Livre, Chap.
[1, 19]	τῷ ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ	τ'	ἐκράτει καὶ τὴν χώραν ἐξ
[1, 34]	λύχνους καύσαντας φυλάττειν ἑαυτοὺς τήν	τ'	ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι τοὺς
[1, 15]	Τῆς δὲ Ῥάθωτις ἀδελφὸς ἐννέα.	(Τ(	οῦ δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ
[1, 22]	καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς	τὰ	αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ Σύριοι
[1, 17]	Εἴρωμον καὶ μὴ δυνηθέντα λῦσαι	τὰ	αἰνίγματα πολλὰ τῶν χρημάτων εἰς
[1, 26]	τε τόν τε Ἆπιν καὶ	τὰ	ἄλλα τὰ ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ
[1, 18]	τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών τε	τὰ	ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν
[1, 9]	λαβεῖν μάρτυρας. Πρώτοις γὰρ δέδωκα	τὰ	βιβλία καὶ μετ' ἐκείνους πολλοῖς
[1, 8]	τὴν ἀπὸ τοῦ θεοῦ μαθόντων,	τὰ	δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς ἐγένετο
[1, 14]	μὲν σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος	τὰ	δὲ καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις πρὸς
[1, 20]	Λιβύης τὴν πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν.	Τὰ	δὲ περὶ τοῦ ναοῦ προειρημένα
[1, 29]	ποτ' ἂν ἐχθροῖς μὲν πάλαι	τὰ	δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς μηδὲ
[1, 8]	παντὸς ἔχοντα χρόνου τὴν ἀναγραφήν,	τὰ	δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων πέντε
[1, 33]	ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ' αὐτοῖς	τὰ	δόξαντα πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος μὲν οὖν
[1, 34]	ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ τῶν ἄλλων	τὰ	δοχθέντα ποιοῦντας διὰ τῆς ἐρήμου
[1, 22]	τὴν Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ πάντα	τὰ	ἔθνη τελευταῖον καὶ τὸ ἡμέτερον
[1, 26]	τε Ἆπιν καὶ τὰ ἄλλα	τὰ	ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα εὐθὺς
[1, 20]	δὲ Βαβυλῶνα καταλαβόμενος καὶ συντάξας	τὰ	ἔξω τῆς πόλεως τείχη κατασκάψαι
[1, 26]	τὴν προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως,
[1, 26]	ἐπὶ τῶν ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς	τὰ	ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει τινὰς
[1, 20]	Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα καὶ	τὰ	θαυμάσια κατασκευασθῆναι περὶ αὐτὴν ὑπ'
[1, 34]	ἐπὶ τῇ τούτων ζωῇ, (καὶ	τὰ	ἱερὰ ἁγνίσαι καὶ οὕτω τὴν
[1, 34]	μαντευσομένους, τὸν θεὸν δὲ ἐρεῖν	τὰ	ἱερὰ καθᾶραι ἀπ' ἀνθρώπων ἀνάγνων
[1, 28]	τάς τε πόλεις ἀνιστάναι καὶ	τὰ	ἱερὰ κατακαίειν καὶ τοὺς ἱππέας
[1, 34]	ἄλλα νοσήματά τινα ἐχόντων εἰς	τὰ	ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν τροφήν. Παμπόλλων
[1, 35]	(χρησμὸν οἴσων· φησὶ γὰρ εἰς	τὰ	ἱερὰ συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά
[1, 34]	τούς τε ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ	τὰ	ἱερὰ συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν
[1, 22]	ὅτι καὶ τὴν πόλιν αὐτὴν	τὰ	Ἱεροσόλυμα καλλίστην τε καὶ μεγίστην
[1, 31]	κατοικεῖν, ἀλλὰ μόνους περιπατεῖν κατεσχισμένους	τὰ	ἱμάτια, καὶ τὸν ἁψάμενον (αὐτῶν
[1, 26]	πόλιν τὴν καλουμένην Ἱεροσόλυμα, καὶ	τὰ	καθ' ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 8]	βασιλέως οἱ μετὰ Μωυσῆν προφῆται	τὰ	κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν ἐν
[1, 19]	τοῦ πατρὸς τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας	τὰ	κατὰ τὴν Αἴγυπτον πράγματα καὶ
[1, 26]	τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς ὡς ἐπύθετο	τὰ	κατὰ τὴν ἐκείνων ἔφοδον, οὐ
[1, 9]	ἐμὴν γνῶσιν διέφυγεν· καὶ γὰρ	τὰ	κατὰ τὸ στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων
[1, 22]	δεκάτην τῶν γινομένων λαμβάνοντες καὶ	τὰ	κοινὰ διοικοῦντες (περὶ χιλίους μάλιστα
[1, 19]	τό τε Βήλου ἱερὸν καὶ	τὰ	λοιπὰ κοσμήσας φιλοτίμως τήν τε
[1, 35]	εἴληφε μέγεθος, ἑτέραν ποιησάμενος ἀρχὴν	τὰ	λοιπὰ τῶν εἰς τὸ προκείμενον
[1, 16]	(Δύο τοίνυν ὁ Μάνεθως ἡμῖν	τὰ	μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ τῶν παρ'
[1, 8]	διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον τῶν προφητῶν	τὰ	μὲν ἀνωτάτω καὶ παλαιότατα κατὰ
[1, 2]	τὸ δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν.	Τὰ	μὲν γὰρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[1, 26]	τῶν ὁρίων τῆς Αἰγύπτου. Καὶ	τὰ	μὲν κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα.
[1, 22]	ἔστι δὲ οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ	τὰ	μὲν πολλὰ μακρὸν ἂν εἴη
[1, 22]	διηγεῖται. (Ἔστι γὰρ τῶν Ἰουδαίων	τὰ	μὲν πολλὰ ὀχυρώματα κατὰ τὴν
[1, 14]	(Ἔνθα δὲ κατὰ θέρειαν ἤρχετο	τὰ	μὲν σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος
[1, 2]	τὸ συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια.	Τὰ	μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ
[1, 12]	τῆς ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ	τὰ	μήτε γενόμενα παρ' αὐτοῖς ἔθη
[1, 26]	αὑτῷ διὰ τοῦ φάναι γράψειν	τὰ	μυθευόμενα καὶ λεγόμενα περὶ τῶν
[1, 23]	ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς	τὰ	νῦν λέγειν προεθέμην. (Ὁ μέντοι
[1, 26]	ὡς ἀσφαλέστατα τῶν θεῶν συγκρύψαι	τὰ	ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν Σέθω
[1, 22]	δι' ἑβδόμης ἡμέρας καὶ μήτε	τὰ	ὅπλα βαστάζειν ἐν τοῖς εἰρημένοις
[1, 8]	οὐδ' ὑπὲρ τοῦ καὶ πάντα	τὰ	παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν
[1, 12]	Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν	τὰ	παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ πρὸς
[1, 22]	τῶν φιλοσοφησάντων, οὐ μόνον ἐγνωκὼς	τὰ	παρ' ἡμῖν δῆλός ἐστιν, ἀλλὰ
[1, 17]	ἀπὸ τούτων ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ	τὰ	παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ
[1, 9]	Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον καὶ	τὰ	παρὰ τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος
[1, 19]	ἀρχαιολογίας. ~(Λέξω δὲ νῦν ἤδη	τὰ	παρὰ Χαλδαίοις ἀναγεγραμμένα καὶ ἱστορούμενα
[1, 22]	μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι	(τὰ	πάτρια. Παρέχεται δὲ καὶ τεκμήρια
[1, 3]	ἢ περὶ τῶν Ἀργολικῶν οἱ	τὰ	περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι.
[1, 22]	οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα, πολλοὶ δὲ	τὰ	περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ τούτων
[1, 29]	ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς	τὰ	περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ τε
[1, 22]	(ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ	τὰ	περὶ Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν
[1, 4]	παρὰ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη	τὰ	περὶ τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ
[1, 2]	τὰς κτίσεις τῶν πόλεων καὶ	τὰ	περὶ τὰς ἐπινοίας τῶν τεχνῶν
[1, 2]	τὰς ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ	τὰ	περὶ τὰς τῶν νόμων ἀναγραφάς·
[1, 22]	τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ	τὰ	περὶ τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ'
[1, 20]	τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου	τὰ	περὶ τὸν ποταμὸν τείχη τῆς
[1, 22]	τοῦ βιβλίου· φυλάττομαι (γὰρ ἐγὼ	τὰ	πλείω τῶν ἱκανῶν παρατίθεσθαι. Κλέαρχος
[1, 19]	ἐρήμου εἰς Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ	τὰ	πράγματα διοικούμενα ὑπὸ Χαλδαίων καὶ
[1, 18]	παῖς νεώτερος, ὃς ἀεὶ ἐνίκα	τὰ	προβλήματα, ἃ ἐπέταττε Σολομὼν ὁ
[1, 21]	μὴ σφόδρα φιλονείκοις ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω	τὰ	προειρημένα. ~(Δεῖ δ' ἄρα καὶ
[1, 17]	υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος	τὰ	πρὸς ἀνατολὰς μέρη τῆς πόλεως
[1, 14]	καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα δὲ καὶ	τὰ	πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος
[1, 33]	τὴν Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ	τὰ	πρὸς τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας
[1, 26]	ἡγεμόνων τά τε ἱερὰ ζῷα	τὰ	πρῶτα μάλιστα ἐν τοῖς ἱεροῖς
[1, 22]	ἡμῶν αὐτὸν μεμνῆσθαι τῷ καὶ	τὰ	Σόλυμα ὄρη ἐν τῇ ἡμετέρᾳ
[1, 28]	ὀργὴν τῶν θεῶν προορώμενον καὶ	τὰ	συμβησόμενα περὶ τὴν Αἴγυπτον, τῷ
[1, 27]	ἡμῖν ὕστερον τῶν Αἰγυπτίων οἱ	τὰ	σώματα λελωβημένοι, καὶ ὅτι ἐκ
[1, 26]	δὲ τὸν βασιλέα πάντας τοὺς	τὰ	σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 26]	μετὰ τῶν ἐν τούτοις ἡγεμόνων	τά	τε ἱερὰ ζῷα τὰ πρῶτα
[1, 17]	δὲ Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον ἄνδρα	τά	τε προτεθέντα λῦσαι καὶ αὐτὸν
[1, 14]	μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ καὶ	τὰ	τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς δουλείαν
[1, 26]	Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ	τὰ	τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη καὶ
[1, 27]	τῆς Συρίας. (Ταῦτα μὲν καὶ	τὰ	τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι δὲ
[1, 19]	ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ παραθήσομαι	τὰ	τοῦ Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα (τὸν
[1, 15]	τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν	τὰ	τοῦ Μανέθω πῶς ἔχει πρὸς
[1, 26]	κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι τοῖς τότε	τὰ	τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις· καὶ γὰρ
[1, 14]	τε πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ	τὰ	τῶν θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι
[1, 21]	τοῦ ναοῦ τοῖς ἡμετέροις γράμμασι	τὰ	Χαλδαίων καὶ Τυρίων, ὡμολογημένη δὲ
[1, 34]	εὐνοήσειν μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ	τὰ	χείρονα (θεῶν τε ναοὺς καὶ
[1, 33]	διαφωνεῖν ἐπὶ τοσοῦτον, οἱ δὲ	τὰ	ψευδῆ συντιθέντες οὐχ ἑτέροις σύμφωνα
[1, 22]	Λέγει τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος πάλιν	τάδε,	ὅτι μετὰ τὴν ἐν Γάζῃ
[1, 22]	Εἶτα προστίθησι μετὰ ταῦτα καὶ	τάδε·	ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ ἔλεγε
[1, 19]	ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς	ταῖς	ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα
[1, 15]	τὴν βασιλίδα βιαίως ἔσχεν καὶ	ταῖς	ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος,
[1, 26]	κατασκευάσασθαι, (μέχρι μὲν τούτων ἠκολούθησε	ταῖς	ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ δοὺς ἐξουσίαν
[1, 31]	λέπραν συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ' ἐν	ταῖς	ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις
[1, 7]	παῖδες ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν	ταῖς	ἀναγραφαῖς. Τοῖς δὲ τῶν εἰρημένων
[1, 12]	τὴν θάλατταν καὶ τὴν πρὸς	ταῖς	ἀνατολαῖς καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον
[1, 31]	ὅτι Μανεθὼς ἕως μὲν ἠκολούθει	ταῖς	ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ τῆς
[1, 25]	τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ	ταῖς	ἀρχαίαις αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία
[1, 19]	συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος	ταῖς	ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί τε
[1, 13]	καὶ διὰ τὴν συγγένειαν ἐν	ταῖς	αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν
[1, 33]	λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε πρὸς	ταῖς	εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ μὲν
[1, 2]	γὰρ τόπους ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα	ταῖς	ἐκ τοῦ περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους
[1, 14]	μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ δὲ καὶ	ταῖς	ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον τῶν ἔξωθεν
[1, 15]	ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσας ἐπὶ	ταῖς	εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο
[1, 33]	κε μυριάσι τῶν λεπρῶν ἢ	ταῖς	η καὶ λ (ταῖς περὶ
[1, 13]	τὸ γένος, τῷ μηθὲν ἐν	ταῖς	ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι.
[1, 21]	τὸν βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει	ταῖς	ἡμετέραις βίβλοις τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται
[1, 14]	τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν	ταῖς	ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις γεγράφθαι λέγων
[1, 23]	ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ	ταῖς	ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς
[1, 1]	πολλοὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐν	ταῖς	ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι
[1, 24]	δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν τοὺς πλέον	ταῖς	ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ ἐθνῶν
[1, 20]	γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος ἐν	ταῖς	ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορκίας,
[1, 24]	πολλὰ δὲ καὶ Τίμαιος ἐν	ταῖς	ἱστορίαις (περὶ τῶν προειρημένων καὶ
[1, 33]	αὐτοῖς τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν,	ταῖς	κε μυριάσι τῶν λεπρῶν ἢ
[1, 26]	οὕτως γέγραφεν· τῶν δ' ἐν	ταῖς	λατομίαις ὡς χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν
[1, 4]	ἂν φανεῖεν, ἐγὼ δὲ δυσὶ	ταῖς	λεχθησομέναις τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι,
[1, 30]	νοσούντων πολλοὺς μὲν εἰκὸς ἐν	ταῖς	λιθοτομίαις ἀποθανεῖν πολὺν χρόνον ἐκεῖ
[1, 2]	συμβεβηκός, εἴ γε δεῖ μὴ	ταῖς	ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ
[1, 30]	καὶ κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ' ἐν	ταῖς	μετὰ ταῦτα μάχαις, πλείστους δ'
[1, 14]	ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ	ταῖς	ὁμολογίαις πανοικησίᾳ μετὰ τῶν κτήσεων
[1, 33]	ἢ ταῖς η καὶ λ	(ταῖς	περὶ τὸ Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ
[1, 17]	γεγονέναι πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν	ταῖς	περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν
[1, 19]	Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον	ταῖς	πράξεσι τοὺς πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων
[1, 12]	παράλιον οὔτ' ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ	ταῖς	πρὸς ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις,
[1, 25]	ἰδίᾳ δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐν	ταῖς	τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ
[1, 1]	συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ συχνοὺς ὁρῶ	ταῖς	ὑπὸ δυσμενείας ὑπό τινων εἰρημέναις
[1, 14]	οὖν οὐχ οἷόν τε παρατίθεσθαι	τἀκείνων,	Μάνεθως δ' ἦν τὸ γένος
[1, 26]	λατομίαις ὡς χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν	ταλαιπωρούντων,	ἀξιωθεὶς ὁ βασιλεύς, ἵνα πρὸς
[1, 17]	μὲν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἔδωκε	τάλαντα,	τεμὼν δὲ καλλίστην ὕλην ἐκ
[1, 22]	καὶ λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ (δύο	τάλαντα	τὴν ὁλκήν. Ἐπὶ τούτων φῶς
[1, 1]	ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι	(τἀληθὲς	εἰδέναι βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας
[1, 2]	ζήτησις, εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ	τἀληθὲς	ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ τοῦ τὴν
[1, 18]	δεῖ προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται γὰρ	τἀληθὲς	ἰσχυρῶς ὡμολογημένον καὶ πολὺ δήπου
[1, 12]	δὲ τοῦ μὲν μὴ γιγνώσκειν	τἀληθὲς	τὸ λίαν ἀνεπίμικτον, τοῦ δὲ
[1, 17]	τούτοις ἦν ὁ Σολομὼν καὶ	τἆλλα	σοφώτερος. Σώζονται δὲ μέχρι νῦν
[1, 15]	ὁ καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ πάντα	τἄμπαλιν	οἷς ἀδελφὸς παρῄνει μὴ ποιεῖν
[1, 3]	τῶν βιβλίων ἀλλήλους ἐλέγχουσι καὶ	τἀναντιώτατα	περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν οὐκ
[1, 15]	ἔχει πρὸς τὴν τῶν χρόνων	τάξιν	ὑπογράψω. (Φησὶ δὲ οὕτως· μετὰ
[1, 3]	τοὺς Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους	τἀρχαῖα	καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν
[1, 1]	ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ	τὰς	αἰτίας ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ
[1, 7]	ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ	τὰς	αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν
[1, 7]	καὶ μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ	τὰς	ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ τὸ
[1, 4]	ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ	τὰς	ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς
[1, 6]	μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων τὴν περὶ	τὰς	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν οἱ
[1, 6]	πλείω τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ	τὰς	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ
[1, 3]	αὖ περὶ τῶν Ἀττικῶν οἱ	τὰς	Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ περὶ τῶν
[1, 24]	τὴν ἀρχὴν προτεθέντων τοῦ λόγου,	τὰς	διαβολὰς καὶ τὰς λοιδορίας, αἷς
[1, 2]	τοῦτο πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν	(τὰς	διαφωνίας. Οἱ μέντοι τὰς ἱστορίας
[1, 29]	ζῆν πυνθανόμενοι τὸν Ἀμένωφιν οὔτε	τὰς	ἐκ τῆς Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν
[1, 12]	περὶ τὰς καπηλείας καὶ (περὶ	τὰς	ἐμπορίας σπουδὴ διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν.
[1, 26]	καὶ τούτους εἰς τὰς λιθοτομίας	τὰς	ἐν τῷ πρὸς ἀνατολὴν μέρει
[1, 17]	περὶ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ	τὰς	ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι
[1, 2]	τῶν πόλεων καὶ τὰ περὶ	τὰς	ἐπινοίας τῶν τεχνῶν καὶ τὰ
[1, 18]	τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ οὗτος	τὰς	ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων πράξεις
[1, 22]	ἀναπόσβεστον καὶ τὰς νύκτας καὶ	τὰς	ἡμέρας. Ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔστιν
[1, 22]	αὐτῷ καὶ τὰς νύκτας καὶ	τὰς	ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες
[1, 22]	ταῦτα δὲ ἔπραττεν καὶ ἔλεγε	τὰς	Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος
[1, 2]	αὐτοῖς ἡ περὶ τὸ συγγράφειν	(τὰς	ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ'
[1, 2]	σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι	τὰς	ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ' αὐτοῖς,
[1, 11]	παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων	τὰς	ἱστορίας (συγγράφειν τὴν εὐχέρειαν. Ἱκανῶς
[1, 12]	τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ περὶ	τὰς	καπηλείας καὶ (περὶ τὰς ἐμπορίας
[1, 2]	τις, εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ	τὰς	κτίσεις τῶν πόλεων καὶ τὰ
[1, 28]	λελωβημένους, ὁ δ' αὐτοὺς εἰς	τὰς	λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν ἐργασομένων
[1, 26]	(μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς	τὰς	λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ πρὸς
[1, 33]	ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον εἰς	τὰς	λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα
[1, 24]	τοῦ λόγου, τὰς διαβολὰς καὶ	τὰς	λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί τινες κατὰ
[1, 11]	τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ	τὰς	μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν
[1, 8]	προέσθαι παρὰ τοὺς νόμους καὶ	τὰς	μετὰ τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ τίς
[1, 22]	τούτων φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ	τὰς	νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας. Ἄγαλμα
[1, 22]	Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ καὶ	τὰς	νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς
[1, 12]	κατέστησαν, οἱ δὲ ταύτης (ἀνωτέρω	τὰς	οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν.
[1, 18]	ἐφ' ἑκάστου τῶν βασιλέων πράξεις	τὰς	παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ βαρβάροις
[1, 6]	ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν εἴς τε	τὰς	περὶ τὸν βίον οἰκονομίας καὶ
[1, 13]	ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ	τὰς	περὶ τούτων πίστεις παράσχω, τότε
[1, 5]	τινὲς δὲ πρὸς χάριν ἢ	τὰς	πόλεις ἢ τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες·
[1, 24]	πόλεων ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν (καὶ	τὰς	πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν
[1, 10]	μάλιστα περὶ ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι	τὰς	πραγματείας· τὴν μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν,
[1, 22]	ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ	τὰς	πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ
[1, 15]	εὐπραγίαις ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο	τὰς	πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε καὶ
[1, 19]	αὐτὸς εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε	τὰς	συγγραφάς. (Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος
[1, 28]	κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας	τάς	τε πόλεις ἀνιστάναι καὶ τὰ
[1, 14]	ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν	τάς	τε πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ
[1, 19]	Βαβυλῶνος καὶ Χαλδαίων (βασιλέα καὶ	τὰς	τούτου πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα
[1, 18]	Λιβάνου ὄρους κέδρινα ξύλα εἰς	τὰς	τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών τε
[1, 2]	τῶν τεχνῶν καὶ τὰ περὶ	τὰς	τῶν νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ
[1, 21]	βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ καὶ	τὰς	τῶν Φοινίκων ἀναγραφάς· οὐ γὰρ
[1, 13]	πάντως ἂν κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι	τὰς	ὑπ' ἐμοῦ νῦν εἰρημένας κομίζοντες
[1, 7]	ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι	τὰς	ὑπολειφθείσας γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ
[1, 22]	ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες	τὰς	χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι τῆς ἑσπέρας,
[1, 22]	Εἶτα τὸν ὄρνιθα λαβὼν εἰς	τὰς	χεῖρας, πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος
[1, 22]	(παρεδίδου τι μᾶλλον ὧν εἶχεν.	Ταῦτ'	εἴρηκεν ὁ Ἀριστοτέλης παρὰ τῷ
[1, 22]	Κλέαρχος μὲν οὖν ἐν παρεκβάσει	ταῦτ'	εἴρηκεν, τὸ γὰρ προκείμενον ἦν
[1, 27]	Αἰγύπτιοι φέρουσι περὶ τῶν Ἰουδαίων	ταῦτ'	ἐστὶ καὶ ἕτερα πλείονα, ἃ
[1, 4]	ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ	ταῦτα	βουληθεῖσι περὶ τῶν παλαιῶν τι
[1, 4]	Μόλις γὰρ οὗτοι καὶ μετὰ	ταῦτα	γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε δὴ τοίνυν
[1, 5]	καὶ γράφοιεν. Οἱ δ' εἰ	ταῦτα	γράψειαν ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ
[1, 22]	προστίθησι μετὰ ταῦτα καὶ τάδε·	ταῦτα	δὲ ἔπραττεν καὶ ἔλεγε τὰς
[1, 14]	πρὸς τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ	ταῦτα	δὲ τῶν ἐκ τῆς Θηβαίίδος
[1, 27]	ὁ Μανεθὼς πάλιν, ὅτι μετὰ	ταῦτα	ἐπῆλθεν ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας
[1, 15]	Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ	ταῦτα	ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας τέσσαρας
[1, 25]	γὰρ αὐτοῖς ἐστι πάτριον τὸ	ταῦτα	θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ πρὸς
[1, 22]	αὐτοῦ περί τινος ἀνδρὸς Ἰουδαίου	ταῦτα	ἱστορεῖν, αὐτῷ τε τὸν λόγον
[1, 29]	μάλιστα τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί τε	ταῦτα	καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο
[1, 28]	πάντων εὐηθέστατον ἴδωμεν· πυθόμενος γὰρ	ταῦτα	καὶ περὶ τῶν μελλόντων φοβηθεὶς
[1, 12]	πελάγη διαίροντες. (Μῆδοι δὲ μετὰ	ταῦτα	καὶ Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν τῆς
[1, 22]	ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι μετὰ	ταῦτα	καὶ τάδε· ταῦτα δὲ ἔπραττεν
[1, 22]	νεὼς καὶ βωμοὺς κατασκευασάντων ἅπαντα	ταῦτα	κατέσκαπτον, καὶ τῶν μὲν ζημίαν
[1, 30]	πολλοὺς δ' ἐν ταῖς μετὰ	ταῦτα	μάχαις, πλείστους δ' ἐν τῇ
[1, 27]	ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς Συρίας.	(Ταῦτα	μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς
[1, 16]	δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός.	~(Ταῦτα	μὲν ὁ Μάνεθως. Δῆλον δέ
[1, 33]	ἐκ τῆς Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ	ταῦτα	μὲν ὁ Χαιρήμων. Οἶμαι δὲ
[1, 20]	τοῖς κατὰ τὴν Μηδίαν τόποις.	~(Ταῦτα	μὲν οὕτως ἱστόρηκεν περὶ τοῦ
[1, 33]	σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον καὶ μετὰ	ταῦτα	νικῶντα μάχῃ καὶ τοὺς Ἰουδαίους
[1, 31]	ἀφείλετο. Πῶς οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον	ταῦτα	νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν
[1, 35]	(ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ	ταῦτα	παρατρέψαι· δῆλον γάρ, ὅτι τοῖς
[1, 27]	ἀλλὰ πολλαῖς ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον,	ταῦτα	πειράσομαι διὰ τῶν ὑπ' αὐτοῦ
[1, 14]	ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν	ταῦτα	περὶ ἡμῶν γράφει. Παραθήσομαι δὲ
[1, 7]	(καὶ πολλοὺς παρεχόμενον μάρτυρας. Καὶ	ταῦτα	πράττομεν οὐ μόνον ἐπ' αὐτῆς
[1, 29]	τοῖς ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε	ταῦτα	πρὸ τῆς ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον
[1, 22]	(κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν.	Ταῦτα	προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων
[1, 18]	τότε τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ	ταῦτα	σαφῶς ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων
[1, 21]	τῇ χώρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον.	~(Ταῦτα	σύμφωνον ἔχει ταῖς ἡμετέραις βίβλοις
[1, 20]	ἔργα ψευδῶς γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ	ταῦτα	τὴν μὲν τῶν Χαλδαίων ἀναγραφὴν
[1, 22]	τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ	ταῦτα	τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς
[1, 2]	γενομένους μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι, καὶ	ταῦτα	τοῖς Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ πάντων
[1, 26]	μὴ τολμῆσαι μὲν αὐτὸν εἰπεῖν	ταῦτα	τῷ βασιλεῖ, γραφὴν δὲ καταλιπόντα
[1, 18]	ἔπειτα γενόμενος κατὰ τὸν Εἴρωμον	ταῦτά	φησι· τελευτήσαντος δὲ Ἀβιβάλου διεδέξατο
[1, 22]	οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιοῦντες κατὰ	ταὐτά.	Αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων
[1, 5]	εἰ περὶ τῶν αὐτῶν ἅπαντες	ταὐτὰ	καὶ λέγοιεν καὶ γράφοιεν. Οἱ
[1, 6]	ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ περὶ	ταύτας	ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ τοῖς
[1, 24]	ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ τοῖς γεγραφόσι	ταύτας	καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι μάρτυσιν. (Ὅτι
[1, 10]	πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι	ταύτας	πρότερον ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα (τοῖς
[1, 31]	χρήσασθαι τὸν ἐν τῇ συμφορᾷ	(ταύτῃ	γεγονότα πρὸς τοὺς ὁμοίως αὐτῷ
[1, 5]	τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ πρὸς	ταύτῃ	θετέον ἐκείνην αἰτίαν· οἱ γὰρ
[1, 26]	ἄνωθεν Τυφώνιος. (Οἱ δὲ εἰς	ταύτην	εἰσελθόντες καὶ τὸν τόπον τοῦτον
[1, 12]	ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι	ταύτην	ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων περὶ
[1, 14]	ἀπό τινος ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν,	ταύτην	ἔκτισέν τε καὶ τοῖς τείχεσιν
[1, 16]	τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν	ταύτην	ἐπῴκησαν ἢ Δαναὸν εἰς Ἄργος
[1, 28]	πῶς ἐδύνατο; Καὶ διὰ τί	ταύτην	ἔσχε τὴν ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ
[1, 13]	μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ	ταύτην	ἔτι τὴν πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες
[1, 14]	χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως ἀμαχητὶ	ταύτην	κατὰ κράτος εἷλον, (καὶ τοὺς
[1, 14]	τοσαύταις μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα	ταύτην	ὀνομάσαι. (Ἐν ἄλλῃ δέ τινι
[1, 22]	ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ. Προσθεὶς γὰρ	ταύτην	τὴν ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ ταύτης
[1, 33]	μαθεῖν ἢ ποτέροις αὐτοῖς τίθεται	ταύτην	τὴν προσηγορίαν, ταῖς κε μυριάσι
[1, 12]	βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ δὲ	ταύτης	(ἀνωτέρω τὰς οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ
[1, 22]	ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς τιμῆς	ταύτης	καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών
[1, 24]	Παρὰ μὲν οὖν τοῖς ἀνοήτοις	ταύτης	οὐ διαμαρτάνουσι τῆς ἐλπίδος, οἱ
[1, 15]	ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος	ταύτης	παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν
[1, 22]	ταύτην τὴν ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ	ταύτης	Πτολεμαῖος ὁ Λάγου ἐνίκα κατὰ
[1, 29]	τῷ Μανεθῶνι χάριν ἔχειν, ὅτι	ταύτης	τῆς παρανομίας οὐχὶ τοὺς ἐξ
[1, 32]	φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ προσθεὶς	ταὐτὸ	ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ ὁ
[1, 13]	Τύριοι. Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι	ταὐτὸ	τοῦτο δυναίμην ἂν λέγειν, ἐπεὶ
[1, 33]	Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων ὡς ἐν	ταὐτῷ	χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν πρὸ
[1, 23]	Ζωπυρίων καὶ πολλοί τινες ἄλλοι	τάχα,	οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα
[1, 22]	εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ	ταχέως	ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη
[1, 23]	τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ	τε	Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων
[1, 19]	ὅτι ὁ τεταγμένος σατράπης ἔν	τε	Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς περὶ τὴν
[1, 34]	τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ τούς	τε	ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ
[1, 14]	ἐν τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο τήν	τε	ἄνω καὶ κάτω χώραν δασμολογῶν
[1, 26]	εἰς Μέμφιν ἀναλαβών τε τόν	τε	Ἆπιν καὶ τὰ ἄλλα τὰ
[1, 19]	περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί	τε	ἀστρονομίας καὶ περὶ τῶν παρὰ
[1, 34]	ἔλθωσιν εἰς τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί	τε	αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν
[1, 19]	ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων τό	τε	Βήλου ἱερὸν καὶ τὰ λοιπὰ
[1, 7]	Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα τῆς	τε	γαμετῆς (καὶ τῶν ἐπάνω προγόνων
[1, 22]	τινας τῶν μεθ' ἑαυτοῦ τήν	τε	διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν αὐτοῖς· εἶχεν
[1, 26]	τῶν ἐν τούτοις ἡγεμόνων τά	τε	ἱερὰ ζῷα τὰ πρῶτα μάλιστα
[1, 34]	Βόκχοριν τοὺς χρησμοὺς λαβόντα τούς	τε	ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι
[1, 15]	τε καὶ χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου	τε	ἱκανοῦ γεγονότος Ἅρμαϊς ὁ καταλειφθεὶς
[1, 18]	ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί, τοῖς	τε	Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς
[1, 6]	~(Ὅτι μὲν οὖν παρ' Αἰγυπτίοις	τε	καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν
[1, 31]	πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν εἰς ὄνειδός	τε	καὶ βλάβην νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ
[1, 2]	στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν ἀπορία	τε	καὶ ζήτησις, εἰ γράμμασιν ἐχρῶντο,
[1, 2]	καὶ τοὺς περὶ τῶν οὐρανίων	τε	καὶ θείων πρώτους παρ' Ἕλλησι
[1, 12]	διεξῆλθεν. (Περὶ μὲν γὰρ Γαλατῶν	τε	καὶ Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν οἱ
[1, 32]	Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν γραμματέας Μωσῆν	τε	καὶ Ἰώσηπον καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα,
[1, 23]	καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός	τε	καὶ Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ
[1, 22]	πόλιν αὐτὴν τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην	τε	καὶ μεγίστην ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν
[1, 15]	καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν Ἀσσυρίους	τε	καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας τοὺς
[1, 2]	συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην	τε	καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς (μνήμης
[1, 22]	αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν	τε	καί τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν
[1, 14]	ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν	τε	καὶ τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν
[1, 26]	μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν	τε	καὶ τὸν βασιλέα χόλον τῶν
[1, 19]	χώραν καὶ τοὺς αἰχμαλώτους Ἰουδαίων	τε	καὶ Φοινίκων καὶ Σύρων καὶ
[1, 2]	ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ' Αἰγυπτίοις	τε	καὶ Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν, ἐῶ
[1, 15]	ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς ἀνατολὰς πόλεις	τε	καὶ χώρας καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε
[1, 31]	ξυρήσεις πάσης τῆς τριχός, πολλάς	τε	κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας
[1, 14]	περιβαλεῖν τοὺς ποιμένας, ὅπως τήν	τε	κτῆσιν ἅπασαν ἔχωσιν ἐν ὀχυρῷ
[1, 26]	θεοὺς ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν ἀπό	τε	λεπρῶν καὶ τῶν ἄλλων μιαρῶν
[1, 14]	φησιν ὁ Μάνεθως ἅπαντα τείχει	τε	μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς
[1, 27]	ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς	τε	μὴ εἶναι τὸ γένος Αἰγυπτίους,
[1, 28]	καὶ τοὺς ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως	τε	μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος.
