Discours, paragraphes |
[18, 10] |
ἃ
μὲν
Λακεδαιμονίοις
συνέθεσθε
βεβαιώσετε,
|
ἃ |
δὲ
αὑτοῖς
ἐψηφίσασθε
οὕτω
ῥᾳδίως |
[18, 10] |
ἐψηφίσαντο.
Οὐκ
οὖν
αἰσχρόν,
εἰ
|
ἃ |
μὲν
Λακεδαιμονίοις
συνέθεσθε
βεβαιώσετε,
ἃ |
[18, 10] |
ἂν
ὁμολογήσαιτε
ὁμόνοιαν
μὲν>
μέγιστον
|
ἀγαθὸν |
εἶναι
πόλει,
στάσιν
δὲ
πάντῶν |
[18, 20] |
γὰρ
προσηκόντων
οἱ
μὲν
ἄνδρας
|
ἀγαθοὺς |
αὑτοὺς
παρασχόντες
καὶ
μεγάλην
τὴν |
[18, 0] |
πανταχοῦ
φανήσεται
πολλῶν
μὲν
καὶ
|
ἀγαθῶν |
αἴτιος
τῇ
πόλει
γεγενημένος,
πλεῖστα |
[18, 10] |
αὐτοὺς
διακείμενοι;
(Ἄξιον
δὲ
μάλιστ᾽
|
ἀγανακτῆσαι |
ὅτι
οὕτως
ἤδη
οἱ
τὰ |
[18, 10] |
ἂν
ποιήσαιτο
Πολίοχος
τοῦτον
τὸν
|
ἀγῶνα |
κατορθῶσαι,
ἡγούμενος
αὑτῷ
καλὴν
εἶναι |
[18, 0] |
γὰρ
μόνον
περὶ
τῆς
οὐσίας
|
ἀγωνιζόμεθα, |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῆς
πολιτείας, |
[18, 20] |
Διόμνηστος
καὶ
ἐγὼ
καὶ
ὁ
|
ἀδελφός |
ἐκ
μιᾶς
οἰκίας
τρεῖς
ὄντες |
[18, 0] |
ἔργον
εἴη
λέγειν.
(Εὐκράτης
τοίνυν,
|
ἀδελφὸς |
μὲν
ὢν
ἐκεῖνον,
πατὴρ
δ᾽ |
[18, 0] |
ΤΗΣ
ΔΗΜΕΥΣΕΩΣ
ΤΩΝ
ΤΟΥ
ΝΙΚΙΟΥ
|
ΑΔΕΛΦΟΥ |
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
(Ἐνθυμήθητε
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες |
[18, 0] |
καὶ
αὐτοὶ
καὶ
ὧν
προσήκοντες
|
ἀδικούμενοι |
ἀξιοῦμεν
ἐλεεῖσθαι
ὑφ᾽
ὑμῶν
καὶ |
[18, 10] |
ἔχειν
τὰ
αὑτῶν,
τῶν
δὲ
|
ἀδίκως |
δεδημεῦσθαι
τὴν
οὐσίαν,
εἰκότως
ἂν |
[18, 20] |
τὴν
χάριν,
καὶ
ἀξιοῦμεν
μὴ
|
ἀδίκως |
ἡμᾶς
ἀπολέσαι,
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον |
[18, 10] |
καὶ
περὶ
τούτων
δὴ
ἀμφοτέρων
|
Ἀθηναῖοι, |
παρὰ
νόμον
φεύγοντος
τοῦ
αὐτοῦ |
[18, 10] |
πολίτας
καὶ
τοὺς
ξένους,
ὅτι
|
Ἀθήνῃσι |
τοσοῦτον
δύναται,
ὥσθ᾽
ὑμᾶς
τοὺς |
[18, 20] |
ἡμᾶς
κωλύοι,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
ἀθλιωτάτους |
εἶναι,
ἐπὶ
μὲν
τῶν
τριάκοντα |
[18, 0] |
τῷ
πλήθει
ἀποστεροίμεθα
τῶν
ὄντων;
|
(αὶ |
μὲν
δή,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[18, 20] |
τε
τῶν
προσηκόντων
ἀρεταὶ
καὶ
|
αἱ |
τῆς
πόλεως
συμφοραί.
