Livre, Chap.
[1, 32]	ἐλπίζοντας ἐπὶ τὸ δίκαιον μετὰ	τῶν	ἀδικουμένων ἔσεσθαι. Δεινὸν γὰρ ἂν
[1, 26]	λίαν γὰρ φανερὰν τὴν πονηρίαν	τῶν	ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν. Εἰς τοίνυν τὰς
[1, 13]	τὸν ὑπὲρ Νικίου τοῦ στρατηγοῦ	τῶν	Ἀθηναίων λόγον, ὃν εἶπεν ἐπὶ
[1, 3]	καὶ Πῶλον. Ἥψατο δὲ καὶ	τῶν	Ἀθήνησι ῥητόρων ἡ ποιητική τε
[1, 16]	πᾶσι, καὶ οὐκ ἄξια ὑπὸ	τῶν	ἀκουόντων ἀμελεῖσθαι, λέγει, τότε δὲ
[1, 32]	μὲν οὐ θαυμάζω, ὑμῶν δὲ	τῶν	ἀκροωμένων, ὅτι πάντων ἐστὲ ἐπιλησμονέστατοι
[1, 26]	λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ ἐκ	τῶν	ἀλλοτρίων αὐτὸς πλουτήσει. Καθ´ ἕκαστον
[1, 4]	μετρίως· ᾗ μάλιστα οὐδενὸς ἧττον	τῶν	ἄλλων ἀποδείκνυται Λυσίας, χρώμενος· ὥστε
[1, 22]	ποιούμενος τὰ τούτων πράγματα μηδένα	τῶν	ἄλλων εἰδέναι. Ἐπειδὴ δὲ Διογείτων
[1, 32]	μὲν πρόγονοι καὶ ὑπὲρ τῆς	τῶν	ἄλλων ἐλευθερίας Ἑλλήνων διεκινδύνευον, ὑμεῖς
[1, 15]	τε προοιμίουν καὶ διηγήσεων καὶ	τῶν	ἄλλων μερῶν τοῦ λόγου καὶ
[1, 2]	μόνος Ἰσοκράτης. Καθαρώτατος γὰρ δὴ	τῶν	ἄλλων μετὰ Λυσίαν ἐν τοῖς
[1, 3]	ἐπιστολικῶν αὐτοῦ καὶ ἑταιρικῶν καὶ	τῶν	ἄλλων, οὓς μετὰ παιδιᾶς ἔγραψεν,
[1, 14]	ἐκλεκτικός, εἰ μὴ καὶ μάλιστα,	τῶν	ἄλλων ῥητόρων, οὐδενός ἧττον. Τάξει
[1, 11]	μὴ ῥᾴδιον ᾖ μοι διὰ	τῶν	ἄλλων σημείων τἀληθὲς εὑρεῖν, ἐπὶ
[1, 10]	κυριωτάτην, καὶ μόνην τὴν μάλιστα	τῶν	ἄλλων τὸν Λυσίου χαρακτῆρα δυναμένην
[1, 25]	ἀπέφηνε γενέσθαι λέγων, καὶ περὶ	τῶν	ἀμφιβόλων τὰς πίστεις ἀποδιδούς. ~Ἀξιῶ
[1, 15]	νῦν καὶ περὶ τοῦ γένους	τῶν	ἀμφισβητημάτων, ἐν οἷς ἐστι θεωρήμασιν
[1, 11]	Καὶ ὅταν διαπορῶ περί τινος	τῶν	ἀναφερομένων εἰς αὐτὸν λόγων, καὶ
[1, 11]	τούτου λεγόμενα, ᾧ πολλοὺς ἤδη	τῶν	ἀναφερομένων εἰς αὐτὸν λόγων, καὶ
[1, 32]	οὔτε γένει ἀπελαυνόμενος, ἀλλ´ ἀμφότερα	τῶν	ἀντιλεγόντων πρότερος ὢν, ἡγοῦμαι ταύτην