[1, 28]	καὶ κακῶς διακειμένων πῶς οἷόν	τε	μιᾷ σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς
[1, 34]	συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ χείρονα (θεῶν	τε	ναοὺς καὶ βωμούς, οἷς ἂν
[1, 8]	μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ τούς	τε	νόμους περιέχει καὶ τὴν ἀπ'
[1, 14]	βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί	τε	πάλιν οὐκ ἀλόγως ὑπὸ τῶν
[1, 19]	ἐνέπρησε τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως	τε	πάντα τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν
[1, 14]	Αὐτὰ μὲν οὖν οὐχ οἷόν	τε	παρατίθεσθαι τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν
[1, 19]	τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ	τε	πατρὶ αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ
[1, 1]	ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν	τε	ποιουμένους τοῦ νεώτερον εἶναι τὸ
[1, 28]	(Εἶτα τοὺς Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς	τε	πόλεις ἀνιστάναι καὶ τὰ ἱερὰ
[1, 14]	αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν τάς	τε	πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ τὰ
[1, 34]	πρὸς τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν	τε	πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας
[1, 17]	δὲ αὐτῷ ὁ Σολομὼν ἄλλοις	τε	πολλοῖς καὶ δὴ καὶ χώραν
[1, 22]	(Οὗτος οὖν ὁ ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός	τε	πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω τόπων
[1, 17]	Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον ἄνδρα τά	τε	προτεθέντα λῦσαι καὶ αὐτὸν ἄλλα
[1, 26]	δὲ δοκοῦντι μετεσχηκέναι φύσεως (κατά	τε	σοφίαν καὶ πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων.
[1, 18]	τὰς τῶν ἱερῶν στέγας, καθελών	τε	τὰ ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ (ναοὺς
[1, 6]	ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν εἴς	τε	τὰς περὶ τὸν βίον οἰκονομίας
[1, 29]	τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί	τε	ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος.
[1, 28]	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί	τε	τῇ μάχῃ καὶ κτεῖναι πολλοὺς
[1, 29]	τὰ περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ	τε	τὴν τοῦ μάντεως προαγόρευσιν, ἀλλ'
[1, 28]	μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις	τε	τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ μὴν
[1, 22]	ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ	τε	τὸν λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς· ἔστι
[1, 2]	λέγω δὲ τοὺς περὶ Κάδμον	τε	τὸν Μιλήσιον καὶ τὸν Ἀργεῖον
[1, 2]	παρ' Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην	τε	τὸν Σύριον καὶ Πυθαγόραν καὶ
[1, 26]	παλινδρομήσας ἧκεν εἰς Μέμφιν ἀναλαβών	τε	τόν τε Ἆπιν καὶ τὰ
[1, 23]	καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς ἐκείναις	τε	τοσοῦτοι τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι
[1, 19]	ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί	τε	τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ τῆς
[1, 7]	καθάπερ ἤδη γέγονεν πολλάκις Ἀντιόχου	τε	τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν χώραν
[1, 18]	Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν	τε	τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν
[1, 18]	ἱερὰ καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν τό	τε	τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστάρτης,
[1, 14]	φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν ἔκ	τε	τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτός,
[1, 15]	φορεῖν μηδὲ τὴν βασιλίδα μητέρα	τε	τῶν τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ
[1, 18]	τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν, ἐπί	τε	ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν ἀπὸ
[1, 19]	τὰ λοιπὰ κοσμήσας φιλοτίμως τήν	τε	ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς πόλιν καὶ
[1, 18]	Οὗτος ἔχωσε τὸν Εὐρύχωρον τόν	τε	χρυσοῦν κίονα τὸν ἐν τοῖς
[1, 22]	ἀλλ' οἱ ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα	τεθαυμασμένοι,	ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος γὰρ ὁ
[1, 26]	ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ	Τεθμώσεως	ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς πόλιν τὴν
[1, 26]	τῶν ποιμένων ἔξοδον εἰς Ἱεροσόλυμα.	(Τέθμωσις	γὰρ ἦν βασιλεὺς ὅτε ἐξῄεσαν,
[1, 15]	ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς	Τέθμωσις	ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε
[1, 22]	τὸν ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ	τεθνάναι	πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς
[1, 19]	αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς ὀρείας διαθέσεως	τεθραμμένην	ἐν τοῖς κατὰ τὴν Μηδίαν
[1, 14]	Τοῦτόν φησιν ὁ Μάνεθως ἅπαντα	τείχει	τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν
[1, 14]	τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς	τείχεσιν·	ἐπεὶ δὲ τὴν πολιορκίαν ἀπέγνω,
[1, 14]	ταύτην ἔκτισέν τε καὶ τοῖς	τείχεσιν	ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας αὐτῇ καὶ
[1, 26]	πολυχειρίᾳ τὰ τῆς πόλεως ἐπισκευάζειν	τείχη	καὶ πρὸς πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι
[1, 20]	συντάξας τὰ ἔξω τῆς πόλεως	τείχη	κατασκάψαι διὰ τὸ λίαν αὐτῷ
[1, 20]	τούτου τὰ περὶ τὸν ποταμὸν	τείχη	τῆς Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ ὀπτῆς
[1, 28]	τούτοις ἐμμενεῖν τοῖς νόμοις, καὶ	τειχίσαντα	(τὴν Αὔαριν πρὸς τὸν βασιλέα
[1, 19]	ἐξ αὐτῆς τῆς πλίνθου. (Καὶ	τειχίσας	ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ τοὺς
[1, 20]	μετὰ τὸ ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου	τείχους	ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε τὸν
[1, 32]	ἣν κρυβομένην ἔν τισι σπηλαίοις	τεκεῖν	παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα
[1, 22]	(τὰ πάτρια. Παρέχεται δὲ καὶ	τεκμήρια	τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς περὶ τῶν
[1, 7]	τὴν πρὸς ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι.	Τεκμήριον	δὲ μέγιστον τῆς ἀκριβείας· οἱ
[1, 5]	τῆς μὲν γὰρ ἀληθοῦς ἐστι	τεκμήριον	ἱστορίας, εἰ περὶ τῶν αὐτῶν
[1, 23]	οὐχ ὑγιεῖς τὴν μνήμην παρέλιπον,	τεκμήριον	οἶμαι παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ ὁ
[1, 1]	ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας	τεκμήριόν	τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον εἶναι
[1, 13]	προῃρημένον; ~(Φέρε τοίνυν ἡμᾶς ἀξιοῦν	τεκμηρίῳ	χρῆσθαι περὶ τῶν Ἑλλήνων, ὅτι
[1, 14]	σφάζοντες, (τῶν δὲ καὶ τὰ	τέκνα	καὶ γυναῖκας εἰς δουλείαν ἄγοντες.
[1, 15]	τὴν βασιλίδα μητέρα τε τῶν	τέκνων	ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ καὶ τῶν
[1, 30]	μάχαις, πλείστους δ' ἐν τῇ	τελευταίᾳ	καὶ τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι
[1, 22]	καταριθμησάμενος γὰρ πάντα τὰ ἔθνη	τελευταῖον	καὶ τὸ ἡμέτερον ἐνέταξε λέγων·
[1, 33]	αὐτὸν μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς	τελευτὴν	ἐν σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον καὶ
[1, 19]	οὐ πολὺ τὴν τοῦ πατρὸς	τελευτὴν	Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας τὰ κατὰ τὴν
[1, 22]	ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου	τελευτῆς,	ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης καὶ
[1, 8]	ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως	τελευτῆς	μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ
[1, 8]	ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ	τελευτῆς·	οὗτος ὁ χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων
[1, 21]	ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου	τελευτήσαντος	ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ τῆς
[1, 18]	κατὰ τὸν Εἴρωμον ταῦτά φησι·	τελευτήσαντος	δὲ Ἀβιβάλου διεδέξατο τὴν βασιλείαν
[1, 18]	βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως·	τελευτήσαντος	Εἰρώμου διεδέξατο τὴν βασιλείαν Βαλβάζερος
[1, 21]	καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δ. Τούτου	τελευτήσαντος	μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον,
[1, 17]	γράφει τὸν τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου	τελευτήσαντος	ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος ἐβασίλευσεν.
[1, 22]	Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν	τελευτήσαντος	τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου
[1, 34]	συμβουλεῦσαι αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν	τέμνειν	ἄχρι ἂν ὅτου ἔλθωσιν εἰς
[1, 17]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἔδωκε τάλαντα,	τεμὼν	δὲ καλλίστην ὕλην ἐκ τοῦ
[1, 15]	μῆνας τρεῖς. Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς	τέσσαρα	καὶ μῆνα ἕνα. Τοῦ δὲ
[1, 14]	(Μετὰ τοῦτον δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν	τέσσαρα	καὶ τεσσαράκοντα ἔτη καλούμενος Βηών.
[1, 14]	δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ	τεσσαράκοντα	ἔτη καλούμενος Βηών. Μεθ' ὃν
[1, 14]	δὲ καὶ Ἄσσις ἐννέα καὶ	τεσσαράκοντα	καὶ μῆνας δύο. Καὶ οὗτοι
[1, 14]	ἑλεῖν κατὰ κράτος ὀκτὼ καὶ	τεσσαράκοντα	μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν·
[1, 17]	τοῦ βασιλέως ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν	τεσσαρακοντατρισὶν	καὶ μησὶν ὀκτὼ τοῦ κτίσαι
[1, 15]	ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας	τέσσαρας	καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν (τὴν
[1, 14]	πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ	τέσσαρας	μυριάδας ἀνδρῶν προφυλακήν. (Ἔνθα δὲ
[1, 15]	δὲ Ῥαμέσσης ἓν καὶ μῆνας	τέσσαρας.	Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ
[1, 18]	οἱ τῆς τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ	τέσσαρες	ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος
[1, 8]	δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ λοιπαὶ	τέσσαρες	ὕμνους εἰς τὸν θεὸν καὶ
[1, 22]	πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ τῆς ἑκατοστῆς	τεσσαρεσκαιδεκάτης	ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν, ὅτι καὶ
[1, 21]	Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο πολιορκεῖν Τύρον,	τεσσαρεσκαιδεκάτῳ	δ' ἔτει τῆς Εἰρώμου (Κῦρος
[1, 33]	προστέθεικεν τὸν πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον	τέσσαρσι	γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν (ἐστιν ἔτη
[1, 14]	ἐλάττους μυριάδων ὄντας εἴκοσι καὶ	τεσσάρων	ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον
[1, 15]	ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ δὲ	τεταγμένος	ἐπὶ τῶν ἱερέων τῆς Αἰγύπτου
[1, 19]	πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος, ὅτι ὁ	τεταγμένος	σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ
[1, 20]	πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης ἐν τῇ	τετάρτῃ	τῶν Ἰνδικῶν, δι' ἧς ἀποφαίνειν
[1, 33]	πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς	τετελευτηκότα,	ὧν (ἐστιν ἔτη σχεδὸν ἑβδομήκοντα
[1, 22]	ἀνδρός οὗτος, φησίν, ὁ ἄνθρωπος	τετευχὼς	τῆς τιμῆς ταύτης καὶ συνήθης
[1, 8]	οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι	τετόλμηκεν,	πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν εὐθὺς
[1, 22]	πύλας, ἐν ᾧ βωμός ἐστι	τετράγωνος	ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως
[1, 3]	~(Πῶς οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον	τετυφῶσθαι	τοὺς Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους
[1, 28]	αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε καινῆς αὐτῷ	τέχνης	οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς ἦν
[1, 2]	τὰ περὶ τὰς ἐπινοίας τῶν	τεχνῶν	καὶ τὰ περὶ τὰς τῶν
[1, 34]	ἀνθρώπων νοσηλείᾳ περιπεσόντων ἀκαρπίαν ἐν	τῇ	Αἰγύπτῳ γενέσθαι. (Βόχχοριν δὲ τὸν
[1, 19]	τοῦτον τὸν καιρὸν ἀρρωστήσαντι ἐν	τῇ	Βαβυλωνίων πόλει μεταλλάξαι τὸν (βίον
[1, 34]	θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι αὐτούς.	(Τῇ	δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα
[1, 22]	περὶ γὰρ Κόλχων ἱστορῶν ἐν	τῇ	δευτέρᾳ (βίβλῳ φησὶν οὕτως· μοῦνοι
[1, 14]	δὴ τοίνυν ὁ Μάνεθως ἐν	τῇ	δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ
[1, 22]	καρτερίαν τοῦ Ἰουδαίου ἀνδρὸς ἐν	τῇ	διαίτῃ καὶ σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι
[1, 22]	ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν (οὐ	τῇ	διαλέκτῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ τῇ
[1, 22]	καὶ σατραπῶν οὐ δύνανται μεταπεισθῆναι	τῇ	διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ τούτων
[1, 22]	καὶ τὰ Σόλυμα ὄρη ἐν	τῇ	ἡμετέρᾳ εἶναι χώρᾳ, ἃ κατοικοῦμεν,
[1, 7]	ἐπὶ τούτων τοὺς ἀρίστους καὶ	τῇ	θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ προσεδρεύοντας κατέστησαν,
[1, 24]	τῆς ἐλπίδος, οἱ δ' ὑγιαίνοντες	τῇ	κρίσει πολλὴν αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι.
[1, 18]	ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ φυγοῦσα ἐν	τῇ	Λιβύῃ πόλιν ᾠκοδόμησεν Καρχηδόνα. (Συνάγεται
[1, 28]	καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί τε	τῇ	μάχῃ καὶ κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα
[1, 20]	τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς	τῇ	μάχῃ καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη
[1, 33]	καὶ τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον ἐν	τῇ	μάχῃ κατέπεσον ἢ πρὸς τὸν
[1, 14]	ἦν Σάλιτις. Καὶ οὗτος ἐν	τῇ	Μέμφιδι κατεγίνετο τήν τε ἄνω
[1, 14]	ἐκείνους τῆς Ἀσίας κρατεῖν, ἐν	τῇ	νῦν Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν οἰκοδομησαμένους
[1, 22]	δὲ καὶ Σύριοι οἱ ἐν	τῇ	Παλαιστίνῃ καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ'
[1, 22]	Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους τοὺς ἐν	τῇ	Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν δὲ τὴν
[1, 22]	ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ	τῇ	περὶ τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων
[1, 35]	ὅς γε καὶ τοὔνομα θέσθαι	τῇ	πόλει ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς
[1, 17]	χώσας τὸν μεταξὺ τόπον συνῆψε	τῇ	πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν,
[1, 9]	(αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν	τῇ	Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης μοι τῆς
[1, 22]	προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων	τῇ	Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται
[1, 31]	καὶ φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν ἐν	τῇ	συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα πρὸς τοὺς
[1, 22]	αὕτη γὰρ πασῶν τῶν ἐν	τῇ	Συρίᾳ (λίμνη πλατυτέρα καὶ μείζων
[1, 30]	ταῦτα μάχαις, πλείστους δ' ἐν	τῇ	τελευταίᾳ καὶ τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν
[1, 20]	Τύρου πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης ἐν	τῇ	τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν, δι' ἧς
[1, 19]	ὁ Βηρῶσος πάλιν παρατίθεται ἐν	τῇ	τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ
[1, 34]	ὡς τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος ἐπὶ	τῇ	τούτων ζωῇ, (καὶ τὰ ἱερὰ
[1, 20]	καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις ἐν	τῇ	τρίτῃ βίβλῳ τῶν Χαλδαϊκῶν, ἐν
[1, 30]	δ' ἐν τῇ τελευταίᾳ καὶ	τῇ	φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι πρὸς αὐτὸν
[1, 17]	καὶ χώραν τῆς Γαλιλαίας ἐν	τῇ	Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα δὲ αὐτοὺς
[1, 20]	τοῦ χρόνου διαγενόμενος ἐν ἐκείνῃ	τῇ	χώρᾳ κατέστρεψε τὸν βίον. ~(Ταῦτα
[1, 22]	τῇ διαλέκτῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ	τῇ	ψυχῇ. Καὶ τότε διατριβόντων ἡμῶν
[1, 1]	ἑκούσιον ἐλέγξαι ψευδολογίαν, τῶν δὲ	τὴν	ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ πάντας,
[1, 22]	αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι	τὴν	ἄδειαν. Ἔτι γε μὴν τῶν
[1, 20]	καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ	τὴν	ἀδελφὴν ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη
[1, 24]	πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν	τὴν	Ἀθηναίων, τὴν δὲ Λακεδαιμονίων Πολυκράτης,
[1, 26]	Ὁ γὰρ Μανεθὼς οὗτος ὁ	τὴν	Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν ἐκ τῶν ἱερῶν
[1, 33]	ἣν αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς εἰς	τὴν	Αἴγυπτον ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν, ὁ
[1, 32]	Ἀμενώφιος, ἃς οὐ θέλειν εἰς	τὴν	Αἴγυπτον διακομίζειν· οἷς φιλίαν συνθεμένους
[1, 19]	καὶ Σύρων καὶ τῶν κατὰ	τὴν	Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας τισὶ τῶν
[1, 14]	πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα	τὴν	Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες
[1, 26]	ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων,
[1, 33]	καὶ μετ' ἐκείνων πάλιν εἰς	τὴν	Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ τὸν
[1, 28]	ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς πᾶσαν	τὴν	Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα τοὺς μὲν
[1, 29]	εὐθὺς ὑπακοῦσαι τοῖς ὑπισχνουμένοις, ὅτι	τὴν	Αἴγυπτον καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν οὐ
[1, 19]	λέγει, τίνα τρόπον πέμψας ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ τὴν ἡμετέραν
[1, 28]	ἐκείνους, ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι προείρητο	τὴν	Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε τῆς χώρας
[1, 32]	τοὺς μολυσμοὺς ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ	τὴν	Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆς πτοίας αὐτόν.
[1, 19]	τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας τὰ κατὰ	τὴν	Αἴγυπτον πράγματα καὶ τὴν λοιπὴν
[1, 32]	διακομίζειν· οἷς φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν δὲ Ἀμένωφιν
[1, 28]	προορώμενον καὶ τὰ συμβησόμενα περὶ	τὴν	Αἴγυπτον, τῷ δὲ βασιλεῖ γεγραμμένην
[1, 14]	εἶναι, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς	τὴν	Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως
[1, 28]	οὐκ οἰόμενον δεῖν θεομαχεῖν εἰς	τὴν	Αἰθιοπίαν εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ
[1, 33]	πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν εἰς	τὴν	Αἰθιοπίαν, οὗτος δὲ πεποίηκεν αὐτὸν
[1, 33]	φεύγειν δὲ τὸν Ἀμένωφιν εἰς	τὴν	Αἰθιοπίαν. (Τὸ δὲ δὴ γενναιότατον,
[1, 26]	Αἰγύπτου. Καὶ τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ δὲ Σολυμῖται
[1, 33]	εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ' οὐδὲ	τὴν	αἰτίαν διεσάφησε, δι' ἣν αὐτοὺς
[1, 28]	αὐτοῦ λεγομένων ἐλέγχειν. ~(Πρώτην δὴ	τὴν	αἰτίαν τοῦ πλάσματος ὑποτίθεται καταγέλαστον·
[1, 21]	σύμφωνον ἔχει ταῖς ἡμετέραις βίβλοις	τὴν	ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ ἐν αὐταῖς,
[1, 5]	τὸ γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ	τὴν	ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο πρόχειρόν
[1, 2]	Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι	τὴν	ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς
[1, 25]	ἐκείνοις τινὲς χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν	τὴν	ἀλήθειαν, οὔτε τὴν εἰς Αἴγυπτον
[1, 23]	μνήμης ἄξιοι, τῷ δὲ πρὸς	τὴν	ἀλήθειαν πάντως τι πάθος οὐκ
[1, 3]	ὡς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ	τὴν	ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας;
[1, 15]	κατέστησεν καὶ πᾶσαν μὲν αὐτῷ	τὴν	ἄλλην βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν, μόνον
[1, 29]	εἰς τοῦτο παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε	τὴν	ἄλλην ἡτοίμασαν δύναμιν, ὁ δὲ
[1, 33]	φανερὰν εἶναι ἐκ τῶν εἰρημένων	τὴν	ἀμφοῖν ψευδολογίαν· ἀληθείας μὲν γάρ
[1, 9]	αὐτῷ κατὰ μέρος γενομένων ἀληθῆ	τὴν	ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς
[1, 8]	βιβλία τοῦ παντὸς ἔχοντα χρόνου	τὴν	ἀναγραφήν, τὰ δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ
[1, 22]	τοῦ φυλάττειν τὴν πόλιν διατηρούντων	τὴν	ἄνοιαν, ἡ μὲν πατρὶς εἰλήφει
[1, 22]	Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ περὶ	τὴν	Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν
[1, 8]	τούς τε νόμους περιέχει καὶ	τὴν	ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι τῆς
[1, 16]	ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ μέρος ἀποδεικνὺς	τὴν	ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι τοίνυν
[1, 22]	ὅπερ ἐκείνη προσεδόκησεν, ποιουμένου δὲ	τὴν	ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ
[1, 8]	καὶ παλαιότατα κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν	τὴν	ἀπὸ τοῦ θεοῦ μαθόντων, τὰ
[1, 23]	ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι δὲ ὅμως εἰς	τὴν	ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ τε
[1, 1]	ὑπολαμβάνω καὶ διὰ τῆς περὶ	τὴν	ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε,
[1, 1]	προσέχοντας βλασφημίαις καὶ τοῖς περὶ	τὴν	ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας
[1, 15]	τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν	(τὴν	ἀρχὴν ὁ αὐτοῦ υἱὸς Χέβρων
[1, 20]	δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος	τὴν	ἀρχὴν ὁ ἐπιβουλεύσας αὐτῷ Νηριγλίσαρος
[1, 24]	μοι κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν κατὰ	τὴν	ἀρχὴν προτεθέντων τοῦ λόγου, τὰς
[1, 22]	Καὶ τότε διατριβόντων ἡμῶν περὶ	τὴν	Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς
[1, 14]	εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ	τὴν	Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε γὰρ ἐκείνους
[1, 22]	εἶναι χώρᾳ, ἃ κατοικοῦμεν, καὶ	τὴν	Ἀσφαλτῖτιν λεγομένην λίμνην· αὕτη γὰρ
[1, 33]	τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς	τὴν	Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ
[1, 28]	ἐμμενεῖν τοῖς νόμοις, καὶ τειχίσαντα	(τὴν	Αὔαριν πρὸς τὸν βασιλέα πόλεμον
[1, 28]	αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς	τὴν	Αὔαριν ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ αὐτὴν
[1, 6]	δὲ τῶν ἡμετέρων προγόνων ὅτι	τὴν	αὐτήν, ἐῶ γὰρ λέγειν εἰ
[1, 34]	δὲ τούτοις Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν	τὴν	αὐτὴν τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ
[1, 35]	συνῆκεν, ὅτι ἱεροσυλεῖν οὐ κατὰ	τὴν	αὐτὴν φωνὴν Ἰουδαῖοι τοῖς Ἕλλησιν
[1, 22]	τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων εἰς	τὴν	(αὐτοῦ μετενεγκεῖν φιλοσοφίαν. Ἦν δὲ
[1, 2]	φασιν οὐδὲ τοῦτον ἐν γράμμασι	τὴν	αὐτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην
[1, 22]	χεῖρας, πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος	τὴν	αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν περὶ
[1, 31]	κἂν θεραπευθῇ τὸ νόσημα καὶ	τὴν	αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν τινας
[1, 19]	τὴν χώραν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ	τὴν	αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ τε
[1, 20]	ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς Ἀσσυρίας κτισθῆναι	τὴν	Βαβυλῶνα καὶ τὰ θαυμάσια κατασκευασθῆναι
[1, 19]	τῆς λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς	τὴν	Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς παρεγένετο
[1, 18]	φησι· τελευτήσαντος δὲ Ἀβιβάλου διεδέξατο	τὴν	βασιλείαν αὐτοῦ ὁ υἱὸς Εἴρωμος,
[1, 18]	κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος Εἰρώμου διεδέξατο	τὴν	βασιλείαν Βαλβάζερος υἱός, ὃς βιώσας
[1, 18]	τοῦ ἀδελφοῦ Φέλλητος, ὃς λαβὼν	τὴν	βασιλείαν ἦρξεν μῆνας η βιώσας
[1, 20]	πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς Ἀσίας	τὴν	βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ τῶν Βηρώσου
[1, 20]	συνελθόντες οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ	τὴν	βασιλείαν περιέθηκαν Ναβοννήδῳ τινὶ τῶν
[1, 19]	διοικούμενα ὑπὸ Χαλδαίων καὶ διατηρουμένην	τὴν	βασιλείαν ὑπὸ τοῦ βελτίστου αὐτῶν,
[1, 15]	ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν· καὶ γὰρ	τὴν	βασιλίδα βιαίως ἔσχεν καὶ ταῖς
[1, 15]	ἐνετείλατο διάδημα μὴ φορεῖν μηδὲ	τὴν	βασιλίδα μητέρα τε τῶν τέκνων
[1, 20]	καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη εἰς	τὴν	Βορσιππηνῶν πόλιν, Κῦρος δὲ Βαβυλῶνα
[1, 34]	τὰ ἱερὰ ἁγνίσαι καὶ οὕτω	τὴν	γῆν καρποφορήσειν. Τὸν δὲ Βόκχοριν
[1, 19]	καλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον διὰ τὸ	τὴν	γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς ὀρείας
[1, 32]	αὐτῶν εἰς Αἰθιοπίαν φυγεῖν καταλιπόντα	τὴν	γυναῖκα ἔγκυον, ἣν κρυβομένην ἔν
[1, 24]	λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν τὴν Ἀθηναίων,	τὴν	δὲ Λακεδαιμονίων Πολυκράτης, ὁ δὲ
[1, 29]	μὲν ᾖδεισαν πάντως οἱ παραγινόμενοι,	τὴν	δὲ μετάνοιαν αὐτοῦ καὶ τὴν
[1, 22]	Ἀγαθαρχίδης καὶ ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ	τὴν	δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται τῷ περὶ
[1, 22]	πάντες ἱερεῖς τῶν Ἰουδαίων οἱ	τὴν	δεκάτην τῶν γινομένων λαμβάνοντες καὶ
[1, 7]	ἐξετάζειν ἐκ τῶν ἀρχαίων λαμβάνοντα	τὴν	διαδοχὴν (καὶ πολλοὺς παρεχόμενον μάρτυρας.
[1, 1]	γράψαι συντόμως τῶν μὲν λοιδορούντων	τὴν	δυσμένειαν καὶ τὴν ἑκούσιον ἐλέγξαι
[1, 14]	ἐν ὀχυρῷ καὶ τὴν (λείαν	τὴν	ἑαυτῶν. Τὸν δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν
[1, 25]	παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν, οὔτε	τὴν	εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς ἐγένετο
[1, 16]	ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ	τὴν	ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν τοῖς
[1, 22]	τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου	τὴν	ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ
[1, 34]	λεπρῶν καὶ λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα δὲ	τὴν	ἐκείνων ἀπιθανότητα τοῖς (πλάσμασι, δῆλος
[1, 26]	βασιλεὺς ὡς ἐπύθετο τὰ κατὰ	τὴν	ἐκείνων ἔφοδον, οὐ μετρίως συνεχύθη
[1, 1]	μὲν λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν καὶ	τὴν	ἑκούσιον ἐλέγξαι ψευδολογίαν, τῶν δὲ
[1, 26]	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς	τὴν	ἔκπτωσιν αὐτάρκεις, οὐχ ἧττον δὲ
[1, 22]	Ξέρξῃ τῷ Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα· καταριθμησάμενος γὰρ πάντα τὰ
[1, 2]	γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ προύλαβον.
[1, 2]	(ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ	τὴν	Ἑλλάδα τόπον μυρίαι μὲν φθοραὶ
[1, 9]	παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός τισι πρὸς	τὴν	Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς οὕτως ἐποιησάμην
[1, 9]	τῶν πραττομένων οὐκ ἔστιν ὃ	τὴν	ἐμὴν γνῶσιν διέφυγεν· καὶ γὰρ
[1, 22]	Ἑκαταῖος πάλιν τάδε, ὅτι μετὰ	τὴν	ἐν Γάζῃ μάχην ὁ Πτολεμαῖος
[1, 22]	Αἴγυπτον καὶ Φοινίκην (μετέστησαν διὰ	τὴν	ἐν Συρίᾳ στάσιν. Ὁ δὲ
[1, 24]	ἑτέροις τοῦτο πολλοῖς συμβέβηκε διὰ	τὴν	ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν τοὺς
[1, 14]	μὲν τούτων ἐν ἄλλοις ποιήσομαι	τὴν	ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ τῆς
[1, 25]	τῶν ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε	τὴν	ἔξοδον ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ πολλὰς
[1, 4]	δὴ καὶ τὴν πλάνην καὶ	τὴν	ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ
[1, 22]	τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι	τὴν	ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν πολλοὺς καὶ
[1, 26]	πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν δὲ	τὴν	ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει
[1, 28]	Καὶ διὰ τί ταύτην ἔσχε	τὴν	ἐπιθυμίαν; Ὅτι νὴ Δία καὶ
[1, 8]	μὲν ἀνωτάτω καὶ παλαιότατα κατὰ	τὴν	ἐπίπνοιαν τὴν ἀπὸ τοῦ θεοῦ
[1, 14]	καὶ τεσσάρων ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου	(τὴν	ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους
[1, 35]	Ἢ τίνα τρόπον διεξῆλθον μὲν	τὴν	ἔρημον, ἐκράτησαν δὲ τῆς χώρας
[1, 34]	τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς	τὴν	ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς
[1, 22]	δ' οὕτως· ἐμοῦ γοῦν ἐπὶ	τὴν	Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει τις
[1, 12]	πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς καὶ πρὸς	τὴν	ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν τι
[1, 16]	παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, πρῶτον μὲν	τὴν	ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα
[1, 24]	καὶ τῶν ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν	τὴν	εὐγένειαν (καὶ τὰς πολιτείας ἐπεχείρησαν
[1, 12]	Καὶ τοῦτο φαίνεται καὶ περὶ	τὴν	Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου γε τῆς
[1, 11]	τῶν ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας (συγγράφειν	τὴν	εὐχέρειαν. Ἱκανῶς δὲ φανερόν, ὡς
[1, 20]	τῆς Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος	τὴν	ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ τῆς
[1, 32]	(Τὸν δὲ Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα	τὴν	ἔφοδον αὐτῶν εἰς Αἰθιοπίαν φυγεῖν
[1, 19]	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ ἐπὶ	τὴν	ἡμετέραν γῆν τὸν υἱὸν τὸν
[1, 22]	καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων πυνθανόμενοι	τὴν	ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου
[1, 35]	πολλοὺς μὲν αὐτῶν βυθίσαντος εἰς	τὴν	θάλασσαν, τοὺς δὲ λοιποὺς εἰς
[1, 12]	(Ὅλως γὰρ ἅπαντες οἱ παρὰ	τὴν	θάλατταν καὶ τὴν πρὸς ταῖς
[1, 26]	ἔστι δ' ἡ πόλις κατὰ	τὴν	θεολογίαν ἄνωθεν Τυφώνιος. (Οἱ δὲ
[1, 24]	ἐστιν ὡς οἴονταί τινες, καὶ	τὴν	Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν, πολλὰ δὲ
[1, 31]	ἐπιτελέσαντα (θυσίας τότε παρελθεῖν εἰς	τὴν	ἱερὰν πόλιν. Καίτοι τοὐναντίον εἰκὸς
[1, 9]	ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς	τὴν	Ἱεροσολύμων πολιορκίαν. Ἐν ᾧ χρόνῳ
[1, 10]	τοῖς γράμμασι· τοῦ δὲ πολέμου	τὴν	ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν μὲν αὐτουργὸς
[1, 23]	ἡμῶν, Ἱερώνυμος δ' οὐδαμοῦ κατὰ	τὴν	ἱστορίαν ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν ἐν
[1, 10]	δέ τινες ἄνθρωποι διαβάλλειν μου	τὴν	ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ ἐν σχολῇ
[1, 18]	παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας	τὴν	ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν περὶ
[1, 3]	τινων κατηγορεῖται καίτοι δοκῶν ἀκριβεστάτην	τὴν	καθ' αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι
[1, 26]	Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς πόλιν	τὴν	καλουμένην Ἱεροσόλυμα, καὶ τὰ καθ'
[1, 12]	τὸ φυλάττειν τοὺς νόμους καὶ	τὴν	κατὰ τούτους παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον
[1, 11]	τοὺς ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν	τὴν	κατάστασιν ἐκ τοῦ μηδὲν περὶ
[1, 22]	ἀνέγνω πᾶσαν αὐτοῖς· εἶχεν γὰρ	(τὴν	κατοίκησιν αὐτῶν καὶ τὴν πολιτείαν
[1, 19]	καὶ τοῖς περὶ τὴν Συρίαν	τὴν	κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην τόποις
[1, 14]	ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένες κατὰ	τὴν	κοινὴν διάλεκτον, καὶ οὕτως συντιθέμενον
[1, 4]	ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ προτέραν ἐρῶ	(τὴν	κυριωτέραν εἶναί μοι δοκοῦσαν· τὸ
[1, 14]	ἅπασαν ἔχωσιν ἐν ὀχυρῷ καὶ	τὴν	(λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν δὲ
[1, 14]	περὶ ἡμῶν γράφει. Παραθήσομαι δὲ	τὴν	λέξιν αὐτοῦ καθάπερ αὐτὸν (ἐκεῖνον
[1, 31]	τῶν ἐκεῖθεν ἱερέων ἕνα διὰ	τὴν	λέπραν συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ' ἐν
[1, 20]	Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς καταστρεψάμενος	τὴν	λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν ἐπὶ
[1, 19]	ἐκείνων, ὑπὲρ ὧν ἀνάστημα καὶ	τὴν	λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως ἔσται
[1, 19]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον πράγματα καὶ	τὴν	λοιπὴν χώραν καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
[1, 13]	οὐκ ἄν τινος ὡς ψευδῆ	τὴν	μαρτυρίαν διαβάλλειν δυνηθέντος· φαίνονται γὰρ
[1, 4]	ἐγὼ δὲ δυσὶ ταῖς λεχθησομέναις	τὴν	μεγίστην ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ προτέραν
[1, 10]	ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι τὰς πραγματείας·	τὴν	μὲν γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ ἔφην,
[1, 22]	Ἐζεκίας ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων, ἄνθρωπος	τὴν	μὲν ἡλικίαν ὡς ἑξηκονταὲξ ἐτῶν,
[1, 20]	ψευδῶς γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ ταῦτα	τὴν	μὲν τῶν Χαλδαίων ἀναγραφὴν ἀξιόπιστον
[1, 31]	ἐκαλεῖτο. Τοῦτο μὲν οὖν εἰς	τὴν	μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει, τὸ δ'
[1, 19]	διαθέσεως τεθραμμένην ἐν τοῖς κατὰ	τὴν	Μηδίαν τόποις. ~(Ταῦτα μὲν οὕτως
[1, 23]	δι' ἄλλας αἰτίας οὐχ ὑγιεῖς	τὴν	μνήμην παρέλιπον, τεκμήριον οἶμαι παρέξειν·
[1, 2]	μυρίαι μὲν φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι	τὴν	μνήμην τῶν γεγονότων, ἀεὶ δὲ
[1, 26]	ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν ὕστερον ἐκπεσόντας	τὴν	νῦν Ἰουδαίαν κατασχεῖν καὶ κτίσαντας
[1, 34]	συλῶντας καὶ ἐμπρήσαντας ἐλθεῖν εἰς	τὴν	νῦν Ἰουδαίαν προσαγορευομένην, κτίσαντας (δὲ
[1, 31]	Αἰγύπτου πατέρας εἰς τὴν χώραν	τὴν	νῦν οἰκουμένην ὑφ' ἡμῶν. (Ὅτι
[1, 2]	τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ τοῦ	τὴν	νῦν οὖσαν τῶν γραμμάτων χρῆσιν
[1, 22]	ὁ ἄνθρωπος διαβαδιζόντων πολλῶν κατὰ	τὴν	ὁδὸν καὶ μάντεώς τινος ὀρνιθευομένου
[1, 25]	οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν ἀπαλλαγέντες ἐπὶ	τὴν	οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν, εἶθ' ἡ
[1, 34]	ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας ἐλθεῖν εἰς	τὴν	οἰκουμένην χώραν καὶ τούς τε
[1, 22]	λυχνίον ἀμφότερα χρυσᾶ (δύο τάλαντα	τὴν	ὁλκήν. Ἐπὶ τούτων φῶς ἐστιν
[1, 22]	ἱστορεῖ Κάστωρ. Προσθεὶς γὰρ ταύτην	τὴν	ὀλυμπιάδα φησίν· ἐπὶ ταύτης Πτολεμαῖος
[1, 34]	δ' αὐτοὺς ἐπικρατήσαντας χρόνῳ διαλλάξαι	τὴν	ὀνομασίαν πρὸς τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ
[1, 28]	τὸν μὲν μάντιν αὑτὸν ἀνελεῖν	τὴν	ὀργὴν τῶν θεῶν προορώμενον καὶ
[1, 19]	ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας καὶ	τὴν	ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι,
[1, 28]	αὐτοῖς ἔδωκε πόλιν, ὥς φησι,	τὴν	πάλαι μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν
[1, 22]	τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν δὲ	τὴν	Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι τοῦτο ποιοῦσιν
[1, 29]	τοὺς μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ	τὴν	παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας
[1, 33]	Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι	τὴν	παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς (ἐπικουρίαν,
[1, 2]	καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς (μνήμης	τὴν	παράδοσιν· καὶ γὰρ τόπους ἅπαντες
[1, 9]	συνεργοῖς οὕτως ἐποιησάμην τῶν πράξεων	τὴν	παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ μοι περιῆν
[1, 12]	πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ	τὴν	παράλιον τῆς Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ
[1, 11]	μὲν οὖν τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην	τὴν	παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος τῶν ἐπαγγελλομένων
[1, 14]	ἐστιν· γέγραφεν γὰρ Ἑλλάδι φωνῇ	τὴν	πάτριον ἱστορίαν ἔκ τε τῶν
[1, 1]	μέντοι καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας	τὴν	περὶ ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω φανεροὺς
[1, 6]	Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων ἄνωθεν χρόνων	τὴν	περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου
[1, 22]	τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς ἐνύπνια καὶ	τὴν	περὶ τοῦ νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν,
[1, 23]	οἶμαι παρέξειν· Ἱερώνυμος γὰρ ὁ	τὴν	περὶ τῶν διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς
[1, 14]	εἰς τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων	(τὴν	περίμετρον· Αὔαριν ὄνομα τῷ τόπῳ.