Ὧν
ἄξιον |
[18, 20] |
τῆς
ἐρημίας
ἡμετέρας
αἴτιαι
γεγόνασιν
|
αἵ |
τε
τῶν
προσηκόντων
ἀρεταὶ
καὶ |
[18, 10] |
σφίσιν
αὐτοῖς
ἐψηφίσαντο.
Οὐκ
οὖν
|
αἰσχρόν, |
εἰ
ἃ
μὲν
Λακεδαιμονίοις
συνέθεσθε |
[18, 20] |
πιόντες,
ὥστε
τῆς
ἐρημίας
ἡμετέρας
|
αἴτιαι |
γεγόνασιν
αἵ
τε
τῶν
προσηκόντων |
[18, 10] |
πόλει,
στάσιν
δὲ
πάντῶν
κακῶν
|
αἰτίαν, |
διαφέρεσθαι
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
ἐκ |
[18, 0] |
αὐτὸς
μετέσχε
μέρος,
τὴν
δ᾽
|
αἰτίαν |
τῆς
συμφορᾶς
οἱ
πείσαντες
ὑμᾶς |
[18, 0] |
ἢ
τοῖς
αὐτῷ
τῆς
καθόδου
|
αἰτίοις |
γεγενημένοις
χάριν
ᾔδει>
~Καὶ
ἀρχὴν |
[18, 0] |
ἀφίκετο·
οὐδ᾽
ἔστιν
ὅτου
κακοῦ
|
αἴτιος |
οὔτε
φεύγων
οὔτε
κατελθὼν
τῷ |
[18, 0] |
φανήσεται
πολλῶν
μὲν
καὶ
ἀγαθῶν
|
αἴτιος |
τῇ
πόλει
γεγενημένος,
πλεῖστα
δὲ |
[18, 10] |
δὲ
τάχιστα
ἦλθον
εἰς
τὴν
|
Ἀκαδήμειαν |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
Παυσανίας,
λαβὼν
τὸν |
[18, 10] |
ποιήσετε,
τὰς
δὲ
πρὸς
αὑτοὺς
|
ἀκύρους; |
καὶ
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
Ἕλλησιν |
[18, 0] |
ὅσα
δὲ
οὐ
βουλόμενος
ἀλλ᾽
|
ἄκων |
ἠναγκάσθη
ποιῆσαι,
τῶν
μὲν
κακῶν |
[18, 0] |
εἰργασμένος·
ὅσα
δὲ
οὐ
βουλόμενος
|
ἀλλ᾽ |
ἄκων
ἠναγκάσθη
ποιῆσαι,
τῶν
μὲν |
[18, 10] |
ᾖ,
τοῦτο
οἱ
ῥήτορες
λέγουσιν,
|
ἀλλ᾽ |
ἀφ᾽
ὧν
ἂν
αὐτοὶ
κερδαίνειν |
[18, 0] |
κατελθὼν
τῷ
ὑμετέρῳ
πλήθει
γεγένηται,
|
ἀλλ᾽ |
εἰς
τοῦτ᾽
ἀρετῆς
ἦλθεν
ὥστε |
[18, 0] |
ἔχθρας
ὑπαρχούσης
πρὸς
ἄρξειν
μέλλοντας,
|
ἀλλ᾽ |
ἐξὸν
αὐτῷ
καὶ
τῶν
τριάκοντα |
[18, 10] |
τοὺς
πονηροτάτους
τῶν
πολιτῶν
ἀπέκτεινον,
|
ἀλλ᾽ |
οἷς
μάλιστα
προσῆκον
καὶ
διὰ |
[18, 10] |
τῶν
τῆς
πόλεως
εὐτυχιῶν
ἀπολαύοντες,
|
ἀλλ᾽ |
οὐ
πρότερον
τῶν
ὑμετέρων
κινδύνων |
[18, 10] |
αὑτῶν
εὐνοίας,
ἑτέρους
κακοὺς
ποιοῦντες,
|
ἀλλ᾽ |
οὐ
σφᾶς
αὐτοὺς
χρηστοὺς
παρέχοντες, |
[18, 0] |
μόνον
περὶ
τῆς
οὐσίας
ἀγωνιζόμεθα,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
τῆς
πολιτείας,
εἰ |
[18, 20] |
οὐ
γὰρ
περὶ
μικρῶν
κινδυνεύομεν,
|
ἀλλὰ |
περὶ
τῶν
ὄντων
ἁπάντων.
