| Livre, Chap. |
| [39, 54] |
περιῆσαν·
ὥστε
τὸν
Νέπωτα
ἀγαπᾶ,
|
ν |
ἂν
τὴν
ἡσυχίαν
ἀκινδύνως
ἄγῃ. |
| [39, 60] |
καὶ
παρὰ
τοῦ
Γαβινίου
δωροδοκήσειν,
|
ἄν |
γέ
τι
συνταράξῃ,
προσδοκήσας,
πᾶν |
| [39, 29] |
τούτῳ
ὑπὸ
ἱππέων
περιστοιχισθεὶς,
διεσπάσθη
|
ἄν, |
εἰ
μὴ
ἀνακραγόντος
αὐτοῦ
καὶ |
| [39, 7] |
καὶ
τὴν
δίκην
τῆς
βίας,
|
ἂν |
ἀποδειχθῇ,
διαφευξόμενος.
Ἐγράψατο
γὰρ
αὐτὸν |
| [39, 25] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον,
μέχρις
|
ἂν |
αὐτόματος
ἡ
δόξα
τῶν
πραττομένων |
| [39, 65] |
πωμηρίου
διέμεινε.
Καὶ
τότε
δ'
|
ἂν |
αὐτῶν
ἥμαρτεν,
εἰ
μὴ
ὁ |
| [39, 33] |
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην
πρὸς
οὓς
|
ἂν |
βουληθῶσι,
ποιουμένοις.
Χαλεπῶς
οὖν
ἐπὶ |
| [39, 27] |
οὐδὲν
ἂν
ἰδιωτεύοντες
πράξειν
ἤλπισαν·
|
ἂν |
δ'
ὑπατεύσωσι,
κἀκ
τούτου
καὶ |
| [39, 33] |
ἔτη
δοθῆναι·
στρατιώταις
τε
ὅσοις
|
ἂν |
ἐθελήσωσι
καὶ
τῶν
πολιτῶν
καὶ |
| [39, 58] |
ἐκλαλῆσαι
πᾶν
ὅ
τι
ποτ'
|
ἂν |
ἐπέλθῃ
σφίσι,
προπετέστατοι
πεφύκασι,
πρὸς |
| [39, 27] |
~Συμφρονήσαντες
οὖν,
ἄλλως
μὲν
οὐδὲν
|
ἂν |
ἰδιωτεύοντες
πράξειν
ἤλπισαν·
ἂν
δ' |
| [39, 26] |
μόνως
συμβαίνειν·
ἕως
μὲν
γὰρ
|
ἂν |
ἰσομοιρῶσί
τινες
αὐτῶν,
καὶ
ἐκείνας |
| [39, 56] |
μὲν
ἤδη
παρέξειν,
τὰ
δ'
|
ἂν |
καταχθῇ
δώσειν
ὑπέσχετο,
τά
τε |
| [39, 10] |
μήτε
δημοσιεῦσαι
τὰ
γεγραμμένα,
πρὶν
|
ἂν |
μεταλλάξῃ.
~Κικέρων
μὲν
οὖν
αὖθις |
| [39, 15] |
ἐν
αὐτοῖς
ἐγγεγραμμένον
αὐτὸ
τοῦτο·
|
Ἂν |
ὁ
τῆς
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
βοηθείας |
| [39, 26] |
ὡπλίζετο.
Καὶ
(ἐδόκει
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
ῥᾳδίως
μόνος
αὐτὸν
καταλῦσαι)
τὸν |
| [39, 54] |
ὥστε
τὸν
Νέπωτα
ἀγαπᾶ,
ν
|
ἂν |
τὴν
ἡσυχίαν
ἀκινδύνως
ἄγῃ.
~Κατὰ |
| [39, 45] |
πλῆθος
αὐτῶν
κατεπλάγη,
ὥστ'
ἀγαπᾶν
|
ἂν |
τό
γε
ἔρυμα
διασώσηται.
Ἔπειτα |
| [39, 61] |
Γαβίνιον
(ὡς
καὶ
ἧττόν
τι,
|
ἂν |
φθάσωσιν
αὐτὸν
ἀπολέσαντες,
κακωθησόμενοι)
θανατῶσαι. |
| [39, 26] |
τινες
αὐτῶν,
καὶ
ἐκείνας
ἐρρῶσθαι·
|
ἐπειδὰν |
δ'
ὑπεράρωσί
τι
οἱ
ἕτεροι, |
| [39, 38] |
καθιέρωσε,
καὶ
ἔν
τε
ἐκείνῳ
|
θέαν |
καὶ
μουσικῆς
καὶ
ἀγῶνος
γυμνικοῦ, |
| [39, 20] |
ἀπὸ
τῆς
μεσημβρίας
ὁρμηθεῖσα,
πρὸς
|
βορέαν |
διῇξε·
λύκος
τε
ἐς
τὴν |
| [39, 40] |
κατεκόμισε,
καὶ
πᾶσαν
ὀλίγου
τὴν
|
ὡραίαν |
μάτην
ἀνάλωσεν.
Αἵ
τε
γὰρ |
| [39, 23] |
γνώμην
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
ἐποιήσαντο,
|
στρατηγίαν |
αὐτῷ
δοθῆναι,
καίπερ
μηδέπω
ἐκ |
| [39, 23] |
ἄλλα
τε,
καὶ
ὅτι
τὴν
|
στρατηγίαν |
οἱ
αὐτὸς
τοὺς
ὑπάτους
πείσας |
| [39, 34] |
παρὰ
τοῦ
Τρεβωνίου
πρὸς
τὴν
|
ἀντιλογίαν |
λαβών,
κατέτριψεν
αὐτὴν,
ὑπὲρ
αὐτῆς |
| [39, 52] |
ἀπήλλαξαν·
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐς
|
ὁμολογίαν |
ἦλθον,
πρὶν
πολλάκις
σφαλῆναι.
Καὶ |
| [39, 4] |
αὖθις
εἶδον,
καὶ
ἐκείνους
πρὸς
|
θυμηδίαν |
οἷα
ἐπὶ
νίκῃ
τετραμμένους
ᾖσθοντο, |
| [39, 14] |
γάρ)
μετεπέμψαντο,
ὡς
καὶ
τὴν
|
ἀλήθειαν |
παρ'
αὐτοῦ
μαθησόμενοι·
οὕτω
δὲ |
| [39, 51] |
γῆς
κρατήσας
πρὶν
τὴν
πλείω
|
συμβοήθειαν |
ἐλθεῖν·
καὶ
μετὰ
ταῦτα
καὶ |
| [39, 2] |
τῆς
ἐπιούσης
νυκτὸς
ἐς
τὴν
|
οἰκείαν, |
ἄλλως
τε
καὶ
ἐπειδὴ
οἱ |
| [39, 48] |
ἀνείρξειν,
ἅτε
καὶ
ἐς
τὴν
|
οἰκείαν |
αὐτῶν
ἐσβαλών,
προσεδόκησεν.
Ὡς
οὖν |
| [39, 39] |
κωλυόμενος
ἐξελθεῖν,
ἄλλως
διὰ
τὴν
|
ἐπιμέλειαν |
τοῦ
σίτου
παρεῖναι
ὀφείλων,
ἡδέως |
| [39, 13] |
τὴν
θυγατέρα
αὐτοῦ
ἐς
τὴν
|
βασιλείαν |
ἀντικατέστησαν·
ἔπειτα
δὲ
τἀληθὲς
μαθόντες, |
| [39, 56] |
παίδων
δολοφονηθέντος,
Ὀρώδης
τήν
τε
|
βασιλείαν |
αὐτοῦ
διεδέξατο,
καὶ
Μιθριδάτην
τὸν |
| [39, 55] |
τότε
διακειμένων,
κατήχθη
καὶ
τὴν
|
βασιλείαν |
ἐκομίσατο.
Ἔπραξαν
δὲ
τοῦτο
ὅ |
| [39, 23] |
γὰρ
ἀντεῖπε)
τὴν
δὲ
δὴ
|
εὔκλειαν |
καὶ
ἐκ
τούτου
μείζονα
ἔσχε. |
| [39, 13] |
ὧν
ἐστάλατο
ἐντυχεῖν,
μήθ'
ὅλως
|
μνείαν |
τινὰ
περὶ
τῶν
ἀπολωλότων
ποιήσασθαι. |
| [39, 24] |
πως
διῴκησε·
τὴν
δὲ
δὴ
|
ὑπατείαν |
αἰτῶν
πράγματα
ἔσχε,
καὶ
αἰτίαν |
| [39, 17] |
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
τὴν
αὐτὴν
|
ἱερατείαν |
ἔχειν,
ὁ
Σπινθὴρ
ὁ
ὕπατος, |
| [39, 6] |
ἀμυνόμενος,
ὑφ'
ἧς
καὶ
τὴν
|
μοιχείαν |
αὐτοῦ
δικάζων
κατεγνώκε.
Καὶ
ἐκείνῳ |
| [39, 58] |
παρ'
οὐδὲν
πρὸς
τὴν
αὐτίκα
|
φιλονεικίαν |
τιθέμενοι,
ἀλλὰ
καὶ
ὥσπερ
τι |
| [39, 11] |
ᾗ
καὶ
τὰ
κατὰ
τὴν
|
οἰκίαν |
ἐδέδοκτο,
κατέλυε·
λέγων
οὐχ
οἷόν |
| [39, 13] |
μὲν
ἀγνοήσαντες
ὅτι
ἐς
τὴν
|
Ἰταλίαν |
ἀπηρκὼς
ἦν,
ἢ
τεθνηκέναι
αὐτὸν |
| [39, 62] |
ὥστε
καὶ
χρόνιος
ἐς
τὴν
|
Ἰταλίαν |
ἀφικέσθαι
καὶ
νυκτὸς
ἐς
τὴν |
| [39, 45] |
ἀλλὰ
ἔκ
τε
τούτου
πρὸς
|
δειλίαν |
ἀνέλπιστον,
καὶ
ἐξ
ἐκείνου
πρὸς |
| [39, 15] |
τινὸς
δεόμενος
ἔλθῃ,
τὴν
μὲν
|
φιλίαν |
οἱ
μὴ
ἀπαρνήσασθε,
μὴ
μέντοι |
| [39, 12] |
τῶν
Ῥωμαίων,
ἢ
καὶ
τὴν
|
φιλίαν |
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν
κελευόντων |
| [39, 52] |
δέ
τινας,
ὡς
καὶ
ἐς
|
φιλίαν |
τὴν
χώραν
σφῶν
πρὸς
κομιδὴν |
| [39, 42] |
ἤθελεν,
εἰργάσατο·
πολλαῖς
τε
πρὸς
|
μίαν, |
καὶ
ἑτέρωθι
ἴσαις
{πρὸς
ἴσας} |
| [39, 34] |
ἐπαρρησιάζοντο.
Καὶ
ὁ
μὲν
Φαυώνιος,
|
μίαν |
ὥραν
μόνην
παρὰ
τοῦ
Τρεβωνίου |
| [39, 7] |
ὁ
Νέπως
ἀπεῖπε
τῷ
στρατηγῷ
|
μηδεμίαν, |
πρὸ
τῆς
κληρώσεως
αὐτῶν,
δίκην |
| [39, 10] |
ἐνεδείξατο·
οὐ
μέντοι
καὶ
χάριν
|
οὐδεμίαν |
ἀντέλαβον.
Ἐκεῖνος
γὰρ
τοῦτό
τε |
| [39, 19] |
τῷ
κοινῷ
πραχθῆναι,
οὔτε
δίκην
|
οὐδεμίαν |
ἐσαχθῆναι
ἐξῆν.
~Τέως
μὲν
οὖν |
| [39, 14] |
τοῦ
Δίωνος
μετὰ
ταῦτα
δολοφονηθέντος,
|
οὐδεμίαν |
οὐδ'
ἐπ'
ἐκείνῳ
δίκην
ἔδωκε· |
| [39, 35] |
περιεστηκότων
καὶ
μετεωρισθέντες
ὑπ'
αὐτῶν,
|
διοσημίαν, |
ὡς
καὶ
διαλύσοντές
σφας,
ἐψηφίζοντο, |
| [39, 18] |
Κλώδιος
ἐπειδὴ
τάχιστα
ἐς
τὴν
|
ἀγορανομίαν |
ἐπί
τε
τοῦ
Φιλίππου
καὶ |
| [39, 7] |
καὶ
ἐς
τἆλλα
πᾶσιν
ἦν·
|
ἀγορανομίαν |
τε
ᾖτε,
ι
ὡς
καὶ |
| [39, 11] |
Κλωδίου
καὶ
ἐπιθειάζοντος,
καὶ
ἐς
|
ἐνθυμίαν |
αὐτῷ
προβάλλοντος,
ἐκομίσατο·
τὴν
γὰρ |
| [39, 38] |
οἱ
ἐπεπόριστο.
Ὅθενπερ
καὶ
τὴν
|
ἐπωνυμίαν |
τοῦ
ἔργου
δικαιότατα
αὐτῷ
ἀνέθηκεν· |
| [39, 46] |
Κράσσου
τοῦ
Μάρκου
παῖς,
τὴν
|
Ἀκυϊτανίαν |
ὀλίγου
πᾶσαν
κατεστρέψατο.
Γαλάται
γὰρ |
| [39, 0] |
τοῦ
Ῥήνου.
Ὡς
Καῖσαρ
ἐς
|
Βρεττανίαν |
ἐπεραιώθη·
καὶ
περὶ
τῆς
νήσου. |
| [39, 1] |
ἐπὶ
τὸν
ὠκεανὸν
τὸν
κατὰ
|
Βρεττανίαν |
καθήκοντες,
ἐν
μὲν
τῷ
πρὶν, |
| [39, 50] |
τότε
Ῥωμαίων
διέβη,
καὶ
ἐς
|
Βρεττανίαν |
μετὰ
ταῦτα,
τοῦ
τε
Πομπηίου |
| [39, 60] |
ἐδέξατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀθάνατον
τὴν
|
ἡγεμονίαν |
εἰληφὼς,
κατεῖχεν
αὐτήν.
Ἔδοξεν
οὖν |
| [39, 33] |
ἔπραττον,
προσεποιήσαντο
αὐτοὺς,
ὥστε
τὴν
|
ἡγεμονίαν |
καὶ
ἐκείνῳ
τρία
ἔτη
πλείω |
| [39, 32] |
ᾑρέθησαν.
~Παραλαβόντες
δ'
οὕτω
τὴν
|
ἡγεμονίαν, |
τὰς
λοιπὰς
ἀρχὰς
τοῖς
ἐπιτηδείως |
| [39, 54] |
ὄντες,
ἡττήθησαν·
πολιορκοῦντι
δ'
αὐτῷ
|
Κλουνίαν |
ἐπελθόντες,
ἀμείνους
ἐγένοντο·
καὶ
ἐκείνην |
| [39, 42] |
ἀνεχώρει·
ὥστε
ἐπ'
αὐτῷ
τὴν
|
πλεονεξίαν |
ἀεὶ
εἶναι.
~Οἱ
γὰρ
βάρβαροι |
| [39, 5] |
τοῦτο
οἱ
ἐπιχώριοι
ἐπέθεντο·
πρὸς
|
ἀπόνοιαν |
ὑπ'
ἀπογνώσεως
προήχθη·
καὶ
ἐκπηδήσας |
| [39, 63] |
Πομπήιος
κατὰ
τὴν
τοῦ
σίτου
|
πρόνοιαν, |
ἐπειδὴ
πολὺς
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ |
| [39, 10] |
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ
καὶ
ἀπὼν
|
εὔνοιάν |
τινα
αὐτῷ
ἐνεδείξατο·
οὐ
μέντοι |
| [39, 40] |
ἐπιτήδεια
πρὸς
τὴν
τοῦ
ὠκεανοῦ
|
παλίρροιαν |
εἶναι,
κατασκευάσας,
διά
τε
τοῦ |
| [39, 2] |
τε
γέφυραν
καταλαβεῖν,
καὶ
τὴν
|
σιτοπομπίαν, |
ἣν
δι'
αὐτῆς
παρὰ
τῶν |
| [39, 50] |
Γα
λατίαν,
καὶ
παρὰ
τὴν
|
Ἰβηρίαν |
ὀλίγου
πᾶσαν
ἐς
τε
τὸ |
| [39, 34] |
ὥραις
δημηγορῆσαι·
τραπόμενος
δὲ
πρὸς
|
κατηγορίαν |
τῶν
τε
ἐν
χερσὶ
καὶ |
| [39, 56] |
τοῦ
νόμου,
μήτε
ἐς
τὴν
|
ὑπερορίαν |
τοὺς
ἄρχοντάς
τινων
ἀποδημεῖν,
μήτε |
| [39, 55] |
καίτοι
τῶν
Ῥωμαίων
τήν
τε
|
ἐπικουρίαν |
ἀπεψηφισμένων,
καὶ
πρὸς
τὰς
δωροδοκίας |
| [39, 56] |
Γαβίνιος
πολλὰ
μὲν
{καὶ}
τὴν
|
Συρίαν |
ἐκάκωσεν,
ὥστε
καὶ
τῶν
λῃστικῶν, |
| [39, 33] |
ἔγραψε
τῷ
μὲν
τήν
τε
|
Συρίαν |
καὶ
τὰ
πλησιόχωρα
αὐτῆς,
τῷ |
| [39, 59] |
προσδοκῶν
ἐγγεγράφθαι
τινὰ
ἐν
αὐτοῖς
|
τιμωρίαν, |
ὅταν
παραβαθῇ.
~Ὁ
οὖν
Πομπήιος |
| [39, 55] |
χρημάτων
ἐξεδίδαξαν,
ὡς
καὶ
τὴν
|
τιμωρίαν |
ῥᾳδίως
ἐξωνεῖσθαι
δυναμένους.
Τότε
μὲν |
| [39, 38] |
ἐπιβοώμενοι,
καὶ
τὸ
δαιμόνιον
πρὸς
|
τιμωρίαν |
σφῶν
ἐπικαλούμενοι.
Λέγεται
γὰρ
ὅτι |
| [39, 9] |
μεθεὶς,
συνηλλάγη,
καὶ
τήν
γε
|
εὐεργεσίαν |
παραχρῆμα
ἀπέδωκε.
Λιμοῦ
γὰρ
ἐν |
| [39, 9] |
κατὰ
τὸ
συνέδριον
καὶ
τὴν
|
ἐκκλησίαν, |
ἔγνω.
Τῷ
τε
Πομπηίῳ
τὴν |
| [39, 31] |
ἐσπουδάρχησεν)
ὁρμήσαντος
μὲν
πρὸς
τὴν
|
ἐκκλησίαν |
οἴκοθεν
ὑπὸ
νύκτα,
ἐπεὶ
δ' |
| [39, 36] |
οὐκ
ὀλίγην
ἔχοντες,
εὐθύς
τε
|
ἐκκλησίαν |
συνήγαγον
καὶ
τὰ
κατὰ
τὸν |
| [39, 11] |
ἀνεβλάστανε,
καὶ
τήν
τε
ἄλλην
|
οὐσίαν, |
καὶ
τὸ
ἔδαφος
τῆς
οἰκίας, |
| [39, 30] |
μήτ'
ἄλλο
τι
πολιτικὸν
πρᾶξαι
|
ἐξουσίαν |
ἔχοντες,
τὸ
λοιπὸν
τοῦ
ἔτους |
| [39, 52] |
καὶ
οἱ
Γαλάται
πρὸς
τὴν
|
ἀπουσίαν |
αὐτοῦ
ἐνεωτέρισαν·
καὶ
ἄκων
αὐτοῖς |
| [39, 15] |
ἐσήγαγε,
κἀνταῦθα,
πρὶν
ὁτιοῦν
τὴν
|
γερουσίαν |
ἐπ'
αὐτοῖς
χρηματίσαι,
ἐξεβιάσατό
σφας |
| [39, 61] |
Σιβυλλείοις
χρησμοῖς
εὑρεθέντος,
ὅμως
τὴν
|
γερουσίαν, |
πικρότατα
καὶ
τραχύτατα
τούς
τε |
| [39, 50] |
παρά
τε
τὴν
λοιπὴν
Γα
|
λατίαν, |
καὶ
παρὰ
τὴν
Ἰβηρίαν
ὀλίγου |
| [39, 49] |
ἐν
ἀριστερᾷ
μὲν
τήν
τε
|
Γαλατίαν |
καὶ
τοὺς
ἐποικοῦντας
αὐτήν,
ἐν |
| [39, 24] |
ὑπατείαν
αἰτῶν
πράγματα
ἔσχε,
καὶ
|
αἰτίαν |
ἀπ'
αὐτῶν
ἔλαβεν.
Ἐλύπει
μὲν |
| [39, 48] |
ἐδέοντο
αὐτοῦ
συγγνῶναί
σφισι,
τὴν
|
αἰτίαν |
ἐς
ὀλίγους
τρέποντες.
Ὁ
δὲ |
| [39, 21] |
καὶ
ὁ
μὲν
τήν
τε
|
δημαρχίαν |
τὴν
τοῦ
Κλωδίου,
ὡς
καὶ |
| [39, 11] |
χρόνοις
ἐκτεθέντος
αὐτοῦ,
τήν
τε
|
δημαρχίαν |
τοῦ
Κλωδίου
πᾶσαν,
ἐν
ᾗ |
| [39, 19] |
συνέβαινεν·
ὥστε
ἐκεῖνον,
μήτε
τὴν
|
ἡσυχίαν |
ἄγειν
καρτεροῦντα,
μήθ'
ὅμοιόν
τι |
| [39, 54] |
Νέπωτα
ἀγαπᾶ,
ν
ἂν
τὴν
|
ἡσυχίαν |
ἀκινδύνως
ἄγῃ.
~Κατὰ
δὲ
δὴ |
| [39, 33] |
πολὺ
δουλωθὲν
ὑπὸ
τοῦ
φόβου,
|
ἡσυχίαν |
ἤγαγον,
ἀγαπῶντες
εἰ
καὶ
ὣς |
| [39, 15] |
κινδύνους
ἕξετε.
Κἀκ
τούτου
τὴν
|
συντυχίαν |
τῶν
ἐπῶν
πρὸς
τὰ
τότε |
| [39, 38] |
ἀπείργειν,
ἑκόντες
ἀφῆκαν
τὴν
ἐσήγησιν.
|
~Κἀν |
ταῖς
αὐταῖς
ἡμέραις
ὁ
Πομπήιος |
| [39, 58] |
ἔν
τε
τῷ
ποταμῷ
ναυσὶ
|
κἀν |
τῇ
γῇ
ἐκράτησεν.
Οἱ
γὰρ |
| [39, 4] |
τοὺς
λοιποὺς
Νερουίους
χειρούμενος
ἔσχε.
|
~Κἀν |
τούτῳ
Ἀτουατικοί,
πλησιόχωροί
τε
αὐτοῖς |
| [39, 65] |
τόπῳ
ἄνευ
τινὸς
ψηφίσματος
θάπτοιτο.
|
~Κἀν |
τούτῳ
καὶ
ὁ
Πομπτῖνος
ὁ |
| [39, 39] |
τε
αὐτῶν
καὶ
διατριβὴ
ἐγένετο.
|
Κἀν |
τούτῳ
ὁ
Κράσσος
ἔξω
τοῦ |
| [39, 61] |
ἀναγνωσθῆναι·
καίπερ
ἀντειπόντος
τοῦ
Πομπηίου.
|
~Κἀν |
τούτῳ
ὁ
Τίβερις,
εἴτ'
οὖν |
| [39, 29] |
αὐτῷ
εἴσω
τε
ἐσελθεῖν
ἐκωλύθη,
|
κἀν |
τούτῳ
ὑπὸ
ἱππέων
περιστοιχισθεὶς,
διεσπάσθη |
| [39, 5] |
θῦσαι·
ὅπερ
οὔπω
πρότερον
ἐγεγόνει.
|
Κἀν |
τῷ
αὐτῷ
τούτῳ
χρόνῳ
Γάλβας |
| [39, 38] |
καὶ
μουσικῆς
καὶ
ἀγῶνος
γυμνικοῦ,
|
κἀν |
τῷ
ἱπποδρόμῳ
καὶ
ἵππων
ἅμιλλαν |
| [39, 25] |
καὶ
πρὸς
τὸ
ἀεὶ
καθιστάμενον,
|
κἂν |
ἔλαττον
τοῦ
προτέρου
ᾖ,
προχειρότατα, |
| [39, 6] |
τὴν
γνώμην
ἐς
τὸ
πλῆθος
|
ἐσήνεγκαν· |
ὁ
γὰρ
Σπινθὴρ
ὁ
ὕπατος, |
| [39, 33] |
δῆμόν
τι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πρότερον
|
ἐσήνεγκαν, |
πρὶν
τὰ
σφέτερα
βεβαιώσασθαι.
Οἵ |
| [39, 37] |
αὐτοὶ
ἐποίουν,
δοκεῖν
ἀπείργειν,
ἑκόντες
|
ἀφῆκαν |
τὴν
ἐσήγησιν.
~Κἀν
ταῖς
αὐταῖς |
| [39, 27] |
τῶν
ἐν
τοῖς
νόμοις
διειρημένων
|
ἐπήγγειλαν |
αὐτήν,
καὶ
δῆλοι
ἦσαν
ἄλλοι |
| [39, 38] |
κἀν
τῷ
ἱπποδρόμῳ
καὶ
ἵππων
|
ἅμιλλαν |
καὶ
θηρίων
πολλῶν
καὶ
παντοδαπῶν |
| [39, 57] |
τοῦ
Ἀρχελάου
τοῦ
πρὸς
τὸν
|
Σύλλαν |
αὐτομολήσαντος,
δραστήριόν
τε
ὄντα,
καὶ |
| [39, 35] |
ὄντας
κατετραυμάτισαν
καί
τινας
καὶ
|
ἀπέκτειναν. |
~Κυρωθέντος
δὲ
οὕτω
τοῦ
νόμου, |
| [39, 2] |
προσπεσόντες
τοῖς
βαρβάροις
ἀπροσδόκητοι,
πολλοὺς
|
ἀπέκτειναν· |
ὥστε
πάντας
τῆς
ἐπιούσης
νυκτὸς |
| [39, 56] |
Καταλιπὼν
οὖν
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
|
Σισένναν |
τε
τὸν
υἱὸν,
κομιδῇ
νέον |
| [39, 55] |
τοὺς
ἄλλους
κακουργεῖν
ὑπὲρ
χρημάτων
|
ἐξεδίδαξαν, |
ὡς
καὶ
τὴν
τιμωρίαν
ῥᾳδίως |
| [39, 52] |
μὲν
οὐδέν,
ἀλλὰ
καὶ
κακῶς
|
ἀπήλλαξαν· |
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐς
ὁμολογίαν |
| [39, 55] |
κατήχθη
καὶ
τὴν
βασιλείαν
ἐκομίσατο.
|
Ἔπραξαν |
δὲ
τοῦτο
ὅ
τε
Πομπήιος |
| [39, 60] |
τι
συνταράξῃ,
προσδοκήσας,
πᾶν
αὐτῷ
|
ἔπραξαν. |
Καὶ
αὐτὸν
καὶ
ἐκεῖνο
δεινῶς |
| [39, 52] |
τὸ
ἔρυμα
αὐτῶν
προσέβαλον.
Καὶ
|
ἔπραξαν |
μὲν
οὐδέν,
ἀλλὰ
καὶ
κακῶς |
| [39, 16] |
Πομπήιος
καὶ
ἀπ'
ἐκείνου
γένηται,
|
ἀντέπραξαν |
αὐτῷ,
τῇ
τοῦ
σίτου
προφάσει |
| [39, 37] |
πικρότερα
ἐπιτίμια
τοῖς
δεκάζουσί
τινας
|
ἐπέταξαν· |
ὥσπερ
τι
αὐτοὶ
ἔλαττον,
ὅτι |
| [39, 32] |
(αὐτοὶ
γὰρ
τὰς
ἀρχαιρεσίας
ἐποίουν)
|
ἀπέδειξαν· |
τούς
τε
ἀγορανόμους
τοὺς
ἑτέρους, |
| [39, 57] |
τὴν
δεινότητα
καὶ
πρὸς
τὴν
|
δόξαν |
τὴν
τοῦ
Ἀρχελάου
χρηματιεῖσθαι,
καὶ |
| [39, 37] |
μακρότατον
προηγμένα
συστεῖλαι,
καίπερ
ἐς
|
πᾶν |
αὐτοὶ
καὶ
τρυφῆς
καὶ
ἁβρότητος |
| [39, 60] |
ἄν
γέ
τι
συνταράξῃ,
προσδοκήσας,
|
πᾶν |
αὐτῷ
ἔπραξαν.
Καὶ
αὐτὸν
καὶ |
| [39, 25] |
ρομένους·
καὶ
τὸ
μὲν
προευδοκιμοῦν
|
πᾶν |
καταλύοντας
ὑπὸ
τοῦ
φθόνου,
τὸ |
| [39, 28] |
ἐπὶ
τούτῳ
τοῦ
πλήθους,
ἐς
|
πᾶν |
κατηφείας
αὐτοὺς
κατέστησαν,
δημηγορῶν
μὲν |
| [39, 58] |
πρὸς
πάντα
ἱκανώτατοι
καὶ
ἐκλαλῆσαι
|
πᾶν |
ὅ
τι
ποτ'
ἂν
ἐπέλθῃ |
| [39, 45] |
τῶν
βαρβάρων
ἐν
ταῖς
ἀπειλαῖς
|
πᾶν |
τὸ
φοβερὸν
διὰ
κενῆς
ἐπικομποῦσιν) |
| [39, 45] |
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν
κατεπλάγη,
ὥστ'
|
ἀγαπᾶν |
ἂν
τό
γε
ἔρυμα
διασώσηται. |
| [39, 1] |
ἐπὶ
τοῖς
Ῥωμαίοις,
καὶ
συνώμοσαν,
|
Ἀνδρὰν |
προστησάμενοι.
~Ταῦτ'
οὖν
ὁ
Καῖσαρ |
| [39, 48] |
(οὐ
γάρ
που
οὕτως
οἱ
|
πέραν |
τοῦ
Ῥήνου
τοὺς
Ῥωμαίους
ἐφοβοῦντο, |
| [39, 45] |
τινὰ
ὁμοφωνοῦντά
σφισιν,
ὑπὸ
τὴν
|
ἑσπέραν, |
ὡς
αὐτόμολον
πέμψας,
ἔπεισεν
αὐτοὺς |
| [39, 9] |
ἔγνω.
Τῷ
τε
Πομπηίῳ
τὴν
|
ἔχθραν |
τὴν
ἐπὶ
τῇ
φυγῇ
μεθεὶς, |
| [39, 52] |
πεμφθέντας,
αὐτούς
τε
πλὴν
ὀλίγων
|
ἔφθειραν |
(ὁ
γὰρ
Καῖσαρ
διὰ
ταχέων |
| [39, 51] |
πρὸς
τῆς
ἠπείρου
οὔσας
προκατέλαβον.
|
Ἄκραν |
οὖν
τινα
προέχουσαν
περιπλεύσας,
ἑτέρωσε |
| [39, 48] |
ἀπόκρισίν
τινα
αὐτοῖς
οὐκ
ἐς
|
μακρὰν |
δώσων,
κατέσχεν·
ὁρμήσας
δὲ
ἐπὶ |
| [39, 39] |
τῶν
ἀρῶν
αὐτῶν,
οὐκ
ἐς
|
μακρὰν |
ἐσφάλη.
~Ὁ
δὲ
δὴ
Καῖσαρ |
| [39, 28] |
ὣς
ἐμετρίαζεν,
προῆλθον
ἐς
τὴν
|
ἀγορὰν |
ἅμα
πάντες·
καὶ
συνδραμόντος
ἐπὶ |
| [39, 42] |
τήν
τε
ἐκ
τοῦ
πνεύματος
|
φορὰν, |
καὶ
τὴν
ἐπιβολήν
σφων,
ἐτόλμησεν. |
| [39, 11] |
αὐτῷ
προβάλλοντος,
ἐκομίσατο·
τὴν
γὰρ
|
ἐσφορὰν |
τοῦ
φρατριατικοῦ
νόμου,
παρ'
ἣν |
| [39, 2] |
αὐτοῦ
καταφρονήσαντες,
ἐπεχείρησαν
τήν
τε
|
γέφυραν |
καταλαβεῖν,
καὶ
τὴν
σιτοπομπίαν,
ἣν |
| [39, 65] |
ἐκ
τῶν
νόμων,
πρὶν
πρώτην
|
ὥραν |
γενέσθαι,
ἐν
τῷ
δήμῳ
τι |
| [39, 34] |
Καὶ
ὁ
μὲν
Φαυώνιος,
μίαν
|
ὥραν |
μόνην
παρὰ
τοῦ
Τρεβωνίου
πρὸς |
| [39, 47] |
αὐτὸν,
σπονδάς
τε
ποιούμενοι,
καὶ
|
χώραν |
αἰτοῦντες,
ἢ
σφίσι
γε
ἐπιτραπῆναί |
| [39, 5] |
παρεστήσατο·
ὥστε
καὶ
χειμάσαι
κατὰ
|
χώραν |
παρασκευάσασθαι.
Ἐπεὶ
μέντοι
οἱ
πλείους |
| [39, 2] |
πρότερον
τοῖς
πολεμίοις,
καίτοι
τὴν
|
χώραν |
σφῶν
κατατρέχουσιν,
ἐς
χεῖρας
ἐλθεῖν, |
| [39, 52] |
ὡς
καὶ
ἐς
φιλίαν
τὴν
|
χώραν |
σφῶν
πρὸς
κομιδὴν
τῶν
ἐπιτηδείων |
| [39, 42] |
ἅτε
καὶ
καταβαρῆ
ὄντα,
κατὰ
|
χώραν |
τρόπον
τινὰ
εἱστήκει·
τότε
δὴ |
| [39, 39] |
παραχρῆμα
ἐξεπεπόμφει,
καὶ
αὐτὸς
κατὰ
|
χώραν, |
ὡς
καὶ
κωλυόμενος
ἐξελθεῖν,
ἄλλως |
| [39, 35] |
ἑκατέρους
οἱ
ὑπηρέται
τῶν
δημάρχων
|
ἐξήλασαν· |
τοὺς
δ'
ἄλλους
τοὺς
σὺν |
| [39, 5] |
δὲ
ταῦθ'
οἱ
οἴκοι
Ῥωμαῖοι,
|
ἐθαύμασαν |
ὅτι
ἔθνη
τοσαῦτα,
ὧν
οὐδὲ |
| [39, 11] |
τήν
τε
δημαρχίαν
τοῦ
Κλωδίου
|
πᾶσαν, |
ἐν
ᾗ
καὶ
τὰ
κατὰ |
| [39, 50] |
καὶ
παρὰ
τὴν
Ἰβηρίαν
ὀλίγου
|
πᾶσαν |
ἐς
τε
τὸ
πέλαγος
ἀνατείνουσα. |
| [39, 46] |
Μάρκου
παῖς,
τὴν
Ἀκυϊτανίαν
ὀλίγου
|
πᾶσαν |
κατεστρέψατο.
Γαλάται
γὰρ
καὶ
αὐτοὶ |
| [39, 40] |
τοῦ
Λίγρου
ποταμοῦ
κατεκόμισε,
καὶ
|
πᾶσαν |
ὀλίγου
τὴν
ὡραίαν
μάτην
ἀνάλωσεν. |
| [39, 27] |
ἑνός,
περιγενήσεσθαι
προσεδόκησαν.
Καὶ
οὕτω
|
πᾶσαν |
τὴν
προσποίησιν
{ἀφ'
ἧς
εἰ} |
| [39, 41] |
γὰρ
ἱστία
δερμάτινα
εἶχον,
ὥστε
|
πᾶσαν |
τὴν
τοῦ
πνεύματος
ἰσχὺν
ἀπλήστως |
| [39, 8] |
συνεχῶς
ᾖει·
καὶ
σφαγαὶ
κατὰ
|
πᾶσαν, |
ὡς
εἰπεῖν,
τὴν
πόλιν
ἐγίγνοντο. |
| [39, 64] |
πως
χαρίσασθαί
τινες
αὐτοῖς
ἐθελήσαντες,
|
συνήρπασαν, |
ἐπειδὴ
τάχιστα
τῶν
ἐν
τῇ |
| [39, 20] |
ἢ
χωρίων
οὐχ
ὁσίων
ἐποικουμένων,
|
ἔφασαν) |
ἐνταῦθα
ὁ
Κλώδιος
τὸν
Κικέρωνα |
| [39, 33] |
τοῦ
Καίσαρος
ἐπιτήδειοι
προκαταληφθέντες
οὕτως,
|
ἡσύχασαν· |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τὸ
μὲν |
| [39, 14] |
συχνοὶ
καὶ
τότε
τῶν
Ῥωμαίων
|
ἐδεδωροδοκήκεσαν. |
Καὶ
οἱ
μὲν
τὸν
Δίωνα |
| [39, 14] |
τῶν
συμμάχων
πρέσβεις
πεμφθέντες
βιαίως
|
ἀπωλώλεσαν, |
καὶ
ὅτι
συχνοὶ
καὶ
τότε |
| [39, 37] |
χρήμασιν
ἀλλὰ
βίᾳ
τὴν
ἀρχὴν
|
εἰλήφεσαν, |
ἁμαρτόντες.
Ἐπεχείρησαν
μὲν
γὰρ
καὶ |
| [39, 27] |
διειρημένων
ἐπήγγειλαν
αὐτήν,
καὶ
δῆλοι
|
ἦσαν |
ἄλλοι
τε
καὶ
αὐτοὶ
οἱ |
| [39, 3] |
τῆς
μὲν
πεδιάδος
(οὐ
γὰρ
|
ἦσαν |
ἀξιόμαχοι)
ἑκόντες
αὐτῷ
ἐξέστησαν,
ἐς |
| [39, 61] |
οἰκίαι
(ἐκ
πλίνθων
γὰρ
συνῳκοδομημέναι
|
ἦσαν) |
διάβροχοί
τε
ἐγένοντο,
καὶ
κατερράγησαν, |
| [39, 45] |
τῆς
τροφῆς
καὶ
τοῦ
ποτοῦ
|
ἦσαν) |
εὐθὺς
ἐπὶ
τοὺς
Ῥωμαίους,
μὴ |
| [39, 40] |
ἐπ'
ἐρυμνῶν
χωρίων
ἱδρυμέναι,
ἀπρόσιτοι
|
ἦσαν, |
καὶ
ὁ
ὠκεανὸς
πάσας,
ὡς |
| [39, 1] |
οἱ
μὲν
ἔνσπονδοι
τοῖς
Ῥωμαίοις
|
ἦσαν, |
οἱ
δὲ
ἐφρόντιζον
αὐτῶν
οὐδέν· |
| [39, 47] |
τῶν
ἐπικληθέντες,
τόν
τε
Ῥῆνον
|
διέβησαν, |
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν
Τρηουήρων |
| [39, 32] |
τοὺς
ἀγορανόμους
τοὺς
κουρουλίους
σφαγαὶ
|
συνέβησαν, |
ὥστε
καὶ
τὸν
Πομπήιον
πολλοῦ |
| [39, 38] |
ὅτι
οὐ
πρότερον
τῶν
νεῶν
|
ἐπέβησαν, |
πρὶν
πίστιν
παρὰ
τῶν
ἀγόντων |
| [39, 60] |
ἐκεῖνοί
τε
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς
|
ἀπηλλάγησαν, |
καὶ
αὐτοὺς
ὅ
τε
Δομίτιος |
| [39, 4] |
πανταχόθεν
ἅμα
ἐπ'
αὐτῶν
προσήγοντο,
|
κατεπλάγησαν, |
ἅτε
μηπώποτε
τοιοῦτό
τι
ἑορακότες· |
| [39, 61] |
ἦσαν)
διάβροχοί
τε
ἐγένοντο,
καὶ
|
κατερράγησαν, |
καὶ
τὰ
ὑποζύγια
πάντα
ὑποβρύχια |
| [39, 32] |
καὶ
Πούπλιος
Ἀκύλιος·
Γάλλος,
οὐχ
|
ὡμολόγησαν |
αὐτοῖς.
~Ὡς
οὖν
αἱ
ἀρχαὶ |
| [39, 46] |
οἱ
λοιποὶ,
πλὴν
ὀλίγων,
ἀκονιτὶ
|
ὡμολόγησαν. |
Ταῦτα
μὲν
ἐν
τῷ
θέρει |
| [39, 28] |
πρὸς
ἐκεῖνο
ὁ
Κάτων
ἀνθίστατο,
|
ἐξεπήδησαν |
ἀθρόοι,
καὶ
τὰ
ἐσθήματα
ἀλλαξάμενοι |
| [39, 30] |
Καπιτωλίῳ
τῇ
τοῦ
Διὸς
ἑορτῇ
|
εἱστιάθησαν, |
οὐκ
ἐπὶ
τὰς
ἀνοχὰς
τὰς |
| [39, 4] |
ἔτι
συγγνώμης
ἔτυχεν,
ἀλλὰ
πάντες
|
ἐπράθησαν. |
~Ἐπειδὴ
δὲ
οὗτοί
τε
κατεστράφατο, |
| [39, 31] |
τὴν
Ῥώμην
ἀγαγόντος,
οὐ
χαλεπῶς
|
ᾑρέθησαν. |
~Παραλαβόντες
δ'
οὕτω
τὴν
ἡγεμονίαν, |
| [39, 0] |
Ὡς
Πομπήιος
καὶ
Κράσσος
ὕπατοι
|
ᾑρέθησαν. |
Ὡς
τὸ
θέατρον
τὸ
Πομπηίου |
| [39, 38] |
οἱ
δὲ
οὐ
πολλῷ
ὕστερον.
|
Ἠλεήθησαν |
γάρ
τινες
ὑπὸ
τοῦ
δήμου, |
| [39, 14] |
γε
μὴν
ἄλλων
τῶν
αὐτόθεν
|
ἐνεκλήθησαν |
μὲν
ἐν
ὑστέρῳ
συχνοί,
ἑάλωσαν |
| [39, 23] |
αὐτοῦ.
Καὶ
οἱ
μὲν
Κύπριοι
|
ἐπεκλήθησαν, |
καίτοι
τινῶν
Πορκίους
σφᾶς
προσειπεῖν |
| [39, 12] |
Πτολεμαίου
τοῦ
βασιλέως
ἕνεκα
αὖθις
|
ἐκινήθησαν. |
Ἐπειδὴ
γὰρ
πολλά
τισι
τῶν |
| [39, 51] |
ἐτόλμησαν
καὶ
ἐπιβῆναι
τῆς
χώρας
|
ἠδυνήθησαν· |
πέμπουσι
πρὸς
τὸν
Καίσαρα
τῶν |
| [39, 54] |
τοῦ
Μετέλλου,
ἀπαράσκευοι
ἔτ'
ὄντες,
|
ἡττήθησαν· |
πολιορκοῦντι
δ'
αὐτῷ
Κλουνίαν
ἐπελθόντες, |
| [39, 40] |
καὶ
τῆς
ἀσθενείας
τῶν
σκαφῶν
|
ἡττήθησαν. |
~Ταῦτα
μὲν
γὰρ
πρὸς
τὸ |
| [39, 28] |
ἐξαναστῆναι.
Καὶ
τότε
μὲν
οὕτω
|
διελύθησαν· |
αὖθις
δὲ
ἐπειδὴ
τὰ
αὐτὰ |
| [39, 37] |
καὶ
τρυφῆς
καὶ
ἁβρότητος
προκεχωρηκότες·
|
ἐκωλύθησαν |
δὲ
ὑπὸ
αὐτοῦ
τούτου,
διανομοθετῆσαι. |
| [39, 4] |
καὶ
βοηθήσοντές
σφισιν.
Ἐπειδὴ
δὲ
|
ἔφθησαν |
προαλόντες,
ἀνεχώρησαν,
καὶ
πάντα
τἆλλα |
| [39, 61] |
Τῶν
τε
ἀνθρώπων
ὅσοι
μὴ
|
ἔφθησαν |
πρὸς
τὰ
πάνυ
ὑψηλὰ
ἀναφυγόντες, |
| [39, 60] |
Κλαύδιος
διεδέξαντο,
γνῶμαι
αὖθις
πολλαὶ
|
ἐλέχθησαν, |
καὶ
κατὰ
τοῦ
Γαβινίου
αἱ |
| [39, 41] |
ἐποιήσαντο,
καὶ
εὐθὺς
ναυλοχούσαις
σφίσιν
|
ἐπανήχθησαν, |
ὡς
καὶ
δι'
ἐλαχίστου
τοῖς |
| [39, 31] |
ὁ
Κράσσος
ὕπατοι
ἐκ
μεσοβασιλείας,
|
ἀπεδείχθησαν, |
οὔτ'
ἄλλου
τινὸς
τῶν
προεπηγγελκότων |
| [39, 38] |
γὰρ
πεντακόσιοι
ἐν
πέντε
ἡμέραις
|
ἀναλώθησαν, |
καὶ
ἐλέφαντες
ὀκτωκαίδεκα
πρὸς
ὁπλίτας |
| [39, 38] |
οὐκ
ἄλλως
ἐκ
συντυχίας
αὐτὸ
|
ἐποίησαν, |
ἀλλὰ
τούς
τε
ὅρκους
οἷς |
| [39, 37] |
πρᾶξαι.
~Ταῦτά
τε
οὖν
κυρωθῆναι
|
ἐποίησαν, |
καὶ
μετὰ
τοῦτο
πικρότερα
ἐπιτίμια |
| [39, 32] |
τοῖς
ἐπιτηδείως
σφίσιν
ἔχουσι
δοθῆναι
|
ἐποίησαν, |
τὸν
Κάτωνα
τὸν
Μᾶρκον
κωλύσαντες |
| [39, 54] |
γὰρ
πλήθει
πολὺ
τῶν
ἐναντίων
|
περιῆσαν· |
ὥστε
τὸν
Νέπωτα
ἀγαπᾶ,
ν |
| [39, 27] |
ἅτε
καὶ
δύο
ἑνός,
περιγενήσεσθαι
|
προσεδόκησαν. |
Καὶ
οὕτω
πᾶσαν
τὴν
προσποίησιν |
| [39, 4] |
Καῖσαρ
ἀκριβῶς
πάντα
ἀεὶ
διῴκει)
|
ἐσφάλησαν· |
καὶ
οὐδὲ
τῶν
λοιπῶν
οὐδεὶς |
| [39, 54] |
ἐκείνην
μὲν
περιεποιήσαντο,
ἑτέρωθι
δὲ
|
ἐσφάλησαν, |
οὐ
μὴν
ὥστε
καὶ
δι' |
| [39, 32] |
ἀνέξεσθαι
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ
οὐκ
|
ἠθέλησαν |
ἰσχὺν
αὐτῷ
ἔννομον
πρὸς
τὰς |
| [39, 51] |
μὲν
ὁμήρους
αἰτήσαντι
αὐτῷ
δοῦναι
|
ἠθέλησαν. |
~Πονησάντων
δὲ
ἐν
τούτῳ
τῶν |
| [39, 59] |
τέλη
δι'
αὐτοὺς
ἐσπρᾶξαι,
συχνὰ
|
ἐπωφείλησαν· |
ὠργίζοντο
καὶ
γνώμας
τε
ἐποιοῦντο, |
| [39, 55] |
λαβόντες,
οὔτε
τοῦ
προσήκοντός
τι
|
προετίμησαν, |
καὶ
προσέτι
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
| [39, 51] |
καὶ
ὅτι
περαιωθῆναί
τε
ὅλως
|
ἐτόλμησαν |
καὶ
ἐπιβῆναι
τῆς
χώρας
ἠδυνήθησαν· |
| [39, 45] |
μὴ
καὶ
φθάσωσί
σφας
φυγόντες,
|
ὥρμησαν, |
καὶ
(ἔδει
γὰρ
μηδὲ
πυρφόρον, |
| [39, 4] |
φρόνημα
τὸ
τῶν
Κίμβρων
ἔχοντες,
|
ὥρμησαν |
μὲν
ὡς
καὶ
βοηθήσοντές
σφισιν. |
| [39, 26] |
ἕτεροι,
ἐνταῦθα
τό
τε
ἐλαττούμενον,
|
φθονῆσαν, |
μισεῖν
τὸν
κρείττονα·
καὶ
τὸ |
| [39, 26] |
τὸν
κρείττονα·
καὶ
τὸ
κρατοῦν,
|
καταφρονῆσαν, |
ἐξυβρίζειν
ἐς
τὸν
χείρονα·
καὶ |
| [39, 47] |
ἐν
τῇ
ἡλικίᾳ
σφῶν
ὄντες,
|
κατεφρόνησάν |
τε
αὐτῶν
καὶ
μετέγνωσαν.
Κἀκ |
| [39, 59] |
δεινῶς
ὑπὸ
τῶν
λῃστῶν
κακωθέντες)
|
κατεβόησαν, |
οἵ
τε
τελῶναι,
μὴ
δυνηθέντες |
| [39, 20] |
τῶν
τε
πολιτῶν
τινες
κεραυνοῖς
|
ἐφθάρησαν, |
καὶ
θόρυβος
ἐν
τῷ
Λατίνῳ |
| [39, 46] |
Καὶ
οὕτως
ἐκεῖνοί
τε
πάντες
|
ἐφθάρησαν, |
καὶ
οἱ
λοιποὶ,
πλὴν
ὀλίγων, |
| [39, 43] |
ἀναγκαζόμενοι,
πάμπολλοι
μὲν
αὐτοῦ
ταύτῃ
|
ἐφθάρησαν· |
πάντες
δὲ
οἱ
περιλιπεῖς
ἑάλωσαν. |
| [39, 37] |
βίᾳ
τὴν
ἀρχὴν
εἰλήφεσαν,
ἁμαρτόντες.
|
Ἐπεχείρησαν |
μὲν
γὰρ
καὶ
τὰ
ἀναλώματα |
| [39, 2] |
ὡς
καὶ
δεδιότος
αὐτοῦ
καταφρονήσαντες,
|
ἐπεχείρησαν |
τήν
τε
γέφυραν
καταλαβεῖν,
καὶ |
| [39, 4] |
σφισιν.
Ἐπειδὴ
δὲ
ἔφθησαν
προαλόντες,
|
ἀνεχώρησαν, |
καὶ
πάντα
τἆλλα
χωρία
ἐκλιπόντες, |
| [39, 5] |
δὲ
καὶ
ἐφ'
ἑαυτῶν
ἄλλοσε
|
ἀπεχώρησαν, |
καὶ
αὐτῷ
ἀπροσδόκητοι
κατὰ
τοῦτο |
| [39, 3] |
γὰρ
ἦσαν
ἀξιόμαχοι)
ἑκόντες
αὐτῷ
|
ἐξέστησαν, |
ἐς
δὲ
δὴ
τὰ
ὄρη |
| [39, 28] |
πλήθους,
ἐς
πᾶν
κατηφείας
αὐτοὺς
|
κατέστησαν, |
δημηγορῶν
μὲν
ὁ
Μαρκελλῖνος,
καὶ |
| [39, 33] |
αὐτοῖς.
~Ὡς
οὖν
αἱ
ἀρχαὶ
|
κατέστησαν, |
εἴχοντο
ὧν
ἐφίεντο.
Καὶ
αὐτοὶ |
| [39, 13] |
θυγατέρα
αὐτοῦ
ἐς
τὴν
βασιλείαν
|
ἀντικατέστησαν· |
ἔπειτα
δὲ
τἀληθὲς
μαθόντες,
ἄνδρας |
| [39, 1] |
μὴ
καὶ
ἐπὶ
σφᾶς
ὁρμήσῃ,
|
συνεστράφησαν· |
καὶ
κοινῷ,
πλὴν
Ῥημῶν,
λόγῳ |
| [39, 30] |
ὅσα
τῷ
κοινῷ
συμφέροι
πράξει·
|
κατέδεισαν |
ὅ
τε
Μαρκελλῖνος
καὶ
ἄλλοι |
| [39, 27] |
μὲν
οὐδὲν
ἂν
ἰδιωτεύοντες
πράξειν
|
ἤλπισαν· |
ἂν
δ'
ὑπατεύσωσι,
κἀκ
τούτου |
| [39, 52] |
Γαλάται
πρὸς
τὴν
ἀπουσίαν
αὐτοῦ
|
ἐνεωτέρισαν· |
καὶ
ἄκων
αὐτοῖς
συνηλλάγη,
ὁμήρους |
| [39, 35] |
ἄλλους
τοὺς
σὺν
αὐτοῖς
ὄντας
|
κατετραυμάτισαν |
καί
τινας
καὶ
ἀπέκτειναν.
~Κυρωθέντος |
| [39, 36] |
καὶ
τὰ
κατὰ
τὸν
Καίσαρα
|
ἐπεψήφισαν· |
ἀντειπεῖν
μὲν
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα |
| [39, 60] |
φυγάδα
τὸν
Κικέρωνα
ἀποκαλοῦντες,
οὐδὲν
|
ἐπεψήφισαν. |
Ὡς
μέντοι
ἐκεῖνοί
τε
ἐκ |
| [39, 1] |
τε
ἐπὶ
τοῖς
Ῥωμαίοις,
καὶ
|
συνώμοσαν, |
Ἀνδρὰν
προστησάμενοι.
~Ταῦτ'
οὖν
ὁ |
| [39, 43] |
ἁλῶσιν·
οἱ
δὲ
ἐς
τὴν
|
θάλασσαν |
ἐξεπήδων,
ὡς
καὶ
δι'
ἐκείνης, |
| [39, 16] |
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν
Λατίνων
|
γλῶσσαν |
μεταγραφὲν
ἀνεκηρύχθη.
Γνώμας
δὲ
αὐτῶν |
| [39, 28] |
τε
γὰρ
προαπαντήσαντες
ἕτεροι
δήμαρχοι
|
ἐκώλυσαν |
ἐσελθεῖν·
καὶ
οὕτω
τοῦτό
τε |
| [39, 43] |
οἱ
λοιποὶ
ἐπιβάται,
οἱ
μὲν
|
ἀπεκτίννυσάν |
σφας,
μὴ
καὶ
ζῶντες
ἁλῶσιν· |
| [39, 28] |
ἐς
τὴν
πανήγυριν
τὴν
τότε
|
οὖσαν |
οἱ
βουλευταὶ
{μὴ}
θεωρήσωσιν.
Ἐπεὶ |
| [39, 23] |
καίπερ
μηδέπω
ἐκ
τῶν
νόμων
|
προσήκουσαν. |
Καὶ
οὐκ
ἀπεδείχθη
μέν
(αὐτὸς |
| [39, 53] |
ὁρῶντές
σφισι
γεγονότα,
τήν
τε
|
μέλλουσαν |
ἐξ
αὐτῶν
ἐλπίδα,
ὡς
καὶ |
| [39, 52] |
προσῄει,
καὶ
οὐχ
ἱκανὴν
τὴν
|
παροῦσαν |
δύναμιν
περιεβέβλητο,
ὥστε
καὶ
ἐν |
| [39, 53] |
ἐξ
αὐτῶν
ἐλπίδα,
ὡς
καὶ
|
παροῦσαν |
ἔργῳ
ἐλάμβανον,
καὶ
πάνθ'
ὅσα |
| [39, 51] |
οὔσας
προκατέλαβον.
Ἄκραν
οὖν
τινα
|
προέχουσαν |
περιπλεύσας,
ἑτέρωσε
παρεκομίσθη.
Κἀνταῦθα
τοὺς |
| [39, 55] |
δήμου
καὶ
τὰ
τῆς
βουλῆς,
|
ἴσχυσαν, |
ὥστε
ἐπιστείλας
μὲν
ὁ
Πομπήιος |
| [39, 44] |
τοὺς
προσμίξαντάς
σφισι
τῶν
Ῥωμαίων
|
ἐκάκωσαν |
ἢ
αὐτοὶ
ἔπαθον.
Ἐπεχείρησε
μὲν |
| [39, 47] |
πορείας,
ἐκείνους
τε
μὴ
προσδεχομένους
|
ἐκάκωσαν, |
καὶ
ἐπαρθέντες
ἐπὶ
τούτῳ
εἴχοντο |
| [39, 14] |
ἐνεκλήθησαν
μὲν
ἐν
ὑστέρῳ
συχνοί,
|
ἑάλωσαν |
δὲ
ὀλίγοι.
Τό
τε
γὰρ |
| [39, 43] |
ἐφθάρησαν·
πάντες
δὲ
οἱ
περιλιπεῖς
|
ἑάλωσαν. |
Καὶ
αὐτῶν
τοὺς
λογιμωτάτους
ὁ |
| [39, 4] |
οἷα
ἐπὶ
νίκῃ
τετραμμένους
ᾖσθοντο,
|
μετέγνωσαν· |
καὶ
ἀναθαρσήσαντες,
τῆς
νυκτὸς
ἐπέξοδον, |
| [39, 52] |
ναυτικῷ
καὶ
τῷ
ἀφικνουμένῳ·
καὶ
|
μετέγνωσαν, |
καὶ
ἐκ
μὲν
τοῦ
προφανοῦς |
| [39, 47] |
ὄντες,
κατεφρόνησάν
τε
αὐτῶν
καὶ
|
μετέγνωσαν. |
Κἀκ
τούτου
ἐπισχόντες
τῆς
πορείας, |
| [39, 37] |
τὰ
ἀναλώματα
τὰ
κατὰ
τὴν
|
δίαιταν |
ἐπὶ
μακρότατον
προηγμένα
συστεῖλαι,
καίπερ |
| [39, 57] |
καὶ
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
τὴν
|
δίαιταν |
ἔχοντα,
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
ἐπηγάγετο. |
| [39, 59] |
ἐγγεγράφθαι
τινὰ
ἐν
αὐτοῖς
τιμωρίαν,
|
ὅταν |
παραβαθῇ.
~Ὁ
οὖν
Πομπήιος
ὅ |
| [39, 64] |
καὶ
ἐν
τῷ
Ἀρείῳ
πεδίῳ
|
ἔθαψαν· |
καίτοι
τοῦ
Δομιτίου
ἀνθισταμένου,
καὶ |
| [39, 47] |
τὸν
Καίσαρα
εὑρόντες
καὶ
φοβηθέντες,
|
ἔπεμψαν |
πρὸς
αὐτὸν,
σπονδάς
τε
ποιούμενοι, |
| [39, 13] |
ἄνδρας
ἑκατὸν
ἐς
τὴν
Ῥώμην
|
ἔπεμψαν, |
πρός
τε
τὰ
ἐγκλήματα
αὐτοῦ |
| [39, 0] |
Καικίλιος
Κ.
υἱ.
Μέτελλος
Νέπως.
|
Γν. |
Κορνήλιος
Π.
υἱ.
Λεντοῦλος
Μαρκελλῖνος |
| [39, 0] |
Λ.
Μάρκιος
Λ.
υἱ.
Φίλιππος.
|
Γν. |
Πομπήιος
Γν.
υἱ.
Μάγνος
τὸ |
| [39, 0] |
Κράσσος
τὸ
β'
Λ.
Δομίτιος
|
Γν. |
υἱ.
Ἀηνόβαρβος,
καὶ
Ἀππ.
Κλαύδιος |
| [39, 0] |
Λ.
υἱ.
Φίλιππος.
Γν.
Πομπήιος
|
Γν. |
υἱ.
Μάγνος
τὸ
β'
καὶ |
| [39, 35] |
συνόδοις
καὶ
ταῖς
τοῦ
δήμου,
|
ἐν |
αἷς
γε
καὶ
ἐβουλεύοντο,
πάσαις, |
| [39, 19] |
ὑπομένοντα,
περιοργῆ
τε
γίγνεσθαι,
καὶ
|
ἐν |
ἀμηχανίᾳ
καθίστασθαι·
καὶ
λόγῳ
μὲν |
| [39, 49] |
Ῥαιτίας·
προχωρῶν
δὲ
ἐπὶ
δυσμῶν,
|
ἐν |
ἀριστερᾷ
μὲν
τήν
τε
Γαλατίαν |
| [39, 58] |
τι
τῶν
ἀρίστων
ἀναγκαιότατον
τὸν
|
ἐν |
αὐταῖς
ὄλεθρον
διώκοντες.
Νικήσας
οὖν |
| [39, 11] |
παρανόμως
γεγενημένης,
ὑγιές
τι
τῶν
|
ἐν |
αὐτῇ
πραχθέντων
νομίζεσθαι,
καὶ
ἔπεισε |
| [39, 7] |
ἐν
κόσμῳ
πολλὰ
ἐγίγνετο,
καὶ
|
ἐν |
αὐτῇ
τῇ
διαψηφίσει
ὁ
Κλώδιος |
| [39, 21] |
νόμους
γενομένην,
καὶ
τὰ
πραχθέντα
|
ἐν |
αὐτῇ
ὑπ'
αὐτοῦ,
ὡς
καὶ |
| [39, 15] |
γὰρ
Σιβυλλείοις
ἔπεσιν
ἐντυχόντες,
εὗρον
|
ἐν |
αὐτοῖς
ἐγγεγραμμένον
αὐτὸ
τοῦτο·
Ἂν |
| [39, 59] |
αὖθις
ἀναγνῶναι·
προσδοκῶν
ἐγγεγράφθαι
τινὰ
|
ἐν |
αὐτοῖς
τιμωρίαν,
ὅταν
παραβαθῇ.
~Ὁ |
| [39, 35] |
συνέδριον
ἀφ'
ἑσπέρας
ἐσῆλθε,
καὶ
|
ἐν |
αὐτῷ
ἐνυκτέρευσε,
τῆς
τε
ἀσφαλείας |
| [39, 52] |
παροῦσαν
δύναμιν
περιεβέβλητο,
ὥστε
καὶ
|
ἐν |
αὐτῷ
πολεμῆσαι,
ἥ
τε
κομιζομένη |
| [39, 63] |
ἐς
τὸ
πρότερον
δικαστήριον
ἀπαντήσων
|
(ἐν |
γὰρ
τῇ
Ἰταλίᾳ
ἦν)
ὑστερήσας |
| [39, 35] |
ἀρχὴν
μηδὲν
τοὺς
δημάρχους
δυνηθῆναι.
|
Ἐν |
γάρ
τοι
ταῖς
συνόδοις
καὶ |
| [39, 65] |
δημάρχων
τινὲς,
ἀπολειφθέντες
τῆς
ἐκκλησίας,
|
ἐν |
γοῦν
τῇ
πομπῇ
πράγματα
αὐτῷ |
| [39, 64] |
δ'
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος
κατήχθη.
|
~Ἐν |
δὲ
τῷ
αὐτῷ
τούτῳ
χρόνῳ |
| [39, 49] |
Γαλατίαν
καὶ
τοὺς
ἐποικοῦντας
αὐτήν,
|
ἐν |
δεξιᾷ
δὲ
τοὺς
Κελτοὺς
ἀποτέμνεται· |
| [39, 23] |
ἐνόμιζε.
