Livre, Chap.
[1, 26]	συνεχύθη τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ	Παάπιος	μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν
[1, 28]	κακῶν; Ἦ τι χεῖρον ἔδει	παθεῖν	οὐδ' ἂν ἑαυτὸν ἔσπευδεν. (Τὸ
[1, 23]	πρὸς τὴν ἀλήθειαν πάντως τι	πάθος	οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ
[1, 25]	ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος τοῦ	πάθους	ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ πρώτου
[1, 32]	κρυβομένην ἔν τισι σπηλαίοις τεκεῖν	παῖδα	ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι
[1, 22]	Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν ἐν	παιδείᾳ	συνῳκείωτο, (παρεδίδου τι μᾶλλον ὧν
[1, 19]	γένος, γνώριμος δὲ τοῖς περὶ	παιδείαν	ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας
[1, 4]	οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ	παιδείας	ἐπιμελεῖς, οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται γενόμενον,
[1, 14]	Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς	παιδείας,	ὡς δῆλός ἐστιν· γέγραφεν γὰρ
[1, 7]	ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ	παῖδες	ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς
[1, 7]	τῆς ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς	παιδοποιεῖσθαι	καὶ μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ
[1, 12]	ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων περὶ	παιδοτροφίαν	φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ φυλάττειν τοὺς
[1, 18]	ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου ἦν Ἀβδήμουνος	παῖς	νεώτερος, ὃς ἀεὶ ἐνίκα τὰ
[1, 29]	γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν, ὡς ὁ	παῖς	τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων
[1, 20]	Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς βασιλείας	παῖς	ὢν μῆνας θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ
[1, 28]	φησὶν ἐξελέσθαι τῶν ἐξ Ἡλιουπόλεως	πάλαι	γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον αὐτοῖς
[1, 28]	ἔδωκε πόλιν, ὥς φησι, τὴν	πάλαι	μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν ποιμένων,
[1, 29]	τί ποτ' ἂν ἐχθροῖς μὲν	πάλαι	τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς
[1, 22]	κατὰ πόλεις οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν	πάλαι	τὸ ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν
[1, 14]	μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ	παλαιᾶς	ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους
[1, 12]	ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν ἐν τοῖς	παλαιοῖς	χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς τοὺς
[1, 13]	περὶ τῶν Ἑλλήνων, ὅτι μὴ	παλαιόν	ἐστιν αὐτῶν τὸ γένος, τῷ
[1, 8]	προφητῶν τὰ μὲν ἀνωτάτω καὶ	παλαιότατα	κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν τὴν ἀπὸ
[1, 1]	ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι καὶ	παλαιότατόν	ἐστι καὶ τὴν πρώτην ὑπόστασιν
[1, 22]	καλλίστην τε καὶ μεγίστην ἐκ	παλαιοτάτου	κατοικοῦμεν καὶ περὶ πλήθους ἀνδρῶν
[1, 2]	τοὺς οἰομένους δεῖν περὶ τῶν	παλαιοτάτων	ἔργων μόνοις προσέχειν τοῖς Ἕλλησι
[1, 8]	τοῦτο δικαίως καὶ περὶ τῶν	παλαιοτέρων	φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ τῶν νῦν
[1, 22]	καὶ Σύριοι οἱ ἐν τῇ	Παλαιστίνῃ	καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων
[1, 22]	εἴρηκε Σύρους τοὺς ἐν τῇ	Παλαιστίνῃ	περιτέμνεσθαι· τῶν δὲ τὴν Παλαιστίνην
[1, 22]	Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν δὲ τὴν	Παλαιστίνην	κατοικούντων μόνοι τοῦτο ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι·
[1, 11]	πάτριός ἐστιν ἡ περὶ τῶν	παλαιῶν	ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις μᾶλλον ἢ
[1, 4]	μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι περὶ τῶν	παλαιῶν	τι γράφειν παρέσχεν. (Οὐ γὰρ
[1, 14]	δηλοῦσθαι ποιμένας· τὸ γὰρ ὓκ	πάλιν	Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ ἃκ δασυνόμενον
[1, 18]	φόρους· οὓς καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ	πάλιν	ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου ἦν Ἀβδήμουνος
[1, 20]	τῶν Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο δὲ	πάλιν	ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν
[1, 15]	ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ	πάλιν	Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους στρατεύσας
[1, 22]	χιλίους μάλιστα καὶ πεντακοσίους εἰσίν.	Πάλιν	δὲ τοῦ προειρημένου μνημονεύων ἀνδρός
[1, 33]	τοῦ Ἀμενώφιος καὶ μετ' ἐκείνων	πάλιν	εἰς τὴν Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν
[1, 7]	οἱ περιλειπόμενοι τῶν ἱερέων καινὰ	πάλιν	ἐκ τῶν ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται
[1, 27]	ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου καὶ	πάλιν	ἐξ αὐτῆς ἀπελθεῖν. Ὅτι δ'
[1, 25]	κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες ἐπὶ τὴν οἰκείαν	πάλιν	εὐδαιμόνησαν, εἶθ' ἡ τούτων ὑπεναντιότης
[1, 27]	ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ Μανεθὼς	πάλιν,	ὅτι μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν ὁ
[1, 29]	τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν τούτοις	πάλιν	οὐ συνίησιν ἀπιθάνως ψευδόμενος· οἱ
[1, 14]	οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί τε	πάλιν	οὐκ ἀλόγως ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων
[1, 15]	ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας.	Πάλιν	οὖν τὰ τοῦ Μανέθω πῶς
[1, 19]	ἑξῆς ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ Βηρῶσος	πάλιν	παρατίθεται ἐν τῇ τῆς ἀρχαιότητος
[1, 22]	πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος δηλοῖ	πάλιν,	πῶς ἔχομεν πρὸς τοὺς νόμους,
[1, 22]	ἔθνος. Λέγει τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος	πάλιν	τάδε, ὅτι μετὰ τὴν ἐν
[1, 21]	ἔτει τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ	πάλιν	τῆς Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω
[1, 26]	ἐνοικούντων, εἶτ' αὐτὸς ὁμολογῶν χρόνῳ	πάλιν	ὕστερον ἐκπεσόντας τὴν νῦν Ἰουδαίαν
[1, 26]	συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας	παλινδρομήσας	ἧκεν εἰς Μέμφιν ἀναλαβών τε
[1, 15]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν	παλλακίδων.	(Αὐτὸς δὲ ἐπὶ Κύπρον καὶ
[1, 15]	βιαίως ἔσχεν καὶ ταῖς ἄλλαις	παλλακίσιν	ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος, πειθόμενος δὲ
[1, 34]	τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν τροφήν.	Παμπόλλων	δὲ ἀνθρώπων νοσηλείᾳ περιπεσόντων ἀκαρπίαν
[1, 17]	(Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις ἀπὸ	παμπόλλων	ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ γεγραμμένα καὶ
[1, 22]	ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ	παμφορωτάτης	χώρας νέμονται, φησίν· ἡ γὰρ
[1, 2]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν·	πᾶν	γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ συμβεβηκός,
[1, 14]	(Τοὺς δὲ ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις	πανοικησίᾳ	μετὰ τῶν κτήσεων οὐκ ἐλάττους
[1, 26]	θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων ἀπέχεσθαι μηδενός,	πάντα	δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι
[1, 28]	ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων ἀπέχεσθαι,	πάντα	δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι
[1, 15]	ἔπεμψε τῷ Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ	πάντα	καὶ ὅτι ἀντῆρεν ὁ ἀδελφὸς
[1, 22]	ἔχομεν πρὸς τοὺς νόμους, ὅτι	πάντα	πάσχειν ὑπὲρ τοῦ μὴ παραβῆναι
[1, 22]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ	πάντα	τὰ ἔθνη τελευταῖον καὶ τὸ
[1, 8]	Ἀλλ' οὐδ' ὑπὲρ τοῦ καὶ	πάντα	τὰ παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα
[1, 15]	Ἅρμαϊς ὁ καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ	πάντα	τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς παρῄνει μὴ
[1, 19]	τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως τε	πάντα	τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν ἀναστήσας
[1, 25]	διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ καὶ ἀνόητοι	παντάπασιν	ἄνθρωποι κακῶς ἐξ ἀρχῆς εἰθισμένοι
[1, 29]	τῆς Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ	παντάπασίν	ἐστιν ἡ Αἴγυπτος τοῖς ὁποθενδηποτοῦν
[1, 22]	συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς ἄλλους	πάντας	δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς ἐνύπνια
[1, 22]	καὶ μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου καὶ	πάντας	ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ τί
[1, 1]	τὴν ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ	πάντας,	ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται, περὶ
[1, 26]	ποιήσειεν. (Ἡσθέντα δὲ τὸν βασιλέα	πάντας	τοὺς τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ
[1, 19]	Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας	πάντας	ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς πρὸ
[1, 26]	(Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ τοὺς ὄχλους	πάντας	ὑπολαβὼν οἷς ἔσχεν ἡ χώρα
[1, 22]	ἀνάθημα τὸ παράπαν οὐδὲ φύτευμα	παντελῶς	οὐδὲν οἷον ἀλσῶδες ἤ τι
[1, 14]	τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται	πάντες	ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ
[1, 3]	μετ' ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ	πάντες.	(Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν
[1, 12]	καὶ δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι καὶ	πάντες,	ἀφ' ὧν τὸν φόρτον εἰς
[1, 22]	ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ	πάντες	ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων οἱ τὴν
[1, 22]	τῶν ἀστυγειτόνων καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων	πάντες	καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις ὑπὸ τῶν
[1, 22]	ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι	πάντες	ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης
[1, 22]	ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι	πάντες.	(Οὐκοῦν, εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλης, κατὰ
[1, 26]	ποιήσειν. Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι	πάντες	προθύμως εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 2]	Σύριον καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα,	πάντες	συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων
[1, 19]	ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι	παντοδαποῖς	ἐξειργάσατο καὶ κατεσκεύασε τὸν καλούμενον
[1, 31]	τριχός, πολλάς τε κελεύει καὶ	παντοίας	ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε παρελθεῖν εἰς
[1, 8]	ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ	παντοίων	θανάτων τρόπους ἐν θεάτροις ὑπομένοντες
[1, 2]	δὲ καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ	παντὸς	ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι τῶν ἀφ'
[1, 8]	πρὸς τοῖς εἴκοσι βιβλία τοῦ	παντὸς	ἔχοντα χρόνου τὴν ἀναγραφήν, τὰ
[1, 9]	δὲ καὶ περὶ τοῦ πολέμου	παντὸς	καὶ περὶ τῶν αὐτῷ κατὰ
[1, 12]	τούτους παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον	παντὸς	τοῦ βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν
[1, 5]	ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ φανεῖσθαι	πάντων	ἀληθέστατοι. (Λόγων μὲν οὖν ἕνεκα
[1, 22]	αἰκίαις καὶ θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα	πάντων	ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια.
[1, 2]	ταῦτα τοῖς Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ	πάντων	ἀρχαιότατα καὶ μόλις αὐτὰ πιστεύουσιν
[1, 35]	ὡς αὐτὸς λέγει κακῶς, παρὰ	πάντων	βοηθείας δεομένους ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων,
[1, 2]	περὶ τὰς τῶν νόμων ἀναγραφάς·	πάντων	δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ'
[1, 26]	βασιλεῖ, γραφὴν δὲ καταλιπόντα περὶ	πάντων	(ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ δὲ
[1, 19]	δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο,	πάντων	ἐκράτησεν καὶ τὸν ναὸν ἐνέπρησε
[1, 5]	τούτῳ νομίζοντες. (Ὅλως δὲ τὸ	πάντων	ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι· τῆς
[1, 28]	ἑαυτὸν ἔσπευδεν. (Τὸ δὲ δὴ	πάντων	εὐηθέστατον ἴδωμεν· πυθόμενος γὰρ ταῦτα
[1, 22]	ψυχὴν εὔρωστος καὶ τοξότης δὴ	πάντων	ὁμολογουμένως καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ
[1, 12]	νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ	πάντων	περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ
[1, 9]	θάρσος τῆς ἀληθείας, ὥστε πρώτους	πάντων	τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου γενομένους
[1, 22]	τῇ περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ	πάντων	ὑπειλημμένος διενεγκεῖν τῶν φιλοσοφησάντων, οὐ
[1, 22]	(βίβλῳ φησὶν οὕτως· μοῦνοι δὲ	πάντων,	φησί, Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ
[1, 29]	παρ' αὐτοῦ καὶ χώραν ἔλαβον,	πάντως	ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς αὐτόν.
[1, 13]	περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ	πάντως	ἂν κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι τὰς
[1, 29]	ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο μὲν ᾖδεισαν	πάντως	οἱ παραγινόμενοι, τὴν δὲ μετάνοιαν
[1, 23]	τῷ δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν	πάντως	τι πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν.
[1, 35]	ῥᾳδίως μετεβάλοντο, εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν,	πάντως	τινὲς ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ
[1, 2]	ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν ἐπέρχεταί μοι	πάνυ	θαυμάζειν τοὺς οἰομένους δεῖν περὶ
[1, 35]	οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου	πάνυ	πολλὴν παρίστησιν, ὅς γε καὶ
[1, 22]	δὲ τῆς πόλεως αὐτῶν ὄνομα	πάνυ	σκολιόν ἐστιν· Ἱερουσαλήμην γὰρ αὐτὴν
[1, 26]	μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει πατρὸς δὲ	Πάπιος	ὄντι, θείας δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι
[1, 16]	ὁ Μάνεθως οὐκ ἐκ τῶν	παρ'	Αἰγυπτίοις γραμμάτων, ἀλλ' ὡς αὐτὸς
[1, 14]	~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν	παρ'	Αἰγυπτίοις γραμμάτων. Αὐτὰ μὲν οὖν
[1, 16]	τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ τῶν	παρ'	Αἰγυπτίοις γραμμάτων, πρῶτον μὲν τὴν
[1, 6]	ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν οὖν	παρ'	Αἰγυπτίοις τε καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ
[1, 2]	(τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι	παρ'	Αἰγυπτίοις τε καὶ Χαλδαίοις καὶ
[1, 22]	τῇ Παλαιστίνῃ καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι	παρ'	Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ οἱ
[1, 11]	μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν	παρ'	ἄλλοις γραμμάτων παρέξω καὶ τοὺς
[1, 26]	Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς	παρ'	(Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῶν
[1, 8]	ὑπὲρ τοῦ καὶ πάντα τὰ	παρ'	αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν
[1, 17]	πεφυλαγμένα λίαν ἐπιμελῶς περὶ τῶν	παρ'	αὐτοῖς γενομένων καὶ πρὸς ἀλλήλους
[1, 12]	κατοικοῦντας, καὶ τὰ μήτε γενόμενα	παρ'	αὐτοῖς ἔθη μήτε λεγόμενα γράφειν
[1, 2]	πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι	παρ'	αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ συγγράφειν
[1, 2]	μέντοι τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν	παρ'	αὐτοῖς, λέγω δὲ τοὺς περὶ
[1, 28]	ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ μὲν τοὺς	παρ'	αὐτοῖς νενομοθετημένους τὸν βοῦν (καὶ
[1, 2]	πρόνοιαν τοῦ μηδὲν ἄμνηστον τῶν	παρ'	αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν
[1, 25]	ἀνοίας καὶ μικροψυχίας ἔνιοι τῶν	παρ'	αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ ταῖς ἀρχαίαις
[1, 22]	πηχῶν, ὕψος δὲ δεκάπηχυ. Καὶ	παρ'	αὐτὸν οἴκημα μέγα, οὗ βωμός
[1, 28]	εὔλογος ὁ φόβος τῶν μὴ	παρ'	αὐτὸν συμβησομένων κακῶν; Ἦ τι
[1, 29]	τῶν λιθοτομιῶν ἐξῆλθον καὶ πόλιν	παρ'	αὐτοῦ καὶ χώραν ἔλαβον, πάντως
[1, 17]	πρὸς τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα καὶ	παρ'	αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν, τὸν δὲ
[1, 33]	καλεῖ τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι	παρ'	αὐτοῦ μαθεῖν ἢ ποτέροις αὐτοῖς
[1, 3]	ἀκριβῶς παραδιδόντας; Ἢ τίς οὐ	παρ'	αὐτῶν ἂν τῶν συγγραφέων μάθοι
[1, 12]	ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν τὰ	παρ'	αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ πρὸς αὐτοὺς
[1, 18]	καὶ βαρβάροις γενομένας ἐκ τῶν	παρ'	ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας τὴν
[1, 17]	κτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ	παρ'	ἐκείνοις οὐκ ἀλόγως ἡ τοῦ
[1, 28]	πρότερος αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει.	Παρ'	ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί τινές
[1, 29]	μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν	παρ'	ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς
[1, 2]	οὐρανίων τε καὶ θείων πρώτους	παρ'	Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τε
[1, 22]	τινας ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου	παρ'	ἐνίοις ἠξιοῦτο. Δηλοῖ δὲ ὁ
[1, 7]	ἀκριβείας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ	παρ'	ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ
[1, 8]	συγγραφόντων, (οὐ μυριάδες βιβλίων εἰσὶ	παρ'	ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων, δύο
[1, 9]	παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν γὰρ τῶν	παρ'	ἡμῖν Γαλιλαίων ὀνομαζομένων ἕως ἀντέχειν
[1, 22]	φιλοσοφησάντων, οὐ μόνον ἐγνωκὼς τὰ	παρ'	ἡμῖν δῆλός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ
[1, 17]	ἡ τοῦ ναοῦ κατασκευὴ τοῦ	παρ'	ἡμῖν· Εἴρωμος γὰρ ὁ τῶν
[1, 1]	ἀριθμὸν ἱστορίαν περιέχουσαν ἐκ τῶν	παρ'	ἡμῖν ἱερῶν βίβλων διὰ τῆς
[1, 21]	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔτει τὸν	παρ'	ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν καὶ ἦν
[1, 19]	Ἱεροσολύμοις ὅλως τε πάντα τὸν	παρ'	ἡμῶν λαὸν ἀναστήσας εἰς Βαβυλῶνα
[1, 22]	τὸν καλούμενον ὅρκον κορβὰν καταριθμεῖ.	Παρ'	οὐδενὶ δ' ἂν οὗτος εὑρεθείη
[1, 26]	ἔφοδον, οὐ μετρίως συνεχύθη τῆς	(παρὰ	Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως.
