Livre, Chap. |
[39, 22] |
καὶ
οἱ
Κύπριοι
τὸν
Κάτωνα
|
οὐκ |
ἀκουσίως,
ἅτε
καὶ
φίλοι
καὶ |
[39, 38] |
ὥστε
καὶ
λόγον
παρασχεῖν
ὅτι
|
οὐκ |
ἄλλως
ἐκ
συντυχίας
αὐτὸ
ἐποίησαν, |
[39, 26] |
Καίσαρα
ὡπλίζετο.
Καὶ
(ἐδόκει
γὰρ
|
οὐκ |
ἂν
ῥᾳδίως
μόνος
αὐτὸν
καταλῦσαι) |
[39, 32] |
ἀποδειχθῆναι.
Ὑπώπτευόν
τε
γὰρ
αὐτὸν
|
οὐκ |
ἀνέξεσθαι
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ
οὐκ |
[39, 23] |
ἐκ
τῶν
νόμων
προσήκουσαν.
Καὶ
|
οὐκ |
ἀπεδείχθη
μέν
(αὐτὸς
γὰρ
ἀντεῖπε) |
[39, 40] |
Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
τούτους
μὲν
|
οὐκ |
ἀπέδωκε·
διαπέμψας
δὲ
ἄλλους
ἄλλῃ, |
[39, 63] |
Ἰταλίᾳ
ἦν)
ὑστερήσας
δὲ
αὐτοῦ,
|
οὐκ |
ἀπεχώρησεν
ἐκ
τοῦ
προαστείου,
πρὶν |
[39, 10] |
ἀντέλαβον.
Ἐκεῖνος
γὰρ
τοῦτό
τε
|
οὐκ |
ἀπὸ
γνώμης
σφᾶς
πεποιηκότας
εἰδώς, |
[39, 60] |
τῇ
τῆς
ἀρχῆς
αὐτοῦ
διαδοχῇ,
|
οὐκ |
ἐδέξατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀθάνατον
τὴν |
[39, 15] |
λόγιον.
Ὅσῳ
γάρ
τοι
μᾶλλον
|
οὐκ |
ἐδόκει
σφίσιν
ἐξεῖναι
τοῦτο,
τὸ |
[39, 19] |
Κλώδιος,
ὅπως
ἐπὶ
πλεῖον
ποιοίη,
|
οὐκ |
εἴα
τὸν
φρατριατικὸν
νόμον
ἐσενεχθῆναι· |
[39, 52] |
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ
ἄλλως
μὲν
|
οὐκ |
εἶχε
γνώμην
σπείσασθαι
σφίσιν·
ἐπεὶ |
[39, 12] |
οὔτ'
αὖ
βιάσασθαι
(ξενικὸν
γὰρ
|
οὐκ |
εἶχεν)
ἠδυνήθη·
διέδρα
τε
ἐκ |
[39, 45] |
σφισιν
ἐναντιουμένου.
Ὁ
γὰρ
Σαβῖνος
|
οὐκ |
ἐκινήθη
πρὶν
ἐντὸς
τῆς
ἐπικρατείας |
[39, 34] |
ἐς
τὸ
οἴκημα
ἐσαχθῆναι
προσταχθεὶς,
|
οὐκ |
ἐμετρίασεν.