[1, 22]	πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα σταδίων	τὴν	περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων
[1, 21]	οὐ γὰρ παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων	τὴν	περιουσίαν· (ἔστι δὲ τοιαύτη τῶν
[1, 4]	ἀναγραφὰς τοῦτο μάλιστα δὴ καὶ	τὴν	πλάνην καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ
[1, 20]	αὐτῷ πραγματικὴν καὶ δυσάλωτον φανῆναι	τὴν	πόλιν (ἀνέζευξεν ἐπὶ Βορσίππων ἐκπολιορκήσων
[1, 22]	(ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ	τὴν	πόλιν αὐτὴν τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην
[1, 22]	τῶν ἀνθρώπων ἀντὶ τοῦ φυλάττειν	τὴν	πόλιν διατηρούντων τὴν ἄνοιαν, ἡ
[1, 19]	Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ καὶ	τὴν	πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα
[1, 19]	τῆς πλίνθου. (Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως	τὴν	πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας κοσμήσας
[1, 19]	πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ	τὴν	πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς μὲν
[1, 35]	ἔφερεν, αὐτοὶ δ' οἱ κτίζοντες	τὴν	πόλιν κοσμήσειν αὐτοὺς ὑπελάμβανον οὕτως
[1, 22]	μέχρι τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς	τὴν	πόλιν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου μετὰ
[1, 20]	Τοῦ δὲ Ναβοννήδου οὐχ ὑπομείναντος	τὴν	πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον,
[1, 14]	προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ	τὴν	πολιορκίαν ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα
[1, 22]	γὰρ (τὴν κατοίκησιν αὐτῶν καὶ	τὴν	πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα Ἑκαταῖος δηλοῖ
[1, 28]	(παρανομίας μηδὲ ὠμότητος. Ὁ δὲ	τὴν	πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς
[1, 26]	γυμνοὺς ἐξέβαλλον. Λέγεται δέ, ὅτι	τὴν	πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς
[1, 20]	γὰρ (αὐτόν φησι καὶ Λιβύης	τὴν	πολλὴν καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ δὲ
[1, 35]	τῆς πρὸς (ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ	τὴν	πορείαν. Εἴτε γὰρ Αἰγύπτιοι τὸ
[1, 26]	ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν εἰς Αὔαριν	τὴν	προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ τὰ
[1, 28]	Αἴγυπτον, τῷ δὲ βασιλεῖ γεγραμμένην	τὴν	πρόρρησιν καταλιπεῖν. Εἶτα πῶς οὐκ
[1, 7]	γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς	τὴν	πρὸς ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον
[1, 22]	ἄνθρωποί τινες νόμων φυλακὴν καὶ	τὴν	πρὸς θεὸν εὐσέβειαν ἀεὶ προτιμῶσιν.
[1, 12]	οἱ παρὰ τὴν θάλατταν καὶ	τὴν	πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς καὶ πρὸς
[1, 33]	ἢ ποτέροις αὐτοῖς τίθεται ταύτην	τὴν	προσηγορίαν, ταῖς κε μυριάσι τῶν
[1, 13]	πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ ταύτην ἔτι	τὴν	πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς
[1, 1]	ὅτι καὶ παλαιότατόν ἐστι καὶ	τὴν	πρώτην ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν, καὶ
[1, 14]	καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι	τὴν	ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ σύμπαν
[1, 25]	δοξάζειν περὶ θεῶν μιμήσασθαι μὲν	τὴν	σεμνότητα τῆς ἡμετέρας θεολογίας οὐκ
[1, 22]	φησιν ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου κατὰ	τὴν	στρατείαν γενομένοις, τοῦτο παραθήσομαι. (Λέγει
[1, 13]	ἡμῶν ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν καὶ διὰ	τὴν	συγγένειαν ἐν ταῖς αὐτῶν ἀναγραφαῖς
[1, 23]	δ' ὢν Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως	τὴν	Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως Ἑκαταῖος
[1, 20]	τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι καὶ	τὴν	Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην ἅπασαν
[1, 32]	ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι τοὺς Ἰουδαίους εἰς	τὴν	Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι μυριάδας
[1, 19]	τε Αἰγύπτῳ καὶ τοῖς περὶ	τὴν	Συρίαν τὴν κοίλην καὶ τὴν
[1, 34]	καὶ λύχνους καύσαντας φυλάττειν ἑαυτοὺς	τήν	τ' ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι
[1, 14]	οὗτος ἐν τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο	τήν	τε ἄνω καὶ κάτω χώραν
[1, 22]	παραλαβών τινας τῶν μεθ' ἑαυτοῦ	τήν	τε διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν αὐτοῖς·
[1, 14]	ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς ποιμένας, ὅπως	τήν	τε κτῆσιν ἅπασαν ἔχωσιν ἐν
[1, 34]	ὀνομασίαν πρὸς τὸ ὀνειδίζεσθαι καὶ	τήν	τε πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ αὐτοὺς
[1, 19]	καὶ τὰ λοιπὰ κοσμήσας φιλοτίμως	τήν	τε ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς πόλιν
[1, 31]	τις ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ,	(τὴν	τιμὴν αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς οὖν
[1, 26]	κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ,	τὴν	τότε τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν
[1, 17]	διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος εἰς	τὴν	τοῦ κατασκευάσματος τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα
[1, 29]	περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ τε	τὴν	τοῦ μάντεως προαγόρευσιν, ἀλλ' ὅτε
[1, 33]	οὗτος δὲ πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ	τὴν	τοῦ πατρὸς τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ
[1, 19]	Αἰσθόμενος δὲ μετ' οὐ πολὺ	τὴν	τοῦ πατρὸς τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας
[1, 21]	Ἰθωβάλου τοῦ βασιλέως ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος	τὴν	Τύρον ἐπ' ἔτη (δεκατρία. Μετὰ
[1, 8]	τὰ παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα	(τὴν	τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην· λόγους γὰρ
[1, 8]	γὰρ αὐτὰ νομίζουσιν εἶναι κατὰ	τὴν	τῶν γραψάντων βούλησιν ἐσχεδιασμένους, καὶ
[1, 17]	εἰς τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν πρὸς	τὴν	τῶν ἱερῶν κατασκευήν. (Τὸν δὲ
[1, 6]	τὸν βίον οἰκονομίας καὶ πρὸς	τὴν	τῶν κοινῶν ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ
[1, 26]	καὶ πόλεις καὶ κώμας πρὸς	τὴν	τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ
[1, 26]	καὶ δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε γενέσθαι	τὴν	τῶν ποιμένων ἔξοδον εἰς Ἱεροσόλυμα.
[1, 18]	προάγειν τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς	τὴν	τῶν προγόνων ἡμῶν εἰς τὴν
[1, 26]	καὶ τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε	τὴν	τῶν προειρημένων κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι
[1, 8]	αὐτῶν διὰ τὸ μὴ γενέσθαι	τὴν	τῶν προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν. (Δῆλον
[1, 15]	τοῦ Μανέθω πῶς ἔχει πρὸς	τὴν	τῶν χρόνων τάξιν ὑπογράψω. (Φησὶ
[1, 25]	τῆς ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας πρὸς	τὴν	ὑπ' ἐκείνων νενομισμένην, ὅσον θεοῦ
[1, 20]	ὅτι καὶ τὴν Συρίαν καὶ	τὴν	Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος κατεστρέψατο. (Περὶ
[1, 19]	τὴν Συρίαν τὴν κοίλην καὶ	τὴν	Φοινίκην τόποις ἀποστάτης γέγονεν, οὐ
[1, 17]	παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον ἄνδρα περὶ	τὴν	Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι πεπιστευμένον.
[1, 29]	τὴν δὲ μετάνοιαν αὐτοῦ καὶ	τὴν	φυγὴν πόθεν εἰκάζειν ἔμελλον; (Εἶτα
[1, 2]	γραμμάτων· οἱ γοῦν ἀρχαιοτάτην αὐτῶν	τὴν	χρῆσιν εἶναι θέλοντες παρὰ Φοινίκων
[1, 26]	καὶ τῶν ἄλλων μιαρῶν ἀνθρώπων	τὴν	χώραν ἅπασαν ποιήσειεν. (Ἡσθέντα δὲ
[1, 25]	μὲν ἐξ ἀρχῆς, ὅτι κατὰ	τὴν	χώραν αὐτῶν ἐδυνάστευσαν ἡμῶν οἱ
[1, 18]	τὴν τῶν προγόνων ἡμῶν εἰς	τὴν	χώραν ἄφιξιν· ὅτε γὰρ αὐτὴν
[1, 7]	Ἀντιόχου τε τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς	τὴν	χώραν ἐμβαλόντος καὶ Πομπηίου Μάγνου
[1, 19]	παραταξάμενος αὐτοῦ τ' ἐκράτει καὶ	τὴν	χώραν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τὴν
[1, 14]	τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ	τὴν	χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως ἀμαχητὶ
[1, 1]	ὑπόστασιν ἔσχεν ἰδίαν, καὶ πῶς	τὴν	χώραν ἣν νῦν ἔχομεν κατῴκησε
[1, 22]	τὰ μὲν πολλὰ ὀχυρώματα κατὰ	τὴν	χώραν καὶ κῶμαι, μία δὲ
[1, 26]	δέοι καὶ ῥᾳδίως ὑποχείριον αὐτοῖς	(τὴν	χώραν ποιήσειν. Οἱ δὲ ὑπερχαρεῖς
[1, 28]	ἐργασομένων δεόμενος, ἀλλ' (οὐχὶ καθᾶραι	τὴν	χώραν προαιρούμενος. Φησὶ δὲ τὸν
[1, 16]	ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες	τὴν	χώραν ταύτην ἐπῴκησαν ἢ Δαναὸν
[1, 31]	ἐκ τῆς Αἰγύπτου πατέρας εἰς	τὴν	χώραν τὴν νῦν οἰκουμένην ὑφ'
[1, 22]	Ἔτι γε μὴν τῶν εἰς	τὴν	χώραν, φησί, πρὸς αὐτοὺς ἀφικνουμένων
[1, 22]	παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις μέγας καὶ	τὴν	ψυχὴν οὐκ ἀνόητος, ἔτι δὲ
[1, 22]	ἐκείνων τοὺς ἄλλους πάντας δεδίδαχε	τηνικαῦτα	φυγεῖν εἰς ἐνύπνια καὶ τὴν
[1, 16]	καὶ τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν ταύτην
[1, 15]	δὲ τεταγμένος ἐπὶ τῶν ἱερέων	τῆς	Αἰγύπτου γράψας βιβλίον ἔπεμψε τῷ
[1, 14]	ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον	τῆς	Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο
[1, 27]	ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι	(τῆς	Αἰγύπτου καὶ πάλιν ἐξ αὐτῆς
[1, 26]	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῶν ὁρίων	τῆς	Αἰγύπτου. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[1, 29]	εὐδαίμονα καὶ χώραν πολλὴν κρείττω	τῆς	Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ τί ποτ'
[1, 26]	ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ βασιλέα
[1, 15]	τὸν μὲν ἀδελφὸν Ἅρμαϊν ἐπίτροπον	τῆς	Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ πᾶσαν μὲν
[1, 26]	συμμαχήσουσί τινες τοῖς μιαροῖς καὶ	τῆς	Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη δεκατρία,
[1, 31]	καὶ τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου πατέρας εἰς τὴν χώραν
[1, 33]	ὁ δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ
[1, 29]	εἰκάζειν ἔμελλον; (Εἶτα κρατήσαντάς φησι	τῆς	Αἰγύπτου πολλὰ καὶ δεινὰ δρᾶν
[1, 26]	τοὺς τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ
[1, 14]	ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων ἀπὸ	τῆς	Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν
[1, 30]	οὖν τὸν Μανεθῶν οὔτε ἐκ	τῆς	Αἰγύπτου τὸ γένος ἡμῶν ἐστιν
[1, 28]	μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι	τῆς	Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους, ὁ δ'
[1, 14]	τοὺς ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι	τῆς	Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς
[1, 29]	τὸν Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ	τῆς	Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς
[1, 32]	καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ	τῆς	Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα μὲν
[1, 34]	βασιλέα εἰς Ἄμμωνος πέμψαι περὶ	τῆς	ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους, τὸν θεὸν
[1, 7]	κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ μέγιστον	τῆς	ἀκριβείας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ
[1, 9]	αὖθις δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ	(τῆς	Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων
[1, 22]	δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει	τῆς	Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος
[1, 31]	ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ	τῆς	ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς
[1, 23]	πρεσβύτερος καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ	τῆς	ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν ἄξιον·
[1, 10]	ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ	τῆς	ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν τοῖς
[1, 9]	μὲν οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι	τῆς	ἀληθείας προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν
[1, 9]	Τοσοῦτον δέ μοι περιῆν θάρσος	τῆς	ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων τοὺς
[1, 7]	τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν	τῆς	ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον
[1, 14]	τῶν ἐκ τῆς Θηβαίίδος καὶ	τῆς	ἄλλης Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν
[1, 14]	φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν	τῆς	ἄλλης Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι
[1, 7]	καὶ Βαβυλῶνι καὶ εἴ που	τῆς	ἄλλης οἰκουμένης τοῦ γένους τῶν
[1, 22]	ὡς ἀνέστρεψεν ὁ βασιλεύς, ἁλισκομένης	τῆς	Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν
[1, 29]	αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ τῆς ψάμμου	τῆς	ἀνύδρου, δῆλον ὅτι οὐ ῥᾴδιον
[1, 22]	τριακοσίας γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν	τῆς	ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης χώρας νέμονται,
[1, 8]	δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς μέχρι	τῆς	Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν
[1, 18]	γραμμάτων ὑπ' ἐμοῦ δεδήλωται διὰ	τῆς	ἀρχαιολογίας. ~(Λέξω δὲ νῦν ἤδη
[1, 23]	δὲ ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν	τῆς	ἀρχαιότητος αἵ τε Αἰγυπτίων καὶ
[1, 23]	βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι περὶ	τῆς	ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς
[1, 11]	συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας	τῆς	ἀρχαιότητος ἐκ τῶν παρ' ἄλλοις
[1, 26]	ᾧ καὶ μάρτυρι (μικρὸν ἔμπροσθεν	τῆς	ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ Μανεθὼς
[1, 19]	Βηρῶσος πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ	τῆς	ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ παραθήσομαι
[1, 15]	τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ	τῆς	ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους
[1, 26]	τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ	τῆς	ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν ἔκπτωσιν
[1, 12]	ταῦτα καὶ Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν	τῆς	Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ
[1, 14]	Ἀσσυρίων δυναστείαν, τότε γὰρ ἐκείνους	τῆς	Ἀσίας κρατεῖν, ἐν τῇ νῦν
[1, 20]	ἤρξατο δὲ πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου	τῆς	Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ
[1, 20]	ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως	τῆς	Ἀσσυρίας κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα καὶ
[1, 18]	ν. Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος ὁ	τῆς	Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς βιώσας ἔτη
[1, 18]	τό τε τοῦ Ἡρακλέους καὶ	τῆς	Ἀστάρτης, πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους
[1, 20]	τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ	τῆς	αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ
[1, 21]	ἐν αὐταῖς, ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ἔτει τὸν παρ'
[1, 14]	ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ἔφοδον. (Εὑρὼν δὲ
[1, 18]	η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ ἔτει	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις
[1, 8]	τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι	τῆς	αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ χρόνος
[1, 13]	μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο	τῆς	αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι
[1, 20]	λοιπὴν βασιλείαν πᾶσαν ὥρμησεν ἐπὶ	τῆς	Βαβυλωνίας. (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν
[1, 20]	οἰκητήριον αὐτῷ Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ	τῆς	Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν οὖν τὸ
[1, 19]	αὐτοῖς κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις	τῆς	Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ
[1, 20]	τὰ περὶ τὸν ποταμὸν τείχη	τῆς	Βαβυλωνίων πόλεως ἐξ ὀπτῆς πλίνθου
[1, 21]	τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ	τῆς	Βαβυλῶνος, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δ.
[1, 19]	συντάξας τισὶ τῶν φίλων μετὰ	τῆς	βαρυτάτης δυνάμεως καὶ τῆς λοιπῆς
[1, 20]	καὶ ἀσφάλτου κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ	τῆς	βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ
[1, 26]	καὶ διὰ τοῦτο χρόνον αὐτοῦ	τῆς	βασιλείας ὁρίσαι μὴ τολμήσας, καίτοι
[1, 20]	Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν	τῆς	βασιλείας παῖς ὢν μῆνας θ,
[1, 17]	πολλοῖς καὶ δὴ καὶ χώραν	τῆς	Γαλιλαίας ἐν τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ.
[1, 21]	τῶν θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ πάλιν	τῆς	Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ
[1, 20]	τὸν βίον βεβασιλευκὼς ἔτη μγ,	τῆς	δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο ὁ
[1, 15]	Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ μῆνας ἐννέα.	Τῆς	δὲ Μήφρης δώδεκα καὶ μῆνας
[1, 15]	Ἀκεγχερὴς δώδεκα καὶ μῆνα ἕνα.	Τῆς	δὲ Ῥάθωτις ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ(
[1, 19]	(ἔτι ἐν ἡλικίᾳ μέρη τινὰ	τῆς	δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας
[1, 20]	τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας μετὰ	τῆς	δυνάμεως καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς τῇ
[1, 22]	πόλιν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου μετὰ	τῆς	δυνάμεως καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀντὶ
[1, 22]	ὡς ἂν εἴποι τις ἐκ	τῆς	Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος διαλέκτου δῶρον θεοῦ.
[1, 18]	(Συνάγεται πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ	τῆς	Εἰρώμου βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως
[1, 21]	πολιορκεῖν Τύρον, τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει	τῆς	Εἰρώμου (Κῦρος ὁ Πέρσης τὸ
[1, 22]	δὲ τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ	τῆς	ἑκατοστῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος. Δῆλον οὖν,
[1, 29]	ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα πρὸ	τῆς	ἐκείνων ἀφίξεως ἔπραττον καὶ πράξειν
[1, 34]	δὲ ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ	τῆς	ἐκείνων διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ'
[1, 28]	τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ χρόνον εἶναι	τῆς	ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα
[1, 14]	ἦν τὸ γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ	τῆς	Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς δῆλός
[1, 9]	τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ	τῆς	Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν
[1, 1]	παρ' ἡμῖν ἱερῶν βίβλων διὰ	τῆς	Ἑλληνικῆς φωνῆς συνεγραψάμην. (Ἐπεὶ δὲ
[1, 24]	τοῖς ἀνοήτοις ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι	τῆς	ἐλπίδος, οἱ δ' ὑγιαίνοντες τῇ
[1, 19]	τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ	τῆς	ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων
[1, 10]	γένους καὶ μετεσχηκὼς τῆς φιλοσοφίας	(τῆς	ἐν ἐκείνοις τοῖς γράμμασι· τοῦ
[1, 12]	ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ	τῆς	ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν
[1, 5]	(Λόγων μὲν οὖν ἕνεκα καὶ	τῆς	ἐν τούτοις δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν
[1, 19]	πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς μὲν	τῆς	ἔνδον πόλεως περιβόλους, τρεῖς δὲ
[1, 19]	ἔνδον πόλεως περιβόλους, τρεῖς δὲ	τῆς	ἔξω, τούτων δὲ τοὺς μὲν
[1, 28]	οὐ προέγνω τὸ ἀδύνατον αὐτοῦ	τῆς	ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ ἀπέβη. Τίνα
[1, 19]	αὐτὸς ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ	τῆς	ἐρήμου εἰς Βαβυλῶνα. Καταλαβὼν δὲ
[1, 34]	ἄλλων τὰ δοχθέντα ποιοῦντας διὰ	τῆς	ἐρήμου πορεύεσθαι, ἱκανῶς δὲ ὀχληθέντας
[1, 22]	ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι μέχρι	τῆς	ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς τὴν πόλιν
[1, 12]	τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος	τῆς	ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ τὰ
[1, 33]	ὄντας περὶ μυριάδας κ. Ὢ	τῆς	εὐχερείας· οὔτε γὰρ πρότερον οἵτινες
[1, 1]	ὅσοι (τἀληθὲς εἰδέναι βούλονται, περὶ	τῆς	ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ τῶν
[1, 25]	πολλὴν αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον	τῆς	ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας πρὸς τὴν
[1, 12]	ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ μέχρι	τῆς	ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες. Θρᾷκες
[1, 25]	θεῶν μιμήσασθαι μὲν τὴν σεμνότητα	τῆς	ἡμετέρας θεολογίας οὐκ (ἐχώρησαν, ὁρῶντες
[1, 22]	αὐτοῦ σωτηρίαν οὐ προϊδὼν περὶ	τῆς	ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν τι
[1, 12]	ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον	τῆς	θαλάσσης, οὕτως δὲ βιοτεύειν προῃρημένον;
[1, 14]	Μετὰ ταῦτα δὲ τῶν ἐκ	τῆς	Θηβαίίδος καὶ τῆς ἄλλης Αἰγύπτου
[1, 15]	ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον καὶ ἐκράτησεν	τῆς	ἰδίας βασιλείας. (Ἡ δὲ χώρα
[1, 35]	τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ	τῆς	ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο
[1, 7]	προυνόησαν. Δεῖ γὰρ τὸν μετέχοντα	τῆς	ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι
[1, 33]	ὁ περὶ τῶν λεπρῶν τὸ	τῆς	Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ
[1, 33]	(ὁ δὲ Χαιρήμων ἴδιον ὡς	τῆς	Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν
[1, 8]	ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες τῷ	τῆς	ἱστορίας ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς ἐνεπαροίνησαν.
[1, 22]	πάτρια. Παρέχεται δὲ καὶ τεκμήρια	τῆς	ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς περὶ τῶν νόμων
[1, 22]	μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος ἐκ	τῆς	κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν
[1, 21]	ἐπ' ἔτη πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ	τῆς	Κύρου βασιλείας ἔτει τῶν θεμελίων
[1, 19]	Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν καὶ περὶ	τῆς	λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος ὁ
[1, 19]	μετὰ τῆς βαρυτάτης δυνάμεως καὶ	τῆς	λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς τὴν
[1, 23]	πολλοὶ δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν	τῆς	μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ ἀρχῆς
[1, 5]	πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι·	τῆς	μὲν γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον
[1, 18]	(κτίσεως ἔτη ρμγ μῆνες η.	Τῆς	μὲν οὖν παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας
[1, 2]	ἀρχαιοτάτην τε καὶ μονιμωτάτην ἔχειν	τῆς	(μνήμης τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ
[1, 8]	τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ	τῆς	Μωυσέως τελευτῆς μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου
[1, 21]	αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ ἔτει	τῆς	Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο πολιορκεῖν Τύρον,
[1, 18]	Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν ἀπὸ	τῆς	οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ μέχρι Καρχηδόνος
[1, 2]	Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα	τῆς	Ὁμήρου ποιήσεως πρεσβύτερον, οὗτος δὲ
[1, 19]	τὸ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν	τῆς	ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην ἐν τοῖς
[1, 26]	ἐκείνων ἔφοδον, οὐ μετρίως συνεχύθη	τῆς	(παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος μνησθεὶς
[1, 29]	Μανεθῶνι χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης	τῆς	παρανομίας οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων
[1, 19]	τοῦ βελτίστου αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου	τῆς	πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις
[1, 4]	φονικῶν γραφέντας νόμους ὀλίγῳ πρότερον	τῆς	Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ
[1, 1]	~(Ἱκανῶς μὲν ὑπολαμβάνω καὶ διὰ	τῆς	περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε
[1, 12]	(Προσούσης τοίνυν τοῖς εἰρημένοις καὶ	τῆς	περὶ τὸν βίον ἡμῶν ἰδιότητος
[1, 5]	τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ	τῆς	περὶ τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας
[1, 5]	ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ μάλιστά γε	τῆς	περὶ τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι
[1, 22]	δὲ καὶ τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης	τῆς	περὶ τῶν νόμων οὐκ ὀλίγα·
[1, 20]	ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ	τῆς	Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς καταστρεψάμενος
[1, 3]	καὶ βραχυτέρων; Ὅπου γε περὶ	τῆς	Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν ἐν
[1, 2]	τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ	τῆς	Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατείας
[1, 19]	ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ αὐτῆς	τῆς	πλίνθου. (Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως τὴν
[1, 22]	κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία. Τὸ δὲ	τῆς	πόλεως αὐτῶν ὄνομα πάνυ σκολιόν
[1, 26]	ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ	τῆς	πόλεως ἐπισκευάζειν τείχη καὶ πρὸς
[1, 22]	δ' ἐστὶ κατὰ μέσον μάλιστα	τῆς	πόλεως περίβολος λίθινος μῆκος ὡς
[1, 17]	Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη	τῆς	πόλεως προσέχωσεν καὶ μεῖζον τὸ
[1, 20]	καταλαβόμενος καὶ συντάξας τὰ ἔξω	τῆς	πόλεως τείχη κατασκάψαι διὰ τὸ
[1, 15]	τοὺς δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ	τῆς	πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ
[1, 9]	τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης μοι	τῆς	πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός
[1, 35]	τιθέναι νόμους περὶ θεῶν καὶ	τῆς	πρὸς (ἀνθρώπους ἀδικίας κατὰ τὴν
[1, 13]	τὴν πρόφασιν οἱ βασκαίνοντες ἔχωσιν	τῆς	πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ
[1, 32]	ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι	τῆς	πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν
[1, 22]	ἐπιδείξω τὸν χρόνον· μνημονεύει γὰρ	τῆς	Πτολεμαίου περὶ Γάζαν πρὸς Δημήτριον
[1, 12]	τὴν Εὐρώπην συμβεβηκός, ὅπου γε	τῆς	Ῥωμαίων πόλεως, τοιαύτην ἐκ μακροῦ
[1, 17]	δὲ αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ	τῆς	σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ
[1, 22]	ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν	τῆς	σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς τῶν
[1, 29]	δύναμιν, ὁ δὲ καὶ μέχρι	τῆς	Συρίας ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε
[1, 29]	καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι	τῆς	Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ παντάπασίν
[1, 28]	κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι τῶν	τῆς	Συρίας ὅρων. ~(Ἐν τούτοις πάλιν
[1, 27]	ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων	τῆς	Συρίας. (Ταῦτα μὲν καὶ τὰ
[1, 7]	εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν τοὔνομα	τῆς	τε γαμετῆς (καὶ τῶν ἐπάνω
[1, 22]	οὗτος, φησίν, ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς	τῆς	τιμῆς ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν
[1, 4]	αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ	τῆς	τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως
[1, 21]	περὶ τῶν εἰρημένων μοι μαρτυρία	τῆς	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος. Τοῖς
[1, 22]	περὶ πλήθους ἀνδρῶν καὶ περὶ	τῆς	τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως αὐτὸς
[1, 18]	ὡμολογημένον καὶ πολὺ δήπου προάγειν	τῆς	τοῦ νεὼ κατασκευῆς τὴν τῶν
[1, 20]	παρατεθέντων· λέγει γὰρ οὕτως διὰ	(τῆς	τρίτης· Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ
[1, 31]	ὑδάτων λουτροῖς καὶ ξυρήσεις πάσης	τῆς	τριχός, πολλάς τε κελεύει καὶ
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Τοῦτον οἱ	τῆς	τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες
[1, 20]	Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος	τῆς	Τύρου πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης ἐν
[1, 33]	θεοὺς ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι	τῆς	τῶν μιαρῶν ἐκβολῆς, (ὁ δὲ
[1, 14]	ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ	τῆς	υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους
[1, 10]	ἱερεὺς ἐκ γένους καὶ μετεσχηκὼς	τῆς	φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς
[1, 12]	εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν παράλιον	τῆς	Φοινίκης κατοικοῦσιν ἡ περὶ τὰς
[1, 29]	καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν οὐ σφόδρα	τῆς	χώρας ἐμπείρως ἐχόντων, ἧς βιασθέντες
[1, 28]	προείρητο τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ τότε	τῆς	χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν αὐτοῖς
[1, 12]	ἡμῶν οἱ πατέρες καίτοι πολλὰς	τῆς	χώρας ἐχούσης μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ
[1, 22]	οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ μέγεθος	τῆς	χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ τὸ
[1, 35]	μὲν τὴν ἔρημον, ἐκράτησαν δὲ	τῆς	χώρας ἧς νῦν κατοικοῦμεν, ἔκτισαν
[1, 29]	ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ	τῆς	ψάμμου τῆς ἀνύδρου, δῆλον ὅτι
[1, 12]	τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες τοῖς συγγράφειν	τι	βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ δὲ
[1, 4]	ταῦτα βουληθεῖσι περὶ τῶν παλαιῶν	τι	γράφειν παρέσχεν. (Οὐ γὰρ μόνον
[1, 35]	ὅστις ἦν καὶ τίνων, διὰ	τί	δὲ τοιούτους ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε
[1, 4]	γεγονότος. (Περὶ μὲν γὰρ Ἀρκάδων	τί	δεῖ λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα; Μόλις
[1, 3]	Ἄργος ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ	τί	δεῖ λέγειν περὶ τῶν κατὰ
[1, 18]	μὲν οὖν παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας	τί	δεῖ προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται γὰρ
[1, 9]	ἂν ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες, εἴ	τι	κατ' ἄγνοιαν ἢ χαριζόμενος μετέθηκα
[1, 22]	τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων αὐτῷ,	τί	μαίνεσθε, ἔφη, κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν
[1, 22]	τῶν ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου	τι	μᾶλλον ὧν εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν
[1, 35]	φωνὴν Ἰουδαῖοι τοῖς Ἕλλησιν ὀνομάζομεν.	Τί	οὖν ἐπὶ πλείω τις λέγοι
[1, 23]	δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν πάντως	τι	πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν. (Ἀρκοῦσι
[1, 12]	γράφειν ψευδῆ τὸ βούλεσθαι δοκεῖν	τι	πλέον τῶν ἄλλων ἱστορεῖν. Πῶς
[1, 35]	καλεῖς; Εἰ δὲ ξένοι, διὰ	τί	πόθεν οὐ λέγεις; Πῶς δὲ
[1, 29]	κρείττω τῆς Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ	τί	ποτ' ἂν ἐχθροῖς μὲν πάλαι
[1, 22]	πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος (ἠρώτησε, διὰ	τί	προσμένουσι. Δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως
[1, 22]	Λέγε, εἶπεν ὁ Ὑπεροχίδης, εἴ	τί	σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ
[1, 28]	δὲ πῶς ἐδύνατο; Καὶ διὰ	τί	ταύτην ἔσχε τὴν ἐπιθυμίαν; Ὅτι
[1, 35]	ἢ τὸ γένος ἐγχώριος; Διὰ	τί	τοίνυν Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους
[1, 22]	παντελῶς οὐδὲν οἷον ἀλσῶδες ἤ	τι	τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ
[1, 31]	οὐδὲ τοῖς καὶ τὸ βραχύτατόν	τι	τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν,
[1, 22]	τῆς ἡμετέρας πορείας ἡμῖν ἄν	τι	ὑγιὲς ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο
[1, 28]	παρ' αὐτὸν συμβησομένων κακῶν; Ἦ	τι	χεῖρον ἔδει παθεῖν οὐδ' ἂν
[1, 35]	δὲ τοιούτους ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε	τιθέναι	νόμους περὶ θεῶν καὶ τῆς
[1, 33]	αὐτοῦ μαθεῖν ἢ ποτέροις αὐτοῖς	τίθεται	ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς κε
[1, 3]	ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ Τίμαιος καὶ	Τίμαιον	οἱ μετ' ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον
[1, 24]	πόλιν προσέλαβεν, πολλὰ δὲ καὶ	Τίμαιος	ἐν ταῖς ἱστορίαις (περὶ τῶν
[1, 3]	πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ	Τίμαιος	καὶ Τίμαιον οἱ μετ' ἐκεῖνον
[1, 14]	αὐτὸν (ἐκεῖνον παραγαγὼν μάρτυρα· Τοῦ	τίμαιος	ὄνομα. Ἐπὶ τούτου οὐκ οἶδ'
[1, 3]	Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον ἢ Καλλίαν	Τίμαιος	συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ περὶ
[1, 25]	δὲ πρὸς ἀλλήλους ἐν ταῖς	τιμαῖς	αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ καὶ
[1, 7]	χρήματα μηδὲ τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν	τιμὰς,	ἀλλὰ τὸ γένος ἐξετάζειν ἐκ
[1, 31]	ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν	τιμὴν	αὐτὸν ἀφείλετο. Πῶς οὖν εἰκὸς
[1, 22]	φησίν, ὁ ἄνθρωπος τετευχὼς τῆς	τιμῆς	ταύτης καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος,
[1, 26]	πρῶτα μάλιστα ἐν τοῖς ἱεροῖς	τιμώμενα	ὥς γ' ἑαυτὸν μετεπέμψατο καὶ
[1, 28]	τῆς ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ ἀπέβη.	Τίνα	δὲ καὶ λόγον εἶχε διὰ
[1, 34]	καὶ ψωροὺς καὶ ἄλλα νοσήματά	τινα	ἐχόντων εἰς τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας
[1, 22]	δ' ἔχει τῶν ἐκείνου θαυμασιότητά	τινα	καὶ φιλοσοφίαν ὁμοίως διελθεῖν οὐ
[1, 34]	(Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν	τινα	συμβουλεῦσαι αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν
[1, 19]	ὄντι (ἔτι ἐν ἡλικίᾳ μέρη	τινὰ	τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ' αὐτόν.
