HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe, Contra Apion, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  539 formes différentes pour 1313 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 0]   Ἰωσήπου περὶ ἀρχαιότητος Ἰουδαίων λόγος  α.   ~(Ἱκανῶς μὲν ὑπολαμβάνω καὶ διὰ
[1, 18]   ὃς ἀεὶ ἐνίκα τὰ προβλήματα,     ἐπέταττε Σολομὼν Ἱεροσολύμων βασιλεύς.
[1, 22]   ἐν τῇ ἡμετέρᾳ εἶναι χώρᾳ,     κατοικοῦμεν, καὶ τὴν Ἀσφαλτῖτιν λεγομένην
[1, 27]   μετετέθη τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη Μωυσῆς.  ~(Ἃ   μὲν οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι περὶ
[1, 17]   λῦσαι καὶ αὐτὸν ἄλλα προβαλεῖν,     μὴ λύσαντα τὸν Σολομῶνα πολλὰ
[1, 27]   ταῦτ' ἐστὶ καὶ ἕτερα πλείονα,     παρίημι συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ
[1, 8]   τούτων πέντε μέν ἐστι Μωυσέως,     τούς τε νόμους περιέχει καὶ
[1, 21]   β, Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας ι,  Ἄββαρος   ἀρχιερεὺς μῆνας γ, Μύττυνος καὶ
[1, 21]   Ἐκνίβαλος Βασλήχου μῆνας β, Χέλβης  Ἀβδαίου   μῆνας ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας
[1, 18]   ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ. Μετὰ τοῦτον  Ἀβδάσταρτος   υἱὸς βιώσας ἔτη λθ ἐβασίλευσεν
[1, 21]   γ, Μύττυνος καὶ Γεράστρατος τοῦ  Ἀβδηλίμου   δικασταὶ ἔτη στιγμα, ὧν μεταξὺ
[1, 17]   τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὲ  Ἀβδήμουνόν   τινα Τύριον ἄνδρα τά τε
[1, 18]   πάλιν ἀνέστρεψεν. (Ἐπὶ τούτου ἦν  Ἀβδήμουνος   παῖς νεώτερος, ὃς ἀεὶ ἐνίκα
[1, 22]   ἡμῶν μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος δὲ  Ἀβδηρίτης,   ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ
[1, 18]   Εἴρωμον ταῦτά φησι· τελευτήσαντος δὲ  Ἀβιβάλου   διεδέξατο τὴν βασιλείαν αὐτοῦ
[1, 17]   ἱστορίαις γράφει τὸν τρόπον τοῦτον·  Ἀβιβάλου   τελευτήσαντος υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος
[1, 14]   Αἴγυπτον ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες  ἀβλαβεῖς   ἀπέλθωσι. (Τοὺς δὲ ἐπὶ ταῖς
[1, 27]   ἦν Μωυσῆς τὸν λαὸν  ἀγαγών,   ἀλλὰ πολλαῖς ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον,
[1, 22]   (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο μὲν  Ἀγαθαρχίδῃ   καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ, τοῖς δὲ
[1, 22]   αὐτὸς οἴεται, μνήμην πεποιημένον (ἡμῶν  Ἀγαθαρχίδην   ὀνομάσαι· διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ
[1, 22]   καὶ ἀπέθανεν. Ταῦτα προειπὼν  Ἀγαθαρχίδης   καὶ ἐπισκώπτων τῇ Στρατονίκῃ τὴν
[1, 12]   ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ  ἀγαθὴν   νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ
[1, 22]   τὰς νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας.  Ἄγαλμα   δὲ οὐκ ἔστιν οὐδὲ ἀνάθημα
[1, 34]   λεπροὺς βυθίσαι, ὡς τοῦ ἡλίου  ἀγανακτοῦντος   ἐπὶ τῇ τούτων ζωῇ, (καὶ
[1, 22]   καὶ τὸν ὄρνιθα πατάξας ἀπέκτεινεν.  Ἀγανακτούντων   δὲ τοῦ μάντεως καί τινων
[1, 7]   παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς ἄλλης  ἁγιστείας.   ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως,
[1, 31]   αὑτοῦ φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν τινας  ἁγνείας   καθαρμοὺς πηγαίων ὑδάτων λουτροῖς καὶ
[1, 22]   νύκτας καὶ τὰς ἡμέρας ἱερεῖς  ἁγνείας   τινὰς ἁγνεύοντες καὶ τὸ παράπαν
[1, 22]   τὰς ἡμέρας ἱερεῖς ἁγνείας τινὰς  ἁγνεύοντες   καὶ τὸ παράπαν οἶνον οὐ
[1, 34]   τούτων ζωῇ, (καὶ τὰ ἱερὰ  ἁγνίσαι   καὶ οὕτω τὴν γῆν καρποφορήσειν.
[1, 2]   οὖσαν τῶν γραμμάτων χρῆσιν ἐκείνους  ἀγνοεῖν.   (Ὅλως δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[1, 1]   τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν προσποιουμένοις  ἀγνοεῖν.   ~(Πρῶτον οὖν ἐπέρχεταί μοι πάνυ
[1, 10]   τῶν λεχθέντων πραχθέντων οὐδοτιοῦν  ἀγνοήσας.   (Πῶς οὖν οὐκ ἂν θρασεῖς
[1, 1]   ἐλέγξαι ψευδολογίαν, τῶν δὲ τὴν  ἄγνοιαν   ἐπανορθώσασθαι, διδάξαι δὲ πάντας, ὅσοι
[1, 9]   καὶ σιωπήσαντες, εἴ τι κατ'  ἄγνοιαν   χαριζόμενος μετέθηκα τῶν γεγονότων
[1, 14]   Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν Αἰγυπτιακῶν ὑπ'  ἀγνοίας   ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ τοίνυν
[1, 23]   ἀεὶ προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ  ἀγνοοῦντες   ἔνιοι τῶν συγγραφέων τὸ ἔθνος
[1, 22]   δὲ καὶ κατὰ πόλεις οὐκ  ἄγνωστον   ἡμῶν πάλαι τὸ ἔθνος, καὶ
[1, 14]   τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς δουλείαν  ἄγοντες.   Πέρας δὲ καὶ βασιλέα ἕνα
[1, 9]   σεμνότατος, αὐτὸς θαυμασιώτατος βασιλεὺς  Ἀγρίππας.   (Οὗτοι μὲν οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν,
[1, 22]   (συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν  ἄδειαν.   Ἔτι γε μὴν τῶν εἰς
[1, 15]   καὶ μῆνας ἑπτά. Τοῦ δὲ  ἀδελφὴ   Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ μῆνας ἐννέα.
[1, 18]   ἐπ' αὐτοῦ ἑβδόμῳ ἔτει  ἀδελφὴ   αὐτοῦ φυγοῦσα ἐν τῇ Λιβύῃ
[1, 20]   ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν  ἀδελφὴν   ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη βασιλεύσας
[1, 15]   ναυτικὴν ἔχων δύναμιν τὸν μὲν  ἀδελφὸν   Ἅρμαϊν ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου κατέστησεν
[1, 21]   δ. Τούτου τελευτήσαντος μετεπέμψαντο τὸν  ἀδελφὸν   αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 15]   πάντα καὶ ὅτι ἀντῆρεν  ἀδελφὸς   αὐτοῦ Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν
[1, 18]   (ἔτη ιβ. Μετὰ τοῦτον  ἀδελφὸς   αὐτοῦ Ἀσθάρυμος βιώσας ἔτη νη
[1, 15]   ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ  ἀδελφὸς   αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν
[1, 15]   μῆνα ἕνα. Τῆς δὲ Ῥάθωτις  ἀδελφὸς   ἐννέα. (Τ( οῦ δὲ Ἀκεγχήρης
[1, 15]   ἐν Αἰγύπτῳ πάντα τἄμπαλιν οἷς  ἀδελφὸς   παρῄνει μὴ ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν·
[1, 18]   θ. Οὗτος ἀπώλετο ὑπὸ τοῦ  ἀδελφοῦ   Φέλλητος, ὃς λαβὼν τὴν βασιλείαν
[1, 14]   Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺς  ἀδελφοὺς   εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο
[1, 15]   (διάδημα ἐφόρει καὶ ἀντῆρε τῷ  ἀδελφῷ.   δὲ τεταγμένος ἐπὶ τῶν
[1, 26]   ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι τῶν δύο  ἀδελφῶν   Σέθω καὶ Ἑρμαίου, ὧν τὸν
[1, 31]   ἀληθείας διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς  ἀδεσπότους   μύθους τραπόμενος συνέθηκεν αὐτοὺς
[1, 16]   ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν  ἀδεσπότως   μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ
[1, 15]   οἷς ἀδελφὸς παρῄνει μὴ ποιεῖν  ἀδεῶς   ἔπραττεν· καὶ γὰρ τὴν βασιλίδα
[1, 15]   βασιλίδα μητέρα τε τῶν τέκνων  ἀδικεῖν,   ἀπέχεσθαι δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[1, 35]   θεῶν καὶ τῆς πρὸς (ἀνθρώπους  ἀδικίας   κατὰ τὴν πορείαν. Εἴτε γὰρ
[1, 28]   Καὶ πῶς οὐ προέγνω τὸ  ἀδύνατον   αὐτοῦ τῆς ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ
[1, 33]   ἀληθείας μὲν γάρ τινος ὑποκειμένης  ἀδύνατον   ἦν διαφωνεῖν ἐπὶ τοσοῦτον, οἱ
[1, 2]   ἐξαλείφουσαι τὴν μνήμην τῶν γεγονότων,  ἀεὶ   δὲ καινοὺς καθιστάμενοι βίους τοῦ
[1, 18]   ἦν Ἀβδήμουνος παῖς νεώτερος, ὃς  ἀεὶ   ἐνίκα τὰ προβλήματα, ἐπέταττε
[1, 2]   δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν σοφωτάτων  (ἀεὶ   καθιεροῦσθαι. Τὸν δὲ περὶ τὴν
[1, 14]   αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες  ἀεὶ   καὶ μᾶλλον τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι
[1, 9]   φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος ἔχοντες  ἀεὶ   προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ μὲν
[1, 22]   καὶ τὴν πρὸς θεὸν εὐσέβειαν  ἀεὶ   προτιμῶσιν. ~(Ὅτι δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες
[1, 5]   ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν  ἀεὶ   τὸ ἐπάγγελμα, λόγων δὲ δύναμιν
[1, 4]   ἀναγραφάς, ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς  Ἀθηναίοις,   οὓς αὐτόχθονας εἶναι λέγουσιν καὶ
[1, 24]   ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος μὲν τὴν  Ἀθηναίων,   τὴν δὲ Λακεδαιμονίων Πολυκράτης,
[1, 28]   Αὔαριν δὲ καλουμένην. (Εἰς ἣν  ἀθροισθέντας   αὐτοὺς ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι τῶν
[1, 26]   περὶ πάντων (ἑαυτὸν ἀνελεῖν, ἐν  ἀθυμίᾳ   δὲ εἶναι τὸν βασιλέα. Κἄπειτα
[1, 8]   ἐν τρισὶ καὶ δέκα βιβλίοις·  αἱ   δὲ λοιπαὶ τέσσαρες ὕμνους εἰς
[1, 33]   ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν οὔτε πῶς  αἱ   εἴκοσι καὶ τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον
[1, 12]   ἐπιμιξίαις, ἀλλ' εἰσὶ μὲν ἡμῶν  αἱ   πόλεις μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι,
[1, 23]   ἐν τοῖς τόποις διατετριφώς· τοσοῦτον  αἱ   προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ
[1, 33]   οὐδὲ τίνες πόθεν ἦσαν  αἱ   τοσαῦται τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν
[1, 33]   οὔτε γὰρ πρότερον οἵτινες ἦσαν  αἱ   τριάκοντα καὶ ὀκτὼ μυριάδες εἶπεν
[1, 23]   εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος  αἵ   τε Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων καὶ
[1, 32]   καὶ Ἰώσηπον καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα,  Αἰγύπτια   δ' αὐτοῖς ὀνόματα εἶναι τῷ
[1, 26]   γὰρ Μανεθὼς οὗτος τὴν  Αἰγυπτιακὴν   ἱστορίαν ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων
[1, 32]   βούλομαι Χαιρήμονα· καὶ γὰρ οὗτος  Αἰγυπτιακὴν   φάσκων ἱστορίαν συγγράφειν καὶ προσθεὶς
[1, 14]   ἄλλῃ δέ τινι βίβλῳ τῶν  Αἰγυπτιακῶν   Μάνεθως τοῦτό φησιν τὸ ἔθνος
[1, 14]   Μάνεθως ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν  Αἰγυπτιακῶν   ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει. Παραθήσομαι
[1, 14]   πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει τῶν  Αἰγυπτιακῶν   ὑπ' ἀγνοίας ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ
[1, 29]   πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ γένος  Αἰγύπτιοι.   (Ἀλλὰ καὶ χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις
[1, 25]   εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο μὲν  Αἰγύπτιοι·   βουλόμενοι δ' ἐκείνοις τινὲς χαρίζεσθαι
[1, 22]   δὲ πάντων, φησί, Κόλχοι καὶ  Αἰγύπτιοι   καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς
[1, 31]   δὲ τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν μὲν  Αἰγύπτιοι   καὶ θεῖον νομίζουσι, βούλονται δὲ
[1, 12]   εὐθὺς ἐγνώσθησαν καὶ δι' ἐκείνων  Αἰγύπτιοι   καὶ πάντες, ἀφ' ὧν τὸν
[1, 31]   Μωσῆν· τὸ γὰρ ὕδωρ οἱ  Αἰγύπτιοι   μῶυυ καλοῦσιν. (Ἱκανῶς οὖν γεγονέναι
[1, 33]   τοῦ στρατοῦ μυριάδες εἴρηκεν εἴτε  Αἰγύπτιοι   τὸ γένος εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες,
[1, 35]   κατὰ τὴν πορείαν. Εἴτε γὰρ  Αἰγύπτιοι   τὸ γένος ἦσαν, οὐκ ἂν
[1, 27]   προσηγορεύθη Μωυσῆς. ~(Ἃ μὲν οὖν  Αἰγύπτιοι   φέρουσι περὶ τῶν Ἰουδαίων ταῦτ'
[1, 13]   δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν ἅπαντες  (Αἰγύπτιοι,   Φοινίκων δὲ Τύριοι. Περὶ μέντοι
[1, 13]   (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι τοῦτο ποιεῖν·  Αἰγυπτίοις   γὰρ καὶ Φοίνιξι μάλιστα δὴ
[1, 16]   Μάνεθως οὐκ ἐκ τῶν παρ'  Αἰγυπτίοις   γραμμάτων, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν
[1, 14]   δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ'  Αἰγυπτίοις   γραμμάτων. Αὐτὰ μὲν οὖν οὐχ
[1, 16]   μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ τῶν παρ'  Αἰγυπτίοις   γραμμάτων, πρῶτον μὲν τὴν ἑτέρωθεν
[1, 26]   καὶ πλεῖστα ἄλλα μάλιστα τοῖς  Αἰγυπτίοις   ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν πολυχειρίᾳ τὰ
[1, 12]   πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ  Αἰγυπτίοις   μὲν τὰ παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα
[1, 26]   Αὐτὸς δὲ διαβὰς Τοῖς ἄλλοις  Αἰγυπτίοις   οὖσιν εἰς τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν
[1, 6]   ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι μὲν οὖν παρ'  Αἰγυπτίοις   τε καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων
[1, 2]   ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ μέντοι παρ'  Αἰγυπτίοις   τε καὶ Χαλδαίοις καὶ Φοίνιξιν,
[1, 22]   περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων μοῦνοι καὶ οὗτοι  Αἰγυπτίοισι   φαίνονται ποιοῦντες κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν
[1, 35]   καὶ παρεὶς ἐνύπνιον καὶ προφήτην  Αἰγύπτιον   εἰς Ἄμμωνος ἀπελήλυθεν περὶ τῶν
[1, 14]   Μάνεθως δ' ἦν τὸ γένος  Αἰγύπτιος   ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας,
[1, 27]   τε μὴ εἶναι τὸ γένος  Αἰγυπτίους,   ἀλλ' αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι
[1, 35]   γένος ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν  Αἰγυπτίους   αὐτοὺς ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ
[1, 33]   καὶ τὰ πρὸς τοὺς ἄλλους  Αἰγυπτίους   ἐκπολεμώσας τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι τὴν
[1, 29]   φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους ὄντας  Αἰγυπτίους   καὶ τούτων μάλιστα τοὺς ἱερέας
[1, 15]   τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς  Αἰγυπτίους   μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ τοῦ
[1, 14]   ποιμένας· τὸ γὰρ ὓκ πάλιν  Αἰγυπτιστὶ   καὶ τὸ ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους
[1, 14]   ἔφη πρὸς τὸν βασιλέα τῶν  Αἰγυπτίων   αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς
[1, 28]   λέγει, τὸν βασιλέα δὲ τῶν  Αἰγυπτίων   Ἀμένωφιν οὐκ οἰόμενον δεῖν θεομαχεῖν
[1, 14]   πάλιν οὐκ ἀλόγως ὑπὸ τῶν  Αἰγυπτίων   ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ πρόγονος ἡμῶν
[1, 26]   τῷ στόλῳ καὶ πλήθει τῶν  Αἰγυπτίων   ἀνήχθη· χάριτι γὰρ ἦν αὐτῷ
[1, 34]   γενέσθαι. (Βόχχοριν δὲ τὸν τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλέα εἰς Ἄμμωνος πέμψαι περὶ
[1, 26]   Αὔαριν. Ἀμένωφις δ' τῶν  Αἰγυπτίων   βασιλεὺς ὡς ἐπύθετο τὰ κατὰ
[1, 34]   λέγει γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεως τοῦ  Αἰγυπτίων   βασιλέως τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων
[1, 22]   ποιοῦντες κατὰ ταὐτά. Αὐτῶν δὲ  Αἰγυπτίων   καὶ Αἰθιόπων οὐκ (ἔχω εἰπεῖν
[1, 26]   προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος  Αἰγυπτίων   καὶ βουλευσάμενος μετὰ τῶν ἐν
[1, 2]   καὶ Θάλητα, πάντες συμφώνως ὁμολογοῦσιν  Αἰγυπτίων   καὶ Χαλδαίων γενομένους μαθητὰς ὀλίγα
[1, 23]   ἀπόδειξιν τῆς ἀρχαιότητος αἵ τε  Αἰγυπτίων   καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων ἀναγραφαὶ
[1, 26]   παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος  Αἰγυπτίων   λεπρῶν καὶ ἐπὶ ἄλλοις ἀρρωστήμασιν,
[1, 22]   Παλαιστίνῃ καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ'  Αἰγυπτίων   μεμαθηκέναι. (Σύριοι δὲ οἱ περὶ
[1, 26]   ὅπως ἐργάζοιντο καὶ τῶν ἄλλων  Αἰγυπτίων   οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ τινας
[1, 27]   οὐκ ἀνεμίχθησαν ἡμῖν ὕστερον τῶν  Αἰγυπτίων   οἱ τὰ σώματα λελωβημένοι, καὶ
[1, 26]   κατελθόντες σὺν τοῖς μιαροῖς τῶν  Αἰγυπτίων   οὕτως ἀνοσίως καὶ τοῖς ἀνθρώποις
[1, 33]   αὐτοὺς βασιλεὺς εἰς τὴν  Αἴγυπτον   ἀνάγειν οὐκ ἠθέλησεν, περὶ
[1, 22]   φιλανθρωπίαν τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς  Αἴγυπτον   αὐτῷ καὶ κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων
[1, 25]   τὴν ἀλήθειαν, οὔτε τὴν εἰς  Αἴγυπτον   ἄφιξιν ὡς ἐγένετο τῶν ἡμετέρων
[1, 32]   ἃς οὐ θέλειν εἰς τὴν  Αἴγυπτον   διακομίζειν· οἷς φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ
[1, 19]   Σύρων καὶ τῶν κατὰ τὴν  Αἴγυπτον   ἐθνῶν συντάξας τισὶ τῶν φίλων
[1, 14]   ἀπέγνω, ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα τὴν  Αἴγυπτον   ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς
[1, 26]   προγόνους πολλαῖς μυριάσιν ἐπὶ τὴν  Αἴγυπτον   ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων, εἶτ'
[1, 33]   μετ' ἐκείνων πάλιν εἰς τὴν  Αἴγυπτον   ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ τὸν Ἀμένωφιν
[1, 26]   (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ'  Αἴγυπτον.   Ἐπάξειν μὲν οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο
[1, 16]   μὲν τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς  Αἴγυπτον,   ἔπειτα δὲ τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν
[1, 28]   ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς πᾶσαν τὴν  Αἴγυπτον   καθέξειν. Εἶτα τοὺς μὲν ἐπελθεῖν
[1, 29]   ὑπακοῦσαι τοῖς ὑπισχνουμένοις, ὅτι τὴν  Αἴγυπτον   καθέξουσιν, ὥσπερ αὐτῶν οὐ σφόδρα
[1, 19]   τίνα τρόπον πέμψας ἐπὶ τὴν  Αἴγυπτον   καὶ ἐπὶ τὴν ἡμετέραν γῆν
[1, 22]   μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον εἰς  Αἴγυπτον   καὶ Φοινίκην (μετέστησαν διὰ τὴν
[1, 28]   ὧν αὐτῷ καθαρεῦσαι προείρητο τὴν  Αἴγυπτον,   οὐδὲ τότε τῆς χώρας ἐξήλασεν,
[1, 32]   μολυσμοὺς ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν  Αἴγυπτον,   παύσεσθαι τῆς πτοίας αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα
[1, 19]   Ναβουκοδρόσορος, καταστήσας τὰ κατὰ τὴν  Αἴγυπτον   πράγματα καὶ τὴν λοιπὴν χώραν
[1, 32]   οἷς φιλίαν συνθεμένους ἐπὶ τὴν  Αἴγυπτον   στρατεῦσαι. (Τὸν δὲ Ἀμένωφιν οὐχ
[1, 26]   Ἑρμαίου, ὧν τὸν μὲν Σέθων  Αἴγυπτον,   τὸν δὲ Ἕρμαιον Δαναὸν μετονομασθῆναί
[1, 28]   καὶ τὰ συμβησόμενα περὶ τὴν  Αἴγυπτον,   τῷ δὲ βασιλεῖ γεγραμμένην τὴν
[1, 14]   καὶ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς τὴν  Αἴγυπτον   ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος.
[1, 15]   ὅτι μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο  Αἴγυπτος,   Ἅρμαϊς δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ
[1, 15]   ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος  Αἴγυπτος·   λέγει γάρ, ὅτι μὲν
[1, 29]   Οὕτω γὰρ παντάπασίν ἐστιν  Αἴγυπτος   τοῖς ὁποθενδηποτοῦν ἐπιοῦσιν εὐάλωτος, (καὶ
[1, 16]   τριακοσίοις πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ τῆς  Αἰγύπτου   ἀπαλλαγέντες τὴν χώραν ταύτην ἐπῴκησαν
[1, 15]   Ἱεροσόλυμα ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἐξ  Αἰγύπτου   βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν μετὰ ταῦτα
[1, 14]   τῆς Θηβαίίδος καὶ τῆς ἄλλης  Αἰγύπτου   βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ τοὺς
[1, 15]   τεταγμένος ἐπὶ τῶν ἱερέων τῆς  Αἰγύπτου   γράψας βιβλίον ἔπεμψε τῷ Σεθώσει
[1, 14]   ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς  Αἰγύπτου   (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ
[1, 27]   αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς  Αἰγύπτου   καὶ πάλιν ἐξ αὐτῆς ἀπελθεῖν.
[1, 26]   βασιλέως ἐπὶ τῶν ὁρίων τῆς  Αἰγύπτου.   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν
[1, 29]   καὶ χώραν πολλὴν κρείττω τῆς  Αἰγύπτου   καρπούμενοι, διὰ τί ποτ' ἂν
[1, 26]   ὥς φησι, φυγεῖν ἐκ τῆς  Αἰγύπτου   καταγνωσθέντων. (Ἀμένωφιν γὰρ βασιλέα προσθεὶς
[1, 15]   μὲν ἀδελφὸν Ἅρμαϊν ἐπίτροπον τῆς  Αἰγύπτου   κατέστησεν καὶ πᾶσαν μὲν αὐτῷ
[1, 26]   τινες τοῖς μιαροῖς καὶ τῆς  Αἰγύπτου   κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη δεκατρία, μὴ
[1, 14]   ποιμένας ἐκ μὲν τῆς ἄλλης  Αἰγύπτου   πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ' εἰς
[1, 31]   τοὺς ἡμετέρους ἐξαγαγὼν ἐκ τῆς  Αἰγύπτου   πατέρας εἰς τὴν χώραν τὴν
[1, 33]   δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους ἐκ τῆς  Αἰγύπτου   περὶ Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ
[1, 29]   ἔμελλον; (Εἶτα κρατήσαντάς φησι τῆς  Αἰγύπτου   πολλὰ καὶ δεινὰ δρᾶν τοὺς
[1, 26]   τὰ σώματα λελωβημένους ἐκ τῆς  Αἰγύπτου   συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ πλήθους
[1, 19]   (Κρατῆσαι δέ φησι τὸν Βαβυλώνιον  Αἰγύπτου   Συρίας Φοινίκης Ἀραβίας πάντας ὑπερβαλόμενον
[1, 14]   εἴκοσι καὶ τεσσάρων ἀπὸ τῆς  Αἰγύπτου   (τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν διοδοιπορῆσαι.