~Τότε
οὖν
ὁ
Κάτων
|
ἐν |
δόξῃ
τινὶ
ἐπινικίων
διὰ
ταῦτ' |
| [39, 34] |
δὲ
δὴ
Κάτων
ἔτυχε
μὲν
|
ἐν |
δύο
ὥραις
δημηγορῆσαι·
τραπόμενος
δὲ |
| [39, 26] |
ἑαυτὸν
πίστεως
γιγνόμενον
ὁρῶν,
οὐκ
|
ἐν |
ἐλαφρῷ
τὸ
πρᾶγμα
ἐποιήσατο.
Καὶ |
| [39, 11] |
τε
δημαρχίαν
τοῦ
Κλωδίου
πᾶσαν,
|
ἐν |
ᾗ
καὶ
τὰ
κατὰ
τὴν |
| [39, 44] |
Οὔτε
γὰρ
πόλεις
ἔχοντες,
ἀλλ'
|
ἐν |
καλύβαις
διαιτώμενοι,
καὶ
τὰ
τιμιώτατα |
| [39, 7] |
ἄλλα
τε
ἐκ
τούτου
οὐκ
|
ἐν |
κόσμῳ
πολλὰ
ἐγίγνετο,
καὶ
ἐν |
| [39, 0] |
Ῥώμην
ἀνῆλθεν.
Ὡς
Κάτων
τὰ
|
ἐν |
Κύπρῳ
κατεστήσατο.
Ὡς
Πομπήιος
καὶ |
| [39, 39] |
ἀνάλωμα
ἐξικέσθαι.
~Οὐ
μὴν
ἀλλ'
|
ἐν |
μὲν
τούτοις
οὐ
σμικρὰ
τῷ |
| [39, 1] |
ὠκεανὸν
τὸν
κατὰ
Βρεττανίαν
καθήκοντες,
|
ἐν |
μὲν
τῷ
πρὶν,
οἱ
μὲν |
| [39, 61] |
ταῖς
τέγαις,
οἱ
δὲ
καὶ
|
ἐν |
ὁδοῖς
ἐγκαταληφθέντες
ἐξώλοντο.
Καὶ
γὰρ |
| [39, 0] |
ἐκρίθη.
Χρόνου
πλῆθος,
ἔτη
τέτταρα
|
ἐν |
οἷς
ἄρχοντες
οἱ
ἀριθμούμενοι
οἵδε |
| [39, 25] |
δήμῳ
ἐγκαλεῖν
ὅτι
αὐτόν
τε
|
ἐν |
ὀλιγωρίᾳ
ἐποιεῖτο
καὶ
τὸν
Καίσαρα |
| [39, 46] |
καὶ
πολιορκίᾳ
εἷλεν,
ὀλίγους
μὲν
|
ἐν |
ὁμολογίᾳ
τινὶ
ἐξ
ἀπάτης
ἀποβαλών. |
| [39, 41] |
νεῶν,
καὶ
τὸ
ἔργον
αὐτῶν
|
ἐν |
οὐδενὶ
λόγῳ
ἐποιήσαντο,
καὶ
εὐθὺς |
| [39, 57] |
πολέμου
ἐποιήσατο.
Ὡς
δὲ
ἐκεῖνος
|
ἐν |
οὐδενὸς
μοίρᾳ
ὢν
ἑωρᾶτο,
τοῦτον |
| [39, 40] |
ἐν
τῇ
ῥαχίᾳ
ἐποίει·
ὥστε
|
ἐν |
παντὶ
τὸν
Καίσαρα
γενέσθαι,
μέχρις |
| [39, 61] |
τινός,
τοσοῦτος
ἐξαπιναίως
ἐρρύη,
ὥστ'
|
ἐν |
πᾶσι
μὲν
τοῖς
πεδίοις
τοῖς |
| [39, 38] |
ἐποίησεν.
Λέοντές
τε
γὰρ
πεντακόσιοι
|
ἐν |
πέντε
ἡμέραις
ἀναλώθησαν,
καὶ
ἐλέφαντες |
| [39, 43] |
διέσχιζον.
Πεζομαχεῖν
δὲ
τρόπον
τινὰ
|
ἐν |
πλοίοις
πρὸς
ναυμαχοῦντας
ἀναγκαζόμενοι,
πάμπολλοι |
| [39, 28] |
αὐτὰ
ἐγίγνετο,
τὰς
στολὰς,
καθάπερ
|
ἐν |
συμφορᾷ
τινι,
μετεκδῦναι
ἐψηφίσαντο·
καίτοι |
| [39, 45] |
που
οἱ
πολλοὶ
τῶν
βαρβάρων
|
ἐν |
ταῖς
ἀπειλαῖς
πᾶν
τὸ
φοβερὸν |
| [39, 6] |
ἐκείνῳ
δὲ
ἄλλοι
τε
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
ἀρχαῖς
ὄντων
ὑπῆρχον,
καὶ |
| [39, 38] |
οὐρανῷ
γιγνομένων
συνιᾶσιν·
ὥστε
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
νουμηνίαις,
πρὶν
ἐς
ὄψιν |
| [39, 48] |
ὁρμήσας
δὲ
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ἐν |
ταῖς
σκηναῖς
ὄντας,
ἐπέστη
τέ |
| [39, 58] |
δεινὰ
αὐτοῦ
φλαυρότατοί
εἰσι·
καίπερ
|
ἐν |
ταῖς
στάσεσι,
πλείσταις
δὴ
καὶ |
| [39, 61] |
πάνυ
ὑψηλὰ
ἀναφυγόντες,
οἱ
μὲν
|
ἐν |
ταῖς
τέγαις,
οἱ
δὲ
καὶ |
| [39, 24] |
ὅπως
ἔν
τε
κόσμῳ
καὶ
|
ἐν |
τάξει
τινὶ
σιτοδοτηθῶσιν,
ἠθέλησε
ποιήσασθαι. |
| [39, 64] |
ἐθελήσαντες,
συνήρπασαν,
ἐπειδὴ
τάχιστα
τῶν
|
ἐν |
τῇ
ἀγορᾷ
ἐπαίνων
ἔτυχε,
καὶ |
| [39, 45] |
τοῦ
πρανοῦς
ἅπαντας.
Κἀνταῦθα
αὐτοὺς
|
ἐν |
τῇ
ἀναστροφῇ
περί
τε
ἀλλήλοις |
| [39, 59] |
τοῦ
Γαβινίου
(ἄλλως
τε
καὶ
|
ἐν |
τῇ
ἀπουσίᾳ
αὐτοῦ
δεινῶς
ὑπὸ |
| [39, 33] |
Καὶ
αὐτοὶ
μὲν
οὐδένα
οὔτε
|
ἐν |
τῇ
βουλῇ
οὔτε
ἐν
τῷ |
| [39, 5] |
τῶν
Ἀλλοβρίγων
μετέστη.
Ταῦτα
μὲν
|
ἐν |
τῇ
Γαλατίᾳ
ἐγένετο.
~Πομπήιος
δὲ |
| [39, 47] |
αὐτοῦ
ὀλίγους
προσιόντας
ἰδόντες
οἱ
|
ἐν |
τῇ
ἡλικίᾳ
σφῶν
ὄντες,
κατεφρόνησάν |
| [39, 9] |
καὶ
ἀρχὴν
αὐτῷ
ἀνθυπάτου
καὶ
|
ἐν |
τῇ
Ἰταλίᾳ
καὶ
ἔξω
ἐπὶ |
| [39, 29] |
παρῆλθέ
τε
ἐς
τὸν
ὅμιλον
|
ἐν |
τῇ
καθηκούσῃ
στολῇ,
μηδὲν
αὐτῆς |
| [39, 22] |
ἅμα
μὴ
καὶ
ὅσα
αὐτὸς
|
ἐν |
τῇ
Κύπρῳ
ἐπεποιήκει,
καταλυθείη,
ὅτι |
| [39, 40] |
τοὺς
Οὐενέτους
ἤλασε·
καὶ
πλοῖα
|
ἐν |
τῇ
μεσογείᾳ,
ἃ
ἤκουεν
ἐπιτήδεια |
| [39, 45] |
εἶναι,
ἀπανέστη.
~Ἔτι
δ'
αὐτοῦ
|
ἐν |
τῇ
Οὐενετίᾳ
ὄντος,
Κύιντος
Τιτούριος |
| [39, 7] |
ἔχοντες,
καὶ
οἱ
ἄλλοι
οἱ
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
διαστάντες
πρὸς
ἑκατέρους, |
| [39, 9] |
εὐεργεσίαν
παραχρῆμα
ἀπέδωκε.
Λιμοῦ
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
πόλει
ἰσχυροῦ
γενομένου,
καὶ |
| [39, 40] |
ἔν
τε
τῇ
ἀμπώτιδι
καὶ
|
ἐν |
τῇ
ῥαχίᾳ
ἐποίει·
ὥστε
ἐν |
| [39, 13] |
οὖν
ταῦτ'
ἐκεῖνος
(ἔτι
δὲ
|
ἐν |
τῇ
Ῥώμῃ
ἦν)
ἐνήδρευσε
τοὺς |
| [39, 39] |
δι'
ἐκείνων
κατάσχῃ,
καὶ
τὰ
|
ἐν |
τῇ
Ῥώμῃ
τῇ
τε
ἄλλῃ |
| [39, 41] |
δὲ
δὴ
τῶν
βαρβάρων,
ἅτε
|
ἐν |
τῇ
συνεχείᾳ
τῆς
τοῦ
ὠκεανοῦ |
| [39, 57] |
τοῦ
βασιλείου
γένους
τοῦ
ποτε
|
ἐν |
τῇ
Συρίᾳ
ἀνθήσαντος
ὄντα,
μεταπέμψασα, |
| [39, 56] |
πλείονος
αὐτὰ
ἀπημπόλησε.
Καταλιπὼν
οὖν
|
ἐν |
τῇ
Συρίᾳ
Σισένναν
τε
τὸν |
| [39, 57] |
αὐτομολήσαντος,
δραστήριόν
τε
ὄντα,
καὶ
|
ἐν |
τῇ
Συρίᾳ
τὴν
δίαιταν
ἔχοντα, |
| [39, 40] |
ἐσφάλη.
~Ὁ
δὲ
δὴ
Καῖσαρ
|
ἐν |
τῇ
τοῦ
Μαρκελλίνου
τῇ
τε |
| [39, 24] |
ὁ
Πομπήιος
ἔσχε
μὲν
καὶ
|
ἐν |
τῇ
τοῦ
σίτου
διαδόσει
τριβήν |
| [39, 47] |
ἐπράχθη.
~Χειμαζόντων
δὲ
τῶν
Ῥωμαίων
|
ἐν |
τῇ
φιλίᾳ
Τέγκτηροί
τε
καὶ |
| [39, 17] |
γένος.
Καὶ
οὕτως
ὁ
νόμος,
|
ἐν |
τοῖς
ἑαυτοῦ
ῥήμασι
μείνας
ἔργῳ |
| [39, 62] |
ὅτι
μηδεμία
τῶν
πραχθέντων
τιμωρία
|
ἐν |
τοῖς
ἔπεσιν
αὐτῆς
ἐνεγέγραπτο.
~Ὁ |
| [39, 37] |
διανομοθετῆσαι.
Ὁ
γὰρ
Ὁρτήσιος,
φιλαναλωτὴς
|
ἐν |
τοῖς
μάλιστα
ὢν,
ἔπεισεν
αὐτούς, |
| [39, 27] |
τε
ἔξω
τῶν
χρόνων
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
νόμοις
διειρημένων
ἐπήγγειλαν
αὐτήν, |
| [39, 61] |
ἔσχον,
ὥστε,
καίτοι
μηδενὸς
τοιούτου
|
ἐν |
τοῖς
Σιβυλλείοις
χρησμοῖς
εὑρεθέντος,
ὅμως |
| [39, 19] |
ἑταίρους,
ἵν'
ὁπότε
πύθοιτο
αὐτῶν
|
ἐν |
τοῖς
συλλόγοις,
τίς
ὁ
ποιῶν |
| [39, 19] |
δὲ
συνεπηχούντων
σφίσιν,
(οἷα
φιλεῖ
|
ἐν |
τοῖς
τοιούτοις
γίγνεσθαι)
καὶ
λεγόντων, |
| [39, 11] |
πλῆθος
ἐπεποίητο,
διαβάλλων
ὡς
οὐκ
|
ἐν |
τοῖς
ὡρισμένοις
ἐκ
τῶν
πατρίων |
| [39, 20] |
αὐτοῖς
ἦν.
Τεράτων
τέ
τινων
|
ἐν |
τούτῳ
γενομένων
(ἔν
τε
γὰρ |
| [39, 29] |
τὴν
ὀργὴν
ἀφεῖναι.
~Κλώδιος
δὲ
|
ἐν |
τούτῳ
μεταπηδήσας
αὖθις
πρὸς
τὸν |
| [39, 6] |
τῇ
Γαλατίᾳ
ἐγένετο.
~Πομπήιος
δὲ
|
ἐν |
τούτῳ
τὴν
κάθοδον
τῷ
Κικέρωνι |
| [39, 52] |
αὐτῷ
δοῦναι
ἠθέλησαν.
~Πονησάντων
δὲ
|
ἐν |
τούτῳ
τῶν
Ῥωμαίων
ὑπὸ
χειμῶνος |
| [39, 15] |
τὸ
ἄγαλμα
τοῦ
Διὸς
τοῦ
|
ἐν |
τῷ
Ἀλβανῷ
ἱδρυμένου
βαλὸν,
τὴν |
| [39, 64] |
τῇ
ἀγορᾷ
ἐπαίνων
ἔτυχε,
καὶ
|
ἐν |
τῷ
Ἀρείῳ
πεδίῳ
ἔθαψαν·
καίτοι |
| [39, 13] |
δὲ
δὴ
λοιπῶν,
τοὺς
μὲν
|
ἐν |
τῷ
ἄστει
αὐτῷ
ἀπέκτεινε·
τοὺς |
| [39, 61] |
πᾶσι
μὲν
τοῖς
πεδίοις
τοῖς
|
ἐν |
τῷ
ἄστει
οὖσι
πελαγίσαι,
πολλὰ |
| [39, 5] |
τὰ
μετέωρα
διέπεσε.
Γενόμενος
δὲ
|
ἐν |
τῷ
ἀσφαλεῖ
ἠμύνατο
μὲν
αὐτοὺς |
| [39, 33] |
οὔτε
ἐν
τῇ
βουλῇ
οὔτε
|
ἐν |
τῷ
δήμῳ
λόγον
ὑπὲρ
αὐτῶν |
| [39, 65] |
νόμων,
πρὶν
πρώτην
ὥραν
γενέσθαι,
|
ἐν |
τῷ
δήμῳ
τι
χρηματισθῆναι)
ἔδωκε. |
| [39, 55] |
ὢν,
καὶ
τρόπον
τινὰ
καὶ
|
ἐν |
τῷ
δικαστηρίῳ
αὐτῷ
παρὼν
οὐδὲν |
| [39, 27] |
σφισιν
ἀποδειχθῆναι,
διεπράσσοντο
τὰς
ἀρχαιρεσίας
|
ἐν |
τῷ
ἐνιαυτῷ
ἐκείνῳ
μὴ
γενέσθαι· |
| [39, 3] |
διώκων)
ἀνέστρεψε·
καὶ
καταλαβὼν
αὐτοὺς
|
ἐν |
τῷ
ἐρύματι
ἁρπαγὴν
ποιουμένους,
περιεστοιχίσατο |
| [39, 46] |
ὀλίγων,
ἀκονιτὶ
ὡμολόγησαν.
Ταῦτα
μὲν
|
ἐν |
τῷ
θέρει
ἐπράχθη.
~Χειμαζόντων
δὲ |
| [39, 64] |
τε,
καὶ
ὅτι
οὐχ
ὁσίως
|
ἐν |
τῷ
ἱερῷ
τόπῳ
ἄνευ
τινὸς |
| [39, 39] |
ἐκείνου
καταρώμενοι.
Καὶ
τοῦτο
μὲν,
|
ἐν |
τῷ
Καπιτωλίῳ
τὰς
εὐχὰς
αὐτοῦ |
| [39, 30] |
ἐς
τὰς
πανηγύρεις
ἐφοίτων,
οὐκ
|
ἐν |
τῷ
Καπιτωλίῳ
τῇ
τοῦ
Διὸς |
| [39, 19] |
οὔτ'
ἄλλο
τι
τῶν
σπουδαίων
|
ἐν |
τῷ
κοινῷ
πραχθῆναι,
οὔτε
δίκην |
| [39, 20] |
τινες
κεραυνοῖς
ἐφθάρησαν,
καὶ
θόρυβος
|
ἐν |
τῷ
Λατίνῳ
ὑπὸ
γῆς
ἐξηκούσθη. |
| [39, 38] |
πατριώτιδος
αὐτοὺς
ἐπαίειν,
καὶ
τῶν
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ
γιγνομένων
συνιᾶσιν·
ὥστε |
| [39, 23] |
ἐγένετο·
καὶ
οἱ
ὕπατοι
γνώμην
|
ἐν |
τῷ
συνεδρίῳ
ἐποιήσαντο,
στρατηγίαν
αὐτῷ |
| [39, 0] |
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ
ΕΝΝΑΤΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΝ.
Τάδε
ἔνεστιν
|
ἐν |
τῷ
τριακοστῷ
ἐνάτῳ
τῶν
Δίωνος |
| [39, 14] |
ἄλλων
τῶν
αὐτόθεν
ἐνεκλήθησαν
μὲν
|
ἐν |
ὑστέρῳ
συχνοί,
ἑάλωσαν
δὲ
ὀλίγοι. |
| [39, 2] |
Καῖσαρ
παρὰ
τῶν
Ῥημῶν
μαθὼν,
|
ἐν |
φρουρᾷ
τε
αὐτοὺς
ἐποιήσατο,
κἀνταῦθα |
| [39, 34] |
δὲ
πρὸς
κατηγορίαν
τῶν
τε
|
ἐν |
χερσὶ
καὶ
τῆς
ὅλης
καταστάσεως, |
| [39, 9] |
συνεδρεύοντας
ἐσπηδήσαντος·
καὶ
τοτὲ
μὲν
|
ἐν |
χερσὶν
αὐτοὺς
ἀποσφάξειν,
τοτὲ
δὲ |
| [39, 54] |
ἐπὶ
εἴκοσιν
ἡμέρας
ἀγαγεῖν
ἐψηφίσαντο.
|
~Ἐν |
ᾧ
δὲ
ἐκεῖνα
ἐγίγνετο,
καὶ |
| [39, 62] |
τὸν
δῆμον
αὐτῷ
χρήσασθαι,
προβουλεῦσαι.
|
~Ἐν |
ᾧ
δὲ
ταῦτ'
ἐγίγνετο,
χρήματα |
| [39, 13] |
ᾧ
ἡ
Κιλικία
ἐπετέτραπτο,
καταχθῆναι.
|
~Ἐν |
ᾧ
δὲ
ταῦτα
{ἐγένετο}
οἱ |
| [39, 1] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα,
τοῦ
χειμῶνος,
|
ἐν |
ᾧ
Κορνήλιός
τε
Σπινθὴρ
καὶ |
| [39, 20] |
τέ
τινων
ἐν
τούτῳ
γενομένων
|
(ἔν |
τε
γὰρ
τῷ
Ἀλβανῷ
νεὼς |
| [39, 38] |
καὶ
νῦν
λαμπρυνόμεθα,
καθιέρωσε,
καὶ
|
ἔν |
τε
ἐκείνῳ
θέαν
καὶ
μουσικῆς |
| [39, 24] |
ἐλπίδας
ἐλευθερωθέντων,
ἀπογραφήν
σφων,
ὅπως
|
ἔν |
τε
κόσμῳ
καὶ
ἐν
τάξει |
| [39, 40] |
προσβολήν,
καὶ
πλημμύρων
καὶ
ἀναρρέων,
|
ἔν |
τε
τῇ
ἀμπώτιδι
καὶ
ἐν |
| [39, 58] |
ἐνίκησε.
Καὶ
μετὰ
τοῦτ'
αὖθις
|
ἔν |
τε
τῷ
ποταμῷ
ναυσὶ
κἀν |
| [39, 55] |
διὰ
τῶν
ἑταίρων·
τότε
δὲ
|
ἔν |
τε
τῷ
προαστείῳ
ὢν,
καὶ |
| [39, 4] |
πάντα
τἆλλα
χωρία
ἐκλιπόντες,
ἐς
|
ἓν |
τεῖχος
τὸ
κράτιστον
ἀνεσκευάσαντο.
Καὶ |
| [39, 24] |
ἔσχε,
καὶ
αἰτίαν
ἀπ'
αὐτῶν
|
ἔλαβεν. |
Ἐλύπει
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
καὶ |
| [39, 2] |
καὶ
τοὺς
πεζοὺς
ἐπακολουθεῖν
κελεύσας,
|
κατέλαβεν |
αὐτούς.
Καὶ
ὑποστάντας
ἐς
μάχην |
| [39, 6] |
ἐξεληλάκει,
τοῦτον
ἐπ'
αὐτὸν
ἐκεῖνον
|
ἐπανήγαγεν. |
Οὕτω
που
τὸ
ἀνθρώπειον
δι' |
| [39, 59] |
~Γαβίνιος
δὲ
ἐκεῖνον
μὲν
οὕτω
|
κατήγαγεν· |
οὐ
μέντοι
καὶ
οἴκαδε
περὶ |
| [39, 27] |
σφῶν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοὺς
|
προῆγεν, |
ἀπηρνοῦντο
μηκέτι
βούλεσθαι
ὑπατεῦσαι,
ἀποθέμενοι, |
| [39, 63] |
τὸν
Γαβίνιον,
ἀλλὰ
τότε
μὲν
|
ἔφυγεν |
ἁλούς,
ὥσπερ
εἶπον,
ὕστερον
δ' |
| [39, 25] |
ἐπὶ
τοσοῦτον
μνημονεύοντας
ἐφ'
ὅσον
|
μηδὲν |
ἄλλο
ἐπιγένοιτο·
καὶ
πρὸς
τὸ |
| [39, 28] |
ἄλλοι
καὶ
ἐπιστένοντες,
ὥστε
μηδένα
|
μηδὲν |
ἀντιφθέγξασθαι.
Καὶ
οἱ
μὲν,
τοῦτο |
| [39, 29] |
ὅμιλον
ἐν
τῇ
καθηκούσῃ
στολῇ,
|
μηδὲν |
αὐτῆς
πρὸς
τὸ
δόγμα
μεταλλάξας, |
| [39, 8] |
τε
ὁ
Μίλων
ἀντέκειτο,
ὥστε
|
μηδὲν |
βίαιον
δρᾶσαι·
καὶ
τῷ
νόμῳ |
| [39, 57] |
συνέλαβε,
καὶ
ἔμελλεν
ἐκ
τούτου
|
μηδὲν |
ἔτ'
ἔργον
ἕξειν·
φοβηθεὶς
δὲ |
| [39, 38] |
σφᾶς
ἔνορκον
λαβεῖν,
ἦ
μὴν
|
μηδὲν |
κακὸν
πείσεσθαι.
Καὶ
τοῦτο
μὲν |
| [39, 63] |
τε
πλῆθος
ἅμα
φοβηθέντες
καὶ
|
μηδὲν |
μέγα
παρὰ
τοῦ
Γαβινίου
εὑρόμενοι, |
| [39, 53] |
ἤπειρον
ἀναπλεύσας,
τὰ
ταραχθέντα
καθίστατο,
|
μηδὲν |
μήτε
ἐκ
τῆς
Βρεττανίας
μήτε |
| [39, 55] |
ἄκοντος
αὐτὸν
τοῦ
κοινοῦ
κατήγαγον,
|
μηδὲν |
μήτε
ἐκείνου
μήτε
τῶν
τῆς |
| [39, 48] |
ἐπέστη
τέ
σφισι
μεσημβριάζουσι,
καὶ
|
μηδὲν |
πολέμιον,
ἅτε
ἐκείνων
παρ'
αὐτῷ |
| [39, 28] |
ἀντιλέγων
οὐδὲν
ἤνυσεν,
ἐκπηδήσαντος,
ὅπως
|
μηδὲν |
τελεσθείη.
Εἰ
γάρ
τις
τῶν |
| [39, 39] |
δημάρχων
τινῶν
ἐπήχθη,
βίαιον
μὲν
|
μηδὲν |
τολμῆσαι,
τὴν
δὲ
ἐσθῆτα,
ὡς |
| [39, 35] |
κατετρίβη,
ὥστε
μηδ'
εἰπεῖν
ἀρχὴν
|
μηδὲν |
τοὺς
δημάρχους
δυνηθῆναι.
Ἐν
γάρ |
| [39, 52] |
αὐτῶν
προσέβαλον.
Καὶ
ἔπραξαν
μὲν
|
οὐδέν, |
ἀλλὰ
καὶ
κακῶς
ἀπήλλαξαν·
οὐ |
| [39, 27] |
ἀνηρτήσατο.
~Συμφρονήσαντες
οὖν,
ἄλλως
μὲν
|
οὐδὲν |
ἂν
ἰδιωτεύοντες
πράξειν
ἤλπισαν·
ἂν |
| [39, 57] |
τῶν
ὡμολογημένων
οἱ
χρημάτων,
ὡς
|
οὐδὲν |
ἀξιόλογον
πεποιηκώς,
λάβοι·
καὶ
ἐλπίσας |
| [39, 50] |
πολλοῖς
ἐφ'
ἑκάτερον,
εἰδόσι
μὲν
|
οὐδὲν, |
(ἅτε
μήτ'
αὐτόπταις
μήτ'
αὐτηκόοις |
| [39, 43] |
τοξείᾳ
χρώμενοι,
μήτε
λίθους,
ὡς
|
οὐδὲν |
αὐτῶν
δεησόμενοι,
προπαρασκευάσαντες,
εἰ
μέν |
| [39, 43] |
Προθυμίᾳ
μὲν
γὰρ
καὶ
τόλμῃ
|
οὐδὲν |
αὐτῶν
διέφερον·
τῷ
δὲ
δὴ |
| [39, 32] |
στρατηγῶν
κατάστασις
(ὁ
γὰρ
Κάτων
|
οὐδὲν |
βίαιον
πρᾶξαι
ἠξίωσεν)
εἰρηναία
ἐγένετο. |
| [39, 46] |
Καὶ
ταύτῃ
μὲν
ᾗ
προσέμιξεν
|
οὐδὲν |
εἰργάσατο
(ἐπεκδραμόντες
γὰρ
οἱ
βάρβαροι, |
| [39, 22] |
δὲ
Κάτων
ἐπὶ
μὲν
τούτοις
|
οὐδὲν |
εἶχε
σεμνύνεσθαι·
ὅτι
δὲ
δὴ |
| [39, 60] |
καὶ
φυγάδα
τὸν
Κικέρωνα
ἀποκαλοῦντες,
|
οὐδὲν |
ἐπεψήφισαν.
Ὡς
μέντοι
ἐκεῖνοί
τε |
| [39, 21] |
οἴκαδε
ἀπεκόμισε.
Γενομένου
δὲ
τούτου,
|
οὐδὲν |
ἔτ'
ἀπώμοτον
οὐδετέρῳ
αὐτῶν
ἦν, |
| [39, 3] |
καὶ
κατεφόνευσε.
Πράξας
δὲ
ταῦτα,
|
οὐδὲν |
ἔτι
μέγα
ἔργον
τοὺς
λοιποὺς |
| [39, 28] |
τε
τοῦ
συνεδρίου,
ἐπειδήπερ
ἀντιλέγων
|
οὐδὲν |
ἤνυσεν,
ἐκπηδήσαντος,
ὅπως
μηδὲν
τελεσθείη. |
| [39, 55] |
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
αὐτῷ
παρὼν
|
οὐδὲν |
ἤνυσεν.
~Ἔσχε
δὲ
ὧδε.
Ὁ |
| [39, 22] |
πολλὰ
ἐκ
τῶν
βασιλικῶν
ἀθροίσας,
|
οὐδὲν |
ᾐτιάθη,
ἀλλὰ
ἀνεπικλήτως
πάντα
ἀπέδειξεν, |
| [39, 22] |
ἀλλὰ
ἀνεπικλήτως
πάντα
ἀπέδειξεν,
ἀνδραγαθίας,
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἢ
εἰ
πολέμῳ
τινὶ |
| [39, 57] |
ἡ
Βερενίκη·
καὶ
ἐπιεικὲς
μὲν
|
οὐδὲν |
πρὸς
αὐ
τὸν,
καίτοι
φοβουμένη |
| [39, 58] |
χωροῦντες,
καὶ
τὸ
ζῆν
παρ'
|
οὐδὲν |
πρὸς
τὴν
αὐτίκα
φιλονεικίαν
τιθέμενοι, |
| [39, 30] |
τῶν
μὲν
δικαίων
ἀνδρῶν
ἕνεκα
|
οὐδὲν |
τῆς
ἀρχῆς
δεῖσθαι
ἔφη,
διὰ |
| [39, 1] |
ἦσαν,
οἱ
δὲ
ἐφρόντιζον
αὐτῶν
|
οὐδέν· |
τότε
δὲ,
τὸν
Καίσαρα
εὖ |
| [39, 30] |
ἀπολέσθαι,
οὕτως
ἐσώθη.
~Πομπήιος
δὲ,
|
οὐδὲν |
τούτοις
ἐκπλαγεὶς
ἔς
τε
τὸ |
| [39, 15] |
ἐδημοσιεύθη
δέ
(οὐ
γὰρ
ἐξῆν
|
οὐδὲν |
τῶν
Σιβυλλείων,
εἰ
μὴ
ἡ |
| [39, 28] |
καταπλήξοντες.
Καὶ
ἐπειδὴ
μηδ'
ὣς
|
ἐμετρίαζεν, |
προῆλθον
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἅμα |
| [39, 35] |
παρὰ
τοῦ
χωρίου,
καὶ
ὅπως
|
ἐκεῖθεν |
ἅμα
ἕῳ
πρὸς
τὸ
πλῆθος |
| [39, 3] |
ὑλωδέστατα
ἀνακομισθέντες,
ἔπειτ'
ἐπειδὴ
καὶ
|
ἐκεῖθεν |
ἐπικατέδραμον
ἀνέλπιστοι,
{καὶ}
καθ'
ὃ |
| [39, 40] |
ναυσὶν
ἐκ
τῆς
ἔνδοθε
θαλάσσης
|
ἦλθεν. |
Αὐτὸς
μὲν
γὰρ,
ὡς
οὐδὲ |
| [39, 0] |
ἐκπεσὼν
ἐξ
Αἰγύπτου,
ἐς
Ῥώμην
|
ἀνῆλθεν. |
Ὡς
Κάτων
τὰ
ἐν
Κύπρῳ |
| [39, 0] |
Καῖσαρ
Βελγικοῖς
ἐπολέμησεν.
Ὡς
Κικέρων
|
κατῆλθεν. |
Ὡς
Πτολεμαῖος,
ἐκπεσὼν
ἐξ
Αἰγύπτου, |
| [39, 12] |
τῶν
Ῥωμαίων
χρήματα,
τὰ
μὲν
|
οἴκοθεν, |
τὰ
δὲ
καὶ
δανεισάμενος,
ὅπως |
| [39, 31] |
ὁρμήσαντος
μὲν
πρὸς
τὴν
ἐκκλησίαν
|
οἴκοθεν |
ὑπὸ
νύκτα,
ἐπεὶ
δ'
ὁ |
| [39, 36] |
τε
διὰ
ταχέων
(ἐγγύθεν
γάρ
|
ποθεν |
τοῖς
πραττομένοις
ἐφήδρευον)
καὶ
καταφοβήσαντες |
| [39, 14] |
Τῶν
γε
μὴν
ἄλλων
τῶν
|
αὐτόθεν |
ἐνεκλήθησαν
μὲν
ἐν
ὑστέρῳ
συχνοί, |
| [39, 56] |
λυμήνασθαι.
Πάντα
δὲ
δὴ
τὰ
|
αὐτόθεν |
λήμματα
ἐλάχιστα
εἶναι
νομίσας,
τὸ |
| [39, 42] |
κατέδυεν
ἀναρρηγνύς,
ἐς
δὲ
τὰς
|
πολλαχόθεν |
μετεκβαίνων
ἔς
τε
χεῖρας
τοῖς |
| [39, 4] |
τε
ἐξειργάσθη,
καὶ
ὁπλῖταί
σφισι
|
πανταχόθεν |
ἅμα
ἐπ'
αὐτῶν
προσήγοντο,
κατεπλάγησαν, |
| [39, 45] |
γενέσθαι.
Τότε
δὲ
ἐπικατέδραμέ
σφισιν
|
ἁπανταχόθεν |
ἅμα
ἀπροσδόκητος·
καὶ
τοὺς
πρώτους |
| [39, 16] |
τε
γὰρ
Πτολεμαῖος
μαθὼν
τὸ
|
χρησθὲν, |
ἠξίωσε
τούτου
τυχεῖν,
καὶ
τὰ |
| [39, 53] |
πρὶν
ἄγνωστα,
καὶ
ἐπιβατὰ
τὰ
|
πρόσθεν |
ἀνήκουστα
ὁρῶντές
σφισι
γεγονότα,
τήν |
| [39, 36] |
ι
ἦλθόν
τε
διὰ
ταχέων
|
(ἐγγύθεν |
γάρ
ποθεν
τοῖς
πραττομένοις
ἐφήδρευον) |
| [39, 58] |
ἀφίκετο,
μηδενὸς
ἐναντιουμένου·
προϊὼν
δὲ
|
ἐντεῦθεν |
δίχα
διῃρημένῳ
τῷ
στρατῷ,
τοὺς |
| [39, 33] |
τῶν
ἄλλων
τὸ
μὲν
πολὺ
|
δουλωθὲν |
ὑπὸ
τοῦ
φόβου,
ἡσυχίαν
ἤγαγον, |
| [39, 48] |
πρᾶξαι
ἐγλίχετο·
καὶ
τοὺς
Κελτοὺς
|
πόρρωθεν |
ἐκ
τῆς
Γαλατίας
ἀνείρξειν,
ἅτε |
| [39, 43] |
ναυσὶν
ἐπιγενόμενον
κινήσειεν
αὐτάς,
δορυδρέπανα
|
πόρρωθέν |
σφισιν
οἱ
Ῥωμαῖοι
ἐπέφερον,
καὶ |
| [39, 33] |
ἤγαγον,
ἀγαπῶντες
εἰ
καὶ
ὣς
|
περισωθεῖεν. |
~Ὁ
δὲ
δὴ
Κάτων
καὶ |
| [39, 43] |
πνεῦμά
τι
ταῖς
ναυσὶν
ἐπιγενόμενον
|
κινήσειεν |
αὐτάς,
δορυδρέπανα
πόρρωθέν
σφισιν
οἱ |
| [39, 38] |
ἐπωνυμίαν
τοῦ
ἔργου
δικαιότατα
αὐτῷ
|
ἀνέθηκεν· |
ἵνα
μὴ
μάτην
κακῶς
ἀκούῃ |
| [39, 56] |
τοῖς
λῃσταῖς
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
|
ἐξέδωκεν, |
αὐτὸς
δὲ
ἐς
τὴν
Παλαιστίνην |
| [39, 46] |
δ'
ἐς
ὕστερον
ἔχουσί
σφισι
|
προσέβαλεν |
ἐξαίφνης
ἀνέλπιστος.
Καὶ
ταύτῃ
μὲν |
| [39, 42] |
ὅπῃ
τε
καὶ
ἐφ'
ὅσον
|
ἤθελεν, |
εἰργάσατο·
πολλαῖς
τε
πρὸς
μίαν, |
| [39, 46] |
τε
μάχῃ
ἐκράτησε,
καὶ
πολιορκίᾳ
|
εἷλεν, |
ὀλίγους
μὲν
ἐν
ὁμολογίᾳ
τινὶ |
| [39, 59] |
καὶ
οἴκαδε
περὶ
τῶν
πραχθέντων
|
ἐπέστειλεν, |
ἵνα
μὴ
καὶ
αὐτάγγελός
σφισιν |
| [39, 57] |
γὰρ
Ἀρχέλαον
προυυποτοπήσας
συνέλαβε,
καὶ
|
ἔμελλεν |
ἐκ
τούτου
μηδὲν
ἔτ'
ἔργον |
| [39, 13] |
ταῦτα
{ἐγένετο}
οἱ
Ἀλεξανδρεῖς,
τέως
|
μὲν |
ἀγνοήσαντες
ὅτι
ἐς
τὴν
Ἰταλίαν |
| [39, 2] |
τούτου
καὶ
τῶν
δήμων
τοὺς
|
μὲν |
ἀμαχεὶ
προσηγάγετο,
τοὺς
δὲ
πολέμῳ. |
| [39, 43] |
δυνάμενοι·
καὶ
τὰ
σκάφη
τὰ
|
μὲν |
ἀνερρήγνυτο
ἐμβαλλόμενα,
τὰ
δὲ
κατεπίμπρατο |
| [39, 16] |
μετὰ
τοῦτο
ποιουμένων,
καὶ
τῶν
|
μὲν, |
ἄνευ
στρατοῦ
τῷ
Σπινθῆρι
τὴν |
| [39, 57] |
οὐδενὸς
μοίρᾳ
ὢν
ἑωρᾶτο,
τοῦτον
|
μὲν |
ἀπέκτεινεν·
Ἀρχέλαον
δὲ
τὸν
τοῦ |
| [39, 43] |
ταῦθ'
οἱ
λοιποὶ
ἐπιβάται,
οἱ
|
μὲν |
ἀπεκτίννυσάν
σφας,
μὴ
καὶ
ζῶντες |
| [39, 45] |
Ἔπειτα
δὲ
αἰσθόμενός
σφας
θρασύτερον
|
μὲν |
ἀπὸ
τούτου
διακειμένους,
οὐ
μὴν |
| [39, 45] |
σωθῆναι)
φρύγανα
καὶ
ξύλα
τὰ
|
μὲν |
ἀράμενοι,
τὰ
δὲ
ἐφελκόμενοι,
ὡς |
| [39, 56] |
μετ'
αὐτοῦ
πάνυ
ὀλίγους,
τὴν
|
μὲν |
ἀρχὴν
ἐφ'
ἧς
ἐτέτακτο,
τοῖς |
| [39, 57] |
ἐπηγάγετο.
Ὁ
γὰρ
Γαβίνιος
ἐδύνατο
|
μὲν |
ἀρχόμενον
τὸ
δεινὸν
παῦσα·
(τὸν |
| [39, 23] |
νόμων
προσήκουσαν.
Καὶ
οὐκ
ἀπεδείχθη
|
μέν |
(αὐτὸς
γὰρ
ἀντεῖπε)
τὴν
δὲ |
| [39, 3] |
ἐπικατέδραμον
ἀνέλπιστοι,
{καὶ}
καθ'
ὃ
|
μὲν |
αὐτὸς
ὁ
Καῖσαρ
ἦν
ἐτράποντο |
| [39, 43] |
πλοίοις
πρὸς
ναυμαχοῦντας
ἀναγκαζόμενοι,
πάμπολλοι
|
μὲν |
αὐτοῦ
ταύτῃ
ἐφθάρησαν·
πάντες
δὲ |
| [39, 5] |
δὲ
ἐν
τῷ
ἀσφαλεῖ
ἠμύνατο
|
μὲν |
αὐτοὺς
μετὰ
τοῦτο,
καὶ
ἐδουλώσατο, |
| [39, 56] |
Πομπηίου
γραμμάτων
ἦλθε,
καὶ
πολλὰ
|
μὲν |
αὐτῷ,
πολλὰ
δὲ
καὶ
τῷ |
| [39, 5] |
μέχρι
τῶν
Ἄλπεων
οἰκοῦντας,
τοὺς
|
μὲν |
βίᾳ,
τοὺς
δὲ
καὶ
ὁμολογίᾳ |
| [39, 42] |
πνεύματος
ἰσχὺν
ἀπλήστως
ἐσδέχεσθαι.
~Ὁ
|
μὲν |
Βροῦτος,
τέως
μὲν
ἐκεῖνο
ἐπέσπερχεν, |
| [39, 26] |
τῆς
ἰσχύος
μόνως
συμβαίνειν·
ἕως
|
μὲν |
γὰρ
ἂν
ἰσομοιρῶσί
τινες
αὐτῶν, |
| [39, 24] |
αἰτίαν
ἀπ'
αὐτῶν
ἔλαβεν.
Ἐλύπει
|
μὲν |
γὰρ
αὐτὸν
καὶ
τὰ
ὑπὸ |
| [39, 37] |
τὴν
ἀρχὴν
εἰλήφεσαν,
ἁμαρτόντες.
Ἐπεχείρησαν
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
τὰ
ἀναλώματα
τὰ |
| [39, 43] |
ὑπὸ
τῶν
Ῥωμαίων
ἀπολούμενοι.
Προθυμίᾳ
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
τόλμῃ
οὐδὲν
αὐτῶν |
| [39, 24] |
ἔσθ'
ὅτε
καὶ
κατεφρόνει·
παραχρῆμα
|
μὲν |
γὰρ
κακῶς
ἀκούων
ἐδυσχέραινεν·
διαλιπὼν |
| [39, 42] |
πρὸς
πλείονας
ἀσφαλῶς
προσφερόμενος.
Ὅπου
|
μὲν |
γὰρ
κρείττων
αὐτῶν
{ἦν,
ταύτῃ |
| [39, 39] |
πολλὰ
καὶ
δεινὰ
ἐπηράσαντο.
Ἐπεχείρησε
|
μὲν |
γὰρ
ὁ
Ἀτέιος
καὶ
ἐς |
| [39, 44] |
ἐκάκωσαν
ἢ
αὐτοὶ
ἔπαθον.
Ἐπεχείρησε
|
μὲν |
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ
καὶ
ἐς |
| [39, 8] |
τῶν
ὑπάτων
ἐσενεγκόντων,
ἐψηφίσατο.
Ἀντέλεγε
|
μὲν |
γὰρ
πρὸς
αὐτοὺς
Κλώδιος,
ἀλλ' |
| [39, 41] |
ἀσθενείας
τῶν
σκαφῶν
ἡττήθησαν.
~Ταῦτα
|
μὲν |
γὰρ
πρὸς
τὸ
κουφότερον,
ὑπὲρ |
| [39, 22] |
τὸ
βεβαιωθῆναι
αὐτὰ
ἐποιεῖτο.
Ὁ
|
μὲν |
γὰρ
Πτολεμαῖος,
ὁ
τὴν
νῆσον |
| [39, 25] |
ψηφίσασθαι,
δεινῶς
αὐτὸν
ἠνία.
Ἐπεχείρησε
|
μὲν |
γὰρ
τοὺς
ὑπάτους
ἀναπεῖσαι,
μήτε |
| [39, 40] |
τῆς
ἔνδοθε
θαλάσσης
ἦλθεν.
Αὐτὸς
|
μὲν |
γὰρ,
ὡς
οὐδὲ
ἐκείναις
τι |
| [39, 1] |
Κλαύδιος
Ἀππ.
υἱ.
Ποῦλχρος.
~Οὕτω
|
μὲν |
δὴ
καὶ
ἐκεῖνα
διεπολεμήθη·
μετὰ |
| [39, 38] |
καθαρμόν
τινά
σφων
ποιεῖσθαι.
Ἤκουσα
|
μὲν |
δὴ
ταῦτα·
ἤκουσα
δὲ
καὶ |
| [39, 53] |
ἔχοντες
ἤδη,
ἠγάλλοντο.
Καὶ
οἱ
|
μὲν |
διὰ
ταῦτα
ἱερομηνίας
ἐπὶ
εἴκοσιν |
| [39, 51] |
προσεποιήσατο,
ἐπεθύμησε
διαβῆναι.
Καὶ
τὸν
|
μὲν |
διάπλουν,
καθ'
ὃ
μάλιστα
ἐχρῆν, |
| [39, 30] |
κατοκνήσειν
αὐτὸν
σπουδαρχεῖν
ὁμολογῆσαι·
τῶν
|
μὲν |
δικαίων
ἀνδρῶν
ἕνεκα
οὐδὲν
τῆς |
| [39, 60] |
ὑπάτευόν
τε
ἔτι·
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ἑαυτῷ
βοηθῶν,
ὁ
δὲ
τήν |
| [39, 38] |
μηδὲν
κακὸν
πείσεσθαι.
Καὶ
τοῦτο
|
μὲν |
εἴτ'
ὄντως
οὕτως
εἴτε
καὶ |
| [39, 39] |
τοῦ
πωμηρίου
ἐξῆλθε.
Καὶ
ὁ
|
μέν, |
εἴτε
ἐκ
συντυχίας,
εἴτε
καὶ |
| [39, 49] |
~Ὁ
δὲ
δὴ
Ῥῆνος
ἀναδίδωσι
|
μὲν |
ἐκ
τῶν
Ἄλπεων
τῶν
Κελτικῶν, |
| [39, 35] |
καὶ
διαλύσοντές
σφας,
ἐψηφίζοντο,
τούτους
|
μὲν |
ἑκατέρους
οἱ
ὑπηρέται
τῶν
δημάρχων |
| [39, 42] |
ἐσδέχεσθαι.
~Ὁ
μὲν
Βροῦτος,
τέως
|
μὲν |
ἐκεῖνο
ἐπέσπερχεν,
οὐδ'
ἀνταναχθῆναι
αὐτοῖς |
| [39, 42] |
περιπλέων
καὶ
διεκπλέων,
καὶ
τοτὲ
|
μὲν |
ἐμβάλλων
τινὶ,
τοτὲ
δὲ
ἀνακρουόμενος, |
| [39, 34] |
ὁ
δὲ
δὴ
Κάτων
ἔτυχε
|
μὲν |
ἐν
δύο
ὥραις
δημηγορῆσαι·
τραπόμενος |
| [39, 46] |
ἐκράτησε,
καὶ
πολιορκίᾳ
εἷλεν,
ὀλίγους
|
μὲν |
ἐν
ὁμολογίᾳ
τινὶ
ἐξ
ἀπάτης |
| [39, 61] |
τὰ
πάνυ
ὑψηλὰ
ἀναφυγόντες,
οἱ
|
μὲν |
ἐν
ταῖς
τέγαις,
οἱ
δὲ |
| [39, 5] |
τὴν
τῶν
Ἀλλοβρίγων
μετέστη.
Ταῦτα
|
μὲν |
ἐν
τῇ
Γαλατίᾳ
ἐγένετο.
~Πομπήιος |
| [39, 13] |
τῶν
δὲ
δὴ
λοιπῶν,
τοὺς
|
μὲν |
ἐν
τῷ
ἄστει
αὐτῷ
ἀπέκτεινε· |
| [39, 46] |
πλὴν
ὀλίγων,
ἀκονιτὶ
ὡμολόγησαν.
Ταῦτα
|
μὲν |
ἐν
τῷ
θέρει
ἐπράχθη.
~Χειμαζόντων |
| [39, 39] |
δι'
ἐκείνου
καταρώμενοι.
Καὶ
τοῦτο
|
μὲν, |
ἐν
τῷ
Καπιτωλίῳ
τὰς
εὐχὰς |
| [39, 14] |
μὴν
ἄλλων
τῶν
αὐτόθεν
ἐνεκλήθησαν
|
μὲν |
ἐν
ὑστέρῳ
συχνοί,
ἑάλωσαν
δὲ |
| [39, 9] |
βουλευτὰς
συνεδρεύοντας
ἐσπηδήσαντος·
καὶ
τοτὲ
|
μὲν |
ἐν
χερσὶν
αὐτοὺς
ἀποσφάξειν,
τοτὲ |
| [39, 1] |
ἐν
μὲν
τῷ
πρὶν,
οἱ
|
μὲν |
ἔνσπονδοι
τοῖς
Ῥωμαίοις
ἦσαν,
οἱ |
| [39, 19] |
δὴ
λέγων·
κἀκ
τούτου
τῶν
|
μὲν |
ἐξαρχόντων,
τῶν
δὲ
συνεπηχούντων
σφίσιν, |
| [39, 16] |
τοῦ
σίτου
προφάσει
χρησάμενοι.
Ταῦτα
|
μὲν |
ἐπί
τε
Λουκίου
Φιλίππου
καὶ |
| [39, 53] |
λαβὼν
δὲ
ὀλίγους.
~Καὶ
ὁ
|
μὲν |
ἐς
τὴν
ἤπειρον
ἀναπλεύσας,
τὰ |
| [39, 24] |
τιμηθήσεσθαι
προσεδόκησεν,
ὑβριζόμενος.
Ἀλλὰ
τούτων
|
μὲν |
ἔσθ'
ὅτε
καὶ
κατεφρόνει·
παραχρῆμα |
| [39, 39] |
τὸ
κωλῦσαί
τι
πραχθῆναι,
ἄλλως
|
μὲν |
ἐσιώπων,
ἐπεφήμιζον
δὲ
αὐτῷ
πολλὰ |
| [39, 16] |
τὸ
πλῆθος
ἔσχε.
~Καὶ
ἐκεῖνο
|
μὲν |
ἔσχεν
οὕτως·
καὶ
ἐς
τὴν |
| [39, 7] |
ἐς
τὸν
σύλλογον·
καὶ
πολλοὺς
|
μὲν |
ἔτρωσε,
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἔκτεινεν. |
| [39, 39] |
βουλῆς
στασιωτῶν
ἀλλάξασθαι.
Καὶ
ταύτην
|
μὲν |
εὐθὺς,
μεταγνόντες,
καὶ
μηδὲ
προφάσεώς |
| [39, 61] |
τε
ἐγένοντο,
καὶ
πολλοῖς
τοῖς
|
μὲν |
εὐθὺς,
τοῖς
δὲ
μετὰ
τοῦτ' |
| [39, 63] |
τι
τὸν
Γαβίνιον,
ἀλλὰ
τότε
|
μὲν |
ἔφυγεν
ἁλούς,
ὥσπερ
εἶπον,
ὕστερον |
| [39, 35] |
προσταχθεὶς,
οὐκ
ἐμετρίασεν.
~Καὶ
ἐκείνη
|
μὲν |
ἡ
ἡμέρα
οὕτω
κατετρίβη,
ὥστε |
| [39, 5] |
ὁ
Σέρουιος,
ὑποστρατηγῶν
αὐτῷ,
μέχρι
|
μὲν |
ἥ
τε
ὡραία
{ἦν}
καὶ |
| [39, 46] |
προσέβαλεν
ἐξαίφνης
ἀνέλπιστος.
Καὶ
ταύτῃ
|
μὲν |
ᾗ
προσέμιξεν
οὐδὲν
εἰργάσατο
(ἐπεκδραμόντες |
| [39, 56] |
καὶ
τῷ
στρατῷ
χρήματα,
τὰ
|
μὲν |
ἤδη
παρέξειν,
τὰ
δ'
ἂν |
| [39, 10] |
~Καῖσαρ
δὲ
καὶ
Κράσσος
ἄλλως
|
μὲν |
ἤχθοντο
τῷ
Κικέρωνι,
σπουδὴν
δ' |
| [39, 24] |
ἐμάχοντο,
καὶ
ὁ
Πομπήιος
ἔσχε
|
μὲν |
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ
σίτου |
| [39, 36] |
κατὰ
τὸν
Καίσαρα
ἐπεψήφισαν·
ἀντειπεῖν
|
μὲν |
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
τῶν
αὐτῶν |
| [39, 56] |
δὲ
ὧδε.
Ὁ
Γαβίνιος
πολλὰ
|
μὲν |
{καὶ}
τὴν
Συρίαν
ἐκάκωσεν,
ὥστε |
| [39, 63] |
~Ὁ
δ'
οὖν
δῆμος
ὀλίγου
|
μὲν |
καὶ
τοὺς
δικαστὰς
ἀπέκτεινε·
διαφυγόντων |
| [39, 42] |
ταύτῃ
προσηρτᾶτο}
σφισι·
καὶ
τὰς
|
μὲν |
κατέδυεν
ἀναρρηγνύς,
ἐς
δὲ
τὰς |
| [39, 23] |
δὲ,
ἐναντιωθέντος
αὐτοῦ.
Καὶ
οἱ
|
μὲν |
Κύπριοι
ἐπεκλήθησαν,
καίτοι
τινῶν
Πορκίους |
| [39, 52] |
ὁμήρους
καὶ
τότε
πλείους
αἰτήσας
|
μέν, |
λαβὼν
δὲ
ὀλίγους.
~Καὶ
ὁ |
| [39, 39] |
παρὰ
δημάρχων
τινῶν
ἐπήχθη,
βίαιον
|
μὲν |
μηδὲν
τολμῆσαι,
τὴν
δὲ
ἐσθῆτα, |
| [39, 21] |
Κλωδίου
σταθείσας
καθεῖλε·
καὶ
τότε
|
μὲν |
ο'
αὐτὰς
ἐκείνου
σὺν
Γαίίῳ |
| [39, 28] |
πᾶν
κατηφείας
αὐτοὺς
κατέστησαν,
δημηγορῶν
|
μὲν |
ὁ
Μαρκελλῖνος,
καὶ
τὰ
παρόντα |
| [39, 55] |
τῆς
βουλῆς,
ἴσχυσαν,
ὥστε
ἐπιστείλας
|
μὲν |
ὁ
Πομπήιος
τῷ
Γαβινίῳ
τῆς |
| [39, 35] |
τὸ
πλῆθος
ἐξέλθῃ.
Καὶ
τοῦτον
|
μὲν |
ὁ
Τρεβώνιος
μάτην
ἐνταῦθα
καὶ |
| [39, 12] |
τισι
τῶν
Ῥωμαίων
χρήματα,
τὰ
|
μὲν |
οἴκοθεν,
τὰ
δὲ
καὶ
δανεισάμενος, |
| [39, 51] |
σφίσιν
ὄντων,
ἐπικηρυκευόμενοι.
Καὶ
τότε
|
μὲν |
ὁμήρους
αἰτήσαντι
αὐτῷ
δοῦναι
ἠθέλησαν. |
| [39, 30] |
αὐτὸς
τὰ
αὐτὰ
οὐχ
ὡμολόγησε
|
μέν, |
οὐ
μὴν
οὐδ'
ἀπηρνήσατο,
ἀλλ' |
| [39, 51] |
ἐκείνους
προσβαλόντας
ἀπεώσατο.
Καὶ
ἔπιπτον
|
μὲν |
οὐ
πολλοὶ
τῶν
βαρβάρων,
(ἁρματηλάται |
| [39, 46] |
δεδιέναι,
καὶ
καταφρονηθεὶς
οὐχ
ὑπηγάγετο
|
μὲν |
οὐδ'
ὣς
ἐς
χεῖράς
οἱ |
| [39, 52] |
ἔρυμα
αὐτῶν
προσέβαλον.
Καὶ
ἔπραξαν
|
μὲν |
οὐδέν,
ἀλλὰ
καὶ
κακῶς
ἀπήλλαξαν· |
| [39, 27] |
μᾶλλον
ἀνηρτήσατο.
~Συμφρονήσαντες
οὖν,
ἄλλως
|
μὲν |
οὐδὲν
ἂν
ἰδιωτεύοντες
πράξειν
ἤλπισαν· |
| [39, 50] |
καὶ
πολλοῖς
ἐφ'
ἑκάτερον,
εἰδόσι
|
μὲν |
οὐδὲν,
(ἅτε
μήτ'
αὐτόπταις
μήτ' |
| [39, 57] |
Αἰγυπτίων
ἡ
Βερενίκη·
καὶ
ἐπιεικὲς
|
μὲν |
οὐδὲν
πρὸς
αὐ
τὸν,
καίτοι |
| [39, 33] |
εἴχοντο
ὧν
ἐφίεντο.
Καὶ
αὐτοὶ
|
μὲν |
οὐδένα
οὔτε
ἐν
τῇ
βουλῇ |
| [39, 40] |
ἀπολάβωσιν.
Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
τούτους
|
μὲν |
οὐκ
ἀπέδωκε·
διαπέμψας
δὲ
ἄλλους |
| [39, 52] |
Καὶ
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ
ἄλλως
|
μὲν |
οὐκ
εἶχε
γνώμην
σπείσασθαι
σφίσιν· |
| [39, 15] |
ἴδιον
ἕκαστος
δέος
συνεμάχουν.
~Οἱ
|
μὲν |
οὖν
ἄνθρωποι
τοιαῦτα
ὑπὸ
τῶν |
| [39, 11] |
γεγραμμένα,
πρὶν
ἂν
μεταλλάξῃ.
~Κικέρων
|
μὲν |
οὖν
αὖθις
ἀνεβλάστανε,
καὶ
τήν |
| [39, 55] |
τιμωρίαν
ῥᾳδίως
ἐξωνεῖσθαι
δυναμένους.
Τότε
|
μὲν |
οὖν
διὰ
ταῦτα
ἀφείθη·
αὖθις |
| [39, 62] |
ἡμέραις
μὴ
τολμῆσαι
φανῆναι.
Τὰ
|
μὲν |
οὖν
ἐγκλήματα
πολλὰ
ἦν,
καὶ |
| [39, 20] |
δίκην
οὐδεμίαν
ἐσαχθῆναι
ἐξῆν.
~Τέως
|
μὲν |
οὖν
ὁ
Μίλων
τῶν
λοιδοριῶν |
| [39, 28] |
μαχομένων
αὐτῶν
ἐξαναστῆναι.
Καὶ
τότε
|
μὲν |
οὕτω
διελύθησαν·
αὖθις
δὲ
ἐπειδὴ |
| [39, 59] |
δεόμενος,
ἀπέκτεινε.
~Γαβίνιος
δὲ
ἐκεῖνον
|
μὲν |
οὕτω
κατήγαγεν·
οὐ
μέντοι
καὶ |
| [39, 15] |
πεισθέντες
δημάρχῳ.
Ταῦτα
δὲ
ἐχρήσθη
|
μὲν |
οὕτως·
ἐδημοσιεύθη
δέ
(οὐ
γὰρ |
| [39, 50] |
τὸ
πέλαγος
ἀνατείνουσα.
Καὶ
τοῖς
|
μὲν |
πάνυ
πρώτοις
καὶ
Ἑλλήνων
καὶ |
| [39, 29] |
τι
αὐτὸν
ἐξεργάσαιντο.
Καὶ
ὁ
|
μὲν |
παρὰ
τοσοῦτον
ἐλθὼν
ἀπολέσθαι,
οὕτως |
| [39, 38] |
ὁπλίτας
ἐμαχέσαντο.
Καὶ
αὐτῶν
οἱ
|
μὲν |
παραχρῆμα
ἀπέθανον,
οἱ
δὲ
οὐ |
| [39, 5] |
οἱ
πλείους
τῶν
στρατιωτῶν
οἱ
|
μὲν |
παρέμενοι,
οἷα
μὴ
πόρρω
τῆς |
| [39, 34] |
Κάτων
καὶ
ὁ
Φαυώνιος
ἠναντιοῦντο
|
μὲν |
πᾶσι
τοῖς
πρασσομένοις
ὑπ'
αὐτῶν, |
| [39, 3] |
δὲ
πολέμῳ.
~Νέρουιοι
οὖν
τῆς
|
μὲν |
πεδιάδος
(οὐ
γὰρ
ἦσαν
ἀξιόμαχοι) |
| [39, 54] |
ἐπελθόντες,
ἀμείνους
ἐγένοντο·
καὶ
ἐκείνην
|
μὲν |
περιεποιήσαντο,
ἑτέρωθι
δὲ
ἐσφάλησαν,
οὐ |
| [39, 13] |
ἄλλους
ἄλλῃ
διαπέμψας.
Καὶ
τοὺς
|
μὲν |
πλείους
αὐτῶν
κατὰ
τὴν
ὁδὸν |
| [39, 29] |
ὑπὸ
τῶν
βουλευτῶν
γενομένης,
τὸ
|
μὲν |
πλῆθος
μεταξὺ
λέγων
ἐγκατέλιπε·
πρὸς |
| [39, 33] |
ἡσύχασαν·
καὶ
τῶν
ἄλλων
τὸ
|
μὲν |
πολὺ
δουλωθὲν
ὑπὸ
τοῦ
φόβου, |
| [39, 39] |
στρατείας
αὐτῶν
ἀναψηφίσαι
ἐπιχειρούντων,
ὁ
|
μὲν |
Πομπήιος
οὐκ
ἠγανάκτει·
τούς
τε |
| [39, 25] |
ἡδονῇ,
φε
ρομένους·
καὶ
τὸ
|
μὲν |
προευδοκιμοῦν
πᾶν
καταλύοντας
ὑπὸ
τοῦ |
| [39, 58] |
ἐκράτησεν.
Οἱ
γὰρ
Ἀλεξανδρεῖς
θρασύνασθαι
|
μὲν |
πρὸς
πάντα
ἱκανώτατοι
καὶ
ἐκλαλῆσαι |
| [39, 31] |
τῆς
τελευταίας
ἡμέρας
ἐσπουδάρχησεν)
ὁρμήσαντος
|
μὲν |
πρὸς
τὴν
ἐκκλησίαν
οἴκοθεν
ὑπὸ |
| [39, 2] |
καὶ
τοὺς
ἱππέας.
Καὶ
οἱ
|
μὲν, |
προσπεσόντες
τοῖς
βαρβάροις
ἀπροσδόκητοι,
πολλοὺς |
| [39, 55] |
καὶ
τῷ
Πομπηίῳ,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
πρότερον,
καίτοι
πόρρω
που
ὤν, |
| [39, 45] |
ὧν
ἡγεῖτο
Οὐιριδοῦιξ.
