HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XXXIX

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


κ  =  6 formes différentes pour 102 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[39, 0]   Π. υἱ. Λεντοῦλος Σπινθήρ καὶ  Κ.   Καικίλιος Κ. υἱ. Μέτελλος Νέπως.
[39, 0]   Λεντοῦλος Σπινθήρ καὶ Κ. Καικίλιος  Κ.   υἱ. Μέτελλος Νέπως. Γν. Κορνήλιος
[39, 47]   κατεφρόνησάν τε αὐτῶν καὶ μετέγνωσαν.  Κἀκ   τούτου ἐπισχόντες τῆς πορείας, ἐκείνους
[39, 27]   πράξειν ἤλπισαν· ἂν δ' ὑπατεύσωσι,  κἀκ   τούτου καὶ αὐτοὶ τὰ πράγματα
[39, 2]   καὶ τοὺς περιλοίπους ὁμολογίᾳ παρεστήσατο.  Κἀκ   τούτου καὶ τῶν δήμων τοὺς
[39, 15]   καὶ πόνους καὶ κινδύνους ἕξετε.  Κἀκ   τούτου τὴν συντυχίαν τῶν ἐπῶν
[39, 19]   οὐ περὶ ἐκείνου δὴ λέγων·  κἀκ   τούτου τῶν μὲν ἐξαρχόντων, τῶν
[39, 20]   ποτε ἐπ' αὐτὸ ὡς καὶ  ἐκ   θεμελίων αὖθις αὐτὴν ἀναιρήσων· καὶ
[39, 10]   τῆς φυγῆς αἰτιωτάτους γεγονέναι νομίζων,  ἐκ   μὲν τοῦ προφανοῦς οὐ πάνυ
[39, 45]   διὰ κενῆς ἐπικομποῦσιν) ἀνεθάρσησε. Καὶ  ἐκ   μὲν τοῦ προφανοῦς οὐδ' οὕτως
[39, 52]   τῷ ἀφικνουμένῳ· καὶ μετέγνωσαν, καὶ  ἐκ   μὲν τοῦ προφανοῦς οὐκ ἐπέθεντο
[39, 31]   Πομπήιος καὶ Κράσσος ὕπατοι  ἐκ   μεσοβασιλείας, ἀπεδείχθησαν, οὔτ' ἄλλου τινὸς
[39, 61]   εἴτε καὶ μᾶλλον (ὡς ὑπωπτεύετο)  ἐκ   παρασκευῆς δαιμονίου τινός, τοσοῦτος ἐξαπιναίως
[39, 61]   καταλαβεῖν. Αἵ τε οὖν οἰκίαι  (ἐκ   πλίνθων γὰρ συνῳκοδομημέναι ἦσαν) διάβροχοί
[39, 38]   λόγον παρασχεῖν ὅτι οὐκ ἄλλως  ἐκ   συντυχίας αὐτὸ ἐποίησαν, ἀλλὰ τούς
[39, 39]   ἐξῆλθε. Καὶ μέν, εἴτε  ἐκ   συντυχίας, εἴτε καὶ ἐκ τῶν
[39, 35]   Γάλλος, μή τις αὐτὸν  ἐκ   τῆς ἀγορᾶς τῇ ὑστεραίᾳ ἐξείρξῃ,
[39, 12]   οὐκ εἶχεν) ἠδυνήθη· διέδρα τε  ἐκ   τῆς Αἰγύπτου, καὶ ἐς τὴν