|
[18, 20] |
ἀξιοῦμεν
μὴ
ἀδίκως
ἡμᾶς
ἀπολέσαι,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
μᾶλλον
βοηθεῖν
τοῖς
τῶν |
[18, 20] |
τὴν
τῶν
προγόνων
εὐδαιμονίαν
καταλῦσαι,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
μᾶλλον
παράδειγμα
ποιῆσαι
τοῖς |
[18, 0] |
ὧν
ἡ
πόλις
αὐτοῖς
προσέταξεν,
|
ἀλλὰ |
προθύμως
λῃτουργοῦσι.
(Καίτοι
τίνες
ἂν |
[18, 0] |
ἀνάξιος
εἶναι
τῆς
πολιτείας
μετασχεῖν·
|
ἀλλὰ |
τοιαῦτα
ἐνομίζετο
τὰ
ὑπάρχοντα
αὐτῷ |
[18, 10] |
κακῶν
αἰτίαν,
διαφέρεσθαι
δὲ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
μάλιστ᾽
ἐὰν |
[18, 10] |
διὰ
πλοῦτον
καὶ
διὰ
τὴν
|
ἄλλην |
ἀρετὴν
τιμᾶσθαι.
(Οὕτω
δ᾽
ἠλεούμεθα |
[18, 10] |
αὑτοὺς
ἀκύρους;
καὶ
τοῖς
μὲν
|
ἄλλοις |
Ἕλλησιν
ὀργίζεσθε,
εἴ
τις
Λακεδαιμονίους |
[18, 10] |
μάλιστ᾽
ἐὰν
οἱ
μὲν
τῶν
|
ἀλλοτρίων |
ἐπιθυμῶσιν,
οἱ
δ᾽
ἐκ
τῶν |
[18, 10] |
δήμῳ,
παράδειγμα
ποιούμενος
πρὸς
τοὺς
|
ἄλλους |
Λακεδαιμονίους
τὰς
ἡμετέρας
συμφορὰς
τῆς |
[18, 10] |
ἔλεγε
πρὸς
ἐκεῖνον
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
τοὺς
παρόντας
ὅσα
εἴημεν
πεπονθότες |
[18, 0] |
καὶ
λελῃτουργηκόσι
κάλλιστα,
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
οὐδενὸς
πώποτ᾽
ἀποστᾶσιν
ὧν
ἡ |
[18, 10] |
νενίκηκε,
καὶ
περὶ
τούτων
δὴ
|
ἀμφοτέρων |
Ἀθηναῖοι,
παρὰ
νόμον
φεύγοντος
τοῦ |
[18, 0] |
προγόνους
καὶ
αὐτόν,
ὥστε
οὐκ
|
ἄν |
ποθ᾽
ἑτέρας
ἐπιθυμῆσαι
πολιτείας.
(Συνῄδεσαν |
[18, 10] |
ῥήτορες
λέγουσιν,
ἀλλ᾽
ἀφ᾽
ὧν
|
ἂν |
αὐτοὶ
κερδαίνειν
μέλλωσι,
ταῦτα
ὑμεῖς |
[18, 20] |
τοιούτων
ἡμῖν
ὑπαρχόντων
εἰς
τίνας
|
ἂν |
ἐβουλήθημεν
δικαστὰς
καταφυγεῖν;
(Οὐκ
εἰς |
[18, 20] |
τὰ
ὑπὸ
τούτων
δημευόμενα,
συγγνώμην
|
ἂν |
εἴχομεν·
νῦν
δ᾽
ἐπίστασθε
ὅτι |
[18, 20] |
προθύμως
ἡμῖν
βοηθῆσαι,
ἡγησαμένους
τούτους
|
ἂν |
ἐν
δημοκρατία
δικαίως
εὖ
πάσχειν |
[18, 0] |
ὧν
καθ᾽
ἓν
ἕκατον
πολὺ
|
ἂν |
ἔργον
εἴη
λέγειν.
