Livre, Chap.
[7, 57]	δημάρχους εἰπεῖν ἐναντίον ὑμῶν, τί	τὸ	ἀδίκημά ἐστιν, ἐφ´ οὗ μέλλουσί
[7, 62]	στέρνα τραυμάτων μεστὰ καὶ πᾶν	{τὸ}	ἄλλο μέρος τοῦ σώματος ἀνάπλεων
[7, 16]	καὶ συνέτρεχεν ἐκ τῶν οἰκιῶν	τὸ	ἄλλο πλῆθος εἰς τὴν ἀγοράν,
[7, 13]	μέντοι τοῦτο τὸ μέρος καὶ	τὸ	ἄλλο τὸ μὴ ἑκουσίως συναιρόμενον
[7, 23]	παρασπονδεῖν καὶ παρανομεῖν, εἰ μὴ	τὸ	ἀμύνεσθαι τοὺς ἄρξαντας, καὶ ἃ
[7, 50]	ἀλλ´ ἀφ´ ἡμῶν ἀρξάμενος ἅπαν	τὸ	ἀντίπαλον καὶ μὴ εἶκον ὥσπερ
[7, 50]	ἐλάττους ἀγῶνας ἐκείνων ὑποστάντες ἔχετε,	τὸ	ἀξίωμα, τὴν ἡγεμονίαν, τὴν ἐλευθερίαν·
[7, 68]	τοῦ κατὰ φύσιν ἐκβεβηκυῖαι εἰς	τὸ	ἄπιστόν τε καὶ τερατῶδες ἐφέροντο,
[7, 63]	ἀποδόμενος εἰς τὸ δημόσιον ἀνήνεγκε	τὸ	ἀργύριον, ἀλλὰ διένειμε καὶ κατεχαρίσατο
[7, 73]	ἐγίνετο δρόμος, ὡς παρ´ Ἕλλησι	τὸ	ἀρχαῖον Ὀλυμπίασί τε καὶ μέχρι
[7, 49]	τοῦτ´ ἔπεισαν ἡμᾶς οἱ σύμβουλοι	τὸ	ἀρχεῖον ἐᾶσαι παρελθεῖν εἰς τὴν
[7, 35]	ἐξήνεγκεν, ὅτι θάνατον αὐτοῦ καταψηφίζεται	τὸ	ἀρχεῖον τῆς εἰς τοὺς ἀγορανόμους
[7, 29]	μᾶλλον ἢ φρονιμώτερα ἐγνωκέναι καὶ	τὸ	ἀσφαλέστερον ἐν τῷ κακουργοτέρῳ τιθέναι.
[7, 46]	σὺ δὲ δι´ αἰσχύνης λαμβάνεις	τὸ	αὐτὸ τοῦτο; καὶ οὐκ ἀπόχρη
[7, 7]	ξίφη κατὰ πλῆθος εἰσδραμόντες εἰς	τὸ	βουλευτήριον ἀποσφάττουσιν ἅπαντας τοὺς ἀριστοκρατικούς.
[7, 15]	ἐπὶ πολὺ ταραχθέντα συνδραμεῖν ἐπὶ	τὸ	βουλευτήριον, καὶ πᾶσαν ὀρθὴν ἐπὶ
[7, 7]	ἐν τέλει κατὰ πλῆθος εἰς	τὸ	βουλευτήριον ὁ μὲν ἐδημηγόρει παρελθὼν
[7, 24]	ὑμῖν βαρὺς ἐγκείσεται, πολέμιον μὲν	τὸ	βουλόμενον ὑμῶν ἡγούμενος, δειλὸν δὲ
[7, 22]	τυραννούμεθα δήμου, τί τοῦτο διαφέρει;	τὸ	γὰρ ἔργον ἐξ ἀμφοῖν ταὐτό.
[7, 51]	ἐνθυμήθητε πάλιν, ἃ μετὰ τοῦτο	τὸ	γενναῖον καὶ σῶφρον ὑμῶν ἔργον
[7, 69]	λέγει τις ἐξ αὐτῶν ἀναμνησθεὶς	τὸ	γενόμενον, καὶ πάντες ἐμαρτύρησαν. ἦν
[7, 70]	ἑτέροις. εἰ δὴ βάρβαρον αὐτῶν	τὸ	γένος ἦν, τοσούτου ἂν ἐδέησαν
[7, 38]	ἔκτισαν ἡμῶν οἱ πρόγονοι, τοῦτο	τὸ	γέρας ἔχουσα ἡ βουλὴ διατετέλεκε,
[7, 30]	γενόμεναι πρὸς τὴν βουλὴν ὁμολογίαι.	τὸ	δ´ ἐκβαίνειν τοὺς νομίμους ὅρους
[7, 1]	μὲν εὐχερέστεροι πρὸς τοὺς πατρικίους,	τὸ	δὲ θητικὸν μέρος ὡς τοὺς
[7, 64]	ἀνδρὸς μαλακώτεροι τούτων ἀκούσαντες ἐγένοντο,	τὸ	δὲ κακόηθες ἅπαν, ὃ τοῦ
[7, 20]	ὠνητὸν ἦν βραχείας πάνυ τιμῆς,	τὸ	δὲ λοιπὸν ὁ τύραννος ἀπεστάλκει
[7, 41]	προὔχουσιν ἡμῶν οἰόμεθα δεῖν ἀπονέμειν·	τὸ	δὲ μηδὲν ἀδικεῖσθαι καὶ τὸ
[7, 72]	τὸ μὲν ἄλλο σῶμα γυμνοί,	τὸ	δὲ περὶ τὴν αἰδῶ καλυπτόμενοι.