[1, 22]	φιλόσοφοι παρὰ μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί,	παρὰ	δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες
[1, 22]	ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ τῶν	παρὰ	Ἰουδαίοις νομίμων εἰς τὴν (αὐτοῦ
[1, 22]	δ' ἐν Σολύμοις ὄρεσι πλατέῃ	παρὰ	λίμνῃ αὐχμαλέοι κορυφὰς τροχοκουράδες, αὐτὰρ
[1, 22]	δέ, ὥς φασιν, οἱ φιλόσοφοι	παρὰ	μὲν Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ
[1, 24]	τοῦ καινολογεῖν μνήμης ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες.	Παρὰ	μὲν οὖν τοῖς ἀνοήτοις ταύτης
[1, 35]	ἔπραττον ὡς αὐτὸς λέγει κακῶς,	παρὰ	πάντων βοηθείας δεομένους ἄνοιαν οὐκ
[1, 9]	ἀντέχειν δυνατὸν ἦν, ἐγενόμην δὲ	παρὰ	Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί με
[1, 12]	πλεόντων. (Ὅλως γὰρ ἅπαντες οἱ	παρὰ	τὴν θάλατταν καὶ τὴν πρὸς
[1, 4]	περὶ τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ	παρὰ	τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας εἶναι
[1, 4]	γράφειν παρέσχεν. (Οὐ γὰρ μόνον	παρὰ	τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ
[1, 6]	περὶ ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ	παρὰ	τοῖς Βαβυλωνίοις, καὶ ὅτι μάλιστα
[1, 11]	ἡμῶν, ὥς φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι	παρὰ	τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ
[1, 4]	γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι περὶ
[1, 18]	ἑκάστου τῶν βασιλέων πράξεις τὰς	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι καὶ βαρβάροις γενομένας
[1, 2]	πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ μὲν γὰρ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησιν ἅπαντα νέα καὶ
[1, 2]	χρῆσιν ἐκείνους ἀγνοεῖν. (Ὅλως δὲ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται
[1, 1]	τὸ γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς	παρὰ	τοῖς ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων
[1, 22]	ἐτῶν, τῷ δ' ἀξιώματι τῷ	παρὰ	τοῖς ὁμοέθνοις μέγας καὶ τὴν
[1, 17]	ἐμοῦ συγκείμενος ὁ περὶ τῶν	παρὰ	τοῖς Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα
[1, 17]	σοφώτερος. Σώζονται δὲ μέχρι νῦν	παρὰ	τοῖς Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν,
[1, 17]	τούτων ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ τὰ	παρὰ	τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ τοῦ
[1, 8]	ἐπὶ τῷ μηδὲν ῥῆμα προέσθαι	παρὰ	τοὺς νόμους καὶ τὰς μετὰ
[1, 2]	μόνοις προσέχειν τοῖς Ἕλλησι καὶ	παρὰ	τούτων πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν
[1, 17]	ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν	παρὰ	Τυρίοις ἀπὸ παμπόλλων ἐτῶν γράμματα
[1, 22]	εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν ὁ Ἀριστοτέλης	παρὰ	τῷ Κλεάρχῳ καὶ προσέτι πολλὴν
[1, 9]	ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον καὶ τὰ	παρὰ	τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς
[1, 8]	μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι	παρὰ	τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει καὶ
[1, 10]	ἢ παρηκολουθηκότα (τοῖς γεγονόσιν ἢ	παρὰ	τῶν εἰδότων πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ
[1, 22]	Αἰθιόπων οὐκ (ἔχω εἰπεῖν ὁπότεροι	παρὰ	τῶν ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε
[1, 33]	ἐκπολεμώσας τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν	παρὰ	τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς (ἐπικουρίαν, ὁ
[1, 2]	αὐτῶν τὴν χρῆσιν εἶναι θέλοντες	παρὰ	Φοινίκων (καὶ Κάδμου σεμνύνονται μαθεῖν.
[1, 18]	μῆνες η. Τῆς μὲν οὖν	παρὰ	Φοινίκων μαρτυρίας τί δεῖ προσθεῖναι
[1, 19]	~(Λέξω δὲ νῦν ἤδη τὰ	παρὰ	Χαλδαίοις ἀναγεγραμμένα καὶ ἱστορούμενα περὶ
[1, 19]	τε ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν	παρὰ	Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς τοὺς
[1, 34]	ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι αὐτοῖς	παραβαλλομένοις	μίαν ὁδὸν τέμνειν ἄχρι ἂν
[1, 8]	ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς τόπους	παραβαλόντες	οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων προσελθόντες,
[1, 22]	διατριβόντων ἡμῶν περὶ τὴν Ἀσίαν	παραβαλὼν	εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος
[1, 7]	τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο εἰς	παράβασιν	ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι
[1, 22]	πάντα πάσχειν ὑπὲρ τοῦ μὴ	παραβῆναι	τούτους προαιρούμεθα καὶ καλὸν εἶναι
[1, 14]	λέξιν αὐτοῦ καθάπερ αὐτὸν (ἐκεῖνον	παραγαγὼν	μάρτυρα· Τοῦ τίμαιος ὄνομα. Ἐπὶ
[1, 22]	Ἀριστοτέλης, κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν	παράγγελμα	τὸ γένος αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν,
[1, 19]	πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις	παραγενομένοις	συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς
[1, 19]	χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον	παραγίνεται	τὸν Βαβυλῶνος καὶ Χαλδαίων (βασιλέα
[1, 29]	τοῦτο μὲν ᾖδεισαν πάντως οἱ	παραγινόμενοι,	τὴν δὲ μετάνοιαν αὐτοῦ καὶ
[1, 12]	νόμους καὶ τὴν κατὰ τούτους	παραδεδομένην	εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ
[1, 22]	καὶ τὴν περὶ τοῦ νόμου	παραδεδομένην	ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν τοῖς ἀνθρωπίνοις
[1, 22]	ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν	παραδείγματι	χρῆται τῷ περὶ ἡμῶν λόγῳ
[1, 19]	καὶ κατεσκεύασε τὸν καλούμενον κρεμαστὸν	παράδεισον	διὰ τὸ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ
[1, 3]	τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς	παραδιδόντας;	Ἢ τίς οὐ παρ' αὐτῶν
[1, 10]	μειρακίων γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες κατηγορίας	παραδόξου	καὶ διαβολῆς, δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν,
[1, 14]	οἶδ' ὅπως θεὸς ἀντέπνευσεν καὶ	παραδόξως	ἐκ τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν
[1, 6]	πρὸς τὴν τῶν κοινῶν ἔργων	παράδοσιν,	(ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν μοι
[1, 2]	μονιμωτάτην ἔχειν τῆς (μνήμης τὴν	παράδοσιν·	καὶ γὰρ τόπους ἅπαντες οἰκοῦσιν
[1, 8]	περιέχει καὶ τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας	παράδοσιν	μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος
[1, 10]	γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ τὸν ἄλλοις	παράδοσιν	πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι
[1, 9]	οὕτως ἐποιησάμην τῶν πράξεων τὴν	παράδοσιν.	Τοσοῦτον δέ μοι περιῆν θάρσος
[1, 34]	τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις τούτους	παραδοῦναι	κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον,
[1, 22]	ὃ καιρὸς ἦν αὐτοῖς μνημονεύοντας	παραθέσθαι	ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας
[1, 14]	Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει.	Παραθήσομαι	δὲ τὴν λέξιν αὐτοῦ καθάπερ
[1, 18]	ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ πρὸς τούτῳ	παραθήσομαι	καὶ Μένανδρον τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν
[1, 22]	κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις, τοῦτο	παραθήσομαι.	(Λέγει δ' οὕτως· ἐμοῦ γοῦν
[1, 17]	τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων,	παραθήσομαι	μάρτυρα Δῖον ἄνδρα περὶ τὴν
[1, 19]	τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ	παραθήσομαι	τὰ τοῦ Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα
[1, 28]	προστίθησιν, ὅτι ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα	παρακαλῶν	ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν
[1, 34]	ὅτου ἔλθωσιν εἰς τόπους οἰκουμένους,	παρακελεύσασθαί	τε αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ
[1, 29]	οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε, τούτοις ἔμελλον	παρακινδυνεύσειν	βοηθοῦντες; Οὐ γὰρ) δή (γε
[1, 23]	πάσης ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι	παρακολουθεῖν.	~(Ἓν ἔτι μοι κεφάλαιον ὑπολείπεται
[1, 8]	τούτων πραττομένων προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ	παρακουσμάτων	ὀλίγα συνθέντες τῷ τῆς ἱστορίας
[1, 22]	ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος,	παραλαβών	τινας τῶν μεθ' ἑαυτοῦ τήν
[1, 21]	τῶν Φοινίκων ἀναγραφάς· οὐ γὰρ	παραλειπτέον	τῶν ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν· (ἔστι
[1, 12]	~(Ἡμεῖς τοίνυν οὔτε χώραν οἰκοῦμεν	παράλιον	οὔτ' ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ ταῖς
[1, 12]	αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν	παράλιον	τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ περὶ
[1, 2]	ἄμνηστον τῶν παρ' αὐτοῖς πραττομένων	παραλιπεῖν,	ἀλλ' ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ
[1, 1]	ἔτι μέντοι καὶ τοὺς οὐ	παραλιπόντας	τὴν περὶ ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω
[1, 28]	ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι	(παρανομίας	μηδὲ ὠμότητος. Ὁ δὲ τὴν
[1, 29]	χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης τῆς	παρανομίας	οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας
[1, 22]	ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ τὸ	παράπαν	οἶνον οὐ πίνοντες ἐν (τῷ
[1, 22]	οὐκ ἔστιν οὐδὲ ἀνάθημα τὸ	παράπαν	οὐδὲ φύτευμα παντελῶς οὐδὲν οἷον
[1, 22]	τις μετὰ τῶν ἄλλων τῶν	παραπεμπόντων	ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος,
[1, 9]	πάσης μοι τῆς πραγματείας ἐν	παρασκευῇ	γεγενημένης χρησάμενός τισι πρὸς τὴν
[1, 29]	ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο	παρασκευὴν	ἔχοντες οὔτε τὴν ἄλλην ἡτοίμασαν
[1, 17]	καὶ τὰς ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας	παρασχεῖν.	(Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις ἀπὸ
[1, 22]	ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν καὶ	παρασχεῖν	πολλοὺς καὶ τούτων ἐπισταμένους τὸ
[1, 13]	δὲ τὰς περὶ τούτων πίστεις	παράσχω,	τότε καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων
[1, 19]	δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ	παραταξάμενος	αὐτοῦ τ' ἐκράτει καὶ τὴν
[1, 20]	ἀπαντήσας μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ	παραταξάμενος,	ἡττηθεὶς τῇ μάχῃ καὶ φυγὼν
[1, 28]	τινα τῶν ἄλλων ἱερῶν ζῴων	παρατεθεικέναι	τοῖς ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα
[1, 20]	ἐκ τῶν Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται	παρατεθέντων·	λέγει γὰρ οὕτως διὰ (τῆς
[1, 22]	αὐτῷ τε τὸν λόγον Ἀριστοτέλει	(παρατιθείς·	ἔστι δὲ οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ
[1, 15]	~(Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης	παρατίθεμαι	τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν
[1, 22]	ἐγὼ τὰ πλείω τῶν ἱκανῶν	παρατίθεσθαι.	Κλέαρχος μὲν οὖν ἐν παρεκβάσει
[1, 14]	μὲν οὖν οὐχ οἷόν τε	παρατίθεσθαι	τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν τὸ
[1, 19]	ὑποκαταβὰς ὀλίγον ὁ Βηρῶσος πάλιν	παρατίθεται	ἐν τῇ τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ.
[1, 25]	βουλόμενοι δ' ἐκείνοις τινὲς χαρίζεσθαι	παρατρέπειν	ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν
[1, 35]	εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα	παρατρέψαι·	δῆλον γάρ, ὅτι τοῖς μὲν
[1, 22]	αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ' αὐτὸς	παρατυχεῖν	φησιν ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου κατὰ
[1, 9]	ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι	παρατυχών·	ἐστρατήγουν μὲν γὰρ τῶν παρ'
[1, 15]	ἀντῆρεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἅρμαϊς.	Παραχρῆμα	οὖν ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον καὶ
[1, 5]	τῆς ἐν τούτοις δεινότητος δεῖ	παραχωρεῖν	ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς,
[1, 29]	κακῶς ἔπραττον, ἴσως ἂν καὶ	παρεβάλλοντο,	πόλιν δὲ κατοικοῦντες εὐδαίμονα καὶ
[1, 19]	τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς	παρεγένετο	διὰ τῆς ἐρήμου εἰς Βαβυλῶνα.
[1, 8]	τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ	παρεγένοντο	μήτε πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων
[1, 22]	πολλοῖς τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο,	(παρεδίδου	τι μᾶλλον ὧν εἶχεν. Ταῦτ'
[1, 20]	Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν	παρειληφότος,	ἐκ τῶν Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται
[1, 35]	καινότερον δ' ὄνομα συντέθεικεν καὶ	παρεὶς	ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον εἰς
[1, 13]	καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους	παρείχοντο	τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν
[1, 22]	παρατίθεσθαι. Κλέαρχος μὲν οὖν ἐν	παρεκβάσει	ταῦτ' εἴρηκεν, τὸ γὰρ προκείμενον
[1, 11]	οὖν τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην τὴν	παρέκβασιν	ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς
[1, 22]	καὶ μεθ' ἡμέραν· καὶ ὅτι	παρεκελεύετο	μὴ διέρχεσθαι τόπον, ἐφ' ὃν
[1, 21]	(Κῦρος ὁ Πέρσης τὸ κράτος	παρέλαβεν.	Καὶ σύμφωνα μὲν ἐπὶ τοῦ
[1, 15]	μῆνας τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ	παρέλαβεν	(τὴν ἀρχὴν ὁ αὐτοῦ υἱὸς
[1, 18]	ὅτε γὰρ αὐτὴν πᾶσαν πολέμῳ	παρέλαβον,	τότε τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ
[1, 31]	καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε	παρελθεῖν	εἰς τὴν ἱερὰν πόλιν. Καίτοι
[1, 23]	αἰτίας οὐχ ὑγιεῖς τὴν μνήμην	παρέλιπον,	τεκμήριον οἶμαι παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ
[1, 9]	χαριζόμενος μετέθηκα τῶν γεγονότων ἢ	παρέλιπον.	~(Φαῦλοι δέ τινες ἄνθρωποι διαβάλλειν
[1, 22]	τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ	παρελκύσας	(τὸ τόξον ἔβαλε καὶ τὸν
[1, 26]	περὶ τῶν Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους	παρενέβαλεν,	ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων
[1, 26]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις	παρέξειν	ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε δέοι
[1, 23]	τὴν μνήμην παρέλιπον, τεκμήριον οἶμαι	παρέξειν·	Ἱερώνυμος γὰρ ὁ τὴν περὶ
[1, 11]	ἐκ τῶν παρ' ἄλλοις γραμμάτων	παρέξω	καὶ τοὺς βεβλασφημηκότας ἡμῶν τὸ
[1, 1]	γεγραφότας αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους	παρέξω.	(Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς αἰτίας
[1, 22]	Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου συγγενόμενος, οὐ	παρέργως	ἀλλὰ περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε
[1, 23]	πᾶσιν ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις, οὐ	παρέργως	ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ πολλοὶ δὲ
[1, 4]	περὶ τῶν παλαιῶν τι γράφειν	παρέσχεν.	(Οὐ γὰρ μόνον παρὰ τοῖς
[1, 12]	ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν	παρέσχεν,	οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον τῆς θαλάσσης,
[1, 10]	τοῖς ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι	παρέτυχον.	~(Περὶ μὲν οὖν τούτων ἀναγκαίαν
[1, 5]	καθ' ὅντινα τρόπον ἐν τούτῳ	παρευδοκιμήσειν	τοὺς ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον
[1, 22]	ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια.	Παρέχεται	δὲ καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης
[1, 7]	λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν (καὶ πολλοὺς	παρεχόμενον	μάρτυρας. Καὶ ταῦτα πράττομεν οὐ
[1, 14]	τὰ μὲν σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν	παρεχόμενος	τὰ δὲ καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις
[1, 26]	καὶ τοῖς κατὰ μέρος ἱερεῦσι	(παρήγγελλεν	ὡς ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν συγκρύψαι
[1, 10]	ἐπίστασθαι ταύτας πρότερον ἀκριβῶς ἢ	παρηκολουθηκότα	(τοῖς γεγονόσιν ἢ παρὰ τῶν
[1, 28]	σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς δὲ	παρήκουσεν	τοῦ μάντεως ὁ βασιλεύς; Ὁ
[1, 15]	Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς	παρῄνει	μὴ ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν· καὶ
[1, 22]	δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ	Παρθένιον	ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισιν
[1, 27]	ἐστὶ καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ	παρίημι	συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ
[1, 7]	παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς	παρίστασθαι	μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης ἁγιστείας.
[1, 35]	ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν	παρίστησιν,	ὅς γε καὶ τοὔνομα θέσθαι
[1, 22]	τῆς Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα,	παρὸν	αὐτῇ ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι
[1, 8]	γράμμασι· τοσούτου γὰρ αἰῶνος ἤδη	παρῳχηκότος	οὔτε προσθεῖναί τις οὐδὲν οὔτε
[1, 18]	Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται	πᾶς	ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς Εἰρώμου
[1, 22]	ἑαυτοῦ τήν τε διαφορὰν ἀνέγνω	πᾶσαν	αὐτοῖς· εἶχεν γὰρ (τὴν κατοίκησιν
[1, 22]	ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ	πᾶσαν	ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει τοίνυν ἐν
[1, 15]	ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ	πᾶσαν	μὲν αὐτῷ τὴν ἄλλην βασιλικὴν
[1, 18]	χώραν ἄφιξιν· ὅτε γὰρ αὐτὴν	πᾶσαν	πολέμῳ παρέλαβον, τότε τὸν νεὼν
[1, 28]	προγονικήν, ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς	πᾶσαν	τὴν Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα τοὺς
[1, 20]	πολλῆς καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν βασιλείαν	πᾶσαν	ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος
[1, 23]	οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ	πάσης	ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν.
