Livre, Chap. |
[39, 25] |
ἄχθεσθαι·
καὶ
τῷ
δήμῳ
ἐγκαλεῖν
|
ὅτι |
αὐτόν
τε
ἐν
ὀλιγωρίᾳ
ἐποιεῖτο |
[39, 23] |
ἐκ
τῆς
Κύπρου
ἀχθέντας,
Κλωδίους,
|
ὅτι |
αὐτὸς
τὸν
Κάτωνα
ἐκεῖσε
ἐπεπόμφει, |
[39, 22] |
μὲν
τούτοις
οὐδὲν
εἶχε
σεμνύνεσθαι·
|
ὅτι |
δὲ
δὴ
τά
τε
ἄλλα |
[39, 39] |
ἐκείνους
διά
τε
τοῦτο,
καὶ
|
ὅτι |
δίκη
τις,
λόγῳ
μὲν,
τοῖς |
[39, 5] |
ταῦθ'
οἱ
οἴκοι
Ῥωμαῖοι,
ἐθαύμασαν
|
ὅτι |
ἔθνη
τοσαῦτα,
ὧν
οὐδὲ
τὰ |
[39, 38] |
ἵνα
μὴ
μάτην
κακῶς
ἀκούῃ
|
ὅτι |
ἐξελεύθερος
αὐτοῦ
ἠργυρολόγησεν,
ὥστε
καὶ |
[39, 13] |
οἱ
Ἀλεξανδρεῖς,
τέως
μὲν
ἀγνοήσαντες
|
ὅτι |
ἐς
τὴν
Ἰταλίαν
ἀπηρκὼς
ἦν, |
[39, 50] |
καὶ
Ἑλλήνων
καὶ
Ῥωμαίων
οὐδ'
|
ὅτι |
ἔστιν
ἐγιγνώσκετο·
τοῖς
δὲ
ἔπειτα |
[39, 39] |
ἐτράπετο.
Οἱ
οὖν
δήμαρχοι,
ἰδόντες
|
ὅτι |
ἡ
παρρησία
αὐτῶν
ἄοπλος
οὖσα, |
[39, 33] |
τῶν
τοῦ
Καίσαρος
φίλων,
ἐχόντων,
|
ὅτι |
ἤμελλον
ἐκεῖνοι,
τυχόντες
ὧν
διῳκοῦντο, |
[39, 23] |
λογισμοὺς
τῶν
πεπραγμένων
ἀπῄτει·
οὐχ
|
ὅτι |
καὶ
διελέγξαι
τι
αὐτὸν
ἀδικοῦντα |
[39, 48] |
Συγάμβρους
ἀποχωρήσαντας,
πέμψας
ἐξῄτησεν·
οὐχ
|
ὅτι |
καὶ
ἐκδοθήσεσθαί
σφας
προσεδόκησεν·
(οὐ |
[39, 24] |
τοῦ
Κλωδίου
γιγνόμενα,
καὶ
μάλισθ'
|
ὅτι |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
ὑπερεωρᾶτο, |
[39, 7] |
ταμιῶν
καταστῆναι,
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
ὅτι |
μάλιστα
ἡ
διατριβὴ
ἐγένετο.
~Μαχόμενος |
[39, 55] |
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
δι'
ἐκείνην
|
ὅτι |
μάλιστα
κατεδικάσθη·
καὶ
τῷ
Πομπηίῳ, |
[39, 14] |
βουλὴν
ἀγανακτῆσαι
δεινῶς,
ἐνάγοντός
σφας
|
ὅτι |
μάλιστα
Φαουωνίου
τοῦ
Μάρκου
καθ' |
[39, 62] |
Σιβύλλης
εἰρῆσθαι·
καὶ
τὸ
μέγιστον,
|
ὅτι |
μηδεμία
τῶν
πραχθέντων
τιμωρία
ἐν |
[39, 45] |
ὡς
αὐτόμολον
πέμψας,
ἔπεισεν
αὐτοὺς
|
ὅτι |
ὅ
τε
Καῖσαρ
ἐπταικὼς
εἴη. |
[39, 38] |
τιμωρίαν
σφῶν
ἐπικαλούμενοι.
Λέγεται
γὰρ
|
ὅτι |
οὐ
πρότερον
τῶν
νεῶν
ἐπέβησαν, |
[39, 37] |
ἐπέταξαν·
ὥσπερ
τι
αὐτοὶ
ἔλαττον,
|
ὅτι |
οὐ
χρήμασιν
ἀλλὰ
βίᾳ
τὴν |
[39, 34] |
ἐγκαλῇ.
