Livre, Chap. |
[39, 0] |
Π.
υἱ.
Λεντοῦλος
Σπινθήρ
καὶ
|
Κ. |
Καικίλιος
Κ.
υἱ.
Μέτελλος
Νέπως. |
[39, 0] |
Λεντοῦλος
Σπινθήρ
καὶ
Κ.
Καικίλιος
|
Κ. |
υἱ.
Μέτελλος
Νέπως.
Γν.
Κορνήλιος |
[39, 47] |
κατεφρόνησάν
τε
αὐτῶν
καὶ
μετέγνωσαν.
|
Κἀκ |
τούτου
ἐπισχόντες
τῆς
πορείας,
ἐκείνους |
[39, 27] |
πράξειν
ἤλπισαν·
ἂν
δ'
ὑπατεύσωσι,
|
κἀκ |
τούτου
καὶ
αὐτοὶ
τὰ
πράγματα |
[39, 2] |
καὶ
τοὺς
περιλοίπους
ὁμολογίᾳ
παρεστήσατο.
|
Κἀκ |
τούτου
καὶ
τῶν
δήμων
τοὺς |
[39, 15] |
καὶ
πόνους
καὶ
κινδύνους
ἕξετε.
|
Κἀκ |
τούτου
τὴν
συντυχίαν
τῶν
ἐπῶν |
[39, 19] |
οὐ
περὶ
ἐκείνου
δὴ
λέγων·
|
κἀκ |
τούτου
τῶν
μὲν
ἐξαρχόντων,
τῶν |
[39, 20] |
ποτε
ἐπ'
αὐτὸ
ὡς
καὶ
|
ἐκ |
θεμελίων
αὖθις
αὐτὴν
ἀναιρήσων·
καὶ |
[39, 10] |
τῆς
φυγῆς
αἰτιωτάτους
γεγονέναι
νομίζων,
|
ἐκ |
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
οὐ
πάνυ |
[39, 45] |
διὰ
κενῆς
ἐπικομποῦσιν)
ἀνεθάρσησε.
Καὶ
|
ἐκ |
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
οὐδ'
οὕτως |
[39, 52] |
τῷ
ἀφικνουμένῳ·
καὶ
μετέγνωσαν,
καὶ
|
ἐκ |
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
οὐκ
ἐπέθεντο |
[39, 31] |
Πομπήιος
καὶ
ὁ
Κράσσος
ὕπατοι
|
ἐκ |
μεσοβασιλείας,
ἀπεδείχθησαν,
οὔτ'
ἄλλου
τινὸς |
[39, 61] |
εἴτε
καὶ
μᾶλλον
(ὡς
ὑπωπτεύετο)
|
ἐκ |
παρασκευῆς
δαιμονίου
τινός,
τοσοῦτος
ἐξαπιναίως |
[39, 61] |
καταλαβεῖν.
Αἵ
τε
οὖν
οἰκίαι
|
(ἐκ |
πλίνθων
γὰρ
συνῳκοδομημέναι
ἦσαν)
διάβροχοί |
[39, 38] |
λόγον
παρασχεῖν
ὅτι
οὐκ
ἄλλως
|
ἐκ |
συντυχίας
αὐτὸ
ἐποίησαν,
ἀλλὰ
τούς |
[39, 39] |
ἐξῆλθε.
Καὶ
ὁ
μέν,
εἴτε
|
ἐκ |
συντυχίας,
εἴτε
καὶ
ἐκ
τῶν |
[39, 35] |
ὁ
Γάλλος,
μή
τις
αὐτὸν
|
ἐκ |
τῆς
ἀγορᾶς
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἐξείρξῃ, |
[39, 12] |
οὐκ
εἶχεν)
ἠδυνήθη·
διέδρα
τε
|
ἐκ |
τῆς
Αἰγύπτου,
καὶ
ἐς
τὴν |
[39, 60] |
ἐπεψήφισαν.
