Livre, Chap.
[1, 1]	ἀττικισμὸν ἐγκληθείς· καὶ παραγενόμενος αὖθις	εἰς	Ἀθήνας κατὰ ἄρχοντα Καλλίαν, ἕβδομον
[1, 12]	ὑπερεβάλετο τῶν ἐπιγινομένων οὐθεὶς, οὔτε	εἰς	ἄκρον ἐμιμήσατο. Καὶ τὰ μὲν
[1, 24]	δ´ ἐπιλειπόντων, τοὺς μὲν παῖδας	εἰς	ἄστυ ἀναπέμπει, τὴν δὲ μητέρα
[1, 11]	διαπορῶ περί τινος τῶν ἀναφερομένων	εἰς	αὐτὸν λόγων, καὶ μὴ ῥᾴδιον
[1, 11]	ᾧ πολλοὺς ἤδη τῶν ἀναφερομένων	εἰς	αὐτὸν λόγων, καὶ πεπιστευμένων ὑπὸ
[1, 26]	ἐλογίζετο. Εἰς ὑποδήματα δὲ, καὶ	εἰς	γναφεῖον, ἱμάτια τε, καὶ εἰς
[1, 26]	χρόνου, πλεῖον ἢ τάλαντον ἀργυρίου·	εἰς	δὲ τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸς
[1, 23]	καὶ ὅτι προκαλούμενοι τοὺς ἀντιδίκους	εἰς	διαλλαγὰς, καὶ φίλοις τὰ πράγματα
[1, 1]	Ἀθήνησι. Πλείστους δὲ γράψας λόγους	εἰς	δικαστήριά τε καὶ βουλὰς, καὶ
[1, 26]	ἥμισυ αὑτῷ τίθησι τούτοις λελόγισται·	εἰς	Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[1, 26]	οὐδεὶς πώποτ´ ἐν τῇ πόλει,	εἰς	δύο παῖδας, καὶ ἀδελφὴν, καὶ
[1, 26]	τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσας ἔχειν,	εἰς	δύο παῖδας καὶ ἀδελφὴν, λῆμμα
[1, 14]	ἑκάστου τούτων διαφορὰς, ἄχρι τῆς	εἰς	ἐλάχιστον τομῆς· ἀλλ´ ἐξ ἁπάσης
[1, 24]	ἄλλους ἐπιτηδείους· ἠξίουν δὲ τοῦτον	εἰς	ἔλεγχον ἰέναι περὶ τῶν πραγμάτων.
[1, 1]	Ἀθηναίων. Ἔτη δὲ πεντεκαίδεκα γεγονὼς,	εἰς	Θουρίους ᾤχετο πλέων σὺν ἀδελφοῖς
[1, 26]	εἰς γναφεῖον, ἱμάτια τε, καὶ	εἰς	κουρεῖον οὐκ ἦν αὐτῷ κατὰ
[1, 11]	ἀπολογίαν τοῦ ἀνδρὸς, καὶ αὐτὴν	εἰς	Λυσίαν ἀναφερομένην, οὔτε τοῖς πράγμασιν
[1, 3]	ἐν πολλοῖς ἐξήλλαξε τὴν ἑρμηνείαν	εἰς	ὄγκον ἅμα καὶ κόσμον ὀνομάτων
[1, 26]	ἔχων, ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα,	εἰς	ὄψον μὲν δυοῖν παιδίοιν καὶ
[1, 24]	αὐτοὺς ἀποστερηθέντας τῶν πατρῴων, μηδ´	εἰς	πτωχείαν καταστάντας, ὑβρισμένους ὑφ´ ὧν
[1, 25]	μὲν ὁμολογήσαντος αὐτοῦ λαβεῖν, καὶ	εἰς	τὰς τροφὰς τῶν ὀρφανῶν ἀνηλωκέναι
[1, 12]	πλειόνων. ~Ἀνιτέον δέ, ὅθεν ἐξέβημεν	εἰς	ταῦτα. Τὸ κράτιστόν ἐστι τῶν
[1, 18]	τὰ παρεπόμενα τοῖς πράγμασι, καὶ	εἰς	τεκμηρίων δόξαν ἀγαγεῖν δυνατώτατος, καὶ
[1, 20]	τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ, μέλλων ἐκπλεῖν	εἰς	τὴν Ἀσίαν ἐπὶ Γλαυκίππου ἄρχοντος,
[1, 28]	κεκοσμημένην. Ἔπεμψε γὰρ δὴ θεωροὺς	εἰς	τὴν πανήγυριν ὁ Διονύσιος, ἄγοντας
[1, 3]	ἐξήλλαττον τὸν ἰδιώτην, καὶ κατέφευγον	εἰς	τὴν ποιητικὴν φράσιν, μεταβολαῖς τε
[1, 32]	Ἴσασι γὰρ ὅτι, κἂν πολλάκις	εἰς	τὴν τούτων ἐμβάλωσι, πολλάκις αὐτοῖς
[1, 26]	καὶ εἴκοσι μνᾶς ἐκείνῳ συμβεβλημένον	εἰς	τὴν τριηραρχίαν· οὗτος δὲ ἐπέδειξε
[1, 24]	οὖν πολλὰ τῶν ἐμαυτοῦ δεδαπάνηκα	εἰς	τὴν ὑμετέραν τροφήν· καὶ ἕως
[1, 24]	διοικίσει, ὅτ´ ἐκ Κολλυτοῦ διῳκίζετο	εἰς	τὴν Φαίδρου οἰκίαν, τοὺς παῖδας
[1, 29]	Ἑλλάδος· ἵνα τούτων ἁπάντων ἕνεκα	εἰς	τὸ αὐτὸ συνέλθωμεν, τὰ μὲν
[1, 26]	τὸ ἥμισυ πράττεται. Καὶ ἀποπέμψας	εἰς	τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν,
[1, 26]	ἀνήλωται τὰ χρήματα, οὐ χαλεπῶς	εἰς	τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίως δὲ
[1, 22]	μὲν ἅπαντα πιστεύειν, ἡμᾶς δὲ	εἰς	τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγεῖσθαι χείρους
[1, 23]	τε πρῶτον μὲν τὴν αἰτίαν	εἰς	τοὺς ἀντιδίκους περιιστάναι καὶ τοῦ
[1, 24]	ἀναγκαιότητας οὐδενὶ μᾶλλον προσήκειν ἐτέρῳ	εἰς	τοὺς αὑτοῦ παῖδας ἐπιτρόπῳ γενέσθαι,
[1, 26]	καὶ ἑπτακισχιλίας δραχμὰς ἀποδεῖξαι· καὶ	εἰς	τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίας, ὥστε οὐκ
[1, 32]	μὴ μαχώμεθα. Οὐκοῦν αἰσχρόν, εἰ	εἰς	τοῦτο κακίας ἥξομεν, ὥστε οἱ
[1, 22]	ἄνδρες δικασταί, οὐκ ἄν ποτε	εἰς	ὑμᾶς εἰσελθεῖν τούτους εἴασα, νομίζων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/05/2006