[1, 28]	ἐπέπυστο, ποταποί τινές εἰσι καὶ	τίνα	τρόπον αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε καινῆς
[1, 35]	τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ	τίνα	τρόπον διεξῆλθον μὲν τὴν ἔρημον,
[1, 3]	διορθοῦται τὸν Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ	τίνα	τρόπον Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον ἐν
[1, 19]	τὰς τούτου πράξεις ἀφηγούμενος λέγει,	τίνα	τρόπον πέμψας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον
[1, 17]	ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν	τινα	Τύριον ἄνδρα τά τε προτεθέντα
[1, 28]	ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ Ἆπιν καί	τινα	τῶν ἄλλων ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι
[1, 26]	ἀπόστασιν ἔχοντες ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν	τινα	τῶν Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο
[1, 31]	τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν	τινας	ἁγνείας καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς
[1, 22]	καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας	τινὰς	ἁγνεύοντες καὶ τὸ παράπαν οἶνον
[1, 26]	Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ	τινας	(ἐν αὐτοῖς καὶ τῶν λογίων
[1, 22]	καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν εἴς	τινας	ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου παρ'
[1, 33]	(Τὸ δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ	τίνας	καλεῖ τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι
[1, 26]	τὰ ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει	τινὰς	μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις
[1, 22]	καὶ συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών	τινας	τῶν μεθ' ἑαυτοῦ τήν τε
[1, 2]	Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον εἴ	τινες	ἄλλοι λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς
[1, 23]	Κόνων καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί	τινες	ἄλλοι τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε
[1, 30]	ἡμῶν ἐστιν οὔτε τῶν ἐκεῖθέν	τινες	ἀνεμίχθησαν· τῶν γὰρ λεπρῶν καὶ
[1, 10]	γεγονότων ἢ παρέλιπον. ~(Φαῦλοι δέ	τινες	ἄνθρωποι διαβάλλειν μου τὴν ἱστορίαν
[1, 14]	καὶ οὕτως συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώς.	(Τινὲς	δὲ λέγουσιν αὐτοὺς Ἄραβας εἶναι.
[1, 5]	μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι,	τινὲς	δὲ πρὸς χάριν ἢ τὰς
[1, 7]	τοῦ γένους τῶν ἱερέων εἰσί	τινες	διεσπαρμένοι· πέμπουσι γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 28]	Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί	τινές	εἰσι καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺς
[1, 33]	(Τὸ δὲ δὴ γενναιότατον, οὐδὲ	τίνες	ἢ πόθεν ἦσαν αἱ τοσαῦται
[1, 12]	οὐδὲ πρὸς λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι	τινές,	ἢ τὸ πλέον ἔχειν ἀξιοῦν
[1, 8]	τοῦ γενομένου νῦν ἡμῖν πολέμου	τινὲς	ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς
[1, 24]	δὴ Θεόπομπός ἐστιν ὡς οἴονταί	τινες,	καὶ τὴν Θηβαίων πόλιν προσέλαβεν,
[1, 24]	ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ γὰρ ἐθνῶν	τινες	καὶ τῶν ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν
[1, 24]	καὶ τὰς λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί	τινες	κατὰ τοῦ γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι
[1, 24]	τοῦτο ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι,	τινὲς	μὲν διὰ φθόνον καὶ κακοήθειαν,
[1, 5]	ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο	τινὲς	μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι,
[1, 22]	καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος ἄνθρωποί	τινες	νόμων φυλακὴν καὶ τὴν πρὸς
[1, 7]	(καὶ τῶν ἐπάνω προγόνων καὶ	τίνες	οἱ μαρτυροῦντες. Πόλεμος δ' εἰ
[1, 26]	Καὶ προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί	τινες	τοῖς μιαροῖς καὶ τῆς Αἰγύπτου
[1, 35]	μετεβάλοντο, εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως	τινὲς	ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ μακρᾶς
[1, 25]	μὲν Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ' ἐκείνοις	τινὲς	χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν ἀλήθειαν,
[1, 14]	ταύτην ὀνομάσαι. (Ἐν ἄλλῃ δέ	τινι	βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό
[1, 33]	τοῦ πατρὸς τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ	τινὶ	γεγενημένον καὶ μετὰ ταῦτα νικῶντα
[1, 34]	παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων	τινὶ	εὐνοήσειν μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ
[1, 31]	Καίτοι τοὐναντίον εἰκὸς ἦν προνοίᾳ	τινὶ	καὶ φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι τὸν ἐν
[1, 31]	ἡμῶν. (Ὅτι δὲ οὐδὲ συμφορᾷ	τινι	τοιαύτῃ περὶ τὸ σῶμα κεχρημένος
[1, 20]	κοινῇ τὴν βασιλείαν περιέθηκαν Ναβοννήδῳ	τινὶ	τῶν ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ
[1, 22]	ἡμῶν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ	τινὶ	φαίνεται μεμνημένος· περὶ γὰρ Κόλχων
[1, 22]	Ἀριστοτέλην τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ περί	τινος	ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ
[1, 14]	Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην δ' ἀπό	τινος	ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν
[1, 29]	συμμαχίαν; Ποίας αὐτοῖς φιλίας ἢ	τίνος	αὐτοῖς οἰκειότητος προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ
[1, 8]	ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος μήτε	τινὸς	ἐν τοῖς γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας,
[1, 23]	ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ φθόνου	τινὸς	ἢ δι' ἄλλας αἰτίας οὐχ
[1, 22]	κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ μάντεώς	τινος	ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν ἀξιοῦντος
[1, 33]	ἀμφοῖν ψευδολογίαν· ἀληθείας μὲν γάρ	τινος	ὑποκειμένης ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ
[1, 13]	δὴ χρήσομαι μάρτυσιν, οὐκ ἄν	τινος	ὡς ψευδῆ τὴν μαρτυρίαν διαβάλλειν
[1, 22]	Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ μάντεως καί	τινων	ἄλλων καὶ καταρωμένων αὐτῷ, τί
[1, 22]	ὅρκους ὀμνύειν, ἐν οἷς μετά	τινων	ἄλλων καὶ τὸν καλούμενον ὅρκον
[1, 22]	ζημίαν τοῖς σατράπαις ἐξέτινον, περί	τινων	δὲ καὶ συγγνώμης μετελάμβανον. Καὶ
[1, 35]	τὸ γένος ὅστις ἦν καὶ	τίνων,	διὰ τί δὲ τοιούτους ἂν
[1, 1]	ὁρῶ ταῖς ὑπὸ δυσμενείας ὑπό	τινων	εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις καὶ τοῖς
[1, 3]	καὶ Θουκυδίδης ὡς ψευδόμενος ὑπό	τινων	κατηγορεῖται καίτοι δοκῶν ἀκριβεστάτην τὴν
[1, 22]	τοῖς περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ	τις	ἄλλος, ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ
[1, 2]	ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου δύναιτό	τις	ἂν δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ'
[1, 8]	τὰς μετὰ τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ	τίς	ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων ὑπὲρ αὐτοῦ;
[1, 22]	δηλοῖ δ' ὡς ἂν εἴποι	τις	ἐκ τῆς Ἑβραίων μεθερμηνευόμενος διαλέκτου
[1, 19]	πολυτέλειαν μακρὸν ἴσως ἔσται ἐάν	τις	ἐξηγῆται, πλὴν ὄντα γε ὑπερβολὴν
[1, 2]	καὶ πρῴην, ὡς ἂν εἴποι	τις,	εὕροι γεγονότα, λέγω δὲ τὰς
[1, 10]	(Πῶς οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς	τις	ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ
[1, 31]	συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ καὶ μεταξύ	τις	ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν
[1, 35]	ὀνομάζομεν. Τί οὖν ἐπὶ πλείω	τις	λέγοι πρὸς τὸν ψευδόμενον οὕτως
[1, 22]	τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει	τις	μετὰ τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων
[1, 3]	περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας; Ἢ	τίς	οὐ παρ' αὐτῶν ἂν τῶν
[1, 8]	αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί	τις	οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε
[1, 9]	πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης χρησάμενός	τισι	πρὸς τὴν Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς
[1, 32]	γυναῖκα ἔγκυον, ἣν κρυβομένην ἔν	τισι	σπηλαίοις τεκεῖν παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην,
[1, 31]	ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ	τισι	τῶν πρὸς ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν.
[1, 19]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας	τισὶ	τῶν φίλων μετὰ τῆς βαρυτάτης
[1, 32]	ὀνόματα εἶναι τῷ (μὲν Μωσῇ	Τισιθέν,	τῷ δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ. Τούτους
[1, 22]	ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί	τισιν	ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν
[1, 9]	τοῦ πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν (καὶ	Τίτον	ἠξίωσα λαβεῖν μάρτυρας. Πρώτοις γὰρ
[1, 9]	με διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ	Τίτος	ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν
[1, 9]	λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς Ἀλεξανδρείας	Τίτῳ	πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων πολιορκίαν. Ἐν
[1, 28]	ὑπελάμβανε. Καὶ πῶς οὐ προέγνω	τὸ	ἀδύνατον αὐτοῦ τῆς ἐπιθυμίας; Οὐ
[1, 14]	γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ	τὸ	ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει.
[1, 7]	τοῦ γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ	τὸ	ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ
[1, 20]	βασιλεύσας ἔτη β. Μετὰ δὲ	τὸ	ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν
[1, 20]	τρίτης· Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ	τὸ	ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν
[1, 17]	τῆς πόλεως προσέχωσεν καὶ μεῖζον	τὸ	ἄστυ ἐποίησεν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου
[1, 35]	ἀναισχύντως; Ἀλλ' ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη	τὸ	βιβλίον εἴληφε μέγεθος, ἑτέραν ποιησάμενος
[1, 12]	ἀνεπίμικτον, τοῦ δὲ γράφειν ψευδῆ	τὸ	βούλεσθαι δοκεῖν τι πλέον τῶν
[1, 31]	ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ τοῖς καὶ	τὸ	βραχύτατόν τι τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις
[1, 4]	(τὴν κυριωτέραν εἶναί μοι δοκοῦσαν·	τὸ	γὰρ ἐξ ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι
[1, 22]	οὖν ἐν παρεκβάσει ταῦτ' εἴρηκεν,	τὸ	γὰρ προκείμενον ἦν αὐτῷ καθ'
[1, 31]	ἐκ τοῦ ὕδατος σωθέντα Μωσῆν·	τὸ	γὰρ ὕδωρ οἱ Αἰγύπτιοι μῶυυ
[1, 14]	τοῦτο δέ ἐστιν βασιλεῖς ποιμένες·	τὸ	γὰρ υκ καθ' ἱερὰν γλῶσσαν
[1, 14]	ἀλλὰ τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας·	τὸ	γὰρ ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ
[1, 33]	ἐλέγχειν τοὺς ὑφ' ἑαυτῶν ἐληλεγμένους·	τὸ	γὰρ ὑπ' ἄλλων ἦν μετριώτερον.
[1, 29]	ἔπραττον καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ	τὸ	γένος Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ χρόνοις
[1, 14]	παρατίθεσθαι τἀκείνων, Μάνεθως δ' ἦν	τὸ	γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς
[1, 27]	ἐξ ἀρχῆς τε μὴ εἶναι	τὸ	γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν
[1, 11]	παρέξω καὶ τοὺς βεβλασφημηκότας ἡμῶν	τὸ	γένος ἀποδείξω λίαν ἐν τοῖς
[1, 14]	τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι	τὸ	γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν
[1, 22]	κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα	τὸ	γένος αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα
[1, 19]	τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν	τὸ	γένος, γνώριμος δὲ τοῖς περὶ
[1, 35]	τῶν (Ἰουδαίων. Ὁποῖος; Ἔπηλυς ἢ	τὸ	γένος ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν
[1, 33]	στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι	τὸ	γένος εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ'
[1, 7]	τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ	τὸ	γένος ἐξετάζειν ἐκ τῶν ἀρχαίων
[1, 28]	αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν, ἦν	τὸ	γένος Ἡλιοπολίτης, ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ
[1, 26]	τοὺς νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς	τὸ	γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ
[1, 30]	Μανεθῶν οὔτε ἐκ τῆς Αἰγύπτου	τὸ	γένος ἡμῶν ἐστιν οὔτε τῶν
[1, 1]	τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον εἶναι	τὸ	γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ
[1, 35]	τὴν πορείαν. Εἴτε γὰρ Αἰγύπτιοι	τὸ	γένος ἦσαν, οὐκ ἂν ἐκ
[1, 22]	τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος	τὸ	γένος Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν
[1, 26]	Ὀσίρεως, ὡς μετέβη εἰς τοῦτο	τὸ	γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη
[1, 35]	εἰπεῖν τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ καὶ	τὸ	γένος ὅστις ἦν καὶ τίνων,
[1, 13]	ὅτι μὴ παλαιόν ἐστιν αὐτῶν	τὸ	γένος, τῷ μηθὲν ἐν ταῖς
[1, 7]	θεοῦ προσεδρεύοντας κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως	τὸ	γένος (τῶν ἱερέων ἄμικτον καὶ
[1, 5]	ἐκείνην αἰτίαν· οἱ γὰρ ἐπὶ	τὸ	γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ τὴν
[1, 31]	εἰς τὴν μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει,	τὸ	δ' ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ τὸν
[1, 34]	κτίσαντας (δὲ πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν.	Τὸ	δὲ ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ
[1, 33]	τὸν Ἀμένωφιν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν.	(Τὸ	δὲ δὴ γενναιότατον, οὐδὲ τίνες
[1, 33]	ἢ πρὸς τὸν Ῥαμεσσῆ μετεβάλοντο.	(Τὸ	δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας
[1, 28]	παθεῖν οὐδ' ἂν ἑαυτὸν ἔσπευδεν.	(Τὸ	δὲ δὴ πάντων εὐηθέστατον ἴδωμεν·
[1, 22]	νόμος ἐξηλέγχθη φαῦλον ἔχων ἐθισμόν.	(Τὸ	δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς
[1, 14]	καθ' ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει,	τὸ	δὲ σὼς ποιμήν ἐστι καὶ
[1, 22]	γὰρ ὃν κατοικοῦσι τόπον Ἰουδαία.	Τὸ	δὲ τῆς πόλεως αὐτῶν ὄνομα
[1, 2]	δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν	τὸ	δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ
[1, 22]	Ἡρόδοτος ὁ Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν	τὸ	ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται
[1, 23]	οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι τῶν συγγραφέων	τὸ	ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ' ὑπὸ φθόνου
[1, 22]	παρασχεῖν πολλοὺς καὶ τούτων ἐπισταμένους	τὸ	ἔθνος ἡμῶν καὶ καθ' ὃ
[1, 22]	πόλεις οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι	τὸ	ἔθνος, καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν
[1, 22]	καὶ κατὰ Ἀλέξανδρον ἤκμαζεν ἡμῶν	τὸ	ἔθνος. Λέγει τοίνυν ὁ Ἑκαταῖος
[1, 22]	περὶ τοῦ πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν	τὸ	ἔθνος· πολλὰς μὲν γὰρ ἡμῶν,
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό φησιν	τὸ	ἔθνος τοὺς καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους
[1, 15]	ὑπογράψω. (Φησὶ δὲ οὕτως· μετὰ	τὸ	ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὸν λαὸν
[1, 5]	καίτοι τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ	τὸ	ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν (ἐπεδείκνυντο,
[1, 17]	αἰνίγματα πολλὰ τῶν χρημάτων εἰς	τὸ	ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν
[1, 12]	ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ μηδὲ	τὸ	ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ
[1, 22]	πάντα τὰ ἔθνη τελευταῖον καὶ	τὸ	ἡμέτερον ἐνέταξε λέγων· (Τῶν δ'
[1, 22]	σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ περὶ	τὸ	θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων ὑπειλημμένος διενεγκεῖν
[1, 32]	τῷ Ἀμενώφει μεμφομένη αὐτόν, ὅτι	τὸ	ἱερὸν αὐτῆς ἐν τῷ πολέμῳ
[1, 17]	ἐποίησεν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς	τὸ	ἱερὸν καθ' ἑαυτὸ ὂν ἐν
[1, 22]	τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ	τὸ	κάλλος ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ μυριάδας
[1, 5]	βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ	τὸ	κατηγορεῖν τῶν πράξεων ἢ τῶν
[1, 21]	τῆς Εἰρώμου (Κῦρος ὁ Πέρσης	τὸ	κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν
[1, 12]	τοῦ μὲν μὴ γιγνώσκειν τἀληθὲς	τὸ	λίαν ἀνεπίμικτον, τοῦ δὲ γράφειν
[1, 20]	τῆς πόλεως τείχη κατασκάψαι διὰ	τὸ	λίαν αὐτῷ πραγματικὴν καὶ δυσάλωτον
[1, 14]	τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι	τὸ	λοιπὸν τάς τε πόλεις ὠμῶς
[1, 20]	τῆς Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος μὲν οὖν	τὸ	λοιπὸν τοῦ χρόνου διαγενόμενος ἐν
[1, 22]	δὲ αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ καὶ	τὸ	μέγεθος τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν
[1, 22]	ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν	τὸ	μέλλον, εἰς τὸν τόπον τοῦτον
[1, 22]	τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν	τὸ	μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος ἐκ
[1, 25]	ἔλαβον τοῦ μισεῖν καὶ φθονεῖν	τὸ	μὲν ἐξ ἀρχῆς, ὅτι κατὰ
[1, 9]	ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν	τὸ	μὲν πρῶτον δεδεμένον, αὖθις δὲ
[1, 29]	ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ καὶ	τὸ	μετ' αὐτῶν πλῆθος, εἰ καὶ
[1, 8]	ἠξίωται τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ	τὸ	μὴ γενέσθαι τὴν τῶν προφητῶν
[1, 1]	νεώτερον εἶναι τὸ γένος ἡμῶν	τὸ	μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς ἐπιφανέσι τῶν
[1, 19]	ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας πρὸς	τὸ	μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν
[1, 5]	τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς μὲν ἐπὶ	τὸ	μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς δὲ πρὸς
[1, 8]	εὐθὺς ἐκ πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις	τὸ	νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα καὶ
[1, 31]	ἡγεῖται. Καὶ μὴν κἂν θεραπευθῇ	τὸ	νόσημα καὶ τὴν αὑτοῦ φύσιν
[1, 34]	χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν πρὸς	τὸ	ὀνειδίζεσθαι καὶ τήν τε πόλιν
[1, 5]	ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ νομίζοντες. (Ὅλως δὲ	τὸ	πάντων ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι·
[1, 22]	ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς ἁγνεύοντες καὶ	τὸ	παράπαν οἶνον οὐ πίνοντες ἐν
[1, 22]	δὲ οὐκ ἔστιν οὐδὲ ἀνάθημα	τὸ	παράπαν οὐδὲ φύτευμα παντελῶς οὐδὲν
[1, 34]	χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς	τὸ	πέλαγος. Βυθισθέντων δὲ τῶν λεπρῶν
[1, 33]	η καὶ λ (ταῖς περὶ	τὸ	Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες ἴσως
[1, 29]	Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων εἰς	τὸ	Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο μὲν
[1, 3]	ἕκαστοι περὶ τῶν πραγμάτων εἴκαζον;	Τὸ	πλεῖον γοῦν διὰ τῶν βιβλίων
[1, 22]	δὲ τοῖς βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ	τὸ	πλέον γνῶναι τοῦ βιβλίου· φυλάττομαι
[1, 12]	λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι τινές, ἢ	τὸ	πλέον ἔχειν ἀξιοῦν πολεμοῦντες ἐτράπησαν
[1, 29]	ἐπινοῆσαί τε ταῦτα καὶ ὁρκωμοτῆσαι	τὸ	πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι πῶς οὐκ
[1, 28]	πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε	τὸ	πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ μὴν τούτοις
[1, 29]	πλείστας ἔχοντες (συγγενείας τοσοῦτοί γε	τὸ	πλῆθος ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ
[1, 35]	εἰς ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι	τὸ	πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα τρόπον
[1, 14]	γὰρ τοῖς ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν	τὸ	ποιμαίνειν πάτριον ἦν καὶ νομαδικὸν
[1, 20]	μῆνας θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ	τὸ	πολλὰ ἐμφαίνειν (κακοήθη ὑπὸ τῶν
[1, 35]	ἀρχὴν τὰ λοιπὰ τῶν εἰς	τὸ	προκείμενον πειράσομαι προσαποδοῦναι.
[1, 9]	γὰρ τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον	τὸ	Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς ἀνέγραφον καὶ
[1, 12]	Θρᾷκες δὲ διὰ γειτονίαν καὶ	τὸ	Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν εἰς τὸν
[1, 9]	διέφυγεν· καὶ γὰρ τὰ κατὰ	τὸ	στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς
[1, 2]	ἐστι παρ' αὐτοῖς ἡ περὶ	τὸ	συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ
[1, 14]	(ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ	τὸ	σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο
[1, 31]	οὐδὲ συμφορᾷ τινι τοιαύτῃ περὶ	τὸ	σῶμα κεχρημένος ἦν, ἐκ τῶν
[1, 25]	μὲν γὰρ αὐτοῖς ἐστι πάτριον	τὸ	ταῦτα θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ
[1, 19]	τῶν ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων	τό	τε Βήλου ἱερὸν καὶ τὰ
[1, 18]	ἀρχαῖα ἱερὰ καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν	τό	τε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς
[1, 19]	τὸν καλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον διὰ	τὸ	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς
[1, 33]	ἠθέλησεν, ὁ περὶ τῶν λεπρῶν	τὸ	τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ
[1, 22]	ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ παρελκύσας	(τὸ	τόξον ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα
[1, 22]	ἐν Βαβυλῶνι γενομένου καὶ προελομένου	τὸ	τοῦ Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν ἀνακαθᾶραι
[1, 22]	(Οὐκοῦν, εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλης, κατὰ	τὸ	τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ γένος
[1, 8]	μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως, ἅτε μήτε	τὸ	ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος μήτε
[1, 12]	(περὶ τὰς ἐμπορίας σπουδὴ διὰ	τὸ	φιλοχρηματεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ πρὸς
[1, 12]	πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ	τὸ	φυλάττειν τοὺς νόμους καὶ τὴν
[1, 26]	δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν συνομωμοσμένων.	Τοιαῦτα	δὲ νομοθετήσας καὶ πλεῖστα ἄλλα
[1, 27]	Συρίας. (Ταῦτα μὲν καὶ τὰ	τοιαῦτα	Μανεθὼς συνέγραψεν. Ὅτι δὲ ληρεῖ
[1, 26]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν	τοιαῦτα.	Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν
[1, 12]	ἐκ μακροῦ δύναμιν κεκτημένης καὶ	τοιαύτας	πράξεις κατορθούσης πολεμικάς, οὔθ' ὁ
[1, 31]	(Ὅτι δὲ οὐδὲ συμφορᾷ τινι	τοιαύτῃ	περὶ τὸ σῶμα κεχρημένος ἦν,
[1, 21]	ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν· (ἔστι δὲ	τοιαύτη	τῶν χρόνων ἡ καταρίθμησις· ἐπ'
[1, 31]	εἰ καὶ μεταξύ τις ἱερώμενος	τοιαύτῃ	χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν
[1, 12]	ὅπου γε τῆς Ῥωμαίων πόλεως,	τοιαύτην	ἐκ μακροῦ δύναμιν κεκτημένης καὶ
[1, 4]	ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ τῆς	τοιαύτης	διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως ἂν
[1, 22]	προαιρούμεθα καὶ καλὸν εἶναι νομίζομεν.	(Τοιγαροῦν,	φησί, καὶ κακῶς ἀκούοντες ὑπὸ
[1, 35]	τὸ γένος ἐγχώριος; Διὰ τί	τοίνυν	Αἰγυπτίους αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς;
[1, 17]	τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι	τοίνυν	ἀπὸ τούτων ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ
[1, 17]	ἱστορίαν ἀκριβῆ γεγονέναι πεπιστευμένον. Οὗτος	τοίνυν	ἐν ταῖς περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις
[1, 22]	περὶ πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει	τοίνυν	ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ
[1, 28]	βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου	τοίνυν	ἐπέπυστο, ποταποί τινές εἰσι καὶ
[1, 13]	οὕτως δὲ βιοτεύειν προῃρημένον; ~(Φέρε	τοίνυν	ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι περὶ
[1, 19]	Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος	τοίνυν	ὁ Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν
[1, 22]	ἤκμαζεν ἡμῶν τὸ ἔθνος. Λέγει	τοίνυν	ὁ Ἑκαταῖος πάλιν τάδε, ὅτι
[1, 14]	ὑπ' ἀγνοίας ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ	τοίνυν	ὁ Μάνεθως ἐν τῇ δευτέρᾳ
[1, 16]	τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο	τοίνυν	ὁ Μάνεθως ἡμῖν τὰ μέγιστα
[1, 33]	(πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι	τοίνυν	ὁ μὲν Μανεθὼς πρότερον εἰς
[1, 22]	ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι. (Πυθαγόρας	τοίνυν	ὁ Σάμιος ἀρχαῖος ὤν, σοφίᾳ
[1, 5]	ταῦτα γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε δὴ	τοίνυν	οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ καὶ
[1, 12]	ἐν τοῖς λόγοις βλασφημοῦντας. ~(Ἡμεῖς	τοίνυν	οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ'
[1, 17]	ἐξ ἐκείνων μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι	τοίνυν	παρὰ Τυρίοις ἀπὸ παμπόλλων ἐτῶν
[1, 13]	παρείχοντο τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ	τοίνυν	πειράσομαι τοῦτο ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ
[1, 18]	σπουδάσας τὴν ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων	τοίνυν	περὶ τῶν ἐν Τύρῳ βεβασιλευκότων
[1, 22]	εἴ τί σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος	τοίνυν	τὸ μὲν γένος ἦν Ἰουδαῖος
[1, 12]	παντὸς τοῦ βίου πεποιημένοι. (Προσούσης	τοίνυν	τοῖς εἰρημένοις καὶ τῆς περὶ
[1, 22]	οὐδὲν οἷον ἀλσῶδες ἤ τι	τοιοῦτον.	Διατρίβουσι δ' ἐν αὐτῷ καὶ
[1, 4]	λέγουσιν καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς, οὐδὲν	τοιοῦτον	εὑρίσκεται γενόμενον, ἀλλὰ τῶν δημοσίων
[1, 35]	καὶ τίνων, διὰ τί δὲ	τοιούτους	ἂν αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους
[1, 31]	ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως ἀπὸ	τοιούτων	συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ' (ἑαυτῶν
[1, 4]	τὰς ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ	τοῖς	Ἀθηναίοις, οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν
[1, 26]	νομοθετήσας καὶ πλεῖστα ἄλλα μάλιστα	τοῖς	Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ
[1, 26]	ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς δὲ διαβὰς	Τοῖς	ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα
[1, 2]	τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ
[1, 4]	παρέσχεν. (Οὐ γὰρ μόνον παρὰ	τοῖς	ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ
[1, 22]	νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν	τοῖς	ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων
[1, 29]	πλῆθος ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν
[1, 26]	τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν τῶν
[1, 8]	ὕμνους εἰς τὸν θεὸν καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν.
[1, 24]	ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν	τοῖς	ἀνοήτοις ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς
[1, 14]	γεγράφθαι λέγων ὀρθῶς· καὶ γὰρ	τοῖς	ἀνωτάτω προγόνοις ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν
[1, 1]	μὲν ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι	τοῖς	ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης ἀρχαιολογίας
[1, 20]	ἡγητέον· οὐ μὴν ἀλλὰ κἀν	τοῖς	ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς
[1, 6]	ἐποιήσαντο περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν	τοῖς	ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο
[1, 28]	τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ	τοῖς	ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι
[1, 26]	ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	αὐτοῖς ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν
[1, 6]	ταύτας ἐφιλοσόφουν, Χαλδαῖοι δὲ παρὰ	τοῖς	Βαβυλωνίοις, καὶ ὅτι μάλιστα δὴ
[1, 22]	ἄρα καὶ τῶν ἀπιστούντων μὲν	τοῖς	βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ τοῖς
[1, 11]	ἡ περὶ τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ	τοῖς	βαρβάροις μᾶλλον ἢ τοῖς Ἕλλησι,
[1, 19]	συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε. (Ἐν δὲ	τοῖς	βασιλείοις τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ
[1, 23]	οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν ἐντετύχηκα	τοῖς	βιβλίοις, οὐ παρέργως ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν.
[1, 22]	καὶ σωφροσύνην διεξιών. Ἔνεστι δὲ	τοῖς	βουλομένοις ἐξ αὐτοῦ τὸ πλέον
[1, 4]	μὲν ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι	τοῖς	βουλομένοις ζητεῖν ἂν φανεῖεν, ἐγὼ
[1, 7]	γένοιτο εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται μήτε	τοῖς	βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς
[1, 22]	τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις·	τοῖς	γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν τῷ
[1, 31]	λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ δῆλός ἐστι·	τοῖς	γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε μένειν
[1, 10]	ταύτας πρότερον ἀκριβῶς ἢ παρηκολουθηκότα	(τοῖς	γεγονόσιν ἢ παρὰ τῶν εἰδότων
[1, 24]	γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ	τοῖς	γεγραφόσι ταύτας καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι
[1, 10]	τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις	τοῖς	γράμμασι· τοῦ δὲ πολέμου τὴν
[1, 8]	πᾶσιν ὄντος μήτε τινὸς ἐν	τοῖς	γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον
[1, 22]	μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ,	τοῖς	δὲ μὴ μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι
[1, 12]	ἐξαγόμενα καὶ πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα,	τοῖς	δὲ τὴν παράλιον τῆς Φοινίκης
[1, 7]	πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς.	Τοῖς	δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο
[1, 22]	βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα	τοῖς	διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ'
[1, 29]	Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ	τοῖς	ἔθεσι πλεῖστον διέφερον. Ὁ δέ
[1, 8]	μαχομένων, δύο δὲ μόνα πρὸς	τοῖς	εἴκοσι βιβλία τοῦ παντὸς ἔχοντα
[1, 23]	Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς	τοῖς	εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ
[1, 12]	τοῦ βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν	τοῖς	εἰρημένοις καὶ τῆς περὶ τὸν
[1, 22]	μήτε τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν	τοῖς	εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι
[1, 28]	Αὔαριν ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ αὐτὴν	τοῖς	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν,
[1, 28]	ἐπὶ τοῖς ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ	τοῖς	ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ
[1, 5]	δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς συγγραφεῦσι	τοῖς	Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν καὶ τῆς
[1, 11]	ὥς φασιν ἐκεῖνοι, λελέχθαι παρὰ	τοῖς	Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς
[1, 20]	τῶν Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ μέμφεται	τοῖς	Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην οἰομένοις
[1, 11]	ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις μᾶλλον ἢ	τοῖς	Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι
[1, 4]	ἐξ ἀρχῆς μὴ σπουδασθῆναι παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι περὶ τῶν
[1, 18]	τῶν βασιλέων πράξεις τὰς παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις γενομένας ἐκ
[1, 2]	τῶν παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν	τοῖς	Ἕλλησι καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι
[1, 22]	τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ	τοῖς	Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων ἀποπληρῶσαι τὴν
[1, 2]	λαμβάνειν. Τὰ μὲν γὰρ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν ἅπαντα νέα καὶ χθὲς
[1, 2]	μαθητὰς ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα	τοῖς	Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα
[1, 12]	Φοίνικες μὲν αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν	τοῖς	Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ
[1, 35]	κατὰ τὴν αὐτὴν φωνὴν Ἰουδαῖοι	τοῖς	Ἕλλησιν ὀνομάζομεν. Τί οὖν ἐπὶ
[1, 2]	ἐκείνους ἀγνοεῖν. (Ὅλως δὲ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν οὐδὲν ὁμολογούμενον εὑρίσκεται γράμμα
[1, 24]	βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο ποιοῦσι	τοῖς	ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς μὲν διὰ
[1, 1]	ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε,	τοῖς	ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν περὶ
[1, 29]	πολεμίους αὐτοῖς ἐπαγαγὼν ἢ δέον	τοῖς	ἔξωθεν ἐπικληθεῖσιν ἐγκαλεῖν, ὁπότε ταῦτα
[1, 14]	χώραν δασμολογῶν καὶ φρουρὰν ἐν	τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν τόποις. Μάλιστα δὲ
[1, 19]	παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν	τοῖς	ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι,
[1, 1]	γένος ἡμῶν τὸ μηδεμιᾶς παρὰ	τοῖς	ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης
[1, 14]	θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι δὲ	τοῖς	ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς
[1, 19]	ὁμολογίαν καὶ περὶ τῶν ἄλλων	τοῖς	ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς δὲ τούτων
[1, 23]	ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης ἀκριβείας	τοῖς	ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι
[1, 21]	σύμφωνα μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ	τοῖς	ἡμετέροις γράμμασι τὰ Χαλδαίων καὶ
[1, 10]	λέγωσιν, ἀλλ' οὔ γε καὶ	τοῖς	ἡμετέροις τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον.