[1, 25]	σιωπῇ. ~Ἵνα δὲ καὶ ὁ	τῶν	ἀποδείξεων χαρακτὴρ καταφανὴς γένηται, θήσω
[1, 29]	ὐ γὰρ ἀλλοτρίας δεῖ τὰς	τῶν	ἀπολωλότων συμφορὰς νομίζειν, ἀλλ´ οἰκείας·
[1, 15]	λαμβάνειν. ~Ἀποδεδωκὼς δὲ τὸν ὑπὲρ	τῶν	ἀρετῶν τε καὶ στοιχείων λόγον,
[1, 9]	τὴν Λυσίου λέξιν, οὐθενὸς ἧττον	τῶν	ἀρχαίων ῥητόρων, κρατίστην ἁπασῶν ἀρετὴν
[1, 22]	ἔχων ἐξηλέγχετο, περὶ τούτων οὐδενὶ	τῶν	αὑτοῦ φίλων ἐτόλμα πείθεσθαι, ἀλλ´
[1, 29]	πραττόντων, γνῶναι δὲ τὰ βέλτιστα,	τῶν	αὐτῶν· ὁρῶμεν γὰρ τοὺς κινδύνους,
[1, 27]	ὑψηλότερος εἶναι, καὶ μεγαλοπρεπέστερος, καὶ	τῶν	γε καθ´ ἑαυτὸν ἢ πρότερον
[1, 8]	οἶδ´ εἴ τις ἄλλος ῥητόρων,	τῶν	γε τῇ ὁμοίᾳ κατασκευῇ χρησαμένων
[1, 32]	τῶν ἔργων, οὐδὲ τὰ μέλλοντα	τῶν	γεγενημένων, νομιεῖτε. Ἄλλως τε καὶ
[1, 31]	τοὺς ἐν ἄστει, καὶ μηδενὸς	τῶν	γενομένων μνησικακεῖν· δέους δὲ ὄντος
[1, 24]	ναυτικὰ χρήματα δεῖν ἐκ τούτων	τῶν	γραμματείων κομίσασθαι. Ἐπειδὴ δὲ τῷ
[1, 29]	τὰ δὲ τῶν Ἑλλήνων σώματα,	τῶν	δαπανᾶσθαι δυναμένων· ναῦς δὲ πολλὰς
[1, 1]	χρόνον ἀκμασάντων, ἠφάνισε τὰς δόξας·	τῶν	δὲ ἐπιγινομένων οὐ πολλοῖς τισι
[1, 32]	ὧν ὑμεῖς ἀντεχόμενοι, βεβαίως δημοκρατήσεσθε,	τῶν	δὲ ἐχθρῶν πλέον ἐπικρατήσετε, ὠφελιμώτεροι
[1, 20]	ὁ τῆς ἐκείνου μὲν θυγατριδῆς,	τῶν	δὲ μειρακίων ἀδελφῆς, ἀνήρ. ~Προὔλαβον
[1, 20]	τὸν ἑαυτοῦ μὲν ἀδελφὸν Διογείτονα,	τῶν	δὲ παιδίων θεῖόν τε καὶ
[1, 29]	ἀρχὴ τῶν κρατούντων τῆς θαλάττης·	τῶν	δὲ χρημάτων, βασιλεὺς ταμίας· τὰ
[1, 15]	Λυσίου δύναμιν ἀκριβῶς καταμαθεῖν ἐκ	τῶν	δικανικῶν αὐτὴν μᾶλλον λόγων, ἢ
[1, 23]	θαυμαστὰ καὶ παράδοξα, καὶ δεῖσθαι	τῶν	δικαστῶν ἀκοῦσαι. Φαίνεται δὴ καὶ
[1, 16]	τότε δὲ ἄλλο τι κατασκευάζεται	τῶν	δυναμένων αὐτὸν μὲν ὠφελῆσαι, τὸν
[1, 24]	χαλεπὸν ἐξευρεῖν ὅτῳ χρὴ περὶ	τῶν	ἑαυτοῦ πιστεῦσαι τινά· ὥστε, ὦ
