HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre X (Épicure)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


τ  =  14 formes différentes pour 75 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, par.
[10, 137]   Λοκρῶν τ' ὄρειοι πρῶνες Εὐβοίας  τ'   ἄκραι. ~Διὰ δὲ τὴν ἡδονὴν
[10, 57]   ὁπηλίκοι οὖν, ἔστι νοῆσαι, πῶς  τ'   ἂν ἔτι τοῦτο πεπερασμένον εἴη
[10, 120]   καὶ τοῦ μέλλοντος. Φιλαγρήσειν τύχῃ  τ'   ἀντιτάξεσθαι, φίλον τε οὐδένα προήσεσθαι.
[10, 17]   τῷ κήπῳ διατριβὴν παρακατατίθεμαι τοῖς  τ'   αὐτῶν κληρονόμοις, ἐν ἄν
[10, 11]   ὕδωρ ἦν αὐτοῖς ποτόν. Τόν  τ'   Ἐπίκουρον μὴ ἀξιοῦν εἰς τὸ
[10, 140]   ὧν ἄν ποτε τοῦτο οἷός  τ'   παρασκευάζεσθαι. ~Ἔνδοξοι καὶ περίβλεπτοί
[10, 137]   ἀμφὶ δ' ἔστενον πέτραι Λοκρῶν  τ'   ὄρειοι πρῶνες Εὐβοίας τ' ἄκραι.
[10, 118]   καὶ μύζει καὶ οἰμώζει. Γυναικί  τ'   οὐ μιγήσεσθαι τὸν σοφὸν
[10, 51]   καθ' ὕπνους γινομένων  κατ'   ἄλλας τινὰς ἐπιβολὰς τῆς διανοίας
[10, 112]   ἐν κείμενα θεωρεῖται. Καὶ  κατ'   ἄλλους δὲ πλείονας τρόπους τοῦτο
[10, 102]   τῆς ἀστραπῆς φάντασμα ἀποτελουσῶν. Καὶ  κατ'   ἄλλους δὲ πλείους τρόπους ῥᾳδίως
[10, 106]   ἀπαντήσῃ, ἐνδέχεται σεισμοὺς ἀποτελεῖσθαι. ~Καὶ  κατ'   ἄλλους δὲ πλείους τρόπους τὰς
[10, 108]   τῆς χιόνος τοῦτο ἄθροισμα. Καὶ  κατ'   ἄλλους δὲ τρόπους ἐνδέχεται χιόνα
[10, 104]   πίπτουσιν ἀεὶ πρὸς ἄλληλα. ~Καὶ  κατ'   ἄλλους δὲ τρόπους πλείονας ἐνδέχεται
[10, 99]   τε γῆς καὶ ὑδάτων· καὶ  κατ'   ἄλλους δὲ τρόπους πλείους αἱ
[10, 133]   εἱμαρμένην καὶ μᾶλλον μὲν  κατ'   ἀνάγκην γίνεσθαι λέγοντος> δὲ
[10, 108]   τοιαύτης ὑγρασίας ἀποτελεστικὰ γίνεται· καὶ  κατ'   ἀναφορὰν δὲ ἀπὸ νοτερῶν
[10, 96]   τῆς γῆς σκιάσματος, ἀλλὰ καὶ  κατ'   ἀναχώρησιν. ~Τοῦτο δὲ καὶ Διογένης
[10, 143]   ἀπολαμβάνειν. Οὐθὲν ὄφελος ἦν τὴν  κατ'   ἀνθρώπους ἀσφάλειαν κατασκευάζεσθαι τῶν ἄνωθεν
[10, 139]   θεοὺς λόγῳ θεωρητούς, οὓς μὲν  κατ'   ἀριθμὸν ὑφεστῶτας, οὓς δὲ καθ'
[10, 39]   ἐν τῇ Μεγάλῃ ἐπιτομῇ φησι  κατ'   ἀρχὴν καὶ ἐν τῇ αʹ
[10, 105]   ἐκπνευματοῦντα τὸν ἐπειλημμένον ἀέρα. Καὶ>  κατ'   αὐτὴν δὲ τὴν διάδοσιν τῆς
[10, 103]   εἶναι διὰ πίλησιν νεφῶν· καὶ  κατ'   αὐτὴν δὲ τὴν τοῦ πυρὸς
[10, 29]   προειπόντα περὶ τῆς διαιρέσεως τῆς  κατ'   αὐτὸν φιλοσοφίας. Διαιρεῖται τοίνυν εἰς
