Livre, Chap.
[1, 7]	τὴν χώραν ἐμβαλόντος καὶ Πομπηίου	Μάγνου	καὶ Κυντιλίου (Οὐάρου μάλιστα δὲ
[1, 5]	προκαταβεβλημένης ἀναγραφῆς, ἣ καὶ τοὺς	μαθεῖν	βουλομένους διδάξειν ἔμελλεν καὶ τοὺς
[1, 18]	ἐπιχωρίων γραμμάτων σπουδάσας τὴν ἱστορίαν	μαθεῖν.	(Γράφων τοίνυν περὶ τῶν ἐν
[1, 33]	Ἰουδαίους δυνατόν ἐστι παρ' αὐτοῦ	μαθεῖν	ἢ ποτέροις αὐτοῖς τίθεται ταύτην
[1, 2]	παρὰ Φοινίκων (καὶ Κάδμου σεμνύνονται	μαθεῖν.	Οὐ μὴν οὐδὲ ἀπ' ἐκείνου
[1, 22]	ἅλις· τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω	μαθεῖν	τῷ βιβλίῳ ῥᾴδιόν ἐστιν ἐντυχεῖν.
[1, 2]	ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων γενομένους	μαθητὰς	ὀλίγα συγγράψαι, καὶ ταῦτα τοῖς
[1, 22]	(Κλέαρχος γὰρ ὁ Ἀριστοτέλους ὢν	μαθητὴς	καὶ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου
[1, 3]	παρ' αὐτῶν ἂν τῶν συγγραφέων	μάθοι	ῥᾳδίως, ὅτι μηδὲν βεβαίως εἰδότες
[1, 8]	ἐπίπνοιαν τὴν ἀπὸ τοῦ θεοῦ	μαθόντων,	τὰ δὲ καθ' αὑτοὺς ὡς
[1, 22]	ἄλλων καὶ καταρωμένων αὐτῷ, τί	μαίνεσθε,	ἔφη, κακοδαίμονες; Εἶτα τὸν ὄρνιθα
[1, 22]	ἦλθεν μὲν εἰς Συρίαν ἐκ	Μακεδονίας	καταλιποῦσα τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Δημήτριον,
[1, 12]	εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ πόλεις	μακρὰν	ἀπὸ θαλάσσης ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ
[1, 35]	τινὲς ὑπῆρχον αὐτοῖς νόμοι (διὰ	μακρᾶς	συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ μὲν οὖν
[1, 22]	γεγραμμένον· ἀλλὰ τὰ μὲν πολλὰ	μακρὸν	ἂν εἴη λέγειν, ὅσα δ'
[1, 19]	ἀνάστημα καὶ τὴν λοιπὴν πολυτέλειαν	μακρὸν	ἴσως ἔσται ἐάν τις ἐξηγῆται,
[1, 6]	Αἰγυπτίοις τε καὶ Βαβυλωνίοις ἐκ	μακροτάτων	ἄνωθεν χρόνων τὴν περὶ τὰς
[1, 12]	τῆς Ῥωμαίων πόλεως, τοιαύτην ἐκ	μακροῦ	δύναμιν κεκτημένης καὶ τοιαύτας πράξεις
[1, 22]	Θερμώδοντα καὶ Παρθένιον ποταμὸν καὶ	Μάκρωνες	οἱ τούτοισιν ἀστυγείτονες ὄντες ἀπὸ
[1, 5]	τῶν ἀρχαίων ἀληθοῦς ἱστορίας καὶ	μάλιστά	γε τῆς περὶ τῶν ἑκάστοις
[1, 17]	Γαλιλαίας ἐν τῇ Χαβουλῶν λεγομένῃ.	(Μάλιστα	δὲ αὐτοὺς εἰς φιλίαν ἡ
[1, 7]	Πομπηίου Μάγνου καὶ Κυντιλίου (Οὐάρου	μάλιστα	δὲ καὶ ἐν τοῖς καθ'
[1, 14]	ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις καταλιπὼν τόποις.	Μάλιστα	δὲ καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὴν
[1, 24]	προειρημένων καὶ περὶ ἄλλων βεβλασφήμηκεν.	Μάλιστα	δὲ τοῦτο ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις
[1, 4]	τῶν ἑκάστοτε πραττομένων ἀναγραφὰς τοῦτο	μάλιστα	δὴ καὶ τὴν πλάνην καὶ
[1, 12]	δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν	μάλιστα	δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντες
[1, 6]	παρὰ τοῖς Βαβυλωνίοις, καὶ ὅτι	μάλιστα	δὴ τῶν Ἕλλησιν ἐπιμιγνυμένων ἐχρήσαντο
[1, 13]	ποιεῖν· Αἰγυπτίοις γὰρ καὶ Φοίνιξι	μάλιστα	δὴ χρήσομαι μάρτυσιν, οὐκ ἄν
[1, 26]	μήτε προσκυνεῖν θεοὺς μήτε τῶν	μάλιστα	ἐν Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων
[1, 26]	τε ἱερὰ ζῷα τὰ πρῶτα	μάλιστα	ἐν τοῖς ἱεροῖς τιμώμενα ὥς
[1, 22]	τὰ κοινὰ διοικοῦντες (περὶ χιλίους	μάλιστα	καὶ πεντακοσίους εἰσίν. Πάλιν δὲ
[1, 22]	καὶ αἰκίαις καὶ θανάτοις δεινοτάτοις	μάλιστα	πάντων ἀπαντῶσι μὴ ἀρνούμενοι (τὰ
[1, 10]	τῶν εἰδότων πυνθανόμενον. Ὅπερ ἐγὼ	μάλιστα	περὶ ἀμφοτέρας νομίζω πεποιηκέναι τὰς
[1, 13]	δυνηθέντος· φαίνονται γὰρ καὶ δὴ	μάλιστα	πρὸς ἡμᾶς δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ
[1, 22]	μία δὲ πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα	μάλιστα	σταδίων τὴν περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι
[1, 22]	Ἑλλήνων, ἀλλ' οἱ ἐπὶ σοφίᾳ	μάλιστα	τεθαυμασμένοι, ῥᾴδιον γνῶναι· (Κλέαρχος γὰρ
[1, 22]	Ἐνταῦθα δ' ἐστὶ κατὰ μέσον	μάλιστα	τῆς πόλεως περίβολος λίθινος μῆκος
[1, 26]	δὲ νομοθετήσας καὶ πλεῖστα ἄλλα	μάλιστα	τοῖς Αἰγυπτίοις ἐθισμοῖς ἐναντιούμενα ἐκέλευσεν
[1, 29]	ἐκείνους ὄντας Αἰγυπτίους καὶ τούτων	μάλιστα	τοὺς ἱερέας ἐπινοῆσαί τε ταῦτα
[1, 8]	τῆς ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν,	μᾶλλον	δὲ ἀναγκαίως, ἅτε μήτε τὸ
[1, 3]	ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ	μᾶλλον	ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος
[1, 11]	τῶν παλαιῶν ἀναγραφὴ τοῖς βαρβάροις	μᾶλλον	ἢ τοῖς Ἕλλησι, βούλομαι μικρὰ
[1, 2]	γράμμασιν ἐχρῶντο, καὶ τἀληθὲς ἐπικρατεῖ	μᾶλλον	περὶ τοῦ τὴν νῦν οὖσαν
[1, 14]	αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει. Καὶ τοῦτο	μᾶλλον	(πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ παλαιᾶς
[1, 14]	πρῶτοι ἄρχοντες ποθοῦντες ἀεὶ καὶ	μᾶλλον	τῆς Αἰγύπτου (ἐξᾶραι τὴν ῥίζαν.
[1, 22]	ἐν παιδείᾳ συνῳκείωτο, (παρεδίδου τι	μᾶλλον	ὧν εἶχεν. Ταῦτ' εἴρηκεν ὁ
[1, 15]	μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ τοῦ	Μανέθω	πῶς ἔχει πρὸς τὴν τῶν
[1, 33]	Ἀμενώφιος υἱὸς κατὰ μὲν τὸν	Μανεθὼν	νεανίας συμπολεμεῖ τῷ πατρὶ καὶ
[1, 30]	διελθεῖν. ~(Κατὰ μὲν οὖν τὸν	Μανεθῶν	οὔτε ἐκ τῆς Αἰγύπτου τὸ
[1, 29]	ἐνετράφησαν. Δεῖ δὲ ἡμᾶς τῷ	Μανεθῶνι	χάριν ἔχειν, ὅτι ταύτης τῆς
[1, 32]	ὄνομα τοῦ βασιλέως ὅπερ ὁ	Μανεθὼς	Ἀμένωφιν καὶ τὸν υἱὸν (αὐτοῦ
[1, 14]	τῷ τόπῳ. Τοῦτόν φησιν ὁ	Μάνεθως	ἅπαντα τείχει τε μεγάλῳ καὶ
[1, 14]	οὐχ οἷόν τε παρατίθεσθαι τἀκείνων,	Μάνεθως	δ' ἦν τὸ γένος Αἰγύπτιος
[1, 16]	αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα μὲν ὁ	Μάνεθως.	Δῆλον δέ ἐστιν ἐκ τῶν
[1, 14]	ἐψευσμένον. (Οὗτος δὴ τοίνυν ὁ	Μάνεθως	ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν
[1, 31]	νομίζω καὶ δῆλον δ' ὅτι	Μανεθὼς	ἕως μὲν ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις
[1, 16]	Ἀργεῖοι νομίζουσι. (Δύο τοίνυν ὁ	Μάνεθως	ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ
[1, 16]	χιλίοις. (Ὑπὲρ ὧν δ' ὁ	Μάνεθως	οὐκ ἐκ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις
[1, 26]	τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ γὰρ	Μανεθὼς	οὗτος ὁ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἱστορίαν
[1, 27]	συντομίας ἕνεκα. Λέγει δὲ ὁ	Μανεθὼς	πάλιν, ὅτι μετὰ ταῦτα ἐπῆλθεν
[1, 33]	εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ μὲν	Μανεθὼς	πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας τοὺς
[1, 27]	(Ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα	Μανεθὼς	συνέγραψεν. Ὅτι δὲ ληρεῖ καὶ
[1, 14]	δέ τινι βίβλῳ τῶν Αἰγυπτιακῶν	Μάνεθως	τοῦτό φησιν τὸ ἔθνος τοὺς
[1, 34]	πέμψαι περὶ τῆς ἀκαρπίας τοὺς	μαντευσομένους,	τὸν θεὸν δὲ ἐρεῖν τὰ
[1, 22]	τί προσμένουσι. Δείξαντος δὲ τοῦ	μάντεως	αὐτῷ τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντος,
[1, 22]	πατάξας ἀπέκτεινεν. Ἀγανακτούντων δὲ τοῦ	μάντεως	καί τινων ἄλλων καὶ καταρωμένων
[1, 28]	συλλεγῆναι; Πῶς δὲ παρήκουσεν τοῦ	μάντεως	ὁ βασιλεύς; Ὁ μὲν γὰρ
[1, 29]	πεποιηκόσι κατὰ τε τὴν τοῦ	μάντεως	προαγόρευσιν, ἀλλ' ὅτε τῶν λιθοτομιῶν
[1, 22]	πολλῶν κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ	μάντεώς	τινος ὀρνιθευομένου καὶ πάντας ἐπισχεῖν
[1, 26]	Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν καὶ	μαντικὸν	ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸς αὐτόν τε
[1, 28]	προαιρούμενος. Φησὶ δὲ τὸν μὲν	μάντιν	αὑτὸν ἀνελεῖν τὴν ὀργὴν τῶν
[1, 28]	ἔδει. (Ἀλλὰ σοφὸς ἦν ὁ	μάντις,	δι' οὗ τοῦτο κατορθώσειν ὁ
[1, 28]	πῶς οὐκ ἐξ ἀρχῆς ὁ	μάντις	τὸν αὑτοῦ θάνατον προηπίστατο; (Πῶς
[1, 17]	παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι	μάρτυρα	Δῖον ἄνδρα περὶ τὴν Φοινικικὴν
[1, 14]	αὐτοῦ καθάπερ αὐτὸν (ἐκεῖνον παραγαγὼν	μάρτυρα·	Τοῦ τίμαιος ὄνομα. Ἐπὶ τούτου
[1, 13]	νῦν εἰρημένας κομίζοντες αἰτίας καὶ	μάρτυρας	ἂν τοὺς πλησιοχώρους παρείχοντο τῆς
[1, 7]	τὴν διαδοχὴν (καὶ πολλοὺς παρεχόμενον	μάρτυρας.	Καὶ ταῦτα πράττομεν οὐ μόνον
[1, 15]	ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους	μάρτυρας.	Πάλιν οὖν τὰ τοῦ Μανέθω
[1, 9]	Οὐεσπασιανὸν (καὶ Τίτον ἠξίωσα λαβεῖν	μάρτυρας.	Πρώτοις γὰρ δέδωκα τὰ βιβλία
[1, 26]	στήσω τὸν λόγον, ᾧ καὶ	μάρτυρι	(μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην.
[1, 21]	ἡ περὶ τῶν εἰρημένων μοι	μαρτυρία	τῆς τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος.