[1, 32]	ἀνδρῶν, οἳ τῇ μὲν τύχῃ,	τῶν	ἐκ Πειραιῶς πραγμάτων μετέσχον, τῇ
[1, 24]	τούτῳ πεπραγμένων, καὶ τῶν λόγων	τῶν	ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν τοὺς παῖδας
[1, 3]	πόρρω διθυράμβων ἔνια φθεγγόμενος· καὶ	τῶν	ἐκείνου συνουσιαστῶν οἱ περὶ Λικύμνιόν
[1, 32]	ἡμεῖς ταύτην τὴν γνώμην, ὅτε	τῶν	Ἑλλήνων ἤρχομεν, καὶ ἐδοκοῦμεν καλῶς
[1, 29]	τὴν Ἑλλάδα περιορῶσιν, ἡγεμόνες ὄντες	τῶν	Ἑλλήνων, οὐκ ἀδίκως, καὶ διὰ
[1, 29]	χρημάτων, βασιλεὺς ταμίας· τὰ δὲ	τῶν	Ἑλλήνων σώματα, τῶν δαπανᾶσθαι δυναμένων·
[1, 24]	ὥστ´ ἐπιορκήσασα κατὰ τῶν παίδων	τῶν	ἐμαυτῆς τὸν βίον καταναλίσκειν, ἀδίκως
[1, 24]	τριάκοντα στατῆρας. Ἐγὼ οὖν πολλὰ	τῶν	ἐμαυτοῦ δεδαπάνηκα εἰς τὴν ὑμετέραν
[1, 14]	τὸ μέρος. Εὑρετικὸς γάρ ἐστι	τῶν	ἐν τοῖς πράγμασιν ἐνόντων λόγων
[1, 14]	ἀναγινώσκουσιν αὐτὸν τὴν μὲν εὕρεσιν	τῶν	ἐνθυμημάτων καὶ τὴν κρίσιν ζηλοῦν·
[1, 32]	πραγμάτων μετέσχον, τῇ δὲ γνώμῃ	τῶν	ἐξ ἄστεως. Καί τοι τί
[1, 14]	τοῦ λόγου. ~Νυνὶ δὲ περὶ	τῶν	ἑξῆς διαλέξομαι, τίς ὁ πραγματικός
[1, 12]	αὐτοῦ χάρις, ἣν οὔθ´ ὑπερεβάλετο	τῶν	ἐπιγινομένων οὐθεὶς, οὔτε εἰς ἄκρον
[1, 24]	οὐ μετὰ ἱματίων, οὐ μετὰ	τῶν	ἐπίπλων, ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῖς
[1, 31]	τὸν λόγον τόνδε ὁ Λυσίας	τῶν	ἐπισήμων τινὶ καὶ πολιτευομένων. Εἰ
[1, 3]	τοῖς πανηγυρικοῖς· περὶ γὰρ δὴ	τῶν	ἐπιστολικῶν αὐτοῦ καὶ ἑταιρικῶν καὶ
[1, 19]	Ἔστι δὲ ὁ λόγος ἐκ	τῶν	ἐπιτροπικῶν, ἐπιγραφόμενος. Κατὰ Διογείτονος, ὑπόθεσιν
[1, 26]	τῶν ὀρφανῶν, καὶ τοῖς ἀδυνάτοις	τῶν	ἐπιτρόπων, καὶ τοῖς δυναμένοις, μισθῶσαι
[1, 14]	πολλὰ ὁμοειδεῖ. Περὶ τὰς ἐξεργασίας	τῶν	ἐπιχειρημάτων ἀφελής τις καὶ ἀπερίεργός
[1, 26]	καὶ ἀποδείκνυνται ἓξ τάλαντα περιόντα	τῶν	ἑπτὰ ταλάντων, καὶ εἴκοσι μναῖ.