[10, 72]   αὐτοῦ χρηστέον, οὔτε ἄλλο τι  κατ'   αὐτοῦ κατηγορητέον ὡς τὴν αὐτὴν
[10, 72]   μεταληπτέον, ἀλλ' αὐταῖς ταῖς ὑπαρχούσαις  κατ'   αὐτοῦ χρηστέον, οὔτε ἄλλο τι
[10, 81]   τῷ τεθνάναι φοβουμένους ὥσπερ οὖσαν  κατ'   αὐτούς, καὶ ἐν τῷ μὴ
[10, 109]   ἀέρος ψυχροῦ. Κρύσταλλος συντελεῖται καὶ  κατ'   ἔκθλιψιν μὲν τοῦ περιφεροῦς σχηματισμοῦ
[10, 101]   τὴν λαμπηδόνα ταύτην παρασκευάζει, καὶ  κατ'   ἐκπιασμόν, θλίψεως τῶν νεφῶν γινομένης,
[10, 101]   σχηματισμὸς ἐξολισθαίνων ἀστραπὴν γεννᾷ· καὶ  κατ'   ἐκριπισμὸν ἐκ τῶν νεφῶν ὑπὸ
[10, 92]   γὰρ τῶν φαινομένων ἀντιμαρτυρεῖ. Καὶ>  κατ'   ἐκφάνειάν τε ὑπὲρ γῆς καὶ
[10, 101]   ἀλλήλων εἴθ' ὑπὸ πνευμάτων· καὶ  κατ'   ἐμπερίληψιν δὲ τοῦ ἀπὸ τῶν
[10, 102]   τὸν βόμβον ἀποτελεῖν τοῦτον· καὶ  κατ'   ἔμπτωσιν δὲ ἀμφοτέρων ἅμα, τῷ
[10, 144]   ἡδονὴ ἐπειδὰν ἅπαξ τὸ  κατ'   ἔνδειαν ἀλγοῦν ἐξαιρεθῇ, ἀλλὰ μόνον
[10, 130]   ἐπιφέρουσιν ὅταν ἅπαν τὸ ἀλγοῦν  κατ'   ἔνδειαν ἐξαιρεθῇ· ~καὶ μᾶζα καὶ
[10, 146]   εὐπόριστόν ἐστι τὸ τὸ> ἀλγοῦν  κατ'   ἔνδειαν ἐξαιροῦν καὶ τὸ τὸν
[10, 19]   τούτοις, τι ἂν αὐτοῖς  κατ'   ἐνιαυτὸν ἐπιδέχεσθαι δοκῇ σκοπουμένοις μεθ'
[10, 70]   ἄνευ σῶμα οὐ δυνατὸν νοεῖσθαι.  Κατ'   ἐπιβολὰς δ' ἄν τινας παρακολουθοῦντος
[10, 62]   τό γε θεωρούμενον πᾶν  κατ'   ἐπιβολὴν λαμβανόμενον τῇ διανοίᾳ ἀληθές
[10, 2]   Ἀναξικράτους· καὶ μέχρι μέν τινος  κατ'   ἐπιμιξίαν τοῖς ἄλλοις φιλοσοφεῖν, ἔπειτα
[10, 96]   τοῦτο θεωρεῖται γινόμενον· καὶ ἤδη  κατ'   ἐπιπροσθέτησιν ἄλλων τινῶν, γῆς
[10, 95]   καὶ κατὰ παραλλαγὴν μερῶν καὶ  κατ'   ἐπιπροσθέτησιν, καὶ ὅσοι ποτ' ἂν
[10, 32]   τῶν μαινομένων φαντάσματα καὶ τὰ>  κατ'   ὄναρ ἀληθῆ, κινεῖ γάρ· τὸ
[10, 83]   οὗτος λόγος δυνατὸς κατασχεθῆναι  μετ'   ἀκριβείας, οἶμαι, ἐὰν μὴ καὶ
[10, 154]   ὁμορούντων παρασκευάσασθαι, οὕτω καὶ ἐβίωσαν  μετ'   ἀλλήλων ἥδιστα τὸ βεβαιότατον πίστωμα
[10, 150]   ἑαυτὸ δικαιοσύνη, ἀλλ' ἐν ταῖς  μετ'   ἀλλήλων συστροφαῖς καθ' ὁπηλίκους δή
[10, 19]   ἂν Ἕρμαρχος ἕληται τῶν φιλοσοφούντων  μετ'   αὐτοῦ, οὔσης αὐτῆς εὐτάκτου καὶ
[10, 17]   Τιμοκράτης ἐνοικεῖν Ἑρμάρχῳ καὶ τοῖς  μετ'   αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν, ἕως ἂν Ἕρμαρχος
[10, 38]   ὄντος. Πᾶν γὰρ ἐκ παντὸς  ἐγίνετ'   ἂν σπερμάτων γε οὐθὲν προσδεόμενον.