[1, 30]   τὸν Μανεθῶν οὔτε ἐκ τῆς  Αἰγύπτου   τὸ γένος ἡμῶν ἐστιν οὔτε
[1, 15]   οὕτως· μετὰ τὸ ἐξελθεῖν ἐξ  Αἰγύπτου   τὸν λαὸν τῶν ποιμένων εἰς
[1, 28]   γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι τῆς  Αἰγύπτου   τοὺς λελωβημένους, δ' αὐτοὺς
[1, 26]   οὖν πρότερον ἔτεσιν ἀπελθεῖν ἐξ  Αἰγύπτου   τοὺς πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα
[1, 14]   ἐξ αὐτῶν γενομένους κρατῆσαι τῆς  Αἰγύπτου   φησὶν ἔτη πρὸς τοῖς πεντακοσίοις
[1, 34]   νοσηλείᾳ περιπεσόντων ἀκαρπίαν ἐν τῇ  Αἰγύπτῳ   γενέσθαι. (Βόχχοριν δὲ τὸν τῶν
[1, 26]   θεοὺς μήτε τῶν μάλιστα ἐν  Αἰγύπτῳ   θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων ἀπέχεσθαι μηδενός,
[1, 28]   θεοὺς προσκυνεῖν μήτε τῶν ἐπ'  Αἰγύπτῳ   θρησκευομένων ζῴων ἀπέχεσθαι, πάντα δὲ
[1, 7]   γάμους· (λέγω δὲ τοὺς ἐν  Αἰγύπτῳ   καὶ Βαβυλῶνι καὶ εἴ που
[1, 19]   τεταγμένος σατράπης ἔν τε  Αἰγύπτῳ   καὶ τοῖς περὶ τὴν Συρίαν
[1, 15]   γεγονότος Ἅρμαϊς καταλειφθεὶς ἐν  Αἰγύπτῳ   πάντα τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς παρῄνει
[1, 22]   Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς τὰ  αἰδοῖα.   Φοίνικες δὲ καὶ Σύριοι οἱ
[1, 22]   φησί, Κόλχοι καὶ Αἰγύπτιοι καὶ  Αἰθίοπες   περιτέμνονται ἀπ' ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα.
[1, 28]   οἰόμενον δεῖν θεομαχεῖν εἰς τὴν  Αἰθιοπίαν   εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ Ἆπιν
[1, 33]   καὶ συνεκπίπτει φυγὼν εἰς τὴν  Αἰθιοπίαν,   οὗτος δὲ πεποίηκεν αὐτὸν μετὰ
[1, 26]   μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα εὐθὺς εἰς  Αἰθιοπίαν   σὺν ἅπαντι τῷ στόλῳ καὶ
[1, 33]   δὲ τὸν Ἀμένωφιν εἰς τὴν  Αἰθιοπίαν.   (Τὸ δὲ δὴ γενναιότατον, οὐδὲ
[1, 26]   Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν  Αἰθιοπίαν   τοιαῦτα. Οἱ δὲ Σολυμῖται κατελθόντες
[1, 32]   ὑπομείναντα τὴν ἔφοδον αὐτῶν εἰς  Αἰθιοπίαν   φυγεῖν καταλιπόντα τὴν γυναῖκα ἔγκυον,
[1, 29]   Ἀμένωφιν οὔτε τὰς ἐκ τῆς  Αἰθιοπίας   ἐμβολὰς ὠχύρωσαν πολλὴν εἰς τοῦτο
[1, 28]   εἶναι τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ  Αἰθιοπίας   ἐπελθόντα μετὰ πολλῆς στρατιᾶς καὶ
[1, 32]   τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ τῆς  Αἰθιοπίας   καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα μὲν
[1, 27]   ταῦτα ἐπῆλθεν Ἀμένωφις ἀπὸ  Αἰθιοπίας   μετὰ μεγάλης δυνάμεως καὶ
[1, 26]   οὐχ ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον  Αἰθιοπικὸν   πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς παρ'
[1, 26]   ἦν αὐτῷ ὑποχείριος τῶν  Αἰθιόπων   βασιλεύς. (Ὃς ὑποδεξάμενος καὶ τοὺς
[1, 22]   ταὐτά. Αὐτῶν δὲ Αἰγυπτίων καὶ  Αἰθιόπων   οὐκ (ἔχω εἰπεῖν ὁπότεροι παρὰ
[1, 22]   ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ τούτων καὶ  αἰκίαις   καὶ θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα πάντων
[1, 17]   πέμψαι φασὶ πρὸς τὸν Εἴρωμον  αἰνίγματα   καὶ παρ' αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν,
[1, 17]   καὶ μὴ δυνηθέντα λῦσαι τὰ  αἰνίγματα   πολλὰ τῶν χρημάτων εἰς τὸ
[1, 24]   τὰς διαβολὰς καὶ τὰς λοιδορίας,  αἷς   κέχρηνταί τινες κατὰ τοῦ γένους
[1, 19]   τὸν (βίον ἔτη βεβασιλευκότι κα.  Αἰσθόμενος   δὲ μετ' οὐ πολὺ τὴν
[1, 20]   πᾶσαν ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Βαβυλωνίας.  (Αἰσθόμενος   δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ,
[1, 35]   ὅτι τοῖς μὲν ὕστερον γενομένοις  αἰσχύνην   τοὔνομα καὶ μῖσος ἔφερεν, αὐτοὶ
[1, 4]   τὴν καθ' αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν.  ~(Αἰτίαι   δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ
[1, 33]   ἔξωθεν ἥκοντες, ἀλλ' οὐδὲ τὴν  αἰτίαν   διεσάφησε, δι' ἣν αὐτοὺς
[1, 5]   δὲ πρὸς ταύτῃ θετέον ἐκείνην  αἰτίαν·   οἱ γὰρ ἐπὶ τὸ γράφειν
[1, 28]   λεγομένων ἐλέγχειν. ~(Πρώτην δὴ τὴν  αἰτίαν   τοῦ πλάσματος ὑποτίθεται καταγέλαστον·
[1, 1]   παρέξω. (Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς  αἰτίας   ἀποδοῦναι, δι' ἃς οὐ πολλοὶ
[1, 25]   ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν ἔξοδον ἀληθεύοντες.  Αἰτίας   δὲ πολλὰς ἔλαβον τοῦ μισεῖν
[1, 13]   ὑπ' ἐμοῦ νῦν εἰρημένας κομίζοντες  αἰτίας   καὶ μάρτυρας ἂν τοὺς πλησιοχώρους
[1, 23]   φθόνου τινὸς δι' ἄλλας  αἰτίας   οὐχ ὑγιεῖς τὴν μνήμην παρέλιπον,
[1, 12]   ὡς ἐκείνων αὐτοῖς χρωμένων ἐτόλμησαν.  (Αἴτιον   δὲ τοῦ μὲν μὴ γιγνώσκειν
[1, 14]   τὸν βίον οὕτως ἐκαλοῦντο ποιμένες.  (Αἰχμάλωτοί   τε πάλιν οὐκ ἀλόγως ὑπὸ
[1, 19]   τῆς πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς μὲν  αἰχμαλώτοις   παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας ἐν
[1, 14]   πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων  αἰχμάλωτον   εἶναι, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς εἰς
[1, 9]   ἐγενόμην δὲ παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς  αἰχμάλωτος   καί με διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς
[1, 7]   γυναῖκας. Οὐ γὰρ ἐπὶ τὰς  αἰχμαλώτους   γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς
[1, 14]   τῆς υυκ προσηγορίας, ἀλλὰ τοὐναντίον  αἰχμαλώτους   δηλοῦσθαι ποιμένας· τὸ γὰρ ὓκ
[1, 14]   τὸ ἔθνος τοὺς καλουμένους ποιμένας  αἰχμαλώτους   ἐν ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν βίβλοις
[1, 19]   τὴν λοιπὴν χώραν καὶ τοὺς  αἰχμαλώτους   Ἰουδαίων τε καὶ Φοινίκων καὶ
[1, 14]   Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ ἃκ δασυνόμενον  αἰχμαλώτους   ῥητῶς μηνύει. Καὶ τοῦτο μᾶλλον
[1, 8]   οὖν πολλοὶ πολλάκις ἑώρανται τῶν  αἰχμαλώτων   στρέβλας καὶ παντοίων θανάτων τρόπους
[1, 8]   τοῖς ἰδίοις γράμμασι· τοσούτου γὰρ  αἰῶνος   ἤδη παρῳχηκότος οὔτε προσθεῖναί τις
[1, 14]   ὓκ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ  ἃκ   δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει. Καὶ
[1, 34]   προσκαλεσάμενον κελεῦσαι ἐπιλογὴν ποιησαμένους τῶν  ἀκαθάρτων   τοῖς στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν
[1, 34]   Παμπόλλων δὲ ἀνθρώπων νοσηλείᾳ περιπεσόντων  ἀκαρπίαν   ἐν τῇ Αἰγύπτῳ γενέσθαι. (Βόχχοριν
[1, 34]   εἰς Ἄμμωνος πέμψαι περὶ τῆς  ἀκαρπίας   τοὺς μαντευσομένους, τὸν θεὸν δὲ
[1, 15]   μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ θυγάτηρ  Ἀκεγχερὴς   δώδεκα καὶ μῆνα ἕνα. Τῆς
[1, 15]   ἀδελφὸς ἐννέα. (Τ( οῦ δὲ  Ἀκεγχήρης   δώδεκα καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ
[1, 15]   καὶ μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ  Ἀκεγχήρης   ἕτερος δώδεκα καὶ μῆνας τρεῖς.
[1, 35]   εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποις  ἀκήρυκτον   ἄρασθαι τούτους, εἴπερ ἔπραττον ὡς
[1, 22]   νομίζομεν. (Τοιγαροῦν, φησί, καὶ κακῶς  ἀκούοντες   ὑπὸ τῶν ἀστυγειτόνων καὶ τῶν
[1, 22]   γάρ, ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν  ἀκοῦσαι   πάντες. (Οὐκοῦν, εἶπεν Ἀριστοτέλης,
[1, 19]   Βηρώσου τοῦτον ἔχοντα (τὸν τρόπον·  ἀκούσας   δ' πατὴρ αὐτοῦ Ναβοπαλάσαρος,
[1, 2]   τὸν Μιλήσιον καὶ τὸν Ἀργεῖον  Ἀκουσίλαον   καὶ μετὰ τοῦτον εἴ τινες
[1, 3]   ὅσα δὲ διορθοῦται τὸν Ἡσίοδον  Ἀκουσίλαος,   τίνα τρόπον Ἔφορος μὲν
[1, 3]   ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος  Ἀκουσιλάῳ   περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν, ὅσα
[1, 35]   γενναῖος ὑπὸ πολλῆς τοῦ λοιδορεῖν  ἀκρασίας   οὐ συνῆκεν, ὅτι ἱεροσυλεῖν οὐ
[1, 6]   ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται μετὰ πολλῆς  ἀκριβείας,   εἰ δὲ δεῖ θρασύτερον εἰπεῖν
[1, 7]   ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ μέγιστον τῆς  ἀκριβείας·   οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ παρ'
[1, 23]   γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ πάσης  ἀκριβείας   τοῖς ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν
[1, 7]   γένους ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ τὸ  ἀκριβὲς   ἀποσώζεται τοῖς ἱερεῦσι περὶ τοὺς
[1, 3]   ὑπό τινων κατηγορεῖται καίτοι δοκῶν  ἀκριβεστάτην   τὴν καθ' αὑτὸν ἱστορίαν συγγράφειν.
[1, 12]   Ἰβήρων οὕτως ἠγνόησαν οἱ δοκοῦντες  ἀκριβέστατοι   συγγραφεῖς, ὧν ἐστιν Ἔφορος, ὥστε
[1, 14]   ἐν ἄλλοις ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν  ἀκριβεστέραν.   ~(Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης
[1, 17]   ἄνδρα περὶ τὴν Φοινικικὴν ἱστορίαν  ἀκριβῆ   γεγονέναι πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν
[1, 8]   μὴ γενέσθαι τὴν τῶν προφητῶν  ἀκριβῆ   διαδοχήν. (Δῆλον δ' ἐστὶν ἔργῳ,
[1, 10]   ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι ταύτας πρότερον  ἀκριβῶς   παρηκολουθηκότα (τοῖς γεγονόσιν
[1, 3]   καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν  ἀκριβῶς   παραδιδόντας; τίς οὐ παρ'
[1, 26]   γε ἐπὶ τῶν ἄλλων βασιλέων  ἀκριβῶς   τὰ ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει
[1, 19]   ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς  ἀκρωρείαις   τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα τοὺς
[1, 9]   δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς  Ἀλεξανδρείας   Τίτῳ πρὸς τὴν Ἱεροσολύμων πολιορκίαν.
[1, 22]   τὸν Ἀντιγόνου τὸν ἐπικληθέντα Πολιορκητήν.  Ἀλέξανδρον   δὲ τεθνάναι πάντες ὁμολογοῦσιν ἐπὶ
[1, 22]   καὶ κατ' (ἐκεῖνον καὶ κατὰ  Ἀλέξανδρον   ἤκμαζεν ἡμῶν τὸ ἔθνος. Λέγει
[1, 22]   ὀλίγαι δὲ καὶ μετὰ τὸν  Ἀλεξάνδρου   θάνατον εἰς Αἴγυπτον καὶ Φοινίκην
[1, 22]   νόμων οὐκ ὀλίγα· φησὶ γάρ,  Ἀλεξάνδρου   ποτὲ ἐν Βαβυλῶνι γενομένου καὶ
[1, 22]   γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆς  Ἀλεξάνδρου   τελευτῆς, ἐπὶ δὲ ὀλυμπιάδος ἑβδόμης
[1, 22]   καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος,  Ἀλεξάνδρῳ   τῷ βασιλεῖ συνακμάσας καὶ Πτολεμαίῳ
[1, 22]   Ἔτι γε μὴν ὅτι καὶ  Ἀλεξάνδρῳ   τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ μετὰ
[1, 21]   ἔχει ταῖς ἡμετέραις βίβλοις τὴν  ἀλήθειαν·   γέγραπται γὰρ ἐν αὐταῖς, ὅτι
[1, 5]   γράφειν ὁρμήσαντες οὐ περὶ τὴν  ἀλήθειαν   ἐσπούδασαν, καίτοι τοῦτο πρόχειρόν ἐστιν
[1, 2]   καὶ παρὰ τούτων πυνθάνεσθαι τὴν  ἀλήθειαν,   ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[1, 25]   τινὲς χαρίζεσθαι παρατρέπειν ἐπεχείρησαν τὴν  ἀλήθειαν,   οὔτε τὴν εἰς Αἴγυπτον ἄφιξιν
[1, 23]   ἄξιοι, τῷ δὲ πρὸς τὴν  ἀλήθειαν   πάντως τι πάθος οὐκ εὔγνωμον
[1, 3]   μόνους ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τὴν  ἀλήθειαν   περὶ αὐτῶν ἀκριβῶς παραδιδόντας;
[1, 31]   ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ τῆς  ἀληθείας   διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς ἀδεσπότους
[1, 23]   καὶ Εὐπόλεμος οὐ πολὺ τῆς  ἀληθείας   διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ
[1, 10]   τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί μοι περὶ τῆς  ἀληθείας   ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν τοῖς τῶν
[1, 33]   τῶν εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν ψευδολογίαν·  ἀληθείας   μὲν γάρ τινος ὑποκειμένης ἀδύνατον
[1, 9]   οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς  ἀληθείας   προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ ἂν ὑποστειλάμενοι
[1, 23]   τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς μὲν  ἀληθείας   τῶν ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον,
[1, 9]   δέ μοι περιῆν θάρσος τῆς  ἀληθείας,   ὥστε πρώτους πάντων τοὺς αὐτοκράτορας
[1, 31]   μετάθεσιν οὐκ ἐναρμόζει, τὸ δ'  ἀληθὲς   ὄνομα δηλοῖ τὸν ἐκ τοῦ
[1, 5]   οὕτως ἐνόμιζον αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων  ἀληθέστατοι.   (Λόγων μὲν οὖν ἕνεκα καὶ
[1, 25]   (προγόνων ὁμολογοῦντες, οὔτε τὴν ἔξοδον  ἀληθεύοντες.   Αἰτίας δὲ πολλὰς ἔλαβον τοῦ
[1, 9]   τῶν αὐτῷ κατὰ μέρος γενομένων  ἀληθῆ   τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν
[1, 10]   δεῖ τὸν ἄλλοις παράδοσιν πράξεων  ἀληθινῶν   ὑπισχνούμενον αὐτὸν ἐπίστασθαι ταύτας πρότερον
[1, 5]   πράττοντες διατελοῦσι· τῆς μὲν γὰρ  ἀληθοῦς   ἐστι τεκμήριον ἱστορίας, εἰ περὶ
[1, 5]   καὶ τῆς περὶ τῶν ἀρχαίων  ἀληθοῦς   ἱστορίας καὶ μάλιστά γε τῆς
[1, 22]   εἰς ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ ὡς  ἀληθῶς   ἀνὴρ ἐκεῖνος πολλὰ τῶν
[1, 22]   (Καὶ μὴν οὐδὲ Ἡρόδοτος  Ἁλικαρνασεὺς   ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ ἔθνος, ἀλλὰ
[1, 22]   Ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν  ἅλις·   τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν
[1, 22]   (Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν βασιλεύς,  ἁλισκομένης   τῆς Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα,
[1, 33]   συντιθέντες οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν,  ἀλλ'   αὐτοῖς τὰ δόξαντα πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος
[1, 29]   Ἱεροσολύμων ἐλθόντας ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν,  ἀλλ'   αὐτοὺς ἐκείνους ὄντας Αἰγυπτίους καὶ
[1, 27]   μὴ εἶναι τὸ γένος Αἰγυπτίους,  ἀλλ'   αὐτοὺς ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς
[1, 20]   Ναβοννήδου οὐχ ὑπομείναντος τὴν πολιορκίαν,  ἀλλ'   ἐγχειρίσαντος αὑτὸν πρότερον, χρησάμενος Κῦρος
[1, 31]   τοῦ σώματος ἠκρωτηριασμένοις ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν,  ἀλλ'   εἰ καὶ μεταξύ τις ἱερώμενος
[1, 12]   πρὸς ἄλλους διὰ τούτων ἐπιμιξίαις,  ἀλλ'   εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ πόλεις
[1, 8]   οὔτε πλησίον τούτων πραττομένων προσελθόντες,  ἀλλ'   ἐκ παρακουσμάτων ὀλίγα συνθέντες τῷ
[1, 2]   τῶν παρ' αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν,  ἀλλ'   ἐν δημοσίαις ἀναγραφαῖς ὑπὸ τῶν
[1, 22]   μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς,  ἀλλ'   ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς
[1, 2]   μὴ ταῖς ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν,  ἀλλ'   ἐξ (αὐτῶν τὸ δίκαιον τῶν
[1, 35]   πρὸς τὸν ψευδόμενον οὕτως ἀναισχύντως;  Ἀλλ'   ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον
[1, 22]   οὐχ οἱ φαυλότατοι τῶν Ἑλλήνων,  ἀλλ'   οἱ ἐπὶ σοφίᾳ μάλιστα τεθαυμασμένοι,
[1, 23]   τοῦ βασιλέως τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν·  ἀλλ'   ὅμως Ἑκαταῖος μὲν καὶ βιβλίον
[1, 7]   οὐ μόνον ἐπ' αὐτῆς Ἰουδαίας,  ἀλλ'   ὅπου ποτὲ σύστημα τοῦ γένους
[1, 7]   θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ προσεδρεύοντας κατέστησαν,  ἀλλ'   ὅπως τὸ γένος (τῶν ἱερέων
[1, 29]   τε τὴν τοῦ μάντεως προαγόρευσιν,  ἀλλ'   ὅτε τῶν λιθοτομιῶν ἐξῆλθον καὶ
[1, 10]   τῶν αὐτοκρατόρων ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν λέγωσιν,  ἀλλ'   οὔ γε καὶ τοῖς ἡμετέροις
[1, 8]   ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων ὑπὲρ αὐτοῦ;  Ἀλλ'   οὐδ' ὑπὲρ τοῦ καὶ πάντα
[1, 4]   ἠμελήθη τὰ περὶ τὰς ἀναγραφάς,  ἀλλ'   οὐδὲ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς
[1, 3]   ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ πάντες.  (Ἀλλ'   οὐδὲ περὶ τῶν Σικελικῶν τοῖς
[1, 33]   τὸ γένος εἴτ' ἔξωθεν ἥκοντες,  ἀλλ'   οὐδὲ τὴν αἰτίαν διεσάφησε, δι'
[1, 31]   περὶ τῶν λεπρῶν οὕτως ἐνομοθέτησεν,  ἀλλ'   οὐδὲ τοῖς καὶ τὸ βραχύτατόν
[1, 28]   ἐνέβαλεν, ὥσπερ τῶν ἐργασομένων δεόμενος,  ἀλλ'   (οὐχὶ καθᾶραι τὴν χώραν προαιρούμενος.
[1, 12]   τούτοις γενομένων οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν,  ἀλλ'   ὀψέ ποτε καὶ μόλις αὐτῶν
[1, 23]   τῶν συγγραφέων τὸ ἔθνος ἡμῶν,  ἀλλ'   ὑπὸ φθόνου τινὸς δι'
[1, 16]   ἐκ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων,  ἀλλ'   ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν
[1, 3]   ὅτι μηδὲν βεβαίως εἰδότες συνέγραφον,  ἀλλ'   ὡς ἕκαστοι περὶ τῶν πραγμάτων
[1, 33]   λ (ταῖς περὶ τὸ Πηλούσιον.  Ἀλλὰ   γὰρ εὔηθες ἴσως ἂν εἴη
[1, 22]   οὐ δύνανται μεταπεισθῆναι τῇ διανοίᾳ,  ἀλλὰ   γεγυμνωμένως περὶ τούτων καὶ αἰκίαις
[1, 28]   οὐδὲ τότε τῆς χώρας ἐξήλασεν,  ἀλλὰ   δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἔδωκε πόλιν, ὥς
[1, 2]   γράμμασι τὴν αὐτοῦ ποίησιν καταλιπεῖν,  ἀλλὰ   διαμνημονευομένην ἐκ τῶν ᾀσμάτων ὕστερον
[1, 22]   οὐ μόνον ἠπίσταντο τοὺς Ἰουδαίους,  ἀλλὰ   καὶ ἐθαύμαζον ὅσοις αὐτῶν ἐντύχοιεν
[1, 22]   τὰ παρ' ἡμῖν δῆλός ἐστιν,  ἀλλὰ   καὶ ζηλωτὴς αὐτῶν ἐκ πλείστου
[1, 22]   μόνους τοὺς Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν,  ἀλλὰ   καὶ πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ
[1, 25]   αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία λέγειν,  ἀλλὰ   καὶ σφίσιν αὐτοῖς ἐναντία γράφοντες
[1, 22]   ἦν (οὐ τῇ διαλέκτῳ μόνον,  ἀλλὰ   καὶ τῇ ψυχῇ. Καὶ τότε
[1, 26]   οὐδὲ λυμαινόμενοι ξόανα θεῶν ἠρκοῦντο,  ἀλλὰ   καὶ τοῖς αὐτοῖς ὀπτανίοις τῶν
[1, 29]   ὠμωμόκεσαν οἱ τὸ γένος Αἰγύπτιοι.  (Ἀλλὰ   καὶ χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν
[1, 20]   ἀναγραφὴν ἀξιόπιστον ἡγητέον· οὐ μὴν  ἀλλὰ   κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν Φοινίκων
[1, 26]   τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν,  ἀλλὰ   μέλλειν θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας ἧκεν
[1, 31]   τε καὶ βλάβην νόμους συντιθεμένους;  Ἀλλὰ   μὴν καὶ τοὔνομα λίαν ἀπιθάνως
[1, 2]   Ἑλλάδα στρατείας τῷ χρόνῳ προύλαβον.  (Ἀλλὰ   μὴν καὶ τοὺς περὶ τῶν
[1, 33]   ἔτη σχεδὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν.  Ἀλλὰ   μὴν Ῥαμέσσης τοῦ
[1, 22]   γὰρ Ἰουδαία τοσαύτη πλῆθός (ἐστιν.  Ἀλλὰ   μὴν ὅτι καὶ τὴν πόλιν
[1, 8]   ἐν τοῖς γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας,  ἀλλὰ   μόνον τῶν προφητῶν τὰ μὲν
[1, 31]   πόλει μήτ' ἐν κώμῃ κατοικεῖν,  ἀλλὰ   μόνους περιπατεῖν κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια,
[1, 22]   τῷ Λάγου συγγενόμενος, οὐ παρέργως  ἀλλὰ   περὶ αὐτῶν Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον,
[1, 14]   ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος.  Ἀλλὰ   περὶ μὲν τούτων ἐν ἄλλοις
[1, 27]   Μωυσῆς τὸν λαὸν ἀγαγών,  ἀλλὰ   πολλαῖς ἐγεγόνει γενεαῖς πρότερον, ταῦτα
[1, 18]   περὶ τῶν προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύρηκεν.  ~(Ἀλλὰ   πρὸς τούτῳ παραθήσομαι καὶ Μένανδρον
[1, 28]   καινῆς αὐτῷ τέχνης οὐκ ἔδει.  (Ἀλλὰ   σοφὸς ἦν μάντις, δι'
[1, 22]   (παρατιθείς· ἔστι δὲ οὕτω γεγραμμένον·  ἀλλὰ   τὰ μὲν πολλὰ μακρὸν ἂν
[1, 34]   τινὶ εὐνοήσειν μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν  ἀλλὰ   τὰ χείρονα (θεῶν τε ναοὺς
[1, 7]   μηδὲ τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς,  ἀλλὰ   τὸ γένος ἐξετάζειν ἐκ τῶν
[1, 35]   βοηθείας δεομένους ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων,  ἀλλὰ   τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν,
[1, 14]   σημαίνεσθαι διὰ τῆς υυκ προσηγορίας,  ἀλλὰ   τοὐναντίον αἰχμαλώτους δηλοῦσθαι ποιμένας· τὸ
[1, 22]   Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν ἡμῶν τὸ ἔθνος,  ἀλλὰ   τρόπῳ τινὶ φαίνεται μεμνημένος· περὶ
[1, 4]   ἐπιμελεῖς, οὐδὲν τοιοῦτον εὑρίσκεται γενόμενον,  ἀλλὰ   τῶν δημοσίων γραμμάτων ἀρχαιοτάτους εἶναί
[1, 22]   αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος Ἰουδαῖος.  Ἀλλὰ   τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις·
[1, 26]   Τοιαῦτα δὲ νομοθετήσας καὶ πλεῖστα  ἄλλα   μάλιστα τοῖς Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα
[1, 34]   λεπροὺς ὄντας καὶ ψωροὺς καὶ  ἄλλα   νοσήματά τινα ἐχόντων εἰς τὰ
[1, 17]   τε προτεθέντα λῦσαι καὶ αὐτὸν  ἄλλα   προβαλεῖν, μὴ λύσαντα τὸν
[1, 26]   τόν τε Ἆπιν καὶ τὰ  ἄλλα   τὰ ἐκεῖσε μεταπεμφθέντα ἱερὰ ζῷα
[1, 15]   βασιλίδα βιαίως ἔσχεν καὶ ταῖς  ἄλλαις   παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος, πειθόμενος
[1, 23]   ὑπὸ φθόνου τινὸς δι'  ἄλλας   αἰτίας οὐχ ὑγιεῖς τὴν μνήμην
[1, 7]   μὴ πρὸς χρήματα μηδὲ τὰς  ἄλλας   ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ τὸ γένος
[1, 35]   ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως μετεβάλοντο, εἴτ'  ἀλλαχόθεν   ἦσαν, πάντως τινὲς ὑπῆρχον αὐτοῖς
[1, 14]   ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι. (Ἐν  ἄλλῃ   δέ τινι βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν
[1, 17]   σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ  ἀλλήλοις   ἀνταπέστελλον λύειν κελεύοντες, καὶ κρείττων
[1, 3]   οἱ τὰ περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες  ἀλλήλοις   κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί δεῖ λέγειν
[1, 5]   ψευδομένους ἐλέγξειν, πολλὴ πρὸς  ἀλλήλους   ἐγένετο διαφωνία τοῖς συγγραφεῦσι. (Δευτέραν
[1, 17]   τῶν (ἐπιστολῶν, ἃς ἐκεῖνοι πρὸς  ἀλλήλους   ἔγραψαν. Ὅτι δ' οὐ λόγος
[1, 3]   πλεῖον γοῦν διὰ τῶν βιβλίων  ἀλλήλους   ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα περὶ τῶν
[1, 25]   θεοὺς νομίζειν, ἰδίᾳ δὲ πρὸς  ἀλλήλους   ἐν ταῖς τιμαῖς αὐτῶν διαφέρονται.
