Livre, Chap. |
[1, 26] |
δικασταί·
οὗτος
γὰρ,
συντριηραρχῶν
Ἀλέξιδι
|
τῷ |
Ἀριστοδίκου,
φάσκων
δυεῖν
δεούσας
πεντήκοντα |
[1, 13] |
Ἀντίθεσις
δ´
ἐστὶ
τριττῶς,
ὅταν
|
τῷ |
αὐτῷ
τὰ
ἐναντία,
ἢ
τῷ |
[1, 29] |
πολλὰ
μὲν
αὐτῆς
ὄντα
ὑπὸ
|
τῷ |
βαρβάρῳ,
πολλὰς
δὲ
πόλεις
ὑπὸ |
[1, 19] |
χάριν
εἴσομαι.
Ἳνα
δὲ
βέλτιον
|
τῷ |
βουλομένῳ
γένεσθαι
μαθεῖν
εἴτε
ὀρθῶς |
[1, 6] |
καὶ
εἰ
μὴ
τοῦτο
δοθείη,
|
τῷ |
γέ
τοι
περὶ
τοὺς
ἀληθινοὺς |
[1, 26] |
ἐχθρὸς
ἦν,
ἐκείνου
μὲν
ἐπιλάθωνται,
|
τῷ |
δ,
´
ἐπεὶ
τῶν
πατρῴων |
[1, 32] |
μὲν
λόγῳ,
τῷ
δήμῳ
πολεμοῦσι,
|
τῷ |
δὲ
ἔργῳ
τῶν
ὑμετέρων
ἐπιθυμοῦσιν· |
[1, 32] |
μαχομένων,
οἳ
τῷ
μὲν
λόγῳ,
|
τῷ |
δήμῳ
πολεμοῦσι,
τῷ
δὲ
ἔργῳ |
[1, 4] |
Τὸν
δὲ
κόσμον
οὐκ
ἐν
|
τῷ |
διαλλάττειν
τὸν
ἰδιώτην,
ἀλλ´
ἐν |
[1, 17] |
δεύτερον
αὐτὸν
ἀποφαίνομαι.
~Ἐν
δὲ
|
τῷ |
διηγεῖσθαι
τὰ
πράγματα,
ὅπερ,
οἶμαι, |
[1, 24] |
τῇ
γυναικὶ,
καὶ
τὰ
ἐν
|
τῷ |
δωματίῳ
δοῦναι·
τάλαντον
δὲ
τῇ |
[1, 13] |
τῷ
αὐτῷ
τὰ
ἐναντία,
ἢ
|
τῷ |
ἐναντίῳ
τὰ
αὐτὰ,
ἢ
τοῖς |
[1, 3] |
δαιμονιώτατος
τῶν
συγγραφέων
ἔν
τε
|
τῷ |
ἐπιταφίῳ
καὶ
ἐν
ταῖς
δημηγορίαις |
[1, 28] |
πανήγυριν
ὁ
Διονύσιος,
ἄγοντας
θυσίαν
|
τῷ |
θεῷ·
μεγαλοπρεπής
τε
καταγωγὴ
τῶν |
[1, 11] |
ἄλλῳ
τινὶ
κρείττονι
χρώμενος,
ἢ
|
τῷ |
καθ´
ἡδονὴν
ἑρμηνεύεσθαι
τὰ
ὑπὸ |
[1, 29] |
πλούτῳ,
γνώμης
δ´
ἐπίδειξιν
ἐν
|
τῷ |
καλλίστῳ
τῆς
Ἑλλάδος·
ἵνα
τούτων |
[1, 26] |
~Ἀξιῶ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
τῷ |
λογισμῷ
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
ἵνα |
[1, 18] |
ἠθοποιεῖ
καὶ
κατασκευάζει
τὰ
πρόσωπα
|
τῷ |
λόγῳ
πιστὰ
καὶ
χρηστά·
προαιρέσεις |
[1, 32] |
περὶ
τῆς
ὀλιγαρχίας
μαχομένων,
οἳ
|
τῷ |
μὲν
λόγῳ,
τῷ
δήμῳ
πολεμοῦσι, |
[1, 4] |
διαλλάττειν
τὸν
ἰδιώτην,
ἀλλ´
ἐν
|
τῷ |
μιμήσασθαι
λαμβάνει.
