Livre, Chap.
[1, 22]	ἀναστὰς εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν,	ἐὰν	δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις,
[1, 22]	αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντος,	ἐὰν	μὲν αὐτοῦ μένῃ προσμένειν συμφέρειν
[1, 19]	λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως ἔσται	ἐάν	τις ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα γε
[1, 32]	κατέσκαπται. Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα φάναι,	ἐὰν	τῶν τοὺς μολυσμοὺς ἐχόντων ἀνδρῶν
[1, 6]	ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες,	ἐάσειν	μοι δοκῶ. Περὶ δὲ τῶν
[1, 22]	Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν	ἑαυτῆς	ἄνδρα Δημήτριον, Σελεύκου δὲ γαμεῖν
[1, 17]	Ὀλυμπίου Διὸς τὸ ἱερὸν καθ'	ἑαυτὸ	ὂν ἐν νήσῳ χώσας τὸν
[1, 26]	γραφὴν δὲ καταλιπόντα περὶ πάντων	(ἑαυτὸν	ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ δὲ εἶναι
[1, 28]	χεῖρον ἔδει παθεῖν οὐδ' ἂν	ἑαυτὸν	ἔσπευδεν. (Τὸ δὲ δὴ πάντων
[1, 14]	ἐπειδήπερ ὁ πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος	ἑαυτὸν	ἔφη πρὸς τὸν βασιλέα τῶν
[1, 26]	καλουμένην Ἱεροσόλυμα, καὶ τὰ καθ'	ἑαυτὸν	καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας
[1, 22]	δόξας μιμούμενος καὶ μεταφέρων εἰς	ἑαυτόν.	Λέγεται γὰρ ὡς ἀληθῶς ὁ
[1, 26]	τοῖς ἱεροῖς τιμώμενα ὥς γ'	ἑαυτὸν	μετεπέμψατο καὶ τοῖς κατὰ μέρος
[1, 26]	βασιλέα. Αὐτὸς δὲ προσλαβόμενος μεθ'	ἑαυτοῦ	καὶ τῶν ἄλλων ἱερέων καὶ
[1, 19]	ἡμετέραν γῆν τὸν υἱὸν τὸν	ἑαυτοῦ	Ναβοκοδρόσορον μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ
[1, 22]	γενόμενος, παραλαβών τινας τῶν μεθ'	ἑαυτοῦ	τήν τε διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν
[1, 26]	πενταέτη ὄντα ἐξέθετο πρὸς τὸν	ἑαυτοῦ	φίλον. Αὐτὸς δὲ διαβὰς Τοῖς
[1, 34]	πῦρ καὶ λύχνους καύσαντας φυλάττειν	ἑαυτοὺς	τήν τ' ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας
[1, 18]	τοὺς φόρους· οὓς καὶ ὑποτάξας	ἑαυτῷ	πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου ἦν
[1, 31]	τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ'	(ἑαυτῶν	εἰς ὄνειδός τε καὶ βλάβην
[1, 1]	καὶ ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς δι'	ἑαυτῶν	ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ
[1, 33]	διὰ πλειόνων ἐλέγχειν τοὺς ὑφ'	ἑαυτῶν	ἐληλεγμένους· τὸ γὰρ ὑπ' ἄλλων
[1, 2]	ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι τῶν ἀφ'	ἑαυτῶν,	ὀψὲ δὲ καὶ μόλις ἔγνωσαν
[1, 14]	ὀχυρῷ καὶ τὴν (λείαν τὴν	ἑαυτῶν.	Τὸν δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν
[1, 24]	καὶ τοῖς γεγραφόσι ταύτας καθ'	ἑαυτῶν	χρήσασθαι μάρτυσιν. (Ὅτι μὲν οὖν
[1, 22]	σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον	ἔβαλε	καὶ τὸν ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν.
[1, 21]	ἐπ' ἔτη (δεκατρία. Μετὰ τοῦτον	ἐβασίλευσε	Βαὰλ ἔτη δέκα. Μετὰ τοῦτον
[1, 21]	δικασταὶ ἔτη στιγμα, ὧν μεταξὺ	ἐβασίλευσε	(Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος
[1, 21]	Μέρβαλον ἐκ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ	ἐβασίλευσεν	ἔτη δ. Τούτου τελευτήσαντος μετεπέμψαντο
[1, 20]	ἀρχὴν ὁ ἐπιβουλεύσας αὐτῷ Νηριγλίσαρος	ἐβασίλευσεν	(ἔτη δ. Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος
[1, 21]	τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς	ἐβασίλευσεν	ἔτη εἴκοσιν. Ἐπὶ τούτου Κῦρος
[1, 18]	υἱός, ὃς βιώσας ἔτη με	ἐβασίλευσεν	ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος γέγονε
[1, 18]	αὐτοῦ Ἀσθάρυμος βιώσας ἔτη νη	ἐβασίλευσεν	ἔτη θ. Οὗτος ἀπώλετο ὑπὸ
[1, 18]	Ἀβδάσταρτος υἱὸς βιώσας ἔτη λθ	ἐβασίλευσεν	ἔτη θ. Τοῦτον οἱ τῆς
[1, 18]	Λεαστάρτου, ὃς βιώσας ἔτη νδ	ἐβασίλευσεν	(ἔτη ιβ. Μετὰ τοῦτον ὁ
[1, 18]	υἱός, ὃς βιώσας ἔτη (μγ	ἐβασίλευσεν	ἔτη ιζ. Μετὰ τοῦτον Ἀβδάσταρτος
[1, 18]	υἱός, ὃς (βιώσας ἔτη λβ	ἐβασίλευσεν	ἔτη κθ. Τούτου διάδοχος γέγονεν
[1, 18]	ἱερεύς, ὃς βιώσας ἔτη (μη	ἐβασίλευσεν	ἔτη λβ. Τοῦτον διεδέξατο Βαλέζωρος
[1, 18]	Εἴρωμος, ὃς βιώσας (ἔτη νγ	ἐβασίλευσεν	ἔτη λδ. Οὗτος ἔχωσε τὸν
[1, 18]	Πυγμαλίων, ὃς βιώσας ἔτη νη	ἐβασίλευσεν	ἔτη μζ. Ἐν δὲ τῷ
[1, 26]	φησιν, ὃν ἐκβαλὼν ὁ Σέθως	ἐβασίλευσεν	ἔτη νθ καὶ μετ' αὐτὸν
[1, 18]	ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος	ἐβασίλευσεν	Μεθουσάσταρτος ὁ Λεαστάρτου, ὃς βιώσας
[1, 15]	αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις	ἐβασίλευσεν	μετὰ ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ
[1, 17]	τελευτήσαντος ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος	ἐβασίλευσεν.	Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη
[1, 14]	ἐτελεύτησε. (Μετὰ τοῦτον δὲ ἕτερος	ἐβασίλευσεν	τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη καλούμενος
[1, 33]	τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν ἔτη σχεδὸν	ἑβδομήκοντα	καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν ὁ
[1, 19]	τὴν πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον ἐτῶν	ἑβδομήκοντα	μέχρι Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως.
[1, 22]	τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι'	ἑβδόμης	ἡμέρας καὶ μήτε τὰ ὅπλα
[1, 22]	Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος	ἑβδόμης	καὶ δεκάτης (καὶ ἑκατοστῆς, ὡς
[1, 18]	Ἐν δὲ τῷ ἐπ' αὐτοῦ	ἑβδόμῳ	ἔτει ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ φυγοῦσα
[1, 21]	καὶ τρεῖς μῆνες πρὸς αὐτοῖς·	ἑβδόμῳ	μὲν γὰρ ἔτει τῆς Ναβουχοδονοσόρου
[1, 22]	ἂν εἴποι τις ἐκ τῆς	Ἑβραίων	μεθερμηνευόμενος διαλέκτου δῶρον θεοῦ. (Καὶ
[1, 16]	οὕτως ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις, ὡς	ἐγγύς	που προτερεῖν αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν
[1, 27]	τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ πολλαῖς	ἐγεγόνει	γενεαῖς πρότερον, ταῦτα πειράσομαι διὰ
[1, 5]	ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ πρὸς ἀλλήλους	ἐγένετο	διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ
[1, 20]	μγ, τῆς δὲ βασιλείας κύριος	ἐγένετο	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος
[1, 8]	τὰ δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς	ἐγένετο	σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων
[1, 25]	τὴν εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς	ἐγένετο	τῶν ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε
[1, 22]	ἐν Γάζῃ μάχην ὁ Πτολεμαῖος	ἐγένετο	τῶν περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής,
[1, 14]	οὗτοι μὲν ἓξ ἐν αὐτοῖς	ἐγενήθησαν	πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ καὶ
[1, 9]	ὀνομαζομένων ἕως ἀντέχειν δυνατὸν ἦν,	ἐγενόμην	δὲ παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος
[1, 18]	Ἀστάρτης, πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους	ἔγερσιν	ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί,
[1, 12]	μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς	ἐγιγνώσκετο	μηδὲ τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι
[1, 29]	ἢ δέον τοῖς ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν	ἐγκαλεῖν,	ὁπότε ταῦτα πρὸ τῆς ἐκείνων
[1, 33]	εἶτα αὐτοῖς τὴν Αὔαριν δοὺς	ἐγκατοικεῖν	καὶ τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους
[1, 6]	ὅπου μὲν οἱ ἱερεῖς ἦσαν	ἐγκεχειρισμένοι	καὶ περὶ ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι
[1, 26]	καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ	ἐγκεχωρισμένοι.	Εἶναι δέ τινας (ἐν αὐτοῖς
[1, 22]	ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν τόπων	ἐγκρατής,	καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι
[1, 32]	Αἰθιοπίαν φυγεῖν καταλιπόντα τὴν γυναῖκα	ἔγκυον,	ἣν κρυβομένην ἔν τισι σπηλαίοις
[1, 22]	φαίνεται μέγα καὶ πολλῶν ἄξιον	ἐγκωμίων,	εἰ καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος
[1, 22]	διενεγκεῖν τῶν φιλοσοφησάντων, οὐ μόνον	ἐγνωκὼς	τὰ παρ' ἡμῖν δῆλός ἐστιν,
[1, 2]	ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ καὶ μόλις	ἔγνωσαν	φύσιν γραμμάτων· οἱ γοῦν ἀρχαιοτάτην
[1, 12]	ὑπὸ τῶν εἰς τὸν Πόντον	ἐγνώσθη	πλεόντων. (Ὅλως γὰρ ἅπαντες οἱ
[1, 12]	ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες εὐθὺς	ἐγνώσθησαν	καὶ δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι καὶ
[1, 10]	τοῦ δὲ πολέμου τὴν ἱστορίαν	ἔγραψα	πολλῶν μὲν αὐτουργὸς πράξεων, πλείστων
[1, 17]	(ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι πρὸς ἀλλήλους	ἔγραψαν.	Ὅτι δ' οὐ λόγος ἐστὶν
[1, 23]	ὅμως Ἑκαταῖος μὲν καὶ βιβλίον	ἔγραψεν	περὶ ἡμῶν, Ἱερώνυμος δ' οὐδαμοῦ
[1, 20]	οὐχ ὑπομείναντος τὴν πολιορκίαν, ἀλλ'	ἐγχειρίσαντος	αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως
[1, 35]	Ὁποῖος; Ἔπηλυς ἢ τὸ γένος	ἐγχώριος;	Διὰ τί τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς
[1, 22]	ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς	ἐγχωρίους,	ἀργεῖν εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης ἡμέρας
[1, 4]	τοῖς βουλομένοις ζητεῖν ἂν φανεῖεν,	ἐγὼ	δὲ δυσὶ ταῖς λεχθησομέναις τὴν
[1, 9]	ἱστορίας ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν.	~(Ἐγὼ	δὲ καὶ περὶ τοῦ πολέμου
[1, 10]	παρὰ τῶν εἰδότων πυνθανόμενον. Ὅπερ	ἐγὼ	μάλιστα περὶ ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι
[1, 22]	γνῶναι τοῦ βιβλίου· φυλάττομαι (γὰρ	ἐγὼ	τὰ πλείω τῶν ἱκανῶν παρατίθεσθαι.
[1, 2]	ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ	ἐγὼ	τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός, εἴ γε
[1, 3]	ὀκνοῦσι. (Περίεργος δ' ἂν εἴην	ἐγὼ	τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων
[1, 23]	τινες ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ	ἔγωγε	πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις, οὐ
[1, 28]	ὥστε καινῆς αὐτῷ τέχνης οὐκ	ἔδει.	(Ἀλλὰ σοφὸς ἦν ὁ μάντις,
[1, 28]	συμβησομένων κακῶν; Ἦ τι χεῖρον	ἔδει	παθεῖν οὐδ' ἂν ἑαυτὸν ἔσπευδεν.
[1, 21]	Μετὰ τοῦτον δικασταὶ κατεστάθησαν, καὶ	ἐδίκασαν	Ἐκνίβαλος Βασλήχου μῆνας β, Χέλβης
[1, 27]	ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες	ἐδίωξαν	αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς
[1, 23]	ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ μὲν γὰρ	ἐδόξαμεν	καὶ σπουδαίας εἶναι μνήμης ἄξιοι,
[1, 25]	ὅτι κατὰ τὴν χώραν αὐτῶν	ἐδυνάστευσαν	ἡμῶν οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες
[1, 21]	εἴκοσιν. Ἐπὶ τούτου Κῦρος Περσῶν	ἐδυνάστευσεν.	(Οὐκοῦν ὁ σύμπας χρόνος ἔτη
[1, 28]	ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους δὲ πῶς	ἐδύνατο;	Καὶ διὰ τί ταύτην ἔσχε
[1, 28]	χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς	ἔδωκε	πόλιν, ὥς φησι, τὴν πάλαι
[1, 17]	χρυσίου μὲν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	ἔδωκε	τάλαντα, τεμὼν δὲ καλλίστην ὕλην
[1, 22]	ἠβουλήθησαν. (Ὧν εἷς ἦν, φησίν,	Ἐζεκίας	ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν
[1, 22]	ἠπίσταντο τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ	ἐθαύμαζον	ὅσοις αὐτῶν ἐντύχοιεν οὐχ οἱ
[1, 29]	θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους	ἔθεντο	νόμους τοῖς πατρίοις αὐτῶν (καὶ
[1, 29]	γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ τοῖς	ἔθεσι	πλεῖστον διέφερον. Ὁ δέ φησιν
[1, 26]	δὲ πρῶτον μὲν αὐτοῖς νόμον	ἔθετο	μήτε προσκυνεῖν θεοὺς μήτε τῶν
[1, 12]	τὰ μήτε γενόμενα παρ' αὐτοῖς	ἔθη	μήτε λεγόμενα γράφειν ὡς ἐκείνων
[1, 26]	πλεῖστα ἄλλα μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις	ἐθισμοῖς	ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ τῆς
[1, 22]	δὲ νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων	ἐθισμόν.	(Τὸ δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων
[1, 22]	Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ πάντα τὰ	ἔθνη	τελευταῖον καὶ τὸ ἡμέτερον ἐνέταξε
[1, 22]	ὁ Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ	ἔθνος,	ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται μεμνημένος·
[1, 23]	ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν συγγραφέων τὸ	ἔθνος	ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ φθόνου τινὸς
[1, 22]	πολλοὺς καὶ τούτων ἐπισταμένους τὸ	ἔθνος	ἡμῶν καὶ καθ' ὃ καιρὸς
[1, 22]	οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι τὸ	ἔθνος,	καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν εἴς
[1, 22]	κατὰ Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν τὸ	ἔθνος.	Λέγει τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος πάλιν
[1, 22]	τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ	ἔθνος·	πολλὰς μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν,
[1, 12]	προσῆκεν, εἰ μηδὲ τὸ ἡμέτερον	ἔθνος	πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν
[1, 14]	Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό φησιν τὸ	ἔθνος	τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν
[1, 14]	Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ σύμπαν αὐτῶν	ἔθνος	Ὑκσώς, τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς
[1, 1]	δι' ἃς οὐ πολλοὶ τοῦ	ἔθνους	ἡμῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες
[1, 22]	ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς μέμνηται τοῦ	ἔθνους	ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ
[1, 19]	καὶ τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον	ἐθνῶν	συντάξας τισὶ τῶν φίλων μετὰ
[1, 24]	ταῖς ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ	ἐθνῶν	τινες καὶ τῶν ἐνδοξοτάτων πόλεων
[1, 22]	τὸ ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν	ἐθῶν	εἴς τινας ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ
[1, 35]	οὐκ ἂν ἐκ τῶν πατρίων	ἐθῶν	οὕτω ῥᾳδίως μετεβάλοντο, εἴτ' ἀλλαχόθεν
[1, 26]	τὸν βασιλέα χόλον τῶν θεῶν,	εἰ	βιασθέντες ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν,
[1, 22]	ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς ἀπήγγελλεν;	Εἰ	γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ μέλλον,
[1, 2]	γέγονεν ἀπορία τε καὶ ζήτησις,	εἰ	γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ
[1, 6]	χρόνων πεφύλακται μετὰ πολλῆς ἀκριβείας,	εἰ	δὲ δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν καὶ
[1, 29]	ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς αὐτόν.	Εἰ	δὲ δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ
[1, 35]	Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς;	Εἰ	δὲ ξένοι, διὰ τί πόθεν
[1, 8]	τούτοις ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν,	εἰ	δέοι, θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν
[1, 26]	ὁμώνυμον, ὅτι δυνήσεται θεοὺς ἰδεῖν,	εἰ	καθαρὰν ἀπό τε λεπρῶν καὶ
[1, 31]	σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ'	εἰ	καὶ μεταξύ τις ἱερώμενος τοιαύτῃ
[1, 6]	τὴν αὐτήν, ἐῶ γὰρ λέγειν	εἰ	καὶ πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο
[1, 29]	καὶ τὸ μετ' αὐτῶν πλῆθος,	εἰ	καὶ πρότερον ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ
[1, 22]	μέγα καὶ πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων,	εἰ	καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος ἄνθρωποί
[1, 7]	τίνες οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ'	εἰ	κατάσχοι, καθάπερ ἤδη γέγονεν πολλάκις
[1, 29]	ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν.	(Εἰ	μὲν οὖν ἀπόρως ἢ κακῶς
[1, 35]	νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι.	Εἰ	μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων
[1, 28]	ἐπεθύμησε τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους;	Εἰ	μὲν τοὺς παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους
[1, 12]	Πῶς οὖν ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν,	εἰ	μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς
[1, 5]	γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον ἱστορίας,	εἰ	περὶ τῶν αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ
[1, 5]	λέγοιεν καὶ γράφοιεν. Οἱ δ'	εἰ	ταῦτα γράψειαν ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον
[1, 2]	γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός,	εἴ	γε δεῖ μὴ ταῖς ματαίαις
[1, 7]	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι καὶ	εἴ	που τῆς ἄλλης οἰκουμένης τοῦ
[1, 9]	οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες,	εἴ	τι κατ' ἄγνοιαν ἢ χαριζόμενος
[1, 22]	διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης,	εἴ	τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν
[1, 2]	Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον	εἴ	τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ
[1, 28]	εἰσι καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺς	εἶδεν,	ὥστε καινῆς αὐτῷ τέχνης οὐκ
[1, 1]	διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς	εἰδέναι	βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος.
[1, 3]	μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως	εἰδότες	συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι περὶ
[1, 8]	παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι παρὰ τῶν	εἰδότων	ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει καὶ περὶ τοῦ
[1, 10]	(τοῖς γεγονόσιν ἢ παρὰ τῶν	εἰδότων	πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα περὶ
[1, 33]	Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες ἴσως ἂν	εἴη	διὰ πλειόνων ἐλέγχειν τοὺς ὑφ'
[1, 22]	τὰ μὲν πολλὰ μακρὸν ἂν	εἴη	λέγειν, ὅσα δ' ἔχει τῶν
[1, 3]	οὐκ ὀκνοῦσι. (Περίεργος δ' ἂν	εἴην	ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους
[1, 19]	αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας.	Εἶθ'	ἑξῆς ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ Βηρῶσος
[1, 25]	ἐπὶ τὴν οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν,	εἶθ'	ἡ τούτων ὑπεναντιότης πολλὴν αὐτοῖς
[1, 22]	τὰ περὶ τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν.	(Εἶθ'	ὡς ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης
[1, 22]	Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν	εἰθισμένοι	δι' ἑβδόμης ἡμέρας καὶ μήτε
[1, 25]	παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ ἀρχῆς	εἰθισμένοι	δοξάζειν περὶ θεῶν μιμήσασθαι μὲν
[1, 18]	βιώσας ἔτη ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν	Εἰθώβαλος	ὁ τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς
[1, 29]	αὐτοῦ καὶ τὴν φυγὴν πόθεν	εἰκάζειν	ἔμελλον; (Εἶτα κρατήσαντάς φησι τῆς
[1, 3]	ὡς ἕκαστοι περὶ τῶν πραγμάτων	εἴκαζον;	Τὸ πλεῖον γοῦν διὰ τῶν
[1, 31]	τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς οὖν	εἰκὸς	ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ
[1, 30]	λεπρῶν καὶ νοσούντων πολλοὺς μὲν	εἰκὸς	ἐν ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν
[1, 31]	τὴν ἱερὰν πόλιν. Καίτοι τοὐναντίον	εἰκὸς	ἦν προνοίᾳ τινὶ καὶ φιλανθρωπίᾳ
[1, 8]	δύο δὲ μόνα πρὸς τοῖς	εἴκοσι	βιβλία τοῦ παντὸς ἔχοντα χρόνου
[1, 17]	τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου μὲν	εἴκοσι	καὶ ἑκατὸν ἔδωκε τάλαντα, τεμὼν
[1, 15]	ἔτη δεκατρία. Μεθ' ὃν Ἀμένωφις	εἴκοσι	καὶ μῆνας ἑπτά. Τοῦ δὲ
[1, 14]	αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς	εἴκοσι	καὶ τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν.
[1, 14]	κτήσεων οὐκ ἐλάττους μυριάδων ὄντας	εἴκοσι	καὶ τεσσάρων ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου
[1, 33]	μυριάδες εἶπεν οὔτε πῶς αἱ	εἴκοσι	καὶ τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον ἐν
[1, 32]	εἰς τὴν Συρίαν ὄντας περὶ	εἴκοσι	μυριάδας καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν
[1, 22]	οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν μὲν ἑκάστην	εἴκοσι	πηχῶν, ὕψος δὲ δεκάπηχυ. Καὶ
[1, 28]	καθέξειν. Εἶτα τοὺς μὲν ἐπελθεῖν	εἴκοσι	στρατοῦ μυριάσι λέγει, τὸν βασιλέα
[1, 15]	ἑπτά. Τοῦ δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς	εἰκοσιὲν	καὶ μῆνας ἐννέα. Τῆς δὲ
[1, 21]	αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη	εἴκοσιν.	Ἐπὶ τούτου Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν.