[1, 8]	ἐστὶν ἔργῳ, πῶς ἡμεῖς πρόσιμεν	τοῖς	ἰδίοις γράμμασι· τοσούτου γὰρ αἰῶνος
[1, 28]	τῶν ἄλλων ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι	τοῖς	ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα τοὺς
[1, 7]	ἡμῶν κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς ἀποσώζεται	τοῖς	ἱερεῦσι περὶ τοὺς γάμους· (λέγω
[1, 22]	ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν	τοῖς	ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι
[1, 26]	ζῷα τὰ πρῶτα μάλιστα ἐν	τοῖς	ἱεροῖς τιμώμενα ὥς γ' ἑαυτὸν
[1, 7]	(Οὐάρου μάλιστα δὲ καὶ ἐν	τοῖς	καθ' ἡμᾶς χρόνοις, οἱ περιλειπόμενοι
[1, 31]	λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ	τοῖς	καὶ τὸ βραχύτατόν τι τοῦ
[1, 26]	ὥς γ' ἑαυτὸν μετεπέμψατο καὶ	τοῖς	κατὰ μέρος ἱερεῦσι (παρήγγελλεν ὡς
[1, 19]	τῆς ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην ἐν	τοῖς	κατὰ τὴν Μηδίαν τόποις. ~(Ταῦτα
[1, 35]	πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε τοῦτο	τοῖς	λεπροῖς ὄνομα θέμενος ἢ μόνον
[1, 11]	τὸ γένος ἀποδείξω λίαν ἐν	τοῖς	λόγοις βλασφημοῦντας. ~(Ἡμεῖς τοίνυν οὔτε
[1, 19]	κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς ἀρχῆς	τοῖς	μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς
[1, 21]	τῆς τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος.	Τοῖς	μὲν οὖν μὴ σφόδρα φιλονείκοις
[1, 35]	ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον γάρ, ὅτι	τοῖς	μὲν ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα
[1, 4]	καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι	τοῖς	μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι περὶ τῶν
[1, 1]	περὶ ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω φανεροὺς	τοῖς	μὴ γιγνώσκουσιν ἢ προσποιουμένοις ἀγνοεῖν.
[1, 27]	οἱ δύο τοῖς ποιμέσι καὶ	τοῖς	μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς
[1, 26]	προσθέμενον εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες	τοῖς	μιαροῖς καὶ τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν
[1, 28]	καὶ συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ	τοῖς	μιαροῖς νικῆσαί τε τῇ μάχῃ
[1, 26]	Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν	τοῖς	μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως
[1, 28]	ἐνδησάμενον, ἦ μὴν τούτοις ἐμμενεῖν	τοῖς	νόμοις, καὶ τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν
[1, 35]	θέμενος ἢ μόνον τῶν Ἰουδαίων	τοῖς	νοσήμασι περιπεσόντων; Λέγει γάρ ὁ
[1, 22]	τῷ δ' ἀξιώματι τῷ παρὰ	τοῖς	ὁμοέθνοις μέγας καὶ τὴν ψυχὴν
[1, 29]	γὰρ παντάπασίν ἐστιν ἡ Αἴγυπτος	τοῖς	ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ οἱ
[1, 19]	καὶ τὴν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην	τοῖς	ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο
[1, 26]	αὐτῶν πατρίδα καὶ τὰ ἐπιτήδεια	τοῖς	ὄχλοις παρέξειν ἀφθόνως, ὑπερμαχήσεσθαι δὲ
[1, 12]	βίον ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν ἐν	τοῖς	παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς
[1, 26]	στρατόπεδον Αἰθιοπικὸν πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε	τοῖς	παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως ἐπὶ
[1, 19]	τοὺς πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν	τοῖς	πατρικοῖς βασιλείοις ἕτερα βασίλεια ἐχόμενα
[1, 29]	ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους	τοῖς	πατρίοις αὐτῶν (καὶ οἷς ἐνετράφησαν.
[1, 14]	τῆς Αἰγύπτου φησὶν ἔτη πρὸς	τοῖς	πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ
[1, 31]	ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς ὀκτωκαίδεκα σὺν	τοῖς	πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ
[1, 3]	(Ἀλλ' οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν	τοῖς	περὶ Ἀντίοχον καὶ Φίλιστον ἢ
[1, 22]	Δηλοῖ δὲ ὁ Θεόφραστος (ἐν	τοῖς	περὶ νόμων· λέγει γάρ, ὅτι
[1, 19]	μὲν τὸ γένος, γνώριμος δὲ	τοῖς	περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί
[1, 1]	τινων εἰρημέναις προσέχοντας βλασφημίαις καὶ	τοῖς	περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ
[1, 19]	σατράπης ἔν τε Αἰγύπτῳ καὶ	τοῖς	περὶ τὴν Συρίαν τὴν κοίλην
[1, 22]	δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς καὶ	τοῖς	περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις
[1, 34]	ὑπερπεπαικότα δὲ τὴν ἐκείνων ἀπιθανότητα	τοῖς	(πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν
[1, 3]	τρόπον Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον ἐν	τοῖς	πλείστοις ψευδόμενον ἐπιδείκνυσιν, Ἔφορον δὲ
[1, 27]	δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ δύο	τοῖς	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν
[1, 28]	μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα	τοῖς	ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς νικῆσαί
[1, 26]	τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ	τοῖς	πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ
[1, 9]	γενομένων ἀληθῆ τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην	τοῖς	πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν
[1, 8]	πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας ἠξίωται	τοῖς	πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ μὴ
[1, 34]	Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν τὴν αὐτὴν	τοῖς	προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος περὶ
[1, 6]	ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ	τοῖς	προφήταις τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς
[1, 22]	κατέσκαπτον, καὶ τῶν μὲν ζημίαν	τοῖς	σατράπαις ἐξέτινον, περί τινων δὲ
[1, 22]	ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν αὐτοῦ	τοῖς	στρατιώταις ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν
[1, 34]	κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων	τοῖς	στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς
[1, 12]	πολλοῖς ἐγιγνώσκετο μηδὲ τῆς ἐν	τοῖς	συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως
[1, 12]	καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες	τοῖς	συγγράφειν τι βουλομένοις γνωριμώτεροι κατέστησαν,
[1, 5]	πολλὴ πρὸς ἀλλήλους ἐγένετο διαφωνία	τοῖς	συγγραφεῦσι. (Δευτέραν δὲ πρὸς ταύτῃ
[1, 5]	τούτοις δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς	τοῖς	συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ μὴν
[1, 9]	μετ' ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων	τοῖς	συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων
[1, 29]	πρότερον ὠργίζοντο τῷ βασιλεῖ καὶ	τοῖς	τὰ περὶ αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ
[1, 18]	ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ μηνί,	τοῖς	τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι
[1, 14]	καὶ τεσσαράκοντα μυριάσι στρατοῦ προσεδρεύσαντα	τοῖς	τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ τὴν πολιορκίαν
[1, 14]	Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν τε καὶ	τοῖς	τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας αὐτῇ
[1, 23]	ἱστορίαν ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν ἐν	τοῖς	τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις
[1, 26]	τῶν προειρημένων κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι	τοῖς	τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις·
[1, 18]	τε χρυσοῦν κίονα τὸν ἐν	τοῖς	τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν, ἐπί τε
[1, 17]	συγκείμενος ὁ περὶ τῶν παρὰ	τοῖς	Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον
[1, 17]	Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ	τοῖς	Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς
[1, 22]	πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν	τοῖς	τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν
[1, 10]	τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν	τοῖς	τῶν αὐτοκρατόρων ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν λέγωσιν,
[1, 29]	Ὁ δέ φησιν εὐθὺς ὑπακοῦσαι	τοῖς	ὑπισχνουμένοις, ὅτι τὴν Αἴγυπτον καθέξουσιν,
[1, 20]	τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων σύμφωνα	τοῖς	ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ
[1, 17]	ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ τὰ παρὰ	τοῖς	Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ τοῦ γένους
[1, 16]	τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν	τοῖς	χρόνοις, ὡς ἐγγύς που προτερεῖν
[1, 26]	κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη δεκατρία, μὴ	τολμῆσαι	μὲν αὐτὸν εἰπεῖν ταῦτα τῷ
[1, 26]	αὐτοῦ τῆς βασιλείας ὁρίσαι μὴ	τολμήσας,	καίτοι γε ἐπὶ τῶν ἄλλων
[1, 8]	καὶ τῶν νῦν ἐνίους ὁρῶσι	τολμῶντας	περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ'
[1, 21]	ἔτη δ. Τούτου τελευτήσαντος μετεπέμψαντο	τὸν	ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν
[1, 22]	οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ μετὰ	τὸν	Ἀλεξάνδρου θάνατον εἰς Αἴγυπτον καὶ
[1, 10]	δέον ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ	τὸν	ἄλλοις παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον
[1, 33]	τὴν Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ	τὸν	Ἀμένωφιν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν. (Τὸ
[1, 26]	τοὺς πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα	τὸν	Ἀμένωφιν εἰσποιήσας ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν
[1, 29]	πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι	τὸν	Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ τῆς
[1, 28]	προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν ἔτει	τὸν	Ἀμένωφιν, τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ χρόνον
[1, 31]	εἰπεῖν περὶ Μωυσέως. Τοῦτον δὲ	τὸν	ἄνδρα θαυμαστὸν μὲν Αἰγύπτιοι καὶ
[1, 22]	ἐνίκα κατὰ Γάζαν μάχῃ Δημήτριον	τὸν	Ἀντιγόνου τὸν ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον
[1, 2]	Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον καὶ	τὸν	Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον
[1, 33]	τοὺς Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα	τὸν	ἀριθμὸν ὄντας περὶ μυριάδας κ.
[1, 35]	αὐτοὺς Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ	τὸν	αὐτὸν ἐκείνοις εὗρεν εἰπεῖν βασιλέα,
[1, 23]	τῶν διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ	τὸν	αὐτὸν μὲν ἦν Ἑκαταίῳ χρόνον,
[1, 28]	οὐκ ἐξ ἀρχῆς ὁ μάντις	τὸν	αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο; (Πῶς δὲ
[1, 31]	περιπατεῖν κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια, καὶ	τὸν	ἁψάμενον (αὐτῶν ἢ ὁμωρόφιον γενόμενον
[1, 19]	Περσῶν βασιλέως. (Κρατῆσαι δέ φησι	τὸν	Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας
[1, 19]	αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται	τὸν	Βαβυλῶνος καὶ Χαλδαίων (βασιλέα καὶ
[1, 26]	ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν πρὸς Ἀμένωφιν	(τὸν	βασιλέα. Αὐτὸς δὲ προσλαβόμενος μεθ'
[1, 28]	ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι λέγει,	τὸν	βασιλέα δὲ τῶν Αἰγυπτίων Ἀμένωφιν
[1, 22]	ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα	τὸν	βασιλέα δοῦναι τὴν ἄδειαν. Ἔτι
[1, 26]	ἀνελεῖν, ἐν ἀθυμίᾳ δὲ εἶναι	τὸν	βασιλέα. Κἄπειτα κατὰ λέξιν οὕτως
[1, 26]	χώραν ἅπασαν ποιήσειεν. (Ἡσθέντα δὲ	τὸν	βασιλέα πάντας τοὺς τὰ σώματα
[1, 28]	καὶ τειχίσαντα (τὴν Αὔαριν πρὸς	τὸν	βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν. Καὶ προστίθησιν,
[1, 14]	ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη πρὸς	τὸν	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι,
[1, 26]	ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν τε καὶ	τὸν	βασιλέα χόλον τῶν θεῶν, εἰ
[1, 20]	τείχους ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν μετήλλαξε	τὸν	βίον βεβασιλευκὼς ἔτη μγ, τῆς
[1, 14]	γυμνάζων. Ἄρξας δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη	τὸν	βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ τοῦτον δὲ
[1, 19]	ἐν τῇ Βαβυλωνίων πόλει μεταλλάξαι	τὸν	(βίον ἔτη βεβασιλευκότι κα. Αἰσθόμενος
[1, 12]	τοῖς εἰρημένοις καὶ τῆς περὶ	τὸν	βίον ἡμῶν ἰδιότητος οὐδὲν ἐν
[1, 6]	γράμμασιν εἴς τε τὰς περὶ	τὸν	βίον οἰκονομίας καὶ πρὸς τὴν
[1, 14]	πάτριον ἦν καὶ νομαδικὸν ἔχοντες	τὸν	βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί
[1, 20]	ἐν ἐκείνῃ τῇ χώρᾳ κατέστρεψε	τὸν	βίον. ~(Ταῦτα σύμφωνον ἔχει ταῖς
[1, 28]	μὲν τοὺς παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους	τὸν	βοῦν (καὶ τράγον καὶ κροκοδείλους
[1, 29]	βοηθοῦντες; Οὐ γὰρ) δή (γε	τὸν	γενησόμενον προῄδεσαν δρασμὸν τοῦ βασιλέως·
[1, 26]	λογίων ἱερέων φησὶ λέπρᾳ συγκεχυμένους.	Τὸν	δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν
[1, 32]	συνθεμένους ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι.	(Τὸν	δὲ Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα τὴν
[1, 28]	εἰς τὴν Αἰθιοπίαν εὐθὺς ἀποδρᾶναι,	τὸν	δὲ Ἆπιν καί τινα τῶν
[1, 34]	καὶ οὕτω τὴν γῆν καρποφορήσειν.	Τὸν	δὲ Βόκχοριν τοὺς χρησμοὺς λαβόντα
[1, 26]	ὧν τὸν μὲν Σέθων Αἴγυπτον,	τὸν	δὲ Ἕρμαιον Δαναὸν μετονομασθῆναί φησιν,
[1, 17]	καὶ παρ' αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν,	τὸν	δὲ μὴ δυνηθέντα διακρῖναι τῷ
[1, 14]	καὶ τὴν (λείαν τὴν ἑαυτῶν.	Τὸν	δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι
[1, 2]	ὑπὸ τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι.	Τὸν	δὲ περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον
[1, 17]	πρὸς τὴν τῶν ἱερῶν κατασκευήν.	(Τὸν	δὲ τυραννοῦντα Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι
[1, 26]	τῶν θεῶν συγκρύψαι τὰ ξόανα.	Τὸν	δὲ υἱὸν Σέθω τὸν καὶ
[1, 22]	περὶ ὕπνου βιβλίῳ φησὶν Ἀριστοτέλην	τὸν	διδάσκαλον αὐτοῦ περί τινος ἀνδρὸς
[1, 22]	εἰς Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα	τὸν	ἑαυτῆς ἄνδρα Δημήτριον, Σελεύκου δὲ
[1, 19]	τὴν ἡμετέραν γῆν τὸν υἱὸν	τὸν	ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον μετὰ πολλῆς δυνάμεως,
[1, 26]	ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα ἐξέθετο πρὸς	τὸν	ἑαυτοῦ φίλον. Αὐτὸς δὲ διαβὰς
[1, 17]	Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι φασὶ πρὸς	τὸν	Εἴρωμον αἰνίγματα καὶ παρ' αὐτοῦ
[1, 17]	λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα δὲ	τὸν	Εἴρωμον καὶ μὴ δυνηθέντα λῦσαι
[1, 18]	Τύρῳ βεβασιλευκότων ἔπειτα γενόμενος κατὰ	τὸν	Εἴρωμον ταῦτά φησι· τελευτήσαντος δὲ
[1, 31]	τὸ δ' ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ	τὸν	ἐκ τοῦ ὕδατος σωθέντα Μωσῆν·
[1, 19]	ἐκράτησεν καὶ τὸν ναὸν ἐνέπρησε	τὸν	ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως τε πάντα
[1, 31]	προνοίᾳ τινὶ καὶ φιλανθρωπίᾳ χρήσασθαι	τὸν	ἐν τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα
[1, 18]	Εὐρύχωρον τόν τε χρυσοῦν κίονα	τὸν	ἐν τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθηκεν,
[1, 22]	ἐντυχεῖν. Οὐκ ὀκνήσω δὲ καὶ	τὸν	ἐπ' εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς
[1, 22]	Γάζαν μάχῃ Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου	τὸν	ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ τεθνάναι
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη λδ. Οὗτος ἔχωσε	τὸν	Εὐρύχωρον τόν τε χρυσοῦν κίονα
[1, 18]	πρὸς τούτῳ παραθήσομαι καὶ Μένανδρον	τὸν	Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ οὗτος τὰς
[1, 14]	φησιν αὐτός, μεταφράσας καὶ πολλὰ	τὸν	Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ'
[1, 3]	γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα δὲ διορθοῦται	τὸν	Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ τίνα τρόπον
[1, 34]	περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς μαντευσομένους,	τὸν	θεὸν δὲ ἐρεῖν τὰ ἱερὰ
[1, 8]	δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους εἰς	τὸν	θεὸν καὶ τοῖς ἀνθρώποις ὑποθήκας
[1, 33]	συμπλάσας. (Τῷ δὲ Μωσεῖ καὶ	τὸν	Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων ὡς ἐν
[1, 33]	λέγει τὸν προειπόντα τῷ βασιλεῖ	τὸν	καθαρμόν, οὗτος δὲ Φριτοβαύτην· ὁ
[1, 26]	ξόανα. Τὸν δὲ υἱὸν Σέθω	τὸν	καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς τοῦ
[1, 19]	αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον	τὸν	καιρὸν ἀρρωστήσαντι ἐν τῇ Βαβυλωνίων
[1, 19]	δένδρεσι παντοδαποῖς ἐξειργάσατο καὶ κατεσκεύασε	τὸν	καλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον διὰ τὸ
[1, 22]	οἷς μετά τινων ἄλλων καὶ	τὸν	καλούμενον ὅρκον κορβὰν καταριθμεῖ. Παρ'
[1, 29]	συναποστῆναι οὐδένα μηδὲ τοῦ πολέμου	τὸν	κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ τοὺς
[1, 27]	τούτων οὐκ ἦν Μωυσῆς ὁ	τὸν	λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ πολλαῖς ἐγεγόνει
[1, 34]	ἐπὶ Βοχχόρεως τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως	τὸν	λαὸν τῶν Ἰουδαίων λεπροὺς ὄντας
[1, 15]	μετὰ τὸ ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου	τὸν	λαὸν τῶν ποιμένων εἰς Ἱεροσόλυμα
[1, 17]	ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν, ἀναβὰς δὲ εἰς	τὸν	Λίβανον ὑλοτόμησεν πρὸς τὴν τῶν
[1, 22]	Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ τε	τὸν	λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς· ἔστι δὲ
[1, 26]	~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ πρώτου στήσω	τὸν	λόγον, ᾧ καὶ μάρτυρι (μικρὸν
[1, 33]	τοῦ Ἀμενώφιος υἱὸς κατὰ μὲν	τὸν	Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ
[1, 30]	στρατοπέδῳ διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν οὖν	τὸν	Μανεθῶν οὔτε ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 15]	ἱππικὴν καὶ ναυτικὴν ἔχων δύναμιν	τὸν	μὲν ἀδελφὸν Ἅρμαϊν ἐπίτροπον τῆς
[1, 28]	τὴν χώραν προαιρούμενος. Φησὶ δὲ	τὸν	μὲν μάντιν αὑτὸν ἀνελεῖν τὴν
[1, 26]	ἀδελφῶν Σέθω καὶ Ἑρμαίου, ὧν	τὸν	μὲν Σέθων Αἴγυπτον, τὸν δὲ
[1, 17]	ἑαυτὸ ὂν ἐν νήσῳ χώσας	τὸν	μεταξὺ τόπον συνῆψε τῇ πόλει
[1, 7]	καθαρὸν διαμενεῖ προυνόησαν. Δεῖ γὰρ	τὸν	μετέχοντα τῆς ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς
[1, 2]	δὲ τοὺς περὶ Κάδμον τε	τὸν	Μιλήσιον καὶ τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον
[1, 20]	πόλιν (ἀνέζευξεν ἐπὶ Βορσίππων ἐκπολιορκήσων	τὸν	Ναβόννηδον. Τοῦ δὲ Ναβοννήδου οὐχ
[1, 19]	αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν καὶ	τὸν	ναὸν ἐνέπρησε τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις
[1, 26]	Ἰουδαίαν κατασχεῖν καὶ κτίσαντας Ἱεροσόλυμα	τὸν	νεὼ κατασκευάσασθαι, (μέχρι μὲν τούτων
[1, 18]	αὐτὴν πᾶσαν πολέμῳ παρέλαβον, τότε	τὸν	νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα σαφῶς
[1, 26]	ἐσομένων. Εἰπεῖν οὖν αὐτῷ τοῦτον	τὸν	ὁμώνυμον, ὅτι δυνήσεται θεοὺς ἰδεῖν,
[1, 22]	Δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως αὐτῷ	τὸν	ὄρνιθα καὶ φήσαντος, ἐὰν μὲν
[1, 22]	τί μαίνεσθε, ἔφη, κακοδαίμονες; Εἶτα	τὸν	ὄρνιθα λαβὼν εἰς τὰς χεῖρας,
[1, 22]	παρελκύσας (τὸ τόξον ἔβαλε καὶ	τὸν	ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ
[1, 17]	ὄρους, ὃ καλεῖται Λίβανος, εἰς	τὸν	ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ
[1, 21]	ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔτει	τὸν	παρ' ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν καὶ
[1, 19]	ἐν Ἱεροσολύμοις ὅλως τε πάντα	τὸν	παρ' ἡμῶν λαὸν ἀναστήσας εἰς
[1, 32]	ὄντας περὶ εἴκοσι μυριάδας καὶ	τὸν	πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ τῆς Αἰθιοπίας
[1, 12]	τὸ Σκυθικὸν ὑπὸ τῶν εἰς	τὸν	Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως γὰρ
[1, 19]	τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας	τὸν	ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν πόλιν
[1, 20]	ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ	τὸν	ποταμὸν τείχη τῆς Βαβυλωνίων πόλεως
[1, 33]	ἐν ταὐτῷ χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν	τὸν	πρὸ Μωυσέως πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς
[1, 33]	Κἀκεῖνος μὲν Ἀμένωφιν εἶναι λέγει	τὸν	προειπόντα τῷ βασιλεῖ τὸν καθαρμόν,
[1, 20]	Ἰνδικῶν, δι' ἧς ἀποφαίνειν πειρᾶται	τὸν	προειρημένον βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων Ἡρακλέους
[1, 26]	καὶ πρὸς πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι	τὸν	πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς
[1, 33]	τῇ μάχῃ κατέπεσον ἢ πρὸς	τὸν	Ῥαμεσσῆ μετεβάλοντο. (Τὸ δὲ δὴ
[1, 17]	ἄλλα προβαλεῖν, ἃ μὴ λύσαντα	τὸν	Σολομῶνα πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι
[1, 26]	συγκεχυμένους. Τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον,	τὸν	σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι
[1, 2]	Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας, οἷον Φερεκύδην τε	τὸν	Σύριον καὶ Πυθαγόραν καὶ Θάλητα,
[1, 26]	ἧκεν εἰς Μέμφιν ἀναλαβών τε	τόν	τε Ἆπιν καὶ τὰ ἄλλα
[1, 18]	λδ. Οὗτος ἔχωσε τὸν Εὐρύχωρον	τόν	τε χρυσοῦν κίονα τὸν ἐν
[1, 26]	δὲ εἰς ταύτην εἰσελθόντες καὶ	τὸν	τόπον τοῦτον εἰς ἀπόστασιν ἔχοντες
[1, 22]	ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ μέλλον, εἰς	τὸν	τόπον τοῦτον οὐκ ἂν ἦλθε
[1, 24]	δὲ Λακεδαιμονίων Πολυκράτης, ὁ δὲ	τὸν	Τριπολιτικὸν γράψας, οὐ γὰρ δὴ
[1, 19]	τὰ τοῦ Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα	(τὸν	τρόπον· ἀκούσας δ' ὁ πατὴρ
[1, 17]	ταῖς περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις γράφει	τὸν	τρόπον τοῦτον· Ἀβιβάλου τελευτήσαντος ὁ
[1, 34]	τῇ Αἰγύπτῳ γενέσθαι. (Βόχχοριν δὲ	τὸν	τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς Ἄμμωνος
[1, 32]	ὅπερ ὁ Μανεθὼς Ἀμένωφιν καὶ	τὸν	υἱὸν (αὐτοῦ Ῥαμεσσήν, φησὶν ὅτι
[1, 19]	καὶ ἐπὶ τὴν ἡμετέραν γῆν	τὸν	υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον μετὰ
[1, 12]	Αἰγύπτιοι καὶ πάντες, ἀφ' ὧν	τὸν	φόρτον εἰς τοὺς Ἕλληνας διεκόμιζον
[1, 22]	αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις ὁμοίως φέρειν	τὸν	χοῦν προστάξαντος, μόνους τοὺς Ἰουδαίους
[1, 22]	τῶν εἰρημένων. (Καὶ πρῶτον ἐπιδείξω	τὸν	χρόνον· μνημονεύει γὰρ τῆς Πτολεμαίου
[1, 35]	ἐπὶ πλείω τις λέγοι πρὸς	τὸν	ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως; Ἀλλ' ἐπειδὴ
[1, 22]	οὐκ ἂν ἦλθε φοβούμενος, (μὴ	τοξεύσας	αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος.
[1, 22]	αὖθις, σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ	τόξον	ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα πατάξας
[1, 22]	ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος καὶ	τοξότης	δὴ πάντων ὁμολογουμένως καὶ τῶν
[1, 19]	ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας	τόποις	(ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ ἀπὸ τῶν
[1, 19]	τὴν κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην	τόποις	ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς
[1, 23]	ἐμνημόνευσε καίτοι σχεδὸν ἐν τοῖς	τόποις	διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις τῶν
[1, 14]	φρουρὰν ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν	τόποις.	Μάλιστα δὲ καὶ τὰ πρὸς
[1, 19]	ἐν τοῖς κατὰ τὴν Μηδίαν	τόποις.	~(Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρηκεν περὶ
[1, 14]	πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ' εἰς	τόπον	ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων (τὴν περίμετρον·
[1, 22]	καὶ ὅτι παρεκελεύετο μὴ διέρχεσθαι	τόπον,	ἐφ' ὃν ὄνος ὀκλάσῃ, καὶ
[1, 22]	τόπου· προσαγορεύεται γὰρ ὃν κατοικοῦσι	τόπον	Ἰουδαία. Τὸ δὲ τῆς πόλεως
[1, 2]	Τὸν δὲ περὶ τὴν Ἑλλάδα	τόπον	μυρίαι μὲν φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι
[1, 17]	ἐν νήσῳ χώσας τὸν μεταξὺ	τόπον	συνῆψε τῇ πόλει καὶ χρυσοῖς
[1, 26]	εἰς ταύτην εἰσελθόντες καὶ τὸν	τόπον	τοῦτον εἰς ἀπόστασιν ἔχοντες ἡγεμόνα
[1, 22]	προγιγνώσκειν τὸ μέλλον, εἰς τὸν	τόπον	τοῦτον οὐκ ἂν ἦλθε φοβούμενος,
[1, 22]	Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ τοῦ	τόπου·	προσαγορεύεται γὰρ ὃν κατοικοῦσι τόπον
[1, 22]	Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς	τόπους	ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί
[1, 2]	(μνήμης τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ	τόπους	ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ
[1, 35]	τοὺς δὲ λοιποὺς εἰς ἐρήμους	τόπους	(ἐκβαλόντος, τοσοῦτοι τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν;
[1, 34]	ψωρῶν τοὺς ἄλλους συναθροισθέντας εἰς	τόπους	ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ' ἀπωλείᾳ, συναχθέντας
[1, 34]	αὐτοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς	τόπους	ἐρήμους, τοὺς δὲ ψωροὺς καὶ
[1, 34]	ἄχρι ἂν ὅτου ἔλθωσιν εἰς	τόπους	οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς μήτε
[1, 8]	ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς τοὺς	τόπους	παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων
[1, 14]	(τὴν περίμετρον· Αὔαριν ὄνομα τῷ	τόπῳ.	Τοῦτόν φησιν ὁ Μάνεθως ἅπαντα
[1, 22]	Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν περὶ Συρίαν	τόπων	ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων
[1, 22]	τε πολλοῖς κἀκ τῶν ἄνω	τόπων	εἰς τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς
[1, 33]	τίνες ἢ πόθεν ἦσαν αἱ	τοσαῦται	τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε
[1, 14]	νῦν Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν οἰκοδομησαμένους	τοσαύταις	μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην
[1, 22]	νέμονται, φησίν· ἡ γὰρ Ἰουδαία	τοσαύτη	πλῆθός (ἐστιν. Ἀλλὰ μὴν ὅτι
[1, 12]	μίαν εἶναι τοὺς Ἴβηρας τοὺς	τοσοῦτο	μέρος τῆς ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας,
[1, 29]	δῆλον ὅτι πλείστας ἔχοντες (συγγενείας	τοσοῦτοί	γε τὸ πλῆθος ὄντες. Ὅμως
[1, 35]	λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους (ἐκβαλόντος,	τοσοῦτοι	τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα
[1, 23]	Φοινίκων ἀναγραφαὶ (πρὸς ἐκείναις τε	τοσοῦτοι	τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ
[1, 2]	καὶ περὶ τῶν ἐπὶ Τροίαν	τοσούτοις	ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν
[1, 26]	τῶν υἱῶν αὐτοῦ Ῥάμψης ξστιγμα.	(Τοσούτοις	οὖν πρότερον ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ
[1, 23]	σχεδὸν ἐν τοῖς τόποις διατετριφώς·	τοσοῦτον	αἱ προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν.
[1, 28]	δέ φησιν ἔτει τὸν Ἀμένωφιν,	τοσοῦτον	γὰρ αὐτῷ χρόνον εἶναι τῆς
[1, 25]	ζηλουμένους ὑπὸ πολλῶν ἐφθόνησαν. Εἰς	τοσοῦτον	γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ μικροψυχίας
[1, 9]	ἐποιησάμην τῶν πράξεων τὴν παράδοσιν.	Τοσοῦτον	δέ μοι περιῆν θάρσος τῆς
[1, 33]	ὑποκειμένης ἀδύνατον ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ	τοσοῦτον,	οἱ δὲ τὰ ψευδῆ συντιθέντες
[1, 25]	ὑπεναντιότης πολλὴν αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν,	τοσοῦτον	τῆς ἡμετέρας διαφερούσης εὐσεβείας πρὸς
[1, 8]	ἡμεῖς πρόσιμεν τοῖς ἰδίοις γράμμασι·	τοσούτου	γὰρ αἰῶνος ἤδη παρῳχηκότος οὔτε
[1, 14]	Φοβουμένους δὲ τὴν Ἀσσυρίων δυναστείαν,	τότε	γὰρ ἐκείνους τῆς Ἀσίας κρατεῖν,
[1, 22]	ἀλλὰ καὶ τῇ ψυχῇ. Καὶ	τότε	διατριβόντων ἡμῶν περὶ τὴν Ἀσίαν
[1, 13]	τὰς περὶ τούτων πίστεις παράσχω,	τότε	καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ
[1, 31]	κελεύει καὶ παντοίας ἐπιτελέσαντα (θυσίας	τότε	παρελθεῖν εἰς τὴν ἱερὰν πόλιν.
