ἀξιοῦμεν   ἐλεεῖσθαι ὑφ᾽ ὑμῶν καὶ τῶν
[18, 20]   νυνὶ ταύτην τὴν χάριν, καὶ  ἀξιοῦμεν   μὴ ἀδίκως ἡμᾶς ἀπολέσαι, ἀλλὰ
[18, 20]   τῶν συμφορῶν μετέσχον τὸ μέρος.  (Ἀξιῶ   δὲ καὶ τούτους τοὺς συνδίκους
[18, 20]   καὶ τούτων παρ᾽ ὑμῶν τυγχάνειν  ἀξιῶ·   οὐ γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν,
[18, 20]   δ᾽ ἐμοὶ πείθησθε, οὐκ ἐλάττω  ἀπ᾽   αὐτῶν ὑμεῖς ὠφεληθήσεσθε ἡμεῖς
[18, 20]   τῶν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας προκεκινδυνευκότων,  ἀπαιτοῦμεν   ὑμᾶς νυνὶ ταύτην τὴν χάριν,
[18, 20]   Νῦν τοίνυν ταύτην ἀνθ᾽ ἁπάντων  ἀπαιτοῦμεν   ὑμᾶς τὴν χάριν, μὴ περιιδεῖν
[18, 20]   κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντων  ἁπάντων.  
[18, 20]   ἀπέθανον; Νῦν τοίνυν ταύτην ἀνθ᾽  ἁπάντων   ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶς τὴν χάριν, μὴ
[18, 10]   τῶν τριάκοντα πονηρίας· δῆλον γὰρ  ἅπασι   τοῖς ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι
[18, 0]   ἑτέρας ἐπιθυμῆσαι πολιτείας. (Συνῄδεσαν γὰρ  ἅπασιν   αὐτοῖς ὑπὸ τῆς πόλεως τιμωμένοις,
[18, 0]   πλήθει, συλληφθεὶς ὑπὸ τῶν τριάκοντα  ἀπέθανεν,   οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ᾽
[18, 20]   πατὴρ καὶ οἱ προσήκοντες ἡμῖν  ἀπέθανον;   Νῦν τοίνυν ταύτην ἀνθ᾽ ἁπάντων
[18, 10]   οἱ πατέρες ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας  ἀπέθανον.   (ὖ δ᾽ οἶδ᾽ ἄνδρες
[18, 10]   οὐ τοὺς πονηροτάτους τῶν πολιτῶν  ἀπέκτεινον,   ἀλλ᾽ οἷς μάλιστα προσῆκον καὶ
[18, 0]   ἐίκουσι, δυστυχοῦντος τοῦ δήμου, οὐκ  ἀπελαυνόμενος   τῆς πολιτείας οὐδ᾽ ἰδίας ἔχθρας
[18, 20]   ὅταν πόλις δέηται χρημάτων,  ἀπὸ   τούτων ὑμῖν εἰσφέρομεν. Ως οὖν
[18, 20]   δυνηθῆναι χάριν τοῖς ἐξ ἐκείνων  ἀποδοῦναι.   (Ἡμεῖς τοίνυν, ὑεῖς ὄντες καὶ
[18, 0]   εἰ ἐν μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ  ἀποθνῄσκοιμεν   εὖνοι ὄντες τῷ πλήθει, ἐν
[18, 20]   ἐνομίζετ᾽ εἶναι τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν  ἀποθνῄσκοντας,   καὶ τοῖς θεοῖς ηὔχεσθε δυνηθῆναι
[18, 10]   νυνὶ τῶν τῆς πόλεως εὐτυχιῶν  ἀπολαύοντες,   ἀλλ᾽ οὐ πρότερον τῶν ὑμετέρων
[18, 20]   καὶ ἀξιοῦμεν μὴ ἀδίκως ἡμᾶς  ἀπολέσαι,   ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖς
[18, 0]   πράττων ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας σωτηρίας  ἀπολέσθαι   ἐπιδεῖν τὰ> τείχη καθαιρούμενα
[18, 20]   πατρίδος ἐκπεπτωκότες καὶ τὰς οὐσίας  ἀπολωλεκότες   ἄνδρας ἀρίστους ἐνομίζετ᾽ εἶναι τοὺς
[18, 20]   τὴν χάριν, μὴ περιιδεῖν ἡμᾶς  ἀπόρως   διατεθέντας μηδ᾽ ἐνδεεῖς τῶν ἐπιτηδείων
[18, 0]   καὶ τῶν ἄλλων οὐδενὸς πώποτ᾽  ἀποστᾶσιν   ὧν πόλις αὐτοῖς προσέταξεν,
[18, 10]   δικασταί, τοιούτους γεγενημένους τῶν ὄντων  ἀποστερεῖσθαι,   ὧν οἱ πατέρες ὑπὲρ τῆς
[18, 0]   ὡς κακόνοι ὄντες τῷ πλήθει  ἀποστεροίμεθα   τῶν ὄντων; (αὶ μὲν δή,
[18, 20]   γεγόνασιν αἵ τε τῶν προσηκόντων  ἀρεταὶ   καὶ αἱ τῆς πόλεως συμφοραί.