[1, 33]	τούτου δὲ (πέντε πρὸς ταῖς	εἴκοσιν.	Ἔτι τοίνυν ὁ μὲν Μανεθὼς
[1, 32]	(Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν μυριάδας	εἰκοσιπέντε	ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν γραμματέας
[1, 15]	μῆνας ἐννέα. Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις	εἰκοσιπέντε	καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ
[1, 15]	Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη	εἰκοσιπέντε	καὶ μῆνας τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν,
[1, 35]	ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν	εἰκότα,	πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον
[1, 8]	μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης ἁγιστείας.	~(Εἰκότως	οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως, ἅτε
[1, 35]	ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον	εἴληφε	μέγεθος, ἑτέραν ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ
[1, 22]	τὴν ἄνοιαν, ἡ μὲν πατρὶς	εἰλήφει	δεσπότην πικρόν, ὁ δὲ νόμος
[1, 34]	μετριώτερον. ~(Ἐπεισάξω δὲ τούτοις Λυσίμαχον	εἰληφότα	μὲν τὴν αὐτὴν τοῖς προειρημένοις
[1, 14]	ῥᾳδίως ἀμαχητὶ ταύτην κατὰ κράτος	εἷλον,	(καὶ τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ
[1, 28]	δώσειν αὐτοῖς τὴν Αὔαριν ὑπισχνούμενος,	εἶναι	γὰρ αὐτὴν τοῖς ἐκ τῶν
[1, 26]	τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι.	Εἶναι	δέ τινας (ἐν αὐτοῖς καὶ
[1, 2]	συγγράψαι, καὶ ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν	εἶναι	δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα καὶ μόλις
[1, 33]	Χαιρήμων. Οἶμαι δὲ αὐτόθεν φανερὰν	εἶναι	ἐκ τῶν εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν
[1, 14]	(Τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας	εἶναι.	Ἐν δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ
[1, 2]	γοῦν ἀρχαιοτάτην αὐτῶν τὴν χρῆσιν	εἶναι	θέλοντες παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου
[1, 14]	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον	εἶναι,	καὶ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς τὴν
[1, 8]	βλάβην· λόγους γὰρ αὐτὰ νομίζουσιν	εἶναι	κατὰ τὴν τῶν γραψάντων βούλησιν
[1, 33]	ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν	εἶναι	λέγει τὸν προειπόντα τῷ βασιλεῖ
[1, 4]	παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας	εἶναι	λέγουσιν καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς, οὐδὲν
[1, 14]	Ἐπὶ δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα	εἶναι	Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας
[1, 23]	μὲν γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας	εἶναι	μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ πρὸς
[1, 4]	καὶ προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν	εἶναί	μοι δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ
[1, 22]	παραβῆναι τούτους προαιρούμεθα καὶ καλὸν	εἶναι	νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί, καὶ κακῶς
[1, 1]	ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις	εἶναι	περὶ πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν
[1, 28]	Ἀμένωφιν, τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ χρόνον	εἶναι	τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας
[1, 27]	ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς τε μὴ	εἶναι	τὸ γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς
[1, 1]	τεκμήριόν τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον	εἶναι	τὸ γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς
[1, 26]	(ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ δὲ	εἶναι	τὸν βασιλέα. Κἄπειτα κατὰ λέξιν
[1, 28]	τοὺς ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς	εἶναι	τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ
[1, 12]	Ἔφορος, ὥστε πόλιν οἴεται μίαν	εἶναι	τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος
[1, 32]	ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ' αὐτοῖς ὀνόματα	εἶναι	τῷ (μὲν Μωσῇ Τισιθέν, τῷ
[1, 31]	μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην	εἶναι	τῶν ἐκεῖθεν ἱερέων ἕνα διὰ
[1, 4]	ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους	εἶναί	φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς
[1, 22]	Σόλυμα ὄρη ἐν τῇ ἡμετέρᾳ	εἶναι	χώρᾳ, ἃ κατοικοῦμεν, καὶ τὴν
[1, 35]	οὐδὲ τὸν αὐτὸν ἐκείνοις εὗρεν	εἰπεῖν	βασιλέα, καινότερον δ' ὄνομα συντέθεικεν
[1, 6]	ἀκριβείας, εἰ δὲ δεῖ θρασύτερον	εἰπεῖν	καὶ φυλαχθήσεται, πειράσομαι συντόμως διδάσκειν.
[1, 22]	Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ (ἔχω	εἰπεῖν	ὁπότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον.
[1, 26]	εἰ βιασθέντες ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον	εἰπεῖν,	ὅτι συμμαχήσουσί τινες τοῖς μιαροῖς
[1, 26]	σοφίαν καὶ πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων.	Εἰπεῖν	οὖν αὐτῷ τοῦτον τὸν ὁμώνυμον,
[1, 31]	φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι πρὸς αὐτὸν	εἰπεῖν	περὶ Μωυσέως. Τοῦτον δὲ τὸν
[1, 26]	δεκατρία, μὴ τολμῆσαι μὲν αὐτὸν	εἰπεῖν	ταῦτα τῷ βασιλεῖ, γραφὴν δὲ
[1, 35]	καὶ τοῦ νομοθέτου μὴ μόνον	εἰπεῖν	τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ καὶ τὸ
[1, 35]	ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν	εἰπεῖν,	τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα παρατρέψαι·
[1, 22]	καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν,	εἶπεν	ὁ Ἀριστοτέλης, κατὰ τὸ τῶν
[1, 22]	τοῖς τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε,	εἶπεν	ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ τί σοι
[1, 33]	αἱ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ μυριάδες	εἶπεν	οὔτε πῶς αἱ εἴκοσι καὶ
[1, 22]	οὐ χεῖρον. Σαφῶς δ' ἴσθι,	εἶπεν,	Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν ὀνείροις ἴσα σοι
[1, 35]	πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους,	εἴπερ	ἔπραττον ὡς αὐτὸς λέγει κακῶς,
[1, 22]	καὶ τοῖς περὶ τῶν πραγμάτων,	εἴπερ	τις ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν,
[1, 22]	Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ' ὡς ἂν	εἴποι	τις ἐκ τῆς Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος
[1, 2]	χθὲς καὶ πρῴην, ὡς ἂν	εἴποι	τις, εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ
[1, 22]	παρὰ τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν	εἴρηκε	Σύρους τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ
[1, 33]	αἱ τοσαῦται τοῦ στρατοῦ μυριάδες	εἴρηκεν	εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ γένος εἴτ'
[1, 22]	τι μᾶλλον ὧν εἶχεν. Ταῦτ'	εἴρηκεν	ὁ Ἀριστοτέλης παρὰ τῷ Κλεάρχῳ
[1, 22]	ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων	εἴρηκεν	περὶ αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος δὲ
[1, 22]	μὲν οὖν ἐν παρεκβάσει ταῦτ'	εἴρηκεν,	τὸ γὰρ προκείμενον ἦν αὐτῷ
[1, 29]	τοῦ βασιλέως· τοὐναντίον γὰρ αὐτὸς	εἴρηκεν,	ὡς ὁ παῖς τοῦ Ἀμενώφιος
[1, 31]	ἤ τισι τῶν πρὸς ἀπέχθειαν	εἰρηκότων	ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον ἐξετάσαι βούλομαι
[1, 1]	ταῖς ὑπὸ δυσμενείας ὑπό τινων	εἰρημέναις	προσέχοντας βλασφημίαις καὶ τοῖς περὶ
[1, 13]	οἶμαι τὰς ὑπ' ἐμοῦ νῦν	εἰρημένας	κομίζοντες αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν
[1, 23]	συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς τοῖς	εἰρημένοις	Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας
[1, 12]	βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν τοῖς	εἰρημένοις	καὶ τῆς περὶ τὸν βίον
[1, 22]	τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν τοῖς	εἰρημένοις	χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε
[1, 23]	ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ πολλοὶ δὲ τῶν	εἰρημένων	ἀνδρῶν τῆς μὲν ἀληθείας τῶν
[1, 6]	λέγειν εἰ καὶ πλείω τῶν	εἰρημένων	ἐποιήσαντο περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν
[1, 16]	Δῆλον δέ ἐστιν ἐκ τῶν	εἰρημένων	ἐτῶν τοῦ χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι
[1, 22]	βούλομαι κεφαλαιωδῶς ἐπιδραμεῖν ἔνια τῶν	εἰρημένων.	(Καὶ πρῶτον ἐπιδείξω τὸν χρόνον·
[1, 21]	καὶ ἀναντίρρητος ἡ περὶ τῶν	εἰρημένων	μοι μαρτυρία τῆς τοῦ γένους
[1, 7]	ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς δὲ τῶν	εἰρημένων	ὁτιοῦν γένοιτο εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται
[1, 33]	αὐτόθεν φανερὰν εἶναι ἐκ τῶν	εἰρημένων	τὴν ἀμφοῖν ψευδολογίαν· ἀληθείας μὲν
[1, 13]	ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν	εἰρῆσθαι.	Ἆρ' οὐχὶ πάντως ἂν κατεγέλων
[1, 17]	Σολομῶνα πέμψαι φασὶ πρὸς τὸν	Εἴρωμον	αἰνίγματα καὶ παρ' αὐτοῦ λαβεῖν
[1, 17]	χρήματα ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν	Εἴρωμον	καὶ μὴ δυνηθέντα λῦσαι τὰ
[1, 21]	τελευτήσαντος μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ	Εἴρωμον,	ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν. Ἐπὶ
[1, 18]	βεβασιλευκότων ἔπειτα γενόμενος κατὰ τὸν	Εἴρωμον	ταῦτά φησι· τελευτήσαντος δὲ Ἀβιβάλου
[1, 17]	ναοῦ κατασκευὴ τοῦ παρ' ἡμῖν·	Εἴρωμος	γὰρ ὁ τῶν Τυρίων βασιλεὺς
[1, 17]	Ἀβιβάλου τελευτήσαντος ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Εἴρωμος	ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς
[1, 18]	τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ὁ υἱὸς	Εἴρωμος,	ὃς βιώσας (ἔτη νγ ἐβασίλευσεν
[1, 18]	πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς	Εἰρώμου	βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη
[1, 18]	ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος	Εἰρώμου	διεδέξατο τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος υἱός,
[1, 21]	Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει τῆς	Εἰρώμου	(Κῦρος ὁ Πέρσης τὸ κράτος
[1, 17]	λύσαντα τὸν Σολομῶνα πολλὰ τῷ	Εἰρώμῳ	προσαποτῖσαι χρήματα. Δῖος μὲν οὕτω
[1, 22]	καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν	εἰς	Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν τῶν
[1, 25]	ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν	εἰς	Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς ἐγένετο τῶν
[1, 16]	πρῶτον μὲν τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν	εἰς	Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ τὴν ἐκεῖθεν
[1, 22]	καὶ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον	εἰς	Αἴγυπτον καὶ Φοινίκην (μετέστησαν διὰ
[1, 26]	ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα εὐθὺς	εἰς	Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ
[1, 32]	οὐχ ὑπομείναντα τὴν ἔφοδον αὐτῶν	εἰς	Αἰθιοπίαν φυγεῖν καταλιπόντα τὴν γυναῖκα
[1, 35]	παρεὶς ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον	εἰς	Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν περὶ τῶν ψωρῶν
[1, 34]	δὲ τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα	εἰς	Ἄμμωνος πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας
[1, 26]	εἰσελθόντες καὶ τὸν τόπον τοῦτον	εἰς	ἀπόστασιν ἔχοντες ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν
[1, 16]	χώραν ταύτην ἐπῴκησαν ἢ Δαναὸν	εἰς	Ἄργος ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον
[1, 20]	ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν	εἰς	ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον βεβασιλευκὼς
[1, 26]	καὶ μετ' οὐ πολὺ ἧκον	εἰς	Αὔαριν. Ἀμένωφις δ' ὁ τῶν
[1, 26]	οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν	εἰς	Αὔαριν τὴν προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα
[1, 19]	(ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ τῆς ἐρήμου	εἰς	Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ τὰ πράγματα
[1, 19]	τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν ἀναστήσας	εἰς	Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ καὶ
[1, 22]	μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους	εἰς	Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν
[1, 14]	καὶ τὰ τέκνα καὶ γυναῖκας	εἰς	δουλείαν ἄγοντες. Πέρας δὲ καὶ
[1, 22]	Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος καὶ μεταφέρων	εἰς	ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ ὡς ἀληθῶς
[1, 14]	ἐνοικίσας αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν	εἰς	εἴκοσι καὶ τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 22]	ἄλλους πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν	εἰς	ἐνύπνια καὶ τὴν περὶ τοῦ
[1, 35]	τὴν θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς	εἰς	ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ
[1, 25]	αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν δὲ	εἰς	ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν Αἰγύπτιοι·
[1, 28]	τῶν ποιμένων, Αὔαριν δὲ καλουμένην.	(Εἰς	ἣν ἀθροισθέντας αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν
[1, 29]	συνάρασθαι, πέμψαι δὲ τοὺς μιαροὺς	εἰς	Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ' ἐκείνων
[1, 15]	Αἰγύπτου τὸν λαὸν τῶν ποιμένων	εἰς	Ἱεροσόλυμα ὁ ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ
[1, 28]	ἐξενεγκεῖν. Καὶ προστίθησιν, ὅτι ἔπεμψεν	εἰς	Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν
[1, 7]	εἰσί τινες διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ	εἰς	Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα τῆς
[1, 26]	γενέσθαι τὴν τῶν ποιμένων ἔξοδον	εἰς	Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις γὰρ ἦν βασιλεὺς
[1, 26]	δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες προθύμως	εἰς	κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ
[1, 26]	μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας ἧκεν	εἰς	Μέμφιν ἀναλαβών τε τόν τε
[1, 34]	τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς	εἰς	μολιβδίνους χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν
[1, 31]	συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν	εἰς	ὄνειδός τε καὶ βλάβην νόμους
[1, 7]	δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο	εἰς	παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς
[1, 32]	δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ. Τούτους δ'	εἰς	Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι
[1, 15]	αὐτοῦ Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν	εἰς	Πηλούσιον καὶ ἐκράτησεν τῆς ἰδίας
[1, 26]	τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας	εἰς	πόλιν τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα, καὶ
[1, 22]	ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας	εἰς	Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ ταχέως
[1, 14]	ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον	εἰς	Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ τὴν
[1, 22]	Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν	εἰς	Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν
[1, 33]	νικῶντα μάχῃ καὶ τοὺς Ἰουδαίους	(εἰς	Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας
[1, 34]	καὶ ἄλλα νοσήματά τινα ἐχόντων	εἰς	τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν τροφήν.
[1, 35]	λεπρῶν (χρησμὸν οἴσων· φησὶ γὰρ	εἰς	τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων.
[1, 28]	τοὺς λελωβημένους, ὁ δ' αὐτοὺς	εἰς	τὰς λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν
[1, 26]	πλήθους (μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους	εἰς	τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ
[1, 33]	τοίνυν ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον	εἰς	τὰς λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν
[1, 18]	λεγομένου Λιβάνου ὄρους κέδρινα ξύλα	εἰς	τὰς τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών
[1, 22]	κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν	εἰς	τὰς χεῖρας, πῶς γάρ, ἔφη,
[1, 26]	θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος. (Οἱ δὲ	εἰς	ταύτην εἰσελθόντες καὶ τὸν τόπον
[1, 33]	δι' ἣν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς	εἰς	τὴν Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν,
[1, 32]	τοῦ Ἀμενώφιος, ἃς οὐ θέλειν	εἰς	τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν
[1, 33]	Ἀμενώφιος καὶ μετ' ἐκείνων πάλιν	εἰς	τὴν Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ
[1, 14]	αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς	εἰς	τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ
[1, 28]	Ἀμένωφιν οὐκ οἰόμενον δεῖν θεομαχεῖν	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν
[1, 33]	τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος δὲ πεποίηκεν
[1, 33]	ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ τὸν Ἀμένωφιν	εἰς	τὴν Αἰθιοπίαν. (Τὸ δὲ δὴ
[1, 23]	εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ ὅμως	εἰς	τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ
[1, 22]	πολλὰ τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων	εἰς	τὴν (αὐτοῦ μετενεγκεῖν φιλοσοφίαν. Ἦν
[1, 19]	καὶ τῆς λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν	εἰς	τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς
[1, 20]	μάχῃ καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη	εἰς	τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος δὲ
[1, 26]	ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ	εἰς	τὴν ἔκπτωσιν αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον
[1, 34]	στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς	εἰς	τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς
[1, 35]	βασιλέως πολλοὺς μὲν αὐτῶν βυθίσαντος	εἰς	τὴν θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[1, 31]	παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε παρελθεῖν	εἰς	τὴν ἱερὰν πόλιν. Καίτοι τοὐναντίον
[1, 31]	φησίν, ἐκαλεῖτο. Τοῦτο μὲν οὖν	εἰς	τὴν μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει, τὸ
[1, 34]	ἱερὰ συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν	εἰς	τὴν νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην, κτίσαντας
[1, 34]	πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν	εἰς	τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ τούς
[1, 22]	(εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος	εἰς	τὴν πόλιν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου
[1, 32]	ὃν ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι τοὺς Ἰουδαίους	εἰς	τὴν Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι
[1, 17]	φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος	εἰς	τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ Σολομῶνι
[1, 18]	κατασκευῆς τὴν τῶν προγόνων ἡμῶν	εἰς	τὴν χώραν ἄφιξιν· ὅτε γὰρ
[1, 7]	πολλάκις Ἀντιόχου τε τοῦ Ἐπιφανοῦς	εἰς	τὴν χώραν ἐμβαλόντος καὶ Πομπηίου
[1, 31]	ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου πατέρας	εἰς	τὴν χώραν τὴν νῦν οἰκουμένην
[1, 22]	ἄδειαν. Ἔτι γε μὴν τῶν	εἰς	τὴν χώραν, φησί, πρὸς αὐτοὺς
[1, 17]	τὰ αἰνίγματα πολλὰ τῶν χρημάτων	εἰς	τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ
[1, 34]	μολιβδίνους χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν	(εἰς	τὸ πέλαγος. Βυθισθέντων δὲ τῶν
[1, 29]	τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων	εἰς	τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο
[1, 35]	ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν	εἰς	τὸ προκείμενον πειράσομαι προσαποδοῦναι.
[1, 8]	αἱ δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους	εἰς	τὸν θεὸν καὶ τοῖς ἀνθρώποις
[1, 17]	χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς δὲ	εἰς	τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν πρὸς τὴν
[1, 17]	τοῦ ὄρους, ὃ καλεῖται Λίβανος,	εἰς	τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ
[1, 12]	καὶ τὸ Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν	εἰς	τὸν Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως
[1, 22]	γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ μέλλον,	εἰς	τὸν τόπον τοῦτον οὐκ ἂν
[1, 14]	Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ'	εἰς	τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων (τὴν
[1, 34]	καὶ ψωρῶν τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας	εἰς	τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ,
[1, 34]	ἐκβάλλοντα αὐτοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν	εἰς	τόπους ἐρήμους, τοὺς δὲ ψωροὺς
[1, 34]	τέμνειν ἄχρι ἂν ὅτου ἔλθωσιν	εἰς	τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς
[1, 25]	δὲ ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν ἐφθόνησαν.	Εἰς	τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ
[1, 22]	συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ' ἀναστὰς	εἰς	τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ
[1, 22]	τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ	εἰς	τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ
[1, 22]	ἡμῶν περὶ τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν	εἰς	τοὺς αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει
[1, 29]	ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν	εἰς	τοὺς αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν
[1, 12]	πάντες, ἀφ' ὧν τὸν φόρτον	εἰς	τοὺς Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη
[1, 19]	τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς	εἰς	τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς.
[1, 12]	ὀψέ ποτε καὶ μόλις αὐτῶν	εἰς	τοὺς Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν.
[1, 22]	πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω τόπων	εἰς	τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν
[1, 8]	τινὲς ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ'	εἰς	τοὺς τόπους παραβαλόντες οὔτε πλησίον
[1, 29]	τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν	εἰς	τοῦτο παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε τὴν
[1, 26]	Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς μετέβη	εἰς	τοῦτο τὸ γένος, μετετέθη τοὔνομα
[1, 26]	διαβὰς Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν	εἰς	τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ
[1, 17]	Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα δὲ αὐτοὺς	εἰς	φιλίαν ἡ τῆς σοφίας συνῆγεν
[1, 6]	Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν	εἴς	τε τὰς περὶ τὸν βίον
[1, 22]	ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν	εἴς	τινας ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου
[1, 12]	τῶν ἅμα τούτοις γενομένων οὐδὲ	εἷς	ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ ποτε καὶ
[1, 22]	κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν. (Ὧν	εἷς	ἦν, φησίν, Ἐζεκίας ἀρχιερεὺς τῶν
[1, 26]	θεῶν γενέσθαι θεατήν ὥσπερ Ὢρ	εἷς	τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν
[1, 12]	αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ πρὸς αὐτοὺς	εἰσαγόμενα,	τοῖς δὲ τὴν παράλιον τῆς
[1, 22]	ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων καὶ τῶν	εἰσαφικνουμένων	πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις ὑπὸ
[1, 26]	Τυφώνιος. (Οἱ δὲ εἰς ταύτην	εἰσελθόντες	καὶ τὸν τόπον τοῦτον εἰς
[1, 28]	γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον αὐτοῖς	εἰσηγήσασθαι	μήτε θεοὺς προσκυνεῖν μήτε τῶν
[1, 28]	ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί τινές	εἰσι	καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺς εἶδεν,
[1, 12]	ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ'	εἰσὶ	μὲν ἡμῶν αἱ πόλεις μακρὰν
[1, 8]	σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων	εἰσὶ	παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων,
[1, 7]	οἰκουμένης τοῦ γένους τῶν ἱερέων	εἰσί	τινες διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς
[1, 22]	τῆς κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ	εἰσιν	ἀπόγονοι τῶν ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων,
[1, 7]	ἐτῶν ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ πατρὸς	εἰσὶν	ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς δὲ
[1, 22]	φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι· οὗτοι γάρ	εἰσιν	οἱ περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ
[1, 22]	(περὶ χιλίους μάλιστα καὶ πεντακοσίους	εἰσίν.	Πάλιν δὲ τοῦ προειρημένου μνημονεύων
[1, 22]	χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας,	εἰσιόντος	εἰς τὴν πόλιν Πτολεμαίου τοῦ
[1, 26]	ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν Ἀμένωφιν	εἰσποιήσας	ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν τοῦτον ἐπιθυμῆσαι
[1, 35]	πατρίων ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως μετεβάλοντο,	εἴτ'	ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως τινὲς ὑπῆρχον
[1, 33]	εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ γένος	εἴτ'	ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ' οὐδὲ τὴν
[1, 26]	Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων,	εἶτ'	αὐτὸς ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν ὕστερον
[1, 33]	τὰς λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν	εἶτα	αὐτοῖς τὴν Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν
[1, 17]	χρημάτων εἰς τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι.	Εἶτα	δὲ Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον ἄνδρα
[1, 11]	λελέχθαι παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν.	(Εἶτα	δὲ τὰς μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος
[1, 22]	αὐτῶν καὶ τὴν πολιτείαν γεγραμμένην.	Εἶτα	Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν
[1, 29]	τὴν φυγὴν πόθεν εἰκάζειν ἔμελλον;	(Εἶτα	κρατήσαντάς φησι τῆς Αἰγύπτου πολλὰ
[1, 22]	ἀπέχεσθαι (καὶ πάσης ἀπέχειν βλασφημίας.	Εἶτα	προστίθησι μετὰ ταῦτα καὶ τάδε·
[1, 28]	βασιλεῖ γεγραμμένην τὴν πρόρρησιν καταλιπεῖν.	Εἶτα	πῶς οὐκ ἐξ ἀρχῆς ὁ
[1, 9]	αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν.	Εἶτα	σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος,
[1, 26]	Αἰγύπτου τοὺς πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς	εἶτα	τὸν Ἀμένωφιν εἰσποιήσας ἐμβόλιμον βασιλέα
[1, 22]	αὐτῷ, τί μαίνεσθε, ἔφη, κακοδαίμονες;	Εἶτα	τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς
[1, 19]	ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν.	(Εἶτα	τοὺς ἀπὸ Νώχου καταλέγων καὶ
[1, 28]	παρατεθεικέναι τοῖς ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα.	(Εἶτα	τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε
[1, 28]	αὐτοὺς πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καθέξειν.	Εἶτα	τοὺς μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ
[1, 33]	τοσαῦται τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν	εἴτε	Αἰγύπτιοι τὸ γένος εἴτ' ἔξωθεν
[1, 35]	(ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν πορείαν.	Εἴτε	γὰρ Αἰγύπτιοι τὸ γένος ἦσαν,
[1, 28]	ἀπέβη. Τίνα δὲ καὶ λόγον	εἶχε	διὰ τοὺς ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας
[1, 22]	τε διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν αὐτοῖς·	εἶχεν	γὰρ (τὴν κατοίκησιν αὐτῶν καὶ
[1, 35]	αὐτοὺς ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον	εἶχεν	εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποις
[1, 22]	συνῳκείωτο, (παρεδίδου τι μᾶλλον ὧν	εἶχεν.	Ταῦτ' εἴρηκεν ὁ Ἀριστοτέλης παρὰ
[1, 20]	βασιλείαν περιέθηκαν Ναβοννήδῳ τινὶ τῶν	ἐκ	Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς
[1, 10]	ἱερῶν γραμμάτων μεθερμήνευκα γεγονὼς ἱερεὺς	ἐκ	γένους καὶ μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας
[1, 22]	τρόπον ἦλθεν μὲν εἰς Συρίαν	ἐκ	Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα
[1, 6]	παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ Βαβυλωνίοις	ἐκ	μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων τὴν περὶ
[1, 12]	γε τῆς Ῥωμαίων πόλεως, τοιαύτην	ἐκ	μακροῦ δύναμιν κεκτημένης καὶ τοιαύτας
[1, 14]	Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας	ἐκ	μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου πάσης
[1, 22]	Ἱεροσόλυμα καλλίστην τε καὶ μεγίστην	ἐκ	παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ περὶ πλήθους
[1, 8]	πλησίον τούτων πραττομένων προσελθόντες, ἀλλ'	ἐκ	παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες τῷ τῆς
[1, 7]	ἀπὸ δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ παῖδες	ἐκ	πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς.