Καὶ
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα
καὶ
πάνυ
τὸ
πλῆθος |
| [39, 47] |
Ὡς
δ'
οὐδενὸς
ἔτυχον,
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
ἐθελονταὶ
οἴκαδε
ἐπανήξειν
ὑπέσχοντο, |
| [39, 56] |
λήμματα
ἐλάχιστα
εἶναι
νομίσας,
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
ἐνόει
καὶ
παρεσκευάζετο,
ὡς |
| [39, 40] |
διαπέμψας
δὲ
ἄλλους
ἄλλῃ,
τοὺς
|
μὲν, |
τὰ
τῶν
συναφεστηκότων
αὐτοῖς
πορθεῖν, |
| [39, 26] |
καὶ
οὕτως
ἀπ'
ἀμφοτέρων,
τὸν
|
μὲν |
τῇ
ἐλαττώσει
ἀγανακτοῦντα,
τὸν
δὲ |
| [39, 24] |
ποιήσασθαι.
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τοῦτο
|
μὲν |
τῇ
τε
ἑαυτοῦ
σοφίᾳ,
καὶ |
| [39, 55] |
ἄρχοντι,
στρατεύσας
δὲ
ἐκεῖνος,
ὁ
|
μὲν |
τῇ
χάριτι,
ὁ
δὲ
τῇ |
| [39, 49] |
δὲ
ἐπὶ
δυσμῶν,
ἐν
ἀριστερᾷ
|
μὲν |
τήν
τε
Γαλατίαν
καὶ
τοὺς |
| [39, 21] |
τῶν
αἰσχίστων
ἀπεχόμενοι·
καὶ
ὁ
|
μὲν |
τήν
τε
δημαρχίαν
τὴν
τοῦ |
| [39, 58] |
Πτολεμαίῳ
αὐτὴν
παρέδωκε.
Καὶ
ὁ
|
μὲν |
τήν
τε
θυγατέρα,
καὶ
τῶν |
| [39, 33] |
δὴ
Τρεβώνιος
δημαρχῶν
ἔγραψε
τῷ
|
μὲν |
τήν
τε
Συρίαν
καὶ
τὰ |
| [39, 4] |
ποίησιν
ἐτράπετο.
Τότε
γάρ,
τέως
|
μὲν |
τήν
τε
ὕλην
τέμνοντας
καὶ |
| [39, 50] |
δὲ
δὴ
χώρα
αὕτη
ἀπέχει
|
μὲν |
τῆς
ἠπείρου
τῆς
Βελγικῆς
κατὰ |
| [39, 47] |
καὶ
Οὐσιπέται,
Κελτικὰ
γένη,
τὸ
|
μέν |
τι
καὶ
πρὸς
Σουήβων
ἐκβιασθέντες, |
| [39, 6] |
γὰρ
Σπινθὴρ
ὁ
ὕπατος,
τὸ
|
μέν |
τι
καὶ
τῷ
Πομπηίῳ
χαριζόμενος, |
| [39, 43] |
οὐδὲν
αὐτῶν
δεησόμενοι,
προπαρασκευάσαντες,
εἰ
|
μέν |
τίς
σφισιν
ὁμόσε
ἐχώρησε,
τρόπον |
| [39, 2] |
ἠγγέλλοντο,
ἀπαναστῆναι·
Καῖσαρ
δὲ
ᾖσθετο
|
μὲν |
τὸ
γιγνόμενον,
οὐκ
ἐτόλμησε
δέ |
| [39, 58] |
διαδράντα,
ἀφῆκε.
~Καὶ
οὕτως
ἐς
|
μὲν |
τὸ
Πηλούσιον
ἀφίκετο,
μηδενὸς
ἐναντιουμένου· |
| [39, 61] |
ἐξαπιναίως
ἐρρύη,
ὥστ'
ἐν
πᾶσι
|
μὲν |
τοῖς
πεδίοις
τοῖς
ἐν
τῷ |
| [39, 39] |
καὶ
ὅτι
δίκη
τις,
λόγῳ
|
μὲν, |
τοῖς
ὑποστρατήγοις
σφῶν,
ἔργῳ
δὲ, |
| [39, 14] |
τῶν
Ῥωμαίων
ἐδεδωροδοκήκεσαν.
Καὶ
οἱ
|
μὲν |
τὸν
Δίωνα
τὸν
τῆς
πρεσβείας |
| [39, 19] |
ἐν
ἀμηχανίᾳ
καθίστασθαι·
καὶ
λόγῳ
|
μὲν |
τὸν
Μίλωνα
κατακρίνεσθαι,
ἔργῳ
δὲ |
| [39, 48] |
αὐτοῖς
ὄντες,
ἐπεκαλέσαντο
αὐτόν,
διέβη
|
μὲν |
τὸν
ποταμὸν,
γεφυρώσας.
Εὑρὼν
δὲ |
| [39, 56] |
τὴν
Αἴγυπτον
ἠπείχθη·
καίπερ
ἀπαγορεύοντος
|
μὲν |
τοῦ
νόμου,
μήτε
ἐς
τὴν |
| [39, 10] |
φυγῆς
αἰτιωτάτους
γεγονέναι
νομίζων,
ἐκ
|
μὲν |
τοῦ
προφανοῦς
οὐ
πάνυ
πρὸς |
| [39, 45] |
κενῆς
ἐπικομποῦσιν)
ἀνεθάρσησε.
Καὶ
ἐκ
|
μὲν |
τοῦ
προφανοῦς
οὐδ'
οὕτως
ἐτόλμησέ |
| [39, 52] |
ἀφικνουμένῳ·
καὶ
μετέγνωσαν,
καὶ
ἐκ
|
μὲν |
τοῦ
προφανοῦς
οὐκ
ἐπέθεντο
αὐτοῖς |
| [39, 23] |
μείζονα
ἔσχε.
Κλώδιος
δὲ
ἐπεχείρησε
|
μὲν |
τοὺς
οἰκέτας
τοὺς
ἐκ
τῆς |
| [39, 32] |
ἀναπλησθῆναι.
Οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἐκείνους
|
μέν, |
τούς
τε
ἄλλους
τοὺς
ὑπὸ |
| [39, 20] |
αὐτὴν
ἀναιρήσων·
καὶ
οὐκ
ἐποίησε
|
μὲν |
τοῦτο·
ὁ
γὰρ
Μίλων
ἐκώλυσεν. |
| [39, 28] |
μηδένα
μηδὲν
ἀντιφθέγξασθαι.
Καὶ
οἱ
|
μὲν, |
τοῦτο
πράξαντες,
ἐς
τὸ
βουλευτήριον |
| [39, 39] |
ἐξικέσθαι.
~Οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἐν
|
μὲν |
τούτοις
οὐ
σμικρὰ
τῷ
δήμῳ |
| [39, 22] |
ἐσεδέξαντο.
Ὁ
δὲ
Κάτων
ἐπὶ
|
μὲν |
τούτοις
οὐδὲν
εἶχε
σεμνύνεσθαι·
ὅτι |
| [39, 40] |
ὡς
εἰπεῖν,
αὐτὰς
περικλύζων,
ἄπορον
|
μὲν |
τῷ
πεζῷ,
ἄπορον
δὲ
καὶ |
| [39, 1] |
τὸν
κατὰ
Βρεττανίαν
καθήκοντες,
ἐν
|
μὲν |
τῷ
πρὶν,
οἱ
μὲν
ἔνσπονδοι |
| [39, 32] |
τὰς
ἀντιλογίας
προσθεῖναι.
Καὶ
ἡ
|
μὲν |
τῶν
στρατηγῶν
κατάστασις
(ὁ
γὰρ |
| [39, 5] |
τε
κατεστράφατο,
καὶ
ἄλλοι
οἱ
|
μὲν |
ὑπ'
αὐτοῦ,
οἱ
δὲ
καὶ |
| [39, 54] |
τινες
καὶ
Οὐακκαίους
προστησάμενοι,
μάχῃ
|
μὲν |
ὑπὸ
τοῦ
Νέπωτος
τοῦ
Μετέλλου, |
| [39, 28] |
~Καὶ
(ἐγίγνετο
γὰρ
τοῦτο
λόγῳ
|
μὲν, |
ὑπὸ
τῶν
παρεσκευασμένων
ἄλλοτε
κατ' |
| [39, 55] |
Σιβύλλης
χρησμῶν
φροντίσαντες.
Καὶ
ἐκρίθη
|
μὲν |
ὕστερον
ἐπὶ
τούτῳ
ὁ
Γαβίνιος, |
| [39, 35] |
χωρίον,
ἐξεῖργον.
Καὶ
ἐπειδὴ
ὁ
|
μὲν |
Φαυώνιος
καὶ
ὁ
Νίννιος
διαλαθόντες |
| [39, 34] |
ἀγωνιζόμενοι,
μάτην
ἐπαρρησιάζοντο.
Καὶ
ὁ
|
μὲν |
Φαυώνιος,
μίαν
ὥραν
μόνην
παρὰ |
| [39, 17] |
ἔτει
καὶ
τοιόνδε
τι,
ἴδιον
|
μὲν, |
φέρον
δέ
πως
ἐς
τὴν |
| [39, 15] |
βοηθείας
τινὸς
δεόμενος
ἔλθῃ,
τὴν
|
μὲν |
φιλίαν
οἱ
μὴ
ἀπαρνήσασθε,
μὴ |
| [39, 48] |
ὀλίγους
τρέποντες.
Ὁ
δὲ
τούτους
|
μὲν, |
ὡς
καὶ
ἀπόκρισίν
τινα
αὐτοῖς |
| [39, 4] |
τὸ
τῶν
Κίμβρων
ἔχοντες,
ὥρμησαν
|
μὲν |
ὡς
καὶ
βοηθήσοντές
σφισιν.
Ἐπειδὴ |
| [39, 63] |
τοῦ
ποταμοῦ
διέφθαρτο,
ἐκδημήσας
ὥρμησε
|
μὲν, |
ὡς
καὶ
ἐς
τὸ
πρότερον |
| [39, 9] |
πέντε
ἔτη
δοῦναι.
Καὶ
ὁ
|
μέν, |
ὥσπερ
ἐπὶ
τοῖς
καταποντισταῖς
πρότερον, |
| [39, 39] |
τοῦ
σίτου
παρεῖναι
ὀφείλων,
ἡδέως
|
ἔμενεν, |
ἵνα
τάς
τ'
Ἰβηρίας
ἅμα |
| [39, 19] |
λεγόντων,
ὅτι
Πομπήιος,
χλευασία
πολλὴ
|
συνέβαινεν· |
ὥστε
ἐκεῖνον,
μήτε
τὴν
ἡσυχίαν |
| [39, 24] |
παραχρῆμα
μὲν
γὰρ
κακῶς
ἀκούων
|
ἐδυσχέραινεν· |
διαλιπὼν
δὲ,
καὶ
ἐς
ἀναλογισμὸν |
| [39, 7] |
μὲν
ἔτρωσε,
πολλοὺς
δὲ
καὶ
|
ἔκτεινεν. |
Οὔτ'
οὖν
ἡ
γνώμη
ἐκυρώθη, |
| [39, 57] |
μοίρᾳ
ὢν
ἑωρᾶτο,
τοῦτον
μὲν
|
ἀπέκτεινεν· |
Ἀρχέλαον
δὲ
τὸν
τοῦ
Ἀρχελάου |
| [39, 36] |
ὅσα
εἰκὸς
ἦν,
δεινῶς
σφας
|
ἐξετάραξεν. |
Αἰσθόμενοι
οὖν
τοῦθ'
οἱ
ὕπατο, |
| [39, 22] |
οὐδὲν
ᾐτιάθη,
ἀλλὰ
ἀνεπικλήτως
πάντα
|
ἀπέδειξεν, |
ἀνδραγαθίας,
οὐδὲν
ἧττον
ἢ
εἰ |
| [39, 46] |
ἀνέλπιστος.
Καὶ
ταύτῃ
μὲν
ᾗ
|
προσέμιξεν |
οὐδὲν
εἰργάσατο
(ἐπεκδραμόντες
γὰρ
οἱ |
| [39, 60] |
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰληφὼς,
κατεῖχεν
αὐτήν.
|
Ἔδοξεν |
οὖν
σφισι
τὰ
τῆς
Σιβύλλης |
| [39, 23] |
ἐπιστολιμαίους
(ὥς
γέ
φασιν
τινές)
|
ἔπεμπεν. |
Ἐπέφερον
δὲ
τῷ
Κάτωνι
ἄλλα |
| [39, 34] |
τὸ
οἴκημα
ἐσαχθῆναι
προσταχθεὶς,
οὐκ
|
ἐμετρίασεν. |
~Καὶ
ἐκείνη
μὲν
ἡ
ἡμέρα |
| [39, 5] |
καὶ
ἐδουλώσατο,
οὐ
μὴν
καὶ
|
ἐχείμασεν |
αὐτόθι,
ἀλλὰ
καὶ
ἐς
τὴν |
| [39, 60] |
Καὶ
αὐτὸν
καὶ
ἐκεῖνο
δεινῶς
|
ἐπίεσεν, |
ὅτι
προπεμφθέντα
τινὰ
ὑπὸ
τοῦ |
| [39, 38] |
κακῶς
ἀκούῃ
ὅτι
ἐξελεύθερος
αὐτοῦ
|
ἠργυρολόγησεν, |
ὥστε
καὶ
ἐς
τηλικοῦτον
ἀνάλωμα |
| [39, 7] |
Μάρκῳ
τῷ
συγγενεῖ
προπαρεσκεύαστο,
λαβὼν
|
ἐσεπήδησεν |
ἐς
τὸν
σύλλογον·
καὶ
πολλοὺς |
| [39, 30] |
ἔς
τε
τὸ
συνέδριόν
ποτε
|
ἐσεπήδησεν, |
ὑπεναντιούμενος
αὐτῷ
ψηφιεῖσθαι
μέλλοντι,
καὶ |
| [39, 38] |
θέατρον
τοῦτο
οὐχ
ὁ
Πομπήιος
|
ἐποίησεν, |
ἀλλὰ
καὶ
Δημήτριός
τις,
ἀπελεύθερος |
| [39, 63] |
τὰ
λοιπὰ
αὐτοῦ
ἐγκλήματα,
καὶ
|
ἐποίησεν |
ἐπ'
ἐκείνοις
γοῦν
αὐτὸν
ἁλῶναι. |
| [39, 38] |
θηρίων
πολλῶν
καὶ
παντοδαπῶν
σφαγὰς
|
ἐποίησεν. |
Λέοντές
τε
γὰρ
πεντακόσιοι
ἐν |
| [39, 17] |
τῶν
Κορνηλίων
φύλου
ὢν,
προενεγέγραπτο,
|
ἐξεποίησεν |
αὐτὸν
ἐς
τὸ
Μαλλίου
Τορκουάτου |
| [39, 0] |
Βροῦτος,
Καίσαρος
ὑποστράτηγος,
Οὐενετοὺς
ναυμαχίᾳ
|
ἐνίκησεν. |
Ὡς
Πούπλιος
Κράσσος,
Καίσαρος
ὑποστράτηγος, |
| [39, 48] |
οὐχ
ὅτι
καὶ
ἐκδοθήσεσθαί
σφας
|
προσεδόκησεν· |
(οὐ
γάρ
που
οὕτως
οἱ |
| [39, 24] |
ἰδιωτεύων
ὑπὲρ
πάντας
αὐτοὺς
τιμηθήσεσθαι
|
προσεδόκησεν, |
ὑβριζόμενος.
Ἀλλὰ
τούτων
μὲν
ἔσθ' |
| [39, 48] |
ἐς
τὴν
οἰκείαν
αὐτῶν
ἐσβαλών,
|
προσεδόκησεν. |
Ὡς
οὖν
οὔτε
οἱ
ἱππῆς |
| [39, 62] |
συνερρύη,
καὶ
διασπάσασθαι
πολλάκις
αὐτὸν
|
ἠθέλησεν· |
ἄλλως
τε
καὶ
ὅτι
οὔθ' |
| [39, 0] |
Πούπλιος
Κράσσος,
Καίσαρος
ὑποστράτηγος,
Ἀκυϊτανοῖς
|
ἐπολέμησεν. |
Ὡς
Καῖσαρ,
Κελτῶν
τισι
πολεμήσας, |
| [39, 0] |
Δίωνος
Ῥωμαϊκῶν
Ὡς
Καῖσαρ
Βελγικοῖς
|
ἐπολέμησεν. |
Ὡς
Κικέρων
κατῆλθεν.
Ὡς
Πτολεμαῖος, |
| [39, 42] |
φορὰν,
καὶ
τὴν
ἐπιβολήν
σφων,
|
ἐτόλμησεν. |
Ἀλλὰ
παρεσκευάζετο
ὡς
καὶ
πρὸς |
| [39, 62] |
καὶ
ὁ
Κικέρων
δεινότατα
αὐτοῦ
|
κατηγόρησεν. |
Οὕτω
δὲ
αὐτῶν
διακειμένων,
ἀφείθη. |
| [39, 30] |
ἀλλ'
ὥσπερ
εἰώθει,
διὰ
μέσου
|
ἐχώρησεν, |
εἰπὼν
ὅτι
πάνθ'
ὅσα
τῷ |
| [39, 48] |
συστρεφομένους,
ὡς
καὶ
βοηθήσοντάς
σφισιν,
|
ἀνεχώρησεν |
ἐντὸς
ἡμερῶν
εἴκοσιν.
~Ὁ
δὲ |
| [39, 5] |
ἐκεχείρωντο,
ὅ
τε
χειμὼν
ἐνέστη,
|
ἀνεχώρησεν |
ἐς
τὰ
χειμάδια.
Μαθόντες
δὲ |
| [39, 63] |
ἦν)
ὑστερήσας
δὲ
αὐτοῦ,
οὐκ
|
ἀπεχώρησεν |
ἐκ
τοῦ
προαστείου,
πρὶν
καὶ |
| [39, 58] |
ποταμῷ
ναυσὶ
κἀν
τῇ
γῇ
|
ἐκράτησεν. |
Οἱ
γὰρ
Ἀλεξανδρεῖς
θρασύνασθαι
μὲν |
| [39, 48] |
καὶ
πρὸς
Συγάμβρους
ἀποχωρήσαντας,
πέμψας
|
ἐξῄτησεν· |
οὐχ
ὅτι
καὶ
ἐκδοθήσεσθαί
σφας |
| [39, 28] |
φανερῶς
ἤχθοντο·
δεινῶς
ἡ
γερουσία
|
ἠγανάκτησεν, |
ὥστε
ποτὲ
μεταξὺ
μαχομένων
αὐτῶν |
| [39, 31] |
(ὃς
μέχρι
τῆς
τελευταίας
ἡμέρας
|
ἐσπουδάρχησεν) |
ὁρμήσαντος
μὲν
πρὸς
τὴν
ἐκκλησίαν |
| [39, 45] |
τὴν
ἑσπέραν,
ὡς
αὐτόμολον
πέμψας,
|
ἔπεισεν |
αὐτοὺς
ὅτι
ὅ
τε
Καῖσαρ |
| [39, 37] |
φιλαναλωτὴς
ἐν
τοῖς
μάλιστα
ὢν,
|
ἔπεισεν |
αὐτούς,
τό
τε
μέγεθος
τῆς |
| [39, 63] |
ἐκώλυσεν,
ἀλλὰ
καὶ
ὑπερδικῆσαι
καὶ
|
ἔπεισεν· |
ὥστε
καὶ
ἐκ
τούτου
τὸ |
| [39, 56] |
ὃς
καταφυγὼν
πρὸς
τὸν
Γαβίνιον
|
ἀνέπεισεν |
αὐτὸν
συμπρᾶξαί
οἱ
τὴν
κάθοδον. |
| [39, 40] |
τε
Φιλίππου
ὑπατείᾳ
ἐπὶ
Οὐενέτους
|
ἐστράτευσεν. |
Οἰκοῦσι
δὲ
πρὸς
τῷ
ὠκεανῷ· |
| [39, 63] |
οὐχ
ὅπως
κατηγορῆσαι
ἔτ'
αὐτοῦ
|
ἐκώλυσεν, |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπερδικῆσαι
καὶ
ἔπεισεν· |
| [39, 20] |
μὲν
τοῦτο·
ὁ
γὰρ
Μίλων
|
ἐκώλυσεν. |
~Ὁ
δ'
οὖν
Κικέρων,
ὡς |
| [39, 23] |
ὁ
γὰρ
Κάτων
καὶ
τοῦτ'
|
ἐκώλυσεν. |
Ὀργῇ
δ'
οὖν
ὁ
Κλώδιος |
| [39, 28] |
τοῦ
συνεδρίου,
ἐπειδήπερ
ἀντιλέγων
οὐδὲν
|
ἤνυσεν, |
ἐκπηδήσαντος,
ὅπως
μηδὲν
τελεσθείη.
Εἰ |
| [39, 55] |
τῷ
δικαστηρίῳ
αὐτῷ
παρὼν
οὐδὲν
|
ἤνυσεν. |
~Ἔσχε
δὲ
ὧδε.
Ὁ
Γαβίνιος |
| [39, 32] |
γὰρ
Κάτων
οὐδὲν
βίαιον
πρᾶξαι
|
ἠξίωσεν) |
εἰρηναία
ἐγένετο.
Περὶ
δὲ
τοὺς |
| [39, 56] |
πολλὰ
μὲν
{καὶ}
τὴν
Συρίαν
|
ἐκάκωσεν, |
ὥστε
καὶ
τῶν
λῃστικῶν,
ἃ |
| [39, 40] |
πᾶσαν
ὀλίγου
τὴν
ὡραίαν
μάτην
|
ἀνάλωσεν. |
Αἵ
τε
γὰρ
πόλεις,
ἐπ' |
| [39, 22] |
ὁ
Κάτων
ὁ
Μᾶρκος
ἐπελθὼν
|
ἀνίσωσεν |
αὐτούς.
Τῷ
τε
γὰρ
Κικέρωνι |
| [39, 65] |
Καὶ
τότε
δ'
ἂν
αὐτῶν
|
ἥμαρτεν, |
εἰ
μὴ
ὁ
Γάλβας
ὁ |
| [39, 42] |
προσηρτᾶτο}
σφισι·
καὶ
τὰς
μὲν
|
κατέδυεν |
ἀναρρηγνύς,
ἐς
δὲ
τὰς
πολλαχόθεν |
| [39, 42] |
τοῖς
ἐπιβάταις
ᾖει,
καὶ
πολλοὺς
|
ἐφόνευεν. |
Εἰ
δὲ
καὶ
καθ'
ὁτιοῦν |
| [39, 40] |
πλοῖα
ἐν
τῇ
μεσογείᾳ,
ἃ
|
ἤκουεν |
ἐπιτήδεια
πρὸς
τὴν
τοῦ
ὠκεανοῦ |
| [39, 16] |
ἐς
τὴν
τῶν
Λατίνων
γλῶσσαν
|
μεταγραφὲν |
ἀνεκηρύχθη.
Γνώμας
δὲ
αὐτῶν
μετὰ |
| [39, 12] |
αὖ
βιάσασθαι
(ξενικὸν
γὰρ
οὐκ
|
εἶχεν) |
ἠδυνήθη·
διέδρα
τε
ἐκ
τῆς |
| [39, 40] |
οὐδὲ
ἐκείναις
τι
πράξων,
γνώμην
|
εἶχεν· |
οἱ
δὲ
δὴ
βάρβαροι,
καταφρονήσαντες |
| [39, 5] |
{ἦν}
καὶ
τὸ
στράτευμα
συνεστὸς
|
εἶχεν, |
Οὐαράγρους
παρά
τε
τῇ
Λεμμάνῳ |
| [39, 27] |
τι
καὶ
ῥώμης
ὁ
Μαρκελλῖνος
|
εἶχεν) |
οὐκ
ἐπιτρέψοντές
σφισιν
ἀποδειχθῆναι,
διεπράσσοντο |
| [39, 41] |
τῷ
μεγέθει
καὶ
τῇ
παχύτητι
|
προεῖχεν. |
Δι'
οὖν
ταῦθ'
οἱ
βάρβαροι, |
| [39, 60] |
ὥσπερ
ἀθάνατον
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰληφὼς,
|
κατεῖχεν |
αὐτήν.
Ἔδοξεν
οὖν
σφισι
τὰ |
| [39, 42] |
μὲν
Βροῦτος,
τέως
μὲν
ἐκεῖνο
|
ἐπέσπερχεν, |
οὐδ'
ἀνταναχθῆναι
αὐτοῖς
διά
τε |
| [39, 56] |
ἀδελφὸν
ἐκ
τῆς
Μηδίας,
ἧς
|
ἦρχεν, |
ἐξέβαλε.
Καὶ
ὃς
καταφυγὼν
πρὸς |
| [39, 39] |
Κράσσος,
ἐπειδὴ
μηδέτερον
αὐτῷ
τούτων
|
ὑπῆρχεν, |
ἐπὶ
τὴν
ἐκ
τῶν
ὅπλων |
| [39, 16] |
πλῆθος
ἔσχε.
~Καὶ
ἐκεῖνο
μὲν
|
ἔσχεν |
οὕτως·
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν |
| [39, 51] |
οὐ
μέντοι
καὶ
ᾗ
ἔδει,
|
προσέσχεν. |
Οἱ
γὰρ
Βρεττανοὶ
τὸν
ἐπίπλουν |
| [39, 46] |
καὶ
τοῦτό
τε
ἔρημον
ἀνδρῶν
|
κατέσχεν, |
καὶ
τοῖς
μαχομένοις
δι'
αὐτοῦ |
| [39, 48] |
αὐτοῖς
οὐκ
ἐς
μακρὰν
δώσων,
|
κατέσχεν· |
ὁρμήσας
δὲ
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους |
| [39, 4] |
τῶν
λοιπῶν
οὐδεὶς
ἔτι
συγγνώμης
|
ἔτυχεν, |
ἀλλὰ
πάντες
ἐπράθησαν.
~Ἐπειδὴ
δὲ |
| [39, 12] |
τῆς
βασιλείας
αὐτὸν
ἐκβεβληκότων·
καὶ
|
ἔτυχεν |
ὥστε
ὑπὸ
τοῦ
Σπινθῆρος,
ᾧ |
| [39, 10] |
τι
ἀπόρρητον
συνέθηκε·
καὶ
ἐπεί
|
ἐπέγραψεν |
αὐτῷ,
ὡς
καὶ
περὶ
τῶν |
| [39, 34] |
Τρεβωνίου
πρὸς
τὴν
ἀντιλογίαν
λαβών,
|
κατέτριψεν |
αὐτὴν,
ὑπὲρ
αὐτῆς
τῆς
τοῦ |
| [39, 2] |
γὰρ
ἐξ
αὐτομόλων
προγνοὺς
ἐσόμενον,
|
ἔπεμψεν |
ἐπ'
αὐτοὺς
νυκτὸς
τούς
τε |
| [39, 65] |
τὰ
ἐπινίκια
τὰ
τῶν
Γαλατῶν
|
ἔπεμψεν. |
Ἐς
γὰρ
ἐκεῖνο
τοῦ
χρόνου, |
| [39, 45] |
καὶ
περὶ
τοῖς
ξύλοις
σφαλλομένους
|
κατέκοψεν |
οὕτως,
ὥστε
μηδένα
αὐτῶν
μηδὲ |
| [39, 19] |
καὶ
λέγων
τοιόνδε
τι
ἦν
|
συνεκβοῷεν |
ὅτι
Πομπήιος·
ἐπηρώτα
πολλάκις
ἐξαίφνης |
| [39, 7] |
φοβερὸς
καὶ
ἐς
τἆλλα
πᾶσιν
|
ἦν· |
ἀγορανομίαν
τε
ᾖτε,
ι
ὡς |
| [39, 21] |
οὐδὲν
ἔτ'
ἀπώμοτον
οὐδετέρῳ
αὐτῶν
|
ἦν, |
ἀλλὰ
ἐλοιδόρουν
ἀλλήλους,
καὶ
διέβαλλον |
| [39, 36] |
αὐτόν,
καὶ
ἐπειπὼν
ὅσα
εἰκὸς
|
ἦν, |
δεινῶς
σφας
ἐξετάραξεν.
Αἰσθόμενοι
οὖν |
| [39, 13] |
(ἔτι
δὲ
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ
|
ἦν) |
ἐνήδρευσε
τοὺς
πρέσβεις,
πρὶν
ἐλθεῖν, |
| [39, 3] |
ὃ
μὲν
αὐτὸς
ὁ
Καῖσαρ
|
ἦν |
ἐτράποντο
καὶ
ἔφυγον·
τῷ
δὲ |
| [39, 13] |
ὅτι
ἐς
τὴν
Ἰταλίαν
ἀπηρκὼς
|
ἦν, |
ἢ
τεθνηκέναι
αὐτὸν
νομίσαντες,
Βερενίκην |
| [39, 19] |
σῶμα,
ἢ
κατ'
ἄλλο
τι
|
ἦν, |
ἰδίᾳ
καὶ
καθ'
ἕκαστον,
ὡς |
| [39, 14] |
Τό
τε
γὰρ
δεδωροδοκηκὸς
πολὺ
|
ἦν, |
καὶ
ἀλλήλοις
διὰ
τὸ
ἴδιον |
| [39, 62] |
Τὰ
μὲν
οὖν
ἐγκλήματα
πολλὰ
|
ἦν, |
καὶ
κατηγόρους
οὐκ
ὀλίγους
εἶχε. |
| [39, 5] |
μέχρι
μὲν
ἥ
τε
ὡραία
|
{ἦν} |
καὶ
τὸ
στράτευμα
συνεστὸς
εἶχεν, |
| [39, 31] |
ὃς
υἱός
τε
τοῦ
Μάρκου
|
ἦν, |
καὶ
τότε
τῷ
Καίσαρι
ὑπεστρατήγει, |
| [39, 28] |
τις
τῶν
μὴ
βουλευόντων
ἔνδον
|
ἦν, |
οὐδεμία
ψῆφος
αὐτοῖς
ἐδίδοτο.
Ἐκεινόν |
| [39, 19] |
ἢ
καὶ
λέγων
τοιόνδε
τι
|
ἦν |
συνεκβοῷεν
ὅτι
Πομπήιος·
ἐπηρώτα
πολλάκις |
| [39, 42] |
Ὅπου
μὲν
γὰρ
κρείττων
αὐτῶν
|
{ἦν, |
ταύτῃ
προσηρτᾶτο}
σφισι·
καὶ
τὰς |
| [39, 20] |
καὶ
τῶν
σφαγῶν
πρόσχημα
αὐτοῖς
|
ἦν. |
Τεράτων
τέ
τινων
ἐν
τούτῳ |
| [39, 59] |
Ἀλλ'
(οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
|
ἦν |
τηλικοῦτο
πρᾶγμα
κρυφθῆναι)
εὐθύς
τε |
| [39, 63] |
ἀπαντήσων
(ἐν
γὰρ
τῇ
Ἰταλίᾳ
|
ἦν) |
ὑστερήσας
δὲ
αὐτοῦ,
οὐκ
ἀπεχώρησεν |
| [39, 2] |
γέφυραν
καταλαβεῖν,
καὶ
τὴν
σιτοπομπίαν,
|
ἣν |
δι'
αὐτῆς
παρὰ
τῶν
συμμάχων |
| [39, 11] |
ἐσφορὰν
τοῦ
φρατριατικοῦ
νόμου,
παρ'
|
ἣν |
ἐκ
τῶν
εὐπατριδῶν
ἐς
τὸ |
| [39, 24] |
ἐν
τῇ
τοῦ
σίτου
διαδόσει
|
τριβήν |
τινα.
Πολλῶν
γὰρ
πρὸς
τὰς |
| [39, 3] |
καταλαβὼν
αὐτοὺς
ἐν
τῷ
ἐρύματι
|
ἁρπαγὴν |
ποιουμένους,
περιεστοιχίσατο
καὶ
κατεφόνευσε.
Πράξας |
| [39, 36] |
αὐτούς,
ἅτε
καὶ
χεῖρα
οὐκ
|
ὀλίγην |
ἔχοντες,
εὐθύς
τε
ἐκκλησίαν
συνήγαγον |
| [39, 28] |
ἔχοντες
ἐς
τοὺς
ὑπαιτίους
τὴν
|
ὀργὴν |
ἀφεῖναι.
~Κλώδιος
δὲ
ἐν
τούτῳ |
| [39, 61] |
διὰ
τὴν
τοῦ
Πτολεμαίου
κάθοδον
|
ὀργήν |
σφισι
τοῦ
δαιμονίου
πεποιημένου)
προσδεχόμενοι, |
| [39, 21] |
Κικέρων,
ὡς
καὶ
παθὼν
αὐτὸ,
|
ὀργήν |
τε
εἶχε,
καὶ
κατηγορίας
ἐποιεῖτο. |
| [39, 21] |
ὄντα·
ὁ
δὲ
τήν
τε
|
φυγὴν |
τὴν
τοῦ
Κικέρωνος,
ὡς
καὶ |
| [39, 17] |
συγγραφήν,
ἐπράχθη.
Τοῦ
γὰρ
νόμου
|
διαρρήδην |
ἀπαγορεύοντος
μηδένας
δύο
ἅμα
ἐκ |
| [39, 52] |
φιλίαν
τὴν
χώραν
σφῶν
πρὸς
|
κομιδὴν |
τῶν
ἐπιτηδείων
πεμφθέντας,
αὐτούς
τε |
| [39, 10] |
ἄλλως
μὲν
ἤχθοντο
τῷ
Κικέρωνι,
|
σπουδὴν |
δ'
οὖν
τινα
αὐτοῦ
ἔσχον, |
| [39, 58] |
τε
ἀεὶ
χωροῦντες,
καὶ
τὸ
|
ζῆν |
παρ'
οὐδὲν
πρὸς
τὴν
αὐτίκα |
| [39, 22] |
μήτ'
αὖ
στερηθεὶς
τῆς
ἀρχῆς
|
ζῆν |
ὑπέμεινε,
φάρμακον
πιὼν
ἀπέθανε·
καὶ |
| [39, 14] |
Δίωνα
τὸν
τῆς
πρεσβείας
αὐτοκράτορα
|
(περιῆν |
γάρ)
μετεπέμψαντο,
ὡς
καὶ
τὴν |
| [39, 14] |
δολοφονηθέντος,
οὐδεμίαν
οὐδ'
ἐπ'
ἐκείνῳ
|
δίκην |
ἔδωκε·
τά
τε
γὰρ
ἄλλα, |
| [39, 19] |
ἐν
τῷ
κοινῷ
πραχθῆναι,
οὔτε
|
δίκην |
οὐδεμίαν
ἐσαχθῆναι
ἐξῆν.
~Τέως
μὲν |
| [39, 7] |
μηδεμίαν,
πρὸ
τῆς
κληρώσεως
αὐτῶν,
|
δίκην |
προσέσθαι.
Ἔδει
δὲ
ἄρα
τοὺς |
| [39, 7] |
ᾖτε,
ι
ὡς
καὶ
τὴν
|
δίκην |
τῆς
βίας,
ἂν
ἀποδειχθῇ,
διαφευξόμενος. |
| [39, 13] |
ἦν,
ἢ
τεθνηκέναι
αὐτὸν
νομίσαντες,
|
Βερενίκην |
τὴν
θυγατέρα
αὐτοῦ
ἐς
τὴν |
| [39, 11] |
αὖθις
ἀνεβλάστανε,
καὶ
τήν
τε
|
ἄλλην |
οὐσίαν,
καὶ
τὸ
ἔδαφος
τῆς |
| [39, 28] |
ὑπὸ
τῶν
παρεσκευασμένων
ἄλλοτε
κατ'
|
ἄλλην |
πρόφασιν,
ἔργῳ
δὲ
ὑπ'
αὐτῶν |
| [39, 42] |
τοῦ
πνεύματος
φορὰν,
καὶ
τὴν
|
ἐπιβολήν |
σφων,
ἐτόλμησεν.
Ἀλλὰ
παρεσκευάζετο
ὡς |
| [39, 40] |
δὲ
καὶ
τῷ
ναυτικῷ
τὴν
|
προσβολήν, |
καὶ
πλημμύρων
καὶ
ἀναρρέων,
ἔν |
| [39, 46] |
πάντες
ἐφθάρησαν,
καὶ
οἱ
λοιποὶ,
|
πλὴν |
ὀλίγων,
ἀκονιτὶ
ὡμολόγησαν.
Ταῦτα
μὲν |
| [39, 52] |
τῶν
ἐπιτηδείων
πεμφθέντας,
αὐτούς
τε
|
πλὴν |
ὀλίγων
ἔφθειραν
(ὁ
γὰρ
Καῖσαρ |
| [39, 1] |
σφᾶς
ὁρμήσῃ,
συνεστράφησαν·
καὶ
κοινῷ,
|
πλὴν |
Ῥημῶν,
λόγῳ
χρησάμενοι,
συνεβουλεύσαντό
τε |
| [39, 53] |
ἑαυτῷ
μήτε
τῇ
πόλει
προσκτησάμενος,
|
πλὴν |
τοῦ
ἐστρατευκέναι
ἐπ'
αὐτοὺς
δόξαι. |
| [39, 4] |
γάρ,
τέως
μὲν
τήν
τε
|
ὕλην |
τέμνοντας
καὶ
τὰ
μηχανήματα
συμπηγνύντας |
| [39, 44] |
ἐς
αὐτὰ
τὰ
ὄρη
τὴν
|
ὕλην |
τέμνων
προχωρῆσαι.
Ἀπειπὼν
δὲ
διά |
| [39, 14] |
περιβόητον
ἐγένετο,
ὡς
καὶ
τὴν
|
βουλὴν |
ἀγανακτῆσαι
δεινῶς,
ἐνάγοντός
σφας
ὅτι |
| [39, 32] |
Πομπήιον
πολλοῦ
αἵματος
ἀναπλησθῆναι.
Οὐ
|
μὴν |
ἀλλ'
ἐκείνους
μέν,
τούς
τε |
| [39, 39] |
ἐς
τηλικοῦτον
ἀνάλωμα
ἐξικέσθαι.
~Οὐ
|
μὴν |
ἀλλ'
ἐν
μὲν
τούτοις
οὐ |
| [39, 24] |
τινὶ
σιτοδοτηθῶσιν,
ἠθέλησε
ποιήσασθαι.
Οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
τῇ
τε |
| [39, 14] |
ἰσχυρῶς
οἱ
συνῄρετο.
Τῶν
γε
|
μὴν |
ἄλλων
τῶν
αὐτόθεν
ἐνεκλήθησαν
μὲν |
| [39, 5] |
μετὰ
τοῦτο,
καὶ
ἐδουλώσατο,
οὐ
|
μὴν |
καὶ
ἐχείμασεν
αὐτόθι,
ἀλλὰ
καὶ |
| [39, 45] |
μὲν
ἀπὸ
τούτου
διακειμένους,
οὐ
|
μὴν |
καὶ
τῷ
ἔργῳ
δεινοὺς
ὄντας, |
| [39, 38] |
ἀγόντων
σφᾶς
ἔνορκον
λαβεῖν,
ἦ
|
μὴν |
μηδὲν
κακὸν
πείσεσθαι.
Καὶ
τοῦτο |
| [39, 30] |
αὐτὰ
οὐχ
ὡμολόγησε
μέν,
οὐ
|
μὴν |
οὐδ'
ἀπηρνήσατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
εἰώθει, |
| [39, 54] |
περιεποιήσαντο,
ἑτέρωθι
δὲ
ἐσφάλησαν,
οὐ
|
μὴν |
ὥστε
καὶ
δι'
ὀλίγου
δουλωθῆναι. |
| [39, 14] |
ἐς
τὸ
συνέδριον
ἐσελθεῖν,
μήτε
|
μνήμην |
τινὰ
τοῦ
φόνου
τῶν
τεθνηκότων, |
| [39, 37] |
ἄλλους
μεγαλοφροσύνῃ
ἐπαινῶν,
καταβαλεῖν
τὴν
|
γνώμην, |
ἅτε
καὶ
συναγωνιστῇ
τῶν
λόγων |
| [39, 60] |
σπουδαρχῆσαι
καὶ
διὰ
τὸ
παρὰ
|
γνώμην |
αὐτοῦ
ἀποδειχθῆνα,
ι
ὤν,
καὶ |
| [39, 40] |
ὡς
οὐδὲ
ἐκείναις
τι
πράξων,
|
γνώμην |
εἶχεν·
οἱ
δὲ
δὴ
βάρβαροι, |
| [39, 23] |
αἰσίων
ἐγένετο·
καὶ
οἱ
ὕπατοι
|
γνώμην |
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
ἐποιήσαντο,
στρατηγίαν |
| [39, 38] |
δήμου,
παρὰ
τὴν
τοῦ
Πομπηίου
|
γνώμην, |
ἐπειδὴ
τραυματισθέντες
τῆς
μάχης
ἐπαύσαντο, |
| [39, 6] |
Μίλων,
οἵπερ
που
καὶ
τὴν
|
γνώμην |
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἐσήνεγκαν·
ὁ |
| [39, 28] |
ἐς
τὸ
βουλευτήριον
εὐθὺς
ἐσῆλθον,
|
γνώμην |
ἔχοντες
ἐς
τοὺς
ὑπαιτίους
τὴν |
| [39, 52] |
Καῖσαρ
ἄλλως
μὲν
οὐκ
εἶχε
|
γνώμην |
σπείσασθαι
σφίσιν·
ἐπεὶ
δὲ
ὅ |
| [39, 48] |
τὸν
Καίσαρα
καὶ
παρὰ
τὴν
|
γνώμην |
σφῶν
ἦλθον,
καὶ
ἐδέοντο
αὐτοῦ |
| [39, 31] |
ἐπ'
αὐτὸ
τοῦτο
ἐς
τὴν
|
Ῥώμην |
ἀγαγόντος,
οὐ
χαλεπῶς
ᾑρέθησαν.
~Παραλαβόντες |
| [39, 0] |
Πτολεμαῖος,
ἐκπεσὼν
ἐξ
Αἰγύπτου,
ἐς
|
Ῥώμην |
ἀνῆλθεν.
Ὡς
Κάτων
τὰ
ἐν |
| [39, 12] |
τῆς
Αἰγύπτου,
καὶ
ἐς
τὴν
|
Ῥώμην |
ἐλθὼν,
κατηγόρησέ
τε
αὐτῶν,
ὡς |
| [39, 13] |
μαθόντες,
ἄνδρας
ἑκατὸν
ἐς
τὴν
|
Ῥώμην |
ἔπεμψαν,
πρός
τε
τὰ
ἐγκλήματα |
| [39, 52] |
τε
χειμὼν
προσῄει,
καὶ
οὐχ
|
ἱκανὴν |
τὴν
παροῦσαν
δύναμιν
περιεβέβλητο,
ὥστε |
| [39, 21] |
ὡς
καὶ
παρὰ
τοὺς
νόμους
|
γενομένην, |
καὶ
τὰ
πραχθέντα
ἐν
αὐτῇ |
| [39, 21] |
κάθοδον
αὐτοῦ,
ὡς
καὶ
παρανόμως
|
ἐψηφισμένην. |
~Μαχομένων
δὲ
αὐτῶν,
καὶ
τοῦ |
| [39, 21] |
τοῦ
Κικέρωνος,
ὡς
καὶ
δικαίως
|
ἐγνωσμένην, |
καὶ
τὴν
κάθοδον
αὐτοῦ,
ὡς |
| [39, 38] |
ἐς
ὄψιν
τοῖς
ἀνθρώποις
τὴν
|
σελήνην |
ἐλθεῖν,
πρός
τε
ὕδωρ
ἀείνων |
| [39, 33] |
συμμάχων,
χρωμένοις,
καὶ
πόλεμον
καὶ
|
εἰρήνην |
πρὸς
οὓς
ἂν
βουληθῶσι,
ποιουμένοις. |
| [39, 54] |
Κλουνίαν
ἐπελθόντες,
ἀμείνους
ἐγένοντο·
καὶ
|
ἐκείνην |
μὲν
περιεποιήσαντο,
ἑτέρωθι
δὲ
ἐσφάλησαν, |
| [39, 55] |
ἀπελύθη,
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
δι'
|
ἐκείνην |
ὅτι
μάλιστα
κατεδικάσθη·
καὶ
τῷ |
| [39, 56] |
ἐξέδωκεν,
αὐτὸς
δὲ
ἐς
τὴν
|
Παλαιστίνην |
ἐλθὼν,
τόν
τε
Ἀριστόβουλον
(διαδρὰς |
| [39, 34] |
ὁ
μὲν
Φαυώνιος,
μίαν
ὥραν
|
μόνην |
παρὰ
τοῦ
Τρεβωνίου
πρὸς
τὴν |
| [39, 15] |
οὕτως·
ἐδημοσιεύθη
δέ
(οὐ
γὰρ
|
ἐξῆν |
οὐδὲν
τῶν
Σιβυλλείων,
εἰ
μὴ |
| [39, 19] |
πραχθῆναι,
οὔτε
δίκην
οὐδεμίαν
ἐσαχθῆναι
|
ἐξῆν. |
~Τέως
μὲν
οὖν
ὁ
Μίλων |
| [39, 61] |
πνεύματος
ἐκ
τῆς
θαλάσσης
τὴν
|
ἐκροὴν |
αὐτοῦ
ἀνακόψαντος,
εἴτε
καὶ
μᾶλλον |
| [39, 41] |
ἄνω
τε
καὶ
κάτω
αὐτοῦ
|
διαρροὴν |
ἀντικαρτερεῖν
ὀφείλοντα,
πλεῖστόν
σφων
καὶ |
| [39, 50] |
παρήκει
δὲ
παρά
τε
τὴν
|
λοιπὴν |
Γα
λατίαν,
καὶ
παρὰ
τὴν |
| [39, 14] |
τεθνηκότων,
ἕως
γε
καὶ
αὐτὸς
|
παρῆν, |
γενέσθαι.
Καὶ
μέντοι
τοῦ
Δίωνος |
| [39, 62] |
καὶ
ὅτι
οὔθ'
ὁ
Πομπήιος
|
παρῆν, |
καὶ
ὁ
Κικέρων
δεινότατα
αὐτοῦ |
| [39, 7] |
τὴν
ἀποκλήρωσιν
τῶν
δικαστῶν
γενέσθαι
|
ἐχρῆν, |
ᾕρηντο·
καὶ
ὁ
Νέπως
ἀπεῖπε |
| [39, 51] |
μὲν
διάπλουν,
καθ'
ὃ
μάλιστα
|
ἐχρῆν, |
μετὰ
τῶν
πεζῶν
ἐποιήσατο·
οὐ |
| [39, 28] |
μηδ'
ὣς
ἐμετρίαζεν,
προῆλθον
ἐς
|
τὴν |
ἀγορὰν
ἅμα
πάντες·
καὶ
συνδραμόντος |
| [39, 18] |
ὁ
Κλώδιος
ἐπειδὴ
τάχιστα
ἐς
|
τὴν |
ἀγορανομίαν
ἐπί
τε
τοῦ
Φιλίππου |
| [39, 56] |
καὶ
μετὰ
τοῦτο
καὶ
ἐς
|
τὴν |
Αἴγυπτον
ἐνέβαλε.
~Ἦρχε
δὲ
τότε |
| [39, 56] |
τῶν
Πάρθων
εἴασε,
καὶ
ἐπὶ
|
τὴν |
Αἴγυπτον
ἠπείχθη·
καίπερ
ἀπαγορεύοντος
μὲν |
| [39, 48] |
καὶ
ἐδέοντο
αὐτοῦ
συγγνῶναί
σφισι,
|
τὴν |
αἰτίαν
ἐς
ὀλίγους
τρέποντες.
Ὁ |
| [39, 46] |
τοῦ
Κράσσου
τοῦ
Μάρκου
παῖς,
|
τὴν |
Ἀκυϊτανίαν
ὀλίγου
πᾶσαν
κατεστρέψατο.
Γαλάται |
| [39, 14] |
(περιῆν
γάρ)
μετεπέμψαντο,
ὡς
καὶ
|
τὴν |
ἀλήθειαν
παρ'
αὐτοῦ
μαθησόμενοι·
οὕτω |
| [39, 5] |
αὐτόθι,
ἀλλὰ
καὶ
ἐς
τὴν
|
τῶν |
Ἀλλοβρίγων
μετέστη.
Ταῦτα
μὲν
ἐν |
| [39, 34] |
μόνην
παρὰ
τοῦ
Τρεβωνίου
πρὸς
|
τὴν |
ἀντιλογίαν
λαβών,
κατέτριψεν
αὐτὴν,
ὑπὲρ |
| [39, 30] |
τήν
τε
παρασκευὴν
αὐτῶν
καὶ
|
τὴν |
ἀντίταξιν,
καὶ
οὐδὲ
ἀπήντων
ἔτι |
| [39, 41] |
ξηροῦ
πολλάκις
ἵστασθαι,
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
ἄνω
τε
καὶ
κάτω
αὐτοῦ |
| [39, 18] |
τοῦ
Μαρκελλίνου
παρεληλύθει,
(πρὸς
γὰρ
|
τὴν |
ἀπόδρασιν
τῆς
δίκης
παρακελευστὸς
ᾑρέθη) |
| [39, 7] |
γὰρ
οἱ
ταμίαι,
δι'
ὧν
|
τὴν |
ἀποκλήρωσιν
τῶν
δικαστῶν
γενέσθαι
ἐχρῆν, |
| [39, 52] |
ἔσφαλτο,
καὶ
οἱ
Γαλάται
πρὸς
|
τὴν |
ἀπουσίαν
αὐτοῦ
ἐνεωτέρισαν·
καὶ
ἄκων |
| [39, 20] |
τινὸς
πρὸς
ἀνατολῶν
ἱδρυμένος,
πρὸς
|
τὴν |
ἄρκτον
μετεστράφη,
καὶ
λαμπὰς
ἀπὸ |
| [39, 27] |
τις
τῶν
ἑταίρων
σφῶν
ἐπὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
αὐτοὺς
προῆγεν,
ἀπηρνοῦντο
μηκέτι |
| [39, 37] |
ὅτι
οὐ
χρήμασιν
ἀλλὰ
βίᾳ
|
τὴν |
ἀρχὴν
εἰλήφεσαν,
ἁμαρτόντες.
Ἐπεχείρησαν
μὲν |
| [39, 33] |
τὸν
Καίσαρα
μηκέτ'
ἐπὶ
πολὺ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἕξοντα
καθείρξειν,
καὶ
παρασκευαζομένων |
| [39, 27] |
αἰτήσωσι
κατὰ
τοὺς
νό
μους
|
τὴν |
ἀρχὴν
καὶ
λάβωσι.
~Καὶ
(ἐγίγνετο |
| [39, 31] |
προχωρήσαντος.
Οὔτ'
οὖν
ἀντιστάντος
τινὸς
|
τὴν |
ἀρχήν,
καὶ
προσέτι
τοῦ
Πουπλίου |
| [39, 17] |
ἅμα
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
|
τὴν |
αὐτὴν
ἱερατείαν
ἔχειν,
ὁ
Σπινθὴρ |
| [39, 58] |
τὸ
ζῆν
παρ'
οὐδὲν
πρὸς
|
τὴν |
αὐτίκα
φιλονεικίαν
τιθέμενοι,
ἀλλὰ
καὶ |
| [39, 13] |
Βερενίκην
τὴν
θυγατέρα
αὐτοῦ
ἐς
|
τὴν |
βασιλείαν
ἀντικατέστησαν·
ἔπειτα
δὲ
τἀληθὲς |
| [39, 55] |
καὶ
τότε
διακειμένων,
κατήχθη
καὶ
|
τὴν |
βασιλείαν
ἐκομίσατο.
Ἔπραξαν
δὲ
τοῦτο |
| [39, 14] |
οὕτω
περιβόητον
ἐγένετο,
ὡς
καὶ
|
τὴν |
βουλὴν
ἀγανακτῆσαι
δεινῶς,
ἐνάγοντός
σφας |
| [39, 63] |
τοῦ
δήμου
ἔξω
τοῦ
πωμηρίου
|
(τὴν |
γὰρ
ἀρχὴν
ἤδη
τὴν
τοῦ |
| [39, 11] |
ἐς
ἐνθυμίαν
αὐτῷ
προβάλλοντος,
ἐκομίσατο·
|
τὴν |
γὰρ
ἐσφορὰν
τοῦ
φρατριατικοῦ
νόμου, |
| [39, 9] |
τῇ
φυγῇ
μεθεὶς,
συνηλλάγη,
καὶ
|
τήν |
γε
εὐεργεσίαν
παραχρῆμα
ἀπέδωκε.
Λιμοῦ |
| [39, 15] |
ἱερέας
ἐσήγαγε,
κἀνταῦθα,
πρὶν
ὁτιοῦν
|
τὴν |
γερουσίαν
ἐπ'
αὐτοῖς
χρηματίσαι,
ἐξεβιάσατό |
| [39, 61] |
τοῖς
Σιβυλλείοις
χρησμοῖς
εὑρεθέντος,
ὅμως
|
τὴν |
γερουσίαν,
πικρότατα
καὶ
τραχύτατα
τούς |
| [39, 37] |
τοὺς
ἄλλους
μεγαλοφροσύνῃ
ἐπαινῶν,
καταβαλεῖν
|
τὴν |
γνώμην,
ἅτε
καὶ
συναγωνιστῇ
τῶν |
| [39, 6] |
Ἄννιος
Μίλων,
οἵπερ
που
καὶ
|
τὴν |
γνώμην
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἐσήνεγκαν· |
| [39, 48] |
τε
τὸν
Καίσαρα
καὶ
παρὰ
|
τὴν |
γνώμην
σφῶν
ἦλθον,
καὶ
ἐδέοντο |
| [39, 23] |
ἀπεδείχθη
μέν
(αὐτὸς
γὰρ
ἀντεῖπε)
|
τὴν |
δὲ
δὴ
εὔκλειαν
καὶ
ἐκ |
| [39, 24] |
τοῦ
σίτου,
ῥᾷόν
πως
διῴκησε·
|
τὴν |
δὲ
δὴ
ὑπατείαν
αἰτῶν
πράγματα |
| [39, 39] |
ἐπήχθη,
βίαιον
μὲν
μηδὲν
τολμῆσαι,
|
τὴν |
δὲ
ἐσθῆτα,
ὡς
ἐπὶ
συμφορᾷ, |
| [39, 57] |
ἔτι
καὶ
πλείω
πρός
τε
|
τὴν |
δεινότητα
καὶ
πρὸς
τὴν
δόξαν |
| [39, 37] |
καὶ
τὰ
ἀναλώματα
τὰ
κατὰ
|
τὴν |
δίαιταν
ἐπὶ
μακρότατον
προηγμένα
συστεῖλαι, |
| [39, 57] |
ὄντα,
καὶ
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
|
τὴν |
δίαιταν
ἔχοντα,
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς |
| [39, 7] |
τε
ᾖτε,
ι
ὡς
καὶ
|
τὴν |
δίκην
τῆς
βίας,
ἂν
ἀποδειχθῇ, |
| [39, 57] |
τε
τὴν
δεινότητα
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
δόξαν
τὴν
τοῦ
Ἀρχελάου
χρηματιεῖσθαι, |
| [39, 39] |
μηδέτερον
αὐτῷ
τούτων
ὑπῆρχεν,
ἐπὶ
|
τὴν |
ἐκ
τῶν
ὅπλων
ἰσχὺν
ἐτράπετο. |
| [39, 9] |
καὶ
κατὰ
τὸ
συνέδριον
καὶ
|
τὴν |
ἐκκλησίαν,
ἔγνω.
Τῷ
τε
Πομπηίῳ |
| [39, 31] |
ἡμέρας
ἐσπουδάρχησεν)
ὁρμήσαντος
μὲν
πρὸς
|
τὴν |
ἐκκλησίαν
οἴκοθεν
ὑπὸ
νύκτα,
ἐπεὶ |
| [39, 61] |
σφοδροῦ
πνεύματος
ἐκ
τῆς
θαλάσσης
|
τὴν |
ἐκροὴν
αὐτοῦ
ἀνακόψαντος,
εἴτε
καὶ |
| [39, 23] |
Ὀργῇ
δ'
οὖν
ὁ
Κλώδιος
|
τὴν |
ἐναντίωσιν
αὐτοῦ
φέρων,
τά
τε |
| [39, 9] |
Τῷ
τε
Πομπηίῳ
τὴν
ἔχθραν
|
τὴν |
ἐπὶ
τῇ
φυγῇ
μεθεὶς,
συνηλλάγη, |
| [39, 42] |
ἐκ
τοῦ
πνεύματος
φορὰν,
καὶ
|
τὴν |
ἐπιβολήν
σφων,
ἐτόλμησεν.
Ἀλλὰ
παρεσκευάζετο |
| [39, 39] |
καὶ
κωλυόμενος
ἐξελθεῖν,
ἄλλως
διὰ
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν
τοῦ
σίτου
παρεῖναι
ὀφείλων, |
| [39, 38] |
συστρατευόμενός
οἱ
ἐπεπόριστο.
Ὅθενπερ
καὶ
|
τὴν |
ἐπωνυμίαν
τοῦ
ἔργου
δικαιότατα
αὐτῷ |
| [39, 37] |
ἐποίουν,
δοκεῖν
ἀπείργειν,
ἑκόντες
ἀφῆκαν
|
τὴν |
ἐσήγησιν.
~Κἀν
ταῖς
αὐταῖς
ἡμέραις |
| [39, 30] |
οὕτω
διέβη.
Οὐ
μέντοι
οὔτε
|
τὴν |
ἐσθῆτα
μετημπίσχοντο,
οὔτε
ἐς
τὰς |
| [39, 45] |
συμμάχων
τινὰ
ὁμοφωνοῦντά
σφισιν,
ὑπὸ
|
τὴν |
ἑσπέραν,
ὡς
αὐτόμολον
πέμψας,
ἔπεισεν |
| [39, 9] |
ἐκκλησίαν,
ἔγνω.
Τῷ
τε
Πομπηίῳ
|
τὴν |
ἔχθραν
τὴν
ἐπὶ
τῇ
φυγῇ |
| [39, 65] |
συστρατευσάμενος
αὐτῷ,
κρύφα
καὶ
ὑπὸ
|
τὴν |
ἕω
στρατηγῶν
τὴν
ψῆφόν
τισι |
| [39, 60] |
οὐκ
ἐδέξατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀθάνατον
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
εἰληφὼς,
κατεῖχεν
αὐτήν.
Ἔδοξεν |
| [39, 33] |
ὧν
ἔπραττον,
προσεποιήσαντο
αὐτοὺς,
ὥστε
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
καὶ
ἐκείνῳ
τρία
ἔτη |
| [39, 32] |
χαλεπῶς
ᾑρέθησαν.
~Παραλαβόντες
δ'
οὕτω
|
τὴν |
ἡγεμονίαν,
τὰς
λοιπὰς
ἀρχὰς
τοῖς |
| [39, 53] |
ὀλίγους.
~Καὶ
ὁ
μὲν
ἐς
|
τὴν |
ἤπειρον
ἀναπλεύσας,
τὰ
ταραχθέντα
καθίστατο, |
| [39, 19] |
πολλὴ
συνέβαινεν·
ὥστε
ἐκεῖνον,
μήτε
|
τὴν |
ἡσυχίαν
ἄγειν
καρτεροῦντα,
μήθ'
ὅμοιόν |
| [39, 54] |
τὸν
Νέπωτα
ἀγαπᾶ,
ν
ἂν
|
τὴν |
ἡσυχίαν
ἀκινδύνως
ἄγῃ.
~Κατὰ
δὲ |
| [39, 43] |
ζῶντες
ἁλῶσιν·
οἱ
δὲ
ἐς
|
τὴν |
θάλασσαν
ἐξεπήδων,
ὡς
καὶ
δι' |
| [39, 13] |
ἢ
τεθνηκέναι
αὐτὸν
νομίσαντες,
Βερενίκην
|
τὴν |
θυγατέρα
αὐτοῦ
ἐς
τὴν
βασιλείαν |
| [39, 50] |
λοιπὴν
Γα
λατίαν,
καὶ
παρὰ
|
τὴν |
Ἰβηρίαν
ὀλίγου
πᾶσαν
ἐς
τε |
| [39, 13] |
τέως
μὲν
ἀγνοήσαντες
ὅτι
ἐς
|
τὴν |
Ἰταλίαν
ἀπηρκὼς
ἦν,
ἢ
τεθνηκέναι |
| [39, 62] |
διετέθη,
ὥστε
καὶ
χρόνιος
ἐς
|
τὴν |
Ἰταλίαν
ἀφικέσθαι
καὶ
νυκτὸς
ἐς |
| [39, 21] |
ὡς
καὶ
δικαίως
ἐγνωσμένην,
καὶ
|
τὴν |
κάθοδον
αὐτοῦ,
ὡς
καὶ
παρανόμως |
| [39, 56] |
Γαβίνιον
ἀνέπεισεν
αὐτὸν
συμπρᾶξαί
οἱ
|
τὴν |
κάθοδον.
Ἐπεὶ
μέντοι
ὁ
Πτολεμαῖος |
| [39, 15] |
ἐν
τῷ
Ἀλβανῷ
ἱδρυμένου
βαλὸν,
|
τὴν |
κάθοδον
τοῦ
Πτολεμαίου
χρόνον
τινὰ |
| [39, 6] |
ἐγένετο.
~Πομπήιος
δὲ
ἐν
τούτῳ
|
τὴν |
κάθοδον
τῷ
Κικέρωνι
ψηφισθῆναι
διεπράξατο. |
| [39, 12] |
τε
τοῦτο
ἐχαλεπαίνετο,
καὶ
ὅτι
|
τὴν |
Κύπρον
ἀπαιτῆσαι
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων, |
| [39, 16] |
ἔσχεν
οὕτως·
καὶ
ἐς
τὴν
|
τῶν |
Λατίνων
γλῶσσαν
μεταγραφὲν
ἀνεκηρύχθη.