[1, 17]   παρ' αὐτοῖς γενομένων καὶ πρὸς  ἀλλήλους   πραχθέντων μνήμης ἀξίων. (Ἐν οἷς
[1, 15]   καὶ πᾶσαν μὲν αὐτῷ τὴν  ἄλλην   βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν, μόνον δὲ
[1, 29]   τοῦτο παρασκευὴν ἔχοντες οὔτε τὴν  ἄλλην   ἡτοίμασαν δύναμιν, δὲ καὶ
[1, 7]   βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν τῆς  ἄλλης   ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ
[1, 14]   ἐκ τῆς Θηβαίίδος καὶ τῆς  ἄλλης   Αἰγύπτου βασιλέων γενέσθαι (φησὶν ἐπὶ
[1, 14]   τοὺς ποιμένας ἐκ μὲν τῆς  ἄλλης   Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ'
[1, 22]   χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε  ἄλλης   ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ' ἐν
[1, 7]   Βαβυλῶνι καὶ εἴ που τῆς  ἄλλης   οἰκουμένης τοῦ γένους τῶν ἱερέων
[1, 24]   μὲν διὰ φθόνον καὶ κακοήθειαν,  ἄλλοι   δὲ διὰ τοῦ καινολογεῖν μνήμης
[1, 5]   πόλεις τοὺς βασιλέας ἐπαινοῦντες·  ἄλλοι   δὲ ἐπὶ τὸ κατηγορεῖν τῶν
[1, 2]   καὶ μετὰ τοῦτον εἴ τινες  ἄλλοι   λέγονται γενέσθαι, βραχὺ τῆς Περσῶν
[1, 23]   καὶ Ζωπυρίων καὶ πολλοί τινες  ἄλλοι   τάχα, οὐ γὰρ ἔγωγε πᾶσιν
[1, 12]   μὴν οὐδὲ πρὸς λῃστείας, ὥσπερ  ἄλλοι   τινές, τὸ πλέον ἔχειν
[1, 26]   φίλον. Αὐτὸς δὲ διαβὰς Τοῖς  ἄλλοις   Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα μυριάδας
[1, 2]   ἀλήθειαν, ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς  ἄλλοις   ἀνθρώποις ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ ἐγὼ
[1, 26]   πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ ἐπὶ  ἄλλοις   ἀρρωστήμασιν, ὥς φησι, φυγεῖν ἐκ
[1, 11]   τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν παρ'  ἄλλοις   γραμμάτων παρέξω καὶ τοὺς βεβλασφημηκότας
[1, 4]   (Οὐ γὰρ μόνον παρὰ τοῖς  ἄλλοις   Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ τὰς
[1, 10]   ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὅτι δεῖ τὸν  ἄλλοις   παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον αὐτὸν
[1, 14]   Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν  ἄλλοις   ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ
[1, 17]   Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ Σολομὼν  ἄλλοις   τε πολλοῖς καὶ δὴ καὶ
[1, 14]   ἔτη καλούμενος Βηών. Μεθ' ὃν  ἄλλος   Ἀπαχνὰς ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη
[1, 22]   περὶ τῶν πραγμάτων, εἴπερ τις  ἄλλος,   ἔμπειρος. (Καίτοι, φησίν, οἱ πάντες
[1, 28]   Δία καὶ πρότερος αὐτοῦ βασιλεὺς  ἄλλος   ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο,
[1, 33]   ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ πρὸς τοὺς  ἄλλους   Αἰγυπτίους ἐκπολεμώσας τότε φησὶν ἐπικαλέσασθαι
[1, 12]   ἐμπορίαις χαίρομεν οὐδὲ ταῖς πρὸς  ἄλλους   διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ' εἰσὶ
[1, 27]   προδιαστειλάμενος ἐκεῖνο τῶν ὕστερον πρὸς  ἄλλους   λεχθησομένων ἕνεκα· δέδωκε γὰρ οὗτος
[1, 22]   δὲ συμβὰν πλὴν ἐκείνων τοὺς  ἄλλους   πάντας δεδίδαχε τηνικαῦτα φυγεῖν εἰς
[1, 34]   τῶν λεπρῶν καὶ ψωρῶν τοὺς  ἄλλους   συναθροισθέντας εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι
[1, 26]   τὰ καθ' ἑαυτὸν καὶ τοὺς  ἄλλους   τοὺς συνατιμασθέντας (δηλώσας ἠξίου συνεπιστρατεύειν
[1, 5]   τρόπον ἐν τούτῳ παρευδοκιμήσειν τοὺς  ἄλλους   ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς
[1, 7]   πολλάκις γεγονυιῶν (αὐταῖς τὴν πρὸς  ἀλλόφυλον   κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ μέγιστον
[1, 14]   αὐτοὺς Ἄραβας εἶναι. Ἐν δ'  ἄλλῳ   ἀντιγράφῳ οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ
[1, 26]   αὐτόν, ὅπως ἐργάζοιντο καὶ τῶν  ἄλλων   Αἰγυπτίων οἱ ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ
[1, 26]   τολμήσας, καίτοι γε ἐπὶ τῶν  ἄλλων   βασιλέων ἀκριβῶς τὰ ἔτη προστιθείς,
[1, 15]   ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ καὶ τῶν  ἄλλων   βασιλικῶν παλλακίδων. (Αὐτὸς δὲ ἐπὶ
[1, 24]   (περὶ τῶν προειρημένων καὶ περὶ  ἄλλων   βεβλασφήμηκεν. Μάλιστα δὲ τοῦτο ποιοῦσι
[1, 33]   ἑαυτῶν ἐληλεγμένους· τὸ γὰρ ὑπ'  ἄλλων   ἦν μετριώτερον. ~(Ἐπεισάξω δὲ τούτοις
[1, 26]   προσλαβόμενος μεθ' ἑαυτοῦ καὶ τῶν  ἄλλων   ἱερέων καὶ συμμεμιαμμένων ἔπεμψε πρέσβεις
[1, 28]   δὲ Ἆπιν καί τινα τῶν  ἄλλων   ἱερῶν ζῴων παρατεθεικέναι τοῖς ἱερεῦσι
[1, 12]   βούλεσθαι δοκεῖν τι πλέον τῶν  ἄλλων   ἱστορεῖν. Πῶς οὖν ἔτι θαυμάζειν
[1, 22]   δὲ τοῦ μάντεως καί τινων  ἄλλων   καὶ καταρωμένων αὐτῷ, τί μαίνεσθε,
[1, 22]   ὀμνύειν, ἐν οἷς μετά τινων  ἄλλων   καὶ τὸν καλούμενον ὅρκον κορβὰν
[1, 26]   ἀπό τε λεπρῶν καὶ τῶν  ἄλλων   μιαρῶν ἀνθρώπων τὴν χώραν ἅπασαν
[1, 34]   περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ τῶν  ἄλλων   τὰ δοχθέντα ποιοῦντας διὰ τῆς
[1, 19]   πολλὴν ὁμολογίαν καὶ περὶ τῶν  ἄλλων   τοῖς ἡμετέροις γράμμασι. (Μάρτυς δὲ
[1, 22]   βαδίζοντος συνηκολούθει τις μετὰ τῶν  ἄλλων   τῶν παραπεμπόντων ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων
[1, 3]   γεγράφθαι. ~(Πῶς οὖν οὐκ ἔστιν  ἄλογον   τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας ὡς μόνους
[1, 29]   πλῆθος. (Ἐκεῖνο μέντοι πῶς οὐκ  ἄλογον,   τῶν μὲν οἰκείων αὐτοῖς καὶ
[1, 25]   νενομισμένην, ὅσον θεοῦ φύσις ζῴων  ἀλόγων   διέστηκε. (Κοινὸν μὲν γὰρ αὐτοῖς
[1, 17]   (Ἀνεγράφη δὲ παρ' ἐκείνοις οὐκ  ἀλόγως   τοῦ ναοῦ κατασκευὴ τοῦ
[1, 14]   ποιμένες. (Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ  ἀλόγως   ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ
[1, 22]   οὐδὲ φύτευμα παντελῶς οὐδὲν οἷον  ἀλσῶδες   τι τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ'
[1, 22]   δὲ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ φιλόσοφος  ἅμα   καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος,
[1, 12]   Ἡρόδοτος οὔτε Θουκυδίδης οὔτε τῶν  ἅμα   τούτοις γενομένων οὐδὲ εἷς ἐμνημόνευκεν,
[1, 29]   δῆλον ὅτι οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ  ἀμαχεὶ   στρατοπέδῳ διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν οὖν
[1, 14]   τὴν χώραν ἐστράτευσαν καὶ ῥᾳδίως  ἀμαχητὶ   ταύτην κατὰ κράτος εἷλον, (καὶ
[1, 15]   τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς δὲ  ἀμαχητὶ   φόβῳ δὲ τῆς πολλῆς δυνάμεως
[1, 8]   πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν.  (Ἀμέλει   καὶ περὶ τοῦ γενομένου νῦν
[1, 32]   ὕπνους Ἶσις ἐφάνη τῷ  Ἀμενώφει   μεμφομένη αὐτόν, ὅτι τὸ ἱερὸν
[1, 26]   τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ  Ἀμενώφει   πατρὸς δὲ Πάπιος ὄντι, θείας
[1, 26]   πρὸς φυλακὴν ἐπέταξε τοῖς παρ'  (Ἀμενώφεως   τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῶν ὁρίων
[1, 26]   οὐ μετρίως συνεχύθη τῆς (παρὰ  Ἀμενώφεως   τοῦ Παάπιος μνησθεὶς προδηλώσεως. Καὶ
[1, 26]   φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰγύπτου καταγνωσθέντων.  (Ἀμένωφιν   γὰρ βασιλέα προσθεὶς ψευδὲς ὄνομα
[1, 33]   Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος μὲν  Ἀμένωφιν   εἶναι λέγει τὸν προειπόντα τῷ
[1, 33]   Αἴγυπτον ἐμβαλεῖν, φεύγειν δὲ τὸν  Ἀμένωφιν   εἰς τὴν Αἰθιοπίαν. (Τὸ δὲ
[1, 26]   πατέρας ἡμῶν ὡμολογηκὼς εἶτα τὸν  Ἀμένωφιν   εἰσποιήσας ἐμβόλιμον βασιλέα φησὶν τοῦτον
[1, 32]   εἴκοσι μυριάδας καὶ τὸν πατέρα  Ἀμένωφιν   ἐκ τῆς Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ
[1, 26]   φησὶ λέπρᾳ συγκεχυμένους. Τὸν δὲ  Ἀμένωφιν   ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν καὶ μαντικὸν
[1, 32]   τοῦ βασιλέως ὅπερ Μανεθὼς  Ἀμένωφιν   καὶ τὸν υἱὸν (αὐτοῦ Ῥαμεσσήν,
[1, 28]   τὸν βασιλέα δὲ τῶν Αἰγυπτίων  Ἀμένωφιν   οὐκ οἰόμενον δεῖν θεομαχεῖν εἰς
[1, 29]   κρατοῦντες αὐτὴν ζῆν πυνθανόμενοι τὸν  Ἀμένωφιν   οὔτε τὰς ἐκ τῆς Αἰθιοπίας
[1, 32]   τὴν Αἴγυπτον στρατεῦσαι. (Τὸν δὲ  Ἀμένωφιν   οὐχ ὑπομείναντα τὴν ἔφοδον αὐτῶν
[1, 26]   πόλεμον ἑτοίμους γίνεσθαι τὸν πρὸς  Ἀμένωφιν   (τὸν βασιλέα. Αὐτὸς δὲ προσλαβόμενος
[1, 28]   Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν ἔτει τὸν  Ἀμένωφιν,   τοσοῦτον γὰρ αὐτῷ χρόνον εἶναι
[1, 32]   μυριάσι τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ  Ἀμενώφιος,   ἃς οὐ θέλειν εἰς τὴν
[1, 33]   μυριάδας ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ  Ἀμενώφιος   καὶ μετ' ἐκείνων πάλιν εἰς
[1, 29]   εἴρηκεν, ὡς παῖς τοῦ  Ἀμενώφιος   τριάκοντα μυριάδας ἔχων εἰς τὸ
[1, 33]   μὴν Ῥαμέσσης τοῦ  Ἀμενώφιος   υἱὸς κατὰ μὲν τὸν Μανεθὼν
[1, 27]   ὅτι μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν  Ἀμένωφις   ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης δυνάμεως
[1, 26]   οὐ πολὺ ἧκον εἰς Αὔαριν.  Ἀμένωφις   δ' τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς
[1, 15]   καὶ μῆνας δύο. Τοῦ δὲ  Ἀμένωφις   δεκαεννέα καὶ (μῆνας ἕξ. Τοῦ
[1, 15]   Χέβρων ἔτη δεκατρία. Μεθ' ὃν  Ἀμένωφις   εἴκοσι καὶ μῆνας ἑπτά. Τοῦ
[1, 28]   καταγέλαστον· βασιλεὺς γάρ φησιν  Ἀμένωφις   ἐπεθύμησε τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους;
[1, 29]   Αἰγύπτιοι. (Ἀλλὰ καὶ χρόνοις ὕστερον  Ἀμένωφις   ἐπελθὼν ἐνίκησε μάχῃ καὶ κτείνων
[1, 15]   καὶ μῆνας ὀκτώ. Τοῦ δ'  Ἀμένωφις   τριάκοντα καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ
[1, 15]   μῆνας ἑπτά. Τοῦ δὲ ἀδελφὴ  Ἀμεσσὴς   εἰκοσιὲν καὶ μῆνας ἐννέα. Τῆς
[1, 7]   ὅπως τὸ γένος (τῶν ἱερέων  ἄμικτον   καὶ καθαρὸν διαμενεῖ προυνόησαν. Δεῖ
[1, 35]   ἐνύπνιον καὶ προφήτην Αἰγύπτιον εἰς  Ἄμμωνος   ἀπελήλυθεν περὶ τῶν ψωρῶν καὶ
[1, 34]   τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα εἰς  Ἄμμωνος   πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς
[1, 2]   πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν τοῦ μηδὲν  ἄμνηστον   τῶν παρ' αὐτοῖς πραττομένων παραλιπεῖν,
[1, 33]   εἶναι ἐκ τῶν εἰρημένων τὴν  ἀμφοῖν   ψευδολογίαν· ἀληθείας μὲν γάρ τινος
[1, 22]   οὗ βωμός ἐστι καὶ λυχνίον  ἀμφότερα   χρυσᾶ (δύο τάλαντα τὴν ὁλκήν.
[1, 10]   πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ μάλιστα περὶ  ἀμφοτέρας   νομίζω πεποιηκέναι τὰς πραγματείας· τὴν
[1, 22]   περὶ τῆς ἡμετέρας πορείας ἡμῖν  ἄν   τι ὑγιὲς ἀπήγγελλεν; Εἰ γὰρ
[1, 13]   μάλιστα δὴ χρήσομαι μάρτυσιν, οὐκ  ἄν   τινος ὡς ψευδῆ τὴν μαρτυρίαν
[1, 35]   τίνων, διὰ τί δὲ τοιούτους  ἂν   αὐτοῖς ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους περὶ
[1, 29]   αὐτοῦ καὶ χώραν ἔλαβον, πάντως  ἂν   γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς αὐτόν. Εἰ
[1, 22]   αὐτοῦ μένῃ προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν,  ἂν   δ' ἀναστὰς εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται
[1, 29]   ἰδίᾳ μὲν ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ  ἂν   δὲ πρὸς ἅπαντας ἤραντο πόλεμον,
[1, 2]   ἐκείνου τοῦ χρόνου δύναιτό τις  ἂν   δεῖξαι σωζομένην ἀναγραφὴν οὔτ' ἐν
[1, 28]   τι χεῖρον ἔδει παθεῖν οὐδ'  ἂν   ἑαυτὸν ἔσπευδεν. (Τὸ δὲ δὴ
[1, 33]   Πηλούσιον. Ἀλλὰ γὰρ εὔηθες ἴσως  ἂν   εἴη διὰ πλειόνων ἐλέγχειν τοὺς
[1, 22]   ἀλλὰ τὰ μὲν πολλὰ μακρὸν  ἂν   εἴη λέγειν, ὅσα δ' ἔχει
[1, 3]   λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι. (Περίεργος δ'  ἂν   εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον
[1, 22]   μόνοις Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ' ὡς  ἂν   εἴποι τις ἐκ τῆς Ἑβραίων
[1, 2]   καὶ χθὲς καὶ πρῴην, ὡς  ἂν   εἴποι τις, εὕροι γεγονότα, λέγω
[1, 29]   τοῖς ἀνθρώποις πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ  ἂν   εἰς τοὺς αὐτῶν θεοὺς πολεμεῖν
[1, 35]   Αἰγύπτιοι τὸ γένος ἦσαν, οὐκ  ἂν   ἐκ τῶν πατρίων ἐθῶν οὕτω
[1, 29]   Αἰγύπτου καρπούμενοι, διὰ τί ποτ'  ἂν   ἐχθροῖς μὲν πάλαι τὰ δὲ
[1, 22]   εἰς τὸν τόπον τοῦτον οὐκ  ἂν   ἦλθε φοβούμενος, (μὴ τοξεύσας αὐτὸν
[1, 10]   οὐδοτιοῦν ἀγνοήσας. (Πῶς οὖν οὐκ  ἂν   θρασεῖς τις ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί
[1, 4]   τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ μὲν ἴσως  ἂν   καὶ ἕτεραι τοῖς βουλομένοις ζητεῖν
[1, 29]   ἀπόρως κακῶς ἔπραττον, ἴσως  ἂν   καὶ παρεβάλλοντο, πόλιν δὲ κατοικοῦντες
[1, 13]   αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ πάντως  ἂν   κατεγέλων αὐτὰς οἶμαι τὰς ὑπ'
[1, 13]   Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ τοῦτο δυναίμην  ἂν   λέγειν, ἐπεὶ καὶ τοῦ γένους
[1, 34]   παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν ἄχρι  ἂν   ὅτου ἔλθωσιν εἰς τόπους οἰκουμένους,
[1, 22]   κορβὰν καταριθμεῖ. Παρ' οὐδενὶ δ'  ἂν   οὗτος εὑρεθείη πλὴν μόνοις Ἰουδαίοις,
[1, 34]   τε ναοὺς καὶ βωμούς, οἷς  ἂν   περιτύχωσιν, ἀνατρέπειν. Συναινεσάντων δὲ τῶν
[1, 22]   τοῦ νόμου παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα  ἂν   τοῖς ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς περὶ (τῶν
[1, 13]   εἰρημένας κομίζοντες αἰτίας καὶ μάρτυρας  ἂν   τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς αὐτῶν
[1, 3]   τίς οὐ παρ' αὐτῶν  ἂν   τῶν συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι
[1, 8]   μετὰ τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ τίς  ἂν   ὑπομείνειεν Ἑλλήνων ὑπὲρ αὐτοῦ; Ἀλλ'
[1, 9]   τῆς ἀληθείας προύστην ἐπιμελῶς, οὐκ  ἂν   ὑποστειλάμενοι καὶ σιωπήσαντες, εἴ τι
[1, 4]   καὶ ἕτεραι τοῖς βουλομένοις ζητεῖν  ἂν   φανεῖεν, ἐγὼ δὲ δυσὶ ταῖς
[1, 17]   πόλει καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν ἐκόσμησεν,  ἀναβὰς   δὲ εἰς τὸν Λίβανον ὑλοτόμησεν
[1, 19]   νῦν ἤδη τὰ παρὰ Χαλδαίοις  ἀναγεγραμμένα   καὶ ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν, ἅπερ
[1, 17]   ἐπὶ τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν  ἀναγεγραμμένα   περὶ τοῦ γένους ἡμῶν καὶ
[1, 20]   σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρώσου λεγομένοις  ἀναγέγραπται   περὶ τοῦ τῶν Βαβυλωνίων βασιλέως,
[1, 33]   βασιλεὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον  ἀνάγειν   οὐκ ἠθέλησεν, περὶ τῶν
[1, 11]   παρέτυχον. ~(Περὶ μὲν οὖν τούτων  ἀναγκαίαν   ἐποιησάμην τὴν παρέκβασιν ἐπισημήνασθαι βουλόμενος
[1, 12]   κατὰ τούτους παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον  ἀναγκαιότατον   παντὸς τοῦ βίου πεποιημένοι. (Προσούσης
[1, 8]   ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ  ἀναγκαίως,   ἅτε μήτε τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου
[1, 19]   καὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος καὶ  ἀναγκάσας   πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς
[1, 34]   τὰ ἱερὰ καθᾶραι ἀπ' ἀνθρώπων  ἀνάγνων   καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα αὐτοὺς ἐκ
[1, 23]   Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων καὶ Φοινίκων  ἀναγραφαὶ   (πρὸς ἐκείναις τε τοσοῦτοι τῶν
[1, 26]   (μέχρι μὲν τούτων ἠκολούθησε ταῖς  ἀναγραφαῖς.   Ἔπειτα δὲ δοὺς ἐξουσίαν αὑτῷ
[1, 13]   τὴν συγγένειαν ἐν ταῖς αὐτῶν  ἀναγραφαῖς   Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ τὰς
[1, 22]   τῶν ἀπιστούντων μὲν τοῖς βαρβάροις  ἀναγραφαῖς   μόνοις δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν
[1, 31]   συνεξεληλαμένον. (Δείκνυται δ' ἐν ταῖς  ἀναγραφαῖς   ὀκτωκαίδεκα σὺν τοῖς πεντακοσίοις πρότερον
[1, 31]   ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις  ἀναγραφαῖς   οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας διημάρτανεν,
[1, 13]   τῷ μηθὲν ἐν ταῖς ἡμετέραις  ἀναγραφαῖς   περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ
[1, 19]   Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν  ἀναγραφαῖς   περί τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ
[1, 7]   ἐκ πατρὸς εἰσὶν ἐν ταῖς  ἀναγραφαῖς.   Τοῖς δὲ τῶν εἰρημένων ὁτιοῦν
[1, 2]   πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις  ἀναγραφαῖς   ὑπὸ τῶν σοφωτάτων (ἀεὶ καθιεροῦσθαι.
