HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe, Contra Apion, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 232 formes différentes pour 298 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[1, 14]   αὐτῶν ἐποίησαν, ᾧ ὄνομα ἦν Σάλιτις. Καὶ οὗτος ἐν τῇ Μέμφιδι

[1, 22]   αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ

[1, 22]   καὶ τῶν μὲν ζημίαν τοῖς σατράπαις ἐξέτινον, περί τινων δὲ καὶ

[1, 19]   αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ τεταγμένος σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς

[1, 22]   ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων καὶ σατραπῶν οὐ δύνανται μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ,

[1, 22]   φιλοσοφίαν ὁμοίως διελθεῖν οὐ χεῖρον. Σαφῶς δ' ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν

[1, 18]   τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα σαφῶς ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ'

[1, 20]   βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ τῶν Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως

[1, 8]   δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων εἰσὶ

[1, 26]   καὶ τοῖς αὐτοῖς ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων χρώμενοι διετέλουν καὶ

[1, 14]   (Εὑρὼν δὲ ἐν νομῷ τῷ Σεθροίίτῃ πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν πρὸς

[1, 26]   ἔτη μέχρι τῶν δύο ἀδελφῶν Σέθω καὶ Ἑρμαίου, ὧν τὸν μὲν

[1, 26]   τὰ ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν Σέθω τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς

[1, 26]   καὶ Ἑρμαίου, ὧν τὸν μὲν Σέθων Αἴγυπτον, τὸν δὲ Ἕρμαιον Δαναὸν

[1, 26]   μετονομασθῆναί φησιν, ὃν ἐκβαλὼν ὁ Σέθως ἐβασίλευσεν ἔτη νθ καὶ μετ'

[1, 15]   λέγει γάρ, ὅτι ὁ μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ὁ

[1, 15]   καὶ (μῆνας ἕξ. Τοῦ δὲ Σέθως ὁ καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν καὶ

[1, 15]   Αἰγύπτου γράψας βιβλίον ἔπεμψε τῷ Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ πάντα καὶ ὅτι

[1, 22]   βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ ταχέως ἀποπλεῖν

[1, 22]   καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Δημήτριον, Σελεύκου δὲ γαμεῖν αὐτὴν οὐ θελήσαντος,

[1, 20]   συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα

[1, 9]   ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης ὁ σεμνότατος, αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας.

[1, 25]   περὶ θεῶν μιμήσασθαι μὲν τὴν σεμνότητα τῆς ἡμετέρας θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν,

[1, 2]   θέλοντες παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου σεμνύνονται μαθεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ ἀπ'

[1, 14]   υκ καθ' ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ σὼς ποιμήν ἐστι

[1, 14]   δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ τῆς υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ

[1, 3]   πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν τοῖς περὶ Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον

[1, 14]   κατὰ θέρειαν ἤρχετο τὰ μὲν σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ δὲ

[1, 9]   ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες, εἴ τι κατ' ἄγνοιαν ἢ

[1, 22]   δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον ἔβαλε

[1, 26]   ἵνα πρὸς κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν τότε τῶν ποιμένων

[1, 22]   τῆς πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν ἐστιν· Ἱερουσαλήμην γὰρ αὐτὴν καλοῦσιν.

[1, 12]   δὲ διὰ γειτονίαν καὶ τὸ Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν εἰς τὸν Πόντον

[1, 22]   εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ μὲν

[1, 22]   εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν ὀνείροις ἴσα σοι δόξω λέγειν. Καὶ ὁ Ὑπεροχίδης

[1, 17]   ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ ὁ Σολομὼν ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ δὴ

[1, 17]   κρείττων ἐν τούτοις ἦν ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ

[1, 18]   ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἃ ἐπέταττε Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ

[1, 17]   κατασκευήν. (Τὸν δὲ τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι φασὶ πρὸς τὸν Εἴρωμον

[1, 17]   προβαλεῖν, ἃ μὴ λύσαντα τὸν Σολομῶνα πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι χρήματα.

[1, 17]   εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου μὲν εἴκοσι καὶ

[1, 17]   φίλος ἦν τοῦ βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος πατρικὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος.

[1, 17]   ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ βασιλέως ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν

[1, 22]   αὐτὸν μεμνῆσθαι τῷ καὶ τὰ Σόλυμα ὄρη ἐν τῇ ἡμετέρᾳ εἶναι

[1, 26]   τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν

[1, 22]   στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι

[1, 22]   τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ περὶ τὸ

[1, 22]   τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος

[1, 26]   δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως (κατά τε σοφίαν καὶ πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων. Εἰπεῖν

[1, 9]   ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος,

[1, 17]   αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ τῆς σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις

[1, 22]   τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν ἐν

[1, 26]   Τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς

[1, 28]   αὐτῷ τέχνης οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς ἦν ὁ μάντις, δι' οὗ

[1, 2]   ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ

[1, 17]   ἦν ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ

[1, 32]   ἔγκυον, ἣν κρυβομένην ἔν τισι σπηλαίοις τεκεῖν παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν

[1, 33]   τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον καὶ μετὰ ταῦτα

[1, 23]   Τῷ μὲν γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ

[1, 18]   τῶν παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας τὴν ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν

[1, 4]   τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι

[1, 12]   καπηλείας καὶ (περὶ τὰς ἐμπορίας σπουδὴ διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν

[1, 22]   δὲ πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα σταδίων τὴν περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι μὲν

[1, 22]   (μετέστησαν διὰ τὴν ἐν Συρίᾳ στάσιν. Ὁ δὲ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ

[1, 18]   ξύλα εἰς τὰς τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών τε τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ

[1, 26]   ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ πρώτου στήσω τὸν λόγον, ᾧ καὶ μάρτυρι

[1, 21]   Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ ἔτη στιγμα, ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν

[1, 26]   εἰς Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ πλήθει τῶν Αἰγυπτίων ἀνήχθη·

[1, 22]   ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν ἀπὸ στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις

[1, 22]   ποιουμένου δὲ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ περὶ τὴν Ἀντιόχειαν

[1, 22]   ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις, τοῦτο παραθήσομαι. (Λέγει δ'

[1, 3]   Ὅπου γε περὶ τῆς Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων

[1, 2]   τῆς Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν

[1, 32]   φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν δὲ Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα

[1, 12]   μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες. Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν καὶ

[1, 2]   τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία τε

[1, 15]   πάλιν Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς

[1, 28]   ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ

[1, 22]   ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος,

[1, 34]   ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς

[1, 22]   ὁ Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται τῷ

[1, 22]   ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν εἰς

[1, 26]   αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς

[1, 9]   καὶ γὰρ τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον

[1, 29]   ὅτι οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ ἀμαχεὶ στρατοπέδῳ διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν οὖν τὸν

[1, 33]   πόθεν ἦσαν αἱ τοσαῦται τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ

[1, 28]   Εἶτα τοὺς μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι λέγει, τὸν βασιλέα δὲ

[1, 14]   κράτος ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ

[1, 8]   πολλοὶ πολλάκις ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ παντοίων θανάτων τρόπους ἐν

[1, 22]   παρέργως ἀλλὰ περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον, ἐξ οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς

[1, 3]   τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ περὶ τῶν Ἀργολικῶν οἱ

[1, 23]   τὴν περὶ τῶν διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ τὸν αὐτὸν μὲν ἦν

[1, 13]   ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν καὶ διὰ τὴν συγγένειαν ἐν ταῖς αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων

[1, 29]   πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος ὄντες.