[18, 0]   πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν καὶ τὴν  ἀρετὴν   τὴν> αὑτοῦ ἐν ταῖς εὐτυχίαις
[18, 10]   πλοῦτον καὶ διὰ τὴν ἄλλην  ἀρετὴν   τιμᾶσθαι. (Οὕτω δ᾽ ἠλεούμεθα καὶ
[18, 0]   πλήθει γεγένηται, ἀλλ᾽ εἰς τοῦτ᾽  ἀρετῆς   ἦλθεν ὥστε μᾶλλον ὠργίζετο τοῖς
[18, 20]   καὶ τὰς οὐσίας ἀπολωλεκότες ἄνδρας  ἀρίστους   ἐνομίζετ᾽ εἶναι τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν
[18, 0]   οὐδ᾽ ἰδίας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς  ἄρξειν   μέλλοντας, ἀλλ᾽ ἐξὸν αὐτῷ καὶ
[18, 10]   αἰτίοις γεγενημένοις χάριν ᾔδει> ~Καὶ  ἀρχὴν   μὲν οὐδεμίαν ἦρξεν ἐν τῇ
[18, 10]   ὑπὸ τοιούτων πεισθέντας οἳ ἐν  ἄστει   μείναντες ταύτην ὑμῖν οἴονται διδόναι
[18, 0]   οἷοί τινες ὄντες πολῖται καὶ  αὐτοὶ   καὶ ὧν προσήκοντες ἀδικούμενοι ἀξιοῦμεν
[18, 10]   λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν ἂν  αὐτοὶ   κερδαίνειν μέλλωσι, ταῦτα ὑμεῖς ψηφίζεσθε.
[18, 10]   περὶ πλείονος ποιεῖται, ὑμεῖς δ᾽  αὐτοὶ   φανήσεσθε πιστότερον πρὸς ἐκείνους
[18, 10]   τοῦ αὐτοῦ ἀνδρός, (τἀναντία σφίσιν  αὐτοῖς   ἐψηφίσαντο. Οὐκ οὖν αἰσχρόν, εἰ
[18, 0]   ἐπιβουλευόντων τῷ πλήθει, (οὐκ ἠθέλησεν  αὐτοῖς   πείθεσθαι, ἐν τοιούτῳ καιρῷ ληφθεὶς
[18, 0]   πώποτ᾽ ἀποστᾶσιν ὧν πόλις  αὐτοῖς   προσέταξεν, ἀλλὰ προθύμως λῃτουργοῦσι. (Καίτοι
[18, 10]   περὶ ὧν ὅρκους ὀμωμόκατε, ὑμῖν  αὐτοῖς   τὰ ἐναντία ποιεῖν ψηφίζεσθαι. (Πάντες
[18, 0]   ἐπιθυμῆσαι πολιτείας. (Συνῄδεσαν γὰρ ἅπασιν  αὐτοῖς   ὑπὸ τῆς πόλεως τιμωμένοις, καὶ
[18, 10]   Λακεδαιμονίοις συνέθεσθε βεβαιώσετε, δὲ  αὑτοῖς   ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίως διαλύσετε, καὶ
[18, 0]   καὶ διὰ τοὺς προγόνους καὶ  αὐτόν,   ὥστε οὐκ ἄν ποθ᾽ ἑτέρας
[18, 0]   τῶν μὲν κακῶν οὐκ ἐλάχιστον  αὐτὸς   μετέσχε μέρος, τὴν δ᾽ αἰτίαν
[18, 10]   Ἀθηναῖοι, παρὰ νόμον φεύγοντος τοῦ  αὐτοῦ   ἀνδρός, (τἀναντία σφίσιν αὐτοῖς ἐψηφίσαντο.