[1, 29]	ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ οἱ	τότε	πολέμῳ κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι
[1, 26]	προειρημένων κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι τοῖς	τότε	τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις· καὶ
[1, 28]	καθαρεῦσαι προείρητο τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ	τότε	τῆς χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν
[1, 18]	γὰρ αὐτὴν πᾶσαν πολέμῳ παρέλαβον,	τότε	τὸν νεὼν κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα
[1, 26]	αὐτοῖς καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν	τότε	τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν
[1, 33]	πρὸς τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας	τότε	φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ τῶν
[1, 21]	μῆνας γ, Μύττυνος καὶ Γεράστρατος	τοῦ	Ἀβδηλίμου δικασταὶ ἔτη στιγμα, ὧν
[1, 18]	ἔτη θ. Οὗτος ἀπώλετο ὑπὸ	τοῦ	ἀδελφοῦ Φέλλητος, ὃς λαβὼν τὴν
[1, 34]	ἀπέχθειαν· λέγει γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεως	τοῦ	Αἰγυπτίων βασιλέως τὸν λαὸν τῶν
[1, 32]	ἐπιτυχεῖν μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ	τοῦ	Ἀμενώφιος, ἃς οὐ θέλειν εἰς
[1, 33]	τριάκοντα μυριάδας ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ	τοῦ	Ἀμενώφιος καὶ μετ' ἐκείνων πάλιν
[1, 29]	αὐτὸς εἴρηκεν, ὡς ὁ παῖς	τοῦ	Ἀμενώφιος τριάκοντα μυριάδας ἔχων εἰς
[1, 33]	Ἀλλὰ μὴν ὁ Ῥαμέσσης ὁ	τοῦ	Ἀμενώφιος υἱὸς κατὰ μὲν τὸν
[1, 15]	(Ἡ δὲ χώρα ἐκλήθη ἀπὸ	τοῦ	αὐτοῦ ὀνόματος Αἴγυπτος· λέγει γάρ,
[1, 18]	δὲ ὁ χρόνος ἀπὸ τούτου	τοῦ	βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως·
[1, 26]	φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς παρ' (Ἀμενώφεως	τοῦ	βασιλέως ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆς
[1, 14]	εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο	τοῦ	βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[1, 21]	χρόνων ἡ καταρίθμησις· ἐπ' Ἰθωβάλου	τοῦ	βασιλέως ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος τὴν Τύρον
[1, 17]	Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος	τοῦ	βασιλέως ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν
[1, 17]	τῶν Τυρίων βασιλεὺς φίλος ἦν	τοῦ	βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος πατρικὴν πρὸς
[1, 33]	πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος μὲν οὖν ἐπιθυμίαν	τοῦ	βασιλέως, ἵνα τοὺς θεοὺς ἴδῃ,
[1, 32]	συγγράφειν καὶ προσθεὶς ταὐτὸ ὄνομα	τοῦ	βασιλέως ὅπερ ὁ Μανεθὼς Ἀμένωφιν
[1, 35]	πόθεν οὐ λέγεις; Πῶς δὲ	τοῦ	βασιλέως πολλοὺς μὲν αὐτῶν βυθίσαντος
[1, 23]	χρόνον, φίλος δ' ὢν Ἀντιγόνου	τοῦ	βασιλέως τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ'
[1, 29]	(γε τὸν γενησόμενον προῄδεσαν δρασμὸν	τοῦ	βασιλέως· τοὐναντίον γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν,
[1, 19]	καὶ διατηρουμένην τὴν βασιλείαν ὑπὸ	τοῦ	βελτίστου αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς
[1, 22]	Βαβυλῶνι γενομένου καὶ προελομένου τὸ	τοῦ	Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ
[1, 19]	ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ παραθήσομαι τὰ	τοῦ	Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα (τὸν τρόπον·
[1, 22]	ἐξ αὐτοῦ τὸ πλέον γνῶναι	τοῦ	βιβλίου· φυλάττομαι (γὰρ ἐγὼ τὰ
[1, 12]	παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς	τοῦ	βίου πεποιημένοι. (Προσούσης τοίνυν τοῖς
[1, 8]	θεὸν καὶ τοῖς ἀνθρώποις ὑποθήκας	τοῦ	βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ δὲ Ἀρταξέρξου
[1, 14]	ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν πρὸς ἀνατολὴν	τοῦ	Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην δ' ἀπό
[1, 19]	ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί τε	τοῦ	γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ τῆς ἐν
[1, 8]	εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει καὶ περὶ	τοῦ	γενομένου νῦν ἡμῖν πολέμου τινὲς
[1, 7]	Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου ποτὲ σύστημα	τοῦ	γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ τὸ
[1, 24]	λοιδορίας, αἷς κέχρηνταί τινες κατὰ	τοῦ	γένους ἡμῶν, ἀποδεῖξαι ψευδεῖς καὶ
[1, 21]	τῶν εἰρημένων μοι μαρτυρία τῆς	τοῦ	γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος. Τοῖς μὲν
[1, 13]	δυναίμην ἂν λέγειν, ἐπεὶ καὶ	τοῦ	γένους ἡμῶν ἀρχηγοὶ καθεστήκασιν καὶ
[1, 19]	λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος ὁ	τοῦ	γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης
[1, 17]	παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ	τοῦ	γένους ἡμῶν καὶ τὰς ἐξ
[1, 1]	ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι φανερὸν περὶ	τοῦ	γένους ἡμῶν τῶν Ἰουδαίων, ὅτι
[1, 7]	εἴ που τῆς ἄλλης οἰκουμένης	τοῦ	γένους τῶν ἱερέων εἰσί τινες
[1, 15]	Θμῶσις ἐννέα καὶ μῆνας ὀκτώ.	Τοῦ	δ' Ἀμένωφις τριάκοντα καὶ μῆνας
[1, 15]	Ἀμένωφις εἴκοσι καὶ μῆνας ἑπτά.	Τοῦ	δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ
[1, 15]	Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ μῆνας πέντε.	Τοῦ	δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα καὶ
[1, 15]	Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας δύο.	Τοῦ	δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ (μῆνας
[1, 15]	ἕτερος δώδεκα καὶ μῆνας τρεῖς.	Τοῦ	δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ μῆνα
[1, 15]	Ῥαμέσσης ἓν καὶ μῆνας τέσσαρας.	Τοῦ	δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ
[1, 12]	γιγνώσκειν τἀληθὲς τὸ λίαν ἀνεπίμικτον,	τοῦ	δὲ γράφειν ψευδῆ τὸ βούλεσθαι
[1, 15]	Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας δέκα.	Τοῦ	δὲ Θμῶσις ἐννέα καὶ μῆνας
[1, 15]	Ὦρος τριακονταὲξ καὶ μῆνας πέντε.	Τοῦ	δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα καὶ
[1, 15]	Μήφρης δώδεκα καὶ μῆνας ἐννέα.	Τοῦ	(δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας
[1, 20]	ἐπὶ Βορσίππων ἐκπολιορκήσων τὸν Ναβόννηδον.	Τοῦ	δὲ Ναβοννήδου οὐχ ὑπομείναντος τὴν
[1, 10]	(τῆς ἐν ἐκείνοις τοῖς γράμμασι·	τοῦ	δὲ πολέμου τὴν ἱστορίαν ἔγραψα
[1, 15]	Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ μῆνα ἕνα.	Τοῦ	δὲ Ῥαμέσσης ἓν καὶ μῆνας
[1, 15]	Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ (μῆνας ἕξ.	Τοῦ	δὲ Σέθως ὁ καὶ Ῥαμέσσης
[1, 15]	Ἀμένωφις τριάκοντα καὶ μῆνας δέκα.	Τοῦ	δὲ Ὦρος τριακονταὲξ καὶ μῆνας
[1, 18]	χρυσοῦν κίονα τὸν ἐν τοῖς	τοῦ	Διὸς ἀνέθηκεν, ἐπί τε ὕλην
[1, 1]	ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ πολλοὶ	τοῦ	ἔθνους ἡμῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις
[1, 22]	δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς μέμνηται	τοῦ	ἔθνους ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ
[1, 28]	Ἡλιοπολίτης, ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ ἀπὸ	τοῦ	ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, (μεταθέμενος
[1, 26]	γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ ἀπὸ	τοῦ	ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς
[1, 20]	δὲ περὶ τοῦ ναοῦ προειρημένα	τοῦ	ἐν Ἱεροσολύμοις, ὅτι κατεπρήσθη μὲν
[1, 7]	ἤδη γέγονεν πολλάκις Ἀντιόχου τε	τοῦ	Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν χώραν ἐμβαλόντος
[1, 34]	ψωροὺς καὶ λεπροὺς βυθίσαι, ὡς	τοῦ	ἡλίου ἀγανακτοῦντος ἐπὶ τῇ τούτων
[1, 18]	καὶ τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν τε	τοῦ	Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν τῷ
[1, 18]	καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν τό τε	τοῦ	Ἡρακλέους καὶ τῆς Ἀστάρτης, πρῶτόν
[1, 8]	κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν τὴν ἀπὸ	τοῦ	θεοῦ μαθόντων, τὰ δὲ καθ'
[1, 7]	τοὺς ἀρίστους καὶ τῇ θεραπείᾳ	τοῦ	θεοῦ προσεδρεύοντας κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως
[1, 22]	προσέτι πολλὴν καὶ θαυμάσιον καρτερίαν	τοῦ	Ἰουδαίου ἀνδρὸς ἐν τῇ διαίτῃ
[1, 8]	περιέχουσιν. (Ἀπὸ δὲ Ἀρταξέρξου μέχρι	τοῦ	καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται μὲν
[1, 8]	ὑπὲρ αὐτοῦ; Ἀλλ' οὐδ' ὑπὲρ	τοῦ	καὶ πάντα τὰ παρ' αὐτοῖς
[1, 24]	καὶ κακοήθειαν, ἄλλοι δὲ διὰ	τοῦ	καινολογεῖν μνήμης ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες. Παρὰ
[1, 17]	(Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος εἰς τὴν	τοῦ	κατασκευάσματος τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου
[1, 17]	ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν καὶ μησὶν ὀκτὼ	τοῦ	κτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ
[1, 22]	εἰσιόντος εἰς τὴν πόλιν Πτολεμαίου	τοῦ	Λάγου μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ
[1, 18]	ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν ἀπὸ	τοῦ	λεγομένου Λιβάνου ὄρους κέδρινα ξύλα
[1, 24]	τῶν κατὰ τὴν ἀρχὴν προτεθέντων	τοῦ	λόγου, τὰς διαβολὰς καὶ τὰς
[1, 35]	Ὁ δὲ γενναῖος ὑπὸ πολλῆς	τοῦ	λοιδορεῖν ἀκρασίας οὐ συνῆκεν, ὅτι
[1, 15]	Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ	τοῦ	Μανέθω πῶς ἔχει πρὸς τὴν
[1, 22]	διὰ τί προσμένουσι. Δείξαντος δὲ	τοῦ	μάντεως αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ
[1, 22]	ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ	τοῦ	μάντεως καί τινων ἄλλων καὶ
[1, 28]	ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς δὲ παρήκουσεν	τοῦ	μάντεως ὁ βασιλεύς; Ὁ μὲν
[1, 29]	αὐτοὺς πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν	τοῦ	μάντεως προαγόρευσιν, ἀλλ' ὅτε τῶν
[1, 12]	αὐτοῖς χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον δὲ	τοῦ	μὲν μὴ γιγνώσκειν τἀληθὲς τὸ
[1, 8]	Μωυσέως τελευτῆς μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου	τοῦ	μετὰ Ξέρξην Περσῶν βασιλέως οἱ
[1, 22]	νόμους, ὅτι πάντα πάσχειν ὑπὲρ	τοῦ	μὴ παραβῆναι τούτους προαιρούμεθα καὶ
[1, 2]	ὑποκειμένους καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν	τοῦ	μηδὲν ἄμνηστον τῶν παρ' αὐτοῖς
[1, 11]	ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν κατάστασιν ἐκ	τοῦ	μηδὲν περὶ ἡμῶν, ὥς φασιν
[1, 25]	ἀληθεύοντες. Αἰτίας δὲ πολλὰς ἔλαβον	τοῦ	μισεῖν καὶ φθονεῖν τὸ μὲν
[1, 17]	παρ' ἐκείνοις οὐκ ἀλόγως ἡ	τοῦ	ναοῦ κατασκευὴ τοῦ παρ' ἡμῖν·
[1, 18]	ναός, γέγονεν ἀπὸ τῆς οἰκοδομήσεως	τοῦ	ναοῦ μέχρι Καρχηδόνος (κτίσεως ἔτη
[1, 20]	καὶ Ἰβηρίαν. Τὰ δὲ περὶ	τοῦ	ναοῦ προειρημένα τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις,
[1, 21]	παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα μὲν ἐπὶ	τοῦ	ναοῦ τοῖς ἡμετέροις γράμμασι τὰ
[1, 26]	ἐν τῷ πρὸς ἀνατολὴν μέρει	τοῦ	Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως ἐργάζοιντο
[1, 22]	πλήθους ἀνδρῶν καὶ περὶ τῆς	τοῦ	νεὼ κατασκευῆς οὕτως αὐτὸς διηγεῖται.
[1, 18]	καὶ πολὺ δήπου προάγειν τῆς	τοῦ	νεὼ κατασκευῆς τὴν τῶν προγόνων
[1, 1]	γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν τε ποιουμένους	τοῦ	νεώτερον εἶναι τὸ γένος ἡμῶν
[1, 35]	πᾶσι περιβόητον; (Ἐχρῆν δὲ καὶ	τοῦ	νομοθέτου μὴ μόνον εἰπεῖν τοὔνομα,
[1, 22]	εἰς ἐνύπνια καὶ τὴν περὶ	τοῦ	νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν
[1, 17]	μεῖζον τὸ ἄστυ ἐποίησεν καὶ	τοῦ	Ὀλυμπίου Διὸς τὸ ἱερὸν καθ'
[1, 17]	τεμὼν δὲ καλλίστην ὕλην ἐκ	τοῦ	ὄρους, ὃ καλεῖται Λίβανος, εἰς
[1, 26]	μετρίως συνεχύθη τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως	τοῦ	Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ πρότερον
[1, 25]	αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος	τοῦ	πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς δὲ
[1, 2]	ἀεὶ δὲ καινοὺς καθιστάμενοι βίους	τοῦ	παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι τῶν
[1, 8]	μόνα πρὸς τοῖς εἴκοσι βιβλία	τοῦ	παντὸς ἔχοντα χρόνου τὴν ἀναγραφήν,
[1, 17]	ἀλόγως ἡ τοῦ ναοῦ κατασκευὴ	τοῦ	παρ' ἡμῖν· Εἴρωμος γὰρ ὁ
[1, 33]	δὲ πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ τὴν	τοῦ	πατρὸς τελευτὴν ἐν σπηλαίῳ τινὶ
[1, 19]	δὲ μετ' οὐ πολὺ τὴν	τοῦ	πατρὸς τελευτὴν Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας τὰ
[1, 26]	τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ ἀπὸ Ῥαψηοῦς	τοῦ	πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη ὄντα ἐξέθετο
[1, 2]	ἅπαντες οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ	τοῦ	περιέχοντος φθοραῖς ὑποκειμένους καὶ πολλὴν
[1, 22]	ὢν μαθητὴς καὶ τῶν ἐκ	τοῦ	περιπάτου φιλοσόφων οὐδενὸς δεύτερος ἐν
[1, 19]	χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα μέχρι Κύρου	τοῦ	Περσῶν βασιλέως. (Κρατῆσαι δέ φησι
[1, 28]	ἐλέγχειν. ~(Πρώτην δὴ τὴν αἰτίαν	τοῦ	πλάσματος ὑποτίθεται καταγέλαστον· ὁ βασιλεὺς
[1, 33]	δὲ Φριτοβαύτην· ὁ δὲ δὴ	τοῦ	πλήθους ἀριθμὸς καὶ σφόδρα σύνεγγυς,
[1, 26]	τῆς Αἰγύπτου συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ	τοῦ	πλήθους (μυριάδας ὀκτώ· καὶ τούτους
[1, 9]	ὥστε πρώτους πάντων τοὺς αὐτοκράτορας	τοῦ	πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν (καὶ Τίτον
[1, 19]	αὐτὸς δὲ ἀπὸ τῶν ἐκ	τοῦ	πολέμου λαφύρων τό τε Βήλου
[1, 9]	ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ	τοῦ	πολέμου παντὸς καὶ περὶ τῶν
[1, 29]	τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα μηδὲ	τοῦ	πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι
[1, 22]	θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ περὶ	τοῦ	πολυανθρωπότατον γεγονέναι ἡμῶν τὸ ἔθνος·
[1, 20]	~(Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρηκεν περὶ	τοῦ	προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ πρὸς
[1, 22]	καὶ πεντακοσίους εἰσίν. Πάλιν δὲ	τοῦ	προειρημένου μνημονεύων ἀνδρός οὗτος, φησίν,
[1, 20]	μὲν οὖν μετὰ τὸ ἄρξασθαι	τοῦ	προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν
[1, 22]	πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν	τοῦ	Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον αὐτῷ
[1, 33]	ἢ πόθεν ἦσαν αἱ τοσαῦται	τοῦ	στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι
[1, 31]	τοῖς καὶ τὸ βραχύτατόν τι	τοῦ	σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ'
[1, 34]	νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι τοὺς θεοὺς περὶ	τοῦ	σῶσαι αὐτούς. (Τῇ δ' ἐπιούσῃ
[1, 20]	ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ	τοῦ	τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου
[1, 2]	καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ μᾶλλον περὶ	τοῦ	τὴν νῦν οὖσαν τῶν γραμμάτων
[1, 14]	καθάπερ αὐτὸν (ἐκεῖνον παραγαγὼν μάρτυρα·	Τοῦ	τίμαιος ὄνομα. Ἐπὶ τούτου οὐκ
[1, 22]	Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες ἀπὸ	τοῦ	τόπου· προσαγορεύεται γὰρ ὃν κατοικοῦσι
[1, 20]	ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ	τοῦ	τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι καὶ
[1, 31]	ἀληθὲς ὄνομα δηλοῖ τὸν ἐκ	τοῦ	ὕδατος σωθέντα Μωσῆν· τὸ γὰρ
[1, 26]	δὲ δοὺς ἐξουσίαν αὑτῷ διὰ	τοῦ	φάναι γράψειν τὰ μυθευόμενα καὶ
[1, 22]	δυνάμεως καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀντὶ	τοῦ	φυλάττειν τὴν πόλιν διατηρούντων τὴν
[1, 20]	Ναβόννηδος μὲν οὖν τὸ λοιπὸν	τοῦ	χρόνου διαγενόμενος ἐν ἐκείνῃ τῇ
[1, 2]	Οὐ μὴν οὐδὲ ἀπ' ἐκείνου	τοῦ	χρόνου δύναιτό τις ἂν δεῖξαι
[1, 16]	ἐστιν ἐκ τῶν εἰρημένων ἐτῶν	τοῦ	χρόνου συλλογισθέντος, ὅτι οἱ καλούμενοι
[1, 4]	τὴν πλάνην καὶ τὴν ἐξουσίαν	τοῦ	ψεύδεσθαι τοῖς μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι
[1, 35]	δεομένους ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ	τοῦ	ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν, ὅς
[1, 34]	τὴν αὐτὴν τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν	τοῦ	ψεύσματος περὶ τῶν λεπρῶν καὶ
[1, 22]	πᾶσιν, ἂν δ' ἀναστὰς εἰς	τοὔμπροσθεν	πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ εἰς
[1, 14]	διὰ τῆς υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ	τοὐναντίον	αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας· τὸ γὰρ
[1, 29]	γενησόμενον προῄδεσαν δρασμὸν τοῦ βασιλέως·	τοὐναντίον	γὰρ αὐτὸς εἴρηκεν, ὡς ὁ
[1, 29]	ἢ τίνος αὐτοῖς οἰκειότητος προυυπηργμένης;	Τοὐναντίον	γὰρ ἦσαν πολέμιοι καὶ τοῖς
[1, 31]	εἰς τὴν ἱερὰν πόλιν. Καίτοι	τοὐναντίον	εἰκὸς ἦν προνοίᾳ τινὶ καὶ
[1, 2]	ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ ἐγὼ	τοὐναντίον	ὁρῶ συμβεβηκός, εἴ γε δεῖ
[1, 35]	τοῦ νομοθέτου μὴ μόνον εἰπεῖν	τοὔνομα,	δηλῶσαι δὲ καὶ τὸ γένος
[1, 35]	πολλὴν παρίστησιν, ὅς γε καὶ	τοὔνομα	θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ τῆς
[1, 35]	τοῖς μὲν ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην	τοὔνομα	καὶ μῖσος ἔφερεν, αὐτοὶ δ'
[1, 26]	εἰς τοῦτο τὸ γένος, μετετέθη	τοὔνομα	καὶ προσηγορεύθη Μωυσῆς. ~(Ἃ μὲν
[1, 22]	ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος	τοὔνομα	Καλλιφῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου τὴν
[1, 22]	Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι	τοὔνομα	λαβόντες ἀπὸ τοῦ τόπου· προσαγορεύεται
[1, 31]	νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ μὴν καὶ	τοὔνομα	λίαν ἀπιθάνως μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ,
[1, 7]	γὰρ εἰς Ἱεροσόλυμα συγγράψαντες πατρόθεν	τοὔνομα	τῆς τε γαμετῆς (καὶ τῶν
[1, 22]	πέτηται προάγειν, ἐὰν δὲ εἰς	τοὔπισθεν	ἀναχωρεῖν αὖθις, σιωπήσας καὶ παρελκύσας
[1, 14]	τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ	τοὺς	ἀδελφοὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον
[1, 31]	τῆς ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ	τοὺς	ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος ἢ συνέθηκεν
[1, 15]	δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι	τοὺς	Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ
[1, 19]	καὶ τὴν λοιπὴν χώραν καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων
[1, 33]	δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ πρὸς	τοὺς	ἄλλους Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν
[1, 22]	(Τὸ δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων	τοὺς	ἄλλους πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν
[1, 34]	δὲ τῶν λεπρῶν καὶ ψωρῶν	τοὺς	ἄλλους συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους
[1, 26]	καὶ τὰ καθ' ἑαυτὸν καὶ	τοὺς	ἄλλους τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου
[1, 5]	ὅντινα τρόπον ἐν τούτῳ παρευδοκιμήσειν	τοὺς	ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο
[1, 10]	οὐκ ἂν θρασεῖς τις ἡγήσαιτο	τοὺς	ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς ἀληθείας
[1, 19]	ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα	τοὺς	ἀπὸ Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς
[1, 7]	μόνον ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτων	τοὺς	ἀρίστους καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ
[1, 9]	τῆς ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων	τοὺς	αὐτοκράτορας τοῦ πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν
[1, 22]	περὶ τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς	τοὺς	αὐτοὺς τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν
[1, 29]	πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν εἰς	τοὺς	αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ'
[1, 5]	χάριν ἢ τὰς πόλεις ἢ	τοὺς	βασιλέας ἐπαινοῦντες· ἄλλοι δὲ ἐπὶ
[1, 11]	παρ' ἄλλοις γραμμάτων παρέξω καὶ	τοὺς	βεβλασφημηκότας ἡμῶν τὸ γένος ἀποδείξω
[1, 7]	ἀκριβὲς ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ	τοὺς	γάμους· (λέγω δὲ τοὺς ἐν
[1, 15]	στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι,	τοὺς	δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆς
[1, 1]	ἀρχαιολογίας ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις,	τοὺς	δὲ βλασφήμως περὶ ἡμῶν καὶ
[1, 19]	ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου,	τοὺς	δὲ ἐξ αὐτῆς τῆς πλίνθου.
[1, 14]	ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς ἀπέλθωσι.	(Τοὺς	δὲ ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ
[1, 34]	κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν ἔρημον,	τοὺς	δὲ λεπροὺς εἰς μολιβδίνους χάρτας
[1, 35]	αὐτῶν βυθίσαντος εἰς τὴν θάλασσαν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς εἰς ἐρήμους τόπους
[1, 34]	τῶν ἱερῶν εἰς τόπους ἐρήμους,	τοὺς	δὲ ψωροὺς καὶ λεπροὺς βυθίσαι,
[1, 22]	πασῶν, ἣν καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει	τοὺς	ἐγχωρίους, ἀργεῖν εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης
[1, 29]	Αἰγύπτου πολλὰ καὶ δεινὰ δρᾶν	τοὺς	ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ
[1, 12]	ἀφ' ὧν τὸν φόρτον εἰς	τοὺς	Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες.
[1, 19]	παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς	τοὺς	Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς συγγραφάς. (Οὗτος
[1, 12]	παλαιοῖς χρόνοις ποιοῦν ἡμῖν πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν
[1, 12]	ποτε καὶ μόλις αὐτῶν εἰς	τοὺς	Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν. (Περὶ
[1, 3]	οὖν οὐκ ἔστιν ἄλογον τετυφῶσθαι	τοὺς	Ἕλληνας ὡς μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα
[1, 3]	(Περίεργος δ' ἂν εἴην ἐγὼ	τοὺς	ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα
[1, 7]	περὶ τοὺς γάμους· (λέγω δὲ	τοὺς	ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Βαβυλῶνι καὶ
[1, 22]	ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους	τοὺς	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι· τῶν
[1, 14]	τοὺς τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ	τοὺς	ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι τῆς
[1, 29]	ὅτι ταύτης τῆς παρανομίας οὐχὶ	τοὺς	ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας ἀρχηγοὺς γενέσθαι
[1, 22]	κἀκ τῶν ἄνω τόπων εἰς	τοὺς	ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων Ἑλληνικὸς ἦν (οὐ
[1, 11]	βούλομαι μικρὰ πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς	τοὺς	ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν ἀποφαίνειν τὴν
[1, 14]	ταύτην κατὰ κράτος εἷλον, (καὶ	τοὺς	ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι τὸ
[1, 28]	δὲ καὶ λόγον εἶχε διὰ	τοὺς	ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι
[1, 31]	πεντακοσίοις πρότερον ἔτεσι γεγονὼς καὶ	τοὺς	ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 26]	ἱερῶν γραμμάτων μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος, προειπὼν	τοὺς	ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ
[1, 28]	βασιλεὺς γάρ φησιν Ἀμένωφις ἐπεθύμησε	τοὺς	θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ μὲν
[1, 28]	εὐθὺς ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ	τοὺς	θεοὺς ἰδεῖν; Πῶς δ' εὔλογος
[1, 33]	οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ βασιλέως, ἵνα	τοὺς	θεοὺς ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι
[1, 28]	ἠκρωτηριασμένους ἢ λεπρῶντας ἀφανεῖς εἶναι	τοὺς	θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ τοῖς
[1, 34]	τ' ἐπιοῦσαν νύκτα νηστεύσαντας ἱλάσκεσθαι	τοὺς	θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι αὐτούς.
[1, 12]	ὥστε πόλιν οἴεται μίαν εἶναι	τοὺς	Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο μέρος τῆς
[1, 29]	ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων μάλιστα	τοὺς	ἱερέας ἐπινοῆσαί τε ταῦτα καὶ
[1, 28]	τοῖς ἱερεῦσι διαφυλάττεσθαι κελεύσαντα. (Εἶτα	τοὺς	Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε πόλεις
[1, 22]	Ὅτι δὲ οὐ μόνον ἠπίσταντο	τοὺς	Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον ὅσοις
[1, 33]	δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ τίνας καλεῖ	τοὺς	Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι παρ' αὐτοῦ
[1, 33]	μετὰ ταῦτα νικῶντα μάχῃ καὶ	τοὺς	Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν
[1, 32]	ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν ἀνδρωθέντα ἐκδιῶξαι	τοὺς	Ἰουδαίους εἰς τὴν Συρίαν ὄντας
[1, 22]	φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος, μόνους	τοὺς	Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ καὶ
[1, 28]	καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ	τοὺς	ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς
[1, 14]	Μάνεθως τοῦτό φησιν τὸ ἔθνος	τοὺς	καλουμένους ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν ταῖς
[1, 28]	καὶ περὶ τῶν μελλόντων φοβηθεὶς	τοὺς	λελωβημένους ἐκείνους, ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι
[1, 28]	αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι τῆς Αἰγύπτου	τοὺς	λελωβημένους, ὁ δ' αὐτοὺς εἰς
[1, 5]	οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ καὶ	τοὺς	μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν καὶ
[1, 34]	Ἄμμωνος πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας	τοὺς	μαντευσομένους, τὸν θεὸν δὲ ἐρεῖν
[1, 15]	τε καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας	τοὺς	μὲν δόρατι, τοὺς δὲ ἀμαχητὶ
[1, 19]	δὲ τῆς ἔξω, τούτων δὲ	τοὺς	μὲν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ
[1, 28]	πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα	τοὺς	μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι
[1, 14]	τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο	τοὺς	μὲν σφάζοντες, (τῶν δὲ καὶ
[1, 29]	τὸν κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ	τοὺς	μιαροὺς εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν
[1, 33]	Μανεθὼς πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας	τοὺς	μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς τὴν
[1, 13]	καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ	τοὺς	μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ
[1, 32]	δὲ ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν τῶν	τοὺς	μολυσμοὺς ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν
[1, 26]	δέ, ὅτι τὴν πολιτείαν καὶ	τοὺς	νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ
[1, 28]	Ὁ δὲ τὴν πολιτείαν καὶ	τοὺς	νόμους αὐτοῖς καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν,
[1, 8]	τῷ μηδὲν ῥῆμα προέσθαι παρὰ	τοὺς	νόμους καὶ τὰς μετὰ τούτων
[1, 12]	παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες καὶ τὸ φυλάττειν	τοὺς	νόμους καὶ τὴν κατὰ τούτους
[1, 22]	δηλοῖ πάλιν, πῶς ἔχομεν πρὸς	τοὺς	νόμους, ὅτι πάντα πάσχειν ὑπὲρ
[1, 2]	οὖν ἐπέρχεταί μοι πάνυ θαυμάζειν	τοὺς	οἰομένους δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων
[1, 31]	τῇ συμφορᾷ (ταύτῃ γεγονότα πρὸς	τοὺς	ὁμοίως αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον
[1, 1]	Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι μέντοι καὶ	τοὺς	οὐ παραλιπόντας τὴν περὶ ἡμῶν
[1, 28]	καὶ κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα.	Τοὺς	οὐρανίους δὲ πῶς ἐδύνατο; Καὶ
[1, 26]	Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ	τοὺς	ὄχλους πάντας ὑπολαβὼν οἷς ἔσχεν
[1, 28]	θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ μὲν	τοὺς	παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους τὸν βοῦν
[1, 26]	πρότερον ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου	τοὺς	πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν
[1, 2]	συγγράφειν παρ' αὐτοῖς, λέγω δὲ	τοὺς	περὶ Κάδμον τε τὸν Μιλήσιον
[1, 2]	χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν καὶ	τοὺς	περὶ τῶν οὐρανίων τε καὶ
[1, 24]	τὴν ἐνίων δυσμένειαν, οἶμαι γιγνώσκειν	τοὺς	πλέον ταῖς ἱστορίαις ἐντυγχάνοντας· καὶ
[1, 13]	κομίζοντες αἰτίας καὶ μάρτυρας ἂν	τοὺς	πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς αὐτῶν ἀρχαιότητος;
[1, 14]	ὄνομα εἶναι Μισφραγμούθωσις, ἡττωμένους φησὶ	τοὺς	ποιμένας ἐκ μὲν τῆς ἄλλης
[1, 14]	Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ	τοὺς	ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι
[1, 14]	τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν	τοὺς	ποιμένας, ὅπως τήν τε κτῆσιν
[1, 29]	ἐπελθὼν ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων	τοὺς	πολεμίους μέχρι τῆς Συρίας ἤλασεν.
[1, 19]	ἀναγκάσας πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι	τοὺς	πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν ἀναστρέφοντας ἐπὶ
[1, 19]	Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι	τοὺς	πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων
[1, 14]	καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον. Τούτους	τοὺς	προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς τῶν
[1, 19]	τειχίσας ἀξιολόγως τὴν πόλιν καὶ	τοὺς	πυλῶνας κοσμήσας ἱεροπρεπῶς προσκατεσκεύασεν τοῖς
[1, 26]	καθ' ἑαυτὸν καὶ τοὺς ἄλλους	τοὺς	συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν
[1, 26]	(Ἡσθέντα δὲ τὸν βασιλέα πάντας	τοὺς	τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς
[1, 34]	εἰς τὴν οἰκουμένην χώραν καὶ	τούς	τε ἀνθρώπους ὑβρίζοντας καὶ τὰ
[1, 34]	δὲ Βόκχοριν τοὺς χρησμοὺς λαβόντα	τούς	τε ἱερεῖς καὶ ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον
[1, 8]	πέντε μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ	τούς	τε νόμους περιέχει καὶ τὴν
[1, 8]	ἱστορίας ἐπιγράψαντες ἐξενηνόχασιν οὔτ' εἰς	τοὺς	τόπους παραβαλόντες οὔτε πλησίον τούτων
[1, 12]	οἴεται μίαν εἶναι τοὺς Ἴβηρας	τοὺς	τοσοῦτο μέρος τῆς ἑσπερίου γῆς
[1, 14]	Τούτους τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ	τοὺς	τῶν ποιμένων καλουμένων καὶ τοὺς
[1, 32]	(αὐτοῦ Ῥαμεσσήν, φησὶν ὅτι κατὰ	τοὺς	ὕπνους ἡ Ἶσις ἐφάνη τῷ
[1, 4]	δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί φασι	τοὺς	ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς περὶ τῶν
[1, 26]	καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις πρὸς	τοὺς	ὑπὸ Τεθμώσεως ἀπελαθέντας ποιμένας εἰς
[1, 33]	ἂν εἴη διὰ πλειόνων ἐλέγχειν	τοὺς	ὑφ' ἑαυτῶν ἐληλεγμένους· τὸ γὰρ
[1, 18]	τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ ἀποδιδοῦσι	τοὺς	φόρους· οὓς καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ
[1, 34]	γῆν καρποφορήσειν. Τὸν δὲ Βόκχοριν	τοὺς	χρησμοὺς λαβόντα τούς τε ἱερεῖς
[1, 19]	τοὺς ἀπὸ Νώχου καταλέγων καὶ	τοὺς	χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον
[1, 5]	μαθεῖν βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν καὶ	τοὺς	ψευδομένους ἐλέγξειν, ἡ πολλὴ πρὸς
[1, 22]	κατοικούντων μόνοι τοῦτο ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι·	τοῦτο	ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ αὐτῶν.
