Livre, Chap. |
[1, 26] |
οὐχ
ἧττον
τὰ
μικρὰ
λυπεῖ
|
τοὺς |
ἀδικουμένους·
λίαν
γὰρ
φανερὰν
τὴν |
[1, 17] |
τὰ
λεγόμενα,
καὶ
οὕτως
λανθάνει
|
τοὺς |
ἀκούοντας,
εἴτ´
ἀληθῆ
ὄντα,
εἴτε |
[1, 3] |
ἄρξαντος
ἡνίκα
Ἀθήναζε
πρεσβεύων
κατεπλήξατο
|
τοὺς |
ἀκούοντας
ἐν
τῇ
δημηγορίᾳ·
ὡς |
[1, 9] |
τε
τὸν
λέγοντα,
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
ἀκούοντας,
καὶ
πρὸς
τὸ
πρᾶγμα· |
[1, 23] |
δεῖ
τὸν
προσεκτικοὺς
μέλλοντα
ποιεῖν
|
τοὺς |
ἀκροατὰς,
καὶ
λέγειν
θαυμαστὰ
καὶ |
[1, 23] |
μὴν
εἴς
γε
τὸ
εὐμαθεῖς
|
τοὺς |
ἀκροατὰς
ποιῆσαι,
κελεύουσι
συστρέψαντας
εἰπεῖν |
[1, 6] |
δοθείη,
τῷ
γέ
τοι
περὶ
|
τοὺς |
ἀληθινοὺς
ἀγῶνας
ἐκείνου
μᾶλλον
τετρῖφθαι. |
[1, 24] |
θυγατέρα·
λόγους
δ´
ἐποιούμην
πρὸς
|
τοὺς |
ἄλλους
ἐπιτηδείους·
ἠξίουν
δὲ
τοῦτον |
[1, 23] |
ἂν
ἐφάνησαν·
καὶ
ὅτι
προκαλούμενοι
|
τοὺς |
ἀντιδίκους
εἰς
διαλλαγὰς,
καὶ
φίλοις |
[1, 23] |
πρῶτον
μὲν
τὴν
αἰτίαν
εἰς
|
τοὺς |
ἀντιδίκους
περιιστάναι
καὶ
τοῦ
ἐγκλήματος |
[1, 26] |
ψευσάμενος,
τέτταρσι
καὶ
εἴκοσι
μναῖς
|
τοὺς |
αὑτοῦ
θυγατριδοῦς
ζημιῶσαι;
Καί
μοι |
[1, 24] |
οὐδενὶ
μᾶλλον
προσήκειν
ἐτέρῳ
εἰς
|
τοὺς |
αὑτοῦ
παῖδας
ἐπιτρόπῳ
γενέσθαι,
διαθήκην |
[1, 32] |
ἡμῶν
ὀλιγαρχίαις
γεγενημέναις,
καὶ
οὐ
|
τοὺς |
γῆν
κεκτημένους
ἔχοντας
τὴν
πόλιν, |
[1, 24] |
καὶ
ταῦτα
μὲν
καλῶς
ποιεῖς·
|
τοὺς |
δ´
ἐμοὺς
ἀδικεῖς,
οὓς
ἀτίμως |
[1, 7] |
μὲν
ἂνδρας
αἰτοῦσα
εἰ
ταθείη,
|
τοὺς |
δὲ
διανοηθῆναι,
τοὺς
δὲ
εἰπεῖν. |
[1, 32] |
τοὺς
μὲν,
ὁμόρους
ὄντας
Λακεδαιμονίοις,
|
τοὺς |
δὲ,
ἐγγὺς
οἰκοῦντας·
καὶ
τοὺς |
[1, 7] |
εἰ
ταθείη,
τοὺς
δὲ
διανοηθῆναι,
|
τοὺς |
δὲ
εἰπεῖν.
Κράτιστος
γὰρ
δὴ |
[1, 32] |
τοὺς
μὲν,
οὐδὲν
ἡμῶν
πλείους,
|
τοὺς |
δὲ,
οὐδὲ
τρισχιλίους
ὄντας.
Ἴσασι |
[1, 29] |
ἐπιθυμοῦντας,
τῆς
σφετέρας
αὐτῶν
ἐστερεῖσθαι·
|
τοὺς |
δὲ
τυράννους
ἐξελάσαντες,
κοινὴν
ἅπασι |
[1, 16] |
τὰς
καθ´
αὑτοῦ.