[1, 22]   συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος, οὐ παρέργως ἀλλὰ περὶ αὐτῶν

[1, 23]   πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς

[1, 22]   ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν ἄδειαν.

[1, 22]   ἐξέτινον, περί τινων δὲ καὶ συγγνώμης μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον

[1, 22]   (Αὐτοῦ μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα, πολλοὶ δὲ τὰ περὶ αὐτὸν

[1, 12]   ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν

[1, 22]   μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος

[1, 8]   πάντα τὰ παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην· λόγους

[1, 19]   εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς

[1, 3]   ἀκριβεστάτην τὴν καθ' αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας

[1, 32]   γὰρ οὗτος Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ προσθεὶς ταὐτὸ ὄνομα τοῦ

[1, 8]   ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε

[1, 2]   Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ τοὺς

[1, 2]   παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι

[1, 11]   βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας (συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς δὲ φανερόν,

[1, 12]   πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν τι βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ

[1, 23]   ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις

[1, 12]   οὕτως ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες ἀκριβέστατοι συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε πόλιν

[1, 5]   πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ πρὸς ταύτῃ θετέον

[1, 5]   δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ

[1, 11]   ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας τῆς

[1, 20]   ἐν ᾗ μέμφεται τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως

[1, 13]   παράσχω, τότε καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας,

[1, 3]   οὐ παρ' αὐτῶν ἂν τῶν συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως

[1, 23]   δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν συγγραφέων τὸ ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ

[1, 1]   διὰ τῆς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις

[1, 8]   καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων εἰσὶ παρ'

[1, 2]   καὶ Χαλδαίων γενομένους μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν εἶναι

[1, 7]   διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα τῆς τε γαμετῆς

[1, 2]   ἐῶ γὰρ νῦν ἡμᾶς ἐκείνοις συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε

[1, 17]   οὐ λόγος ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς

[1, 22]   ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν,

[1, 26]   τῶν λογίων ἱερέων φησὶ λέπρᾳ συγκεχυμένους. Τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν

[1, 31]   τι τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ καὶ μεταξύ τις

[1, 26]   (παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν συγκρύψαι τὰ ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν

[1, 6]   τῶν κοινῶν ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ. Περὶ

[1, 35]   φησὶ γὰρ εἰς τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο

[1, 28]   οἷόν τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως

[1, 22]   ᾧ βωμός ἐστι τετράγωνος ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν

[1, 9]   ἦν, ἐγενόμην δὲ παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί με διὰ φυλακῆς

[1, 16]   τῶν εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι

[1, 34]   ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν εἰς τὴν

[1, 22]   ὀχυρωτάτην πασῶν, ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι'

[1, 28]   ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς

[1, 27]   καὶ αὐτὸς ἔχων δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ δύο τοῖς ποιμέσι καὶ

[1, 22]   φαῦλον ἔχων ἐθισμόν. (Τὸ δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς ἄλλους πάντας

[1, 14]   δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι

[1, 24]   οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο πολλοῖς συμβέβηκε διὰ τὴν ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι

[1, 2]   πᾶν γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός, εἴ γε δεῖ μὴ ταῖς

[1, 12]   φαίνεται καὶ περὶ τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων πόλεως,

[1, 28]   τῶν θεῶν προορώμενον καὶ τὰ συμβησόμενα περὶ τὴν Αἴγυπτον, τῷ δὲ

[1, 28]   φόβος τῶν μὴ παρ' αὐτὸν συμβησομένων κακῶν; Ἦ τι χεῖρον ἔδει

[1, 34]   δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν

[1, 34]   ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ χείρονα (θεῶν τε

[1, 28]   εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς τὴν Αὔαριν

[1, 26]   ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες τοῖς μιαροῖς καὶ τῆς

[1, 29]   (καὶ τὴν παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ τίνος

[1, 26]   καὶ τῶν ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ

[1, 35]   ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως; Ἀλλ' ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον εἴληφε μέγεθος,

[1, 19]   τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ

[1, 14]   τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο δέ

[1, 21]   Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ σύμπας χρόνος ἔτη νδ καὶ τρεῖς

[1, 9]   ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον,

[1, 33]   λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ Μωσεῖ καὶ τὸν

[1, 33]   κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν

[1, 22]   ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ' ἀναστὰς εἰς

[1, 17]   αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ

[1, 31]   φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν ἐν τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα πρὸς τοὺς ὁμοίως

[1, 31]   μεταξύ τις ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς

[1, 31]   ὑφ' ἡμῶν. (Ὅτι δὲ οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ τὸ σῶμα

[1, 31]   ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς

[1, 8]   οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως

[1, 33]   τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ' αὐτοῖς τὰ δόξαντα

[1, 21]   Πέρσης τὸ κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ τοῖς

[1, 20]   κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται

[1, 20]   ἐκεῖνος κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις

[1, 3]   καὶ Φίλιστον ἢ Καλλίαν Τίμαιος συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ περὶ τῶν

[1, 21]   χώρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει ταῖς ἡμετέραις βίβλοις τὴν

[1, 2]   καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα, πάντες συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων γενομένους

[1, 26]   ἱερὰ ζῷα εὐθὺς εἰς Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ πλήθει

[1, 26]   τοιαῦτα. Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως

[1, 31]   δ' ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς

[1, 26]   σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ πλήθους (μυριάδας

[1, 26]   Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος μετὰ

[1, 18]   τῇ Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς

[1, 34]   λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ'

[1, 34]   βωμούς, οἷς ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ τῶν ἄλλων τὰ δοχθέντα

[1, 22]   πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος,

[1, 22]   ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν

[1, 29]   οἰκείων αὐτοῖς καὶ τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα μηδὲ τοῦ πολέμου τὸν

[1, 28]   πάντα δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων,

[1, 26]   πάντα δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων.