[1, 22]	τῶν διψίων ὑδάτων ἀπέχεσθαι (καὶ	πάσης	ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι μετὰ
[1, 1]	μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ	πάσης	ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις,
[1, 14]	ἐκ μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου	πάσης	ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ' εἰς τόπον
[1, 9]	σχολῆς ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος,	πάσης	μοι τῆς πραγματείας ἐν παρασκευῇ
[1, 31]	πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς καὶ ξυρήσεις	πάσης	τῆς τριχός, πολλάς τε κελεύει
[1, 14]	πεντήκοντα καὶ μῆνα ἕνα. Ἐπὶ	πᾶσι	δὲ καὶ Ἄσσις ἐννέα καὶ
[1, 35]	μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα,	πᾶσι	δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι
[1, 8]	ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν,	πᾶσι	δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ
[1, 14]	τὰ τῶν θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν,	πᾶσι	δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως
[1, 35]	καὶ πόλιν καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο	πᾶσι	περιβόητον; (Ἐχρῆν δὲ καὶ τοῦ
[1, 22]	μὲν αὐτοῦ μένῃ προσμένειν συμφέρειν	πᾶσιν,	ἂν δ' ἀναστὰς εἰς τοὔμπροσθεν
[1, 22]	Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ	πᾶσιν	αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις ὁμοίως φέρειν
[1, 23]	ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε	πᾶσιν	ἐντετύχηκα τοῖς βιβλίοις, οὐ παρέργως
[1, 22]	(Δῆλον οὖν ἐστιν, ὡς οἶμαι,	πᾶσιν	ἡμῶν αὐτὸν μεμνῆσθαι τῷ καὶ
[1, 8]	ἅτε μήτε τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου	πᾶσιν	ὄντος μήτε τινὸς ἐν τοῖς
[1, 26]	ἐστήσαντο καὶ τούτῳ πειθαρχήσοντες ἐν	πᾶσιν	ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ πρῶτον μὲν
[1, 22]	πρὸς τοὺς νόμους, ὅτι πάντα	πάσχειν	ὑπὲρ τοῦ μὴ παραβῆναι τούτους
[1, 22]	καλούμενοι Ἰουδαῖοι πόλιν οἰκοῦντες ὀχυρωτάτην	πασῶν,	ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς
[1, 22]	Ἀσφαλτῖτιν λεγομένην λίμνην· αὕτη γὰρ	πασῶν	τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ (λίμνη
[1, 22]	τόξον ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα	πατάξας	ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ μάντεως
[1, 32]	περὶ εἴκοσι μυριάδας καὶ τὸν	πατέρα	Ἀμένωφιν ἐκ τῆς Αἰθιοπίας καταδέξασθαι.
[1, 31]	ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου	πατέρας	εἰς τὴν χώραν τὴν νῦν
[1, 26]	ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τοὺς	πατέρας	ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν Ἀμένωφιν
[1, 12]	ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ	πατέρες	καίτοι πολλὰς τῆς χώρας ἐχούσης
[1, 19]	(τὸν τρόπον· ἀκούσας δ' ὁ	πατὴρ	αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ τεταγμένος
[1, 19]	αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ τε	πατρὶ	αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον
[1, 33]	τὸν Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ τῷ	πατρὶ	καὶ συνεκπίπτει φυγὼν εἰς τὴν
[1, 22]	πάντων ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι (τὰ	πάτρια.	Παρέχεται δὲ καὶ τεκμήρια τῆς
[1, 26]	εἰς Αὔαριν τὴν προγονικὴν αὐτῶν	πατρίδα	καὶ τὰ ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις
[1, 22]	ἐγκωμίων, εἰ καὶ σωτηρίας καὶ	πατρίδος	ἄνθρωποί τινες νόμων φυλακὴν καὶ
[1, 17]	ἦν τοῦ βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος	πατρικὴν	πρὸς αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος
[1, 19]	βελτίστου αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς	πατρικῆς	ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις
[1, 19]	πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς	πατρικοῖς	βασιλείοις ἕτερα βασίλεια ἐχόμενα ἐκείνων,
[1, 29]	οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους τοῖς	πατρίοις	αὐτῶν (καὶ οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ
[1, 14]	ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν	πάτριον	ἦν καὶ νομαδικὸν ἔχοντες τὸν
[1, 14]	γέγραφεν γὰρ Ἑλλάδι φωνῇ τὴν	πάτριον	ἱστορίαν ἔκ τε τῶν ἱερῶν,
[1, 25]	(Κοινὸν μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐστι	πάτριον	τὸ ταῦτα θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ
[1, 11]	φανερόν, ὡς οἶμαι, πεποιηκὼς ὅτι	πάτριός	ἐστιν ἡ περὶ τῶν παλαιῶν
[1, 22]	διατηρούντων τὴν ἄνοιαν, ἡ μὲν	πατρὶς	εἰλήφει δεσπότην πικρόν, ὁ δὲ
[1, 35]	ἦσαν, οὐκ ἂν ἐκ τῶν	πατρίων	ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως μετεβάλοντο, εἴτ'
[1, 7]	πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες	πατρόθεν	τοὔνομα τῆς τε γαμετῆς (καὶ
[1, 26]	ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει	πατρὸς	δὲ Πάπιος ὄντι, θείας δὲ
[1, 7]	δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ	πατρὸς	εἰσὶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς
[1, 33]	πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον
[1, 19]	μετ' οὐ πολὺ τὴν τοῦ	πατρὸς	τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας τὰ κατὰ
[1, 26]	καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς τοῦ	πατρὸς	ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα ἐξέθετο πρὸς
[1, 32]	ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον,	παύσεσθαι	τῆς πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ
[1, 26]	ἱερέων Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο καὶ τούτῳ	πειθαρχήσοντες	ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ
[1, 15]	ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος,	πειθόμενος	δὲ ὑπὸ τῶν φίλων (διάδημα
[1, 1]	αὐτοὺς δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω.	(Πειράσομαι	δὲ καὶ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι,
[1, 27]	πολλαῖς ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον, ταῦτα	πειράσομαι	διὰ τῶν ὑπ' αὐτοῦ λεγομένων
[1, 35]	λοιπὰ τῶν εἰς τὸ προκείμενον	πειράσομαι	προσαποδοῦναι.
[1, 6]	δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν καὶ φυλαχθήσεται,	πειράσομαι	συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον
[1, 13]	τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν	πειράσομαι	τοῦτο ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ
[1, 20]	τῶν Ἰνδικῶν, δι' ἧς ἀποφαίνειν	πειρᾶται	τὸν προειρημένον βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων
[1, 22]	καί τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν	πειρώμενος	αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ
[1, 22]	αὐτῇ ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι	πεισθεῖσα	ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν
[1, 4]	γραφέντας νόμους ὀλίγῳ πρότερον τῆς	Πεισιστράτου	τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ μὲν
[1, 12]	εἰς τοὺς Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα	πελάγη	διαίροντες. (Μῆδοι δὲ μετὰ ταῦτα
[1, 34]	ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς τὸ	πέλαγος.	Βυθισθέντων δὲ τῶν λεπρῶν καὶ
[1, 7]	τῶν ἱερέων εἰσί τινες διεσπαρμένοι·	πέμπουσι	γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν
[1, 29]	τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι,	πέμψαι	δὲ τοὺς μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 34]	τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς Ἄμμωνος	πέμψαι	περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους,
[1, 17]	(Τὸν δὲ τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα	πέμψαι	φασὶ πρὸς τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα
[1, 19]	πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον	πέμψας	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ
[1, 26]	ἀπὸ Ῥαψηοῦς τοῦ πατρὸς ὠνομασμένον	πενταέτη	ὄντα ἐξέθετο πρὸς τὸν ἑαυτοῦ
[1, 1]	χώραν ἣν νῦν ἔχομεν κατῴκησε	Πεντακισχιλίων	ἐτῶν ἀριθμὸν ἱστορίαν περιέχουσαν ἐκ
[1, 14]	Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς	πεντακοσίοις	ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν
[1, 26]	τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι	πεντακοσίοις	ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε
[1, 31]	ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς	πεντακοσίοις	πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ τοὺς
[1, 22]	διοικοῦντες (περὶ χιλίους μάλιστα καὶ	πεντακοσίους	εἰσίν. Πάλιν δὲ τοῦ προειρημένου
[1, 22]	πόλεως περίβολος λίθινος μῆκος ὡς	πεντάπλεθρος,	εὖρος δὲ πηχῶν ρ, ἔχων
[1, 8]	τὰ δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων	πέντε	μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ τούς
[1, 33]	μυριάδας ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ	(πέντε	πρὸς ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν
[1, 15]	δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ μῆνας	πέντε.	Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα
[1, 15]	δὲ Ὦρος τριακονταὲξ καὶ μῆνας	πέντε.	Τοῦ δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα
[1, 21]	καὶ ἦν ἀφανὴς ἐπ' ἔτη	πεντήκοντα,	δευτέρῳ δὲ τῆς Κύρου βασιλείας
[1, 14]	ἓν καὶ ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς	πεντήκοντα	καὶ μῆνα ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι
[1, 22]	κῶμαι, μία δὲ πόλις ὀχυρὰ	πεντήκοντα	μάλιστα σταδίων τὴν περίμετρον, ἣν
[1, 8]	χρόνου τὴν ἀναγραφήν, τὰ δικαίως	πεπιστευμένα.	(Καὶ τούτων πέντε μέν ἐστι
[1, 17]	τὴν Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι	πεπιστευμένον.	Οὗτος τοίνυν ἐν ταῖς περὶ
[1, 33]	εἰς τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος δὲ	πεποίηκεν	αὐτὸν μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς
[1, 10]	ἐγὼ μάλιστα περὶ ἀμφοτέρας νομίζω	πεποιηκέναι	τὰς πραγματείας· τὴν μὲν γὰρ
[1, 1]	ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ	πεποιηκέναι	φανερὸν περὶ τοῦ γένους ἡμῶν
[1, 29]	καὶ τοῖς τὰ περὶ αὐτοὺς	πεποιηκόσι	κατὰ τε τὴν τοῦ μάντεως
[1, 13]	συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς μνήμην Ἰουδαίων	πεποιηκότας,	ἵνα μηδὲ ταύτην ἔτι τὴν
[1, 11]	Ἱκανῶς δὲ φανερόν, ὡς οἶμαι,	πεποιηκὼς	ὅτι πάτριός ἐστιν ἡ περὶ
[1, 12]	ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ βίου	πεποιημένοι.	(Προσούσης τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ
[1, 22]	διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς οἴεται, μνήμην	πεποιημένον	(ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ
[1, 28]	αὐτῷ χρόνον εἶναι τῆς ἐκπτώσεως	πεπρωμένον,	ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς
[1, 26]	καὶ κώμας πρὸς τὴν τῶν	πεπρωμένων	τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
[1, 22]	καὶ προελομένου τὸ τοῦ Βήλου	πεπτωκὸς	ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ
[1, 14]	καὶ γυναῖκας εἰς δουλείαν ἄγοντες.	Πέρας	δὲ καὶ βασιλέα ἕνα ἐξ
[1, 24]	ἱστορίαις (περὶ τῶν προειρημένων καὶ	περὶ	ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο
[1, 10]	εἰδότων πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα	περὶ	ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι τὰς πραγματείας·
[1, 3]	οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν τοῖς	περὶ	Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον ἢ Καλλίαν
[1, 3]	περὶ τῶν Ἀργολικῶν οἱ τὰ	περὶ	Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ
[1, 0]	~Φλαίίου Ἰωσήπου	περὶ	ἀρχαιότητος Ἰουδαίων λόγος α. ~(Ἱκανῶς
[1, 20]	Βαβυλῶνα καὶ τὰ θαυμάσια κατασκευασθῆναι	περὶ	αὐτὴν ὑπ' ἐκείνης ἔργα ψευδῶς
[1, 22]	ὁμολογεῖται σύγγραμμα, πολλοὶ δὲ τὰ	περὶ	αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ τούτων ἐπισημότατός
[1, 29]	τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς τὰ	περὶ	αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν
[1, 3]	ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν	περὶ	αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας; Ἢ τίς
[1, 13]	μηθὲν ἐν ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς	περὶ	αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ πάντως
[1, 22]	Λάγου συγγενόμενος, οὐ παρέργως ἀλλὰ	περὶ	αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον, ἐξ
[1, 22]	Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν	περὶ	αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος
[1, 34]	ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι	περὶ	αὑτῶν, νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης πῦρ
[1, 22]	χρόνον· μνημονεύει γὰρ τῆς Πτολεμαίου	περὶ	Γάζαν πρὸς Δημήτριον μάχης· αὕτη
[1, 22]	ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται μεμνημένος·	περὶ	γὰρ Κόλχων ἱστορῶν ἐν τῇ
[1, 6]	συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν μοι δοκῶ.	Περὶ	δὲ τῶν ἡμετέρων προγόνων ὅτι
[1, 22]	περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων	περὶ	δώδεκα (μυριάδες, καλοῦσι δ' αὐτὴν
[1, 32]	Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν ὄντας	περὶ	εἴκοσι μυριάδας καὶ τὸν πατέρα
[1, 19]	παρὰ Χαλδαίοις ἀναγεγραμμένα καὶ ἱστορούμενα	περὶ	ἡμῶν, ἅπερ ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν
[1, 14]	τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα	περὶ	ἡμῶν γράφει. Παραθήσομαι δὲ τὴν
[1, 23]	Ἑκαταῖος μὲν καὶ βιβλίον ἔγραψεν	περὶ	ἡμῶν, Ἱερώνυμος δ' οὐδαμοῦ κατὰ
[1, 1]	καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας τὴν	περὶ	ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω φανεροὺς τοῖς
[1, 1]	Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς δὲ βλασφήμως	περὶ	ἡμῶν καὶ ψευδῶς γεγραφότας αὐτοὺς
[1, 22]	τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται τῷ	περὶ	ἡμῶν λόγῳ καὶ γέγραφεν οὕτως·
[1, 11]	τὴν κατάστασιν ἐκ τοῦ μηδὲν	περὶ	ἡμῶν, ὥς φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι
[1, 22]	Αἰγυπτίων μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ οἱ	περὶ	Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ
[1, 35]	ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους	περὶ	θεῶν καὶ τῆς πρὸς (ἀνθρώπους
[1, 25]	κακῶς ἐξ ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν	περὶ	θεῶν μιμήσασθαι μὲν τὴν σεμνότητα
[1, 2]	παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ τοὺς	περὶ	Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον καὶ
[1, 4]	τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος.	(Περὶ	μὲν γὰρ Ἀρκάδων τί δεῖ
[1, 12]	τοὺς Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν.	(Περὶ	μὲν γὰρ Γαλατῶν τε καὶ
[1, 11]	ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον.	~(Περὶ	μὲν οὖν τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην
[1, 14]	μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν ἄλλοις ποιήσομαι
[1, 13]	ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι.	Περὶ	μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ τοῦτο
[1, 33]	Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας	περὶ	μυριάδας κ. Ὢ τῆς εὐχερείας·
[1, 31]	~(Λοιπόν μοι πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν	περὶ	Μωυσέως. Τοῦτον δὲ τὸν ἄνδρα
[1, 22]	δὲ ὁ Θεόφραστος (ἐν τοῖς	περὶ	νόμων· λέγει γάρ, ὅτι κωλύουσιν
[1, 19]	τὸ γένος, γνώριμος δὲ τοῖς	περὶ	παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε
[1, 12]	ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων	περὶ	παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ φυλάττειν
[1, 26]	τῷ βασιλεῖ, γραφὴν δὲ καταλιπόντα	περὶ	πάντων (ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ
[1, 22]	τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ	περὶ	πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει τοίνυν
[1, 1]	λεγομένων μάρτυσι τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι	περὶ	πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[1, 33]	Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου	περὶ	Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα
[1, 22]	μεγίστην ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ	περὶ	πλήθους ἀνδρῶν καὶ περὶ τῆς
[1, 22]	τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν	περὶ	Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς
[1, 22]	Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ τὰ	περὶ	Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν μὲν
[1, 22]	μάχην ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν	περὶ	Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ
[1, 4]	τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ	περὶ	τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ
[1, 6]	ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων τὴν	περὶ	τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν
[1, 6]	καὶ πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο	περὶ	τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι
[1, 12]	ἡ περὶ τὰς καπηλείας καὶ	(περὶ	τὰς ἐμπορίας σπουδὴ διὰ τὸ
[1, 2]	κτίσεις τῶν πόλεων καὶ τὰ	περὶ	τὰς ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ
[1, 12]	παράλιον τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ	περὶ	τὰς καπηλείας καὶ (περὶ τὰς
[1, 22]	Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ	περὶ	τὰς πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ
[1, 2]	ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ τὰ	περὶ	τὰς τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων
[1, 6]	οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ	περὶ	ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ
[1, 19]	τοῖς περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ	περί	τε ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν
[1, 19]	Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς	περί	τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ
[1, 28]	θεῶν προορώμενον καὶ τὰ συμβησόμενα	περὶ	τὴν Αἴγυπτον, τῷ δὲ βασιλεῖ
[1, 5]	ἐπὶ τὸ γράφειν ὁρμήσαντες οὐ	περὶ	τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο
[1, 22]	ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ	περὶ	τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς
[1, 1]	μὲν ὑπολαμβάνω καὶ διὰ τῆς	περὶ	τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν
[1, 1]	εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις καὶ τοῖς	περὶ	τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις
[1, 22]	ψυχῇ. Καὶ τότε διατριβόντων ἡμῶν	περὶ	τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς
[1, 2]	σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ	περὶ	τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι μὲν
[1, 12]	ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο φαίνεται καὶ	περὶ	τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου γε
[1, 19]	ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς	περὶ	τὴν Συρίαν τὴν κοίλην καὶ
[1, 17]	γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον ἄνδρα	περὶ	τὴν Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι
[1, 34]	Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς Ἄμμωνος πέμψαι	περὶ	τῆς ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους, τὸν
[1, 10]	τις ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι	περὶ	τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν
[1, 23]	ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι	περὶ	τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ
[1, 1]	πάντας, ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται,	περὶ	τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ
[1, 22]	τὴν αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν	περὶ	τῆς ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν
[1, 19]	καθάπερ Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν καὶ	περὶ	τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος
[1, 3]	πόλεις καὶ βραχυτέρων; Ὅπου γε	περὶ	τῆς Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν
[1, 22]	καὶ περὶ πλήθους ἀνδρῶν καὶ	περὶ	τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως
[1, 22]	φησὶν Ἀριστοτέλην τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ	περί	τινος ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν,
[1, 22]	μὲν ζημίαν τοῖς σατράπαις ἐξέτινον,	περί	τινων δὲ καὶ συγγνώμης μετελάμβανον.