[1, 13]	ἄν τινος ὡς ψευδῆ τὴν	μαρτυρίαν	διαβάλλειν δυνηθέντος· φαίνονται γὰρ καὶ
[1, 17]	ἡμῶν καὶ τὰς ἐξ ἐκείνων	μαρτυρίας	παρασχεῖν. (Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις
[1, 11]	Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν. (Εἶτα δὲ τὰς	μαρτυρίας	τῆς ἀρχαιότητος ἐκ τῶν παρ'
[1, 18]	Τῆς μὲν οὖν παρὰ Φοινίκων	μαρτυρίας	τί δεῖ προσθεῖναι πλέον; Βλέπεται
[1, 22]	Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου	μαρτυριῶν	ἅλις· τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω
[1, 7]	ἐπάνω προγόνων καὶ τίνες οἱ	μαρτυροῦντες.	Πόλεμος δ' εἰ κατάσχοι, καθάπερ
[1, 19]	τῶν ἄλλων τοῖς ἡμετέροις γράμμασι.	(Μάρτυς	δὲ τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος
[1, 1]	τῶν μὲν ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων	μάρτυσι	τοῖς ἀξιοπιστοτάτοις εἶναι περὶ πάσης
[1, 24]	γεγραφόσι ταύτας καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι	μάρτυσιν.	(Ὅτι μὲν οὖν καὶ ἑτέροις
[1, 13]	καὶ Φοίνιξι μάλιστα δὴ χρήσομαι	μάρτυσιν,	οὐκ ἄν τινος ὡς ψευδῆ
[1, 2]	εἴ γε δεῖ μὴ ταῖς	ματαίαις	δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ' ἐξ (αὐτῶν
[1, 20]	μέμφεται τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς	μάτην	οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς Ἀσσυρίας
[1, 30]	δ' ἐν ταῖς μετὰ ταῦτα	μάχαις,	πλείστους δ' ἐν τῇ τελευταίᾳ
[1, 22]	ὁ Λάγου ἐνίκα κατὰ Γάζαν	μάχῃ	Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου τὸν ἐπικληθέντα
[1, 28]	τοῖς μιαροῖς νικῆσαί τε τῇ	μάχῃ	καὶ κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα μέχρι
[1, 29]	χρόνοις ὕστερον Ἀμένωφις ἐπελθὼν ἐνίκησε	μάχῃ	καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους μέχρι
[1, 33]	γεγενημένον καὶ μετὰ ταῦτα νικῶντα	μάχῃ	καὶ τοὺς Ἰουδαίους (εἰς Συρίαν
[1, 20]	δυνάμεως καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς τῇ	μάχῃ	καὶ φυγὼν ὀλιγοστὸς (συνεκλείσθη εἰς
[1, 33]	τρεῖς διεφθάρησαν, πότερον ἐν τῇ	μάχῃ	κατέπεσον ἢ πρὸς τὸν Ῥαμεσσῆ
[1, 22]	ὅτι μετὰ τὴν ἐν Γάζῃ	μάχην	ὁ Πτολεμαῖος ἐγένετο τῶν περὶ
[1, 22]	Πτολεμαίου περὶ Γάζαν πρὸς Δημήτριον	μάχης·	αὕτη δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ μὲν
[1, 26]	οὖσιν εἰς τριάκοντα μυριάδας ἀνδρῶν	μαχιμωτάτων	(καὶ τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ
[1, 8]	εἰσὶ παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων καὶ	μαχομένων,	δύο δὲ μόνα πρὸς τοῖς
[1, 18]	Βαλβάζερος υἱός, ὃς βιώσας ἔτη	(μγ	ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ. Μετὰ τοῦτον
[1, 20]	μετήλλαξε τὸν βίον βεβασιλευκὼς ἔτη	μγ,	τῆς δὲ βασιλείας κύριος ἐγένετο
[1, 9]	παρὰ Ῥωμαίοις συλληφθεὶς αἰχμάλωτος καί	με	διὰ φυλακῆς Οὐεσπασιανὸς καὶ Τίτος
[1, 18]	Βαλέζωρος υἱός, ὃς βιώσας ἔτη	με	ἐβασίλευσεν ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος
[1, 22]	μὴ μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι φαίνεται	μέγα	καὶ πολλῶν ἄξιον ἐγκωμίων, εἰ
[1, 22]	δεκάπηχυ. Καὶ παρ' αὐτὸν οἴκημα	μέγα,	οὗ βωμός ἐστι καὶ λυχνίον
[1, 15]	πολλῆς δυνάμεως ὑποχειρίους ἔλαβε καὶ	μέγα	φρονήσας ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις ἔτι
[1, 19]	πλὴν ὄντα γε ὑπερβολὴν ὡς	μεγάλα	καὶ ὑπερήφανα συνετελέσθη ἡμέραις δεκαπέντε.
[1, 12]	φόρτον εἰς τοὺς Ἕλληνας διεκόμιζον	μεγάλα	πελάγη διαίροντες. (Μῆδοι δὲ μετὰ
[1, 22]	ὑπομεῖναι πληγὰς καὶ ζημίας ἀποτῖσαι	μεγάλας,	ἕως αὐτοῖς (συγγνόντα τὸν βασιλέα
[1, 27]	ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας μετὰ	μεγάλης	δυνάμεως καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ
[1, 14]	ὁ Μάνεθως ἅπαντα τείχει τε	μεγάλῳ	καὶ ἰσχυρῷ περιβαλεῖν τοὺς ποιμένας,
[1, 14]	ποιμένας ἐπανάστασιν καὶ πόλεμον συρραγῆναι	μέγαν	(καὶ πολυχρόνιον. Ἐπὶ δὲ βασιλέως,
[1, 22]	ἀξιώματι τῷ παρὰ τοῖς ὁμοέθνοις	μέγας	καὶ τὴν ψυχὴν οὐκ ἀνόητος,
[1, 20]	μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορκίας, καὶ	Μεγασθένης	ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Ἰνδικῶν,
[1, 20]	τῶν Βαβυλωνίων Ἡρακλέους ἀνδρείᾳ καὶ	μεγέθει	πράξεων διενηνοχέναι· καταστρέψασθαι γὰρ (αὐτόν
[1, 35]	σύμμετρον ἤδη τὸ βιβλίον εἴληφε	μέγεθος,	ἑτέραν ποιησάμενος ἀρχὴν τὰ λοιπὰ
[1, 22]	αὐτὸς οὗτος ἀνὴρ καὶ τὸ	μέγεθος	τῆς χώρας ἣν κατοικοῦμεν καὶ
[1, 16]	τοίνυν ὁ Μάνεθως ἡμῖν τὰ	μέγιστα	μεμαρτύρηκεν ἐκ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις
[1, 22]	τὰ Ἱεροσόλυμα καλλίστην τε καὶ	μεγίστην	ἐκ παλαιοτάτου κατοικοῦμεν καὶ περὶ
[1, 4]	δὲ δυσὶ ταῖς λεχθησομέναις τὴν	μεγίστην	ἰσχὺν ἀνατίθημι, καὶ προτέραν ἐρῶ
[1, 7]	ἀλλόφυλον κοινωνίαν ὑφορώμενοι. Τεκμήριον δὲ	μέγιστον	τῆς ἀκριβείας· οἱ γὰρ ἀρχιερεῖς
[1, 26]	(τὸν βασιλέα. Αὐτὸς δὲ προσλαβόμενος	μεθ'	ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἄλλων ἱερέων
[1, 22]	ἡμῖν γενόμενος, παραλαβών τινας τῶν	μεθ'	ἑαυτοῦ τήν τε διαφορὰν ἀνέγνω
[1, 22]	συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ	μεθ'	ἡμέραν· καὶ ὅτι παρεκελεύετο μὴ
[1, 14]	καὶ τεσσαράκοντα ἔτη καλούμενος Βηών.	Μεθ'	ὃν ἄλλος Ἀπαχνὰς ἓξ καὶ
[1, 15]	αὐτοῦ υἱὸς Χέβρων ἔτη δεκατρία.	Μεθ'	ὃν Ἀμένωφις εἴκοσι καὶ μῆνας
[1, 26]	ἱστορίαν ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων	μεθερμηνεύειν	ὑπεσχημένος, προειπὼν τοὺς ἡμετέρους προγόνους
[1, 10]	ἔφην, ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων	μεθερμήνευκα	γεγονὼς ἱερεὺς ἐκ γένους καὶ
[1, 22]	εἴποι τις ἐκ τῆς Ἑβραίων	μεθερμηνευόμενος	διαλέκτου δῶρον θεοῦ. (Καὶ μὴν
[1, 18]	ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσβύτερος ἐβασίλευσεν	Μεθουσάσταρτος	ὁ Λεαστάρτου, ὃς βιώσας ἔτη
[1, 14]	ἠσφαλίσατο μέρη προορώμενος Ἀσσυρίων ποτὲ	μεῖζον	ἰσχυόντων ἐσομένην ἐπιθυμίᾳ τῆς αὐτοῦ
[1, 17]	μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν καὶ	μεῖζον	τὸ ἄστυ ἐποίησεν καὶ τοῦ
[1, 22]	τῇ Συρίᾳ (λίμνη πλατυτέρα καὶ	μείζων	καθέστηκεν. Καὶ Χοιρίλος μὲν οὖν
[1, 10]	ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ ἐν σχολῇ	μειρακίων	γύμνασμα προκεῖσθαι νομίζοντες κατηγορίας παραδόξου
[1, 26]	πολεμίοις ἀπαντήσας οὐ συνέβαλεν, ἀλλὰ	μέλλειν	θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας ἧκεν εἰς
[1, 22]	Εἰ γὰρ ἠδύνατο προγιγνώσκειν τὸ	μέλλον,	εἰς τὸν τόπον τοῦτον οὐκ
[1, 28]	γὰρ ταῦτα καὶ περὶ τῶν	μελλόντων	φοβηθεὶς τοὺς λελωβημένους ἐκείνους, ὧν
[1, 22]	ὄντες ἀπὸ Κόλχων φασὶ νεωστὶ	μεμαθηκέναι·	οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι
[1, 22]	καὶ οὗτοι ὁμολογοῦσι παρ' Αἰγυπτίων	μεμαθηκέναι.	(Σύριοι δὲ οἱ περὶ Θερμώδοντα
[1, 23]	μέντοι περὶ τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες	μεμαρτυρήκασιν,	ὑπὲρ ἧς τὰ νῦν λέγειν
[1, 17]	οὕτω περὶ τῶν προειρημένων ἡμῖν	μεμαρτύρηκεν.	~(Ἀλλὰ πρὸς τούτῳ παραθήσομαι καὶ
[1, 16]	ὁ Μάνεθως ἡμῖν τὰ μέγιστα	μεμαρτύρηκεν	ἐκ τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων,
[1, 22]	μετὰ ταῦτα τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ	μεμαρτύρηκεν.	Οἷς δ' αὐτὸς παρατυχεῖν φησιν
[1, 22]	ἔθνος, ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ φαίνεται	μεμνημένος·	περὶ γὰρ Κόλχων ἱστορῶν ἐν
[1, 20]	καὶ Φιλόστρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις	μεμνημένος	τῆς Τύρου πολιορκίας, καὶ Μεγασθένης
[1, 22]	ὡς οἶμαι, πᾶσιν ἡμῶν αὐτὸν	μεμνῆσθαι	τῷ καὶ τὰ Σόλυμα ὄρη
[1, 22]	Καὶ Χοιρίλος μὲν οὖν οὕτω	μέμνηται	ἡμῶν. Ὅτι δὲ οὐ μόνον
[1, 22]	Χοιρίλος δὲ ἀρχαιότερος γενόμενος ποιητὴς	μέμνηται	τοῦ ἔθνους ἡμῶν, ὅτι συνεστράτευται
[1, 20]	βίβλῳ τῶν Χαλδαϊκῶν, ἐν ᾗ	μέμφεται	τοῖς Ἑλληνικοῖς συγγραφεῦσιν ὡς μάτην
[1, 14]	Σάλιτις. Καὶ οὗτος ἐν τῇ	Μέμφιδι	κατεγίνετο τήν τε ἄνω καὶ
[1, 26]	θεομαχεῖν νομίσας παλινδρομήσας ἧκεν εἰς	Μέμφιν	ἀναλαβών τε τόν τε Ἆπιν
[1, 32]	ἡ Ἶσις ἐφάνη τῷ Ἀμενώφει	μεμφομένη	αὐτόν, ὅτι τὸ ἱερὸν αὐτῆς
[1, 22]	περὶ (τῶν διαπορουμένων ἐξασθενήσωσιν. Τοῦτο	μὲν	Ἀγαθαρχίδῃ καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ, τοῖς
[1, 15]	καὶ ναυτικὴν ἔχων δύναμιν τὸν	μὲν	ἀδελφὸν Ἅρμαϊν ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου
[1, 25]	δὲ εἰς ἡμᾶς βλασφημιῶν ἤρξαντο	μὲν	Αἰγύπτιοι· βουλόμενοι δ' ἐκείνοις τινὲς
[1, 31]	Τοῦτον δὲ τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν	μὲν	Αἰγύπτιοι καὶ θεῖον νομίζουσι, βούλονται
[1, 19]	ὁλοκλήρου τῆς πατρικῆς ἀρχῆς τοῖς	μὲν	αἰχμαλώτοις παραγενομένοις συνέταξεν αὐτοῖς κατοικίας
[1, 23]	δὲ τῶν εἰρημένων ἀνδρῶν τῆς	μὲν	ἀληθείας τῶν ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων
[1, 33]	τῆς Ἴσιδος ἐνύπνιον συντέθεικε. Κἀκεῖνος	μὲν	Ἀμένωφιν εἶναι λέγει τὸν προειπόντα
[1, 22]	σταδίων τὴν περίμετρον, ἣν οἰκοῦσι	μὲν	ἀνθρώπων περὶ δώδεκα (μυριάδες, καλοῦσι
[1, 29]	δὲ δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ	μὲν	ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ
[1, 8]	ἀλλὰ μόνον τῶν προφητῶν τὰ	μὲν	ἀνωτάτω καὶ παλαιότατα κατὰ τὴν
[1, 13]	πρὸς ἡμᾶς δυσμενῶς διατεθέντες κοινῇ	μὲν	ἅπαντες (Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι.