[1, 25]   ὥστ' οὐδὲ ταῖς ἀρχαίαις αὐτῶν  ἀναγραφαῖς   ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ
[1, 4]   Ἕλλησιν ἠμελήθη τὰ περὶ τὰς  ἀναγραφάς,   ἀλλ' οὐδὲ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις,
[1, 6]   ἄνωθεν χρόνων τὴν περὶ τὰς  ἀναγραφὰς   ἐπιμέλειαν ὅπου μὲν οἱ ἱερεῖς
[1, 6]   τῶν εἰρημένων ἐποιήσαντο περὶ τὰς  ἀναγραφὰς   ἐπιμέλειαν τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς
[1, 8]   νόμους καὶ τὰς μετὰ τούτων  ἀναγραφάς.   (Ὃ τίς ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων
[1, 21]   δὲ καὶ τὰς τῶν Φοινίκων  ἀναγραφάς·   οὐ γὰρ παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων
[1, 2]   τὰ περὶ τὰς τῶν νόμων  ἀναγραφάς·   πάντων δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι
[1, 4]   γίνεσθαι περὶ τῶν ἑκάστοτε πραττομένων  ἀναγραφὰς   τοῦτο μάλιστα δὴ καὶ τὴν
[1, 11]   ἐστιν περὶ τῶν παλαιῶν  ἀναγραφὴ   τοῖς βαρβάροις μᾶλλον τοῖς
[1, 20]   ταῦτα τὴν μὲν τῶν Χαλδαίων  ἀναγραφὴν   ἀξιόπιστον ἡγητέον· οὐ μὴν ἀλλὰ
[1, 9]   κατὰ μέρος γενομένων ἀληθῆ τὴν  ἀναγραφὴν   ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι
[1, 2]   δύναιτό τις ἂν δεῖξαι σωζομένην  ἀναγραφὴν   οὔτ' ἐν ἱεροῖς οὔτ' ἐν
[1, 8]   τοῦ παντὸς ἔχοντα χρόνου τὴν  ἀναγραφήν,   τὰ δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων
[1, 5]   ~(Ἅτε δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης  ἀναγραφῆς,   καὶ τοὺς μαθεῖν βουλομένους
[1, 22]   Ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔστιν οὐδὲ  ἀνάθημα   τὸ παράπαν οὐδὲ φύτευμα παντελῶς
[1, 17]   συνῆψε τῇ πόλει καὶ χρυσοῖς  ἀναθήμασιν   ἐκόσμησεν, ἀναβὰς δὲ εἰς τὸν
[1, 2]   ἐν ἱεροῖς οὔτ' ἐν δημοσίοις  ἀναθήμασιν,   ὅπου γε καὶ περὶ τῶν
[1, 8]   τῷ τῆς ἱστορίας ὀνόματι λίαν  ἀναιδῶς   ἐνεπαροίνησαν. ~(Ἐγὼ δὲ καὶ περὶ
[1, 20]   ἔτη β. Μετὰ δὲ τὸ  ἀναιρεθῆναι   τοῦτον διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν
[1, 29]   δὲ καὶ μέχρι τῆς Συρίας  ἀναιρῶν,   φησίν, αὐτοὺς ἠκολούθησε διὰ τῆς
[1, 35]   λέγοι πρὸς τὸν ψευδόμενον οὕτως  ἀναισχύντως;   Ἀλλ' ἐπειδὴ σύμμετρον ἤδη τὸ
[1, 22]   τὸ τοῦ Βήλου πεπτωκὸς ἱερὸν  ἀνακαθᾶραι   καὶ πᾶσιν αὐτοῦ τοῖς στρατιώταις
[1, 19]   δυνάμεως καὶ τῆς λοιπῆς ὠφελείας  ἀνακομίζειν   εἰς τὴν Βαβυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας
[1, 26]   νομίσας παλινδρομήσας ἧκεν εἰς Μέμφιν  ἀναλαβών   τε τόν τε Ἆπιν καὶ
[1, 19]   (Ἐν δὲ τοῖς βασιλείοις τούτοις  ἀναλήμματα   λίθινα ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας καὶ τὴν
[1, 26]   μηδενός, πάντα δὲ θύειν καὶ  (ἀναλοῦν,   συνάπτεσθαι δὲ μηδενὶ πλὴν τῶν
[1, 17]   τῶν χρημάτων εἰς τὸ ἐπιζήμιον  ἀναλῶσαι.   Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον
[1, 26]   τῶν Ἰουδαίων λόγους ἀπιθάνους παρενέβαλεν,  ἀναμῖξαι   βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος Αἰγυπτίων λεπρῶν
[1, 21]   καὶ Τυρίων, ὡμολογημένη δὲ καὶ  ἀναντίρρητος   περὶ τῶν εἰρημένων μοι
[1, 22]   ὁλκήν. Ἐπὶ τούτων φῶς ἐστιν  ἀναπόσβεστον   καὶ τὰς νύκτας καὶ τὰς
[1, 22]   πολλὰς μὲν γὰρ ἡμῶν, φησίν,  ἀνασπάστους   εἰς Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν
[1, 22]   προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ'  ἀναστὰς   εἰς τοὔμπροσθεν πέτηται προάγειν, ἐὰν
[1, 19]   βασίλεια ἐχόμενα ἐκείνων, ὑπὲρ ὧν  ἀνάστημα   καὶ τὴν λοιπὴν πολυτέλειαν μακρὸν
[1, 19]   πάντα τὸν παρ' ἡμῶν λαὸν  ἀναστήσας   εἰς Βαβυλῶνα μετῴκισεν, συνέβη δὲ
[1, 19]   γνώριμος δὲ τοῖς περὶ παιδείαν  ἀναστρεφομένοις,   ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας καὶ
[1, 19]   δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν  ἀναστρέφοντας   ἐπὶ τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο
[1, 4]   ταῖς λεχθησομέναις τὴν μεγίστην ἰσχὺν  ἀνατίθημι,   καὶ προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν
[1, 12]   θάλατταν καὶ τὴν πρὸς ταῖς  ἀνατολαῖς   καὶ πρὸς τὴν ἑσπέριον κατοικοῦντες
[1, 17]   Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ πρὸς  ἀνατολὰς   μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν καὶ
[1, 15]   καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰς πρὸς  ἀνατολὰς   πόλεις τε καὶ χώρας καταστρεφόμενος.
[1, 14]   Μάλιστα δὲ καὶ τὰ πρὸς  ἀνατολὴν   ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων ποτὲ
[1, 26]   λιθοτομίας τὰς ἐν τῷ πρὸς  ἀνατολὴν   μέρει τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν,
[1, 14]   καὶ παραδόξως ἐκ τῶν πρὸς  ἀνατολὴν   μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος ἄσημοι
[1, 14]   πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην μὲν πρὸς  ἀνατολὴν   τοῦ Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην δ'
[1, 34]   καὶ βωμούς, οἷς ἂν περιτύχωσιν,  ἀνατρέπειν.   Συναινεσάντων δὲ τῶν ἄλλων τὰ
[1, 22]   προάγειν, ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν  ἀναχωρεῖν   αὖθις, σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ
[1, 22]   ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς  ἄνδρα   Δημήτριον, Σελεύκου δὲ γαμεῖν αὐτὴν
[1, 31]   περὶ Μωυσέως. Τοῦτον δὲ τὸν  ἄνδρα   θαυμαστὸν μὲν Αἰγύπτιοι καὶ θεῖον
[1, 17]   Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι μάρτυρα Δῖον  ἄνδρα   περὶ τὴν Φοινικικὴν ἱστορίαν ἀκριβῆ
[1, 17]   Εἶτα δὲ Ἀβδήμουνόν τινα Τύριον  ἄνδρα   τά τε προτεθέντα λῦσαι καὶ
[1, 26]   ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν καὶ μαντικὸν  ἄνδρα,   ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν τε καὶ
[1, 9]   πολλοῖς δὲ τῶν ἡμετέρων ἐπίπρασκον,  ἀνδράσι   καὶ τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας μετεσχηκόσιν,
[1, 20]   προειρημένον βασιλέα τῶν Βαβυλωνίων Ἡρακλέους  ἀνδρείᾳ   καὶ μεγέθει πράξεων διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι
[1, 22]   καὶ θαυμάσιον καρτερίαν τοῦ Ἰουδαίου  ἀνδρὸς   ἐν τῇ διαίτῃ καὶ σωφροσύνην
[1, 22]   δ' αὐτὸς παρατυχεῖν φησιν ὑπ'  ἀνδρὸς   Ἰουδαίου κατὰ τὴν στρατείαν γενομένοις,
[1, 22]   τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ περί τινος  ἀνδρὸς   Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν, αὐτῷ τε
[1, 22]   Πάλιν δὲ τοῦ προειρημένου μνημονεύων  ἀνδρός   οὗτος, φησίν, ἄνθρωπος τετευχὼς
[1, 32]   τεκεῖν παῖδα ὄνομα Ῥαμέσσην, ὃν  ἀνδρωθέντα   ἐκδιῶξαι τοὺς Ἰουδαίους εἰς τὴν
[1, 1]   περὶ τὴν ἀρχαιολογίαν συγγραφῆς, κράτιστε  ἀνδρῶν   Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις αὐτῇ πεποιηκέναι
[1, 32]   ἐὰν τῶν τοὺς μολυσμοὺς ἐχόντων  ἀνδρῶν   καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆς
[1, 22]   παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ περὶ πλήθους  ἀνδρῶν   καὶ περὶ τῆς τοῦ νεὼ
[1, 26]   Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα μυριάδας  ἀνδρῶν   μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσας
[1, 12]   πολλὰς τῆς χώρας ἐχούσης μυριάδας  ἀνδρῶν   οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο Φοίνικες
[1, 14]   εἰς εἴκοσι καὶ τέσσαρας μυριάδας  ἀνδρῶν   προφυλακήν. (Ἔνθα δὲ κατὰ θέρειαν
[1, 26]   πάντες προθύμως εἰς κ μυριάδας  ἀνδρῶν   συνεξώρμησαν καὶ μετ' οὐ πολὺ
[1, 23]   (Οἱ πολλοὶ δὲ τῶν εἰρημένων  ἀνδρῶν   τῆς μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ
[1, 22]   μεθ' ἑαυτοῦ τήν τε διαφορὰν  ἀνέγνω   πᾶσαν αὐτοῖς· εἶχεν γὰρ (τὴν
[1, 17]   ὀκτὼ τοῦ κτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα.  (Ἀνεγράφη   δὲ παρ' ἐκείνοις οὐκ ἀλόγως
[1, 14]   οὐκ ἀλόγως ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων  ἀνεγράφησαν,   ἐπειδήπερ πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος
[1, 9]   στρατόπεδον τὸ Ῥωμαίων ὁρῶν ἐπιμελῶς  ἀνέγραφον   καὶ τὰ παρὰ τῶν αὐτομόλων
[1, 20]   καὶ δυσάλωτον φανῆναι τὴν πόλιν  (ἀνέζευξεν   ἐπὶ Βορσίππων ἐκπολιορκήσων τὸν Ναβόννηδον.
[1, 18]   τὸν ἐν τοῖς τοῦ Διὸς  ἀνέθηκεν,   ἐπί τε ὕλην ξύλων ἀπελθὼν
[1, 18]   η βιώσας ἔτη ν. Τοῦτον  ἀνεῖλεν   Εἰθώβαλος τῆς Ἀστάρτης ἱερεύς,
[1, 26]   δὲ καταλιπόντα περὶ πάντων (ἑαυτὸν  ἀνελεῖν,   ἐν ἀθυμίᾳ δὲ εἶναι τὸν
[1, 28]   δὲ τὸν μὲν μάντιν αὑτὸν  ἀνελεῖν   τὴν ὀργὴν τῶν θεῶν προορώμενον
[1, 27]   αὐτῆς ἀπελθεῖν. Ὅτι δ' οὐκ  ἀνεμίχθησαν   ἡμῖν ὕστερον τῶν Αἰγυπτίων οἱ
[1, 30]   ἐστιν οὔτε τῶν ἐκεῖθέν τινες  ἀνεμίχθησαν·   τῶν γὰρ λεπρῶν καὶ νοσούντων
[1, 26]   εἷς τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων,  ἀνενεγκεῖν   δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν
[1, 12]   μὴ γιγνώσκειν τἀληθὲς τὸ λίαν  ἀνεπίμικτον,   τοῦ δὲ γράφειν ψευδῆ τὸ
[1, 18]   οὓς καὶ ὑποτάξας ἑαυτῷ πάλιν  ἀνέστρεψεν.   (Ἐπὶ τούτου ἦν Ἀβδήμουνος παῖς
[1, 22]   τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς  ἀνέστρεψεν   βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς Ἀντιοχείας
[1, 22]   Λέγεται γὰρ ὡς ἀληθῶς  ἀνὴρ   ἐκεῖνος πολλὰ τῶν παρὰ Ἰουδαίοις
[1, 22]   στάσιν. δὲ αὐτὸς οὗτος  ἀνὴρ   καὶ τὸ μέγεθος τῆς χώρας
[1, 22]   καὶ τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν Ἕρμιππος  ἀνὴρ   περὶ πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής. Λέγει
[1, 14]   δ' ἦν τὸ γένος Αἰγύπτιος  ἀνὴρ   τῆς Ἑλληνικῆς μετεσχηκὼς παιδείας, ὡς
[1, 22]   μνημονεῦσαι. Ἑκαταῖος δὲ Ἀβδηρίτης,  ἀνὴρ   φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς
[1, 19]   γράμμασι. (Μάρτυς δὲ τούτων Βηρῶσος  ἀνὴρ   Χαλδαῖος μὲν τὸ γένος, γνώριμος
[1, 20]   τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος αὐτοῦ Νηριγλισάρου  ἀνῃρέθη   βασιλεύσας ἔτη β. Μετὰ δὲ
[1, 26]   στόλῳ καὶ πλήθει τῶν Αἰγυπτίων  ἀνήχθη·   χάριτι γὰρ ἦν αὐτῷ ὑποχείριος
[1, 26]   ἔσχεν χώρα τῶν πρὸς  ἀνθρωπίνην   τροφὴν ἐπιτηδείων, καὶ πόλεις καὶ
[1, 22]   παραδεδομένην ὑπόνοιαν, ἡνίκα ἂν τοῖς  ἀνθρωπίνοις   λογισμοῖς περὶ (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν.
[1, 8]   νόμους περιέχει καὶ τὴν ἀπ'  ἀνθρωπογονίας   παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ τελευτῆς·
[1, 10]   παρέλιπον. ~(Φαῦλοι δέ τινες  ἄνθρωποι   διαβάλλειν μου τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν
[1, 25]   Κοῦφοι δὲ καὶ ἀνόητοι παντάπασιν  ἄνθρωποι   κακῶς ἐξ ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν
[1, 22]   εἰ καὶ σωτηρίας καὶ πατρίδος  ἄνθρωποί   τινες νόμων φυλακὴν καὶ τὴν
[1, 14]   ἐκ τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν  ἄνθρωποι   τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες ἐπὶ
[1, 35]   εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον  ἀνθρώποις   ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτους, εἴπερ ἔπραττον
[1, 2]   ἡμῖν δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις  ἀνθρώποις   ἀπιστεῖν· πᾶν γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον
[1, 29]   ὄντες. Ὅμως δὲ καὶ τοῖς  ἀνθρώποις   πολεμεῖν διεγνωκότες οὐκ ἂν εἰς
[1, 26]   Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ τοῖς  ἀνθρώποις   προσηνέχθησαν, ὥστε τὴν τῶν προειρημένων
[1, 8]   εἰς τὸν θεὸν καὶ τοῖς  ἀνθρώποις   ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ
[1, 22]   βαρβάρων ἄριστος. Οὗτος οὖν  ἄνθρωπος   διαβαδιζόντων πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν
[1, 22]   παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους  ἄνθρωπος   ἐντυγχάνει ἡμῖν τε καί τισιν
[1, 22]   αὐτὴν καλοῦσιν. (Οὗτος οὖν  ἄνθρωπος   ἐπιξενούμενός τε πολλοῖς κἀκ τῶν
[1, 22]   ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα Μοσόλλαμος,  ἄνθρωπος   ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος καὶ
[1, 22]   μνημονεύων ἀνδρός οὗτος, φησίν,  ἄνθρωπος   τετευχὼς τῆς τιμῆς ταύτης καὶ
[1, 22]   φησίν, Ἐζεκίας ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων,  ἄνθρωπος   τὴν μὲν ἡλικίαν ὡς ἑξηκονταὲξ
[1, 4]   ὀλίγῳ πρότερον τῆς Πεισιστράτου τυραννίδος  ἀνθρώπου   γεγονότος. (Περὶ μὲν γὰρ Ἀρκάδων
[1, 35]   περὶ θεῶν καὶ τῆς πρὸς  (ἀνθρώπους   ἀδικίας κατὰ τὴν πορείαν. Εἴτε
[1, 34]   οἰκουμένην χώραν καὶ τούς τε  ἀνθρώπους   ὑβρίζοντας καὶ τὰ ἱερὰ συλῶντας
[1, 34]   ἐρεῖν τὰ ἱερὰ καθᾶραι ἀπ'  ἀνθρώπων   ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα αὐτοὺς
[1, 22]   μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ τῶν  ἀνθρώπων   ἀντὶ τοῦ φυλάττειν τὴν πόλιν
[1, 14]   καλουμένῃ πόλιν οἰκοδομησαμένους τοσαύταις μυριάσιν  ἀνθρώπων   ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι. (Ἐν
[1, 23]   διατετριφώς· τοσοῦτον αἱ προαιρέσεις τῶν  ἀνθρώπων   διήνεγκαν. Τῷ μὲν γὰρ ἐδόξαμεν
[1, 19]   τῆς ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν  ἀνθρώπων   καθάπερ Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν καὶ
[1, 33]   εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα μυριάδας  ἀνθρώπων   καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος καὶ
[1, 22]   οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι  ἀνθρώπων   μοῦνοι καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται
[1, 34]   καταφεύγοντας μεταιτεῖν τροφήν. Παμπόλλων δὲ  ἀνθρώπων   νοσηλείᾳ περιπεσόντων ἀκαρπίαν ἐν τῇ
[1, 22]   τὴν περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι μὲν  ἀνθρώπων   περὶ δώδεκα (μυριάδες, καλοῦσι δ'
[1, 22]   τόπων ἐγκρατής, καὶ πολλοὶ τῶν  ἀνθρώπων   πυνθανόμενοι τὴν ἠπιότητα καὶ φιλανθρωπίαν
[1, 26]   λεπρῶν καὶ τῶν ἄλλων μιαρῶν  ἀνθρώπων   τὴν χώραν ἅπασαν ποιήσειεν. (Ἡσθέντα
[1, 34]   οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς μήτε  ἀνθρώπων   τινὶ εὐνοήσειν μήτε ἄριστα συμβουλεύσειν
[1, 28]   Ἱεροσολυμίτας ἐπελθόντας τάς τε πόλεις  ἀνιστάναι   καὶ τὰ ἱερὰ κατακαίειν καὶ
[1, 25]   αὐτῶν διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ καὶ  ἀνόητοι   παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ ἀρχῆς
[1, 24]   νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν τοῖς  ἀνοήτοις   ταύτης οὐ διαμαρτάνουσι τῆς ἐλπίδος,
[1, 22]   μέγας καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ  ἀνόητος,   ἔτι δὲ καὶ λέγειν δυνατὸς
[1, 31]   οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν  ἀνοήτως   ἀπὸ τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι
[1, 22]   φυλάττειν τὴν πόλιν διατηρούντων τὴν  ἄνοιαν,   μὲν πατρὶς εἰλήφει δεσπότην
[1, 35]   κακῶς, παρὰ πάντων βοηθείας δεομένους  ἄνοιαν   οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου
[1, 25]   ἐφθόνησαν. Εἰς τοσοῦτον γὰρ ἦλθον  ἀνοίας   καὶ μικροψυχίας ἔνιοι τῶν παρ'
[1, 20]   Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο δὲ πάλιν  ἀνοικοδομεῖσθαι   Κύρου τῆς Ἀσίας τὴν βασιλείαν
[1, 19]   βασιλείοις τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ  ἀνοικοδομήσας   καὶ τὴν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην
[1, 20]   Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων  ἀνόμως   καὶ ἀσελγῶς ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ
[1, 26]   τοῖς μιαροῖς τῶν Αἰγυπτίων οὕτως  ἀνοσίως   καὶ τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν, ὥστε
[1, 10]   ἂν θρασεῖς τις ἡγήσαιτο τοὺς  ἀνταγωνίζεσθαί   μοι περὶ τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας,
[1, 17]   συνῆγεν ἐπιθυμία· προβλήματα γὰρ ἀλλήλοις  ἀνταπέστελλον   λύειν κελεύοντες, καὶ κρείττων ἐν
[1, 17]   Λίβανος, εἰς τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν.  Ἀντεδωρήσατο   δὲ αὐτῷ Σολομὼν ἄλλοις
[1, 28]   προηπίστατο; (Πῶς δὲ οὐκ εὐθὺς  ἀντεῖπεν   τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺς θεοὺς
[1, 14]   τούτου οὐκ οἶδ' ὅπως θεὸς  ἀντέπνευσεν   καὶ παραδόξως ἐκ τῶν πρὸς
[1, 9]   παρ' ἡμῖν Γαλιλαίων ὀνομαζομένων ἕως  ἀντέχειν   δυνατὸν ἦν, ἐγενόμην δὲ παρὰ
[1, 15]   τῶν φίλων (διάδημα ἐφόρει καὶ  ἀντῆρε   τῷ ἀδελφῷ. δὲ τεταγμένος
[1, 15]   δηλῶν αὐτῷ πάντα καὶ ὅτι  ἀντῆρεν   ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα
[1, 22]   τῆς δυνάμεως καὶ τῶν ἀνθρώπων  ἀντὶ   τοῦ φυλάττειν τὴν πόλιν διατηρούντων
[1, 22]   κατὰ Γάζαν μάχῃ Δημήτριον τὸν  Ἀντιγόνου   τὸν ἐπικληθέντα Πολιορκητήν. Ἀλέξανδρον δὲ
[1, 23]   Ἑκαταίῳ χρόνον, φίλος δ' ὢν  Ἀντιγόνου   τοῦ βασιλέως τὴν Συρίαν (ἐπετρόπευεν·
[1, 14]   Ἄραβας εἶναι. Ἐν δ' ἄλλῳ  ἀντιγράφῳ   οὐ βασιλεῖς σημαίνεσθαι διὰ τῆς
[1, 13]   βασκαίνοντες ἔχωσιν τῆς πρὸς ἡμᾶς  ἀντιλογίας.   ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν
[1, 22]   στρατείαν αὐτοῦ τὰ περὶ τὴν  Ἀντιόχειαν   ἐνεωτέρισεν. (Εἶθ' ὡς ἀνέστρεψεν
[1, 22]   ἀνέστρεψεν βασιλεύς, ἁλισκομένης τῆς  Ἀντιοχείας   εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ
[1, 3]   περὶ τῶν Σικελικῶν τοῖς περὶ  Ἀντίοχον   καὶ Φίλιστον Καλλίαν Τίμαιος
[1, 7]   κατάσχοι, καθάπερ ἤδη γέγονεν πολλάκις  Ἀντιόχου   τε τοῦ Ἐπιφανοῦς εἰς τὴν
[1, 10]   γε καὶ τοῖς ἡμετέροις τῶν  ἀντιπολεμούντων   πράγμασι παρέτυχον. ~(Περὶ μὲν οὖν
[1, 29]   ἠκολούθησε διὰ τῆς ψάμμου τῆς  ἀνύδρου,   δῆλον ὅτι οὐ ῥᾴδιον οὐδὲ
[1, 29]   δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ μὲν  ἄνω   ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ πρὸς
[1, 14]   τῇ Μέμφιδι κατεγίνετο τήν τε  ἄνω   καὶ κάτω χώραν δασμολογῶν καὶ
[1, 22]   ἐπιξενούμενός τε πολλοῖς κἀκ τῶν  ἄνω   τόπων εἰς τοὺς ἐπιθαλαττίους ὑποκαταβαίνων
[1, 26]   πόλις κατὰ τὴν θεολογίαν  ἄνωθεν   Τυφώνιος. (Οἱ δὲ εἰς ταύτην
[1, 6]   τε καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ μακροτάτων  ἄνωθεν   χρόνων τὴν περὶ τὰς ἀναγραφὰς
[1, 12]   αἱ πόλεις μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης  ἀνῳκισμέναι,   χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην
[1, 8]   μόνον τῶν προφητῶν τὰ μὲν  ἀνωτάτω   καὶ παλαιότατα κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν
[1, 14]   λέγων ὀρθῶς· καὶ γὰρ τοῖς  ἀνωτάτω   προγόνοις ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν πάτριον
[1, 12]   γνωριμώτεροι κατέστησαν, οἱ δὲ ταύτης  (ἀνωτέρω   τὰς οἰκήσεις ἔχοντες ἐπὶ πλεῖστον
[1, 23]   ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας εἶναι μνήμης  ἄξιοι,   τῷ δὲ πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[1, 19]   αὐτῆς τῆς πλίνθου. (Καὶ τειχίσας  ἀξιολόγως   τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας
[1, 22]   ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο μὲν Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος  ἄξιον   δοκεῖ, τοῖς δὲ μὴ μετὰ
[1, 22]   ἐξετάζουσι φαίνεται μέγα καὶ πολλῶν  ἄξιον   ἐγκωμίων, εἰ καὶ σωτηρίας καὶ
[1, 23]   τῆς ἀληθείας διήμαρτον. Οἷς συγγιγνώσκειν  ἄξιον·   οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς μετὰ
[1, 20]   τὴν μὲν τῶν Χαλδαίων ἀναγραφὴν  ἀξιόπιστον   ἡγητέον· οὐ μὴν ἀλλὰ κἀν
[1, 1]   ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι τοῖς  ἀξιοπιστοτάτοις   εἶναι περὶ πάσης ἀρχαιολογίας ὑπὸ
[1, 12]   τινές, τὸ πλέον ἔχειν  ἀξιοῦν   πολεμοῦντες ἐτράπησαν ἡμῶν οἱ πατέρες
[1, 13]   βιοτεύειν προῃρημένον; ~(Φέρε τοίνυν ἡμᾶς  ἀξιοῦν   τεκμηρίῳ χρῆσθαι περὶ τῶν Ἑλλήνων,
[1, 17]   αἰνίγματα καὶ παρ' αὐτοῦ λαβεῖν  ἀξιοῦν,   τὸν δὲ μὴ δυνηθέντα διακρῖναι
[1, 22]   τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν  ἀξιοῦντος   (ἠρώτησε, διὰ τί προσμένουσι. Δείξαντος
[1, 22]   μόνοις δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν  ἀξιούντων   ἀποπληρῶσαι τὴν ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν
[1, 26]   ὡς χρόνος ἱκανὸς διῆλθεν ταλαιπωρούντων,  ἀξιωθεὶς   βασιλεύς, ἵνα πρὸς κατάλυσιν
[1, 24]   δὲ διὰ τοῦ καινολογεῖν μνήμης  ἀξιωθήσεσθαι   νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν τοῖς
[1, 22]   ὡς ἑξηκονταὲξ ἐτῶν, τῷ δ'  ἀξιώματι   τῷ παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις μέγας
[1, 17]   καὶ πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων μνήμης  ἀξίων.   (Ἐν οἷς γέγραπται, ὅτι
[1, 8]   τε νόμους περιέχει καὶ τὴν  ἀπ'   ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι τῆς αὐτοῦ
[1, 34]   δὲ ἐρεῖν τὰ ἱερὰ καθᾶραι  ἀπ'   ἀνθρώπων ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα
[1, 22]   καὶ Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται  ἀπ'   ἀρχῆς τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ
[1, 2]   σεμνύνονται μαθεῖν. Οὐ μὴν οὐδὲ  ἀπ'   ἐκείνου τοῦ χρόνου δύναιτό τις
[1, 22]   ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν τοῖς τῶν  ἀπαγγελιῶν   διδασκάλοις. Λέγε, εἶπεν Ὑπεροχίδης,
[1, 9]   καὶ τὰ παρὰ τῶν αὐτομόλων  ἀπαγγελλόμενα   μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς
[1, 25]   ἐδυνάστευσαν ἡμῶν οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν  ἀπαλλαγέντες   ἐπὶ τὴν οἰκείαν πάλιν εὐδαιμόνησαν,
[1, 16]   πρόσθεν ἔτεσιν ἐκ τῆς Αἰγύπτου  ἀπαλλαγέντες   τὴν χώραν ταύτην ἐπῴκησαν
[1, 16]   Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ τὴν ἐκεῖθεν  ἀπαλλαγὴν   οὕτως ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις, ὡς
[1, 33]   αὐτοὺς (ἐπικουρίαν, δὲ Χαιρήμων  ἀπαλλαττομένους   ἐκ τῆς Αἰγύπτου περὶ Πηλούσιον
[1, 2]   μὲν γὰρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν  ἅπαντα   νέα καὶ χθὲς καὶ πρῴην,
[1, 22]   ἀφικνουμένων νεὼς καὶ βωμοὺς κατασκευασάντων  ἅπαντα   ταῦτα κατέσκαπτον, καὶ τῶν μὲν
[1, 14]   τόπῳ. Τοῦτόν φησιν Μάνεθως  ἅπαντα   τείχει τε μεγάλῳ καὶ ἰσχυρῷ
[1, 29]   ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ πρὸς  ἅπαντας   ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστας
[1, 15]   Ἀσσυρίους τε καὶ Μήδους στρατεύσας  ἅπαντας   τοὺς μὲν δόρατι, τοὺς δὲ
[1, 13]   ἡμᾶς δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ μὲν  ἅπαντες   (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι. Περὶ
[1, 6]   κοινῶν ἔργων παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν  ἅπαντες,   ἐάσειν μοι δοκῶ. Περὶ δὲ
[1, 9]   βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι μὲν οὖν  ἅπαντες   ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς ἀληθείας προύστην
[1, 23]   κοινῶς μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος  ἅπαντες   μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς τὰ νῦν
[1, 12]   Πόντον ἐγνώσθη πλεόντων. (Ὅλως γὰρ  ἅπαντες   οἱ παρὰ τὴν θάλατταν καὶ
[1, 2]   τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ τόπους  ἅπαντες   οἰκοῦσιν ἥκιστα ταῖς ἐκ τοῦ
[1, 5]   ἱστορίας, εἰ περὶ τῶν αὐτῶν  ἅπαντες   ταὐτὰ καὶ λέγοιεν καὶ γράφοιεν.