Τότε
δὲ
|
τοὺς |
δικαστὰς
ἐπαινῶν
καὶ
θεραπεύων,
οἰκείους |
[1, 28] |
πανηγυρικὸς
λόγος,
ἐν
ᾧ
πείθει
|
τοὺς |
Ἕλληνας,
ἀγομένης
Ὀλυμπίασι
τῆς
πανηγύρεως, |
[1, 31] |
Πειραιῶς,
καὶ
ψηφισαμένου
διαλύσασθαι
πρὸς
|
τοὺς |
ἐν
ἄστει,
καὶ
μηδενὸς
τῶν |
[1, 32] |
πόλει
καταλελεῖφθαι,
ὥστε
μηδ´
ἂν
|
τοὺς |
ἐπιγινομένους
ἑτέρας
πολιτείας
ἐπιθυμεῖν,
τότε |
[1, 22] |
μὴ
οὔσας
διώκειν,
καὶ
ὑπομεῖναι
|
τοὺς |
ἐσχάτους
κινδύνους
μᾶλλον,
ἢ
τὰ |
[1, 32] |
Ὥστ´
ἐὰν
ἔμοιγε
πείθησθε,
οὐ
|
τοὺς |
εὐεργέτας,
καθὸ
δύνασθε,
τῆς
πατρίδος |
[1, 31] |
μὴ
πάλιν
τὸ
πλῆθος
ἐς
|
τοὺς |
εὐπόρους
ὑβρίζῃ
τὴν
ἀρχαίαν
ἐξουσίαν |
[1, 24] |
καὶ
εἰ
μηδένα
ἀνθρώπων
ᾐσχύνου,
|
τοὺς |
θεοὺς
ἐχρῆν
σε,
φησί,
δεδιέναι· |
[1, 24] |
Καὶ
ἐπὶ
τοιούτοις
ἔργοις
οὔτε
|
τοὺς |
θεοὺς
φοβῇ,
οὔτε
ἐμὲ
τὴν |
[1, 32] |
πολιτείας
ἐπιθυμεῖν,
τότε
δὴ
οὗτοι
|
τοὺς |
κακῶς
πεπονθότας,
καὶ
ἀμφοτέρων
πεπειραμένους, |
[1, 29] |
βέλτιστα,
τῶν
αὐτῶν·
ὁρῶμεν
γὰρ
|
τοὺς |
κινδύνους,
καὶ
μεγάλους,
καὶ
πανταχόθεν |
[1, 8] |
χρηστὰ
καὶ
ἐπιεικῆ
καὶ
μέτρια
|
τοὺς |
λέγοντας,
ὥστε
εἰκόνας
εἶναι
δοκεῖν |
[1, 8] |
εἰκόνας
εἶναι
δοκεῖν
τῶν
ἠθῶν
|
τοὺς |
λόγους·
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
λέξιν |
[1, 5] |
χρόνου,
πρὸς
ὃν
ἔδει
γενέσθαι
|
τοὺς |
λόγους.
Βραχύς
γε
μὴν
οὗτος, |
[1, 32] |
δύνασθε,
τῆς
πατρίδος
ἀποστερήσετε,
οὐδὲ
|
τοὺς |
λόγους
πιστοτέρους
τῶν
ἔργων,
οὐδὲ |
[1, 11] |
ἢ
δύναμιν,
ᾗ
πάντας
ὑπερέχει
|
τοὺς |
λοιποὺς
ῥήτορας.
Καὶ
ὅταν
διαπορῶ |
[1, 7] |
ὁμιλεῖν.
Ἐπιζητήσει
τε
οὐθέν
εἰκὸς,
|
τοὺς |
μὲν
ἂνδρας
αἰτοῦσα
εἰ
ταθείη, |
[1, 29] |
πρὸς
τοὺς
προγόνους
μιμεῖσθαι,
οἳ
|
τοὺς |
μὲν
βαρβάρους
ἐποίησαν,
τῆς
ἀλλοτρίας |
[1, 24] |
παρὰ
σοὶ
κατέθετο.
Καὶ
νῦν
|
τοὺς |
μὲν
ἐκ
τῆς
μητρυιᾶς
τῆς |
[1, 26] |
λογισμῷ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
ἵνα
|
τοὺς |
μὲν
νεανίσκους
διὰ
τὸ
μέγεθος |
[1, 32] |
Μαντινέας
τὴν
αὐτὴν
ἔχοντας
γνώμην·
|
τοὺς |
μὲν,
ὁμόρους
ὄντας
Λακεδαιμονίοις,
τοὺς |
[1, 32] |
τοὺς
δὲ,
ἐγγὺς
οἰκοῦντας·
καὶ
|
τοὺς |
μὲν,
οὐδὲν
ἡμῶν
πλείους,
τοὺς |
[1, 24] |
τὰ
ἐπιτήδεια.