Γνώμας |
| [39, 50] |
συντομώτατον·
παρήκει
δὲ
παρά
τε
|
τὴν |
λοιπὴν
Γα
λατίαν,
καὶ
παρὰ |
| [39, 56] |
στρατιώτας
μετ'
αὐτοῦ
πάνυ
ὀλίγους,
|
τὴν |
μὲν
ἀρχὴν
ἐφ'
ἧς
ἐτέτακτο, |
| [39, 15] |
βασιλεὺς
βοηθείας
τινὸς
δεόμενος
ἔλθῃ,
|
τὴν |
μὲν
φιλίαν
οἱ
μὴ
ἀπαρνήσασθε, |
| [39, 6] |
Κλώδιον
ἀμυνόμενος,
ὑφ'
ἧς
καὶ
|
τὴν |
μοιχείαν
αὐτοῦ
δικάζων
κατεγνώκε.
Καὶ |
| [39, 22] |
Ὁ
μὲν
γὰρ
Πτολεμαῖος,
ὁ
|
τὴν |
νῆσον
τότε
κατέχων,
ἐπειδὴ
τά |
| [39, 35] |
ὁ
Τρεβώνιος
μάτην
ἐνταῦθα
καὶ
|
τὴν |
νύκτα
καὶ
τῆς
ἡμέρας
τὸ |
| [39, 13] |
τοὺς
μὲν
πλείους
αὐτῶν
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
ἔφθειρε·
τῶν
δὲ
δὴ |
| [39, 2] |
πάντας
τῆς
ἐπιούσης
νυκτὸς
ἐς
|
τὴν |
οἰκείαν,
ἄλλως
τε
καὶ
ἐπειδὴ |
| [39, 48] |
Γαλατίας
ἀνείρξειν,
ἅτε
καὶ
ἐς
|
τὴν |
οἰκείαν
αὐτῶν
ἐσβαλών,
προσεδόκησεν.
Ὡς |
| [39, 11] |
ἐν
ᾗ
καὶ
τὰ
κατὰ
|
τὴν |
οἰκίαν
ἐδέδοκτο,
κατέλυε·
λέγων
οὐχ |
| [39, 28] |
γνώμην
ἔχοντες
ἐς
τοὺς
ὑπαιτίους
|
τὴν |
ὀργὴν
ἀφεῖναι.
~Κλώδιος
δὲ
ἐν |
| [39, 41] |
τοιούτου
ναυτικοῦ
πεπειραμένοι,
πρός
{τε}
|
τὴν |
ὄψιν
τῶν
νεῶν,
καὶ
τὸ |
| [39, 56] |
μᾶλλον
ἐξέδωκεν,
αὐτὸς
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Παλαιστίνην
ἐλθὼν,
τόν
τε
Ἀριστόβουλον |
| [39, 28] |
καὶ
ἐχρηματίζετο,
ὅπως
καὶ
ἐς
|
τὴν |
πανήγυριν
τὴν
τότε
οὖσαν
οἱ |
| [39, 52] |
χειμὼν
προσῄει,
καὶ
οὐχ
ἱκανὴν
|
τὴν |
παροῦσαν
δύναμιν
περιεβέβλητο,
ὥστε
καὶ |
| [39, 51] |
ἔφθη
τῆς
γῆς
κρατήσας
πρὶν
|
τὴν |
πλείω
συμβοήθειαν
ἐλθεῖν·
καὶ
μετὰ |
| [39, 42] |
ῥᾷστα
ἀνεχώρει·
ὥστε
ἐπ'
αὐτῷ
|
τὴν |
πλεονεξίαν
ἀεὶ
εἶναι.
~Οἱ
γὰρ |
| [39, 8] |
σφαγαὶ
κατὰ
πᾶσαν,
ὡς
εἰπεῖν,
|
τὴν |
πόλιν
ἐγίγνοντο.
Ὁ
οὖν
Νέπως |
| [39, 61] |
οὖν
ὄμβρων
ἄνω
που
ὑπὲρ
|
τὴν |
πόλιν
ἐξαισίων
γενομένων,
εἴτε
καὶ |
| [39, 63] |
ἀνθυπάτου
ἔχων
οὐκ
ἠδυνήθη
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
ἐσελθεῖν)
ἀθροισθέντος,
πολλὰ
ὑπὲρ |
| [39, 20] |
βορέαν
διῇξε·
λύκος
τε
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
ἐσῆλθε,
καὶ
σεισμὸς
ἐγένετο· |
| [39, 62] |
Ἰταλίαν
ἀφικέσθαι
καὶ
νυκτὸς
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
ἐσκομισθῆναι,
ἔξω
τε
τῆς |
| [39, 12] |
Ῥωμαίων,
ἢ
καὶ
τὴν
φιλίαν
|
τὴν |
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν
κελευόντων
αὐτῶν, |
| [39, 40] |
ἄπορον
δὲ
καὶ
τῷ
ναυτικῷ
|
τὴν |
προσβολήν,
καὶ
πλημμύρων
καὶ
ἀναρρέων, |
| [39, 27] |
περιγενήσεσθαι
προσεδόκησαν.
Καὶ
οὕτω
πᾶσαν
|
τὴν |
προσποίησιν
{ἀφ'
ἧς
εἰ}
καί |
| [39, 31] |
στρατιώτας
ἐπ'
αὐτὸ
τοῦτο
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
ἀγαγόντος,
οὐ
χαλεπῶς
ᾑρέθησαν. |
| [39, 12] |
ἐκ
τῆς
Αἰγύπτου,
καὶ
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
ἐλθὼν,
κατηγόρησέ
τε
αὐτῶν, |
| [39, 13] |
τἀληθὲς
μαθόντες,
ἄνδρας
ἑκατὸν
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
ἔπεμψαν,
πρός
τε
τὰ |
| [39, 38] |
πρὶν
ἐς
ὄψιν
τοῖς
ἀνθρώποις
|
τὴν |
σελήνην
ἐλθεῖν,
πρός
τε
ὕδωρ |
| [39, 2] |
τήν
τε
γέφυραν
καταλαβεῖν,
καὶ
|
τὴν |
σιτοπομπίαν,
ἣν
δι'
αὐτῆς
παρὰ |
| [39, 23] |
Κάτωνι
ἄλλα
τε,
καὶ
ὅτι
|
τὴν |
στρατηγίαν
οἱ
αὐτὸς
τοὺς
ὑπάτους |
| [39, 17] |
μὲν,
φέρον
δέ
πως
ἐς
|
τὴν |
συγγραφήν,
ἐπράχθη.
Τοῦ
γὰρ
νόμου |
| [39, 15] |
καὶ
κινδύνους
ἕξετε.
Κἀκ
τούτου
|
τὴν |
συντυχίαν
τῶν
ἐπῶν
πρὸς
τὰ |
| [39, 56] |
Ὁ
Γαβίνιος
πολλὰ
μὲν
{καὶ}
|
τὴν |
Συρίαν
ἐκάκωσεν,
ὥστε
καὶ
τῶν |
| [39, 11] |
μὲν
οὖν
αὖθις
ἀνεβλάστανε,
καὶ
|
τήν |
τε
ἄλλην
οὐσίαν,
καὶ
τὸ |
| [39, 12] |
τὰ
δὲ
καὶ
δανεισάμενος,
ὅπως
|
τήν |
τε
ἀρχὴν
βεβαιώσηται,
καὶ
φίλος |
| [39, 56] |
ὑπὸ
τῶν
παίδων
δολοφονηθέντος,
Ὀρώδης
|
τήν |
τε
βασιλείαν
αὐτοῦ
διεδέξατο,
καὶ |
| [39, 49] |
ἐπὶ
δυσμῶν,
ἐν
ἀριστερᾷ
μὲν
|
τήν |
τε
Γαλατίαν
καὶ
τοὺς
ἐποικοῦντας |
| [39, 37] |
λόγων
τῷ
βίῳ
σφῶν
χρώμενος.
|
Τήν |
τε
γὰρ
ἐναντίωσιν
αἰδεσθέντες,
καὶ |
| [39, 2] |
καὶ
δεδιότος
αὐτοῦ
καταφρονήσαντες,
ἐπεχείρησαν
|
τήν |
τε
γέφυραν
καταλαβεῖν,
καὶ
τὴν |
| [39, 21] |
αἰσχίστων
ἀπεχόμενοι·
καὶ
ὁ
μὲν
|
τήν |
τε
δημαρχίαν
τὴν
τοῦ
Κλωδίου, |
| [39, 11] |
τῶν
πατρίων
χρόνοις
ἐκτεθέντος
αὐτοῦ,
|
τήν |
τε
δημαρχίαν
τοῦ
Κλωδίου
πᾶσαν, |
| [39, 42] |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
νεῶν,
|
τήν |
τε
ἐκ
τοῦ
πνεύματος
φορὰν, |
| [39, 60] |
μὲν
ἑαυτῷ
βοηθῶν,
ὁ
δὲ
|
τήν |
τε
ἐκείνου
χάριν,
καὶ
ἅμα |
| [39, 55] |
ὁ
Πτολεμαῖος,
καίτοι
τῶν
Ῥωμαίων
|
τήν |
τε
ἐπικουρίαν
ἀπεψηφισμένων,
καὶ
πρὸς |
| [39, 58] |
αὐτὴν
παρέδωκε.
Καὶ
ὁ
μὲν
|
τήν |
τε
θυγατέρα,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
| [39, 2] |
χωρίων,
ἐπιδιῶξαι·
ἀλλ'
ἅμα
{ἕῳ}
|
τήν |
τε
ἵππον
λαβὼν,
καὶ
τοὺς |
| [39, 16] |
καὶ
αὐτὰ
ὁ
Πτολεμαῖος
μαθὼν
|
τήν |
τε
κάθο
δον
ἀπέγνω,
καὶ |
| [39, 53] |
πρόσθεν
ἀνήκουστα
ὁρῶντές
σφισι
γεγονότα,
|
τήν |
τε
μέλλουσαν
ἐξ
αὐτῶν
ἐλπίδα, |
| [39, 30] |
τε
Μαρκελλῖνος
καὶ
ἄλλοι
πολλοὶ
|
τήν |
τε
παρασκευὴν
αὐτῶν
καὶ
τὴν |
| [39, 33] |
Τρεβώνιος
δημαρχῶν
ἔγραψε
τῷ
μὲν
|
τήν |
τε
Συρίαν
καὶ
τὰ
πλησιόχωρα |
| [39, 4] |
ἐτράπετο.
Τότε
γάρ,
τέως
μὲν
|
τήν |
τε
ὕλην
τέμνοντας
καὶ
τὰ |
| [39, 21] |
καὶ
ἄκυρα
ὄντα·
ὁ
δὲ
|
τήν |
τε
φυγὴν
τὴν
τοῦ
Κικέρωνος, |
| [39, 11] |
ἐκεῖνο,
καὶ
χρήματα
ἔς
τε
|
τὴν |
τῆς
οἰκίας
κατασκευήν,
καὶ
εἰ |
| [39, 55] |
ὑπὲρ
χρημάτων
ἐξεδίδαξαν,
ὡς
καὶ
|
τὴν |
τιμωρίαν
ῥᾳδίως
ἐξωνεῖσθαι
δυναμένους.
Τότε |
| [39, 28] |
ὅπως
καὶ
ἐς
τὴν
πανήγυριν
|
τὴν |
τότε
οὖσαν
οἱ
βουλευταὶ
{μὴ} |
| [39, 63] |
πωμηρίου
(τὴν
γὰρ
ἀρχὴν
ἤδη
|
τὴν |
τοῦ
ἀνθυπάτου
ἔχων
οὐκ
ἠδυνήθη |
| [39, 57] |
δεινότητα
καὶ
πρὸς
τὴν
δόξαν
|
τὴν |
τοῦ
Ἀρχελάου
χρηματιεῖσθαι,
καὶ
προσέτι |
| [39, 21] |
ὁ
δὲ
τήν
τε
φυγὴν
|
τὴν |
τοῦ
Κικέρωνος,
ὡς
καὶ
δικαίως |
| [39, 21] |
ὁ
μὲν
τήν
τε
δημαρχίαν
|
τὴν |
τοῦ
Κλωδίου,
ὡς
καὶ
παρὰ |
| [39, 41] |
ἱστία
δερμάτινα
εἶχον,
ὥστε
πᾶσαν
|
τὴν |
τοῦ
πνεύματος
ἰσχὺν
ἀπλήστως
ἐσδέχεσθαι. |
| [39, 38] |
τινες
ὑπὸ
τοῦ
δήμου,
παρὰ
|
τὴν |
τοῦ
Πομπηίου
γνώμην,
ἐπειδὴ
τραυματισθέντες |
| [39, 61] |
ἕτερα
χαλεπώτερα
(ὡς
καὶ
διὰ
|
τὴν |
τοῦ
Πτολεμαίου
κάθοδον
ὀργήν
σφισι |
| [39, 16] |
μὲν,
ἄνευ
στρατοῦ
τῷ
Σπινθῆρι
|
τὴν |
τοῦ
Πτολεμαίου
κάθοδον
προσταττόντων,
τῶν |
| [39, 63] |
αὐτῷ.
Ὁ
γὰρ
Πομπήιος
κατὰ
|
τὴν |
τοῦ
σίτου
πρόνοιαν,
ἐπειδὴ
πολὺς |
| [39, 40] |
μεσογείᾳ,
ἃ
ἤκουεν
ἐπιτήδεια
πρὸς
|
τὴν |
τοῦ
ὠκεανοῦ
παλίρροιαν
εἶναι,
κατασκευάσας, |
| [39, 47] |
Ῥῆνον
διέβησαν,
καὶ
ἐς
τὴν
|
τῶν |
Τρηουήρων
ἐνέβαλον.
Κἀνταῦθα
τὸν
Καίσαρα |
| [39, 5] |
ἐχείμασεν
αὐτόθι,
ἀλλὰ
καὶ
ἐς
|
τὴν |
τῶν
Ἀλλοβρίγων
μετέστη.
Ταῦτα
μὲν |
| [39, 16] |
μὲν
ἔσχεν
οὕτως·
καὶ
ἐς
|
τὴν |
τῶν
Λατίνων
γλῶσσαν
μεταγραφὲν
ἀνεκηρύχθη. |
| [39, 47] |
τε
Ῥῆνον
διέβησαν,
καὶ
ἐς
|
τὴν |
τῶν
Τρηουήρων
ἐνέβαλον.
Κἀνταῦθα
τὸν |
| [39, 44] |
καὶ
ἐς
αὐτὰ
τὰ
ὄρη
|
τὴν |
ὕλην
τέμνων
προχωρῆσαι.
Ἀπειπὼν
δὲ |
| [39, 56] |
μὲν
τοῦ
νόμου,
μήτε
ἐς
|
τὴν |
ὑπερορίαν
τοὺς
ἄρχοντάς
τινων
ἀποδημεῖν, |
| [39, 12] |
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων,
ἢ
καὶ
|
τὴν |
φιλίαν
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν |
| [39, 2] |
ἐτόλμησε
πρότερον
τοῖς
πολεμίοις,
καίτοι
|
τὴν |
χώραν
σφῶν
κατατρέχουσιν,
ἐς
χεῖρας |
| [39, 52] |
τινας,
ὡς
καὶ
ἐς
φιλίαν
|
τὴν |
χώραν
σφῶν
πρὸς
κομιδὴν
τῶν |
| [39, 65] |
καὶ
ὑπὸ
τὴν
ἕω
στρατηγῶν
|
τὴν |
ψῆφόν
τισι
(καίπερ
οὐκ
ἐξὸν |
| [39, 40] |
ποταμοῦ
κατεκόμισε,
καὶ
πᾶσαν
ὀλίγου
|
τὴν |
ὡραίαν
μάτην
ἀνάλωσεν.
Αἵ
τε |
| [39, 56] |
τε
βασιλείαν
αὐτοῦ
διεδέξατο,
καὶ
|
Μιθριδάτην |
τὸν
ἀδελφὸν
ἐκ
τῆς
Μηδίας, |
| [39, 40] |
καὶ
πᾶσαν
ὀλίγου
τὴν
ὡραίαν
|
μάτην |
ἀνάλωσεν.
Αἵ
τε
γὰρ
πόλεις, |
| [39, 35] |
Καὶ
τοῦτον
μὲν
ὁ
Τρεβώνιος
|
μάτην |
ἐνταῦθα
καὶ
τὴν
νύκτα
καὶ |
| [39, 34] |
δὲ
ὀλίγοι
πρὸς
πολλοὺς
ἀγωνιζόμενοι,
|
μάτην |
ἐπαρρησιάζοντο.
Καὶ
ὁ
μὲν
Φαυώνιος, |
| [39, 38] |
δικαιότατα
αὐτῷ
ἀνέθηκεν·
ἵνα
μὴ
|
μάτην |
κακῶς
ἀκούῃ
ὅτι
ἐξελεύθερος
αὐτοῦ |
| [39, 9] |
τοῖς
ναοῖς
ἀπειλοῦντος·
ἔπεισέ
σφας
|
ἐπιμελητὴν |
τοῦ
σίτου
τὸν
Πομπήιον
προχειρίσασθαι, |
| [39, 20] |
ὡς
καὶ
ἐκ
θεμελίων
αὖθις
|
αὐτὴν |
ἀναιρήσων·
καὶ
οὐκ
ἐποίησε
μὲν |
| [39, 60] |
ἀθάνατον
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰληφὼς,
κατεῖχεν
|
αὐτήν. |
Ἔδοξεν
οὖν
σφισι
τὰ
τῆς |
| [39, 64] |
θυγάτριόν
τι
τεκοῦσα,
ἀπέθανε.
Καὶ
|
αὐτήν, |
εἴτε
διαπραξαμένων
τῶν
τε
ἐκείνου |
| [39, 49] |
τε
Γαλατίαν
καὶ
τοὺς
ἐποικοῦντας
|
αὐτήν, |
ἐν
δεξιᾷ
δὲ
τοὺς
Κελτοὺς |
| [39, 2] |
ἐπειδὴ
οἱ
Αἴδουοι
ἐσβεβληκότες
ἐς
|
αὐτὴν |
ἠγγέλλοντο,
ἀπαναστῆναι·
Καῖσαρ
δὲ
ᾖσθετο |
| [39, 17] |
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
τὴν
|
αὐτὴν |
ἱερατείαν
ἔχειν,
ὁ
Σπινθὴρ
ὁ |
| [39, 27] |
ἐν
τοῖς
νόμοις
διειρημένων
ἐπήγγειλαν
|
αὐτήν, |
καὶ
δῆλοι
ἦσαν
ἄλλοι
τε |
| [39, 58] |
παραχρῆμα
ἐγένετο,
καὶ
τῷ
Πτολεμαίῳ
|
αὐτὴν |
παρέδωκε.
Καὶ
ὁ
μὲν
τήν |
| [39, 34] |
πρὸς
τὴν
ἀντιλογίαν
λαβών,
κατέτριψεν
|
αὐτὴν, |
ὑπὲρ
αὐτῆς
τῆς
τοῦ
καιροῦ |
| [39, 39] |
τῆς
βουλῆς
στασιωτῶν
ἀλλάξασθαι.
Καὶ
|
ταύτην |
μὲν
εὐθὺς,
μεταγνόντες,
καὶ
μηδὲ |
| [39, 51] |
νῆσος
οὖσα
σαφῶς
ἐλήλεγκται.
~Ἐς
|
ταύτην |
οὖν
τότε
ὁ
Καῖσαρ,
ἐπειδὴ |
| [39, 65] |
ἐξὸν
ἐκ
τῶν
νόμων,
πρὶν
|
πρώτην |
ὥραν
γενέσθαι,
ἐν
τῷ
δήμῳ |
| [39, 30] |
καὶ
ἄλλοι
πολλοὶ
τήν
τε
|
παρασκευὴν |
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ἀντίταξιν,
καὶ |
| [39, 11] |
ἔς
τε
τὴν
τῆς
οἰκίας
|
κατασκευήν, |
καὶ
εἰ
δή
τι
ἄλλο |
| [39, 18] |
ἀπόδρασιν
τῆς
δίκης
παρακελευστὸς
ᾑρέθη)
|
γραφὴν |
κατὰ
τοῦ
Μίλωνος
τῆς
τῶν |
| [39, 17] |
φέρον
δέ
πως
ἐς
τὴν
|
συγγραφήν, |
ἐπράχθη.
Τοῦ
γὰρ
νόμου
διαρρήδην |
| [39, 24] |
τὰς
ἀπ'
αὐτοῦ
ἐλπίδας
ἐλευθερωθέντων,
|
ἀπογραφήν |
σφων,
ὅπως
ἔν
τε
κόσμῳ |
| [39, 2] |
κατέλαβεν
αὐτούς.
Καὶ
ὑποστάντας
ἐς
|
μάχην |
(ἐνομίζετο
γὰρ
σὺν
μόνῃ
τῇ |
| [39, 27] |
τῶν
ἑταίρων
σφῶν
ἐπὶ
τὴν
|
ἀρχὴν |
αὐτοὺς
προῆγεν,
ἀπηρνοῦντο
μηκέτι
βούλεσθαι |
| [39, 9] |
προχειρίσασθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ
|
ἀρχὴν |
αὐτῷ
ἀνθυπάτου
καὶ
ἐν
τῇ |
| [39, 12] |
καὶ
δανεισάμενος,
ὅπως
τήν
τε
|
ἀρχὴν |
βεβαιώσηται,
καὶ
φίλος
καὶ
σύμμαχος |
| [39, 37] |
οὐ
χρήμασιν
ἀλλὰ
βίᾳ
τὴν
|
ἀρχὴν |
εἰλήφεσαν,
ἁμαρτόντες.
Ἐπεχείρησαν
μὲν
γὰρ |
| [39, 33] |
Καίσαρα
μηκέτ'
ἐπὶ
πολὺ
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἕξοντα
καθείρξειν,
καὶ
παρασκευαζομένων
διὰ |
| [39, 56] |
αὐτοῦ
πάνυ
ὀλίγους,
τὴν
μὲν
|
ἀρχὴν |
ἐφ'
ἧς
ἐτέτακτο,
τοῖς
λῃσταῖς |
| [39, 63] |
ἔξω
τοῦ
πωμηρίου
(τὴν
γὰρ
|
ἀρχὴν |
ἤδη
τὴν
τοῦ
ἀνθυπάτου
ἔχων |
| [39, 27] |
κατὰ
τοὺς
νό
μους
τὴν
|
ἀρχὴν |
καὶ
λάβωσι.
~Καὶ
(ἐγίγνετο
γὰρ |
| [39, 31] |
Οὔτ'
οὖν
ἀντιστάντος
τινὸς
τὴν
|
ἀρχήν, |
καὶ
προσέτι
τοῦ
Πουπλίου
Κράσσου, |
| [39, 35] |
οὕτω
κατετρίβη,
ὥστε
μηδ'
εἰπεῖν
|
ἀρχὴν |
μηδὲν
τοὺς
δημάρχους
δυνηθῆναι.
Ἐν |
| [39, 30] |
τῶν
ἀρχαιρεσιῶν,
οὐδὲ
χρηματισθῆναί
τι
|
ἀρχὴν |
περὶ
αὐτῶν
ἠδυνήθη,
ἀλλὰ
ὁ |
| [39, 47] |
ἐθελονταὶ
οἴκαδε
ἐπανήξειν
ὑπέσχοντο,
καὶ
|
διοκωχὴν |
ᾐτήσαντο·
ἔπειτα
δὲ
ἱππέας
αὐτοῦ |
| [39, 34] |
καὶ
περὶ
ἐκείνων
λεχθῆναι,
ἀλλ'
|
ἵν' |
ἔτι
τι
δημηγορῆσαι
δοκῶν
ἔχειν |
| [39, 19] |
τι
ἐμεμηχάνητο·
παρασκευάσας
τοὺς
ἑταίρους,
|
ἵν' |
ὁπότε
πύθοιτο
αὐτῶν
ἐν
τοῖς |
| [39, 38] |
παρὰ
τῶν
ἀγόντων
σφᾶς
ἔνορκον
|
λαβεῖν, |
ἦ
μὴν
μηδὲν
κακὸν
πείσεσθαι. |
| [39, 47] |
σφίσι
γε
ἐπιτραπῆναί
τινα
ἀξιοῦντες
|
λαβεῖν. |
Ὡς
δ'
οὐδενὸς
ἔτυχον,
τὸ |
| [39, 61] |
πολλὰ
δὲ
καὶ
τῶν
μετεωροτέρων
|
καταλαβεῖν. |
Αἵ
τε
οὖν
οἰκίαι
(ἐκ |
| [39, 2] |
καταφρονήσαντες,
ἐπεχείρησαν
τήν
τε
γέφυραν
|
καταλαβεῖν, |
καὶ
τὴν
σιτοπομπίαν,
ἣν
δι' |
| [39, 19] |
ὥστε
ἐκεῖνον,
μήτε
τὴν
ἡσυχίαν
|
ἄγειν |
καρτεροῦντα,
μήθ'
ὅμοιόν
τι
ποιεῖν |
| [39, 53] |
ταῦτα
ἱερομηνίας
ἐπὶ
εἴκοσιν
ἡμέρας
|
ἀγαγεῖν |
ἐψηφίσαντο.
~Ἐν
ᾧ
δὲ
ἐκεῖνα |
| [39, 17] |
τὸν
υἱὸν
ἐς
τοὺς
οἰωνιστὰς
|
ἐσαγαγεῖν, |
ἔπειτ'
ἐπειδὴ
ὁ
Φαῦστος
ὁ |
| [39, 16] |
τὸν
Πομπήιον
μετὰ
ῥαβδούχων
δύο
|
καταγαγεῖν |
αὐτὸν
κελευόντων,
(ὅ
τε
γὰρ |
| [39, 35] |
πάσης
παρρησίας
τὰ
δοκοῦντα
αὐτῷ
|
λέγειν. |
Φοβηθεὶς
οὖν
ὁ
Γάλλος,
μή |
| [39, 37] |
ἄλλους,
ὧν
αὐτοὶ
ἐποίουν,
δοκεῖν
|
ἀπείργειν, |
ἑκόντες
ἀφῆκαν
τὴν
ἐσήγησιν.
~Κἀν |
| [39, 55] |
καὶ
προσέτι
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
κακουργεῖν |
ὑπὲρ
χρημάτων
ἐξεδίδαξαν,
ὡς
καὶ |
| [39, 12] |
ἠθέλησε·
καὶ
οὔτε
πεῖσαί
σφας
|
ἡσυχάζειν, |
οὔτ'
αὖ
βιάσασθαι
(ξενικὸν
γὰρ |
| [39, 26] |
κρείττονα·
καὶ
τὸ
κρατοῦν,
καταφρονῆσαν,
|
ἐξυβρίζειν |
ἐς
τὸν
χείρονα·
καὶ
οὕτως |
| [39, 62] |
ἀλλ'
οὐδὲ
ἐπανελθόντα
δεινόν
τι
|
παθεῖν |
αὐτὸν
ἐπί
γε
ἐκείνοις
ἐποίησε. |
| [39, 46] |
οὐδ'
ὣς
ἐς
χεῖράς
οἱ
|
ἐλθεῖν, |
ἀδεῶς
δ'
ἐς
ὕστερον
ἔχουσί |
| [39, 13] |
ἦν)
ἐνήδρευσε
τοὺς
πρέσβεις,
πρὶν
|
ἐλθεῖν, |
ἄλλους
ἄλλῃ
διαπέμψας.
Καὶ
τοὺς |
| [39, 51] |
κρατήσας
πρὶν
τὴν
πλείω
συμβοήθειαν
|
ἐλθεῖν· |
καὶ
μετὰ
ταῦτα
καὶ
ἐκείνους |
| [39, 2] |
χώραν
σφῶν
κατατρέχουσιν,
ἐς
χεῖρας
|
ἐλθεῖν, |
πρὶν
ὡς
καὶ
δεδιότος
αὐτοῦ |
| [39, 38] |
ὄψιν
τοῖς
ἀνθρώποις
τὴν
σελήνην
|
ἐλθεῖν, |
πρός
τε
ὕδωρ
ἀείνων
ἀφικνεῖσθαι, |
| [39, 39] |
κατὰ
χώραν,
ὡς
καὶ
κωλυόμενος
|
ἐξελθεῖν, |
ἄλλως
διὰ
τὴν
ἐπιμέλειαν
τοῦ |
| [39, 63] |
οὐκ
ἠδυνήθη
ἐς
τὴν
πόλιν
|
ἐσελθεῖν) |
ἀθροισθέντος,
πολλὰ
ὑπὲρ
τοῦ
Γαβινίου |
| [39, 29] |
γερουσίας
ἀπαντησάσης
αὐτῷ
εἴσω
τε
|
ἐσελθεῖν |
ἐκωλύθη,
κἀν
τούτῳ
ὑπὸ
ἱππέων |
| [39, 28] |
γὰρ
προαπαντήσαντες
ἕτεροι
δήμαρχοι
ἐκώλυσαν
|
ἐσελθεῖν· |
καὶ
οὕτω
τοῦτό
τε
τὸ |
| [39, 14] |
τὸν
Δίωνα
ἐς
τὸ
συνέδριον
|
ἐσελθεῖν, |
μήτε
μνήμην
τινὰ
τοῦ
φόνου |
| [39, 8] |
Καὶ
οὕτως
ἥ
τε
γερουσία
|
κατελθεῖν |
τὸν
Κικέρωνα,
τοῦ
Σπινθῆρος
ἐσηγησαμένου, |
| [39, 40] |
μὲν,
τὰ
τῶν
συναφεστηκότων
αὐτοῖς
|
πορθεῖν, |
ἵνα
μὴ
συμβοηθήσωσιν
ἀλλήλοις·
τοὺς |
| [39, 2] |
ἵππον
λαβὼν,
καὶ
τοὺς
πεζοὺς
|
ἐπακολουθεῖν |
κελεύσας,
κατέλαβεν
αὐτούς.
Καὶ
ὑποστάντας |
| [39, 38] |
τῆς
φωνῆς
τῆς
πατριώτιδος
αὐτοὺς
|
ἐπαίειν, |
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ
οὐρανῷ |
| [39, 19] |
ἄγειν
καρτεροῦντα,
μήθ'
ὅμοιόν
τι
|
ποιεῖν |
αὐτῷ
ὑπομένοντα,
περιοργῆ
τε
γίγνεσθαι, |
| [39, 37] |
τοὺς
ἄλλους,
ὧν
αὐτοὶ
ἐποίουν,
|
δοκεῖν |
ἀπείργειν,
ἑκόντες
ἀφῆκαν
τὴν
ἐσήγησιν. |
| [39, 22] |
μετεποιεῖτο.
Ὑπὸ
γὰρ
τοῦ
πολλοὺς
|
δωροδοκεῖν, |
σπανιώτερον
τὸ
τῶν
χρημάτων
καταφρονεῖν |
| [39, 25] |
μήτε
τὰς
ἐπιστολὰς
αὐτοῦ
εὐθὺς
|
ἀναγιγνώσκειν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον,
μέχρις |
| [39, 37] |
ἐς
τοὺς
ἄλλους
μεγαλοφροσύνῃ
ἐπαινῶν,
|
καταβαλεῖν |
τὴν
γνώμην,
ἅτε
καὶ
συναγωνιστῇ |
| [39, 39] |
καὶ
ἐς
τὸ
δεσμωτήριον
αὐτὸν
|
ἐμβαλεῖν· |
ἀντιστάντων
δὲ
ἑτέρων
δημάρχων,
μάχη |
| [39, 45] |
χωρίου
ὄντος,
ὑπηγάγετο
αὐτοὺς
ἀπερισκέπτως
|
προσβαλεῖν. |
Τῶν
γὰρ
συμμάχων
τινὰ
ὁμοφωνοῦντά |
| [39, 25] |
συσκιάζοντι
ἄχθεσθαι·
καὶ
τῷ
δήμῳ
|
ἐγκαλεῖν |
ὅτι
αὐτόν
τε
ἐν
ὀλιγωρίᾳ |
| [39, 56] |
τὴν
ὑπερορίαν
τοὺς
ἄρχοντάς
τινων
|
ἀποδημεῖν, |
μήτε
πολέμους
ἀφ'
ἑαυτῶν
ἀναιρεῖσθαι· |
| [39, 26] |
δόξης
καὶ
τῆς
ἰσχύος
μόνως
|
συμβαίνειν· |
ἕως
μὲν
γὰρ
ἂν
ἰσομοιρῶσί |
| [39, 25] |
αὐτὸς
τῷ
Καίσαρι
συνέπραξε
καὶ
|
βασκαίνειν |
καὶ
καταλύειν·
καὶ
ἐκείνῳ
τε |
| [39, 22] |
δωροδοκεῖν,
σπανιώτερον
τὸ
τῶν
χρημάτων
|
καταφρονεῖν |
τινα
τοῦ
τῶν
πολεμίων
κρατεῖν |
| [39, 27] |
ἄλλως
μὲν
οὐδὲν
ἂν
ἰδιωτεύοντες
|
πράξειν |
ἤλπισαν·
ἂν
δ'
ὑπατεύσωσι,
κἀκ |
| [39, 53] |
ἔργῳ
ἐλάμβανον,
καὶ
πάνθ'
ὅσα
|
καταπράξειν |
προσεδέχοντο,
ὡς
καὶ
ἔχοντες
ἤδη, |
| [39, 9] |
τοτὲ
μὲν
ἐν
χερσὶν
αὐτοὺς
|
ἀποσφάξειν, |
τοτὲ
δὲ
καὶ
καταπρήσειν
σὺν |
| [39, 57] |
ἐκ
τούτου
μηδὲν
ἔτ'
ἔργον
|
ἕξειν· |
φοβηθεὶς
δὲ
μὴ
καὶ
ἐλάττω |
| [39, 56] |
στρατῷ
χρήματα,
τὰ
μὲν
ἤδη
|
παρέξειν, |
τὰ
δ'
ἂν
καταχθῇ
δώσειν |
| [39, 44] |
Μεναπίους
ὁμόρους
σφίσιν
ὄντας
ἐστράτευσε,
|
προσκαταπλήξειν |
τε
αὐτοὺς
ἐκ
τῶν
προκατειργασμένων |
| [39, 47] |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐθελονταὶ
οἴκαδε
|
ἐπανήξειν |
ὑπέσχοντο,
καὶ
διοκωχὴν
ᾐτήσαντο·
ἔπειτα |
| [39, 9] |
ὑπὸ
τοῖς
Ῥωμαίοις
τότε
οὔσης,
|
ἄρξειν |
ἔμελλε.
~Καῖσαρ
δὲ
καὶ
Κράσσος |
| [39, 33] |
ἐπὶ
πολὺ
τὴν
ἀρχὴν
ἕξοντα
|
καθείρξειν, |
καὶ
παρασκευαζομένων
διὰ
τοῦτο
ἀντειπεῖν |
| [39, 48] |
Κελτοὺς
πόρρωθεν
ἐκ
τῆς
Γαλατίας
|
ἀνείρξειν, |
ἅτε
καὶ
ἐς
τὴν
οἰκείαν |
| [39, 35] |
ἡμέρα
οὕτω
κατετρίβη,
ὥστε
μηδ'
|
εἰπεῖν |
ἀρχὴν
μηδὲν
τοὺς
δημάρχους
δυνηθῆναι. |
| [39, 40] |
καὶ
ὁ
ὠκεανὸς
πάσας,
ὡς
|
εἰπεῖν, |
αὐτὰς
περικλύζων,
ἄπορον
μὲν
τῷ |
| [39, 34] |
καιρὸν
πρὶν
καὶ
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων
|
εἰπεῖν} |
οὐχ
ὅτι
οὐκ
ἐνεδέχετό
τι |
| [39, 62] |
ὅ
γε
δῆμος
σύμπας,
ὡς
|
εἰπεῖν, |
πρός
τε
τὸ
δικαστήριον
συνερρύη, |
| [39, 8] |
καὶ
σφαγαὶ
κατὰ
πᾶσαν,
ὡς
|
εἰπεῖν, |
τὴν
πόλιν
ἐγίγνοντο.
Ὁ
οὖν |
| [39, 12] |
τὴν
φιλίαν
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἀπειπεῖν |
κελευόντων
αὐτῶν,
οὐκ
ἠθέλησε·
καὶ |
| [39, 23] |
ἐπεκλήθησαν,
καίτοι
τινῶν
Πορκίους
σφᾶς
|
προσειπεῖν |
ἐθελησάντων·
ὁ
γὰρ
Κάτων
καὶ |
| [39, 36] |
τὰ
κατὰ
τὸν
Καίσαρα
ἐπεψήφισαν·
|
ἀντειπεῖν |
μὲν
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
τῶν |
| [39, 33] |
καθείρξειν,
καὶ
παρασκευαζομένων
διὰ
τοῦτο
|
ἀντειπεῖν |
τινων
τοῖς
γεγραμμένοις·
φοβηθέντες
οἱ |
| [39, 41] |
τε
καὶ
κάτω
αὐτοῦ
διαρροὴν
|
ἀντικαρτερεῖν |
ὀφείλοντα,
πλεῖστόν
σφων
καὶ
τῷ |
| [39, 40] |
μὴ
καὶ
αὐτοί
τι
παρακινήσωσι,
|
φρουρεῖν, |
αὐτὸς
ἐπὶ
τοὺς
Οὐενέτους
ἤλασε· |
| [39, 60] |
θελήσας,
καὶ
παρὰ
τοῦ
Γαβινίου
|
δωροδοκήσειν, |
ἄν
γέ
τι
συνταράξῃ,
προσδοκήσας, |
| [39, 30] |
ὄντως
ἐπιθυμεῖ
ὑπατεῦσαι,
ἐλπίδι
τοῦ
|
κατοκνήσειν |
αὐτὸν
σπουδαρχεῖν
ὁμολογῆσαι·
τῶν
μὲν |
| [39, 18] |
οὐχ
ὅτι
τὸν
Μίλωνα
προσεδόκα
|
αἱρήσειν |
(ἅτε
καὶ
συναγωνιστὰς
ἰσχυροὺς,
ἄλλους |
| [39, 44] |
ἐκ
τῶν
προκατειργασμένων
καὶ
ῥᾳδίως
|
αἱρήσειν |
ἐλπίσας.
Οὐ
μέντοι
καὶ
ἐχειρώσατό |
| [39, 9] |
αὐτοὺς
ἀποσφάξειν,
τοτὲ
δὲ
καὶ
|
καταπρήσειν |
σὺν
αὐτοῖς
τοῖς
ναοῖς
ἀπειλοῦντος· |
| [39, 63] |
εὐθυνόμενος,
καὶ
προσδοκῶν
καὶ
τότε
|
κρατήσειν |
οὐ
πολλὰ
ἐδαπάνησε)
κατεψηφίσαντο
αὐτοῦ, |
| [39, 26] |
ἐνταῦθα
τό
τε
ἐλαττούμενον,
φθονῆσαν,
|
μισεῖν |
τὸν
κρείττονα·
καὶ
τὸ
κρατοῦν, |
| [39, 23] |
Καὶ
ἐδόκει
κατὰ
τοῦτό
τι
|
ἰσχύσειν. |
Ἐβοήθει
δὲ
καὶ
τότε
τῷ |
| [39, 56] |
παρέξειν,
τὰ
δ'
ἂν
καταχθῇ
|
δώσειν |
ὑπέσχετο,
τά
τε
τῶν
Πάρθων |
| [39, 22] |
καταφρονεῖν
τινα
τοῦ
τῶν
πολεμίων
|
κρατεῖν |
ἐνόμιζε.
~Τότε
οὖν
ὁ
Κάτων |
| [39, 25] |
ἡ
δόξα
τῶν
πραττομένων
ἐκνικήσῃ,
|
συγκρύπτειν· |
καὶ
διάδοχόν
τινα
αὐτῷ
καὶ |
| [39, 41] |
πρὸς
τὸ
κουφότερον,
ὑπὲρ
τοῦ
|
ταχυναυτεῖν, |
ἐς
τὸν
τῆς
παρ'
ἡμῖν |
| [39, 1] |
καὶ
ὁ
Μέτελλος
ὁ
Νέπως
|
ὑπατεύειν |
ἤρξαντο,
διελθόντος,
τρίτος
τις
πόλεμος |
| [39, 25] |
Καίσαρι
συνέπραξε
καὶ
βασκαίνειν
καὶ
|
καταλύειν· |
καὶ
ἐκείνῳ
τε
ἄλλως
τε |
| [39, 48] |
ὥστε
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
αὐτῶν
|
ἀκούειν) |
ἀλλ'
ὅπως
ἐπὶ
τῇ
προφάσει |
| [39, 43] |
διέτεμνον,
καὶ
τὰ
ἱστία
διέσχιζον.
|
Πεζομαχεῖν |
δὲ
τρόπον
τινὰ
ἐν
πλοίοις |
| [39, 17] |
αὐτῆς
συγγενείας
τὴν
αὐτὴν
ἱερατείαν
|
ἔχειν, |
ὁ
Σπινθὴρ
ὁ
ὕπατος,
ἐπιθυμήσας |
| [39, 34] |
ἵν'
ἔτι
τι
δημηγορῆσαι
δοκῶν
|
ἔχειν |
ὑπό
τε
τοῦ
Τρεβωνίου
σιγασθῇ, |
| [39, 33] |
γάρ
τι
καὶ
ἔναγχος
ἐκεκίνηντο)
|
ἄρχειν |
ἐπὶ
πέντε
ἔτη
δοθῆναι·
στρατιώταις |
| [39, 30] |
ὑπατεῦσαι,
ἐλπίδι
τοῦ
κατοκνήσειν
αὐτὸν
|
σπουδαρχεῖν |
ὁμολογῆσαι·
τῶν
μὲν
δικαίων
ἀνδρῶν |
| [39, 38] |
ὠλοφύροντο
οὕτως
ὥστε
καὶ
λόγον
|
παρασχεῖν |
ὅτι
οὐκ
ἄλλως
ἐκ
συντυχίας |
| [39, 16] |
μαθὼν
τὸ
χρησθὲν,
ἠξίωσε
τούτου
|
τυχεῖν, |
καὶ
τὰ
γράμματα
αὐτοῦ
Αὖλος |
| [39, 13] |
ταῖς
ἀρχαῖς
ὑπὲρ
ὧν
ἐστάλατο
|
ἐντυχεῖν, |
μήθ'
ὅλως
μνείαν
τινὰ
περὶ |
| [39, 29] |
τὸν
Πομπήιον,
καὶ
τὰ
ἐκείνου
|
πάλιν |
ἀνθελόμενος,
ἐλπίδι
τοῦ,
εἴ
τί |
| [39, 8] |
κατὰ
πᾶσαν,
ὡς
εἰπεῖν,
τὴν
|
πόλιν |
ἐγίγνοντο.
Ὁ
οὖν
Νέπως
φοβηθεὶς |
| [39, 61] |
ὄμβρων
ἄνω
που
ὑπὲρ
τὴν
|
πόλιν |
ἐξαισίων
γενομένων,
εἴτε
καὶ
σφοδροῦ |
| [39, 63] |
ἔχων
οὐκ
ἠδυνήθη
ἐς
τὴν
|
πόλιν |
ἐσελθεῖν)
ἀθροισθέντος,
πολλὰ
ὑπὲρ
τοῦ |
| [39, 20] |
διῇξε·
λύκος
τε
ἐς
τὴν
|
πόλιν |
ἐσῆλθε,
καὶ
σεισμὸς
ἐγένετο·
τῶν |
| [39, 62] |
ἀφικέσθαι
καὶ
νυκτὸς
ἐς
τὴν
|
πόλιν |
ἐσκομισθῆναι,
ἔξω
τε
τῆς
οἰκίας |
| [39, 52] |
καὶ
οὐχ
ἱκανὴν
τὴν
παροῦσαν
|
δύναμιν |
περιεβέβλητο,
ὥστε
καὶ
ἐν
αὐτῷ |
| [39, 41] |
ταχυναυτεῖν,
ἐς
τὸν
τῆς
παρ'
|
ἡμῖν |
ναυτιλίας
τρόπον
ἐσκεύαστο·
τὰ
δὲ |
| [39, 4] |
κατακόψοντες,
ἐποιήσαντο.
Περιπεσόντες
δὲ
τοῖς
|
προφύλαξιν |
(ὁ
γὰρ
Καῖσαρ
ἀκριβῶς
πάντα |
| [39, 30] |
τε
παρασκευὴν
αὐτῶν
καὶ
τὴν
|
ἀντίταξιν, |
καὶ
οὐδὲ
ἀπήντων
ἔτι
ἐς |
| [39, 60] |
ὁ
δὲ
τήν
τε
ἐκείνου
|
χάριν, |
καὶ
ἅμα
καὶ
χρήματα
παρὰ |
| [39, 10] |
αὐτῷ
ἐνεδείξατο·
οὐ
μέντοι
καὶ
|
χάριν |
οὐδεμίαν
ἀντέλαβον.
Ἐκεῖνος
γὰρ
τοῦτό |
| [39, 9] |
τε
οὖν
ὁ
Κικέρων,
καὶ
|
χάριν |
τῇ
τε
βουλῇ
καὶ
τῷ |
| [39, 53] |
ἐμεγαλύνοντο.
Ἐμφανῆ
τε
γὰρ
τὰ
|
πρὶν |
ἄγνωστα,
καὶ
ἐπιβατὰ
τὰ
πρόσθεν |
| [39, 10] |
ἀναγνῶναι
μήτε
δημοσιεῦσαι
τὰ
γεγραμμένα,
|
πρὶν |
ἂν
μεταλλάξῃ.
~Κικέρων
μὲν
οὖν |
| [39, 7] |
τε
οὖν
ἐπὶ
πλέον
ἢ
|
πρίν, |
ἅτε
καὶ
ἡγεμόνας
τοὺς
ὑπάτους |
| [39, 19] |
εἴα
τὸν
φρατριατικὸν
νόμον
ἐσενεχθῆναι·
|
πρὶν |
γὰρ
ἐκεῖνον
τεθῆναι,
οὔτ'
ἄλλο |
| [39, 13] |
Ῥώμῃ
ἦν)
ἐνήδρευσε
τοὺς
πρέσβεις,
|
πρὶν |
ἐλθεῖν,
ἄλλους
ἄλλῃ
διαπέμψας.
Καὶ |
| [39, 45] |
Ὁ
γὰρ
Σαβῖνος
οὐκ
ἐκινήθη
|
πρὶν |
ἐντὸς
τῆς
ἐπικρατείας
αὐτοῦ
τοὺς |
| [39, 38] |
ὥστε
καὶ
ἐν
ταῖς
νουμηνίαις,
|
πρὶν |
ἐς
ὄψιν
τοῖς
ἀνθρώποις
τὴν |
| [39, 63] |
οὐκ
ἀπεχώρησεν
ἐκ
τοῦ
προαστείου,
|
πρὶν |
καὶ
ἐκεῖνο
τελεσθῆναι.
Καὶ
μέντοι |
| [39, 34] |
ὥσπερ
εἰώθει,
κατανάλωσε
τὸν
καιρὸν
|
πρὶν |
καὶ
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων
εἰπεῖν}
οὐχ |
| [39, 1] |
Βρεττανίαν
καθήκοντες,
ἐν
μὲν
τῷ
|
πρὶν, |
οἱ
μὲν
ἔνσπονδοι
τοῖς
Ῥωμαίοις |
| [39, 15] |
ὅμιλον
τοὺς
ἱερέας
ἐσήγαγε,
κἀνταῦθα,
|
πρὶν |
ὁτιοῦν
τὴν
γερουσίαν
ἐπ'
αὐτοῖς |
| [39, 38] |
οὐ
πρότερον
τῶν
νεῶν
ἐπέβησαν,
|
πρὶν |
πίστιν
παρὰ
τῶν
ἀγόντων
σφᾶς |
| [39, 52] |
μέντοι
καὶ
ἐς
ὁμολογίαν
ἦλθον,
|
πρὶν |
πολλάκις
σφαλῆναι.
Καὶ
γὰρ
ὁ |
| [39, 65] |
οὐκ
ἐξὸν
ἐκ
τῶν
νόμων,
|
πρὶν |
πρώτην
ὥραν
γενέσθαι,
ἐν
τῷ |
| [39, 33] |
τι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πρότερον
ἐσήνεγκαν,
|
πρὶν |
τὰ
σφέτερα
βεβαιώσασθαι.
Οἵ
τε |
| [39, 51] |
νικήσας,
ἔφθη
τῆς
γῆς
κρατήσας
|
πρὶν |
τὴν
πλείω
συμβοήθειαν
ἐλθεῖν·
καὶ |
| [39, 26] |
καὶ
πρὸς
πολέμους,
ἐκ
τῆς
|
πρὶν |
φιλίας,
ἀφικνεῖσθαι.
Τοιούτοις
οὖν
δή |
| [39, 2] |
σφῶν
κατατρέχουσιν,
ἐς
χεῖρας
ἐλθεῖν,
|
πρὶν |
ὡς
καὶ
δεδιότος
αὐτοῦ
καταφρονήσαντες, |
| [39, 28] |
ἐχρηματίζετο,
ὅπως
καὶ
ἐς
τὴν
|
πανήγυριν |
τὴν
τότε
οὖσαν
οἱ
βουλευταὶ |
| [39, 38] |
τῶν
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
γιγνομένων
|
συνιᾶσιν· |
ὥστε
καὶ
ἐν
ταῖς
νουμηνίαις, |
| [39, 37] |
τι
αὐτοὶ
ἔλαττον,
ὅτι
οὐ
|
χρήμασιν |
ἀλλὰ
βίᾳ
τὴν
ἀρχὴν
εἰλήφεσαν, |
| [39, 7] |
συνὼν
φοβερὸς
καὶ
ἐς
τἆλλα
|
πᾶσιν |
ἦν·
ἀγορανομίαν
τε
ᾖτε,
ι |
| [39, 18] |
Μαρκελλίνου
παρεληλύθει,
(πρὸς
γὰρ
τὴν
|
ἀπόδρασιν |
τῆς
δίκης
παρακελευστὸς
ᾑρέθη)
γραφὴν |
| [39, 23] |
τοῦ
Κάτωνος
ἐπιστολιμαίους
(ὥς
γέ
|
φασιν |
τινές)
ἔπεμπεν.
Ἐπέφερον
δὲ
τῷ |
| [39, 28] |
τῶν
παρεσκευασμένων
ἄλλοτε
κατ'
ἄλλην
|
πρόφασιν, |
ἔργῳ
δὲ
ὑπ'
αὐτῶν
ἐκείνων· |
| [39, 62] |
τῶν
πραχθέντων
τιμωρία
ἐν
τοῖς
|
ἔπεσιν |
αὐτῆς
ἐνεγέγραπτο.
~Ὁ
δ'
οὖν |
| [39, 15] |
τινὰ
ἐπέσχε.
Τοῖς
γὰρ
Σιβυλλείοις
|
ἔπεσιν |
ἐντυχόντες,
εὗρον
ἐν
αὐτοῖς
ἐγγεγραμμένον |
| [39, 37] |
δοκεῖν
ἀπείργειν,
ἑκόντες
ἀφῆκαν
τὴν
|
ἐσήγησιν. |
~Κἀν
ταῖς
αὐταῖς
ἡμέραις
ὁ |
| [39, 4] |
ἀπεκρούσαντο,
μέχρις
οὗ
πρὸς
μηχανῶν
|
ποίησιν |
ἐτράπετο.
Τότε
γάρ,
τέως
μὲν |
| [39, 27] |
προσεδόκησαν.
Καὶ
οὕτω
πᾶσαν
τὴν
|
προσποίησιν |
{ἀφ'
ἧς
εἰ}
καί
τις |
| [39, 50] |
ἐγιγνώσκετο·
τοῖς
δὲ
ἔπειτα
ἐς
|
ἀμφισβήτησιν |
εἴτε
ἤπειρος,
εἴτε
καὶ
νῆσος |
| [39, 48] |
δὲ
τούτους
μὲν,
ὡς
καὶ
|
ἀπόκρισίν |
τινα
αὐτοῖς
οὐκ
ἐς
μακρὰν |
| [39, 48] |
Σουήβους
συστρεφομένους,
ὡς
καὶ
βοηθήσοντάς
|
σφισιν, |
ἀνεχώρησεν
ἐντὸς
ἡμερῶν
εἴκοσιν.
~Ὁ |
| [39, 45] |
αὐτῶν
γενέσθαι.
Τότε
δὲ
ἐπικατέδραμέ
|
σφισιν |
ἁπανταχόθεν
ἅμα
ἀπροσδόκητος·
καὶ
τοὺς |
| [39, 27] |
ὁ
Μαρκελλῖνος
εἶχεν)
οὐκ
ἐπιτρέψοντές
|
σφισιν |
ἀποδειχθῆναι,
διεπράσσοντο
τὰς
ἀρχαιρεσίας
ἐν |
| [39, 32] |
τοῦ
δήμου
αἱρουμένους·
πρὸς
τρόπου
|
σφίσιν |
(αὐτοὶ
γὰρ
τὰς
ἀρχαιρεσίας
ἐποίουν) |
| [39, 45] |
προσέβαλον,
καὶ
σπουδῇ
προσανέβαινον,
μηδενός
|
σφισιν |
ἐναντιουμένου.
Ὁ
γὰρ
Σαβῖνος
οὐκ |
| [39, 15] |
γάρ
τοι
μᾶλλον
οὐκ
ἐδόκει
|
σφίσιν |
ἐξεῖναι
τοῦτο,
τὸ
πλῆθος
ἔσχε. |
| [39, 41] |
λόγῳ
ἐποιήσαντο,
καὶ
εὐθὺς
ναυλοχούσαις
|
σφίσιν |
ἐπανήχθησαν,
ὡς
καὶ
δι'
ἐλαχίστου |
| [39, 52] |
μὲν
οὐκ
εἶχε
γνώμην
σπείσασθαι
|
σφίσιν· |
ἐπεὶ
δὲ
ὅ
τε
χειμὼν |
| [39, 4] |
ὥρμησαν
μὲν
ὡς
καὶ
βοηθήσοντές
|
σφισιν. |
Ἐπειδὴ
δὲ
ἔφθησαν
προαλόντες,
ἀνεχώρησαν, |
| [39, 32] |
τὰς
λοιπὰς
ἀρχὰς
τοῖς
ἐπιτηδείως
|
σφίσιν |
ἔχουσι
δοθῆναι
ἐποίησαν,
τὸν
Κάτωνα |
| [39, 28] |
ὁ
Μαρκελλῖνος,
καὶ
τὰ
παρόντα
|
σφίσιν |
ὀδυρόμενος·
ἐπιδακρύοντες
δὲ
οἱ
ἄλλοι |
| [39, 43] |
ἐπιγενόμενον
κινήσειεν
αὐτάς,
δορυδρέπανα
πόρρωθέν
|
σφισιν |
οἱ
Ῥωμαῖοι
ἐπέφερον,
καὶ
τά |
| [39, 19] |
μὲν
ἐξαρχόντων,
τῶν
δὲ
συνεπηχούντων
|
σφίσιν, |
(οἷα
φιλεῖ
ἐν
τοῖς
τοιούτοις |
| [39, 43] |
δεησόμενοι,
προπαρασκευάσαντες,
εἰ
μέν
τίς
|
σφισιν |
ὁμόσε
ἐχώρησε,
τρόπον
τινὰ
ἀπεμάχοντο, |
| [39, 44] |
Μωρίνους
καὶ
ἐπὶ
Μεναπίους
ὁμόρους
|
σφίσιν |
ὄντας
ἐστράτευσε,
προσκαταπλήξειν
τε
αὐτοὺς |
| [39, 51] |
Καίσαρα
τῶν
Μωρίνων
τινάς,
φίλων
|
σφίσιν |
ὄντων,
ἐπικηρυκευόμενοι.
Καὶ
τότε
μὲν |
| [39, 45] |
Τῶν
γὰρ
συμμάχων
τινὰ
ὁμοφωνοῦντά
|
σφισιν, |
ὑπὸ
τὴν
ἑσπέραν,
ὡς
αὐτόμολον |
| [39, 59] |
ἐπέστειλεν,
ἵνα
μὴ
καὶ
αὐτάγγελός
|
σφισιν |
ὧν
παρηνομήκει,
γένηται.
Ἀλλ'
(οὐ |
| [39, 53] |
μὲν
διὰ
ταῦτα
ἱερομηνίας
ἐπὶ
|
εἴκοσιν |
ἡμέρας
ἀγαγεῖν
ἐψηφίσαντο.
~Ἐν
ᾧ |
| [39, 48] |
βοηθήσοντάς
σφισιν,
ἀνεχώρησεν
ἐντὸς
ἡμερῶν
|
εἴκοσιν. |
~Ὁ
δὲ
δὴ
Ῥῆνος
ἀναδίδωσι |
| [39, 9] |
ἐσπηδήσαντος·
καὶ
τοτὲ
μὲν
ἐν
|
χερσὶν |
αὐτοὺς
ἀποσφάξειν,
τοτὲ
δὲ
καὶ |
| [39, 40] |
οὗ
Δέκιμος
Βροῦτος
ταχείαις
οἱ
|
ναυσὶν |
ἐκ
τῆς
ἔνδοθε
θαλάσσης
ἦλθεν. |
| [39, 43] |
αὖθίς
ποτε
πνεῦμά
τι
ταῖς
|
ναυσὶν |
ἐπιγενόμενον
κινήσειεν
αὐτάς,
δορυδρέπανα
πόρρωθέν |
| [39, 45] |
θαρσοῦν
σφων
οὔτε
τὸ
δεδιὸς
|
μετριάζουσιν, |
ἀλλὰ
ἔκ
τε
τούτου
πρὸς |
| [39, 46] |
τὸ
Πυρηναῖον
ἐς
τὸν
ὠκεανὸν
|
καθήκουσιν. |
Ἐπ'
οὖν
τούτους
ὁ
Κράσσος |
| [39, 45] |
πᾶν
τὸ
φοβερὸν
διὰ
κενῆς
|
ἐπικομποῦσιν) |
ἀνεθάρσησε.
Καὶ
ἐκ
μὲν
τοῦ |
| [39, 45] |
ἐξ
ἐκείνου
πρὸς
θάρσος
προπετὲς
|
ἐκπίπτουσιν. |
~Ὑπὸ
δὲ
δὴ
τὰς
αὐτὰς |
| [39, 2] |
πολεμίοις,
καίτοι
τὴν
χώραν
σφῶν
|
κατατρέχουσιν, |
ἐς
χεῖρας
ἐλθεῖν,
πρὶν
ὡς |
| [39, 40] |
ἀντ'
αὐτῶν
τοὺς
ὁμήρους
σφῶν
|
ἀπολάβωσιν. |
Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
τούτους
μὲν |
| [39, 24] |
κόσμῳ
καὶ
ἐν
τάξει
τινὶ
|
σιτοδοτηθῶσιν, |
ἠθέλησε
ποιήσασθαι.
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
| [39, 37] |
σφῶν
χρώμενος.
Τήν
τε
γὰρ
|
ἐναντίωσιν |
αἰδεσθέντες,
καὶ
προσέτι
καὶ
κατοκνήσαντες, |
| [39, 23] |
δ'
οὖν
ὁ
Κλώδιος
τὴν
|
ἐναντίωσιν |
αὐτοῦ
φέρων,
τά
τε
διοικηθέντα |
| [39, 43] |
ἀπεκτίννυσάν
σφας,
μὴ
καὶ
ζῶντες
|
ἁλῶσιν· |
οἱ
δὲ
ἐς
τὴν
θάλασσαν |
| [39, 7] |
οἱ
ταμίαι,
δι'
ὧν
τὴν
|
ἀποκλήρωσιν |
τῶν
δικαστῶν
γενέσθαι
ἐχρῆν,
ᾕρηντο· |
| [39, 61] |
(ὡς
καὶ
ἧττόν
τι,
ἂν
|
φθάσωσιν |
αὐτὸν
ἀπολέσαντες,
κακωθησόμενοι)
θανατῶσαι.
Καὶ |
| [39, 40] |
συναφεστηκότων
αὐτοῖς
πορθεῖν,
ἵνα
μὴ
|
συμβοηθήσωσιν |
ἀλλήλοις·
τοὺς
δὲ,
καὶ
τὰ |
| [39, 43] |
ἀφεστηκότας
οὐχ
εἶχον
ὅ
τι
|
ποιήσωσιν. |
Αὐτοί
τε
οὖν
ἐτιτρώσκοντο,
καὶ |
| [39, 28] |
τότε
οὖσαν
οἱ
βουλευταὶ
{μὴ}
|
θεωρήσωσιν. |
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνο |
| [39, 33] |
γεγραμμένοις·
φοβηθέντες
οἱ
ὕπατοι
μὴ
|
διαμάρτωσιν |
ὧν
ἔπραττον,
προσεποιήσαντο
αὐτοὺς,
ὥστε |
| [39, 50] |
Ἑλλήνων
καὶ
Ῥωμαίων
οὐδ'
ὅτι
|
ἔστιν |
ἐγιγνώσκετο·
τοῖς
δὲ
ἔπειτα
ἐς |
| [39, 6] |
τὸ
ἀνθρώπειον
δι'
ὀλίγου
τε
|
ἔστιν |
ὅτε
μεταβάλλεται,
καὶ
ἀφ'
ὧν |
| [39, 0] |
ΡΟΜΑΙΚΩΝ
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ
ΕΝΝΑΤΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΝ.
Τάδε
|
ἔνεστιν |
ἐν
τῷ
τριακοστῷ
ἐνάτῳ
τῶν |
| [39, 38] |
πρότερον
τῶν
νεῶν
ἐπέβησαν,
πρὶν
|
πίστιν |
παρὰ
τῶν
ἀγόντων
σφᾶς
ἔνορκον |
| [39, 38] |
ἐν
ταῖς
νουμηνίαις,
πρὶν
ἐς
|
ὄψιν |
τοῖς
ἀνθρώποις
τὴν
σελήνην
ἐλθεῖν, |
| [39, 41] |
ναυτικοῦ
πεπειραμένοι,
πρός
{τε}
τὴν
|
ὄψιν |
τῶν
νεῶν,
καὶ
τὸ
ἔργον |
| [39, 11] |
ὡς
καὶ
ὅσιον
καὶ
βέβηλον
|
ὂν, |
ἀποδοῦναι.