Ὡς
μέντοι
ἐκεῖνοί
τε
|
ἐκ |
τῆς
ἀρχῆς
ἀπηλλάγησαν,
καὶ
αὐτοὺς |
[39, 55] |
καὶ
ὅτι
πλέον
ἢ
μυρίας
|
ἐκ |
τῆς
ἀρχῆς
μυριάδας
ἥρπασε,
κριθεὶς |
[39, 17] |
διαρρήδην
ἀπαγορεύοντος
μηδένας
δύο
ἅμα
|
ἐκ |
τῆς
αὐτῆς
συγγενείας
τὴν
αὐτὴν |
[39, 12] |
κατηγόρησέ
τε
αὐτῶν,
ὡς
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
βασιλείας
αὐτὸν
ἐκβεβληκότων·
καὶ |
[39, 25] |
κατειργασμένα
αὐτῷ
θαυμάζων,
ὥστε
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
βουλῆς
ἄνδρας,
ὡς
καὶ |
[39, 39] |
ὡς
ἐπὶ
συμφορᾷ,
μετὰ
τῶν
|
ἐκ |
τῆς
βουλῆς
στασιωτῶν
ἀλλάξασθαι.
Καὶ |
[39, 53] |
τὰ
ταραχθέντα
καθίστατο,
μηδὲν
μήτε
|
ἐκ |
τῆς
Βρεττανίας
μήτε
ἑαυτῷ
μήτε |
[39, 48] |
ἐγλίχετο·
καὶ
τοὺς
Κελτοὺς
πόρρωθεν
|
ἐκ |
τῆς
Γαλατίας
ἀνείρξειν,
ἅτε
καὶ |
[39, 46] |
τῶν
τροφῶν
δι'
ὀλίγου
σφῶν
|
ἐκ |
τῆς
γῆς
ἐκχωρησόντων·
προσεποιήσατό
τε |
[39, 40] |
Δέκιμος
Βροῦτος
ταχείαις
οἱ
ναυσὶν
|
ἐκ |
τῆς
ἔνδοθε
θαλάσσης
ἦλθεν.
Αὐτὸς |
[39, 51] |
ἐκπλαγέντες
δὲ
πρός
τε
τὰ
|
ἐκ |
τῆς
ἠπείρου
περὶ
αὐτῶν
ἀγγελλόμενα, |
[39, 61] |
γενομένων,
εἴτε
καὶ
σφοδροῦ
πνεύματος
|
ἐκ |
τῆς
θαλάσσης
τὴν
ἐκροὴν
αὐτοῦ |
[39, 46] |
ἰδὼν
ἠθροισμένους
τε,
καὶ
στρατιώτας
|
ἐκ |
τῆς
Ἰβηρίας
Σερτωριείους
ἔχοντας
καὶ |
[39, 23] |
ἐπεχείρησε
μὲν
τοὺς
οἰκέτας
τοὺς
|
ἐκ |
τῆς
Κύπρου
ἀχθέντας,
Κλωδίους,
ὅτι |
[39, 38] |
τούς
τε
ὅρκους
οἷς
πιστεύσαντες
|
ἐκ |
τῆς
Λιβύης
ἐπεπεραίωντο,
ἐπιβοώμενοι,
καὶ |
[39, 56] |
διεδέξατο,
καὶ
Μιθριδάτην
τὸν
ἀδελφὸν
|
ἐκ |
τῆς
Μηδίας,
ἧς
ἦρχεν,
ἐξέβαλε. |
[39, 26] |
τε
διαφορὰς
καὶ
πρὸς
πολέμους,
|
ἐκ |
τῆς
πρὶν
φιλίας,
ἀφικνεῖσθαι.
Τοιούτοις |
[39, 56] |
τόν
τε
Ἀριστόβουλον
(διαδρὰς
γὰρ
|
ἐκ |
τῆς
Ῥώμης
ὑπετάραττέ
τι)
συνέλαβε, |
[39, 57] |
Σέλευκον
δέ
τινα,
ὡς
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
βασιλείου
γένους
τοῦ
ποτε |
[39, 24] |
τῇ
τε
ἑαυτοῦ
σοφίᾳ,
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
πλήθους
τοῦ
σίτου,
ῥᾷόν |
[39, 42] |
μέγεθος
τῶν
νεῶν,
τήν
τε
|
ἐκ |
τοῦ
πνεύματος
φορὰν,
καὶ
τὴν |
[39, 63] |
ὑστερήσας
δὲ
αὐτοῦ,
οὐκ
ἀπεχώρησεν
|
ἐκ |
τοῦ
προαστείου,
πρὶν
καὶ
ἐκεῖνο |
[39, 34] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐξωσθεὶς
καὶ
ἑλκυσθεὶς
|
ἐκ |
τοῦ
συλλόγου,
ἐπανῆλθε·
καὶ
τὸ |
[39, 36] |
καὶ
τοῦ
πλήθους
ἀπαλλαττομένου
ἤδη
|
ἐκ |
τοῦ
συλλόγου,
παραλαβὼν
ὁ
Ἀτέιος |
[39, 36] |
Γάλλον
αἵματος
ἀνάπλεων
(ἐκβιαζόμενος
γὰρ
|
ἐκ |
τοῦ
συνεδρίου
ἐπλήγη)
παρήγαγέ
τε |
[39, 17] |
Φαῦστος
ὁ
τοῦ
Σύλλου
παῖς,
|
ἐκ |
τοῦ
τῶν
Κορνηλίων
φύλου
ὢν, |
[39, 5] |
ὑπ'
ἀπογνώσεως
προήχθη·
καὶ
ἐκπηδήσας
|
ἐκ |
τοῦ
χειμαδίου
ἄφνω,
τούς
τε |
[39, 23] |
τὴν
δὲ
δὴ
εὔκλειαν
καὶ
|
ἐκ |
τούτου
μείζονα
ἔσχε.