[1, 22]	ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ζηλωτὴς αὐτῶν	ἐκ	πλείστου γεγενημένος. (Αὐτοῦ μὲν οὖν
[1, 8]	πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς	ἐκ	πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ νομίζειν
[1, 16]	ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν
[1, 26]	ἄλλοις ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ
[1, 31]	γεγονὼς καὶ τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου πατέρας εἰς τὴν
[1, 33]	(ἐπικουρίαν, ὁ δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον εὑρεῖν
[1, 26]	πάντας τοὺς τὰ σώματα λελωβημένους	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ
[1, 30]	μὲν οὖν τὸν Μανεθῶν οὔτε	ἐκ	τῆς Αἰγύπτου τὸ γένος ἡμῶν
[1, 29]	πυνθανόμενοι τὸν Ἀμένωφιν οὔτε τὰς	ἐκ	τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν
[1, 32]	μυριάδας καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν	ἐκ	τῆς Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα
[1, 20]	τινὶ τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι	ἐκ	τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου
[1, 20]	δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν	ἐκ	τῆς Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν οὖν
[1, 21]	Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον	ἐκ	τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 22]	δ' ὡς ἂν εἴποι τις	ἐκ	τῆς Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος διαλέκτου δῶρον
[1, 14]	ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν	ἐκ	τῆς Θηβαίίδος καὶ τῆς ἄλλης
[1, 22]	τὸ μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος	ἐκ	τῆς κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ
[1, 20]	τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος	ἐκ	τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς
[1, 11]	νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν κατάστασιν	ἐκ	τοῦ μηδὲν περὶ ἡμῶν, ὥς
[1, 17]	τάλαντα, τεμὼν δὲ καλλίστην ὕλην	ἐκ	τοῦ ὄρους, ὃ καλεῖται Λίβανος,
[1, 2]	τόπους ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς	ἐκ	τοῦ περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ
[1, 22]	Ἀριστοτέλους ὢν μαθητὴς καὶ τῶν	ἐκ	τοῦ περιπάτου φιλοσόφων οὐδενὸς δεύτερος
[1, 19]	(ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ ἀπὸ τῶν	ἐκ	τοῦ πολέμου λαφύρων τό τε
[1, 31]	δ' ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ τὸν	ἐκ	τοῦ ὕδατος σωθέντα Μωσῆν· τὸ
[1, 27]	τὰ σώματα λελωβημένοι, καὶ ὅτι	ἐκ	τούτων οὐκ ἦν Μωυσῆς ὁ
[1, 16]	γραμμάτων, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν	ἐκ	τῶν ἀδεσπότως μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον
[1, 7]	περιλειπόμενοι τῶν ἱερέων καινὰ πάλιν	ἐκ	τῶν ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται καὶ
[1, 7]	τιμὰς, ἀλλὰ τὸ γένος ἐξετάζειν	ἐκ	τῶν ἀρχαίων λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν
[1, 2]	αὐτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην	ἐκ	τῶν ᾀσμάτων ὕστερον συντεθῆναι καὶ
[1, 20]	τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος,	ἐκ	τῶν Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων·
[1, 16]	ὁ Μάνεθως. Δῆλον δέ ἐστιν	ἐκ	τῶν εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου
[1, 33]	Οἶμαι δὲ αὐτόθεν φανερὰν εἶναι	ἐκ	τῶν εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν ψευδολογίαν·
[1, 28]	ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ αὐτὴν τοῖς	ἐκ	τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν, ἀφ'
[1, 29]	πολλὰ καὶ δεινὰ δρᾶν τοὺς	ἐκ	τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ περὶ
[1, 26]	οὗτος ὁ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν	ἐκ	τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος,
[1, 10]	μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ ἔφην,	ἐκ	τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμήνευκα γεγονὼς
[1, 18]	νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα σαφῶς	ἐκ	τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ' ἐμοῦ
[1, 34]	ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα αὐτοὺς	ἐκ	τῶν ἱερῶν εἰς τόπους ἐρήμους,
[1, 31]	περὶ τὸ σῶμα κεχρημένος ἦν,	ἐκ	τῶν λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ δῆλός
[1, 16]	ὧν δ' ὁ Μάνεθως οὐκ	ἐκ	τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, ἀλλ'
[1, 16]	Μάνεθως ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν	ἐκ	τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, πρῶτον
[1, 11]	δὲ τὰς μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος	ἐκ	τῶν παρ' ἄλλοις γραμμάτων παρέξω
[1, 18]	τοῖς Ἕλλησι καὶ βαρβάροις γενομένας	ἐκ	τῶν παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων
[1, 1]	Πεντακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸν ἱστορίαν περιέχουσαν	ἐκ	τῶν παρ' ἡμῖν ἱερῶν βίβλων
[1, 35]	τὸ γένος ἦσαν, οὐκ ἂν	ἐκ	τῶν πατρίων ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως
[1, 14]	ὅπως θεὸς ἀντέπνευσεν καὶ παραδόξως	ἐκ	τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι
[1, 14]	Ἑλλάδι φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν	ἔκ	τε τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν
[1, 15]	γάρ, ὅτι ὁ μὲν Σέθως	ἐκαλεῖτο	Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ὁ ἀδελφὸς
[1, 14]	τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν.	Ἐκαλεῖτο	δὲ τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος
[1, 31]	ἀπιθάνως μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν,	ἐκαλεῖτο.	Τοῦτο μὲν οὖν εἰς τὴν
[1, 14]	νομαδικὸν ἔχοντες τὸν βίον οὕτως	ἐκαλοῦντο	ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ
[1, 8]	καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται μὲν	ἕκαστα,	πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται
[1, 22]	λίθων οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν μὲν	ἑκάστην	εἴκοσι πηχῶν, ὕψος δὲ δεκάπηχυ.
[1, 3]	βεβαίως εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς	ἕκαστοι	περὶ τῶν πραγμάτων εἴκαζον; Τὸ
[1, 2]	βίους τοῦ παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν	ἕκαστοι	τῶν ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ
[1, 18]	βαρβάροις γενομένας ἐκ τῶν παρ'	ἑκάστοις	ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας τὴν ἱστορίαν
[1, 5]	μάλιστά γε τῆς περὶ τῶν	ἑκάστοις	ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν οὖν παρ'
[1, 4]	Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν	ἑκάστοτε	πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο μάλιστα δὴ
[1, 18]	Γέγραφεν δὲ οὗτος τὰς ἐφ'	ἑκάστου	τῶν βασιλέων πράξεις τὰς παρὰ
[1, 22]	καθ' ἕτερον, οὕτως ἡμῶν μνημονεῦσαι.	Ἑκαταῖος	δὲ ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος
[1, 22]	καὶ τὴν πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα	Ἑκαταῖος	δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν πρὸς
[1, 23]	τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως	Ἑκαταῖος	μὲν καὶ βιβλίον ἔγραψεν περὶ
[1, 22]	τὸ ἔθνος. Λέγει τοίνυν ὁ	Ἑκαταῖος	πάλιν τάδε, ὅτι μετὰ τὴν
[1, 22]	ὁ Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν μὲν	Ἑκαταίου	μαρτυριῶν ἅλις· τοῖς γὰρ βουλομένοις
[1, 23]	κατὰ τὸν αὐτὸν μὲν ἦν	Ἑκαταίῳ	χρόνον, φίλος δ' ὢν Ἀντιγόνου
[1, 33]	(ἐστιν ἔτη σχεδὸν ἑβδομήκοντα καὶ	ἑκατόν.	Ἀλλὰ μὴν ὁ Ῥαμέσσης ὁ
[1, 17]	λαμπρότητα χρυσίου μὲν εἴκοσι καὶ	ἑκατὸν	ἔδωκε τάλαντα, τεμὼν δὲ καλλίστην
[1, 17]	Σολομῶνος τοῦ βασιλέως ἔτεσι θᾶττον	ἑκατὸν	τεσσαρακοντατρισὶν καὶ μησὶν ὀκτὼ τοῦ
[1, 22]	τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς	ἑκατοστῆς	τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν, ὅτι
[1, 22]	ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ δεκάτης (καὶ	ἑκατοστῆς,	ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ. Προσθεὶς γὰρ
[1, 32]	δὲ τῶν ἐπισινῶν μυριάδας εἰκοσιπέντε	ἐκβαλεῖν.	Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν γραμματέας Μωσῆν
[1, 34]	ἀπ' ἀνθρώπων ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν	ἐκβάλλοντα	αὐτοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς
[1, 35]	δὲ λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους	(ἐκβαλόντος,	τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ
[1, 15]	τῶν ποιμένων εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ	ἐκβαλὼν	αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις
[1, 33]	εἰς τὰς λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς	ἐκβαλὼν	εἶτα αὐτοῖς τὴν Αὔαριν δοὺς
[1, 26]	Ἕρμαιον Δαναὸν μετονομασθῆναί φησιν, ὃν	ἐκβαλὼν	ὁ Σέθως ἐβασίλευσεν ἔτη νθ
[1, 33]	ἀρχὴν γενέσθαι τῆς τῶν μιαρῶν	ἐκβολῆς,	(ὁ δὲ Χαιρήμων ἴδιον ὡς
[1, 32]	παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα	ἐκδιῶξαι	τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν
[1, 30]	ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον	ἐκεῖ	γενομένους καὶ κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ'
[1, 16]	εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ τὴν	ἐκεῖθεν	ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις,
[1, 31]	ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην εἶναι τῶν	ἐκεῖθεν	ἱερέων ἕνα διὰ τὴν λέπραν
[1, 30]	γένος ἡμῶν ἐστιν οὔτε τῶν	ἐκεῖθέν	τινες ἀνεμίχθησαν· τῶν γὰρ λεπρῶν
[1, 23]	Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς	ἐκείναις	τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς·
[1, 22]	γαμεῖν αὐτὴν οὐ θελήσαντος, ὅπερ	ἐκείνη	προσεδόκησεν, ποιουμένου δὲ τὴν ἀπὸ
[1, 20]	λοιπὸν τοῦ χρόνου διαγενόμενος ἐν	ἐκείνῃ	τῇ χώρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον.
[1, 5]	(Δευτέραν δὲ πρὸς ταύτῃ θετέον	ἐκείνην	αἰτίαν· οἱ γὰρ ἐπὶ τὸ
[1, 20]	θαυμάσια κατασκευασθῆναι περὶ αὐτὴν ὑπ'	ἐκείνης	ἔργα ψευδῶς γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ
[1, 10]	κατηγορίας παραδόξου καὶ διαβολῆς, δέον	ἐκεῖνο	γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ τὸν ἄλλοις
[1, 29]	ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος.	(Ἐκεῖνο	μέντοι πῶς οὐκ ἄλογον, τῶν
[1, 27]	καὶ ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος	ἐκεῖνο	τῶν ὕστερον πρὸς ἄλλους λεχθησομένων
[1, 11]	μηδὲν περὶ ἡμῶν, ὥς φασιν	ἐκεῖνοι,	λελέχθαι παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν.
[1, 17]	Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς	ἐκεῖνοι	πρὸς ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι δ'
[1, 35]	προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ τὸν αὐτὸν	ἐκείνοις	εὗρεν εἰπεῖν βασιλέα, καινότερον δ'
[1, 17]	Τυρίους Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ παρ'	ἐκείνοις	οὐκ ἀλόγως ἡ τοῦ ναοῦ
[1, 2]	Φοίνιξιν, ἐῶ γὰρ νῦν ἡμᾶς	ἐκείνοις	συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην
[1, 25]	ἤρξαντο μὲν Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ'	ἐκείνοις	τινὲς χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν
[1, 10]	μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν	ἐκείνοις	τοῖς γράμμασι· τοῦ δὲ πολέμου
[1, 3]	Τίμαιος καὶ Τίμαιον οἱ μετ'	ἐκεῖνον	γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ πάντες. (Ἀλλ'
[1, 22]	Δῆλον οὖν, ὅτι καὶ κατ'	(ἐκεῖνον	καὶ κατὰ Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν
[1, 14]	τὴν λέξιν αὐτοῦ καθάπερ αὐτὸν	(ἐκεῖνον	παραγαγὼν μάρτυρα· Τοῦ τίμαιος ὄνομα.
[1, 31]	αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς οὖν εἰκὸς	ἐκεῖνον	ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων
[1, 26]	λέπρᾳ συγκεχυμένους. Τὸν δὲ Ἀμένωφιν	ἐκεῖνον,	τὸν σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα,
[1, 20]	Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ἅπασαν	ἐκεῖνος	κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ
[1, 33]	ἀλλ' αὐτοῖς τὰ δόξαντα πλάττουσιν.	(Ἐκεῖνος	μὲν οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ βασιλέως,
[1, 22]	γὰρ ὡς ἀληθῶς ὁ ἀνὴρ	ἐκεῖνος	πολλὰ τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων
[1, 22]	λέγειν, ὅσα δ' ἔχει τῶν	ἐκείνου	θαυμασιότητά τινα καὶ φιλοσοφίαν ὁμοίως
[1, 33]	σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν μυριάδας	ἐκείνου	λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε πρὸς
[1, 28]	αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει. Παρ'	ἐκείνου	τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί τινές εἰσι
[1, 2]	μαθεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ ἀπ'	ἐκείνου	τοῦ χρόνου δύναιτό τις ἂν
[1, 22]	Καλλιφῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου τὴν	ἐκείνου	ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ
[1, 2]	νῦν οὖσαν τῶν γραμμάτων χρῆσιν	ἐκείνους	ἀγνοεῖν. (Ὅλως δὲ παρὰ τοῖς
[1, 28]	ὅτι ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν	ἐκείνους	αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς
[1, 29]	ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς	ἐκείνους	ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων μάλιστα
[1, 9]	δέδωκα τὰ βιβλία καὶ μετ'	ἐκείνους	πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι,
[1, 14]	τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε γὰρ	ἐκείνους	τῆς Ἀσίας κρατεῖν, ἐν τῇ
[1, 28]	τῶν μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους	ἐκείνους,	ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι προείρητο τὴν
[1, 12]	ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ δι'	ἐκείνων	Αἰγύπτιοι καὶ πάντες, ἀφ' ὧν
[1, 35]	πάντων βοηθείας δεομένους ἄνοιαν οὐκ	ἐκείνων,	ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν
[1, 34]	καὶ λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα δὲ τὴν	ἐκείνων	ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς
[1, 12]	ἔθη μήτε λεγόμενα γράφειν ὡς	ἐκείνων	αὐτοῖς χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον δὲ
[1, 29]	ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα πρὸ τῆς	ἐκείνων	ἀφίξεως ἔπραττον καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν
[1, 2]	καὶ μόλις αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ'	ἐκείνων	γεγράφθαι. ~(Πῶς οὖν οὐκ ἔστιν
[1, 34]	ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς	ἐκείνων	διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ' αὐτοὺς
[1, 29]	εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ'	ἐκείνων	ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς φιλίας
[1, 26]	ὡς ἐπύθετο τὰ κατὰ τὴν	ἐκείνων	ἔφοδον, οὐ μετρίως συνεχύθη τῆς
[1, 17]	γένους ἡμῶν καὶ τὰς ἐξ	ἐκείνων	μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ
[1, 25]	διαφερούσης εὐσεβείας πρὸς τὴν ὑπ'	ἐκείνων	νενομισμένην, ὅσον θεοῦ φύσις ζῴων
[1, 33]	ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος καὶ μετ'	ἐκείνων	πάλιν εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν,
[1, 22]	ἐθισμόν. (Τὸ δὲ συμβὰν πλὴν	ἐκείνων	τοὺς ἄλλους πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα
[1, 19]	πατρικοῖς βασιλείοις ἕτερα βασίλεια ἐχόμενα	ἐκείνων,	ὑπὲρ ὧν ἀνάστημα καὶ τὴν
[1, 26]	Ἆπιν καὶ τὰ ἄλλα τὰ	ἐκεῖσε	μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα εὐθὺς εἰς
[1, 28]	βασιλεύς; Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν	ἐκέλευσεν	ἐξορίσαι τῆς Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους,
[1, 26]	μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα	ἐκέλευσεν	πολυχειρίᾳ τὰ τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν
[1, 15]	ἰδίας βασιλείας. (Ἡ δὲ χώρα	ἐκλήθη	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος Αἴγυπτος·
[1, 14]	ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον	ἐκλιπόντες	ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι.
[1, 21]	τοῦτον δικασταὶ κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν	Ἐκνίβαλος	Βασλήχου μῆνας β, Χέλβης Ἀβδαίου
[1, 17]	τῇ πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν	ἐκόσμησεν,	ἀναβὰς δὲ εἰς τὸν Λίβανον
[1, 1]	λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν καὶ τὴν	ἑκούσιον	ἐλέγξαι ψευδολογίαν, τῶν δὲ τὴν
[1, 18]	ἐπί τε ὕλην ξύλων ἀπελθὼν	ἔκοψεν	ἀπὸ τοῦ λεγομένου Λιβάνου ὄρους
[1, 29]	χώρας ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς βιασθέντες	ἐκπεπτώκασιν.	(Εἰ μὲν οὖν ἀπόρως ἢ
[1, 14]	μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου πάσης	ἐκπεσεῖν,	κατακλεισθῆναι δ' εἰς τόπον ἀρουρῶν
[1, 26]	αὐτὸς ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν ὕστερον	ἐκπεσόντας	τὴν νῦν Ἰουδαίαν κατασχεῖν καὶ
[1, 33]	τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους	ἐκπολεμώσας	τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ
[1, 20]	τὴν πόλιν (ἀνέζευξεν ἐπὶ Βορσίππων	ἐκπολιορκήσων	τὸν Ναβόννηδον. Τοῦ δὲ Ναβοννήδου
[1, 12]	χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην	ἐκπονοῦμεν	μάλιστα δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν
[1, 28]	γὰρ αὐτῷ χρόνον εἶναι τῆς	ἐκπτώσεως	πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ
[1, 26]	τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν	ἔκπτωσιν	αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον δὲ καὶ
[1, 19]	ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ τ'	ἐκράτει	καὶ τὴν χώραν ἐξ ἀρχῆς
[1, 35]	τρόπον διεξῆλθον μὲν τὴν ἔρημον,	ἐκράτησαν	δὲ τῆς χώρας ἧς νῦν
[1, 19]	ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων	ἐκράτησεν	καὶ τὸν ναὸν ἐνέπρησε τὸν
[1, 15]	οὖν ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον καὶ	ἐκράτησεν	τῆς ἰδίας βασιλείας. (Ἡ δὲ
[1, 34]	ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους	ἐκτεθῆναι	ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι
[1, 22]	μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς	ἐκτετακότες	τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς
[1, 35]	τῆς χώρας ἧς νῦν κατοικοῦμεν,	ἔκτισαν	δὲ καὶ πόλιν καὶ νεὼν
[1, 14]	τινος ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην	ἔκτισέν	τε καὶ τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην
[1, 20]	(ἔτη δ. Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος	ἐκυρίευσε	μὲν τῆς βασιλείας παῖς ὢν
[1, 15]	δὲ τῆς πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους	ἔλαβε	καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς
[1, 29]	πόλιν παρ' αὐτοῦ καὶ χώραν	ἔλαβον,	πάντως ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς
[1, 25]	ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ πολλὰς	ἔλαβον	τοῦ μισεῖν καὶ φθονεῖν τὸ
[1, 14]	πανοικησίᾳ μετὰ τῶν κτήσεων οὐκ	ἐλάττους	μυριάδων ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων
[1, 28]	τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς	ἐλαττώμασι	τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ μυριάδας
[1, 22]	γένος Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν	ἔλεγε	συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ
[1, 22]	τάδε· ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ	ἔλεγε	τὰς Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας
[1, 1]	τὴν δυσμένειαν καὶ τὴν ἑκούσιον	ἐλέγξαι	ψευδολογίαν, τῶν δὲ τὴν ἄγνοιαν
[1, 5]	διδάξειν ἔμελλεν καὶ τοὺς ψευδομένους	ἐλέγξειν,	ἡ πολλὴ πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο
[1, 14]	μεταφράσας καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον	ἐλέγχει	τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ' ἀγνοίας ἐψευσμένον.