Καὶ
οὕτω
καὶ
ἐκεῖνο, |
| [39, 6] |
κάθοδον
τῷ
Κικέρωνι
ψηφισθῆναι
διεπράξατο.
|
Ὃν |
γὰρ
διὰ
τοῦ
Κλωδίου
ἐξεληλάκει, |
| [39, 57] |
ὢν
ἑωρᾶτο,
τοῦτον
μὲν
ἀπέκτεινεν·
|
Ἀρχέλαον |
δὲ
τὸν
τοῦ
Ἀρχελάου
τοῦ |
| [39, 57] |
τὸ
δεινὸν
παῦσα·
(τὸν
γὰρ
|
Ἀρχέλαον |
προυυποτοπήσας
συνέλαβε,
καὶ
ἔμελλεν
ἐκ |
| [39, 58] |
ἄλλους
τε
πολλοὺς
καὶ
τὸν
|
Ἀρχέλαον |
φονεύσας,
ἐγκρατής
τε
τῆς
Αἰγύπτου |
| [39, 24] |
ἐκ
τοῦ
πλήθους
τοῦ
σίτου,
|
ῥᾷόν |
πως
διῴκησε·
τὴν
δὲ
δὴ |
| [39, 40] |
τινὰς
Ῥωμαίους
πεμφθέντας
ἐπὶ
σῖτον
|
ἔλαβον· |
καὶ
μετὰ
τοῦτο
τοὺς
πρέσβεις |
| [39, 51] |
τὰς
πρὸς
τῆς
ἠπείρου
οὔσας
|
προκατέλαβον. |
Ἄκραν
οὖν
τινα
προέχουσαν
περιπλεύσας, |
| [39, 10] |
οὐ
μέντοι
καὶ
χάριν
οὐδεμίαν
|
ἀντέλαβον. |
Ἐκεῖνος
γὰρ
τοῦτό
τε
οὐκ |
| [39, 33] |
δουλωθὲν
ὑπὸ
τοῦ
φόβου,
ἡσυχίαν
|
ἤγαγον, |
ἀγαπῶντες
εἰ
καὶ
ὣς
περισωθεῖεν. |
| [39, 30] |
ἔχοντες,
τὸ
λοιπὸν
τοῦ
ἔτους
|
διήγαγον. |
~Καὶ
μετὰ
τοῦτο
ὅ
τε |
| [39, 36] |
ὀλίγην
ἔχοντες,
εὐθύς
τε
ἐκκλησίαν
|
συνήγαγον |
καὶ
τὰ
κατὰ
τὸν
Καίσαρα |
| [39, 55] |
καὶ
ἄκοντος
αὐτὸν
τοῦ
κοινοῦ
|
κατήγαγον, |
μηδὲν
μήτε
ἐκείνου
μήτε
τῶν |
| [39, 23] |
τοὺς
ὑπάτους
πείσας
(ὥς
γε
|
ἔλεγον) |
ἐσηγήσασθαι,
προσεποιήσατο
ἐθελοντής
(ἵνα
καὶ |
| [39, 32] |
τὸν
Κάτωνα
τὸν
Μᾶρκον
κωλύσαντες
|
στρατηγὸν |
ἀποδειχθῆναι.
Ὑπώπτευόν
τε
γὰρ
αὐτὸν |
| [39, 60] |
προπεμφθέντα
τινὰ
ὑπὸ
τοῦ
Κράσσου
|
ὑποστράτηγον |
ἐπὶ
τῇ
τῆς
ἀρχῆς
αὐτοῦ |
| [39, 49] |
ἐκ
τῶν
Ἄλπεων
τῶν
Κελτικῶν,
|
ὀλίγον |
ἔξω
τῆς
Ῥαιτίας·
προχωρῶν
δὲ |
| [39, 43] |
τρόπον
τινὰ
ἀπεμάχοντο,
τοὺς
δ'
|
ὀλίγον |
σφῶν
ἀφεστηκότας
οὐχ
εἶχον
ὅ |
| [39, 38] |
καὶ
ὠλοφύροντο
οὕτως
ὥστε
καὶ
|
λόγον |
παρασχεῖν
ὅτι
οὐκ
ἄλλως
ἐκ |
| [39, 33] |
βουλῇ
οὔτε
ἐν
τῷ
δήμῳ
|
λόγον |
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἐποιήσαντο,
ἀλλὰ
καὶ |
| [39, 7] |
προπαρεσκεύαστο,
λαβὼν
ἐσεπήδησεν
ἐς
τὸν
|
σύλλογον· |
καὶ
πολλοὺς
μὲν
ἔτρωσε,
πολλοὺς |
| [39, 57] |
ὡμολογημένων
οἱ
χρημάτων,
ὡς
οὐδὲν
|
ἀξιόλογον |
πεποιηκώς,
λάβοι·
καὶ
ἐλπίσας
ἔτι |
| [39, 41] |
ὄψιν
τῶν
νεῶν,
καὶ
τὸ
|
ἔργον |
αὐτῶν
ἐν
οὐδενὶ
λόγῳ
ἐποιήσαντο, |
| [39, 57] |
ἔμελλεν
ἐκ
τούτου
μηδὲν
ἔτ'
|
ἔργον |
ἕξειν·
φοβηθεὶς
δὲ
μὴ
καὶ |
| [39, 3] |
δὲ
ταῦτα,
οὐδὲν
ἔτι
μέγα
|
ἔργον |
τοὺς
λοιποὺς
Νερουίους
χειρούμενος
ἔσχε. |
| [39, 35] |
νυκτὸς
τὸ
τοῦ
συλλόγου
χωρίον,
|
ἐξεῖργον. |
Καὶ
ἐπειδὴ
ὁ
μὲν
Φαυώνιος |
| [39, 3] |
ὁ
Καῖσαρ
ἦν
ἐτράποντο
καὶ
|
ἔφυγον· |
τῷ
δὲ
δὴ
πλείονι
τοῦ |
| [39, 51] |
μηδέπω
τοῦ
ἱππικοῦ
αὐτοῖς
παρόντος,
|
διέφυγον) |
ἐκπλαγέντες
δὲ
πρός
τε
τὰ |
| [39, 16] |
Πτολεμαῖος
μαθὼν
τήν
τε
κάθο
|
δον |
ἀπέγνω,
καὶ
ἐς
Ἔφεσον
ἐλθὼν |
| [39, 3] |
καθυπέρτεροί
τε
ἐγένοντο,
καὶ
τὸ
|
στρατόπεδον |
αὐτοβοεὶ
εἷλον.
Αἰσθόμενος
δὲ
τοῦτ' |
| [39, 52] |
οὐκ
ἐπέθεντο
αὐτοῖς
(τὸ
γὰρ
|
στρατόπεδον |
ἰσχυρῶς
ἐφυλάσσετοà
δεξάμενοι
δέ
τινας, |
| [39, 23] |
ὅτι
ὑπὸ
ναυαγίας
τὰ
γράμματα
|
σχεδόν |
τι
πάντα
διέφθαρτο.
Καὶ
ἐδόκει |
| [39, 4] |
μηχανήματα
τῶν
ἀνδρῶν
γυμνωθέντα
αὖθις
|
εἶδον, |
καὶ
ἐκείνους
πρὸς
θυμηδίαν
οἷα |
| [39, 35] |
καὶ
ὁ
Νίννιος
διαλαθόντες
πως
|
ἔνδον |
ἐγένοντο·
ὁ
δὲ
δὴ
Κάτων |
| [39, 28] |
γάρ
τις
τῶν
μὴ
βουλευόντων
|
ἔνδον |
ἦν,
οὐδεμία
ψῆφος
αὐτοῖς
ἐδίδοτο. |
| [39, 13] |
μὲν
πλείους
αὐτῶν
κατὰ
τὴν
|
ὁδὸν |
ἔφθειρε·
τῶν
δὲ
δὴ
λοιπῶν, |
| [39, 21] |
καὶ
δικαίως
ἐγνωσμένην,
καὶ
τὴν
|
κάθοδον |
αὐτοῦ,
ὡς
καὶ
παρανόμως
ἐψηφισμένην. |
| [39, 56] |
ἀνέπεισεν
αὐτὸν
συμπρᾶξαί
οἱ
τὴν
|
κάθοδον. |
Ἐπεὶ
μέντοι
ὁ
Πτολεμαῖος
μετὰ |
| [39, 61] |
καὶ
διὰ
τὴν
τοῦ
Πτολεμαίου
|
κάθοδον |
ὀργήν
σφισι
τοῦ
δαιμονίου
πεποιημένου) |
| [39, 16] |
τῷ
Σπινθῆρι
τὴν
τοῦ
Πτολεμαίου
|
κάθοδον |
προσταττόντων,
τῶν
δὲ
δὴ
καὶ |
| [39, 15] |
τῷ
Ἀλβανῷ
ἱδρυμένου
βαλὸν,
τὴν
|
κάθοδον |
τοῦ
Πτολεμαίου
χρόνον
τινὰ
ἐπέσχε. |
| [39, 6] |
~Πομπήιος
δὲ
ἐν
τούτῳ
τὴν
|
κάθοδον |
τῷ
Κικέρωνι
ψηφισθῆναι
διεπράξατο.
Ὃν |
| [39, 4] |
μετέγνωσαν·
καὶ
ἀναθαρσήσαντες,
τῆς
νυκτὸς
|
ἐπέξοδον, |
ὡς
καὶ
ἀνελπίστους
σφᾶς
κατακόψοντες, |
| [39, 55] |
τε
ἑτέροις
τισί,
καὶ
ὅτι
|
πλέον |
ἢ
μυρίας
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς |
| [39, 7] |
μισῶν.
~Οὗτοί
τε
οὖν
ἐπὶ
|
πλέον |
ἢ
πρίν,
ἅτε
καὶ
ἡγεμόνας |
| [39, 56] |
Σισένναν
τε
τὸν
υἱὸν,
κομιδῇ
|
νέον |
ὄντα,
καὶ
στρατιώτας
μετ'
αὐτοῦ |
| [39, 39] |
τι
πραχθῆναι,
ἄλλως
μὲν
ἐσιώπων,
|
ἐπεφήμιζον |
δὲ
αὐτῷ
πολλὰ
καὶ
ἄτοπα, |
| [39, 1] |
τοῖς
Ῥωμαίοις
ἦσαν,
οἱ
δὲ
|
ἐφρόντιζον |
αὐτῶν
οὐδέν·
τότε
δὲ,
τὸν |
| [39, 43] |
αὐτῶν
διέτεμνον,
καὶ
τὰ
ἱστία
|
διέσχιζον. |
Πεζομαχεῖν
δὲ
τρόπον
τινὰ
ἐν |
| [39, 44] |
τῶν
Ῥωμαίων
ἐκάκωσαν
ἢ
αὐτοὶ
|
ἔπαθον. |
Ἐπεχείρησε
μὲν
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ |
| [39, 48] |
καὶ
παρὰ
τὴν
γνώμην
σφῶν
|
ἦλθον, |
καὶ
ἐδέοντο
αὐτοῦ
συγγνῶναί
σφισι, |
| [39, 52] |
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐς
ὁμολογίαν
|
ἦλθον, |
πρὶν
πολλάκις
σφαλῆναι.
Καὶ
γὰρ |
| [39, 36] |
οὖν
τοῦθ'
οἱ
ὕπατο,
ι
|
ἦλθόν |
τε
διὰ
ταχέων
(ἐγγύθεν
γάρ |
| [39, 28] |
ἀθρόοι,
καὶ
τὰ
ἐσθήματα
ἀλλαξάμενοι
|
ἐπανῆλθον, |
ὡς
καὶ
διὰ
τοῦτ'
αὐτὸν |
| [39, 28] |
Καὶ
ἐπειδὴ
μηδ'
ὣς
ἐμετρίαζεν,
|
προῆλθον |
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἅμα
πάντες· |
| [39, 28] |
πράξαντες,
ἐς
τὸ
βουλευτήριον
εὐθὺς
|
ἐσῆλθον, |
γνώμην
ἔχοντες
ἐς
τοὺς
ὑπαιτίους |
| [39, 27] |
τε
καὶ
τὸν
Κάτωνα
τὸν
|
Γάιον |
ἐνιέντες,
ἵνα
μεσοβασιλέως
αἱρεθέντος,
καὶ |
| [39, 8] |
ὁ
Μίλων
ἀντέκειτο,
ὥστε
μηδὲν
|
βίαιον |
δρᾶσαι·
καὶ
τῷ
νόμῳ
ἄλλοι |
| [39, 39] |
γιγνόμενα,
παρὰ
δημάρχων
τινῶν
ἐπήχθη,
|
βίαιον |
μὲν
μηδὲν
τολμῆσαι,
τὴν
δὲ |
| [39, 32] |
κατάστασις
(ὁ
γὰρ
Κάτων
οὐδὲν
|
βίαιον |
πρᾶξαι
ἠξίωσεν)
εἰρηναία
ἐγένετο.
Περὶ |
| [39, 46] |
προσοικοῦσι,
καὶ
παρ'
αὐτὸ
τὸ
|
Πυρηναῖον |
ἐς
τὸν
ὠκεανὸν
καθήκουσιν.
Ἐπ' |
| [39, 34] |
τοῦ
συλλόγου,
ἐπανῆλθε·
καὶ
τὸ
|
τελευταῖον |
καὶ
ἐς
τὸ
οἴκημα
ἐσαχθῆναι |
| [39, 49] |
νομίζεται.
Ἐπεὶ
τό
γε
πάνυ
|
ἀρχαῖον |
Κελτοὶ
ἑκάτεροι
οἱ
ἐπ'
ἀμφότερα |
| [39, 15] |
χρηματίσαι,
ἐξεβιάσατό
σφας
ἐκλαλῆσαι
τὸ
|
λόγιον. |
Ὅσῳ
γάρ
τοι
μᾶλλον
οὐκ |
| [39, 14] |
ἦν,
καὶ
ἀλλήλοις
διὰ
τὸ
|
ἴδιον |
ἕκαστος
δέος
συνεμάχουν.
~Οἱ
μὲν |
| [39, 17] |
προτέρῳ
ἔτει
καὶ
τοιόνδε
τι,
|
ἴδιον |
μὲν,
φέρον
δέ
πως
ἐς |
| [39, 6] |
καὶ
ἐξ
ἰδίας
ἔχθρας
τὸν
|
Κλώδιον |
ἀμυνόμενος,
ὑφ'
ἧς
καὶ
τὴν |
| [39, 21] |
δὲ
τοῦτο
φυλάξας
ἐκδημοῦντα
τὸν
|
Κλώδιον, |
ἀνέβη
τε
αὖθις
ἐς
τὸ |
| [39, 15] |
χρημάτων
ἐποίουν·
τὸ
δὲ
δὴ
|
θεῖον |
κεραυνῷ
κατ'
ἀρχὰς
εὐθὺς
τοῦ |
| [39, 35] |
νύκτα
καὶ
τῆς
ἡμέρας
τὸ
|
πλεῖον |
ἐνδιατρῖψαι
ἐποίησε,
πάσας
τὰς
θύρας |
| [39, 63] |
αὐτομόλου
ἔγκλημα
καὶ
ὄνομα
ἐπὶ
|
πλεῖόν |
οἱ
αὐξηθῆναι.
Οὐ
μέντοι
καὶ |
| [39, 19] |
Ὁ
γὰρ
Κλώδιος,
ὅπως
ἐπὶ
|
πλεῖον |
ποιοίη,
οὐκ
εἴα
τὸν
φρατριατικὸν |
| [39, 6] |
ἐκεῖνον
ἐπανήγαγεν.
Οὕτω
που
τὸ
|
ἀνθρώπειον |
δι'
ὀλίγου
τε
ἔστιν
ὅτε |
| [39, 35] |
τοῦ
βουλευτηρίου
κλείσας·
τὸν
δὲ
|
Ἀτέιον, |
τόν
τε
Κάτωνα,
καὶ
τὸν |
| [39, 18] |
καὶ
τὸν
Κικέρωνα
τόν
τε
|
Πομπήιον |
ἔχοντα)
ἀλλ'
ἵνα
ἐπὶ
τῇ |
| [39, 55] |
ἑάλω
δὲ,
διά
τε
τὸν
|
Πομπήιον, |
καὶ
διὰ
τὰ
χρήματα.
Οὕτω |
| [39, 29] |
τούτῳ
μεταπηδήσας
αὖθις
πρὸς
τὸν
|
Πομπήιον, |
καὶ
τὰ
ἐκείνου
πάλιν
ἀνθελόμενος, |
| [39, 16] |
τῶν
δὲ
δὴ
καὶ
τὸν
|
Πομπήιον |
μετὰ
ῥαβδούχων
δύο
καταγαγεῖν
αὐτὸν |
| [39, 32] |
σφαγαὶ
συνέβησαν,
ὥστε
καὶ
τὸν
|
Πομπήιον |
πολλοῦ
αἵματος
ἀναπλησθῆναι.
Οὐ
μὴν |
| [39, 9] |
σφας
ἐπιμελητὴν
τοῦ
σίτου
τὸν
|
Πομπήιον |
προχειρίσασθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ |
| [39, 45] |
καταπρήσοντες
αὐτούς,
πρός
τε
τὸ
|
ὄρθιον |
προσέβαλον,
καὶ
σπουδῇ
προσανέβαινον,
μηδενός |
| [39, 10] |
ἀκράτου
παρρησίας
ἐπικαρπιῶν
νεωστὶ
πεπειραμένος·
|
βιβλίον |
μέντοι
τι
ἀπόρρητον
συνέθηκε·
καὶ |
| [39, 0] |
~ΔΙΩΝΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΩΝ
ΡΟΜΑΙΚΩΝ
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ
ΕΝΝΑΤΟΝ
|
ΒΙΒΛΙΟΝ. |
Τάδε
ἔνεστιν
ἐν
τῷ
τριακοστῷ |
| [39, 17] |
ὁ
Σπινθὴρ
ὁ
ὕπατος,
ἐπιθυμήσας
|
Κορνήλιον |
Σπινθῆρα
τὸν
υἱὸν
ἐς
τοὺς |
| [39, 9] |
μετὰ
τοῦτο
καὶ
ἐς
τὸ
|
Καπιτώλιον |
ἐπὶ
τοὺς
βουλευτὰς
συνεδρεύοντας
ἐσπηδήσαντος· |
| [39, 21] |
ἀνέβη
τε
αὖθις
ἐς
τὸ
|
Καπιτώλιον, |
καὶ
λαβὼν
αὐτὰς,
οἴκαδε
ἀπεκόμισε. |
| [39, 21] |
παραλαβὼν,
ἀνῆλθέ
τε
ἐς
τὸ
|
Καπιτώλιον, |
καὶ
τὰς
στήλας
τὰς
ἐπὶ |
| [39, 48] |
τέ
σφισι
μεσημβριάζουσι,
καὶ
μηδὲν
|
πολέμιον, |
ἅτε
ἐκείνων
παρ'
αὐτῷ
ὄντων, |
| [39, 63] |
μέντοι
καὶ
ὠφέλησέ
τι
τὸν
|
Γαβίνιον, |
ἀλλὰ
τότε
μὲν
ἔφυγεν
ἁλούς, |
| [39, 56] |
Καὶ
ὃς
καταφυγὼν
πρὸς
τὸν
|
Γαβίνιον |
ἀνέπεισεν
αὐτὸν
συμπρᾶξαί
οἱ
τὴν |
| [39, 55] |
πόρρω
που
ὤν,
ἐρρύσατο
τὸν
|
Γαβίνιον |
διὰ
τῶν
ἑταίρων·
τότε
δὲ |
| [39, 61] |
προσδεχόμενοι,
ἠπείγοντο
καὶ
ἀπόντα
τὸν
|
Γαβίνιον |
(ὡς
καὶ
ἧττόν
τι,
ἂν |
| [39, 38] |
Λιβύης
ἐπεπεραίωντο,
ἐπιβοώμενοι,
καὶ
τὸ
|
δαιμόνιον |
πρὸς
τιμωρίαν
σφῶν
ἐπικαλούμενοι.
Λέγεται |
| [39, 20] |
μάντεις
ἀκέσασθαι
ἐθελήσαντες,
ὀργίζεσθαί
σφισι
|
δαιμόνιόν |
τι,
ὡς
καὶ
ἱερῶν
τινων |
| [39, 35] |
τόν
τε
Κάτωνα,
καὶ
τὸν
|
Φαουώνιον, |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
μετ' |
| [39, 11] |
οἰκίαν
ἐδέδοκτο,
κατέλυε·
λέγων
οὐχ
|
οἷόν |
τ'
εἶναι,
τῆς
μεταστάσεως
αὐτοῦ |
| [39, 59] |
παρηνομήκει,
γένηται.
Ἀλλ'
(οὐ
γὰρ
|
οἷόν |
τε
ἦν
τηλικοῦτο
πρᾶγμα
κρυφθῆναι) |
| [39, 19] |
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγειν
καρτεροῦντα,
μήθ'
|
ὅμοιόν |
τι
ποιεῖν
αὐτῷ
ὑπομένοντα,
περιοργῆ |
| [39, 29] |
ἐγκατέλιπε·
πρὸς
δὲ
δὴ
τὸ
|
συνέδριον |
ᾄξας,
ὀλίγου
διεφθάρη.
Τῆς
γὰρ |
| [39, 35] |
τι
ἐργάσηται,
ἔς
τε
τὸ
|
συνέδριον |
ἀφ'
ἑσπέρας
ἐσῆλθε,
καὶ
ἐν |
| [39, 14] |
μήτε
τὸν
Δίωνα
ἐς
τὸ
|
συνέδριον |
ἐσελθεῖν,
μήτε
μνήμην
τινὰ
τοῦ |
| [39, 9] |
τῶν
ὑπάτων,
καὶ
κατὰ
τὸ
|
συνέδριον |
καὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἔγνω.
Τῷ |
| [39, 30] |
τούτοις
ἐκπλαγεὶς
ἔς
τε
τὸ
|
συνέδριόν |
ποτε
ἐσεπήδησεν,
ὑπεναντιούμενος
αὐτῷ
ψηφιεῖσθαι |
| [39, 63] |
ὡς
καὶ
ἐς
τὸ
πρότερον
|
δικαστήριον |
ἀπαντήσων
(ἐν
γὰρ
τῇ
Ἰταλίᾳ |
| [39, 62] |
ὡς
εἰπεῖν,
πρός
τε
τὸ
|
δικαστήριον |
συνερρύη,
καὶ
διασπάσασθαι
πολλάκις
αὐτὸν |
| [39, 57] |
τοῦ
πρὸς
τὸν
Σύλλαν
αὐτομολήσαντος,
|
δραστήριόν |
τε
ὄντα,
καὶ
ἐν
τῇ |
| [39, 28] |
μὲν,
τοῦτο
πράξαντες,
ἐς
τὸ
|
βουλευτήριον |
εὐθὺς
ἐσῆλθον,
γνώμην
ἔχοντες
ἐς |
| [39, 30] |
οὐδὲ
ἀπήντων
ἔτι
ἐς
τὸ
|
βουλευτήριον. |
Μὴ
συλλεγομένου
δὲ
τοῦ
καθήκοντος |
| [39, 39] |
ὁ
Ἀτέιος
καὶ
ἐς
τὸ
|
δεσμωτήριον |
αὐτὸν
ἐμβαλεῖν·
ἀντιστάντων
δὲ
ἑτέρων |
| [39, 64] |
καὶ
ἡ
τοῦ
Πομπηίου
γυνὴ,
|
θυγάτριόν |
τι
τεκοῦσα,
ἀπέθανε.
Καὶ
αὐτήν, |
| [39, 35] |
τῆς
νυκτὸς
τὸ
τοῦ
συλλόγου
|
χωρίον, |
ἐξεῖργον.
Καὶ
ἐπειδὴ
ὁ
μὲν |
| [39, 63] |
αὐτοῦ,
καίτοι
τοῦ
τε
Πομπηίου
|
πλησίον |
ὄντος
καὶ
τοῦ
Κικέρωνος
συναγορεύοντος |
| [39, 11] |
τὸ
ἔδαφός
οἱ,
ὡς
καὶ
|
ὅσιον |
καὶ
βέβηλον
ὂν,
ἀποδοῦναι.
Καὶ |
| [39, 58] |
~Καὶ
οὕτως
ἐς
μὲν
τὸ
|
Πηλούσιον |
ἀφίκετο,
μηδενὸς
ἐναντιουμένου·
προϊὼν
δὲ |
| [39, 17] |
ὕπατος,
ἐπιθυμήσας
Κορνήλιον
Σπινθῆρα
τὸν
|
υἱὸν |
ἐς
τοὺς
οἰωνιστὰς
ἐσαγαγεῖν,
ἔπειτ' |
| [39, 56] |
τῇ
Συρίᾳ
Σισένναν
τε
τὸν
|
υἱὸν, |
κομιδῇ
νέον
ὄντα,
καὶ
στρατιώτας |
| [39, 38] |
ἔνορκον
λαβεῖν,
ἦ
μὴν
μηδὲν
|
κακὸν |
πείσεσθαι.
Καὶ
τοῦτο
μὲν
εἴτ' |
| [39, 22] |
στερηθεὶς
τῆς
ἀρχῆς
ζῆν
ὑπέμεινε,
|
φάρμακον |
πιὼν
ἀπέθανε·
καὶ
οἱ
Κύπριοι |
| [39, 12] |
σφας
ἡσυχάζειν,
οὔτ'
αὖ
βιάσασθαι
|
(ξενικὸν |
γὰρ
οὐκ
εἶχεν)
ἠδυνήθη·
διέδρα |
| [39, 19] |
πλεῖον
ποιοίη,
οὐκ
εἴα
τὸν
|
φρατριατικὸν |
νόμον
ἐσενεχθῆναι·
πρὶν
γὰρ
ἐκεῖνον |
| [39, 30] |
ἀρχὰς
ἑλέσθαι,
μήτ'
ἄλλο
τι
|
πολιτικὸν |
πρᾶξαι
ἐξουσίαν
ἔχοντες,
τὸ
λοιπὸν |
| [39, 32] |
δοθῆναι
ἐποίησαν,
τὸν
Κάτωνα
τὸν
|
Μᾶρκον |
κωλύσαντες
στρατηγὸν
ἀποδειχθῆναι.
Ὑπώπτευόν
τε |
| [39, 38] |
πίστιν
παρὰ
τῶν
ἀγόντων
σφᾶς
|
ἔνορκον |
λαβεῖν,
ἦ
μὴν
μηδὲν
κακὸν |
| [39, 43] |
Αὐτοί
τε
οὖν
ἐτιτρώσκοντο,
καὶ
|
ἀπέθνησκον, |
καὶ
οἱ
μηδὲ
ἀμύνασθαί
τινα |
| [39, 57] |
καίτοι
φοβουμένη
τοὺς
Ῥωμαίους,
ἔπραξε,
|
Σέλευκον |
δέ
τινα,
ὡς
καὶ
ἐκ |
| [39, 15] |
τοῦ
ἐν
τῷ
Ἀλβανῷ
ἱδρυμένου
|
βαλὸν, |
τὴν
κάθοδον
τοῦ
Πτολεμαίου
χρόνον |
| [39, 47] |
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν
Τρηουήρων
|
ἐνέβαλον. |
Κἀνταῦθα
τὸν
Καίσαρα
εὑρόντες
καὶ |
| [39, 52] |
πρὸς
αὐτὸ
τὸ
ἔρυμα
αὐτῶν
|
προσέβαλον. |
Καὶ
ἔπραξαν
μὲν
οὐδέν,
ἀλλὰ |
| [39, 45] |
αὐτούς,
πρός
τε
τὸ
ὄρθιον
|
προσέβαλον, |
καὶ
σπουδῇ
προσανέβαινον,
μηδενός
σφισιν |
| [39, 11] |
οἱ,
ὡς
καὶ
ὅσιον
καὶ
|
βέβηλον |
ὂν,
ἀποδοῦναι.
Καὶ
οὕτω
καὶ |
| [39, 3] |
ἐγένοντο,
καὶ
τὸ
στρατόπεδον
αὐτοβοεὶ
|
εἷλον. |
Αἰσθόμενος
δὲ
τοῦτ'
ἐκεῖνος
(προεκεχωρήκει |
| [39, 29] |
ἰδιώσεσθαι,
παρῆλθέ
τε
ἐς
τὸν
|
ὅμιλον |
ἐν
τῇ
καθηκούσῃ
στολῇ,
μηδὲν |
| [39, 29] |
μὴ
ἀνακραγόντος
αὐτοῦ
καὶ
τὸν
|
ὅμιλον |
ἐπιβοησαμένου,
προσέδραμον
πολλοὶ
πῦρ
φέροντες, |
| [39, 11] |
μεταστάσεως
αὐτοῦ
τῆς
ἐς
τὸν
|
ὅμιλον |
παρανόμως
γεγενημένης,
ὑγιές
τι
τῶν |
| [39, 15] |
συγκρυφθείη·
καὶ
ἔς
τε
τὸν
|
ὅμιλον |
τοὺς
ἱερέας
ἐσήγαγε,
κἀνταῦθα,
πρὶν |
| [39, 62] |
ἄλλον
τέ
τινα
καιρὸν
καὶ
|
ἄλλον |
βασιλέα
πρὸς
τῆς
Σιβύλλης
εἰρῆσθαι· |
| [39, 62] |
ἑταῖροι
προθυμότατα
αὐτῷ
συνήραντο,
λέγοντες
|
ἄλλον |
τέ
τινα
καιρὸν
καὶ
ἄλλον |
| [39, 21] |
ἦν,
ἀλλὰ
ἐλοιδόρουν
ἀλλήλους,
καὶ
|
διέβαλλον |
ἄλλα
τε
ὅσα
ἐδύναντο,
μηδενὸς |
| [39, 36] |
συλλόγου,
παραλαβὼν
ὁ
Ἀτέιος
τὸν
|
Γάλλον |
αἵματος
ἀνάπλεων
(ἐκβιαζόμενος
γὰρ
ἐκ |
| [39, 26] |
μετ'
αὐτοῦ
ποιήσων,
ἔτι
καὶ
|
μᾶλλον |
ἀνηρτήσατο.
~Συμφρονήσαντες
οὖν,
ἄλλως
μὲν |
| [39, 56] |
ἐτέτακτο,
τοῖς
λῃσταῖς
ἔτι
καὶ
|
μᾶλλον |
ἐξέδωκεν,
αὐτὸς
δὲ
ἐς
τὴν |
| [39, 15] |
τὸ
λόγιον.
Ὅσῳ
γάρ
τοι
|
μᾶλλον |
οὐκ
ἐδόκει
σφίσιν
ἐξεῖναι
τοῦτο, |
| [39, 61] |
ἐκροὴν
αὐτοῦ
ἀνακόψαντος,
εἴτε
καὶ
|
μᾶλλον |
(ὡς
ὑπωπτεύετο)
ἐκ
παρασκευῆς
δαιμονίου |
| [39, 43] |
σταδίῳ
τῶν
σκαφῶν
προδιδόμενοι,
δεινῶς
|
ἤσχαλλον. |
Ὅπως
γὰρ
δὴ
μηδ'
αὖθίς |
| [39, 33] |
τοῦ
Καίσαρος
φίλων,
ἐχόντων,
ὅτι
|
ἤμελλον |
ἐκεῖνοι,
τυχόντες
ὧν
διῳκοῦντο,
τὸν |
| [39, 45] |
σφισιν,
ὑπὸ
τὴν
ἑσπέραν,
ὡς
|
αὐτόμολον |
πέμψας,
ἔπεισεν
αὐτοὺς
ὅτι
ὅ |
| [39, 56] |
τὴν
Παλαιστίνην
ἐλθὼν,
τόν
τε
|
Ἀριστόβουλον |
(διαδρὰς
γὰρ
ἐκ
τῆς
Ῥώμης |
| [39, 29] |
αὐτοῦ
καὶ
τὸν
ὅμιλον
ἐπιβοησαμένου,
|
προσέδραμον |
πολλοὶ
πῦρ
φέροντες,
ὡς
καὶ |
| [39, 3] |
ἀνακομισθέντες,
ἔπειτ'
ἐπειδὴ
καὶ
ἐκεῖθεν
|
ἐπικατέδραμον |
ἀνέλπιστοι,
{καὶ}
καθ'
ὃ
μὲν |
| [39, 48] |
ἐπεκαλέσαντο
αὐτόν,
διέβη
μὲν
τὸν
|
ποταμὸν, |
γεφυρώσας.
Εὑρὼν
δὲ
τούς
τε |
| [39, 33] |
καὶ
τῶν
συμμάχων,
χρωμένοις,
καὶ
|
πόλεμον |
καὶ
εἰρήνην
πρὸς
οὓς
ἂν |
| [39, 58] |
προπετέστατοι
πεφύκασι,
πρὸς
δὲ
δὴ
|
πόλεμον |
τά
τε
δεινὰ
αὐτοῦ
φλαυρότατοί |
| [39, 61] |
τούς
τε
ἄρχοντας
καὶ
τὸν
|
δῆμον |
αὐτῷ
χρήσασθαι,
προβουλεῦσαι.
~Ἐν
ᾧ |
| [39, 33] |
Οὐ
μέντοι
καὶ
ἐς
τὸν
|
δῆμόν |
τι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πρότερον
ἐσήνεγκαν, |
| [39, 46] |
στρατοπέδου
σφῶν·
καὶ
τοῦτό
τε
|
ἔρημον |
ἀνδρῶν
κατέσχεν,
καὶ
τοῖς
μαχομένοις |
| [39, 19] |
ποιοίη,
οὐκ
εἴα
τὸν
φρατριατικὸν
|
νόμον |
ἐσενεχθῆναι·
πρὶν
γὰρ
ἐκεῖνον
τεθῆναι, |
| [39, 32] |
καὶ
οὐκ
ἠθέλησαν
ἰσχὺν
αὐτῷ
|
ἔννομον |
πρὸς
τὰς
ἀντιλογίας
προσθεῖναι.
Καὶ |
| [39, 38] |
τε
ὕδωρ
ἀείνων
ἀφικνεῖσθαι,
κἀνταῦθα
|
καθαρμόν |
τινά
σφων
ποιεῖσθαι.
Ἤκουσα
μὲν |
| [39, 24] |
ἐδυσχέραινεν·
διαλιπὼν
δὲ,
καὶ
ἐς
|
ἀναλογισμὸν |
τῆς
τε
ἑαυτοῦ
ἀρετῆς
καὶ |
| [39, 10] |
καὶ
περὶ
τῶν
ἑαυτοῦ
βουλευμάτων
|
ἀπολογισμόν |
τινα
ἔχοντι·
πολλὰ
δὲ
δὴ |
| [39, 30] |
ὀρθῶς
πραχθέντος
ποιουμένας,
ἐς
τὸ
|
Ἀλβανὸν |
ἀφίκοντο·
ἀλλ'
ὥσπερ
δεδουλωμένοι,
καὶ |
| [39, 53] |
ἐλπίδα,
ὡς
καὶ
παροῦσαν
ἔργῳ
|
ἐλάμβανον, |
καὶ
πάνθ'
ὅσα
καταπράξειν
προσεδέχοντο, |
| [39, 49] |
ἀποτέμνεται·
καὶ
τελευτῶν
ἐς
τὸν
|
ὠκεανὸν |
ἐμβάλλει.
Οὗτος
γὰρ
ὁ
ὅρος, |
| [39, 46] |
αὐτὸ
τὸ
Πυρηναῖον
ἐς
τὸν
|
ὠκεανὸν |
καθήκουσιν.
Ἐπ'
οὖν
τούτους
ὁ |
| [39, 1] |
γένεσι
προσοικοῦντες,
καὶ
ἐπὶ
τὸν
|
ὠκεανὸν |
τὸν
κατὰ
Βρεττανίαν
καθήκοντες,
ἐν |
| [39, 38] |
Καὶ
αὐτῶν
οἱ
μὲν
παραχρῆμα
|
ἀπέθανον, |
οἱ
δὲ
οὐ
πολλῷ
ὕστερον. |
| [39, 38] |
τάς
τε
προβοσκίδας
ἐς
τὸν
|
οὐρανὸν |
ἀνέτεινον·
καὶ
ὠλοφύροντο
οὕτως
ὥστε |
| [39, 25] |
ἐπιγένοιτο·
καὶ
πρὸς
τὸ
ἀεὶ
|
καθιστάμενον, |
κἂν
ἔλαττον
τοῦ
προτέρου
ᾖ, |
| [39, 11] |
τῆς
οἰκίας,
καίτοι
τῇ
Ἐλευθερίᾳ
|
ἀνειμένον, |
καὶ
τοῦ
Κλωδίου
καὶ
ἐπιθειάζοντος, |
| [39, 15] |
ἔπεσιν
ἐντυχόντες,
εὗρον
ἐν
αὐτοῖς
|
ἐγγεγραμμένον |
αὐτὸ
τοῦτο·
Ἂν
ὁ
τῆς |
| [39, 35] |
ἔοικε,
τῇ
τοῦ
κρείττονος
γνώμῃ
|
προκαταλαμβανόμενον, |
ὑποστέλλεσθαί
τι
ὧν
φρονοίη,
ἀλλ' |
| [39, 26] |
μείζω
τῆς
πρὸς
ἑαυτὸν
πίστεως
|
γιγνόμενον |
ὁρῶν,
οὐκ
ἐν
ἐλαφρῷ
τὸ |
| [39, 2] |
Καῖσαρ
δὲ
ᾖσθετο
μὲν
τὸ
|
γιγνόμενον, |
οὐκ
ἐτόλμησε
δέ
σφας
εὐθύς, |
| [39, 43] |
ποτε
πνεῦμά
τι
ταῖς
ναυσὶν
|
ἐπιγενόμενον |
κινήσειεν
αὐτάς,
δορυδρέπανα
πόρρωθέν
σφισιν |
| [39, 25] |
τοῦ
φθόνου,
τὸ
δ'
ἄρτι
|
προφαινόμενον |
συνεπαύξοντας
ὑπὸ
τῶν
ἐλπίδων.
~Δι' |
| [39, 1] |
τότε
δὲ,
τὸν
Καίσαρα
εὖ
|
φερόμενον |
ἰδόντες,
καὶ
δείσαντες
μὴ
καὶ |
| [39, 26] |
ἀγανακτοῦντα,
τὸν
δὲ
τῇ
πλεονεξίᾳ
|
ἐπαιρόμενον, |
πρός
τε
διαφορὰς
καὶ
πρὸς |
| [39, 2] |
Τοῦτο
γὰρ
ἐξ
αὐτομόλων
προγνοὺς
|
ἐσόμενον, |
ἔπεμψεν
ἐπ'
αὐτοὺς
νυκτὸς
τούς |
| [39, 7] |
τὸ
πλῆθος
πρὸς
τοῦ
Κικέρωνος
|
ἐσόμενον, |
τοὺς
μονομάχους,
οὓς
ὁ
ἀδελφὸς |
| [39, 57] |
Ὁ
γὰρ
Γαβίνιος
ἐδύνατο
μὲν
|
ἀρχόμενον |
τὸ
δεινὸν
παῦσα·
(τὸν
γὰρ |
| [39, 19] |
κατακρίνεσθαι,
ἔργῳ
δὲ
αὐτὸν
μηδ'
|
ἀπολογούμενον |
ἁλίσκεσθαι.
Ὁ
γὰρ
Κλώδιος,
ὅπως |
| [39, 26] |
οἱ
ἕτεροι,
ἐνταῦθα
τό
τε
|
ἐλαττούμενον, |
φθονῆσαν,
μισεῖν
τὸν
κρείττονα·
καὶ |
| [39, 20] |
ὅτι
τὸ
ἔδαφος
τῆς
οἰκίας,
|
ἱερωμένον |
τῇ
Ἐλευθερίᾳ
κατῳκοδόμησε.
Καὶ
ἐπῆλθέ |
| [39, 0] |
Καῖσαρ,
Κελτῶν
τισι
πολεμήσας,
τὸν
|
Ῥῆνον |
διέβη·
καὶ
περὶ
τοῦ
Ῥήνου. |
| [39, 47] |
Γαλα
τῶν
ἐπικληθέντες,
τόν
τε
|
Ῥῆνον |
διέβησαν,
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν |
| [39, 50] |
~Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
τόν
τε
|
Ῥῆνον |
πρῶτος
τότε
Ῥωμαίων
διέβη,
καὶ |
| [39, 45] |
τὸ
ὄρθιον
προσέβαλον,
καὶ
σπουδῇ
|
προσανέβαινον, |
μηδενός
σφισιν
ἐναντιουμένου.
Ὁ
γὰρ |
| [39, 57] |
Γαβίνιος
ἐδύνατο
μὲν
ἀρχόμενον
τὸ
|
δεινὸν |
παῦσα·
(τὸν
γὰρ
Ἀρχέλαον
προυυποτοπήσας |
| [39, 62] |
ὅπως
ἀπόντα,
ἀλλ'
οὐδὲ
ἐπανελθόντα
|
δεινόν |
τι
παθεῖν
αὐτὸν
ἐπί
γε |
| [39, 48] |
ἐπὶ
τῇ
προφάσει
ταύτῃ
καὶ
|
ἐκεῖνον |
διαβαίη.
Αὐτός
τε
γὰρ,
ὃ |
| [39, 6] |
Κλωδίου
ἐξεληλάκει,
τοῦτον
ἐπ'
αὐτὸν
|
ἐκεῖνον |
ἐπανήγαγεν.
Οὕτω
που
τὸ
ἀνθρώπειον |
| [39, 59] |
πολλῶν
δεόμενος,
ἀπέκτεινε.
~Γαβίνιος
δὲ
|
ἐκεῖνον |
μὲν
οὕτω
κατήγαγεν·
οὐ
μέντοι |
| [39, 19] |
Πομπήιος,
χλευασία
πολλὴ
συνέβαινεν·
ὥστε
|
ἐκεῖνον, |
μήτε
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγειν
καρτεροῦντα, |
| [39, 28] |
ἦν,
οὐδεμία
ψῆφος
αὐτοῖς
ἐδίδοτο.
|
Ἐκεινόν |
τε
γὰρ
προαπαντήσαντες
ἕτεροι
δήμαρχοι |
| [39, 19] |
φρατριατικὸν
νόμον
ἐσενεχθῆναι·
πρὶν
γὰρ
|
ἐκεῖνον |
τεθῆναι,
οὔτ'
ἄλλο
τι
τῶν |
| [39, 38] |
τε
προβοσκίδας
ἐς
τὸν
οὐρανὸν
|
ἀνέτεινον· |
καὶ
ὠλοφύροντο
οὕτως
ὥστε
καὶ |
| [39, 16] |
αὐτοῦ
Αὖλος
Πλαύτιος
ἐς
τὸ
|
κοινὸν |
δημαρχῶν
ἀνέγνω)
δείσαντες
οἱ
βουλευταὶ |
| [39, 43] |
καὶ
τά
τε
σχοινία
αὐτῶν
|
διέτεμνον, |
καὶ
τὰ
ἱστία
διέσχιζον.
Πεζομαχεῖν |
| [39, 26] |
τό
τε
δέος
καὶ
τὸν
|
φθόνον· |
καὶ
ταῦτα
ἀπ'
ἀντιπάλου
καὶ |
| [39, 55] |
δὲ
δὴ
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
|
χρόνον |
καὶ
ὁ
Πτολεμαῖος,
καίτοι
τῶν |
| [39, 15] |
βαλὸν,
τὴν
κάθοδον
τοῦ
Πτολεμαίου
|
χρόνον |
τινὰ
ἐπέσχε.
Τοῖς
γὰρ
Σιβυλλείοις |
| [39, 31] |
δ'
ὁ
παῖς
ὁ
τὸν
|
λύχνον |
οἱ
προφέρων
ἐσφάγη,
δείσαντος
καὶ |
| [39, 57] |
μεταπέμψασα,
ἄνδρα
τε
ἐπεγράψατο,
καὶ
|
κοινωνὸν |
τῆς
τε
βασιλείας
καὶ
τοῦ |
| [39, 65] |
τὴν
ψῆφόν
τισι
(καίπερ
οὐκ
|
ἐξὸν |
ἐκ
τῶν
νόμων,
πρὶν
πρώτην |
| [39, 38] |
Ἤδη
γάρ
τινες
καὶ
ἐκεῖνο
|
εἶπον, |
ὅτι
πρὸς
τῷ
τῆς
φωνῆς |
| [39, 63] |
τότε
μὲν
ἔφυγεν
ἁλούς,
ὥσπερ
|
εἶπον, |
ὕστερον
δ'
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος |
| [39, 8] |
ἄλλοι
τε,
καὶ
ὁ
Πομπήιος
|
συνεῖπον, |
ὥστε
πολὺ
κρείττους
αὐτοὺς
γενέσθαι. |
| [39, 30] |
πολιτικὸν
πρᾶξαι
ἐξουσίαν
ἔχοντες,
τὸ
|
λοιπὸν |
τοῦ
ἔτους
διήγαγον.
~Καὶ
μετὰ |
| [39, 41] |
τὸν
τῆς
παρ'
ἡμῖν
ναυτιλίας
|
τρόπον |
ἐσκεύαστο·
τὰ
δὲ
δὴ
τῶν |
| [39, 43] |
μέν
τίς
σφισιν
ὁμόσε
ἐχώρησε,
|
τρόπον |
τινὰ
ἀπεμάχοντο,
τοὺς
δ'
ὀλίγον |
| [39, 42] |
καὶ
καταβαρῆ
ὄντα,
κατὰ
χώραν
|
τρόπον |
τινὰ
εἱστήκει·
τότε
δὴ
θαρσήσας |
| [39, 43] |
τὰ
ἱστία
διέσχιζον.
Πεζομαχεῖν
δὲ
|
τρόπον |
τινὰ
ἐν
πλοίοις
πρὸς
ναυμαχοῦντας |
| [39, 55] |
τε
τῷ
προαστείῳ
ὢν,
καὶ
|
τρόπον |
τινὰ
καὶ
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ |
| [39, 2] |
ἀλλ'
ἅμα
{ἕῳ}
τήν
τε
|
ἵππον |
λαβὼν,
καὶ
τοὺς
πεζοὺς
ἐπακολουθεῖν |
| [39, 45] |
ἐν
ταῖς
ἀπειλαῖς
πᾶν
τὸ
|
φοβερὸν |
διὰ
κενῆς
ἐπικομποῦσιν)
ἀνεθάρσησε.
Καὶ |
| [39, 50] |
εἴη
ἀφίκετο·
καὶ
πολλοῖς
ἐφ'
|
ἑκάτερον, |
εἰδόσι
μὲν
οὐδὲν,
(ἅτε
μήτ' |
| [39, 14] |
μάλιστα
Φαουωνίου
τοῦ
Μάρκου
καθ'
|
ἑκάτερον, |
ὅτι
τε
πολλοὶ
παρὰ
τῶν |
| [39, 39] |
Ὁ
δὲ
δὴ
Κράσσος,
ἐπειδὴ
|
μηδέτερον |
αὐτῷ
τούτων
ὑπῆρχεν,
ἐπὶ
τὴν |
| [39, 35] |
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἐξείρξῃ,
ἢ
καὶ
|
δεινότερόν |
τι
ἐργάσηται,
ἔς
τε
τὸ |
| [39, 63] |
μὲν,
ὡς
καὶ
ἐς
τὸ
|
πρότερον |
δικαστήριον
ἀπαντήσων
(ἐν
γὰρ
τῇ |
| [39, 5] |
αὐτοῖς
ἡμέρας
θῦσαι·
ὅπερ
οὔπω
|
πρότερον |
ἐγεγόνει.
Κἀν
τῷ
αὐτῷ
τούτῳ |
| [39, 33] |
τὸν
δῆμόν
τι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
|
πρότερον |
ἐσήνεγκαν,
πρὶν
τὰ
σφέτερα
βεβαιώσασθαι. |
| [39, 5] |
τοσαῦτα,
ὧν
οὐδὲ
τὰ
ὀνόματα
|
πρότερον |
ἠκρίβουν,
ᾑρήκει·
καὶ
ἐψηφίσαντο
πεντεκαίδεκα |
| [39, 55] |
τῷ
Πομπηίῳ,
ὅτι
τὸ
μὲν
|
πρότερον, |
καίτοι
πόρρω
που
ὤν,
ἐρρύσατο |
| [39, 9] |
μέν,
ὥσπερ
ἐπὶ
τοῖς
καταποντισταῖς
|
πρότερον, |
οὕτω
καὶ
τότε
ἐπὶ
τῷ |
| [39, 27] |
ἄντικρυς
αὐτῆς,
καίπερ
ἑτέροις
τισὶ
|
πρότερον |
συναγωνιζόμενοι,
μετεποιήσαντο.
Ἐπειδή
τε
ἔξω |
| [39, 50] |
Προϊόντος
δὲ
δὴ
τοῦ
χρόνου,
|
πρότερόν |
τε
ἐπ'
Ἀγρικόλου
ἀντιστρατήγου,
καὶ |
| [39, 41] |
ταῦθ'
οἱ
βάρβαροι,
οἷα
μήπω
|
πρότερον |
τοιούτου
ναυτικοῦ
πεπειραμένοι,
πρός
{τε} |
| [39, 2] |
στρατιώτας
καὶ
ἐξήσκει.
Οὐδὲ
ἐτόλμησε
|
πρότερον |
τοῖς
πολεμίοις,
καίτοι
τὴν
χώραν |
| [39, 38] |
ἐπικαλούμενοι.
Λέγεται
γὰρ
ὅτι
οὐ
|
πρότερον |
τῶν
νεῶν
ἐπέβησαν,
πρὶν
πίστιν |
| [39, 48] |
τε
γὰρ,
ὃ
μηδείς
πω
|
πρότερον |
τῶν
ὁμοίων
οἱ
ἐπεποιήκει,
δεινῶς |
| [39, 41] |
~Ταῦτα
μὲν
γὰρ
πρὸς
τὸ
|
κουφότερον, |
ὑπὲρ
τοῦ
ταχυναυτεῖν,
ἐς
τὸν |
| [39, 46] |
καὶ
μετ'
αὐτῶν
στρατηγικώτερον
ἢ
|
προπετέστερον |
τῷ
πολέμῳ
χρωμένους,
ὡς
καὶ |
| [39, 63] |
μὲν
ἔφυγεν
ἁλούς,
ὥσπερ
εἶπον,
|
ὕστερον |
δ'
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος
κατήχθη. |
| [39, 55] |
χρησμῶν
φροντίσαντες.
Καὶ
ἐκρίθη
μὲν
|
ὕστερον |
ἐπὶ
τούτῳ
ὁ
Γαβίνιος,
οὐχ |
| [39, 46] |
οἱ
ἐλθεῖν,
ἀδεῶς
δ'
ἐς
|
ὕστερον |
ἔχουσί
σφισι
προσέβαλεν
ἐξαίφνης
ἀνέλπιστος. |
| [39, 38] |
ἀπέθανον,
οἱ
δὲ
οὐ
πολλῷ
|
ὕστερον. |
Ἠλεήθησαν
γάρ
τινες
ὑπὸ
τοῦ |
| [39, 30] |
ἐπὶ
τὰς
ἀνοχὰς
τὰς
Λατίνας,
|
δεύτερον |
τότε
ὑπό
τινος
οὐκ
ὀρθῶς |
| [39, 45] |
διασώσηται.
Ἔπειτα
δὲ
αἰσθόμενός
σφας
|
θρασύτερον |
μὲν
ἀπὸ
τούτου
διακειμένους,
οὐ |
| [39, 22] |
Ὑπὸ
γὰρ
τοῦ
πολλοὺς
δωροδοκεῖν,
|
σπανιώτερον |
τὸ
τῶν
χρημάτων
καταφρονεῖν
τινα |
| [39, 46] |
Σερτωριείους
ἔχοντας
καὶ
μετ'
αὐτῶν
|
στρατηγικώτερον |
ἢ
προπετέστερον
τῷ
πολέμῳ
χρωμένους, |
| [39, 17] |
καὶ
τοιόνδε
τι,
ἴδιον
μὲν,
|
φέρον |
δέ
πως
ἐς
τὴν
συγγραφήν, |
| [39, 43] |
γὰρ
καὶ
τόλμῃ
οὐδὲν
αὐτῶν
|
διέφερον· |
τῷ
δὲ
δὴ
σταδίῳ
τῶν |
| [39, 23] |
(ὥς
γέ
φασιν
τινές)
ἔπεμπεν.
|
Ἐπέφερον |
δὲ
τῷ
Κάτωνι
ἄλλα
τε, |
| [39, 43] |
δορυδρέπανα
πόρρωθέν
σφισιν
οἱ
Ῥωμαῖοι
|
ἐπέφερον, |
καὶ
τά
τε
σχοινία
αὐτῶν |
| [39, 58] |
ἀρίστων
ἀναγκαιότατον
τὸν
ἐν
αὐταῖς
|
ὄλεθρον |
διώκοντες.
Νικήσας
οὖν
αὐτοὺς
ὁ |
| [39, 62] |
συνήραντο,
λέγοντες
ἄλλον
τέ
τινα
|
καιρὸν |
καὶ
ἄλλον
βασιλέα
πρὸς
τῆς |
| [39, 34] |
καταστάσεως,
ὥσπερ
εἰώθει,
κατανάλωσε
τὸν
|
καιρὸν |
πρὶν
καὶ
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων
εἰπεῖν} |
| [39, 53] |
~Καὶ
ὁ
μὲν
ἐς
τὴν
|
ἤπειρον |
ἀναπλεύσας,
τὰ
ταραχθέντα
καθίστατο,
μηδὲν |
| [39, 40] |
περικλύζων,
ἄπορον
μὲν
τῷ
πεζῷ,
|
ἄπορον |
δὲ
καὶ
τῷ
ναυτικῷ
τὴν |
| [39, 40] |
πάσας,
ὡς
εἰπεῖν,
αὐτὰς
περικλύζων,
|
ἄπορον |
μὲν
τῷ
πεζῷ,
ἄπορον
δὲ |
| [39, 56] |
καὶ
τῷ
Πομπηίῳ
ἔπεμψε·
καὶ
|
φόρον |
τοῖς
Ἰουδαίοις
ἐπέταξε,
καὶ
μετὰ |
| [39, 49] |
οὗ
γε
καὶ
ἐς
τὸ
|
διάφορον |
τῶν
ἐπικλήσεων
ἀφίκοντο,
δεῦρο
ἀεὶ |
| [39, 45] |
ὥρμησαν,
καὶ
(ἔδει
γὰρ
μηδὲ
|
πυρφόρον, |
τῷ
λόγῳ
αὐτῶν,
σωθῆναι)
φρύγανα |
| [39, 12] |
τοῦτο
ἐχαλεπαίνετο,
καὶ
ὅτι
τὴν
|
Κύπρον |
ἀπαιτῆσαι
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων,
ἢ |
| [39, 9] |
ὁμίλου
παντὸς
ἔς
τε
τὸ
|
θέατρον |
(οἵῳ
δὲ
δὴ
καὶ
τότε |
| [39, 0] |
Κράσσος
ὕπατοι
ᾑρέθησαν.
Ὡς
τὸ
|
θέατρον |
τὸ
Πομπηίου
καθιερώθῃ.
Ὡς
Δέκιμος |
| [39, 38] |
δὲ
καὶ
ἐκεῖνο,
ὅτι
τὸ
|
θέατρον |
τοῦτο
οὐχ
ὁ
Πομπήιος
ἐποίησεν, |
| [39, 38] |
αὐταῖς
ἡμέραις
ὁ
Πομπήιος
τὸ
|
θέατρον, |
ᾧ
καὶ
νῦν
λαμπρυνόμεθα,
καθιέρωσε, |
| [39, 15] |
Τοῖς
γὰρ
Σιβυλλείοις
ἔπεσιν
ἐντυχόντες,
|
εὗρον |
ἐν
αὐτοῖς
ἐγγεγραμμένον
αὐτὸ
τοῦτο· |
| [39, 16] |
κάθο
δον
ἀπέγνω,
καὶ
ἐς
|
Ἔφεσον |
ἐλθὼν
παρὰ
τῇ
θεῷ
διῃτᾶτο. |
| [39, 22] |
μὲν
γὰρ
Πτολεμαῖος,
ὁ
τὴν
|
νῆσον |
τότε
κατέχων,
ἐπειδὴ
τά
τε |
| [39, 42] |
ἀνακρουόμενος,
ὅπῃ
τε
καὶ
ἐφ'
|
ὅσον |
ἤθελεν,
εἰργάσατο·
πολλαῖς
τε
πρὸς |
| [39, 25] |
τινὶ
ἐπὶ
τοσοῦτον
μνημονεύοντας
ἐφ'
|
ὅσον |
μηδὲν
ἄλλο
ἐπιγένοιτο·
καὶ
πρὸς |
| [39, 26] |
ῥᾳδίως
μόνος
αὐτὸν
καταλῦσαι)
τὸν
|
Κράσσον, |
ὡς
καὶ
μετ'
αὐτοῦ
ποιήσων, |
| [39, 56] |
βασιλείαν
αὐτοῦ
διεδέξατο,
καὶ
Μιθριδάτην
|
τὸν |
ἀδελφὸν
ἐκ
τῆς
Μηδίας,
ἧς |
| [39, 56] |
τῆς
τε
Σιβύλλης,
μὴ
καταχθῆναι
|
τὸν |
ἄνδρα·
ἀλλ'
ὅσῳ
γὰρ
ἐκεκώλυτο |
| [39, 58] |
καὶ
ἄλλους
τε
πολλοὺς
καὶ
|
τὸν |
Ἀρχέλαον
φονεύσας,
ἐγκρατής
τε
τῆς |
| [39, 55] |
ἀκινδύνως
ἄγῃ.
~Κατὰ
δὲ
δὴ
|
τὸν |
αὐτὸν
τοῦτον
χρόνον
καὶ
ὁ |
| [39, 63] |
Οὐ
μέντοι
καὶ
ὠφέλησέ
τι
|
τὸν |
Γαβίνιον,
ἀλλὰ
τότε
μὲν
ἔφυγεν |
| [39, 56] |
ἐξέβαλε.
Καὶ
ὃς
καταφυγὼν
πρὸς
|
τὸν |
Γαβίνιον
ἀνέπεισεν
αὐτὸν
συμπρᾶξαί
οἱ |
| [39, 55] |
καίτοι
πόρρω
που
ὤν,
ἐρρύσατο
|
τὸν |
Γαβίνιον
διὰ
τῶν
ἑταίρων·
τότε |
| [39, 61] |
πεποιημένου)
προσδεχόμενοι,
ἠπείγοντο
καὶ
ἀπόντα
|
τὸν |
Γαβίνιον
(ὡς
καὶ
ἧττόν
τι, |
| [39, 27] |
ἄλλους
τε
καὶ
τὸν
Κάτωνα
|
τὸν |
Γάιον
ἐνιέντες,
ἵνα
μεσοβασιλέως
αἱρεθέντος, |
| [39, 36] |
τοῦ
συλλόγου,
παραλαβὼν
ὁ
Ἀτέιος
|
τὸν |
Γάλλον
αἵματος
ἀνάπλεων
(ἐκβιαζόμενος
γὰρ |
| [39, 57] |
μὲν
ἀρχόμενον
τὸ
δεινὸν
παῦσα·
|
(τὸν |
γὰρ
Ἀρχέλαον
προυυποτοπήσας
συνέλαβε,
καὶ |
| [39, 35] |
τὰς
θύρας
τοῦ
βουλευτηρίου
κλείσας·
|
τὸν |
δὲ
Ἀτέιον,
τόν
τε
Κάτωνα, |
| [39, 26] |
τὸν
μὲν
τῇ
ἐλαττώσει
ἀγανακτοῦντα,
|
τὸν |
δὲ
τῇ
πλεονεξίᾳ
ἐπαιρόμενον,
πρός |
| [39, 61] |
τραχύτατα
τούς
τε
ἄρχοντας
καὶ
|
τὸν |
δῆμον
αὐτῷ
χρήσασθαι,
προβουλεῦσαι.
~Ἐν |
| [39, 33] |
μηκῦναι.
Οὐ
μέντοι
καὶ
ἐς
|
τὸν |
δῆμόν
τι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πρότερον |
| [39, 14] |
τοῖς
χρήμασι
κατεκράτει,
ὥστε
μήτε
|
τὸν |
Δίωνα
ἐς
τὸ
συνέδριον
ἐσελθεῖν, |
| [39, 14] |
Ῥωμαίων
ἐδεδωροδοκήκεσαν.
Καὶ
οἱ
μὲν
|
τὸν |
Δίωνα
τὸν
τῆς
πρεσβείας
αὐτοκράτορα |
| [39, 58] |
ὥσπερ
τι
τῶν
ἀρίστων
ἀναγκαιότατον
|
τὸν |
ἐν
αὐταῖς
ὄλεθρον
διώκοντες.
Νικήσας |
| [39, 51] |
ἔδει,
προσέσχεν.
Οἱ
γὰρ
Βρεττανοὶ
|
τὸν |
ἐπίπλουν
αὐτοῦ
προπυθόμενοι,
τὰς
κατάρσεις |
| [39, 34] |
ὅλης
καταστάσεως,
ὥσπερ
εἰώθει,
κατανάλωσε
|
τὸν |
καιρὸν
πρὶν
καὶ
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων |
| [39, 40] |
ῥαχίᾳ
ἐποίει·
ὥστε
ἐν
παντὶ
|
τὸν |
Καίσαρα
γενέσθαι,
μέχρις
οὗ
Δέκιμος |
| [39, 36] |
ἐκκλησίαν
συνήγαγον
καὶ
τὰ
κατὰ
|
τὸν |
Καίσαρα
ἐπεψήφισαν·
ἀντειπεῖν
μὲν
καὶ |
| [39, 1] |
ἐφρόντιζον
αὐτῶν
οὐδέν·
τότε
δὲ,
|
τὸν |
Καίσαρα
εὖ
φερόμενον
ἰδόντες,
καὶ |
| [39, 47] |
τὴν
τῶν
Τρηουήρων
ἐνέβαλον.