[1, 32]	ἀποστερήσετε, οὐδὲ τοὺς λόγους πιστοτέρους	τῶν	ἔργων, οὐδὲ τὰ μέλλοντα τῶν
[1, 18]	ἀγαγεῖν δυνατώτατος, καὶ τὰς ἐκ	τῶν	ἠθῶν γε πίστεις ἀξιολόγως πάνυ
[1, 8]	λέγοντας, ὥστε εἰκόνας εἶναι δοκεῖν	τῶν	ἠθῶν τοὺς λόγους· ἀλλὰ καὶ
[1, 32]	ἐρήμους συμμάχων λάβωσιν. Εἶτα τοῖς	τῶν	ἡμῖν ὑπαρχόντων ἐρῶσι, τίς ἔσται
[1, 13]	ἀναυμάχητον ὄλεθρον. Ἰκέται μὲν αὐτοὶ	τῶν	θεῶν καθίζοντες, προδότας δὲ τῶν
[1, 28]	τῷ θεῷ· μεγαλοπρεπής τε καταγωγὴ	τῶν	θεωρῶν ἐγένετο ἐν τῷ τεμένει
[1, 26]	νόμους, τῆς ἑαυτοῦ τριηραρχίας παρὰ	τῶν	θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται. Καὶ
[1, 15]	σκοπείτω. Ἵνα δὲ καὶ περὶ	τῶν	ἰδεῶν ἐγγένηταί μοι τὰ προσήκοντα
[1, 15]	ποῖός τίς ἐστιν ἐν ἑκάστῃ	τῶν	ἰδεῶν ὁ ἀνήρ· διαιρήσομαι δὲ
[1, 16]	καὶ ἔστι μεθόριον αὐτῷ ἑκατέρας	τῶν	ἰδεῶν ὡς τὰ πολλὰ, ἡ
[1, 16]	ἀντιδίκου, καὶ τὸ μὴ περὶ	τῶν	ἴσων ἀμφοτέροις εἶναι τὸν ἀγῶνα,
[1, 18]	ἀνήρ ἐστιν. ~Ἄρξομαι δὲ ἀπὸ	τῶν	καλουμένων ἐντέχνων πίστεων, καὶ χωρὶς
[1, 3]	ταύτης, ἣν πολλοὶ μὲν ἐζήλωσαν	τῶν	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἀκμασάντων,
[1, 31]	κυρωθέντος, πεντακισχίλιοι σχεδὸν Ἀθηναίων ἀπελαθήσεσθαι	τῶν	κοινῶν. Ἵνα μὴ δὴ τοῦτο
[1, 14]	πᾶσιν ἐξῆν χρῆσθαι τοῖς εὑρεθεῖσι,	τῶν	κρατίστων τε καὶ κυριωτάτων ἐκλεκτικός,
[1, 29]	δὲ ὅτι ἡ μὲν ἀρχὴ	τῶν	κρατούντων τῆς θαλάττης· τῶν δὲ
[1, 12]	ἀκρίβεια τῆς διαλέκτου, τὸ διὰ	τῶν	κυρίων καὶ μὴ τροπικῶν κατασκευῶν
[1, 4]	ἀγαπᾶν· νῦν δὲ ὁ πλοῦτος	τῶν	κυρίων ὀνομάτων ἐκ πολλῆς αὐτῷ
[1, 3]	δ´ ἔστιν αὕτη; ἡ διὰ	τῶν	κυρίων τε καὶ κοινῶν καὶ
[1, 26]	ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν, ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν	τῶν	λειτουργιῶν. Οὗτος δὲ πάππος ὢν,