[1, 27]	διὰ τῶν ὑπ' αὐτοῦ λεγομένων	ἐλέγχειν.	~(Πρώτην δὴ τὴν αἰτίαν τοῦ
[1, 33]	ἴσως ἂν εἴη διὰ πλειόνων	ἐλέγχειν	τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν ἐληλεγμένους· τὸ
[1, 1]	ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν	ἐλεγχομένους	παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς
[1, 3]	γοῦν διὰ τῶν βιβλίων ἀλλήλους	ἐλέγχουσι	καὶ τἀναντιώτατα περὶ τῶν αὐτῶν
[1, 14]	ἐπιχειρῆσαι μὲν αὐτοὺς διὰ πολιορκίας	ἑλεῖν	κατὰ κράτος ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα
[1, 33]	πλειόνων ἐλέγχειν τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν	ἐληλεγμένους·	τὸ γὰρ ὑπ' ἄλλων ἦν
[1, 22]	ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα	ἐλήφθη	καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν ὁ
[1, 34]	τὰ ἱερὰ συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας	ἐλθεῖν	εἰς τὴν νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην,
[1, 34]	ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας	ἐλθεῖν	εἰς τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ
[1, 32]	Πετεσήφ. Τούτους δ' εἰς Πηλούσιον	ἐλθεῖν	καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις
[1, 29]	παρανομίας οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων	ἐλθόντας	ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς
[1, 26]	πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	ἐλθόντας	κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων, εἶτ' αὐτὸς
[1, 34]	ὁδὸν τέμνειν ἄχρι ἂν ὅτου	ἔλθωσιν	εἰς τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε
[1, 22]	τῷ Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα·	καταριθμησάμενος γὰρ πάντα τὰ ἔθνη
[1, 2]	βραχὺ τῆς Περσῶν ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	στρατείας τῷ χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ
[1, 2]	καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ τὴν	Ἑλλάδα	τόπον μυρίαι μὲν φθοραὶ κατέσχον
[1, 14]	ὡς δῆλός ἐστιν· γέγραφεν γὰρ	Ἑλλάδι	φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν ἔκ
[1, 3]	ἢ τίνα τρόπον Ἔφορος μὲν	Ἑλλάνικον	ἐν τοῖς πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν,
[1, 3]	μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν	Ἑλλάνικος	Ἀκουσιλάῳ περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν,
[1, 12]	ὧν τὸν φόρτον εἰς τοὺς	Ἕλληνας	διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες. (Μῆδοι
[1, 19]	Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς τοὺς	Ἕλληνας	ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν
[1, 12]	χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς τοὺς	Ἕλληνας	ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν τὰ
[1, 12]	καὶ μόλις αὐτῶν εἰς τοὺς	Ἕλληνας	ἡ γνῶσις διεξῆλθεν. (Περὶ μὲν
[1, 3]	οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς	Ἕλληνας	ὡς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ
[1, 1]	ἔθνους ἡμῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις	Ἕλληνες	ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι καὶ τοὺς
[1, 9]	γεγενημένης χρησάμενός τισι πρὸς τὴν	Ἑλληνίδα	φωνὴν συνεργοῖς οὕτως ἐποιησάμην τῶν
[1, 14]	τὸ γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς	Ἑλληνικῆς	μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς δῆλός ἐστιν·
[1, 9]	ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ τῆς	Ἑλληνικῆς	σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος
[1, 1]	ἡμῖν ἱερῶν βίβλων διὰ τῆς	Ἑλληνικῆς	φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς
[1, 5]	παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς	Ἑλληνικοῖς,	οὐ μὴν καὶ τῆς περὶ
[1, 11]	φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ τοῖς	Ἑλληνικοῖς	συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας
[1, 20]	Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ μέμφεται τοῖς	Ἑλληνικοῖς	συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ
[1, 22]	τόπων εἰς τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων	Ἑλληνικὸς	ἦν (οὐ τῇ διαλέκτῳ μόνον,
[1, 1]	μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς ἐπιφανέσι τῶν	Ἑλληνικῶν	ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι, (περὶ τούτων
[1, 22]	ἐντύχοιεν οὐχ οἱ φαυλότατοι τῶν	Ἑλλήνων,	ἀλλ' οἱ ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα
[1, 22]	δὴ πάντων ὁμολογουμένως καὶ τῶν	Ἑλλήνων	καὶ τῶν βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος
[1, 1]	περὶ πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν	Ἑλλήνων	κεκριμένοις, τοὺς δὲ βλασφήμως περὶ
[1, 13]	ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι περὶ τῶν	Ἑλλήνων,	ὅτι μὴ παλαιόν ἐστιν αὐτῶν
[1, 23]	(πρὸς ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν	Ἑλλήνων	συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς τοῖς
[1, 13]	πίστεις παράσχω, τότε καὶ τῶν	Ἑλλήνων	συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς μνήμην Ἰουδαίων
[1, 8]	ἀναγραφάς. (Ὃ τίς ἂν ὑπομείνειεν	Ἑλλήνων	ὑπὲρ αὐτοῦ; Ἀλλ' οὐδ' ὑπὲρ
[1, 11]	τοῖς βαρβάροις μᾶλλον ἢ τοῖς	Ἕλλησι,	βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς
[1, 4]	ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν ἑκάστοτε
[1, 18]	βασιλέων πράξεις τὰς παρὰ τοῖς	Ἕλλησι	καὶ βαρβάροις γενομένας ἐκ τῶν
[1, 2]	παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν τοῖς	Ἕλλησι	καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι τὴν
[1, 22]	βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ τοῖς	Ἕλλησι	πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν
[1, 2]	τε καὶ θείων πρώτους παρ'	Ἕλλησι	φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τε τὸν
[1, 2]	Τὰ μὲν γὰρ παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν	ἅπαντα νέα καὶ χθὲς καὶ
[1, 2]	ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα τοῖς	Ἕλλησιν	εἶναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα καὶ
[1, 12]	μὲν αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν τοῖς	Ἕλλησιν	ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ δι'
[1, 6]	καὶ ὅτι μάλιστα δὴ τῶν	Ἕλλησιν	ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν εἴς
[1, 4]	γὰρ μόνον παρὰ τοῖς ἄλλοις	Ἕλλησιν	ἠμελήθη τὰ περὶ τὰς ἀναγραφάς,
[1, 35]	τὴν αὐτὴν φωνὴν Ἰουδαῖοι τοῖς	Ἕλλησιν	ὀνομάζομεν. Τί οὖν ἐπὶ πλείω
[1, 2]	ἀγνοεῖν. (Ὅλως δὲ παρὰ τοῖς	Ἕλλησιν	οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα τῆς
[1, 24]	ἀνοήτοις ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς	ἐλπίδος,	οἱ δ' ὑγιαίνοντες τῇ κρίσει
[1, 9]	Ἀγρίππας. (Οὗτοι μὲν οὖν ἅπαντες	ἐμαρτύρησαν,	ὅτι τῆς ἀληθείας προύστην ἐπιμελῶς,
[1, 26]	πρὸς ἀνατολὴν μέρει τοῦ Νείλου	ἐμβαλεῖν	αὐτόν, ὅπως ἐργάζοιντο καὶ τῶν
[1, 33]	ἐκείνων πάλιν εἰς τὴν Αἴγυπτον	ἐμβαλεῖν,	φεύγειν δὲ τὸν Ἀμένωφιν εἰς
[1, 7]	τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν χώραν	ἐμβαλόντος	καὶ Πομπηίου Μάγνου καὶ Κυντιλίου
[1, 29]	οὔτε τὰς ἐκ τῆς Αἰθιοπίας	ἐμβολὰς	ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο παρασκευὴν
[1, 26]	ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν Ἀμένωφιν εἰσποιήσας	ἐμβόλιμον	βασιλέα φησὶν τοῦτον ἐπιθυμῆσαι θεῶν
[1, 5]	καὶ τοὺς μαθεῖν βουλομένους διδάξειν	ἔμελλεν	καὶ τοὺς ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ
[1, 29]	καὶ τὴν φυγὴν πόθεν εἰκάζειν	ἔμελλον;	(Εἶτα κρατήσαντάς φησι τῆς Αἰγύπτου
[1, 29]	τῶν οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε, τούτοις	ἔμελλον	παρακινδυνεύσειν βοηθοῦντες; Οὐ γὰρ) δή
[1, 9]	πραττομένων οὐκ ἔστιν ὃ τὴν	ἐμὴν	γνῶσιν διέφυγεν· καὶ γὰρ τὰ
[1, 29]	αὐτόν. Εἰ δὲ δὴ κἀκεῖνον	ἐμίσουν,	ἰδίᾳ μὲν ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ
[1, 8]	αὐτὰ θεοῦ δόγματα καὶ τούτοις	ἐμμένειν	καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ δέοι,
[1, 28]	πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ μὴν τούτοις	ἐμμενεῖν	τοῖς νόμοις, καὶ τειχίσαντα (τὴν
[1, 1]	ἡμῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες	ἐμνημονεύκασιν,	ἔτι μέντοι καὶ τοὺς οὐ
[1, 23]	τοῖς βιβλίοις, οὐ παρέργως ἡμῶν	ἐμνημονεύκασιν.	(Οἱ πολλοὶ δὲ τῶν εἰρημένων
[1, 12]	ἅμα τούτοις γενομένων οὐδὲ εἷς	ἐμνημόνευκεν,	ἀλλ' ὀψέ ποτε καὶ μόλις
[1, 23]	δ' οὐδαμοῦ κατὰ τὴν ἱστορίαν	ἐμνημόνευσε	καίτοι σχεδὸν ἐν τοῖς τόποις
[1, 1]	τοῖς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ'	ἐμοῦ	γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν τε ποιουμένους
[1, 22]	τοῦτο παραθήσομαι. (Λέγει δ' οὕτως·	ἐμοῦ	γοῦν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν
[1, 18]	ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ'	ἐμοῦ	δεδήλωται διὰ τῆς ἀρχαιολογίας. ~(Λέξω
[1, 1]	Χρήσομαι δὲ τῶν μὲν ὑπ'	ἐμοῦ	λεγομένων μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι
[1, 3]	δ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς	ἐμοῦ	μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν
[1, 13]	κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι τὰς ὑπ'	ἐμοῦ	νῦν εἰρημένας κομίζοντες αἰτίας καὶ
[1, 17]	δ' οὐ λόγος ἐστὶν ὑπ'	ἐμοῦ	συγκείμενος ὁ περὶ τῶν παρὰ
[1, 22]	τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις ἄλλος,	ἔμπειρος.	(Καίτοι, φησίν, οἱ πάντες ἱερεῖς
[1, 29]	αὐτῶν οὐ σφόδρα τῆς χώρας	ἐμπείρως	ἐχόντων, ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ
[1, 20]	τὸ ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους	ἐμπεσὼν	εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον
[1, 12]	οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ'	ἐμπορίαις	χαίρομεν οὐδὲ ταῖς πρὸς ἄλλους
[1, 12]	τοῦτο Φοίνικες μὲν αὐτοὶ κατ'	ἐμπορίαν	τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν
[1, 12]	τὰς καπηλείας καὶ (περὶ τὰς	ἐμπορίας	σπουδὴ διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ
[1, 34]	καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας καὶ	ἐμπρήσαντας	ἐλθεῖν εἰς τὴν νῦν Ἰουδαίαν
[1, 26]	λόγον, ᾧ καὶ μάρτυρι (μικρὸν	ἔμπροσθεν	τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ
[1, 20]	ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ τὸ πολλὰ	ἐμφαίνειν	(κακοήθη ὑπὸ τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη.
[1, 26]	καταλιπόντα περὶ πάντων (ἑαυτὸν ἀνελεῖν,	ἐν	ἀθυμίᾳ δὲ εἶναι τὸν βασιλέα.
[1, 26]	προσκυνεῖν θεοὺς μήτε τῶν μάλιστα	ἐν	Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων ἀπέχεσθαι
[1, 7]	τοὺς γάμους· (λέγω δὲ τοὺς	ἐν	Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι καὶ εἴ
[1, 15]	ἱκανοῦ γεγονότος Ἅρμαϊς ὁ καταλειφθεὶς	ἐν	Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς
[1, 14]	ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι.	(Ἐν	ἄλλῃ δέ τινι βίβλῳ τῶν
[1, 14]	ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ἄλλοις ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν.
[1, 21]	βίβλοις τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ	ἐν	αὐταῖς, ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς
[1, 3]	τῆς Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι,
[1, 2]	συντεθῆναι καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς	ἐν	αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ
[1, 14]	κράτος εἷλον, (καὶ τοὺς ἡγεμονεύσαντας	ἐν	αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν τάς
[1, 14]	δύο. Καὶ οὗτοι μὲν ἓξ	ἐν	αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες
[1, 26]	οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ τινας	(ἐν	αὐτοῖς καὶ τῶν λογίων ἱερέων
[1, 22]	ἤ τι τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ'	ἐν	αὐτῷ καὶ τὰς νύκτας καὶ
[1, 19]	τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ τῆς	ἐν	αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων καθάπερ
[1, 22]	ὀλίγα· φησὶ γάρ, Ἀλεξάνδρου ποτὲ	ἐν	Βαβυλῶνι γενομένου καὶ προελομένου τὸ
[1, 22]	πάλιν τάδε, ὅτι μετὰ τὴν	ἐν	Γάζῃ μάχην ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο
[1, 2]	γενόμενος, καί φασιν οὐδὲ τοῦτον	ἐν	γράμμασι τὴν αὐτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν,
[1, 14]	δὲ λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας εἶναι.	Ἐν	δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς
[1, 19]	καὶ ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε.	(Ἐν	δὲ τοῖς βασιλείοις τούτοις ἀναλήμματα
[1, 18]	ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη μζ.	Ἐν	δὲ τῷ ἐπ' αὐτοῦ ἑβδόμῳ
[1, 2]	παρ' αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ'	ἐν	δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν σοφωτάτων
[1, 2]	ἀναγραφὴν οὔτ' ἐν ἱεροῖς οὔτ'	ἐν	δημοσίοις ἀναθήμασιν, ὅπου γε καὶ
[1, 20]	τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνου διαγενόμενος	ἐν	ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ κατέστρεψε τὸν
[1, 10]	καὶ μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας (τῆς	ἐν	ἐκείνοις τοῖς γράμμασι· τοῦ δὲ
[1, 20]	τῇ τρίτῃ βίβλῳ τῶν Χαλδαϊκῶν,	ἐν	ᾗ μέμφεται τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν
[1, 19]	ἱστόρηκεν καὶ περὶ τῆς λάρνακος,	ἐν	ᾗ Νῶχος ὁ τοῦ γένους
[1, 19]	τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι (ἔτι	ἐν	ἡλικίᾳ μέρη τινὰ τῆς δυνάμεως
[1, 28]	ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ ἀπὸ τοῦ	ἐν	Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, (μεταθέμενος δὲ
[1, 26]	Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ τοῦ	ἐν	Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς μετέβη
[1, 8]	στρέβλας καὶ παντοίων θανάτων τρόπους	ἐν	θεάτροις ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ μηδὲν
[1, 22]	καιρὸς ἦν αὐτοῖς μνημονεύοντας παραθέσθαι	ἐν	ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν
[1, 2]	ἂν δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ'	ἐν	ἱεροῖς οὔτ' ἐν δημοσίοις ἀναθήμασιν,
[1, 19]	καὶ τὸν ναὸν ἐνέπρησε τὸν	ἐν	Ἱεροσολύμοις ὅλως τε πάντα τὸν
[1, 20]	περὶ τοῦ ναοῦ προειρημένα τοῦ	ἐν	Ἱεροσολύμοις, ὅτι κατεπρήσθη μὲν ὑπὸ
[1, 18]	ἔτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας ὁ	ἐν	Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν ἀπὸ
[1, 17]	(Ἐν οἷς γέγραπται, ὅτι ὁ	ἐν	Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος
[1, 22]	Οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν	ἐν	Ἰνδοῖς φιλοσόφων, καλοῦνται δέ, ὥς
[1, 31]	μήτε μένειν ἐν πόλει μήτ'	ἐν	κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ μόνους περιπατεῖν
[1, 17]	τὸ ἱερὸν καθ' ἑαυτὸ ὂν	ἐν	νήσῳ χώσας τὸν μεταξὺ τόπον
[1, 14]	αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον. (Εὑρὼν δὲ	ἐν	νομῷ τῷ Σεθροίίτῃ πόλιν ἐπικαιροτάτην,
[1, 17]	πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων μνήμης ἀξίων.	(Ἐν	οἷς γέγραπται, ὅτι ὁ ἐν
[1, 22]	Τυρίων νόμοι ξενικοὺς ὅρκους ὀμνύειν,	ἐν	οἷς μετά τινων ἄλλων καὶ
[1, 14]	τήν τε κτῆσιν ἅπασαν ἔχωσιν	ἐν	ὀχυρῷ καὶ τὴν (λείαν τὴν
[1, 22]	σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν	ἐν	παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου τι μᾶλλον
[1, 9]	λαβόμενος, πάσης μοι τῆς πραγματείας	ἐν	παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός τισι πρὸς
[1, 22]	ἱκανῶν παρατίθεσθαι. Κλέαρχος μὲν οὖν	ἐν	παρεκβάσει ταῦτ' εἴρηκεν, τὸ γὰρ
[1, 26]	Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο καὶ τούτῳ πειθαρχήσοντες	ἐν	πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ πρῶτον
[1, 31]	γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε μένειν	ἐν	πόλει μήτ' ἐν κώμῃ κατοικεῖν,
[1, 22]	ἀπὸ στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ'	ἐν	Σολύμοις ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ
[1, 33]	μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν	ἐν	σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον καὶ μετὰ
[1, 22]	καὶ Φοινίκην (μετέστησαν διὰ τὴν	ἐν	Συρίᾳ στάσιν. Ὁ δὲ αὐτὸς
[1, 10]	μου τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ	ἐν	σχολῇ μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες
[1, 31]	τὴν λέπραν συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ'	ἐν	ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς
[1, 7]	ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ πατρὸς εἰσὶν	ἐν	ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς δὲ τῶν
[1, 13]	καθεστήκασιν καὶ διὰ τὴν συγγένειαν	ἐν	ταῖς αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν.
[1, 13]	αὐτῶν τὸ γένος, τῷ μηθὲν	ἐν	ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν
[1, 14]	ἔθνος τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους	ἐν	ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις γεγράφθαι
[1, 1]	οὐ πολλοὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν	ἐν	ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι
[1, 20]	τούτων γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος	ἐν	ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου
[1, 24]	προσέλαβεν, πολλὰ δὲ καὶ Τίμαιος	ἐν	ταῖς ἱστορίαις (περὶ τῶν προειρημένων
[1, 26]	λέξιν οὕτως γέγραφεν· τῶν δ'	ἐν	ταῖς λατομίαις ὡς χρόνος ἱκανὸς
[1, 30]	καὶ νοσούντων πολλοὺς μὲν εἰκὸς	ἐν	ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον
[1, 30]	γενομένους καὶ κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ'	ἐν	ταῖς μετὰ ταῦτα μάχαις, πλείστους
[1, 17]	ἀκριβῆ γεγονέναι πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν	ἐν	ταῖς περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις γράφει
[1, 25]	νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ πρὸς ἀλλήλους	ἐν	ταῖς τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι
[1, 33]	τὸν Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων ὡς	ἐν	ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν
[1, 34]	δὲ ἀνθρώπων νοσηλείᾳ περιπεσόντων ἀκαρπίαν	ἐν	τῇ Αἰγύπτῳ γενέσθαι. (Βόχχοριν δὲ
[1, 19]	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ἀρρωστήσαντι	ἐν	τῇ Βαβυλωνίων πόλει μεταλλάξαι τὸν
[1, 22]	μεμνημένος· περὶ γὰρ Κόλχων ἱστορῶν	ἐν	τῇ δευτέρᾳ (βίβλῳ φησὶν οὕτως·
[1, 14]	(Οὗτος δὴ τοίνυν ὁ Μάνεθως	ἐν	τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα
[1, 22]	θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ Ἰουδαίου ἀνδρὸς	ἐν	τῇ διαίτῃ καὶ σωφροσύνην διεξιών.
[1, 22]	τῷ καὶ τὰ Σόλυμα ὄρη	ἐν	τῇ ἡμετέρᾳ εἶναι χώρᾳ, ἃ
[1, 18]	ἔτει ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ φυγοῦσα	ἐν	τῇ Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα.
[1, 33]	εἴκοσι καὶ τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον	ἐν	τῇ μάχῃ κατέπεσον ἢ πρὸς
[1, 14]	ὄνομα ἦν Σάλιτις. Καὶ οὗτος	ἐν	τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο τήν τε
[1, 14]	γὰρ ἐκείνους τῆς Ἀσίας κρατεῖν,	ἐν	τῇ νῦν Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν
[1, 22]	Φοίνικες δὲ καὶ Σύριοι οἱ	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι
[1, 22]	ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους τοὺς	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν δὲ
[1, 9]	μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς	ἐν	τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης μοι
[1, 31]	τινὶ καὶ φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν	ἐν	τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα πρὸς
[1, 22]	λίμνην· αὕτη γὰρ πασῶν τῶν	ἐν	τῇ Συρίᾳ (λίμνη πλατυτέρα καὶ
[1, 30]	μετὰ ταῦτα μάχαις, πλείστους δ'	ἐν	τῇ τελευταίᾳ καὶ τῇ φυγῇ.
[1, 20]	τῆς Τύρου πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης	ἐν	τῇ τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν, δι'
[1, 19]	ὀλίγον ὁ Βηρῶσος πάλιν παρατίθεται	ἐν	τῇ τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ
[1, 20]	βασιλέως καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις	ἐν	τῇ τρίτῃ βίβλῳ τῶν Χαλδαϊκῶν,
[1, 17]	δὴ καὶ χώραν τῆς Γαλιλαίας	ἐν	τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα δὲ
[1, 8]	αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος μήτε τινὸς	ἐν	τοῖς γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ
[1, 22]	καὶ μήτε τὰ ὅπλα βαστάζειν	ἐν	τοῖς εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας
[1, 14]	κάτω χώραν δασμολογῶν καὶ φρουρὰν	ἐν	τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα
[1, 19]	αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας	ἐν	τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις
[1, 22]	ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ'	ἐν	τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας
[1, 26]	ἱερὰ ζῷα τὰ πρῶτα μάλιστα	ἐν	τοῖς ἱεροῖς τιμώμενα ὥς γ'
[1, 7]	Κυντιλίου (Οὐάρου μάλιστα δὲ καὶ	ἐν	τοῖς καθ' ἡμᾶς χρόνοις, οἱ
[1, 19]	ἐπιθυμεῖν τῆς ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην	ἐν	τοῖς κατὰ τὴν Μηδίαν τόποις.