Κἀνταῦθα
|
τὸν |
Καίσαρα
εὑρόντες
καὶ
φοβηθέντες,
ἔπεμψαν |
| [39, 48] |
οἱ
πρεσβύτεροι
καταγνόντες,
πρός
τε
|
τὸν |
Καίσαρα
καὶ
παρὰ
τὴν
γνώμην |
| [39, 26] |
τῶν
ὑπάτων
διαπράξασθαι
δυνηθεὶς,
καὶ
|
τὸν |
Καίσαρα
μείζω
τῆς
πρὸς
ἑαυτὸν |
| [39, 33] |
ἤμελλον
ἐκεῖνοι,
τυχόντες
ὧν
διῳκοῦντο,
|
τὸν |
Καίσαρα
μηκέτ'
ἐπὶ
πολὺ
τὴν |
| [39, 4] |
τὸ
κράτιστον
ἀνεσκευάσαντο.
Καὶ
αὐτῷ
|
τὸν |
Καίσαρα
προσβαλόντα,
ἐπὶ
πολλὰς
ἡμέρας |
| [39, 51] |
τῆς
χώρας
ἠδυνήθησαν·
πέμπουσι
πρὸς
|
τὸν |
Καίσαρα
τῶν
Μωρίνων
τινάς,
φίλων |
| [39, 25] |
τε
ἐν
ὀλιγωρίᾳ
ἐποιεῖτο
καὶ
|
τὸν |
Καίσαρα
ὑπερεσπούδαζε.
Τά
τε
γὰρ |
| [39, 26] |
τισι
λογισμοῖς
ὁ
Πομπήιος
ἐπὶ
|
τὸν |
Καίσαρα
ὡπλίζετο.
Καὶ
(ἐδόκει
γὰρ |
| [39, 57] |
ἐπιεικὲς
μὲν
οὐδὲν
πρὸς
αὐ
|
τὸν, |
καίτοι
φοβουμένη
τοὺς
Ῥωμαίους,
ἔπραξε, |
| [39, 1] |
προσοικοῦντες,
καὶ
ἐπὶ
τὸν
ὠκεανὸν
|
τὸν |
κατὰ
Βρεττανίαν
καθήκοντες,
ἐν
μὲν |
| [39, 23] |
Κύπρου
ἀχθέντας,
Κλωδίους,
ὅτι
αὐτὸς
|
τὸν |
Κάτωνα
ἐκεῖσε
ἐπεπόμφει,
ὀνομόσαι·
οὐκ |
| [39, 22] |
πιὼν
ἀπέθανε·
καὶ
οἱ
Κύπριοι
|
τὸν |
Κάτωνα
οὐκ
ἀκουσίως,
ἅτε
καὶ |
| [39, 27] |
μὴ
γενέσθαι·
ἄλλους
τε
καὶ
|
τὸν |
Κάτωνα
τὸν
Γάιον
ἐνιέντες,
ἵνα |
| [39, 32] |
ἐπιτηδείως
σφίσιν
ἔχουσι
δοθῆναι
ἐποίησαν,
|
τὸν |
Κάτωνα
τὸν
Μᾶρκον
κωλύσαντες
στρατηγὸν |
| [39, 60] |
καὶ
ἄλλα
τε
καὶ
φυγάδα
|
τὸν |
Κικέρωνα
ἀποκαλοῦντες,
οὐδὲν
ἐπεψήφισαν.
Ὡς |
| [39, 20] |
ἐποικουμένων,
ἔφασαν)
ἐνταῦθα
ὁ
Κλώδιος
|
τὸν |
Κικέρωνα
μεταλαβὼν,
τῷ
τε
λόγῳ |
| [39, 6] |
ὕπατος,
ἀπ'
οἰκείας
τινὸς
ἔχθρας
|
τὸν |
Κικέρωνα
μισῶν.
~Οὗτοί
τε
οὖν |
| [39, 18] |
συναγωνιστὰς
ἰσχυροὺς,
ἄλλους
τε
καὶ
|
τὸν |
Κικέρωνα
τόν
τε
Πομπήιον
ἔχοντα) |
| [39, 8] |
οὕτως
ἥ
τε
γερουσία
κατελθεῖν
|
τὸν |
Κικέρωνα,
τοῦ
Σπινθῆρος
ἐσηγησαμένου,
προεβούλευσε· |
| [39, 6] |
δὲ
καὶ
ἐξ
ἰδίας
ἔχθρας
|
τὸν |
Κλώδιον
ἀμυνόμενος,
ὑφ'
ἧς
καὶ |
| [39, 21] |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
φυλάξας
ἐκδημοῦντα
|
τὸν |
Κλώδιον,
ἀνέβη
τε
αὖθις
ἐς |
| [39, 26] |
ἂν
ῥᾳδίως
μόνος
αὐτὸν
καταλῦσαι)
|
τὸν |
Κράσσον,
ὡς
καὶ
μετ'
αὐτοῦ |
| [39, 26] |
τό
τε
ἐλαττούμενον,
φθονῆσαν,
μισεῖν
|
τὸν |
κρείττονα·
καὶ
τὸ
κρατοῦν,
καταφρονῆσαν, |
| [39, 31] |
ἐπεὶ
δ'
ὁ
παῖς
ὁ
|
τὸν |
λύχνον
οἱ
προφέρων
ἐσφάγη,
δείσαντος |
| [39, 32] |
ἔχουσι
δοθῆναι
ἐποίησαν,
τὸν
Κάτωνα
|
τὸν |
Μᾶρκον
κωλύσαντες
στρατηγὸν
ἀποδειχθῆναι.
Ὑπώπτευόν |
| [39, 51] |
Μωρίνους
προσεποιήσατο,
ἐπεθύμησε
διαβῆναι.
Καὶ
|
τὸν |
μὲν
διάπλουν,
καθ'
ὃ
μάλιστα |
| [39, 26] |
χείρονα·
καὶ
οὕτως
ἀπ'
ἀμφοτέρων,
|
τὸν |
μὲν
τῇ
ἐλαττώσει
ἀγανακτοῦντα,
τὸν |
| [39, 19] |
ἀμηχανίᾳ
καθίστασθαι·
καὶ
λόγῳ
μὲν
|
τὸν |
Μίλωνα
κατακρίνεσθαι,
ἔργῳ
δὲ
αὐτὸν |
| [39, 18] |
Ἐποίει
δὲ
τοῦτο,
οὐχ
ὅτι
|
τὸν |
Μίλωνα
προσεδόκα
αἱρήσειν
(ἅτε
καὶ |
| [39, 54] |
πολὺ
τῶν
ἐναντίων
περιῆσαν·
ὥστε
|
τὸν |
Νέπωτα
ἀγαπᾶ,
ν
ἂν
τὴν |
| [39, 29] |
αὐτὸν
ἰδιώσεσθαι,
παρῆλθέ
τε
ἐς
|
τὸν |
ὅμιλον
ἐν
τῇ
καθηκούσῃ
στολῇ, |
| [39, 29] |
εἰ
μὴ
ἀνακραγόντος
αὐτοῦ
καὶ
|
τὸν |
ὅμιλον
ἐπιβοησαμένου,
προσέδραμον
πολλοὶ
πῦρ |
| [39, 11] |
τῆς
μεταστάσεως
αὐτοῦ
τῆς
ἐς
|
τὸν |
ὅμιλον
παρανόμως
γεγενημένης,
ὑγιές
τι |
| [39, 15] |
μὴ
συγκρυφθείη·
καὶ
ἔς
τε
|
τὸν |
ὅμιλον
τοὺς
ἱερέας
ἐσήγαγε,
κἀνταῦθα, |
| [39, 38] |
περιιόντες,
τάς
τε
προβοσκίδας
ἐς
|
τὸν |
οὐρανὸν
ἀνέτεινον·
καὶ
ὠλοφύροντο
οὕτως |
| [39, 55] |
οὐχ
ἑάλω
δὲ,
διά
τε
|
τὸν |
Πομπήιον,
καὶ
διὰ
τὰ
χρήματα. |
| [39, 29] |
ἐν
τούτῳ
μεταπηδήσας
αὖθις
πρὸς
|
τὸν |
Πομπήιον,
καὶ
τὰ
ἐκείνου
πάλιν |
| [39, 16] |
προσταττόντων,
τῶν
δὲ
δὴ
καὶ
|
τὸν |
Πομπήιον
μετὰ
ῥαβδούχων
δύο
καταγαγεῖν |
| [39, 32] |
κουρουλίους
σφαγαὶ
συνέβησαν,
ὥστε
καὶ
|
τὸν |
Πομπήιον
πολλοῦ
αἵματος
ἀναπλησθῆναι.
Οὐ |
| [39, 9] |
ἔπεισέ
σφας
ἐπιμελητὴν
τοῦ
σίτου
|
τὸν |
Πομπήιον
προχειρίσασθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
| [39, 48] |
ὄντες,
ἐπεκαλέσαντο
αὐτόν,
διέβη
μὲν
|
τὸν |
ποταμὸν,
γεφυρώσας.
Εὑρὼν
δὲ
τούς |
| [39, 0] |
Ὡς
Καῖσαρ,
Κελτῶν
τισι
πολεμήσας,
|
τὸν |
Ῥῆνον
διέβη·
καὶ
περὶ
τοῦ |
| [39, 57] |
τὸν
τοῦ
Ἀρχελάου
τοῦ
πρὸς
|
τὸν |
Σύλλαν
αὐτομολήσαντος,
δραστήριόν
τε
ὄντα, |
| [39, 7] |
συγγενεῖ
προπαρεσκεύαστο,
λαβὼν
ἐσεπήδησεν
ἐς
|
τὸν |
σύλλογον·
καὶ
πολλοὺς
μὲν
ἔτρωσε, |
| [39, 56] |
δὲ
ἐς
τὴν
Παλαιστίνην
ἐλθὼν,
|
τόν |
τε
Ἀριστόβουλον
(διαδρὰς
γὰρ
ἐκ |
| [39, 35] |
βουλευτηρίου
κλείσας·
τὸν
δὲ
Ἀτέιον,
|
τόν |
τε
Κάτωνα,
καὶ
τὸν
Φαουώνιον, |
| [39, 39] |
δὴ
οἱ
πολλοὶ
μετεμέλοντο,
καὶ
|
τόν |
τε
Κάτωνα
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
| [39, 63] |
ἀνέγνω,
καὶ
τοὺς
δικαστὰς
ἱκέτευσε·
|
τόν |
τε
Κικέρωνα
οὐχ
ὅπως
κατηγορῆσαι |
| [39, 21] |
καὶ
κατηγορίας
ἐποιεῖτο.
Καὶ
τέλος
|
τόν |
τε
Μίλωνα
καὶ
δημάρχους
τινὰς |
| [39, 56] |
ὡς
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
Πάρθους
|
τόν |
τε
πλοῦτον
αὐτῶν
στρατεύσων.
Τοῦ |
| [39, 18] |
ἄλλους
τε
καὶ
τὸν
Κικέρωνα
|
τόν |
τε
Πομπήιον
ἔχοντα)
ἀλλ'
ἵνα |
| [39, 47] |
πρὸς
τῶν
Γαλα
τῶν
ἐπικληθέντες,
|
τόν |
τε
Ῥῆνον
διέβησαν,
καὶ
ἐς |
| [39, 50] |
οἰκοῦντες
ὠνομάζοντο.
~Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
|
τόν |
τε
Ῥῆνον
πρῶτος
τότε
Ῥωμαίων |
| [39, 41] |
κουφότερον,
ὑπὲρ
τοῦ
ταχυναυτεῖν,
ἐς
|
τὸν |
τῆς
παρ'
ἡμῖν
ναυτιλίας
τρόπον |
| [39, 14] |
Καὶ
οἱ
μὲν
τὸν
Δίωνα
|
τὸν |
τῆς
πρεσβείας
αὐτοκράτορα
(περιῆν
γάρ) |
| [39, 57] |
τοῦτον
μὲν
ἀπέκτεινεν·
Ἀρχέλαον
δὲ
|
τὸν |
τοῦ
Ἀρχελάου
τοῦ
πρὸς
τὸν |
| [39, 17] |
ὁ
ὕπατος,
ἐπιθυμήσας
Κορνήλιον
Σπινθῆρα
|
τὸν |
υἱὸν
ἐς
τοὺς
οἰωνιστὰς
ἐσαγαγεῖν, |
| [39, 56] |
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
Σισένναν
τε
|
τὸν |
υἱὸν,
κομιδῇ
νέον
ὄντα,
καὶ |
| [39, 35] |
Ἀτέιον,
τόν
τε
Κάτωνα,
καὶ
|
τὸν |
Φαουώνιον,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς |
| [39, 26] |
συγχέοντα,
τό
τε
δέος
καὶ
|
τὸν |
φθόνον·
καὶ
ταῦτα
ἀπ'
ἀντιπάλου |
| [39, 19] |
ἐπὶ
πλεῖον
ποιοίη,
οὐκ
εἴα
|
τὸν |
φρατριατικὸν
νόμον
ἐσενεχθῆναι·
πρὶν
γὰρ |
| [39, 26] |
τὸ
κρατοῦν,
καταφρονῆσαν,
ἐξυβρίζειν
ἐς
|
τὸν |
χείρονα·
καὶ
οὕτως
ἀπ'
ἀμφοτέρων, |
| [39, 49] |
Κελτοὺς
ἀποτέμνεται·
καὶ
τελευτῶν
ἐς
|
τὸν |
ὠκεανὸν
ἐμβάλλει.
Οὗτος
γὰρ
ὁ |
| [39, 46] |
παρ'
αὐτὸ
τὸ
Πυρηναῖον
ἐς
|
τὸν |
ὠκεανὸν
καθήκουσιν.
Ἐπ'
οὖν
τούτους |
| [39, 1] |
συμμίκτοις
γένεσι
προσοικοῦντες,
καὶ
ἐπὶ
|
τὸν |
ὠκεανὸν
τὸν
κατὰ
Βρεττανίαν
καθήκοντες, |
| [39, 13] |
ἔπειτα
δὲ
τἀληθὲς
μαθόντες,
ἄνδρας
|
ἑκατὸν |
ἐς
τὴν
Ῥώμην
ἔπεμψαν,
πρός |
| [39, 60] |
διαδοχῇ,
οὐκ
ἐδέξατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
|
ἀθάνατον |
τὴν
ἡγεμονίαν
εἰληφὼς,
κατεῖχεν
αὐτήν. |
| [39, 0] |
~ΔΙΩΝΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΩΝ
ΡΟΜΑΙΚΩΝ
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ
|
ΕΝΝΑΤΟΝ |
ΒΙΒΛΙΟΝ.
Τάδε
ἔνεστιν
ἐν
τῷ |
| [39, 58] |
καὶ
ὥσπερ
τι
τῶν
ἀρίστων
|
ἀναγκαιότατον |
τὸν
ἐν
αὐταῖς
ὄλεθρον
διώκοντες. |
| [39, 55] |
ἑάλω.
Καὶ
ἐκείνῳ
τε
τοῦτο
|
παραδοξότατον |
συνέβη·
τῆς
τε
γὰρ
προτέρας |
| [39, 37] |
τὰ
κατὰ
τὴν
δίαιταν
ἐπὶ
|
μακρότατον |
προηγμένα
συστεῖλαι,
καίπερ
ἐς
πᾶν |
| [39, 50] |
σταδίους
πεντήκοντα
καὶ
τετρακοσίους,
τὸ
|
συντομώτατον· |
παρήκει
δὲ
παρά
τε
τὴν |
| [39, 14] |
ποιήσασθαι.
~Καίτοι
τὸ
πρᾶγμα
οὕτω
|
περιβόητον |
ἐγένετο,
ὡς
καὶ
τὴν
βουλὴν |
| [39, 10] |
νεωστὶ
πεπειραμένος·
βιβλίον
μέντοι
τι
|
ἀπόρρητον |
συνέθηκε·
καὶ
ἐπεί
ἐπέγραψεν
αὐτῷ, |
| [39, 40] |
στρατιώτας
τινὰς
Ῥωμαίους
πεμφθέντας
ἐπὶ
|
σῖτον |
ἔλαβον·
καὶ
μετὰ
τοῦτο
τοὺς |
| [39, 20] |
πρὸς
ἀνατολῶν
ἱδρυμένος,
πρὸς
τὴν
|
ἄρκτον |
μετεστράφη,
καὶ
λαμπὰς
ἀπὸ
τῆς |
| [39, 21] |
Γενομένου
δὲ
τούτου,
οὐδὲν
ἔτ'
|
ἀπώμοτον |
οὐδετέρῳ
αὐτῶν
ἦν,
ἀλλὰ
ἐλοιδόρουν |
| [39, 51] |
καὶ
ἐκείνους
προσβαλόντας
ἀπεώσατο.
Καὶ
|
ἔπιπτον |
μὲν
οὐ
πολλοὶ
τῶν
βαρβάρων, |
| [39, 56] |
μετὰ
τοῦτο
καὶ
ἐς
τὴν
|
Αἴγυπτον |
ἐνέβαλε.
~Ἦρχε
δὲ
τότε
τῶν |
| [39, 56] |
Πάρθων
εἴασε,
καὶ
ἐπὶ
τὴν
|
Αἴγυπτον |
ἠπείχθη·
καίπερ
ἀπαγορεύοντος
μὲν
τοῦ |
| [39, 0] |
Ὡς
Πτολεμαῖος
ὑπὸ
Γαουινίου
ἐς
|
Αἴγυπτον |
κατήχθη,
καὶ
ὡς
ὁ
Γαουίνιος |
| [39, 19] |
τι
ἦν,
ἰδίᾳ
καὶ
καθ'
|
ἕκαστον, |
ὡς
οὐ
περὶ
ἐκείνου
δὴ |
| [39, 62] |
τῆς
Σιβύλλης
εἰρῆσθαι·
καὶ
τὸ
|
μέγιστον, |
ὅτι
μηδεμία
τῶν
πραχθέντων
τιμωρία |
| [39, 39] |
πρὸς
τὰ
ἐψηφισμένα
σφίσι
ποιούμενος,
|
πλεῖστον |
αὐτοὺς
ἐλύπησε.
Καὶ
τότε
δὴ |
| [39, 25] |
εὐθὺς
ἀναγιγνώσκειν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐπὶ
|
πλεῖστον, |
μέχρις
ἂν
αὐτόματος
ἡ
δόξα |
| [39, 41] |
κάτω
αὐτοῦ
διαρροὴν
ἀντικαρτερεῖν
ὀφείλοντα,
|
πλεῖστόν |
σφων
καὶ
τῷ
μεγέθει
καὶ |
| [39, 45] |
ἔκ
τε
τούτου
πρὸς
δειλίαν
|
ἀνέλπιστον, |
καὶ
ἐξ
ἐκείνου
πρὸς
θάρσος |
| [39, 4] |
ἐκλιπόντες,
ἐς
ἓν
τεῖχος
τὸ
|
κράτιστον |
ἀνεσκευάσαντο.
Καὶ
αὐτῷ
τὸν
Καίσαρα |
| [39, 0] |
~ΔΙΩΝΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΩΝ
ΡΟΜΑΙΚΩΝ
|
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ |
ΕΝΝΑΤΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΝ.
Τάδε
ἔνεστιν
ἐν |
| [39, 37] |
τινας
ἐπέταξαν·
ὥσπερ
τι
αὐτοὶ
|
ἔλαττον, |
ὅτι
οὐ
χρήμασιν
ἀλλὰ
βίᾳ |
| [39, 25] |
πρὸς
τὸ
ἀεὶ
καθιστάμενον,
κἂν
|
ἔλαττον |
τοῦ
προτέρου
ᾖ,
προχειρότατα,
τῷ |
| [39, 33] |
οἱ
ὕπατοι
μὴ
διαμάρτωσιν
ὧν
|
ἔπραττον, |
προσεποιήσαντο
αὐτοὺς,
ὥστε
τὴν
ἡγεμονίαν |
| [39, 6] |
βλαβήσεσθαι
νομίζουσι,
τὰ
ἐναντιώτατα
ἀντιλαμβάνουσι.
|
Συνέπραττον |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
στρατηγῶν
καὶ |
| [39, 22] |
ἀνεπικλήτως
πάντα
ἀπέδειξεν,
ἀνδραγαθίας,
οὐδὲν
|
ἧττον |
ἢ
εἰ
πολέμῳ
τινὶ
ἐνενικήκει, |
| [39, 61] |
ἀπόντα
τὸν
Γαβίνιον
(ὡς
καὶ
|
ἧττόν |
τι,
ἂν
φθάσωσιν
αὐτὸν
ἀπολέσαντες, |
| [39, 23] |
οὐχ
ὅτι
καὶ
διελέγξαι
τι
|
αὐτὸν |
ἀδικοῦντα
ἐδύνατο,
ἀλλ'
ὅτι
ὑπὸ |
| [39, 63] |
καὶ
ἐποίησεν
ἐπ'
ἐκείνοις
γοῦν
|
αὐτὸν |
ἁλῶναι.
Οἱ
γὰρ
λαχόντες
περὶ |
| [39, 61] |
καὶ
ἧττόν
τι,
ἂν
φθάσωσιν
|
αὐτὸν |
ἀπολέσαντες,
κακωθησόμενοι)
θανατῶσαι.
Καὶ
οὕτω |
| [39, 48] |
καὶ
διάφοροι
αὐτοῖς
ὄντες,
ἐπεκαλέσαντο
|
αὐτόν, |
διέβη
μὲν
τὸν
ποταμὸν,
γεφυρώσας. |
| [39, 35] |
οὖν
ὁ
Γάλλος,
μή
τις
|
αὐτὸν |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
τῇ
ὑστεραίᾳ |
| [39, 12] |
ὡς
καὶ
ἐκ
τῆς
βασιλείας
|
αὐτὸν |
ἐκβεβληκότων·
καὶ
ἔτυχεν
ὥστε
ὑπὸ |
| [39, 6] |
τοῦ
Κλωδίου
ἐξεληλάκει,
τοῦτον
ἐπ'
|
αὐτὸν |
ἐκεῖνον
ἐπανήγαγεν.
Οὕτω
που
τὸ |
| [39, 39] |
Ἀτέιος
καὶ
ἐς
τὸ
δεσμωτήριον
|
αὐτὸν |
ἐμβαλεῖν·
ἀντιστάντων
δὲ
ἑτέρων
δημάρχων, |
| [39, 29] |
βουλευτηρίου
σφᾶς
καταπρήσοντες,
εἴ
τι
|
αὐτὸν |
ἐξεργάσαιντο.
Καὶ
ὁ
μὲν
παρὰ |
| [39, 62] |
οὐδὲ
ἐπανελθόντα
δεινόν
τι
παθεῖν
|
αὐτὸν |
ἐπί
γε
ἐκείνοις
ἐποίησε.
Καὶ |
| [39, 17] |
Κορνηλίων
φύλου
ὢν,
προενεγέγραπτο,
ἐξεποίησεν
|
αὐτὸν |
ἐς
τὸ
Μαλλίου
Τορκουάτου
γένος. |
| [39, 19] |
ἐξαίφνης
πάνθ'
ὅσα
ἐπαίτια
περὶ
|
αὐτὸν |
ἢ
κατὰ
τὸ
σῶμα,
ἢ |
| [39, 62] |
δικαστήριον
συνερρύη,
καὶ
διασπάσασθαι
πολλάκις
|
αὐτὸν |
ἠθέλησεν·
ἄλλως
τε
καὶ
ὅτι |
| [39, 25] |
χρήματά
οἱ
πολλὰ
ψηφίσασθαι,
δεινῶς
|
αὐτὸν |
ἠνία.
Ἐπεχείρησε
μὲν
γὰρ
τοὺς |
| [39, 10] |
αὐτοῦ
ἔσχον,
ἐπειδὴ
πάντως
καθήξοντα
|
αὐτὸν |
ᾖσθοντο·
(καὶ
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ |
| [39, 29] |
τῶν
τότε
πραττομένων
συγκατεργάσαιτο,
πάνυ
|
αὐτὸν |
ἰδιώσεσθαι,
παρῆλθέ
τε
ἐς
τὸν |
| [39, 60] |
προσδοκήσας,
πᾶν
αὐτῷ
ἔπραξαν.
Καὶ
|
αὐτὸν |
καὶ
ἐκεῖνο
δεινῶς
ἐπίεσεν,
ὅτι |
| [39, 36] |
τοὺς
ἔτι
παρόντας,
καὶ
ἐπιδείξας
|
αὐτόν, |
καὶ
ἐπειπὼν
ὅσα
εἰκὸς
ἦν, |
| [39, 24] |
αὐτῶν
ἔλαβεν.
Ἐλύπει
μὲν
γὰρ
|
αὐτὸν |
καὶ
τὰ
ὑπὸ
τοῦ
Κλωδίου |
| [39, 26] |
γὰρ
οὐκ
ἂν
ῥᾳδίως
μόνος
|
αὐτὸν |
καταλῦσαι)
τὸν
Κράσσον,
ὡς
καὶ |
| [39, 28] |
ἐπανῆλθον,
ὡς
καὶ
διὰ
τοῦτ'
|
αὐτὸν |
καταπλήξοντες.
Καὶ
ἐπειδὴ
μηδ'
ὣς |
| [39, 16] |
Πομπήιον
μετὰ
ῥαβδούχων
δύο
καταγαγεῖν
|
αὐτὸν |
κελευόντων,
(ὅ
τε
γὰρ
Πτολεμαῖος |
| [39, 19] |
τὸν
Μίλωνα
κατακρίνεσθαι,
ἔργῳ
δὲ
|
αὐτὸν |
μηδ'
ἀπολογούμενον
ἁλίσκεσθαι.
Ὁ
γὰρ |
| [39, 13] |
Ἰταλίαν
ἀπηρκὼς
ἦν,
ἢ
τεθνηκέναι
|
αὐτὸν |
νομίσαντες,
Βερενίκην
τὴν
θυγατέρα
αὐτοῦ |
| [39, 7] |
ἂν
ἀποδειχθῇ,
διαφευξόμενος.
Ἐγράψατο
γὰρ
|
αὐτὸν |
ὁ
Μίλων,
καὶ
οὐκ
ἐσήγαγε· |
| [39, 32] |
στρατηγὸν
ἀποδειχθῆναι.
Ὑπώπτευόν
τε
γὰρ
|
αὐτὸν |
οὐκ
ἀνέξεσθαι
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ |
| [39, 47] |
εὑρόντες
καὶ
φοβηθέντες,
ἔπεμψαν
πρὸς
|
αὐτὸν, |
σπονδάς
τε
ποιούμενοι,
καὶ
χώραν |
| [39, 30] |
ἐπιθυμεῖ
ὑπατεῦσαι,
ἐλπίδι
τοῦ
κατοκνήσειν
|
αὐτὸν |
σπουδαρχεῖν
ὁμολογῆσαι·
τῶν
μὲν
δικαίων |
| [39, 56] |
καταφυγὼν
πρὸς
τὸν
Γαβίνιον
ἀνέπεισεν
|
αὐτὸν |
συμπρᾶξαί
οἱ
τὴν
κάθοδον.
Ἐπεὶ |
| [39, 25] |
καὶ
τῷ
δήμῳ
ἐγκαλεῖν
ὅτι
|
αὐτόν |
τε
ἐν
ὀλιγωρίᾳ
ἐποιεῖτο
καὶ |
| [39, 55] |
δὲ
τῇ
δωροληψίᾳ,
καὶ
ἄκοντος
|
αὐτὸν |
τοῦ
κοινοῦ
κατήγαγον,
μηδὲν
μήτε |
| [39, 55] |
ἄγῃ.
~Κατὰ
δὲ
δὴ
τὸν
|
αὐτὸν |
τοῦτον
χρόνον
καὶ
ὁ
Πτολεμαῖος, |
| [39, 14] |
ὁ
Πομπήιος
τῇ
τε
οἰκίᾳ
|
αὐτὸν |
ὑπεδέδεκτο,
καὶ
ἰσχυρῶς
οἱ
συνῄρετο. |
| [39, 57] |
αὐτοῦ
ἐκείνου
συχνὰ
λαβών·
ἐθελοντὴς
|
αὐτὸν, |
ὡς
καὶ
διαδράντα,
ἀφῆκε.
~Καὶ |
| [39, 26] |
τὸν
Καίσαρα
μείζω
τῆς
πρὸς
|
ἑαυτὸν |
πίστεως
γιγνόμενον
ὁρῶν,
οὐκ
ἐν |
| [39, 63] |
τινα
παρὰ
τοῦ
Καίσαρος
πρὸς
|
ἑαυτὸν |
ὑπὲρ
αὐτοῦ
πεμφθέντα
ἀνέγνω,
καὶ |
| [39, 38] |
αὐτοῦ
ἠργυρολόγησεν,
ὥστε
καὶ
ἐς
|
τηλικοῦτον |
ἀνάλωμα
ἐξικέσθαι.
~Οὐ
μὴν
ἀλλ' |
| [39, 56] |
ἐπὶ
τοὺς
Πάρθους
τόν
τε
|
πλοῦτον |
αὐτῶν
στρατεύσων.
Τοῦ
γὰρ
Φραάτου |
| [39, 55] |
τε
Πομπήιος
καὶ
ὁ
Γαβίνιος.
|
Τοσοῦτον |
γὰρ
αἵ
τε
δυναστεῖαι
καὶ |
| [39, 29] |
ἐξεργάσαιντο.
Καὶ
ὁ
μὲν
παρὰ
|
τοσοῦτον |
ἐλθὼν
ἀπολέσθαι,
οὕτως
ἐσώθη.
~Πομπήιος |
| [39, 25] |
τῶν
τε
προποιηθέντων
τινὶ
ἐπὶ
|
τοσοῦτον |
μνημονεύοντας
ἐφ'
ὅσον
μηδὲν
ἄλλο |
| [39, 6] |
γὰρ
διὰ
τοῦ
Κλωδίου
ἐξεληλάκει,
|
τοῦτον |
ἐπ'
αὐτὸν
ἐκεῖνον
ἐπανήγαγεν.
Οὕτω |
| [39, 57] |
ἐν
οὐδενὸς
μοίρᾳ
ὢν
ἑωρᾶτο,
|
τοῦτον |
μὲν
ἀπέκτεινεν·
Ἀρχέλαον
δὲ
τὸν |
| [39, 35] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
ἐξέλθῃ.
Καὶ
|
τοῦτον |
μὲν
ὁ
Τρεβώνιος
μάτην
ἐνταῦθα |
| [39, 55] |
~Κατὰ
δὲ
δὴ
τὸν
αὐτὸν
|
τοῦτον |
χρόνον
καὶ
ὁ
Πτολεμαῖος,
καίτοι |
| [39, 62] |
καὶ
κατηγόρους
οὐκ
ὀλίγους
εἶχε.
|
Πρῶτον |
δ'
οὖν
περὶ
τῆς
τοῦ |
| [39, 47] |
δ'
οὐδενὸς
ἔτυχον,
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
ἐθελονταὶ
οἴκαδε
ἐπανήξειν
ὑπέσχοντο,
καὶ |
| [39, 56] |
ἐλάχιστα
εἶναι
νομίσας,
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
ἐνόει
καὶ
παρεσκευάζετο,
ὡς
καὶ |
| [39, 36] |
(ἐγγύθεν
γάρ
ποθεν
τοῖς
πραττομένοις
|
ἐφήδρευον) |
καὶ
καταφοβήσαντες
αὐτούς,
ἅτε
καὶ |
| [39, 60] |
οὖν
Πομπήιος
ὅ
τε
Κράσσος
|
ὑπάτευόν |
τε
ἔτι·
καὶ
ὁ
μὲν |
| [39, 32] |
τὸν
Μᾶρκον
κωλύσαντες
στρατηγὸν
ἀποδειχθῆναι.
|
Ὑπώπτευόν |
τε
γὰρ
αὐτὸν
οὐκ
ἀνέξεσθαι |
| [39, 65] |
ὑπὸ
τὴν
ἕω
στρατηγῶν
τὴν
|
ψῆφόν |
τισι
(καίπερ
οὐκ
ἐξὸν
ἐκ |
| [39, 56] |
αὐτοῦ
διεδέξατο,
καὶ
Μιθριδάτην
τὸν
|
ἀδελφὸν |
ἐκ
τῆς
Μηδίας,
ἧς
ἦρχεν, |
| [39, 59] |
γνώμας
τε
ἐποιοῦντο,
καὶ
ἑτοίμως
|
εἶχον |
καταψηφίσασθαι
αὐτοῦ.
Καὶ
γὰρ
ὁ |
| [39, 43] |
δ'
ὀλίγον
σφῶν
ἀφεστηκότας
οὐχ
|
εἶχον |
ὅ
τι
ποιήσωσιν.
Αὐτοί
τε |
| [39, 50] |
ἕκαστοι
σχολῆς
ἢ
καὶ
φιλολογίας
|
εἶχον, |
συγγέγραπται.
Προϊόντος
δὲ
δὴ
τοῦ |
| [39, 41] |
σφοδρῷ·
καὶ
γὰρ
ἱστία
δερμάτινα
|
εἶχον, |
ὥστε
πᾶσαν
τὴν
τοῦ
πνεύματος |
| [39, 25] |
τῶν
πραττομένων
ἐκνικήσῃ,
συγκρύπτειν·
καὶ
|
διάδοχόν |
τινα
αὐτῷ
καὶ
πρὸ
τοῦ |
| [39, 6] |
τῶν
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
ὄντων
|
ὑπῆρχον, |
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
Ἄππιος
Κλαύδιος |
| [39, 10] |
σπουδὴν
δ'
οὖν
τινα
αὐτοῦ
|
ἔσχον, |
ἐπειδὴ
πάντως
καθήξοντα
αὐτὸν
ᾖσθοντο· |
| [39, 61] |
θανατῶσαι.
Καὶ
οὕτω
γε
ἐντόνως
|
ἔσχον, |
ὥστε,
καίτοι
μηδενὸς
τοιούτου
ἐν |
| [39, 65] |
γοῦν
τῇ
πομπῇ
πράγματα
αὐτῷ
|
παρέσχον, |
ὥστε
καὶ
σφαγὰς
συμβῆναι.
|
| [39, 40] |
πρέσβεις
τοὺς
ὑπὲρ
ἐκείνων
ἐλθόντας
|
κατέσχον, |
ὅπως
ἀντ'
αὐτῶν
τοὺς
ὁμήρους |
| [39, 47] |
ἀξιοῦντες
λαβεῖν.
Ὡς
δ'
οὐδενὸς
|
ἔτυχον, |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐθελονταὶ
οἴκαδε |
| [39, 50] |
τε
ἐπ'
Ἀγρικόλου
ἀντιστρατήγου,
καὶ
|
νῦν |
ἐπὶ
Σεουήρου
αὐτοκράτορος,
νῆσος
οὖσα |
| [39, 38] |
Πομπήιος
τὸ
θέατρον,
ᾧ
καὶ
|
νῦν |
λαμπρυνόμεθα,
καθιέρωσε,
καὶ
ἔν
τε |
| [39, 33] |
Γάλλος,
οὐχ
ὡμολόγησαν
αὐτοῖς.
~Ὡς
|
οὖν |
αἱ
ἀρχαὶ
κατέστησαν,
εἴχοντο
ὧν |
| [39, 27] |
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
ἀνηρτήσατο.
~Συμφρονήσαντες
|
οὖν, |
ἄλλως
μὲν
οὐδὲν
ἂν
ἰδιωτεύοντες |
| [39, 15] |
ἕκαστος
δέος
συνεμάχουν.
~Οἱ
μὲν
|
οὖν |
ἄνθρωποι
τοιαῦτα
ὑπὸ
τῶν
χρημάτων |
| [39, 31] |
καὶ
μηκέτι
περαιτέρω
προχωρήσαντος.
Οὔτ'
|
οὖν |
ἀντιστάντος
τινὸς
τὴν
ἀρχήν,
καὶ |
| [39, 11] |
πρὶν
ἂν
μεταλλάξῃ.
~Κικέρων
μὲν
|
οὖν |
αὖθις
ἀνεβλάστανε,
καὶ
τήν
τε |
| [39, 58] |
ἐν
αὐταῖς
ὄλεθρον
διώκοντες.
Νικήσας
|
οὖν |
αὐτοὺς
ὁ
Γαβίνιος,
καὶ
ἄλλους |
| [39, 26] |
τῆς
πρὶν
φιλίας,
ἀφικνεῖσθαι.
Τοιούτοις
|
οὖν |
δή
τισι
λογισμοῖς
ὁ
Πομπήιος |
| [39, 39] |
τῶν
ὅπλων
ἰσχὺν
ἐτράπετο.
Οἱ
|
οὖν |
δήμαρχοι,
ἰδόντες
ὅτι
ἡ
παρρησία |
| [39, 63] |
ἔπεσιν
αὐτῆς
ἐνεγέγραπτο.
~Ὁ
δ'
|
οὖν |
δῆμος
ὀλίγου
μὲν
καὶ
τοὺς |
| [39, 55] |
ῥᾳδίως
ἐξωνεῖσθαι
δυναμένους.
Τότε
μὲν
|
οὖν |
διὰ
ταῦτα
ἀφείθη·
αὖθις
δὲ |
| [39, 62] |
μὴ
τολμῆσαι
φανῆναι.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἐγκλήματα
πολλὰ
ἦν,
καὶ
κατηγόρους |
| [39, 24] |
αὐτῆς
δόξῃ)
παρεῖσθαι.
~Οὗτοί
τε
|
οὖν |
ἐμάχοντο,
καὶ
ὁ
Πομπήιος
ἔσχε |
| [39, 56] |
τόσῳ
πλείονος
αὐτὰ
ἀπημπόλησε.
Καταλιπὼν
|
οὖν |
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
Σισένναν
τε |
| [39, 7] |
τὸν
Κικέρωνα
μισῶν.
~Οὗτοί
τε
|
οὖν |
ἐπὶ
πλέον
ἢ
πρίν,
ἅτε |
| [39, 33] |
οὓς
ἂν
βουληθῶσι,
ποιουμένοις.
Χαλεπῶς
|
οὖν |
ἐπὶ
τούτῳ
πολλῶν,
καὶ
μάλιστα |
| [39, 43] |
ὅ
τι
ποιήσωσιν.
Αὐτοί
τε
|
οὖν |
ἐτιτρώσκοντο,
καὶ
ἀπέθνησκον,
καὶ
οἱ |
| [39, 7] |
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἔκτεινεν.
Οὔτ'
|
οὖν |
ἡ
γνώμη
ἐκυρώθη,
καὶ
ἐκείνοις |
| [39, 29] |
κατὰ
τῶν
ἄλλων
ἐδημηγόρει.
Πολλῆς
|
οὖν |
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
ἀγανακτήσεως
ὑπὸ |
| [39, 50] |
τοῦ
ποταμοῦ
οἰκοῦντες
ὠνομάζοντο.
~Ὁ
|
οὖν |
Καῖσαρ
τόν
τε
Ῥῆνον
πρῶτος |
| [39, 40] |
τοὺς
ὁμήρους
σφῶν
ἀπολάβωσιν.
Ὁ
|
οὖν |
Καῖσαρ
τούτους
μὲν
οὐκ
ἀπέδωκε· |
| [39, 21] |
γὰρ
Μίλων
ἐκώλυσεν.
~Ὁ
δ'
|
οὖν |
Κικέρων,
ὡς
καὶ
παθὼν
αὐτὸ, |
| [39, 37] |
δυνηθέντων
τι
πρᾶξαι.
~Ταῦτά
τε
|
οὖν |
κυρωθῆναι
ἐποίησαν,
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
| [39, 8] |
εἰπεῖν,
τὴν
πόλιν
ἐγίγνοντο.
Ὁ
|
οὖν |
Νέπως
φοβηθεὶς
πρός
τε
τοῦ |
| [39, 35] |
τὰ
δοκοῦντα
αὐτῷ
λέγειν.
Φοβηθεὶς
|
οὖν |
ὁ
Γάλλος,
μή
τις
αὐτὸν |
| [39, 2] |
καὶ
συνώμοσαν,
Ἀνδρὰν
προστησάμενοι.
~Ταῦτ'
|
οὖν |
ὁ
Καῖσαρ
παρὰ
τῶν
Ῥημῶν |
| [39, 23] |
τῶν
πολεμίων
κρατεῖν
ἐνόμιζε.
~Τότε
|
οὖν |
ὁ
Κάτων
ἐν
δόξῃ
τινὶ |
| [39, 9] |
κρείττους
αὐτοὺς
γενέσθαι.
~Κατῆλθέ
τε
|
οὖν |
ὁ
Κικέρων,
καὶ
χάριν
τῇ |
| [39, 23] |
καὶ
τοῦτ'
ἐκώλυσεν.
Ὀργῇ
δ'
|
οὖν |
ὁ
Κλώδιος
τὴν
ἐναντίωσιν
αὐτοῦ |
| [39, 20] |
οὐδεμίαν
ἐσαχθῆναι
ἐξῆν.
~Τέως
μὲν
|
οὖν |
ὁ
Μίλων
τῶν
λοιδοριῶν
καὶ |
| [39, 61] |
τῶν
μετεωροτέρων
καταλαβεῖν.
Αἵ
τε
|
οὖν |
οἰκίαι
(ἐκ
πλίνθων
γὰρ
συνῳκοδομημέναι |
| [39, 61] |
~Κἀν
τούτῳ
ὁ
Τίβερις,
εἴτ'
|
οὖν |
ὄμβρων
ἄνω
που
ὑπὲρ
τὴν |
| [39, 48] |
οἰκείαν
αὐτῶν
ἐσβαλών,
προσεδόκησεν.
Ὡς
|
οὖν |
οὔτε
οἱ
ἱππῆς
ἐξεδίδοντο,
καὶ |
| [39, 62] |
οὐκ
ὀλίγους
εἶχε.
Πρῶτον
δ'
|
οὖν |
περὶ
τῆς
τοῦ
Πτολεμαίου
καθόδου, |
| [39, 60] |
αὐτοῖς
τιμωρίαν,
ὅταν
παραβαθῇ.
~Ὁ
|
οὖν |
Πομπήιος
ὅ
τε
Κράσσος
ὑπάτευόν |
| [39, 61] |
δὲ
μετὰ
τοῦτ'
ἐλυμήναντο.
Οἱ
|
οὖν |
Ῥωμαῖοι
ἐπί
τ'
ἐκείνοις
τοῖς |
| [39, 60] |
ἡγεμονίαν
εἰληφὼς,
κατεῖχεν
αὐτήν.
Ἔδοξεν
|
οὖν |
σφισι
τὰ
τῆς
Σιβύλλης
ἔπη |
| [39, 41] |
καὶ
τῇ
παχύτητι
προεῖχεν.
Δι'
|
οὖν |
ταῦθ'
οἱ
βάρβαροι,
οἷα
μήπω |
| [39, 13] |
καὶ
ἀντικατηγορήσοντας
ὅσα
ἠδίκηντο.
Προμαθὼν
|
οὖν |
ταῦτ'
ἐκεῖνος
(ἔτι
δὲ
ἐν |
| [39, 26] |
συνεπαύξοντας
ὑπὸ
τῶν
ἐλπίδων.
~Δι'
|
οὖν |
ταῦτα
δυσχεραίνων,
καὶ
μήτε
τι |
| [39, 3] |
προσηγάγετο,
τοὺς
δὲ
πολέμῳ.
~Νέρουιοι
|
οὖν |
τῆς
μὲν
πεδιάδος
(οὐ
γὰρ |
| [39, 10] |
ἤχθοντο
τῷ
Κικέρωνι,
σπουδὴν
δ'
|
οὖν |
τινα
αὐτοῦ
ἔσχον,
ἐπειδὴ
πάντως |
| [39, 51] |
τῆς
ἠπείρου
οὔσας
προκατέλαβον.
Ἄκραν
|
οὖν |
τινα
προέχουσαν
περιπλεύσας,
ἑτέρωσε
παρεκομίσθη. |
| [39, 51] |
οὖσα
σαφῶς
ἐλήλεγκται.
~Ἐς
ταύτην
|
οὖν |
τότε
ὁ
Καῖσαρ,
ἐπειδὴ
τά |
| [39, 36] |
ἦν,
δεινῶς
σφας
ἐξετάραξεν.
Αἰσθόμενοι
|
οὖν |
τοῦθ'
οἱ
ὕπατο,
ι
ἦλθόν |
| [39, 46] |
ἐς
τὸν
ὠκεανὸν
καθήκουσιν.
Ἐπ'
|
οὖν |
τούτους
ὁ
Κράσσος
στρατεύσας
Σωτιάτας |
| [39, 30] |
καὶ
σφόδρα
αὐτῆς
ἀντιποιεῖσθαι.
Ὡς
|
οὖν |
τούτῳ
φανερῶς
ἐνέκειτο,
καὶ
ὁ |
| [39, 5] |
ὧν
οὐδὲ
τὰ
ὀνόματα
πρότερον
|
ἠκρίβουν, |
ᾑρήκει·
καὶ
ἐψηφίσαντο
πεντεκαίδεκα
ἐπ' |
| [39, 7] |
τῇ
πόλει,
διαστάντες
πρὸς
ἑκατέρους,
|
ἐθορύβουν. |
Καὶ
ἄλλα
τε
ἐκ
τούτου |
| [39, 63] |
ἐγκλήματα,
καὶ
ἐποίησεν
ἐπ'
ἐκείνοις
|
γοῦν |
αὐτὸν
ἁλῶναι.
Οἱ
γὰρ
λαχόντες |
| [39, 28] |
δὲ
ὑπ'
αὐτῶν
ἐκείνων·
τοῖς
|
γοῦν |
ἐναντιουμένοις
σφίσι
φανερῶς
ἤχθοντο·
δεινῶς |
| [39, 65] |
τινὲς,
ἀπολειφθέντες
τῆς
ἐκκλησίας,
ἐν
|
γοῦν |
τῇ
πομπῇ
πράγματα
αὐτῷ
παρέσχον, |
| [39, 19] |
πολεμοίη,
καὶ
ἐκείνους
ὑβρίζοι.
~Πρὸς
|
γοῦν |
τοῖς
ἄλλοις
τοιόνδε
τι
ἐμεμηχάνητο· |
| [39, 60] |
τε
τοῦ
προφανοῦς
ὑπὲρ
αὐτοῦ
|
διεδικαίουν, |
καὶ
ἄλλα
τε
καὶ
φυγάδα |
| [39, 32] |
σφίσιν
(αὐτοὶ
γὰρ
τὰς
ἀρχαιρεσίας
|
ἐποίουν) |
ἀπέδειξαν·
τούς
τε
ἀγορανόμους
τοὺς |
| [39, 37] |
τινὶ
τοὺς
ἄλλους,
ὧν
αὐτοὶ
|
ἐποίουν, |
δοκεῖν
ἀπείργειν,
ἑκόντες
ἀφῆκαν
τὴν |
| [39, 15] |
ἄνθρωποι
τοιαῦτα
ὑπὸ
τῶν
χρημάτων
|
ἐποίουν· |
τὸ
δὲ
δὴ
θεῖον
κεραυνῷ |
| [39, 42] |
ἐφόνευεν.
Εἰ
δὲ
καὶ
καθ'
|
ὁτιοῦν |
ἐλαττοῖτο,
ῥᾷστα
ἀνεχώρει·
ὥστε
ἐπ' |
| [39, 34] |
κατανάλωσε
τὸν
καιρὸν
πρὶν
καὶ
|
ὁτιοῦν |
{ἐπειγόντων
εἰπεῖν}
οὐχ
ὅτι
οὐκ |
| [39, 15] |
τοὺς
ἱερέας
ἐσήγαγε,
κἀνταῦθα,
πρὶν
|
ὁτιοῦν |
τὴν
γερουσίαν
ἐπ'
αὐτοῖς
χρηματίσαι, |
| [39, 34] |
ὧν
ἐβούλετο
ψηφίσασθαί
σφας
ἐδύνατο.
|
Οὐκοῦν |
οὔτε
παραχρῆμα
σιωπῆσαι
κελευσθεὶς
ἐπαύσατο· |
| [39, 51] |
ἐπεθύμησε
διαβῆναι.
Καὶ
τὸν
μὲν
|
διάπλουν, |
καθ'
ὃ
μάλιστα
ἐχρῆν,
μετὰ |
| [39, 51] |
προσέσχεν.
Οἱ
γὰρ
Βρεττανοὶ
τὸν
|
ἐπίπλουν |
αὐτοῦ
προπυθόμενοι,
τὰς
κατάρσεις
ἁπάσας |
| [39, 25] |
φε
ρομένους·
καὶ
τὸ
μὲν
|
προευδοκιμοῦν |
πᾶν
καταλύοντας
ὑπὸ
τοῦ
φθόνου, |
| [39, 39] |
τε
Κάτωνα
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ἐπῄνουν· |
ὥστε
καὶ
ἐκείνους
διά
τε |
| [39, 39] |
καὶ
διοσημίας
τινὰς
καὶ
τέρατα
|
διεθρόουν· |
τοῦτο
δὲ
ἐξορμωμένῳ
οἱ
πολλὰ |
| [39, 21] |
ἀπώμοτον
οὐδετέρῳ
αὐτῶν
ἦν,
ἀλλὰ
|
ἐλοιδόρουν |
ἀλλήλους,
καὶ
διέβαλλον
ἄλλα
τε |
| [39, 45] |
πάνθ'
ὁμοίως
ὄντες,
οὔτε
τὸ
|
θαρσοῦν |
σφων
οὔτε
τὸ
δεδιὸς
μετριάζουσιν, |
| [39, 26] |
μισεῖν
τὸν
κρείττονα·
καὶ
τὸ
|
κρατοῦν, |
καταφρονῆσαν,
ἐξυβρίζειν
ἐς
τὸν
χείρονα· |
| [39, 14] |
διὰ
τὸ
ἴδιον
ἕκαστος
δέος
|
συνεμάχουν. |
~Οἱ
μὲν
οὖν
ἄνθρωποι
τοιαῦτα |
| [39, 35] |
ἐξήλασαν·
τοὺς
δ'
ἄλλους
τοὺς
|
σὺν |
αὐτοῖς
ὄντας
κατετραυμάτισαν
καί
τινας |
| [39, 9] |
ἀποσφάξειν,
τοτὲ
δὲ
καὶ
καταπρήσειν
|
σὺν |
αὐτοῖς
τοῖς
ναοῖς
ἀπειλοῦντος·
ἔπεισέ |
| [39, 21] |
τότε
μὲν
ο'
αὐτὰς
ἐκείνου
|
σὺν |
Γαίίῳ
τῷ
ἀδελφῷ
στρατηγοῦντι
ἐπελθόντος, |
| [39, 2] |
ὑποστάντας
ἐς
μάχην
(ἐνομίζετο
γὰρ
|
σὺν |
μόνῃ
τῇ
ἵππῳ
εἶναι)
διέτριψε |
| [39, 41] |
ὥστε
πᾶσαν
τὴν
τοῦ
πνεύματος
|
ἰσχὺν |
ἀπλήστως
ἐσδέχεσθαι.
~Ὁ
μὲν
Βροῦτος, |
| [39, 32] |
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ
οὐκ
ἠθέλησαν
|
ἰσχὺν |
αὐτῷ
ἔννομον
πρὸς
τὰς
ἀντιλογίας |
| [39, 39] |
ἐπὶ
τὴν
ἐκ
τῶν
ὅπλων
|
ἰσχὺν |
ἐτράπετο.
Οἱ
οὖν
δήμαρχοι,
ἰδόντες |
| [39, 55] |
μὲν
πρότερον,
καίτοι
πόρρω
που
|
ὤν, |
ἐρρύσατο
τὸν
Γαβίνιον
διὰ
τῶν |
| [39, 60] |
παρὰ
γνώμην
αὐτοῦ
ἀποδειχθῆνα,
ι
|
ὤν, |
καὶ
ὁ
Κλαύδιος,
καίπερ
προσήκων |
| [39, 37] |
Ὁρτήσιος,
φιλαναλωτὴς
ἐν
τοῖς
μάλιστα
|
ὢν, |
ἔπεισεν
αὐτούς,
τό
τε
μέγεθος |
| [39, 57] |
δὲ
ἐκεῖνος
ἐν
οὐδενὸς
μοίρᾳ
|
ὢν |
ἑωρᾶτο,
τοῦτον
μὲν
ἀπέκτεινεν·
Ἀρχέλαον |
| [39, 55] |
δὲ
ἔν
τε
τῷ
προαστείῳ
|
ὢν, |
καὶ
τρόπον
τινὰ
καὶ
ἐν |
| [39, 17] |
ἐκ
τοῦ
τῶν
Κορνηλίων
φύλου
|
ὢν, |
προενεγέγραπτο,
ἐξεποίησεν
αὐτὸν
ἐς
τὸ |
| [39, 37] |
κατοκνήσαντες,
φθόνῳ
τινὶ
τοὺς
ἄλλους,
|
ὧν |
αὐτοὶ
ἐποίουν,
δοκεῖν
ἀπείργειν,
ἑκόντες |
| [39, 24] |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
ὑπερεωρᾶτο,
|
ὧν |
διέφερε,
διά
τε
τὸ
ἀξίωμα |
| [39, 33] |
ἐχόντων,
ὅτι
ἤμελλον
ἐκεῖνοι,
τυχόντες
|
ὧν |
διῳκοῦντο,
τὸν
Καίσαρα
μηκέτ'
ἐπὶ |
| [39, 34] |
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκέχρητο,
πεῖσαί
τι
|
ὧν |
ἐβούλετο
ψηφίσασθαί
σφας
ἐδύνατο.
Οὐκοῦν |
| [39, 55] |
Ῥωμαίοις
συνεκέχυτο
ὥστε
ἀπὸ
πολλῶν,
|
ὧν |
ἐδωροδόκησε,
σμικρὰ
ἄττα
τῶν
τε |
| [39, 33] |
φοβηθέντες
οἱ
ὕπατοι
μὴ
διαμάρτωσιν
|
ὧν |
ἔπραττον,
προσεποιήσαντο
αὐτοὺς,
ὥστε
τὴν |
| [39, 13] |
ἔπεισε
μήτε
ταῖς
ἀρχαῖς
ὑπὲρ
|
ὧν |
ἐστάλατο
ἐντυχεῖν,
μήθ'
ὅλως
μνείαν |
| [39, 33] |
οὖν
αἱ
ἀρχαὶ
κατέστησαν,
εἴχοντο
|
ὧν |
ἐφίεντο.
Καὶ
αὐτοὶ
μὲν
οὐδένα |
| [39, 45] |
ὑποστράτηγός
τε
ἐστάλη
ἐπὶ
Οὐενέλλους,
|
ὧν |
ἡγεῖτο
Οὐιριδοῦιξ.
Καὶ
τὰ
μὲν |
| [39, 24] |
καὶ
διὰ
τὰς
ἐλπίδας·
ἀφ'
|
ὧν |
καὶ
ἰδιωτεύων
ὑπὲρ
πάντας
αὐτοὺς |
| [39, 5] |
Ῥωμαῖοι,
ἐθαύμασαν
ὅτι
ἔθνη
τοσαῦτα,
|
ὧν |
οὐδὲ
τὰ
ὀνόματα
πρότερον
ἠκρίβουν, |
| [39, 59] |
ἵνα
μὴ
καὶ
αὐτάγγελός
σφισιν
|
ὧν |
παρηνομήκει,
γένηται.
Ἀλλ'
(οὐ
γὰρ |
| [39, 38] |
ἀπελεύθερος
αὐτοῦ,
ἐκ
τῶν
χρημάτων
|
ὧν |
συστρατευόμενός
οἱ
ἐπεπόριστο.
Ὅθενπερ
καὶ |
| [39, 7] |
οὔτε
γὰρ
οἱ
ταμίαι,
δι'
|
ὧν |
τὴν
ἀποκλήρωσιν
τῶν
δικαστῶν
γενέσθαι |
| [39, 35] |
κρείττονος
γνώμῃ
προκαταλαμβανόμενον,
ὑποστέλλεσθαί
τι
|
ὧν |
φρονοίη,
ἀλλ'
ἐπὶ
πάσης
παρρησίας |
| [39, 6] |
ἔστιν
ὅτε
μεταβάλλεται,
καὶ
ἀφ'
|
ὧν |
ὠφελήσεσθαί
τινες
ἢ
καὶ
βλαβήσεσθαι |
| [39, 21] |
αὖθις
ἐς
τὸ
Καπιτώλιον,
καὶ
|
λαβὼν |
αὐτὰς,
οἴκαδε
ἀπεκόμισε.
Γενομένου
δὲ |
| [39, 52] |
καὶ
τότε
πλείους
αἰτήσας
μέν,
|
λαβὼν |
δὲ
ὀλίγους.
~Καὶ
ὁ
μὲν |
| [39, 57] |
ἄλλα
παρ'
αὐτοῦ
ἐκείνου
συχνὰ
|
λαβών· |
ἐθελοντὴς
αὐτὸν,
ὡς
καὶ
διαδράντα, |
| [39, 60] |
παρὰ
τοῦ
Γαβινίου
πεμφθέντα
οἱ
|
λαβών, |
ἔκ
τε
τοῦ
προφανοῦς
ὑπὲρ |
| [39, 7] |
τῷ
Μάρκῳ
τῷ
συγγενεῖ
προπαρεσκεύαστο,
|
λαβὼν |
ἐσεπήδησεν
ἐς
τὸν
σύλλογον·
καὶ |
| [39, 2] |
ἅμα
{ἕῳ}
τήν
τε
ἵππον
|
λαβὼν, |
καὶ
τοὺς
πεζοὺς
ἐπακολουθεῖν
κελεύσας, |
| [39, 34] |
τοῦ
Τρεβωνίου
πρὸς
τὴν
ἀντιλογίαν
|
λαβών, |
κατέτριψεν
αὐτὴν,
ὑπὲρ
αὐτῆς
τῆς |
| [39, 21] |
τε
Μίλωνα
καὶ
δημάρχους
τινὰς
|
παραλαβὼν, |
ἀνῆλθέ
τε
ἐς
τὸ
Καπιτώλιον, |
| [39, 36] |
ἀπαλλαττομένου
ἤδη
ἐκ
τοῦ
συλλόγου,
|
παραλαβὼν |
ὁ
Ἀτέιος
τὸν
Γάλλον
αἵματος |
| [39, 3] |
τοὺς
τετραμμένους
διώκων)
ἀνέστρεψε·
καὶ
|
καταλαβὼν |
αὐτοὺς
ἐν
τῷ
ἐρύματι
ἁρπαγὴν |
| [39, 20] |
ἐνταῦθα
ὁ
Κλώδιος
τὸν
Κικέρωνα
|
μεταλαβὼν, |
τῷ
τε
λόγῳ
πολὺς
ἐνέκειτο, |
| [39, 47] |
τὸ
μέν
τι
καὶ
πρὸς
|
Σουήβων |
ἐκβιασθέντες,
τὸ
δὲ
καὶ
πρὸς |
| [39, 20] |
Μίλων
τῶν
λοιδοριῶν
καὶ
τῶν
|
σφαγῶν |
πρόσχημα
αὐτοῖς
ἦν.
Τεράτων
τέ |
| [39, 29] |
γενομένης,
τὸ
μὲν
πλῆθος
μεταξὺ
|
λέγων |
ἐγκατέλιπε·
πρὸς
δὲ
δὴ
τὸ |
| [39, 19] |
ὡς
οὐ
περὶ
ἐκείνου
δὴ
|
λέγων· |
κἀκ
τούτου
τῶν
μὲν
ἐξαρχόντων, |
| [39, 11] |
κατὰ
τὴν
οἰκίαν
ἐδέδοκτο,
κατέλυε·
|
λέγων |
οὐχ
οἷόν
τ'
εἶναι,
τῆς |
| [39, 19] |
τίς
ὁ
ποιῶν
ἢ
καὶ
|
λέγων |
τοιόνδε
τι
ἦν
συνεκβοῷεν
ὅτι |
| [39, 28] |
ἔκ
τε
τοῦ
συνεδρίου,
ἐπειδήπερ
|
ἀντιλέγων |
οὐδὲν
ἤνυσεν,
ἐκπηδήσαντος,
ὅπως
μηδὲν |
| [39, 6] |
ἀντιλαμβάνουσι.
Συνέπραττον
δὲ
ἀπὸ
τῶν
|
στρατηγῶν |
καὶ
τῶν
δημάρχων
ἄλλοι
τε |
| [39, 32] |
προσθεῖναι.
Καὶ
ἡ
μὲν
τῶν
|
στρατηγῶν |
κατάστασις
(ὁ
γὰρ
Κάτων
οὐδὲν |
| [39, 6] |
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
Ἄππιος
Κλαύδιος
|
στρατηγῶν, |
ὅ
τε
Νέπως
ὁ
ὕπατος, |
| [39, 65] |
κρύφα
καὶ
ὑπὸ
τὴν
ἕω
|
στρατηγῶν |
τὴν
ψῆφόν
τισι
(καίπερ
οὐκ |
| [39, 5] |
τούτῳ
χρόνῳ
Γάλβας
ὁ
Σέρουιος,
|
ὑποστρατηγῶν |
αὐτῷ,
μέχρι
μὲν
ἥ
τε |
| [39, 5] |
οἱ
δὲ
καὶ
διὰ
τῶν
|
ὑποστρατήγων, |
συχνοὶ
ἐκεχείρωντο,
ὅ
τε
χειμὼν |
| [39, 46] |
ἐφθάρησαν,
καὶ
οἱ
λοιποὶ,
πλὴν
|
ὀλίγων, |
ἀκονιτὶ
ὡμολόγησαν.
Ταῦτα
μὲν
ἐν |
| [39, 52] |
ἐπιτηδείων
πεμφθέντας,
αὐτούς
τε
πλὴν
|
ὀλίγων |
ἔφθειραν
(ὁ
γὰρ
Καῖσαρ
διὰ |
| [39, 5] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν
|
Ἀλλοβρίγων |
μετέστη.
Ταῦτα
μὲν
ἐν
τῇ |
| [39, 37] |
γνώμην,
ἅτε
καὶ
συναγωνιστῇ
τῶν
|
λόγων |
τῷ
βίῳ
σφῶν
χρώμενος.
Τήν |
| [39, 56] |
ἧς
ἦρχεν,
ἐξέβαλε.
