Livre, Chap.
[39, 6]	ταῖς ἀρχαῖς ὄντων ὑπῆρχον, καὶ	ὁ	ἀδελφὸς Ἄππιος Κλαύδιος στρατηγῶν, ὅ
[39, 7]	Κικέρωνος ἐσόμενον, τοὺς μονομάχους, οὓς	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ πρὸς ἀγῶνας ἐπιταφίους
[39, 35]	ὁ δὲ δὴ Κάτων καὶ	ὁ	Ἀτέιος, ἐπαναβάντες τισὶ τῶν περιεστηκότων
[39, 39]	δεινὰ ἐπηράσαντο. Ἐπεχείρησε μὲν γὰρ	ὁ	Ἀτέιος καὶ ἐς τὸ δεσμωτήριον
[39, 36]	ἤδη ἐκ τοῦ συλλόγου, παραλαβὼν	ὁ	Ἀτέιος τὸν Γάλλον αἵματος ἀνάπλεων
[39, 58]	ὄλεθρον διώκοντες. Νικήσας οὖν αὐτοὺς	ὁ	Γαβίνιος, καὶ ἄλλους τε πολλοὺς
[39, 55]	ἐκρίθη μὲν ὕστερον ἐπὶ τούτῳ	ὁ	Γαβίνιος, οὐχ ἑάλω δὲ, διά
[39, 55]	τοῦτο ὅ τε Πομπήιος καὶ	ὁ	Γαβίνιος. Τοσοῦτον γὰρ αἵ τε
[39, 65]	~Κἀν τούτῳ καὶ ὁ Πομπτῖνος	ὁ	Γάιος τὰ ἐπινίκια τὰ τῶν
[39, 65]	ἂν αὐτῶν ἥμαρτεν, εἰ μὴ	ὁ	Γάλβας ὁ Σέρουιος συστρατευσάμενος αὐτῷ,
[39, 35]	δοκοῦντα αὐτῷ λέγειν. Φοβηθεὶς οὖν	ὁ	Γάλλος, μή τις αὐτὸν ἐκ
[39, 0]	ἐς Αἴγυπτον κατήχθη, καὶ ὡς	ὁ	Γαουίνιος ἐπὶ τούτῳ ἐκρίθη. Χρόνου
[39, 63]	μέγα παρὰ τοῦ Γαβινίου εὑρόμενοι,	(ὁ	γὰρ ἐπί τε βραχυτέροις εὐθυνόμενος,
[39, 4]	ἐποιήσαντο. Περιπεσόντες δὲ τοῖς προφύλαξιν	(ὁ	γὰρ Καῖσαρ ἀκριβῶς πάντα ἀεὶ
[39, 52]	αὐτούς τε πλὴν ὀλίγων ἔφθειραν	(ὁ	γὰρ Καῖσαρ διὰ ταχέων τοῖς
[39, 23]	τινῶν Πορκίους σφᾶς προσειπεῖν ἐθελησάντων·	ὁ	γὰρ Κάτων καὶ τοῦτ' ἐκώλυσεν.
[39, 32]	ἡ μὲν τῶν στρατηγῶν κατάστασις	(ὁ	γὰρ Κάτων οὐδὲν βίαιον πρᾶξαι
[39, 20]	καὶ οὐκ ἐποίησε μὲν τοῦτο·	ὁ	γὰρ Μίλων ἐκώλυσεν. ~Ὁ δ'
[39, 6]	γνώμην ἐς τὸ πλῆθος ἐσήνεγκαν·	ὁ	γὰρ Σπινθὴρ ὁ ὕπατος, τὸ
[39, 34]	τοῦ καιροῦ στενοχωρίας εἰκῇ βοῶν·	ὁ	δὲ δὴ Κάτων ἔτυχε μὲν
[39, 35]	Νίννιος διαλαθόντες πως ἔνδον ἐγένοντο·	ὁ	δὲ δὴ Κάτων καὶ ὁ
[39, 55]	ἐκεῖνος, ὁ μὲν τῇ χάριτι,	ὁ	δὲ τῇ δωροληψίᾳ, καὶ ἄκοντος
[39, 60]	καὶ ὁ μὲν ἑαυτῷ βοηθῶν,	ὁ	δὲ τήν τε ἐκείνου χάριν,
[39, 21]	αὐτοῦ, ὡς καὶ ἄκυρα ὄντα·	ὁ	δὲ τήν τε φυγὴν τὴν
[39, 8]	τοῦ Σπινθῆρος ἐσηγησαμένου, προεβούλευσε· καὶ	ὁ	δῆμος, ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων ἐσενεγκόντων,
[39, 59]	πρᾶγμα κρυφθῆναι) εὐθύς τε αὐτὸ	ὁ	δῆμος ἐπύθετο· καὶ ἐπειδὴ καὶ
[39, 25]	δὲ δὴ Καῖσαρ αὐξανόμενος, καὶ	ὁ	δῆμος τά τε κατειργασμένα αὐτῷ
[39, 30]	ἀρχὴν περὶ αὐτῶν ἠδυνήθη, ἀλλὰ	ὁ	ἐνιαυτὸς οὕτω διέβη. Οὐ μέντοι
[39, 52]	πρὶν πολλάκις σφαλῆναι. Καὶ γὰρ	ὁ	Καῖσαρ ἄλλως μὲν οὐκ εἶχε
[39, 43]	ἑάλωσαν. Καὶ αὐτῶν τοὺς λογιμωτάτους	ὁ	Καῖσαρ ἀποσφάξας τοὺς ἄλλους ἐπώλησε.
[39, 51]	ἐλήλεγκται. ~Ἐς ταύτην οὖν τότε	ὁ	Καῖσαρ, ἐπειδὴ τά τε ἄλλα
[39, 3]	{καὶ} καθ' ὃ μὲν αὐτὸς	ὁ	Καῖσαρ ἦν ἐτράποντο καὶ ἔφυγον·
[39, 10]	καθήξοντα αὐτὸν ᾖσθοντο· (καὶ γὰρ	ὁ	Καῖσαρ καὶ ἀπὼν εὔνοιάν τινα
[39, 44]	αὐτοὶ ἔπαθον. Ἐπεχείρησε μὲν γὰρ	ὁ	Καῖσαρ καὶ ἐς αὐτὰ τὰ
[39, 23]	δὲ καὶ τότε τῷ Κλωδίῳ	ὁ	Καῖσαρ, καίτοι μὴ παρών, καὶ
[39, 2]	συνώμοσαν, Ἀνδρὰν προστησάμενοι. ~Ταῦτ' οὖν	ὁ	Καῖσαρ παρὰ τῶν Ῥημῶν μαθὼν,
[39, 28]	Ἐπεὶ δὲ καὶ πρὸς ἐκεῖνο	ὁ	Κάτων ἀνθίστατο, ἐξεπήδησαν ἀθρόοι, καὶ
[39, 23]	πολεμίων κρατεῖν ἐνόμιζε. ~Τότε οὖν	ὁ	Κάτων ἐν δόξῃ τινὶ ἐπινικίων
[39, 22]	Κλωδίου πολὺ τῇ στάσει ἐλαττουμένου,	ὁ	Κάτων ὁ Μᾶρκος ἐπελθὼν ἀνίσωσεν
[39, 62]	οὔθ' ὁ Πομπήιος παρῆν, καὶ	ὁ	Κικέρων δεινότατα αὐτοῦ κατηγόρησεν. Οὕτω
[39, 9]	αὐτοὺς γενέσθαι. ~Κατῆλθέ τε οὖν	ὁ	Κικέρων, καὶ χάριν τῇ τε
[39, 59]	εἶχον καταψηφίσασθαι αὐτοῦ. Καὶ γὰρ	ὁ	Κικέρων τά τε ἄλλα ἰσχυρῶς
[39, 60]	αὐτοῦ ἀποδειχθῆνα, ι ὤν, καὶ	ὁ	Κλαύδιος, καίπερ προσήκων οἱ, ὅμως
[39, 7]	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ διαψηφίσει	ὁ	Κλώδιος γνοὺς τὸ πλῆθος πρὸς
[39, 18]	κατελύθη. ~Μετὰ δὲ δὴ τοῦτο	ὁ	Κλώδιος ἐπειδὴ τάχιστα ἐς τὴν
[39, 23]	τοῦτ' ἐκώλυσεν. Ὀργῇ δ' οὖν	ὁ	Κλώδιος τὴν ἐναντίωσιν αὐτοῦ φέρων,
[39, 20]	οὐχ ὁσίων ἐποικουμένων, ἔφασαν) ἐνταῦθα	ὁ	Κλώδιος τὸν Κικέρωνα μεταλαβὼν, τῷ
[39, 39]	καὶ διατριβὴ ἐγένετο. Κἀν τούτῳ	ὁ	Κράσσος ἔξω τοῦ πωμηρίου ἐξῆλθε.
[39, 30]	οὖν τούτῳ φανερῶς ἐνέκειτο, καὶ	ὁ	Κράσσος ἐρωτηθεὶς καὶ αὐτὸς τὰ
[39, 46]	δὴ τὰς αὐτὰς ἡμέρας καὶ	ὁ	Κράσσος ὁ Πούπλιος, τοῦ Κράσσου
[39, 46]	ὠκεανὸν καθήκουσιν. Ἐπ' οὖν τούτους	ὁ	Κράσσος στρατεύσας Σωτιάτας τε μάχῃ
[39, 31]	τοῦτο ὅ τε Πομπήιος καὶ	ὁ	Κράσσος ὕπατοι ἐκ μεσοβασιλείας, ἀπεδείχθησαν,
[39, 35]	πρὸ τῶν τὰς ἀρχὰς ἐχόντων	ὁ	λόγος ἐδίδοτο· τοῦ μηδένα αὐτῶν,
[39, 60]	καὶ αὐτοὺς ὅ τε Δομίτιος	ὁ	Λούκιος καὶ Ἄππιος Κλαύδιος διεδέξαντο,
[39, 27]	(καὶ γάρ τι καὶ ῥώμης	ὁ	Μαρκελλῖνος εἶχεν) οὐκ ἐπιτρέψοντές σφισιν
[39, 28]	κατηφείας αὐτοὺς κατέστησαν, δημηγορῶν μὲν	ὁ	Μαρκελλῖνος, καὶ τὰ παρόντα σφίσιν
[39, 22]	τῇ στάσει ἐλαττουμένου, ὁ Κάτων	ὁ	Μᾶρκος ἐπελθὼν ἀνίσωσεν αὐτούς. Τῷ
[39, 60]	Κράσσος ὑπάτευόν τε ἔτι· καὶ	ὁ	μὲν ἑαυτῷ βοηθῶν, ὁ δὲ
[39, 39]	ἔξω τοῦ πωμηρίου ἐξῆλθε. Καὶ	ὁ	μέν, εἴτε ἐκ συντυχίας, εἴτε
[39, 53]	μέν, λαβὼν δὲ ὀλίγους. ~Καὶ	ὁ	μὲν ἐς τὴν ἤπειρον ἀναπλεύσας,
[39, 29]	εἴ τι αὐτὸν ἐξεργάσαιντο. Καὶ	ὁ	μὲν παρὰ τοσοῦτον ἐλθὼν ἀπολέσθαι,
[39, 39]	τὰς στρατείας αὐτῶν ἀναψηφίσαι ἐπιχειρούντων,	ὁ	μὲν Πομπήιος οὐκ ἠγανάκτει· τούς
[39, 55]	τότε ἄρχοντι, στρατεύσας δὲ ἐκεῖνος,	ὁ	μὲν τῇ χάριτι, ὁ δὲ
[39, 21]	μηδενὸς τῶν αἰσχίστων ἀπεχόμενοι· καὶ	ὁ	μὲν τήν τε δημαρχίαν τὴν
[39, 58]	τῷ Πτολεμαίῳ αὐτὴν παρέδωκε. Καὶ	ὁ	μὲν τήν τε θυγατέρα, καὶ
[39, 35]	συλλόγου χωρίον, ἐξεῖργον. Καὶ ἐπειδὴ	ὁ	μὲν Φαυώνιος καὶ ὁ Νίννιος
[39, 34]	πολλοὺς ἀγωνιζόμενοι, μάτην ἐπαρρησιάζοντο. Καὶ	ὁ	μὲν Φαυώνιος, μίαν ὥραν μόνην
[39, 9]	ἐπὶ πέντε ἔτη δοῦναι. Καὶ	ὁ	μέν, ὥσπερ ἐπὶ τοῖς καταποντισταῖς
[39, 1]	ᾧ Κορνήλιός τε Σπινθὴρ καὶ	ὁ	Μέτελλος ὁ Νέπως ὑπατεύειν ἤρξαντο,
[39, 8]	αὐτοὺς Κλώδιος, ἀλλ' ἐκείνῳ τε	ὁ	Μίλων ἀντέκειτο, ὥστε μηδὲν βίαιον
[39, 7]	ἀποδειχθῇ, διαφευξόμενος. Ἐγράψατο γὰρ αὐτὸν	ὁ	Μίλων, καὶ οὐκ ἐσήγαγε· οὔτε
[39, 20]	ἐσαχθῆναι ἐξῆν. ~Τέως μὲν οὖν	ὁ	Μίλων τῶν λοιδοριῶν καὶ τῶν
[39, 7]	δικαστῶν γενέσθαι ἐχρῆν, ᾕρηντο· καὶ	ὁ	Νέπως ἀπεῖπε τῷ στρατηγῷ μηδεμίαν,
[39, 1]	τε Σπινθὴρ καὶ ὁ Μέτελλος	ὁ	Νέπως ὑπατεύειν ἤρξαντο, διελθόντος, τρίτος
[39, 35]	ἐπειδὴ ὁ μὲν Φαυώνιος καὶ	ὁ	Νίννιος διαλαθόντες πως ἔνδον ἐγένοντο·
[39, 17]	Μαλλίου Τορκουάτου γένος. Καὶ οὕτως	ὁ	νόμος, ἐν τοῖς ἑαυτοῦ ῥήμασι
[39, 15]	τοῦ Κάτωνος. Ἐπειδὴ γὰρ τάχιστα	ὁ	νοῦς τῶν ἐπῶν διεθρυλήθη, (ὥσπερ
[39, 49]	τὸν ὠκεανὸν ἐμβάλλει. Οὗτος γὰρ	ὁ	ὅρος, ἀφ' οὗ γε καὶ
[39, 31]	οἴκοθεν ὑπὸ νύκτα, ἐπεὶ δ'	ὁ	παῖς ὁ τὸν λύχνον οἱ
[39, 2]	εἶναι) διέτριψε μέχρις οὗ καὶ	ὁ	πεζὸς ἦλθε. Καὶ οὕτω παντὶ
[39, 19]	αὐτῶν ἐν τοῖς συλλόγοις, τίς	ὁ	ποιῶν ἢ καὶ λέγων τοιόνδε
[39, 26]	Τοιούτοις οὖν δή τισι λογισμοῖς	ὁ	Πομπήιος ἐπὶ τὸν Καίσαρα ὡπλίζετο.
[39, 38]	ὅτι τὸ θέατρον τοῦτο οὐχ	ὁ	Πομπήιος ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ Δημήτριός
[39, 24]	~Οὗτοί τε οὖν ἐμάχοντο, καὶ	ὁ	Πομπήιος ἔσχε μὲν καὶ ἐν
[39, 39]	τούτοις οὐ σμικρὰ τῷ δήμῳ	ὁ	Πομπήιος ἐχαρίσατο· τοὺς δὲ δὴ
[39, 16]	οἱ βουλευταὶ μὴ μείζων ἔθ'	ὁ	Πομπήιος καὶ ἀπ' ἐκείνου γένηται,
[39, 62]	ἄλλως τε καὶ ὅτι οὔθ'	ὁ	Πομπήιος παρῆν, καὶ ὁ Κικέρων
[39, 8]	τῷ νόμῳ ἄλλοι τε, καὶ	ὁ	Πομπήιος συνεῖπον, ὥστε πολὺ κρείττους
[39, 14]	τά τε γὰρ ἄλλα, καὶ	ὁ	Πομπήιος τῇ τε οἰκίᾳ αὐτὸν
[39, 38]	ἐσήγησιν. ~Κἀν ταῖς αὐταῖς ἡμέραις	ὁ	Πομπήιος τὸ θέατρον, ᾧ καὶ
[39, 55]	βουλῆς, ἴσχυσαν, ὥστε ἐπιστείλας μὲν	ὁ	Πομπήιος τῷ Γαβινίῳ τῆς Συρίας
[39, 65]	ψηφίσματος θάπτοιτο. ~Κἀν τούτῳ καὶ	ὁ	Πομπτῖνος ὁ Γάιος τὰ ἐπινίκια