[1, 14]	τὸ σύμπαν αὐτῶν ἔθνος Ὑκσώς,	τοῦτο	δέ ἐστιν βασιλεῖς ποιμένες· τὸ
[1, 35]	τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν,	τοῦτο	δὲ μετὰ ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον
[1, 8]	τῶν γραψάντων βούλησιν ἐσχεδιασμένους, καὶ	τοῦτο	δικαίως καὶ περὶ τῶν παλαιοτέρων
[1, 13]	Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ	τοῦτο	δυναίμην ἂν λέγειν, ἐπεὶ καὶ
[1, 34]	ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ δὲ ἄστυ	τοῦτο	Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς ἐκείνων διαθέσεως
[1, 22]	εὐλαβούμενος, δι' αὐτὸ γάρ, ἔφη,	τοῦτο	καὶ ζητοῦμεν ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν,
[1, 28]	ἦν ὁ μάντις, δι' οὗ	τοῦτο	κατορθώσειν ὁ βασιλεὺς ὑπελάμβανε. Καὶ
[1, 4]	περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς	τοῦτο	μάλιστα δὴ καὶ τὴν πλάνην
[1, 14]	δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει. Καὶ	τοῦτο	μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ
[1, 22]	λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν.	Τοῦτο	μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ,
[1, 29]	εἰς τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ	τοῦτο	μὲν ᾖδεισαν πάντως οἱ παραγινόμενοι,
[1, 31]	μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν, ἐκαλεῖτο.	Τοῦτο	μὲν οὖν εἰς τὴν μετάθεσιν
[1, 22]	Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις,	τοῦτο	παραθήσομαι. (Λέγει δ' οὕτως· ἐμοῦ
[1, 29]	Αἰθιοπίας ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς	τοῦτο	παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε τὴν ἄλλην
[1, 13]	αὐτῶν ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι	τοῦτο	ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ Φοίνιξι
[1, 24]	περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ	τοῦτο	ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς
[1, 22]	δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι	τοῦτο	ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων
[1, 2]	ᾀσμάτων ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ	τοῦτο	πολλὰς ἐν αὐτῇ σχεῖν (τὰς
[1, 24]	(Ὅτι μὲν οὖν καὶ ἑτέροις	τοῦτο	πολλοῖς συμβέβηκε διὰ τὴν ἐνίων
[1, 6]	τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς προφήταις	τοῦτο	προστάξαντες, καὶ ὡς μέχρι τῶν
[1, 5]	περὶ τὴν ἀλήθειαν ἐσπούδασαν, καίτοι	τοῦτο	πρόχειρόν ἐστιν ἀεὶ τὸ ἐπάγγελμα,
[1, 26]	θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς μετέβη εἰς	τοῦτο	τὸ γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ
[1, 35]	συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων. Ἆρά γε	τοῦτο	τοῖς λεπροῖς ὄνομα θέμενος ἢ
[1, 12]	ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον ἠγνοήθησαν. Καὶ	τοῦτο	φαίνεται καὶ περὶ τὴν Εὐρώπην
[1, 14]	τινι βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως	τοῦτό	φησιν τὸ ἔθνος τοὺς καλουμένους
[1, 12]	μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ	τοῦτο	Φοίνικες μὲν αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν
[1, 26]	προσθεὶς ψευδὲς ὄνομα καὶ διὰ	τοῦτο	χρόνον αὐτοῦ τῆς βασιλείας ὁρίσαι
[1, 19]	δεκαπέντε. (Ἐν δὲ τοῖς βασιλείοις	τούτοις	ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας καὶ
[1, 22]	Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον ἐπὶ	τούτοις	αὐτούς ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ
[1, 12]	οὔτε Θουκυδίδης οὔτε τῶν ἅμα	τούτοις	γενομένων οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν, ἀλλ'
[1, 5]	οὖν ἕνεκα καὶ τῆς ἐν	τούτοις	δεινότητος δεῖ παραχωρεῖν ἡμᾶς τοῖς
[1, 29]	μηδὲ τῶν οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε,	τούτοις	ἔμελλον παρακινδυνεύσειν βοηθοῦντες; Οὐ γὰρ)
[1, 8]	νομίζειν αὐτὰ θεοῦ δόγματα καὶ	τούτοις	ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ
[1, 28]	τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ μὴν	τούτοις	ἐμμενεῖν τοῖς νόμοις, καὶ τειχίσαντα
[1, 20]	προειρημένου βασιλέως καὶ πολλὰ πρὸς	τούτοις	ἐν τῇ τρίτῃ βίβλῳ τῶν
[1, 26]	καὶ βουλευσάμενος μετὰ τῶν ἐν	τούτοις	ἡγεμόνων τά τε ἱερὰ ζῷα
[1, 17]	λύειν κελεύοντες, καὶ κρείττων ἐν	τούτοις	ἦν ὁ Σολομὼν καὶ τἆλλα
[1, 34]	ἄλλων ἦν μετριώτερον. ~(Ἐπεισάξω δὲ	τούτοις	Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν τὴν αὐτὴν
[1, 29]	τῶν τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν	τούτοις	πάλιν οὐ συνίησιν ἀπιθάνως ψευδόμενος·
[1, 22]	Παρθένιον ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ	τούτοισιν	ἀστυγείτονες ὄντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ
[1, 18]	(μγ ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ. Μετὰ	τοῦτον	Ἀβδάσταρτος υἱὸς βιώσας ἔτη λθ
[1, 17]	(Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν τρόπον	τοῦτον·	Ἀβιβάλου τελευτήσαντος ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[1, 18]	μῆνας η βιώσας ἔτη ν.	Τοῦτον	ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος ὁ τῆς Ἀστάρτης
[1, 16]	Δαναὸν εἰς Ἄργος ἀφικέσθαι· καίτοι	τοῦτον	ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο τοίνυν
[1, 28]	Ἡλιουπόλεως πάλαι γεγονότων ἱερέων, καὶ	τοῦτον	αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς προσκυνεῖν
[1, 14]	ἔτη τὸν βίον ἐτελεύτησε. (Μετὰ	τοῦτον	δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν τέσσαρα καὶ
[1, 31]	πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν περὶ Μωυσέως.	Τοῦτον	δὲ τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν μὲν
[1, 20]	β. Μετὰ δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι	τοῦτον	διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν ὁ ἐπιβουλεύσας
[1, 18]	ἔτη (μη ἐβασίλευσεν ἔτη λβ.	Τοῦτον	διεδέξατο Βαλέζωρος υἱός, ὃς βιώσας
[1, 21]	ἐβασίλευσε Βαὰλ ἔτη δέκα. Μετὰ	τοῦτον	δικασταὶ κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν Ἐκνίβαλος
[1, 21]	Τύρον ἐπ' ἔτη (δεκατρία. Μετὰ	τοῦτον	ἐβασίλευσε Βαὰλ ἔτη δέκα. Μετὰ
[1, 2]	τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ	τοῦτον	εἴ τινες ἄλλοι λέγονται γενέσθαι,
[1, 26]	ταύτην εἰσελθόντες καὶ τὸν τόπον	τοῦτον	εἰς ἀπόστασιν ἔχοντες ἡγεμόνα αὐτῶν
[1, 2]	φαίνεται γενόμενος, καί φασιν οὐδὲ	τοῦτον	ἐν γράμμασι τὴν αὐτοῦ ποίησιν
[1, 32]	πρὸς ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ	τοῦτον	ἐξετάσαι βούλομαι Χαιρήμονα· καὶ γὰρ
[1, 26]	Ἀμένωφιν εἰσποιήσας ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν	τοῦτον	ἐπιθυμῆσαι θεῶν γενέσθαι θεατήν ὥσπερ
[1, 19]	δὲ παραθήσομαι τὰ τοῦ Βηρώσου	τοῦτον	ἔχοντα (τὸν τρόπον· ἀκούσας δ'
[1, 5]	παρευδοκιμήσειν τοὺς ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ	τοῦτον	ἡρμόζοντο τινὲς μὲν ἐπὶ τὸ
[1, 32]	Μωσῆν τε καὶ Ἰώσηπον καὶ	τοῦτον	ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ' αὐτοῖς ὀνόματα
[1, 18]	νδ ἐβασίλευσεν (ἔτη ιβ. Μετὰ	τοῦτον	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀσθάρυμος βιώσας
[1, 18]	ἔτη λθ ἐβασίλευσεν ἔτη θ.	Τοῦτον	οἱ τῆς τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ
[1, 22]	τὸ μέλλον, εἰς τὸν τόπον	τοῦτον	οὐκ ἂν ἦλθε φοβούμενος, (μὴ
[1, 19]	πατρὶ αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ	τοῦτον	τὸν καιρὸν ἀρρωστήσαντι ἐν τῇ
[1, 26]	τῶν ἐσομένων. Εἰπεῖν οὖν αὐτῷ	τοῦτον	τὸν ὁμώνυμον, ὅτι δυνήσεται θεοὺς
[1, 14]	περίμετρον· Αὔαριν ὄνομα τῷ τόπῳ.	Τοῦτόν	φησιν ὁ Μάνεθως ἅπαντα τείχει
[1, 33]	ὀκτὼ μὲν μυριάδας ἐκείνου λέγοντος,	τούτου	δὲ (πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσιν.
[1, 18]	ἔτη με ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ.	Τούτου	διάδοχος γέγονε Μέττηνος υἱός, ὃς
[1, 18]	ἔτη λβ ἐβασίλευσεν ἔτη κθ.	Τούτου	διάδοχος γέγονεν Πυγμαλίων, ὃς βιώσας
[1, 18]	ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ	τούτου	ἦν Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος, ὃς
[1, 21]	ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν. Ἐπὶ	τούτου	Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. (Οὐκοῦν ὁ
[1, 14]	μάρτυρα· Τοῦ τίμαιος ὄνομα. Ἐπὶ	τούτου	οὐκ οἶδ' ὅπως θεὸς ἀντέπνευσεν
[1, 19]	καὶ Χαλδαίων (βασιλέα καὶ τὰς	τούτου	πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον
[1, 20]	τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ	τούτου	συνελθόντες οἱ ἐπιβουλεύσαντες αὐτῷ κοινῇ
[1, 20]	ἐκ τῆς αὐτῆς ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ	τούτου	τὰ περὶ τὸν ποταμὸν τείχη
[1, 21]	μεταξὺ ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα.	Τούτου	τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ
[1, 21]	Βαβυλῶνος, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη δ.	Τούτου	τελευτήσαντος μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
[1, 18]	(Ψηφίζεται δὲ ὁ χρόνος ἀπὸ	τούτου	τοῦ βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος κτίσεως
[1, 20]	αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν (ἔτη δ.	Τούτου	υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε μὲν τῆς
[1, 32]	Τισιθέν, τῷ δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ.	Τούτους	δ' εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ
[1, 35]	δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον ἄρασθαι	τούτους,	εἴπερ ἔπραττον ὡς αὐτὸς λέγει
[1, 26]	τοῦ πλήθους (μυριάδας ὀκτώ· καὶ	τούτους	εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν
[1, 12]	τοὺς νόμους καὶ τὴν κατὰ	τούτους	παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸς
[1, 34]	ποιησαμένους τῶν ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις	τούτους	παραδοῦναι κατάξειν αὐτοὺς εἰς τὴν
[1, 22]	πάσχειν ὑπὲρ τοῦ μὴ παραβῆναι	τούτους	προαιρούμεθα καὶ καλὸν εἶναι νομίζομεν.
[1, 14]	φαίνεται καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον.	Τούτους	τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς
[1, 5]	ἢ τῶν γεγραφότων ἐχώρησαν ἐνευδοκιμήσειν	τούτῳ	νομίζοντες. (Ὅλως δὲ τὸ πάντων
[1, 18]	προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ πρὸς	τούτῳ	παραθήσομαι καὶ Μένανδρον τὸν Ἐφέσιον.
[1, 5]	καὶ καθ' ὅντινα τρόπον ἐν	τούτῳ	παρευδοκιμήσειν τοὺς ἄλλους ὑπελάμβανον, κατὰ
[1, 26]	Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο καὶ	τούτῳ	πειθαρχήσοντες ἐν πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ
[1, 26]	βασιλέων ἀκριβῶς τὰ ἔτη προστιθείς,	τούτῳ	προσάπτει τινὰς μυθολογίας ἐπιλαθόμενος σχεδόν,
[1, 11]	πράγμασι παρέτυχον. ~(Περὶ μὲν οὖν	τούτων	ἀναγκαίαν ἐποιησάμην τὴν παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι
[1, 8]	τοὺς νόμους καὶ τὰς μετὰ	τούτων	ἀναγραφάς. (Ὃ τίς ἂν ὑπομείνειεν
[1, 1]	Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι, (περὶ	τούτων	ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι συντόμως
[1, 26]	χρυσὸν (φαίνεσθαι τοῖς τότε τὰ	τούτων	ἀσεβήματα θεωμένοις· καὶ γὰρ οὐ
[1, 19]	τοῖς ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς δὲ	τούτων	Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος μὲν τὸ
[1, 20]	Φοινίκην ἅπασαν ἐκεῖνος κατεστρέψατο. (Περὶ	τούτων	γοῦν συμφωνεῖ καὶ Φιλόστρατος ἐν
[1, 19]	περιβόλους, τρεῖς δὲ τῆς ἔξω,	τούτων	δὲ τοὺς μὲν ἐξ ὀπτῆς
[1, 14]	βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐν ἄλλοις ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν
[1, 12]	οὐδὲ ταῖς πρὸς ἄλλους διὰ	τούτων	ἐπιμιξίαις, ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν
[1, 22]	τὰ περὶ αὐτὸν ἱστορήκασι, καὶ	τούτων	ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ
[1, 22]	ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν πολλοὺς καὶ	τούτων	ἐπισταμένους τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ
[1, 34]	τοῦ ἡλίου ἀγανακτοῦντος ἐπὶ τῇ	τούτων	ζωῇ, (καὶ τὰ ἱερὰ ἁγνίσαι
[1, 17]	αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι τοίνυν ἀπὸ	τούτων	ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ τὰ παρὰ
[1, 26]	τὸν νεὼ κατασκευάσασθαι, (μέχρι μὲν	τούτων	ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ
[1, 26]	διετέλουν καὶ θύτας καὶ σφαγεῖς	τούτων	ἱερεῖς καὶ προφήτας ἠνάγκαζον γίνεσθαι
[1, 22]	τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ	τούτων	καὶ αἰκίαις καὶ θανάτοις δεινοτάτοις
[1, 29]	αὐτοὺς ἐκείνους ὄντας Αἰγυπτίους καὶ	τούτων	μάλιστα τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί τε
[1, 26]	βασιλεὺς ὅτε ἐξῄεσαν, ἀπὸ δὲ	τούτων	μεταξὺ τῶν βασιλέων κατ' αὐτόν
[1, 29]	τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ περὶ	τούτων	ὀνειδίζει καθάπερ οὐ πολεμίους αὐτοῖς
[1, 27]	σώματα λελωβημένοι, καὶ ὅτι ἐκ	τούτων	οὐκ ἦν Μωυσῆς ὁ τὸν
[1, 8]	ἀναγραφήν, τὰ δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ	τούτων	πέντε μέν ἐστι Μωυσέως, ἃ
[1, 13]	μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ τὰς περὶ	τούτων	πίστεις παράσχω, τότε καὶ τῶν
[1, 8]	τοὺς τόπους παραβαλόντες οὔτε πλησίον	τούτων	πραττομένων προσελθόντες, ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων
[1, 2]	προσέχειν τοῖς Ἕλλησι καὶ παρὰ	τούτων	πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ
[1, 8]	νῦν ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας περὶ	τούτων	συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο
[1, 7]	γὰρ μόνον ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ	τούτων	τοὺς ἀρίστους καὶ τῇ θεραπείᾳ
[1, 25]	οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν, εἶθ' ἡ	τούτων	ὑπεναντιότης πολλὴν αὐτοῖς ἐνεποίησεν ἔχθραν,
[1, 22]	(δύο τάλαντα τὴν ὁλκήν. Ἐπὶ	τούτων	φῶς ἐστιν ἀναπόσβεστον καὶ τὰς
[1, 28]	αὐτοῖς νενομοθετημένους τὸν βοῦν (καὶ	τράγον	καὶ κροκοδείλους καὶ κυνοκεφάλους, ἑώρα.
[1, 5]	τινὲς μὲν ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν	τραπόμενοι,	τινὲς δὲ πρὸς χάριν ἢ
[1, 31]	ἐπὶ δὲ τοὺς ἀδεσπότους μύθους	τραπόμενος	ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ
[1, 19]	μὲν τῆς ἔνδον πόλεως περιβόλους,	τρεῖς	δὲ τῆς ἔξω, τούτων δὲ
[1, 33]	οὔτε πῶς αἱ εἴκοσι καὶ	τρεῖς	διεφθάρησαν, πότερον ἐν τῇ μάχῃ
[1, 19]	ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο	τρεῖς	μὲν τῆς ἔνδον πόλεως περιβόλους,
[1, 21]	σύμπας χρόνος ἔτη νδ καὶ	τρεῖς	μῆνες πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν
[1, 15]	Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα καὶ μῆνας	τρεῖς.	Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ
[1, 14]	ὃν ἄλλος Ἀπαχνὰς ἓξ καὶ	τριάκοντα	ἔτη καὶ μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα
[1, 15]	μῆνας ὀκτώ. Τοῦ δ' Ἀμένωφις	τριάκοντα	καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ
[1, 33]	γὰρ πρότερον οἵτινες ἦσαν αἱ	τριάκοντα	καὶ ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν οὔτε
[1, 26]	Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς	τριάκοντα	μυριάδας ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς
[1, 33]	περὶ Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ	τριάκοντα	μυριάδας ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ
[1, 29]	ὡς ὁ παῖς τοῦ Ἀμενώφιος	τριάκοντα	μυριάδας ἔχων εἰς τὸ Πηλούσιον
[1, 15]	μῆνας δέκα. Τοῦ δὲ Ὦρος	τριακονταὲξ	καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ
[1, 32]	Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν μυριάσι	τριακονταοκτὼ	καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος, ἃς
[1, 26]	τῶν βασιλέων κατ' αὐτόν ἐστι	τριακόσια	ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι τῶν δύο
[1, 22]	κατοικοῦμεν καὶ τὸ κάλλος ἱστόρηκεν·	τριακοσίας	γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς
[1, 16]	πρόγονοι τρισὶ καὶ ἐνενήκοντα καὶ	τριακοσίοις	πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[1, 24]	Λακεδαιμονίων Πολυκράτης, ὁ δὲ τὸν	Τριπολιτικὸν	γράψας, οὐ γὰρ δὴ Θεόπομπός
[1, 8]	κατ' αὐτοὺς πραχθέντα συνέγραψαν ἐν	τρισὶ	καὶ δέκα βιβλίοις· αἱ δὲ
[1, 16]	καλούμενοι ποιμένες ἡμέτεροι δὲ πρόγονοι	τρισὶ	καὶ ἐνενήκοντα καὶ τριακοσίοις πρόσθεν
[1, 26]	κώμας πρὸς τὴν τῶν πεπρωμένων	τρισκαίδεκα	ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ
[1, 28]	(μεταθέμενος δὲ Μωυσῆν αὑτὸν προσηγόρευσε.	Τρισκαιδεκάτῳ	δέ φησιν ἔτει τὸν Ἀμένωφιν,
[1, 8]	τελευτῆς· οὗτος ὁ χρόνος ἀπολείπει	τρισχιλίων	ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ τῆς
[1, 20]	πολλὰ πρὸς τούτοις ἐν τῇ	τρίτῃ	βίβλῳ τῶν Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ
[1, 20]	λέγει γὰρ οὕτως διὰ (τῆς	τρίτης·	Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ τὸ
[1, 31]	λουτροῖς καὶ ξυρήσεις πάσης τῆς	τριχός,	πολλάς τε κελεύει καὶ παντοίας
[1, 2]	γε καὶ περὶ τῶν ἐπὶ	Τροίαν	τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ
[1, 19]	τοῦ Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα (τὸν	τρόπον·	ἀκούσας δ' ὁ πατὴρ αὐτοῦ
[1, 28]	ποταποί τινές εἰσι καὶ τίνα	τρόπον	αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε καινῆς αὐτῷ
[1, 35]	τὸ πλῆθος ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα	τρόπον	διεξῆλθον μὲν τὴν ἔρημον, ἐκράτησαν
[1, 5]	δύναμιν (ἐπεδείκνυντο, καὶ καθ' ὅντινα	τρόπον	ἐν τούτῳ παρευδοκιμήσειν τοὺς ἄλλους
[1, 3]	τὸν Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος, ἢ τίνα	τρόπον	Ἔφορος μὲν Ἑλλάνικον ἐν τοῖς
[1, 22]	γὰρ τὰ περὶ Στρατονίκην, ὃν	τρόπον	ἦλθεν μὲν εἰς Συρίαν ἐκ
[1, 19]	τούτου πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα	τρόπον	πέμψας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ
[1, 17]	περὶ (Φοινίκων ἱστορίαις γράφει τὸν	τρόπον	τοῦτον· Ἀβιβάλου τελευτήσαντος ὁ υἱὸς
[1, 8]	αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ παντοίων θανάτων	τρόπους	ἐν θεάτροις ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ
[1, 22]	ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ	τρόπῳ	τινὶ φαίνεται μεμνημένος· περὶ γὰρ
[1, 26]	ἡ χώρα τῶν πρὸς ἀνθρωπίνην	τροφὴν	ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις καὶ κώμας
[1, 34]	εἰς τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας μεταιτεῖν	τροφήν.	Παμπόλλων δὲ ἀνθρώπων νοσηλείᾳ περιπεσόντων
[1, 18]	ἔτη θ. Τοῦτον οἱ τῆς	τροφοῦ	αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν,
[1, 22]	πλατέῃ παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι κορυφὰς	τροχοκουράδες,	αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ πρόσωπ'
[1, 2]	πρεσβύτερον, οὗτος δὲ καὶ τῶν	Τρωϊκῶν	ὕστερος φαίνεται γενόμενος, καί φασιν
[1, 4]	νόμους ὀλίγῳ πρότερον τῆς Πεισιστράτου	τυραννίδος	ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ μὲν γὰρ
[1, 17]	τῶν ἱερῶν κατασκευήν. (Τὸν δὲ	τυραννοῦντα	Ἱεροσολύμων Σολομῶνα πέμψαι φασὶ πρὸς
[1, 13]	μὲν ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ	Τύριοι.	Περὶ μέντοι Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ
[1, 17]	μαρτυρίας παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ	Τυρίοις	ἀπὸ παμπόλλων ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ
[1, 17]	ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς	Τυρίοις	γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον ἄνδρα
[1, 17]	δὲ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς	Τυρίοις	πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι
[1, 17]	ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν τινα	Τύριον	ἄνδρα τά τε προτεθέντα λῦσαι
[1, 17]	καὶ μησὶν ὀκτὼ τοῦ κτίσαι	Τυρίους	Καρχηδόνα. (Ἀνεγράφη δὲ παρ' ἐκείνοις
[1, 17]	ἡμῖν· Εἴρωμος γὰρ ὁ τῶν	Τυρίων	βασιλεὺς φίλος ἦν τοῦ βασιλέως
[1, 22]	λέγει γάρ, ὅτι κωλύουσιν οἱ	Τυρίων	νόμοι ξενικοὺς ὅρκους ὀμνύειν, ἐν
[1, 21]	ἡμετέροις γράμμασι τὰ Χαλδαίων καὶ	Τυρίων,	ὡμολογημένη δὲ καὶ ἀναντίρρητος ἡ
[1, 21]	τοῦ βασιλέως ἐπολιόρκησε Ναβουχοδονόσορος τὴν	Τύρον	ἐπ' ἔτη (δεκατρία. Μετὰ τοῦτον
[1, 21]	τῆς Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας ἤρξατο πολιορκεῖν	Τύρον,	τεσσαρεσκαιδεκάτῳ δ' ἔτει τῆς Εἰρώμου
[1, 20]	ἐν ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος τῆς	Τύρου	πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης ἐν τῇ
[1, 18]	(Γράφων τοίνυν περὶ τῶν ἐν	Τύρῳ	βεβασιλευκότων ἔπειτα γενόμενος κατὰ τὸν
[1, 25]	σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες ὑπὸ	τυφλότητος	τοῦ πάθους ἠγνόησαν. ~(Ἐφ' ἑνὸς
[1, 26]	πόλις κατὰ τὴν θεολογίαν ἄνωθεν	Τυφώνιος.	(Οἱ δὲ εἰς ταύτην εἰσελθόντες
[1, 8]	παρ' αὐτοῖς ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν	τυχοῦσαν	ὑποστήσεται βλάβην· λόγους γὰρ αὐτὰ
[1, 15]	φίλων (διάδημα ἐφόρει καὶ ἀντῆρε	τῷ	ἀδελφῷ. Ὁ δὲ τεταγμένος ἐπὶ
[1, 32]	τοὺς ὕπνους ἡ Ἶσις ἐφάνη	τῷ	Ἀμενώφει μεμφομένη αὐτόν, ὅτι τὸ
[1, 19]	ἐπ' αὐτόν. Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος	τῷ	ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ τ'
[1, 28]	(Πῶς δὲ οὐκ εὐθὺς ἀντεῖπεν	τῷ	βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς θεοὺς ἰδεῖν;
[1, 26]	τολμῆσαι μὲν αὐτὸν εἰπεῖν ταῦτα	τῷ	βασιλεῖ, γραφὴν δὲ καταλιπόντα περὶ
[1, 29]	πλῆθος, εἰ καὶ πρότερον ὠργίζοντο	τῷ	βασιλεῖ καὶ τοῖς τὰ περὶ
[1, 22]	περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος, Ἀλεξάνδρῳ	τῷ	βασιλεῖ συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ τῷ
[1, 22]	γε μὴν ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ	τῷ	βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 33]	Ἀμένωφιν εἶναι λέγει τὸν προειπόντα	τῷ	βασιλεῖ τὸν καθαρμόν, οὗτος δὲ
[1, 22]	τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν	τῷ	βιβλίῳ ῥᾴδιόν ἐστιν ἐντυχεῖν. Οὐκ
[1, 22]	μὲν ἡλικίαν ὡς ἑξηκονταὲξ ἐτῶν,	τῷ	δ' ἀξιώματι τῷ παρὰ τοῖς
[1, 28]	τὰ συμβησόμενα περὶ τὴν Αἴγυπτον,	τῷ	δὲ βασιλεῖ γεγραμμένην τὴν πρόρρησιν
[1, 32]	εἶναι τῷ (μὲν Μωσῇ Τισιθέν,	τῷ	δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ. Τούτους δ'
[1, 33]	τὸ τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας.	(Τῷ	δὲ Μωσεῖ καὶ τὸν Ἰώσηπον
[1, 23]	καὶ σπουδαίας εἶναι μνήμης ἄξιοι,	τῷ	δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν πάντως
[1, 17]	μὴ λύσαντα τὸν Σολομῶνα πολλὰ	τῷ	Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι χρήματα. Δῖος μὲν
[1, 18]	ἐβασίλευσεν ἔτη μζ. Ἐν δὲ	τῷ	ἐπ' αὐτοῦ ἑβδόμῳ ἔτει ἡ
[1, 20]	δὲ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν	τῷ	ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ
[1, 22]	παράπαν οἶνον οὐ πίνοντες ἐν	(τῷ	ἱερῷ. Ἔτι γε μὴν ὅτι
[1, 22]	οἶμαι, πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν μεμνῆσθαι	τῷ	καὶ τὰ Σόλυμα ὄρη ἐν
[1, 22]	Ταῦτ' εἴρηκεν ὁ Ἀριστοτέλης παρὰ	τῷ	Κλεάρχῳ καὶ προσέτι πολλὴν καὶ
[1, 22]	τῷ βασιλεῖ συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ	τῷ	Λάγου συγγενόμενος, οὐ παρέργως ἀλλὰ
[1, 17]	τὸν δὲ μὴ δυνηθέντα διακρῖναι	τῷ	λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν. (Ὁμολογήσαντα δὲ
[1, 29]	οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ ἡμᾶς	τῷ	Μανεθῶνι χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης
[1, 23]	αἱ προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν.	Τῷ	μὲν γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας
[1, 32]	Αἰγύπτια δ' αὐτοῖς ὀνόματα εἶναι	τῷ	(μὲν Μωσῇ Τισιθέν, τῷ δὲ
[1, 8]	τρόπους ἐν θεάτροις ὑπομένοντες ἐπὶ	τῷ	μηδὲν ῥῆμα προέσθαι παρὰ τοὺς
[1, 13]	παλαιόν ἐστιν αὐτῶν τὸ γένος,	τῷ	μηθὲν ἐν ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς
[1, 22]	ἑξηκονταὲξ ἐτῶν, τῷ δ' ἀξιώματι	τῷ	παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις μέγας καὶ
[1, 33]	μὲν τὸν Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ	τῷ	πατρὶ καὶ συνεκπίπτει φυγὼν εἰς
[1, 22]	Στρατονίκῃ τὴν δεισιδαιμονίαν παραδείγματι χρῆται	τῷ	περὶ ἡμῶν λόγῳ καὶ γέγραφεν
[1, 18]	τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν	τῷ	Περιτίῳ μηνί, τοῖς τε Ἰτυκαίοις
[1, 22]	ἔθνους ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται Ξέρξῃ	τῷ	Περσῶν βασιλεῖ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα·
[1, 32]	ὅτι τὸ ἱερὸν αὐτῆς ἐν	τῷ	πολέμῳ κατέσκαπται. Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα
[1, 26]	εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς ἐν	τῷ	πρὸς ἀνατολὴν μέρει τοῦ Νείλου
[1, 22]	περιπάτου φιλοσόφων οὐδενὸς δεύτερος ἐν	τῷ	πρώτῳ περὶ ὕπνου βιβλίῳ φησὶν
[1, 22]	ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει τοίνυν ἐν	τῷ	πρώτῳ τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων,
[1, 14]	ἔφοδον. (Εὑρὼν δὲ ἐν νομῷ	τῷ	Σεθροίίτῃ πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν
[1, 15]	τῆς Αἰγύπτου γράψας βιβλίον ἔπεμψε	τῷ	Σεθώσει δηλῶν αὐτῷ πάντα καὶ
[1, 17]	συμφιλοτιμούμενος εἰς τὴν τοῦ κατασκευάσματος	τῷ	Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου μὲν εἴκοσι
[1, 26]	εὐθὺς εἰς Αἰθιοπίαν σὺν ἅπαντι	τῷ	στόλῳ καὶ πλήθει τῶν Αἰγυπτίων
[1, 19]	ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο.	Τῷ	τε πατρὶ αὐτοῦ συνέβη Ναβοπαλασάρῳ
[1, 8]	ἀλλ' ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες	τῷ	τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν ἀναιδῶς
[1, 14]	μυρίων (τὴν περίμετρον· Αὔαριν ὄνομα	τῷ	τόπῳ. Τοῦτόν φησιν ὁ Μάνεθως
[1, 19]	δυνάμενος αὐτὸς ἔτι κακοπαθεῖν συστήσας	τῷ	υἱῷ Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι (ἔτι ἐν
[1, 2]	Περσῶν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατείας	τῷ	χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ μὴν καὶ
[1, 16]	ἀλλ' ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν ἐκ	τῶν	ἀδεσπότως μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω
[1, 14]	(Ἐν ἄλλῃ δέ τινι βίβλῳ	τῶν	Αἰγυπτιακῶν Μάνεθως τοῦτό φησιν τὸ
[1, 14]	ὁ Μάνεθως ἐν τῇ δευτέρᾳ	τῶν	Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει.
[1, 14]	καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει	τῶν	Αἰγυπτιακῶν ὑπ' ἀγνοίας ἐψευσμένον. (Οὗτος
[1, 14]	ἑαυτὸν ἔφη πρὸς τὸν βασιλέα	τῶν	Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺς
[1, 28]	μυριάσι λέγει, τὸν βασιλέα δὲ	τῶν	Αἰγυπτίων Ἀμένωφιν οὐκ οἰόμενον δεῖν
[1, 14]	τε πάλιν οὐκ ἀλόγως ὑπὸ	τῶν	Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ ὁ πρόγονος
[1, 26]	ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ πλήθει	τῶν	Αἰγυπτίων ἀνήχθη· χάριτι γὰρ ἦν
[1, 34]	Αἰγύπτῳ γενέσθαι. (Βόχχοριν δὲ τὸν	τῶν	Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς Ἄμμωνος πέμψαι
[1, 26]	εἰς Αὔαριν. Ἀμένωφις δ' ὁ	τῶν	Αἰγυπτίων βασιλεὺς ὡς ἐπύθετο τὰ
[1, 27]	δ' οὐκ ἀνεμίχθησαν ἡμῖν ὕστερον	τῶν	Αἰγυπτίων οἱ τὰ σώματα λελωβημένοι,
[1, 26]	Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς	τῶν	Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ τοῖς
[1, 26]	γὰρ ἦν αὐτῷ ὑποχείριος ὁ	τῶν	Αἰθιόπων βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ
[1, 8]	(Ἤδη οὖν πολλοὶ πολλάκις ἑώρανται	τῶν	αἰχμαλώτων στρέβλας καὶ παντοίων θανάτων
[1, 34]	ἐπιβωμίτας προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους	τῶν	ἀκαθάρτων τοῖς στρατιώταις τούτους παραδοῦναι
[1, 26]	ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως ἐργάζοιντο καὶ	τῶν	ἄλλων Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι
[1, 26]	μὴ τολμήσας, καίτοι γε ἐπὶ	τῶν	ἄλλων βασιλέων ἀκριβῶς τὰ ἔτη
[1, 15]	τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων. (Αὐτὸς δὲ
[1, 26]	δὲ προσλαβόμενος μεθ' ἑαυτοῦ καὶ	τῶν	ἄλλων ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε
[1, 28]	τὸν δὲ Ἆπιν καί τινα	τῶν	ἄλλων ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι τοῖς
[1, 12]	τὸ βούλεσθαι δοκεῖν τι πλέον	τῶν	ἄλλων ἱστορεῖν. Πῶς οὖν ἔτι
[1, 26]	καθαρὰν ἀπό τε λεπρῶν καὶ	τῶν	ἄλλων μιαρῶν ἀνθρώπων τὴν χώραν
[1, 34]	ἂν περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ	τῶν	ἄλλων τὰ δοχθέντα ποιοῦντας διὰ
[1, 19]	ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων τοῖς ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς
[1, 22]	θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει τις μετὰ	τῶν	ἄλλων τῶν παραπεμπόντων ἡμᾶς ἱππέων
[1, 12]	ὁ Ἡρόδοτος οὔτε Θουκυδίδης οὔτε	τῶν	ἅμα τούτοις γενομένων οὐδὲ εἷς
[1, 22]	Λάγου μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ	τῶν	ἀνθρώπων ἀντὶ τοῦ φυλάττειν τὴν
[1, 23]	τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις	τῶν	ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ μὲν γὰρ
[1, 19]	καὶ τῆς ἐν αὐτῷ φθορᾶς	τῶν	ἀνθρώπων καθάπερ Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν
[1, 22]	Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ	τῶν	ἀνθρώπων πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα καὶ
[1, 10]	οὔ γε καὶ τοῖς ἡμετέροις	τῶν	ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον. ~(Περὶ μὲν
[1, 22]	ἄνθρωπος ἐπιξενούμενός τε πολλοῖς κἀκ	τῶν	ἄνω τόπων εἰς τοὺς ἐπιθαλαττίους
[1, 22]	διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν τοῖς	τῶν	ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν ὁ
[1, 22]	προειρημένα. ~(Δεῖ δ' ἄρα καὶ	τῶν	ἀπιστούντων μὲν τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς
[1, 21]	Φοινίκων ἀναγραφάς· οὐ γὰρ παραλειπτέον	τῶν	ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν· (ἔστι δὲ
[1, 3]	τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες ἢ περὶ	τῶν	Ἀργολικῶν οἱ τὰ περὶ Ἄργος
[1, 19]	διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις	τῶν	Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα τοὺς ἀπὸ
[1, 5]	οὐ μὴν καὶ τῆς περὶ	τῶν	ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ μάλιστά
[1, 7]	τῶν ἱερέων καινὰ πάλιν ἐκ	τῶν	ἀρχαίων γραμμάτων συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι
[1, 7]	ἀλλὰ τὸ γένος ἐξετάζειν ἐκ	τῶν	ἀρχαίων λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν (καὶ
[1, 2]	ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην ἐκ	τῶν	ᾀσμάτων ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ
[1, 22]	φησί, καὶ κακῶς ἀκούοντες ὑπὸ	τῶν	ἀστυγειτόνων καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες
[1, 3]	συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ περὶ	τῶν	Ἀττικῶν οἱ τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες
[1, 10]	ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν τοῖς	τῶν	αὐτοκρατόρων ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν λέγωσιν, ἀλλ'
[1, 9]	ἐπιμελῶς ἀνέγραφον καὶ τὰ παρὰ	τῶν	αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν.