(Εὐκράτης
τοίνυν, |
[18, 0] |
συμφορᾶς
οἱ
πείσαντες
ὑμᾶς
δικαίως
|
ἂν |
ἔχοιεν,
(ἐπεὶ
τήν
γε
πρὸς |
[18, 20] |
γεγενημένων,
(φείδεσθε
ἡμῶν.
Οὐδὲν
γὰρ
|
ἂν |
ἡμᾶς
κωλύοι,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[18, 10] |
ἀδίκως
δεδημεῦσθαι
τὴν
οὐσίαν,
εἰκότως
|
ἂν |
ἠμελεῖτε
τῶν
ὑφ᾽
ἡμῶν
λεγομένων· |
[18, 0] |
ἀλλὰ
προθύμως
λῃτουργοῦσι.
(Καίτοι
τίνες
|
ἂν |
ἡμῶν
εἴησαν
δυστυχέστεροι,
εἰ
ἐν |
[18, 10] |
ἡμῶν
λεγομένων·
νυνὶ
δὲ
πάντες
|
ἂν |
ὁμολογήσαιτε
ὁμόνοιαν
μὲν>
μέγιστον
ἀγαθὸν |
[18, 10] |
ἄνδρες
δικασταί,
ὅτι
περὶ
πλείστου
|
ἂν |
ποιήσαιτο
Πολίοχος
τοῦτον
τὸν
ἀγῶνα |
[18, 10] |
διάκεινται,
ὥστ᾽
οὐχ
ὅ
τι
|
ἂν |
τῇ
πόλει
βέλτιστον
ᾖ,
τοῦτο |
[18, 20] |
δικασταί,
οὕστινας
δεησομένους
ὑπὲρ
ἡμῶν
|
ἀναβιβάσομαι· |
τῶν
γὰρ
προσηκόντων
οἱ
μὲν |
[18, 0] |
περὶ
Νικίου
τοῦ
ἡμετέρου
θείου
|
ἀναμνήσθητε. |
(Ἐκεῖνος
γὰρ
ὅσα
μὲν
τῇ |
[18, 0] |
οὔτε
οὐσίᾳ
οὔθ᾽
ἡλικίᾳ
δοκῶν
|
ἀνάξιος |
εἶναι
τῆς
πολιτείας
μετασχεῖν·
ἀλλὰ |
[18, 20] |
τῶν
γὰρ
προσηκόντων
οἱ
μὲν
|
ἄνδρας |
ἀγαθοὺς
αὑτοὺς
παρασχόντες
καὶ
μεγάλην |
[18, 20] |
ἐκπεπτωκότες
καὶ
τὰς
οὐσίας
ἀπολωλεκότες
|
ἄνδρας |
ἀρίστους
ἐνομίζετ᾽
εἶναι
τοὺς
ὑπὲρ |
[18, 20] |
γὰρ
ἂν
ἡμᾶς
κωλύοι,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ἀθλιωτάτους
εἶναι,
ἐπὶ
μὲν |
[18, 0] |
ὄντων;
(αὶ
μὲν
δή,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
καὶ
Διόγνητος
διαβληθεὶς
μὲν |
[18, 0] |
ΑΔΕΛΦΟΥ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
(Ἐνθυμήθητε
τοίνυν,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
οἷοί
τινες
ὄντες
πολῖται |
[18, 10] |
ἀπέθανον.
(ὖ
δ᾽
οἶδ᾽
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ὅτι
περὶ
πλείστου
ἂν |
[18, 20] |
κινδύνοις
τεύξονται.
(Οὐκ
ἔχω,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
οὕστινας
δεησομένους
ὑπὲρ
ἡμῶν |
[18, 20] |
~Καὶ
εἰ
μὲν
ἑωρᾶτε,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
σῳζόμενα
τῇ
πόλει
τὰ |
[18, 10] |
ἦλθον,
ὑπὸ
δ᾽
ὑμῶν,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
τοιούτους
γεγενημένους
τῶν
ὄντων |
[18, 10] |
ἡμῶν
ἐδέξατο.
Καίτοι
δεινόν,
ὦ
|
ἄνδρες |
δικασταί,
ὑπὸ
μὲν
τῶν
πολεμίων |
[18, 10] |
παρὰ
νόμον
φεύγοντος
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἀνδρός, |
(τἀναντία
σφίσιν
αὐτοῖς
ἐψηφίσαντο.
