Livre, Chap.
[39, 56]	βασιλείαν αὐτοῦ διεδέξατο, καὶ Μιθριδάτην	τὸν	ἀδελφὸν ἐκ τῆς Μηδίας, ἧς
[39, 56]	τῆς τε Σιβύλλης, μὴ καταχθῆναι	τὸν	ἄνδρα· ἀλλ' ὅσῳ γὰρ ἐκεκώλυτο
[39, 58]	καὶ ἄλλους τε πολλοὺς καὶ	τὸν	Ἀρχέλαον φονεύσας, ἐγκρατής τε τῆς
[39, 55]	ἀκινδύνως ἄγῃ. ~Κατὰ δὲ δὴ	τὸν	αὐτὸν τοῦτον χρόνον καὶ ὁ
[39, 63]	Οὐ μέντοι καὶ ὠφέλησέ τι	τὸν	Γαβίνιον, ἀλλὰ τότε μὲν ἔφυγεν
[39, 56]	ἐξέβαλε. Καὶ ὃς καταφυγὼν πρὸς	τὸν	Γαβίνιον ἀνέπεισεν αὐτὸν συμπρᾶξαί οἱ
[39, 55]	καίτοι πόρρω που ὤν, ἐρρύσατο	τὸν	Γαβίνιον διὰ τῶν ἑταίρων· τότε
[39, 61]	πεποιημένου) προσδεχόμενοι, ἠπείγοντο καὶ ἀπόντα	τὸν	Γαβίνιον (ὡς καὶ ἧττόν τι,
[39, 27]	ἄλλους τε καὶ τὸν Κάτωνα	τὸν	Γάιον ἐνιέντες, ἵνα μεσοβασιλέως αἱρεθέντος,
[39, 36]	τοῦ συλλόγου, παραλαβὼν ὁ Ἀτέιος	τὸν	Γάλλον αἵματος ἀνάπλεων (ἐκβιαζόμενος γὰρ
[39, 57]	μὲν ἀρχόμενον τὸ δεινὸν παῦσα·	(τὸν	γὰρ Ἀρχέλαον προυυποτοπήσας συνέλαβε, καὶ
[39, 35]	τὰς θύρας τοῦ βουλευτηρίου κλείσας·	τὸν	δὲ Ἀτέιον, τόν τε Κάτωνα,
[39, 26]	τὸν μὲν τῇ ἐλαττώσει ἀγανακτοῦντα,	τὸν	δὲ τῇ πλεονεξίᾳ ἐπαιρόμενον, πρός
[39, 61]	τραχύτατα τούς τε ἄρχοντας καὶ	τὸν	δῆμον αὐτῷ χρήσασθαι, προβουλεῦσαι. ~Ἐν
[39, 33]	μηκῦναι. Οὐ μέντοι καὶ ἐς	τὸν	δῆμόν τι ὑπὲρ αὐτοῦ πρότερον
[39, 14]	τοῖς χρήμασι κατεκράτει, ὥστε μήτε	τὸν	Δίωνα ἐς τὸ συνέδριον ἐσελθεῖν,
[39, 14]	Ῥωμαίων ἐδεδωροδοκήκεσαν. Καὶ οἱ μὲν	τὸν	Δίωνα τὸν τῆς πρεσβείας αὐτοκράτορα
[39, 58]	ὥσπερ τι τῶν ἀρίστων ἀναγκαιότατον	τὸν	ἐν αὐταῖς ὄλεθρον διώκοντες. Νικήσας
[39, 51]	ἔδει, προσέσχεν. Οἱ γὰρ Βρεττανοὶ	τὸν	ἐπίπλουν αὐτοῦ προπυθόμενοι, τὰς κατάρσεις
[39, 34]	ὅλης καταστάσεως, ὥσπερ εἰώθει, κατανάλωσε	τὸν	καιρὸν πρὶν καὶ ὁτιοῦν {ἐπειγόντων
[39, 40]	ῥαχίᾳ ἐποίει· ὥστε ἐν παντὶ	τὸν	Καίσαρα γενέσθαι, μέχρις οὗ Δέκιμος
[39, 36]	ἐκκλησίαν συνήγαγον καὶ τὰ κατὰ	τὸν	Καίσαρα ἐπεψήφισαν· ἀντειπεῖν μὲν καὶ
[39, 1]	ἐφρόντιζον αὐτῶν οὐδέν· τότε δὲ,	τὸν	Καίσαρα εὖ φερόμενον ἰδόντες, καὶ
[39, 47]	τὴν τῶν Τρηουήρων ἐνέβαλον. Κἀνταῦθα	τὸν	Καίσαρα εὑρόντες καὶ φοβηθέντες, ἔπεμψαν
[39, 48]	οἱ πρεσβύτεροι καταγνόντες, πρός τε	τὸν	Καίσαρα καὶ παρὰ τὴν γνώμην
[39, 26]	τῶν ὑπάτων διαπράξασθαι δυνηθεὶς, καὶ	τὸν	Καίσαρα μείζω τῆς πρὸς ἑαυτὸν
[39, 33]	ἤμελλον ἐκεῖνοι, τυχόντες ὧν διῳκοῦντο,	τὸν	Καίσαρα μηκέτ' ἐπὶ πολὺ τὴν
[39, 4]	τὸ κράτιστον ἀνεσκευάσαντο. Καὶ αὐτῷ	τὸν	Καίσαρα προσβαλόντα, ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας
[39, 51]	τῆς χώρας ἠδυνήθησαν· πέμπουσι πρὸς	τὸν	Καίσαρα τῶν Μωρίνων τινάς, φίλων