[1, 11]	ἡμῶν τὸ γένος ἀποδείξω λίαν	ἐν	τοῖς λόγοις βλασφημοῦντας. ~(Ἡμεῖς τοίνυν
[1, 12]	τὸν βίον ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν	ἐν	τοῖς παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν
[1, 22]	ἠξιοῦτο. Δηλοῖ δὲ ὁ Θεόφραστος	(ἐν	τοῖς περὶ νόμων· λέγει γάρ,
[1, 3]	τίνα τρόπον Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον	ἐν	τοῖς πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον
[1, 12]	ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς	ἐν	τοῖς συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν,
[1, 23]	τὴν ἱστορίαν ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν	ἐν	τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ
[1, 18]	τόν τε χρυσοῦν κίονα τὸν	ἐν	τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν, ἐπί
[1, 5]	μὲν οὖν ἕνεκα καὶ τῆς	ἐν	τούτοις δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς
[1, 26]	Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος μετὰ τῶν	ἐν	τούτοις ἡγεμόνων τά τε ἱερὰ
[1, 17]	ἀνταπέστελλον λύειν κελεύοντες, καὶ κρείττων	ἐν	τούτοις ἦν ὁ Σολομὼν καὶ
[1, 29]	μέχρι τῶν τῆς Συρίας ὅρων.	~(Ἐν	τούτοις πάλιν οὐ συνίησιν ἀπιθάνως
[1, 5]	(ἐπεδείκνυντο, καὶ καθ' ὅντινα τρόπον	ἐν	τούτῳ παρευδοκιμήσειν τοὺς ἄλλους ὑπελάμβανον,
[1, 8]	τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν	ἐν	τρισὶ καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ
[1, 18]	μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν περὶ τῶν	ἐν	Τύρῳ βεβασιλευκότων ἔπειτα γενόμενος κατὰ
[1, 20]	(Οὔσης δὲ τῆς βασιλείας αὐτοῦ	ἐν	τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος
[1, 22]	τὸ παράπαν οἶνον οὐ πίνοντες	ἐν	(τῷ ἱερῷ. Ἔτι γε μὴν
[1, 18]	τε τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο	ἐν	τῷ Περιτίῳ μηνί, τοῖς τε
[1, 32]	αὐτόν, ὅτι τὸ ἱερὸν αὐτῆς	ἐν	τῷ πολέμῳ κατέσκαπται. Φριτιβαύτην δὲ
[1, 26]	τούτους εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς	ἐν	τῷ πρὸς ἀνατολὴν μέρει τοῦ
[1, 22]	τοῦ περιπάτου φιλοσόφων οὐδενὸς δεύτερος	ἐν	τῷ πρώτῳ περὶ ὕπνου βιβλίῳ
[1, 22]	πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει τοίνυν	ἐν	τῷ πρώτῳ τῶν περὶ Πυθαγόρου
[1, 22]	πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶς πύλας,	ἐν	ᾧ βωμός ἐστι τετράγωνος ἀτμήτων
[1, 9]	Τίτῳ πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων πολιορκίαν.	Ἐν	ᾧ χρόνῳ γενομένην τῶν πραττομένων
[1, 19]	Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ τεταγμένος σατράπης	ἔν	τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς περὶ
[1, 32]	τὴν γυναῖκα ἔγκυον, ἣν κρυβομένην	ἔν	τισι σπηλαίοις τεκεῖν παῖδα ὄνομα
[1, 24]	ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν.	~(Ἓν	ἔτι μοι κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν
[1, 14]	ἑπτά. Ἔπειτα δὲ καὶ Ἄπωφις	ἓν	καὶ ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς πεντήκοντα
[1, 15]	μῆνα ἕνα. Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης	ἓν	καὶ μῆνας τέσσαρας. Τοῦ δὲ
[1, 31]	Ἡλιοπολίτην εἶναι τῶν ἐκεῖθεν ἱερέων	ἕνα	διὰ τὴν λέπραν συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται
[1, 14]	ἄγοντες. Πέρας δὲ καὶ βασιλέα	ἕνα	ἐξ αὐτῶν ἐποίησαν, ᾧ ὄνομα
[1, 14]	(καὶ Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ μῆνα	ἕνα.	Ἐπὶ πᾶσι δὲ καὶ Ἄσσις
[1, 15]	θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα καὶ μῆνα	ἕνα.	Τῆς δὲ Ῥάθωτις ἀδελφὸς ἐννέα.
[1, 15]	δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ μῆνα	ἕνα.	Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης ἓν καὶ
[1, 21]	ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν	ἕνα.	Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον
[1, 25]	λέγειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν αὐτοῖς	ἐναντία	γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος τοῦ πάθους
[1, 25]	ταῖς ἀρχαίαις αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν	ἐναντία	λέγειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν αὐτοῖς
[1, 26]	ἄλλα μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς	ἐναντιούμενα	ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ τῆς πόλεως
[1, 5]	νομίζοντες. (Ὅλως δὲ τὸ πάντων	ἐναντιώτατον	ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι· τῆς μὲν
[1, 31]	οὖν εἰς τὴν μετάθεσιν οὐκ	ἐναρμόζει,	τὸ δ' ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ
[1, 14]	φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς πεντακοσίοις	ἕνδεκα.	Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν ἐκ
[1, 22]	Δημήτριον μάχης· αὕτη δὲ γέγονεν	ἑνδεκάτῳ	μὲν ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς,
[1, 28]	συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε τὸ πλῆθος	ἐνδησάμενον,	ἦ μὴν τούτοις ἐμμενεῖν τοῖς
[1, 34]	δὲ λεπροὺς εἰς μολιβδίνους χάρτας	ἐνδήσαντας,	ἵνα καθῶσιν (εἰς τὸ πέλαγος.
[1, 19]	κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς μὲν τῆς	ἔνδον	πόλεως περιβόλους, τρεῖς δὲ τῆς
[1, 24]	Μάλιστα δὲ τοῦτο ποιοῦσι τοῖς	ἐνδοξοτάτοις	προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν διὰ φθόνον
[1, 24]	γὰρ ἐθνῶν τινες καὶ τῶν	ἐνδοξοτάτων	πόλεων ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν (καὶ
[1, 28]	δ' αὐτοὺς εἰς τὰς λιθοτομίας	ἐνέβαλεν,	ὥσπερ τῶν ἐργασομένων δεόμενος, ἀλλ'
[1, 27]	τῶν ὕστερον πρὸς ἄλλους λεχθησομένων	ἕνεκα·	δέδωκε γὰρ οὗτος ἡμῖν καὶ
[1, 5]	πάντων ἀληθέστατοι. (Λόγων μὲν οὖν	ἕνεκα	καὶ τῆς ἐν τούτοις δεινότητος
[1, 27]	ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι συντομίας	ἕνεκα.	Λέγει δὲ ὁ Μανεθὼς πάλιν,
[1, 16]	ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι τρισὶ καὶ	ἐνενήκοντα	καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ
[1, 26]	βασιλέων κατ' αὐτόν ἐστι τριακόσια	ἐνενηκοντατρία	ἔτη μέχρι τῶν δύο ἀδελφῶν
[1, 8]	τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς	ἐνεπαροίνησαν.	~(Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ τοῦ
[1, 25]	ἡ τούτων ὑπεναντιότης πολλὴν αὐτοῖς	ἐνεποίησεν	ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας διαφερούσης
[1, 14]	λοιπὸν τάς τε πόλεις ὠμῶς	ἐνέπρησαν	καὶ τὰ τῶν θεῶν ἱερὰ
[1, 26]	οὐ μόνον πόλεις καὶ κώμας	ἐνέπρησαν	οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες οὐδὲ λυμαινόμενοι ξόανα
[1, 19]	πάντων ἐκράτησεν καὶ τὸν ναὸν	ἐνέπρησε	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως τε
[1, 22]	τῇ διαίτῃ καὶ σωφροσύνην διεξιών.	Ἔνεστι	δὲ τοῖς βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ
[1, 22]	ἔθνη τελευταῖον καὶ τὸ ἡμέτερον	ἐνέταξε	λέγων· (Τῶν δ' ὄπιθεν διέβαινε
[1, 15]	βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν, μόνον δὲ	ἐνετείλατο	διάδημα μὴ φορεῖν μηδὲ τὴν
[1, 29]	τοῖς πατρίοις αὐτῶν (καὶ οἷς	ἐνετράφησαν.	Δεῖ δὲ ἡμᾶς τῷ Μανεθῶνι
[1, 23]	μὴ ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις	ἐνέτυχον,	κοινῶς μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος
[1, 5]	πράξεων ἢ τῶν γεγραφότων ἐχώρησαν	ἐνευδοκιμήσειν	τούτῳ νομίζοντες. (Ὅλως δὲ τὸ
[1, 22]	αὐτοῦ τὰ περὶ τὴν Ἀντιόχειαν	ἐνεωτέρισεν.	(Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς,
[1, 23]	Οἷς συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ	ἐνῆν	αὐτοῖς μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς
[1, 14]	καὶ τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν.	(Ἔνθα	δὲ κατὰ θέρειαν ἤρχετο τὰ
[1, 22]	ἐξ οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς ἐπιδραμεῖν	ἔνια	τῶν εἰρημένων. (Καὶ πρῶτον ἐπιδείξω
[1, 21]	στιγμα, ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε (Βαλάτορος	ἐνιαυτὸν	ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο
[1, 22]	ἐπὶ ταύτης Πτολεμαῖος ὁ Λάγου	ἐνίκα	κατὰ Γάζαν μάχῃ Δημήτριον τὸν
[1, 18]	Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος, ὃς ἀεὶ	ἐνίκα	τὰ προβλήματα, ἃ ἐπέταττε Σολομὼν
[1, 27]	τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς	ἐνίκησαν	αὐτοὺς καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν
[1, 29]	καὶ χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν	ἐνίκησε	μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους
[1, 25]	γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ μικροψυχίας	ἔνιοι	τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ
[1, 23]	προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες	ἔνιοι	τῶν συγγραφέων τὸ ἔθνος ἡμῶν,
[1, 22]	ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου παρ'	ἐνίοις	ἠξιοῦτο. Δηλοῖ δὲ ὁ Θεόφραστος
[1, 8]	φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ τῶν νῦν	ἐνίους	ὁρῶσι τολμῶντας περὶ τούτων συγγράφειν,
[1, 24]	τοῦτο πολλοῖς συμβέβηκε διὰ τὴν	ἐνίων	δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν τοὺς πλέον
[1, 15]	μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ Θμῶσις	ἐννέα	καὶ μῆνας ὀκτώ. Τοῦ δ'
[1, 14]	Ἐπὶ πᾶσι δὲ καὶ Ἄσσις	ἐννέα	καὶ τεσσαράκοντα καὶ μῆνας δύο.
[1, 15]	ἕνα. Τῆς δὲ Ῥάθωτις ἀδελφὸς	ἐννέα.	(Τ( οῦ δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα
[1, 15]	ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ μῆνας	ἐννέα.	Τῆς δὲ Μήφρης δώδεκα καὶ
[1, 15]	δὲ Μήφρης δώδεκα καὶ μῆνας	ἐννέα.	Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε καὶ
[1, 14]	ἔξωθεν ἐπιμελῶς γυμνάζων. Ἄρξας δ'	ἐννεακαίδεκα	ἔτη τὸν βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ
[1, 14]	καὶ τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν	ἐνοικίσας	αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς
[1, 26]	τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν	ἐνοικούντων,	εἶτ' αὐτὸς ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν
[1, 2]	καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ παντὸς	ἐνόμιζον	ἄρχειν ἕκαστοι τῶν ἀφ' ἑαυτῶν,
[1, 5]	εἰ ταῦτα γράψειαν ἑτέρως, οὕτως	ἐνόμιζον	αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων ἀληθέστατοι. (Λόγων
[1, 31]	δὲ περὶ τῶν λεπρῶν οὕτως	ἐνομοθέτησεν,	ἀλλ' οὐδὲ τοῖς καὶ τὸ
[1, 22]	περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας	ἑνὸς	αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα
[1, 26]	τυφλότητος τοῦ πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ'	ἑνὸς	δὲ πρώτου στήσω τὸν λόγον,
[1, 8]	μήτε τινὸς ἐν τοῖς γραφομένοις	ἐνούσης	διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον τῶν προφητῶν
[1, 22]	(μυριάδες, καλοῦσι δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα.	Ἐνταῦθα	δ' ἐστὶ κατὰ μέσον μάλιστα
[1, 34]	Ἰουδαίαν προσαγορευομένην, κτίσαντας (δὲ πόλιν	ἐνταῦθα	κατοικεῖν. Τὸ δὲ ἄστυ τοῦτο
[1, 23]	τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν	ἐντετύχηκα	τοῖς βιβλίοις, οὐ παρέργως ἡμῶν
[1, 1]	συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς	ἐντευξομένοις	αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν περὶ τοῦ
[1, 22]	εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος	ἐντυγχάνει	ἡμῖν τε καί τισιν ἑτέροις
[1, 24]	γιγνώσκειν τοὺς πλέον ταῖς ἱστορίαις	ἐντυγχάνοντας·	καὶ γὰρ ἐθνῶν τινες καὶ
[1, 10]	κἂν τοῖς τῶν αὐτοκρατόρων ὑπομνήμασιν	ἐντυχεῖν	λέγωσιν, ἀλλ' οὔ γε καὶ
[1, 22]	μαθεῖν τῷ βιβλίῳ ῥᾴδιόν ἐστιν	ἐντυχεῖν.	Οὐκ ὀκνήσω δὲ καὶ τὸν
[1, 22]	ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον ὅσοις αὐτῶν	ἐντύχοιεν	οὐχ οἱ φαυλότατοι τῶν Ἑλλήνων,
[1, 22]	πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς	ἐνύπνια	καὶ τὴν περὶ τοῦ νόμου
[1, 35]	δ' ὄνομα συντέθεικεν καὶ παρεὶς	ἐνύπνιον	καὶ προφήτην Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος
[1, 33]	τῶν λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος	ἐνύπνιον	συμπλάσας. (Τῷ δὲ Μωσεῖ καὶ
[1, 33]	Χαιρήμων ἴδιον ὡς τῆς Ἴσιδος	ἐνύπνιον	συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν εἶναι
[1, 22]	φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ ταχέως ἀποπλεῖν	ἐνυπνίῳ	(κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν.
[1, 15]	εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ ἐκβαλὼν αὐτοὺς	ἐξ	Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ
[1, 15]	δὲ οὕτως· μετὰ τὸ ἐξελθεῖν	ἐξ	Αἰγύπτου τὸν λαὸν τῶν ποιμένων
[1, 26]	(Τοσούτοις οὖν πρότερον ἔτεσιν ἀπελθεῖν	ἐξ	Αἰγύπτου τοὺς πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς
[1, 28]	χρόνον εἶναι τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον,	ἐξ	Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς
[1, 25]	καὶ ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς	ἐξ	ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ θεῶν
[1, 7]	συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον	ἐξ	ἀρχῆς ἐπὶ τούτων τοὺς ἀρίστους
[1, 4]	εἶναί μοι δοκοῦσαν· τὸ γὰρ	ἐξ	ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς
[1, 28]	πρόρρησιν καταλιπεῖν. Εἶτα πῶς οὐκ	ἐξ	ἀρχῆς ὁ μάντις τὸν αὑτοῦ
[1, 25]	μισεῖν καὶ φθονεῖν τὸ μὲν	ἐξ	ἀρχῆς, ὅτι κατὰ τὴν χώραν
[1, 19]	κοσμήσας φιλοτίμως τήν τε ὑπάρχουσαν	ἐξ	ἀρχῆς πόλιν καὶ ἑτέραν ἔξωθεν
[1, 23]	ἀνδρῶν τῆς μὲν ἀληθείας τῶν	ἐξ	ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ
[1, 27]	γὰρ οὗτος ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν	ἐξ	ἀρχῆς τε μὴ εἶναι τὸ
[1, 19]	τ' ἐκράτει καὶ τὴν χώραν	ἐξ	ἀρχῆς ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν
[1, 27]	κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου καὶ πάλιν	ἐξ	αὐτῆς ἀπελθεῖν. Ὅτι δ' οὐκ
[1, 19]	πλίνθου καὶ ἀσφάλτου, τοὺς δὲ	ἐξ	αὐτῆς τῆς πλίνθου. (Καὶ τειχίσας
[1, 22]	διεξιών. Ἔνεστι δὲ τοῖς βουλομένοις	ἐξ	αὐτοῦ τὸ πλέον γνῶναι τοῦ
[1, 14]	τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ τοὺς	ἐξ	αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι τῆς Αἰγύπτου
[1, 14]	Πέρας δὲ καὶ βασιλέα ἕνα	ἐξ	αὐτῶν ἐποίησαν, ᾧ ὄνομα ἦν
[1, 2]	ταῖς ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ'	ἐξ	(αὐτῶν τὸ δίκαιον τῶν πραγμάτων
[1, 17]	τοῦ γένους ἡμῶν καὶ τὰς	ἐξ	ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν
[1, 28]	αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι τῶν	ἐξ	Ἡλιουπόλεως πάλαι γεγονότων ἱερέων, καὶ
[1, 29]	ταύτης τῆς παρανομίας οὐχὶ τοὺς	ἐξ	Ἱεροσολύμων ἐλθόντας ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν,
[1, 7]	γὰρ τὸν μετέχοντα τῆς ἱερωσύνης	ἐξ	ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ
[1, 20]	ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων πόλεως	ἐξ	ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη.
[1, 19]	ἔξω, τούτων δὲ τοὺς μὲν	ἐξ	ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου, τοὺς
[1, 22]	περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον,	ἐξ	οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς ἐπιδραμεῖν ἔνια
[1, 15]	δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ (μῆνας	ἕξ.	Τοῦ δὲ Σέθως ὁ καὶ
[1, 18]	βιώσας ἔτη με ἐβασίλευσεν ἔτη	ἕξ.	Τούτου διάδοχος γέγονε Μέττηνος υἱός,
[1, 14]	μῆνας δύο. Καὶ οὗτοι μὲν	ἓξ	ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες
[1, 14]	Βηών. Μεθ' ὃν ἄλλος Ἀπαχνὰς	ἓξ	καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ μῆνας
[1, 31]	ἔτεσι γεγονὼς καὶ τοὺς ἡμετέρους	ἐξαγαγὼν	ἐκ τῆς Αἰγύπτου πατέρας εἰς
[1, 12]	Αἰγυπτίοις μὲν τὰ παρ' αὐτῶν	ἐξαγόμενα	καὶ πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς
[1, 2]	τόπον μυρίαι μὲν φθοραὶ κατέσχον	ἐξαλείφουσαι	τὴν μνήμην τῶν γεγονότων, ἀεὶ
[1, 14]	ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου	(ἐξᾶραι	τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ
[1, 22]	ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων	ἐξασθενήσωσιν.	Τοῦτο μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον
[1, 26]	προφήτας ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ γυμνοὺς	ἐξέβαλλον.	Λέγεται δέ, ὅτι τὴν πολιτείαν
[1, 26]	τοῦ πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα	ἐξέθετο	πρὸς τὸν ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς
[1, 19]	τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς	ἐξειργάσατο	καὶ κατεσκεύασε τὸν καλούμενον κρεμαστὸν
[1, 35]	Εἰ μὲν οὖν περὶ τῶν	ἐξελασάντων	αὐτοὺς ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον
[1, 33]	καὶ τοὺς Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν	ἐξελαύνοντα	τὸν ἀριθμὸν ὄντας περὶ μυριάδας
[1, 16]	τῶν ἀδεσπότως μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον	ἐξελέγξω	κατὰ μέρος ἀποδεικνὺς τὴν ἀπίθανον
[1, 28]	ἣν ἀθροισθέντας αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν	ἐξελέσθαι	τῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως πάλαι γεγονότων
[1, 15]	(Φησὶ δὲ οὕτως· μετὰ τὸ	ἐξελθεῖν	ἐξ Αἰγύπτου τὸν λαὸν τῶν
[1, 22]	εἰπεῖν ὁπότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων	ἐξέμαθον.	Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους τοὺς ἐν
[1, 28]	Αὔαριν πρὸς τὸν βασιλέα πόλεμον	ἐξενεγκεῖν.	Καὶ προστίθησιν, ὅτι ἔπεμψεν εἰς
[1, 8]	ἡμῖν πολέμου τινὲς ἱστορίας ἐπιγράψαντες	ἐξενηνόχασιν	οὔτ' εἰς τοὺς τόπους παραβαλόντες
[1, 20]	καὶ δοὺς οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν	ἐξέπεμψεν	ἐκ τῆς Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν
[1, 19]	ἡλικίᾳ μέρη τινὰ τῆς δυνάμεως	ἐξέπεμψεν	ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος
[1, 7]	ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ τὸ γένος	ἐξετάζειν	ἐκ τῶν ἀρχαίων λαμβάνοντα τὴν
[1, 22]	τοῖς δὲ μὴ μετὰ δυσμενείας	ἐξετάζουσι	φαίνεται μέγα καὶ πολλῶν ἄξιον
[1, 32]	ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον	ἐξετάσαι	βούλομαι Χαιρήμονα· καὶ γὰρ οὗτος
[1, 14]	τούτων ἐν ἄλλοις ποιήσομαι τὴν	ἐξέτασιν	ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος
[1, 22]	τῶν μὲν ζημίαν τοῖς σατράπαις	ἐξέτινον,	περί τινων δὲ καὶ συγγνώμης
[1, 19]	μακρὸν ἴσως ἔσται ἐάν τις	ἐξηγῆται,	πλὴν ὄντα γε ὑπερβολὴν ὡς
[1, 26]	(Τέθμωσις γὰρ ἦν βασιλεὺς ὅτε	ἐξῄεσαν,	ἀπὸ δὲ τούτων μεταξὺ τῶν
[1, 14]	δὲ καὶ Ἄπωφις ἓν καὶ	ἑξήκοντα	(καὶ Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ μῆνα
[1, 22]	ἄνθρωπος τὴν μὲν ἡλικίαν ὡς	ἑξηκονταὲξ	ἐτῶν, τῷ δ' ἀξιώματι τῷ
[1, 15]	τέσσαρας. Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν	ἑξηκονταὲξ	καὶ μῆνας δύο. Τοῦ δὲ
[1, 28]	Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε τῆς χώρας	ἐξήλασεν,	ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἔδωκε πόλιν,
[1, 22]	δεσπότην πικρόν, ὁ δὲ νόμος	ἐξηλέγχθη	φαῦλον ἔχων ἐθισμόν. (Τὸ δὲ
[1, 29]	προαγόρευσιν, ἀλλ' ὅτε τῶν λιθοτομιῶν	ἐξῆλθον	καὶ πόλιν παρ' αὐτοῦ καὶ
[1, 19]	φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς τοὺς Ἕλληνας	ἐξήνεγκε	τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ
[1, 19]	Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας. Εἶθ'	ἑξῆς	ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ Βηρῶσος πάλιν
[1, 25]	ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν	ἔξοδον	ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ πολλὰς ἔλαβον
[1, 26]	ἱστόρηκε γενέσθαι τὴν τῶν ποιμένων	ἔξοδον	εἰς Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις γὰρ ἦν
[1, 14]	παρεχόμενος τὰ δὲ καὶ ταῖς	ἐξοπλισίαις	πρὸς φόβον τῶν ἔξωθεν ἐπιμελῶς
[1, 28]	Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν	ἐξορίσαι	τῆς Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους, ὁ
[1, 26]	ταῖς ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ δοὺς	ἐξουσίαν	αὑτῷ διὰ τοῦ φάναι γράψειν
[1, 15]	αὐτῷ τὴν ἄλλην βασιλικὴν περιέθηκεν	ἐξουσίαν,	μόνον δὲ ἐνετείλατο διάδημα μὴ
[1, 4]	καὶ τὴν πλάνην καὶ τὴν	ἐξουσίαν	τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταῦτα
[1, 20]	Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ συντάξας τὰ	ἔξω	τῆς πόλεως τείχη κατασκάψαι διὰ
[1, 19]	πόλεως περιβόλους, τρεῖς δὲ τῆς	ἔξω,	τούτων δὲ τοὺς μὲν ἐξ
[1, 27]	τὸ γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς	ἔξωθεν	ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου καὶ
[1, 29]	αὐτοῖς ἐπαγαγὼν ἢ δέον τοῖς	ἔξωθεν	ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα πρὸ
[1, 14]	ταῖς ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον τῶν	ἔξωθεν	ἐπιμελῶς γυμνάζων. Ἄρξας δ' ἐννεακαίδεκα
[1, 33]	εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ γένος εἴτ'	ἔξωθεν	ἥκοντες, ἀλλ' οὐδὲ τὴν αἰτίαν
[1, 19]	ἐξ ἀρχῆς πόλιν καὶ ἑτέραν	ἔξωθεν	προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας πρὸς τὸ
[1, 26]	συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν	ἐπ'	Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν οὖν αὐτοὺς
[1, 28]	μήτε θεοὺς προσκυνεῖν μήτε τῶν	ἐπ'	Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων ἀπέχεσθαι, πάντα
[1, 34]	συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι	ἐπ'	ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι περὶ
[1, 7]	Καὶ ταῦτα πράττομεν οὐ μόνον	ἐπ'	αὐτῆς Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου ποτὲ
[1, 19]	μέρη τινὰ τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν	ἐπ'	αὐτόν. Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ
[1, 18]	ἔτη μζ. Ἐν δὲ τῷ	ἐπ'	αὐτοῦ ἑβδόμῳ ἔτει ἡ ἀδελφὴ
[1, 21]	βασιλέως ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος τὴν Τύρον	ἐπ'	ἔτη (δεκατρία. Μετὰ τοῦτον ἐβασίλευσε
[1, 26]	μιαροῖς καὶ τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν	ἐπ'	ἔτη δεκατρία, μὴ τολμῆσαι μὲν
[1, 21]	ναὸν ἠρήμωσεν καὶ ἦν ἀφανὴς	ἐπ'	ἔτη πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ τῆς
[1, 22]	Οὐκ ὀκνήσω δὲ καὶ τὸν	ἐπ'	εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς οἴεται,
[1, 21]	τοιαύτη τῶν χρόνων ἡ καταρίθμησις·	ἐπ'	Ἰθωβάλου τοῦ βασιλέως ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος
[1, 29]	ὀνειδίζει καθάπερ οὐ πολεμίους αὐτοῖς	ἐπαγαγὼν	ἢ δέον τοῖς ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν
[1, 11]	τὴν παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν	ἐπαγγελλομένων	τὰς ἱστορίας (συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν.