Οὐκ |
[18, 0] |
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
ὕστερον
Νικήρατος,
|
ἀνεψιὸς |
ὢν
ἐμὸς
καὶ
ὑὸς
Νικίου, |
[18, 20] |
ἡμῖν
ἀπέθανον;
Νῦν
τοίνυν
ταύτην
|
ἀνθ᾽ |
ἁπάντων
ἀπαιτοῦμεν
ὑμᾶς
τὴν
χάριν, |
[18, 0] |
ἐν
ᾧ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
μεταβάλλονται
πρὸς
τὰ
παρόντα |
[18, 20] |
μὲν
οὖν
καὶ
δέομαι
καὶ
|
ἀντιβολῶ |
καὶ
ἱκετεύω,
καὶ
τούτων
παρ᾽ |
[18, 20] |
τούτων
ἀφανίζεται,
τὰ
δὲ
πολλοῦ
|
ἄξια |
ὄντα
ὀλίγου
πιπράσκεται.
Ἐὰν
δ᾽ |
[18, 10] |
ἢ
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
διακείμενοι;
|
(Ἄξιον |
δὲ
μάλιστ᾽
ἀγανακτῆσαι
ὅτι
οὕτως |
[18, 20] |
αἱ
τῆς
πόλεως
συμφοραί.
Ὧν
|
ἄξιον |
ὑμᾶς
ἐνθυμηθέντας
προθύμως
ἡμῖν
βοηθῆσαι, |
[18, 0] |
αὐτοὶ
καὶ
ὧν
προσήκοντες
ἀδικούμενοι
|
ἀξιοῦμεν |
ἐλεεῖσθαι
ὑφ᾽
ὑμῶν
καὶ
τῶν |
[18, 20] |
νυνὶ
ταύτην
τὴν
χάριν,
καὶ
|
ἀξιοῦμεν |
μὴ
ἀδίκως
ἡμᾶς
ἀπολέσαι,
ἀλλὰ |
[18, 20] |
τῶν
συμφορῶν
μετέσχον
τὸ
μέρος.
|
(Ἀξιῶ |
δὲ
καὶ
τούτους
τοὺς
συνδίκους |
[18, 20] |
καὶ
τούτων
παρ᾽
ὑμῶν
τυγχάνειν
|
ἀξιῶ· |
οὐ
γὰρ
περὶ
μικρῶν
κινδυνεύομεν, |
[18, 20] |
δ᾽
ἐμοὶ
πείθησθε,
οὐκ
ἐλάττω
|
ἀπ᾽ |
αὐτῶν
ὑμεῖς
ὠφεληθήσεσθε
ἢ
ἡμεῖς |
[18, 20] |
τῶν
ὑπὲρ
τῆς
ἐλευθερίας
προκεκινδυνευκότων,
|
ἀπαιτοῦμεν |
ὑμᾶς
νυνὶ
ταύτην
τὴν
χάριν, |
[18, 20] |
Νῦν
τοίνυν
ταύτην
ἀνθ᾽
ἁπάντων
|
ἀπαιτοῦμεν |
ὑμᾶς
τὴν
χάριν,
μὴ
περιιδεῖν |
[18, 20] |
κινδυνεύομεν,
ἀλλὰ
περὶ
τῶν
ὄντων
|
ἁπάντων. |
|
[18, 20] |
ἀπέθανον;
Νῦν
τοίνυν
ταύτην
ἀνθ᾽
|
ἁπάντων |
ἀπαιτοῦμεν
ὑμᾶς
τὴν
χάριν,
μὴ |
[18, 10] |
τῶν
τριάκοντα
πονηρίας·
δῆλον
γὰρ
|
ἅπασι |
τοῖς
ἐλθοῦσι
Πελοποννησίων
ἐγεγένητο,
ὅτι |
[18, 0] |
ἑτέρας
ἐπιθυμῆσαι
πολιτείας.