[1, 29]   μηδὲ τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ τοὺς μιαροὺς εἰς

[1, 26]   ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ'

[1, 34]   τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς

[1, 22]   Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ'

[1, 26]   (καὶ τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας

[1, 19]   λαὸν ἀναστήσας εἰς Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ καὶ τὴν πόλιν ἐρημωθῆναι

[1, 19]   ἐποιήσατο. Τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν

[1, 33]   τοῦ πλήθους ἀριθμὸς καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου λέγοντος,

[1, 3]   ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι περὶ τῶν

[1, 1]   βίβλων διὰ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς

[1, 8]   προφῆται τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν ἐν τρισὶ καὶ δέκα βιβλίοις·

[1, 27]   μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ ψεύδεται

[1, 31]   τοὺς ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ τισι τῶν

[1, 31]   νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός

[1, 20]   τῇ μάχῃ καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος

[1, 33]   νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος

[1, 20]   φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ τούτου συνελθόντες οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ τὴν

[1, 31]   ἱερέων ἕνα διὰ τὴν λέπραν συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ' ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς

[1, 33]   Χαιρήμων ὡς ἐν ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον

[1, 26]   προθύμως εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ μετ' οὐ πολὺ ἧκον

[1, 9]   πρῶτον δεδεμένον, αὖθις δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς

[1, 26]   ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ' Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν

[1, 9]   τισι πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς οὕτως ἐποιησάμην τῶν πράξεων τὴν

[1, 22]   ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς διαδόχοις

[1, 22]   μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ

[1, 19]   ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις

[1, 19]   ὑπερβολὴν ὡς μεγάλα καὶ ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν δὲ τοῖς

[1, 26]   τὴν ἐκείνων ἔφοδον, οὐ μετρίως συνεχύθη τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος

[1, 26]   τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν συνεχώρησεν· ἔστι δ' ἡ πόλις κατὰ

[1, 17]   εἰς φιλίαν ἡ τῆς σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις ἀνταπέστελλον

[1, 35]   ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν περὶ

[1, 22]   τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών τινας τῶν

[1, 35]   πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ συνῆκεν, ὅτι ἱεροσυλεῖν οὐ κατὰ τὴν

[1, 22]   ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει τις μετὰ τῶν ἄλλων τῶν

[1, 17]   νήσῳ χώσας τὸν μεταξὺ τόπον συνῆψε τῇ πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν

[1, 32]   τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν

[1, 8]   προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες τῷ τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν

[1, 9]   τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ

[1, 29]   ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ συνίησιν ἀπιθάνως ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ

[1, 7]   πάλιν ἐκ τῶν ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας.

[1, 28]   συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον,

[1, 26]   συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας καὶ πλεῖστα

[1, 22]   ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ γένος

[1, 20]   Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ συντάξας τὰ ἔξω τῆς πόλεως τείχη

[1, 19]   τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας τισὶ τῶν φίλων μετὰ τῆς

[1, 33]   ἴδιον ὡς τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν εἶναι λέγει

[1, 35]   εἰπεῖν βασιλέα, καινότερον δ' ὄνομα συντέθεικεν καὶ παρεὶς ἐνύπνιον καὶ προφήτην

[1, 34]   ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ

[1, 2]   διαμνημονευομένην ἐκ τῶν ᾀσμάτων ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν

[1, 14]   τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ οὕτως συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν

[1, 31]   ὄνειδός τε καὶ βλάβην νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὔνομα λίαν

[1, 33]   τοσοῦτον, οἱ δὲ τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ'

[1, 27]   καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ Μανεθὼς

[1, 6]   θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται, πειράσομαι συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ

[1, 1]   τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι συντόμως τῶν μὲν λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν

[1, 22]   δὲ πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου τι μᾶλλον ὧν εἶχεν.

[1, 22]   γὰρ πασῶν τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ (λίμνη πλατυτέρα καὶ μείζων καθέστηκεν.

[1, 22]   Φοινίκην (μετέστησαν διὰ τὴν ἐν Συρίᾳ στάσιν. Ὁ δὲ αὐτὸς οὗτος

[1, 14]   τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ τὴν Ἀσσυρίων

[1, 22]   ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν εἰς Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς

[1, 33]   μάχῃ καὶ τοὺς Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας περὶ

[1, 23]   ὢν Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως Ἑκαταῖος μὲν

[1, 20]   Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι καὶ τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος

[1, 32]   ἐκδιῶξαι τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι μυριάδας καὶ

[1, 19]   Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς περὶ τὴν Συρίαν τὴν κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην

[1, 22]   ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ τῶν

[1, 29]   ὁ δὲ καὶ μέχρι τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ

[1, 29]   κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι τῆς Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ παντάπασίν ἐστιν

[1, 28]   πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ

[1, 22]   ἦν Ἰουδαῖος ἐκ τῆς κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν

[1, 27]   αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς Συρίας. (Ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα

[1, 19]   δέ φησι τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς

[1, 22]   οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ

[1, 22]   τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ Σύριοι οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ

[1, 2]   φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τε τὸν Σύριον καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα, πάντες

[1, 22]   μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ

[1, 22]   τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι·

[1, 14]   τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι μέγαν (καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ δὲ

[1, 19]   Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων καὶ Σύρων καὶ τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον

[1, 7]   αὐτῆς Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου ποτὲ σύστημα τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ

[1, 19]   οὐ δυνάμενος αὐτὸς ἔτι κακοπαθεῖν συστήσας τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι (ἔτι

[1, 1]   Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς ὑπὸ δυσμενείας ὑπό

[1, 26]   χρώμενοι διετέλουν καὶ θύτας καὶ σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς καὶ προφήτας ἠνάγκαζον

[1, 14]   ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ καὶ τὰ τέκνα

[1, 25]   ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος

[1, 33]   δὴ τοῦ πλήθους ἀριθμὸς καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου

[1, 29]   Αἴγυπτον καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν οὐ σφόδρα τῆς χώρας ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς

[1, 21]   ἀρχαιότητος. Τοῖς μὲν οὖν μὴ σφόδρα φιλονείκοις ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω τὰ προειρημένα.