Κλώδιος
δὲ |
[39, 57] |
Ἀρχέλαον
προυυποτοπήσας
συνέλαβε,
καὶ
ἔμελλεν
|
ἐκ |
τούτου
μηδὲν
ἔτ'
ἔργον
ἕξειν· |
[39, 7] |
ἑκατέρους,
ἐθορύβουν.
Καὶ
ἄλλα
τε
|
ἐκ |
τούτου
οὐκ
ἐν
κόσμῳ
πολλὰ |
[39, 63] |
ὑπερδικῆσαι
καὶ
ἔπεισεν·
ὥστε
καὶ
|
ἐκ |
τούτου
τὸ
τοῦ
αὐτομόλου
ἔγκλημα |
[39, 13] |
ἀπέκτεινε·
τοὺς
δὲ
καὶ
καταφοβήσας
|
ἐκ |
τούτων,
ἢ
χρήμασι
διαφθείρας,
ἔπεισε |
[39, 49] |
δὲ
δὴ
Ῥῆνος
ἀναδίδωσι
μὲν
|
ἐκ |
τῶν
Ἄλπεων
τῶν
Κελτικῶν,
ὀλίγον |
[39, 39] |
εἴτε
ἐκ
συντυχίας,
εἴτε
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
ἀρῶν
αὐτῶν,
οὐκ
ἐς |
[39, 22] |
καὶ
δούλους
καὶ
χρήματα
πολλὰ
|
ἐκ |
τῶν
βασιλικῶν
ἀθροίσας,
οὐδὲν
ᾐτιάθη, |
[39, 11] |
τοῦ
φρατριατικοῦ
νόμου,
παρ'
ἣν
|
ἐκ |
τῶν
εὐπατριδῶν
ἐς
τὸ
πλῆθος |
[39, 30] |
Μὴ
συλλεγομένου
δὲ
τοῦ
καθήκοντος
|
ἐκ |
τῶν
νομίμων
ἀριθμοῦ
πρὸς
τὸ |
[39, 65] |
ψῆφόν
τισι
(καίπερ
οὐκ
ἐξὸν
|
ἐκ |
τῶν
νόμων,
πρὶν
πρώτην
ὥραν |
[39, 23] |
στρατηγίαν
αὐτῷ
δοθῆναι,
καίπερ
μηδέπω
|
ἐκ |
τῶν
νόμων
προσήκουσαν.
Καὶ
οὐκ |
[39, 39] |
αὐτῷ
τούτων
ὑπῆρχεν,
ἐπὶ
τὴν
|
ἐκ |
τῶν
ὅπλων
ἰσχὺν
ἐτράπετο.