[1, 20]   δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ,  ἀπαντήσας   μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος,
[1, 26]   ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς πολεμίοις  ἀπαντήσας   οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ μέλλειν θεομαχεῖν
[1, 26]   ζῷα εὐθὺς εἰς Αἰθιοπίαν σὺν  ἅπαντι   τῷ στόλῳ καὶ πλήθει τῶν
[1, 1]   ἱστοριογράφων μνήμης ἠξιῶσθαι, (περὶ τούτων  ἁπάντων   ᾠήθην δεῖν γράψαι συντόμως τῶν
[1, 22]   καὶ θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα πάντων  ἀπαντῶσι   μὴ ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια. Παρέχεται
[1, 20]   τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίκην  ἅπασαν   ἐκεῖνος κατεστρέψατο. (Περὶ τούτων γοῦν
[1, 14]   ποιμένας, ὅπως τήν τε κτῆσιν  ἅπασαν   ἔχωσιν ἐν ὀχυρῷ καὶ τὴν
[1, 26]   ἄλλων μιαρῶν ἀνθρώπων τὴν χώραν  ἅπασαν   ποιήσειεν. (Ἡσθέντα δὲ τὸν βασιλέα
[1, 9]   ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν (αὐτὸς  ἅπασι   παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν γὰρ τῶν
[1, 14]   καλούμενος Βηών. Μεθ' ὃν ἄλλος  Ἀπαχνὰς   ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ
[1, 28]   αὐτοῦ τῆς ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ  ἀπέβη.   Τίνα δὲ καὶ λόγον εἶχε
[1, 14]   τείχεσιν· ἐπεὶ δὲ τὴν πολιορκίαν  ἀπέγνω,   ποιήσασθαι συμβάσεις, ἵνα τὴν Αἴγυπτον
[1, 22]   ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ  ἀπέθανεν.   Ταῦτα προειπὼν Ἀγαθαρχίδης καὶ
[1, 22]   αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ  ἀπειθῶμεν   τοῖς τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις. Λέγε,
[1, 31]   δῆλός ἐστι· τοῖς γὰρ λεπρῶσιν  ἀπείρηκε   μήτε μένειν ἐν πόλει μήτ'
[1, 22]   ἔβαλε καὶ τὸν ὄρνιθα πατάξας  ἀπέκτεινεν.   Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ μάντεως καί
[1, 26]   πρέσβεις πρὸς τοὺς ὑπὸ Τεθμώσεως  ἀπελαθέντας   ποιμένας εἰς πόλιν τὴν καλουμένην
[1, 35]   καὶ προφήτην Αἰγύπτιον εἰς Ἄμμωνος  ἀπελήλυθεν   περὶ τῶν ψωρῶν καὶ λεπρῶν
[1, 26]   ξστιγμα. (Τοσούτοις οὖν πρότερον ἔτεσιν  ἀπελθεῖν   ἐξ Αἰγύπτου τοὺς πατέρας ἡμῶν
[1, 27]   Αἰγύπτου καὶ πάλιν ἐξ αὐτῆς  ἀπελθεῖν.   Ὅτι δ' οὐκ ἀνεμίχθησαν ἡμῖν
[1, 18]   ἀνέθηκεν, ἐπί τε ὕλην ξύλων  ἀπελθὼν   ἔκοψεν ἀπὸ τοῦ λεγομένου Λιβάνου
[1, 14]   ἐκλιπόντες ὅποι βούλονται πάντες ἀβλαβεῖς  ἀπέλθωσι.   (Τοὺς δὲ ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις
[1, 19]   ἀναγεγραμμένα καὶ ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν,  ἅπερ   ἔχει πολλὴν ὁμολογίαν καὶ περὶ
[1, 17]   καλεῖται Λίβανος, εἰς τὸν ὄροφον  ἀπέστειλεν.   Ἀντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ Σολομὼν
[1, 21]   δευτέρῳ πάλιν τῆς Δαρείου βασιλείας  ἀπετελέσθη.   (Προσθήσω δὲ καὶ τὰς τῶν
[1, 20]   ἐμφαίνειν (κακοήθη ὑπὸ τῶν φίλων  ἀπετυμπανίσθη.   Ἀπολομένου δὲ τούτου συνελθόντες οἱ
[1, 22]   διψίων ὑδάτων ἀπέχεσθαι (καὶ πάσης  ἀπέχειν   βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι μετὰ ταῦτα
[1, 15]   μητέρα τε τῶν τέκνων ἀδικεῖν,  ἀπέχεσθαι   δὲ καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν
[1, 22]   ὀκλάσῃ, καὶ τῶν διψίων ὑδάτων  ἀπέχεσθαι   (καὶ πάσης ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα
[1, 26]   ἐν Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων  ἀπέχεσθαι   μηδενός, πάντα δὲ θύειν καὶ
[1, 28]   τῶν ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων  ἀπέχεσθαι,   πάντα δὲ θύειν καὶ κατεσθίειν,
[1, 28]   ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε μηδεμιᾶς  ἀπέχεσθαι   (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος. δὲ
[1, 31]   ἀπιθάνως τισι τῶν πρὸς  ἀπέχθειαν   εἰρηκότων ἐπίστευσεν. ~(Μετὰ τοῦτον ἐξετάσαι
[1, 34]   (πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς κατὰ πολλὴν  ἀπέχθειαν·   λέγει γὰρ ἐπὶ Βοχχόρεως τοῦ
[1, 22]   πορείας ἡμῖν ἄν τι ὑγιὲς  ἀπήγγελλεν;   Εἰ γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ
[1, 7]   εἰρημένων ὁτιοῦν γένοιτο εἰς παράβασιν  ἀπηγόρευται   μήτε τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε
[1, 16]   ἐξελέγξω κατὰ μέρος ἀποδεικνὺς τὴν  ἀπίθανον   αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι τοίνυν ἀπὸ
[1, 34]   λελωβημένων, ὑπερπεπαικότα δὲ τὴν ἐκείνων  ἀπιθανότητα   τοῖς (πλάσμασι, δῆλος συντεθεικὼς κατὰ
[1, 31]   δὲ προσποιεῖν αὐτοῖς μετὰ βλασφημίας  ἀπιθάνου,   λέγοντες Ἡλιοπολίτην εἶναι τῶν ἐκεῖθεν
[1, 26]   λεγόμενα περὶ τῶν Ἰουδαίων λόγους  ἀπιθάνους   παρενέβαλεν, ἀναμῖξαι βουλόμενος ἡμῖν πλῆθος
[1, 31]   μύθους τραπόμενος συνέθηκεν αὐτοὺς  ἀπιθάνως   τισι τῶν πρὸς ἀπέχθειαν
[1, 31]   Ἀλλὰ μὴν καὶ τοὔνομα λίαν  ἀπιθάνως   μετατέθεικεν· Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν, ἐκαλεῖτο.
[1, 29]   ~(Ἐν τούτοις πάλιν οὐ συνίησιν  ἀπιθάνως   ψευδόμενος· οἱ γὰρ λεπροὶ καὶ
[1, 26]   Μέμφιν ἀναλαβών τε τόν τε  Ἆπιν   καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἐκεῖσε
[1, 28]   Αἰθιοπίαν εὐθὺς ἀποδρᾶναι, τὸν δὲ  Ἆπιν   καί τινα τῶν ἄλλων ἱερῶν
[1, 2]   δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις  ἀπιστεῖν·   πᾶν γὰρ ἐγὼ τοὐναντίον ὁρῶ
[1, 1]   τὴν ἀρχαιολογίαν ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις  ἀπιστοῦντας   τεκμήριόν τε ποιουμένους τοῦ νεώτερον
[1, 22]   ~(Δεῖ δ' ἄρα καὶ τῶν  ἀπιστούντων   μὲν τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις
[1, 27]   μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν Ἀμένωφις  ἀπὸ   Αἰθιοπίας μετὰ μεγάλης δυνάμεως καὶ
[1, 22]   ἐκείνη προσεδόκησεν, ποιουμένου δὲ τὴν  ἀπὸ   Βαβυλῶνος στρατείαν αὐτοῦ τὰ περὶ
[1, 8]   ἀνθρώποις ὑποθήκας τοῦ βίου περιέχουσιν.  (Ἀπὸ   δὲ Ἀρταξέρξου μέχρι τοῦ καθ'
[1, 8]   χρόνος ἀπολείπει τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν.  (Ἀπὸ   δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς μέχρι
[1, 26]   γὰρ ἦν βασιλεὺς ὅτε ἐξῄεσαν,  ἀπὸ   δὲ τούτων μεταξὺ τῶν βασιλέων
[1, 7]   γὰρ ἀρχιερεῖς οἱ παρ' ἡμῖν  ἀπὸ   δισχιλίων ἐτῶν ὀνομαστοὶ παῖδες ἐκ
[1, 12]   μὲν ἡμῶν αἱ πόλεις μακρὰν  ἀπὸ   θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν
[1, 22]   Μάκρωνες οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες  ἀπὸ   Κόλχων φασὶ νεωστὶ μεμαθηκέναι· οὗτοι
[1, 19]   τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν. (Εἶτα τοὺς  ἀπὸ   Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς χρόνους
[1, 17]   παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις  ἀπὸ   παμπόλλων ἐτῶν γράμματα δημοσίᾳ γεγραμμένα
[1, 26]   υἱὸν Σέθω τὸν καὶ Ῥαμεσσῆ  ἀπὸ   Ῥαψηοῦς τοῦ πατρὸς ὠνομασμένον πενταέτη
[1, 22]   θαυμαστὸν ἰδέσθαι, γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν  ἀπὸ   στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον δ' ἐν
[1, 26]   δυνήσεται θεοὺς ἰδεῖν, εἰ καθαρὰν  ἀπό   τε λεπρῶν καὶ τῶν ἄλλων
[1, 14]   μυριάδων ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων  ἀπὸ   τῆς Αἰγύπτου (τὴν ἔρημον εἰς
[1, 9]   δεδεμένον, αὖθις δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην  ἀπὸ   (τῆς Ἀλεξανδρείας Τίτῳ πρὸς τὴν
[1, 26]   τὴν τῶν πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν  ἀπὸ   τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν
[1, 18]   Καρχηδόνα. (Συνάγεται πᾶς χρόνος  ἀπὸ   τῆς Εἰρώμου βασιλείας μέχρι Καρχηδόνος
[1, 34]   Τὸ δὲ ἄστυ τοῦτο Ἱερόσυλα  ἀπὸ   τῆς ἐκείνων διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον
[1, 35]   καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει  ἀπὸ   τῆς ἱεροσυλίας αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν,
[1, 18]   ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη ναός, γέγονεν  ἀπὸ   τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ μέχρι
[1, 14]   τοῦ Βουβαστίτου ποταμοῦ, καλουμένην δ'  ἀπό   τινος ἀρχαίας θεολογίας Αὔαριν, ταύτην
[1, 31]   εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα νομοθετεῖν ἀνοήτως  ἀπὸ   τοιούτων συμφορῶν συνειλεγμένους πρόεσθαι καθ'
[1, 15]   βασιλείας. (Ἡ δὲ χώρα ἐκλήθη  ἀπὸ   τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος Αἴγυπτος· λέγει
[1, 28]   γένος Ἡλιοπολίτης, ὄνομα δ' Ὀσαρσὴφ  ἀπὸ   τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,
[1, 26]   τὸ γένος Ἡλιοπολίτης ὄνομα Ὀσαρσὶφ  ἀπὸ   τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,
[1, 8]   παλαιότατα κατὰ τὴν ἐπίπνοιαν τὴν  ἀπὸ   τοῦ θεοῦ μαθόντων, τὰ δὲ
[1, 18]   τε ὕλην ξύλων ἀπελθὼν ἔκοψεν  ἀπὸ   τοῦ λεγομένου Λιβάνου ὄρους κέδρινα
[1, 22]   δὲ Σύροις Ἰουδαῖοι τοὔνομα λαβόντες  ἀπὸ   τοῦ τόπου· προσαγορεύεται γὰρ ὃν
[1, 18]   βασιλεύς. (Ψηφίζεται δὲ χρόνος  ἀπὸ   τούτου τοῦ βασιλέως ἄχρι Καρχηδόνος
[1, 17]   ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι τοίνυν  ἀπὸ   τούτων ἤδη μετελθεῖν ἐπὶ τὰ
[1, 19]   Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι, αὐτὸς δὲ  ἀπὸ   τῶν ἐκ τοῦ πολέμου λαφύρων
[1, 14]   ἡμᾶς ἀντιλογίας. ~(Ἄρξομαι δὲ πρῶτον  ἀπὸ   τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων. Αὐτὰ
[1, 7]   πρὸς χρήματα μηδὲ τὰς ἄλλας  ἀποβλέπειν   τιμὰς, ἀλλὰ τὸ γένος ἐξετάζειν
[1, 22]   κοίλης Συρίας. Οὗτοι δέ εἰσιν  ἀπόγονοι   τῶν ἐν Ἰνδοῖς φιλοσόφων, καλοῦνται
[1, 16]   προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ μέρος  ἀποδεικνὺς   τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι
[1, 19]   τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις  (ἀποδεῖξαι,   αὐτὸς δὲ ἀπὸ τῶν ἐκ
[1, 24]   τινες κατὰ τοῦ γένους ἡμῶν,  ἀποδεῖξαι   ψευδεῖς καὶ τοῖς γεγραφόσι ταύτας
[1, 21]   ἀναγραφάς· οὐ γὰρ παραλειπτέον τῶν  ἀποδείξεων   τὴν περιουσίαν· (ἔστι δὲ τοιαύτη
[1, 23]   (Ἀρκοῦσι δὲ ὅμως εἰς τὴν  ἀπόδειξιν   τῆς ἀρχαιότητος αἵ τε Αἰγυπτίων
[1, 11]   τοὺς βεβλασφημηκότας ἡμῶν τὸ γένος  ἀποδείξω   λίαν ἐν τοῖς λόγοις βλασφημοῦντας.
[1, 18]   τοῖς τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ  ἀποδιδοῦσι   τοὺς φόρους· οὓς καὶ ὑποτάξας
[1, 1]   (Πειράσομαι δὲ καὶ τὰς αἰτίας  ἀποδοῦναι,   δι' ἃς οὐ πολλοὶ τοῦ
[1, 19]   ὑψηλὰ ἀνοικοδομήσας καὶ τὴν ὄψιν  ἀποδοὺς   ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι, καταφυτεύσας δένδρεσι
[1, 28]   θεομαχεῖν εἰς τὴν Αἰθιοπίαν εὐθὺς  ἀποδρᾶναι,   τὸν δὲ Ἆπιν καί τινα
[1, 30]   μὲν εἰκὸς ἐν ταῖς λιθοτομίαις  ἀποθανεῖν   πολὺν χρόνον ἐκεῖ γενομένους καὶ
[1, 27]   μιαροῖς ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς  ἀποκτείναντες   ἐδίωξαν αὐτοὺς ἄχρι τῶν ὁρίων
[1, 22]   ἦλθε φοβούμενος, (μὴ τοξεύσας αὐτὸν  ἀποκτείνῃ   Μοσόλλαμος Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν
[1, 31]   νόσημα καὶ τὴν αὑτοῦ φύσιν  ἀπολάβῃ,   προείρηκέν τινας ἁγνείας καθαρμοὺς πηγαίων
[1, 8]   αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος χρόνος  ἀπολείπει   τρισχιλίων ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ
[1, 20]   (κακοήθη ὑπὸ τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη.  Ἀπολομένου   δὲ τούτου συνελθόντες οἱ ἐπιβουλεύσαντες
[1, 26]   πρὸς κατάλυσιν αὐτοῖς καὶ σκέπην  ἀπομερίσῃ,   τὴν τότε τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν
[1, 22]   Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν αὐτῇ ταχέως  ἀποπλεῖν   ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ
[1, 22]   δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων  ἀποπληρῶσαι   τὴν ἐπιζήτησιν καὶ παρασχεῖν πολλοὺς
[1, 2]   ἔτεσι στρατευσάντων ὕστερον πολλὴ γέγονεν  ἀπορία   τε καὶ ζήτησις, εἰ γράμμασιν
[1, 29]   βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ μὲν οὖν  ἀπόρως   κακῶς ἔπραττον, ἴσως ἂν
[1, 26]   καὶ τὸν τόπον τοῦτον εἰς  ἀπόστασιν   ἔχοντες ἡγεμόνα αὐτῶν λεγόμενόν τινα
[1, 19]   αὐτόν. Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ  ἀποστάτῃ   καὶ παραταξάμενος αὐτοῦ τ' ἐκράτει
[1, 19]   κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην τόποις  ἀποστάτης   γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς ἔτι
[1, 21]   (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος  ἀποστείλαντες   μετεπέμψαντο Μέρβαλον ἐκ τῆς Βαβυλῶνος,
[1, 28]   ἱερὰ κατακαίειν καὶ τοὺς ἱππέας  ἀποσφάττειν,   ὅλως τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας
[1, 7]   ἐστὶν ἡμῶν κἀκεῖ τὸ ἀκριβὲς  ἀποσώζεται   τοῖς ἱερεῦσι περὶ τοὺς γάμους·
[1, 17]   δυνηθέντα διακρῖναι τῷ λύσαντι χρήματα  ἀποτίνειν.   (Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν Εἴρωμον καὶ
[1, 22]   πολλὰς ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας  ἀποτῖσαι   μεγάλας, ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν
[1, 20]   τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν, δι' ἧς  ἀποφαίνειν   πειρᾶται τὸν προειρημένον βασιλέα τῶν
[1, 11]   πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας νέαν ἡμῶν  ἀποφαίνειν   τὴν κατάστασιν ἐκ τοῦ μηδὲν
[1, 13]   τότε καὶ τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων  ἀποφανῶ   τοὺς μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα
[1, 22]   τοῖς εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας  ἅπτεσθαι   μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς,
[1, 12]   μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν  ἀπῳκισμένον   τῆς θαλάσσης, οὕτως δὲ βιοτεύειν
[1, 34]   εἰς τόπους ἐρήμους ἐκτεθῆναι ἐπ'  ἀπωλείᾳ,   συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι περὶ αὑτῶν,
[1, 18]   τροφοῦ αὐτοῦ υἱοὶ τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες  ἀπώλεσαν,   ὧν πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν Μεθουσάσταρτος
[1, 18]   νη ἐβασίλευσεν ἔτη θ. Οὗτος  ἀπώλετο   ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ Φέλλητος, ὃς
[1, 14]   μῆνας ἑπτά. Ἔπειτα δὲ καὶ  Ἄπωφις   ἓν καὶ ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς
[1, 13]   ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι.  Ἆρ'   οὐχὶ πάντως ἂν κατεγέλων αὐτὰς
[1, 22]   μόνοι τοῦτο ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι· τοῦτο  ἄρα   (γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ αὐτῶν. Καὶ
[1, 22]   ὑπολαμβάνω τὰ προειρημένα. ~(Δεῖ δ'  ἄρα   καὶ τῶν ἀπιστούντων μὲν τοῖς
[1, 35]   τὰ ἱερὰ συλλέγεσθαι πλῆθος Ἰουδαίων.  Ἆρά   γε τοῦτο τοῖς λεπροῖς ὄνομα
[1, 14]   Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτοὺς  Ἄραβας   εἶναι. Ἐν δ' ἄλλῳ ἀντιγράφῳ
[1, 19]   τὸν Βαβυλώνιον Αἰγύπτου Συρίας Φοινίκης  Ἀραβίας   πάντας ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς
[1, 35]   πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποις ἀκήρυκτον  ἄρασθαι   τούτους, εἴπερ ἔπραττον ὡς αὐτὸς
[1, 22]   καλεῖν Ἱεροσόλυμα συμβαίνει τοὺς ἐγχωρίους,  ἀργεῖν   εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης ἡμέρας καὶ
[1, 16]   Ἄργος ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον  Ἀργεῖοι   νομίζουσι. (Δύο τοίνυν Μάνεθως
[1, 2]   τε τὸν Μιλήσιον καὶ τὸν  Ἀργεῖον   Ἀκουσίλαον καὶ μετὰ τοῦτον εἴ
[1, 3]   Ἀτθίδας συγγεγραφότες περὶ τῶν  Ἀργολικῶν   οἱ τὰ περὶ Ἄργος ἱστοροῦντες
[1, 16]   ταύτην ἐπῴκησαν Δαναὸν εἰς  Ἄργος   ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι
[1, 3]   τῶν Ἀργολικῶν οἱ τὰ περὶ  Ἄργος   ἱστοροῦντες ἀλλήλοις κατηκολουθήκασι. (Καὶ τί
[1, 22]   βωμός ἐστι τετράγωνος ἀτμήτων συλλέκτων  ἀργῶν   λίθων οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν μὲν
[1, 1]   νῦν ἔχομεν κατῴκησε Πεντακισχιλίων ἐτῶν  ἀριθμὸν   ἱστορίαν περιέχουσαν ἐκ τῶν παρ'
[1, 33]   Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν ἐξελαύνοντα τὸν  ἀριθμὸν   ὄντας περὶ μυριάδας κ.