~Καὶ
οὐκ
ἐπὶ |
[1, 13] |
εὐμένειαν.
Ταῦτα
γὰρ
εἰ
μὲν
|
τῷ |
ὄντι
Λυσίας
ἔγραψε,
δικαίως
ἂν |
[1, 4] |
ἐστι
φανερὰ
καὶ
σαφὴς
καὶ
|
τῷ |
πάνυ
πόρρω
δοκοῦντι
πολιτικῶν
ἀφεστάναι |
[1, 13] |
δυνάμενος,
οὐκ
ἔχω
καιρὸν
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
λέγειν.
Ἰδίαν
δὲ
περὶ |
[1, 11] |
ὑπὲρ
ὧν
οὐ
καιρὸς
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
σκοπεῖν.
Εἰκάζω
δὲ
Ἰφικράτους |
[1, 1] |
γονέων,
ἐγεννήθη
δὲ
Ἀθήνησι
μετοικοῦντι
|
τῷ |
πατρὶ,
καὶ
συνεπαιδεύθη
τοῖς
ἐπιφανεστάτοις |
[1, 20] |
τῶν
μετὰ
Θρασύλλου
καταλεγέντων
ἐν
|
τῷ |
Πελοποννησιακῷ
πολέμῳ,
μέλλων
ἐκπλεῖν
εἰς |
[1, 17] |
τὸν
ἄνδρα
μιμησάμενος.
Ἐν
δὲ
|
τῷ |
πιστοῦσθαι
τὰ
πράγματα,
τοιοῦτός
τις |
[1, 32] |
δὲ
τούτοις
εἰπεῖν
ἀξιῶ,
τίς
|
τῷ |
πλήθει
περιγενήσεται,
εἰ
ποιήσαιμεν
ἃ |
[1, 16] |
θεραπεύων,
οἰκείους
ἑαυτῷ
τε
καὶ
|
τῷ |
πράγματι
καθίστησι,
τότε
δὲ
τὴν |
[1, 29] |
γὰρ
οὐκ
ἂν
ἐνορῶν
ἐν
|
τῷ |
πρὸς
ἀλλήλους
πολέμῳ
μεγάλους
αὐτοὺς |
[1, 2] |
ζήλου
καὶ
μιμήσεως
εὑρίσκω
παρὰ
|
τῷ |
ῥήτορι,
καὶ
παρακελευσαίμην
ἂν
τοῖς |
[1, 33] |
αὐτὸν
διαλεχθῶμεν
τρόπον.
Ἕπεται
δὲ
|
τῷ |
ῥήτορι
τούτῳ
κατὰ
τὴν
τάξιν |
[1, 8] |
γὰρ
οὐδὲν
εὑρεῖν
δύναμαι
παρὰ
|
τῷ |
ῥήτορι
τούτῳ
πρόσωπον,
οὔτε
ἀνηθοποίητον |
[1, 11] |
καὶ
εἴκοσιν
ὅλοις.
Ἐν
γὰρ
|
τῷ |
συμμαχικῷ
πολέμῳ
τὴν
εἰσαγγελίαν
Ἰφικράτης |
[1, 28] |
καταγωγὴ
τῶν
θεωρῶν
ἐγένετο
ἐν
|
τῷ |
τεμένει
καὶ
πολυτελής,
ἵνα
θαυμασθείη |
[1, 29] |
τῆς
Ἑλλάδος.
Ἐν
μὲν
γὰρ
|
τῷ |
τέως
χρόνῳ
ἀλλοτρίως
αἱ
πόλεις |
[1, 24] |
τῶν
γραμματείων
κομίσασθαι.
Ἐπειδὴ
δὲ
|
τῷ |
χρόνῳ
ἐδήλωσε
τὸν
θάνατον
αὐτοῖς, |
[1, 24] |
ἐμῇ
οἰκίᾳ
ἦν
ἐν
ἐκείνῳ
|
τῷ |
χρόνῳ.
Τελευτῶσα
δὲ
ἡ
μήτηρ |