[1, 9]	τοῦ πολέμου παντὸς καὶ περὶ	τῶν	αὐτῷ κατὰ μέρος γενομένων ἀληθῆ
[1, 5]	ἐστι τεκμήριον ἱστορίας, εἰ περὶ	τῶν	αὐτῶν ἅπαντες ταὐτὰ καὶ λέγοιεν
[1, 3]	ἀλλήλους ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα περὶ	τῶν	αὐτῶν λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι. (Περίεργος
[1, 2]	τοῦ παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι	τῶν	ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ καὶ
[1, 20]	Βηρώσου λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ τοῦ	τῶν	Βαβυλωνίων βασιλέως, ὅτι καὶ τὴν
[1, 20]	Ἱεροσολύμοις, ὅτι κατεπρήσθη μὲν ὑπὸ	τῶν	Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο δὲ πάλιν
[1, 20]	ἀποφαίνειν πειρᾶται τὸν προειρημένον βασιλέα	τῶν	Βαβυλωνίων Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ καὶ μεγέθει
[1, 22]	ὁμολογουμένως καὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ	τῶν	βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος οὖν ὁ
[1, 26]	ἐξῄεσαν, ἀπὸ δὲ τούτων μεταξὺ	τῶν	βασιλέων κατ' αὐτόν ἐστι τριακόσια
[1, 18]	δὲ οὗτος τὰς ἐφ' ἑκάστου	τῶν	βασιλέων πράξεις τὰς παρὰ τοῖς
[1, 20]	Ἀσίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ	τῶν	Βηρώσου σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων· λέγει
[1, 3]	εἴκαζον; Τὸ πλεῖον γοῦν διὰ	τῶν	βιβλίων ἀλλήλους ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα
[1, 30]	οὔτε τῶν ἐκεῖθέν τινες ἀνεμίχθησαν·	τῶν	γὰρ λεπρῶν καὶ νοσούντων πολλοὺς
[1, 2]	φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι τὴν μνήμην	τῶν	γεγονότων, ἀεὶ δὲ καινοὺς καθιστάμενοι
[1, 9]	κατ' ἄγνοιαν ἢ χαριζόμενος μετέθηκα	τῶν	γεγονότων ἢ παρέλιπον. ~(Φαῦλοι δέ
[1, 5]	τὸ κατηγορεῖν τῶν πράξεων ἢ	τῶν	γεγραφότων ἐχώρησαν ἐνευδοκιμήσειν τούτῳ νομίζοντες.
[1, 3]	ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ περὶ	τῶν	γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα δὲ διορθοῦται
[1, 22]	τῶν Ἰουδαίων οἱ τὴν δεκάτην	τῶν	γινομένων λαμβάνοντες καὶ τὰ κοινὰ
[1, 2]	περὶ τοῦ τὴν νῦν οὖσαν	τῶν	γραμμάτων χρῆσιν ἐκείνους ἀγνοεῖν. (Ὅλως
[1, 8]	αὐτὰ νομίζουσιν εἶναι κατὰ τὴν	τῶν	γραψάντων βούλησιν ἐσχεδιασμένους, καὶ τοῦτο
[1, 26]	Κἄπειτα κατὰ λέξιν οὕτως γέγραφεν·	τῶν	δ' ἐν ταῖς λατομίαις ὡς
[1, 22]	καὶ τὸ ἡμέτερον ἐνέταξε λέγων·	(Τῶν	δ' ὄπιθεν διέβαινε γένος θαυμαστὸν
[1, 25]	κρίσει πολλὴν αὐτῶν μοχθηρίαν καταδικάζουσι.	~(Τῶν	δὲ εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο
[1, 14]	πως ἐχρήσαντο τοὺς μὲν σφάζοντες,	(τῶν	δὲ καὶ τὰ τέκνα καὶ
[1, 1]	καὶ τὴν ἑκούσιον ἐλέγξαι ψευδολογίαν,	τῶν	δὲ τὴν ἄγνοιαν ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι
[1, 22]	τοὺς ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιτέμνεσθαι·	τῶν	δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων μόνοι
[1, 4]	οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται γενόμενον, ἀλλὰ	τῶν	δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί φασι
[1, 23]	Ἱερώνυμος γὰρ ὁ τὴν περὶ	τῶν	διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ τὸν
[1, 22]	ἂν τοῖς ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς περὶ	(τῶν	διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο μὲν Ἀγαθαρχίδῃ
[1, 22]	ἐφ' ὃν ὄνος ὀκλάσῃ, καὶ	τῶν	διψίων ὑδάτων ἀπέχεσθαι (καὶ πάσης
[1, 26]	ἐστι τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι	τῶν	δύο ἀδελφῶν Σέθω καὶ Ἑρμαίου,
[1, 22]	πάλαι τὸ ἔθνος, καὶ πολλὰ	τῶν	ἐθῶν εἴς τινας ἤδη διαπεφοιτήκει
[1, 8]	αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι παρὰ	τῶν	εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν. (Ἀμέλει καὶ περὶ
[1, 10]	παρηκολουθηκότα (τοῖς γεγονόσιν ἢ παρὰ	τῶν	εἰδότων πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα
[1, 23]	ἡμῶν ἐμνημονεύκασιν. (Οἱ πολλοὶ δὲ	τῶν	εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς μὲν ἀληθείας
[1, 6]	γὰρ λέγειν εἰ καὶ πλείω	τῶν	εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ τὰς ἀναγραφὰς
[1, 16]	Μάνεθως. Δῆλον δέ ἐστιν ἐκ	τῶν	εἰρημένων ἐτῶν τοῦ χρόνου συλλογισθέντος,
[1, 22]	οὗ βούλομαι κεφαλαιωδῶς ἐπιδραμεῖν ἔνια	τῶν	εἰρημένων. (Καὶ πρῶτον ἐπιδείξω τὸν
[1, 21]	δὲ καὶ ἀναντίρρητος ἡ περὶ	τῶν	εἰρημένων μοι μαρτυρία τῆς τοῦ
[1, 7]	ἐν ταῖς ἀναγραφαῖς. Τοῖς δὲ	τῶν	εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο εἰς παράβασιν
[1, 33]	δὲ αὐτόθεν φανερὰν εἶναι ἐκ	τῶν	εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν ψευδολογίαν· ἀληθείας
[1, 22]	τὴν ἄδειαν. Ἔτι γε μὴν	τῶν	εἰς τὴν χώραν, φησί, πρὸς
[1, 35]	ἑτέραν ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ λοιπὰ	τῶν	εἰς τὸ προκείμενον πειράσομαι προσαποδοῦναι.
[1, 12]	γειτονίαν καὶ τὸ Σκυθικὸν ὑπὸ	τῶν	εἰς τὸν Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων.
[1, 22]	ἀκούοντες ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων καὶ	τῶν	εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις
[1, 20]	τὴν βασιλείαν περιέθηκαν Ναβοννήδῳ τινὶ	τῶν	ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς
[1, 14]	πεντακοσίοις ἕνδεκα. Μετὰ ταῦτα δὲ	τῶν	ἐκ τῆς Θηβαίίδος καὶ τῆς
[1, 22]	ὁ Ἀριστοτέλους ὢν μαθητὴς καὶ	τῶν	ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων οὐδενὸς
[1, 19]	τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ ἀπὸ	τῶν	ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων τό
[1, 5]	καὶ μάλιστά γε τῆς περὶ	τῶν	ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν οὖν
[1, 4]	τοῖς Ἕλλησι δημοσίας γίνεσθαι περὶ	τῶν	ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο μάλιστα
[1, 31]	βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην εἶναι	τῶν	ἐκεῖθεν ἱερέων ἕνα διὰ τὴν
[1, 30]	τὸ γένος ἡμῶν ἐστιν οὔτε	τῶν	ἐκεῖθέν τινες ἀνεμίχθησαν· τῶν γὰρ
[1, 22]	εἴη λέγειν, ὅσα δ' ἔχει	τῶν	ἐκείνου θαυμασιότητά τινα καὶ φιλοσοφίαν
[1, 1]	τὸ μηδεμιᾶς παρὰ τοῖς ἐπιφανέσι	τῶν	Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι, (περὶ
[1, 22]	αὐτῶν ἐντύχοιεν οὐχ οἱ φαυλότατοι	τῶν	Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ ἐπὶ σοφίᾳ
[1, 22]	τοξότης δὴ πάντων ὁμολογουμένως καὶ	τῶν	Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων ἄριστος.
[1, 1]	εἶναι περὶ πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ	τῶν	Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς δὲ βλασφήμως
[1, 13]	ἡμᾶς ἀξιοῦν τεκμηρίῳ χρῆσθαι περὶ	τῶν	Ἑλλήνων, ὅτι μὴ παλαιόν ἐστιν
[1, 23]	ἀναγραφαὶ (πρὸς ἐκείναις τε τοσοῦτοι	τῶν	Ἑλλήνων συγγραφεῖς· ἔτι δὲ πρὸς
[1, 13]	τούτων πίστεις παράσχω, τότε καὶ	τῶν	Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς μνήμην
[1, 6]	Βαβυλωνίοις, καὶ ὅτι μάλιστα δὴ	τῶν	Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο Φοίνικες γράμμασιν
[1, 3]	περὶ τῆς Περσικῆς στρατείας καὶ	τῶν	ἐν αὐτῇ πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι
[1, 22]	Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν ἀπόγονοι	τῶν	ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων, καλοῦνται δέ,
[1, 22]	τῆς σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς	τῶν	ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου τι
[1, 22]	λεγομένην λίμνην· αὕτη γὰρ πασῶν	τῶν	ἐν τῇ Συρίᾳ (λίμνη πλατυτέρα
[1, 26]	πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος μετὰ	τῶν	ἐν τούτοις ἡγεμόνων τά τε
[1, 18]	ἱστορίαν μαθεῖν. (Γράφων τοίνυν περὶ	τῶν	ἐν Τύρῳ βεβασιλευκότων ἔπειτα γενόμενος
[1, 24]	καὶ γὰρ ἐθνῶν τινες καὶ	τῶν	ἐνδοξοτάτων πόλεων ῥυπαίνειν τὴν εὐγένειαν
[1, 26]	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι	τῶν	ἐνοικούντων, εἶτ' αὐτὸς ὁμολογῶν χρόνῳ
[1, 23]	εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς μὲν ἀληθείας	τῶν	ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι
[1, 28]	ἀθροισθέντας αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι	τῶν	ἐξ Ἡλιουπόλεως πάλαι γεγονότων ἱερέων,
[1, 35]	πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν περὶ	τῶν	ἐξελασάντων αὐτοὺς ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν,
[1, 14]	καὶ ταῖς ἐξοπλισίαις πρὸς φόβον	τῶν	ἔξωθεν ἐπιμελῶς γυμνάζων. Ἄρξας δ'
[1, 28]	εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς προσκυνεῖν μήτε	τῶν	ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων ἀπέχεσθαι,
[1, 11]	ἐποιησάμην τὴν παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος	τῶν	ἐπαγγελλομένων τὰς ἱστορίας (συγγράφειν τὴν
[1, 7]	τοὔνομα τῆς τε γαμετῆς (καὶ	τῶν	ἐπάνω προγόνων καὶ τίνες οἱ
[1, 2]	ἀναθήμασιν, ὅπου γε καὶ περὶ	τῶν	ἐπὶ Τροίαν τοσούτοις ἔτεσι στρατευσάντων
[1, 32]	τῆς πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ	τῶν	ἐπισινῶν μυριάδας εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι
[1, 17]	νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις πολλαὶ	τῶν	(ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι πρὸς ἀλλήλους
[1, 28]	εἰς τὰς λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ	τῶν	ἐργασομένων δεόμενος, ἀλλ' (οὐχὶ καθᾶραι
[1, 26]	(κατά τε σοφίαν καὶ πρόγνωσιν	τῶν	ἐσομένων. Εἰπεῖν οὖν αὐτῷ τοῦτον
[1, 22]	οὐκ (ἔχω εἰπεῖν ὁπότεροι παρὰ	τῶν	ἑτέρων ἐξέμαθον. Οὐκοῦν εἴρηκε Σύρους
[1, 26]	ἔχοντες ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν τινα	τῶν	Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων Ὀσάρσηφον ἐστήσαντο καὶ
[1, 9]	Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς δὲ	τῶν	ἡμετέρων ἐπίπρασκον, ἀνδράσι καὶ τῆς
[1, 25]	εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν ὡς ἐγένετο	τῶν	ἡμετέρων (προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν
[1, 6]	ἐάσειν μοι δοκῶ. Περὶ δὲ	τῶν	ἡμετέρων προγόνων ὅτι τὴν αὐτήν,
[1, 21]	δὲ τῆς Κύρου βασιλείας ἔτει	τῶν	θεμελίων ὑποβληθέντων δευτέρῳ πάλιν τῆς
[1, 26]	τε καὶ τὸν βασιλέα χόλον	τῶν	θεῶν, εἰ βιασθέντες ὀφθήσονται. Καὶ
[1, 14]	πόλεις ὠμῶς ἐνέπρησαν καὶ τὰ	τῶν	θεῶν ἱερὰ κατέσκαψαν, πᾶσι δὲ
[1, 28]	μάντιν αὑτὸν ἀνελεῖν τὴν ὀργὴν	τῶν	θεῶν προορώμενον καὶ τὰ συμβησόμενα
[1, 26]	μέρος ἱερεῦσι (παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα	τῶν	θεῶν συγκρύψαι τὰ ξόανα. Τὸν
[1, 7]	κατέστησαν, ἀλλ' ὅπως τὸ γένος	(τῶν	ἱερέων ἄμικτον καὶ καθαρὸν διαμενεῖ
[1, 7]	τῆς ἄλλης οἰκουμένης τοῦ γένους	τῶν	ἱερέων εἰσί τινες διεσπαρμένοι· πέμπουσι
[1, 7]	καθ' ἡμᾶς χρόνοις, οἱ περιλειπόμενοι	τῶν	ἱερέων καινὰ πάλιν ἐκ τῶν
[1, 15]	ἀδελφῷ. Ὁ δὲ τεταγμένος ἐπὶ	τῶν	ἱερέων τῆς Αἰγύπτου γράψας βιβλίον
[1, 33]	τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ	τῶν	Ἱεροσολυμιτῶν αὐτοὺς (ἐπικουρίαν, ὁ δὲ
[1, 28]	εἶναι γὰρ αὐτὴν τοῖς ἐκ	τῶν	Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν, ἀφ' ἧς
[1, 29]	καὶ δεινὰ δρᾶν τοὺς ἐκ	τῶν	Ἱεροσολύμων ἐπιστρατεύσαντας καὶ περὶ τούτων
[1, 26]	ὁ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν ἐκ	τῶν	ἱερῶν γραμμάτων μεθερμηνεύειν ὑπεσχημένος, προειπὼν
[1, 10]	γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ ἔφην, ἐκ	τῶν	ἱερῶν γραμμάτων μεθερμήνευκα γεγονὼς ἱερεὺς
[1, 18]	κατεσκεύασαν. Καὶ ταῦτα σαφῶς ἐκ	τῶν	ἱερῶν γραμμάτων ὑπ' ἐμοῦ δεδήλωται
[1, 34]	καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα αὐτοὺς ἐκ	τῶν	ἱερῶν εἰς τόπους ἐρήμους, τοὺς
[1, 17]	τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν πρὸς τὴν	τῶν	ἱερῶν κατασκευήν. (Τὸν δὲ τυραννοῦντα
[1, 18]	ὄρους κέδρινα ξύλα εἰς τὰς	τῶν	ἱερῶν στέγας, καθελών τε τὰ
[1, 14]	τὴν πάτριον ἱστορίαν ἔκ τε	τῶν	ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτός, μεταφράσας
[1, 22]	φυλάττομαι (γὰρ ἐγὼ τὰ πλείω	τῶν	ἱκανῶν παρατίθεσθαι. Κλέαρχος μὲν οὖν
[1, 16]	ὡς ἐγγύς που προτερεῖν αὐτὴν	τῶν	Ἰλιακῶν ἔτεσι χιλίοις. (Ὑπὲρ ὧν
[1, 20]	καὶ Μεγασθένης ἐν τῇ τετάρτῃ	τῶν	Ἰνδικῶν, δι' ἧς ἀποφαίνειν πειρᾶται
[1, 22]	εἷς ἦν, φησίν, Ἐζεκίας ἀρχιερεὺς	τῶν	Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν μὲν ἡλικίαν
[1, 34]	τοῦ Αἰγυπτίων βασιλέως τὸν λαὸν	τῶν	Ἰουδαίων λεπροὺς ὄντας καὶ ψωροὺς
[1, 26]	τὰ μυθευόμενα καὶ λεγόμενα περὶ	τῶν	Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι
[1, 22]	(Καίτοι, φησίν, οἱ πάντες ἱερεῖς	τῶν	Ἰουδαίων οἱ τὴν δεκάτην τῶν
[1, 35]	περιπεσόντων; Λέγει γάρ ὁ λαὸς	τῶν	(Ἰουδαίων. Ὁποῖος; Ἔπηλυς ἢ τὸ
[1, 1]	φανερὸν περὶ τοῦ γένους ἡμῶν	τῶν	Ἰουδαίων, ὅτι καὶ παλαιότατόν ἐστι
[1, 22]	οὕτως αὐτὸς διηγεῖται. (Ἔστι γὰρ	τῶν	Ἰουδαίων τὰ μὲν πολλὰ ὀχυρώματα
[1, 27]	μὲν οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι περὶ	τῶν	Ἰουδαίων ταῦτ' ἐστὶ καὶ ἕτερα
[1, 35]	λεπροῖς ὄνομα θέμενος ἢ μόνον	τῶν	Ἰουδαίων τοῖς νοσήμασι περιπεσόντων; Λέγει
[1, 6]	τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς μέχρι	τῶν	καθ' ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται μετὰ
[1, 3]	(Καὶ τί δεῖ λέγειν περὶ	τῶν	κατὰ πόλεις καὶ βραχυτέρων; Ὅπου
[1, 19]	καὶ Φοινίκων καὶ Σύρων καὶ	τῶν	κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας
[1, 24]	~(Ἓν ἔτι μοι κεφάλαιον ὑπολείπεται	τῶν	κατὰ τὴν ἀρχὴν προτεθέντων τοῦ
[1, 6]	βίον οἰκονομίας καὶ πρὸς τὴν	τῶν	κοινῶν ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν
[1, 14]	ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ μετὰ	τῶν	κτήσεων οὐκ ἐλάττους μυριάδων ὄντας
[1, 31]	τὸ σῶμα κεχρημένος ἦν, ἐκ	τῶν	λεγομένων ὑπ' αὐτοῦ δῆλός ἐστι·
[1, 33]	τὴν προσηγορίαν, ταῖς κε μυριάσι	τῶν	λεπρῶν ἢ ταῖς η καὶ
[1, 28]	τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ μυριάδας	τῶν	λεπρῶν καὶ κακῶς διακειμένων πῶς
[1, 34]	προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος περὶ	τῶν	λεπρῶν καὶ λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα δὲ
[1, 34]	(εἰς τὸ πέλαγος. Βυθισθέντων δὲ	τῶν	λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς ἄλλους
[1, 31]	δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον δὲ περὶ	τῶν	λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν, ἀλλ' οὐδὲ
[1, 33]	ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν, ὁ περὶ	τῶν	λεπρῶν τὸ τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον
[1, 10]	δ' αὐτόπτης γενόμενος, ὅλως δὲ	τῶν	λεχθέντων ἢ πραχθέντων οὐδοτιοῦν ἀγνοήσας.
[1, 29]	τοῦ μάντεως προαγόρευσιν, ἀλλ' ὅτε	τῶν	λιθοτομιῶν ἐξῆλθον καὶ πόλιν παρ'
[1, 26]	δέ τινας (ἐν αὐτοῖς καὶ	τῶν	λογίων ἱερέων φησὶ λέπρᾳ συγκεχυμένους.
[1, 26]	ἔθετο μήτε προσκυνεῖν θεοὺς μήτε	τῶν	μάλιστα ἐν Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν
[1, 22]	συνήθης ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών τινας	τῶν	μεθ' ἑαυτοῦ τήν τε διαφορὰν
[1, 28]	πυθόμενος γὰρ ταῦτα καὶ περὶ	τῶν	μελλόντων φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους ἐκείνους,
[1, 22]	ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ	τῶν	μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις· τοῖς
[1, 22]	κατασκευασάντων ἅπαντα ταῦτα κατέσκαπτον, καὶ	τῶν	μὲν ζημίαν τοῖς σατράπαις ἐξέτινον,
[1, 1]	ἁπάντων ᾠήθην δεῖν γράψαι συντόμως	τῶν	μὲν λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν καὶ
[1, 29]	(Ἐκεῖνο μέντοι πῶς οὐκ ἄλογον,	τῶν	μὲν οἰκείων αὐτοῖς καὶ τῶν
[1, 1]	τῆς ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ	τῶν	μὲν ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι
[1, 28]	Πῶς δ' εὔλογος ὁ φόβος	τῶν	μὴ παρ' αὐτὸν συμβησομένων κακῶν;
[1, 33]	ἴδῃ, φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι τῆς	τῶν	μιαρῶν ἐκβολῆς, (ὁ δὲ Χαιρήμων
[1, 2]	τεχνῶν καὶ τὰ περὶ τὰς	τῶν	νόμων ἀναγραφάς· πάντων δὲ νεωτάτη
[1, 22]	τεκμήρια τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης τῆς περὶ	τῶν	νόμων οὐκ ὀλίγα· φησὶ γάρ,
[1, 8]	τῶν παλαιοτέρων φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ	τῶν	νῦν ἐνίους ὁρῶσι τολμῶντας περὶ
[1, 29]	δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς μηδὲ	τῶν	οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε, τούτοις ἔμελλον
[1, 26]	παρ' (Ἀμενώφεως τοῦ βασιλέως ἐπὶ	τῶν	ὁρίων τῆς Αἰγύπτου. Καὶ τὰ
[1, 27]	πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι	τῶν	ὁρίων τῆς Συρίας. (Ταῦτα μὲν
[1, 2]	(Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺς περὶ	τῶν	οὐρανίων τε καὶ θείων πρώτους
[1, 2]	θαυμάζειν τοὺς οἰομένους δεῖν περὶ	τῶν	παλαιοτάτων ἔργων μόνοις προσέχειν τοῖς
[1, 8]	καὶ τοῦτο δικαίως καὶ περὶ	τῶν	παλαιοτέρων φρονοῦσιν, ἐπειδὴ καὶ τῶν
[1, 11]	ὅτι πάτριός ἐστιν ἡ περὶ	τῶν	παλαιῶν ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις μᾶλλον
[1, 4]	τοῖς μετὰ ταῦτα βουληθεῖσι περὶ	τῶν	παλαιῶν τι γράφειν παρέσχεν. (Οὐ
[1, 16]	δ' ὁ Μάνεθως οὐκ ἐκ	τῶν	παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, ἀλλ' ὡς
[1, 14]	ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον ἀπὸ	τῶν	παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων. Αὐτὰ μὲν
[1, 16]	ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ	τῶν	παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, πρῶτον μὲν
[1, 11]	τὰς μαρτυρίας τῆς ἀρχαιότητος ἐκ	τῶν	παρ' ἄλλοις γραμμάτων παρέξω καὶ
[1, 17]	καὶ πεφυλαγμένα λίαν ἐπιμελῶς περὶ	τῶν	παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ πρὸς
[1, 2]	ἐποιήσαντο πρόνοιαν τοῦ μηδὲν ἄμνηστον	τῶν	παρ' αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ'
[1, 25]	ἦλθον ἀνοίας καὶ μικροψυχίας ἔνιοι	τῶν	παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ ταῖς
[1, 18]	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις γενομένας ἐκ	τῶν	παρ' ἑκάστοις ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας
[1, 9]	ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν γὰρ	τῶν	παρ' ἡμῖν Γαλιλαίων ὀνομαζομένων ἕως
[1, 1]	ἐτῶν ἀριθμὸν ἱστορίαν περιέχουσαν ἐκ	τῶν	παρ' ἡμῖν ἱερῶν βίβλων διὰ
[1, 22]	ἀληθῶς ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ	τῶν	παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων εἰς τὴν
[1, 17]	ὑπ' ἐμοῦ συγκείμενος ὁ περὶ	τῶν	παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι
[1, 19]	περί τε ἀστρονομίας καὶ περὶ	τῶν	παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων αὐτὸς εἰς
[1, 22]	συνηκολούθει τις μετὰ τῶν ἄλλων	τῶν	παραπεμπόντων ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα
[1, 35]	γένος ἦσαν, οὐκ ἂν ἐκ	τῶν	πατρίων ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως μετεβάλοντο,
[1, 26]	πόλεις καὶ κώμας πρὸς τὴν	τῶν	πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ τῆς
[1, 22]	Λέγει τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ	τῶν	περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας
[1, 22]	Γάζῃ μάχην ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο	τῶν	περὶ Συρίαν τόπων ἐγκρατής, καὶ
[1, 22]	πάντες καὶ προπηλακιζόμενοι πολλάκις ὑπὸ	τῶν	Περσικῶν βασιλέων καὶ σατραπῶν οὐ
[1, 28]	τὴν πάλαι μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ	τῶν	ποιμένων, Αὔαριν δὲ καλουμένην. (Εἰς
[1, 15]	ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὸν λαὸν	τῶν	ποιμένων εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ ἐκβαλὼν
[1, 26]	δεκαοκτὼ πρότερον ἱστόρηκε γενέσθαι τὴν	τῶν	ποιμένων ἔξοδον εἰς Ἱεροσόλυμα. (Τέθμωσις
[1, 26]	καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν τότε	τῶν	ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν Αὔαριν συνεχώρησεν·
[1, 14]	τοὺς προκατωνομασμένους βασιλέας καὶ τοὺς	τῶν	ποιμένων καλουμένων καὶ τοὺς ἐξ
[1, 2]	γεγονότα, λέγω δὲ τὰς κτίσεις	τῶν	πόλεων καὶ τὰ περὶ τὰς
[1, 20]	υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς	τῶν	πραγμάτων ἀνόμως καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς
[1, 3]	συνέγραφον, ἀλλ' ὡς ἕκαστοι περὶ	τῶν	πραγμάτων εἴκαζον; Τὸ πλεῖον γοῦν
[1, 22]	λέγειν δυνατὸς καὶ τοῖς περὶ	τῶν	πραγμάτων, εἴπερ τις ἄλλος, ἔμπειρος.
[1, 22]	εἰς Αἴγυπτον αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν	τῶν	πραγμάτων ἠβουλήθησαν. (Ὧν εἷς ἦν,
[1, 2]	ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν τὸ δίκαιον	τῶν	πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ μὲν γὰρ
[1, 5]	ἄλλοι δὲ ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν	τῶν	πράξεων ἢ τῶν γεγραφότων ἐχώρησαν
[1, 9]	Ἑλληνίδα φωνὴν συνεργοῖς οὕτως ἐποιησάμην	τῶν	πράξεων τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ
[1, 9]	πολιορκίαν. Ἐν ᾧ χρόνῳ γενομένην	τῶν	πραττομένων οὐκ ἔστιν ὃ τὴν
[1, 26]	γενέσθαι θεατήν ὥσπερ Ὢρ εἷς	τῶν	πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν δὲ
[1, 18]	τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς τὴν	τῶν	προγόνων ἡμῶν εἰς τὴν χώραν
[1, 17]	χρήματα. Δῖος μὲν οὕτω περὶ	τῶν	προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν. ~(Ἀλλὰ πρὸς
[1, 24]	Τίμαιος ἐν ταῖς ἱστορίαις (περὶ	τῶν	προειρημένων καὶ περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν.
[1, 26]	τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν	τῶν	προειρημένων κράτησιν χρυσὸν (φαίνεσθαι τοῖς
[1, 14]	θεὸς ἀντέπνευσεν καὶ παραδόξως ἐκ	τῶν	πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ
[1, 26]	ὑπολαβὼν οἷς ἔσχεν ἡ χώρα	τῶν	πρὸς ἀνθρωπίνην τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ
[1, 31]	συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως ἤ τισι	τῶν	πρὸς ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ
[1, 8]	διὰ τὸ μὴ γενέσθαι τὴν	τῶν	προφητῶν ἀκριβῆ διαδοχήν. (Δῆλον δ'
[1, 8]	γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ μόνον	τῶν	προφητῶν τὰ μὲν ἀνωτάτω καὶ
[1, 22]	εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλης, κατὰ τὸ	τῶν	ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ γένος αὐτοῦ
[1, 26]	ἀλλὰ καὶ τοῖς αὐτοῖς ὀπτανίοις	τῶν	σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων χρώμενοι διετέλουν
[1, 3]	δὲ πάντες. (Ἀλλ' οὐδὲ περὶ	τῶν	Σικελικῶν τοῖς περὶ Ἀντίοχον καὶ
[1, 2]	ἀλλ' ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ	τῶν	σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ
[1, 3]	τίς οὐ παρ' αὐτῶν ἂν	τῶν	συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν
[1, 23]	~(Ὅτι δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες ἔνιοι	τῶν	συγγραφέων τὸ ἔθνος ἡμῶν, ἀλλ'
[1, 28]	κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν	τῶν	συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε τὸ πλῆθος
[1, 26]	(ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν	τῶν	συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας καὶ
[1, 22]	βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ	τῶν	συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος τὸ
[1, 22]	ἡμῖν τε καί τισιν ἑτέροις	τῶν	σχολαστικῶν πειρώμενος αὐτῶν τῆς σοφίας.
[1, 28]	ἀσεβήμασιν, οὐκ ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι	τῶν	σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ μυριάδας τῶν
[1, 15]	μηδὲ τὴν βασιλίδα μητέρα τε	τῶν	τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ καὶ
[1, 2]	καὶ τὰ περὶ τὰς ἐπινοίας	τῶν	τεχνῶν καὶ τὰ περὶ τὰς
[1, 28]	καὶ κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι	τῶν	τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν τούτοις
[1, 32]	Φριτιβαύτην δὲ ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν	τῶν	τοὺς μολυσμοὺς ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ
[1, 2]	ποιήσεως πρεσβύτερον, οὗτος δὲ καὶ	τῶν	Τρωϊκῶν ὕστερος φαίνεται γενόμενος, καί
[1, 17]	παρ' ἡμῖν· Εἴρωμος γὰρ ὁ	τῶν	Τυρίων βασιλεὺς φίλος ἦν τοῦ
[1, 26]	καὶ μετ' αὐτὸν ὁ πρεσβύτερος	τῶν	υἱῶν αὐτοῦ Ῥάμψης ξστιγμα. (Τοσούτοις
[1, 27]	γενεαῖς πρότερον, ταῦτα πειράσομαι διὰ	τῶν	ὑπ' αὐτοῦ λεγομένων ἐλέγχειν. ~(Πρώτην
[1, 27]	ψεύδεται περιφανῶς, ἐπιδείξω προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο	τῶν	ὕστερον πρὸς ἄλλους λεχθησομένων ἕνεκα·
[1, 22]	θεῖον εὐσεβείᾳ πάντων ὑπειλημμένος διενεγκεῖν	τῶν	φιλοσοφησάντων, οὐ μόνον ἐγνωκὼς τὰ
[1, 20]	τὸ πολλὰ ἐμφαίνειν (κακοήθη ὑπὸ	τῶν	φίλων ἀπετυμπανίσθη. Ἀπολομένου δὲ τούτου
[1, 15]	διετέλει χρώμενος, πειθόμενος δὲ ὑπὸ	τῶν	φίλων (διάδημα ἐφόρει καὶ ἀντῆρε
[1, 19]	τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας τισὶ	τῶν	φίλων μετὰ τῆς βαρυτάτης δυνάμεως
[1, 29]	τῶν μὲν οἰκείων αὐτοῖς καὶ	τῶν	φίλων συναποστῆναι οὐδένα μηδὲ τοῦ
[1, 21]	ἀπετελέσθη. (Προσθήσω δὲ καὶ τὰς	τῶν	Φοινίκων ἀναγραφάς· οὐ γὰρ παραλειπτέον
[1, 20]	μὴν ἀλλὰ κἀν τοῖς ἀρχείοις	τῶν	Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρώσου
[1, 4]	τοὺς ὑπὸ Δράκοντος αὐτοῖς περὶ	τῶν	φονικῶν γραφέντας νόμους ὀλίγῳ πρότερον
[1, 20]	τούτοις ἐν τῇ τρίτῃ βίβλῳ	τῶν	Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ μέμφεται τοῖς
[1, 20]	(Καὶ κατὰ ταῦτα τὴν μὲν	τῶν	Χαλδαίων ἀναγραφὴν ἀξιόπιστον ἡγητέον· οὐ
[1, 17]	δυνηθέντα λῦσαι τὰ αἰνίγματα πολλὰ	τῶν	χρημάτων εἰς τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι.
[1, 21]	τὴν περιουσίαν· (ἔστι δὲ τοιαύτη	τῶν	χρόνων ἡ καταρίθμησις· ἐπ' Ἰθωβάλου
[1, 15]	Μανέθω πῶς ἔχει πρὸς τὴν	τῶν	χρόνων τάξιν ὑπογράψω. (Φησὶ δὲ
[1, 35]	Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν περὶ	τῶν	ψωρῶν καὶ λεπρῶν (χρησμὸν οἴσων·