[1, 33]   γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν ἔτη σχεδὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν

[1, 23]   κατὰ τὴν ἱστορίαν ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν ἐν τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον

[1, 2]   νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ

[1, 28]   διακειμένων πῶς οἷόν τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς δὲ παρήκουσεν

[1, 26]   τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ

[1, 22]   ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης χώρας

[1, 2]   διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς

[1, 22]   τε καί τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς

[1, 10]   τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ ἐν σχολῇ μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες κατηγορίας

[1, 9]   ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης

[1, 2]   χρόνου δύναιτό τις ἂν δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ' ἐν ἱεροῖς οὔτ'

[1, 17]   ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς

[1, 31]   δηλοῖ τὸν ἐκ τοῦ ὕδατος σωθέντα Μωσῆν· τὸ γὰρ ὕδωρ οἱ

[1, 31]   συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ τὸ σῶμα κεχρημένος ἦν, ἐκ τῶν λεγομένων

[1, 27]   ὕστερον τῶν Αἰγυπτίων οἱ τὰ σώματα λελωβημένοι, καὶ ὅτι ἐκ τούτων

[1, 29]   ἐχθροῖς μὲν πάλαι τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς μηδὲ τῶν οἰκείων

[1, 26]   τὸν βασιλέα πάντας τοὺς τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν

[1, 31]   καὶ τὸ βραχύτατόν τι τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ

[1, 28]   οὐκ ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ μυριάδας τῶν λεπρῶν

[1, 14]   γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ σὼς ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες κατὰ

[1, 34]   ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι αὐτούς. (Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ

[1, 22]   γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν περὶ τῆς ἡμετέρας

[1, 22]   πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος ἄνθρωποί τινες νόμων

[1, 22]   ἀνδρὸς ἐν τῇ διαίτῃ καὶ σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι δὲ τοῖς βουλομένοις