Καὶ
ὃς
|
καταφυγὼν |
πρὸς
τὸν
Γαβίνιον
ἀνέπεισεν
αὐτὸν |
| [39, 43] |
οἱ
δὲ
ἐς
τὴν
θάλασσαν
|
ἐξεπήδων, |
ὡς
καὶ
δι'
ἐκείνης,
ἤτοι |
| [39, 46] |
τούτου
ἀμυνάμενος,
καὶ
ἑτέρους
τινὰς
|
ἰδὼν |
ἠθροισμένους
τε,
καὶ
στρατιώτας
ἐκ |
| [39, 48] |
τῶν
γυναικῶν
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
παίδων |
ἀναμὶξ
ὄντων
ταραττομένους,
κατεφόνευσε.
Τούς |
| [39, 56] |
Τοῦ
γὰρ
Φραάτου
ὑπὸ
τῶν
|
παίδων |
δολοφονηθέντος,
Ὀρώδης
τήν
τε
βασιλείαν |
| [39, 25] |
ἄρτι
προφαινόμενον
συνεπαύξοντας
ὑπὸ
τῶν
|
ἐλπίδων. |
~Δι'
οὖν
ταῦτα
δυσχεραίνων,
καὶ |
| [39, 11] |
νόμου,
παρ'
ἣν
ἐκ
τῶν
|
εὐπατριδῶν |
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἐπεποίητο,
διαβάλλων |
| [39, 40] |
τοὺς
δὲ,
καὶ
τὰ
τῶν
|
ἐνσπόνδων, |
μὴ
καὶ
αὐτοί
τι
παρακινήσωσι, |
| [39, 36] |
ὁ
Ἀτέιος
τὸν
Γάλλον
αἵματος
|
ἀνάπλεων |
(ἐκβιαζόμενος
γὰρ
ἐκ
τοῦ
συνεδρίου |
| [39, 42] |
σφας
καὶ
δεινὰ
ἀδεῶς
καὶ
|
περιπλέων |
καὶ
διεκπλέων,
καὶ
τοτὲ
μὲν |
| [39, 42] |
δεινὰ
ἀδεῶς
καὶ
περιπλέων
καὶ
|
διεκπλέων, |
καὶ
τοτὲ
μὲν
ἐμβάλλων
τινὶ, |
| [39, 38] |
γὰρ
ὅτι
οὐ
πρότερον
τῶν
|
νεῶν |
ἐπέβησαν,
πρὶν
πίστιν
παρὰ
τῶν |
| [39, 43] |
δι'
ἐκείνης,
ἤτοι
τῶν
πολεμίων
|
νεῶν |
ἐπιβησόμενο,
ι
ἢ
πάντως
γε |
| [39, 41] |
πρός
{τε}
τὴν
ὄψιν
τῶν
|
νεῶν, |
καὶ
τὸ
ἔργον
αὐτῶν
ἐν |
| [39, 42] |
καὶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν
|
νεῶν, |
τήν
τε
ἐκ
τοῦ
πνεύματος |
| [39, 5] |
πρὸς
τοῖς
Ἀλλόβριξι
μέχρι
τῶν
|
Ἄλπεων |
οἰκοῦντας,
τοὺς
μὲν
βίᾳ,
τοὺς |
| [39, 49] |
Ῥῆνος
ἀναδίδωσι
μὲν
ἐκ
τῶν
|
Ἄλπεων |
τῶν
Κελτικῶν,
ὀλίγον
ἔξω
τῆς |
| [39, 29] |
ἐσελθεῖν
ἐκωλύθη,
κἀν
τούτῳ
ὑπὸ
|
ἱππέων |
περιστοιχισθεὶς,
διεσπάσθη
ἄν,
εἰ
μὴ |
| [39, 40] |
τὴν
προσβολήν,
καὶ
πλημμύρων
καὶ
|
ἀναρρέων, |
ἔν
τε
τῇ
ἀμπώτιδι
καὶ |
| [39, 49] |
καὶ
ἐς
τὸ
διάφορον
τῶν
|
ἐπικλήσεων |
ἀφίκοντο,
δεῦρο
ἀεὶ
νομίζεται.
Ἐπεὶ |
| [39, 36] |
ὕπατο,
ι
ἦλθόν
τε
διὰ
|
ταχέων |
(ἐγγύθεν
γάρ
ποθεν
τοῖς
πραττομένοις |
| [39, 52] |
ἔφθειραν
(ὁ
γὰρ
Καῖσαρ
διὰ
|
ταχέων |
τοῖς
λοιποῖς
ἐπήμυνε)
καὶ
μετὰ |
| [39, 6] |
ἧς
καὶ
τὴν
μοιχείαν
αὐτοῦ
|
δικάζων |
κατεγνώκε.
Καὶ
ἐκείνῳ
δὲ
ἄλλοι |
| [39, 25] |
δῆμος
τά
τε
κατειργασμένα
αὐτῷ
|
θαυμάζων, |
ὥστε
καὶ
ἐκ
τῆς
βουλῆς |
| [39, 51] |
ὃ
μάλιστα
ἐχρῆν,
μετὰ
τῶν
|
πεζῶν |
ἐποιήσατο·
οὐ
μέντοι
καὶ
ᾗ |
| [39, 48] |
ἐσπηδήσας
ἐς
αὐτοὺς
παμπληθεῖς
τῶν
|
πεζῶν |
οὐδὲ
τὰ
ὅπλα
ἀνελέσθαι
φθάσαντας, |
| [39, 16] |
ἀνέγνω)
δείσαντες
οἱ
βουλευταὶ
μὴ
|
μείζων |
ἔθ'
ὁ
Πομπήιος
καὶ
ἀπ' |
| [39, 10] |
καὶ
τῆς
φυγῆς
αἰτιωτάτους
γεγονέναι
|
νομίζων, |
ἐκ
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
οὐ |
| [39, 40] |
ὠκεανὸς
πάσας,
ὡς
εἰπεῖν,
αὐτὰς
|
περικλύζων, |
ἄπορον
μὲν
τῷ
πεζῷ,
ἄπορον |
| [39, 2] |
ὁ
Καῖσαρ
παρὰ
τῶν
Ῥημῶν
|
μαθὼν, |
ἐν
φρουρᾷ
τε
αὐτοὺς
ἐποιήσατο, |
| [39, 16] |
ἐγένετο·
καὶ
αὐτὰ
ὁ
Πτολεμαῖος
|
μαθὼν |
τήν
τε
κάθο
δον
ἀπέγνω, |
| [39, 16] |
κελευόντων,
(ὅ
τε
γὰρ
Πτολεμαῖος
|
μαθὼν |
τὸ
χρησθὲν,
ἠξίωσε
τούτου
τυχεῖν, |
| [39, 13] |
ἀπολογησομένους,
καὶ
ἀντικατηγορήσοντας
ὅσα
ἠδίκηντο.
|
Προμαθὼν |
οὖν
ταῦτ'
ἐκεῖνος
(ἔτι
δὲ |
| [39, 21] |
δ'
οὖν
Κικέρων,
ὡς
καὶ
|
παθὼν |
αὐτὸ,
ὀργήν
τε
εἶχε,
καὶ |
| [39, 60] |
ἔτι·
καὶ
ὁ
μὲν
ἑαυτῷ
|
βοηθῶν, |
ὁ
δὲ
τήν
τε
ἐκείνου |
| [39, 29] |
Καὶ
ὁ
μὲν
παρὰ
τοσοῦτον
|
ἐλθὼν |
ἀπολέσθαι,
οὕτως
ἐσώθη.
~Πομπήιος
δὲ, |
| [39, 12] |
Αἰγύπτου,
καὶ
ἐς
τὴν
Ῥώμην
|
ἐλθὼν, |
κατηγόρησέ
τε
αὐτῶν,
ὡς
καὶ |
| [39, 16] |
δον
ἀπέγνω,
καὶ
ἐς
Ἔφεσον
|
ἐλθὼν |
παρὰ
τῇ
θεῷ
διῃτᾶτο.
~Τῷ |
| [39, 56] |
αὐτὸς
δὲ
ἐς
τὴν
Παλαιστίνην
|
ἐλθὼν, |
τόν
τε
Ἀριστόβουλον
(διαδρὰς
γὰρ |
| [39, 22] |
ἐλαττουμένου,
ὁ
Κάτων
ὁ
Μᾶρκος
|
ἐπελθὼν |
ἀνίσωσεν
αὐτούς.
Τῷ
τε
γὰρ |
| [39, 61] |
Αἵ
τε
οὖν
οἰκίαι
(ἐκ
|
πλίνθων |
γὰρ
συνῳκοδομημέναι
ἦσαν)
διάβροχοί
τε |
| [39, 56] |
δώσειν
ὑπέσχετο,
τά
τε
τῶν
|
Πάρθων |
εἴασε,
καὶ
ἐπὶ
τὴν
Αἴγυπτον |
| [39, 19] |
τεθῆναι,
οὔτ'
ἄλλο
τι
τῶν
|
σπουδαίων |
ἐν
τῷ
κοινῷ
πραχθῆναι,
οὔτε |
| [39, 30] |
αὐτὸν
σπουδαρχεῖν
ὁμολογῆσαι·
τῶν
μὲν
|
δικαίων |
ἀνδρῶν
ἕνεκα
οὐδὲν
τῆς
ἀρχῆς |
| [39, 22] |
καὶ
φίλοι
καὶ
σύμμαχοι
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἀντὶ
δούλων
ἔσεσθαι
προσδοκήσαντες,
ἐσεδέξαντο. |
| [39, 43] |
πάντως
γε
οὐχ
ὑπὸ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἀπολούμενοι.
Προθυμίᾳ
μὲν
γὰρ
καὶ |
| [39, 50] |
τόν
τε
Ῥῆνον
πρῶτος
τότε
|
Ῥωμαίων |
διέβη,
καὶ
ἐς
Βρεττανίαν
μετὰ |
| [39, 14] |
ὅτι
συχνοὶ
καὶ
τότε
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἐδεδωροδοκήκεσαν.
Καὶ
οἱ
μὲν
τὸν |
| [39, 44] |
πλείω
τοὺς
προσμίξαντάς
σφισι
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἐκάκωσαν
ἢ
αὐτοὶ
ἔπαθον.
Ἐπεχείρησε |
| [39, 47] |
θέρει
ἐπράχθη.
~Χειμαζόντων
δὲ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ἐν
τῇ
φιλίᾳ
Τέγκτηροί
τε |
| [39, 12] |
τὴν
Κύπρον
ἀπαιτῆσαι
παρὰ
τῶν
|
Ῥωμαίων, |
ἢ
καὶ
τὴν
φιλίαν
τὴν |
| [39, 50] |
πάνυ
πρώτοις
καὶ
Ἑλλήνων
καὶ
|
Ῥωμαίων |
οὐδ'
ὅτι
ἔστιν
ἐγιγνώσκετο·
τοῖς |
| [39, 55] |
καὶ
ὁ
Πτολεμαῖος,
καίτοι
τῶν
|
Ῥωμαίων |
τήν
τε
ἐπικουρίαν
ἀπεψηφισμένων,
καὶ |
| [39, 52] |
~Πονησάντων
δὲ
ἐν
τούτῳ
τῶν
|
Ῥωμαίων |
ὑπὸ
χειμῶνος
καὶ
τῷ
παρόντι |
| [39, 12] |
Ἐπειδὴ
γὰρ
πολλά
τισι
τῶν
|
Ῥωμαίων |
χρήματα,
τὰ
μὲν
οἴκοθεν,
τὰ |
| [39, 52] |
χώραν
σφῶν
πρὸς
κομιδὴν
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
πεμφθέντας,
αὐτούς
τε
πλὴν
ὀλίγων |
| [39, 15] |
(οὐ
γὰρ
ἐξῆν
οὐδὲν
τῶν
|
Σιβυλλείων, |
εἰ
μὴ
ἡ
βουλὴ
ψηφίσαιτο, |
| [39, 23] |
ὁ
Κάτων
ἐν
δόξῃ
τινὶ
|
ἐπινικίων |
διὰ
ταῦτ'
αἰσίων
ἐγένετο·
καὶ |
| [39, 20] |
ἐπ'
αὐτὸ
ὡς
καὶ
ἐκ
|
θεμελίων |
αὖθις
αὐτὴν
ἀναιρήσων·
καὶ
οὐκ |
| [39, 17] |
Σύλλου
παῖς,
ἐκ
τοῦ
τῶν
|
Κορνηλίων |
φύλου
ὢν,
προενεγέγραπτο,
ἐξεποίησεν
αὐτὸν |
| [39, 7] |
ἄρα
τοὺς
ἀγορανόμους
πρὸ
τῶν
|
ταμιῶν |
καταστῆναι,
καὶ
διὰ
τοῦτο
ὅτι |
| [39, 22] |
χρημάτων
καταφρονεῖν
τινα
τοῦ
τῶν
|
πολεμίων |
κρατεῖν
ἐνόμιζε.
~Τότε
οὖν
ὁ |
| [39, 43] |
καὶ
δι'
ἐκείνης,
ἤτοι
τῶν
|
πολεμίων |
νεῶν
ἐπιβησόμενο,
ι
ἢ
πάντως |
| [39, 37] |
τό
τε
μέγεθος
τῆς
πόλεως
|
ἐπεξιών, |
καὶ
αὐτοὺς
ἐπί
τε
τῇ |
| [39, 48] |
ὃ
μηδείς
πω
πρότερον
τῶν
|
ὁμοίων |
οἱ
ἐπεποιήκει,
δεινῶς
πρᾶξαι
ἐγλίχετο· |
| [39, 19] |
ἐν
τοῖς
συλλόγοις,
τίς
ὁ
|
ποιῶν |
ἢ
καὶ
λέγων
τοιόνδε
τι |
| [39, 58] |
τὸ
Πηλούσιον
ἀφίκετο,
μηδενὸς
ἐναντιουμένου·
|
προϊὼν |
δὲ
ἐντεῦθεν
δίχα
διῃρημένῳ
τῷ |
| [39, 22] |
τῆς
ἀρχῆς
ζῆν
ὑπέμεινε,
φάρμακον
|
πιὼν |
ἀπέθανε·
καὶ
οἱ
Κύπριοι
τὸν |
| [39, 10] |
καὶ
τῶν
τῆς
ἀκράτου
παρρησίας
|
ἐπικαρπιῶν |
νεωστὶ
πεπειραμένος·
βιβλίον
μέντοι
τι |
| [39, 38] |
ἱπποδρόμῳ
καὶ
ἵππων
ἅμιλλαν
καὶ
|
θηρίων |
πολλῶν
καὶ
παντοδαπῶν
σφαγὰς
ἐποίησεν. |
| [39, 20] |
μὲν
οὖν
ὁ
Μίλων
τῶν
|
λοιδοριῶν |
καὶ
τῶν
σφαγῶν
πρόσχημα
αὐτοῖς |
| [39, 0] |
~ΔΙΩΝΟΣ
|
ΙΣΤΟΡΙΩΝ |
ΡΟΜΑΙΚΩΝ
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ
ΕΝΝΑΤΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΝ.
Τάδε |
| [39, 11] |
ἐν
τοῖς
ὡρισμένοις
ἐκ
τῶν
|
πατρίων |
χρόνοις
ἐκτεθέντος
αὐτοῦ,
τήν
τε |
| [39, 2] |
δέ
σφας
εὐθύς,
ἀγνοίᾳ
τῶν
|
χωρίων, |
ἐπιδιῶξαι·
ἀλλ'
ἅμα
{ἕῳ}
τήν |
| [39, 40] |
τε
γὰρ
πόλεις,
ἐπ'
ἐρυμνῶν
|
χωρίων |
ἱδρυμέναι,
ἀπρόσιτοι
ἦσαν,
καὶ
ὁ |
| [39, 20] |
ὡς
καὶ
ἱερῶν
τινων
ἢ
|
χωρίων |
οὐχ
ὁσίων
ἐποικουμένων,
ἔφασαν)
ἐνταῦθα |
| [39, 50] |
μήτ'
αὐτόπταις
μήτ'
αὐτηκόοις
τῶν
|
ἐπιχωρίων |
γενομένοις)
τεκμαιρομένοις
δὲ,
ὡς
ἕκαστοι |
| [39, 30] |
τὸ
ψηφισθῆναί
τι
περὶ
τῶν
|
ἀρχαιρεσιῶν, |
οὐδὲ
χρηματισθῆναί
τι
ἀρχὴν
περὶ |
| [39, 23] |
δόξῃ
τινὶ
ἐπινικίων
διὰ
ταῦτ'
|
αἰσίων |
ἐγένετο·
καὶ
οἱ
ὕπατοι
γνώμην |
| [39, 61] |
ἄνω
που
ὑπὲρ
τὴν
πόλιν
|
ἐξαισίων |
γενομένων,
εἴτε
καὶ
σφοδροῦ
πνεύματος |
| [39, 20] |
ἱερῶν
τινων
ἢ
χωρίων
οὐχ
|
ὁσίων |
ἐποικουμένων,
ἔφασαν)
ἐνταῦθα
ὁ
Κλώδιος |
| [39, 24] |
ἑαυτοῦ
ἀρετῆς
καὶ
τῆς
τῶν
|
ἐναντίων |
κακίας
ἀφικνούμενος,
οὐκέτ'
αὐτῶν
προετίμα. |
| [39, 54] |
Τῷ
γὰρ
πλήθει
πολὺ
τῶν
|
ἐναντίων |
περιῆσαν·
ὥστε
τὸν
Νέπωτα
ἀγαπᾶ, |
| [39, 12] |
καταναλώκει,
καὶ
αὐτὰ
παρὰ
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
βιαίως
ἠργυρολόγει·
καὶ
διά
τε |
| [39, 57] |
ἐνέβαλε.
~Ἦρχε
δὲ
τότε
τῶν
|
Αἰγυπτίων |
ἡ
Βερενίκη·
καὶ
ἐπιεικὲς
μὲν |
| [39, 23] |
προσεποιήσατο
ἐθελοντής
(ἵνα
καὶ
μὴ
|
ἄκων |
ἀποτετυχηκέναι
αὐτῆς
δόξῃ)
παρεῖσθαι.
~Οὗτοί |
| [39, 52] |
τὴν
ἀπουσίαν
αὐτοῦ
ἐνεωτέρισαν·
καὶ
|
ἄκων |
αὐτοῖς
συνηλλάγη,
ὁμήρους
καὶ
τότε |
| [39, 60] |
ὤν,
καὶ
ὁ
Κλαύδιος,
καίπερ
|
προσήκων |
οἱ,
ὅμως
τοῖς
τε
πολλοῖς |
| [39, 0] |
~ΔΙΩΝΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΩΝ
|
ΡΟΜΑΙΚΩΝ |
ΤΟΟΤΡΙΑΚΟΣΤΟΝ
ΕΝΝΑΤΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΝ.
Τάδε
ἔνεστιν |
| [39, 0] |
τῷ
τριακοστῷ
ἐνάτῳ
τῶν
Δίωνος
|
Ῥωμαϊκῶν |
Ὡς
Καῖσαρ
Βελγικοῖς
ἐπολέμησεν.
Ὡς |
| [39, 48] |
ταῖς
ἁμάξαις
ὑπό
τε
τῶν
|
γυναικῶν |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
παίδων
ἀναμὶξ |
| [39, 22] |
καὶ
χρήματα
πολλὰ
ἐκ
τῶν
|
βασιλικῶν |
ἀθροίσας,
οὐδὲν
ᾐτιάθη,
ἀλλὰ
ἀνεπικλήτως |
| [39, 49] |
μὲν
ἐκ
τῶν
Ἄλπεων
τῶν
|
Κελτικῶν, |
ὀλίγον
ἔξω
τῆς
Ῥαιτίας·
προχωρῶν |
| [39, 56] |
Συρίαν
ἐκάκωσεν,
ὥστε
καὶ
τῶν
|
λῃστικῶν, |
ἃ
καὶ
τότε
ἤκμαζε,
πολὺ |
| [39, 34] |
ἀλλ'
ἵν'
ἔτι
τι
δημηγορῆσαι
|
δοκῶν |
ἔχειν
ὑπό
τε
τοῦ
Τρεβωνίου |
| [39, 59] |
τὰ
Σιβύλλεια
ἔπη
αὖθις
ἀναγνῶναι·
|
προσδοκῶν |
ἐγγεγράφθαι
τινὰ
ἐν
αὐτοῖς
τιμωρίαν, |
| [39, 63] |
ἐπί
τε
βραχυτέροις
εὐθυνόμενος,
καὶ
|
προσδοκῶν |
καὶ
τότε
κρατήσειν
οὐ
πολλὰ |
| [39, 3] |
γὰρ
ἐπί
τι
τοὺς
τετραμμένους
|
διώκων) |
ἀνέστρεψε·
καὶ
καταλαβὼν
αὐτοὺς
ἐν |
| [39, 46] |
ἐν
ὁμολογίᾳ
τινὶ
ἐξ
ἀπάτης
|
ἀποβαλών. |
Ἰσχυρῶς
δέ
σφας
καὶ
περὶ |
| [39, 48] |
καὶ
ἐς
τὴν
οἰκείαν
αὐτῶν
|
ἐσβαλών, |
προσεδόκησεν.
Ὡς
οὖν
οὔτε
οἱ |
| [39, 39] |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τοῦ
σίτου
παρεῖναι
|
ὀφείλων, |
ἡδέως
ἔμενεν,
ἵνα
τάς
τ' |
| [39, 8] |
Κλώδιος,
ἀλλ'
ἐκείνῳ
τε
ὁ
|
Μίλων |
ἀντέκειτο,
ὥστε
μηδὲν
βίαιον
δρᾶσαι· |
| [39, 20] |
ἐποίησε
μὲν
τοῦτο·
ὁ
γὰρ
|
Μίλων |
ἐκώλυσεν.
~Ὁ
δ'
οὖν
Κικέρων, |
| [39, 7] |
διαφευξόμενος.
Ἐγράψατο
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
|
Μίλων, |
καὶ
οὐκ
ἐσήγαγε·
οὔτε
γὰρ |
| [39, 6] |
ἄλλοι
τε
καὶ
Τίτος
Ἄννιος
|
Μίλων, |
οἵπερ
που
καὶ
τὴν
γνώμην |
| [39, 20] |
ἐξῆν.
~Τέως
μὲν
οὖν
ὁ
|
Μίλων |
τῶν
λοιδοριῶν
καὶ
τῶν
σφαγῶν |
| [39, 33] |
καὶ
μάλιστα
τῶν
τοῦ
Καίσαρος
|
φίλων, |
ἐχόντων,
ὅτι
ἤμελλον
ἐκεῖνοι,
τυχόντες |
| [39, 64] |
ἐκείνου
καὶ
τῶν
τοῦ
Καίσαρος
|
φίλων, |
ἢ
καὶ
ἄλλως
πως
χαρίσασθαί |
| [39, 51] |
τὸν
Καίσαρα
τῶν
Μωρίνων
τινάς,
|
φίλων |
σφίσιν
ὄντων,
ἐπικηρυκευόμενοι.
Καὶ
τότε |
| [39, 29] |
τοῦ
Μαρκελλίνου
καὶ
κατὰ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐδημηγόρει.
Πολλῆς
οὖν
καὶ
ἐπὶ |
| [39, 45] |
ὥστε
μηδένα
αὐτῶν
μηδὲ
τῶν
|
ἄλλων |
ἔτ'
ἀντᾶραι.
Ἄπληστοι
γὰρ
ἀλογίστως |
| [39, 10] |
καὶ
περὶ
ἐκείνων
καὶ
περὶ
|
ἄλλων |
τινῶν
συνένησε,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
| [39, 33] |
προκαταληφθέντες
οὕτως,
ἡσύχασαν·
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τὸ
μὲν
πολὺ
δουλωθὲν
ὑπὸ |
| [39, 58] |
τήν
τε
θυγατέρα,
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
τοὺς
πρώτους
καὶ
πλουσιωτάτους,
ἅτε |
| [39, 14] |
οἱ
συνῄρετο.
Τῶν
γε
μὴν
|
ἄλλων |
τῶν
αὐτόθεν
ἐνεκλήθησαν
μὲν
ἐν |
| [39, 8] |
πρὸς
τοῦ
Πομπηίου
τῶν
τε
|
ἄλλων |
τῶν
πρώτων,
μετεβάλετο.
Καὶ
οὕτως |
| [39, 24] |
μάλισθ'
ὅτι
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
ὑπερεωρᾶτο,
ὧν
διέφερε,
διά
τε |
| [39, 11] |
εὐπατριδῶν
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἐπεποίητο,
|
διαβάλλων |
ὡς
οὐκ
ἐν
τοῖς
ὡρισμένοις |
| [39, 42] |
καὶ
διεκπλέων,
καὶ
τοτὲ
μὲν
|
ἐμβάλλων |
τινὶ,
τοτὲ
δὲ
ἀνακρουόμενος,
ὅπῃ |
| [39, 24] |
τοῦ
σίτου
διαδόσει
τριβήν
τινα.
|
Πολλῶν |
γὰρ
πρὸς
τὰς
ἀπ'
αὐτοῦ |
| [39, 58] |
καὶ
πλουσιωτάτους,
ἅτε
καὶ
χρημάτων
|
πολλῶν |
δεόμενος,
ἀπέκτεινε.
~Γαβίνιος
δὲ
ἐκεῖνον |
| [39, 33] |
ποιουμένοις.
Χαλεπῶς
οὖν
ἐπὶ
τούτῳ
|
πολλῶν, |
καὶ
μάλιστα
τῶν
τοῦ
Καίσαρος |
| [39, 38] |
καὶ
ἵππων
ἅμιλλαν
καὶ
θηρίων
|
πολλῶν |
καὶ
παντοδαπῶν
σφαγὰς
ἐποίησεν.
Λέοντές |
| [39, 55] |
τότε
Ῥωμαίοις
συνεκέχυτο
ὥστε
ἀπὸ
|
πολλῶν, |
ὧν
ἐδωροδόκησε,
σμικρὰ
ἄττα
τῶν |
| [39, 2] |
ἐποιεῖτο,
ἀφελέσθαι.
Τοῦτο
γὰρ
ἐξ
|
αὐτομόλων |
προγνοὺς
ἐσόμενον,
ἔπεμψεν
ἐπ'
αὐτοὺς |
| [39, 20] |
βραχὺς
ἐπὶ
τραπέζης
τινὸς
πρὸς
|
ἀνατολῶν |
ἱδρυμένος,
πρὸς
τὴν
ἄρκτον
μετεστράφη, |
| [39, 39] |
ὑπῆρχεν,
ἐπὶ
τὴν
ἐκ
τῶν
|
ὅπλων |
ἰσχὺν
ἐτράπετο.
Οἱ
οὖν
δήμαρχοι, |
| [39, 22] |
καὶ
σύμμαχοι
τῶν
Ῥωμαίων
ἀντὶ
|
δούλων |
ἔσεσθαι
προσδοκήσαντες,
ἐσεδέξαντο.
Ὁ
δὲ |
| [39, 2] |
παρεστήσατο.
Κἀκ
τούτου
καὶ
τῶν
|
δήμων |
τοὺς
μὲν
ἀμαχεὶ
προσηγάγετο,
τοὺς |
| [39, 1] |
ὁρμήσῃ,
συνεστράφησαν·
καὶ
κοινῷ,
πλὴν
|
Ῥημῶν, |
λόγῳ
χρησάμενοι,
συνεβουλεύσαντό
τε
ἐπὶ |
| [39, 2] |
οὖν
ὁ
Καῖσαρ
παρὰ
τῶν
|
Ῥημῶν |
μαθὼν,
ἐν
φρουρᾷ
τε
αὐτοὺς |
| [39, 5] |
ὑποστρατήγων,
συχνοὶ
ἐκεχείρωντο,
ὅ
τε
|
χειμὼν |
ἐνέστη,
ἀνεχώρησεν
ἐς
τὰ
χειμάδια. |
| [39, 52] |
σφίσιν·
ἐπεὶ
δὲ
ὅ
τε
|
χειμὼν |
προσῄει,
καὶ
οὐχ
ἱκανὴν
τὴν |
| [39, 30] |
δὲ
τοῦ
καθήκοντος
ἐκ
τῶν
|
νομίμων |
ἀριθμοῦ
πρὸς
τὸ
ψηφισθῆναί
τι |
| [39, 65] |
(καίπερ
οὐκ
ἐξὸν
ἐκ
τῶν
|
νόμων, |
πρὶν
πρώτην
ὥραν
γενέσθαι,
ἐν |
| [39, 23] |
δοθῆναι,
καίπερ
μηδέπω
ἐκ
τῶν
|
νόμων |
προσήκουσαν.
Καὶ
οὐκ
ἀπεδείχθη
μέν |
| [39, 55] |
ἐκείνου
μήτε
τῶν
τῆς
Σιβύλλης
|
χρησμῶν |
φροντίσαντες.
Καὶ
ἐκρίθη
μὲν
ὕστερον |
| [39, 49] |
τῆς
Ῥαιτίας·
προχωρῶν
δὲ
ἐπὶ
|
δυσμῶν, |
ἐν
ἀριστερᾷ
μὲν
τήν
τε |
| [39, 4] |
ἡμέρας
ἀπεκρούσαντο,
μέχρις
οὗ
πρὸς
|
μηχανῶν |
ποίησιν
ἐτράπετο.
Τότε
γάρ,
τέως |
| [39, 64] |
τεκοῦσα,
ἀπέθανε.
Καὶ
αὐτήν,
εἴτε
|
διαπραξαμένων |
τῶν
τε
ἐκείνου
καὶ
τῶν |
| [39, 23] |
διέβαλλε,
καὶ
τοὺς
λογισμοὺς
τῶν
|
πεπραγμένων |
ἀπῄτει·
οὐχ
ὅτι
καὶ
διελέγξαι |
| [39, 57] |
τοῦτο
παρὰ
τοῦ
Πτολεμαίου
τῶν
|
ὡμολογημένων |
οἱ
χρημάτων,
ὡς
οὐδὲν
ἀξιόλογον |
| [39, 27] |
χρόνων
τῶν
ἐν
τοῖς
νόμοις
|
διειρημένων |
ἐπήγγειλαν
αὐτήν,
καὶ
δῆλοι
ἦσαν |
| [39, 62] |
αὐτοῦ
κατηγόρησεν.
Οὕτω
δὲ
αὐτῶν
|
διακειμένων, |
ἀφείθη.
Αὐτός
τε
γάρ,
ἅτε |
| [39, 55] |
γενομένας
δεινῶς
ἔτι
καὶ
τότε
|
διακειμένων, |
κατήχθη
καὶ
τὴν
βασιλείαν
ἐκομίσατο. |
| [39, 33] |
τὴν
ἀρχὴν
ἕξοντα
καθείρξειν,
καὶ
|
παρασκευαζομένων |
διὰ
τοῦτο
ἀντειπεῖν
τινων
τοῖς |
| [39, 8] |
ἄλλους
τῶν
τὰ
αὐτά
οἱ
|
βουλομένων |
ἀθροίσας,
ἐς
χεῖρας
τῷ
Κλωδίῳ |
| [39, 4] |
ἑώρων,
γέλωτα
τῇ
ἀπειρίᾳ
τῶν
|
γιγνομένων |
ἐποιοῦντο.
Ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνά
τε |
| [39, 38] |
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
|
γιγνομένων |
συνιᾶσιν·
ὥστε
καὶ
ἐν
ταῖς |
| [39, 61] |
που
ὑπὲρ
τὴν
πόλιν
ἐξαισίων
|
γενομένων, |
εἴτε
καὶ
σφοδροῦ
πνεύματος
ἐκ |
| [39, 20] |
Τεράτων
τέ
τινων
ἐν
τούτῳ
|
γενομένων |
(ἔν
τε
γὰρ
τῷ
Ἀλβανῷ |
| [39, 25] |
ἂν
αὐτόματος
ἡ
δόξα
τῶν
|
πραττομένων |
ἐκνικήσῃ,
συγκρύπτειν·
καὶ
διάδοχόν
τινα |
| [39, 29] |
εἴ
τί
οἱ
τῶν
τότε
|
πραττομένων |
συγκατεργάσαιτο,
πάνυ
αὐτὸν
ἰδιώσεσθαι,
παρῆλθέ |
| [39, 28] |
γερουσία
ἠγανάκτησεν,
ὥστε
ποτὲ
μεταξὺ
|
μαχομένων |
αὐτῶν
ἐξαναστῆναι.
Καὶ
τότε
μὲν |
| [39, 22] |
αὐτοῦ,
ὡς
καὶ
παρανόμως
ἐψηφισμένην.
|
~Μαχομένων |
δὲ
αὐτῶν,
καὶ
τοῦ
Κλωδίου |
| [39, 44] |
προσκαταπλήξειν
τε
αὐτοὺς
ἐκ
τῶν
|
προκατειργασμένων |
καὶ
ῥᾳδίως
αἱρήσειν
ἐλπίσας.
Οὐ |
| [39, 28] |
τοῦτο
λόγῳ
μὲν,
ὑπὸ
τῶν
|
παρεσκευασμένων |
ἄλλοτε
κατ'
ἄλλην
πρόφασιν,
ἔργῳ |
| [39, 55] |
τῶν
Ῥωμαίων
τήν
τε
ἐπικουρίαν
|
ἀπεψηφισμένων, |
καὶ
πρὸς
τὰς
δωροδοκίας
τὰς |
| [39, 16] |
Γνώμας
δὲ
αὐτῶν
μετὰ
τοῦτο
|
ποιουμένων, |
καὶ
τῶν
μὲν,
ἄνευ
στρατοῦ |
| [39, 20] |
τινων
ἢ
χωρίων
οὐχ
ὁσίων
|
ἐποικουμένων, |
ἔφασαν)
ἐνταῦθα
ὁ
Κλώδιος
τὸν |
| [39, 50] |
τοῖς
μὲν
πάνυ
πρώτοις
καὶ
|
Ἑλλήνων |
καὶ
Ῥωμαίων
οὐδ'
ὅτι
ἔστιν |
| [39, 42] |
ἀναρρηγνύς,
ἐς
δὲ
τὰς
πολλαχόθεν
|
μετεκβαίνων |
ἔς
τε
χεῖρας
τοῖς
ἐπιβάταις |
| [39, 64] |
τάχιστα
τῶν
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
|
ἐπαίνων |
ἔτυχε,
καὶ
ἐν
τῷ
Ἀρείῳ |
| [39, 37] |
τῇ
ἐς
τοὺς
ἄλλους
μεγαλοφροσύνῃ
|
ἐπαινῶν, |
καταβαλεῖν
τὴν
γνώμην,
ἅτε
καὶ |
| [39, 26] |
τῶν
ἐλπίδων.
~Δι'
οὖν
ταῦτα
|
δυσχεραίνων, |
καὶ
μήτε
τι
διὰ
τῶν |
| [39, 38] |
σελήνην
ἐλθεῖν,
πρός
τε
ὕδωρ
|
ἀείνων |
ἀφικνεῖσθαι,
κἀνταῦθα
καθαρμόν
τινά
σφων |
| [39, 40] |
τοῦτο
τοὺς
πρέσβεις
τοὺς
ὑπὲρ
|
ἐκείνων |
ἐλθόντας
κατέσχον,
ὅπως
ἀντ'
αὐτῶν |
| [39, 10] |
δεινὰ
ἐς
αὐτὸ
καὶ
περὶ
|
ἐκείνων |
καὶ
περὶ
ἄλλων
τινῶν
συνένησε, |
| [39, 39] |
τάς
τ'
Ἰβηρίας
ἅμα
δι'
|
ἐκείνων |
κατάσχῃ,
καὶ
τὰ
ἐν
τῇ |
| [39, 34] |
οὐκ
ἐνεδέχετό
τι
καὶ
περὶ
|
ἐκείνων |
λεχθῆναι,
ἀλλ'
ἵν'
ἔτι
τι |
| [39, 48] |
μεσημβριάζουσι,
καὶ
μηδὲν
πολέμιον,
ἅτε
|
ἐκείνων |
παρ'
αὐτῷ
ὄντων,
ὑποτοπουμένοις·
καὶ |
| [39, 28] |
πρόφασιν,
ἔργῳ
δὲ
ὑπ'
αὐτῶν
|
ἐκείνων· |
τοῖς
γοῦν
ἐναντιουμένοις
σφίσι
φανερῶς |
| [39, 51] |
πέμπουσι
πρὸς
τὸν
Καίσαρα
τῶν
|
Μωρίνων |
τινάς,
φίλων
σφίσιν
ὄντων,
ἐπικηρυκευόμενοι. |
| [39, 56] |
ἐς
τὴν
ὑπερορίαν
τοὺς
ἄρχοντάς
|
τινων |
ἀποδημεῖν,
μήτε
πολέμους
ἀφ'
ἑαυτῶν |
| [39, 20] |
πρόσχημα
αὐτοῖς
ἦν.
Τεράτων
τέ
|
τινων |
ἐν
τούτῳ
γενομένων
(ἔν
τε |
| [39, 39] |
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα,
παρὰ
δημάρχων
|
τινῶν |
ἐπήχθη,
βίαιον
μὲν
μηδὲν
τολμῆσαι, |
| [39, 20] |
δαιμόνιόν
τι,
ὡς
καὶ
ἱερῶν
|
τινων |
ἢ
χωρίων
οὐχ
ὁσίων
ἐποικουμένων, |
| [39, 23] |
οἱ
μὲν
Κύπριοι
ἐπεκλήθησαν,
καίτοι
|
τινῶν |
Πορκίους
σφᾶς
προσειπεῖν
ἐθελησάντων·
ὁ |
| [39, 26] |
τε
εἶναι
τὰ
τὰς
φιλίας
|
τινῶν |
συγχέοντα,
τό
τε
δέος
καὶ |
| [39, 10] |
περὶ
ἐκείνων
καὶ
περὶ
ἄλλων
|
τινῶν |
συνένησε,
καὶ
διὰ
τοῦτο
φοβηθεὶς |
| [39, 33] |
καὶ
παρασκευαζομένων
διὰ
τοῦτο
ἀντειπεῖν
|
τινων |
τοῖς
γεγραμμένοις·
φοβηθέντες
οἱ
ὕπατοι |
| [39, 16] |
οὕτως·
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν
|
Λατίνων |
γλῶσσαν
μεταγραφὲν
ἀνεκηρύχθη.
Γνώμας
δὲ |
| [39, 44] |
αὐτὰ
τὰ
ὄρη
τὴν
ὕλην
|
τέμνων |
προχωρῆσαι.
Ἀπειπὼν
δὲ
διά
τε |
| [39, 40] |
Αἵ
τε
γὰρ
πόλεις,
ἐπ'
|
ἐρυμνῶν |
χωρίων
ἱδρυμέναι,
ἀπρόσιτοι
ἦσαν,
καὶ |
| [39, 27] |
μετεποιήσαντο.
Ἐπειδή
τε
ἔξω
τῶν
|
χρόνων |
τῶν
ἐν
τοῖς
νόμοις
διειρημένων |
| [39, 58] |
μεγίσταις
παρ'
αὐτοῖς
γιγνομέναις,
διὰ
|
φόνων |
τε
ἀεὶ
χωροῦντες,
καὶ
τὸ |
| [39, 7] |
ἐκυρώθη,
καὶ
ἐκείνοις
ὡς
δορυφόροις
|
συνὼν |
φοβερὸς
καὶ
ἐς
τἆλλα
πᾶσιν |
| [39, 40] |
γὰρ,
ὡς
οὐδὲ
ἐκείναις
τι
|
πράξων, |
γνώμην
εἶχεν·
οἱ
δὲ
δὴ |
| [39, 34] |
τῆς
τοῦ
καιροῦ
στενοχωρίας
εἰκῇ
|
βοῶν· |
ὁ
δὲ
δὴ
Κάτων
ἔτυχε |
| [39, 10] |
(καὶ
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ
καὶ
|
ἀπὼν |
εὔνοιάν
τινα
αὐτῷ
ἐνεδείξατο·
οὐ |
| [39, 38] |
ἅμιλλαν
καὶ
θηρίων
πολλῶν
καὶ
|
παντοδαπῶν |
σφαγὰς
ἐποίησεν.
Λέοντές
τε
γὰρ |
| [39, 15] |
γὰρ
τάχιστα
ὁ
νοῦς
τῶν
|
ἐπῶν |
διεθρυλήθη,
(ὥσπερ
εἴωθε
γίγνεσθαι)
ἔδεισε |
| [39, 15] |
Κἀκ
τούτου
τὴν
συντυχίαν
τῶν
|
ἐπῶν |
πρὸς
τὰ
τότε
γενόμενα
θαυμάσαντες, |
| [39, 30] |
ὥσπερ
εἰώθει,
διὰ
μέσου
ἐχώρησεν,
|
εἰπὼν |
ὅτι
πάνθ'
ὅσα
τῷ
κοινῷ |
| [39, 44] |
ὄρη
τὴν
ὕλην
τέμνων
προχωρῆσαι.
|
Ἀπειπὼν |
δὲ
διά
τε
τὸ
μέγεθος |
| [39, 36] |
παρόντας,
καὶ
ἐπιδείξας
αὐτόν,
καὶ
|
ἐπειπὼν |
ὅσα
εἰκὸς
ἦν,
δεινῶς
σφας |
| [39, 24] |
μὲν
γὰρ
κακῶς
ἀκούων
ἐδυσχέραινεν·
|
διαλιπὼν |
δὲ,
καὶ
ἐς
ἀναλογισμὸν
τῆς |
| [39, 56] |
ταῦτα,
τόσῳ
πλείονος
αὐτὰ
ἀπημπόλησε.
|
Καταλιπὼν |
οὖν
ἐν
τῇ
Συρίᾳ
Σισένναν |
| [39, 4] |
διῴκει)
ἐσφάλησαν·
καὶ
οὐδὲ
τῶν
|
λοιπῶν |
οὐδεὶς
ἔτι
συγγνώμης
ἔτυχεν,
ἀλλὰ |
| [39, 13] |
ὁδὸν
ἔφθειρε·
τῶν
δὲ
δὴ
|
λοιπῶν, |
τοὺς
μὲν
ἐν
τῷ
ἄστει |
| [39, 38] |
γυμνικοῦ,
κἀν
τῷ
ἱπποδρόμῳ
καὶ
|
ἵππων |
ἅμιλλαν
καὶ
θηρίων
πολλῶν
καὶ |
| [39, 39] |
κωλῦσαί
τι
πραχθῆναι,
ἄλλως
μὲν
|
ἐσιώπων, |
ἐπεφήμιζον
δὲ
αὐτῷ
πολλὰ
καὶ |
| [39, 42] |
πλοῖα
οὐκέθ'
ὁμοίως
ὑπὸ
τῶν
|
κωπῶν |
ἐκινεῖτο,
ἀλλ'
ἅτε
καὶ
καταβαρῆ |
| [39, 61] |
πάντα
ὑποβρύχια
ἐφθάρη.
Τῶν
τε
|
ἀνθρώπων |
ὅσοι
μὴ
ἔφθησαν
πρὸς
τὰ |
| [39, 39] |
συντυχίας,
εἴτε
καὶ
ἐκ
τῶν
|
ἀρῶν |
αὐτῶν,
οὐκ
ἐς
μακρὰν
ἐσφάλη. |
| [39, 51] |
ἔπιπτον
μὲν
οὐ
πολλοὶ
τῶν
|
βαρβάρων, |
(ἁρματηλάται
τε
γὰρ
ὄντες
καὶ |
| [39, 41] |
ἐσκεύαστο·
τὰ
δὲ
δὴ
τῶν
|
βαρβάρων, |
ἅτε
ἐν
τῇ
συνεχείᾳ
τῆς |
| [39, 45] |
(οἷά
που
οἱ
πολλοὶ
τῶν
|
βαρβάρων |
ἐν
ταῖς
ἀπειλαῖς
πᾶν
τὸ |
| [39, 23] |
Κλωδίῳ
ὁ
Καῖσαρ,
καίτοι
μὴ
|
παρών, |
καὶ
τάς
γε
κατηγορίας
αὐτῷ |
| [39, 55] |
καὶ
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
αὐτῷ
|
παρὼν |
οὐδὲν
ἤνυσεν.
~Ἔσχε
δὲ
ὧδε. |
| [39, 4] |
τό
τε
φρόνημα
τὸ
τῶν
|
Κίμβρων |
ἔχοντες,
ὥρμησαν
μὲν
ὡς
καὶ |
| [39, 61] |
τούτῳ
ὁ
Τίβερις,
εἴτ'
οὖν
|
ὄμβρων |
ἄνω
που
ὑπὲρ
τὴν
πόλιν |
| [39, 4] |
μέντοι
τά
τε
μηχανήματα
τῶν
|
ἀνδρῶν |
γυμνωθέντα
αὖθις
εἶδον,
καὶ
ἐκείνους |
| [39, 43] |
ὑφαπτόμενα·
ἄλλα
ἀναδούμενα,
ὥσπερ
κενὰ
|
ἀνδρῶν, |
εἵλκετο.
Ὁρῶντες
δὲ
ταῦθ'
οἱ |
| [39, 30] |
σπουδαρχεῖν
ὁμολογῆσαι·
τῶν
μὲν
δικαίων
|
ἀνδρῶν |
ἕνεκα
οὐδὲν
τῆς
ἀρχῆς
δεῖσθαι |
| [39, 46] |
σφῶν·
καὶ
τοῦτό
τε
ἔρημον
|
ἀνδρῶν |
κατέσχεν,
καὶ
τοῖς
μαχομένοις
δι' |
| [39, 20] |
σφισι
δαιμόνιόν
τι,
ὡς
καὶ
|
ἱερῶν |
τινων
ἢ
χωρίων
οὐχ
ὁσίων |
| [39, 62] |
ὁ
Πομπήιος
παρῆν,
καὶ
ὁ
|
Κικέρων |
δεινότατα
αὐτοῦ
κατηγόρησεν.
Οὕτω
δὲ |
| [39, 9] |
γενέσθαι.
~Κατῆλθέ
τε
οὖν
ὁ
|
Κικέρων, |
καὶ
χάριν
τῇ
τε
βουλῇ |
| [39, 0] |
Ὡς
Καῖσαρ
Βελγικοῖς
ἐπολέμησεν.
Ὡς
|
Κικέρων |
κατῆλθεν.
Ὡς
Πτολεμαῖος,
ἐκπεσὼν
ἐξ |
| [39, 11] |
τὰ
γεγραμμένα,
πρὶν
ἂν
μεταλλάξῃ.
|
~Κικέρων |
μὲν
οὖν
αὖθις
ἀνεβλάστανε,
καὶ |
| [39, 59] |
καταψηφίσασθαι
αὐτοῦ.
Καὶ
γὰρ
ὁ
|
Κικέρων |
τά
τε
ἄλλα
ἰσχυρῶς
ἐνῆγε, |
| [39, 21] |
Μίλων
ἐκώλυσεν.
~Ὁ
δ'
οὖν
|
Κικέρων, |
ὡς
καὶ
παθὼν
αὐτὸ,
ὀργήν |
| [39, 48] |
καὶ
βοηθήσοντάς
σφισιν,
ἀνεχώρησεν
ἐντὸς
|
ἡμερῶν |
εἴκοσιν.
~Ὁ
δὲ
δὴ
Ῥῆνος |
| [39, 39] |
δεσμωτήριον
αὐτὸν
ἐμβαλεῖν·
ἀντιστάντων
δὲ
|
ἑτέρων |
δημάρχων,
μάχη
τε
αὐτῶν
καὶ |
| [39, 61] |
πελαγίσαι,
πολλὰ
δὲ
καὶ
τῶν
|
μετεωροτέρων |
καταλαβεῖν.
Αἵ
τε
οὖν
οἰκίαι |
| [39, 26] |
τὸν
χείρονα·
καὶ
οὕτως
ἀπ'
|
ἀμφοτέρων, |
τὸν
μὲν
τῇ
ἐλαττώσει
ἀγανακτοῦντα, |
| [39, 8] |
ἐσηγησαμένου,
προεβούλευσε·
καὶ
ὁ
δῆμος,
|
ἀμφοτέρων |
τῶν
ὑπάτων
ἐσενεγκόντων,
ἐψηφίσατο.
Ἀντέλεγε |
| [39, 23] |
ὁ
Κλώδιος
τὴν
ἐναντίωσιν
αὐτοῦ
|
φέρων, |
τά
τε
διοικηθέντα
ὑπ'
αὐτοῦ |
| [39, 31] |
παῖς
ὁ
τὸν
λύχνον
οἱ
|
προφέρων |
ἐσφάγη,
δείσαντος
καὶ
μηκέτι
περαιτέρω |
| [39, 47] |
διέβησαν,
καὶ
ἐς
τὴν
τῶν
|
Τρηουήρων |
ἐνέβαλον.
Κἀνταῦθα
τὸν
Καίσαρα
εὑρόντες |
| [39, 27] |
ἧς
εἰ}
καί
τις
τῶν
|
ἑταίρων |
σφῶν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοὺς |
| [39, 55] |
ἐρρύσατο
τὸν
Γαβίνιον
διὰ
τῶν
|
ἑταίρων· |
τότε
δὲ
ἔν
τε
τῷ |
| [39, 44] |
τιμιώτατα
ἐς
τὰ
λασιώτατα
τῶν
|
ὀρῶν |
ἀνασκευασάμενοι,
πολὺ
πλείω
τοὺς
προσμίξαντάς |
| [39, 25] |
τε
γὰρ
ἄλλα
καὶ
ἠγανάκτει,
|
ὁρῶν |
αὐτοὺς
τῶν
τε
προποιηθέντων
τινὶ |
| [39, 26] |
τῆς
πρὸς
ἑαυτὸν
πίστεως
γιγνόμενον
|
ὁρῶν, |
οὐκ
ἐν
ἐλαφρῷ
τὸ
πρᾶγμα |
| [39, 28] |
ἐς
πᾶν
κατηφείας
αὐτοὺς
κατέστησαν,
|
δημηγορῶν |
μὲν
ὁ
Μαρκελλῖνος,
καὶ
τὰ |
| [39, 48] |
διέβη
μὲν
τὸν
ποταμὸν,
γεφυρώσας.
|
Εὑρὼν |
δὲ
τούς
τε
Συγάμβρους
ἐς |
| [39, 40] |
τῷ
ναυτικῷ
τὴν
προσβολήν,
καὶ
|
πλημμύρων |
καὶ
ἀναρρέων,
ἔν
τε
τῇ |
| [39, 4] |
τὰ
μηχανήματα
συμπηγνύντας
τοὺς
Ῥωμαίους
|
ἑώρων, |
γέλωτα
τῇ
ἀπειρίᾳ
τῶν
γιγνομένων |
| [39, 49] |
Κελτικῶν,
ὀλίγον
ἔξω
τῆς
Ῥαιτίας·
|
προχωρῶν |
δὲ
ἐπὶ
δυσμῶν,
ἐν
ἀριστερᾷ |
| [39, 0] |
Ὡς
Κικέρων
κατῆλθεν.
Ὡς
Πτολεμαῖος,
|
ἐκπεσὼν |
ἐξ
Αἰγύπτου,
ἐς
Ῥώμην
ἀνῆλθεν. |
| [39, 42] |
τότε
δὴ
θαρσήσας
ἀντανήχθη,
καὶ
|
προσπεσὼν |
αὐτοῖς,
πολλά
σφας
καὶ
δεινὰ |
| [39, 26] |
Κράσσον,
ὡς
καὶ
μετ'
αὐτοῦ
|
ποιήσων, |
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
ἀνηρτήσατο.
~Συμφρονήσαντες |
| [39, 20] |
καὶ
ἐκ
θεμελίων
αὖθις
αὐτὴν
|
ἀναιρήσων· |
καὶ
οὐκ
ἐποίησε
μὲν
τοῦτο· |
| [39, 63] |
καὶ
ἐς
τὸ
πρότερον
δικαστήριον
|
ἀπαντήσων |
(ἐν
γὰρ
τῇ
Ἰταλίᾳ
ἦν) |
| [39, 6] |
οἰκείας
τινὸς
ἔχθρας
τὸν
Κικέρωνα
|
μισῶν. |
~Οὗτοί
τε
οὖν
ἐπὶ
πλέον |
| [39, 56] |
Πάρθους
τόν
τε
πλοῦτον
αὐτῶν
|
στρατεύσων. |
Τοῦ
γὰρ
Φραάτου
ὑπὸ
τῶν |
| [39, 48] |
τινα
αὐτοῖς
οὐκ
ἐς
μακρὰν
|
δώσων, |
κατέσχεν·
ὁρμήσας
δὲ
ἐπὶ
τοὺς |
| [39, 38] |
νεῶν
ἐπέβησαν,
πρὶν
πίστιν
παρὰ
|
τῶν |
ἀγόντων
σφᾶς
ἔνορκον
λαβεῖν,
ἦ |
| [39, 12] |
ὀνομασθῇ,
καταναλώκει,
καὶ
αὐτὰ
παρὰ
|
τῶν |
Αἰγυπτίων
βιαίως
ἠργυρολόγει·
καὶ
διά |
| [39, 57] |
Αἴγυπτον
ἐνέβαλε.
~Ἦρχε
δὲ
τότε
|
τῶν |
Αἰγυπτίων
ἡ
Βερενίκη·
καὶ
ἐπιεικὲς |
| [39, 21] |
ἄλλα
τε
ὅσα
ἐδύναντο,
μηδενὸς
|
τῶν |
αἰσχίστων
ἀπεχόμενοι·
καὶ
ὁ
μὲν |
| [39, 29] |
τε
τοῦ
Μαρκελλίνου
καὶ
κατὰ
|
τῶν |
ἄλλων
ἐδημηγόρει.
Πολλῆς
οὖν
καὶ |
| [39, 45] |
οὕτως,
ὥστε
μηδένα
αὐτῶν
μηδὲ
|
τῶν |
ἄλλων
ἔτ'
ἀντᾶραι.
Ἄπληστοι
γὰρ |
| [39, 33] |
ἐπιτήδειοι
προκαταληφθέντες
οὕτως,
ἡσύχασαν·
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τὸ
μὲν
πολὺ
δουλωθὲν |
| [39, 58] |
μὲν
τήν
τε
θυγατέρα,
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τοὺς
πρώτους
καὶ
πλουσιωτάτους, |
| [39, 24] |
καὶ
μάλισθ'
ὅτι
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
ἄλλων
ὑπερεωρᾶτο,
ὧν
διέφερε,
διά |
| [39, 5] |
καὶ
πρὸς
τοῖς
Ἀλλόβριξι
μέχρι
|
τῶν |
Ἄλπεων
οἰκοῦντας,
τοὺς
μὲν
βίᾳ, |
| [39, 49] |
δὴ
Ῥῆνος
ἀναδίδωσι
μὲν
ἐκ
|
τῶν |
Ἄλπεων
τῶν
Κελτικῶν,
ὀλίγον
ἔξω |
| [39, 4] |
Ὡς
μέντοι
τά
τε
μηχανήματα
|
τῶν |
ἀνδρῶν
γυμνωθέντα
αὖθις
εἶδον,
καὶ |
| [39, 13] |
μήθ'
ὅλως
μνείαν
τινὰ
περὶ
|
τῶν |
ἀπολωλότων
ποιήσασθαι.
~Καίτοι
τὸ
πρᾶγμα |
| [39, 58] |
τιθέμενοι,
ἀλλὰ
καὶ
ὥσπερ
τι
|
τῶν |
ἀρίστων
ἀναγκαιότατον
τὸν
ἐν
αὐταῖς |
| [39, 30] |
πρὸς
τὸ
ψηφισθῆναί
τι
περὶ
|
τῶν |
ἀρχαιρεσιῶν,
οὐδὲ
χρηματισθῆναί
τι
ἀρχὴν |
| [39, 39] |
ἐκ
συντυχίας,
εἴτε
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
ἀρῶν
αὐτῶν,
οὐκ
ἐς
μακρὰν |
| [39, 14] |
συνῄρετο.
Τῶν
γε
μὴν
ἄλλων
|
τῶν |
αὐτόθεν
ἐνεκλήθησαν
μὲν
ἐν
ὑστέρῳ |
| [39, 36] |
ἀντειπεῖν
μὲν
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
|
τῶν |
αὐτῶν
πειραθέντων,
οὐ
μέντοι
καὶ |
| [39, 51] |
Καὶ
ἔπιπτον
μὲν
οὐ
πολλοὶ
|
τῶν |
βαρβάρων,
(ἁρματηλάται
τε
γὰρ
ὄντες |
| [39, 41] |
τρόπον
ἐσκεύαστο·
τὰ
δὲ
δὴ
|
τῶν |
βαρβάρων,
ἅτε
ἐν
τῇ
συνεχείᾳ |
| [39, 45] |
ὄντας,
(οἷά
που
οἱ
πολλοὶ
|
τῶν |
βαρβάρων
ἐν
ταῖς
ἀπειλαῖς
πᾶν |
| [39, 22] |
δούλους
καὶ
χρήματα
πολλὰ
ἐκ
|
τῶν |
βασιλικῶν
ἀθροίσας,
οὐδὲν
ᾐτιάθη,
ἀλλὰ |
| [39, 29] |
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
ἀγανακτήσεως
ὑπὸ
|
τῶν |
βουλευτῶν
γενομένης,
τὸ
μὲν
πλῆθος |
| [39, 47] |
ἐκβιασθέντες,
τὸ
δὲ
καὶ
πρὸς
|
τῶν |
Γαλα
τῶν
ἐπικληθέντες,
τόν
τε |
| [39, 65] |
ὁ
Γάιος
τὰ
ἐπινίκια
τὰ
|
τῶν |
Γαλατῶν
ἔπεμψεν.
Ἐς
γὰρ
ἐκεῖνο |
| [39, 51] |
ἐπειδὴ
τά
τε
ἄλλα
τὰ
|
τῶν |
Γαλατῶν
ἡσύχαζε,
καὶ
τοὺς
Μωρίνους |
| [39, 45] |
ὄντος,
ὑπηγάγετο
αὐτοὺς
ἀπερισκέπτως
προσβαλεῖν.
|
Τῶν |
γὰρ
συμμάχων
τινὰ
ὁμοφωνοῦντά
σφισιν, |
| [39, 14] |
ὑπεδέδεκτο,
καὶ
ἰσχυρῶς
οἱ
συνῄρετο.
|
Τῶν |
γε
μὴν
ἄλλων
τῶν
αὐτόθεν |
| [39, 4] |
Ῥωμαίους
ἑώρων,
γέλωτα
τῇ
ἀπειρίᾳ
|
τῶν |
γιγνομένων
ἐποιοῦντο.
Ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνά |
| [39, 48] |
περὶ
ταῖς
ἁμάξαις
ὑπό
τε
|
τῶν |
γυναικῶν
καὶ
ὑπὸ
τῶν
παίδων |
| [39, 16] |
τὴν
τοῦ
Πτολεμαίου
κάθοδον
προσταττόντων,
|
τῶν |
δὲ
δὴ
καὶ
τὸν
Πομπήιον |
| [39, 13] |
αὐτῶν
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ἔφθειρε·
|
τῶν |
δὲ
δὴ
λοιπῶν,
τοὺς
μὲν |
| [39, 39] |
μηδὲ
προφάσεώς
τινος
ἐπιλαβόμενοι,
μετεσκευάσαντο.
|
Τῶν |
δὲ
δημάρχων
τούς
τε
καταλόγους |
| [39, 19] |
κἀκ
τούτου
τῶν
μὲν
ἐξαρχόντων,
|
τῶν |
δὲ
συνεπηχούντων
σφίσιν,
(οἷα
φιλεῖ |
| [39, 6] |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
στρατηγῶν
καὶ
|
τῶν |
δημάρχων
ἄλλοι
τε
καὶ
Τίτος |
| [39, 35] |
τούτους
μὲν
ἑκατέρους
οἱ
ὑπηρέται
|
τῶν |
δημάρχων
ἐξήλασαν·
τοὺς
δ'
ἄλλους |
| [39, 65] |
χρηματισθῆναι)
ἔδωκε.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
|
τῶν |
δημάρχων
τινὲς,
ἀπολειφθέντες
τῆς
ἐκκλησίας, |
| [39, 32] |
τε
ἀγορανόμους
τοὺς
ἑτέρους,
καὶ
|
τῶν |
δημάρχων
τοὺς
πλείους
προσηταιρίσαντο.
Δύο |
| [39, 2] |
ὁμολογίᾳ
παρεστήσατο.
Κἀκ
τούτου
καὶ
|
τῶν |
δήμων
τοὺς
μὲν
ἀμαχεὶ
προσηγάγετο, |
| [39, 55] |
τῶν
τε
ἀρχόντων
τινὲς
καὶ
|
τῶν |
δικα
στῶν
παρ'
αὐτοῦ
λαβόντες, |
| [39, 7] |
ταμίαι,
δι'
ὧν
τὴν
ἀποκλήρωσιν
|
τῶν |
δικαστῶν
γενέσθαι
ἐχρῆν,
ᾕρηντο·
καὶ |
| [39, 0] |
ἔνεστιν
ἐν
τῷ
τριακοστῷ
ἐνάτῳ
|
τῶν |
Δίωνος
Ῥωμαϊκῶν
Ὡς
Καῖσαρ
Βελγικοῖς |
| [39, 10] |
ἐπέγραψεν
αὐτῷ,
ὡς
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
βουλευμάτων
ἀπολογισμόν
τινα
ἔχοντι· |
| [39, 39] |
ἐσθῆτα,
ὡς
ἐπὶ
συμφορᾷ,
μετὰ
|
τῶν |
ἐκ
τῆς
βουλῆς
στασιωτῶν
ἀλλάξασθαι. |
| [39, 25] |
δ'
ἄρτι
προφαινόμενον
συνεπαύξοντας
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐλπίδων.
~Δι'
οὖν
ταῦτα
δυσχεραίνων, |
| [39, 11] |
ὅμιλον
παρανόμως
γεγενημένης,
ὑγιές
τι
|
τῶν |
ἐν
αὐτῇ
πραχθέντων
νομίζεσθαι,
καὶ |
| [39, 6] |
Καὶ
ἐκείνῳ
δὲ
ἄλλοι
τε
|
τῶν |
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
ὄντων
ὑπῆρχον, |
| [39, 64] |
αὐτοῖς
ἐθελήσαντες,
συνήρπασαν,
ἐπειδὴ
τάχιστα
|
τῶν |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
ἐπαίνων
ἔτυχε, |
| [39, 27] |
Ἐπειδή
τε
ἔξω
τῶν
χρόνων
|
τῶν |
ἐν
τοῖς
νόμοις
διειρημένων
ἐπήγγειλαν |
| [39, 38] |
τῆς
πατριώτιδος
αὐτοὺς
ἐπαίειν,
καὶ
|
τῶν |
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
γιγνομένων
συνιᾶσιν· |
| [39, 24] |
τε
ἑαυτοῦ
ἀρετῆς
καὶ
τῆς
|
τῶν |
ἐναντίων
κακίας
ἀφικνούμενος,
οὐκέτ'
αὐτῶν |
| [39, 54] |
δουλωθῆναι.