[1, 22]	ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ	περὶ	τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων ὑπειλημμένος
[1, 33]	ταῖς η καὶ λ (ταῖς	περὶ	τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες
[1, 2]	σχεδόν ἐστι παρ' αὐτοῖς ἡ	περὶ	τὸ συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια.
[1, 31]	δὲ οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ	περὶ	τὸ σῶμα κεχρημένος ἦν, ἐκ
[1, 12]	τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ τῆς	περὶ	τὸν βίον ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν
[1, 6]	Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε τὰς	περὶ	τὸν βίον οἰκονομίας καὶ πρὸς
[1, 20]	αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ	περὶ	τὸν ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων
[1, 8]	τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει καὶ	περὶ	τοῦ γενομένου νῦν ἡμῖν πολέμου
[1, 17]	τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα	περὶ	τοῦ γένους ἡμῶν καὶ τὰς
[1, 1]	τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν	περὶ	τοῦ γένους ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων,
[1, 20]	πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ δὲ	περὶ	τοῦ ναοῦ προειρημένα τοῦ ἐν
[1, 22]	φυγεῖν εἰς ἐνύπνια καὶ τὴν	περὶ	τοῦ νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα
[1, 9]	ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ καὶ	περὶ	τοῦ πολέμου παντὸς καὶ περὶ
[1, 22]	ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ	περὶ	τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ
[1, 20]	τόποις. ~(Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρηκεν	περὶ	τοῦ προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ
[1, 34]	νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς	περὶ	τοῦ σῶσαι αὐτούς. (Τῇ δ'
[1, 2]	ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον	περὶ	τοῦ τὴν νῦν οὖσαν τῶν
[1, 20]	τοῖς ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται	περὶ	τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι
[1, 7]	τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι	περὶ	τοὺς γάμους· (λέγω δὲ τοὺς
[1, 1]	τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι,	(περὶ	τούτων ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι
[1, 20]	τὴν Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος κατεστρέψατο.	(Περὶ	τούτων γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος
[1, 22]	μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως	περὶ	τούτων καὶ αἰκίαις καὶ θανάτοις
[1, 29]	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ	περὶ	τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ πολεμίους
[1, 13]	Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ τὰς	περὶ	τούτων πίστεις παράσχω, τότε καὶ
[1, 8]	τῶν νῦν ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας	περὶ	τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ
[1, 19]	ἅπερ ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων τοῖς ἡμετέροις γράμμασι.
[1, 3]	οἱ τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ	περὶ	τῶν Ἀργολικῶν οἱ τὰ περὶ
[1, 5]	Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ τῆς	περὶ	τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ
[1, 3]	Τίμαιος συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ	περὶ	τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας
[1, 9]	περὶ τοῦ πολέμου παντὸς καὶ	περὶ	τῶν αὐτῷ κατὰ μέρος γενομένων
[1, 5]	ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον ἱστορίας, εἰ	περὶ	τῶν αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ καὶ
[1, 3]	βιβλίων ἀλλήλους ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα	περὶ	τῶν αὐτῶν λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι.
[1, 3]	διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ	περὶ	τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα δὲ
[1, 23]	παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ ὁ τὴν	περὶ	τῶν διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ
[1, 22]	ἡνίκα ἂν τοῖς ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς	περὶ	(τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο μὲν
[1, 21]	ὡμολογημένη δὲ καὶ ἀναντίρρητος ἡ	περὶ	τῶν εἰρημένων μοι μαρτυρία τῆς
[1, 5]	ἱστορίας καὶ μάλιστά γε τῆς	περὶ	τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν
[1, 4]	παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι	περὶ	τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο
[1, 13]	τοίνυν ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι	περὶ	τῶν Ἑλλήνων, ὅτι μὴ παλαιόν
[1, 18]	τὴν ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν	περὶ	τῶν ἐν Τύρῳ βεβασιλευκότων ἔπειτα
[1, 35]	συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν	περὶ	τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺς ὤμοσαν μηδέποτε
[1, 2]	δημοσίοις ἀναθήμασιν, ὅπου γε καὶ	περὶ	τῶν ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι
[1, 26]	γράψειν τὰ μυθευόμενα καὶ λεγόμενα	περὶ	τῶν Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους παρενέβαλεν,
[1, 27]	~(Ἃ μὲν οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι	περὶ	τῶν Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ καὶ
[1, 3]	κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί δεῖ λέγειν	περὶ	τῶν κατὰ πόλεις καὶ βραχυτέρων;
[1, 34]	τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος	περὶ	τῶν λεπρῶν καὶ λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα
[1, 31]	αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον δὲ	περὶ	τῶν λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ'
[1, 33]	Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν, ὁ	περὶ	τῶν λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος
[1, 28]	ἴδωμεν· πυθόμενος γὰρ ταῦτα καὶ	περὶ	τῶν μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους
[1, 22]	καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς	περὶ	τῶν νόμων οὐκ ὀλίγα· φησὶ
[1, 2]	προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺς	περὶ	τῶν οὐρανίων τε καὶ θείων
[1, 2]	πάνυ θαυμάζειν τοὺς οἰομένους δεῖν	περὶ	τῶν παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν
[1, 8]	ἐσχεδιασμένους, καὶ τοῦτο δικαίως καὶ	περὶ	τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ
[1, 11]	πεποιηκὼς ὅτι πάτριός ἐστιν ἡ	περὶ	τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις
[1, 4]	ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι	περὶ	τῶν παλαιῶν τι γράφειν παρέσχεν.
[1, 17]	γεγραμμένα καὶ πεφυλαγμένα λίαν ἐπιμελῶς	περὶ	τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ
[1, 17]	ἐστὶν ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος ὁ	περὶ	τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων,
[1, 19]	ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας καὶ	περὶ	τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς
[1, 3]	εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι	περὶ	τῶν πραγμάτων εἴκαζον; Τὸ πλεῖον
[1, 22]	καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ τοῖς	περὶ	τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις ἄλλος,
[1, 17]	προσαποτῖσαι χρήματα. Δῖος μὲν οὕτω	περὶ	τῶν προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ
[1, 24]	καὶ Τίμαιος ἐν ταῖς ἱστορίαις	(περὶ	τῶν προειρημένων καὶ περὶ ἄλλων
[1, 3]	Ἡρόδοτον δὲ πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ	περὶ	τῶν Σικελικῶν τοῖς περὶ Ἀντίοχον
[1, 4]	φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς	περὶ	τῶν φονικῶν γραφέντας νόμους ὀλίγῳ
[1, 35]	προφήτην Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν	περὶ	τῶν ψωρῶν καὶ λεπρῶν (χρησμὸν
[1, 22]	οὐδενὸς δεύτερος ἐν τῷ πρώτῳ	περὶ	ὕπνου βιβλίῳ φησὶν Ἀριστοτέλην τὸν
[1, 17]	πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν ταῖς	περὶ	(Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν τρόπον
[1, 22]	λαμβάνοντες καὶ τὰ κοινὰ διοικοῦντες	(περὶ	χιλίους μάλιστα καὶ πεντακοσίους εἰσίν.
[1, 14]	τείχει τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ	περιβαλεῖν	τοὺς ποιμένας, ὅπως τήν τε
[1, 35]	πόλιν καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο πᾶσι	περιβόητον;	(Ἐχρῆν δὲ καὶ τοῦ νομοθέτου
[1, 22]	κατὰ μέσον μάλιστα τῆς πόλεως	περίβολος	λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος
[1, 19]	τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον πόλεως	περιβόλους,	τρεῖς δὲ τῆς ἔξω, τούτων
[1, 19]	ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν,	περιεβάλετο	τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον πόλεως
[1, 20]	ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ τὴν βασιλείαν	περιέθηκαν	Ναβοννήδῳ τινὶ τῶν ἐκ Βαβυλῶνος
[1, 15]	μὲν αὐτῷ τὴν ἄλλην βασιλικὴν	περιέθηκεν	ἐξουσίαν, μόνον δὲ ἐνετείλατο διάδημα
[1, 3]	τῶν αὐτῶν λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι.	(Περίεργος	δ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς
[1, 8]	Μωυσέως, ἃ τούς τε νόμους	περιέχει	καὶ τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν
[1, 2]	οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ τοῦ	περιέχοντος	φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο
[1, 1]	κατῴκησε Πεντακισχιλίων ἐτῶν ἀριθμὸν ἱστορίαν	περιέχουσαν	ἐκ τῶν παρ' ἡμῖν ἱερῶν
[1, 8]	τοῖς ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου	περιέχουσιν.	(Ἀπὸ δὲ Ἀρταξέρξου μέχρι τοῦ
[1, 9]	τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ μοι	περιῆν	θάρσος τῆς ἀληθείας, ὥστε πρώτους
[1, 7]	τοῖς καθ' ἡμᾶς χρόνοις, οἱ	περιλειπόμενοι	τῶν ἱερέων καινὰ πάλιν ἐκ
[1, 14]	τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων (τὴν	περίμετρον·	Αὔαριν ὄνομα τῷ τόπῳ. Τοῦτόν
[1, 22]	ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα σταδίων τὴν	περίμετρον,	ἣν οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων περὶ
[1, 21]	γὰρ παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων τὴν	περιουσίαν·	(ἔστι δὲ τοιαύτη τῶν χρόνων
[1, 31]	ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ μόνους	περιπατεῖν	κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια, καὶ τὸν
[1, 22]	μαθητὴς καὶ τῶν ἐκ τοῦ	περιπάτου	φιλοσόφων οὐδενὸς δεύτερος ἐν τῷ
[1, 34]	τροφήν. Παμπόλλων δὲ ἀνθρώπων νοσηλείᾳ	περιπεσόντων	ἀκαρπίαν ἐν τῇ Αἰγύπτῳ γενέσθαι.
[1, 35]	μόνον τῶν Ἰουδαίων τοῖς νοσήμασι	περιπεσόντων;	Λέγει γάρ ὁ λαὸς τῶν
[1, 22]	Σύρους τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ	περιτέμνεσθαι·	τῶν δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων
[1, 22]	μεμαθηκέναι· οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ	περιτεμνόμενοι	ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι
[1, 22]	Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες	περιτέμνονται	ἀπ' ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες
[1, 18]	Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν τῷ	Περιτίῳ	μηνί, τοῖς τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο
[1, 34]	ναοὺς καὶ βωμούς, οἷς ἂν	περιτύχωσιν,	ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ τῶν ἄλλων
[1, 27]	Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ ψεύδεται	περιφανῶς,	ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον
[1, 22]	ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους εἰς Βαβυλῶνα	Πέρσαι	πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ
[1, 12]	καὶ μέχρι τῆς ἡμετέρας ἠπείρου	Πέρσαι	στρατεύσαντες. Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν
[1, 12]	(Μῆδοι δὲ μετὰ ταῦτα καὶ	Πέρσαι	φανεροὶ κατέστησαν τῆς Ἀσίας ἐπάρξαντες,
[1, 21]	ἔτει τῆς Εἰρώμου (Κῦρος ὁ	Πέρσης	τὸ κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα
[1, 20]	ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς	Περσίδος	μετὰ δυνάμεως πολλῆς καταστρεψάμενος τὴν
[1, 3]	βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ τῆς	Περσικῆς	στρατείας καὶ τῶν ἐν αὐτῇ
[1, 22]	καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις ὑπὸ τῶν	Περσικῶν	βασιλέων καὶ σατραπῶν οὐ δύνανται
[1, 22]	ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ τῷ	Περσῶν	βασιλεῖ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος
[1, 19]	ἐτῶν ἑβδομήκοντα μέχρι Κύρου τοῦ	Περσῶν	βασιλέως. (Κρατῆσαι δέ φησι τὸν
[1, 8]	τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην	Περσῶν	βασιλέως οἱ μετὰ Μωυσῆν προφῆται
[1, 21]	ἔτη εἴκοσιν. Ἐπὶ τούτου Κῦρος	Περσῶν	ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ σύμπας χρόνος
[1, 2]	ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς	Περσῶν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατείας τῷ
[1, 32]	Μωσῇ Τισιθέν, τῷ δὲ Ἰωσήπῳ	Πετεσήφ.	Τούτους δ' εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν
[1, 22]	ἂν δ' ἀναστὰς εἰς τοὔμπροσθεν	πέτηται	προάγειν, ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν
[1, 17]	ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ γεγραμμένα καὶ	πεφυλαγμένα	λίαν ἐπιμελῶς περὶ τῶν παρ'
[1, 35]	αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας	πεφυλαγμένοι.	Εἰ μὲν οὖν περὶ τῶν
[1, 6]	μέχρι τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων	πεφύλακται	μετὰ πολλῆς ἀκριβείας, εἰ δὲ
[1, 31]	ἀπολάβῃ, προείρηκέν τινας ἁγνείας καθαρμοὺς	πηγαίων	ὑδάτων λουτροῖς καὶ ξυρήσεις πάσης
[1, 33]	καὶ λ (ταῖς περὶ τὸ	Πηλούσιον.	Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες ἴσως ἂν
[1, 32]	Ἰωσήπῳ Πετεσήφ. Τούτους δ' εἰς	Πηλούσιον	ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ
[1, 33]	ἀπαλλαττομένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου περὶ	Πηλούσιον	εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα μυριάδας
[1, 15]	Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν εἰς	Πηλούσιον	καὶ ἐκράτησεν τῆς ἰδίας βασιλείας.