[39, 60]   ἐπεψήφισαν. Ὡς μέντοι ἐκεῖνοί τε  ἐκ   τῆς ἀρχῆς ἀπηλλάγησαν, καὶ αὐτοὺς
[39, 55]   καὶ ὅτι πλέον μυρίας  ἐκ   τῆς ἀρχῆς μυριάδας ἥρπασε, κριθεὶς
[39, 17]   διαρρήδην ἀπαγορεύοντος μηδένας δύο ἅμα  ἐκ   τῆς αὐτῆς συγγενείας τὴν αὐτὴν
[39, 12]   κατηγόρησέ τε αὐτῶν, ὡς καὶ  ἐκ   τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐκβεβληκότων· καὶ
[39, 25]   κατειργασμένα αὐτῷ θαυμάζων, ὥστε καὶ  ἐκ   τῆς βουλῆς ἄνδρας, ὡς καὶ
[39, 39]   ὡς ἐπὶ συμφορᾷ, μετὰ τῶν  ἐκ   τῆς βουλῆς στασιωτῶν ἀλλάξασθαι. Καὶ
[39, 53]   τὰ ταραχθέντα καθίστατο, μηδὲν μήτε  ἐκ   τῆς Βρεττανίας μήτε ἑαυτῷ μήτε
[39, 48]   ἐγλίχετο· καὶ τοὺς Κελτοὺς πόρρωθεν  ἐκ   τῆς Γαλατίας ἀνείρξειν, ἅτε καὶ
[39, 46]   τῶν τροφῶν δι' ὀλίγου σφῶν  ἐκ   τῆς γῆς ἐκχωρησόντων· προσεποιήσατό τε
[39, 40]   Δέκιμος Βροῦτος ταχείαις οἱ ναυσὶν  ἐκ   τῆς ἔνδοθε θαλάσσης ἦλθεν. Αὐτὸς
[39, 51]   ἐκπλαγέντες δὲ πρός τε τὰ  ἐκ   τῆς ἠπείρου περὶ αὐτῶν ἀγγελλόμενα,
[39, 61]   γενομένων, εἴτε καὶ σφοδροῦ πνεύματος  ἐκ   τῆς θαλάσσης τὴν ἐκροὴν αὐτοῦ
[39, 46]   ἰδὼν ἠθροισμένους τε, καὶ στρατιώτας  ἐκ   τῆς Ἰβηρίας Σερτωριείους ἔχοντας καὶ
[39, 23]   ἐπεχείρησε μὲν τοὺς οἰκέτας τοὺς  ἐκ   τῆς Κύπρου ἀχθέντας, Κλωδίους, ὅτι
[39, 38]   τούς τε ὅρκους οἷς πιστεύσαντες  ἐκ   τῆς Λιβύης ἐπεπεραίωντο, ἐπιβοώμενοι, καὶ
[39, 56]   διεδέξατο, καὶ Μιθριδάτην τὸν ἀδελφὸν  ἐκ   τῆς Μηδίας, ἧς ἦρχεν, ἐξέβαλε.
[39, 26]   τε διαφορὰς καὶ πρὸς πολέμους,  ἐκ   τῆς πρὶν φιλίας, ἀφικνεῖσθαι. Τοιούτοις
[39, 56]   τόν τε Ἀριστόβουλον (διαδρὰς γὰρ  ἐκ   τῆς Ῥώμης ὑπετάραττέ τι) συνέλαβε,
[39, 57]   Σέλευκον δέ τινα, ὡς καὶ  ἐκ   τοῦ βασιλείου γένους τοῦ ποτε
[39, 24]   τῇ τε ἑαυτοῦ σοφίᾳ, καὶ  ἐκ   τοῦ πλήθους τοῦ σίτου, ῥᾷόν
[39, 42]   μέγεθος τῶν νεῶν, τήν τε  ἐκ   τοῦ πνεύματος φορὰν, καὶ τὴν