Οἱ |
[39, 11] |
ὡς
οὐκ
ἐν
τοῖς
ὡρισμένοις
|
ἐκ |
τῶν
πατρίων
χρόνοις
ἐκτεθέντος
αὐτοῦ, |
[39, 44] |
ὄντας
ἐστράτευσε,
προσκαταπλήξειν
τε
αὐτοὺς
|
ἐκ |
τῶν
προκατειργασμένων
καὶ
ῥᾳδίως
αἱρήσειν |
[39, 38] |
καὶ
Δημήτριός
τις,
ἀπελεύθερος
αὐτοῦ,
|
ἐκ |
τῶν
χρημάτων
ὧν
συστρατευόμενός
οἱ |
[39, 60] |
τοῦ
Γαβινίου
πεμφθέντα
οἱ
λαβών,
|
ἔκ |
τε
τοῦ
προφανοῦς
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[39, 28] |
μετεκδῦναι
ἐψηφίσαντο·
καίτοι
τοῦ
Κάτωνος
|
ἔκ |
τε
τοῦ
συνεδρίου,
ἐπειδήπερ
ἀντιλέγων |
[39, 45] |
οὔτε
τὸ
δεδιὸς
μετριάζουσιν,
ἀλλὰ
|
ἔκ |
τε
τούτου
πρὸς
δειλίαν
ἀνέλπιστον, |
[39, 22] |
καὶ
οἱ
Κύπριοι
τὸν
Κάτωνα
|
οὐκ |
ἀκουσίως,
ἅτε
καὶ
φίλοι
καὶ |
[39, 38] |
ὥστε
καὶ
λόγον
παρασχεῖν
ὅτι
|
οὐκ |
ἄλλως
ἐκ
συντυχίας
αὐτὸ
ἐποίησαν, |
[39, 26] |
Καίσαρα
ὡπλίζετο.
Καὶ
(ἐδόκει
γὰρ
|
οὐκ |
ἂν
ῥᾳδίως
μόνος
αὐτὸν
καταλῦσαι) |
[39, 32] |
ἀποδειχθῆναι.
Ὑπώπτευόν
τε
γὰρ
αὐτὸν
|
οὐκ |
ἀνέξεσθαι
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ
οὐκ |
[39, 23] |
ἐκ
τῶν
νόμων
προσήκουσαν.
Καὶ
|
οὐκ |
ἀπεδείχθη
μέν
(αὐτὸς
γὰρ
ἀντεῖπε) |
[39, 40] |
Ὁ
οὖν
Καῖσαρ
τούτους
μὲν
|
οὐκ |
ἀπέδωκε·
διαπέμψας
δὲ
ἄλλους
ἄλλῃ, |
[39, 63] |
Ἰταλίᾳ
ἦν)
ὑστερήσας
δὲ
αὐτοῦ,
|
οὐκ |
ἀπεχώρησεν
ἐκ
τοῦ
προαστείου,
πρὶν |
[39, 10] |
ἀντέλαβον.
Ἐκεῖνος
γὰρ
τοῦτό
τε
|
οὐκ |
ἀπὸ
γνώμης
σφᾶς
πεποιηκότας
εἰδώς, |
[39, 60] |
τῇ
τῆς
ἀρχῆς
αὐτοῦ
διαδοχῇ,
|
οὐκ |
ἐδέξατο,
ἀλλ'
ὥσπερ
ἀθάνατον
τὴν |
[39, 15] |
λόγιον.
Ὅσῳ
γάρ
τοι
μᾶλλον
|
οὐκ |
ἐδόκει
σφίσιν
ἐξεῖναι
τοῦτο,
τὸ |
[39, 19] |
Κλώδιος,
ὅπως
ἐπὶ
πλεῖον
ποιοίη,
|
οὐκ |
εἴα
τὸν
φρατριατικὸν
νόμον
ἐσενεχθῆναι· |
[39, 52] |
γὰρ
ὁ
Καῖσαρ
ἄλλως
μὲν
|
οὐκ |
εἶχε
γνώμην
σπείσασθαι
σφίσιν·
ἐπεὶ |
[39, 12] |
οὔτ'
αὖ
βιάσασθαι
(ξενικὸν
γὰρ
|
οὐκ |
εἶχεν)
ἠδυνήθη·
διέδρα
τε
ἐκ |
[39, 45] |
σφισιν
ἐναντιουμένου.
Ὁ
γὰρ
Σαβῖνος
|
οὐκ |
ἐκινήθη
πρὶν
ἐντὸς
τῆς
ἐπικρατείας |
[39, 34] |
ἐς
τὸ
οἴκημα
ἐσαχθῆναι
προσταχθεὶς,
|
οὐκ |
ἐμετρίασεν.