[1, 29]	τριάκοντα μυριάδας ἔχων εἰς τὸ	Πηλούσιον	ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο μὲν ᾖδεισαν
[1, 22]	μῆκος ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ	πηχῶν	ρ, ἔχων διπλᾶς πύλας, ἐν
[1, 22]	συγκείμενος, πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι	πηχῶν,	ὕψος δὲ δεκάπηχυ. Καὶ παρ'
[1, 14]	ῥητῶς μηνύει. Καὶ τοῦτο μᾶλλον	(πιθανώτερόν	μοι φαίνεται καὶ παλαιᾶς ἱστορίας
[1, 22]	ἡ μὲν πατρὶς εἰλήφει δεσπότην	πικρόν,	ὁ δὲ νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον
[1, 22]	καὶ τὸ παράπαν οἶνον οὐ	πίνοντες	ἐν (τῷ ἱερῷ. Ἔτι γε
[1, 13]	(Ὅταν δὲ τὰς περὶ τούτων	πίστεις	παράσχω, τότε καὶ τῶν Ἑλλήνων
[1, 22]	ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ τοῖς Ἕλλησι	πιστεύειν	ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν καὶ
[1, 2]	πάντων ἀρχαιότατα καὶ μόλις αὐτὰ	πιστεύουσιν	ὑπ' ἐκείνων γεγράφθαι. ~(Πῶς οὖν
[1, 8]	ἡμᾶς χρόνου γέγραπται μὲν ἕκαστα,	πίστεως	δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται τοῖς
[1, 4]	τοῦτο μάλιστα δὴ καὶ τὴν	πλάνην	καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι
[1, 34]	δὲ τὴν ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς	(πλάσμασι,	δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν ἀπέχθειαν·
[1, 28]	~(Πρώτην δὴ τὴν αἰτίαν τοῦ	πλάσματος	ὑποτίθεται καταγέλαστον· ὁ βασιλεὺς γάρ
[1, 22]	ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις ὄρεσι	πλατέῃ	παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι κορυφὰς τροχοκουράδες,
[1, 33]	γράφουσιν, ἀλλ' αὐτοῖς τὰ δόξαντα	πλάττουσιν.	(Ἐκεῖνος μὲν οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ
[1, 22]	τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ (λίμνη	πλατυτέρα	καὶ μείζων καθέστηκεν. Καὶ Χοιρίλος
[1, 3]	περὶ τῶν πραγμάτων εἴκαζον; Τὸ	πλεῖον	γοῦν διὰ τῶν βιβλίων ἀλλήλους
[1, 27]	Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ καὶ ἕτερα	πλείονα,	ἃ παρίημι συντομίας ἕνεκα. Λέγει
[1, 33]	εὔηθες ἴσως ἂν εἴη διὰ	πλειόνων	ἐλέγχειν τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν ἐληλεγμένους·
[1, 26]	συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας καὶ	πλεῖστα	ἄλλα μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς
[1, 29]	ἅπαντας ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι	πλείστας	ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ
[1, 3]	Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον ἐν τοῖς	πλείστοις	ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ Τίμαιος
[1, 29]	ἦσαν πολέμιοι καὶ τοῖς ἔθεσι	πλεῖστον	διέφερον. Ὁ δέ φησιν εὐθὺς
[1, 12]	(ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ	πλεῖστον	ἠγνοήθησαν. Καὶ τοῦτο φαίνεται καὶ
[1, 22]	ἀλλὰ καὶ ζηλωτὴς αὐτῶν ἐκ	πλείστου	γεγενημένος. (Αὐτοῦ μὲν οὖν οὐδὲν
[1, 30]	ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα μάχαις,	πλείστους	δ' ἐν τῇ τελευταίᾳ καὶ
[1, 10]	ἔγραψα πολλῶν μὲν αὐτουργὸς πράξεων,	πλείστων	δ' αὐτόπτης γενόμενος, ὅλως δὲ
[1, 22]	μαρτυριῶν ἅλις· τοῖς γὰρ βουλομένοις	πλείω	μαθεῖν τῷ βιβλίῳ ῥᾴδιόν ἐστιν
[1, 35]	Ἕλλησιν ὀνομάζομεν. Τί οὖν ἐπὶ	πλείω	τις λέγοι πρὸς τὸν ψευδόμενον
[1, 6]	ἐῶ γὰρ λέγειν εἰ καὶ	πλείω	τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ τὰς
[1, 22]	βιβλίου· φυλάττομαι (γὰρ ἐγὼ τὰ	πλείω	τῶν ἱκανῶν παρατίθεσθαι. Κλέαρχος μὲν
[1, 18]	Φοινίκων μαρτυρίας τί δεῖ προσθεῖναι	πλέον;	Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς ὡμολογημένον
[1, 22]	τοῖς βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ τὸ	πλέον	γνῶναι τοῦ βιβλίου· φυλάττομαι (γὰρ
[1, 12]	ὥσπερ ἄλλοι τινές, ἢ τὸ	πλέον	ἔχειν ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν
[1, 24]	ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν τοὺς	πλέον	ταῖς ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ
[1, 12]	ψευδῆ τὸ βούλεσθαι δοκεῖν τι	πλέον	τῶν ἄλλων ἱστορεῖν. Πῶς οὖν
[1, 12]	τῶν εἰς τὸν Πόντον ἐγνώσθη	πλεόντων.	(Ὅλως γὰρ ἅπαντες οἱ παρὰ
[1, 22]	συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως συγκείμενος,	πλευρὰν	μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν, ὕψος
[1, 22]	προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ πολλὰς ὑπομεῖναι	πληγὰς	καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως
[1, 26]	σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ	πλήθει	τῶν Αἰγυπτίων ἀνήχθη· χάριτι γὰρ
[1, 26]	μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν	πλῆθος	Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος μετὰ τῶν
[1, 26]	ἀπιθάνους παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν	πλῆθος	Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ ἐπὶ ἄλλοις
[1, 29]	λεπροὶ καὶ τὸ μετ' αὐτῶν	πλῆθος,	εἰ καὶ πρότερον ὠργίζοντο τῷ
[1, 29]	τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ	πλῆθος.	(Ἐκεῖνο μέντοι πῶς οὐκ ἄλογον,
[1, 28]	τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε τὸ	πλῆθος	ἐνδησάμενον, ἦ μὴν τούτοις ἐμμενεῖν
[1, 22]	φησίν· ἡ γὰρ Ἰουδαία τοσαύτη	πλῆθός	(ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ
[1, 35]	γὰρ εἰς τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι	πλῆθος	Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο τοῖς
[1, 29]	ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε τὸ	πλῆθος	ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ τοῖς
[1, 14]	ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας αὐτῇ καὶ	πλῆθος	ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ τέσσαρας
[1, 35]	ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ	πλῆθος	ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα τρόπον διεξῆλθον
[1, 22]	ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ περὶ	πλήθους	ἀνδρῶν καὶ περὶ τῆς τοῦ
[1, 33]	Φριτοβαύτην· ὁ δὲ δὴ τοῦ	πλήθους	ἀριθμὸς καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ
[1, 26]	Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ	πλήθους	(μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς
[1, 22]	ἔχων ἐθισμόν. (Τὸ δὲ συμβὰν	πλὴν	ἐκείνων τοὺς ἄλλους πάντας δεδίδαχε
[1, 22]	οὐδενὶ δ' ἂν οὗτος εὑρεθείη	πλὴν	μόνοις Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ' ὡς
[1, 19]	ἴσως ἔσται ἐάν τις ἐξηγῆται,	πλὴν	ὄντα γε ὑπερβολὴν ὡς μεγάλα
[1, 28]	καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ	πλὴν	τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε τὸ
[1, 26]	καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ	πλὴν	τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας
[1, 8]	εἰς τοὺς τόπους παραβαλόντες οὔτε	πλησίον	τούτων πραττομένων προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ
[1, 13]	αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς	πλησιοχώρους	παρείχοντο τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ
[1, 20]	τῆς Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ ὀπτῆς	πλίνθου	καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ
[1, 19]	δὲ τοὺς μὲν ἐξ ὀπτῆς	πλίνθου	καὶ ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ
[1, 19]	τοὺς δὲ ἐξ αὐτῆς τῆς	πλίνθου.	(Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως τὴν πόλιν
[1, 29]	μετάνοιαν αὐτοῦ καὶ τὴν φυγὴν	πόθεν	εἰκάζειν ἔμελλον; (Εἶτα κρατήσαντάς φησι
[1, 33]	δὴ γενναιότατον, οὐδὲ τίνες ἢ	πόθεν	ἦσαν αἱ τοσαῦται τοῦ στρατοῦ
[1, 35]	Εἰ δὲ ξένοι, διὰ τί	πόθεν	οὐ λέγεις; Πῶς δὲ τοῦ
[1, 14]	ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες	ποθοῦντες	ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου
[1, 29]	τὴν παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν;	Ποίας	αὐτοῖς φιλίας ἢ τίνος αὐτοῖς
[1, 15]	τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς παρῄνει μὴ	ποιεῖν	ἀδεῶς ἔπραττεν· καὶ γὰρ τὴν
[1, 13]	ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι τοῦτο	ποιεῖν·	Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ Φοίνιξι μάλιστα
[1, 35]	τὸ βιβλίον εἴληφε μέγεθος, ἑτέραν	ποιησάμενος	ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν εἰς
[1, 34]	καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν	ποιησαμένους	τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις τούτους
[1, 14]	ἐπεὶ δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω,	ποιήσασθαι	συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον ἐκλιπόντες
[1, 26]	μιαρῶν ἀνθρώπων τὴν χώραν ἅπασαν	ποιήσειεν.	(Ἡσθέντα δὲ τὸν βασιλέα πάντας
[1, 26]	ῥᾳδίως ὑποχείριον αὐτοῖς (τὴν χώραν	ποιήσειν.	Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες
[1, 2]	ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα τῆς Ὁμήρου	ποιήσεως	πρεσβύτερον, οὗτος δὲ καὶ τῶν
[1, 2]	τοῦτον ἐν γράμμασι τὴν αὐτοῦ	ποίησιν	καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην ἐκ τῶν
[1, 14]	περὶ μὲν τούτων ἐν ἄλλοις	ποιήσομαι	τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ
[1, 1]	παραλιπόντας τὴν περὶ ἡμῶν ἱστορίαν	ποιήσω	φανεροὺς τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν ἢ
[1, 22]	Καὶ Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος	ποιητὴς	μέμνηται τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι
[1, 14]	τοῖς ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν τὸ	ποιμαίνειν	πάτριον ἦν καὶ νομαδικὸν ἔχοντες
[1, 14]	φησιν τὸ ἔθνος τοὺς καλουμένους	ποιμένας	αἰχμαλώτους ἐν ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν
[1, 26]	πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας	ποιμένας	εἰς πόλιν τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα,
[1, 14]	εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ τοὺς	ποιμένας	ἐκ μὲν τῆς ἄλλης Αἰγύπτου
[1, 14]	βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ τοὺς	ποιμένας	ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι μέγαν
[1, 14]	μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς	ποιμένας,	ὅπως τήν τε κτῆσιν ἅπασαν
[1, 14]	προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι	ποιμένας·	τὸ γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ
[1, 14]	ἔχοντες τὸν βίον οὕτως ἐκαλοῦντο	ποιμένες.	(Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ ἀλόγως
[1, 16]	χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ καλούμενοι	ποιμένες	ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι τρισὶ καὶ
[1, 14]	δὲ σὼς ποιμήν ἐστι καὶ	ποιμένες	κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ
[1, 14]	Ὑκσώς, τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς	ποιμένες·	τὸ γὰρ υκ καθ' ἱερὰν
[1, 28]	πάλαι μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν	ποιμένων,	Αὔαριν δὲ καλουμένην. (Εἰς ἣν
[1, 15]	ἐξ Αἰγύπτου τὸν λαὸν τῶν	ποιμένων	εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ ἐκβαλὼν αὐτοὺς
[1, 26]	πρότερον ἱστόρηκε γενέσθαι τὴν τῶν	ποιμένων	ἔξοδον εἰς Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις γὰρ
[1, 26]	σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν τότε τῶν	ποιμένων	ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν συνεχώρησεν· ἔστι
[1, 14]	προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς τῶν	ποιμένων	καλουμένων καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν
[1, 27]	καὶ συμβαλόντες οἱ δύο τοῖς	ποιμέσι	καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς
[1, 28]	πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς	ποιμέσι	καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί τε
[1, 14]	βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ σὼς	ποιμήν	ἐστι καὶ ποιμένες κατὰ τὴν
[1, 22]	οὐ θελήσαντος, ὅπερ ἐκείνη προσεδόκησεν,	ποιουμένου	δὲ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν
[1, 1]	ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν τε	ποιουμένους	τοῦ νεώτερον εἶναι τὸ γένος
[1, 12]	οὐδὲν ἐν τοῖς παλαιοῖς χρόνοις	ποιοῦν	ἡμῖν πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἐπιμιξίαν,
[1, 34]	δὲ τῶν ἄλλων τὰ δοχθέντα	ποιοῦντας	διὰ τῆς ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς
[1, 22]	μοῦνοι καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται	ποιοῦντες	κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων
[1, 28]	Ἀμένωφις ἐπεθύμησε τοὺς θεοὺς ἰδεῖν.	Ποίους;	Εἰ μὲν τοὺς παρ' αὐτοῖς
[1, 24]	ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο	ποιοῦσι	τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν
[1, 22]	τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι τοῦτο	ποιοῦσιν	Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν
[1, 35]	γε καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ	πόλει	ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν
[1, 17]	τὸν μεταξὺ τόπον συνῆψε τῇ	πόλει	καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς
[1, 19]	καιρὸν ἀρρωστήσαντι ἐν τῇ Βαβυλωνίων	πόλει	μεταλλάξαι τὸν (βίον ἔτη βεβασιλευκότι
[1, 31]	λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε μένειν ἐν	πόλει	μήτ' ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ
[1, 28]	τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε	πόλεις	ἀνιστάναι καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν
[1, 5]	δὲ πρὸς χάριν ἢ τὰς	πόλεις	ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι
[1, 3]	δεῖ λέγειν περὶ τῶν κατὰ	πόλεις	καὶ βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ
[1, 26]	θεωμένοις· καὶ γὰρ οὐ μόνον	πόλεις	καὶ κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ ἱεροσυλοῦντες
[1, 26]	πρὸς ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ	πόλεις	καὶ κώμας πρὸς τὴν τῶν
[1, 12]	ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ	πόλεις	μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν
[1, 22]	φιλοσοφίαν. Ἦν δὲ καὶ κατὰ	πόλεις	οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι τὸ
[1, 15]	θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς ἀνατολὰς	πόλεις	τε καὶ χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου
[1, 14]	χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν τάς τε	πόλεις	ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ τὰ τῶν
[1, 29]	Ὅμως δὲ καὶ τοῖς ἀνθρώποις	πολεμεῖν	διεγνωκότες οὐκ ἂν εἰς τοὺς
[1, 29]	ἂν εἰς τοὺς αὐτῶν θεοὺς	πολεμεῖν	ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους
[1, 12]	κεκτημένης καὶ τοιαύτας πράξεις κατορθούσης	πολεμικάς,	οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος οὔτε Θουκυδίδης
[1, 29]	οἰκειότητος προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν	πολέμιοι	καὶ τοῖς ἔθεσι πλεῖστον διέφερον.
[1, 26]	μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς	πολεμίοις	ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν
[1, 29]	περὶ τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ	πολεμίους	αὐτοῖς ἐπαγαγὼν ἢ δέον τοῖς
[1, 29]	ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς	πολεμίους	μέχρι τῆς Συρίας ἤλασεν. Οὕτω
[1, 35]	λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ	πόλεμον	ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους, εἴπερ
[1, 29]	ἂν δὲ πρὸς ἅπαντας ἤραντο	πόλεμον,	δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες (συγγενείας
[1, 28]	(τὴν Αὔαριν πρὸς τὸν βασιλέα	πόλεμον	ἐξενεγκεῖν. Καὶ προστίθησιν, ὅτι ἔπεμψεν
[1, 26]	πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς	πόλεμον	ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν πρὸς Ἀμένωφιν
[1, 14]	ἐπὶ τοὺς ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ	πόλεμον	συρραγῆναι μέγαν (καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ
[1, 7]	προγόνων καὶ τίνες οἱ μαρτυροῦντες.	Πόλεμος	δ' εἰ κατάσχοι, καθάπερ ἤδη
[1, 9]	πρώτους πάντων τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ	πολέμου	γενομένους Οὐεσπασιανὸν (καὶ Τίτον ἠξίωσα
[1, 19]	δὲ ἀπὸ τῶν ἐκ τοῦ	πολέμου	λαφύρων τό τε Βήλου ἱερὸν
[1, 9]	~(Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ τοῦ	πολέμου	παντὸς καὶ περὶ τῶν αὐτῷ
[1, 10]	ἐκείνοις τοῖς γράμμασι· τοῦ δὲ	πολέμου	τὴν ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν μὲν
[1, 8]	περὶ τοῦ γενομένου νῦν ἡμῖν	πολέμου	τινὲς ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ'
[1, 29]	φίλων συναποστῆναι οὐδένα μηδὲ τοῦ	πολέμου	τὸν κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ
[1, 12]	ἢ τὸ πλέον ἔχειν ἀξιοῦν	πολεμοῦντες	ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι
[1, 32]	τὸ ἱερὸν αὐτῆς ἐν τῷ	πολέμῳ	κατέσκαπται. Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα φάναι,
[1, 29]	ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ οἱ τότε	πολέμῳ	κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι τὸν
[1, 18]	ἄφιξιν· ὅτε γὰρ αὐτὴν πᾶσαν	πολέμῳ	παρέλαβον, τότε τὸν νεὼν κατεσκεύασαν.
[1, 2]	λέγω δὲ τὰς κτίσεις τῶν	πόλεων	καὶ τὰ περὶ τὰς ἐπινοίας
[1, 24]	ἐθνῶν τινες καὶ τῶν ἐνδοξοτάτων	πόλεων	ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν (καὶ τὰς
[1, 22]	τόπον Ἰουδαία. Τὸ δὲ τῆς	πόλεως	αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν ἐστιν·
[1, 20]	τὸν ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων	πόλεως	ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου
[1, 26]	ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ τῆς	πόλεως	ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς πόλεμον
[1, 22]	ἐστὶ κατὰ μέσον μάλιστα τῆς	πόλεως	περίβολος λίθινος μῆκος ὡς πεντάπλεθρος,
[1, 19]	περιεβάλετο τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον	πόλεως	περιβόλους, τρεῖς δὲ τῆς ἔξω,
[1, 17]	τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη τῆς	πόλεως	προσέχωσεν καὶ μεῖζον τὸ ἄστυ
[1, 20]	καὶ συντάξας τὰ ἔξω τῆς	πόλεως	τείχη κατασκάψαι διὰ τὸ λίαν
[1, 12]	συμβεβηκός, ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων	πόλεως,	τοιαύτην ἐκ μακροῦ δύναμιν κεκτημένης
[1, 20]	πραγματικὴν καὶ δυσάλωτον φανῆναι τὴν	πόλιν	(ἀνέζευξεν ἐπὶ Βορσίππων ἐκπολιορκήσων τὸν
[1, 26]	τὴν τότε τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν	πόλιν	Αὔαριν συνεχώρησεν· ἔστι δ' ἡ
[1, 22]	Ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ τὴν	πόλιν	αὐτὴν τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην τε
[1, 29]	ἔπραττον, ἴσως ἂν καὶ παρεβάλλοντο,	πόλιν	δὲ κατοικοῦντες εὐδαίμονα καὶ χώραν
[1, 22]	ἀνθρώπων ἀντὶ τοῦ φυλάττειν τὴν	πόλιν	διατηρούντων τὴν ἄνοιαν, ἡ μὲν
[1, 34]	νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην, κτίσαντας (δὲ	πόλιν	ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ δὲ ἄστυ
[1, 14]	δὲ ἐν νομῷ τῷ Σεθροίίτῃ	πόλιν	ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν πρὸς ἀνατολὴν
[1, 19]	μετῴκισεν, συνέβη δὲ καὶ τὴν	πόλιν	ἐρημωθῆναι χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα μέχρι
[1, 34]	τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν τε	πόλιν	Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι.
[1, 19]	τήν τε ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς	πόλιν	καὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ
[1, 35]	νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν δὲ καὶ	πόλιν	καὶ νεὼν ᾠκοδομήσαντο πᾶσι περιβόητον;
[1, 19]	πλίνθου. (Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως τὴν	πόλιν	καὶ τοὺς πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς
[1, 31]	τότε παρελθεῖν εἰς τὴν ἱερὰν	πόλιν.	Καίτοι τοὐναντίον εἰκὸς ἦν προνοίᾳ
[1, 19]	τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν	πόλιν	κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς μὲν τῆς
[1, 35]	αὐτοὶ δ' οἱ κτίζοντες τὴν	πόλιν	κοσμήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον οὕτως ὀνομάσαντες.