[39, 63]   ὑστερήσας δὲ αὐτοῦ, οὐκ ἀπεχώρησεν  ἐκ   τοῦ προαστείου, πρὶν καὶ ἐκεῖνο
[39, 34]   ἀλλὰ καὶ ἐξωσθεὶς καὶ ἑλκυσθεὶς  ἐκ   τοῦ συλλόγου, ἐπανῆλθε· καὶ τὸ
[39, 36]   καὶ τοῦ πλήθους ἀπαλλαττομένου ἤδη  ἐκ   τοῦ συλλόγου, παραλαβὼν Ἀτέιος
[39, 36]   Γάλλον αἵματος ἀνάπλεων (ἐκβιαζόμενος γὰρ  ἐκ   τοῦ συνεδρίου ἐπλήγη) παρήγαγέ τε
[39, 17]   Φαῦστος τοῦ Σύλλου παῖς,  ἐκ   τοῦ τῶν Κορνηλίων φύλου ὢν,
[39, 5]   ὑπ' ἀπογνώσεως προήχθη· καὶ ἐκπηδήσας  ἐκ   τοῦ χειμαδίου ἄφνω, τούς τε
[39, 23]   τὴν δὲ δὴ εὔκλειαν καὶ  ἐκ   τούτου μείζονα ἔσχε. Κλώδιος δὲ
[39, 57]   Ἀρχέλαον προυυποτοπήσας συνέλαβε, καὶ ἔμελλεν  ἐκ   τούτου μηδὲν ἔτ' ἔργον ἕξειν·
[39, 7]   ἑκατέρους, ἐθορύβουν. Καὶ ἄλλα τε  ἐκ   τούτου οὐκ ἐν κόσμῳ πολλὰ
[39, 63]   ὑπερδικῆσαι καὶ ἔπεισεν· ὥστε καὶ  ἐκ   τούτου τὸ τοῦ αὐτομόλου ἔγκλημα
[39, 13]   ἀπέκτεινε· τοὺς δὲ καὶ καταφοβήσας  ἐκ   τούτων, χρήμασι διαφθείρας, ἔπεισε
[39, 49]   δὲ δὴ Ῥῆνος ἀναδίδωσι μὲν  ἐκ   τῶν Ἄλπεων τῶν Κελτικῶν, ὀλίγον
[39, 39]   εἴτε ἐκ συντυχίας, εἴτε καὶ  ἐκ   τῶν ἀρῶν αὐτῶν, οὐκ ἐς
[39, 22]   καὶ δούλους καὶ χρήματα πολλὰ  ἐκ   τῶν βασιλικῶν ἀθροίσας, οὐδὲν ᾐτιάθη,
[39, 11]   τοῦ φρατριατικοῦ νόμου, παρ' ἣν  ἐκ   τῶν εὐπατριδῶν ἐς τὸ πλῆθος
[39, 30]   Μὴ συλλεγομένου δὲ τοῦ καθήκοντος  ἐκ   τῶν νομίμων ἀριθμοῦ πρὸς τὸ
[39, 65]   ψῆφόν τισι (καίπερ οὐκ ἐξὸν  ἐκ   τῶν νόμων, πρὶν πρώτην ὥραν
[39, 23]   στρατηγίαν αὐτῷ δοθῆναι, καίπερ μηδέπω  ἐκ   τῶν νόμων προσήκουσαν. Καὶ οὐκ
[39, 39]   αὐτῷ τούτων ὑπῆρχεν, ἐπὶ τὴν  ἐκ   τῶν ὅπλων ἰσχὺν ἐτράπετο. Οἱ
[39, 11]   ὡς οὐκ ἐν τοῖς ὡρισμένοις  ἐκ   τῶν πατρίων χρόνοις ἐκτεθέντος αὐτοῦ,
[39, 44]   ὄντας ἐστράτευσε, προσκαταπλήξειν τε αὐτοὺς  ἐκ   τῶν προκατειργασμένων καὶ ῥᾳδίως αἱρήσειν