[1, 29]	ταῦτα, ἔργα μὲν εἶναι σοφἀ	τῶν	λίαν χρήστων καὶ σφόδρα βίου
[1, 17]	Οἴομαι τε καὶ τὰς τέχνας	τῶν	λόγων ἐν αἷς εἴρηταί περὶ
[1, 1]	ἅτ´ ἐν ἁπάσαις ταῖς ἰδέαις	τῶν	λόγων, καὶ μὰ Δί´ οὔ
[1, 14]	εὑρέσεως αὐτοῦ οἵ τε ἀμάρτυροι	τῶν	λόγων, καὶ οἱ περὶ τὰς
[1, 16]	τὸν ῥήτορα κατὰ τὰς εἰσβολὰς	τῶν	λόγων, καὶ χαριέστατον· ἐννοούμενος ὅτι
[1, 16]	ὁ ῥήτωρ ἐστὶ καθ´ ἕκαστον	τῶν	λόγων, κατά γε οὖν τὰς
[1, 24]	ὑπὸ τῶν τούτῳ πεπραγμένων, καὶ	τῶν	λόγων τῶν ἐκείνης, ὁρῶντες μὲν
[1, 33]	ἤδη παραδειγμάτων, ἵνα καὶ περὶ	τῶν	λοιπῶν ῥητόρων τὸν αὐτὸν διαλεχθῶμεν
[1, 12]	εἰς ταῦτα. Τὸ κράτιστόν ἐστι	τῶν	Λυσίου ἔργων καὶ χαρακτηρικώτατον τῆς
[1, 25]	λόγων δεομένας, δι´ αὐτῶν βεβαιοῦται	τῶν	μαρτύρων, οὐδὲν ἕτερον ἢ τοῦτο
[1, 29]	καὶ πολίτου πολλοῦ ἀξίου, περὶ	τῶν	μεγίστων συμβουλεύειν· ὁρῶν οὕτως αἰσχρῶς
[1, 20]	ἔτι περιὼν κατηγορεῖται πρὸς ἑνὸς	τῶν	μειρακίων δοκιμασθέντος κακῆς ἐπιτροπῆς. Λέγει
[1, 29]	τῶν παρεληλυθότων αἰσχύνεσθαι, περὶ δὲ	τῶν	μελλόντων ἔσεσθαι δεδιέναι, καὶ πρὸς
[1, 29]	σωτῆρας γενομένους τῆς Ἑλλάδος, περὶ	τῶν	μελλόντων προορᾶσθαι. Οὐ τοίνυν ὁ
[1, 1]	δὲ τούτοις πανηγυρικούς, ἐρωτικούς, ἐπιστολικούς,	τῶν	μὲν ἔμπροσθεν γενομένων ῥητόρων, ἢ
[1, 26]	τοῖς ἐχθίστοις πιστεύειν· ὃς ἐτόλμησε	τῶν	μὲν ἔξαρνος γενέσθαι, τὰ δὲ
[1, 29]	ἀλλήλους φιλονεικίαν, πῶς οὐκ ἄξιον	τῶν	μὲν παύσασθαι, τὰ δὲ κωλῦσαι,
[1, 1]	εἰσενήνεκται, τίνι τε κρείττων ἐστὶ	τῶν	μετ' αὐτὸν ἀκμασάντων, καὶ ποῖ
[1, 20]	δὲ ἔχων τοιάνδε. ~Διόδοτος, εἷς	τῶν	μετὰ Θρασύλλου καταλεγέντων ἐν τῷ
