Livre, Chap. |
[1, 1] |
ἕβδομον
καὶ
τετταρακοστὸν
ἔτος
ἔχων,
|
ὡς |
ἄν
τις
εἰκάσειεν·
ἐξ
ἐκείνου |
[1, 24] |
πεπονθότες,
ἀναμιμνησκόμενοι
δὲ
τοῦ
ἀποθανόντος,
|
ὡς |
ἀνάξιον
τῆς
οὐσίας
τὸν
ἐπίτροπον |
[1, 26] |
φανερὰν
καταστήσων
τὴν
οὐσίαν,
ἀλλ´
|
ὡς |
αὐτὸς
ἕξων
τὰ
τούτων·
ἡγούμενος |
[1, 7] |
οὐχ
ὑπολήψεται
γινόμενα
τὰ
δηλούμενα
|
ὡς |
γινόμενα
ὁρᾶν,
καὶ
ὥσπερ
παροῦσιν |
[1, 5] |
δηλῶσαι
βουλομένῳ
τὰ
πράγματα,
ἀποχρῶν·
|
ὡς |
δὲ
ῥήτορι
περιουσίαν
δυνάμεως
ἐνδείξασθαι |
[1, 3] |
τοὺς
ἀκούοντας
ἐν
τῇ
δημηγορίᾳ·
|
ὡς |
δὲ
τἀληθὲς
ἔχει,
τὸ
καὶ |
[1, 24] |
ἔφη,
εἰπεῖν,
ἔχων
τοσαῦτα
χρήματα,
|
ὡς |
δισχιλίας
δραχμὰς
ὁ
τούτων
πατὴρ |
[1, 19] |
δὴ
ἔστιν
ὁ
Λυσίου
χαρακτήρ,
|
ὡς |
ἐγὼ
δόξης
ἔχω
περὶ
αὐτοῦ. |
[1, 11] |
καὶ
πεπιστευμένων
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
|
ὡς |
εἰσὶν
ἐν
τοῖς
πάνυ
γνησίοις |
[1, 6] |
περιέργως
καὶ
πικρῶς·
λεγέσθω
γάρ,
|
ὡς |
ἐμοὶ
φαίνεται·
ὑπὲρ
ὧν
κατὰ |
[1, 6] |
προέχειν
ἔμοιγε
δοκεῖ
λέγω
δ´
|
ὡς |
ἐν
ἀκμῇ
κοινῇ
βίου
γενομένων |
[1, 11] |
τὰς
εὐθύνας
ὑπέσχηκε
τῆς
στρατηγίας,
|
ὡς |
ἐξ
αὐτοῦ
γίνεται
τοῦ
λόγου |
[1, 11] |
ἐπὶ
ταύτην
καταφεύγω
τὴν
ἀρετὴν,
|
ὡς |
ἐπὶ
ψῆφον
ἐσχάτην.
Ἔπειτα
ἂν |
[1, 2] |
κατ´
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
ἐπιχωριαζούσης·
|
ὡς |
ἔστι
τεκμήριον
τοῖς
τε
Ἀνδοκίδου |
[1, 8] |
τέχνην,
αὐτομάτως
δέ
πως
καὶ
|
ὡς |
ἔτυχε
σύγκειται.
Ἔστι
δὲ
παντὸς |
[1, 12] |
ἐν
τοῖς
πάθεσιν
ἰσχυρὰ·
οὐδ´
|
ὡς |
ἡδῦναι
καὶ
πεῖσαι
καὶ
χαριεντίσασθαι |
[1, 15] |
ὁ
ἀνήρ·
διαιρήσομαι
δὲ
αὐτάς,
|
ὡς |
Ἰσοκράτει
τε
καὶ
τοῖς
κατ´ |
[1, 16] |
τὸν
ἀγῶνα,
ὑποδείκνυσι.
Τότε
δὲ,
|
ὡς |
κοινὰ
τὰ
πράγματα,
καὶ
ἀναγκαῖα |
[1, 5] |
λόγους.
Βραχύς
γε
μὴν
οὗτος,
|
ὡς |
μὲν
ἰδιώτῃ,
δηλῶσαι
βουλομένῳ
τὰ |
[1, 3] |
ποιητική
τε
καὶ
τροπικὴ
φράσις,
|
ὡς |
μὲν
Τίμαιός
φησι,
Γοργίου
ἄρξαντος |
[1, 13] |
Ἐκλύει
γὰρ
τὸν
ἀκροατήν·
οἷον
|
ὡς |
ὁ
Λυσίας
ἐν
τῇ
τοῦ |
[1, 25] |
Τὰς
μὲν
οὖν
ἰδίας
πίστεις,
|
ὡς |
οὐ
πολλῶν
ἔτι
λόγων
δεομένας, |
[1, 22] |
αὐτοὺς
ἐπιτετροπευμένους
ὑπὸ
τοῦ
πάππου,
|
ὡς |
οὐδεὶς
πώποτε
ὑπὸ
τῶν
οὐδὲν |
[1, 17] |
τὸ
σαφὲς·
ἡδεῖαί
τέ
εἰσιν
|
ὡς |
οὐχ
ἕτεραι,
καὶ
πιθαναὶ,
καὶ |
[1, 17] |
ὅπερ
Ὅμηρος
ἐπαινῶν
τὸν
Ὀδυσσέα,
|
ὡς |
πιθανὸν
εἰπεῖν
καὶ
πλάσασθαι
τὰ |
[1, 31] |
ἐρρήθη
τότε,
ἄδηλον·
σύγκειται
γοῦν
|
ὡς |
πρὸς
ἀγῶνα
ἐπιτηδείως.
Ἔστι
δὲ |
[1, 11] |
οὐχ
οὕτως
ἐμφαίνει
ῥητορικὴν
ἀγχίνοιαν,
|
ὡς |
στρατιωτικὴν
αὐθάδειαν
καὶ
ἀλαζονείαν.
Ἀλλ´ |
[1, 25] |
τοῦ
ἀντιδίκου
δίκαια
διχῇ
νείμας,
|
ὡς |
τὰ
μὲν
ὁμολογήσαντος
αὐτοῦ
λαβεῖν, |
[1, 16] |
μεθόριον
αὐτῷ
ἑκατέρας
τῶν
ἰδεῶν
|
ὡς |
τὰ
πολλὰ,
ἡ
πρόθεσις.
Ἤδη |
[1, 13] |
εἶπεν
ἐπὶ
Συρακουσίων
αἰχμάλωτος
ὤν,
|
ὡς |
ὑπὸ
τούτου
γεγραμμένον
τοῦ
ῥήτορος |
[1, 26] |
μοι
δοκεῖ
οὐδε
πώποτε
διανοηθῆναι
|
ὡς |
φανερὰν
καταστήσων
τὴν
οὐσίαν,
ἀλλ´ |
[1, 24] |
τὸν
ἐπίτροπον
κατέλιπεν,
ἐνθυμούμενοι
δέ
|
ὡς |
χαλεπὸν
ἐξευρεῖν
ὅτῳ
χρὴ
περὶ |
[1, 23] |
Ἄξιον
δὲ
καὶ
τὴν
διήγησιν
|
ὡς |
ᾠκονόμηται
καταμαθεῖν.
Ἔχει
δὲ
οὕτως· |