[39, 25]	τε ἐν ὀλιγωρίᾳ ἐποιεῖτο καὶ	τὸν	Καίσαρα ὑπερεσπούδαζε. Τά τε γὰρ
[39, 26]	τισι λογισμοῖς ὁ Πομπήιος ἐπὶ	τὸν	Καίσαρα ὡπλίζετο. Καὶ (ἐδόκει γὰρ
[39, 57]	ἐπιεικὲς μὲν οὐδὲν πρὸς αὐ	τὸν,	καίτοι φοβουμένη τοὺς Ῥωμαίους, ἔπραξε,
[39, 1]	προσοικοῦντες, καὶ ἐπὶ τὸν ὠκεανὸν	τὸν	κατὰ Βρεττανίαν καθήκοντες, ἐν μὲν
[39, 23]	Κύπρου ἀχθέντας, Κλωδίους, ὅτι αὐτὸς	τὸν	Κάτωνα ἐκεῖσε ἐπεπόμφει, ὀνομόσαι· οὐκ
[39, 22]	πιὼν ἀπέθανε· καὶ οἱ Κύπριοι	τὸν	Κάτωνα οὐκ ἀκουσίως, ἅτε καὶ
[39, 27]	μὴ γενέσθαι· ἄλλους τε καὶ	τὸν	Κάτωνα τὸν Γάιον ἐνιέντες, ἵνα
[39, 32]	ἐπιτηδείως σφίσιν ἔχουσι δοθῆναι ἐποίησαν,	τὸν	Κάτωνα τὸν Μᾶρκον κωλύσαντες στρατηγὸν
[39, 60]	καὶ ἄλλα τε καὶ φυγάδα	τὸν	Κικέρωνα ἀποκαλοῦντες, οὐδὲν ἐπεψήφισαν. Ὡς
[39, 20]	ἐποικουμένων, ἔφασαν) ἐνταῦθα ὁ Κλώδιος	τὸν	Κικέρωνα μεταλαβὼν, τῷ τε λόγῳ
[39, 6]	ὕπατος, ἀπ' οἰκείας τινὸς ἔχθρας	τὸν	Κικέρωνα μισῶν. ~Οὗτοί τε οὖν
[39, 18]	συναγωνιστὰς ἰσχυροὺς, ἄλλους τε καὶ	τὸν	Κικέρωνα τόν τε Πομπήιον ἔχοντα)
[39, 8]	οὕτως ἥ τε γερουσία κατελθεῖν	τὸν	Κικέρωνα, τοῦ Σπινθῆρος ἐσηγησαμένου, προεβούλευσε·
[39, 6]	δὲ καὶ ἐξ ἰδίας ἔχθρας	τὸν	Κλώδιον ἀμυνόμενος, ὑφ' ἧς καὶ
[39, 21]	μετὰ δὲ τοῦτο φυλάξας ἐκδημοῦντα	τὸν	Κλώδιον, ἀνέβη τε αὖθις ἐς
[39, 26]	ἂν ῥᾳδίως μόνος αὐτὸν καταλῦσαι)	τὸν	Κράσσον, ὡς καὶ μετ' αὐτοῦ
[39, 26]	τό τε ἐλαττούμενον, φθονῆσαν, μισεῖν	τὸν	κρείττονα· καὶ τὸ κρατοῦν, καταφρονῆσαν,
[39, 31]	ἐπεὶ δ' ὁ παῖς ὁ	τὸν	λύχνον οἱ προφέρων ἐσφάγη, δείσαντος
[39, 32]	ἔχουσι δοθῆναι ἐποίησαν, τὸν Κάτωνα	τὸν	Μᾶρκον κωλύσαντες στρατηγὸν ἀποδειχθῆναι. Ὑπώπτευόν
[39, 51]	Μωρίνους προσεποιήσατο, ἐπεθύμησε διαβῆναι. Καὶ	τὸν	μὲν διάπλουν, καθ' ὃ μάλιστα
[39, 26]	χείρονα· καὶ οὕτως ἀπ' ἀμφοτέρων,	τὸν	μὲν τῇ ἐλαττώσει ἀγανακτοῦντα, τὸν
[39, 19]	ἀμηχανίᾳ καθίστασθαι· καὶ λόγῳ μὲν	τὸν	Μίλωνα κατακρίνεσθαι, ἔργῳ δὲ αὐτὸν
[39, 18]	Ἐποίει δὲ τοῦτο, οὐχ ὅτι	τὸν	Μίλωνα προσεδόκα αἱρήσειν (ἅτε καὶ
[39, 54]	πολὺ τῶν ἐναντίων περιῆσαν· ὥστε	τὸν	Νέπωτα ἀγαπᾶ, ν ἂν τὴν
[39, 29]	αὐτὸν ἰδιώσεσθαι, παρῆλθέ τε ἐς	τὸν	ὅμιλον ἐν τῇ καθηκούσῃ στολῇ,
[39, 29]	εἰ μὴ ἀνακραγόντος αὐτοῦ καὶ	τὸν	ὅμιλον ἐπιβοησαμένου, προσέδραμον πολλοὶ πῦρ
[39, 11]	τῆς μεταστάσεως αὐτοῦ τῆς ἐς	τὸν	ὅμιλον παρανόμως γεγενημένης, ὑγιές τι
[39, 15]	μὴ συγκρυφθείη· καὶ ἔς τε	τὸν	ὅμιλον τοὺς ἱερέας ἐσήγαγε, κἀνταῦθα,
[39, 38]	περιιόντες, τάς τε προβοσκίδας ἐς	τὸν	οὐρανὸν ἀνέτεινον· καὶ ὠλοφύροντο οὕτως
[39, 55]	οὐχ ἑάλω δὲ, διά τε	τὸν	Πομπήιον, καὶ διὰ τὰ χρήματα.