[1, 33]   δὲ δὴ τοῦ πλήθους  ἀριθμὸς   καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν
[1, 34]   μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε  ἄριστα   συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ χείρονα (θεῶν
[1, 22]   γὰρ μυριάδας ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς  ἀρίστης   καὶ παμφορωτάτης χώρας νέμονται, φησίν·
[1, 22]   τῶν Ἑλλήνων καὶ τῶν βαρβάρων  ἄριστος.   Οὗτος οὖν ἄνθρωπος διαβαδιζόντων
[1, 22]   ἱστορεῖν, αὐτῷ τε τὸν λόγον  Ἀριστοτέλει   (παρατιθείς· ἔστι δὲ οὕτω γεγραμμένον·
[1, 22]   πρώτῳ περὶ ὕπνου βιβλίῳ φησὶν  Ἀριστοτέλην   τὸν διδάσκαλον αὐτοῦ περί τινος
[1, 22]   ἀκοῦσαι πάντες. (Οὐκοῦν, εἶπεν  Ἀριστοτέλης,   κατὰ τὸ τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα
[1, 22]   ὧν εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν  Ἀριστοτέλης   παρὰ τῷ Κλεάρχῳ καὶ προσέτι
[1, 22]   ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος γὰρ  Ἀριστοτέλους   ὢν μαθητὴς καὶ τῶν ἐκ
[1, 7]   ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτων τοὺς  ἀρίστους   καὶ τῇ θεραπείᾳ τοῦ θεοῦ
[1, 23]   καὶ Θεόδοτος καὶ Μνασέας καὶ  Ἀριστοφάνης   καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός τε καὶ
[1, 4]   ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ μὲν γὰρ  Ἀρκάδων   τί δεῖ λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα;
[1, 21]   μὲν οὖν μὴ σφόδρα φιλονείκοις  ἀρκέσειν   ὑπολαμβάνω τὰ προειρημένα. ~(Δεῖ δ'
[1, 14]   πόλιν οἰκοδομησαμένους τοσαύταις μυριάσιν ἀνθρώπων  ἀρκέσουσαν   Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι. (Ἐν ἄλλῃ
[1, 23]   τι πάθος οὐκ εὔγνωμον ἐπεσκότησεν.  (Ἀρκοῦσι   δὲ ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν
[1, 15]   ἔχων δύναμιν τὸν μὲν ἀδελφὸν  Ἅρμαϊν   ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ
[1, 15]   μὲν Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος,  Ἅρμαϊς   δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός.
[1, 15]   καταστρεφόμενος. (Χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότος  Ἅρμαϊς   καταλειφθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ πάντα
[1, 15]   ὅτι ἀντῆρεν ἀδελφὸς αὐτοῦ  Ἅρμαϊς.   Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν εἰς Πηλούσιον
[1, 15]   καὶ μῆνας τρεῖς. Τοῦ δὲ  Ἅρμαϊς   τέσσαρα καὶ μῆνα ἕνα. Τοῦ
[1, 19]   προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις τῶν  Ἀρμενίων   ὀρῶν. (Εἶτα τοὺς ἀπὸ Νώχου
[1, 15]   καὶ μῆνας τέσσαρας. Τοῦ δὲ  Ἁρμέσσης   Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας δύο.
[1, 22]   δεινοτάτοις μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι μὴ  ἀρνούμενοι   (τὰ πάτρια. Παρέχεται δὲ καὶ
[1, 14]   φόβον τῶν ἔξωθεν ἐπιμελῶς γυμνάζων.  Ἄρξας   δ' ἐννεακαίδεκα ἔτη τὸν βίον
[1, 20]   Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν μετὰ τὸ  ἄρξασθαι   τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν εἰς
[1, 14]   ἔχωσιν τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀντιλογίας.  ~(Ἄρξομαι   δὲ πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ'
[1, 14]   ἐκπεσεῖν, κατακλεισθῆναι δ' εἰς τόπον  ἀρουρῶν   ἔχοντα μυρίων (τὴν περίμετρον· Αὔαριν
[1, 22]   κάλλος ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ μυριάδας  ἀρουρῶν   σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ παμφορωτάτης
[1, 26]   Αἰγυπτίων λεπρῶν καὶ ἐπὶ ἄλλοις  ἀρρωστήμασιν,   ὥς φησι, φυγεῖν ἐκ τῆς
[1, 19]   Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν  ἀρρωστήσαντι   ἐν τῇ Βαβυλωνίων πόλει μεταλλάξαι
[1, 20]   τοῦ προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν εἰς  ἀρρωστίαν   μετήλλαξε τὸν βίον βεβασιλευκὼς ἔτη
[1, 8]   τοῦ βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ δὲ  Ἀρταξέρξου   μέχρι τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου
[1, 8]   τῆς Μωυσέως τελευτῆς μέχρι τῆς  Ἀρταξέρξου   τοῦ μετὰ Ξέρξην Περσῶν βασιλέως
[1, 18]   ἱερῶν στέγας, καθελών τε τὰ  ἀρχαῖα   ἱερὰ καὶ (ναοὺς ᾠκοδόμησεν τό
[1, 31]   Μανεθὼς ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς  ἀρχαίαις   ἀναγραφαῖς οὐ πολὺ τῆς ἀληθείας
[1, 25]   παρ' αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ ταῖς  ἀρχαίαις   αὐτῶν ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία λέγειν,
[1, 16]   δὲ τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν οὕτως  ἀρχαίαν   τοῖς χρόνοις, ὡς ἐγγύς που
[1, 14]   ποταμοῦ, καλουμένην δ' ἀπό τινος  ἀρχαίας   θεολογίας Αὔαριν, ταύτην ἔκτισέν τε
[1, 1]   καὶ διὰ τῆς περὶ τὴν  ἀρχαιολογίαν   συγγραφῆς, κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς
[1, 1]   βλασφημίαις καὶ τοῖς περὶ τὴν  ἀρχαιολογίαν   ὑπ' ἐμοῦ γεγραμμένοις ἀπιστοῦντας τεκμήριόν
[1, 10]   τὰς πραγματείας· τὴν μὲν γὰρ  ἀρχαιολογίαν,   ὥσπερ ἔφην, ἐκ τῶν ἱερῶν
[1, 18]   ὑπ' ἐμοῦ δεδήλωται διὰ τῆς  ἀρχαιολογίας.   ~(Λέξω δὲ νῦν ἤδη τὰ
[1, 1]   τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης  ἀρχαιολογίας   ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κεκριμένοις, τοὺς
[1, 22]   συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν Σάμιος  ἀρχαῖος   ὤν, σοφίᾳ δὲ καὶ τῇ
[1, 2]   τοῖς Ἕλλησιν εἶναι δοκεῖ πάντων  ἀρχαιότατα   καὶ μόλις αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ'
[1, 19]   (Οὗτος τοίνυν Βηρῶσος ταῖς  ἀρχαιοτάταις   ἐπακολουθῶν ἀναγραφαῖς περί τε τοῦ
[1, 2]   ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων· οἱ γοῦν  ἀρχαιοτάτην   αὐτῶν τὴν χρῆσιν εἶναι θέλοντες
[1, 2]   ἐκείνοις συγκαταλέγειν, αὐτοὶ δήπουθεν ὁμολογοῦσιν  ἀρχαιοτάτην   τε καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς
[1, 16]   εἰς Ἄργος ἀφικέσθαι· καίτοι τοῦτον  ἀρχαιότατον   Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο τοίνυν
[1, 4]   γενόμενον, ἀλλὰ τῶν δημοσίων γραμμάτων  ἀρχαιοτάτους   εἶναί φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος
[1, 22]   περὶ αὐτῶν. Καὶ Χοιρίλος δὲ  ἀρχαιότερος   γενόμενος ποιητὴς μέμνηται τοῦ ἔθνους
[1, 4]   Ἀρκάδων τί δεῖ λέγειν αὐχούντων  ἀρχαιότητα;   Μόλις γὰρ οὗτοι καὶ μετὰ
[1, 23]   ὅμως εἰς τὴν ἀπόδειξιν τῆς  ἀρχαιότητος   αἵ τε Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων
[1, 23]   ἐνέτυχον, κοινῶς μέντοι περὶ τῆς  ἀρχαιότητος   ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν, ὑπὲρ ἧς τὰ
[1, 11]   (Εἶτα δὲ τὰς μαρτυρίας τῆς  ἀρχαιότητος   ἐκ τῶν παρ' ἄλλοις γραμμάτων
[1, 26]   καὶ μάρτυρι (μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς  ἀρχαιότητος   ἐχρησάμην. γὰρ Μανεθὼς οὗτος
[1, 0]   ~Φλαίίου Ἰωσήπου περὶ  ἀρχαιότητος   Ἰουδαίων λόγος α. ~(Ἱκανῶς μὲν
[1, 19]   πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ τῆς  ἀρχαιότητος   ἱστοριογραφίᾳ. Αὐτὰ δὲ παραθήσομαι τὰ
[1, 13]   τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς αὐτῶν  ἀρχαιότητος;   (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι τοῦτο ποιεῖν·
[1, 15]   ἐξέτασιν ἀκριβεστέραν. ~(Νυνὶ δὲ τῆς  ἀρχαιότητος   ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας.
[1, 21]   μαρτυρία τῆς τοῦ γένους ἡμῶν  ἀρχαιότητος.   Τοῖς μὲν οὖν μὴ σφόδρα
[1, 1]   εἰδέναι βούλονται, περὶ τῆς ἡμετέρας  ἀρχαιότητος.   Χρήσομαι δὲ τῶν μὲν ὑπ'
[1, 5]   μὴν καὶ τῆς περὶ τῶν  ἀρχαίων   ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ μάλιστά γε
[1, 7]   ἱερέων καινὰ πάλιν ἐκ τῶν  ἀρχαίων   γραμμάτων συνίστανται καὶ δοκιμάζουσι τὰς
[1, 7]   τὸ γένος ἐξετάζειν ἐκ τῶν  ἀρχαίων   λαμβάνοντα τὴν διαδοχὴν (καὶ πολλοὺς
[1, 2]   καθιστάμενοι βίους τοῦ παντὸς ἐνόμιζον  ἄρχειν   ἕκαστοι τῶν ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ
[1, 20]   οὐ μὴν ἀλλὰ κἀν τοῖς  ἀρχείοις   τῶν Φοινίκων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ
[1, 9]   σοφίας μετεσχηκόσιν, ὧν ἐστιν Ἰούλιος  Ἀρχέλαος,   Ἡρώδης σεμνότατος, αὐτὸς
[1, 13]   ἐπεὶ καὶ τοῦ γένους ἡμῶν  ἀρχηγοὶ   καθεστήκασιν καὶ διὰ τὴν συγγένειαν
[1, 19]   Νῶχος τοῦ γένους ἡμῶν  ἀρχηγὸς   διεσώθη προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις
[1, 29]   οὐχὶ τοὺς ἐξ Ἱεροσολύμων ἐλθόντας  ἀρχηγοὺς   γενέσθαι φησίν, ἀλλ' αὐτοὺς ἐκείνους
[1, 33]   ἵνα τοὺς θεοὺς ἴδῃ, φησὶν  ἀρχὴν   γενέσθαι τῆς τῶν μιαρῶν ἐκβολῆς,
[1, 15]   καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν (τὴν  ἀρχὴν   αὐτοῦ υἱὸς Χέβρων ἔτη
[1, 20]   τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος τὴν  ἀρχὴν   ἐπιβουλεύσας αὐτῷ Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν
[1, 24]   κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν κατὰ τὴν  ἀρχὴν   προτεθέντων τοῦ λόγου, τὰς διαβολὰς
[1, 35]   βιβλίον εἴληφε μέγεθος, ἑτέραν ποιησάμενος  ἀρχὴν   τὰ λοιπὰ τῶν εἰς τὸ
[1, 26]   πεπρωμένων τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   αὐτοῦ εἰς τὴν ἔκπτωσιν αὐτάρκεις,
[1, 25]   ἀνόητοι παντάπασιν ἄνθρωποι κακῶς ἐξ  ἀρχῆς   εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ θεῶν μιμήσασθαι
[1, 7]   διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ μόνον ἐξ  ἀρχῆς   ἐπὶ τούτων τοὺς ἀρίστους καὶ
[1, 4]   μοι δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ  ἀρχῆς   μὴ σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησι
[1, 28]   καταλιπεῖν. Εἶτα πῶς οὐκ ἐξ  ἀρχῆς   μάντις τὸν αὑτοῦ θάνατον
[1, 25]   καὶ φθονεῖν τὸ μὲν ἐξ  ἀρχῆς,   ὅτι κατὰ τὴν χώραν αὐτῶν
[1, 19]   φιλοτίμως τήν τε ὑπάρχουσαν ἐξ  ἀρχῆς   πόλιν καὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος
[1, 23]   τῆς μὲν ἀληθείας τῶν ἐξ  ἀρχῆς   πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι μὴ ταῖς
[1, 22]   Αἰγύπτιοι καὶ Αἰθίοπες περιτέμνονται ἀπ'  ἀρχῆς   τὰ αἰδοῖα. Φοίνικες δὲ καὶ
[1, 27]   οὗτος ἡμῖν καὶ ὡμολόγηκεν ἐξ  ἀρχῆς   τε μὴ εἶναι τὸ γένος
[1, 19]   αὐτῶν, κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς  ἀρχῆς   τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν
[1, 19]   ἐκράτει καὶ τὴν χώραν ἐξ  ἀρχῆς   ὑπὸ τὴν αὐτῶν βασιλείαν ἐποιήσατο.
[1, 7]   μέγιστον τῆς ἀκριβείας· οἱ γὰρ  ἀρχιερεῖς   οἱ παρ' ἡμῖν ἀπὸ δισχιλίων
[1, 21]   Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας ι, Ἄββαρος  ἀρχιερεὺς   μῆνας γ, Μύττυνος καὶ Γεράστρατος
[1, 22]   (Ὧν εἷς ἦν, φησίν, Ἐζεκίας  ἀρχιερεὺς   τῶν Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν μὲν
[1, 6]   περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν τοῖς  ἀρχιερεῦσι   καὶ τοῖς προφήταις τοῦτο προστάξαντες,
[1, 14]   ἓξ ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι  ἄρχοντες   ποθοῦντες ἀεὶ καὶ μᾶλλον τῆς
[1, 17]   τοῖς Τυρίοις πολλαὶ τῶν (ἐπιστολῶν,  ἃς   ἐκεῖνοι πρὸς ἀλλήλους ἔγραψαν. Ὅτι
[1, 32]   τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος,  ἃς   οὐ θέλειν εἰς τὴν Αἴγυπτον
[1, 1]   καὶ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι, δι'  ἃς   οὐ πολλοὶ τοῦ ἔθνους ἡμῶν
[1, 28]   θεούς; Ὀργίζονται γὰρ ἐπὶ τοῖς  ἀσεβήμασιν,   οὐκ ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι τῶν
[1, 26]   (φαίνεσθαι τοῖς τότε τὰ τούτων  ἀσεβήματα   θεωμένοις· καὶ γὰρ οὐ μόνον
[1, 20]   προστὰς τῶν πραγμάτων ἀνόμως καὶ  ἀσελγῶς   ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν
[1, 14]   ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος  ἄσημοι   καταθαρρήσαντες ἐπὶ τὴν χώραν ἐστράτευσαν
[1, 18]   Μετὰ τοῦτον ἀδελφὸς αὐτοῦ  Ἀσθάρυμος   βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη
[1, 22]   τότε διατριβόντων ἡμῶν περὶ τὴν  Ἀσίαν   παραβαλὼν εἰς τοὺς αὐτοὺς τόπους
[1, 12]   καὶ Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν τῆς  Ἀσίας   ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ μέχρι
[1, 14]   δυναστείαν, τότε γὰρ ἐκείνους τῆς  Ἀσίας   κρατεῖν, ἐν τῇ νῦν Ἰουδαίᾳ
[1, 20]   δὲ πάλιν ἀνοικοδομεῖσθαι Κύρου τῆς  Ἀσίας   τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ἐκ τῶν
[1, 2]   καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην ἐκ τῶν  ᾀσμάτων   ὕστερον συντεθῆναι καὶ διὰ τοῦτο
[1, 14]   ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι δὲ καὶ  Ἄσσις   ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα καὶ μῆνας
[1, 20]   μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς  Ἀσσυρίας   κτισθῆναι τὴν Βαβυλῶνα καὶ τὰ
[1, 15]   Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν  Ἀσσυρίους   τε καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας
[1, 14]   Συρίαν διοδοιπορῆσαι. Φοβουμένους δὲ τὴν  Ἀσσυρίων   δυναστείαν, τότε γὰρ ἐκείνους τῆς
[1, 14]   πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος  Ἀσσυρίων   ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ
[1, 18]   Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώβαλος τῆς  Ἀστάρτης   ἱερεύς, ὃς βιώσας ἔτη (μη
[1, 18]   τε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τῆς  Ἀστάρτης,   πρῶτόν τε τοῦ Ἡρακλέους ἔγερσιν
[1, 19]   παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε  ἀστρονομίας   καὶ περὶ τῶν παρὰ Χαλδαίοις
[1, 17]   πόλεως προσέχωσεν καὶ μεῖζον τὸ  ἄστυ   ἐποίησεν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς
[1, 34]   πόλιν ἐνταῦθα κατοικεῖν. Τὸ δὲ  ἄστυ   τοῦτο Ἱερόσυλα ἀπὸ τῆς ἐκείνων
[1, 22]   ποταμὸν καὶ Μάκρωνες οἱ τούτοισιν  ἀστυγείτονες   ὄντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ
[1, 22]   καὶ κακῶς ἀκούοντες ὑπὸ τῶν  ἀστυγειτόνων   καὶ τῶν εἰσαφικνουμένων πάντες καὶ
[1, 8]   μυριάδες βιβλίων εἰσὶ παρ' ἡμῖν  ἀσυμφώνων   καὶ μαχομένων, δύο δὲ μόνα
[1, 26]   κατὰ μέρος ἱερεῦσι (παρήγγελλεν ὡς  ἀσφαλέστατα   τῶν θεῶν συγκρύψαι τὰ ξόανα.
[1, 22]   χώρᾳ, κατοικοῦμεν, καὶ τὴν  Ἀσφαλτῖτιν   λεγομένην λίμνην· αὕτη γὰρ πασῶν
[1, 20]   πόλεως ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ  ἀσφάλτου   κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ τῆς βασιλείας
[1, 19]   μὲν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ  ἀσφάλτου,   τοὺς δὲ ἐξ αὐτῆς τῆς
[1, 5]   καὶ μετὰ ταῦτα γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν.  ~(Ἅτε   δὴ τοίνυν οὐδεμιᾶς προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς,
[1, 8]   ~(Εἰκότως οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως,  ἅτε   μήτε τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν
[1, 3]   περὶ τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς  Ἀτθίδας   συγγεγραφότες περὶ τῶν Ἀργολικῶν
[1, 22]   ἐν βωμός ἐστι τετράγωνος  ἀτμήτων   συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτως συγκείμενος,
[1, 12]   χώρας ἐχούσης μυριάδας ἀνδρῶν οὐκ  ἀτόλμων.   (Διὰ τοῦτο Φοίνικες μὲν αὐτοὶ
[1, 3]   ἠξίωσεν, οὐδ' αὖ περὶ τῶν  Ἀττικῶν   οἱ τὰς Ἀτθίδας συγγεγραφότες
[1, 3]   Καλλίαν Τίμαιος συμφωνεῖν ἠξίωσεν, οὐδ'  αὖ   περὶ τῶν Ἀττικῶν οἱ τὰς
[1, 26]   μετ' οὐ πολὺ ἧκον εἰς  Αὔαριν.   Ἀμένωφις δ' τῶν Αἰγυπτίων
[1, 28]   μὲν οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν ποιμένων,  Αὔαριν   δὲ καλουμένην. (Εἰς ἣν ἀθροισθέντας
[1, 33]   μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς τὴν  Αὔαριν   δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ τὰ πρὸς
[1, 14]   ἀρουρῶν ἔχοντα μυρίων (τὴν περίμετρον·  Αὔαριν   ὄνομα τῷ τόπῳ. Τοῦτόν φησιν
[1, 28]   τοῖς νόμοις, καὶ τειχίσαντα (τὴν  Αὔαριν   πρὸς τὸν βασιλέα πόλεμον ἐξενεγκεῖν.
[1, 26]   τότε τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν  Αὔαριν   συνεχώρησεν· ἔστι δ' πόλις
[1, 14]   δ' ἀπό τινος ἀρχαίας θεολογίας  Αὔαριν,   ταύτην ἔκτισέν τε καὶ τοῖς
[1, 26]   αὐτοὺς ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν εἰς  Αὔαριν   τὴν προγονικὴν αὐτῶν πατρίδα καὶ
[1, 28]   συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς τὴν  Αὔαριν   ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ αὐτὴν τοῖς
[1, 9]   ἠνάγκασαν τὸ μὲν πρῶτον δεδεμένον,  αὖθις   δὲ λυθεὶς συνεπέμφθην ἀπὸ (τῆς
[1, 22]   ἐὰν δὲ εἰς τοὔπισθεν ἀναχωρεῖν  αὖθις,   σιωπήσας καὶ παρελκύσας (τὸ τόξον
[1, 19]   ἐν τῇ τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾳ.  Αὐτὰ   δὲ παραθήσομαι τὰ τοῦ Βηρώσου
[1, 8]   πρώτης γενέσεως Ἰουδαίοις τὸ νομίζειν  αὐτὰ   θεοῦ δόγματα καὶ τούτοις ἐμμένειν
[1, 14]   ἀπὸ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων.  Αὐτὰ   μὲν οὖν οὐχ οἷόν τε
[1, 8]   τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην· λόγους γὰρ  αὐτὰ   νομίζουσιν εἶναι κατὰ τὴν τῶν
[1, 2]   δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα καὶ μόλις  αὐτὰ   πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων γεγράφθαι. ~(Πῶς
[1, 21]   τὴν ἀλήθειαν· γέγραπται γὰρ ἐν  αὐταῖς,   ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς αὐτοῦ
[1, 7]   αἰχμαλώτους γενομένας προσίενται πολλάκις γεγονυιῶν  (αὐταῖς   τὴν πρὸς ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι.
[1, 22]   παρὰ λίμνῃ αὐχμαλέοι κορυφὰς τροχοκουράδες,  αὐτὰρ   ὕπερθεν ἵππων δαρτὰ πρόσωπ' ἐφόρουν
[1, 26]   ἀρχῆς αὐτοῦ εἰς τὴν ἔκπτωσιν  αὐτάρκεις,   οὐχ ἧττον δὲ καὶ στρατόπεδον
[1, 13]   Ἆρ' οὐχὶ πάντως ἂν κατεγέλων  αὐτὰς   οἶμαι τὰς ὑπ' ἐμοῦ νῦν
[1, 8]   ἀναγκαίως, ἅτε μήτε τὸ ὑπογράφειν  αὐτεξουσίου   πᾶσιν ὄντος μήτε τινὸς ἐν
[1, 14]   τοῖς τείχεσιν ὀχυρωτάτην ἐποίησεν ἐνοικίσας  αὐτῇ   καὶ πλῆθος ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι
[1, 1]   κράτιστε ἀνδρῶν Ἐπαφρόδιτε, τοῖς ἐντευξομένοις  αὐτῇ   πεποιηκέναι φανερὸν περὶ τοῦ γένους
[1, 3]   Περσικῆς στρατείας καὶ τῶν ἐν  αὐτῇ   πραχθέντων οἱ δοκιμώτατοι διαπεφωνήκασι, πολλὰ
[1, 2]   καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς ἐν  αὐτῇ   σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ μέντοι
[1, 22]   Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα, παρὸν  αὐτῇ   ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίῳ (κωλύοντι πεισθεῖσα
[1, 14]   εἷλον, (καὶ τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν  αὐτῇ   χειρωσάμενοι τὸ λοιπὸν τάς τε
[1, 22]   καὶ τὴν Ἀσφαλτῖτιν λεγομένην λίμνην·  αὕτη   γὰρ πασῶν τῶν ἐν τῇ
[1, 22]   περὶ Γάζαν πρὸς Δημήτριον μάχης·  αὕτη   δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει
[1, 6]   τῶν ἡμετέρων προγόνων ὅτι τὴν  αὐτήν,   ἐῶ γὰρ λέγειν εἰ καὶ
[1, 29]   (καὶ οἱ τότε πολέμῳ κρατοῦντες  αὐτὴν   ζῆν πυνθανόμενοι τὸν Ἀμένωφιν οὔτε
[1, 22]   περὶ δώδεκα (μυριάδες, καλοῦσι δ'  αὐτὴν   Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα δ' ἐστὶ κατὰ
[1, 22]   πάνυ σκολιόν ἐστιν· Ἱερουσαλήμην γὰρ  αὐτὴν   καλοῦσιν. (Οὗτος οὖν ἄνθρωπος
[1, 22]   ἄνδρα Δημήτριον, Σελεύκου δὲ γαμεῖν  αὐτὴν   οὐ θελήσαντος, ὅπερ ἐκείνη προσεδόκησεν,
[1, 18]   τὴν χώραν ἄφιξιν· ὅτε γὰρ  αὐτὴν   πᾶσαν πολέμῳ παρέλαβον, τότε τὸν
[1, 22]   μὴν ὅτι καὶ τὴν πόλιν  αὐτὴν   τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην τε καὶ
[1, 28]   τὴν Αὔαριν ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ  αὐτὴν   τοῖς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις
[1, 34]   τούτοις Λυσίμαχον εἰληφότα μὲν τὴν  αὐτὴν   τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν τοῦ ψεύσματος
[1, 16]   χρόνοις, ὡς ἐγγύς που προτερεῖν  αὐτὴν   τῶν Ἰλιακῶν ἔτεσι χιλίοις. (Ὑπὲρ
[1, 20]   καὶ τὰ θαυμάσια κατασκευασθῆναι περὶ  αὐτὴν   ὑπ' ἐκείνης ἔργα ψευδῶς γεγραφόσι.