[1, 20]	ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη εἰς τὴν Βορσιππηνῶν	πόλιν,	Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ
[1, 12]	συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε	πόλιν	οἴεται μίαν εἶναι τοὺς Ἴβηρας
[1, 14]	ἐν τῇ νῦν Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ	πόλιν	οἰκοδομησαμένους τοσαύταις μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν
[1, 22]	γέγραφεν οὕτως· (οἱ καλούμενοι Ἰουδαῖοι	πόλιν	οἰκοῦντες ὀχυρωτάτην πασῶν, ἣν καλεῖν
[1, 29]	ὅτε τῶν λιθοτομιῶν ἐξῆλθον καὶ	πόλιν	παρ' αὐτοῦ καὶ χώραν ἔλαβον,
[1, 24]	οἴονταί τινες, καὶ τὴν Θηβαίων	πόλιν	προσέλαβεν, πολλὰ δὲ καὶ Τίμαιος
[1, 22]	τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς τὴν	πόλιν	Πτολεμαίου τοῦ Λάγου μετὰ τῆς
[1, 26]	ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς	πόλιν	τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα, καὶ τὰ
[1, 18]	αὐτοῦ φυγοῦσα ἐν τῇ Λιβύῃ	πόλιν	ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται πᾶς ὁ
[1, 28]	ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἔδωκε	πόλιν,	ὥς φησι, τὴν πάλαι μὲν
[1, 21]	ἔτει τῆς Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο	πολιορκεῖν	Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει τῆς
[1, 22]	Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου τὸν ἐπικληθέντα	Πολιορκητήν.	Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν
[1, 20]	δὲ Ναβοννήδου οὐχ ὑπομείναντος τὴν	πολιορκίαν,	ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος
[1, 14]	τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ τὴν	πολιορκίαν	ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα τὴν
[1, 9]	Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων	πολιορκίαν.	Ἐν ᾧ χρόνῳ γενομένην τῶν
[1, 14]	Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν αὐτοὺς διὰ	πολιορκίας	ἑλεῖν κατὰ κράτος ὀκτὼ καὶ
[1, 20]	ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου	πολιορκίας,	καὶ Μεγασθένης ἐν τῇ τετάρτῃ
[1, 19]	πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς	πολιορκοῦντας	τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν
[1, 26]	Αὔαριν συνεχώρησεν· ἔστι δ' ἡ	πόλις	κατὰ τὴν θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος.
[1, 22]	χώραν καὶ κῶμαι, μία δὲ	πόλις	ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα σταδίων τὴν
[1, 22]	(τὴν κατοίκησιν αὐτῶν καὶ τὴν	πολιτείαν	γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν,
[1, 26]	ἐξέβαλλον. Λέγεται δέ, ὅτι τὴν	πολιτείαν	καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος
[1, 28]	μηδὲ ὠμότητος. Ὁ δὲ τὴν	πολιτείαν	καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος
[1, 24]	ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν (καὶ τὰς	πολιτείας	ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν τὴν
[1, 3]	αὐτῇ πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι,	πολλὰ	δὲ καὶ Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος
[1, 24]	καὶ τὴν Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν,	πολλὰ	δὲ καὶ Τίμαιος ἐν ταῖς
[1, 20]	θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ τὸ	πολλὰ	ἐμφαίνειν (κακοήθη ὑπὸ τῶν φίλων
[1, 29]	(Εἶτα κρατήσαντάς φησι τῆς Αἰγύπτου	πολλὰ	καὶ δεινὰ δρᾶν τοὺς ἐκ
[1, 22]	οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ τὰ μὲν	πολλὰ	μακρὸν ἂν εἴη λέγειν, ὅσα
[1, 22]	γὰρ τῶν Ἰουδαίων τὰ μὲν	πολλὰ	ὀχυρώματα κατὰ τὴν χώραν καὶ
[1, 20]	περὶ τοῦ προειρημένου βασιλέως καὶ	πολλὰ	πρὸς τούτοις ἐν τῇ τρίτῃ
[1, 14]	ὥς φησιν αὐτός, μεταφράσας καὶ	πολλὰ	τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν Αἰγυπτιακῶν
[1, 17]	ἃ μὴ λύσαντα τὸν Σολομῶνα	πολλὰ	τῷ Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι χρήματα. Δῖος
[1, 22]	ἡμῶν πάλαι τὸ ἔθνος, καὶ	πολλὰ	τῶν ἐθῶν εἴς τινας ἤδη
[1, 22]	ὡς ἀληθῶς ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος	πολλὰ	τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων εἰς
[1, 17]	μὴ δυνηθέντα λῦσαι τὰ αἰνίγματα	πολλὰ	τῶν χρημάτων εἰς τὸ ἐπιζήμιον
[1, 4]	~(Αἰτίαι δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας	πολλαὶ	μὲν ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι
[1, 17]	μέχρι νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις	πολλαὶ	τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι πρὸς
[1, 27]	ὁ τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ	πολλαῖς	ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον, ταῦτα πειράσομαι
[1, 26]	ὑπεσχημένος, προειπὼν τοὺς ἡμετέρους προγόνους	πολλαῖς	μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας
[1, 7]	εἰ κατάσχοι, καθάπερ ἤδη γέγονεν	πολλάκις	Ἀντιόχου τε τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς
[1, 7]	ἐπὶ τὰς αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται	πολλάκις	γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν πρὸς ἀλλόφυλον
[1, 8]	θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν πολλοὶ	πολλάκις	ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ
[1, 22]	τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι	πολλάκις	ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων καὶ
[1, 25]	τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ	πολλὰς	ἔλαβον τοῦ μισεῖν καὶ φθονεῖν
[1, 2]	ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ τοῦτο	πολλὰς	ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας.
[1, 22]	πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ ἔθνος·	πολλὰς	μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους
[1, 31]	καὶ ξυρήσεις πάσης τῆς τριχός,	πολλάς	τε κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα
[1, 12]	ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι	πολλὰς	τῆς χώρας ἐχούσης μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 22]	Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ	πολλὰς	ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι
[1, 2]	Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον	πολλὴ	γέγονεν ἀπορία τε καὶ ζήτησις,
[1, 5]	καὶ τοὺς ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ	πολλὴ	πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία τοῖς
[1, 34]	τοῖς (πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς κατὰ	πολλὴν	ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεως
[1, 25]	εὐδαιμόνησαν, εἶθ' ἡ τούτων ὑπεναντιότης	πολλὴν	αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς
[1, 24]	οἱ δ' ὑγιαίνοντες τῇ κρίσει	πολλὴν	αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν δὲ
[1, 29]	ἐκ τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν	πολλὴν	εἰς τοῦτο παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε
[1, 2]	τοῦ περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ	πολλὴν	ἐποιήσαντο πρόνοιαν τοῦ μηδὲν ἄμνηστον
[1, 22]	παρὰ τῷ Κλεάρχῳ καὶ προσέτι	πολλὴν	καὶ θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ Ἰουδαίου
[1, 20]	(αὐτόν φησι καὶ Λιβύης τὴν	πολλὴν	καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ δὲ περὶ
[1, 29]	δὲ κατοικοῦντες εὐδαίμονα καὶ χώραν	πολλὴν	κρείττω τῆς Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ
[1, 19]	ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν, ἅπερ ἔχει	πολλὴν	ὁμολογίαν καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[1, 35]	ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου πάνυ	πολλὴν	παρίστησιν, ὅς γε καὶ τοὔνομα
[1, 6]	καθ' ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται μετὰ	πολλῆς	ἀκριβείας, εἰ δὲ δεῖ θρασύτερον
[1, 19]	υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο,
[1, 15]	δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆς	πολλῆς	δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ μέγα
[1, 20]	ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως	πολλῆς	καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν
[1, 28]	πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα μετὰ	πολλῆς	στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι
[1, 35]	ὀνομάσαντες. Ὁ δὲ γενναῖος ὑπὸ	πολλῆς	τοῦ λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ συνῆκεν,
[1, 22]	μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα,	πολλοὶ	δὲ τὰ περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι,
[1, 23]	οὐ παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ	πολλοὶ	δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς
[1, 8]	δέοι, θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη οὖν	πολλοὶ	πολλάκις ἑώρανται τῶν αἰχμαλώτων στρέβλας
[1, 23]	καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ	πολλοί	τινες ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ
[1, 1]	αἰτίας ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ	πολλοὶ	τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐν ταῖς
[1, 22]	περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ	πολλοὶ	τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα
[1, 9]	πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι,	πολλοῖς	δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι
[1, 12]	εἰ μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος	πολλοῖς	ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν τοῖς
[1, 17]	αὐτῷ ὁ Σολομὼν ἄλλοις τε	πολλοῖς	καὶ δὴ καὶ χώραν τῆς
[1, 22]	οὖν ὁ ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε	πολλοῖς	κἀκ τῶν ἄνω τόπων εἰς
[1, 9]	τὰ βιβλία καὶ μετ' ἐκείνους	πολλοῖς	μὲν Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς
[1, 24]	μὲν οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο	πολλοῖς	συμβέβηκε διὰ τὴν ἐνίων δυσμένειαν,
[1, 22]	αὐτῶν τῆς σοφίας. Ὡς δὲ	πολλοῖς	τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου
[1, 27]	τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ	πολλοὺς	ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι τῶν
[1, 30]	χρόνον ἐκεῖ γενομένους καὶ κακοπαθοῦντας,	πολλοὺς	δ' ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα
[1, 28]	τε τῇ μάχῃ καὶ κτεῖναι	πολλοὺς	ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν τῆς Συρίας
[1, 22]	ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν	πολλοὺς	καὶ τούτων ἐπισταμένους τὸ ἔθνος
[1, 35]	λέγεις; Πῶς δὲ τοῦ βασιλέως	πολλοὺς	μὲν αὐτῶν βυθίσαντος εἰς τὴν
[1, 30]	τῶν γὰρ λεπρῶν καὶ νοσούντων	πολλοὺς	μὲν εἰκὸς ἐν ταῖς λιθοτομίαις
[1, 7]	ἀρχαίων λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν (καὶ	πολλοὺς	παρεχόμενον μάρτυρας. Καὶ ταῦτα πράττομεν
[1, 22]	δυσμενείας ἐξετάζουσι φαίνεται μέγα καὶ	πολλῶν	ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ καὶ σωτηρίας
[1, 25]	(ἐχώρησαν, ὁρῶντες δὲ ζηλουμένους ὑπὸ	πολλῶν	ἐφθόνησαν. Εἰς τοσοῦτον γὰρ ἦλθον
[1, 22]	Οὗτος οὖν ὁ ἄνθρωπος διαβαδιζόντων	πολλῶν	κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ μάντεώς
[1, 10]	δὲ πολέμου τὴν ἱστορίαν ἔγραψα	πολλῶν	μὲν αὐτουργὸς πράξεων, πλείστων δ'
[1, 18]	γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς ὡμολογημένον καὶ	πολὺ	δήπου προάγειν τῆς τοῦ νεὼ
[1, 26]	ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ μετ' οὐ	πολὺ	ἧκον εἰς Αὔαριν. Ἀμένωφις δ'
[1, 19]	κα. Αἰσθόμενος δὲ μετ' οὐ	πολὺ	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος,
[1, 31]	ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ	πολὺ	τῆς ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ
[1, 23]	ὁ πρεσβύτερος καὶ Εὐπόλεμος οὐ	πολὺ	τῆς ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν
[1, 22]	(Λέγει δὲ καὶ περὶ τοῦ	πολυανθρωπότατον	γεγονέναι ἡμῶν τὸ ἔθνος· πολλὰς
[1, 24]	τὴν Ἀθηναίων, τὴν δὲ Λακεδαιμονίων	Πολυκράτης,	ὁ δὲ τὸν Τριπολιτικὸν γράψας,
[1, 30]	εἰκὸς ἐν ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν	πολὺν	χρόνον ἐκεῖ γενομένους καὶ κακοπαθοῦντας,
[1, 19]	ὧν ἀνάστημα καὶ τὴν λοιπὴν	πολυτέλειαν	μακρὸν ἴσως ἔσται ἐάν τις
[1, 26]	τοῖς Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν	πολυχειρίᾳ	τὰ τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη
[1, 14]	καὶ πόλεμον συρραγῆναι μέγαν (καὶ	πολυχρόνιον.	Ἐπὶ δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα
[1, 7]	εἰς τὴν χώραν ἐμβαλόντος καὶ	Πομπηίου	Μάγνου καὶ Κυντιλίου (Οὐάρου μάλιστα
[1, 12]	Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν εἰς τὸν	Πόντον	ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως γὰρ ἅπαντες
[1, 35]	πρὸς (ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν	πορείαν.	Εἴτε γὰρ Αἰγύπτιοι τὸ γένος
[1, 22]	οὐ προϊδὼν περὶ τῆς ἡμετέρας	πορείας	ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς ἀπήγγελλεν;
[1, 34]	δοχθέντα ποιοῦντας διὰ τῆς ἐρήμου	πορεύεσθαι,	ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν εἰς
[1, 29]	τῆς Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ τί	ποτ'	ἂν ἐχθροῖς μὲν πάλαι τὰ
[1, 19]	μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν	ποταμὸν	ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν,
[1, 22]	οἱ περὶ Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον	ποταμὸν	καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες
[1, 20]	Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ τὸν	ποταμὸν	τείχη τῆς Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ
[1, 14]	μὲν πρὸς ἀνατολὴν τοῦ Βουβαστίτου	ποταμοῦ,	καλουμένην δ' ἀπό τινος ἀρχαίας
[1, 28]	ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο,	ποταποί	τινές εἰσι καὶ τίνα τρόπον
[1, 22]	οὐκ ὀλίγα· φησὶ γάρ, Ἀλεξάνδρου	ποτὲ	ἐν Βαβυλῶνι γενομένου καὶ προελομένου
[1, 12]	οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ	ποτε	καὶ μόλις αὐτῶν εἰς τοὺς
[1, 14]	ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων	ποτὲ	μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ τῆς
[1, 7]	ἐπ' αὐτῆς Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου	ποτὲ	σύστημα τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν
[1, 33]	ἐστι παρ' αὐτοῦ μαθεῖν ἢ	ποτέροις	αὐτοῖς τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν,
[1, 33]	αἱ εἴκοσι καὶ τρεῖς διεφθάρησαν,	πότερον	ἐν τῇ μάχῃ κατέπεσον ἢ
[1, 16]	ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις, ὡς ἐγγύς	που	προτερεῖν αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι
[1, 7]	Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι καὶ εἴ	που	τῆς ἄλλης οἰκουμένης τοῦ γένους
[1, 10]	καὶ τοῖς ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων	πράγμασι	παρέτυχον. ~(Περὶ μὲν οὖν τούτων
[1, 9]	ἀληθῆ τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς	πράγμασιν	(αὐτὸς ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν
[1, 19]	εἰς Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ τὰ	πράγματα	διοικούμενα ὑπὸ Χαλδαίων καὶ διατηρουμένην
[1, 19]	καταστήσας τὰ κατὰ τὴν Αἴγυπτον	πράγματα	καὶ τὴν λοιπὴν χώραν καὶ
[1, 9]	Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης μοι τῆς	πραγματείας	ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός τισι
[1, 10]	περὶ ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι τὰς	πραγματείας·	τὴν μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ
[1, 20]	κατασκάψαι διὰ τὸ λίαν αὐτῷ	πραγματικὴν	καὶ δυσάλωτον φανῆναι τὴν πόλιν
[1, 20]	αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς τῶν	πραγμάτων	ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ
[1, 23]	μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ ἀρχῆς	πραγμάτων	διήμαρτον, ὅτι μὴ ταῖς ἱεραῖς
[1, 3]	ἀλλ' ὡς ἕκαστοι περὶ τῶν	πραγμάτων	εἴκαζον; Τὸ πλεῖον γοῦν διὰ
[1, 22]	δυνατὸς καὶ τοῖς περὶ τῶν	πραγμάτων,	εἴπερ τις ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι,
[1, 22]	Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν τῶν	πραγμάτων	ἠβουλήθησαν. (Ὧν εἷς ἦν, φησίν,
[1, 2]	ἐξ (αὐτῶν τὸ δίκαιον τῶν	πραγμάτων	λαμβάνειν. Τὰ μὲν γὰρ παρὰ
[1, 29]	τῆς ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον καὶ	πράξειν	ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ γένος Αἰγύπτιοι.
[1, 19]	Χαλδαίων (βασιλέα καὶ τὰς τούτου	πράξεις	ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον πέμψας
[1, 22]	φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς	πράξεις	ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνακμάσας
[1, 12]	μακροῦ δύναμιν κεκτημένης καὶ τοιαύτας	πράξεις	κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ' ὁ Ἡρόδοτος
[1, 18]	τὰς ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων	πράξεις	τὰς παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ
[1, 19]	Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς	πράξεσι	τοὺς πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ
[1, 10]	ὅτι δεῖ τὸν ἄλλοις παράδοσιν	πράξεων	ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι ταύτας
[1, 20]	Βαβυλωνίων Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ καὶ μεγέθει	πράξεων	διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν φησι
[1, 5]	δὲ ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν τῶν	πράξεων	ἢ τῶν γεγραφότων ἐχώρησαν ἐνευδοκιμήσειν
[1, 10]	ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν μὲν αὐτουργὸς	πράξεων,	πλείστων δ' αὐτόπτης γενόμενος, ὅλως
[1, 9]	φωνὴν συνεργοῖς οὕτως ἐποιησάμην τῶν	πράξεων	τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ μοι
[1, 29]	χώραν ἔλαβον, πάντως ἂν γεγόνεισαν	πρᾳότεροι	πρὸς αὐτόν. Εἰ δὲ δὴ
[1, 7]	πολλοὺς παρεχόμενον μάρτυρας. Καὶ ταῦτα	πράττομεν	οὐ μόνον ἐπ' αὐτῆς Ἰουδαίας,
[1, 4]	δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν ἑκάστοτε	πραττομένων	ἀναγραφὰς τοῦτο μάλιστα δὴ καὶ
[1, 9]	Ἐν ᾧ χρόνῳ γενομένην τῶν	πραττομένων	οὐκ ἔστιν ὃ τὴν ἐμὴν
[1, 2]	μηδὲν ἄμνηστον τῶν παρ' αὐτοῖς	πραττομένων	παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς
[1, 8]	τόπους παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων	πραττομένων	προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα
[1, 5]	δὲ τὸ πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ	πράττοντες	διατελοῦσι· τῆς μὲν γὰρ ἀληθοῦς
[1, 8]	Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ' αὐτοὺς	πραχθέντα	συνέγραψαν ἐν τρισὶ καὶ δέκα
[1, 17]	αὐτοῖς γενομένων καὶ πρὸς ἀλλήλους	πραχθέντων	μνήμης ἀξίων. (Ἐν οἷς γέγραπται,
[1, 3]	στρατείας καὶ τῶν ἐν αὐτῇ	πραχθέντων	οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι, πολλὰ δὲ
[1, 10]	ὅλως δὲ τῶν λεχθέντων ἢ	πραχθέντων	οὐδοτιοῦν ἀγνοήσας. (Πῶς οὖν οὐκ
[1, 26]	ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε	πρέσβεις	πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας
[1, 2]	εὑρίσκεται γράμμα τῆς Ὁμήρου ποιήσεως	πρεσβύτερον,	οὗτος δὲ καὶ τῶν Τρωϊκῶν
[1, 33]	συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν πρὸ Μωυσέως	πρεσβύτερον	τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν
[1, 18]	τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ	πρεσβύτερος	ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος ὁ Λεαστάρτου, ὃς
[1, 23]	Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων ὁ	πρεσβύτερος	καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς
[1, 26]	νθ καὶ μετ' αὐτὸν ὁ	πρεσβύτερος	τῶν υἱῶν αὐτοῦ Ῥάμψης ξστιγμα.