[1, 5]	τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ τὸ	ἐπάγγελμα,	λόγων δὲ δύναμιν (ἐπεδείκνυντο, καὶ
[1, 29]	Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ' ἐκείνων	ἐπάγεσθαι	συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ
[1, 4]	οὗτοι καὶ μετὰ ταῦτα γράμμασιν	ἐπαιδεύθησαν.	~(Ἅτε δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης
[1, 5]	τὰς πόλεις ἢ τοὺς βασιλέας	ἐπαινοῦντες·	ἄλλοι δὲ ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν
[1, 2]	δεῖ μὴ ταῖς ματαίαις δόξαις	ἐπακολουθεῖν,	ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν τὸ δίκαιον
[1, 19]	τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις	ἐπακολουθῶν	ἀναγραφαῖς περί τε τοῦ γενομένου
[1, 14]	γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ τοὺς ποιμένας	ἐπανάστασιν	καὶ πόλεμον συρραγῆναι μέγαν (καὶ
[1, 1]	ψευδολογίαν, τῶν δὲ τὴν ἄγνοιαν	ἐπανορθώσασθαι,	διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς
[1, 7]	τῆς τε γαμετῆς (καὶ τῶν	ἐπάνω	προγόνων καὶ τίνες οἱ μαρτυροῦντες.
[1, 26]	ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ' Αἴγυπτον.	Ἐπάξειν	μὲν οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο πρῶτον
[1, 12]	Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν τῆς Ἀσίας	ἐπάρξαντες,	οἱ δὲ καὶ μέχρι τῆς
[1, 1]	τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν	Ἐπαφρόδιτε,	τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν
[1, 29]	κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ μὲν ἄνω	ἐπεβούλευον,	οὐκ ἂν δὲ πρὸς ἅπαντας
[1, 5]	τὸ ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν	(ἐπεδείκνυντο,	καὶ καθ' ὅντινα τρόπον ἐν
[1, 28]	ὁ βασιλεὺς γάρ φησιν Ἀμένωφις	ἐπεθύμησε	τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ
[1, 18]	κτίσεως ἔτη ρνε μῆνες η.	Ἐπεὶ	δὲ δωδεκάτῳ ἔτει τῆς αὐτοῦ
[1, 1]	διὰ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην.	(Ἐπεὶ	δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς ὑπὸ
[1, 14]	μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν·	ἐπεὶ	δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι
[1, 13]	ταὐτὸ τοῦτο δυναίμην ἂν λέγειν,	ἐπεὶ	καὶ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγοὶ
[1, 8]	καὶ περὶ τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν,	ἐπειδὴ	καὶ τῶν νῦν ἐνίους ὁρῶσι
[1, 19]	δὲ τοῖς περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις,	ἐπειδὴ	περί τε ἀστρονομίας καὶ περὶ
[1, 6]	τὴν τῶν κοινῶν ἔργων παράδοσιν,	(ἐπειδὴ	συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ.
[1, 35]	τὸν ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως; Ἀλλ'	ἐπειδὴ	σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον εἴληφε
[1, 19]	ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον μετὰ πολλῆς δυνάμεως,	ἐπειδήπερ	ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν
[1, 14]	ἀλόγως ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν,	ἐπειδήπερ	ὁ πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν
[1, 34]	γὰρ ὑπ' ἄλλων ἦν μετριώτερον.	~(Ἐπεισάξω	δὲ τούτοις Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν
[1, 12]	αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν	ἐπεισπλέοντες	εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων
[1, 18]	περὶ τῶν ἐν Τύρῳ βεβασιλευκότων	ἔπειτα	γενόμενος κατὰ τὸν Εἴρωμον ταῦτά
[1, 26]	μὲν τούτων ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς.	Ἔπειτα	δὲ δοὺς ἐξουσίαν αὑτῷ διὰ
[1, 14]	τριάκοντα ἔτη καὶ μῆνας ἑπτά.	Ἔπειτα	δὲ καὶ Ἄπωφις ἓν καὶ
[1, 16]	τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον,	ἔπειτα	δὲ τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως
[1, 28]	Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα τοὺς μὲν	ἐπελθεῖν	εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι λέγει, τὸν
[1, 28]	τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας	ἐπελθόντα	μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα
[1, 27]	γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν	ἐπελθόντας	κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου καὶ πάλιν
[1, 28]	διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας	ἐπελθόντας	τάς τε πόλεις ἀνιστάναι καὶ
[1, 29]	(Ἀλλὰ καὶ χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις	ἐπελθὼν	ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς
[1, 26]	τῶν ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων	ἔπεμψε	πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως
[1, 15]	ἱερέων τῆς Αἰγύπτου γράψας βιβλίον	ἔπεμψε	τῷ Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ πάντα
[1, 28]	πόλεμον ἐξενεγκεῖν. Καὶ προστίθησιν, ὅτι	ἔπεμψεν	εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους αὐτοῖς
[1, 15]	ταῖς εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον	ἐπεπορεύετο	τὰς πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε
[1, 28]	ἄλλος ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν	ἐπέπυστο,	ποταποί τινές εἰσι καὶ τίνα
[1, 2]	ἢ προσποιουμένοις ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν	ἐπέρχεταί	μοι πάνυ θαυμάζειν τοὺς οἰομένους
[1, 23]	πάντως τι πάθος οὐκ εὔγνωμον	ἐπεσκότησεν.	(Ἀρκοῦσι δὲ ὅμως εἰς τὴν
[1, 18]	Περιτίῳ μηνί, τοῖς τε Ἰτυκαίοις	ἐπεστρατεύσατο	μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους· οὓς
[1, 26]	καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν	ἐπέταξε	τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως
[1, 18]	ἀεὶ ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἃ	ἐπέταττε	Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται
[1, 23]	Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως τὴν Συρίαν	(ἐπετρόπευεν·	ἀλλ' ὅμως Ἑκαταῖος μὲν καὶ
[1, 24]	τὴν εὐγένειαν (καὶ τὰς πολιτείας	ἐπεχείρησαν	λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν τὴν Ἀθηναίων,
[1, 25]	δ' ἐκείνοις τινὲς χαρίζεσθαι παρατρέπειν	ἐπεχείρησαν	τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν εἰς
[1, 35]	τί δὲ τοιούτους ἂν αὐτοῖς	ἐπεχείρησε	τιθέναι νόμους περὶ θεῶν καὶ
[1, 26]	Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν οὖν αὐτοὺς	ἐπηγγείλατο	πρῶτον μὲν εἰς Αὔαριν τὴν
[1, 27]	Μανεθὼς πάλιν, ὅτι μετὰ ταῦτα	ἐπῆλθεν	ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ
[1, 35]	ὁ λαὸς τῶν (Ἰουδαίων. Ὁποῖος;	Ἔπηλυς	ἢ τὸ γένος ἐγχώριος; Διὰ
[1, 26]	ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ	ἐπὶ	ἄλλοις ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν
[1, 20]	δυσάλωτον φανῆναι τὴν πόλιν (ἀνέζευξεν	ἐπὶ	Βορσίππων ἐκπολιορκήσων τὸν Ναβόννηδον. Τοῦ
[1, 34]	κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ	ἐπὶ	Βοχχόρεως τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως τὸν
[1, 14]	πόλεμον συρραγῆναι μέγαν (καὶ πολυχρόνιον.	Ἐπὶ	δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι
[1, 22]	μὲν ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς,	ἐπὶ	δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ δεκάτης
[1, 31]	οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διημάρτανεν,	ἐπὶ	δὲ τοὺς ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος
[1, 15]	ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων. (Αὐτὸς δὲ	ἐπὶ	Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν
[1, 19]	καὶ τοὺς χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς	ἐπὶ	Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν Βαβυλῶνος καὶ
[1, 14]	Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ μῆνα ἕνα.	Ἐπὶ	πᾶσι δὲ καὶ Ἄσσις ἐννέα
[1, 12]	ταύτης (ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις ἔχοντες	ἐπὶ	πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο φαίνεται
[1, 35]	τοῖς Ἕλλησιν ὀνομάζομεν. Τί οὖν	ἐπὶ	πλείω τις λέγοι πρὸς τὸν
[1, 22]	φαυλότατοι τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ	ἐπὶ	σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι·
[1, 17]	τοίνυν ἀπὸ τούτων ἤδη μετελθεῖν	ἐπὶ	τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα
[1, 15]	ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσας	ἐπὶ	ταῖς εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον
[1, 14]	πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ	ἐπὶ	ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ μετὰ τῶν
[1, 7]	τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ	ἐπὶ	τὰς αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται πολλάκις
[1, 22]	γὰρ ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα φησίν·	ἐπὶ	ταύτης Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἐνίκα
[1, 18]	ἐν τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν,	ἐπί	τε ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν
[1, 34]	βυθίσαι, ὡς τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος	ἐπὶ	τῇ τούτων ζωῇ, (καὶ τὰ
[1, 26]	τοὺς ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς μυριάσιν	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν
[1, 19]	ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον πέμψας	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ τὴν
[1, 32]	Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν συνθεμένους	ἐπὶ	τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν δὲ
[1, 22]	συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ πάντα
[1, 2]	λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ
[1, 22]	(Λέγει δ' οὕτως· ἐμοῦ γοῦν	ἐπὶ	τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει
[1, 19]	πέμψας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ	ἐπὶ	τὴν ἡμετέραν γῆν τὸν υἱὸν
[1, 25]	ἡμῶν οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες	ἐπὶ	τὴν οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν, εἶθ'
[1, 19]	τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας	ἐπὶ	τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς
[1, 14]	ἄνθρωποι τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες	ἐπὶ	τὴν χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως
[1, 20]	τὴν λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν	ἐπὶ	τῆς Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος
[1, 22]	Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν	ἐπὶ	τῆς ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον
[1, 5]	θετέον ἐκείνην αἰτίαν· οἱ γὰρ	ἐπὶ	τὸ γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ
[1, 5]	τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ	ἐπὶ	τὸ κατηγορεῖν τῶν πράξεων ἢ
[1, 5]	κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς μὲν	ἐπὶ	τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ
[1, 28]	εἶναι τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ	ἐπὶ	τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς
[1, 28]	γὰρ ἐπὶ τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ	ἐπὶ	τοῖς ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ
[1, 33]	τινος ὑποκειμένης ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν	ἐπὶ	τοσοῦτον, οἱ δὲ τὰ ψευδῆ
[1, 21]	κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν	ἐπὶ	τοῦ ναοῦ τοῖς ἡμετέροις γράμμασι
[1, 14]	ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν	ἐπὶ	τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον
[1, 22]	μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον	ἐπὶ	τούτοις αὐτούς ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει
[1, 18]	καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν ἀνέστρεψεν.	(Ἐπὶ	τούτου ἦν Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος,
[1, 21]	Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν.	Ἐπὶ	τούτου Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν
[1, 14]	παραγαγὼν μάρτυρα· Τοῦ τίμαιος ὄνομα.	Ἐπὶ	τούτου οὐκ οἶδ' ὅπως θεὸς
[1, 20]	ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως.	Ἐπὶ	τούτου τὰ περὶ τὸν ποταμὸν
[1, 7]	~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ ἀρχῆς	ἐπὶ	τούτων τοὺς ἀρίστους καὶ τῇ
[1, 22]	χρυσᾶ (δύο τάλαντα τὴν ὁλκήν.	Ἐπὶ	τούτων φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ
[1, 2]	ὅπου γε καὶ περὶ τῶν	ἐπὶ	Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον
[1, 8]	θανάτων τρόπους ἐν θεάτροις ὑπομένοντες	ἐπὶ	τῷ μηδὲν ῥῆμα προέσθαι παρὰ
[1, 26]	ὁρίσαι μὴ τολμήσας, καίτοι γε	ἐπὶ	τῶν ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς τὰ
[1, 15]	τῷ ἀδελφῷ. Ὁ δὲ τεταγμένος	ἐπὶ	τῶν ἱερέων τῆς Αἰγύπτου γράψας
[1, 26]	τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως	ἐπὶ	τῶν ὁρίων τῆς Αἰγύπτου. Καὶ
[1, 20]	βασιλείας παῖς ὢν μῆνας θ,	ἐπιβουλευθεὶς	δὲ διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν
[1, 20]	τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς	ἐπιβουλευθεὶς	ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος
[1, 18]	τῆς τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες	ἐπιβουλεύσαντες	ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν
[1, 20]	Ἀπολομένου δὲ τούτου συνελθόντες οἱ	ἐπιβουλεύσαντες	αὐτῷ κοινῇ τὴν βασιλείαν περιέθηκαν
[1, 20]	τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν ὁ	ἐπιβουλεύσας	αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν (ἔτη δ.
[1, 34]	λαβόντα τούς τε ἱερεῖς καὶ	ἐπιβωμίτας	προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν
[1, 34]	βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς δὲ	ἐπιγενομένης	πῦρ καὶ λύχνους καύσαντας φυλάττειν
[1, 8]	νῦν ἡμῖν πολέμου τινὲς ἱστορίας	ἐπιγράψαντες	ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς τόπους
[1, 3]	Ἑλλάνικον ἐν τοῖς πλείστοις ψευδόμενον	ἐπιδείκνυσιν,	Ἔφορον δὲ Τίμαιος καὶ Τίμαιον
[1, 27]	δὲ ληρεῖ καὶ ψεύδεται περιφανῶς,	ἐπιδείξω	προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον πρὸς
[1, 22]	ἔνια τῶν εἰρημένων. (Καὶ πρῶτον	ἐπιδείξω	τὸν χρόνον· μνημονεύει γὰρ τῆς
[1, 20]	παρειληφότος, ἐκ τῶν Βηρώσου σαφῶς	ἐπιδειχθήσεται	παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως διὰ
[1, 28]	τῇ μάχῃ καὶ κτεῖναι πολλοὺς	ἐπιδιώξαντα	μέχρι τῶν τῆς Συρίας ὅρων.
[1, 22]	βιβλίον, ἐξ οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς	ἐπιδραμεῖν	ἔνια τῶν εἰρημένων. (Καὶ πρῶτον
[1, 17]	πολλὰ τῶν χρημάτων εἰς τὸ	ἐπιζήμιον	ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν τινα
[1, 22]	Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν	ἐπιζήτησιν	καὶ παρασχεῖν πολλοὺς καὶ τούτων
[1, 22]	τῶν ἄνω τόπων εἰς τοὺς	ἐπιθαλαττίους	ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν (οὐ τῇ
[1, 19]	διὰ τὸ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ	ἐπιθυμεῖν	τῆς ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην ἐν
[1, 26]	εἰσποιήσας ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν τοῦτον	ἐπιθυμῆσαι	θεῶν γενέσθαι θεατήν ὥσπερ Ὢρ
[1, 17]	φιλίαν ἡ τῆς σοφίας συνῆγεν	ἐπιθυμία·	προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις ἀνταπέστελλον λύειν
[1, 14]	Ἀσσυρίων ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην	ἐπιθυμίᾳ	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον. (Εὑρὼν
[1, 26]	αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν	ἐπιθυμίαν	ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει πατρὸς
[1, 28]	διὰ τί ταύτην ἔσχε τὴν	ἐπιθυμίαν;	Ὅτι νὴ Δία καὶ πρότερος
[1, 33]	δόξαντα πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος μὲν οὖν	ἐπιθυμίαν	τοῦ βασιλέως, ἵνα τοὺς θεοὺς
[1, 28]	προέγνω τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ τῆς	ἐπιθυμίας;	Οὐ γὰρ ἀπέβη. Τίνα δὲ
[1, 14]	ἐν νομῷ τῷ Σεθροίίτῃ πόλιν	ἐπικαιροτάτην,	κειμένην μὲν πρὸς ἀνατολὴν τοῦ
[1, 33]	ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν	ἐπικαλέσασθαι	τὴν παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς
[1, 10]	ἄνθρωποι διαβάλλειν μου τὴν ἱστορίαν	ἐπικεχειρήκασιν	ὥσπερ ἐν σχολῇ μειρακίων γύμνασμα
[1, 10]	ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς ἀληθείας	ἐπικεχειρηκότας,	οἳ κἂν τοῖς τῶν αὐτοκρατόρων
[1, 29]	ἐπαγαγὼν ἢ δέον τοῖς ἔξωθεν	ἐπικληθεῖσιν	ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα πρὸ τῆς
[1, 22]	μάχῃ Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου τὸν	ἐπικληθέντα	Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι πάντες
[1, 33]	τὴν παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς	(ἐπικουρίαν,	ὁ δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ
[1, 2]	εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς	ἐπικρατεῖ	μᾶλλον περὶ τοῦ τὴν νῦν
[1, 34]	διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ' αὐτοὺς	ἐπικρατήσαντας	χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν πρὸς
[1, 26]	προστιθείς, τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας	ἐπιλαθόμενος	σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ
[1, 32]	Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆς πτοίας αὐτόν.	(Ἐπιλέξαντα	δὲ τῶν ἐπισινῶν μυριάδας εἰκοσιπέντε
[1, 34]	ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι	ἐπιλογὴν	ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις
[1, 2]	περὶ τὸ συγγράφειν (τὰς ἱστορίας	ἐπιμέλεια.	Τὰ μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις τε
[1, 6]	χρόνων τὴν περὶ τὰς ἀναγραφὰς	ἐπιμέλειαν	ὅπου μὲν οἱ ἱερεῖς ἦσαν
[1, 6]	εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ τὰς ἀναγραφὰς	ἐπιμέλειαν	τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις
[1, 4]	αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ παιδείας	ἐπιμελεῖς,	οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται γενόμενον, ἀλλὰ
[1, 22]	μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης	ἐπιμελεῖσθαι	λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν τοῖς
[1, 22]	Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν	ἐπιμελής.	Λέγει τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ
[1, 9]	τὸ στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν	ἐπιμελῶς	ἀνέγραφον καὶ τὰ παρὰ τῶν
[1, 14]	ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον τῶν ἔξωθεν	ἐπιμελῶς	γυμνάζων. Ἄρξας δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη
[1, 9]	ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς ἀληθείας προύστην	ἐπιμελῶς,	οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες,
[1, 17]	δημοσίᾳ γεγραμμένα καὶ πεφυλαγμένα λίαν	ἐπιμελῶς	περὶ τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων
[1, 6]	ὅτι μάλιστα δὴ τῶν Ἕλλησιν	ἐπιμιγνυμένων	ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε
[1, 12]	ταῖς πρὸς ἄλλους διὰ τούτων	ἐπιμιξίαις,	ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ
[1, 12]	ποιοῦν ἡμῖν πρὸς τοὺς Ἕλληνας	ἐπιμιξίαν,	ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν τὰ παρ'
[1, 29]	καὶ τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας	ἐπινοῆσαί	τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ
[1, 2]	πόλεων καὶ τὰ περὶ τὰς	ἐπινοίας	τῶν τεχνῶν καὶ τὰ περὶ
[1, 22]	καλοῦσιν. (Οὗτος οὖν ὁ ἄνθρωπος	ἐπιξενούμενός	τε πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω
[1, 34]	καύσαντας φυλάττειν ἑαυτοὺς τήν τ'	ἐπιοῦσαν	νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς
[1, 34]	τοῦ σῶσαι αὐτούς. (Τῇ δ'	ἐπιούσῃ	ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι αὐτοῖς
[1, 29]	ἐστιν ἡ Αἴγυπτος τοῖς ὁποθενδηποτοῦν	ἐπιοῦσιν	εὐάλωτος, (καὶ οἱ τότε πολέμῳ
[1, 8]	ἀνωτάτω καὶ παλαιότατα κατὰ τὴν	ἐπίπνοιαν	τὴν ἀπὸ τοῦ θεοῦ μαθόντων,
[1, 9]	συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων	ἐπίπρασκον,	ἀνδράσι καὶ τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας
[1, 11]	τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην τὴν παρέκβασιν	ἐπισημήνασθαι	βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας
[1, 22]	περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ τούτων	ἐπισημότατός	(ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ πᾶσαν
[1, 32]	πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν	ἐπισινῶν	μυριάδας εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ'
[1, 26]	ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ τῆς πόλεως	ἐπισκευάζειν	τείχη καὶ πρὸς πόλεμον ἑτοίμους
[1, 22]	Ταῦτα προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης καὶ	ἐπισκώπτων	τῇ Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι
[1, 3]	εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον	ἐπισταμένους	διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ
[1, 3]	τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας ὡς μόνους	ἐπισταμένους	τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ
[1, 22]	καὶ παρασχεῖν πολλοὺς καὶ τούτων	ἐπισταμένους	τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ καθ'
[1, 10]	παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν	ἐπίστασθαι	ταύτας πρότερον ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα
[1, 31]	τισι τῶν πρὸς ἀπέχθειαν εἰρηκότων	ἐπίστευσεν.	~(Μετὰ τοῦτον ἐξετάσαι βούλομαι Χαιρήμονα·
[1, 17]	παρὰ τοῖς Τυρίοις πολλαὶ τῶν	(ἐπιστολῶν,	ἃς ἐκεῖνοι πρὸς ἀλλήλους ἔγραψαν.