(Συνῄδεσαν
γὰρ
|
ἅπασιν |
αὐτοῖς
ὑπὸ
τῆς
πόλεως
τιμωμένοις, |
[18, 0] |
πλήθει,
συλληφθεὶς
ὑπὸ
τῶν
τριάκοντα
|
ἀπέθανεν, |
οὔτε
γένει
οὔτε
οὐσίᾳ
οὔθ᾽ |
[18, 20] |
πατὴρ
καὶ
οἱ
προσήκοντες
ἡμῖν
|
ἀπέθανον; |
Νῦν
τοίνυν
ταύτην
ἀνθ᾽
ἁπάντων |
[18, 10] |
οἱ
πατέρες
ὑπὲρ
τῆς
δημοκρατίας
|
ἀπέθανον. |
(ὖ
δ᾽
οἶδ᾽
ὦ
ἄνδρες |
[18, 10] |
οὐ
τοὺς
πονηροτάτους
τῶν
πολιτῶν
|
ἀπέκτεινον, |
ἀλλ᾽
οἷς
μάλιστα
προσῆκον
καὶ |
[18, 0] |
ἐίκουσι,
δυστυχοῦντος
τοῦ
δήμου,
οὐκ
|
ἀπελαυνόμενος |
τῆς
πολιτείας
οὐδ᾽
ἰδίας
ἔχθρας |
[18, 20] |
ὅταν
ἡ
πόλις
δέηται
χρημάτων,
|
ἀπὸ |
τούτων
ὑμῖν
εἰσφέρομεν.
Ως
οὖν |
[18, 20] |
δυνηθῆναι
χάριν
τοῖς
ἐξ
ἐκείνων
|
ἀποδοῦναι. |
(Ἡμεῖς
τοίνυν,
ὑεῖς
ὄντες
καὶ |
[18, 0] |
εἰ
ἐν
μὲν
τῇ
ὀλιγαρχίᾳ
|
ἀποθνῄσκοιμεν |
εὖνοι
ὄντες
τῷ
πλήθει,
ἐν |
[18, 20] |
ἐνομίζετ᾽
εἶναι
τοὺς
ὑπὲρ
ὑμῶν
|
ἀποθνῄσκοντας, |
καὶ
τοῖς
θεοῖς
ηὔχεσθε
δυνηθῆναι |
[18, 10] |
νυνὶ
τῶν
τῆς
πόλεως
εὐτυχιῶν
|
ἀπολαύοντες, |
ἀλλ᾽
οὐ
πρότερον
τῶν
ὑμετέρων |
[18, 20] |
καὶ
ἀξιοῦμεν
μὴ
ἀδίκως
ἡμᾶς
|
ἀπολέσαι, |
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
βοηθεῖν
τοῖς |
[18, 0] |
πράττων
ὑπὲρ
τῆς
ὑμετέρας
σωτηρίας
|
ἀπολέσθαι |
ἢ
ἐπιδεῖν
τὰ>
τείχη
καθαιρούμενα |
[18, 20] |
πατρίδος
ἐκπεπτωκότες
καὶ
τὰς
οὐσίας
|
ἀπολωλεκότες |
ἄνδρας
ἀρίστους
ἐνομίζετ᾽
εἶναι
τοὺς |
[18, 20] |
τὴν
χάριν,
μὴ
περιιδεῖν
ἡμᾶς
|
ἀπόρως |
διατεθέντας
μηδ᾽
ἐνδεεῖς
τῶν
ἐπιτηδείων |
[18, 0] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
οὐδενὸς
πώποτ᾽
|
ἀποστᾶσιν |
ὧν
ἡ
πόλις
αὐτοῖς
προσέταξεν, |
[18, 10] |
δικασταί,
τοιούτους
γεγενημένους
τῶν
ὄντων
|
ἀποστερεῖσθαι, |
ὧν
οἱ
πατέρες
ὑπὲρ
τῆς |
[18, 0] |
ὡς
κακόνοι
ὄντες
τῷ
πλήθει
|
ἀποστεροίμεθα |
τῶν
ὄντων;
(αὶ
μὲν
δή, |
[18, 20] |
γεγόνασιν
αἵ
τε
τῶν
προσηκόντων
|
ἀρεταὶ |
καὶ
αἱ
τῆς
πόλεως
συμφοραί. |
[18, 0] |
πρὸς
ὑμᾶς
εὔνοιαν
καὶ
τὴν
|
ἀρετὴν |
τὴν>
αὑτοῦ
ἐν
ταῖς
εὐτυχίαις |
[18, 10] |
πλοῦτον
καὶ
διὰ
τὴν
ἄλλην
|
ἀρετὴν |
τιμᾶσθαι.