[1, 26]	θεατήν ὥσπερ Ὢρ εἷς τῶν	πρὸ	αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν
[1, 19]	πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς	πρὸ	αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας.
[1, 8]	δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται τοῖς	πρὸ	αὐτῶν διὰ τὸ μὴ γενέσθαι
[1, 33]	ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν	πρὸ	Μωυσέως πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα,
[1, 29]	ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα	πρὸ	τῆς ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον καὶ
[1, 22]	δ' ἀναστὰς εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται	προάγειν,	ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν
[1, 18]	ἰσχυρῶς ὡμολογημένον καὶ πολὺ δήπου	προάγειν	τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς τὴν
[1, 29]	κατὰ τε τὴν τοῦ μάντεως	προαγόρευσιν,	ἀλλ' ὅτε τῶν λιθοτομιῶν ἐξῆλθον
[1, 23]	τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ	προαιρέσεις	τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ μὲν
[1, 22]	ὑπὲρ τοῦ μὴ παραβῆναι τούτους	προαιρούμεθα	καὶ καλὸν εἶναι νομίζομεν. (Τοιγαροῦν,
[1, 28]	ἀλλ' (οὐχὶ καθᾶραι τὴν χώραν	προαιρούμενος.	Φησὶ δὲ τὸν μὲν μάντιν
[1, 17]	προτεθέντα λῦσαι καὶ αὐτὸν ἄλλα	προβαλεῖν,	ἃ μὴ λύσαντα τὸν Σολομῶνα
[1, 18]	νεώτερος, ὃς ἀεὶ ἐνίκα τὰ	προβλήματα,	ἃ ἐπέταττε Σολομὼν ὁ Ἱεροσολύμων
[1, 17]	ἡ τῆς σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία·	προβλήματα	γὰρ ἀλλήλοις ἀνταπέστελλον λύειν κελεύοντες,
[1, 22]	ὑγιὲς ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο	προγιγνώσκειν	τὸ μέλλον, εἰς τὸν τόπον
[1, 26]	φύσεως (κατά τε σοφίαν καὶ	πρόγνωσιν	τῶν ἐσομένων. Εἰπεῖν οὖν αὐτῷ
[1, 26]	πρῶτον μὲν εἰς Αὔαριν τὴν	προγονικὴν	αὐτῶν πατρίδα καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[1, 28]	τοῖς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις	προγονικήν,	ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς πᾶσαν
[1, 25]	χώραν αὐτῶν ἐδυνάστευσαν ἡμῶν οἱ	πρόγονοι	κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες ἐπὶ τὴν οἰκείαν
[1, 16]	οἱ καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι δὲ	πρόγονοι	τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις
[1, 14]	ὀρθῶς· καὶ γὰρ τοῖς ἀνωτάτω	προγόνοις	ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν πάτριον ἦν
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ ὁ	πρόγονος	ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη πρὸς
[1, 26]	μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος, προειπὼν τοὺς ἡμετέρους	προγόνους	πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον
[1, 18]	τοῦ νεὼ κατασκευῆς τὴν τῶν	προγόνων	ἡμῶν εἰς τὴν χώραν ἄφιξιν·
[1, 7]	τε γαμετῆς (καὶ τῶν ἐπάνω	προγόνων	καὶ τίνες οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος
[1, 25]	ἄφιξιν ὡς ἐγένετο τῶν ἡμετέρων	(προγόνων	ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες.
[1, 6]	δοκῶ. Περὶ δὲ τῶν ἡμετέρων	προγόνων	ὅτι τὴν αὐτήν, ἐῶ γὰρ
[1, 26]	(παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος μνησθεὶς	προδηλώσεως.	Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων
[1, 27]	ληρεῖ καὶ ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω	προδιαστειλάμενος	ἐκεῖνο τῶν ὕστερον πρὸς ἄλλους
[1, 28]	βασιλεὺς ὑπελάμβανε. Καὶ πῶς οὐ	προέγνω	τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ τῆς ἐπιθυμίας;
[1, 23]	ὑπὲρ ἧς τὰ νῦν λέγειν	προεθέμην.	(Ὁ μέντοι Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ
[1, 33]	μὲν Ἀμένωφιν εἶναι λέγει τὸν	προειπόντα	τῷ βασιλεῖ τὸν καθαρμόν, οὗτος
[1, 22]	πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα	προειπὼν	ὁ Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων τῇ
[1, 26]	τῶν ἱερῶν γραμμάτων μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος,	προειπὼν	τοὺς ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς μυριάσιν
[1, 31]	καὶ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ,	προείρηκέν	τινας ἁγνείας καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων
[1, 21]	σφόδρα φιλονείκοις ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω τὰ	προειρημένα.	~(Δεῖ δ' ἄρα καὶ τῶν
[1, 20]	Τὰ δὲ περὶ τοῦ ναοῦ	προειρημένα	τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις, ὅτι κατεπρήσθη
[1, 34]	εἰληφότα μὲν τὴν αὐτὴν τοῖς	προειρημένοις	ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος περὶ τῶν
[1, 20]	δι' ἧς ἀποφαίνειν πειρᾶται τὸν	προειρημένον	βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ
[1, 20]	μὲν οὕτως ἱστόρηκεν περὶ τοῦ	προειρημένου	βασιλέως καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις
[1, 22]	πεντακοσίους εἰσίν. Πάλιν δὲ τοῦ	προειρημένου	μνημονεύων ἀνδρός οὗτος, φησίν, ὁ
[1, 20]	οὖν μετὰ τὸ ἄρξασθαι τοῦ	προειρημένου	τείχους ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε
[1, 17]	Δῖος μὲν οὕτω περὶ τῶν	προειρημένων	ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ πρὸς τούτῳ
[1, 24]	ἐν ταῖς ἱστορίαις (περὶ τῶν	προειρημένων	καὶ περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα
[1, 26]	ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν τῶν	προειρημένων	κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι τοῖς τότε
[1, 28]	λελωβημένους ἐκείνους, ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι	προείρητο	τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε τῆς
[1, 22]	ποτὲ ἐν Βαβυλῶνι γενομένου καὶ	προελομένου	τὸ τοῦ Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν
[1, 20]	αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει	προεξεληλυθὼς	Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος μετὰ
[1, 31]	ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους	πρόεσθαι	καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός τε
[1, 8]	ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ μηδὲν ῥῆμα	προέσθαι	παρὰ τοὺς νόμους καὶ τὰς
[1, 29]	γὰρ) δή (γε τὸν γενησόμενον	προῄδεσαν	δρασμὸν τοῦ βασιλέως· τοὐναντίον γὰρ
[1, 28]	ὁ μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον	προηπίστατο;	(Πῶς δὲ οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν
[1, 12]	τῆς θαλάσσης, οὕτως δὲ βιοτεύειν	προῃρημένον;	~(Φέρε τοίνυν ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ
[1, 26]	Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς γενόμενοι πάντες	προθύμως	εἰς κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν
[1, 22]	οὗτος τὴν αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ	προϊδὼν	περὶ τῆς ἡμετέρας πορείας ἡμῖν
[1, 5]	ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς	προκαταβεβλημένης	ἀναγραφῆς, ἣ καὶ τοὺς μαθεῖν
[1, 14]	παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους τοὺς	προκατωνομασμένους	βασιλέας καὶ τοὺς τῶν ποιμένων
[1, 22]	παρεκβάσει ταῦτ' εἴρηκεν, τὸ γὰρ	προκείμενον	ἦν αὐτῷ καθ' ἕτερον, οὕτως
[1, 35]	τὰ λοιπὰ τῶν εἰς τὸ	προκείμενον	πειράσομαι προσαποδοῦναι.
[1, 10]	ὥσπερ ἐν σχολῇ μειρακίων γύμνασμα	προκεῖσθαι	νομίζοντες κατηγορίας παραδόξου καὶ διαβολῆς,
[1, 31]	πόλιν. Καίτοι τοὐναντίον εἰκὸς ἦν	προνοίᾳ	τινὶ καὶ φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν
[1, 2]	φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο	πρόνοιαν	τοῦ μηδὲν ἄμνηστον τῶν παρ'
[1, 28]	ἀνελεῖν τὴν ὀργὴν τῶν θεῶν	προορώμενον	καὶ τὰ συμβησόμενα περὶ τὴν
[1, 14]	τὰ πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη	προορώμενος	Ἀσσυρίων ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην
[1, 22]	καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ	προπηλακιζόμενοι	πολλάκις ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων
[1, 28]	τῷ δὲ βασιλεῖ γεγραμμένην τὴν	πρόρρησιν	καταλιπεῖν. Εἶτα πῶς οὐκ ἐξ
[1, 5]	τοὺς ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ	πρὸς	ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι.
[1, 17]	πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι	πρὸς	ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι δ' οὐ
[1, 25]	ταῦτα θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ	πρὸς	ἀλλήλους ἐν ταῖς τιμαῖς αὐτῶν
[1, 17]	τῶν παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ	πρὸς	ἀλλήλους πραχθέντων μνήμης ἀξίων. (Ἐν
[1, 12]	οὔτ' ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ ταῖς	πρὸς	ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ'
[1, 27]	ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον	πρὸς	ἄλλους λεχθησομένων ἕνεκα· δέδωκε γὰρ
[1, 7]	προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν	πρὸς	ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ
[1, 26]	πρὸς πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν	πρὸς	Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς δὲ
[1, 17]	αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ	πρὸς	ἀνατολὰς μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν
[1, 15]	ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς	πρὸς	ἀνατολὰς πόλεις τε καὶ χώρας
[1, 14]	τόποις. Μάλιστα δὲ καὶ τὰ	πρὸς	ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων
[1, 26]	τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ	πρὸς	ἀνατολὴν μέρει τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν
[1, 14]	ἀντέπνευσεν καὶ παραδόξως ἐκ τῶν	πρὸς	ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος
[1, 14]	Σεθροίίτῃ πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν	πρὸς	ἀνατολὴν τοῦ Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην
[1, 26]	οἷς ἔσχεν ἡ χώρα τῶν	πρὸς	ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις
[1, 35]	νόμους περὶ θεῶν καὶ τῆς	πρὸς	(ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν πορείαν.
[1, 29]	ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ	πρὸς	ἅπαντας ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι
[1, 31]	αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ τισι τῶν	πρὸς	ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον
[1, 21]	ἔτη νδ καὶ τρεῖς μῆνες	πρὸς	αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ ἔτει
[1, 29]	ἔλαβον, πάντως ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι	πρὸς	αὐτόν. Εἰ δὲ δὴ κἀκεῖνον
[1, 31]	καὶ τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι	πρὸς	αὐτὸν εἰπεῖν περὶ Μωυσέως. Τοῦτον
[1, 26]	σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι	πρὸς	αὐτόν τε καὶ τὸν βασιλέα
[1, 17]	τοῦ βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος πατρικὴν	πρὸς	αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν
[1, 22]	τῶν εἰς τὴν χώραν, φησί,	πρὸς	αὐτοὺς ἀφικνουμένων νεὼς καὶ βωμοὺς
[1, 12]	τὰ παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ	πρὸς	αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν
[1, 22]	γὰρ τῆς Πτολεμαίου περὶ Γάζαν	πρὸς	Δημήτριον μάχης· αὕτη δὲ γέγονεν
[1, 23]	καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ	(πρὸς	ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων
[1, 13]	πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς	πρὸς	ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον
[1, 13]	φαίνονται γὰρ καὶ δὴ μάλιστα	πρὸς	ἡμᾶς δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν
[1, 22]	τινες νόμων φυλακὴν καὶ τὴν	πρὸς	θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ προτιμῶσιν. ~(Ὅτι
[1, 26]	ταλαιπωρούντων, ἀξιωθεὶς ὁ βασιλεύς, ἵνα	πρὸς	κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ,
[1, 12]	τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ	πρὸς	λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι τινές, ἢ
[1, 26]	τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη καὶ	πρὸς	πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν πρὸς
[1, 12]	παρὰ τὴν θάλατταν καὶ τὴν	πρὸς	ταῖς ἀνατολαῖς καὶ πρὸς τὴν
[1, 33]	ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε	πρὸς	ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ
[1, 5]	διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ	πρὸς	ταύτῃ θετέον ἐκείνην αἰτίαν· οἱ
[1, 23]	εἶναι μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ	πρὸς	τὴν ἀλήθειαν πάντως τι πάθος
[1, 9]	ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός τισι	πρὸς	τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς οὕτως
[1, 12]	τὴν πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς καὶ	πρὸς	τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν
[1, 9]	συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ	πρὸς	τὴν Ἱεροσολύμων πολιορκίαν. Ἐν ᾧ
[1, 17]	δὲ εἰς τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν	πρὸς	τὴν τῶν ἱερῶν κατασκευήν. (Τὸν
[1, 6]	περὶ τὸν βίον οἰκονομίας καὶ	πρὸς	τὴν τῶν κοινῶν ἔργων παράδοσιν,
[1, 26]	ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις καὶ κώμας	πρὸς	τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν
[1, 15]	τὰ τοῦ Μανέθω πῶς ἔχει	πρὸς	τὴν τῶν χρόνων τάξιν ὑπογράψω.
[1, 25]	τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας	πρὸς	τὴν ὑπ' ἐκείνων νενομισμένην, ὅσον
[1, 19]	ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας	πρὸς	τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας
[1, 34]	ἐπικρατήσαντας χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν	πρὸς	τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν τε
[1, 8]	καὶ μαχομένων, δύο δὲ μόνα	πρὸς	τοῖς εἴκοσι βιβλία τοῦ παντὸς
[1, 23]	τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ	πρὸς	τοῖς εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος
[1, 14]	κρατῆσαι τῆς Αἰγύπτου φησὶν ἔτη	πρὸς	τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα
[1, 28]	νόμοις, καὶ τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν	πρὸς	τὸν βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν. Καὶ
[1, 14]	πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη	πρὸς	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον
[1, 26]	πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα ἐξέθετο	πρὸς	τὸν ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς δὲ
[1, 17]	τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι φασὶ	πρὸς	τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα καὶ παρ'
[1, 33]	ἐν τῇ μάχῃ κατέπεσον ἢ	πρὸς	τὸν Ῥαμεσσῆ μετεβάλοντο. (Τὸ δὲ
[1, 35]	οὖν ἐπὶ πλείω τις λέγοι	πρὸς	τὸν ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως; Ἀλλ'
[1, 33]	Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ	πρὸς	τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε
[1, 12]	τοῖς παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν	πρὸς	τοὺς Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις
[1, 11]	Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι	πρὸς	τοὺς ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν
[1, 22]	Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν	πρὸς	τοὺς νόμους, ὅτι πάντα πάσχειν
[1, 31]	ἐν τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα	πρὸς	τοὺς ὁμοίως αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ
[1, 26]	ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις	πρὸς	τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας
[1, 20]	τοῦ προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ	πρὸς	τούτοις ἐν τῇ τρίτῃ βίβλῳ
[1, 18]	τῶν προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ	πρὸς	τούτῳ παραθήσομαι καὶ Μένανδρον τὸν
[1, 14]	τὰ δὲ καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις	πρὸς	φόβον τῶν ἔξωθεν ἐπιμελῶς γυμνάζων.
[1, 26]	ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν	πρὸς	φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως
[1, 5]	τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ	πρὸς	χάριν ἢ τὰς πόλεις ἢ
[1, 7]	ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ	πρὸς	χρήματα μηδὲ τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν
[1, 34]	πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας	προσαγορεύεσθαι.	~(Οὗτος οὐδὲ τὸν αὐτὸν ἐκείνοις
[1, 22]	τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ τόπου·	προσαγορεύεται	γὰρ ὃν κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία.
[1, 34]	ἐλθεῖν εἰς τὴν νῦν Ἰουδαίαν	προσαγορευομένην,	κτίσαντας (δὲ πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν.
[1, 35]	τῶν εἰς τὸ προκείμενον πειράσομαι	προσαποδοῦναι.