[1, 12]	συγγράμμασι μνήμης ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως	μὲν	ἀπῳκισμένον τῆς θαλάσσης, οὕτως δὲ
[1, 12]	οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο Φοίνικες	μὲν	αὐτοὶ κατ' ἐμπορίαν τοῖς Ἕλλησιν
[1, 26]	πᾶσιν ὡρκωμότησαν. (Ὁ δὲ πρῶτον	μὲν	αὐτοῖς νόμον ἔθετο μήτε προσκυνεῖν
[1, 26]	ἐπ' ἔτη δεκατρία, μὴ τολμῆσαι	μὲν	αὐτὸν εἰπεῖν ταῦτα τῷ βασιλεῖ,
[1, 22]	τὸν ὄρνιθα καὶ φήσαντος, ἐὰν	μὲν	αὐτοῦ μένῃ προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν,
[1, 10]	πολέμου τὴν ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν	μὲν	αὐτουργὸς πράξεων, πλείστων δ' αὐτόπτης
[1, 14]	δὲ Μισφραγμουθώσεως υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι	μὲν	αὐτοὺς διὰ πολιορκίας ἑλεῖν κατὰ
[1, 26]	ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ	μὲν	αὐτῷ Ἀμενώφει πατρὸς δὲ Πάπιος
[1, 15]	τῆς Αἰγύπτου κατέστησεν καὶ πᾶσαν	μὲν	αὐτῷ τὴν ἄλλην βασιλικὴν περιέθηκεν
[1, 35]	Πῶς δὲ τοῦ βασιλέως πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν βυθίσαντος εἰς τὴν θάλασσαν,
[1, 5]	ἐναντιώτατον ἱστορίᾳ πράττοντες διατελοῦσι· τῆς	μὲν	γὰρ ἀληθοῦς ἐστι τεκμήριον ἱστορίας,
[1, 4]	Πεισιστράτου τυραννίδος ἀνθρώπου γεγονότος. (Περὶ	μὲν	γὰρ Ἀρκάδων τί δεῖ λέγειν
[1, 10]	νομίζω πεποιηκέναι τὰς πραγματείας· τὴν	μὲν	γὰρ ἀρχαιολογίαν, ὥσπερ ἔφην, ἐκ
[1, 25]	φύσις ζῴων ἀλόγων διέστηκε. (Κοινὸν	μὲν	γὰρ αὐτοῖς ἐστι πάτριον τὸ
[1, 28]	τοῦ μάντεως ὁ βασιλεύς; Ὁ	μὲν	γὰρ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξορίσαι τῆς
[1, 12]	Ἕλληνας ἡ γνῶσις διεξῆλθεν. (Περὶ	μὲν	γὰρ Γαλατῶν τε καὶ Ἰβήρων
[1, 23]	προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων διήνεγκαν. Τῷ	μὲν	γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας εἶναι
[1, 21]	τρεῖς μῆνες πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ	μὲν	γὰρ ἔτει τῆς Ναβουχοδονοσόρου βασιλείας
[1, 22]	γεγονέναι ἡμῶν τὸ ἔθνος· πολλὰς	μὲν	γὰρ ἡμῶν, φησίν, ἀνασπάστους εἰς
[1, 2]	δίκαιον τῶν πραγμάτων λαμβάνειν. Τὰ	μὲν	γὰρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἅπαντα
[1, 33]	εἰρημένων τὴν ἀμφοῖν ψευδολογίαν· ἀληθείας	μὲν	γάρ τινος ὑποκειμένης ἀδύνατον ἦν
[1, 9]	πράγμασιν (αὐτὸς ἅπασι παρατυχών· ἐστρατήγουν	μὲν	γὰρ τῶν παρ' ἡμῖν Γαλιλαίων
[1, 22]	σοι δοκεῖ. (Κἀκεῖνος τοίνυν τὸ	μὲν	γένος ἦν Ἰουδαῖος ἐκ τῆς
[1, 24]	ποιοῦσι τοῖς ἐνδοξοτάτοις προσπλεκόμενοι, τινὲς	μὲν	διὰ φθόνον καὶ κακοήθειαν, ἄλλοι
[1, 15]	καὶ Μήδους στρατεύσας ἅπαντας τοὺς	μὲν	δόρατι, τοὺς δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ
[1, 30]	γὰρ λεπρῶν καὶ νοσούντων πολλοὺς	μὲν	εἰκὸς ἐν ταῖς λιθοτομίαις ἀποθανεῖν
[1, 17]	κατασκευάσματος τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα χρυσίου	μὲν	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἔδωκε τάλαντα,
[1, 26]	μὲν οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο πρῶτον	μὲν	εἰς Αὔαριν τὴν προγονικὴν αὐτῶν
[1, 22]	περὶ Στρατονίκην, ὃν τρόπον ἦλθεν	μὲν	εἰς Συρίαν ἐκ Μακεδονίας καταλιποῦσα
[1, 8]	τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται	μὲν	ἕκαστα, πίστεως δ' οὐχ ὁμοίας
[1, 22]	ἀργῶν λίθων οὕτως συγκείμενος, πλευρὰν	μὲν	ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν, ὕψος δὲ
[1, 22]	Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν	μὲν	Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις· τοῖς γὰρ
[1, 3]	Ἀκουσίλαος, ἢ τίνα τρόπον Ἔφορος	μὲν	Ἑλλάνικον ἐν τοῖς πλείστοις ψευδόμενον
[1, 3]	ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα	μὲν	Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάῳ περὶ τῶν γενεαλογιῶν
[1, 25]	τοῦ μισεῖν καὶ φθονεῖν τὸ	μὲν	ἐξ ἀρχῆς, ὅτι κατὰ τὴν
[1, 19]	τῆς ἔξω, τούτων δὲ τοὺς	μὲν	ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου,
[1, 14]	καὶ μῆνας δύο. Καὶ οὗτοι	μὲν	ἓξ ἐν αὐτοῖς ἐγενήθησαν πρῶτοι
[1, 28]	τὴν Αἴγυπτον καθέξειν. Εἶτα τοὺς	μὲν	ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ μυριάσι λέγει,
[1, 5]	ὑπελάμβανον, κατὰ τοῦτον ἡρμόζοντο τινὲς	μὲν	ἐπὶ τὸ μυθολογεῖν τραπόμενοι, τινὲς
[1, 21]	τὸ κράτος παρέλαβεν. Καὶ σύμφωνα	μὲν	ἐπὶ τοῦ ναοῦ τοῖς ἡμετέροις
[1, 8]	δικαίως πεπιστευμένα. (Καὶ τούτων πέντε	μέν	ἐστι Μωυσέως, ἃ τούς τε
[1, 22]	μάχης· αὕτη δὲ γέγονεν ἑνδεκάτῳ	μὲν	ἔτει τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς, ἐπὶ
[1, 22]	ἅπαντα ταῦτα κατέσκαπτον, καὶ τῶν	μὲν	ζημίαν τοῖς σατράπαις ἐξέτινον, περί
[1, 29]	τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν. Καὶ τοῦτο	μὲν	ᾖδεισαν πάντως οἱ παραγινόμενοι, τὴν
[1, 31]	δῆλον δ' ὅτι Μανεθὼς ἕως	μὲν	ἠκολούθει ταῖς ἀρχαίαις ἀναγραφαῖς οὐ
[1, 22]	ἀρχιερεὺς τῶν Ἰουδαίων, ἄνθρωπος τὴν	μὲν	ἡλικίαν ὡς ἑξηκονταὲξ ἐτῶν, τῷ
[1, 12]	διὰ τούτων ἐπιμιξίαις, ἀλλ' εἰσὶ	μὲν	ἡμῶν αἱ πόλεις μακρὰν ἀπὸ
[1, 23]	ἱστορίαν συγγεγραφὼς κατὰ τὸν αὐτὸν	μὲν	ἦν Ἑκαταίῳ χρόνον, φίλος δ'
[1, 22]	ὥς φασιν, οἱ φιλόσοφοι παρὰ	μὲν	Ἰνδοῖς Καλανοί, παρὰ δὲ Σύροις
[1, 4]	δὲ τῆς τοιαύτης διαφωνίας πολλαὶ	μὲν	ἴσως ἂν καὶ ἕτεραι τοῖς
[1, 23]	Συρίαν (ἐπετρόπευεν· ἀλλ' ὅμως Ἑκαταῖος	μὲν	καὶ βιβλίον ἔγραψεν περὶ ἡμῶν,
[1, 27]	τῶν ὁρίων τῆς Συρίας. (Ταῦτα	μὲν	καὶ τὰ τοιαῦτα Μανεθὼς συνέγραψεν.
[1, 26]	ὁρίων τῆς Αἰγύπτου. Καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Αἰθιοπίαν τοιαῦτα. Οἱ
[1, 1]	ᾠήθην δεῖν γράψαι συντόμως τῶν	μὲν	λοιδορούντων τὴν δυσμένειαν καὶ τὴν
[1, 33]	ταῖς εἴκοσιν. Ἔτι τοίνυν ὁ	μὲν	Μανεθὼς πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας
[1, 28]	χώραν προαιρούμενος. Φησὶ δὲ τὸν	μὲν	μάντιν αὑτὸν ἀνελεῖν τὴν ὀργὴν
[1, 12]	χρωμένων ἐτόλμησαν. (Αἴτιον δὲ τοῦ	μὲν	μὴ γιγνώσκειν τἀληθὲς τὸ λίαν
[1, 33]	ἀριθμὸς καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ	μὲν	μυριάδας ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ
[1, 32]	δ' αὐτοῖς ὀνόματα εἶναι τῷ	(μὲν	Μωσῇ Τισιθέν, τῷ δὲ Ἰωσήπῳ
[1, 16]	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Δαναός. ~(Ταῦτα	μὲν	ὁ Μάνεθως. Δῆλον δέ ἐστιν
[1, 33]	τῆς Αἰθιοπίας καταδέξασθαι. ~(Καὶ ταῦτα	μὲν	ὁ Χαιρήμων. Οἶμαι δὲ αὐτόθεν
[1, 6]	περὶ τὰς ἀναγραφὰς ἐπιμέλειαν ὅπου	μὲν	οἱ ἱερεῖς ἦσαν ἐγκεχειρισμένοι καὶ
[1, 29]	μέντοι πῶς οὐκ ἄλογον, τῶν	μὲν	οἰκείων αὐτοῖς καὶ τῶν φίλων
[1, 28]	πόλιν, ὥς φησι, τὴν πάλαι	μὲν	οἰκηθεῖσαν ὑπὸ τῶν ποιμένων, Αὔαριν
[1, 27]	τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη Μωυσῆς. ~(Ἃ	μὲν	οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι περὶ τῶν
[1, 9]	ὁ θαυμασιώτατος βασιλεὺς Ἀγρίππας. (Οὗτοι	μὲν	οὖν ἅπαντες ἐμαρτύρησαν, ὅτι τῆς
[1, 29]	ἐχόντων, ἧς βιασθέντες ἐκπεπτώκασιν. (Εἰ	μὲν	οὖν ἀπόρως ἢ κακῶς ἔπραττον,
[1, 26]	συνεπιστρατεύειν ὁμοθυμαδὸν ἐπ' Αἴγυπτον. Ἐπάξειν	μὲν	οὖν αὐτοὺς ἐπηγγείλατο πρῶτον μὲν
[1, 31]	Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν, ἐκαλεῖτο. Τοῦτο	μὲν	οὖν εἰς τὴν μετάθεσιν οὐκ
[1, 22]	πλείω τῶν ἱκανῶν παρατίθεσθαι. Κλέαρχος	μὲν	οὖν ἐν παρεκβάσει ταῦτ' εἴρηκεν,
[1, 5]	αὐτοὶ φανεῖσθαι πάντων ἀληθέστατοι. (Λόγων	μὲν	οὖν ἕνεκα καὶ τῆς ἐν
[1, 33]	αὐτοῖς τὰ δόξαντα πλάττουσιν. (Ἐκεῖνος	μὲν	οὖν ἐπιθυμίαν τοῦ βασιλέως, ἵνα
[1, 24]	καθ' ἑαυτῶν χρήσασθαι μάρτυσιν. (Ὅτι	μὲν	οὖν καὶ ἑτέροις τοῦτο πολλοῖς
[1, 20]	οὕτως διὰ (τῆς τρίτης· Ναβοκοδρόσορος	μὲν	οὖν μετὰ τὸ ἄρξασθαι τοῦ
[1, 21]	τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχαιότητος. Τοῖς	μὲν	οὖν μὴ σφόδρα φιλονείκοις ἀρκέσειν
[1, 22]	αὐτῶν ἐκ πλείστου γεγενημένος. (Αὐτοῦ	μὲν	οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα, πολλοὶ
[1, 22]	καὶ μείζων καθέστηκεν. Καὶ Χοιρίλος	μὲν	οὖν οὕτω μέμνηται ἡμῶν. Ὅτι
[1, 14]	τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων. Αὐτὰ	μὲν	οὖν οὐχ οἷόν τε παρατίθεσθαι
[1, 6]	περὶ τῶν ἑκάστοις ἐπιχωρίων. ~(Ὅτι	μὲν	οὖν παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ
[1, 18]	ἔτη ρμγ μῆνες η. Τῆς	μὲν	οὖν παρὰ Φοινίκων μαρτυρίας τί
[1, 35]	(διὰ μακρᾶς συνηθείας πεφυλαγμένοι. Εἰ	μὲν	οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺς
[1, 20]	ἐξέπεμψεν ἐκ τῆς Βαβυλωνίας. Ναβόννηδος	μὲν	οὖν τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνου
[1, 24]	καινολογεῖν μνήμης ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες. Παρὰ	μὲν	οὖν τοῖς ἀνοήτοις ταύτης οὐ
[1, 30]	οὐδὲ ἀμαχεὶ στρατοπέδῳ διελθεῖν. ~(Κατὰ	μὲν	οὖν τὸν Μανεθῶν οὔτε ἐκ
[1, 11]	τῶν ἀντιπολεμούντων πράγμασι παρέτυχον. ~(Περὶ	μὲν	οὖν τούτων ἀναγκαίαν ἐποιησάμην τὴν