Livre, Chap.
[1, 14]	αὐτῶν ἐποίησαν, ᾧ ὄνομα ἦν	Σάλιτις.	Καὶ οὗτος ἐν τῇ Μέμφιδι
[1, 22]	αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν ὁ	Σάμιος	ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ
[1, 22]	καὶ τῶν μὲν ζημίαν τοῖς	σατράπαις	ἐξέτινον, περί τινων δὲ καὶ
[1, 19]	αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ τεταγμένος	σατράπης	ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς
[1, 22]	ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων καὶ	σατραπῶν	οὐ δύνανται μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ,
[1, 22]	φιλοσοφίαν ὁμοίως διελθεῖν οὐ χεῖρον.	Σαφῶς	δ' ἴσθι, εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν
[1, 18]	τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα	σαφῶς	ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ'
[1, 20]	βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ τῶν Βηρώσου	σαφῶς	ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως
[1, 8]	δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο	σαφῶς	συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων εἰσὶ
[1, 26]	καὶ τοῖς αὐτοῖς ὀπτανίοις τῶν	σεβαστευομένων	ἱερῶν ζῴων χρώμενοι διετέλουν καὶ
[1, 14]	(Εὑρὼν δὲ ἐν νομῷ τῷ	Σεθροίίτῃ	πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν πρὸς
[1, 26]	ἔτη μέχρι τῶν δύο ἀδελφῶν	Σέθω	καὶ Ἑρμαίου, ὧν τὸν μὲν
[1, 26]	τὰ ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν	Σέθω	τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς
[1, 26]	καὶ Ἑρμαίου, ὧν τὸν μὲν	Σέθων	Αἴγυπτον, τὸν δὲ Ἕρμαιον Δαναὸν
[1, 26]	μετονομασθῆναί φησιν, ὃν ἐκβαλὼν ὁ	Σέθως	ἐβασίλευσεν ἔτη νθ καὶ μετ'
[1, 15]	λέγει γάρ, ὅτι ὁ μὲν	Σέθως	ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ὁ
[1, 15]	καὶ (μῆνας ἕξ. Τοῦ δὲ	Σέθως	ὁ καὶ Ῥαμέσσης ἱππικὴν καὶ
[1, 15]	Αἰγύπτου γράψας βιβλίον ἔπεμψε τῷ	Σεθώσει	δηλῶν αὐτῷ πάντα καὶ ὅτι
[1, 22]	βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας εἰς	Σελεύκειαν	φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ ταχέως ἀποπλεῖν
[1, 22]	καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Δημήτριον,	Σελεύκου	δὲ γαμεῖν αὐτὴν οὐ θελήσαντος,
[1, 20]	συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ	Σεμιράμεως	τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα
[1, 9]	ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης ὁ	σεμνότατος,	αὐτὸς ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας.
[1, 25]	περὶ θεῶν μιμήσασθαι μὲν τὴν	σεμνότητα	τῆς ἡμετέρας θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν,
[1, 2]	θέλοντες παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου	σεμνύνονται	μαθεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ ἀπ'
[1, 14]	υκ καθ' ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα	σημαίνει,	τὸ δὲ σὼς ποιμήν ἐστι
[1, 14]	δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς	σημαίνεσθαι	διὰ τῆς υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ
[1, 3]	πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν	Σικελικῶν	τοῖς περὶ Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον
[1, 14]	κατὰ θέρειαν ἤρχετο τὰ μὲν	σιτομετρῶν	καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ δὲ
[1, 9]	ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ	σιωπήσαντες,	εἴ τι κατ' ἄγνοιαν ἢ
[1, 22]	δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις,	σιωπήσας	καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον ἔβαλε
[1, 26]	ἵνα πρὸς κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ	σκέπην	ἀπομερίσῃ, τὴν τότε τῶν ποιμένων
[1, 22]	τῆς πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ	σκολιόν	ἐστιν· Ἱερουσαλήμην γὰρ αὐτὴν καλοῦσιν.
[1, 12]	δὲ διὰ γειτονίαν καὶ τὸ	Σκυθικὸν	ὑπὸ τῶν εἰς τὸν Πόντον
[1, 22]	εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ τί	σοι	δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ μὲν
[1, 22]	εἶπεν, Ὑπεροχίδη, θαυμαστὸν ὀνείροις ἴσα	σοι	δόξω λέγειν. Καὶ ὁ Ὑπεροχίδης
[1, 17]	ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ ὁ	Σολομὼν	ἄλλοις τε πολλοῖς καὶ δὴ
[1, 17]	κρείττων ἐν τούτοις ἦν ὁ	Σολομὼν	καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ
[1, 18]	ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἃ ἐπέταττε	Σολομὼν	ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ
[1, 17]	κατασκευήν. (Τὸν δὲ τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων	Σολομῶνα	πέμψαι φασὶ πρὸς τὸν Εἴρωμον
[1, 17]	προβαλεῖν, ἃ μὴ λύσαντα τὸν	Σολομῶνα	πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι χρήματα.
[1, 17]	εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ	Σολομῶνι	λαμπρότητα χρυσίου μὲν εἴκοσι καὶ
[1, 17]	φίλος ἦν τοῦ βασιλέως ἡμῶν	Σολομῶνος	πατρικὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος.
[1, 17]	ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ	Σολομῶνος	τοῦ βασιλέως ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν
[1, 22]	αὐτὸν μεμνῆσθαι τῷ καὶ τὰ	Σόλυμα	ὄρη ἐν τῇ ἡμετέρᾳ εἶναι
[1, 26]	τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ δὲ	Σολυμῖται	κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν
[1, 22]	στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν	Σολύμοις	ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι
[1, 22]	τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν,	σοφίᾳ	δὲ καὶ τῇ περὶ τὸ
[1, 22]	τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ ἐπὶ	σοφίᾳ	μάλιστα τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος
[1, 26]	δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως (κατά τε	σοφίαν	καὶ πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων. Εἰπεῖν
[1, 9]	ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ τῆς Ἑλληνικῆς	σοφίας	μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος,
[1, 17]	αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ τῆς	σοφίας	συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις
[1, 22]	τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς	σοφίας.	Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν ἐν
[1, 26]	Τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν	σοφὸν	καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς
[1, 28]	αὐτῷ τέχνης οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ	σοφὸς	ἦν ὁ μάντις, δι' οὗ
[1, 2]	ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν	σοφωτάτων	(ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ
[1, 17]	ἦν ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα	σοφώτερος.	Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ
[1, 32]	ἔγκυον, ἣν κρυβομένην ἔν τισι	σπηλαίοις	τεκεῖν παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν
[1, 33]	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν ἐν	σπηλαίῳ	τινὶ γεγενημένον καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 23]	Τῷ μὲν γὰρ ἐδόξαμεν καὶ	σπουδαίας	εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ
[1, 18]	τῶν παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων	σπουδάσας	τὴν ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν
[1, 4]	τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὴ	σπουδασθῆναι	παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι
[1, 12]	καπηλείας καὶ (περὶ τὰς ἐμπορίας	σπουδὴ	διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν
[1, 22]	δὲ πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα	σταδίων	τὴν περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι μὲν
[1, 22]	(μετέστησαν διὰ τὴν ἐν Συρίᾳ	στάσιν.	Ὁ δὲ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ
[1, 18]	ξύλα εἰς τὰς τῶν ἱερῶν	στέγας,	καθελών τε τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ
[1, 26]	ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ πρώτου	στήσω	τὸν λόγον, ᾧ καὶ μάρτυρι
[1, 21]	Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ ἔτη	στιγμα,	ὧν μεταξὺ ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν
[1, 26]	εἰς Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι τῷ	στόλῳ	καὶ πλήθει τῶν Αἰγυπτίων ἀνήχθη·
[1, 22]	ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν ἀπὸ	στομάτων	ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις
[1, 22]	ποιουμένου δὲ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος	στρατείαν	αὐτοῦ τὰ περὶ τὴν Ἀντιόχειαν
[1, 22]	ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου κατὰ τὴν	στρατείαν	γενομένοις, τοῦτο παραθήσομαι. (Λέγει δ'
[1, 3]	Ὅπου γε περὶ τῆς Περσικῆς	στρατείας	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ πραχθέντων
[1, 2]	τῆς Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	στρατείας	τῷ χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν
[1, 32]	φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον	στρατεῦσαι.	(Τὸν δὲ Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα
[1, 12]	μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι	στρατεύσαντες.	Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν καὶ
[1, 2]	τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι	στρατευσάντων	ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία τε
[1, 15]	πάλιν Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους	στρατεύσας	ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς
[1, 28]	ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς	στρατιᾶς	καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ
[1, 22]	ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς	στρατιώταις	ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος,
[1, 34]	ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς	στρατιώταις	τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς
[1, 22]	ὁ Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων τῇ	Στρατονίκῃ	τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται τῷ
[1, 22]	ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ	Στρατονίκην,	ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν εἰς
[1, 26]	αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον δὲ καὶ	στρατόπεδον	Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς
[1, 9]	καὶ γὰρ τὰ κατὰ τὸ	στρατόπεδον	τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον
[1, 29]	ὅτι οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ ἀμαχεὶ	στρατοπέδῳ	διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν οὖν τὸν
[1, 33]	πόθεν ἦσαν αἱ τοσαῦται τοῦ	στρατοῦ	μυριάδες εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ
[1, 28]	Εἶτα τοὺς μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι	στρατοῦ	μυριάσι λέγει, τὸν βασιλέα δὲ
[1, 14]	κράτος ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα μυριάσι	στρατοῦ	προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ
[1, 8]	πολλοὶ πολλάκις ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων	στρέβλας	καὶ παντοίων θανάτων τρόπους ἐν
[1, 22]	παρέργως ἀλλὰ περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων	συγγέγραφε	βιβλίον, ἐξ οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς
[1, 3]	τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας	συγγεγραφότες	ἢ περὶ τῶν Ἀργολικῶν οἱ
[1, 23]	τὴν περὶ τῶν διαδόχων ἱστορίαν	συγγεγραφὼς	κατὰ τὸν αὐτὸν μὲν ἦν
[1, 13]	ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν καὶ διὰ τὴν	συγγένειαν	ἐν ταῖς αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων
[1, 29]	πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες	(συγγενείας	τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθος ὄντες.
[1, 22]	συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου	συγγενόμενος,	οὐ παρέργως ἀλλὰ περὶ αὐτῶν
[1, 23]	πολὺ τῆς ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς	συγγιγνώσκειν	ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς
[1, 22]	ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως αὐτοῖς	(συγγνόντα	τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν ἄδειαν.
[1, 22]	ἐξέτινον, περί τινων δὲ καὶ	συγγνώμης	μετελάμβανον. Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον
[1, 22]	(Αὐτοῦ μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται	σύγγραμμα,	πολλοὶ δὲ τὰ περὶ αὐτὸν
[1, 12]	ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν τοῖς	συγγράμμασι	μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν
[1, 22]	μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν	συγγράμμασι.	(Πυθαγόρας τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος
[1, 8]	πάντα τὰ παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι	συγγράμματα	(τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην· λόγους
[1, 19]	εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς	συγγραφάς.	(Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς
[1, 3]	ἀκριβεστάτην τὴν καθ' αὑτὸν ἱστορίαν	συγγράφειν.	~(Αἰτίαι δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας
[1, 32]	γὰρ οὗτος Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν	συγγράφειν	καὶ προσθεὶς ταὐτὸ ὄνομα τοῦ
[1, 8]	ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας περὶ τούτων	συγγράφειν,	οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε
[1, 2]	Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες	συγγράφειν	παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ τοὺς
[1, 2]	παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ	συγγράφειν	(τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι
[1, 11]	βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας	(συγγράφειν	τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς δὲ φανερόν,
[1, 12]	πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς	συγγράφειν	τι βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ
[1, 23]	ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων	συγγραφεῖς·	ἔτι δὲ πρὸς τοῖς εἰρημένοις
[1, 12]	οὕτως ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες ἀκριβέστατοι	συγγραφεῖς,	ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε πόλιν
[1, 5]	πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία τοῖς	συγγραφεῦσι.	(Δευτέραν δὲ πρὸς ταύτῃ θετέον
[1, 5]	δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς	συγγραφεῦσι	τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ
[1, 11]	ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ τοῖς Ἑλληνικοῖς	συγγραφεῦσιν.	(Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας τῆς
[1, 20]	ἐν ᾗ μέμφεται τοῖς Ἑλληνικοῖς	συγγραφεῦσιν	ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως
[1, 13]	παράσχω, τότε καὶ τῶν Ἑλλήνων	συγγραφέων	ἀποφανῶ τοὺς μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας,
[1, 3]	οὐ παρ' αὐτῶν ἂν τῶν	συγγραφέων	μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως
[1, 23]	δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν	συγγραφέων	τὸ ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ
[1, 1]	διὰ τῆς περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν	συγγραφῆς,	κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις
[1, 8]	καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο σαφῶς	συγγραφόντων,	(οὐ μυριάδες βιβλίων εἰσὶ παρ'
[1, 2]	καὶ Χαλδαίων γενομένους μαθητὰς ὀλίγα	συγγράψαι,	καὶ ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν εἶναι
[1, 7]	διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα	συγγράψαντες	πατρόθεν τοὔνομα τῆς τε γαμετῆς
[1, 2]	ἐῶ γὰρ νῦν ἡμᾶς ἐκείνοις	συγκαταλέγειν,	αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε
[1, 17]	οὐ λόγος ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ	συγκείμενος	ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς
[1, 22]	ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως	συγκείμενος,	πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν,
[1, 26]	τῶν λογίων ἱερέων φησὶ λέπρᾳ	συγκεχυμένους.	Τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν
[1, 31]	τι τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι	συγκεχώρηκεν,	ἀλλ' εἰ καὶ μεταξύ τις
[1, 26]	(παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν	συγκρύψαι	τὰ ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν
[1, 6]	τῶν κοινῶν ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ	συγχωροῦσιν	ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ. Περὶ
[1, 35]	φησὶ γὰρ εἰς τὰ ἱερὰ	συλλέγεσθαι	πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο
[1, 28]	οἷόν τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ	συλλεγῆναι;	Πῶς δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως
[1, 22]	ᾧ βωμός ἐστι τετράγωνος ἀτμήτων	συλλέκτων	ἀργῶν λίθων οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν
[1, 9]	ἦν, ἐγενόμην δὲ παρὰ Ῥωμαίοις	συλληφθεὶς	αἰχμάλωτος καί με διὰ φυλακῆς
[1, 16]	τῶν εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου	συλλογισθέντος,	ὅτι οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι
[1, 34]	ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ	συλῶντας	καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν εἰς τὴν
[1, 22]	ὀχυρωτάτην πασῶν, ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα	συμβαίνει	τοὺς ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι'
[1, 28]	ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ	συμβαλόντα	τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς
[1, 27]	καὶ αὐτὸς ἔχων δύναμιν, καὶ	συμβαλόντες	οἱ δύο τοῖς ποιμέσι καὶ
[1, 22]	φαῦλον ἔχων ἐθισμόν. (Τὸ δὲ	συμβὰν	πλὴν ἐκείνων τοὺς ἄλλους πάντας
[1, 14]	δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι	συμβάσεις,	ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι
[1, 24]	οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο πολλοῖς	συμβέβηκε	διὰ τὴν ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι
[1, 2]	πᾶν γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ	συμβεβηκός,	εἴ γε δεῖ μὴ ταῖς
[1, 12]	φαίνεται καὶ περὶ τὴν Εὐρώπην	συμβεβηκός,	ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων πόλεως,
[1, 28]	τῶν θεῶν προορώμενον καὶ τὰ	συμβησόμενα	περὶ τὴν Αἴγυπτον, τῷ δὲ
[1, 28]	φόβος τῶν μὴ παρ' αὐτὸν	συμβησομένων	κακῶν; Ἦ τι χεῖρον ἔδει
[1, 34]	δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα	συμβουλεῦσαι	αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν
[1, 34]	ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε ἄριστα	συμβουλεύσειν	ἀλλὰ τὰ χείρονα (θεῶν τε
[1, 28]	εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους αὐτοῖς	συμμαχεῖν	καὶ δώσειν αὐτοῖς τὴν Αὔαριν
[1, 26]	ὀφθήσονται. Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι	συμμαχήσουσί	τινες τοῖς μιαροῖς καὶ τῆς