[39, 29]	ἐν τούτῳ μεταπηδήσας αὖθις πρὸς	τὸν	Πομπήιον, καὶ τὰ ἐκείνου πάλιν
[39, 16]	προσταττόντων, τῶν δὲ δὴ καὶ	τὸν	Πομπήιον μετὰ ῥαβδούχων δύο καταγαγεῖν
[39, 32]	κουρουλίους σφαγαὶ συνέβησαν, ὥστε καὶ	τὸν	Πομπήιον πολλοῦ αἵματος ἀναπλησθῆναι. Οὐ
[39, 9]	ἔπεισέ σφας ἐπιμελητὴν τοῦ σίτου	τὸν	Πομπήιον προχειρίσασθαι, καὶ διὰ τοῦτο
[39, 48]	ὄντες, ἐπεκαλέσαντο αὐτόν, διέβη μὲν	τὸν	ποταμὸν, γεφυρώσας. Εὑρὼν δὲ τούς
[39, 0]	Ὡς Καῖσαρ, Κελτῶν τισι πολεμήσας,	τὸν	Ῥῆνον διέβη· καὶ περὶ τοῦ
[39, 57]	τὸν τοῦ Ἀρχελάου τοῦ πρὸς	τὸν	Σύλλαν αὐτομολήσαντος, δραστήριόν τε ὄντα,
[39, 7]	συγγενεῖ προπαρεσκεύαστο, λαβὼν ἐσεπήδησεν ἐς	τὸν	σύλλογον· καὶ πολλοὺς μὲν ἔτρωσε,
[39, 41]	κουφότερον, ὑπὲρ τοῦ ταχυναυτεῖν, ἐς	τὸν	τῆς παρ' ἡμῖν ναυτιλίας τρόπον
[39, 14]	Καὶ οἱ μὲν τὸν Δίωνα	τὸν	τῆς πρεσβείας αὐτοκράτορα (περιῆν γάρ)
[39, 57]	τοῦτον μὲν ἀπέκτεινεν· Ἀρχέλαον δὲ	τὸν	τοῦ Ἀρχελάου τοῦ πρὸς τὸν
[39, 17]	ὁ ὕπατος, ἐπιθυμήσας Κορνήλιον Σπινθῆρα	τὸν	υἱὸν ἐς τοὺς οἰωνιστὰς ἐσαγαγεῖν,
[39, 56]	ἐν τῇ Συρίᾳ Σισένναν τε	τὸν	υἱὸν, κομιδῇ νέον ὄντα, καὶ
[39, 35]	Ἀτέιον, τόν τε Κάτωνα, καὶ	τὸν	Φαουώνιον, καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς
[39, 26]	συγχέοντα, τό τε δέος καὶ	τὸν	φθόνον· καὶ ταῦτα ἀπ' ἀντιπάλου
[39, 19]	ἐπὶ πλεῖον ποιοίη, οὐκ εἴα	τὸν	φρατριατικὸν νόμον ἐσενεχθῆναι· πρὶν γὰρ
[39, 26]	τὸ κρατοῦν, καταφρονῆσαν, ἐξυβρίζειν ἐς	τὸν	χείρονα· καὶ οὕτως ἀπ' ἀμφοτέρων,
[39, 49]	Κελτοὺς ἀποτέμνεται· καὶ τελευτῶν ἐς	τὸν	ὠκεανὸν ἐμβάλλει. Οὗτος γὰρ ὁ
[39, 46]	παρ' αὐτὸ τὸ Πυρηναῖον ἐς	τὸν	ὠκεανὸν καθήκουσιν. Ἐπ' οὖν τούτους
[39, 1]	συμμίκτοις γένεσι προσοικοῦντες, καὶ ἐπὶ	τὸν	ὠκεανὸν τὸν κατὰ Βρεττανίαν καθήκοντες,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006