[10, 94]   κατὰ στροφὴν τοῦ σώματος τούτου  δύναιτ'   ἂν γίνεσθαι καὶ κατὰ σχηματισμοὺς
[10, 92]   καὶ πάλιν ἐπιπροσθέτησιν τὸ προειρημένον  δύναιτ'   ἂν συντελεῖσθαι· οὐδὲ γάρ τι
[10, 16]   γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν,  εἶτ'   Ἀΐδην ψυχρὸν ἐπεσπάσατο. Οὗτος μὲν
[10, 115]   ἐκπύρωσιν τούτου διὰ τὴν κατείλησιν,  εἶτ'   ἐπέκρηξιν τῶν περιεχόντων, καὶ ἐφ'
[10, 50]   προσμένοντος> ἐπιμαρτυρηθήσεσθαι μὴ ἀντιμαρτυρηθήσεσθαι,  εἶτ'   οὐκ ἐπιμαρτυρουμένου ἀντιμαρτυρουμένου> κατά
[10, 22]   ἓξ μηνῶν εἰς τὴν οἰκείαν,  ἔπειτ'   ἐπανῆλθε. ~Γέγονε δὲ ἀγαθὸς πάντα,
[10, 95]   καὶ κατ' ἐπιπροσθέτησιν, καὶ ὅσοι  ποτ'   ἂν τρόποι θεωροῖντο τὸ σύμφωνον
[10, 83]   τῆς τῶν ὅλων φύσεως ἐπιτετμημένα.  ~Ὥστ'   ἂν γένοιτο οὗτος λόγος
[10, 141]   ἀνθρώπων ἀσφάλειαν οὕτω νομίζοντες περιποιήσεσθαι.  Ὥστ'   εἰ μὲν ἀσφαλὴς τῶν
[10, 121]   καὶ σχολὴν κατασκευάσειν, ἀλλ' οὐχ  ὥστ'   ὀχλαγωγῆσαι· καὶ ἀναγνώσεσθαι ἐν πλήθει,
[10, 123]   μελέτα, στοιχεῖα τοῦ καλῶς ζῆν  ταῦτ'   εἶναι διαλαμβάνων. Πρῶτον μὲν τὸν
[10, 95]   μὴ ἀναβλέπων εἰς τὰ ἀνακόλουθα  ταῦτ'   ὀγκοῖ ματαίως καὶ καταρρέπῃ ἄλλοτε
[10, 116]   ταῦτα μὴ καταγαπήσαντες μάλιστα  οὔτ'   ἂν> αὐτὰ ταῦτα καλῶς συνθεωρήσαιεν
[10, 149]   ἀναγκαῖαι· αἱ δὲ οὔτε φυσικαὶ  οὔτ'   ἀναγκαῖαι ἀλλὰ παρὰ κενὴν δόξαν
[10, 149]   πολυτελῆ σιτία· οὔτε δὲ φυσικὰς  οὔτ'   ἀναγκαίας, ὡς στεφάνους καὶ ἀνδριάντων
[10, 45]   ὑφ' ὧν ἂν ποιηθείη,  οὔτ'   εἰς ἕνα οὔτ' εἰς πεπερασμένους,
[10, 45]   ἂν ποιηθείη, οὔτ' εἰς ἕνα  οὔτ'   εἰς πεπερασμένους, οὔθ' ὅσοι τοιοῦτοι
[10, 70]   πολλάκις καὶ οὐκ ἀίδιον παρακολουθεῖν  οὔτ'   ἐν τοῖς ἀοράτοις καὶ οὔτε
[10, 71]   νομιστέον- οὐδὲ γὰρ τοῦτο διανοητὸν  οὔτ'   ἐπὶ τούτων οὔτ' ἐπὶ τῶν
[10, 71]   τοῦτο διανοητὸν οὔτ' ἐπὶ τούτων  οὔτ'   ἐπὶ τῶν ἀίδιον συμβεβηκότων- ἀλλ'
[10, 46]   ἐν τῷ περιέχοντι γίνεσθαι τοιαῦται  οὔτ'   ἐπιτηδειότητες τῆς κατεργασίας τῶν κοιλωμάτων
[10, 145]   τοῦ ἀπείρου χρόνου προσεδεήθημεν· ἀλλ'  οὔτ'   ἔφυγε τὴν ἡδονήν, οὔθ' ἡνίκα
[10, 135]   σεαυτῷ, καὶ οὐδέποτε οὔθ' ὕπαρ  οὔτ'   ὄναρ διαταραχθήσῃ, ζήσεις δὲ ὡς
[10, 154]   ἀνεπίμεικτος ἐγένετο, καὶ ἐξωρίσατο ὅσα  τοῦτ'   ἐλυσιτέλει πράττειν. Ὅσοι τὴν δύναμιν
[10, 16]   Χαίρετε, καὶ μέμνησθε τὰ δόγματα·  τοῦτ'   Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος
[10, 127]   ζῆν; ἐν ἑτοίμῳ γὰρ αὐτῷ  τοῦτ'   ἔστιν, εἴπερ ἦν βεβουλευμένον αὐτῷ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/10/2007