[1, 35]   ὅτι ἱεροσυλεῖν οὐ κατὰ τὴν  αὐτὴν   φωνὴν Ἰουδαῖοι τοῖς Ἕλλησιν ὀνομάζομεν.
[1, 27]   (τῆς Αἰγύπτου καὶ πάλιν ἐξ  αὐτῆς   ἀπελθεῖν. Ὅτι δ' οὐκ ἀνεμίχθησαν
[1, 32]   μεμφομένη αὐτόν, ὅτι τὸ ἱερὸν  αὐτῆς   ἐν τῷ πολέμῳ κατέσκαπται. Φριτιβαύτην
[1, 20]   ἐκ Βαβυλῶνος ὄντι ἐκ τῆς  αὐτῆς   ἐπισυστάσεως. Ἐπὶ τούτου τὰ περὶ
[1, 7]   ταῦτα πράττομεν οὐ μόνον ἐπ'  αὐτῆς   Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου ποτὲ σύστημα
[1, 19]   γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη προσενεχθείσης  αὐτῆς   ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν.
[1, 19]   καὶ ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ  αὐτῆς   τῆς πλίνθου. (Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως
[1, 22]   Καὶ Ὑπεροχίδης εὐλαβούμενος, δι'  αὐτὸ   γάρ, ἔφη, τοῦτο καὶ ζητοῦμεν
[1, 33]   μὲν Χαιρήμων. Οἶμαι δὲ  αὐτόθεν   φανερὰν εἶναι ἐκ τῶν εἰρημένων
[1, 35]   αἰσχύνην τοὔνομα καὶ μῖσος ἔφερεν,  αὐτοὶ   δ' οἱ κτίζοντες τὴν πόλιν
[1, 2]   γὰρ νῦν ἡμᾶς ἐκείνοις συγκαταλέγειν,  αὐτοὶ   δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε καὶ
[1, 12]   ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο Φοίνικες μὲν  αὐτοὶ   κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐπεισπλέοντες
[1, 8]   περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς μήτ'  αὐτοὶ   παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι παρὰ τῶν
[1, 5]   ταῦτα γράψειαν ἑτέρως, οὕτως ἐνόμιζον  αὐτοὶ   φανεῖσθαι πάντων ἀληθέστατοι. (Λόγων μὲν
[1, 8]   τοῦ καὶ πάντα τὰ παρ'  αὐτοῖς   ἀφανισθῆναι συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται
[1, 17]   λίαν ἐπιμελῶς περὶ τῶν παρ'  αὐτοῖς   γενομένων καὶ πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων
[1, 21]   νδ καὶ τρεῖς μῆνες πρὸς  αὐτοῖς·   ἑβδόμῳ μὲν γὰρ ἔτει τῆς
[1, 14]   Καὶ οὗτοι μὲν ἓξ ἐν  αὐτοῖς   ἐγενήθησαν πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ
[1, 28]   τῆς χώρας ἐξήλασεν, ἀλλὰ δεηθεῖσιν  αὐτοῖς   ἔδωκε πόλιν, ὥς φησι, τὴν
[1, 12]   καὶ τὰ μήτε γενόμενα παρ'  αὐτοῖς   ἔθη μήτε λεγόμενα γράφειν ὡς
[1, 28]   πάλαι γεγονότων ἱερέων, καὶ τοῦτον  αὐτοῖς   εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς προσκυνεῖν μήτε
[1, 22]   τήν τε διαφορὰν ἀνέγνω πᾶσαν  αὐτοῖς·   εἶχεν γὰρ (τὴν κατοίκησιν αὐτῶν
[1, 25]   ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ καὶ σφίσιν  αὐτοῖς   ἐναντία γράφοντες ὑπὸ τυφλότητος τοῦ
[1, 25]   εἶθ' τούτων ὑπεναντιότης πολλὴν  αὐτοῖς   ἐνεποίησεν ἔχθραν, τοσοῦτον τῆς ἡμετέρας
[1, 29]   τούτων ὀνειδίζει καθάπερ οὐ πολεμίους  αὐτοῖς   ἐπαγαγὼν δέον τοῖς ἔξωθεν
[1, 35]   διὰ τί δὲ τοιούτους ἂν  αὐτοῖς   ἐπεχείρησε τιθέναι νόμους περὶ θεῶν
[1, 25]   ἀλόγων διέστηκε. (Κοινὸν μὲν γὰρ  αὐτοῖς   ἐστι πάτριον τὸ ταῦτα θεοὺς
[1, 2]   δὲ νεωτάτη σχεδόν ἐστι παρ'  αὐτοῖς   περὶ τὸ συγγράφειν (τὰς
[1, 9]   καὶ Τίτος ἔχοντες ἀεὶ προσεδρεύειν  αὐτοῖς   ἠνάγκασαν τὸ μὲν πρῶτον δεδεμένον,
[1, 26]   βασιλεύς, ἵνα πρὸς κατάλυσιν  αὐτοῖς   καὶ σκέπην ἀπομερίσῃ, τὴν τότε
[1, 26]   ἐγκεχωρισμένοι. Εἶναι δέ τινας (ἐν  αὐτοῖς   καὶ τῶν λογίων ἱερέων φησὶ
[1, 29]   οὐκ ἄλογον, τῶν μὲν οἰκείων  αὐτοῖς   καὶ τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα
[1, 26]   τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους  αὐτοῖς   καταβαλόμενος ἱερεὺς τὸ γένος Ἡλιοπολίτης
[1, 28]   τὴν πολιτείαν καὶ τοὺς νόμους  αὐτοῖς   καταβαλόμενος ἱερεύς, φησίν, ἦν τὸ
[1, 19]   τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν  αὐτοῖς   κατοικίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς
[1, 2]   τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ'  αὐτοῖς,   λέγω δὲ τοὺς περὶ Κάδμον
[1, 31]   θεῖον νομίζουσι, βούλονται δὲ προσποιεῖν  αὐτοῖς   μετὰ βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην
[1, 23]   συγγιγνώσκειν ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν  αὐτοῖς   μετὰ πάσης ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις
[1, 34]   εἰς τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε  αὐτοῖς   μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε
[1, 22]   καὶ καθ' καιρὸς ἦν  αὐτοῖς   μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν
[1, 28]   Ποίους; Εἰ μὲν τοὺς παρ'  αὐτοῖς   νενομοθετημένους τὸν βοῦν (καὶ τράγον
[1, 35]   ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως τινὲς ὑπῆρχον  αὐτοῖς   νόμοι (διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι.
[1, 26]   ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ πρῶτον μὲν  αὐτοῖς   νόμον ἔθετο μήτε προσκυνεῖν θεοὺς
[1, 29]   Ποίας αὐτοῖς φιλίας τίνος  αὐτοῖς   οἰκειότητος προυυπηργμένης; Τοὐναντίον γὰρ ἦσαν
[1, 32]   καὶ τοῦτον ἱερογραμματέα, Αἰγύπτια δ'  αὐτοῖς   ὀνόματα εἶναι τῷ (μὲν Μωσῇ
[1, 26]   θεῶν ἠρκοῦντο, ἀλλὰ καὶ τοῖς  αὐτοῖς   ὀπτανίοις τῶν σεβαστευομένων ἱερῶν ζῴων
[1, 34]   ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι  αὐτοῖς   παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν ἄχρι
[1, 4]   εἶναί φασι τοὺς ὑπὸ Δράκοντος  αὐτοῖς   περὶ τῶν φονικῶν γραφέντας νόμους
[1, 2]   τοῦ μηδὲν ἄμνηστον τῶν παρ'  αὐτοῖς   πραττομένων παραλιπεῖν, ἀλλ' ἐν δημοσίαις
[1, 19]   Νώχου καταλέγων καὶ τοὺς χρόνους  αὐτοῖς   προστιθεὶς ἐπὶ Ναβοπαλάσσαρον παραγίνεται τὸν
[1, 22]   καὶ ζημίας ἀποτῖσαι μεγάλας, ἕως  αὐτοῖς   (συγγνόντα τὸν βασιλέα δοῦναι τὴν
[1, 28]   ἔπεμψεν εἰς Ἱεροσόλυμα παρακαλῶν ἐκείνους  αὐτοῖς   συμμαχεῖν καὶ δώσειν αὐτοῖς τὴν
[1, 33]   οὐχ ἑτέροις σύμφωνα γράφουσιν, ἀλλ'  αὐτοῖς   τὰ δόξαντα πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος μὲν
[1, 33]   λιθοτομίας τοὺς μιαροὺς ἐκβαλὼν εἶτα  αὐτοῖς   τὴν Αὔαριν δοὺς ἐγκατοικεῖν καὶ
[1, 28]   ἐκείνους αὐτοῖς συμμαχεῖν καὶ δώσειν  αὐτοῖς   τὴν Αὔαριν ὑπισχνούμενος, εἶναι γὰρ
[1, 26]   ὅτε δέοι καὶ ῥᾳδίως ὑποχείριον  αὐτοῖς   (τὴν χώραν ποιήσειν. Οἱ δὲ
[1, 33]   παρ' αὐτοῦ μαθεῖν ποτέροις  αὐτοῖς   τίθεται ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς
[1, 29]   παρ' ἐκείνων ἐπάγεσθαι συμμαχίαν; Ποίας  αὐτοῖς   φιλίας τίνος αὐτοῖς οἰκειότητος
[1, 12]   μήτε λεγόμενα γράφειν ὡς ἐκείνων  αὐτοῖς   χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον δὲ τοῦ
[1, 25]   καὶ μικροψυχίας ἔνιοι τῶν παρ'  αὐτοῖς,   ὥστ' οὐδὲ ταῖς ἀρχαίαις αὐτῶν
[1, 9]   ἀληθείας, ὥστε πρώτους πάντων τοὺς  αὐτοκράτορας   τοῦ πολέμου γενομένους Οὐεσπασιανὸν (καὶ
[1, 10]   ἐπικεχειρηκότας, οἳ κἂν τοῖς τῶν  αὐτοκρατόρων   ὑπομνήμασιν ἐντυχεῖν λέγωσιν, ἀλλ' οὔ
[1, 9]   ἀνέγραφον καὶ τὰ παρὰ τῶν  αὐτομόλων   ἀπαγγελλόμενα μόνος (αὐτὸς συνίειν. Εἶτα
[1, 17]   τά τε προτεθέντα λῦσαι καὶ  αὐτὸν   ἄλλα προβαλεῖν, μὴ λύσαντα
[1, 22]   ἂν ἦλθε φοβούμενος, (μὴ τοξεύσας  αὐτὸν   ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ
[1, 31]   τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν  αὐτὸν   ἀφείλετο. Πῶς οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον
[1, 29]   πάντως ἂν γεγόνεισαν πρᾳότεροι πρὸς  αὐτόν.   Εἰ δὲ δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν,
[1, 31]   τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν μοι πρὸς  αὐτὸν   εἰπεῖν περὶ Μωυσέως. Τοῦτον δὲ
[1, 26]   ἔτη δεκατρία, μὴ τολμῆσαι μὲν  αὐτὸν   εἰπεῖν ταῦτα τῷ βασιλεῖ, γραφὴν
[1, 35]   Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ τὸν  αὐτὸν   ἐκείνοις εὗρεν εἰπεῖν βασιλέα, καινότερον
[1, 14]   δὲ τὴν λέξιν αὐτοῦ καθάπερ  αὐτὸν   (ἐκεῖνον παραγαγὼν μάρτυρα· Τοῦ τίμαιος
[1, 28]   βασιλεύς; μὲν γὰρ  αὐτὸν   ἐκέλευσεν ἐξορίσαι τῆς Αἰγύπτου τοὺς
[1, 32]   τὴν Αἴγυπτον, παύσεσθαι τῆς πτοίας  αὐτόν.   (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν μυριάδας
[1, 10]   ἄλλοις παράδοσιν πράξεων ἀληθινῶν ὑπισχνούμενον  αὐτὸν   ἐπίστασθαι ταύτας πρότερον ἀκριβῶς
[1, 26]   τούτων μεταξὺ τῶν βασιλέων κατ'  αὐτόν   ἐστι τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη μέχρι
[1, 22]   σύγγραμμα, πολλοὶ δὲ τὰ περὶ  αὐτὸν   ἱστορήκασι, καὶ τούτων ἐπισημότατός (ἐστιν
[1, 22]   ἐστιν, ὡς οἶμαι, πᾶσιν ἡμῶν  αὐτὸν   μεμνῆσθαι τῷ καὶ τὰ Σόλυμα
[1, 23]   διαδόχων ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ τὸν  αὐτὸν   μὲν ἦν Ἑκαταίῳ χρόνον, φίλος
[1, 33]   τὴν Αἰθιοπίαν, οὗτος δὲ πεποίηκεν  αὐτὸν   μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν
[1, 26]   ἐβασίλευσεν ἔτη νθ καὶ μετ'  αὐτὸν   πρεσβύτερος τῶν υἱῶν αὐτοῦ
[1, 22]   ὕψος δὲ δεκάπηχυ. Καὶ παρ'  αὐτὸν   οἴκημα μέγα, οὗ βωμός ἐστι
[1, 26]   ἀνατολὴν μέρει τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν  αὐτόν,   ὅπως ἐργάζοιντο καὶ τῶν ἄλλων
[1, 32]   Ἶσις ἐφάνη τῷ Ἀμενώφει μεμφομένη  αὐτόν,   ὅτι τὸ ἱερὸν αὐτῆς ἐν
[1, 28]   φόβος τῶν μὴ παρ'  αὐτὸν   συμβησομένων κακῶν; τι χεῖρον
[1, 19]   τινὰ τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ'  αὐτόν.   Συμμίξας δὲ Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ
[1, 26]   καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς  αὐτόν   τε καὶ τὸν βασιλέα χόλον
[1, 20]   μεγέθει πράξεων διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ  (αὐτόν   φησι καὶ Λιβύης τὴν πολλὴν
[1, 17]   βασιλέως ἡμῶν Σολομῶνος πατρικὴν πρὸς  αὐτὸν   φιλίαν διαδεδεγμένος. (Οὗτος οὖν συμφιλοτιμούμενος
[1, 28]   Φησὶ δὲ τὸν μὲν μάντιν  αὑτὸν   ἀνελεῖν τὴν ὀργὴν τῶν θεῶν
[1, 3]   καίτοι δοκῶν ἀκριβεστάτην τὴν καθ'  αὑτὸν   ἱστορίαν συγγράφειν. ~(Αἰτίαι δὲ τῆς
[1, 28]   θεοῦ Ὀσίρεως, (μεταθέμενος δὲ Μωυσῆν  αὑτὸν   προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν ἔτει
[1, 20]   ὑπομείναντος τὴν πολιορκίαν, ἀλλ' ἐγχειρίσαντος  αὑτὸν   πρότερον, χρησάμενος Κῦρος φιλανθρώπως καὶ
[1, 10]   μὲν αὐτουργὸς πράξεων, πλείστων δ'  αὐτόπτης   γενόμενος, ὅλως δὲ τῶν λεχθέντων
[1, 9]   τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην τοῖς πράγμασιν  (αὐτὸς   ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν μὲν γὰρ
[1, 19]   ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαβυλωνίας τόποις (ἀποδεῖξαι,  αὐτὸς   δὲ ἀπὸ τῶν ἐκ τοῦ
[1, 26]   ἐξέθετο πρὸς τὸν ἑαυτοῦ φίλον.  Αὐτὸς   δὲ διαβὰς Τοῖς ἄλλοις Αἰγυπτίοις
[1, 15]   καὶ τῶν ἄλλων βασιλικῶν παλλακίδων.  (Αὐτὸς   δὲ ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην
[1, 26]   τὸν πρὸς Ἀμένωφιν (τὸν βασιλέα.  Αὐτὸς   δὲ προσλαβόμενος μεθ' ἑαυτοῦ καὶ
[1, 22]   τῆς τοῦ νεὼ κατασκευῆς οὕτως  αὐτὸς   διηγεῖται. (Ἔστι γὰρ τῶν Ἰουδαίων
[1, 29]   δρασμὸν τοῦ βασιλέως· τοὐναντίον γὰρ  αὐτὸς   εἴρηκεν, ὡς παῖς τοῦ
[1, 19]   περὶ τῶν παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφουμένων  αὐτὸς   εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκε τὰς
[1, 19]   τόποις ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος  αὐτὸς   ἔτι κακοπαθεῖν συστήσας τῷ υἱῷ
[1, 27]   υἱὸς αὐτοῦ Ῥάμψης καὶ  αὐτὸς   ἔχων δύναμιν, καὶ συμβαλόντες οἱ
[1, 35]   ἄρασθαι τούτους, εἴπερ ἔπραττον ὡς  αὐτὸς   λέγει κακῶς, παρὰ πάντων βοηθείας
[1, 14]   τε τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν  αὐτός,   μεταφράσας καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον
[1, 9]   Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης σεμνότατος,  αὐτὸς   θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι
[1, 22]   τὸν ἐπ' εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ  αὐτὸς   οἴεται, μνήμην πεποιημένον (ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην
[1, 26]   ἐλθόντας κρατῆσαι τῶν ἐνοικούντων, εἶτ'  αὐτὸς   ὁμολογῶν χρόνῳ πάλιν ὕστερον ἐκπεσόντας
[1, 19]   ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς τὴν Βαβυλωνίαν,  αὐτὸς   ὁρμήσας (ὀλιγοστὸς παρεγένετο διὰ τῆς
[1, 22]   ἐν Συρίᾳ στάσιν. δὲ  αὐτὸς   οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ μέγεθος
[1, 22]   διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ'  αὐτὸς   παρατυχεῖν φησιν ὑπ' ἀνδρὸς Ἰουδαίου
[1, 9]   παρὰ τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα μόνος  (αὐτὸς   συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν τῇ
[1, 16]   παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, ἀλλ' ὡς  αὐτὸς   ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν ἀδεσπότως μυθολογουμένων
[1, 8]   τίς ἂν ὑπομείνειεν Ἑλλήνων ὑπὲρ  αὐτοῦ;   Ἀλλ' οὐδ' ὑπὲρ τοῦ καὶ
[1, 20]   (Αἰσθόμενος δὲ Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον  αὐτοῦ,   ἀπαντήσας μετὰ τῆς δυνάμεως καὶ
[1, 15]   καὶ ὅτι ἀντῆρεν ἀδελφὸς  αὐτοῦ   Ἅρμαϊς. Παραχρῆμα οὖν ὑπέστρεψεν εἰς
[1, 18]   ιβ. Μετὰ τοῦτον ἀδελφὸς  αὐτοῦ   Ἀσθάρυμος βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν
[1, 21]   αὐταῖς, ὅτι Ναβουχοδονόσορος ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς  αὐτοῦ   βασιλείας ἔτει τὸν παρ' ἡμῖν
[1, 14]   μεῖζον ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ τῆς  αὐτοῦ   βασιλείας ἔφοδον. (Εὑρὼν δὲ ἐν
[1, 18]   Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ ἔτει τῆς  αὐτοῦ   βασιλείας ἐν Ἱεροσολύμοις ᾠκοδομήθη
[1, 28]   Ὅτι νὴ Δία καὶ πρότερος  αὐτοῦ   βασιλεὺς ἄλλος ἑωράκει. Παρ' ἐκείνου
[1, 26]   ὥσπερ Ὢρ εἷς τῶν πρὸ  αὐτοῦ   βεβασιλευκότων, ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν ἐπιθυμίαν
[1, 15]   Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ ἀδελφὸς  αὐτοῦ   Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν Μάνεθως.
[1, 31]   ἦν, ἐκ τῶν λεγομένων ὑπ'  αὐτοῦ   δῆλός ἐστι· τοῖς γὰρ λεπρῶσιν
[1, 18]   μζ. Ἐν δὲ τῷ ἐπ'  αὐτοῦ   ἑβδόμῳ ἔτει ἀδελφὴ αὐτοῦ
[1, 21]   Τούτου τελευτήσαντος μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν  αὐτοῦ   Εἴρωμον, ὃς ἐβασίλευσεν ἔτη εἴκοσιν.
[1, 17]   τοῦτον· Ἀβιβάλου τελευτήσαντος υἱὸς  αὐτοῦ   Εἴρωμος ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ πρὸς
[1, 26]   τρισκαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς  αὐτοῦ   εἰς τὴν ἔκπτωσιν αὐτάρκεις, οὐχ
[1, 20]   κατεκοσμήθη. (Οὔσης δὲ τῆς βασιλείας  αὐτοῦ   ἐν τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ ἔτει προεξεληλυθὼς
[1, 19]   παράδεισον διὰ τὸ τὴν γυναῖκα  αὐτοῦ   ἐπιθυμεῖν τῆς ὀρείας διαθέσεως τεθραμμένην
[1, 20]   βασιλείας κύριος ἐγένετο υἱὸς  αὐτοῦ   Εὐειλμαράδουχος. (Οὗτος προστὰς τῶν πραγμάτων
[1, 14]   γράφει. Παραθήσομαι δὲ τὴν λέξιν  αὐτοῦ   καθάπερ αὐτὸν (ἐκεῖνον παραγαγὼν μάρτυρα·
[1, 29]   οἱ παραγινόμενοι, τὴν δὲ μετάνοιαν  αὐτοῦ   καὶ τὴν φυγὴν πόθεν εἰκάζειν
[1, 29]   λιθοτομιῶν ἐξῆλθον καὶ πόλιν παρ'  αὐτοῦ   καὶ χώραν ἔλαβον, πάντως ἂν
[1, 17]   τὸν Εἴρωμον αἰνίγματα καὶ παρ'  αὐτοῦ   λαβεῖν ἀξιοῦν, τὸν δὲ μὴ
[1, 27]   ταῦτα πειράσομαι διὰ τῶν ὑπ'  αὐτοῦ   λεγομένων ἐλέγχειν. ~(Πρώτην δὴ τὴν
[1, 33]   τοὺς Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι παρ'  αὐτοῦ   μαθεῖν ποτέροις αὐτοῖς τίθεται
[1, 22]   καὶ μετὰ ταῦτα τοῖς διαδόχοις  αὐτοῦ   μεμαρτύρηκεν. Οἷς δ' αὐτὸς παρατυχεῖν
[1, 22]   ζηλωτὴς αὐτῶν ἐκ πλείστου γεγενημένος.  (Αὐτοῦ   μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα,
[1, 22]   ὄρνιθα καὶ φήσαντος, ἐὰν μὲν  αὐτοῦ   μένῃ προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν, ἂν
[1, 22]   παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων εἰς τὴν  (αὐτοῦ   μετενεγκεῖν φιλοσοφίαν. Ἦν δὲ καὶ
[1, 19]   τρόπον· ἀκούσας δ' πατὴρ  αὐτοῦ   Ναβοπαλάσαρος, ὅτι τεταγμένος σατράπης
[1, 20]   ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος  αὐτοῦ   Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη βασιλεύσας ἔτη β.
[1, 18]   δὲ Ἀβιβάλου διεδέξατο τὴν βασιλείαν  αὐτοῦ   υἱὸς Εἴρωμος, ὃς βιώσας
[1, 15]   δὲ χώρα ἐκλήθη ἀπὸ τοῦ  αὐτοῦ   ὀνόματος Αἴγυπτος· λέγει γάρ, ὅτι
[1, 22]   βιβλίῳ φησὶν Ἀριστοτέλην τὸν διδάσκαλον  αὐτοῦ   περί τινος ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα
[1, 2]   οὐδὲ τοῦτον ἐν γράμμασι τὴν  αὐτοῦ   ποίησιν καταλιπεῖν, ἀλλὰ διαμνημονευομένην ἐκ
[1, 22]   τῶν ῥητορικῶν παράγγελμα τὸ γένος  αὐτοῦ   πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα μὴ ἀπειθῶμεν
[1, 32]   Μανεθὼς Ἀμένωφιν καὶ τὸν υἱὸν  (αὐτοῦ   Ῥαμεσσήν, φησὶν ὅτι κατὰ τοὺς
[1, 27]   μεγάλης δυνάμεως καὶ υἱὸς  αὐτοῦ   Ῥάμψης καὶ αὐτὸς ἔχων δύναμιν,
[1, 26]   αὐτὸν πρεσβύτερος τῶν υἱῶν  αὐτοῦ   Ῥάμψης ξστιγμα. (Τοσούτοις οὖν πρότερον
[1, 19]   βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ τε πατρὶ  αὐτοῦ   συνέβη Ναβοπαλασάρῳ κατὰ τοῦτον τὸν
[1, 22]   πῶς γάρ, ἔφη, οὗτος τὴν  αὐτοῦ   σωτηρίαν οὐ προϊδὼν περὶ τῆς
[1, 19]   Ναβοκοδρόσορος τῷ ἀποστάτῃ καὶ παραταξάμενος  αὐτοῦ   τ' ἐκράτει καὶ τὴν χώραν
[1, 22]   δὲ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος στρατείαν  αὐτοῦ   τὰ περὶ τὴν Ἀντιόχειαν ἐνεωτέρισεν.