Ἐπεὶ
εὖ
γε
ἠπίστατο,
|
ὅτι |
οὐδ'
εἰ
πάσῃ
τῇ
ἡμέρᾳ |
[39, 62] |
αὐτὸν
ἠθέλησεν·
ἄλλως
τε
καὶ
|
ὅτι |
οὔθ'
ὁ
Πομπήιος
παρῆν,
καὶ |
[39, 38] |
οὕτως
ὥστε
καὶ
λόγον
παρασχεῖν
|
ὅτι |
οὐκ
ἄλλως
ἐκ
συντυχίας
αὐτὸ |
[39, 34] |
καὶ
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων
εἰπεῖν}
οὐχ
|
ὅτι |
οὐκ
ἐνεδέχετό
τι
καὶ
περὶ |
[39, 64] |
καὶ
λέγοντος
ἄλλα
τε,
καὶ
|
ὅτι |
οὐχ
ὁσίως
ἐν
τῷ
ἱερῷ |
[39, 30] |
εἰώθει,
διὰ
μέσου
ἐχώρησεν,
εἰπὼν
|
ὅτι |
πάνθ'
ὅσα
τῷ
κοινῷ
συμφέροι |
[39, 51] |
ἠπείρου
περὶ
αὐτῶν
ἀγγελλόμενα,
καὶ
|
ὅτι |
περαιωθῆναί
τε
ὅλως
ἐτόλμησαν
καὶ |
[39, 55] |
ἐπί
τε
ἑτέροις
τισί,
καὶ
|
ὅτι |
πλέον
ἢ
μυρίας
ἐκ
τῆς |
[39, 19] |
λέγων
τοιόνδε
τι
ἦν
συνεκβοῷεν
|
ὅτι |
Πομπήιος·
ἐπηρώτα
πολλάκις
ἐξαίφνης
πάνθ' |
[39, 19] |
τοῖς
τοιούτοις
γίγνεσθαι)
καὶ
λεγόντων,
|
ὅτι |
Πομπήιος,
χλευασία
πολλὴ
συνέβαινεν·
ὥστε |
[39, 60] |
αὐτὸν
καὶ
ἐκεῖνο
δεινῶς
ἐπίεσεν,
|
ὅτι |
προπεμφθέντα
τινὰ
ὑπὸ
τοῦ
Κράσσου |
[39, 22] |
ἐν
τῇ
Κύπρῳ
ἐπεποιήκει,
καταλυθείη,
|
ὅτι |
πρὸς
τοῦ
Κλωδίου
δημαρχοῦντος
ἐπέπεμπτο, |
[39, 38] |
γάρ
τινες
καὶ
ἐκεῖνο
εἶπον,
|
ὅτι |
πρὸς
τῷ
τῆς
φωνῆς
τῆς |
[39, 14] |
πρέσβεις
πεμφθέντες
βιαίως
ἀπωλώλεσαν,
καὶ
|
ὅτι |
συχνοὶ
καὶ
τότε
τῶν
Ῥωμαίων |
[39, 14] |
Φαουωνίου
τοῦ
Μάρκου
καθ'
ἑκάτερον,
|
ὅτι |
τε
πολλοὶ
παρὰ
τῶν
συμμάχων |
[39, 12] |
διά
τε
τοῦτο
ἐχαλεπαίνετο,
καὶ
|
ὅτι |
τὴν
Κύπρον
ἀπαιτῆσαι
παρὰ
τῶν |
[39, 23] |
τῷ
Κάτωνι
ἄλλα
τε,
καὶ
|
ὅτι |
τὴν
στρατηγίαν
οἱ
αὐτὸς
τοὺς |
[39, 20] |
τῷ
τε
λόγῳ
πολὺς
ἐνέκειτο,
|
ὅτι |
τὸ
ἔδαφος
τῆς
οἰκίας,
ἱερωμένον |
[39, 38] |
ταῦτα·
ἤκουσα
δὲ
καὶ
ἐκεῖνο,
|
ὅτι |
τὸ
θέατρον
τοῦτο
οὐχ
ὁ |
[39, 55] |
μάλιστα
κατεδικάσθη·
καὶ
τῷ
Πομπηίῳ,
|
ὅτι |
τὸ
μὲν
πρότερον,
καίτοι
πόρρω |
[39, 18] |
ἀντενεκάλει.
Ἐποίει
δὲ
τοῦτο,
οὐχ
|
ὅτι |
τὸν
Μίλωνα
προσεδόκα
αἱρήσειν
(ἅτε |
[39, 23] |
τι
αὐτὸν
ἀδικοῦντα
ἐδύνατο,
ἀλλ'
|
ὅτι |
ὑπὸ
ναυαγίας
τὰ
γράμματα
σχεδόν |