[1, 29]	δρᾶν τοὺς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων	ἐπιστρατεύσαντας	καὶ περὶ τούτων ὀνειδίζει καθάπερ
[1, 20]	κατεπρήσθη μὲν ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων	ἐπιστρατευσάντων,	ἤρξατο δὲ πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου
[1, 20]	Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς αὐτῆς	ἐπισυστάσεως.	Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ τὸν
[1, 22]	μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας	ἐπισχεῖν	ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ τί προσμένουσι.
[1, 31]	πολλάς τε κελεύει καὶ παντοίας	ἐπιτελέσαντα	(θυσίας τότε παρελθεῖν εἰς τὴν
[1, 26]	προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	τοῖς ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι
[1, 14]	δασμολογῶν καὶ φρουρὰν ἐν τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις	καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα δὲ καὶ
[1, 19]	συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις	τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς
[1, 26]	χώρα τῶν πρὸς ἀνθρωπίνην τροφὴν	ἐπιτηδείων,	καὶ πόλεις καὶ κώμας πρὸς
[1, 14]	Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως	ἐπιτρέψαντος.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[1, 15]	δύναμιν τὸν μὲν ἀδελφὸν Ἅρμαϊν	ἐπίτροπον	τῆς Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ πᾶσαν
[1, 32]	δ' εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ	ἐπιτυχεῖν	μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ
[1, 1]	ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς	ἐπιφανέσι	τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι,
[1, 7]	γέγονεν πολλάκις Ἀντιόχου τε τοῦ	Ἐπιφανοῦς	εἰς τὴν χώραν ἐμβαλόντος καὶ
[1, 14]	Τὸν δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν	ἐπιχειρῆσαι	μὲν αὐτοὺς διὰ πολιορκίας ἑλεῖν
[1, 2]	διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας	ἐπιχειρήσαντες	συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ
[1, 11]	μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς τοὺς	ἐπιχειροῦντας	νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν κατάστασιν
[1, 14]	ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι δὲ τοῖς	ἐπιχωρίοις	ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν
[1, 18]	γενομένας ἐκ τῶν παρ' ἑκάστοις	ἐπιχωρίων	γραμμάτων σπουδάσας τὴν ἱστορίαν μαθεῖν.
[1, 5]	γε τῆς περὶ τῶν ἑκάστοις	ἐπιχωρίων.	~(Ὅτι μὲν οὖν παρ' Αἰγυπτίοις
[1, 11]	~(Περὶ μὲν οὖν τούτων ἀναγκαίαν	ἐποιησάμην	τὴν παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν
[1, 9]	μέρος γενομένων ἀληθῆ τὴν ἀναγραφὴν	ἐποιησάμην	τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι παρατυχών·
[1, 9]	τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς οὕτως	ἐποιησάμην	τῶν πράξεων τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον
[1, 22]	εἰς Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν	ἐποίησαν	μυριάδας, οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ
[1, 14]	καὶ βασιλέα ἕνα ἐξ αὐτῶν	ἐποίησαν,	ᾧ ὄνομα ἦν Σάλιτις. Καὶ
[1, 6]	εἰ καὶ πλείω τῶν εἰρημένων	ἐποιήσαντο	περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς
[1, 2]	περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν	ἐποιήσαντο	πρόνοιαν τοῦ μηδὲν ἄμνηστον τῶν
[1, 18]	πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν	ἐποιήσατο	ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί, τοῖς
[1, 19]	ἀρχῆς ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν	ἐποιήσατο.	Τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ συνέβη
[1, 14]	τε καὶ τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην	ἐποίησεν	ἐνοικίσας αὐτῇ καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν
[1, 17]	προσέχωσεν καὶ μεῖζον τὸ ἄστυ	ἐποίησεν	καὶ τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς τὸ
[1, 21]	καταρίθμησις· ἐπ' Ἰθωβάλου τοῦ βασιλέως	ἐπολιόρκησε	Ναβουχοδονόσορος τὴν Τύρον ἐπ' ἔτη
[1, 15]	ἀδελφὸς παρῄνει μὴ ποιεῖν ἀδεῶς	ἔπραττεν·	καὶ γὰρ τὴν βασιλίδα βιαίως
[1, 22]	ταῦτα καὶ τάδε· ταῦτα δὲ	ἔπραττεν	καὶ ἔλεγε τὰς Ἰουδαίων καὶ
[1, 29]	μὲν οὖν ἀπόρως ἢ κακῶς	ἔπραττον,	ἴσως ἂν καὶ παρεβάλλοντο, πόλιν
[1, 29]	ταῦτα πρὸ τῆς ἐκείνων ἀφίξεως	ἔπραττον	καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ
[1, 35]	ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους, εἴπερ	ἔπραττον	ὡς αὐτὸς λέγει κακῶς, παρὰ
[1, 14]	καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ μῆνας	ἑπτά.	Ἔπειτα δὲ καὶ Ἄπωφις ἓν
[1, 15]	ὃν Ἀμένωφις εἴκοσι καὶ μῆνας	ἑπτά.	Τοῦ δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν
[1, 20]	τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ	ἑπτακαιδεκάτῳ	ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς
[1, 19]	πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς	ἐπύθετο,	πάντων ἐκράτησεν καὶ τὸν ναὸν
[1, 26]	ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς ὡς	ἐπύθετο	τὰ κατὰ τὴν ἐκείνων ἔφοδον,
[1, 16]	Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν ταύτην	ἐπῴκησαν	ἢ Δαναὸν εἰς Ἄργος ἀφικέσθαι·
[1, 20]	κατασκευασθῆναι περὶ αὐτὴν ὑπ' ἐκείνης	ἔργα	ψευδῶς γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ ταῦτα
[1, 26]	τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως	ἐργάζοιντο	καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ
[1, 28]	τὰς λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν	ἐργασομένων	δεόμενος, ἀλλ' (οὐχὶ καθᾶραι τὴν
[1, 12]	τὴν κατὰ τούτους παραδεδομένην εὐσέβειαν	ἔργον	ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ βίου πεποιημένοι.
[1, 8]	ἀκριβῆ διαδοχήν. (Δῆλον δ' ἐστὶν	ἔργῳ,	πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις
[1, 2]	οἰομένους δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων	ἔργων	μόνοις προσέχειν τοῖς Ἕλλησι καὶ
[1, 6]	καὶ πρὸς τὴν τῶν κοινῶν	ἔργων	παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν
[1, 34]	τοὺς μαντευσομένους, τὸν θεὸν δὲ	ἐρεῖν	τὰ ἱερὰ καθᾶραι ἀπ' ἀνθρώπων
[1, 14]	τεσσάρων ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου (τὴν	ἔρημον	εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ
[1, 35]	τίνα τρόπον διεξῆλθον μὲν τὴν	ἔρημον,	ἐκράτησαν δὲ τῆς χώρας ἧς
[1, 34]	παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν	ἔρημον,	τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς μολιβδίνους
[1, 19]	ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ τῆς	ἐρήμου	εἰς Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ τὰ
[1, 34]	τὰ δοχθέντα ποιοῦντας διὰ τῆς	ἐρήμου	πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν
[1, 34]	τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους	ἐρήμους	ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ
[1, 35]	θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς εἰς	ἐρήμους	τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ πλῆθος
[1, 34]	ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς τόπους	ἐρήμους,	τοὺς δὲ ψωροὺς καὶ λεπροὺς
[1, 26]	ἀπομερίσῃ, τὴν τότε τῶν ποιμένων	ἐρημωθεῖσαν	πόλιν Αὔαριν συνεχώρησεν· ἔστι δ'
[1, 19]	συνέβη δὲ καὶ τὴν πόλιν	ἐρημωθῆναι	χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα μέχρι Κύρου
[1, 26]	μὲν Σέθων Αἴγυπτον, τὸν δὲ	Ἕρμαιον	Δαναὸν μετονομασθῆναί φησιν, ὃν ἐκβαλὼν
[1, 26]	τῶν δύο ἀδελφῶν Σέθω καὶ	Ἑρμαίου,	ὧν τὸν μὲν Σέθων Αἴγυπτον,
[1, 22]	ἱστορήκασι, καὶ τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν	Ἕρμιππος	ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής.
[1, 23]	καὶ Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ	Ἑρμογένης	Εὐήμερός τε καὶ Κόνων καὶ
[1, 22]	οὕτως· ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ τὴν	Ἐρυθρὰν	θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει τις μετὰ
[1, 4]	μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ προτέραν	ἐρῶ	(τὴν κυριωτέραν εἶναί μοι δοκοῦσαν·
[1, 22]	ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ πρόσωπ' ἐφόρουν	ἐσκληκότα	καπνῷ. (Δῆλον οὖν ἐστιν, ὡς
[1, 14]	προορώμενος Ἀσσυρίων ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων	ἐσομένην	ἐπιθυμίᾳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον.
[1, 26]	τε σοφίαν καὶ πρόγνωσιν τῶν	ἐσομένων.	Εἰπεῖν οὖν αὐτῷ τοῦτον τὸν
[1, 22]	τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς	ἑσπέρας,	εἰσιόντος εἰς τὴν πόλιν Πτολεμαίου
[1, 12]	ταῖς ἀνατολαῖς καὶ πρὸς τὴν	ἑσπέριον	κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν τι βουλομένοις
[1, 12]	Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος τῆς	ἑσπερίου	γῆς κατοικοῦντας, καὶ τὰ μήτε
[1, 28]	ἔδει παθεῖν οὐδ' ἂν ἑαυτὸν	ἔσπευδεν.	(Τὸ δὲ δὴ πάντων εὐηθέστατον
[1, 5]	ὁρμήσαντες οὐ περὶ τὴν ἀλήθειαν	ἐσπούδασαν,	καίτοι τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ
[1, 19]	τὴν λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως	ἔσται	ἐάν τις ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα
[1, 26]	τινα τῶν Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων Ὀσάρσηφον	ἐστήσαντο	καὶ τούτῳ πειθαρχήσοντες ἐν πᾶσιν
[1, 22]	ὅτι δίκαιον ἐπὶ τούτοις αὐτούς	ἐστι	θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ περὶ
[1, 27]	φέρουσι περὶ τῶν Ἰουδαίων ταῦτ'	ἐστὶ	καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι
[1, 22]	αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ βωμός	ἐστι	καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ (δύο
[1, 14]	σημαίνει, τὸ δὲ σὼς ποιμήν	ἐστι	καὶ ποιμένες κατὰ τὴν κοινὴν
[1, 1]	τῶν Ἰουδαίων, ὅτι καὶ παλαιότατόν	ἐστι	καὶ τὴν πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν
[1, 22]	δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα δ'	ἐστὶ	κατὰ μέσον μάλιστα τῆς πόλεως
[1, 8]	πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων πέντε μέν	ἐστι	Μωυσέως, ἃ τούς τε νόμους
[1, 2]	ἀναγραφάς· πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν	ἐστι	παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ
[1, 33]	τίνας καλεῖ τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν	ἐστι	παρ' αὐτοῦ μαθεῖν ἢ ποτέροις
[1, 25]	διέστηκε. (Κοινὸν μὲν γὰρ αὐτοῖς	ἐστι	πάτριον τὸ ταῦτα θεοὺς νομίζειν,
[1, 5]	διατελοῦσι· τῆς μὲν γὰρ ἀληθοῦς	ἐστι	τεκμήριον ἱστορίας, εἰ περὶ τῶν
[1, 22]	διπλᾶς πύλας, ἐν ᾧ βωμός	ἐστι	τετράγωνος ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων
[1, 31]	τῶν λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ δῆλός	ἐστι·	τοῖς γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε
[1, 26]	μεταξὺ τῶν βασιλέων κατ' αὐτόν	ἐστι	τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι τῶν
[1, 22]	νεὼ κατασκευῆς οὕτως αὐτὸς διηγεῖται.	(Ἔστι	γὰρ τῶν Ἰουδαίων τὰ μὲν
[1, 26]	ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν συνεχώρησεν·	ἔστι	δ' ἡ πόλις κατὰ τὴν
[1, 22]	τε τὸν λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς·	ἔστι	δὲ οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ τὰ
[1, 21]	παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν·	(ἔστι	δὲ τοιαύτη τῶν χρόνων ἡ
[1, 17]	τὰς ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν.	(Ἔστι	τοίνυν παρὰ Τυρίοις ἀπὸ παμπόλλων
[1, 5]	ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο πρόχειρόν	ἐστιν	ἀεὶ τὸ ἐπάγγελμα, λόγων δὲ
[1, 22]	ἐγνωκὼς τὰ παρ' ἡμῖν δῆλός	ἐστιν,	ἀλλὰ καὶ ζηλωτὴς αὐτῶν ἐκ
[1, 22]	ἡ γὰρ Ἰουδαία τοσαύτη πλῆθός	(ἐστιν.	Ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ τὴν
[1, 22]	τὴν ὁλκήν. Ἐπὶ τούτων φῶς	ἐστιν	ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας καὶ
[1, 13]	τῶν Ἑλλήνων, ὅτι μὴ παλαιόν	ἐστιν	αὐτῶν τὸ γένος, τῷ μηθὲν
[1, 14]	αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο δέ	ἐστιν	βασιλεῖς ποιμένες· τὸ γὰρ υκ
[1, 14]	Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς δῆλός	ἐστιν·	γέγραφεν γὰρ Ἑλλάδι φωνῇ τὴν
[1, 16]	μὲν ὁ Μάνεθως. Δῆλον δέ	ἐστιν	ἐκ τῶν εἰρημένων ἐτῶν τοῦ
[1, 22]	πλείω μαθεῖν τῷ βιβλίῳ ῥᾴδιόν	ἐστιν	ἐντυχεῖν. Οὐκ ὀκνήσω δὲ καὶ
[1, 8]	προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν. (Δῆλον δ'	ἐστὶν	ἔργῳ, πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς
[1, 22]	αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ τούτων ἐπισημότατός	(ἐστιν	Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν
[1, 33]	πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν	(ἐστιν	ἔτη σχεδὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν.
[1, 8]	μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν	ἐστιν	εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις
[1, 12]	οἱ δοκοῦντες ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν	ἐστιν	Ἔφορος, ὥστε πόλιν οἴεται μίαν
[1, 29]	Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ παντάπασίν	ἐστιν	ἡ Αἴγυπτος τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν
[1, 11]	ὡς οἶμαι, πεποιηκὼς ὅτι πάτριός	ἐστιν	ἡ περὶ τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ
[1, 7]	ὅπου ποτὲ σύστημα τοῦ γένους	ἐστὶν	ἡμῶν κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται
[1, 22]	πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν	ἐστιν·	Ἱερουσαλήμην γὰρ αὐτὴν καλοῦσιν. (Οὗτος
[1, 9]	τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν	ἐστιν	Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης ὁ σεμνότατος,
[1, 30]	τῆς Αἰγύπτου τὸ γένος ἡμῶν	ἐστιν	οὔτε τῶν ἐκεῖθέν τινες ἀνεμίχθησαν·
[1, 17]	ἔγραψαν. Ὅτι δ' οὐ λόγος	ἐστὶν	ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος ὁ περὶ
[1, 22]	ἐφόρουν ἐσκληκότα καπνῷ. (Δῆλον οὖν	ἐστιν,	ὡς οἶμαι, πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν
[1, 24]	γράψας, οὐ γὰρ δὴ Θεόπομπός	ἐστιν	ὡς οἴονταί τινες, καὶ τὴν
[1, 3]	ἐκείνων γεγράφθαι. ~(Πῶς οὖν οὐκ	ἔστιν	ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας ὡς
[1, 9]	χρόνῳ γενομένην τῶν πραττομένων οὐκ	ἔστιν	ὃ τὴν ἐμὴν γνῶσιν διέφυγεν·
[1, 22]	τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα δὲ οὐκ	ἔστιν	οὐδὲ ἀνάθημα τὸ παράπαν οὐδὲ
[1, 14]	ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν χώραν	ἐστράτευσαν	καὶ ῥᾳδίως ἀμαχητὶ ταύτην κατὰ
[1, 9]	τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι παρατυχών·	ἐστρατήγουν	μὲν γὰρ τῶν παρ' ἡμῖν
[1, 28]	ἐδύνατο; Καὶ διὰ τί ταύτην	ἔσχε	τὴν ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ Δία
[1, 8]	κατὰ τὴν τῶν γραψάντων βούλησιν	ἐσχεδιασμένους,	καὶ τοῦτο δικαίως καὶ περὶ
[1, 26]	τοὺς ὄχλους πάντας ὑπολαβὼν οἷς	ἔσχεν	ἡ χώρα τῶν πρὸς ἀνθρωπίνην
[1, 1]	ἐστι καὶ τὴν πρώτην ὑπόστασιν	ἔσχεν	ἰδίαν, καὶ πῶς τὴν χώραν
[1, 15]	καὶ γὰρ τὴν βασιλίδα βιαίως	ἔσχεν	καὶ ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς
[1, 18]	δὲ τῷ ἐπ' αὐτοῦ ἑβδόμῳ	ἔτει	ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ φυγοῦσα ἐν
[1, 20]	βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ	ἔτει	προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος
[1, 22]	αὕτη δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν	ἔτει	τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ
[1, 18]	μῆνες η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ	ἔτει	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ὁ ἐν
[1, 21]	ἤρξατο πολιορκεῖν Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ'	ἔτει	τῆς Εἰρώμου (Κῦρος ὁ Πέρσης
[1, 21]	πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ	ἔτει	τῆς Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο πολιορκεῖν
[1, 28]	αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν	ἔτει	τὸν Ἀμένωφιν, τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ
[1, 21]	Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας	ἔτει	τὸν παρ' ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν
[1, 21]	δευτέρῳ δὲ τῆς Κύρου βασιλείας	ἔτει	τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ πάλιν
[1, 14]	δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη τὸν βίον	ἐτελεύτησε.	(Μετὰ τοῦτον δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν
[1, 15]	εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας τέσσαρας καὶ	ἐτελεύτησεν,	καὶ παρέλαβεν (τὴν ἀρχὴν ὁ
[1, 19]	ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς πατρικοῖς βασιλείοις	ἕτερα	βασίλεια ἐχόμενα ἐκείνων, ὑπὲρ ὧν
[1, 27]	τῶν Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ καὶ	ἕτερα	πλείονα, ἃ παρίημι συντομίας ἕνεκα.