[1, 2]	τὸ καθαρεύειν τὴν διάλεκτον, οὐθεὶς	τῶν	μεταγενεστέρων αὐτὸν ὑπερεβάλετο, ἀλλ´ οὐδὲ
[1, 23]	ἐλαττοῦσθαι ὑπομένοντες, οὐδενὸς ἠδυνήθησαν τυχεῖν	τῶν	μετρίων. Ταῦτα μὲν δὴ παραγγέλλουσι
[1, 12]	γὰρ τὰ ῥηθέντα· τὸ καθαρὸν	τῶν	ὀνομάτων, ἡ ἀκρίβεια τῆς διαλέκτου,
[1, 12]	μηδὲ ἀνηθοποίητον, ἡ τῆς συνθέσεως	τῶν	ὀνομάτων ἡδονὴ μιμουμένης τὸν ἰδιώτην,
[1, 29]	ἥκω οὐ μικρολογησόμενος, οὐδὲ περὶ	τῶν	ὀνομάτων μαχούμενος· ἡγοῦμαι γὰρ ταῦτα,
[1, 24]	ὕστερον καταλεγεὶς Διόδοτος μετὰ Θρασύλλου	τῶν	ὁπλιτῶν, καλέσας τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα,
[1, 13]	τῶν θεῶν καθίζοντες, προδότας δὲ	τῶν	ὅρκων ὑμᾶς ἀποφαίνοντες, ἀνακαλοῦντές συγγένειαν,
[1, 25]	λαβεῖν, καὶ εἰς τὰς τροφὰς	τῶν	ὀρφανῶν ἀνηλωκέναι σκηψαμένου, τὰ δὲ
[1, 20]	Διογείτων δὲ πᾶσαν τὴν οὐσίαν	τῶν	ὀρφανῶν διαχειρισάμενος, καὶ ἐκ πολλῶν
[1, 26]	τοὺς νόμους, οἳ κεῖνται περὶ	τῶν	ὀρφανῶν, καὶ τοῖς ἀδυνάτοις τῶν
[1, 22]	πάππου, ὡς οὐδεὶς πώποτε ὑπὸ	τῶν	οὐδὲν προσηκόντων ἐν τῇ πόλει,
[1, 5]	τοῖς νοήμασι. Καὶ τοσούτου δεῖ	τῶν	οὐκ ἀναγκαίων τι λέγειν, ὥστε
[1, 3]	γλωττηματικῶν καὶ ξένων χρήσει, καὶ	τῶν	οὐκ εἰωθότων σχηματισμῶν τῇ διαλλαγῇ,
[1, 24]	καὶ ἀδελφὸν ὁμοπάτριον, πάππον δὲ	τῶν	παιδίων καὶ θεῖον, ἡγούμενος διὰ
[1, 26]	συνελογίζετο· ὥσπερ διὰ τοῦτο ἐπίτροπος	τῶν	παιδίων καταλειφθείς, ἵνα γράμματ´ αὐτοῖς
[1, 26]	πρὸς τὴν μητέρα αὐτῶν, ὅτι	τῶν	παίδων ὁ κίνδυνος εἴη· ἐπεὶ
[1, 24]	ποτὲ ψυχὴν ἔχων, ἀξιοῖ περὶ	τῶν	παίδων τοιαύτῃ γνώμῃ χρῆσθαι, ἀδελφὸς
[1, 24]	ποιοῦμαι χρήματα, ὥστ´ ἐπιορκήσασα κατὰ	τῶν	παίδων τῶν ἐμαυτῆς τὸν βίον
[1, 15]	αὐτὴν μᾶλλον λόγων, ἢ ἐκ	τῶν	πανηγυρικῶν τε καὶ συμβουλευτικῶν σκοπείτω.