[1, 17]	τῷ Εἰρώμῳ προσαποτῖσαι χρήματα. Δῖος	μὲν	οὕτω περὶ τῶν προειρημένων ἡμῖν
[1, 20]	κατὰ τὴν Μηδίαν τόποις. ~(Ταῦτα	μὲν	οὕτως ἱστόρηκεν περὶ τοῦ προειρημένου
[1, 29]	διὰ τί ποτ' ἂν ἐχθροῖς	μὲν	πάλαι τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις,
[1, 22]	πόλιν διατηρούντων τὴν ἄνοιαν, ἡ	μὲν	πατρὶς εἰλήφει δεσπότην πικρόν, ὁ
[1, 22]	δὲ οὕτω γεγραμμένον· ἀλλὰ τὰ	μὲν	πολλὰ μακρὸν ἂν εἴη λέγειν,
[1, 22]	(Ἔστι γὰρ τῶν Ἰουδαίων τὰ	μὲν	πολλὰ ὀχυρώματα κατὰ τὴν χώραν
[1, 14]	τῷ Σεθροίίτῃ πόλιν ἐπικαιροτάτην, κειμένην	μὲν	πρὸς ἀνατολὴν τοῦ Βουβαστίτου ποταμοῦ,
[1, 9]	ἀεὶ προσεδρεύειν αὐτοῖς ἠνάγκασαν τὸ	μὲν	πρῶτον δεδεμένον, αὖθις δὲ λυθεὶς
[1, 9]	βιβλία καὶ μετ' ἐκείνους πολλοῖς	μὲν	Ῥωμαίων τοῖς συμπεπολεμηκόσι, πολλοῖς δὲ
[1, 26]	Σέθω καὶ Ἑρμαίου, ὧν τὸν	μὲν	Σέθων Αἴγυπτον, τὸν δὲ Ἕρμαιον
[1, 15]	Αἴγυπτος· λέγει γάρ, ὅτι ὁ	μὲν	Σέθως ἐκαλεῖτο Αἴγυπτος, Ἅρμαϊς δὲ
[1, 14]	δὲ κατὰ θέρειαν ἤρχετο τὰ	μὲν	σιτομετρῶν καὶ μισθοφορίαν παρεχόμενος τὰ
[1, 14]	ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως ἐχρήσαντο τοὺς	μὲν	σφάζοντες, (τῶν δὲ καὶ τὰ
[1, 12]	τοὺς Ἕλληνας ἐπιμιξίαν, ὥσπερ Αἰγυπτίοις	μὲν	τὰ παρ' αὐτῶν ἐξαγόμενα καὶ
[1, 24]	τὰς πολιτείας ἐπεχείρησαν λοιδορεῖν, Θεόπομπος	μὲν	τὴν Ἀθηναίων, τὴν δὲ Λακεδαιμονίων
[1, 34]	~(Ἐπεισάξω δὲ τούτοις Λυσίμαχον εἰληφότα	μὲν	τὴν αὐτὴν τοῖς προειρημένοις ὑπόθεσιν
[1, 35]	ὑπελείφθησαν; Ἢ τίνα τρόπον διεξῆλθον	μὲν	τὴν ἔρημον, ἐκράτησαν δὲ τῆς
[1, 16]	τῶν παρ' Αἰγυπτίοις γραμμάτων, πρῶτον	μὲν	τὴν ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον,
[1, 25]	εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ θεῶν μιμήσασθαι	μὲν	τὴν σεμνότητα τῆς ἡμετέρας θεολογίας
[1, 14]	ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ	μὲν	τῆς ἄλλης Αἰγύπτου πάσης ἐκπεσεῖν,
[1, 20]	δ. Τούτου υἱὸς Λαβοροσοάρδοχος ἐκυρίευσε	μὲν	τῆς βασιλείας παῖς ὢν μῆνας
[1, 19]	τὴν πόλιν κατασκευάζειν, περιεβάλετο τρεῖς	μὲν	τῆς ἔνδον πόλεως περιβόλους, τρεῖς
[1, 19]	δὲ τούτων Βηρῶσος ἀνὴρ Χαλδαῖος	μὲν	τὸ γένος, γνώριμος δὲ τοῖς
[1, 22]	δ' ἄρα καὶ τῶν ἀπιστούντων	μὲν	τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς μόνοις δὲ
[1, 33]	ὁ τοῦ Ἀμενώφιος υἱὸς κατὰ	μὲν	τὸν Μανεθὼν νεανίας συμπολεμεῖ τῷ
[1, 28]	τοὺς θεοὺς ἰδεῖν. Ποίους; Εἰ	μὲν	τοὺς παρ' αὐτοῖς νενομοθετημένους τὸν
[1, 14]	τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ἄλλοις ποιήσομαι τὴν
[1, 26]	Ἱεροσόλυμα τὸν νεὼ κατασκευάσασθαι, (μέχρι	μὲν	τούτων ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς. Ἔπειτα
[1, 20]	γεγραφόσι. (Καὶ κατὰ ταῦτα τὴν	μὲν	τῶν Χαλδαίων ἀναγραφὴν ἀξιόπιστον ἡγητέον·
[1, 1]	ἡμετέρας ἀρχαιότητος. Χρήσομαι δὲ τῶν	μὲν	ὑπ' ἐμοῦ λεγομένων μάρτυσι τοῖς
[1, 20]	τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις, ὅτι κατεπρήσθη	μὲν	ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο
[1, 1]	ἀρχαιότητος Ἰουδαίων λόγος α. ~(Ἱκανῶς	μὲν	ὑπολαμβάνω καὶ διὰ τῆς περὶ
[1, 35]	παρατρέψαι· δῆλον γάρ, ὅτι τοῖς	μὲν	ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα καὶ
[1, 2]	περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον μυρίαι	μὲν	φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι τὴν μνήμην
[1, 22]	διέβαινε γένος θαυμαστὸν ἰδέσθαι, γλῶσσαν	μὲν	Φοίνισσαν ἀπὸ στομάτων ἀφιέντες, ᾤκεον
[1, 18]	~(Ἀλλὰ πρὸς τούτῳ παραθήσομαι καὶ	Μένανδρον	τὸν Ἐφέσιον. Γέγραφεν δὲ οὗτος
[1, 31]	τοῖς γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε μήτε	μένειν	ἐν πόλει μήτ' ἐν κώμῃ
[1, 22]	καὶ φήσαντος, ἐὰν μὲν αὐτοῦ	μένῃ	προσμένειν συμφέρειν πᾶσιν, ἂν δ'
[1, 1]	ταῖς ἱστορίαις Ἕλληνες ἐμνημονεύκασιν, ἔτι	μέντοι	καὶ τοὺς οὐ παραλιπόντας τὴν
[1, 2]	συγγράφειν (τὰς ἱστορίας ἐπιμέλεια. Τὰ	μέντοι	παρ' Αἰγυπτίοις τε καὶ Χαλδαίοις
[1, 23]	ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον, κοινῶς	μέντοι	περὶ τῆς ἀρχαιότητος ἅπαντες μεμαρτυρήκασιν,
[1, 29]	καὶ ὁρκωμοτῆσαι τὸ πλῆθος. (Ἐκεῖνο	μέντοι	πῶς οὐκ ἄλογον, τῶν μὲν
[1, 2]	αὐτῇ σχεῖν (τὰς διαφωνίας. Οἱ	μέντοι	τὰς ἱστορίας ἐπιχειρήσαντες συγγράφειν παρ'
[1, 23]	τὰ νῦν λέγειν προεθέμην. (Ὁ	μέντοι	Φαληρεὺς Δημήτριος καὶ Φίλων ὁ
[1, 13]	(Αἰγύπτιοι, Φοινίκων δὲ Τύριοι. Περὶ	μέντοι	Χαλδαίων οὐκέτι ταὐτὸ τοῦτο δυναίμην
[1, 21]	ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο	Μέρβαλον	ἐκ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ ἐβασίλευσεν
[1, 26]	τὰς ἐν τῷ πρὸς ἀνατολὴν	μέρει	τοῦ Νείλου ἐμβαλεῖν αὐτόν, ὅπως
[1, 14]	καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὴν ἠσφαλίσατο	μέρη	προορώμενος Ἀσσυρίων ποτὲ μεῖζον ἰσχυόντων
[1, 17]	ἐβασίλευσεν. Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς	μέρη	τῆς πόλεως προσέχωσεν καὶ μεῖζον
[1, 19]	Ναβοκοδροσόρῳ ὄντι (ἔτι ἐν ἡλικίᾳ	μέρη	τινὰ τῆς δυνάμεως ἐξέπεμψεν ἐπ'
[1, 16]	μυθολογουμένων προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ	μέρος	ἀποδεικνὺς τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν.
[1, 9]	καὶ περὶ τῶν αὐτῷ κατὰ	μέρος	γενομένων ἀληθῆ τὴν ἀναγραφὴν ἐποιησάμην
[1, 26]	ἑαυτὸν μετεπέμψατο καὶ τοῖς κατὰ	μέρος	ἱερεῦσι (παρήγγελλεν ὡς ἀσφαλέστατα τῶν
[1, 12]	εἶναι τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο	μέρος	τῆς ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ
[1, 14]	παραδόξως ἐκ τῶν πρὸς ἀνατολὴν	μερῶν	ἄνθρωποι τὸ γένος ἄσημοι καταθαρρήσαντες
[1, 22]	Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα δ' ἐστὶ κατὰ	μέσον	μάλιστα τῆς πόλεως περίβολος λίθινος
[1, 26]	Σέθως ἐβασίλευσεν ἔτη νθ καὶ	μετ'	αὐτὸν ὁ πρεσβύτερος τῶν υἱῶν
[1, 29]	οἱ γὰρ λεπροὶ καὶ τὸ	μετ'	αὐτῶν πλῆθος, εἰ καὶ πρότερον
[1, 3]	δὲ Τίμαιος καὶ Τίμαιον οἱ	μετ'	ἐκεῖνον γεγονότες, Ἡρόδοτον δὲ πάντες.
[1, 9]	γὰρ δέδωκα τὰ βιβλία καὶ	μετ'	ἐκείνους πολλοῖς μὲν Ῥωμαίων τοῖς
[1, 33]	καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος καὶ	μετ'	ἐκείνων πάλιν εἰς τὴν Αἴγυπτον
[1, 26]	κ μυριάδας ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ	μετ'	οὐ πολὺ ἧκον εἰς Αὔαριν.
[1, 19]	ἔτη βεβασιλευκότι κα. Αἰσθόμενος δὲ	μετ'	οὐ πολὺ τὴν τοῦ πατρὸς
[1, 31]	νομίζουσι, βούλονται δὲ προσποιεῖν αὐτοῖς	μετὰ	βλασφημίας ἀπιθάνου, λέγοντες Ἡλιοπολίτην εἶναι
[1, 20]	Νηριγλισάρου ἀνῃρέθη βασιλεύσας ἔτη β.	Μετὰ	δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον διαδεξάμενος
[1, 20]	προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐκ τῆς Περσίδος	μετὰ	δυνάμεως πολλῆς καταστρεψάμενος τὴν λοιπὴν
[1, 22]	ἄξιον δοκεῖ, τοῖς δὲ μὴ	μετὰ	δυσμενείας ἐξετάζουσι φαίνεται μέγα καὶ
[1, 27]	ἐπῆλθεν ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ Αἰθιοπίας	μετὰ	μεγάλης δυνάμεως καὶ ὁ υἱὸς
[1, 8]	μετὰ Ξέρξην Περσῶν βασιλέως οἱ	μετὰ	Μωυσῆν προφῆται τὰ κατ' αὐτοὺς
[1, 8]	τελευτῆς μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ	μετὰ	Ξέρξην Περσῶν βασιλέως οἱ μετὰ
[1, 23]	ἄξιον· οὐ γὰρ ἐνῆν αὐτοῖς	μετὰ	πάσης ἀκριβείας τοῖς ἡμετέροις γράμμασι
[1, 6]	τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται	μετὰ	πολλῆς ἀκριβείας, εἰ δὲ δεῖ
[1, 19]	τὸν υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ Ναβοκοδρόσορον	μετὰ	πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς
[1, 28]	ἐκπτώσεως πεπρωμένον, ἐξ Αἰθιοπίας ἐπελθόντα	μετὰ	πολλῆς στρατιᾶς καὶ συμβαλόντα τοῖς
[1, 4]	τὴν ἐξουσίαν τοῦ ψεύδεσθαι τοῖς	μετὰ	ταῦτα βουληθεῖσι περὶ τῶν παλαιῶν
[1, 4]	ἀρχαιότητα; Μόλις γὰρ οὗτοι καὶ	μετὰ	ταῦτα γράμμασιν ἐπαιδεύθησαν. ~(Ἅτε δὴ
[1, 14]	ἔτη πρὸς τοῖς πεντακοσίοις ἕνδεκα.	Μετὰ	ταῦτα δὲ τῶν ἐκ τῆς
[1, 27]	δὲ ὁ Μανεθὼς πάλιν, ὅτι	μετὰ	ταῦτα ἐπῆλθεν ὁ Ἀμένωφις ἀπὸ
[1, 15]	ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις ἐβασίλευσεν	μετὰ	ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας
[1, 12]	μεγάλα πελάγη διαίροντες. (Μῆδοι δὲ	μετὰ	ταῦτα καὶ Πέρσαι φανεροὶ κατέστησαν
[1, 22]	πάσης ἀπέχειν βλασφημίας. Εἶτα προστίθησι	μετὰ	ταῦτα καὶ τάδε· ταῦτα δὲ
[1, 30]	κακοπαθοῦντας, πολλοὺς δ' ἐν ταῖς	μετὰ	ταῦτα μάχαις, πλείστους δ' ἐν
[1, 33]	ἐν σπηλαίῳ τινὶ γεγενημένον καὶ	μετὰ	ταῦτα νικῶντα μάχῃ καὶ τοὺς
[1, 35]	αὐτοὺς (ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ	μετὰ	ταῦτα παρατρέψαι· δῆλον γάρ, ὅτι
[1, 22]	Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ συνεστρατεύσαντο καὶ	μετὰ	ταῦτα τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ μεμαρτύρηκεν.