[39, 38]   καὶ Δημήτριός τις, ἀπελεύθερος αὐτοῦ,  ἐκ   τῶν χρημάτων ὧν συστρατευόμενός οἱ
[39, 60]   τοῦ Γαβινίου πεμφθέντα οἱ λαβών,  ἔκ   τε τοῦ προφανοῦς ὑπὲρ αὐτοῦ
[39, 28]   μετεκδῦναι ἐψηφίσαντο· καίτοι τοῦ Κάτωνος  ἔκ   τε τοῦ συνεδρίου, ἐπειδήπερ ἀντιλέγων
[39, 45]   οὔτε τὸ δεδιὸς μετριάζουσιν, ἀλλὰ  ἔκ   τε τούτου πρὸς δειλίαν ἀνέλπιστον,
[39, 22]   καὶ οἱ Κύπριοι τὸν Κάτωνα  οὐκ   ἀκουσίως, ἅτε καὶ φίλοι καὶ
[39, 38]   ὥστε καὶ λόγον παρασχεῖν ὅτι  οὐκ   ἄλλως ἐκ συντυχίας αὐτὸ ἐποίησαν,
[39, 26]   Καίσαρα ὡπλίζετο. Καὶ (ἐδόκει γὰρ  οὐκ   ἂν ῥᾳδίως μόνος αὐτὸν καταλῦσαι)
[39, 32]   ἀποδειχθῆναι. Ὑπώπτευόν τε γὰρ αὐτὸν  οὐκ   ἀνέξεσθαι τὰ γιγνόμενα, καὶ οὐκ
[39, 23]   ἐκ τῶν νόμων προσήκουσαν. Καὶ  οὐκ   ἀπεδείχθη μέν (αὐτὸς γὰρ ἀντεῖπε)
[39, 40]   οὖν Καῖσαρ τούτους μὲν  οὐκ   ἀπέδωκε· διαπέμψας δὲ ἄλλους ἄλλῃ,
[39, 63]   Ἰταλίᾳ ἦν) ὑστερήσας δὲ αὐτοῦ,  οὐκ   ἀπεχώρησεν ἐκ τοῦ προαστείου, πρὶν
[39, 10]   ἀντέλαβον. Ἐκεῖνος γὰρ τοῦτό τε  οὐκ   ἀπὸ γνώμης σφᾶς πεποιηκότας εἰδώς,
[39, 60]   τῇ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ διαδοχῇ,  οὐκ   ἐδέξατο, ἀλλ' ὥσπερ ἀθάνατον τὴν
[39, 15]   λόγιον. Ὅσῳ γάρ τοι μᾶλλον  οὐκ   ἐδόκει σφίσιν ἐξεῖναι τοῦτο, τὸ
[39, 19]   Κλώδιος, ὅπως ἐπὶ πλεῖον ποιοίη,  οὐκ   εἴα τὸν φρατριατικὸν νόμον ἐσενεχθῆναι·
[39, 52]   γὰρ Καῖσαρ ἄλλως μὲν  οὐκ   εἶχε γνώμην σπείσασθαι σφίσιν· ἐπεὶ
[39, 12]   οὔτ' αὖ βιάσασθαι (ξενικὸν γὰρ  οὐκ   εἶχεν) ἠδυνήθη· διέδρα τε ἐκ
[39, 45]   σφισιν ἐναντιουμένου. γὰρ Σαβῖνος  οὐκ   ἐκινήθη πρὶν ἐντὸς τῆς ἐπικρατείας
[39, 34]   ἐς τὸ οἴκημα ἐσαχθῆναι προσταχθεὶς,  οὐκ   ἐμετρίασεν. ~Καὶ ἐκείνη μὲν
[39, 26]   πρὸς ἑαυτὸν πίστεως γιγνόμενον ὁρῶν,  οὐκ   ἐν ἐλαφρῷ τὸ πρᾶγμα ἐποιήσατο.