[1, 4]	πολλαὶ μὲν ἴσως ἂν καὶ	ἕτεραι	τοῖς βουλομένοις ζητεῖν ἂν φανεῖεν,
[1, 19]	ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς πόλιν καὶ	ἑτέραν	ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας πρὸς
[1, 35]	ἤδη τὸ βιβλίον εἴληφε μέγεθος,	ἑτέραν	ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν
[1, 33]	δὲ τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ	ἑτέροις	σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ' αὐτοῖς τὰ
[1, 24]	μάρτυσιν. (Ὅτι μὲν οὖν καὶ	ἑτέροις	τοῦτο πολλοῖς συμβέβηκε διὰ τὴν
[1, 22]	ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί τισιν	ἑτέροις	τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς
[1, 22]	γὰρ προκείμενον ἦν αὐτῷ καθ'	ἕτερον,	οὕτως ἡμῶν μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος δὲ
[1, 15]	μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης	ἕτερος	δώδεκα καὶ μῆνας τρεῖς. Τοῦ
[1, 14]	βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ τοῦτον δὲ	ἕτερος	ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη
[1, 16]	Αἰγυπτίοις γραμμάτων, πρῶτον μὲν τὴν	ἑτέρωθεν	ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ
[1, 22]	(ἔχω εἰπεῖν ὁπότεροι παρὰ τῶν	ἑτέρων	ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους τοὺς
[1, 5]	Οἱ δ' εἰ ταῦτα γράψειαν	ἑτέρως,	οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων
[1, 31]	ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις πρότερον	ἔτεσι	γεγονὼς καὶ τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν
[1, 17]	ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ βασιλέως	ἔτεσι	θᾶττον ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν καὶ μησὶν
[1, 26]	μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις	ἔτεσι	καὶ δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε γενέσθαι
[1, 2]	περὶ τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις	ἔτεσι	στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία
[1, 16]	που προτερεῖν αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν	ἔτεσι	χιλίοις. (Ὑπὲρ ὧν δ' ὁ
[1, 26]	Ῥάμψης ξστιγμα. (Τοσούτοις οὖν πρότερον	ἔτεσιν	ἀπελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τοὺς πατέρας
[1, 16]	καὶ ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις πρόσθεν	ἔτεσιν	ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν
[1, 20]	ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη βασιλεύσας	ἔτη	β. Μετὰ δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι
[1, 19]	Βαβυλωνίων πόλει μεταλλάξαι τὸν (βίον	ἔτη	βεβασιλευκότι κα. Αἰσθόμενος δὲ μετ'
[1, 21]	ἐκ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ἐβασίλευσεν	ἔτη	δ. Τούτου τελευτήσαντος μετεπέμψαντο τὸν
[1, 20]	ὁ ἐπιβουλεύσας αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν	(ἔτη	δ. Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε
[1, 21]	(δεκατρία. Μετὰ τοῦτον ἐβασίλευσε Βαὰλ	ἔτη	δέκα. Μετὰ τοῦτον δικασταὶ κατεστάθησαν,
[1, 15]	ἀρχὴν ὁ αὐτοῦ υἱὸς Χέβρων	ἔτη	δεκατρία. Μεθ' ὃν Ἀμένωφις εἴκοσι
[1, 21]	ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος τὴν Τύρον ἐπ'	ἔτη	(δεκατρία. Μετὰ τοῦτον ἐβασίλευσε Βαὰλ
[1, 26]	καὶ τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ'	ἔτη	δεκατρία, μὴ τολμῆσαι μὲν αὐτὸν
[1, 21]	ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν	ἔτη	εἴκοσιν. Ἐπὶ τούτου Κῦρος Περσῶν
[1, 15]	βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα	ἔτη	εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας τέσσαρας καὶ
[1, 18]	ὃς βιώσας ἔτη με ἐβασίλευσεν	ἔτη	ἕξ. Τούτου διάδοχος γέγονε Μέττηνος
[1, 18]	Ἀσθάρυμος βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν	ἔτη	θ. Οὗτος ἀπώλετο ὑπὸ τοῦ
[1, 18]	υἱὸς βιώσας ἔτη λθ ἐβασίλευσεν	ἔτη	θ. Τοῦτον οἱ τῆς τροφοῦ
[1, 18]	ὃς βιώσας ἔτη νδ ἐβασίλευσεν	(ἔτη	ιβ. Μετὰ τοῦτον ὁ ἀδελφὸς
[1, 18]	ὃς βιώσας ἔτη (μγ ἐβασίλευσεν	ἔτη	ιζ. Μετὰ τοῦτον Ἀβδάσταρτος υἱὸς
[1, 14]	ἄλλος Ἀπαχνὰς ἓξ καὶ τριάκοντα	ἔτη	καὶ μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα δὲ
[1, 14]	ἕτερος ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα	ἔτη	καλούμενος Βηών. Μεθ' ὃν ἄλλος
[1, 18]	ὃς (βιώσας ἔτη λβ ἐβασίλευσεν	ἔτη	κθ. Τούτου διάδοχος γέγονεν Πυγμαλίων,
[1, 18]	γέγονε Μέττηνος υἱός, ὃς (βιώσας	ἔτη	λβ ἐβασίλευσεν ἔτη κθ. Τούτου
[1, 18]	ὃς βιώσας ἔτη (μη ἐβασίλευσεν	ἔτη	λβ. Τοῦτον διεδέξατο Βαλέζωρος υἱός,
[1, 18]	ὃς βιώσας (ἔτη νγ ἐβασίλευσεν	ἔτη	λδ. Οὗτος ἔχωσε τὸν Εὐρύχωρον
[1, 18]	Μετὰ τοῦτον Ἀβδάσταρτος υἱὸς βιώσας	ἔτη	λθ ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Τοῦτον
[1, 18]	βασιλείαν Βαλβάζερος υἱός, ὃς βιώσας	ἔτη	(μγ ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ. Μετὰ
[1, 20]	ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν βίον βεβασιλευκὼς	ἔτη	μγ, τῆς δὲ βασιλείας κύριος
[1, 18]	διεδέξατο Βαλέζωρος υἱός, ὃς βιώσας	ἔτη	με ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ. Τούτου
[1, 26]	κατ' αὐτόν ἐστι τριακόσια ἐνενηκοντατρία	ἔτη	μέχρι τῶν δύο ἀδελφῶν Σέθω
[1, 18]	ὃς βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν	ἔτη	μζ. Ἐν δὲ τῷ ἐπ'
[1, 18]	τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς βιώσας	ἔτη	(μη ἐβασίλευσεν ἔτη λβ. Τοῦτον
[1, 18]	βασιλείαν ἦρξεν μῆνας η βιώσας	ἔτη	ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος ὁ
[1, 18]	ὁ υἱὸς Εἴρωμος, ὃς βιώσας	(ἔτη	νγ ἐβασίλευσεν ἔτη λδ. Οὗτος
[1, 18]	Μεθουσάσταρτος ὁ Λεαστάρτου, ὃς βιώσας	ἔτη	νδ ἐβασίλευσεν (ἔτη ιβ. Μετὰ
[1, 21]	ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ σύμπας χρόνος	ἔτη	νδ καὶ τρεῖς μῆνες πρὸς
[1, 18]	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀσθάρυμος βιώσας	ἔτη	νη ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Οὗτος
[1, 18]	διάδοχος γέγονεν Πυγμαλίων, ὃς βιώσας	ἔτη	νη ἐβασίλευσεν ἔτη μζ. Ἐν
[1, 26]	ὃν ἐκβαλὼν ὁ Σέθως ἐβασίλευσεν	ἔτη	νθ καὶ μετ' αὐτὸν ὁ
[1, 21]	ἠρήμωσεν καὶ ἦν ἀφανὴς ἐπ'	ἔτη	πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ τῆς Κύρου
[1, 14]	γενομένους κρατῆσαι τῆς Αἰγύπτου φησὶν	ἔτη	πρὸς τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ
[1, 26]	τῶν ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς τὰ	ἔτη	προστιθείς, τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας
[1, 18]	τοῦ ναοῦ μέχρι Καρχηδόνος (κτίσεως	ἔτη	ρμγ μῆνες η. Τῆς μὲν
[1, 18]	Εἰρώμου βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως	ἔτη	ρνε μῆνες η. Ἐπεὶ δὲ
[1, 21]	καὶ Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ	ἔτη	στιγμα, ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε (Βαλάτορος
[1, 33]	τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν	ἔτη	σχεδὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ
[1, 14]	ἐπιμελῶς γυμνάζων. Ἄρξας δ' ἐννεακαίδεκα	ἔτη	τὸν βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ τοῦτον
[1, 22]	οὐ πίνοντες ἐν (τῷ ἱερῷ.	Ἔτι	γε μὴν ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ
[1, 22]	τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν ἄδειαν.	Ἔτι	γε μὴν τῶν εἰς τὴν
[1, 22]	καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ ἀνόητος,	ἔτι	δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ
[1, 23]	τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς·	ἔτι	δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος
[1, 19]	συστήσας τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι	(ἔτι	ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ τῆς
[1, 12]	τῶν ἄλλων ἱστορεῖν. Πῶς οὖν	ἔτι	θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ μηδὲ τὸ
[1, 15]	μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις	ἔτι	καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς
[1, 19]	ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς	ἔτι	κακοπαθεῖν συστήσας τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ
[1, 1]	ἐν ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν,	ἔτι	μέντοι καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας
[1, 24]	τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν	ἔτι	μοι κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν κατὰ
[1, 13]	Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ ταύτην	ἔτι	τὴν πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν
[1, 33]	δὲ (πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσιν.	Ἔτι	τοίνυν ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον
[1, 26]	ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς πόλεμον	ἑτοίμους	γίνεσθαι τὸν πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν
[1, 12]	γράφειν ὡς ἐκείνων αὐτοῖς χρωμένων	ἐτόλμησαν.	(Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν μὴ
[1, 29]	εἰς τοὺς αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν	ἐτόλμησαν	οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους τοῖς
[1, 35]	πόλει ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς	(ἐτόλμησεν	εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα
[1, 12]	τὸ πλέον ἔχειν ἀξιοῦν πολεμοῦντες	ἐτράπησαν	ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι πολλὰς
[1, 8]	ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ	ἐτῶν.	(Ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς
[1, 26]	πρὸς τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα	ἐτῶν	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς
[1, 1]	ἣν νῦν ἔχομεν κατῴκησε Πεντακισχιλίων	ἐτῶν	ἀριθμὸν ἱστορίαν περιέχουσαν ἐκ τῶν
[1, 17]	τοίνυν παρὰ Τυρίοις ἀπὸ παμπόλλων	ἐτῶν	γράμματα δημοσίᾳ γεγραμμένα καὶ πεφυλαγμένα
[1, 19]	καὶ τὴν πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον	ἐτῶν	ἑβδομήκοντα μέχρι Κύρου τοῦ Περσῶν
[1, 7]	οἱ παρ' ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων	ἐτῶν	ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ πατρὸς εἰσὶν
[1, 16]	δέ ἐστιν ἐκ τῶν εἰρημένων	ἐτῶν	τοῦ χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ
[1, 22]	τὴν μὲν ἡλικίαν ὡς ἑξηκονταὲξ	ἐτῶν,	τῷ δ' ἀξιώματι τῷ παρὰ
[1, 29]	ἡ Αἴγυπτος τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν	εὐάλωτος,	(καὶ οἱ τότε πολέμῳ κρατοῦντες
[1, 24]	τῶν ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν τὴν	εὐγένειαν	(καὶ τὰς πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν,
[1, 23]	ἀλήθειαν πάντως τι πάθος οὐκ	εὔγνωμον	ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ ὅμως εἰς
[1, 29]	καὶ παρεβάλλοντο, πόλιν δὲ κατοικοῦντες	εὐδαίμονα	καὶ χώραν πολλὴν κρείττω τῆς
[1, 25]	ἀπαλλαγέντες ἐπὶ τὴν οἰκείαν πάλιν	εὐδαιμόνησαν,	εἶθ' ἡ τούτων ὑπεναντιότης πολλὴν
[1, 20]	κύριος ἐγένετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ	Εὐειλμαράδουχος.	(Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως
[1, 22]	ὀκνήσω δὲ καὶ τὸν ἐπ'	εὐηθείας	διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς οἴεται, μνήμην
[1, 33]	περὶ τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ	εὔηθες	ἴσως ἂν εἴη διὰ πλειόνων
[1, 28]	ἔσπευδεν. (Τὸ δὲ δὴ πάντων	εὐηθέστατον	ἴδωμεν· πυθόμενος γὰρ ταῦτα καὶ
[1, 23]	Μνασέας καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης	Εὐήμερός	τε καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων
[1, 28]	θάνατον προηπίστατο; (Πῶς δὲ οὐκ	εὐθὺς	ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς
[1, 28]	δεῖν θεομαχεῖν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν	εὐθὺς	ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ Ἆπιν καί
[1, 12]	κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες	εὐθὺς	ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι
[1, 26]	τὰ ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα	εὐθὺς	εἰς Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ
[1, 8]	τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν	εὐθὺς	ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ
[1, 29]	πλεῖστον διέφερον. Ὁ δέ φησιν	εὐθὺς	ὑπακοῦσαι τοῖς ὑπισχνουμένοις, ὅτι τὴν
[1, 22]	δόξω λέγειν. Καὶ ὁ Ὑπεροχίδης	εὐλαβούμενος,	δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη, τοῦτο
[1, 28]	τοὺς θεοὺς ἰδεῖν; Πῶς δ'	εὔλογος	ὁ φόβος τῶν μὴ παρ'
[1, 35]	τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺς ὤμοσαν μηδέποτε	εὐνοήσειν,	λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ
[1, 34]	τε αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ	εὐνοήσειν	μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ
[1, 23]	καὶ Φίλων ὁ πρεσβύτερος καὶ	Εὐπόλεμος	οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον.
[1, 15]	καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς	εὐπραγίαις	ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς
[1, 22]	Παρ' οὐδενὶ δ' ἂν οὗτος	εὑρεθείη	πλὴν μόνοις Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ'
[1, 33]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον	εὑρεῖν	ὀκτὼ καὶ τριάκοντα μυριάδας ἀνθρώπων
[1, 35]	~(Οὗτος οὐδὲ τὸν αὐτὸν ἐκείνοις	εὗρεν	εἰπεῖν βασιλέα, καινότερον δ' ὄνομα
[1, 4]	καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς, οὐδὲν τοιοῦτον	εὑρίσκεται	γενόμενον, ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων
[1, 2]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον	εὑρίσκεται	γράμμα τῆς Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον,
[1, 2]	πρῴην, ὡς ἂν εἴποι τις,	εὕροι	γεγονότα, λέγω δὲ τὰς κτίσεις
[1, 22]	περίβολος λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος,	εὖρος	δὲ πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶς
[1, 18]	ἔτη λδ. Οὗτος ἔχωσε τὸν	Εὐρύχωρον	τόν τε χρυσοῦν κίονα τὸν
[1, 14]	ἐπιθυμίᾳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον.	(Εὑρὼν	δὲ ἐν νομῷ τῷ Σεθροίίτῃ
[1, 12]	τοῦτο φαίνεται καὶ περὶ τὴν	Εὐρώπην	συμβεβηκός, ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων
[1, 22]	Μοσόλλαμος, ἄνθρωπος ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν	εὔρωστος	καὶ τοξότης δὴ πάντων ὁμολογουμένως
[1, 22]	καὶ τῇ περὶ τὸ θεῖον	εὐσεβείᾳ	πάντων ὑπειλημμένος διενεγκεῖν τῶν φιλοσοφησάντων,
[1, 22]	φυλακὴν καὶ τὴν πρὸς θεὸν	εὐσέβειαν	ἀεὶ προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ
[1, 12]	καὶ τὴν κατὰ τούτους παραδεδομένην	εὐσέβειαν	ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ βίου
[1, 25]	ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας διαφερούσης	εὐσεβείας	πρὸς τὴν ὑπ' ἐκείνων νενομισμένην,
[1, 11]	ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας (συγγράφειν τὴν	εὐχέρειαν.	Ἱκανῶς δὲ φανερόν, ὡς οἶμαι,
[1, 33]	περὶ μυριάδας κ. Ὢ τῆς	εὐχερείας·	οὔτε γὰρ πρότερον οἵτινες ἦσαν
[1, 22]	τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας	(εὔχεσθαι	μέχρι τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς
[1, 18]	Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ οὗτος τὰς	ἐφ'	ἑκάστου τῶν βασιλέων πράξεις τὰς
[1, 26]	ὑπὸ τυφλότητος τοῦ πάθους ἠγνόησαν.	~(Ἐφ'	ἑνὸς δὲ πρώτου στήσω τὸν
[1, 22]	ὅτι παρεκελεύετο μὴ διέρχεσθαι τόπον,	ἐφ'	ὃν ὄνος ὀκλάσῃ, καὶ τῶν
[1, 32]	κατὰ τοὺς ὕπνους ἡ Ἶσις	ἐφάνη	τῷ Ἀμενώφει μεμφομένη αὐτόν, ὅτι
[1, 35]	γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα καὶ μῖσος	ἔφερεν,	αὐτοὶ δ' οἱ κτίζοντες τὴν
[1, 18]	τούτῳ παραθήσομαι καὶ Μένανδρον τὸν	Ἐφέσιον.	Γέγραφεν δὲ οὗτος τὰς ἐφ'
[1, 22]	καὶ καταρωμένων αὐτῷ, τί μαίνεσθε,	ἔφη,	κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν
[1, 22]	εἰς τὰς χεῖρας, πῶς γάρ,	ἔφη,	οὗτος τὴν αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ
[1, 14]	ὁ πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν	ἔφη	πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων
[1, 22]	Ὑπεροχίδης εὐλαβούμενος, δι' αὐτὸ γάρ,	ἔφη,	τοῦτο καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι πάντες.
[1, 10]	τὴν μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ	ἔφην,	ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμήνευκα
[1, 25]	ὁρῶντες δὲ ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν	ἐφθόνησαν.	Εἰς τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίας
[1, 6]	ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ περὶ ταύτας	ἐφιλοσόφουν,	Χαλδαῖοι δὲ παρὰ τοῖς Βαβυλωνίοις,
[1, 8]	μήτε πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων	ἐφιλοτιμήθησαν.	(Ἀμέλει καὶ περὶ τοῦ γενομένου
[1, 20]	Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν	ἔφοδον	αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ τῆς δυνάμεως
[1, 32]	δὲ Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα τὴν	ἔφοδον	αὐτῶν εἰς Αἰθιοπίαν φυγεῖν καταλιπόντα
[1, 14]	ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας	ἔφοδον.	(Εὑρὼν δὲ ἐν νομῷ τῷ
[1, 26]	ἐπύθετο τὰ κατὰ τὴν ἐκείνων	ἔφοδον,	οὐ μετρίως συνεχύθη τῆς (παρὰ
[1, 15]	δὲ ὑπὸ τῶν φίλων (διάδημα	ἐφόρει	καὶ ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ
[1, 3]	ἐν τοῖς πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν,	Ἔφορον	δὲ Τίμαιος καὶ Τίμαιον οἱ
[1, 3]	Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ τίνα τρόπον	Ἔφορος	μὲν Ἑλλάνικον ἐν τοῖς πλείστοις
[1, 12]	δοκοῦντες ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν	Ἔφορος,	ὥστε πόλιν οἴεται μίαν εἶναι
[1, 22]	αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ πρόσωπ'	ἐφόρουν	ἐσκληκότα καπνῷ. (Δῆλον οὖν ἐστιν,
[1, 19]	καὶ ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν, ἅπερ	ἔχει	πολλὴν ὁμολογίαν καὶ περὶ τῶν
[1, 15]	οὖν τὰ τοῦ Μανέθω πῶς	ἔχει	πρὸς τὴν τῶν χρόνων τάξιν
[1, 21]	κατέστρεψε τὸν βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον	ἔχει	ταῖς ἡμετέραις βίβλοις τὴν ἀλήθειαν·
[1, 22]	ἂν εἴη λέγειν, ὅσα δ'	ἔχει	τῶν ἐκείνου θαυμασιότητά τινα καὶ
[1, 12]	ἄλλοι τινές, ἢ τὸ πλέον	ἔχειν	ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ
[1, 29]	δὲ ἡμᾶς τῷ Μανεθῶνι χάριν	ἔχειν,	ὅτι ταύτης τῆς παρανομίας οὐχὶ
[1, 2]	ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε καὶ μονιμωτάτην	ἔχειν	τῆς (μνήμης τὴν παράδοσιν· καὶ
[1, 25]	τούτων ὑπεναντιότης πολλὴν αὐτοῖς ἐνεποίησεν	ἔχθραν,	τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας
[1, 29]	καρπούμενοι, διὰ τί ποτ' ἂν	ἐχθροῖς	μὲν πάλαι τὰ δὲ σώματα
[1, 14]	κατέσκαψαν, πᾶσι δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις	ἐχθρότατά	πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν σφάζοντες,
[1, 1]	πῶς τὴν χώραν ἣν νῦν	ἔχομεν	κατῴκησε Πεντακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸν ἱστορίαν
[1, 22]	Εἶτα Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν, πῶς	ἔχομεν	πρὸς τοὺς νόμους, ὅτι πάντα
[1, 19]	τοῖς πατρικοῖς βασιλείοις ἕτερα βασίλεια	ἐχόμενα	ἐκείνων, ὑπὲρ ὧν ἀνάστημα καὶ
[1, 14]	μοι φαίνεται καὶ παλαιᾶς ἱστορίας	ἐχόμενον.	Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ
[1, 14]	κατακλεισθῆναι δ' εἰς τόπον ἀρουρῶν	ἔχοντα	μυρίων (τὴν περίμετρον· Αὔαριν ὄνομα
[1, 19]	παραθήσομαι τὰ τοῦ Βηρώσου τοῦτον	ἔχοντα	(τὸν τρόπον· ἀκούσας δ' ὁ
[1, 8]	τοῖς εἴκοσι βιβλία τοῦ παντὸς	ἔχοντα	χρόνου τὴν ἀναγραφήν, τὰ δικαίως
[1, 9]	διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος	ἔχοντες	ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ
[1, 12]	δὲ ταύτης (ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις	ἔχοντες	ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο
[1, 26]	τὸν τόπον τοῦτον εἰς ἀπόστασιν	ἔχοντες	ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν τινα τῶν
[1, 29]	ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο παρασκευὴν	ἔχοντες	οὔτε τὴν ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν,
[1, 29]	ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας	ἔχοντες	(συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος
[1, 14]	ποιμαίνειν πάτριον ἦν καὶ νομαδικὸν	ἔχοντες	τὸν βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες.
[1, 20]	ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν	ἔχοντος	αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη βασιλεύσας ἔτη
[1, 32]	φάναι, ἐὰν τῶν τοὺς μολυσμοὺς	ἐχόντων	ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι
[1, 34]	ψωροὺς καὶ ἄλλα νοσήματά τινα	ἐχόντων	εἰς τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν
[1, 29]	οὐ σφόδρα τῆς χώρας ἐμπείρως	ἐχόντων,	ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ μὲν
[1, 12]	πατέρες καίτοι πολλὰς τῆς χώρας	ἐχούσης	μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ
[1, 35]	καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο πᾶσι περιβόητον;	(Ἐχρῆν	δὲ καὶ τοῦ νομοθέτου μὴ
[1, 26]	μάρτυρι (μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς ἀρχαιότητος	ἐχρησάμην.	Ὁ γὰρ Μανεθὼς οὗτος ὁ
[1, 14]	δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως	ἐχρήσαντο	τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ
[1, 6]	μάλιστα δὴ τῶν Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων	ἐχρήσαντο	Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε τὰς
[1, 2]	τε καὶ ζήτησις, εἰ γράμμασιν	ἐχρῶντο,	καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ
[1, 22]	δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ	(ἔχω	εἰπεῖν ὁπότεροι παρὰ τῶν ἑτέρων
[1, 22]	πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ πηχῶν ρ,	ἔχων	διπλᾶς πύλας, ἐν ᾧ βωμός
[1, 27]	υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης καὶ αὐτὸς	ἔχων	δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ δύο
[1, 15]	καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν καὶ ναυτικὴν	ἔχων	δύναμιν τὸν μὲν ἀδελφὸν Ἅρμαϊν
[1, 22]	ὁ δὲ νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον	ἔχων	ἐθισμόν. (Τὸ δὲ συμβὰν πλὴν
[1, 29]	παῖς τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας	ἔχων	εἰς τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ
[1, 5]	τῶν πράξεων ἢ τῶν γεγραφότων	ἐχώρησαν	ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ νομίζοντες. (Ὅλως δὲ
[1, 25]	σεμνότητα τῆς ἡμετέρας θεολογίας οὐκ	(ἐχώρησαν,	ὁρῶντες δὲ ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν
[1, 18]	νγ ἐβασίλευσεν ἔτη λδ. Οὗτος	ἔχωσε	τὸν Εὐρύχωρον τόν τε χρυσοῦν
[1, 14]	ὅπως τήν τε κτῆσιν ἅπασαν	ἔχωσιν	ἐν ὀχυρῷ καὶ τὴν (λείαν
[1, 13]	ἔτι τὴν πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες	ἔχωσιν	τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι
[1, 14]	ἐλέγχει τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ' ἀγνοίας	ἐψευσμένον.	(Οὗτος δὴ τοίνυν ὁ Μάνεθως
[1, 6]	ἡμετέρων προγόνων ὅτι τὴν αὐτήν,	ἐῶ	γὰρ λέγειν εἰ καὶ πλείω
[1, 2]	τε καὶ Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν,	ἐῶ	γὰρ νῦν ἡμᾶς ἐκείνοις συγκαταλέγειν,
[1, 28]	τράγον καὶ κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους,	ἑώρα.	Τοὺς οὐρανίους δὲ πῶς ἐδύνατο;
[1, 28]	καὶ πρότερος αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος	ἑωράκει.	Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί
[1, 8]	ἡδέως. (Ἤδη οὖν πολλοὶ πολλάκις	ἑώρανται	τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ παντοίων
[1, 9]	τῶν παρ' ἡμῖν Γαλιλαίων ὀνομαζομένων	ἕως	ἀντέχειν δυνατὸν ἦν, ἐγενόμην δὲ
[1, 22]	πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας,	ἕως	αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι
[1, 31]	καὶ δῆλον δ' ὅτι Μανεθὼς	ἕως	μὲν ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς