Livre, Chap. |
[39, 12] |
καὶ
τὴν
φιλίαν
τὴν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἀπειπεῖν
κελευόντων
αὐτῶν,
οὐκ
ἠθέλησε· |
[39, 45] |
μετεώρου
τοῦ
χωρίου
ὄντος,
ὑπηγάγετο
|
αὐτοὺς |
ἀπερισκέπτως
προσβαλεῖν.
Τῶν
γὰρ
συμμάχων |
[39, 9] |
καὶ
τοτὲ
μὲν
ἐν
χερσὶν
|
αὐτοὺς |
ἀποσφάξειν,
τοτὲ
δὲ
καὶ
καταπρήσειν |
[39, 8] |
Πομπήιος
συνεῖπον,
ὥστε
πολὺ
κρείττους
|
αὐτοὺς |
γενέσθαι.
~Κατῆλθέ
τε
οὖν
ὁ |
[39, 46] |
τῆς
γῆς
ἐκχωρησόντων·
προσεποιήσατό
τε
|
αὐτοὺς |
δεδιέναι,
καὶ
καταφρονηθεὶς
οὐχ
ὑπηγάγετο |
[39, 53] |
προσκτησάμενος,
πλὴν
τοῦ
ἐστρατευκέναι
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
δόξαι.
Τούτῳ
γὰρ
καὶ
αὐτὸς |
[39, 10] |
τοῦ
προφανοῦς
οὐ
πάνυ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἐθρασύνετο,
ἅτε
καὶ
τῶν
τῆς |
[39, 44] |
σφίσιν
ὄντας
ἐστράτευσε,
προσκαταπλήξειν
τε
|
αὐτοὺς |
ἐκ
τῶν
προκατειργασμένων
καὶ
ῥᾳδίως |
[39, 39] |
τὰ
ἐψηφισμένα
σφίσι
ποιούμενος,
πλεῖστον
|
αὐτοὺς |
ἐλύπησε.
Καὶ
τότε
δὴ
οἱ |
[39, 45] |
κατὰ
τοῦ
πρανοῦς
ἅπαντας.
Κἀνταῦθα
|
αὐτοὺς |
ἐν
τῇ
ἀναστροφῇ
περί
τε |
[39, 3] |
τετραμμένους
διώκων)
ἀνέστρεψε·
καὶ
καταλαβὼν
|
αὐτοὺς |
ἐν
τῷ
ἐρύματι
ἁρπαγὴν
ποιουμένους, |
[39, 38] |
τῷ
τῆς
φωνῆς
τῆς
πατριώτιδος
|
αὐτοὺς |
ἐπαίειν,
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ |
[39, 37] |
μέγεθος
τῆς
πόλεως
ἐπεξιών,
καὶ
|
αὐτοὺς |
ἐπί
τε
τῇ
οἴκοι
πολυτελείᾳ |
[39, 2] |
Ῥημῶν
μαθὼν,
ἐν
φρουρᾷ
τε
|
αὐτοὺς |
ἐποιήσατο,
κἀνταῦθα
πρὸς
τῷ
Αὐξούννῳ |
[39, 59] |
μὴ
δυνηθέντες
τὰ
τέλη
δι'
|
αὐτοὺς |
ἐσπρᾶξαι,
συχνὰ
ἐπωφείλησαν·
ὠργίζοντο
καὶ |
[39, 28] |
τοῦ
πλήθους,
ἐς
πᾶν
κατηφείας
|
αὐτοὺς |
κατέστησαν,
δημηγορῶν
μὲν
ὁ
Μαρκελλῖνος, |
[39, 8] |
ἐψηφίσατο.
Ἀντέλεγε
μὲν
γὰρ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
Κλώδιος,
ἀλλ'
ἐκείνῳ
τε
ὁ |
[39, 5] |
ἐν
τῷ
ἀσφαλεῖ
ἠμύνατο
μὲν
|
αὐτοὺς |
μετὰ
τοῦτο,
καὶ
ἐδουλώσατο,
οὐ |
[39, 2] |
αὐτομόλων
προγνοὺς
ἐσόμενον,
ἔπεμψεν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
νυκτὸς
τούς
τε
ψιλοὺς
καὶ |
[39, 58] |
αὐταῖς
ὄλεθρον
διώκοντες.
Νικήσας
οὖν
|
αὐτοὺς |
ὁ
Γαβίνιος,
καὶ
ἄλλους
τε |
[39, 60] |
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς
ἀπηλλάγησαν,
καὶ
|
αὐτοὺς |
ὅ
τε
Δομίτιος
ὁ
Λούκιος |
[39, 45] |
ἑσπέραν,
ὡς
αὐτόμολον
πέμψας,
ἔπεισεν
|
αὐτοὺς |
ὅτι
ὅ
τε
Καῖσαρ
ἐπταικὼς |
[39, 48] |
ὄντων,
ὑποτοπουμένοις·
καὶ
ἐσπηδήσας
ἐς
|
αὐτοὺς |
παμπληθεῖς
τῶν
πεζῶν
οὐδὲ
τὰ |
[39, 27] |
ἑταίρων
σφῶν
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
αὐτοὺς |
προῆγεν,
ἀπηρνοῦντο
μηκέτι
βούλεσθαι
ὑπατεῦσαι, |
[39, 24] |
ὧν
καὶ
ἰδιωτεύων
ὑπὲρ
πάντας
|
αὐτοὺς |
τιμηθήσεσθαι
προσεδόκησεν,
ὑβριζόμενος.
Ἀλλὰ
τούτων |
[39, 25] |
γὰρ
ἄλλα
καὶ
ἠγανάκτει,
ὁρῶν
|
αὐτοὺς |
τῶν
τε
προποιηθέντων
τινὶ
ἐπὶ |
[39, 33] |
μὴ
διαμάρτωσιν
ὧν
ἔπραττον,
προσεποιήσαντο
|
αὐτοὺς, |
ὥστε
τὴν
ἡγεμονίαν
καὶ
ἐκείνῳ |