[39, 46]	αὐτὰς ἡμέρας καὶ ὁ Κράσσος	ὁ	Πούπλιος, τοῦ Κράσσου τοῦ Μάρκου
[39, 55]	τὸν αὐτὸν τοῦτον χρόνον καὶ	ὁ	Πτολεμαῖος, καίτοι τῶν Ῥωμαίων τήν
[39, 16]	Μαρκελλίνου ὑπάτων ἐγένετο· καὶ αὐτὰ	ὁ	Πτολεμαῖος μαθὼν τήν τε κάθο
[39, 56]	οἱ τὴν κάθοδον. Ἐπεὶ μέντοι	ὁ	Πτολεμαῖος μετὰ τῶν τοῦ Πομπηίου
[39, 14]	δὲ ἄρα καὶ τότε ἔθ'	ὁ	Πτολεμαῖος τοῖς χρήμασι κατεκράτει, ὥστε
[39, 65]	ἥμαρτεν, εἰ μὴ ὁ Γάλβας	ὁ	Σέρουιος συστρατευσάμενος αὐτῷ, κρύφα καὶ
[39, 5]	τῷ αὐτῷ τούτῳ χρόνῳ Γάλβας	ὁ	Σέρουιος, ὑποστρατηγῶν αὐτῷ, μέχρι μὲν
[39, 17]	συγγενείας τὴν αὐτὴν ἱερατείαν ἔχειν,	ὁ	Σπινθὴρ ὁ ὕπατος, ἐπιθυμήσας Κορνήλιον
[39, 22]	ἐποιεῖτο. Ὁ μὲν γὰρ Πτολεμαῖος,	ὁ	τὴν νῆσον τότε κατέχων, ἐπειδὴ
[39, 15]	αὐτοῖς ἐγγεγραμμένον αὐτὸ τοῦτο· Ἂν	ὁ	τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς βοηθείας τινὸς
[39, 61]	ἀντειπόντος τοῦ Πομπηίου. ~Κἀν τούτῳ	ὁ	Τίβερις, εἴτ' οὖν ὄμβρων ἄνω
[39, 31]	νύκτα, ἐπεὶ δ' ὁ παῖς	ὁ	τὸν λύχνον οἱ προφέρων ἐσφάγη,
[39, 17]	ἐσαγαγεῖν, ἔπειτ' ἐπειδὴ ὁ Φαῦστος	ὁ	τοῦ Σύλλου παῖς, ἐκ τοῦ
[39, 35]	πλῆθος ἐξέλθῃ. Καὶ τοῦτον μὲν	ὁ	Τρεβώνιος μάτην ἐνταῦθα καὶ τὴν
[39, 6]	Κλαύδιος στρατηγῶν, ὅ τε Νέπως	ὁ	ὕπατος, ἀπ' οἰκείας τινὸς ἔχθρας
[39, 17]	αὐτὴν ἱερατείαν ἔχειν, ὁ Σπινθὴρ	ὁ	ὕπατος, ἐπιθυμήσας Κορνήλιον Σπινθῆρα τὸν
[39, 6]	πλῆθος ἐσήνεγκαν· ὁ γὰρ Σπινθὴρ	ὁ	ὕπατος, τὸ μέν τι καὶ
[39, 17]	τοὺς οἰωνιστὰς ἐσαγαγεῖν, ἔπειτ' ἐπειδὴ	ὁ	Φαῦστος ὁ τοῦ Σύλλου παῖς,
[39, 34]	~Ὁ δὲ δὴ Κάτων καὶ	ὁ	Φαυώνιος ἠναντιοῦντο μὲν πᾶσι τοῖς
[39, 40]	χωρίων ἱδρυμέναι, ἀπρόσιτοι ἦσαν, καὶ	ὁ	ὠκεανὸς πάσας, ὡς εἰπεῖν, αὐτὰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006