[1, 22]	ὁ Ἑκαταῖος πάλιν τάδε, ὅτι	μετὰ	τὴν ἐν Γάζῃ μάχην ὁ
[1, 33]	Αἰθιοπίαν, οὗτος δὲ πεποίηκεν αὐτὸν	μετὰ	τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν ἐν
[1, 19]	ἐθνῶν συντάξας τισὶ τῶν φίλων	μετὰ	τῆς βαρυτάτης δυνάμεως καὶ τῆς
[1, 20]	Ναβόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντήσας	μετὰ	τῆς δυνάμεως καὶ παραταξάμενος, ἡττηθεὶς
[1, 22]	τὴν πόλιν Πτολεμαίου τοῦ Λάγου	μετὰ	τῆς δυνάμεως καὶ τῶν ἀνθρώπων
[1, 22]	ξενικοὺς ὅρκους ὀμνύειν, ἐν οἷς	μετά	τινων ἄλλων καὶ τὸν καλούμενον
[1, 20]	(τῆς τρίτης· Ναβοκοδρόσορος μὲν οὖν	μετὰ	τὸ ἄρξασθαι τοῦ προειρημένου τείχους
[1, 15]	τάξιν ὑπογράψω. (Φησὶ δὲ οὕτως·	μετὰ	τὸ ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὸν
[1, 22]	μυριάδας, οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ	μετὰ	τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον εἰς Αἴγυπτον
[1, 18]	ἔτη (μγ ἐβασίλευσεν ἔτη ιζ.	Μετὰ	τοῦτον Ἀβδάσταρτος υἱὸς βιώσας ἔτη
[1, 14]	ἐννεακαίδεκα ἔτη τὸν βίον ἐτελεύτησε.	(Μετὰ	τοῦτον δὲ ἕτερος ἐβασίλευσεν τέσσαρα
[1, 21]	τοῦτον ἐβασίλευσε Βαὰλ ἔτη δέκα.	Μετὰ	τοῦτον δικασταὶ κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν
[1, 21]	τὴν Τύρον ἐπ' ἔτη (δεκατρία.	Μετὰ	τοῦτον ἐβασίλευσε Βαὰλ ἔτη δέκα.
[1, 2]	καὶ τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ	μετὰ	τοῦτον εἴ τινες ἄλλοι λέγονται
[1, 32]	τῶν πρὸς ἀπέχθειαν εἰρηκότων ἐπίστευσεν.	~(Μετὰ	τοῦτον ἐξετάσαι βούλομαι Χαιρήμονα· καὶ
[1, 18]	ἔτη νδ ἐβασίλευσεν (ἔτη ιβ.	Μετὰ	τοῦτον ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀσθάρυμος
[1, 8]	παρὰ τοὺς νόμους καὶ τὰς	μετὰ	τούτων ἀναγραφάς. (Ὃ τίς ἂν
[1, 22]	Ἐρυθρὰν θάλασσαν βαδίζοντος συνηκολούθει τις	μετὰ	τῶν ἄλλων τῶν παραπεμπόντων ἡμᾶς
[1, 26]	συναγαγὼν πλῆθος Αἰγυπτίων καὶ βουλευσάμενος	μετὰ	τῶν ἐν τούτοις ἡγεμόνων τά
[1, 14]	δὲ ἐπὶ ταῖς ὁμολογίαις πανοικησίᾳ	μετὰ	τῶν κτήσεων οὐκ ἐλάττους μυριάδων
[1, 8]	οὐδὲν οὔτε ἀφελεῖν αὐτῶν οὔτε	μεταθεῖναι	τετόλμηκεν, πᾶσι δὲ σύμφυτόν ἐστιν
[1, 28]	τοῦ ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως,	(μεταθέμενος	δὲ Μωυσῆν αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ
[1, 31]	Τοῦτο μὲν οὖν εἰς τὴν	μετάθεσιν	οὐκ ἐναρμόζει, τὸ δ' ἀληθὲς
[1, 34]	ἐχόντων εἰς τὰ ἱερὰ καταφεύγοντας	μεταιτεῖν	τροφήν. Παμπόλλων δὲ ἀνθρώπων νοσηλείᾳ
[1, 19]	ἀρρωστήσαντι ἐν τῇ Βαβυλωνίων πόλει	μεταλλάξαι	τὸν (βίον ἔτη βεβασιλευκότι κα.
[1, 29]	πάντως οἱ παραγινόμενοι, τὴν δὲ	μετάνοιαν	αὐτοῦ καὶ τὴν φυγὴν πόθεν
[1, 21]	Ἀβδηλίμου δικασταὶ ἔτη στιγμα, ὧν	μεταξὺ	ἐβασίλευσε (Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου
[1, 31]	ἱερᾶσθαι συγκεχώρηκεν, ἀλλ' εἰ καὶ	μεταξύ	τις ἱερώμενος τοιαύτῃ χρήσαιτο συμφορᾷ,
[1, 17]	ὂν ἐν νήσῳ χώσας τὸν	μεταξὺ	τόπον συνῆψε τῇ πόλει καὶ
[1, 26]	ὅτε ἐξῄεσαν, ἀπὸ δὲ τούτων	μεταξὺ	τῶν βασιλέων κατ' αὐτόν ἐστι
[1, 22]	βασιλέων καὶ σατραπῶν οὐ δύνανται	μεταπεισθῆναι	τῇ διανοίᾳ, ἀλλὰ γεγυμνωμένως περὶ
[1, 26]	καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἐκεῖσε	μεταπεμφθέντα	ἱερὰ ζῷα εὐθὺς εἰς Αἰθιοπίαν
[1, 31]	μὴν καὶ τοὔνομα λίαν ἀπιθάνως	μετατέθεικεν·	Ὀσαρσὴφ γάρ, φησίν, ἐκαλεῖτο. Τοῦτο
[1, 22]	καὶ Θρᾳκῶν δόξας μιμούμενος καὶ	μεταφέρων	εἰς ἑαυτόν. Λέγεται γὰρ ὡς
[1, 14]	τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτός,	μεταφράσας	καὶ πολλὰ τὸν Ἡρόδοτον ἐλέγχει
[1, 35]	τῶν πατρίων ἐθῶν οὕτω ῥᾳδίως	μετεβάλοντο,	εἴτ' ἀλλαχόθεν ἦσαν, πάντως τινὲς
[1, 33]	κατέπεσον ἢ πρὸς τὸν Ῥαμεσσῆ	μετεβάλοντο.	(Τὸ δὲ δὴ θαυμασιώτατον, οὐδὲ
[1, 26]	ἐν Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, ὡς	μετέβη	εἰς τοῦτο τὸ γένος, μετετέθη
[1, 9]	τι κατ' ἄγνοιαν ἢ χαριζόμενος	μετέθηκα	τῶν γεγονότων ἢ παρέλιπον. ~(Φαῦλοι
[1, 22]	περί τινων δὲ καὶ συγγνώμης	μετελάμβανον.	Καὶ προσεπιτίθησιν, ὅτι δίκαιον ἐπὶ
[1, 17]	~(Βούλομαι τοίνυν ἀπὸ τούτων ἤδη	μετελθεῖν	ἐπὶ τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν
[1, 22]	Ἰουδαίοις νομίμων εἰς τὴν (αὐτοῦ	μετενεγκεῖν	φιλοσοφίαν. Ἦν δὲ καὶ κατὰ
[1, 21]	ἐνιαυτὸν ἕνα. Τούτου τελευτήσαντος ἀποστείλαντες	μετεπέμψαντο	Μέρβαλον ἐκ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ
[1, 21]	ἐβασίλευσεν ἔτη δ. Τούτου τελευτήσαντος	μετεπέμψαντο	τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς
[1, 26]	ἱεροῖς τιμώμενα ὥς γ' ἑαυτὸν	μετεπέμψατο	καὶ τοῖς κατὰ μέρος ἱερεῦσι
[1, 14]	ἀδελφοὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον	μετεπέμψατο	τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψαντος. Ἀλλὰ περὶ
[1, 22]	θάνατον εἰς Αἴγυπτον καὶ Φοινίκην	(μετέστησαν	διὰ τὴν ἐν Συρίᾳ στάσιν.
[1, 26]	Πάπιος ὄντι, θείας δὲ δοκοῦντι	μετεσχηκέναι	φύσεως (κατά τε σοφίαν καὶ
[1, 9]	ἀνδράσι καὶ τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας	μετεσχηκόσιν,	ὧν ἐστιν Ἰούλιος Ἀρχέλαος, Ἡρώδης
[1, 14]	γένος Αἰγύπτιος ἀνὴρ τῆς Ἑλληνικῆς	μετεσχηκὼς	παιδείας, ὡς δῆλός ἐστιν· γέγραφεν
[1, 10]	γεγονὼς ἱερεὺς ἐκ γένους καὶ	μετεσχηκὼς	τῆς φιλοσοφίας (τῆς ἐν ἐκείνοις
[1, 26]	μετέβη εἰς τοῦτο τὸ γένος,	μετετέθη	τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη Μωυσῆς. ~(Ἃ
[1, 7]	μήτε τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε	μετέχειν	τῆς ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως οὖν,
[1, 7]	διαμενεῖ προυνόησαν. Δεῖ γὰρ τὸν	μετέχοντα	τῆς ἱερωσύνης ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς
[1, 20]	προειρημένου τείχους ἐμπεσὼν εἰς ἀρρωστίαν	μετήλλαξε	τὸν βίον βεβασιλευκὼς ἔτη μγ,
[1, 26]	Αἴγυπτον, τὸν δὲ Ἕρμαιον Δαναὸν	μετονομασθῆναί	φησιν, ὃν ἐκβαλὼν ὁ Σέθως
[1, 26]	κατὰ τὴν ἐκείνων ἔφοδον, οὐ	μετρίως	συνεχύθη τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ
[1, 33]	τὸ γὰρ ὑπ' ἄλλων ἦν	μετριώτερον.	~(Ἐπεισάξω δὲ τούτοις Λυσίμαχον εἰληφότα
[1, 18]	ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος γέγονε	Μέττηνος	υἱός, ὃς (βιώσας ἔτη λβ
[1, 19]	ἡμῶν λαὸν ἀναστήσας εἰς Βαβυλῶνα	μετῴκισεν,	συνέβη δὲ καὶ τὴν πόλιν
[1, 18]	ἀπὸ τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ ναοῦ	μέχρι	Καρχηδόνος (κτίσεως ἔτη ρμγ μῆνες
[1, 18]	χρόνος ἀπὸ τῆς Εἰρώμου βασιλείας	μέχρι	Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη ρνε μῆνες
[1, 19]	πόλιν ἐρημωθῆναι χρόνον ἐτῶν ἑβδομήκοντα	μέχρι	Κύρου τοῦ Περσῶν βασιλέως. (Κρατῆσαι
[1, 26]	κτίσαντας Ἱεροσόλυμα τὸν νεὼ κατασκευάσασθαι,	(μέχρι	μὲν τούτων ἠκολούθησε ταῖς ἀναγραφαῖς.
[1, 17]	καὶ τἆλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ	μέχρι	νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις πολλαὶ
[1, 8]	(Ἀπὸ δὲ τῆς Μωυσέως τελευτῆς	μέχρι	τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ μετὰ Ξέρξην
[1, 8]	καὶ τὴν ἀπ' ἀνθρωπογονίας παράδοσιν	μέχρι	τῆς αὐτοῦ τελευτῆς· οὗτος ὁ
[1, 22]	ἱεροῖς ἐκτετακότες τὰς χεῖρας (εὔχεσθαι	μέχρι	τῆς ἑσπέρας, εἰσιόντος εἰς τὴν
[1, 12]	Ἀσίας ἐπάρξαντες, οἱ δὲ καὶ	μέχρι	τῆς ἡμετέρας ἠπείρου Πέρσαι στρατεύσαντες.
[1, 29]	ἡτοίμασαν δύναμιν, ὁ δὲ καὶ	μέχρι	τῆς Συρίας ἀναιρῶν, φησίν, αὐτοὺς
[1, 29]	μάχῃ καὶ κτείνων τοὺς πολεμίους	μέχρι	τῆς Συρίας ἤλασεν. Οὕτω γὰρ
[1, 8]	βίου περιέχουσιν. (Ἀπὸ δὲ Ἀρταξέρξου	μέχρι	τοῦ καθ' ἡμᾶς χρόνου γέγραπται
[1, 26]	αὐτόν ἐστι τριακόσια ἐνενηκοντατρία ἔτη	μέχρι	τῶν δύο ἀδελφῶν Σέθω καὶ
[1, 6]	προφήταις τοῦτο προστάξαντες, καὶ ὡς	μέχρι	τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων πεφύλακται
[1, 28]	μάχῃ καὶ κτεῖναι πολλοὺς ἐπιδιώξαντα	μέχρι	τῶν τῆς Συρίας ὅρων. ~(Ἐν
[1, 18]	βιώσας ἔτη νη ἐβασίλευσεν ἔτη	μζ.	Ἐν δὲ τῷ ἐπ' αὐτοῦ
[1, 22]	γένος αὐτοῦ πρῶτον διέλθωμεν, ἵνα	μὴ	ἀπειθῶμεν τοῖς τῶν ἀπαγγελιῶν διδασκάλοις.