~Καὶ
ἐκείνη
μὲν
ἡ |
[39, 26] |
πρὸς
ἑαυτὸν
πίστεως
γιγνόμενον
ὁρῶν,
|
οὐκ |
ἐν
ἐλαφρῷ
τὸ
πρᾶγμα
ἐποιήσατο. |
[39, 7] |
Καὶ
ἄλλα
τε
ἐκ
τούτου
|
οὐκ |
ἐν
κόσμῳ
πολλὰ
ἐγίγνετο,
καὶ |
[39, 11] |
τὸ
πλῆθος
ἐπεποίητο,
διαβάλλων
ὡς
|
οὐκ |
ἐν
τοῖς
ὡρισμένοις
ἐκ
τῶν |
[39, 30] |
οὔτε
ἐς
τὰς
πανηγύρεις
ἐφοίτων,
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
Καπιτωλίῳ
τῇ
τοῦ |
[39, 34] |
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων
εἰπεῖν}
οὐχ
ὅτι
|
οὐκ |
ἐνεδέχετό
τι
καὶ
περὶ
ἐκείνων |
[39, 65] |
στρατηγῶν
τὴν
ψῆφόν
τισι
(καίπερ
|
οὐκ |
ἐξὸν
ἐκ
τῶν
νόμων,
πρὶν |
[39, 52] |
καὶ
ἐκ
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
|
οὐκ |
ἐπέθεντο
αὐτοῖς
(τὸ
γὰρ
στρατόπεδον |
[39, 30] |
τῇ
τοῦ
Διὸς
ἑορτῇ
εἱστιάθησαν,
|
οὐκ |
ἐπὶ
τὰς
ἀνοχὰς
τὰς
Λατίνας, |
[39, 27] |
καὶ
ῥώμης
ὁ
Μαρκελλῖνος
εἶχεν)
|
οὐκ |
ἐπιτρέψοντές
σφισιν
ἀποδειχθῆναι,
διεπράσσοντο
τὰς |
[39, 20] |
θεμελίων
αὖθις
αὐτὴν
ἀναιρήσων·
καὶ
|
οὐκ |
ἐποίησε
μὲν
τοῦτο·
ὁ
γὰρ |
[39, 48] |
ὡς
καὶ
ἀπόκρισίν
τινα
αὐτοῖς
|
οὐκ |
ἐς
μακρὰν
δώσων,
κατέσχεν·
ὁρμήσας |
[39, 39] |
καὶ
ἐκ
τῶν
ἀρῶν
αὐτῶν,
|
οὐκ |
ἐς
μακρὰν
ἐσφάλη.
~Ὁ
δὲ |
[39, 7] |
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
Μίλων,
καὶ
|
οὐκ |
ἐσήγαγε·
οὔτε
γὰρ
οἱ
ταμίαι, |
[39, 2] |
δὲ
ᾖσθετο
μὲν
τὸ
γιγνόμενον,
|
οὐκ |
ἐτόλμησε
δέ
σφας
εὐθύς,
ἀγνοίᾳ |
[39, 39] |
ἀναψηφίσαι
ἐπιχειρούντων,
ὁ
μὲν
Πομπήιος
|
οὐκ |
ἠγανάκτει·
τούς
τε
γὰρ
ὑπάρχους |
[39, 23] |
τὸν
Κάτωνα
ἐκεῖσε
ἐπεπόμφει,
ὀνομόσαι·
|
οὐκ |
ἠδυνήθη
δὲ,
ἐναντιωθέντος
αὐτοῦ.
Καὶ |
[39, 63] |
ἤδη
τὴν
τοῦ
ἀνθυπάτου
ἔχων
|
οὐκ |
ἠδυνήθη
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐσελθεῖν) |
[39, 32] |
οὐκ
ἀνέξεσθαι
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ
|
οὐκ |
ἠθέλησαν
ἰσχὺν
αὐτῷ
ἔννομον
πρὸς |
[39, 12] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν
κελευόντων
αὐτῶν,
|
οὐκ |
ἠθέλησε·
καὶ
οὔτε
πεῖσαί
σφας |
[39, 38] |
εἴτε
καὶ
ἄλλως
πως
ἔχει,
|
οὐκ |
οἶδα.
Ἤδη
γάρ
τινες
καὶ |
[39, 36] |
καταφοβήσαντες
αὐτούς,
ἅτε
καὶ
χεῖρα
|
οὐκ |
ὀλίγην
ἔχοντες,
εὐθύς
τε
ἐκκλησίαν |
[39, 62] |
ἐγκλήματα
πολλὰ
ἦν,
καὶ
κατηγόρους
|
οὐκ |
ὀλίγους
εἶχε.
Πρῶτον
δ'
οὖν |
[39, 30] |
Λατίνας,
δεύτερον
τότε
ὑπό
τινος
|
οὐκ |
ὀρθῶς
πραχθέντος
ποιουμένας,
ἐς
τὸ |