Ἐκείνων
δ´
ἐπιλειπόντων,
|
τοὺς |
μὲν
παῖδας
εἰς
ἄστυ
ἀναπέμπει, |
[1, 31] |
μετὰ
τοῦ
δήμου,
γνώμην
εἰσηγήσατο
|
τοὺς |
μὲν
φεύγοντας
κατιέναι,
τὴν
δὲ |
[1, 26] |
τοὺς
παῖδας,
ἐξῆν
αὐτῷ,
κατὰ
|
τοὺς |
νόμους,
οἳ
κεῖνται
περὶ
τῶν |
[1, 26] |
Οὗτος
δὲ
πάππος
ὢν,
παρὰ
|
τοὺς |
νόμους,
τῆς
ἑαυτοῦ
τριηραρχίας
παρὰ |
[1, 22] |
εἴασα,
νομίζων
αἴσχιστον
εἶναι
πρὸς
|
τοὺς |
οἰκείους
διαφέρεσθαι·
εἰδὼς
ὅτι
οὐ |
[1, 16] |
καί
τοιγε
τοῦτο
καὶ
οἱ
|
τοὺς |
ὀλίγους
γράψαντες
εὑρίσκονται
πεπονθότες·
λέγω |
[1, 26] |
εἰ
ἠβούλετο
δίκαιος
εἶναι
περὶ
|
τοὺς |
παῖδας,
ἐξῆν
αὐτῷ,
κατὰ
τοὺς |
[1, 24] |
διῳκίζετο
εἰς
τὴν
Φαίδρου
οἰκίαν,
|
τοὺς |
παῖδας
ἐπιτυχόντας
ἐκβεβλημένῳ
βιβλίῳ,
ἐνεγκεῖν |
[1, 24] |
λόγων
τῶν
ἐκείνης,
ὁρῶντες
μὲν
|
τοὺς |
παῖδας
οἷα
ἦσαν
πεπονθότες,
ἀναμιμνησκόμενοι |
[1, 24] |
καὶ
περὶ
τούτων
ἐγὼ
θέλω,
|
τοὺς |
παῖδας
παραστησαμένη,
καὶ
τούτους
καὶ |
[1, 26] |
γῆν
πριαμένῳ,
ἐκ
τῶν
προσιόντων
|
τοὺς |
παῖδας
τρέφειν·
καὶ
ὁπότερον
τούτων |
[1, 12] |
τοῖς
ὑποκειμένοις
προσώποις
καὶ
πράγμασι
|
τοὺς |
πρέποντας
ἐφαρμόττειν
λόγους,
ἡ
πιθανότης |
[1, 29] |
μελλόντων
ἔσεσθαι
δεδιέναι,
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
προγόνους
μιμεῖσθαι,
οἳ
τοὺς
μὲν |
[1, 29] |
ἀλλήλας
διέκειντο·
ἐπειδὴ
δὲ
ἐκεῖνος
|
τοὺς |
τυράννους
ἔπαυσε,
καὶ
τοὺς
ὑβρίζοντας |
[1, 29] |
ἐκεῖνος
τοὺς
τυράννους
ἔπαυσε,
καὶ
|
τοὺς |
ὑβρίζοντας
ἐκώλυσεν,
ἀγῶνα
μὲν
σωμάτων |
[1, 32] |
ἐπιγαμίαν
ἐποιούμεθα·
νῦν
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
ὑπάρχοντας
πολίτας
ἀπελοῦμεν;
οὔκ,
ἂν |
[1, 24] |
παῖδας
παραστησαμένη,
καὶ
τούτους
καὶ
|
τοὺς |
ὕστερον
ἐμαυτῇ
γενομένους,
ὀμόσαι,
ὅπου |
[1, 24] |
συναγαγεῖν
αὐτῆς
τὸν
πατέρα
καὶ
|
τοὺς |
φίλους,
εἰποῦσα
ὅτι,
εἰ
καὶ |
[1, 22] |
δεηθεὶς,
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἔπεισα
|
τοὺς |
φίλους
ἐπιτρέψαι
δίαιταν,
περὶ
πολλοῦ |
[1, 11] |
ὑπ´
ἐκείνου
τοῦ
ῥήτορος
ἐγράφη,
|
τοὺς |
χρόνους
ἀναλογισαμένῳ.
Εἰ
γὰρ
ὀγδοηκονταετῆ |
[1, 11] |
τῆς
Λυσιακῆς
χάριτος·
καὶ
παραθεὶς
|
τοὺς |
χρόνους,
οὐκ
ὀλίγοις
ἔτεσιν
εὗρον |