[39, 7]   Καὶ ἄλλα τε ἐκ τούτου  οὐκ   ἐν κόσμῳ πολλὰ ἐγίγνετο, καὶ
[39, 11]   τὸ πλῆθος ἐπεποίητο, διαβάλλων ὡς  οὐκ   ἐν τοῖς ὡρισμένοις ἐκ τῶν
[39, 30]   οὔτε ἐς τὰς πανηγύρεις ἐφοίτων,  οὐκ   ἐν τῷ Καπιτωλίῳ τῇ τοῦ
[39, 34]   ὁτιοῦν {ἐπειγόντων εἰπεῖν} οὐχ ὅτι  οὐκ   ἐνεδέχετό τι καὶ περὶ ἐκείνων
[39, 65]   στρατηγῶν τὴν ψῆφόν τισι (καίπερ  οὐκ   ἐξὸν ἐκ τῶν νόμων, πρὶν
[39, 52]   καὶ ἐκ μὲν τοῦ προφανοῦς  οὐκ   ἐπέθεντο αὐτοῖς (τὸ γὰρ στρατόπεδον
[39, 30]   τῇ τοῦ Διὸς ἑορτῇ εἱστιάθησαν,  οὐκ   ἐπὶ τὰς ἀνοχὰς τὰς Λατίνας,
[39, 27]   καὶ ῥώμης Μαρκελλῖνος εἶχεν)  οὐκ   ἐπιτρέψοντές σφισιν ἀποδειχθῆναι, διεπράσσοντο τὰς
[39, 20]   θεμελίων αὖθις αὐτὴν ἀναιρήσων· καὶ  οὐκ   ἐποίησε μὲν τοῦτο· γὰρ
[39, 48]   ὡς καὶ ἀπόκρισίν τινα αὐτοῖς  οὐκ   ἐς μακρὰν δώσων, κατέσχεν· ὁρμήσας
[39, 39]   καὶ ἐκ τῶν ἀρῶν αὐτῶν,  οὐκ   ἐς μακρὰν ἐσφάλη. ~Ὁ δὲ
[39, 7]   γὰρ αὐτὸν Μίλων, καὶ  οὐκ   ἐσήγαγε· οὔτε γὰρ οἱ ταμίαι,
[39, 2]   δὲ ᾖσθετο μὲν τὸ γιγνόμενον,  οὐκ   ἐτόλμησε δέ σφας εὐθύς, ἀγνοίᾳ
[39, 39]   ἀναψηφίσαι ἐπιχειρούντων, μὲν Πομπήιος  οὐκ   ἠγανάκτει· τούς τε γὰρ ὑπάρχους
[39, 23]   τὸν Κάτωνα ἐκεῖσε ἐπεπόμφει, ὀνομόσαι·  οὐκ   ἠδυνήθη δὲ, ἐναντιωθέντος αὐτοῦ. Καὶ
[39, 63]   ἤδη τὴν τοῦ ἀνθυπάτου ἔχων  οὐκ   ἠδυνήθη ἐς τὴν πόλιν ἐσελθεῖν)
[39, 32]   οὐκ ἀνέξεσθαι τὰ γιγνόμενα, καὶ  οὐκ   ἠθέλησαν ἰσχὺν αὐτῷ ἔννομον πρὸς
[39, 12]   πρὸς αὐτοὺς ἀπειπεῖν κελευόντων αὐτῶν,  οὐκ   ἠθέλησε· καὶ οὔτε πεῖσαί σφας
[39, 38]   εἴτε καὶ ἄλλως πως ἔχει,  οὐκ   οἶδα. Ἤδη γάρ τινες καὶ
[39, 36]   καταφοβήσαντες αὐτούς, ἅτε καὶ χεῖρα  οὐκ   ὀλίγην ἔχοντες, εὐθύς τε ἐκκλησίαν
[39, 62]   ἐγκλήματα πολλὰ ἦν, καὶ κατηγόρους  οὐκ   ὀλίγους εἶχε. Πρῶτον δ' οὖν
[39, 30]   Λατίνας, δεύτερον τότε ὑπό τινος  οὐκ   ὀρθῶς πραχθέντος ποιουμένας, ἐς τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/02/2006