~Καὶ
ἐκείνη
μὲν
ἡ |
[39, 26] |
πρὸς
ἑαυτὸν
πίστεως
γιγνόμενον
ὁρῶν,
|
οὐκ |
ἐν
ἐλαφρῷ
τὸ
πρᾶγμα
ἐποιήσατο. |
[39, 7] |
Καὶ
ἄλλα
τε
ἐκ
τούτου
|
οὐκ |
ἐν
κόσμῳ
πολλὰ
ἐγίγνετο,
καὶ |
[39, 11] |
τὸ
πλῆθος
ἐπεποίητο,
διαβάλλων
ὡς
|
οὐκ |
ἐν
τοῖς
ὡρισμένοις
ἐκ
τῶν |
[39, 30] |
οὔτε
ἐς
τὰς
πανηγύρεις
ἐφοίτων,
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
Καπιτωλίῳ
τῇ
τοῦ |
[39, 34] |
ὁτιοῦν
{ἐπειγόντων
εἰπεῖν}
οὐχ
ὅτι
|
οὐκ |
ἐνεδέχετό
τι
καὶ
περὶ
ἐκείνων |
[39, 65] |
στρατηγῶν
τὴν
ψῆφόν
τισι
(καίπερ
|
οὐκ |
ἐξὸν
ἐκ
τῶν
νόμων,
πρὶν |
[39, 52] |
καὶ
ἐκ
μὲν
τοῦ
προφανοῦς
|
οὐκ |
ἐπέθεντο
αὐτοῖς
(τὸ
γὰρ
στρατόπεδον |
[39, 30] |
τῇ
τοῦ
Διὸς
ἑορτῇ
εἱστιάθησαν,
|
οὐκ |
ἐπὶ
τὰς
ἀνοχὰς
τὰς
Λατίνας, |
[39, 27] |
καὶ
ῥώμης
ὁ
Μαρκελλῖνος
εἶχεν)
|
οὐκ |
ἐπιτρέψοντές
σφισιν
ἀποδειχθῆναι,
διεπράσσοντο
τὰς |
[39, 20] |
θεμελίων
αὖθις
αὐτὴν
ἀναιρήσων·
καὶ
|
οὐκ |
ἐποίησε
μὲν
τοῦτο·
ὁ
γὰρ |
[39, 48] |
ὡς
καὶ
ἀπόκρισίν
τινα
αὐτοῖς
|
οὐκ |
ἐς
μακρὰν
δώσων,
κατέσχεν·
ὁρμήσας |
[39, 39] |
καὶ
ἐκ
τῶν
ἀρῶν
αὐτῶν,
|
οὐκ |
ἐς
μακρὰν
ἐσφάλη.
~Ὁ
δὲ |
[39, 7] |
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
Μίλων,
καὶ
|
οὐκ |
ἐσήγαγε·
οὔτε
γὰρ
οἱ
ταμίαι, |
[39, 2] |
δὲ
ᾖσθετο
μὲν
τὸ
γιγνόμενον,
|
οὐκ |
ἐτόλμησε
δέ
σφας
εὐθύς,
ἀγνοίᾳ |
[39, 39] |
ἀναψηφίσαι
ἐπιχειρούντων,
ὁ
μὲν
Πομπήιος
|
οὐκ |
ἠγανάκτει·
τούς
τε
γὰρ
ὑπάρχους |
[39, 23] |
τὸν
Κάτωνα
ἐκεῖσε
ἐπεπόμφει,
ὀνομόσαι·
|
οὐκ |
ἠδυνήθη
δὲ,
ἐναντιωθέντος
αὐτοῦ.
Καὶ |
[39, 63] |
ἤδη
τὴν
τοῦ
ἀνθυπάτου
ἔχων
|
οὐκ |
ἠδυνήθη
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐσελθεῖν) |
[39, 32] |
οὐκ
ἀνέξεσθαι
τὰ
γιγνόμενα,
καὶ
|
οὐκ |
ἠθέλησαν
ἰσχὺν
αὐτῷ
ἔννομον
πρὸς |
[39, 12] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἀπειπεῖν
κελευόντων
αὐτῶν,
|
οὐκ |
ἠθέλησε·
καὶ
οὔτε
πεῖσαί
σφας |
[39, 38] |
εἴτε
καὶ
ἄλλως
πως
ἔχει,
|
οὐκ |
οἶδα.
Ἤδη
γάρ
τινες
καὶ |
[39, 36] |
καταφοβήσαντες
αὐτούς,
ἅτε
καὶ
χεῖρα
|
οὐκ |
ὀλίγην
ἔχοντες,
εὐθύς
τε
ἐκκλησίαν |
[39, 62] |
ἐγκλήματα
πολλὰ
ἦν,
καὶ
κατηγόρους
|
οὐκ |
ὀλίγους
εἶχε.
Πρῶτον
δ'
οὖν |
[39, 30] |
Λατίνας,
δεύτερον
τότε
ὑπό
τινος
|
οὐκ |
ὀρθῶς
πραχθέντος
ποιουμένας,
ἐς
τὸ |