[1, 24]	πατὴρ αὐτοῖς κατέλιπεν, οὐδὲ μετὰ	τῶν	παρακαταθηκῶν, ἃς ἐκεῖνος παρὰ σοὶ
[1, 7]	λεγόμενα, Γίγνεται δ´ ἐκ τῆς	τῶν	παρακολουθούντων λήψεως. Ὁ δὴ προσέχων
[1, 29]	σωτηρίας ἀντέχεσθαι· καὶ περὶ μὲν	τῶν	παρεληλυθότων αἰσχύνεσθαι, περὶ δὲ τῶν
[1, 24]	ὥστε, ὦ ἄνδρες δικασταί, μηδένα	τῶν	παρόντων δύνασθαι φθέγξασθαι, ἀλλὰ καὶ
[1, 26]	ἐπιλάθωνται, τῷ δ, ´ ἐπεὶ	τῶν	πατρῴων εἰσὶν ἀπεστερημένοι, πολεμῶσι. Καίτοι
[1, 24]	με μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς ἀποστερηθέντας	τῶν	πατρῴων, μηδ´ εἰς πτωχείαν καταστάντας,
[1, 24]	ἀλλὰ καὶ δακρύοντας μὴ ἧττον	τῶν	πεπονθότων, ἀπιόντας οἴχεσθαι σιωπῇ. ~Ἵνα
[1, 29]	μὲν μεγάλα ἡμαρτηκόσιν ἐξουσία γεγένηται	τῶν	πεπραγμένων· τοῖς δὲ Ἕλλησιν οὐδεμία
[1, 13]	γραφεῖσι, τῶν τε ἄλλων καταμέμφεται	τῶν	περὶ τὰς ἀντιθέσεις καὶ παρισώσεις
[1, 32]	νομιεῖτε. Ἄλλως τε καὶ μεμνημένοι	τῶν	περὶ τῆς ὀλιγαρχίας μαχομένων, οἳ
[1, 32]	ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ πολλὰ τρόπαια	τῶν	πολεμίων ἐστήσαμεν, ἄνδρας ἀγαθοὺς περὶ
[1, 16]	οὔτε ἀπιθάνως προοιμιαζόμενος, οὔτε ἀπηρτημένῃ	τῶν	πραγμάτων ἀρχῇ χρώμενος· ἀλλ´ οὐδὲ
[1, 24]	τοῦτον εἰς ἔλεγχον ἰέναι περὶ	τῶν	πραγμάτων. Διογείτων δὲ τὸ μὲν
[1, 9]	αὐτῷ λαμβάνει κατὰ τὰς ἰδέας	τῶν	πραγμάτων ἡ λέξις. Ἀρχομένῳ μὲν
[1, 14]	Τάξει δὲ ἁπλῇ τινι κέχρηται	τῶν	πραγμάτων, καὶ τὰ πολλὰ ὁμοειδεῖ.
[1, 18]	Ὅταν δὲ μηδεμίαν ἀφορμὴν παρὰ	τῶν	πραγμάτων τοιαύτην λάβῃ, αὐτὸς ἠθοποιεῖ
[1, 3]	δὲ αὐτῆς μετὰ Λυσίαν ἥψατο	τῶν	πρεσβυτέρων νέος ἐπακμάσας Ἰσοκράτης· καὶ
[1, 15]	ἄνδρα κοσμουμένοις ἤρεσεν, ἀρξάμενος ἀπὸ	τῶν	προοιμίων. ~Φημὶ δὴ πάντων δεξιώτατον
[1, 22]	ἢ τὰ δίκαια ποιήσας ἀπηλλάχθαι	τῶν	πρὸς τούτους ἐγκλημάτων, ὑμῶν δέομαι,
[1, 22]	καὶ οἵτινες ἂν ἔλαττον ὑπὸ	τῶν	προσηκόντων ἔχοντες ἀνέχεσθαι μὴ δύνωνται.