[1, 8]   ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν μέχρι τῆς  αὐτοῦ   τελευτῆς· οὗτος χρόνος ἀπολείπει
[1, 26]   ὄνομα καὶ διὰ τοῦτο χρόνον  αὐτοῦ   τῆς βασιλείας ὁρίσαι μὴ τολμήσας,
[1, 28]   πῶς οὐ προέγνω τὸ ἀδύνατον  αὐτοῦ   τῆς ἐπιθυμίας; Οὐ γὰρ ἀπέβη.
[1, 22]   Ἔνεστι δὲ τοῖς βουλομένοις ἐξ  αὐτοῦ   τὸ πλέον γνῶναι τοῦ βιβλίου·
[1, 22]   πεπτωκὸς ἱερὸν ἀνακαθᾶραι καὶ πᾶσιν  αὐτοῦ   τοῖς στρατιώταις ὁμοίως φέρειν τὸν
[1, 22]   Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρας ἑνὸς  αὐτοῦ   τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλιφῶντος
[1, 18]   θ. Τοῦτον οἱ τῆς τροφοῦ  αὐτοῦ   υἱοὶ τέσσαρες ἐπιβουλεύσαντες ἀπώλεσαν, ὧν
[1, 15]   καὶ παρέλαβεν (τὴν ἀρχὴν  αὐτοῦ   υἱὸς Χέβρων ἔτη δεκατρία. Μεθ'
[1, 18]   αὐτοῦ ἑβδόμῳ ἔτει ἀδελφὴ  αὐτοῦ   φυγοῦσα ἐν τῇ Λιβύῃ πόλιν
[1, 19]   ὑπερβαλόμενον ταῖς πράξεσι τοὺς πρὸ  αὐτοῦ   Χαλδαίων (καὶ Βαβυλωνίων βεβασιλευκότας. Εἶθ'
[1, 16]   κατὰ μέρος ἀποδεικνὺς τὴν ἀπίθανον  αὐτοῦ   ψευδολογίαν. ~(Βούλομαι τοίνυν ἀπὸ τούτων
[1, 28]   ἐξ ἀρχῆς μάντις τὸν  αὑτοῦ   θάνατον προηπίστατο; (Πῶς δὲ οὐκ
[1, 31]   θεραπευθῇ τὸ νόσημα καὶ τὴν  αὑτοῦ   φύσιν ἀπολάβῃ, προείρηκέν τινας ἁγνείας
[1, 10]   τὴν ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν μὲν  αὐτουργὸς   πράξεων, πλείστων δ' αὐτόπτης γενόμενος,
[1, 31]   ἀδεσπότους μύθους τραπόμενος συνέθηκεν  αὐτοὺς   ἀπιθάνως τισι τῶν πρὸς
[1, 14]   γίνεται Ὑκσώς. (Τινὲς δὲ λέγουσιν  αὐτοὺς   Ἄραβας εἶναι. Ἐν δ' ἄλλῳ
[1, 22]   εἰς τὴν χώραν, φησί, πρὸς  αὐτοὺς   ἀφικνουμένων νεὼς καὶ βωμοὺς κατασκευασάντων
[1, 27]   αὐτοὺς καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν  αὐτοὺς   ἄχρι τῶν ὁρίων τῆς Συρίας.
[1, 1]   περὶ ἡμῶν καὶ ψευδῶς γεγραφότας  αὐτοὺς   δι' ἑαυτῶν ἐλεγχομένους παρέξω. (Πειράσομαι
[1, 14]   Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν  αὐτοὺς   διὰ πολιορκίας ἑλεῖν κατὰ κράτος
[1, 28]   τινές εἰσι καὶ τίνα τρόπον  αὐτοὺς   εἶδεν, ὥστε καινῆς αὐτῷ τέχνης
[1, 28]   Αἰγύπτου τοὺς λελωβημένους, δ'  αὐτοὺς   εἰς τὰς λιθοτομίας ἐνέβαλεν, ὥσπερ
[1, 34]   τοῖς στρατιώταις τούτους παραδοῦναι κατάξειν  αὐτοὺς   εἰς τὴν ἔρημον, τοὺς δὲ
[1, 17]   τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ. (Μάλιστα δὲ  αὐτοὺς   εἰς φιλίαν τῆς σοφίας
[1, 12]   παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ πρὸς  αὐτοὺς   εἰσαγόμενα, τοῖς δὲ τὴν παράλιον
[1, 34]   ἀνθρώπων ἀνάγνων καὶ δυσσεβῶν ἐκβάλλοντα  αὐτοὺς   ἐκ τῶν ἱερῶν εἰς τόπους
[1, 29]   ἐλθόντας ἀρχηγοὺς γενέσθαι φησίν, ἀλλ'  αὐτοὺς   ἐκείνους ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων
[1, 15]   ποιμένων εἰς Ἱεροσόλυμα ἐκβαλὼν  αὐτοὺς   ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν
[1, 27]   εἶναι τὸ γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ'  αὐτοὺς   ἔξωθεν ἐπελθόντας κρατῆσαι (τῆς Αἰγύπτου
[1, 26]   ἐπ' Αἴγυπτον. Ἐπάξειν μὲν οὖν  αὐτοὺς   ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν εἰς Αὔαριν
[1, 33]   ἐπικαλέσασθαι τὴν παρὰ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν  αὐτοὺς   (ἐπικουρίαν, δὲ Χαιρήμων ἀπαλλαττομένους
[1, 34]   ἐκείνων διαθέσεως ὠνομάσθαι. Ὕστερον δ'  αὐτοὺς   ἐπικρατήσαντας χρόνῳ διαλλάξαι τὴν ὀνομασίαν
[1, 19]   μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας  αὐτοὺς   ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν καὶ τὸν
[1, 22]   προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον ἐπὶ τούτοις  αὐτούς   ἐστι θαυμάζειν. (Λέγει δὲ καὶ
[1, 35]   τῇ πόλει ἀπὸ τῆς ἱεροσυλίας  αὐτοὺς   (ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ
[1, 28]   δὲ καλουμένην. (Εἰς ἣν ἀθροισθέντας  αὐτοὺς   ἡγεμόνα φησὶν ἐξελέσθαι τῶν ἐξ
[1, 29]   μέχρι τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν,  αὐτοὺς   ἠκολούθησε διὰ τῆς ψάμμου τῆς
[1, 34]   τήν τε πόλιν Ἱεροσόλυμα καὶ  αὐτοὺς   Ἱεροσολυμίτας προσαγορεύεσθαι. ~(Οὗτος οὐδὲ τὸν
[1, 27]   ποιμέσι καὶ τοῖς μιαροῖς ἐνίκησαν  αὐτοὺς   καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς
[1, 33]   τὴν αἰτίαν διεσάφησε, δι' ἣν  αὐτοὺς   βασιλεὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον
[1, 35]   ἐγχώριος; Διὰ τί τοίνυν Αἰγυπτίους  αὐτοὺς   ὄντας Ἰουδαίους καλεῖς; Εἰ δὲ
[1, 28]   ἀφιξομένοις προγονικήν, ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους  αὐτοὺς   πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα
[1, 29]   βασιλεῖ καὶ τοῖς τὰ περὶ  αὐτοὺς   πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν τοῦ
[1, 8]   μετὰ Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ'  αὐτοὺς   πραχθέντα συνέγραψαν ἐν τρισὶ καὶ
[1, 34]   τοὺς θεοὺς περὶ τοῦ σῶσαι  αὐτούς.   (Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Μωσῆν
[1, 22]   τὴν Ἀσίαν παραβαλὼν εἰς τοὺς  αὐτοὺς   τόπους ἄνθρωπος ἐντυγχάνει ἡμῖν τε
[1, 35]   οἱ κτίζοντες τὴν πόλιν κοσμήσειν  αὐτοὺς   ὑπελάμβανον οὕτως ὀνομάσαντες. δὲ
[1, 35]   μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων  αὐτοὺς   ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν
[1, 8]   θεοῦ μαθόντων, τὰ δὲ καθ'  αὑτοὺς   ὡς ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ
[1, 4]   οὐδὲ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις, οὓς  αὐτόχθονας   εἶναι λέγουσιν καὶ παιδείας ἐπιμελεῖς,
[1, 26]   δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν  αὐτῷ   Ἀμενώφει πατρὸς δὲ Πάπιος ὄντι,
[1, 31]   (ταύτῃ γεγονότα πρὸς τοὺς ὁμοίως  αὐτῷ   δυστυχήσαντας. Οὐ μόνον δὲ περὶ
[1, 22]   εἴρηκεν, τὸ γὰρ προκείμενον ἦν  αὐτῷ   καθ' ἕτερον, οὕτως ἡμῶν μνημονεῦσαι.
[1, 28]   φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους ἐκείνους, ὧν  αὐτῷ   καθαρεῦσαι προείρητο τὴν Αἴγυπτον, οὐδὲ
[1, 22]   τοῦ Πτολεμαίου συναπαίρειν εἰς Αἴγυπτον  αὐτῷ   καὶ κοινωνεῖν τῶν πραγμάτων ἠβουλήθησαν.
[1, 22]   τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν  αὐτῷ   καὶ νύκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν·
[1, 22]   τι τοιοῦτον. Διατρίβουσι δ' ἐν  αὐτῷ   καὶ τὰς νύκτας καὶ τὰς
[1, 20]   Κῦρος φιλανθρώπως καὶ δοὺς οἰκητήριον  αὐτῷ   Καρμανίαν ἐξέπεμψεν ἐκ τῆς Βαβυλωνίας.
[1, 9]   πολέμου παντὸς καὶ περὶ τῶν  αὐτῷ   κατὰ μέρος γενομένων ἀληθῆ τὴν
[1, 20]   δὲ τούτου συνελθόντες οἱ ἐπιβουλεύσαντες  αὐτῷ   κοινῇ τὴν βασιλείαν περιέθηκαν Ναβοννήδῳ
[1, 20]   διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν ἐπιβουλεύσας  αὐτῷ   Νηριγλίσαρος ἐβασίλευσεν (ἔτη δ. Τούτου
[1, 17]   τὸν ὄροφον ἀπέστειλεν. Ἀντεδωρήσατο δὲ  αὐτῷ   Σολομὼν ἄλλοις τε πολλοῖς
[1, 15]   βιβλίον ἔπεμψε τῷ Σεθώσει δηλῶν  αὐτῷ   πάντα καὶ ὅτι ἀντῆρεν
[1, 20]   τείχη κατασκάψαι διὰ τὸ λίαν  αὐτῷ   πραγματικὴν καὶ δυσάλωτον φανῆναι τὴν
[1, 22]   τινος ἀνδρὸς Ἰουδαίου ταῦτα ἱστορεῖν,  αὐτῷ   τε τὸν λόγον Ἀριστοτέλει (παρατιθείς·
[1, 28]   τρόπον αὐτοὺς εἶδεν, ὥστε καινῆς  αὐτῷ   τέχνης οὐκ ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς
[1, 15]   Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ πᾶσαν μὲν  αὐτῷ   τὴν ἄλλην βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν,
[1, 22]   καί τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων  αὐτῷ,   τί μαίνεσθε, ἔφη, κακοδαίμονες; Εἶτα
[1, 22]   προσμένουσι. Δείξαντος δὲ τοῦ μάντεως  αὐτῷ   τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντος, ἐὰν
[1, 26]   πρόγνωσιν τῶν ἐσομένων. Εἰπεῖν οὖν  αὐτῷ   τοῦτον τὸν ὁμώνυμον, ὅτι δυνήσεται
[1, 26]   Αἰγυπτίων ἀνήχθη· χάριτι γὰρ ἦν  αὐτῷ   ὑποχείριος τῶν Αἰθιόπων βασιλεύς.
[1, 19]   γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ τῆς ἐν  αὐτῷ   φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων καθάπερ Μωσῆς
[1, 28]   ἔτει τὸν Ἀμένωφιν, τοσοῦτον γὰρ  αὐτῷ   χρόνον εἶναι τῆς ἐκπτώσεως πεπρωμένον,
[1, 26]   ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα δὲ δοὺς ἐξουσίαν  αὑτῷ   διὰ τοῦ φάναι γράψειν τὰ
[1, 3]   τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν περὶ  αὐτῶν   ἀκριβῶς παραδιδόντας; τίς οὐ
[1, 3]   παραδιδόντας; τίς οὐ παρ'  αὐτῶν   ἂν τῶν συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως,
[1, 13]   διὰ τὴν συγγένειαν ἐν ταῖς  αὐτῶν   ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων μνημονεύουσιν. (Ὅταν δὲ
[1, 25]   αὐτοῖς, ὥστ' οὐδὲ ταῖς ἀρχαίαις  αὐτῶν   ἀναγραφαῖς ὤκνησαν ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ
[1, 5]   τεκμήριον ἱστορίας, εἰ περὶ τῶν  αὐτῶν   ἅπαντες ταὐτὰ καὶ λέγοιεν καὶ
[1, 13]   ἂν τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς  αὐτῶν   ἀρχαιότητος; (Κἀγὼ τοίνυν πειράσομαι τοῦτο
[1, 19]   χώραν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τὴν  αὐτῶν   βασιλείαν ἐποιήσατο. Τῷ τε πατρὶ
[1, 14]   ποιμένας αἰχμαλώτους ἐν ταῖς ἱεραῖς  αὐτῶν   βίβλοις γεγράφθαι λέγων ὀρθῶς· καὶ
[1, 35]   δὲ τοῦ βασιλέως πολλοὺς μὲν  αὐτῶν   βυθίσαντος εἰς τὴν θάλασσαν, τοὺς
[1, 14]   ποιμένων καλουμένων καὶ τοὺς ἐξ  αὐτῶν   γενομένους κρατῆσαι τῆς Αἰγύπτου φησὶν
[1, 32]   μυριάδας εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ'  αὐτῶν   γραμματέας Μωσῆν τε καὶ Ἰώσηπον
[1, 22]   Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιοῦντες κατὰ ταὐτά.  Αὐτῶν   δὲ Αἰγυπτίων καὶ Αἰθιόπων οὐκ
[1, 8]   οὐχ ὁμοίας ἠξίωται τοῖς πρὸ  αὐτῶν   διὰ τὸ μὴ γενέσθαι τὴν
[1, 25]   πρὸς ἀλλήλους ἐν ταῖς τιμαῖς  αὐτῶν   διαφέρονται. Κοῦφοι δὲ καὶ ἀνόητοι
[1, 25]   ἀρχῆς, ὅτι κατὰ τὴν χώραν  αὐτῶν   ἐδυνάστευσαν ἡμῶν οἱ πρόγονοι κἀκεῖθεν
[1, 14]   ῥίζαν. Ἐκαλεῖτο δὲ τὸ σύμπαν  αὐτῶν   ἔθνος Ὑκσώς, τοῦτο δέ ἐστιν
[1, 8]   καὶ τούτοις ἐμμένειν καὶ ὑπὲρ  αὐτῶν,   εἰ δέοι, θνήσκειν ἡδέως. (Ἤδη
[1, 13]   ἐν ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ  αὐτῶν   εἰρῆσθαι. Ἆρ' οὐχὶ πάντως ἂν
[1, 32]   Ἀμένωφιν οὐχ ὑπομείναντα τὴν ἔφοδον  αὐτῶν   εἰς Αἰθιοπίαν φυγεῖν καταλιπόντα τὴν
[1, 12]   ἀλλ' ὀψέ ποτε καὶ μόλις  αὐτῶν   εἰς τοὺς Ἕλληνας γνῶσις
[1, 22]   δῆλός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ζηλωτὴς  αὐτῶν   ἐκ πλείστου γεγενημένος. (Αὐτοῦ μὲν
[1, 22]   Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ ἐθαύμαζον ὅσοις  αὐτῶν   ἐντύχοιεν οὐχ οἱ φαυλότατοι τῶν
[1, 12]   ὥσπερ Αἰγυπτίοις μὲν τὰ παρ'  αὐτῶν   ἐξαγόμενα καὶ πρὸς αὐτοὺς εἰσαγόμενα,
[1, 22]   ἀνασπάστους εἰς Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον  αὐτῶν   ἐποίησαν μυριάδας, οὐκ ὀλίγαι δὲ
[1, 14]   δὲ καὶ βασιλέα ἕνα ἐξ  αὐτῶν   ἐποίησαν, ὄνομα ἦν Σάλιτις.
[1, 31]   τὰ ἱμάτια, καὶ τὸν ἁψάμενον  (αὐτῶν   ὁμωρόφιον γενόμενον οὐ καθαρὸν
[1, 29]   διεγνωκότες οὐκ ἂν εἰς τοὺς  αὐτῶν   θεοὺς πολεμεῖν ἐτόλμησαν οὐδ' ὑπεναντιωτάτους
[1, 22]   συγγενόμενος, οὐ παρέργως ἀλλὰ περὶ  αὐτῶν   Ἰουδαίων συγγέγραφε βιβλίον, ἐξ οὗ
[1, 29]   ὑπεναντιωτάτους ἔθεντο νόμους τοῖς πατρίοις  αὐτῶν   (καὶ οἷς ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ
[1, 22]   αὐτοῖς· εἶχεν γὰρ (τὴν κατοίκησιν  αὐτῶν   καὶ τὴν πολιτείαν γεγραμμένην. Εἶτα
[1, 22]   τοῦτο ἄρα (γιγνώσκων εἴρηκεν περὶ  αὐτῶν.   Καὶ Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος
[1, 19]   τὴν βασιλείαν ὑπὸ τοῦ βελτίστου  αὐτῶν,   κυριεύσας ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς ἀρχῆς
[1, 3]   ἐλέγχουσι καὶ τἀναντιώτατα περὶ τῶν  αὐτῶν   λέγειν οὐκ ὀκνοῦσι. (Περίεργος δ'
[1, 26]   τοῦτον εἰς ἀπόστασιν ἔχοντες ἡγεμόνα  αὐτῶν   λεγόμενόν τινα τῶν Ἡλιοπολιτῶν ἱερέων
[1, 24]   δ' ὑγιαίνοντες τῇ κρίσει πολλὴν  αὐτῶν   μοχθηρίαν καταδικάζουσι. ~(Τῶν δὲ εἰς
[1, 22]   Ἰουδαία. Τὸ δὲ τῆς πόλεως  αὐτῶν   ὄνομα πάνυ σκολιόν ἐστιν· Ἱερουσαλήμην
[1, 29]   ὅτι τὴν Αἴγυπτον καθέξουσιν, ὥσπερ  αὐτῶν   οὐ σφόδρα τῆς χώρας ἐμπείρως
[1, 8]   προσθεῖναί τις οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν  αὐτῶν   οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ
[1, 26]   μὲν εἰς Αὔαριν τὴν προγονικὴν  αὐτῶν   πατρίδα καὶ τὰ ἐπιτήδεια τοῖς
[1, 29]   γὰρ λεπροὶ καὶ τὸ μετ'  αὐτῶν   πλῆθος, εἰ καὶ πρότερον ὠργίζοντο
[1, 22]   αὐτοῖς μνημονεύοντας παραθέσθαι ἐν ἰδίοις  αὐτῶν   συγγράμμασι. (Πυθαγόρας τοίνυν Σάμιος
[1, 2]   φύσιν γραμμάτων· οἱ γοῦν ἀρχαιοτάτην  αὐτῶν   τὴν χρῆσιν εἶναι θέλοντες παρὰ
[1, 22]   τισιν ἑτέροις τῶν σχολαστικῶν πειρώμενος  αὐτῶν   τῆς σοφίας. Ὡς δὲ πολλοῖς
[1, 13]   Ἑλλήνων, ὅτι μὴ παλαιόν ἐστιν  αὐτῶν   τὸ γένος, τῷ μηθὲν ἐν
[1, 2]   ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ  (αὐτῶν   τὸ δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν.
[1, 34]   ἀπωλείᾳ, συναχθέντας δὲ βουλεύσασθαι περὶ  αὑτῶν,   νυκτὸς δὲ ἐπιγενομένης πῦρ καὶ
[1, 22]   Σολύμοις ὄρεσι πλατέῃ παρὰ λίμνῃ  αὐχμαλέοι   κορυφὰς τροχοκουράδες, αὐτὰρ ὕπερθεν ἵππων
[1, 4]   γὰρ Ἀρκάδων τί δεῖ λέγειν  αὐχούντων   ἀρχαιότητα; Μόλις γὰρ οὗτοι καὶ
[1, 2]   παντὸς ἐνόμιζον ἄρχειν ἕκαστοι τῶν  ἀφ'   ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ καὶ μόλις
[1, 28]   ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων ἀφιξομένοις προγονικήν,  ἀφ'   ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς πᾶσαν τὴν
[1, 12]   δι' ἐκείνων Αἰγύπτιοι καὶ πάντες,  ἀφ'   ὧν τὸν φόρτον εἰς τοὺς
[1, 28]   διὰ τοὺς ἠκρωτηριασμένους λεπρῶντας  ἀφανεῖς   εἶναι τοὺς θεούς; Ὀργίζονται γὰρ
[1, 21]   ἡμῖν ναὸν ἠρήμωσεν καὶ ἦν  ἀφανὴς   ἐπ' ἔτη πεντήκοντα, δευτέρῳ δὲ
[1, 8]   καὶ πάντα τὰ παρ' αὐτοῖς  ἀφανισθῆναι   συγγράμματα (τὴν τυχοῦσαν ὑποστήσεται βλάβην·
[1, 15]   ἔσχεν καὶ ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν  ἀφειδῶς   διετέλει χρώμενος, πειθόμενος δὲ ὑπὸ
[1, 31]   χρήσαιτο συμφορᾷ, (τὴν τιμὴν αὐτὸν  ἀφείλετο.   Πῶς οὖν εἰκὸς ἐκεῖνον ταῦτα
[1, 8]   οὔτε προσθεῖναί τις οὐδὲν οὔτε  ἀφελεῖν   αὐτῶν οὔτε μεταθεῖναι τετόλμηκεν, πᾶσι
[1, 19]   Ναβοκοδρόσορον μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ  ἀφεστῶτας   αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων ἐκράτησεν καὶ
[1, 19]   (βασιλέα καὶ τὰς τούτου πράξεις  ἀφηγούμενος   λέγει, τίνα τρόπον πέμψας ἐπὶ
[1, 26]   τὰ ἐπιτήδεια τοῖς ὄχλοις παρέξειν  ἀφθόνως,   ὑπερμαχήσεσθαι δὲ ὅτε δέοι καὶ
[1, 22]   γλῶσσαν μὲν Φοίνισσαν ἀπὸ στομάτων  ἀφιέντες,   ᾤκεον δ' ἐν Σολύμοις ὄρεσι
[1, 16]   ἐπῴκησαν Δαναὸν εἰς Ἄργος  ἀφικέσθαι·   καίτοι τοῦτον ἀρχαιότατον Ἀργεῖοι νομίζουσι.
[1, 22]   τὴν χώραν, φησί, πρὸς αὐτοὺς  ἀφικνουμένων   νεὼς καὶ βωμοὺς κατασκευασάντων ἅπαντα
[1, 29]   ὁπότε ταῦτα πρὸ τῆς ἐκείνων  ἀφίξεως   ἔπραττον καὶ πράξειν ὠμωμόκεσαν οἱ
[1, 16]   γραμμάτων, πρῶτον μὲν τὴν ἑτέρωθεν  ἄφιξιν   εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα δὲ τὴν
[1, 18]   προγόνων ἡμῶν εἰς τὴν χώραν  ἄφιξιν·   ὅτε γὰρ αὐτὴν πᾶσαν πολέμῳ
[1, 25]   ἀλήθειαν, οὔτε τὴν εἰς Αἴγυπτον  ἄφιξιν   ὡς ἐγένετο τῶν ἡμετέρων (προγόνων
[1, 28]   αὐτὴν τοῖς ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων  ἀφιξομένοις   προγονικήν, ἀφ' ἧς (ὁρμωμένους αὐτοὺς
[1, 12]   τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης  ἀφορμὴν   παρέσχεν, οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον τῆς
[1, 34]   αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν ὁδὸν τέμνειν  ἄχρι   ἂν ὅτου ἔλθωσιν εἰς τόπους
[1, 18]   χρόνος ἀπὸ τούτου τοῦ βασιλέως  ἄχρι   Καρχηδόνος κτίσεως οὕτως· τελευτήσαντος Εἰρώμου
[1, 27]   καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες ἐδίωξαν αὐτοὺς  ἄχρι   τῶν ὁρίων τῆς Συρίας. (Ταῦτα
[1, 31]   κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια, καὶ τὸν  ἁψάμενον   (αὐτῶν ὁμωρόφιον γενόμενον οὐ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/06/2008