[1, 17]	τὸν Σολομῶνα πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ	προσαποτῖσαι	χρήματα. Δῖος μὲν οὕτω περὶ
[1, 26]	ἀκριβῶς τὰ ἔτη προστιθείς, τούτῳ	προσάπτει	τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι
[1, 22]	αὐτὴν οὐ θελήσαντος, ὅπερ ἐκείνη	προσεδόκησεν,	ποιουμένου δὲ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος
[1, 9]	Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος ἔχοντες ἀεὶ	προσεδρεύειν	αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ μὲν πρῶτον
[1, 7]	καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ	προσεδρεύοντας	κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως τὸ γένος
[1, 14]	ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ	προσεδρεύσαντα	τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ τὴν
[1, 24]	τινες, καὶ τὴν Θηβαίων πόλιν	προσέλαβεν,	πολλὰ δὲ καὶ Τίμαιος ἐν
[1, 8]	παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων	προσελθόντες,	ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες
[1, 19]	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη	προσενεχθείσης	αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων
[1, 22]	δὲ καὶ συγγνώμης μετελάμβανον. Καὶ	προσεπιτίθησιν,	ὅτι δίκαιον ἐπὶ τούτοις αὐτούς
[1, 22]	Ἀριστοτέλης παρὰ τῷ Κλεάρχῳ καὶ	προσέτι	πολλὴν καὶ θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ
[1, 2]	περὶ τῶν παλαιοτάτων ἔργων μόνοις	προσέχειν	τοῖς Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων
[1, 1]	ὑπὸ δυσμενείας ὑπό τινων εἰρημέναις	προσέχοντας	βλασφημίαις καὶ τοῖς περὶ τὴν
[1, 17]	πρὸς ἀνατολὰς μέρη τῆς πόλεως	προσέχωσεν	καὶ μεῖζον τὸ ἄστυ ἐποίησεν
[1, 26]	τὸ γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ	προσηγορεύθη	Μωυσῆς. ~(Ἃ μὲν οὖν Αἰγύπτιοι
[1, 28]	Ὀσίρεως, (μεταθέμενος δὲ Μωυσῆν αὑτὸν	προσηγόρευσε.	Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν ἔτει τὸν
[1, 33]	ποτέροις αὐτοῖς τίθεται ταύτην τὴν	προσηγορίαν,	ταῖς κε μυριάσι τῶν λεπρῶν
[1, 14]	βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ τῆς υυκ	προσηγορίας,	ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας·
[1, 12]	ἱστορεῖν. Πῶς οὖν ἔτι θαυμάζειν	προσῆκεν,	εἰ μηδὲ τὸ ἡμέτερον ἔθνος
[1, 26]	οὕτως ἀνοσίως καὶ τοῖς ἀνθρώποις	προσηνέχθησαν,	ὥστε τὴν τῶν προειρημένων κράτησιν
[1, 18]	παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας τί δεῖ	προσθεῖναι	πλέον; Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς
[1, 8]	γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε	προσθεῖναί	τις οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν
[1, 22]	(καὶ ἑκατοστῆς, ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ.	Προσθεὶς	γὰρ ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα φησίν·
[1, 32]	Αἰγυπτιακὴν φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ	προσθεὶς	ταὐτὸ ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ
[1, 26]	Αἰγύπτου καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ βασιλέα	προσθεὶς	ψευδὲς ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο
[1, 26]	θεῶν, εἰ βιασθέντες ὀφθήσονται. Καὶ	προσθέμενον	εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες τοῖς
[1, 16]	τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις	πρόσθεν	ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες
[1, 21]	πάλιν τῆς Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη.	(Προσθήσω	δὲ καὶ τὰς τῶν Φοινίκων
[1, 7]	γὰρ ἐπὶ τὰς αἰχμαλώτους γενομένας	προσίενται	πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν πρὸς
[1, 8]	δ' ἐστὶν ἔργῳ, πῶς ἡμεῖς	πρόσιμεν	τοῖς ἰδίοις γράμμασι· τοσούτου γὰρ
[1, 34]	τούς τε ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας	προσκαλεσάμενον	κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων
[1, 19]	καὶ τοὺς πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς	προσκατεσκεύασεν	τοῖς πατρικοῖς βασιλείοις ἕτερα βασίλεια
[1, 26]	μὲν αὐτοῖς νόμον ἔθετο μήτε	προσκυνεῖν	θεοὺς μήτε τῶν μάλιστα ἐν
[1, 28]	τοῦτον αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς	προσκυνεῖν	μήτε τῶν ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων
[1, 26]	Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς δὲ	προσλαβόμενος	μεθ' ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἄλλων
[1, 22]	φήσαντος, ἐὰν μὲν αὐτοῦ μένῃ	προσμένειν	συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ' ἀναστὰς
[1, 22]	ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ τί	προσμένουσι.	Δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως αὐτῷ
[1, 12]	ἀναγκαιότατον παντὸς τοῦ βίου πεποιημένοι.	(Προσούσης	τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ τῆς
[1, 24]	δὲ τοῦτο ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις	προσπλεκόμενοι,	τινὲς μὲν διὰ φθόνον καὶ
[1, 31]	καὶ θεῖον νομίζουσι, βούλονται δὲ	προσποιεῖν	αὐτοῖς μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες
[1, 1]	φανεροὺς τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν ἢ	προσποιουμένοις	ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν ἐπέρχεταί μοι
[1, 22]	προστάξαντος, μόνους τοὺς Ἰουδαίους οὐ	προσσχεῖν,	ἀλλὰ καὶ πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς
[1, 6]	ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο	προστάξαντες,	καὶ ὡς μέχρι τῶν καθ'
[1, 22]	στρατιώταις ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν	προστάξαντος,	μόνους τοὺς Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν,
[1, 20]	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος	προστὰς	τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς
[1, 33]	ὡς ἐν ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον	προστέθεικεν	τὸν πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον τέσσαρσι
[1, 16]	ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν ἀδεσπότως μυθολογουμένων	προστέθεικεν,	ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ μέρος ἀποδεικνὺς
[1, 19]	καταλέγων καὶ τοὺς χρόνους αὐτοῖς	προστιθεὶς	ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν Βαβυλῶνος
[1, 26]	ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς τὰ ἔτη	προστιθείς,	τούτῳ προσάπτει τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος
[1, 22]	(καὶ πάσης ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα	προστίθησι	μετὰ ταῦτα καὶ τάδε· ταῦτα
[1, 28]	τὸν βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν. Καὶ	προστίθησιν,	ὅτι ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν
[1, 19]	ἀρχῆς πόλιν καὶ ἑτέραν ἔξωθεν	προσχαρισάμενος	καὶ ἀναγκάσας πρὸς τὸ μηκέτι
[1, 22]	τροχοκουράδες, αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ	πρόσωπ'	ἐφόρουν ἐσκληκότα καπνῷ. (Δῆλον οὖν
[1, 17]	τινα Τύριον ἄνδρα τά τε	προτεθέντα	λῦσαι καὶ αὐτὸν ἄλλα προβαλεῖν,
[1, 24]	ὑπολείπεται τῶν κατὰ τὴν ἀρχὴν	προτεθέντων	τοῦ λόγου, τὰς διαβολὰς καὶ
[1, 4]	τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ	προτέραν	ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν εἶναί μοι
[1, 16]	τοῖς χρόνοις, ὡς ἐγγύς που	προτερεῖν	αὐτὴν τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι χιλίοις.
[1, 10]	ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι ταύτας	πρότερον	ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα (τοῖς γεγονόσιν
[1, 22]	φησίν, ἀνασπάστους εἰς Βαβυλῶνα Πέρσαι	πρότερον	αὐτῶν ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ ὀλίγαι
[1, 11]	ἢ τοῖς Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ	πρότερον	διαλεχθῆναι πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας νέαν
[1, 33]	Ἔτι τοίνυν ὁ μὲν Μανεθὼς	πρότερον	εἰς τὰς λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς
[1, 31]	ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις	πρότερον	ἔτεσι γεγονὼς καὶ τοὺς ἡμετέρους
[1, 26]	αὐτοῦ Ῥάμψης ξστιγμα. (Τοσούτοις οὖν	πρότερον	ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τοὺς
[1, 26]	ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι καὶ δεκαοκτὼ	πρότερον	ἱστόρηκε γενέσθαι τὴν τῶν ποιμένων
[1, 33]	Ὢ τῆς εὐχερείας· οὔτε γὰρ	πρότερον	οἵτινες ἦσαν αἱ τριάκοντα καὶ
[1, 26]	τοῦ Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ	πρότερον	συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος
[1, 27]	ἀγαγών, ἀλλὰ πολλαῖς ἐγεγόνει γενεαῖς	πρότερον,	ταῦτα πειράσομαι διὰ τῶν ὑπ'
[1, 4]	τῶν φονικῶν γραφέντας νόμους ὀλίγῳ	πρότερον	τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος.
[1, 20]	τὴν πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν	πρότερον,	χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως καὶ δοὺς
[1, 29]	μετ' αὐτῶν πλῆθος, εἰ καὶ	πρότερον	ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς
[1, 28]	ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ Δία καὶ	πρότερος	αὐτοῦ βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει. Παρ'
[1, 22]	τὴν πρὸς θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ	προτιμῶσιν.	~(Ὅτι δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι
[1, 2]	τὴν Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ	προύλαβον.	(Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺς περὶ
[1, 7]	ἱερέων ἄμικτον καὶ καθαρὸν διαμενεῖ	προυνόησαν.	Δεῖ γὰρ τὸν μετέχοντα τῆς
[1, 9]	ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς ἀληθείας	προύστην	ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ
[1, 29]	φιλίας ἢ τίνος αὐτοῖς οἰκειότητος	προυυπηργμένης;	Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ
[1, 13]	ἵνα μηδὲ ταύτην ἔτι τὴν	πρόφασιν	οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς πρὸς
[1, 8]	Περσῶν βασιλέως οἱ μετὰ Μωυσῆν	προφῆται	τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν
[1, 6]	ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς	προφήταις	τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς μέχρι
[1, 26]	καὶ σφαγεῖς τούτων ἱερεῖς καὶ	προφήτας	ἠνάγκαζον γίνεσθαι (καὶ γυμνοὺς ἐξέβαλλον.
[1, 35]	συντέθεικεν καὶ παρεὶς ἐνύπνιον καὶ	προφήτην	Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν περὶ
[1, 8]	τὸ μὴ γενέσθαι τὴν τῶν	προφητῶν	ἀκριβῆ διαδοχήν. (Δῆλον δ' ἐστὶν
[1, 8]	ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον τῶν	προφητῶν	τὰ μὲν ἀνωτάτω καὶ παλαιότατα
[1, 14]	εἴκοσι καὶ τέσσαρας μυριάδας ἀνδρῶν	προφυλακήν.	(Ἔνθα δὲ κατὰ θέρειαν ἤρχετο
[1, 5]	τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο	πρόχειρόν	ἐστιν ἀεὶ τὸ ἐπάγγελμα, λόγων
[1, 2]	ἅπαντα νέα καὶ χθὲς καὶ	πρῴην,	ὡς ἂν εἴποι τις, εὕροι
[1, 26]	τά τε ἱερὰ ζῷα τὰ	πρῶτα	μάλιστα ἐν τοῖς ἱεροῖς τιμώμενα
[1, 28]	τῶν ὑπ' αὐτοῦ λεγομένων ἐλέγχειν.	~(Πρώτην	δὴ τὴν αἰτίαν τοῦ πλάσματος
[1, 1]	καὶ παλαιότατόν ἐστι καὶ τὴν	πρώτην	ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν, καὶ πῶς
[1, 8]	δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς ἐκ	πρώτης	γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ νομίζειν αὐτὰ
[1, 14]	μὲν ἓξ ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν	πρῶτοι	ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον
[1, 9]	(καὶ Τίτον ἠξίωσα λαβεῖν μάρτυρας.	Πρώτοις	γὰρ δέδωκα τὰ βιβλία καὶ
[1, 14]	πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ	πρῶτον	ἀπὸ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων.
[1, 9]	προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ μὲν	πρῶτον	δεδεμένον, αὖθις δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην
[1, 22]	ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ γένος αὐτοῦ	πρῶτον	διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν τοῖς
[1, 22]	ἐπιδραμεῖν ἔνια τῶν εἰρημένων. (Καὶ	πρῶτον	ἐπιδείξω τὸν χρόνον· μνημονεύει γὰρ
[1, 26]	ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ	πρῶτον	μὲν αὐτοῖς νόμον ἔθετο μήτε
[1, 26]	Ἐπάξειν μὲν οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο	πρῶτον	μὲν εἰς Αὔαριν τὴν προγονικὴν
[1, 16]	ἐκ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων,	πρῶτον	μὲν τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς
[1, 2]	μὴ γιγνώσκουσιν ἢ προσποιουμένοις ἀγνοεῖν.	~(Πρῶτον	οὖν ἐπέρχεταί μοι πάνυ θαυμάζειν
[1, 18]	τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστάρτης,	πρῶτόν	τε τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο
[1, 26]	πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ	πρώτου	στήσω τὸν λόγον, ᾧ καὶ
[1, 9]	περιῆν θάρσος τῆς ἀληθείας, ὥστε	πρώτους	πάντων τοὺς αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου
[1, 2]	τῶν οὐρανίων τε καὶ θείων	πρώτους	παρ' Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην
[1, 22]	φιλοσόφων οὐδενὸς δεύτερος ἐν τῷ	πρώτῳ	περὶ ὕπνου βιβλίῳ φησὶν Ἀριστοτέλην
[1, 22]	ἐπιμελής. Λέγει τοίνυν ἐν τῷ	πρώτῳ	τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι
[1, 32]	καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆς	πτοίας	αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν
[1, 22]	τὴν ἐν Γάζῃ μάχην ὁ	Πτολεμαῖος	ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν τόπων
[1, 22]	τὴν ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ ταύτης	Πτολεμαῖος	ὁ Λάγου ἐνίκα κατὰ Γάζαν
[1, 22]	τὸν χρόνον· μνημονεύει γὰρ τῆς	Πτολεμαίου	περὶ Γάζαν πρὸς Δημήτριον μάχης·
[1, 22]	τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ	Πτολεμαίου	συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ
[1, 22]	ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς τὴν πόλιν	Πτολεμαίου	τοῦ Λάγου μετὰ τῆς δυνάμεως
[1, 22]	Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνακμάσας καὶ	Πτολεμαίῳ	τῷ Λάγου συγγενόμενος, οὐ παρέργως
[1, 18]	ἔτη κθ. Τούτου διάδοχος γέγονεν	Πυγμαλίων,	ὃς βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν
[1, 2]	Φερεκύδην τε τὸν Σύριον καὶ	Πυθαγόραν	καὶ Θάλητα, πάντες συμφώνως ὁμολογοῦσιν
[1, 22]	τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι	Πυθαγόρας	ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος
[1, 22]	παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι.	(Πυθαγόρας	τοίνυν ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν,
[1, 22]	ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ	Πυθαγόρου	βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ
[1, 8]	οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε	πυθέσθαι	παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει
[1, 28]	δὲ δὴ πάντων εὐηθέστατον ἴδωμεν·	πυθόμενος	γὰρ ταῦτα καὶ περὶ τῶν
[1, 22]	δὲ πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶς	πύλας,	ἐν ᾧ βωμός ἐστι τετράγωνος
[1, 19]	ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ τοὺς	πυλῶνας	κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς πατρικοῖς
[1, 2]	τοῖς Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων	πυνθάνεσθαι	τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ
[1, 22]	ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων	πυνθανόμενοι	τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ
[1, 29]	τότε πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν	πυνθανόμενοι	τὸν Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ
[1, 10]	γεγονόσιν ἢ παρὰ τῶν εἰδότων	πυνθανόμενον.	Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα περὶ ἀμφοτέρας
[1, 34]	περὶ αὑτῶν, νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης	πῦρ	καὶ λύχνους καύσαντας φυλάττειν ἑαυτοὺς
[1, 33]	καὶ ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν οὔτε	πῶς	αἱ εἴκοσι καὶ τρεῖς διεφθάρησαν,
[1, 22]	ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς χεῖρας,	πῶς	γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν αὐτοῦ
[1, 28]	βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς θεοὺς ἰδεῖν;	Πῶς	δ' εὔλογος ὁ φόβος τῶν
[1, 28]	μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο;	(Πῶς	δὲ οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν τῷ
[1, 28]	τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι;	Πῶς	δὲ παρήκουσεν τοῦ μάντεως ὁ
[1, 35]	διὰ τί πόθεν οὐ λέγεις;	Πῶς	δὲ τοῦ βασιλέως πολλοὺς μὲν
[1, 28]	κυνοκεφάλους, ἑώρα. Τοὺς οὐρανίους δὲ	πῶς	ἐδύνατο; Καὶ διὰ τί ταύτην
[1, 15]	Πάλιν οὖν τὰ τοῦ Μανέθω	πῶς	ἔχει πρὸς τὴν τῶν χρόνων
[1, 22]	γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος δηλοῖ πάλιν,	πῶς	ἔχομεν πρὸς τοὺς νόμους, ὅτι
[1, 14]	πᾶσι δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά	πως	ἐχρήσαντο τοὺς μὲν σφάζοντες, (τῶν
[1, 8]	διαδοχήν. (Δῆλον δ' ἐστὶν ἔργῳ,	πῶς	ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις γράμμασι·
[1, 28]	τῶν λεπρῶν καὶ κακῶς διακειμένων	πῶς	οἷόν τε μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ
[1, 28]	κατορθώσειν ὁ βασιλεὺς ὑπελάμβανε. Καὶ	πῶς	οὐ προέγνω τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ
[1, 29]	ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι	πῶς	οὐκ ἄλογον, τῶν μὲν οἰκείων
[1, 28]	γεγραμμένην τὴν πρόρρησιν καταλιπεῖν. Εἶτα	πῶς	οὐκ ἐξ ἀρχῆς ὁ μάντις
[1, 31]	συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο.	Πῶς	οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν
[1, 12]	τι πλέον τῶν ἄλλων ἱστορεῖν.	Πῶς	οὖν ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ
[1, 10]	λεχθέντων ἢ πραχθέντων οὐδοτιοῦν ἀγνοήσας.	(Πῶς	οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς τις
[1, 3]	αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων γεγράφθαι.	~(Πῶς	οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι
[1, 1]	πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν, καὶ	πῶς	τὴν χώραν ἣν νῦν ἔχομεν