[1, 18]	μηνί, τοῖς τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο	μὴ	ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους· οὓς καὶ
[1, 22]	θανάτοις δεινοτάτοις μάλιστα πάντων ἀπαντῶσι	μὴ	ἀρνούμενοι (τὰ πάτρια. Παρέχεται δὲ
[1, 8]	τοῖς πρὸ αὐτῶν διὰ τὸ	μὴ	γενέσθαι τὴν τῶν προφητῶν ἀκριβῆ
[1, 12]	ἐτόλμησαν. (Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν	μὴ	γιγνώσκειν τἀληθὲς τὸ λίαν ἀνεπίμικτον,
[1, 1]	ἡμῶν ἱστορίαν ποιήσω φανεροὺς τοῖς	μὴ	γιγνώσκουσιν ἢ προσποιουμένοις ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον
[1, 22]	μεθ' ἡμέραν· καὶ ὅτι παρεκελεύετο	μὴ	διέρχεσθαι τόπον, ἐφ' ὃν ὄνος
[1, 17]	αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν, τὸν δὲ	μὴ	δυνηθέντα διακρῖναι τῷ λύσαντι χρήματα
[1, 17]	(Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν Εἴρωμον καὶ	μὴ	δυνηθέντα λῦσαι τὰ αἰνίγματα πολλὰ
[1, 18]	Ἀστάρτης ἱερεύς, ὃς βιώσας ἔτη	(μη	ἐβασίλευσεν ἔτη λβ. Τοῦτον διεδέξατο
[1, 27]	καὶ ὡμολόγηκεν ἐξ ἀρχῆς τε	μὴ	εἶναι τὸ γένος Αἰγυπτίους, ἀλλ'
[1, 17]	καὶ αὐτὸν ἄλλα προβαλεῖν, ἃ	μὴ	λύσαντα τὸν Σολομῶνα πολλὰ τῷ
[1, 22]	καταγέλωτος ἄξιον δοκεῖ, τοῖς δὲ	μὴ	μετὰ δυσμενείας ἐξετάζουσι φαίνεται μέγα
[1, 35]	(Ἐχρῆν δὲ καὶ τοῦ νομοθέτου	μὴ	μόνον εἰπεῖν τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ
[1, 13]	χρῆσθαι περὶ τῶν Ἑλλήνων, ὅτι	μὴ	παλαιόν ἐστιν αὐτῶν τὸ γένος,
[1, 28]	δ' εὔλογος ὁ φόβος τῶν	μὴ	παρ' αὐτὸν συμβησομένων κακῶν; Ἦ
[1, 22]	ὅτι πάντα πάσχειν ὑπὲρ τοῦ	μὴ	παραβῆναι τούτους προαιρούμεθα καὶ καλὸν
[1, 15]	πάντα τἄμπαλιν οἷς ἀδελφὸς παρῄνει	μὴ	ποιεῖν ἀδεῶς ἔπραττεν· καὶ γὰρ
[1, 7]	ἐξ ὁμοεθνοῦς γυναικὸς παιδοποιεῖσθαι καὶ	μὴ	πρὸς χρήματα μηδὲ τὰς ἄλλας
[1, 4]	δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆς	μὴ	σπουδασθῆναι παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημοσίας
[1, 21]	ἡμῶν ἀρχαιότητος. Τοῖς μὲν οὖν	μὴ	σφόδρα φιλονείκοις ἀρκέσειν ὑπολαμβάνω τὰ
[1, 23]	ἐξ ἀρχῆς πραγμάτων διήμαρτον, ὅτι	μὴ	ταῖς ἱεραῖς ἡμῶν βίβλοις ἐνέτυχον,
[1, 2]	ὁρῶ συμβεβηκός, εἴ γε δεῖ	μὴ	ταῖς ματαίαις δόξαις ἐπακολουθεῖν, ἀλλ'
[1, 26]	Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ' ἔτη δεκατρία,	μὴ	τολμῆσαι μὲν αὐτὸν εἰπεῖν ταῦτα
[1, 26]	χρόνον αὐτοῦ τῆς βασιλείας ὁρίσαι	μὴ	τολμήσας, καίτοι γε ἐπὶ τῶν
[1, 22]	τοῦτον οὐκ ἂν ἦλθε φοβούμενος,	(μὴ	τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ Μοσόλλαμος ὁ
[1, 15]	ἐξουσίαν, μόνον δὲ ἐνετείλατο διάδημα	μὴ	φορεῖν μηδὲ τὴν βασιλίδα μητέρα
[1, 7]	παιδοποιεῖσθαι καὶ μὴ πρὸς χρήματα	μηδὲ	τὰς ἄλλας ἀποβλέπειν τιμὰς, ἀλλὰ
[1, 13]	τοὺς μνήμην Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα	μηδὲ	ταύτην ἔτι τὴν πρόφασιν οἱ
[1, 15]	δὲ ἐνετείλατο διάδημα μὴ φορεῖν	μηδὲ	τὴν βασιλίδα μητέρα τε τῶν
[1, 12]	τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο	μηδὲ	τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι μνήμης
[1, 12]	οὖν ἔτι θαυμάζειν προσῆκεν, εἰ	μηδὲ	τὸ ἡμέτερον ἔθνος πολλοῖς ἐγιγνώσκετο
[1, 29]	καὶ τῶν φίλων συναποστῆναι οὐδένα	μηδὲ	τοῦ πολέμου τὸν κίνδυνον συνάρασθαι,
[1, 29]	τὰ δὲ σώματα λελωβημένοις, οὓς	μηδὲ	τῶν οἰκείων οὐδεὶς ὑπέμενε, τούτοις
[1, 28]	ὅλως τε μηδεμιᾶς ἀπέχεσθαι (παρανομίας	μηδὲ	ὠμότητος. Ὁ δὲ τὴν πολιτείαν
[1, 22]	ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας	μηδεμιᾶς,	ἀλλ' ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐκτετακότες
[1, 28]	τοὺς ἱππέας ἀποσφάττειν, ὅλως τε	μηδεμιᾶς	ἀπέχεσθαι (παρανομίας μηδὲ ὠμότητος. Ὁ
[1, 1]	εἶναι τὸ γένος ἡμῶν τὸ	μηδεμιᾶς	παρὰ τοῖς ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν
[1, 2]	καὶ πολλὴν ἐποιήσαντο πρόνοιαν τοῦ	μηδὲν	ἄμνηστον τῶν παρ' αὐτοῖς πραττομένων
[1, 3]	τῶν συγγραφέων μάθοι ῥᾳδίως, ὅτι	μηδὲν	βεβαίως εἰδότες συνέγραφον, ἀλλ' ὡς
[1, 11]	ἀποφαίνειν τὴν κατάστασιν ἐκ τοῦ	μηδὲν	περὶ ἡμῶν, ὥς φασιν ἐκεῖνοι,
[1, 8]	ἐν θεάτροις ὑπομένοντες ἐπὶ τῷ	μηδὲν	ῥῆμα προέσθαι παρὰ τοὺς νόμους
[1, 28]	θύειν καὶ κατεσθίειν, συνάπτεσθαι δὲ	μηδενὶ	πλὴν τῶν συνομωμοσμένων, ὅρκοις τε
[1, 26]	θύειν καὶ (ἀναλοῦν, συνάπτεσθαι δὲ	μηδενὶ	πλὴν τῶν συνομωμοσμένων. Τοιαῦτα δὲ
[1, 26]	Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων ἱερῶν ζῴων ἀπέχεσθαι	μηδενός,	πάντα δὲ θύειν καὶ (ἀναλοῦν,
[1, 35]	περὶ τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺς ὤμοσαν	μηδέποτε	εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι
[1, 19]	τεθραμμένην ἐν τοῖς κατὰ τὴν	Μηδίαν	τόποις. ~(Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρηκεν
[1, 12]	Ἕλληνας διεκόμιζον μεγάλα πελάγη διαίροντες.	(Μῆδοι	δὲ μετὰ ταῦτα καὶ Πέρσαι
[1, 15]	καὶ πάλιν Ἀσσυρίους τε καὶ	Μήδους	στρατεύσας ἅπαντας τοὺς μὲν δόρατι,
[1, 13]	ἐστιν αὐτῶν τὸ γένος, τῷ	μηθὲν	ἐν ταῖς ἡμετέραις ἀναγραφαῖς περὶ
[1, 19]	προσχαρισάμενος καὶ ἀναγκάσας πρὸς τὸ	μηκέτι	δύνασθαι τοὺς πολιορκοῦντας τὸν ποταμὸν
[1, 22]	μάλιστα τῆς πόλεως περίβολος λίθινος	μῆκος	ὡς πεντάπλεθρος, εὖρος δὲ πηχῶν
[1, 20]	Χαλδαίων ἀναγραφὴν ἀξιόπιστον ἡγητέον· οὐ	μὴν	ἀλλὰ κἀν τοῖς ἀρχείοις τῶν
[1, 5]	τοῖς συγγραφεῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς, οὐ	μὴν	καὶ τῆς περὶ τῶν ἀρχαίων
[1, 31]	καὶ βλάβην νόμους συντιθεμένους; Ἀλλὰ	μὴν	καὶ τοὔνομα λίαν ἀπιθάνως μετατέθεικεν·
[1, 2]	στρατείας τῷ χρόνῳ προύλαβον. (Ἀλλὰ	μὴν	καὶ τοὺς περὶ τῶν οὐρανίων
[1, 31]	γενόμενον οὐ καθαρὸν ἡγεῖται. Καὶ	μὴν	κἂν θεραπευθῇ τὸ νόσημα καὶ
[1, 33]	σχεδὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. Ἀλλὰ	μὴν	ὁ Ῥαμέσσης ὁ τοῦ Ἀμενώφιος
[1, 22]	ἐν (τῷ ἱερῷ. Ἔτι γε	μὴν	ὅτι καὶ Ἀλεξάνδρῳ τῷ βασιλεῖ
[1, 22]	Ἰουδαία τοσαύτη πλῆθός (ἐστιν. Ἀλλὰ	μὴν	ὅτι καὶ τὴν πόλιν αὐτὴν
[1, 2]	(καὶ Κάδμου σεμνύνονται μαθεῖν. Οὐ	μὴν	οὐδὲ ἀπ' ἐκείνου τοῦ χρόνου
[1, 22]	μεθερμηνευόμενος διαλέκτου δῶρον θεοῦ. (Καὶ	μὴν	οὐδὲ Ἡρόδοτος ὁ Ἁλικαρνασεὺς ἠγνόηκεν
[1, 12]	σπουδὴ διὰ τὸ φιλοχρηματεῖν. Οὐ	μὴν	οὐδὲ πρὸς λῃστείας, ὥσπερ ἄλλοι
[1, 28]	τε τὸ πλῆθος ἐνδησάμενον, ἦ	μὴν	τούτοις ἐμμενεῖν τοῖς νόμοις, καὶ
[1, 22]	δοῦναι τὴν ἄδειαν. Ἔτι γε	μὴν	τῶν εἰς τὴν χώραν, φησί,
[1, 14]	ἑξήκοντα (καὶ Ἰαννὰς πεντήκοντα καὶ	μῆνα	ἕνα. Ἐπὶ πᾶσι δὲ καὶ
[1, 15]	δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς δώδεκα καὶ	μῆνα	ἕνα. Τῆς δὲ Ῥάθωτις ἀδελφὸς
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα καὶ	μῆνα	ἕνα. Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης ἓν
[1, 21]	κατεστάθησαν, καὶ ἐδίκασαν Ἐκνίβαλος Βασλήχου	μῆνας	β, Χέλβης Ἀβδαίου μῆνας ι,
[1, 21]	Ἀβδαίου μῆνας ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς	μῆνας	γ, Μύττυνος καὶ Γεράστρατος τοῦ
[1, 15]	Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε καὶ	μῆνας	δέκα. Τοῦ δὲ Θμῶσις ἐννέα
[1, 15]	Τοῦ δ' Ἀμένωφις τριάκοντα καὶ	μῆνας	δέκα. Τοῦ δὲ Ὦρος τριακονταὲξ
[1, 14]	Ἄσσις ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα καὶ	μῆνας	δύο. Καὶ οὗτοι μὲν ἓξ
[1, 15]	δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν ἑξηκονταὲξ καὶ	μῆνας	δύο. Τοῦ δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα
[1, 15]	δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς εἰκοσιὲν καὶ	μῆνας	ἐννέα. Τῆς δὲ Μήφρης δώδεκα
[1, 15]	Τῆς δὲ Μήφρης δώδεκα καὶ	μῆνας	ἐννέα. Τοῦ (δὲ Μηφραμούθωσις εἰκοσιπέντε
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ἀμένωφις δεκαεννέα καὶ	(μῆνας	ἕξ. Τοῦ δὲ Σέθως ὁ
[1, 14]	ἓξ καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ	μῆνας	ἑπτά. Ἔπειτα δὲ καὶ Ἄπωφις
[1, 15]	Μεθ' ὃν Ἀμένωφις εἴκοσι καὶ	μῆνας	ἑπτά. Τοῦ δὲ ἀδελφὴ Ἀμεσσὴς
[1, 18]	ὃς λαβὼν τὴν βασιλείαν ἦρξεν	μῆνας	η βιώσας ἔτη ν. Τοῦτον
[1, 20]	μὲν τῆς βασιλείας παῖς ὢν	μῆνας	θ, ἐπιβουλευθεὶς δὲ διὰ τὸ
[1, 21]	Βασλήχου μῆνας β, Χέλβης Ἀβδαίου	μῆνας	ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας γ,
[1, 15]	Τοῦ δὲ Θμῶσις ἐννέα καὶ	μῆνας	ὀκτώ. Τοῦ δ' Ἀμένωφις τριάκοντα
[1, 15]	οῦ δὲ Ἀκεγχήρης δώδεκα καὶ	μῆνας	πέντε. Τοῦ δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ὦρος τριακονταὲξ καὶ	μῆνας	πέντε. Τοῦ δὲ θυγάτηρ Ἀκεγχερὴς
[1, 15]	μετὰ ταῦτα ἔτη εἰκοσιπέντε καὶ	μῆνας	τέσσαρας καὶ ἐτελεύτησεν, καὶ παρέλαβεν
[1, 15]	Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης ἓν καὶ	μῆνας	τέσσαρας. Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης Μιαμοῦν
[1, 15]	δὲ Ἀκεγχήρης ἕτερος δώδεκα καὶ	μῆνας	τρεῖς. Τοῦ δὲ Ἅρμαϊς τέσσαρα
[1, 18]	μέχρι Καρχηδόνος κτίσεως ἔτη ρνε	μῆνες	η. Ἐπεὶ δὲ δωδεκάτῳ ἔτει
[1, 18]	μέχρι Καρχηδόνος (κτίσεως ἔτη ρμγ	μῆνες	η. Τῆς μὲν οὖν παρὰ
[1, 21]	χρόνος ἔτη νδ καὶ τρεῖς	μῆνες	πρὸς αὐτοῖς· ἑβδόμῳ μὲν γὰρ
[1, 18]	ἔγερσιν ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ	μηνί,	τοῖς τε Ἰτυκαίοις ἐπεστρατεύσατο μὴ
[1, 14]	τὸ ἃκ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς	μηνύει.	Καὶ τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν μοι
[1, 17]	ἔτεσι θᾶττον ἑκατὸν τεσσαρακοντατρισὶν καὶ	μησὶν	ὀκτὼ τοῦ κτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα.