(Οὕτω
δ᾽
ἠλεούμεθα
καὶ |
[18, 0] |
πλήθει
γεγένηται,
ἀλλ᾽
εἰς
τοῦτ᾽
|
ἀρετῆς |
ἦλθεν
ὥστε
μᾶλλον
ὠργίζετο
τοῖς |
[18, 20] |
καὶ
τὰς
οὐσίας
ἀπολωλεκότες
ἄνδρας
|
ἀρίστους |
ἐνομίζετ᾽
εἶναι
τοὺς
ὑπὲρ
ὑμῶν |
[18, 0] |
οὐδ᾽
ἰδίας
ἔχθρας
ὑπαρχούσης
πρὸς
|
ἄρξειν |
μέλλοντας,
ἀλλ᾽
ἐξὸν
αὐτῷ
καὶ |
[18, 10] |
αἰτίοις
γεγενημένοις
χάριν
ᾔδει>
~Καὶ
|
ἀρχὴν |
μὲν
οὐδεμίαν
ἦρξεν
ἐν
τῇ |
[18, 10] |
ὑπὸ
τοιούτων
πεισθέντας
οἳ
ἐν
|
ἄστει |
μείναντες
ταύτην
ὑμῖν
οἴονται
διδόναι |
[18, 0] |
οἷοί
τινες
ὄντες
πολῖται
καὶ
|
αὐτοὶ |
καὶ
ὧν
προσήκοντες
ἀδικούμενοι
ἀξιοῦμεν |
[18, 10] |
λέγουσιν,
ἀλλ᾽
ἀφ᾽
ὧν
ἂν
|
αὐτοὶ |
κερδαίνειν
μέλλωσι,
ταῦτα
ὑμεῖς
ψηφίζεσθε. |
[18, 10] |
περὶ
πλείονος
ποιεῖται,
ὑμεῖς
δ᾽
|
αὐτοὶ |
φανήσεσθε
πιστότερον
πρὸς
ἐκείνους
ἢ |
[18, 10] |
τοῦ
αὐτοῦ
ἀνδρός,
(τἀναντία
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
ἐψηφίσαντο.
Οὐκ
οὖν
αἰσχρόν,
εἰ |
[18, 0] |
ἐπιβουλευόντων
τῷ
πλήθει,
(οὐκ
ἠθέλησεν
|
αὐτοῖς |
πείθεσθαι,
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ
ληφθεὶς |
[18, 0] |
πώποτ᾽
ἀποστᾶσιν
ὧν
ἡ
πόλις
|
αὐτοῖς |
προσέταξεν,
ἀλλὰ
προθύμως
λῃτουργοῦσι.
(Καίτοι |
[18, 10] |
περὶ
ὧν
ὅρκους
ὀμωμόκατε,
ὑμῖν
|
αὐτοῖς |
τὰ
ἐναντία
ποιεῖν
ψηφίζεσθαι.
(Πάντες |
[18, 0] |
ἐπιθυμῆσαι
πολιτείας.