[18, 0]   εὔνοιαν καὶ τὴν ἀρετὴν τὴν>  αὑτοῦ   ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς ὑμετέραις
[18, 10]   πρὸς ἐκείνους πρὸς ὑμᾶς  αὐτοὺς   διακείμενοι; (Ἄξιον δὲ μάλιστ᾽ ἀγανακτῆσαι
[18, 10]   τοσοῦτον δύναται, ὥσθ᾽ ὑμᾶς τοὺς  αὐτούς,   περὶ ὧν ὅρκους ὀμωμόκατε, ὑμῖν
[18, 10]   κακοὺς ποιοῦντες, ἀλλ᾽ οὐ σφᾶς  αὐτοὺς   χρηστοὺς παρέχοντες, καὶ νυνὶ τῶν
[18, 10]   κυρίας ποιήσετε, τὰς δὲ πρὸς  αὑτοὺς   ἀκύρους; καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις
[18, 20]   προσηκόντων οἱ μὲν ἄνδρας ἀγαθοὺς  αὑτοὺς   παρασχόντες καὶ μεγάλην τὴν πόλιν
[18, 0]   πρὸς ἄρξειν μέλλοντας, ἀλλ᾽ ἐξὸν  αὐτῷ   καὶ τῶν τριάκοντα γενέσθαι καὶ
[18, 0]   ἀλλὰ τοιαῦτα ἐνομίζετο τὰ ὑπάρχοντα  αὐτῷ   πρὸς τὸ ὑμέτερον πλῆθος εἶναι
[18, 0]   εἰς ὑμᾶς ἡμαρτηκόσιν τοῖς  αὐτῷ   τῆς καθόδου αἰτίοις γεγενημένοις χάριν
[18, 10]   τοῦτον τὸν ἀγῶνα κατορθῶσαι, ἡγούμενος  αὑτῷ   καλὴν εἶναι τὴν ἐπίδειξιν καὶ
[18, 20]   πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖς τῶν  αὐτῶν   μετασχοῦσι συμφορῶν. Ἐγὼ μὲν οὖν
[18, 20]   ἐμοὶ πείθησθε, οὐκ ἐλάττω ἀπ᾽  αὐτῶν   ὑμεῖς ὠφεληθήσεσθε ἡμεῖς οἱ
[18, 20]   δ᾽ ἐπίστασθε ὅτι τὰ μὲν  αὐτῶν   ὑπὸ τούτων ἀφανίζεται, τὰ δὲ
[18, 10]   ὑμῖν οἴονται διδόναι πίστιν τῆς  αὑτῶν   εὐνοίας, ἑτέρους κακοὺς ποιοῦντες, ἀλλ᾽
[18, 10]   συνέφερε τοὺς μὲν ἔχειν τὰ  αὑτῶν,   τῶν δὲ ἀδίκως δεδημεῦσθαι τὴν
[18, 10]   τοῦτο οἱ ῥήτορες λέγουσιν, ἀλλ᾽  ἀφ᾽   ὧν ἂν αὐτοὶ κερδαίνειν μέλλωσι,
[18, 20]   τὰ μὲν αὐτῶν ὑπὸ τούτων  ἀφανίζεται,   τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια ὄντα
[18, 0]   πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ᾽ εἰς Δεκέλειαν  ἀφίκετο·   οὐδ᾽ ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/04/2010