[1, 8]	τολμῶντας περὶ τούτων συγγράφειν, οἷς	μήτ'	αὐτοὶ παρεγένοντο μήτε πυθέσθαι παρὰ
[1, 31]	ἀπείρηκε μήτε μένειν ἐν πόλει	μήτ'	ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ μόνους
[1, 22]	εἰρημένοις χρόνοις μήτε γεωργίας ἅπτεσθαι	μήτε	ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι λειτουργίας μηδεμιᾶς, ἀλλ'
[1, 34]	τόπους οἰκουμένους, παρακελεύσασθαί τε αὐτοῖς	μήτε	ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν μήτε ἄριστα
[1, 34]	αὐτοῖς μήτε ἀνθρώπων τινὶ εὐνοήσειν	μήτε	ἄριστα συμβουλεύσειν ἀλλὰ τὰ χείρονα
[1, 12]	ἑσπερίου γῆς κατοικοῦντας, καὶ τὰ	μήτε	γενόμενα παρ' αὐτοῖς ἔθη μήτε
[1, 22]	βαστάζειν ἐν τοῖς εἰρημένοις χρόνοις	μήτε	γεωργίας ἅπτεσθαι μήτε ἄλλης ἐπιμελεῖσθαι
[1, 28]	ἱερέων, καὶ τοῦτον αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι	μήτε	θεοὺς προσκυνεῖν μήτε τῶν ἐπ'
[1, 12]	μήτε γενόμενα παρ' αὐτοῖς ἔθη	μήτε	λεγόμενα γράφειν ὡς ἐκείνων αὐτοῖς
[1, 31]	ἐστι· τοῖς γὰρ λεπρῶσιν ἀπείρηκε	μήτε	μένειν ἐν πόλει μήτ' ἐν
[1, 7]	ἀπηγόρευται μήτε τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι	μήτε	μετέχειν τῆς ἄλλης ἁγιστείας. ~(Εἰκότως
[1, 26]	πρῶτον μὲν αὐτοῖς νόμον ἔθετο	μήτε	προσκυνεῖν θεοὺς μήτε τῶν μάλιστα
[1, 8]	συγγράφειν, οἷς μήτ' αὐτοὶ παρεγένοντο	μήτε	πυθέσθαι παρὰ τῶν εἰδότων ἐφιλοτιμήθησαν.
[1, 22]	εἰθισμένοι δι' ἑβδόμης ἡμέρας καὶ	μήτε	τὰ ὅπλα βαστάζειν ἐν τοῖς
[1, 8]	τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος	μήτε	τινὸς ἐν τοῖς γραφομένοις ἐνούσης
[1, 8]	οὖν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαίως, ἅτε	μήτε	τὸ ὑπογράφειν αὐτεξουσίου πᾶσιν ὄντος
[1, 7]	ὁτιοῦν γένοιτο εἰς παράβασιν ἀπηγόρευται	μήτε	τοῖς βωμοῖς παρίστασθαι μήτε μετέχειν
[1, 28]	αὐτοῖς εἰσηγήσασθαι μήτε θεοὺς προσκυνεῖν	μήτε	τῶν ἐπ' Αἰγύπτῳ θρησκευομένων ζῴων
[1, 26]	νόμον ἔθετο μήτε προσκυνεῖν θεοὺς	μήτε	τῶν μάλιστα ἐν Αἰγύπτῳ θεμιστευομένων
[1, 15]	μὴ φορεῖν μηδὲ τὴν βασιλίδα	μητέρα	τε τῶν τέκνων ἀδικεῖν, ἀπέχεσθαι
[1, 15]	καὶ μῆνας ἐννέα. Τοῦ (δὲ	Μηφραμούθωσις	εἰκοσιπέντε καὶ μῆνας δέκα. Τοῦ
[1, 15]	καὶ μῆνας ἐννέα. Τῆς δὲ	Μήφρης	δώδεκα καὶ μῆνας ἐννέα. Τοῦ
[1, 22]	κατὰ τὴν χώραν καὶ κῶμαι,	μία	δὲ πόλις ὀχυρὰ πεντήκοντα μάλιστα
[1, 28]	κακῶς διακειμένων πῶς οἷόν τε	μιᾷ	σχεδὸν ἡμέρᾳ συλλεγῆναι; Πῶς δὲ
[1, 15]	μῆνας τέσσαρας. Τοῦ δὲ Ἁρμέσσης	Μιαμοῦν	ἑξηκονταὲξ καὶ μῆνας δύο. Τοῦ
[1, 12]	ἐστιν Ἔφορος, ὥστε πόλιν οἴεται	μίαν	εἶναι τοὺς Ἴβηρας τοὺς τοσοῦτο
[1, 34]	Μωσῆν τινα συμβουλεῦσαι αὐτοῖς παραβαλλομένοις	μίαν	ὁδὸν τέμνειν ἄχρι ἂν ὅτου
[1, 27]	δύο τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς	μιαροῖς	ἐνίκησαν αὐτοὺς καὶ πολλοὺς ἀποκτείναντες
[1, 26]	εἰπεῖν, ὅτι συμμαχήσουσί τινες τοῖς	μιαροῖς	καὶ τῆς Αἰγύπτου κρατήσουσιν ἐπ'
[1, 28]	συμβαλόντα τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς	μιαροῖς	νικῆσαί τε τῇ μάχῃ καὶ
[1, 26]	δὲ Σολυμῖται κατελθόντες σὺν τοῖς	μιαροῖς	τῶν Αἰγυπτίων οὕτως ἀνοσίως καὶ
[1, 29]	κίνδυνον συνάρασθαι, πέμψαι δὲ τοὺς	μιαροὺς	εἰς Ἱεροσόλυμα (καὶ τὴν παρ'
[1, 33]	πρότερον εἰς τὰς λιθοτομίας τοὺς	μιαροὺς	ἐκβαλὼν εἶτα αὐτοῖς τὴν Αὔαριν
[1, 26]	τε λεπρῶν καὶ τῶν ἄλλων	μιαρῶν	ἀνθρώπων τὴν χώραν ἅπασαν ποιήσειεν.
[1, 33]	φησὶν ἀρχὴν γενέσθαι τῆς τῶν	μιαρῶν	ἐκβολῆς, (ὁ δὲ Χαιρήμων ἴδιον
[1, 11]	μᾶλλον ἢ τοῖς Ἕλλησι, βούλομαι	μικρὰ	πρότερον διαλεχθῆναι πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας
[1, 26]	τὸν λόγον, ᾧ καὶ μάρτυρι	(μικρὸν	ἔμπροσθεν τῆς ἀρχαιότητος ἐχρησάμην. Ὁ
[1, 25]	τοσοῦτον γὰρ ἦλθον ἀνοίας καὶ	μικροψυχίας	ἔνιοι τῶν παρ' αὐτοῖς, ὥστ'
[1, 2]	τοὺς περὶ Κάδμον τε τὸν	Μιλήσιον	καὶ τὸν Ἀργεῖον Ἀκουσίλαον καὶ
[1, 25]	ἀρχῆς εἰθισμένοι δοξάζειν περὶ θεῶν	μιμήσασθαι	μὲν τὴν σεμνότητα τῆς ἡμετέρας
[1, 22]	τὰς Ἰουδαίων καὶ Θρᾳκῶν δόξας	μιμούμενος	καὶ μεταφέρων εἰς ἑαυτόν. Λέγεται
[1, 25]	Αἰτίας δὲ πολλὰς ἔλαβον τοῦ	μισεῖν	καὶ φθονεῖν τὸ μὲν ἐξ
[1, 14]	ἤρχετο τὰ μὲν σιτομετρῶν καὶ	μισθοφορίαν	παρεχόμενος τὰ δὲ καὶ ταῖς
[1, 35]	ὕστερον γενομένοις αἰσχύνην τοὔνομα καὶ	μῖσος	ἔφερεν, αὐτοὶ δ' οἱ κτίζοντες
[1, 14]	(λείαν τὴν ἑαυτῶν. Τὸν δὲ	Μισφραγμουθώσεως	υἱὸν Θούμμωσιν ἐπιχειρῆσαι μὲν αὐτοὺς
[1, 14]	δὲ βασιλέως, ᾧ ὄνομα εἶναι	Μισφραγμούθωσις,	ἡττωμένους φησὶ τοὺς ποιμένας ἐκ
[1, 23]	εἰρημένοις Θεόφιλος καὶ Θεόδοτος καὶ	Μνασέας	καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Ἑρμογένης Εὐήμερός
[1, 13]	τῶν Ἑλλήνων συγγραφέων ἀποφανῶ τοὺς	μνήμην	Ἰουδαίων πεποιηκότας, ἵνα μηδὲ ταύτην
[1, 23]	ἄλλας αἰτίας οὐχ ὑγιεῖς τὴν	μνήμην	παρέλιπον, τεκμήριον οἶμαι παρέξειν· Ἱερώνυμος
[1, 22]	εὐηθείας διασυρμῷ, καθάπερ αὐτὸς οἴεται,	μνήμην	πεποιημένον (ἡμῶν Ἀγαθαρχίδην ὀνομάσαι· διηγούμενος
[1, 2]	μὲν φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι τὴν	μνήμην	τῶν γεγονότων, ἀεὶ δὲ καινοὺς
[1, 23]	γὰρ ἐδόξαμεν καὶ σπουδαίας εἶναι	μνήμης	ἄξιοι, τῷ δὲ πρὸς τὴν
[1, 24]	ἄλλοι δὲ διὰ τοῦ καινολογεῖν	μνήμης	ἀξιωθήσεσθαι νομίζοντες. Παρὰ μὲν οὖν
[1, 17]	γενομένων καὶ πρὸς ἀλλήλους πραχθέντων	μνήμης	ἀξίων. (Ἐν οἷς γέγραπται, ὅτι
[1, 12]	μηδὲ τῆς ἐν τοῖς συγγράμμασι	μνήμης	ἀφορμὴν παρέσχεν, οὕτως μὲν ἀπῳκισμένον
[1, 1]	τοῖς ἐπιφανέσι τῶν Ἑλληνικῶν ἱστοριογράφων	μνήμης	ἠξιῶσθαι, (περὶ τούτων ἁπάντων ᾠήθην
[1, 2]	τε καὶ μονιμωτάτην ἔχειν τῆς	(μνήμης	τὴν παράδοσιν· καὶ γὰρ τόπους
[1, 22]	(Καὶ πρῶτον ἐπιδείξω τὸν χρόνον·	μνημονεύει	γὰρ τῆς Πτολεμαίου περὶ Γάζαν
[1, 22]	καθ' ὃ καιρὸς ἦν αὐτοῖς	μνημονεύοντας	παραθέσθαι ἐν ἰδίοις αὐτῶν συγγράμμασι.
[1, 13]	ἐν ταῖς αὐτῶν ἀναγραφαῖς Ἰουδαίων	μνημονεύουσιν.	(Ὅταν δὲ τὰς περὶ τούτων
[1, 22]	αὐτῷ καθ' ἕτερον, οὕτως ἡμῶν	μνημονεῦσαι.	Ἑκαταῖος δὲ ὁ Ἀβδηρίτης, ἀνὴρ
[1, 22]	εἰσίν. Πάλιν δὲ τοῦ προειρημένου	μνημονεύων	ἀνδρός οὗτος, φησίν, ὁ ἄνθρωπος
[1, 26]	τῆς (παρὰ Ἀμενώφεως τοῦ Παάπιος	μνησθεὶς	προδηλώσεως. Καὶ πρότερον συναγαγὼν πλῆθος
[1, 4]	προτέραν ἐρῶ (τὴν κυριωτέραν εἶναί	μοι	δοκοῦσαν· τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆς
[1, 6]	παράδοσιν, (ἐπειδὴ συγχωροῦσιν ἅπαντες, ἐάσειν	μοι	δοκῶ. Περὶ δὲ τῶν ἡμετέρων
[1, 24]	ἡμετέροις γράμμασι παρακολουθεῖν. ~(Ἓν ἔτι	μοι	κεφάλαιον ὑπολείπεται τῶν κατὰ τὴν
[1, 21]	ἀναντίρρητος ἡ περὶ τῶν εἰρημένων	μοι	μαρτυρία τῆς τοῦ γένους ἡμῶν
[1, 2]	προσποιουμένοις ἀγνοεῖν. ~(Πρῶτον οὖν ἐπέρχεταί	μοι	πάνυ θαυμάζειν τοὺς οἰομένους δεῖν
[1, 10]	θρασεῖς τις ἡγήσαιτο τοὺς ἀνταγωνίζεσθαί	μοι	περὶ τῆς ἀληθείας ἐπικεχειρηκότας, οἳ
[1, 9]	πράξεων τὴν παράδοσιν. Τοσοῦτον δέ	μοι	περιῆν θάρσος τῆς ἀληθείας, ὥστε
[1, 31]	τελευταίᾳ καὶ τῇ φυγῇ. ~(Λοιπόν	μοι	πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν περὶ Μωυσέως.
[1, 9]	ἐν τῇ Ῥώμῃ λαβόμενος, πάσης	μοι	τῆς πραγματείας ἐν παρασκευῇ γεγενημένης
[1, 14]	μηνύει. Καὶ τοῦτο μᾶλλον (πιθανώτερόν	μοι	φαίνεται καὶ παλαιᾶς ἱστορίας ἐχόμενον.
[1, 34]	ἔρημον, τοὺς δὲ λεπροὺς εἰς	μολιβδίνους	χάρτας ἐνδήσαντας, ἵνα καθῶσιν (εἰς
[1, 2]	εἶναι δοκεῖ πάντων ἀρχαιότατα καὶ	μόλις	αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ' ἐκείνων γεγράφθαι.