(Συνῄδεσαν
γὰρ
ἅπασιν
|
αὐτοῖς |
ὑπὸ
τῆς
πόλεως
τιμωμένοις,
καὶ |
[18, 10] |
Λακεδαιμονίοις
συνέθεσθε
βεβαιώσετε,
ἃ
δὲ
|
αὑτοῖς |
ἐψηφίσασθε
οὕτω
ῥᾳδίως
διαλύσετε,
καὶ |
[18, 0] |
καὶ
διὰ
τοὺς
προγόνους
καὶ
|
αὐτόν, |
ὥστε
οὐκ
ἄν
ποθ᾽
ἑτέρας |
[18, 0] |
τῶν
μὲν
κακῶν
οὐκ
ἐλάχιστον
|
αὐτὸς |
μετέσχε
μέρος,
τὴν
δ᾽
αἰτίαν |
[18, 10] |
Ἀθηναῖοι,
παρὰ
νόμον
φεύγοντος
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ἀνδρός,
(τἀναντία
σφίσιν
αὐτοῖς
ἐψηφίσαντο. |
[18, 0] |
εὔνοιαν
καὶ
τὴν
ἀρετὴν
τὴν>
|
αὑτοῦ |
ἐν
ταῖς
εὐτυχίαις
ταῖς
ὑμετέραις |
[18, 10] |
πρὸς
ἐκείνους
ἢ
πρὸς
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
διακείμενοι;
(Ἄξιον
δὲ
μάλιστ᾽
ἀγανακτῆσαι |
[18, 10] |
τοσοῦτον
δύναται,
ὥσθ᾽
ὑμᾶς
τοὺς
|
αὐτούς, |
περὶ
ὧν
ὅρκους
ὀμωμόκατε,
ὑμῖν |
[18, 10] |
κακοὺς
ποιοῦντες,
ἀλλ᾽
οὐ
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
χρηστοὺς
παρέχοντες,
καὶ
νυνὶ
τῶν |
[18, 10] |
κυρίας
ποιήσετε,
τὰς
δὲ
πρὸς
|
αὑτοὺς |
ἀκύρους;
καὶ
τοῖς
μὲν
ἄλλοις |
[18, 20] |
προσηκόντων
οἱ
μὲν
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
|
αὑτοὺς |
παρασχόντες
καὶ
μεγάλην
τὴν
πόλιν |
[18, 0] |
πρὸς
ἄρξειν
μέλλοντας,
ἀλλ᾽
ἐξὸν
|
αὐτῷ |
καὶ
τῶν
τριάκοντα
γενέσθαι
καὶ |
[18, 0] |
ἀλλὰ
τοιαῦτα
ἐνομίζετο
τὰ
ὑπάρχοντα
|
αὐτῷ |
πρὸς
τὸ
ὑμέτερον
πλῆθος
εἶναι |
[18, 0] |
εἰς
ὑμᾶς
ἡμαρτηκόσιν
ἢ
τοῖς
|
αὐτῷ |
τῆς
καθόδου
αἰτίοις
γεγενημένοις
χάριν |
[18, 10] |
τοῦτον
τὸν
ἀγῶνα
κατορθῶσαι,
ἡγούμενος
|
αὑτῷ |
καλὴν
εἶναι
τὴν
ἐπίδειξιν
καὶ |
[18, 20] |
πολὺ
μᾶλλον
βοηθεῖν
τοῖς
τῶν
|
αὐτῶν |
μετασχοῦσι
συμφορῶν.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν |
[18, 20] |
ἐμοὶ
πείθησθε,
οὐκ
ἐλάττω
ἀπ᾽
|
αὐτῶν |
ὑμεῖς
ὠφεληθήσεσθε
ἢ
ἡμεῖς
οἱ |
[18, 20] |
δ᾽
ἐπίστασθε
ὅτι
τὰ
μὲν
|
αὐτῶν |
ὑπὸ
τούτων
ἀφανίζεται,
τὰ
δὲ |
[18, 10] |
ὑμῖν
οἴονται
διδόναι
πίστιν
τῆς
|
αὑτῶν |
εὐνοίας,
ἑτέρους
κακοὺς
ποιοῦντες,
ἀλλ᾽ |
[18, 10] |
συνέφερε
τοὺς
μὲν
ἔχειν
τὰ
|
αὑτῶν, |
τῶν
δὲ
ἀδίκως
δεδημεῦσθαι
τὴν |
[18, 10] |
τοῦτο
οἱ
ῥήτορες
λέγουσιν,
ἀλλ᾽
|
ἀφ᾽ |
ὧν
ἂν
αὐτοὶ
κερδαίνειν
μέλλωσι, |
[18, 20] |
τὰ
μὲν
αὐτῶν
ὑπὸ
τούτων
|
ἀφανίζεται, |
τὰ
δὲ
πολλοῦ
ἄξια
ὄντα |
[18, 0] |
πόλιν
ἐστρατεύσατο
οὔτ᾽
εἰς
Δεκέλειαν
|
ἀφίκετο· |
οὐδ᾽
ἔστιν
ὅτου
κακοῦ
αἴτιος |