[1, 29]	(καὶ τὴν παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι	συμμαχίαν;	Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ τίνος
[1, 26]	καὶ τῶν ἄλλων ἱερέων καὶ	συμμεμιαμμένων	ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ
[1, 35]	ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως; Ἀλλ' ἐπειδὴ	σύμμετρον	ἤδη τὸ βιβλίον εἴληφε μέγεθος,
[1, 19]	τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν.	Συμμίξας	δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ
[1, 14]	τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ	σύμπαν	αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο δέ
[1, 21]	Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ	σύμπας	χρόνος ἔτη νδ καὶ τρεῖς
[1, 9]	ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς	συμπεπολεμηκόσι,	πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον,
[1, 33]	λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον	συμπλάσας.	(Τῷ δὲ Μωσεῖ καὶ τὸν
[1, 33]	κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν νεανίας	συμπολεμεῖ	τῷ πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν
[1, 22]	ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ προσμένειν	συμφέρειν	πᾶσιν, ἂν δ' ἀναστὰς εἰς
[1, 17]	αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν	συμφιλοτιμούμενος	εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος τῷ
[1, 31]	φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν ἐν τῇ	συμφορᾷ	(ταύτῃ γεγονότα πρὸς τοὺς ὁμοίως
[1, 31]	μεταξύ τις ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο	συμφορᾷ,	(τὴν τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς
[1, 31]	ὑφ' ἡμῶν. (Ὅτι δὲ οὐδὲ	συμφορᾷ	τινι τοιαύτῃ περὶ τὸ σῶμα
[1, 31]	ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων	συμφορῶν	συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς
[1, 8]	οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ	σύμφυτόν	ἐστιν εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως
[1, 33]	τὰ ψευδῆ συντιθέντες οὐχ ἑτέροις	σύμφωνα	γράφουσιν, ἀλλ' αὐτοῖς τὰ δόξαντα
[1, 21]	Πέρσης τὸ κράτος παρέλαβεν. Καὶ	σύμφωνα	μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ τοῖς
[1, 20]	κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων	σύμφωνα	τοῖς ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται
[1, 20]	ἐκεῖνος κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν	συμφωνεῖ	καὶ Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις
[1, 3]	καὶ Φίλιστον ἢ Καλλίαν Τίμαιος	συμφωνεῖν	ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ περὶ τῶν
[1, 21]	χώρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον. ~(Ταῦτα	σύμφωνον	ἔχει ταῖς ἡμετέραις βίβλοις τὴν
[1, 2]	καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα, πάντες	συμφώνως	ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων γενομένους
[1, 26]	ἱερὰ ζῷα εὐθὺς εἰς Αἰθιοπίαν	σὺν	ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ πλήθει
[1, 26]	τοιαῦτα. Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες	σὺν	τοῖς μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως
[1, 31]	δ' ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα	σὺν	τοῖς πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς
[1, 26]	σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου	συναγαγεῖν	γενέσθαι δὲ τοῦ πλήθους (μυριάδας
[1, 26]	Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον	συναγαγὼν	πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος μετὰ
[1, 18]	τῇ Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα.	(Συνάγεται	πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς
[1, 34]	λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς ἄλλους	συναθροισθέντας	εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ'
[1, 34]	βωμούς, οἷς ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν.	Συναινεσάντων	δὲ τῶν ἄλλων τὰ δοχθέντα
[1, 22]	πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ	συνακμάσας	καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος,
[1, 22]	ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου	συναπαίρειν	εἰς Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν
[1, 29]	οἰκείων αὐτοῖς καὶ τῶν φίλων	συναποστῆναι	οὐδένα μηδὲ τοῦ πολέμου τὸν
[1, 28]	πάντα δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν,	συνάπτεσθαι	δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων,
[1, 26]	πάντα δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν,	συνάπτεσθαι	δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων.
[1, 29]	μηδὲ τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον	συνάρασθαι,	πέμψαι δὲ τοὺς μιαροὺς εἰς
[1, 26]	ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς	συνατιμασθέντας	(δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ'
[1, 34]	τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ,	συναχθέντας	δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν, νυκτὸς
[1, 22]	Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε	συνδιατρίβειν	αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ'
[1, 26]	(καὶ τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ	συνέβαλεν,	ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας
[1, 19]	λαὸν ἀναστήσας εἰς Βαβυλῶνα μετῴκισεν,	συνέβη	δὲ καὶ τὴν πόλιν ἐρημωθῆναι
[1, 19]	ἐποιήσατο. Τῷ τε πατρὶ αὐτοῦ	συνέβη	Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν
[1, 33]	τοῦ πλήθους ἀριθμὸς καὶ σφόδρα	σύνεγγυς,	ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου λέγοντος,
[1, 3]	ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως εἰδότες	συνέγραφον,	ἀλλ' ὡς ἕκαστοι περὶ τῶν
[1, 1]	βίβλων διὰ τῆς Ἑλληνικῆς φωνῆς	συνεγραψάμην.	(Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ ταῖς
[1, 8]	προφῆται τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα	συνέγραψαν	ἐν τρισὶ καὶ δέκα βιβλίοις·
[1, 27]	μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς	συνέγραψεν.	Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ ψεύδεται
[1, 31]	τοὺς ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος ἢ	συνέθηκεν	αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ τισι τῶν
[1, 31]	νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν	συνειλεγμένους	πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός
[1, 20]	τῇ μάχῃ καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς	(συνεκλείσθη	εἰς τὴν Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος
[1, 33]	νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ καὶ	συνεκπίπτει	φυγὼν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος
[1, 20]	φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ τούτου	συνελθόντες	οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ τὴν
[1, 31]	ἱερέων ἕνα διὰ τὴν λέπραν	συνεξεληλαμένον.	(Δείκνυται δ' ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς
[1, 33]	Χαιρήμων ὡς ἐν ταὐτῷ χρόνῳ	συνεξηλελαμένον	προστέθεικεν τὸν πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον
[1, 26]	προθύμως εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν	συνεξώρμησαν	καὶ μετ' οὐ πολὺ ἧκον
[1, 9]	πρῶτον δεδεμένον, αὖθις δὲ λυθεὶς	συνεπέμφθην	ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς
[1, 26]	ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου	συνεπιστρατεύειν	ὁμοθυμαδὸν ἐπ' Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν
[1, 9]	τισι πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν	συνεργοῖς	οὕτως ἐποιησάμην τῶν πράξεων τὴν
[1, 22]	ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ	συνεστρατεύσαντο	καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς διαδόχοις
[1, 22]	μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι	συνεστράτευται	Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ
[1, 19]	ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις	συνέταξεν	αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις
[1, 19]	ὑπερβολὴν ὡς μεγάλα καὶ ὑπερήφανα	συνετελέσθη	ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν δὲ τοῖς
[1, 26]	τὴν ἐκείνων ἔφοδον, οὐ μετρίως	συνεχύθη	τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος
[1, 26]	τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν	συνεχώρησεν·	ἔστι δ' ἡ πόλις κατὰ
[1, 17]	εἰς φιλίαν ἡ τῆς σοφίας	συνῆγεν	ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις ἀνταπέστελλον
[1, 35]	ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς	συνηθείας	πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν περὶ
[1, 22]	τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης καὶ	συνήθης	ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών τινας τῶν
[1, 35]	πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ	συνῆκεν,	ὅτι ἱεροσυλεῖν οὐ κατὰ τὴν
[1, 22]	ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος	συνηκολούθει	τις μετὰ τῶν ἄλλων τῶν
[1, 17]	νήσῳ χώσας τὸν μεταξὺ τόπον	συνῆψε	τῇ πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν
[1, 32]	τὴν Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν	συνθεμένους	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν
[1, 8]	προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα	συνθέντες	τῷ τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν
[1, 9]	τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς	συνίειν.	Εἶτα σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ
[1, 29]	ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ	συνίησιν	ἀπιθάνως ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ
[1, 7]	πάλιν ἐκ τῶν ἀρχαίων γραμμάτων	συνίστανται	καὶ δοκιμάζουσι τὰς ὑπολειφθείσας γυναῖκας.
[1, 28]	συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν	συνομωμοσμένων,	ὅρκοις τε τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον,
[1, 26]	συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν	συνομωμοσμένων.	Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας καὶ πλεῖστα
[1, 22]	ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ τῶν	συνουσιαστῶν	τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ γένος
[1, 20]	Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ	συντάξας	τὰ ἔξω τῆς πόλεως τείχη
[1, 19]	τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν	συντάξας	τισὶ τῶν φίλων μετὰ τῆς
[1, 33]	ἴδιον ὡς τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον	συντέθεικε.	Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν εἶναι λέγει
[1, 35]	εἰπεῖν βασιλέα, καινότερον δ' ὄνομα	συντέθεικεν	καὶ παρεὶς ἐνύπνιον καὶ προφήτην
[1, 34]	ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι, δῆλος	συντεθεικὼς	κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ
[1, 2]	διαμνημονευομένην ἐκ τῶν ᾀσμάτων ὕστερον	συντεθῆναι	καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν
[1, 14]	τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ οὕτως	συντιθέμενον	γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν
[1, 31]	ὄνειδός τε καὶ βλάβην νόμους	συντιθεμένους;	Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὔνομα λίαν
[1, 33]	τοσοῦτον, οἱ δὲ τὰ ψευδῆ	συντιθέντες	οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ'
[1, 27]	καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ παρίημι	συντομίας	ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ Μανεθὼς
[1, 6]	θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται, πειράσομαι	συντόμως	διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ
[1, 1]	τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι	συντόμως	τῶν μὲν λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν
[1, 22]	δὲ πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ	συνῳκείωτο,	(παρεδίδου τι μᾶλλον ὧν εἶχεν.
[1, 22]	γὰρ πασῶν τῶν ἐν τῇ	Συρίᾳ	(λίμνη πλατυτέρα καὶ μείζων καθέστηκεν.
[1, 22]	Φοινίκην (μετέστησαν διὰ τὴν ἐν	Συρίᾳ	στάσιν. Ὁ δὲ αὐτὸς οὗτος
[1, 14]	τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς	Συρίαν	διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ τὴν Ἀσσυρίων
[1, 22]	ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν εἰς	Συρίαν	ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς
[1, 33]	μάχῃ καὶ τοὺς Ἰουδαίους (εἰς	Συρίαν	ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας περὶ
[1, 23]	ὢν Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως τὴν	Συρίαν	(ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως Ἑκαταῖος μὲν
[1, 20]	Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι καὶ τὴν	Συρίαν	καὶ τὴν Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος
[1, 32]	ἐκδιῶξαι τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν	Συρίαν	ὄντας περὶ εἴκοσι μυριάδας καὶ
[1, 19]	Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς περὶ τὴν	Συρίαν	τὴν κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην
[1, 22]	ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν περὶ	Συρίαν	τόπων ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ τῶν
[1, 29]	ὁ δὲ καὶ μέχρι τῆς	Συρίας	ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ
[1, 29]	κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι τῆς	Συρίας	ἤλασεν. Οὕτω γὰρ παντάπασίν ἐστιν
[1, 28]	πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν τῆς	Συρίας	ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ
[1, 22]	ἦν Ἰουδαῖος ἐκ τῆς κοίλης	Συρίας.	Οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι τῶν
[1, 27]	αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς	Συρίας.	(Ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα
[1, 19]	δέ φησι τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου	Συρίας	Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς
[1, 22]	οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι.	(Σύριοι	δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ
[1, 22]	τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ	Σύριοι	οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ καὶ
[1, 2]	φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τε τὸν	Σύριον	καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα, πάντες
[1, 22]	μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ	Σύροις	Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ
[1, 22]	τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε	Σύρους	τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι·
[1, 14]	τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον	συρραγῆναι	μέγαν (καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ δὲ
[1, 19]	Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων καὶ	Σύρων	καὶ τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον
[1, 7]	αὐτῆς Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου ποτὲ	σύστημα	τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ
[1, 19]	οὐ δυνάμενος αὐτὸς ἔτι κακοπαθεῖν	συστήσας	τῷ υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι (ἔτι
[1, 1]	Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ	συχνοὺς	ὁρῶ ταῖς ὑπὸ δυσμενείας ὑπό
[1, 26]	χρώμενοι διετέλουν καὶ θύτας καὶ	σφαγεῖς	τούτων ἱερεῖς καὶ προφήτας ἠνάγκαζον
[1, 14]	ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν	σφάζοντες,	(τῶν δὲ καὶ τὰ τέκνα
[1, 25]	ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ	σφίσιν	αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος
[1, 33]	δὴ τοῦ πλήθους ἀριθμὸς καὶ	σφόδρα	σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου
[1, 29]	Αἴγυπτον καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν οὐ	σφόδρα	τῆς χώρας ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς
[1, 21]	ἀρχαιότητος. Τοῖς μὲν οὖν μὴ	σφόδρα	φιλονείκοις ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω τὰ προειρημένα.
[1, 33]	γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν ἔτη	σχεδὸν	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ μὴν
[1, 23]	κατὰ τὴν ἱστορίαν ἐμνημόνευσε καίτοι	σχεδὸν	ἐν τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον
[1, 2]	νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ νεωτάτη	σχεδόν	ἐστι παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ
[1, 28]	διακειμένων πῶς οἷόν τε μιᾷ	σχεδὸν	ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς δὲ παρήκουσεν
[1, 26]	τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος	σχεδόν,	ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ
[1, 22]	ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν	σχεδὸν	τῆς ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης χώρας
[1, 2]	διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν αὐτῇ	σχεῖν	(τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς
[1, 22]	τε καί τισιν ἑτέροις τῶν	σχολαστικῶν	πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς
[1, 10]	τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ ἐν	σχολῇ	μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες κατηγορίας
[1, 9]	ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα	σχολῆς	ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης
[1, 2]	χρόνου δύναιτό τις ἂν δεῖξαι	σωζομένην	ἀναγραφὴν οὔτ' ἐν ἱεροῖς οὔτ'
[1, 17]	ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα σοφώτερος.	Σώζονται	δὲ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς
[1, 31]	δηλοῖ τὸν ἐκ τοῦ ὕδατος	σωθέντα	Μωσῆν· τὸ γὰρ ὕδωρ οἱ
[1, 31]	συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ τὸ	σῶμα	κεχρημένος ἦν, ἐκ τῶν λεγομένων
[1, 27]	ὕστερον τῶν Αἰγυπτίων οἱ τὰ	σώματα	λελωβημένοι, καὶ ὅτι ἐκ τούτων
[1, 29]	ἐχθροῖς μὲν πάλαι τὰ δὲ	σώματα	λελωβημένοις, οὓς μηδὲ τῶν οἰκείων
[1, 26]	τὸν βασιλέα πάντας τοὺς τὰ	σώματα	λελωβημένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν
[1, 31]	καὶ τὸ βραχύτατόν τι τοῦ	σώματος	ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ
[1, 28]	οὐκ ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι τῶν	σωμάτων.	(Ὀκτὼ δὲ μυριάδας τῶν λεπρῶν
[1, 14]	γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ	σὼς	ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες κατὰ
[1, 34]	ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ	σῶσαι	αὐτούς. (Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ
[1, 22]	γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν αὐτοῦ	σωτηρίαν	οὐ προϊδὼν περὶ τῆς ἡμετέρας
[1, 22]	πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ καὶ	σωτηρίας	καὶ πατρίδος ἄνθρωποί τινες νόμων
[1, 22]	ἀνδρὸς ἐν τῇ διαίτῃ καὶ	σωφροσύνην	διεξιών. Ἔνεστι δὲ τοῖς βουλομένοις

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 12/06/2008