[1, 12]	ἐμνημόνευκεν, ἀλλ' ὀψέ ποτε καὶ	μόλις	αὐτῶν εἰς τοὺς Ἕλληνας ἡ
[1, 4]	τί δεῖ λέγειν αὐχούντων ἀρχαιότητα;	Μόλις	γὰρ οὗτοι καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 2]	ἀφ' ἑαυτῶν, ὀψὲ δὲ καὶ	μόλις	ἔγνωσαν φύσιν γραμμάτων· οἱ γοῦν
[1, 32]	ἱερογραμματέα φάναι, ἐὰν τῶν τοὺς	μολυσμοὺς	ἐχόντων ἀνδρῶν καθάρῃ τὴν Αἴγυπτον,
[1, 8]	ἀσυμφώνων καὶ μαχομένων, δύο δὲ	μόνα	πρὸς τοῖς εἴκοσι βιβλία τοῦ
[1, 2]	δήπουθεν ὁμολογοῦσιν ἀρχαιοτάτην τε καὶ	μονιμωτάτην	ἔχειν τῆς (μνήμης τὴν παράδοσιν·
[1, 22]	τῶν δὲ τὴν Παλαιστίνην κατοικούντων	μόνοι	τοῦτο ποιοῦσιν Ἰουδαῖοι· τοῦτο ἄρα
[1, 22]	ἀπιστούντων μὲν τοῖς βαρβάροις ἀναγραφαῖς	μόνοις	δὲ τοῖς Ἕλλησι πιστεύειν ἀξιούντων
[1, 22]	δ' ἂν οὗτος εὑρεθείη πλὴν	μόνοις	Ἰουδαίοις, δηλοῖ δ' ὡς ἂν
[1, 2]	δεῖν περὶ τῶν παλαιοτάτων ἔργων	μόνοις	προσέχειν τοῖς Ἕλλησι καὶ παρὰ
[1, 22]	Ἑλληνικὸς ἦν (οὐ τῇ διαλέκτῳ	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τῇ ψυχῇ. Καὶ
[1, 15]	τὴν ἄλλην βασιλικὴν περιέθηκεν ἐξουσίαν,	μόνον	δὲ ἐνετείλατο διάδημα μὴ φορεῖν
[1, 31]	τοὺς ὁμοίως αὐτῷ δυστυχήσαντας. Οὐ	μόνον	δὲ περὶ τῶν λεπρῶν οὕτως
[1, 22]	ὑπειλημμένος διενεγκεῖν τῶν φιλοσοφησάντων, οὐ	μόνον	ἐγνωκὼς τὰ παρ' ἡμῖν δῆλός
[1, 35]	δὲ καὶ τοῦ νομοθέτου μὴ	μόνον	εἰπεῖν τοὔνομα, δηλῶσαι δὲ καὶ
[1, 7]	πειράσομαι συντόμως διδάσκειν. ~(Οὐ γὰρ	μόνον	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτων τοὺς
[1, 7]	μάρτυρας. Καὶ ταῦτα πράττομεν οὐ	μόνον	ἐπ' αὐτῆς Ἰουδαίας, ἀλλ' ὅπου
[1, 22]	μέμνηται ἡμῶν. Ὅτι δὲ οὐ	μόνον	ἠπίσταντο τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ καὶ
[1, 4]	τι γράφειν παρέσχεν. (Οὐ γὰρ	μόνον	παρὰ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἠμελήθη
[1, 26]	ἀσεβήματα θεωμένοις· καὶ γὰρ οὐ	μόνον	πόλεις καὶ κώμας ἐνέπρησαν οὐδὲ
[1, 35]	τοῖς λεπροῖς ὄνομα θέμενος ἢ	μόνον	τῶν Ἰουδαίων τοῖς νοσήμασι περιπεσόντων;
[1, 8]	τοῖς γραφομένοις ἐνούσης διαφωνίας, ἀλλὰ	μόνον	τῶν προφητῶν τὰ μὲν ἀνωτάτω
[1, 9]	τὰ παρὰ τῶν αὐτομόλων ἀπαγγελλόμενα	μόνος	(αὐτὸς συνίειν. Εἶτα σχολῆς ἐν
[1, 3]	ἄλογον τετυφῶσθαι τοὺς Ἕλληνας ὡς	μόνους	ἐπισταμένους τἀρχαῖα καὶ τὴν ἀλήθειαν
[1, 31]	μήτ' ἐν κώμῃ κατοικεῖν, ἀλλὰ	μόνους	περιπατεῖν κατεσχισμένους τὰ ἱμάτια, καὶ
[1, 22]	ὁμοίως φέρειν τὸν χοῦν προστάξαντος,	μόνους	τοὺς Ἰουδαίους οὐ προσσχεῖν, ἀλλὰ
[1, 22]	παραπεμπόντων ἡμᾶς ἱππέων Ἰουδαίων ὄνομα	Μοσόλλαμος,	ἄνθρωπος ἱκανῶς κατὰ ψυχὴν εὔρωστος
[1, 22]	φοβούμενος, (μὴ τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνῃ	Μοσόλλαμος	ὁ Ἰουδαῖος. Ἀλλὰ τῶν μὲν
[1, 10]	~(Φαῦλοι δέ τινες ἄνθρωποι διαβάλλειν	μου	τὴν ἱστορίαν ἐπικεχειρήκασιν ὥσπερ ἐν
[1, 22]	τῇ δευτέρᾳ (βίβλῳ φησὶν οὕτως·	μοῦνοι	δὲ πάντων, φησί, Κόλχοι καὶ
[1, 22]	γάρ εἰσιν οἱ περιτεμνόμενοι ἀνθρώπων	μοῦνοι	καὶ οὗτοι Αἰγυπτίοισι φαίνονται ποιοῦντες
[1, 24]	ὑγιαίνοντες τῇ κρίσει πολλὴν αὐτῶν	μοχθηρίαν	καταδικάζουσι. ~(Τῶν δὲ εἰς ἡμᾶς
[1, 26]	διὰ τοῦ φάναι γράψειν τὰ	μυθευόμενα	καὶ λεγόμενα περὶ τῶν Ἰουδαίων
[1, 5]	ἡρμόζοντο τινὲς μὲν ἐπὶ τὸ	μυθολογεῖν	τραπόμενοι, τινὲς δὲ πρὸς χάριν
[1, 26]	ἔτη προστιθείς, τούτῳ προσάπτει τινὰς	μυθολογίας	ἐπιλαθόμενος σχεδόν, ὅτι πεντακοσίοις ἔτεσι
[1, 16]	αὐτὸς ὡμολόγηκεν ἐκ τῶν ἀδεσπότως	μυθολογουμένων	προστέθεικεν, ὕστερον ἐξελέγξω κατὰ μέρος
[1, 31]	διημάρτανεν, ἐπὶ δὲ τοὺς ἀδεσπότους	μύθους	τραπόμενος ἢ συνέθηκεν αὐτοὺς ἀπιθάνως
[1, 26]	ἄλλοις Αἰγυπτίοις οὖσιν εἰς τριάκοντα	μυριάδας	ἀνδρῶν μαχιμωτάτων (καὶ τοῖς πολεμίοις
[1, 12]	καίτοι πολλὰς τῆς χώρας ἐχούσης	μυριάδας	ἀνδρῶν οὐκ ἀτόλμων. (Διὰ τοῦτο
[1, 14]	ὁπλιτῶν εἰς εἴκοσι καὶ τέσσαρας	μυριάδας	ἀνδρῶν προφυλακήν. (Ἔνθα δὲ κατὰ
[1, 26]	γενόμενοι πάντες προθύμως εἰς κ	μυριάδας	ἀνδρῶν συνεξώρμησαν καὶ μετ' οὐ
[1, 33]	Πηλούσιον εὑρεῖν ὀκτὼ καὶ τριάκοντα	μυριάδας	ἀνθρώπων καταλελειμμένας ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος
[1, 22]	τὸ κάλλος ἱστόρηκεν· τριακοσίας γὰρ	μυριάδας	ἀρουρῶν σχεδὸν τῆς ἀρίστης καὶ
[1, 32]	αὐτόν. (Ἐπιλέξαντα δὲ τῶν ἐπισινῶν	μυριάδας	εἰκοσιπέντε ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν
[1, 33]	καὶ σφόδρα σύνεγγυς, ὀκτὼ μὲν	μυριάδας	ἐκείνου λέγοντος, τούτου δὲ (πέντε
[1, 29]	ὁ παῖς τοῦ Ἀμενώφιος τριάκοντα	μυριάδας	ἔχων εἰς τὸ Πηλούσιον ὑπηντίαζεν.
[1, 33]	ἐξελαύνοντα τὸν ἀριθμὸν ὄντας περὶ	μυριάδας	κ. Ὢ τῆς εὐχερείας· οὔτε
[1, 32]	τὴν Συρίαν ὄντας περὶ εἴκοσι	μυριάδας	καὶ τὸν πατέρα Ἀμένωφιν ἐκ
[1, 26]	συναγαγεῖν γενέσθαι δὲ τοῦ πλήθους	(μυριάδας	ὀκτώ· καὶ τούτους εἰς τὰς
[1, 22]	Βαβυλῶνα Πέρσαι πρότερον αὐτῶν ἐποίησαν	μυριάδας,	οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ μετὰ
[1, 28]	ἐλαττώμασι τῶν σωμάτων. (Ὀκτὼ δὲ	μυριάδας	τῶν λεπρῶν καὶ κακῶς διακειμένων
[1, 8]	ὡς ἐγένετο σαφῶς συγγραφόντων, (οὐ	μυριάδες	βιβλίων εἰσὶ παρ' ἡμῖν ἀσυμφώνων
[1, 33]	ἦσαν αἱ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ	μυριάδες	εἶπεν οὔτε πῶς αἱ εἴκοσι
[1, 33]	ἦσαν αἱ τοσαῦται τοῦ στρατοῦ	μυριάδες	εἴρηκεν εἴτε Αἰγύπτιοι τὸ γένος
[1, 22]	οἰκοῦσι μὲν ἀνθρώπων περὶ δώδεκα	(μυριάδες,	καλοῦσι δ' αὐτὴν Ἱεροσόλυμα. Ἐνταῦθα
[1, 14]	μετὰ τῶν κτήσεων οὐκ ἐλάττους	μυριάδων	ὄντας εἴκοσι καὶ τεσσάρων ἀπὸ
[1, 2]	δὲ περὶ τὴν Ἑλλάδα τόπον	μυρίαι	μὲν φθοραὶ κατέσχον ἐξαλείφουσαι τὴν
[1, 28]	τοὺς μὲν ἐπελθεῖν εἴκοσι στρατοῦ	μυριάσι	λέγει, τὸν βασιλέα δὲ τῶν
[1, 14]	κατὰ κράτος ὀκτὼ καὶ τεσσαράκοντα	μυριάσι	στρατοῦ προσεδρεύσαντα τοῖς τείχεσιν· ἐπεὶ
[1, 32]	εἰς Πηλούσιον ἐλθεῖν καὶ ἐπιτυχεῖν	μυριάσι	τριακονταοκτὼ καταλελειμμέναις ὑπὸ τοῦ Ἀμενώφιος,
[1, 33]	ταύτην τὴν προσηγορίαν, ταῖς κε	μυριάσι	τῶν λεπρῶν ἢ ταῖς η
[1, 14]	Ἰουδαίᾳ καλουμένῃ πόλιν οἰκοδομησαμένους τοσαύταις	μυριάσιν	ἀνθρώπων ἀρκέσουσαν Ἱεροσόλυμα ταύτην ὀνομάσαι.
[1, 26]	προειπὼν τοὺς ἡμετέρους προγόνους πολλαῖς	μυριάσιν	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντας κρατῆσαι
[1, 14]	δ' εἰς τόπον ἀρουρῶν ἔχοντα	μυρίων	(τὴν περίμετρον· Αὔαριν ὄνομα τῷ
[1, 21]	ι, Ἄββαρος ἀρχιερεὺς μῆνας γ,	Μύττυνος	καὶ Γεράστρατος τοῦ Ἀβδηλίμου δικασταὶ
[1, 33]	Ἴσιδος ἐνύπνιον συμπλάσας. (Τῷ δὲ	Μωσεῖ	καὶ τὸν Ἰώσηπον ὁ Χαιρήμων
[1, 32]	αὐτοῖς ὀνόματα εἶναι τῷ (μὲν	Μωσῇ	Τισιθέν, τῷ δὲ Ἰωσήπῳ Πετεσήφ.
[1, 32]	ἐκβαλεῖν. Ἡγεῖσθαι δ' αὐτῶν γραμματέας	Μωσῆν	τε καὶ Ἰώσηπον καὶ τοῦτον
[1, 34]	αὐτούς. (Τῇ δ' ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ	Μωσῆν	τινα συμβουλεῦσαι αὐτοῖς παραβαλλομένοις μίαν
[1, 31]	τὸν ἐκ τοῦ ὕδατος σωθέντα	Μωσῆν·	τὸ γὰρ ὕδωρ οἱ Αἰγύπτιοι
[1, 19]	αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων καθάπερ	Μωσῆς	οὕτως ἱστόρηκεν καὶ περὶ τῆς
[1, 8]	(Καὶ τούτων πέντε μέν ἐστι	Μωυσέως,	ἃ τούς τε νόμους περιέχει
[1, 33]	χρόνῳ συνεξηλελαμένον προστέθεικεν τὸν πρὸ	Μωυσέως	πρεσβύτερον τέσσαρσι γενεαῖς τετελευτηκότα, ὧν
[1, 8]	ὀλίγῳ ἐτῶν. (Ἀπὸ δὲ τῆς	Μωυσέως	τελευτῆς μέχρι τῆς Ἀρταξέρξου τοῦ
[1, 31]	μοι πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν περὶ	Μωυσέως.	Τοῦτον δὲ τὸν ἄνδρα θαυμαστὸν
[1, 28]	Ἡλιουπόλει θεοῦ Ὀσίρεως, (μεταθέμενος δὲ	Μωυσῆν	αὑτὸν προσηγόρευσε. Τρισκαιδεκάτῳ δέ φησιν
[1, 8]	Ξέρξην Περσῶν βασιλέως οἱ μετὰ	Μωυσῆν	προφῆται τὰ κατ' αὐτοὺς πραχθέντα
[1, 26]	γένος, μετετέθη τοὔνομα καὶ προσηγορεύθη	Μωυσῆς.	~(Ἃ μὲν οὖν Αἰγύπτιοι φέρουσι
[1, 27]	ὅτι ἐκ τούτων οὐκ ἦν	Μωυσῆς	ὁ τὸν λαὸν ἀγαγών, ἀλλὰ
[1, 31]	τὸ γὰρ ὕδωρ οἱ Αἰγύπτιοι	μῶυυ	καλοῦσιν. (Ἱκανῶς οὖν γεγονέναι νομίζω