Τῷ
γὰρ
πλήθει
πολὺ
|
τῶν |
ἐναντίων
περιῆσαν·
ὥστε
τὸν
Νέπωτα |
| [39, 40] |
ἀλλήλοις·
τοὺς
δὲ,
καὶ
τὰ
|
τῶν |
ἐνσπόνδων,
μὴ
καὶ
αὐτοί
τι |
| [39, 47] |
δὲ
καὶ
πρὸς
τῶν
Γαλα
|
τῶν |
ἐπικληθέντες,
τόν
τε
Ῥῆνον
διέβησαν, |
| [39, 49] |
γε
καὶ
ἐς
τὸ
διάφορον
|
τῶν |
ἐπικλήσεων
ἀφίκοντο,
δεῦρο
ἀεὶ
νομίζεται. |
| [39, 52] |
τὴν
χώραν
σφῶν
πρὸς
κομιδὴν
|
τῶν |
ἐπιτηδείων
πεμφθέντας,
αὐτούς
τε
πλὴν |
| [39, 50] |
(ἅτε
μήτ'
αὐτόπταις
μήτ'
αὐτηκόοις
|
τῶν |
ἐπιχωρίων
γενομένοις)
τεκμαιρομένοις
δὲ,
ὡς |
| [39, 15] |
Ἐπειδὴ
γὰρ
τάχιστα
ὁ
νοῦς
|
τῶν |
ἐπῶν
διεθρυλήθη,
(ὥσπερ
εἴωθε
γίγνεσθαι) |
| [39, 15] |
ἕξετε.
Κἀκ
τούτου
τὴν
συντυχίαν
|
τῶν |
ἐπῶν
πρὸς
τὰ
τότε
γενόμενα |
| [39, 27] |
{ἀφ'
ἧς
εἰ}
καί
τις
|
τῶν |
ἑταίρων
σφῶν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν |
| [39, 55] |
ὤν,
ἐρρύσατο
τὸν
Γαβίνιον
διὰ
|
τῶν |
ἑταίρων·
τότε
δὲ
ἔν
τε |
| [39, 11] |
φρατριατικοῦ
νόμου,
παρ'
ἣν
ἐκ
|
τῶν |
εὐπατριδῶν
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἐπεποίητο, |
| [39, 49] |
ἀναδίδωσι
μὲν
ἐκ
τῶν
Ἄλπεων
|
τῶν |
Κελτικῶν,
ὀλίγον
ἔξω
τῆς
Ῥαιτίας· |
| [39, 4] |
γένος
τό
τε
φρόνημα
τὸ
|
τῶν |
Κίμβρων
ἔχοντες,
ὥρμησαν
μὲν
ὡς |
| [39, 17] |
τοῦ
Σύλλου
παῖς,
ἐκ
τοῦ
|
τῶν |
Κορνηλίων
φύλου
ὢν,
προενεγέγραπτο,
ἐξεποίησεν |
| [39, 42] |
τε
πλοῖα
οὐκέθ'
ὁμοίως
ὑπὸ
|
τῶν |
κωπῶν
ἐκινεῖτο,
ἀλλ'
ἅτε
καὶ |
| [39, 56] |
τὴν
Συρίαν
ἐκάκωσεν,
ὥστε
καὶ
|
τῶν |
λῃστικῶν,
ἃ
καὶ
τότε
ἤκμαζε, |
| [39, 59] |
τῇ
ἀπουσίᾳ
αὐτοῦ
δεινῶς
ὑπὸ
|
τῶν |
λῃστῶν
κακωθέντες)
κατεβόησαν,
οἵ
τε |
| [39, 37] |
τὴν
γνώμην,
ἅτε
καὶ
συναγωνιστῇ
|
τῶν |
λόγων
τῷ
βίῳ
σφῶν
χρώμενος. |
| [39, 20] |
~Τέως
μὲν
οὖν
ὁ
Μίλων
|
τῶν |
λοιδοριῶν
καὶ
τῶν
σφαγῶν
πρόσχημα |
| [39, 4] |
ἀεὶ
διῴκει)
ἐσφάλησαν·
καὶ
οὐδὲ
|
τῶν |
λοιπῶν
οὐδεὶς
ἔτι
συγγνώμης
ἔτυχεν, |
| [39, 16] |
αὐτῶν
μετὰ
τοῦτο
ποιουμένων,
καὶ
|
τῶν |
μὲν,
ἄνευ
στρατοῦ
τῷ
Σπινθῆρι |
| [39, 30] |
τοῦ
κατοκνήσειν
αὐτὸν
σπουδαρχεῖν
ὁμολογῆσαι·
|
τῶν |
μὲν
δικαίων
ἀνδρῶν
ἕνεκα
οὐδὲν |
| [39, 19] |
ἐκείνου
δὴ
λέγων·
κἀκ
τούτου
|
τῶν |
μὲν
ἐξαρχόντων,
τῶν
δὲ
συνεπηχούντων |
| [39, 61] |
οὖσι
πελαγίσαι,
πολλὰ
δὲ
καὶ
|
τῶν |
μετεωροτέρων
καταλαβεῖν.
Αἵ
τε
οὖν |
| [39, 28] |
μηδὲν
τελεσθείη.
Εἰ
γάρ
τις
|
τῶν |
μὴ
βουλευόντων
ἔνδον
ἦν,
οὐδεμία |
| [39, 18] |
γραφὴν
κατὰ
τοῦ
Μίλωνος
τῆς
|
τῶν |
μονομάχων
παρασκευῆς
ἀπήνεγκε.
Ἃ
γὰρ |
| [39, 51] |
ἠδυνήθησαν·
πέμπουσι
πρὸς
τὸν
Καίσαρα
|
τῶν |
Μωρίνων
τινάς,
φίλων
σφίσιν
ὄντων, |
| [39, 38] |
Λέγεται
γὰρ
ὅτι
οὐ
πρότερον
|
τῶν |
νεῶν
ἐπέβησαν,
πρὶν
πίστιν
παρὰ |
| [39, 41] |
πεπειραμένοι,
πρός
{τε}
τὴν
ὄψιν
|
τῶν |
νεῶν,
καὶ
τὸ
ἔργον
αὐτῶν |
| [39, 42] |
πλῆθος
καὶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
|
τῶν |
νεῶν,
τήν
τε
ἐκ
τοῦ |
| [39, 30] |
συλλεγομένου
δὲ
τοῦ
καθήκοντος
ἐκ
|
τῶν |
νομίμων
ἀριθμοῦ
πρὸς
τὸ
ψηφισθῆναί |
| [39, 65] |
τισι
(καίπερ
οὐκ
ἐξὸν
ἐκ
|
τῶν |
νόμων,
πρὶν
πρώτην
ὥραν
γενέσθαι, |
| [39, 23] |
αὐτῷ
δοθῆναι,
καίπερ
μηδέπω
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
προσήκουσαν.
Καὶ
οὐκ
ἀπεδείχθη |
| [39, 48] |
γὰρ,
ὃ
μηδείς
πω
πρότερον
|
τῶν |
ὁμοίων
οἱ
ἐπεποιήκει,
δεινῶς
πρᾶξαι |
| [39, 39] |
τούτων
ὑπῆρχεν,
ἐπὶ
τὴν
ἐκ
|
τῶν |
ὅπλων
ἰσχὺν
ἐτράπετο.
Οἱ
οὖν |
| [39, 44] |
τὰ
τιμιώτατα
ἐς
τὰ
λασιώτατα
|
τῶν |
ὀρῶν
ἀνασκευασάμενοι,
πολὺ
πλείω
τοὺς |
| [39, 48] |
τε
τῶν
γυναικῶν
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
παίδων
ἀναμὶξ
ὄντων
ταραττομένους,
κατεφόνευσε. |
| [39, 56] |
στρατεύσων.
Τοῦ
γὰρ
Φραάτου
ὑπὸ
|
τῶν |
παίδων
δολοφονηθέντος,
Ὀρώδης
τήν
τε |
| [39, 28] |
γὰρ
τοῦτο
λόγῳ
μὲν,
ὑπὸ
|
τῶν |
παρεσκευασμένων
ἄλλοτε
κατ'
ἄλλην
πρόφασιν, |
| [39, 56] |
καταχθῇ
δώσειν
ὑπέσχετο,
τά
τε
|
τῶν |
Πάρθων
εἴασε,
καὶ
ἐπὶ
τὴν |
| [39, 11] |
οὐκ
ἐν
τοῖς
ὡρισμένοις
ἐκ
|
τῶν |
πατρίων
χρόνοις
ἐκτεθέντος
αὐτοῦ,
τήν |
| [39, 51] |
καθ'
ὃ
μάλιστα
ἐχρῆν,
μετὰ
|
τῶν |
πεζῶν
ἐποιήσατο·
οὐ
μέντοι
καὶ |
| [39, 48] |
καὶ
ἐσπηδήσας
ἐς
αὐτοὺς
παμπληθεῖς
|
τῶν |
πεζῶν
οὐδὲ
τὰ
ὅπλα
ἀνελέσθαι |
| [39, 23] |
αὐτοῦ
διέβαλλε,
καὶ
τοὺς
λογισμοὺς
|
τῶν |
πεπραγμένων
ἀπῄτει·
οὐχ
ὅτι
καὶ |
| [39, 35] |
καὶ
ὁ
Ἀτέιος,
ἐπαναβάντες
τισὶ
|
τῶν |
περιεστηκότων
καὶ
μετεωρισθέντες
ὑπ'
αὐτῶν, |
| [39, 22] |
τῶν
χρημάτων
καταφρονεῖν
τινα
τοῦ
|
τῶν |
πολεμίων
κρατεῖν
ἐνόμιζε.
~Τότε
οὖν |
| [39, 43] |
ὡς
καὶ
δι'
ἐκείνης,
ἤτοι
|
τῶν |
πολεμίων
νεῶν
ἐπιβησόμενο,
ι
ἢ |
| [39, 33] |
τε
ὅσοις
ἂν
ἐθελήσωσι
καὶ
|
τῶν |
πολιτῶν
καὶ
τῶν
συμμάχων,
χρωμένοις, |
| [39, 25] |
μέχρις
ἂν
αὐτόματος
ἡ
δόξα
|
τῶν |
πραττομένων
ἐκνικήσῃ,
συγκρύπτειν·
καὶ
διάδοχόν |
| [39, 59] |
οὐ
μέντοι
καὶ
οἴκαδε
περὶ
|
τῶν |
πραχθέντων
ἐπέστειλεν,
ἵνα
μὴ
καὶ |
| [39, 62] |
καὶ
τὸ
μέγιστον,
ὅτι
μηδεμία
|
τῶν |
πραχθέντων
τιμωρία
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν |
| [39, 31] |
μεσοβασιλείας,
ἀπεδείχθησαν,
οὔτ'
ἄλλου
τινὸς
|
τῶν |
προεπηγγελκότων
ἀπαντήσαντος,
καὶ
Λουκίου
Δομιτίου |
| [39, 44] |
ἐστράτευσε,
προσκαταπλήξειν
τε
αὐτοὺς
ἐκ
|
τῶν |
προκατειργασμένων
καὶ
ῥᾳδίως
αἱρήσειν
ἐλπίσας. |
| [39, 8] |
τοῦ
Πομπηίου
τῶν
τε
ἄλλων
|
τῶν |
πρώτων,
μετεβάλετο.
Καὶ
οὕτως
ἥ |
| [39, 2] |
~Ταῦτ'
οὖν
ὁ
Καῖσαρ
παρὰ
|
τῶν |
Ῥημῶν
μαθὼν,
ἐν
φρουρᾷ
τε |
| [39, 22] |
ἅτε
καὶ
φίλοι
καὶ
σύμμαχοι
|
τῶν |
Ῥωμαίων
ἀντὶ
δούλων
ἔσεσθαι
προσδοκήσαντες, |
| [39, 43] |
ἢ
πάντως
γε
οὐχ
ὑπὸ
|
τῶν |
Ῥωμαίων
ἀπολούμενοι.
Προθυμίᾳ
μὲν
γὰρ |
| [39, 14] |
καὶ
ὅτι
συχνοὶ
καὶ
τότε
|
τῶν |
Ῥωμαίων
ἐδεδωροδοκήκεσαν.
Καὶ
οἱ
μὲν |
| [39, 44] |
πολὺ
πλείω
τοὺς
προσμίξαντάς
σφισι
|
τῶν |
Ῥωμαίων
ἐκάκωσαν
ἢ
αὐτοὶ
ἔπαθον. |
| [39, 47] |
τῷ
θέρει
ἐπράχθη.
~Χειμαζόντων
δὲ
|
τῶν |
Ῥωμαίων
ἐν
τῇ
φιλίᾳ
Τέγκτηροί |
| [39, 12] |
ὅτι
τὴν
Κύπρον
ἀπαιτῆσαι
παρὰ
|
τῶν |
Ῥωμαίων,
ἢ
καὶ
τὴν
φιλίαν |
| [39, 55] |
χρόνον
καὶ
ὁ
Πτολεμαῖος,
καίτοι
|
τῶν |
Ῥωμαίων
τήν
τε
ἐπικουρίαν
ἀπεψηφισμένων, |
| [39, 52] |
ἠθέλησαν.
~Πονησάντων
δὲ
ἐν
τούτῳ
|
τῶν |
Ῥωμαίων
ὑπὸ
χειμῶνος
καὶ
τῷ |
| [39, 12] |
ἐκινήθησαν.
Ἐπειδὴ
γὰρ
πολλά
τισι
|
τῶν |
Ῥωμαίων
χρήματα,
τὰ
μὲν
οἴκοθεν, |
| [39, 15] |
δέ
(οὐ
γὰρ
ἐξῆν
οὐδὲν
|
τῶν |
Σιβυλλείων,
εἰ
μὴ
ἡ
βουλὴ |
| [39, 40] |
τε
σμικρότητος
καὶ
τῆς
ἀσθενείας
|
τῶν |
σκαφῶν
ἡττήθησαν.
~Ταῦτα
μὲν
γὰρ |
| [39, 43] |
διέφερον·
τῷ
δὲ
δὴ
σταδίῳ
|
τῶν |
σκαφῶν
προδιδόμενοι,
δεινῶς
ἤσχαλλον.
Ὅπως |
| [39, 19] |
ἐκεῖνον
τεθῆναι,
οὔτ'
ἄλλο
τι
|
τῶν |
σπουδαίων
ἐν
τῷ
κοινῷ
πραχθῆναι, |
| [39, 6] |
ἐναντιώτατα
ἀντιλαμβάνουσι.
Συνέπραττον
δὲ
ἀπὸ
|
τῶν |
στρατηγῶν
καὶ
τῶν
δημάρχων
ἄλλοι |
| [39, 32] |
ἀντιλογίας
προσθεῖναι.
Καὶ
ἡ
μὲν
|
τῶν |
στρατηγῶν
κατάστασις
(ὁ
γὰρ
Κάτων |
| [39, 5] |
παρασκευάσασθαι.
Ἐπεὶ
μέντοι
οἱ
πλείους
|
τῶν |
στρατιωτῶν
οἱ
μὲν
παρέμενοι,
οἷα |
| [39, 2] |
σιτοπομπίαν,
ἣν
δι'
αὐτῆς
παρὰ
|
τῶν |
συμμάχων
ἐποιεῖτο,
ἀφελέσθαι.
Τοῦτο
γὰρ |
| [39, 14] |
ἑκάτερον,
ὅτι
τε
πολλοὶ
παρὰ
|
τῶν |
συμμάχων
πρέσβεις
πεμφθέντες
βιαίως
ἀπωλώλεσαν, |
| [39, 33] |
ἐθελήσωσι
καὶ
τῶν
πολιτῶν
καὶ
|
τῶν |
συμμάχων,
χρωμένοις,
καὶ
πόλεμον
καὶ |
| [39, 40] |
ἄλλους
ἄλλῃ,
τοὺς
μὲν,
τὰ
|
τῶν |
συναφεστηκότων
αὐτοῖς
πορθεῖν,
ἵνα
μὴ |
| [39, 20] |
ὁ
Μίλων
τῶν
λοιδοριῶν
καὶ
|
τῶν |
σφαγῶν
πρόσχημα
αὐτοῖς
ἦν.
Τεράτων |
| [39, 8] |
τινὰς
καὶ
αὐτὸς
καὶ
ἄλλους
|
τῶν |
τὰ
αὐτά
οἱ
βουλομένων
ἀθροίσας, |
| [39, 7] |
δὲ
ἄρα
τοὺς
ἀγορανόμους
πρὸ
|
τῶν |
ταμιῶν
καταστῆναι,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
| [39, 35] |
πάσαις,
πρὸς
τοῖς
ἰδιώταις
πρὸ
|
τῶν |
τὰς
ἀρχὰς
ἐχόντων
ὁ
λόγος |
| [39, 8] |
συνάρχοντος
καὶ
πρὸς
τοῦ
Πομπηίου
|
τῶν |
τε
ἄλλων
τῶν
πρώτων,
μετεβάλετο. |
| [39, 61] |
τὰ
ὑποζύγια
πάντα
ὑποβρύχια
ἐφθάρη.
|
Τῶν |
τε
ἀνθρώπων
ὅσοι
μὴ
ἔφθησαν |
| [39, 55] |
πολλῶν,
ὧν
ἐδωροδόκησε,
σμικρὰ
ἄττα
|
τῶν |
τε
ἀρχόντων
τινὲς
καὶ
τῶν |
| [39, 64] |
ἀπέθανε.
Καὶ
αὐτήν,
εἴτε
διαπραξαμένων
|
τῶν |
τε
ἐκείνου
καὶ
τῶν
τοῦ |
| [39, 34] |
δημηγορῆσαι·
τραπόμενος
δὲ
πρὸς
κατηγορίαν
|
τῶν |
τε
ἐν
χερσὶ
καὶ
τῆς |
| [39, 20] |
πόλιν
ἐσῆλθε,
καὶ
σεισμὸς
ἐγένετο·
|
τῶν |
τε
πολιτῶν
τινες
κεραυνοῖς
ἐφθάρησαν, |
| [39, 25] |
ἄλλα
καὶ
ἠγανάκτει,
ὁρῶν
αὐτοὺς
|
τῶν |
τε
προποιηθέντων
τινὶ
ἐπὶ
τοσοῦτον |
| [39, 14] |
μήτε
μνήμην
τινὰ
τοῦ
φόνου
|
τῶν |
τεθνηκότων,
ἕως
γε
καὶ
αὐτὸς |
| [39, 10] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἐθρασύνετο,
ἅτε
καὶ
|
τῶν |
τῆς
ἀκράτου
παρρησίας
ἐπικαρπιῶν
νεωστὶ |
| [39, 55] |
κατήγαγον,
μηδὲν
μήτε
ἐκείνου
μήτε
|
τῶν |
τῆς
Σιβύλλης
χρησμῶν
φροντίσαντες.
Καὶ |
| [39, 29] |
ἐλπίδι
τοῦ,
εἴ
τί
οἱ
|
τῶν |
τότε
πραττομένων
συγκατεργάσαιτο,
πάνυ
αὐτὸν |
| [39, 33] |
ἐπὶ
τούτῳ
πολλῶν,
καὶ
μάλιστα
|
τῶν |
τοῦ
Καίσαρος
φίλων,
ἐχόντων,
ὅτι |
| [39, 64] |
διαπραξαμένων
τῶν
τε
ἐκείνου
καὶ
|
τῶν |
τοῦ
Καίσαρος
φίλων,
ἢ
καὶ |
| [39, 56] |
Ἐπεὶ
μέντοι
ὁ
Πτολεμαῖος
μετὰ
|
τῶν |
τοῦ
Πομπηίου
γραμμάτων
ἦλθε,
καὶ |
| [39, 46] |
χρωμένους,
ὡς
καὶ
τῇ
ἀπορίᾳ
|
τῶν |
τροφῶν
δι'
ὀλίγου
σφῶν
ἐκ |
| [39, 26] |
δυσχεραίνων,
καὶ
μήτε
τι
διὰ
|
τῶν |
ὑπάτων
διαπράξασθαι
δυνηθεὶς,
καὶ
τὸν |
| [39, 8] |
προεβούλευσε·
καὶ
ὁ
δῆμος,
ἀμφοτέρων
|
τῶν |
ὑπάτων
ἐσενεγκόντων,
ἐψηφίσατο.
Ἀντέλεγε
μὲν |
| [39, 9] |
καὶ
τῷ
δήμῳ,
παρασχόντων
αὐτῷ
|
τῶν |
ὑπάτων,
καὶ
κατὰ
τὸ
συνέδριον |
| [39, 5] |
αὐτοῦ,
οἱ
δὲ
καὶ
διὰ
|
τῶν |
ὑποστρατήγων,
συχνοὶ
ἐκεχείρωντο,
ὅ
τε |
| [39, 15] |
μὲν
οὖν
ἄνθρωποι
τοιαῦτα
ὑπὸ
|
τῶν |
χρημάτων
ἐποίουν·
τὸ
δὲ
δὴ |
| [39, 22] |
τοῦ
πολλοὺς
δωροδοκεῖν,
σπανιώτερον
τὸ
|
τῶν |
χρημάτων
καταφρονεῖν
τινα
τοῦ
τῶν |
| [39, 55] |
αἵ
τε
δυναστεῖαι
καὶ
αἱ
|
τῶν |
χρημάτων
περιουσίαι,
καὶ
παρὰ
τὰ |
| [39, 38] |
Δημήτριός
τις,
ἀπελεύθερος
αὐτοῦ,
ἐκ
|
τῶν |
χρημάτων
ὧν
συστρατευόμενός
οἱ
ἐπεπόριστο. |
| [39, 27] |
συναγωνιζόμενοι,
μετεποιήσαντο.
Ἐπειδή
τε
ἔξω
|
τῶν |
χρόνων
τῶν
ἐν
τοῖς
νόμοις |
| [39, 2] |
ἐτόλμησε
δέ
σφας
εὐθύς,
ἀγνοίᾳ
|
τῶν |
χωρίων,
ἐπιδιῶξαι·
ἀλλ'
ἅμα
{ἕῳ} |
| [39, 57] |
διὰ
τοῦτο
παρὰ
τοῦ
Πτολεμαίου
|
τῶν |
ὡμολογημένων
οἱ
χρημάτων,
ὡς
οὐδὲν |
| [39, 28] |
δὲ
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνο
ὁ
|
Κάτων |
ἀνθίστατο,
ἐξεπήδησαν
ἀθρόοι,
καὶ
τὰ |
| [39, 23] |
κρατεῖν
ἐνόμιζε.
~Τότε
οὖν
ὁ
|
Κάτων |
ἐν
δόξῃ
τινὶ
ἐπινικίων
διὰ |
| [39, 22] |
ἔσεσθαι
προσδοκήσαντες,
ἐσεδέξαντο.
Ὁ
δὲ
|
Κάτων |
ἐπὶ
μὲν
τούτοις
οὐδὲν
εἶχε |
| [39, 34] |
εἰκῇ
βοῶν·
ὁ
δὲ
δὴ
|
Κάτων |
ἔτυχε
μὲν
ἐν
δύο
ὥραις |
| [39, 35] |
ἔνδον
ἐγένοντο·
ὁ
δὲ
δὴ
|
Κάτων |
καὶ
ὁ
Ἀτέιος,
ἐπαναβάντες
τισὶ |
| [39, 34] |
ὣς
περισωθεῖεν.
~Ὁ
δὲ
δὴ
|
Κάτων |
καὶ
ὁ
Φαυώνιος
ἠναντιοῦντο
μὲν |
| [39, 23] |
σφᾶς
προσειπεῖν
ἐθελησάντων·
ὁ
γὰρ
|
Κάτων |
καὶ
τοῦτ'
ἐκώλυσεν.
Ὀργῇ
δ' |
| [39, 22] |
πολὺ
τῇ
στάσει
ἐλαττουμένου,
ὁ
|
Κάτων |
ὁ
Μᾶρκος
ἐπελθὼν
ἀνίσωσεν
αὐτούς. |
| [39, 32] |
τῶν
στρατηγῶν
κατάστασις
(ὁ
γὰρ
|
Κάτων |
οὐδὲν
βίαιον
πρᾶξαι
ἠξίωσεν)
εἰρηναία |
| [39, 0] |
Αἰγύπτου,
ἐς
Ῥώμην
ἀνῆλθεν.
Ὡς
|
Κάτων |
τὰ
ἐν
Κύπρῳ
κατεστήσατο.
Ὡς |
| [39, 65] |
Γάιος
τὰ
ἐπινίκια
τὰ
τῶν
|
Γαλατῶν |
ἔπεμψεν.
Ἐς
γὰρ
ἐκεῖνο
τοῦ |
| [39, 51] |
τά
τε
ἄλλα
τὰ
τῶν
|
Γαλατῶν |
ἡσύχαζε,
καὶ
τοὺς
Μωρίνους
προσεποιήσατο, |
| [39, 55] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
κακουργεῖν
ὑπὲρ
|
χρημάτων |
ἐξεδίδαξαν,
ὡς
καὶ
τὴν
τιμωρίαν |
| [39, 15] |
οὖν
ἄνθρωποι
τοιαῦτα
ὑπὸ
τῶν
|
χρημάτων |
ἐποίουν·
τὸ
δὲ
δὴ
θεῖον |
| [39, 22] |
πολλοὺς
δωροδοκεῖν,
σπανιώτερον
τὸ
τῶν
|
χρημάτων |
καταφρονεῖν
τινα
τοῦ
τῶν
πολεμίων |
| [39, 55] |
τε
δυναστεῖαι
καὶ
αἱ
τῶν
|
χρημάτων |
περιουσίαι,
καὶ
παρὰ
τὰ
ψηφίσματα |
| [39, 58] |
πρώτους
καὶ
πλουσιωτάτους,
ἅτε
καὶ
|
χρημάτων |
πολλῶν
δεόμενος,
ἀπέκτεινε.
~Γαβίνιος
δὲ |
| [39, 38] |
τις,
ἀπελεύθερος
αὐτοῦ,
ἐκ
τῶν
|
χρημάτων |
ὧν
συστρατευόμενός
οἱ
ἐπεπόριστο.
Ὅθενπερ |
| [39, 57] |
τοῦ
Πτολεμαίου
τῶν
ὡμολογημένων
οἱ
|
χρημάτων, |
ὡς
οὐδὲν
ἀξιόλογον
πεποιηκώς,
λάβοι· |
| [39, 56] |
Πτολεμαῖος
μετὰ
τῶν
τοῦ
Πομπηίου
|
γραμμάτων |
ἦλθε,
καὶ
πολλὰ
μὲν
αὐτῷ, |
| [39, 10] |
ὡς
καὶ
περὶ
τῶν
ἑαυτοῦ
|
βουλευμάτων |
ἀπολογισμόν
τινα
ἔχοντι·
πολλὰ
δὲ |
| [39, 26] |
καὶ
μήτε
τι
διὰ
τῶν
|
ὑπάτων |
διαπράξασθαι
δυνηθεὶς,
καὶ
τὸν
Καίσαρα |
| [39, 16] |
Φιλίππου
καὶ
ἐπὶ
Γναίου
Μαρκελλίνου
|
ὑπάτων |
ἐγένετο·
καὶ
αὐτὰ
ὁ
Πτολεμαῖος |
| [39, 8] |
καὶ
ὁ
δῆμος,
ἀμφοτέρων
τῶν
|
ὑπάτων |
ἐσενεγκόντων,
ἐψηφίσατο.
Ἀντέλεγε
μὲν
γὰρ |
| [39, 9] |
τῷ
δήμῳ,
παρασχόντων
αὐτῷ
τῶν
|
ὑπάτων, |
καὶ
κατὰ
τὸ
συνέδριον
καὶ |
| [39, 20] |
τῶν
σφαγῶν
πρόσχημα
αὐτοῖς
ἦν.
|
Τεράτων |
τέ
τινων
ἐν
τούτῳ
γενομένων |
| [39, 24] |
διῴκησε·
τὴν
δὲ
δὴ
ὑπατείαν
|
αἰτῶν |
πράγματα
ἔσχε,
καὶ
αἰτίαν
ἀπ' |
| [39, 33] |
ὅσοις
ἂν
ἐθελήσωσι
καὶ
τῶν
|
πολιτῶν |
καὶ
τῶν
συμμάχων,
χρωμένοις,
καὶ |
| [39, 20] |
καὶ
σεισμὸς
ἐγένετο·
τῶν
τε
|
πολιτῶν |
τινες
κεραυνοῖς
ἐφθάρησαν,
καὶ
θόρυβος |
| [39, 30] |
μετημπίσχοντο,
οὔτε
ἐς
τὰς
πανηγύρεις
|
ἐφοίτων, |
οὐκ
ἐν
τῷ
Καπιτωλίῳ
τῇ |
| [39, 32] |
δὲ
δήμαρχοι,
Γάιός
τε
Ἀτέιος
|
Καπίτων, |
καὶ
Πούπλιος
Ἀκύλιος·
Γάλλος,
οὐχ |
| [39, 0] |
ὑποστράτηγος,
Ἀκυϊτανοῖς
ἐπολέμησεν.
Ὡς
Καῖσαρ,
|
Κελτῶν |
τισι
πολεμήσας,
τὸν
Ῥῆνον
διέβη· |
| [39, 23] |
καίτοι
τινῶν
Πορκίους
σφᾶς
προσειπεῖν
|
ἐθελησάντων· |
ὁ
γὰρ
Κάτων
καὶ
τοῦτ' |
| [39, 52] |
ὁμήρους
αἰτήσαντι
αὐτῷ
δοῦναι
ἠθέλησαν.
|
~Πονησάντων |
δὲ
ἐν
τούτῳ
τῶν
Ῥωμαίων |
| [39, 39] |
ἐς
τὸ
δεσμωτήριον
αὐτὸν
ἐμβαλεῖν·
|
ἀντιστάντων |
δὲ
ἑτέρων
δημάρχων,
μάχη
τε |
| [39, 36] |
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
τῶν
αὐτῶν
|
πειραθέντων, |
οὐ
μέντοι
καὶ
δυνηθέντων
τι |
| [39, 25] |
ἠγανάκτει,
ὁρῶν
αὐτοὺς
τῶν
τε
|
προποιηθέντων |
τινὶ
ἐπὶ
τοσοῦτον
μνημονεύοντας
ἐφ' |
| [39, 36] |
αὐτῶν
πειραθέντων,
οὐ
μέντοι
καὶ
|
δυνηθέντων |
τι
πρᾶξαι.
~Ταῦτά
τε
οὖν |
| [39, 59] |
μέντοι
καὶ
οἴκαδε
περὶ
τῶν
|
πραχθέντων |
ἐπέστειλεν,
ἵνα
μὴ
καὶ
αὐτάγγελός |
| [39, 11] |
ὑγιές
τι
τῶν
ἐν
αὐτῇ
|
πραχθέντων |
νομίζεσθαι,
καὶ
ἔπεισε
διὰ
τούτου |
| [39, 62] |
τὸ
μέγιστον,
ὅτι
μηδεμία
τῶν
|
πραχθέντων |
τιμωρία
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
αὐτῆς |
| [39, 24] |
πρὸς
τὰς
ἀπ'
αὐτοῦ
ἐλπίδας
|
ἐλευθερωθέντων, |
ἀπογραφήν
σφων,
ὅπως
ἔν
τε |
| [39, 30] |
καὶ
τὴν
ἀντίταξιν,
καὶ
οὐδὲ
|
ἀπήντων |
ἔτι
ἐς
τὸ
βουλευτήριον.
Μὴ |
| [39, 51] |
τῶν
Μωρίνων
τινάς,
φίλων
σφίσιν
|
ὄντων, |
ἐπικηρυκευόμενοι.
Καὶ
τότε
μὲν
ὁμήρους |
| [39, 48] |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
παίδων
ἀναμὶξ
|
ὄντων |
ταραττομένους,
κατεφόνευσε.
Τούς
τε
ἱππέας |
| [39, 6] |
τε
τῶν
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
|
ὄντων |
ὑπῆρχον,
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
Ἄππιος |
| [39, 48] |
πολέμιον,
ἅτε
ἐκείνων
παρ'
αὐτῷ
|
ὄντων, |
ὑποτοπουμένοις·
καὶ
ἐσπηδήσας
ἐς
αὐτοὺς |
| [39, 38] |
ἐπέβησαν,
πρὶν
πίστιν
παρὰ
τῶν
|
ἀγόντων |
σφᾶς
ἔνορκον
λαβεῖν,
ἦ
μὴν |
| [39, 19] |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
γίγνεσθαι)
καὶ
|
λεγόντων, |
ὅτι
Πομπήιος,
χλευασία
πολλὴ
συνέβαινεν· |
| [39, 34] |
τὸν
καιρὸν
πρὶν
καὶ
ὁτιοῦν
|
{ἐπειγόντων |
εἰπεῖν}
οὐχ
ὅτι
οὐκ
ἐνεδέχετό |
| [39, 63] |
μὲν
καὶ
τοὺς
δικαστὰς
ἀπέκτεινε·
|
διαφυγόντων |
δὲ
αὐτῶν,
ἐπετήρει
τὰ
λοιπὰ |
| [39, 47] |
μὲν
ἐν
τῷ
θέρει
ἐπράχθη.
|
~Χειμαζόντων |
δὲ
τῶν
Ῥωμαίων
ἐν
τῇ |
| [39, 8] |
ὁ
δῆμος,
ἀμφοτέρων
τῶν
ὑπάτων
|
ἐσενεγκόντων, |
ἐψηφίσατο.
Ἀντέλεγε
μὲν
γὰρ
πρὸς |
| [39, 46] |
ὀλίγου
σφῶν
ἐκ
τῆς
γῆς
|
ἐκχωρησόντων· |
προσεποιήσατό
τε
αὐτοὺς
δεδιέναι,
καὶ |
| [39, 16] |
Σπινθῆρι
τὴν
τοῦ
Πτολεμαίου
κάθοδον
|
προσταττόντων, |
τῶν
δὲ
δὴ
καὶ
τὸν |
| [39, 12] |
φιλίαν
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν
|
κελευόντων |
αὐτῶν,
οὐκ
ἠθέλησε·
καὶ
οὔτε |
| [39, 16] |
μετὰ
ῥαβδούχων
δύο
καταγαγεῖν
αὐτὸν
|
κελευόντων, |
(ὅ
τε
γὰρ
Πτολεμαῖος
μαθὼν |
| [39, 28] |
Εἰ
γάρ
τις
τῶν
μὴ
|
βουλευόντων |
ἔνδον
ἦν,
οὐδεμία
ψῆφος
αὐτοῖς |
| [39, 50] |
τε
Πομπηίου
καὶ
τοῦ
Κράσσου
|
ὑπατευόντων, |
ἐπεραιώθη.
Ἡ
δὲ
δὴ
χώρα |
| [39, 35] |
ἰδιώταις
πρὸ
τῶν
τὰς
ἀρχὰς
|
ἐχόντων |
ὁ
λόγος
ἐδίδοτο·
τοῦ
μηδένα |
| [39, 33] |
μάλιστα
τῶν
τοῦ
Καίσαρος
φίλων,
|
ἐχόντων, |
ὅτι
ἤμελλον
ἐκεῖνοι,
τυχόντες
ὧν |
| [39, 55] |
ἐδωροδόκησε,
σμικρὰ
ἄττα
τῶν
τε
|
ἀρχόντων |
τινὲς
καὶ
τῶν
δικα
στῶν |
| [39, 19] |
λέγων·
κἀκ
τούτου
τῶν
μὲν
|
ἐξαρχόντων, |
τῶν
δὲ
συνεπηχούντων
σφίσιν,
(οἷα |
| [39, 9] |
τε
βουλῇ
καὶ
τῷ
δήμῳ,
|
παρασχόντων |
αὐτῷ
τῶν
ὑπάτων,
καὶ
κατὰ |
| [39, 39] |
καὶ
τὰς
στρατείας
αὐτῶν
ἀναψηφίσαι
|
ἐπιχειρούντων, |
ὁ
μὲν
Πομπήιος
οὐκ
ἠγανάκτει· |
| [39, 19] |
τῶν
μὲν
ἐξαρχόντων,
τῶν
δὲ
|
συνεπηχούντων |
σφίσιν,
(οἷα
φιλεῖ
ἐν
τοῖς |
| [39, 12] |
καὶ
ἐκ
τῆς
βασιλείας
αὐτὸν
|
ἐκβεβληκότων· |
καὶ
ἔτυχεν
ὥστε
ὑπὸ
τοῦ |
| [39, 14] |
μνήμην
τινὰ
τοῦ
φόνου
τῶν
|
τεθνηκότων, |
ἕως
γε
καὶ
αὐτὸς
παρῆν, |
| [39, 35] |
ὁ
Ἀτέιος,
ἐπαναβάντες
τισὶ
τῶν
|
περιεστηκότων |
καὶ
μετεωρισθέντες
ὑπ'
αὐτῶν,
διοσημίαν, |
| [39, 40] |
ἄλλῃ,
τοὺς
μὲν,
τὰ
τῶν
|
συναφεστηκότων |
αὐτοῖς
πορθεῖν,
ἵνα
μὴ
συμβοηθήσωσιν |
| [39, 31] |
ἀπεδείχθησαν,
οὔτ'
ἄλλου
τινὸς
τῶν
|
προεπηγγελκότων |
ἀπαντήσαντος,
καὶ
Λουκίου
Δομιτίου
(ὃς |
| [39, 13] |
ὅλως
μνείαν
τινὰ
περὶ
τῶν
|
ἀπολωλότων |
ποιήσασθαι.
~Καίτοι
τὸ
πρᾶγμα
οὕτω |
| [39, 55] |
ἀρχόντων
τινὲς
καὶ
τῶν
δικα
|
στῶν |
παρ'
αὐτοῦ
λαβόντες,
οὔτε
τοῦ |
| [39, 7] |
δι'
ὧν
τὴν
ἀποκλήρωσιν
τῶν
|
δικαστῶν |
γενέσθαι
ἐχρῆν,
ᾕρηντο·
καὶ
ὁ |
| [39, 59] |
ἀπουσίᾳ
αὐτοῦ
δεινῶς
ὑπὸ
τῶν
|
λῃστῶν |
κακωθέντες)
κατεβόησαν,
οἵ
τε
τελῶναι, |
| [39, 58] |
ἀλλὰ
καὶ
ὥσπερ
τι
τῶν
|
ἀρίστων |
ἀναγκαιότατον
τὸν
ἐν
αὐταῖς
ὄλεθρον |
| [39, 21] |
τε
ὅσα
ἐδύναντο,
μηδενὸς
τῶν
|
αἰσχίστων |
ἀπεχόμενοι·
καὶ
ὁ
μὲν
τήν |
| [39, 42] |
ἀσφαλῶς
προσφερόμενος.
Ὅπου
μὲν
γὰρ
|
κρείττων |
αὐτῶν
{ἦν,
ταύτῃ
προσηρτᾶτο}
σφισι· |
| [39, 51] |
τὰ
ἐκ
τῆς
ἠπείρου
περὶ
|
αὐτῶν |
ἀγγελλόμενα,
καὶ
ὅτι
περαιωθῆναί
τε |
| [39, 48] |
ἐφοβοῦντο,
ὥστε
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
αὐτῶν |
ἀκούειν)
ἀλλ'
ὅπως
ἐπὶ
τῇ |
| [39, 42] |
πρὸς
τῇ
γῇ
τὰς
προσβολὰς
|
αὐτῶν |
ἀμυνούμενος,
καὶ
τὰ
σκάφη
παντελῶς |
| [39, 39] |
καταλόγους
διαλῦσαι
καὶ
τὰς
στρατείας
|
αὐτῶν |
ἀναψηφίσαι
ἐπιχειρούντων,
ὁ
μὲν
Πομπήιος |
| [39, 39] |
δήμαρχοι,
ἰδόντες
ὅτι
ἡ
παρρησία
|
αὐτῶν |
ἄοπλος
οὖσα,
ἀσθενὴς
πρὸς
τὸ |
| [39, 45] |
τῆς
ἐπικρατείας
αὐτοῦ
τοὺς
πλείους
|
αὐτῶν |
γενέσθαι.
Τότε
δὲ
ἐπικατέδραμέ
σφισιν |
| [39, 43] |
χρώμενοι,
μήτε
λίθους,
ὡς
οὐδὲν
|
αὐτῶν |
δεησόμενοι,
προπαρασκευάσαντες,
εἰ
μέν
τίς |
| [39, 62] |
δεινότατα
αὐτοῦ
κατηγόρησεν.
Οὕτω
δὲ
|
αὐτῶν |
διακειμένων,
ἀφείθη.
Αὐτός
τε
γάρ, |
| [39, 43] |
ἐπέφερον,
καὶ
τά
τε
σχοινία
|
αὐτῶν |
διέτεμνον,
καὶ
τὰ
ἱστία
διέσχιζον. |
| [39, 43] |
μὲν
γὰρ
καὶ
τόλμῃ
οὐδὲν
|
αὐτῶν |
διέφερον·
τῷ
δὲ
δὴ
σταδίῳ |
| [39, 7] |
στρατηγῷ
μηδεμίαν,
πρὸ
τῆς
κληρώσεως
|
αὐτῶν, |
δίκην
προσέσθαι.
Ἔδει
δὲ
ἄρα |
| [39, 35] |
τῶν
περιεστηκότων
καὶ
μετεωρισθέντες
ὑπ'
|
αὐτῶν, |
διοσημίαν,
ὡς
καὶ
διαλύσοντές
σφας, |
| [39, 28] |
ἄλλην
πρόφασιν,
ἔργῳ
δὲ
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἐκείνων·
τοῖς
γοῦν
ἐναντιουμένοις
σφίσι |
| [39, 24] |
πράγματα
ἔσχε,
καὶ
αἰτίαν
ἀπ'
|
αὐτῶν |
ἔλαβεν.
Ἐλύπει
μὲν
γὰρ
αὐτὸν |
| [39, 53] |
γεγονότα,
τήν
τε
μέλλουσαν
ἐξ
|
αὐτῶν |
ἐλπίδα,
ὡς
καὶ
παροῦσαν
ἔργῳ |
| [39, 41] |
τῶν
νεῶν,
καὶ
τὸ
ἔργον
|
αὐτῶν |
ἐν
οὐδενὶ
λόγῳ
ἐποιήσαντο,
καὶ |
| [39, 19] |
τοὺς
ἑταίρους,
ἵν'
ὁπότε
πύθοιτο
|
αὐτῶν |
ἐν
τοῖς
συλλόγοις,
τίς
ὁ |
| [39, 28] |
ἠγανάκτησεν,
ὥστε
ποτὲ
μεταξὺ
μαχομένων
|
αὐτῶν |
ἐξαναστῆναι.
Καὶ
τότε
μὲν
οὕτω |
| [39, 63] |
τοὺς
δικαστὰς
ἀπέκτεινε·
διαφυγόντων
δὲ
|
αὐτῶν, |
ἐπετήρει
τὰ
λοιπὰ
αὐτοῦ
ἐγκλήματα, |
| [39, 33] |
ἐν
τῷ
δήμῳ
λόγον
ὑπὲρ
|
αὐτῶν |
ἐποιήσαντο,
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
ἐπλάττοντο |
| [39, 48] |
ἅτε
καὶ
ἐς
τὴν
οἰκείαν
|
αὐτῶν |
ἐσβαλών,
προσεδόκησεν.
Ὡς
οὖν
οὔτε |
| [39, 30] |
οὐδὲ
χρηματισθῆναί
τι
ἀρχὴν
περὶ
|
αὐτῶν |
ἠδυνήθη,
ἀλλὰ
ὁ
ἐνιαυτὸς
οὕτω |
| [39, 65] |
διέμεινε.
Καὶ
τότε
δ'
ἂν
|
αὐτῶν |
ἥμαρτεν,
εἰ
μὴ
ὁ
Γάλβας |
| [39, 21] |
τούτου,
οὐδὲν
ἔτ'
ἀπώμοτον
οὐδετέρῳ
|
αὐτῶν |
ἦν,
ἀλλὰ
ἐλοιδόρουν
ἀλλήλους,
καὶ |
| [39, 42] |
προσφερόμενος.
Ὅπου
μὲν
γὰρ
κρείττων
|
αὐτῶν |
{ἦν,
ταύτῃ
προσηρτᾶτο}
σφισι·
καὶ |
| [39, 44] |
δὲ
διά
τε
τὸ
μέγεθος
|
αὐτῶν |
καὶ
διὰ
τὸ
πρὸς
χειμῶνα |
| [39, 39] |
δὲ
ἑτέρων
δημάρχων,
μάχη
τε
|
αὐτῶν |
καὶ
διατριβὴ
ἐγένετο.
Κἀν
τούτῳ |
| [39, 26] |
μὲν
γὰρ
ἂν
ἰσομοιρῶσί
τινες
|
αὐτῶν, |
καὶ
ἐκείνας
ἐρρῶσθαι·
ἐπειδὰν
δ' |
| [39, 47] |
ἡλικίᾳ
σφῶν
ὄντες,
κατεφρόνησάν
τε
|
αὐτῶν |
καὶ
μετέγνωσαν.
Κἀκ
τούτου
ἐπισχόντες |
| [39, 30] |
ἄλλοι
πολλοὶ
τήν
τε
παρασκευὴν
|
αὐτῶν |
καὶ
τὴν
ἀντίταξιν,
καὶ
οὐδὲ |
| [39, 22] |
καὶ
παρανόμως
ἐψηφισμένην.
~Μαχομένων
δὲ
|
αὐτῶν, |
καὶ
τοῦ
Κλωδίου
πολὺ
τῇ |
| [39, 13] |
διαπέμψας.
Καὶ
τοὺς
μὲν
πλείους
|
αὐτῶν |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ἔφθειρε·
τῶν |
| [39, 45] |
πρῶτα
καὶ
πάνυ
τὸ
πλῆθος
|
αὐτῶν |
κατεπλάγη,
ὥστ'
ἀγαπᾶν
ἂν
τό |
| [39, 63] |
ἁλῶναι.
Οἱ
γὰρ
λαχόντες
περὶ
|
αὐτῶν |
κρῖναι,
τό
τε
πλῆθος
ἅμα |
| [39, 16] |
γλῶσσαν
μεταγραφὲν
ἀνεκηρύχθη.
Γνώμας
δὲ
|
αὐτῶν |
μετὰ
τοῦτο
ποιουμένων,
καὶ
τῶν |
| [39, 45] |
σφαλλομένους
κατέκοψεν
οὕτως,
ὥστε
μηδένα
|
αὐτῶν |
μηδὲ
τῶν
ἄλλων
ἔτ'
ἀντᾶραι. |
| [39, 38] |
ὀκτωκαίδεκα
πρὸς
ὁπλίτας
ἐμαχέσαντο.
Καὶ
|
αὐτῶν |
οἱ
μὲν
παραχρῆμα
ἀπέθανον,
οἱ |
| [39, 48] |
εἴχοντο
τοῦ
πολέ
μου.
~Καὶ
|
αὐτῶν |
οἱ
πρεσβύτεροι
καταγνόντες,
πρός
τε |
| [39, 35] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
μετ'
|
αὐτῶν |
ὄντας,
ἕτεροι,
προκαταλαβόντες
τῆς
νυκτὸς |
| [39, 1] |
Ῥωμαίοις
ἦσαν,
οἱ
δὲ
ἐφρόντιζον
|
αὐτῶν |
οὐδέν·
τότε
δὲ,
τὸν
Καίσαρα |
| [39, 39] |
εἴτε
καὶ
ἐκ
τῶν
ἀρῶν
|
αὐτῶν, |
οὐκ
ἐς
μακρὰν
ἐσφάλη.
~Ὁ |
| [39, 12] |
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν
κελευόντων
|
αὐτῶν, |
οὐκ
ἠθέλησε·
καὶ
οὔτε
πεῖσαί |
| [39, 36] |
μὲν
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
τῶν
|
αὐτῶν |
πειραθέντων,
οὐ
μέντοι
καὶ
δυνηθέντων |
| [39, 24] |
τῶν
ἐναντίων
κακίας
ἀφικνούμενος,
οὐκέτ'
|
αὐτῶν |
προετίμα.
~Ὁ
δὲ
δὴ
Καῖσαρ |
| [39, 5] |
τοῦ
τολμήματος
ἐξέπληξε,
καὶ
δι'
|
αὐτῶν |
πρὸς
τὰ
μετέωρα
διέπεσε.
Γενόμενος |
| [39, 52] |
καὶ
πρὸς
αὐτὸ
τὸ
ἔρυμα
|
αὐτῶν |
προσέβαλον.
Καὶ
ἔπραξαν
μὲν
οὐδέν, |
| [39, 4] |
ὁπλῖταί
σφισι
πανταχόθεν
ἅμα
ἐπ'
|
αὐτῶν |
προσήγοντο,
κατεπλάγησαν,
ἅτε
μηπώποτε
τοιοῦτό |
| [39, 56] |
τοὺς
Πάρθους
τόν
τε
πλοῦτον
|
αὐτῶν |
στρατεύσων.
Τοῦ
γὰρ
Φραάτου
ὑπὸ |
| [39, 46] |
Ἰβηρίας
Σερτωριείους
ἔχοντας
καὶ
μετ'
|
αὐτῶν |
στρατηγικώτερον
ἢ
προπετέστερον
τῷ
πολέμῳ |
| [39, 34] |
μὲν
πᾶσι
τοῖς
πρασσομένοις
ὑπ'
|
αὐτῶν, |
συνεργοὺς
ἄλλους
τέ
τινας
καὶ |
| [39, 45] |
γὰρ
μηδὲ
πυρφόρον,
τῷ
λόγῳ
|
αὐτῶν, |
σωθῆναι)
φρύγανα
καὶ
ξύλα
τὰ |
| [39, 43] |
δὲ
οἱ
περιλιπεῖς
ἑάλωσαν.
Καὶ
|
αὐτῶν |
τοὺς
λογιμωτάτους
ὁ
Καῖσαρ
ἀποσφάξας |
| [39, 40] |
ἐκείνων
ἐλθόντας
κατέσχον,
ὅπως
ἀντ'
|
αὐτῶν |
τοὺς
ὁμήρους
σφῶν
ἀπολάβωσιν.
Ὁ |
| [39, 35] |
ὁ
λόγος
ἐδίδοτο·
τοῦ
μηδένα
|
αὐτῶν, |
ὡς
ἔοικε,
τῇ
τοῦ
κρείττονος |
| [39, 12] |
τὴν
Ῥώμην
ἐλθὼν,
κατηγόρησέ
τε
|
αὐτῶν, |
ὡς
καὶ
ἐκ
τῆς
βασιλείας |
| [39, 5] |
ὄντες,
οἱ
δὲ
καὶ
ἐφ'
|
ἑαυτῶν |
ἄλλοσε
ἀπεχώρησαν,
καὶ
αὐτῷ
ἀπροσδόκητοι |
| [39, 56] |
τινων
ἀποδημεῖν,
μήτε
πολέμους
ἀφ'
|
ἑαυτῶν |
ἀναιρεῖσθαι·
ἀπειρηκότος
δὲ
καὶ
τοῦ |
| [39, 49] |
δὲ
τοὺς
Κελτοὺς
ἀποτέμνεται·
καὶ
|
τελευτῶν |
ἐς
τὸν
ὠκεανὸν
ἐμβάλλει.
Οὗτος |
| [39, 29] |
ἐπὶ
τούτῳ
ἀγανακτήσεως
ὑπὸ
τῶν
|
βουλευτῶν |
γενομένης,
τὸ
μὲν
πλῆθος
μεταξὺ |
| [39, 13] |
τοὺς
δὲ
καὶ
καταφοβήσας
ἐκ
|
τούτων, |
ἢ
χρήμασι
διαφθείρας,
ἔπεισε
μήτε |
| [39, 24] |
αὐτοὺς
τιμηθήσεσθαι
προσεδόκησεν,
ὑβριζόμενος.
Ἀλλὰ
|
τούτων |
μὲν
ἔσθ'
ὅτε
καὶ
κατεφρόνει· |
| [39, 39] |
δὴ
Κράσσος,
ἐπειδὴ
μηδέτερον
αὐτῷ
|
τούτων |
ὑπῆρχεν,
ἐπὶ
τὴν
ἐκ
τῶν |
| [39, 39] |
μετὰ
τῶν
ἐκ
τῆς
βουλῆς
|
στασιωτῶν |
ἀλλάξασθαι.
Καὶ
ταύτην
μὲν
εὐθὺς, |
| [39, 5] |
Ἐπεὶ
μέντοι
οἱ
πλείους
τῶν
|
στρατιωτῶν |
οἱ
μὲν
παρέμενοι,
οἷα
μὴ |
| [39, 8] |
Πομπηίου
τῶν
τε
ἄλλων
τῶν
|
πρώτων, |
μετεβάλετο.
Καὶ
οὕτως
ἥ
τε |
| [39, 24] |
τὰς
ἐλπίδας·
ἀφ'
ὧν
καὶ
|
ἰδιωτεύων |
ὑπὲρ
πάντας
αὐτοὺς
τιμηθήσεσθαι
προσεδόκησεν, |
| [39, 24] |
κατεφρόνει·
παραχρῆμα
μὲν
γὰρ
κακῶς
|
ἀκούων |
ἐδυσχέραινεν·
διαλιπὼν
δὲ,
καὶ
ἐς |
| [39, 40] |
σμικρότητος
καὶ
τῆς
ἀσθενείας
τῶν
|
σκαφῶν |
ἡττήθησαν.
~Ταῦτα
μὲν
γὰρ
πρὸς |
| [39, 43] |
τῷ
δὲ
δὴ
σταδίῳ
τῶν
|
σκαφῶν |
προδιδόμενοι,
δεινῶς
ἤσχαλλον.
Ὅπως
γὰρ |
| [39, 46] |
ὡς
καὶ
τῇ
ἀπορίᾳ
τῶν
|
τροφῶν |
δι'
ὀλίγου
σφῶν
ἐκ
τῆς |
| [39, 40] |
ὅπως
ἀντ'
αὐτῶν
τοὺς
ὁμήρους
|
σφῶν |
ἀπολάβωσιν.
Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
τούτους |
| [39, 43] |
τινὰ
ἀπεμάχοντο,
τοὺς
δ'
ὀλίγον
|
σφῶν |
ἀφεστηκότας
οὐχ
εἶχον
ὅ
τι |
| [39, 46] |
ἀπορίᾳ
τῶν
τροφῶν
δι'
ὀλίγου
|
σφῶν |
ἐκ
τῆς
γῆς
ἐκχωρησόντων·
προσεποιήσατό |
| [39, 27] |
εἰ}
καί
τις
τῶν
ἑταίρων
|
σφῶν |
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
αὐτοὺς
προῆγεν, |
| [39, 38] |
καὶ
τὸ
δαιμόνιον
πρὸς
τιμωρίαν
|
σφῶν |
ἐπικαλούμενοι.
Λέγεται
γὰρ
ὅτι
οὐ |
| [39, 39] |
τις,
λόγῳ
μὲν,
τοῖς
ὑποστρατήγοις
|
σφῶν, |
ἔργῳ
δὲ,
αὐτοῖς,
πρὸς
τὰ |
| [39, 42] |
πνεύματος
φορὰν,
καὶ
τὴν
ἐπιβολήν
|
σφων, |
ἐτόλμησεν.
Ἀλλὰ
παρεσκευάζετο
ὡς
καὶ |
| [39, 48] |
Καίσαρα
καὶ
παρὰ
τὴν
γνώμην
|
σφῶν |
ἦλθον,
καὶ
ἐδέοντο
αὐτοῦ
συγγνῶναί |
| [39, 46] |
τὰ
ἐπὶ
θάτερα
τοῦ
στρατοπέδου
|
σφῶν· |
καὶ
τοῦτό
τε
ἔρημον
ἀνδρῶν |
| [39, 41] |
αὐτοῦ
διαρροὴν
ἀντικαρτερεῖν
ὀφείλοντα,
πλεῖστόν
|
σφων |
καὶ
τῷ
μεγέθει
καὶ
τῇ |
| [39, 2] |
τοῖς
πολεμίοις,
καίτοι
τὴν
χώραν
|
σφῶν |
κατατρέχουσιν,
ἐς
χεῖρας
ἐλθεῖν,
πρὶν |
| [39, 47] |
ἰδόντες
οἱ
ἐν
τῇ
ἡλικίᾳ
|
σφῶν |
ὄντες,
κατεφρόνησάν
τε
αὐτῶν
καὶ |
| [39, 24] |
ἀπ'
αὐτοῦ
ἐλπίδας
ἐλευθερωθέντων,
ἀπογραφήν
|
σφων, |
ὅπως
ἔν
τε
κόσμῳ
καὶ |
| [39, 45] |
ὁμοίως
ὄντες,
οὔτε
τὸ
θαρσοῦν
|
σφων |
οὔτε
τὸ
δεδιὸς
μετριάζουσιν,
ἀλλὰ |
| [39, 38] |
ἀείνων
ἀφικνεῖσθαι,
κἀνταῦθα
καθαρμόν
τινά
|
σφων |
ποιεῖσθαι.
Ἤκουσα
μὲν
δὴ
ταῦτα· |
| [39, 52] |
καὶ
ἐς
φιλίαν
τὴν
χώραν
|
σφῶν |
πρὸς
κομιδὴν
τῶν
ἐπιτηδείων
πεμφθέντας, |
| [39, 33] |
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
ἐπλάττοντο
μηδενός
|
σφων |
προσδεῖσθαι.
Γάιος
δὲ
δὴ
Τρεβώνιος |
| [39, 37] |
συναγωνιστῇ
τῶν
λόγων
τῷ
βίῳ
|
σφῶν |
χρώμενος.
Τήν
τε
γὰρ
ἐναντίωσιν |
| [39, 2] |
ἣν
δι'
αὐτῆς
παρὰ
τῶν
|
συμμάχων |
ἐποιεῖτο,
ἀφελέσθαι.
Τοῦτο
γὰρ
ἐξ |
| [39, 14] |
ὅτι
τε
πολλοὶ
παρὰ
τῶν
|
συμμάχων |
πρέσβεις
πεμφθέντες
βιαίως
ἀπωλώλεσαν,
καὶ |
| [39, 45] |
αὐτοὺς
ἀπερισκέπτως
προσβαλεῖν.
Τῶν
γὰρ
|
συμμάχων |
τινὰ
ὁμοφωνοῦντά
σφισιν,
ὑπὸ
τὴν |
| [39, 33] |
καὶ
τῶν
πολιτῶν
καὶ
τῶν
|
συμμάχων, |
χρωμένοις,
καὶ
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην |
| [39, 18] |
κατὰ
τοῦ
Μίλωνος
τῆς
τῶν
|
μονομάχων |
παρασκευῆς
ἀπήνεγκε.
Ἃ
γὰρ
αὐτὸς |
| [39, 63] |
ἀρχὴν
ἤδη
τὴν
τοῦ
ἀνθυπάτου
|
ἔχων |
οὐκ
ἠδυνήθη
ἐς
τὴν
πόλιν |
| [39, 22] |
Πτολεμαῖος,
ὁ
τὴν
νῆσον
τότε
|
κατέχων, |
ἐπειδὴ
τά
τε
ἐψηφισμένα
ᾖσθετο, |
| [39, 6] |
ἀπὸ
τῶν
στρατηγῶν
καὶ
τῶν
|
δημάρχων |
ἄλλοι
τε
καὶ
Τίτος
Ἄννιος |
| [39, 16] |
Αὖλος
Πλαύτιος
ἐς
τὸ
κοινὸν
|
δημαρχῶν |
ἀνέγνω)
δείσαντες
οἱ
βουλευταὶ
μὴ |
| [39, 33] |
προσδεῖσθαι.
Γάιος
δὲ
δὴ
Τρεβώνιος
|
δημαρχῶν |
ἔγραψε
τῷ
μὲν
τήν
τε |
| [39, 35] |
μὲν
ἑκατέρους
οἱ
ὑπηρέται
τῶν
|
δημάρχων |
ἐξήλασαν·
τοὺς
δ'
ἄλλους
τοὺς |
| [39, 39] |
αὐτὸν
ἐμβαλεῖν·
ἀντιστάντων
δὲ
ἑτέρων
|
δημάρχων, |
μάχη
τε
αὐτῶν
καὶ
διατριβὴ |
| [39, 65] |
ἔδωκε.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
τῶν
|
δημάρχων |
τινὲς,
ἀπολειφθέντες
τῆς
ἐκκλησίας,
ἐν |
| [39, 39] |
αὐτοῖς,
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα,
παρὰ
|
δημάρχων |
τινῶν
ἐπήχθη,
βίαιον
μὲν
μηδὲν |
| [39, 32] |
ἀγορανόμους
τοὺς
ἑτέρους,
καὶ
τῶν
|
δημάρχων |
τοὺς
πλείους
προσηταιρίσαντο.
Δύο
δὲ |
| [39, 39] |
τινος
ἐπιλαβόμενοι,
μετεσκευάσαντο.
Τῶν
δὲ
|
δημάρχων |
τούς
τε
καταλόγους
διαλῦσαι
καὶ |
| [39, 2] |
Καὶ
οὕτω
παντὶ
τῷ
στρατῷ
|
περισχὼν, |
τούς
τε
πλείους
κατέκοψε
καὶ |
| [39, 16] |
δὴ
καὶ
τὸν
Πομπήιον
μετὰ
|
ῥαβδούχων |
δύο
καταγαγεῖν
αὐτὸν
κελευόντων,
(ὅ |
| [39, 42] |
ἀμυνούμενος,
καὶ
τὰ
σκάφη
παντελῶς
|
ἐκλείψων. |
Ἐπεὶ
δ'
ὅ
τε
ἄνεμος |
