| Livre, Chap. |
| [39, 35] |
ὑπηρέται
τῶν
δημάρχων
ἐξήλασαν·
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
τοὺς
σὺν
αὐτοῖς
ὄντας |
| [39, 65] |
τοῦ
πωμηρίου
διέμεινε.
Καὶ
τότε
|
δ' |
ἂν
αὐτῶν
ἥμαρτεν,
εἰ
μὴ |
| [39, 56] |
τὰ
μὲν
ἤδη
παρέξειν,
τὰ
|
δ' |
ἂν
καταχθῇ
δώσειν
ὑπέσχετο,
τά |
| [39, 25] |
καταλύοντας
ὑπὸ
τοῦ
φθόνου,
τὸ
|
δ' |
ἄρτι
προφαινόμενον
συνεπαύξοντας
ὑπὸ
τῶν |
| [39, 45] |
πρὸς
χειμῶνα
εἶναι,
ἀπανέστη.
~Ἔτι
|
δ' |
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
Οὐενετίᾳ
ὄντος, |
| [39, 54] |
ἀπαράσκευοι
ἔτ'
ὄντες,
ἡττήθησαν·
πολιορκοῦντι
|
δ' |
αὐτῷ
Κλουνίαν
ἐπελθόντες,
ἀμείνους
ἐγένοντο· |
| [39, 46] |
ἐς
χεῖράς
οἱ
ἐλθεῖν,
ἀδεῶς
|
δ' |
ἐς
ὕστερον
ἔχουσί
σφισι
προσέβαλεν |
| [39, 42] |
ἑτέρωθι
ἴσαις
{πρὸς
ἴσας}
ἔστι
|
δ' |
ᾗ
καὶ
ἐλάσσοσι
πρὸς
πλείονας |
| [39, 31] |
ἐκκλησίαν
οἴκοθεν
ὑπὸ
νύκτα,
ἐπεὶ
|
δ' |
ὁ
παῖς
ὁ
τὸν
λύχνον |
| [39, 42] |
τὰ
σκάφη
παντελῶς
ἐκλείψων.
Ἐπεὶ
|
δ' |
ὅ
τε
ἄνεμος
ἐξαπιναίως
ἔπεσε, |
| [39, 43] |
ἐχώρησε,
τρόπον
τινὰ
ἀπεμάχοντο,
τοὺς
|
δ' |
ὀλίγον
σφῶν
ἀφεστηκότας
οὐχ
εἶχον |
| [39, 47] |
ἐπιτραπῆναί
τινα
ἀξιοῦντες
λαβεῖν.
Ὡς
|
δ' |
οὐδενὸς
ἔτυχον,
τὸ
μὲν
πρῶτον |
| [39, 63] |
τοῖς
ἔπεσιν
αὐτῆς
ἐνεγέγραπτο.
~Ὁ
|
δ' |
οὖν
δῆμος
ὀλίγου
μὲν
καὶ |
| [39, 21] |
ὁ
γὰρ
Μίλων
ἐκώλυσεν.
~Ὁ
|
δ' |
οὖν
Κικέρων,
ὡς
καὶ
παθὼν |
| [39, 23] |
Κάτων
καὶ
τοῦτ'
ἐκώλυσεν.
Ὀργῇ
|
δ' |
οὖν
ὁ
Κλώδιος
τὴν
ἐναντίωσιν |
| [39, 62] |
κατηγόρους
οὐκ
ὀλίγους
εἶχε.
Πρῶτον
|
δ' |
οὖν
περὶ
τῆς
τοῦ
Πτολεμαίου |
| [39, 10] |
μὲν
ἤχθοντο
τῷ
Κικέρωνι,
σπουδὴν
|
δ' |
οὖν
τινα
αὐτοῦ
ἔσχον,
ἐπειδὴ |
| [39, 32] |
ἀγαγόντος,
οὐ
χαλεπῶς
ᾑρέθησαν.
~Παραλαβόντες
|
δ' |
οὕτω
τὴν
ἡγεμονίαν,
τὰς
λοιπὰς |
| [39, 27] |
ἂν
ἰδιωτεύοντες
πράξειν
ἤλπισαν·
ἂν
|
δ' |
ὑπατεύσωσι,
κἀκ
τούτου
καὶ
αὐτοὶ |
| [39, 26] |
αὐτῶν,
καὶ
ἐκείνας
ἐρρῶσθαι·
ἐπειδὰν
|
δ' |
ὑπεράρωσί
τι
οἱ
ἕτεροι,
ἐνταῦθα |
| [39, 63] |
ἔφυγεν
ἁλούς,
ὥσπερ
εἶπον,
ὕστερον
|
δ' |
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος
κατήχθη.
~Ἐν |
| [39, 19] |
Μίλωνα
κατακρίνεσθαι,
ἔργῳ
δὲ
αὐτὸν
|
μηδ' |
ἀπολογούμενον
ἁλίσκεσθαι.
Ὁ
γὰρ
Κλώδιος, |
| [39, 43] |
δεινῶς
ἤσχαλλον.
Ὅπως
γὰρ
δὴ
|
μηδ' |
αὖθίς
ποτε
πνεῦμά
τι
ταῖς |
| [39, 35] |
ἡ
ἡμέρα
οὕτω
κατετρίβη,
ὥστε
|
μηδ' |
εἰπεῖν
ἀρχὴν
μηδὲν
τοὺς
δημάρχους |
| [39, 28] |
τοῦτ'
αὐτὸν
καταπλήξοντες.
Καὶ
ἐπειδὴ
|
μηδ' |
ὣς
ἐμετρίαζεν,
προῆλθον
ἐς
τὴν |
| [39, 42] |
Βροῦτος,
τέως
μὲν
ἐκεῖνο
ἐπέσπερχεν,
|
οὐδ' |
ἀνταναχθῆναι
αὐτοῖς
διά
τε
τὸ |
| [39, 30] |
οὐχ
ὡμολόγησε
μέν,
οὐ
μὴν
|
οὐδ' |
ἀπηρνήσατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
εἰώθει,
διὰ |
| [39, 34] |
Ἐπεὶ
εὖ
γε
ἠπίστατο,
ὅτι
|
οὐδ' |
εἰ
πάσῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκέχρητο, |
| [39, 14] |
Δίωνος
μετὰ
ταῦτα
δολοφονηθέντος,
οὐδεμίαν
|
οὐδ' |
ἐπ'
ἐκείνῳ
δίκην
ἔδωκε·
τά |
| [39, 50] |
πρώτοις
καὶ
Ἑλλήνων
καὶ
Ῥωμαίων
|
οὐδ' |
ὅτι
ἔστιν
ἐγιγνώσκετο·
τοῖς
δὲ |
| [39, 45] |
Καὶ
ἐκ
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
|
οὐδ' |
οὕτως
ἐτόλμησέ
σφισι
συνενεχθῆναι
(τῷ |
| [39, 46] |
καὶ
καταφρονηθεὶς
οὐχ
ὑπηγάγετο
μὲν
|
οὐδ' |
ὣς
ἐς
χεῖράς
οἱ
ἐλθεῖν, |