[1, 26]	πραγμάτων, ἢ γῆν πριαμένῳ, ἐκ	τῶν	προσιόντων τοὺς παῖδας τρέφειν· καὶ
[1, 18]	τῆς φύσεως, πολλάκις δ´ ἐκ	τῶν	προτέρων πράξεων καὶ προαιρέσεων, ἀξιόπιστα
[1, 18]	ἐπιλόγοις δὲ τὸ μὲν ἀνακεφαλαιωτικὸν	τῶν	ῥηθέντων μέρος, μετρίως τε καὶ
[1, 14]	Οὐδὲν γὰρ ἁπλῶς Λυσίας παραλείπει	τῶν	στοιχείων, ἐξ ὧν ὁμολογεῖ, οὐ
[1, 3]	θαυμαζομένη. Θουκυδίδης γοῦν ὁ δαιμονιώτατος	τῶν	συγγραφέων ἔν τε τῷ ἐπιταφίῳ
[1, 31]	τούτου γινομένων λόγων, Φορμίσιός τις	τῶν	συγκατελθόντων μετὰ τοῦ δήμου, γνώμην
[1, 26]	μὲν νεανίσκους διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ´ ἅπασι
[1, 24]	ἀνδράσι, τὸ μέγεθος αὐτὴν ἀναγκάσει	τῶν	συμφορῶν, περὶ τῶν σφετέρων κακῶν
[1, 24]	αὐτὴν ἀναγκάσει τῶν συμφορῶν, περὶ	τῶν	σφετέρων κακῶν δηλῶσαι πάντα πρὸς
[1, 13]	γοῦν τοῖς Περὶ λέξεως γραφεῖσι,	τῶν	τε ἄλλων καταμέμφεται τῶν περὶ
[1, 32]	ἂν ἔμοιγε πείθησθε. Οὐδὲ μετὰ	τῶν	τειχῶν καὶ ταῦτα ἡμῶν αὐτῶν
[1, 23]	οἱ κανόνες αὐτῷ παρατεθέντες οἱ	τῶν	τεχνῶν. Ἅπαντες γὰρ δή που
[1, 26]	τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι	τῶν	τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων. Ὅ δὲ
[1, 24]	διετέθημεν πάντες οἱ παρόντες ὑπὸ	τῶν	τούτῳ πεπραγμένων, καὶ τῶν λόγων
[1, 32]	δήμῳ πολεμοῦσι, τῷ δὲ ἔργῳ	τῶν	ὑμετέρων ἐπιθυμοῦσιν· ὅπερ κτήσονται, ὅταν
[1, 19]	τὴν κρίσιν, τὴν ἐξέτασιν ἐπὶ	τῶν	ὑπ´ ἐκείνου γραφέντων ποιήσομαι, προχειρισάμενός
[1, 32]	ἐὰν δὲ ἡττηθῶσι, σφᾶς αὐτοὺς	τῶν	ὑπαρχόντων ἀγαθῶν ἀποστερῆσαι. Ὅσῳ δ´
[1, 26]	μὲν οὐδεμίαν ἀποφαίνων, ἀπὸ δὲ	τῶν	ὑπαρχόντων ἀναλίσκων· καὶ θήσω ὅσον
[1, 17]	ἐξ ἄλλων τινῶν μᾶλλον, ἢ	τῶν	ὑπὸ Λυσίου γραφεισῶν εἰληφέναι τὰ
[1, 10]	βεβαιῶσαι· ἣν ὑπερεβάλετο μὲν οὐδεὶς	τῶν	ὕστερον, ἐμιμήσαντο δὲ πολλοὶ, καὶ
[1, 8]	ἰδιώταις, οὐκ ὀλίγοις δὲ καὶ	τῶν	φιλολόγων, ὅσοι μὴ μεγάλας ἔχουσι
[1, 24]	οὐκ ἤθελε· τελευτῶν δὲ ὑπὸ	τῶν	φίλων ἠναγκάσθη. Ἐπειδὴ δὲ συνήλθομεν,
[1, 13]	δή ποτε παθὼν ὁ Θεόφραστος	τῶν	φορτικῶν καὶ περιέργων αὐτὸν οἴεται
[1, 26]	καταλειφθείς, ἵνα γράμματ´ αὐτοῖς ἀντὶ	τῶν	χρημάτων ἀποδείξειεν, καὶ πενεστάτους ἀντὶ
[1, 26]	τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα	τῶν	χρημάτων αὐτὸς ἕξει, ὅπῃ μὲν
[1, 5]	λέγειν, ὥστε καὶ πολλὰ καὶ	τῶν	χρησίμων ἂν δόξειε παραλιπεῖν· οὐ
[1, 33]	ῥήτορι τούτῳ κατὰ τὴν τάξιν	τῶν	χρόνων Ἰσοκράτης. Περὶ δὴ τούτου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/05/2006