[7, 68]	πολὺς ἐγένετο, ἀλλ´ ἄχρι νόσων	τὸ	δεινὸν ἐχώρησεν· τοῖς μὲν δὴ
[7, 14]	διὰ ταχέων προσαναγκάσων τοὺς ἐκκαύσαντας	τὸ	δεινὸν καὶ κατασβέσαι. ἡ μὲν
[7, 24]	ἤδη, τί ποτ´ ἐστὶν ἐκεῖνο	τὸ	δεινόν, ὃ διαθήσουσιν ἡμᾶς, ἂν
[7, 68]	τῶν δαιμονίων. ἰδὼν δὲ καὶ	τὸ	δεύτερον ὄναρ, τὴν αὐτὴν ἔφη
[7, 68]	Καμερῖνος καὶ Σέργιος Λάρκιος Φλαύιος	τὸ	δεύτερον. ταραχαὶ δέ τινες ἐνέπιπτον
[7, 12]	εἰληφότες, ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ	τὸ	δεύτερον {τοὺς} κληρούχους παρ´ αὐτῶν
[7, 22]	προεστηκότες αὐτοῦ πρόφασιν εὐπρεπῆ προβαλλόμενοι	τὸ	δὴ τοῖς ἀδικουμένοις τῶν δημοτῶν
[7, 69]	οὐκ ἔχων συμβαλεῖν, ὅ τι	τὸ	δηλούμενον ἦν ὑπὸ τοῦ θεοῦ,
[7, 63]	αὐτὰ παραλαβὼν ἀπεμπολᾷ καὶ εἰς	τὸ	δημόσιον ἀναφέρει τὰ χρήματα· καὶ
[7, 63]	ἀπέδειξεν οὔτ´ αὐτὸς ἀποδόμενος εἰς	τὸ	δημόσιον ἀνήνεγκε τὸ ἀργύριον, ἀλλὰ
[7, 13]	τε καὶ ἐπιθυμίαν τοῦ κακῶσαι	τὸ	δημοτικὸν ἀναμνήσει τῆς ἀποστάσεως. διὰ
[7, 66]	ἢ ξενικαῖς ἐπικουρίαις χρησαμένους διαφθεῖραι	τὸ	δημοτικὸν ἅπαν καὶ τὸ λοιπὸν
[7, 44]	καλὸν εἶναι καιρὸν ἀπομνημονεῦσαι πρὸς	τὸ	δημοτικὸν ἁπάσας τὰς ἐπὶ τοῖς
[7, 54]	εἶναι τὴν πόλιν, ἀλλὰ διαιροῦσι	τὸ	δημοτικὸν ἀπὸ τῶν πατρικίων καὶ
[7, 44]	τὸ διὰ μέσου, ἀλλ´ ἤτοι	τὸ	δημοτικὸν ἀπολωλέναι πλῆθος ἅπαν, ἢ
[7, 23]	καὶ παρασπονδεῖν οὐχ ὑμεῖς, ἀλλὰ	τὸ	δημοτικὸν ἄρχει μέρος οὐκ ἀξιοῦν
[7, 42]	ὁτιοῦν, ἵνα χαρίζησθε τοῖς μισοδημοτάτοις,	τὸ	δημοτικὸν αὖθις ἐκπολεμώσετε; οὔκ, ἐάν
[7, 62]	καὶ εἰ τυραννίδα κατασκευαζόμενός τις	τὸ	δημοτικὸν ἐλαύνει μέρος ἐκ πόλεως,
[7, 47]	πατρικίων καὶ οὐδέποτε ταῖς πρὸς	τὸ	δημοτικὸν ἠρέσκετο διαλλαγαῖς, οὐκ εἴα
[7, 29]	καὶ παντὶ τρόπῳ προθυμούμενοι κακῶσαι	τὸ	δημοτικόν, καὶ πάντα τὰ τοιαῦτ´
[7, 59]	ἀπερριμμένον εἰς τὰς ἐσχάτας κλήσεις	τὸ	δημοτικὸν πλῆθος ἀποκλείηται τῶν ἴσων,
[7, 27]	μὴ βεβαίως αὐτοὺς διηλλάχθαι πρὸς	τὸ	δημοτικὸν τήν τε τοῦ σίτου
[7, 45]	τυραννικῶν αὐχημάτων ἐκείνων σεαυτὸν ἐπὶ	τὸ	δημοτικώτερον, ὦ πονηρέ, καὶ ποίησον
[7, 44]	γνώμας αὐτοῦ, μηθὲν ἂν γενέσθαι	τὸ	διὰ μέσου, ἀλλ´ ἤτοι τὸ
[7, 64]	διαριθμουμένων τῶν ψήφων οὐ μέγα	τὸ	διάλλαγμα ἐφάνη. μιᾶς γὰρ καὶ
[7, 51]	μὲν τοῦ βιάζεσθαι κατέβη, ἐπὶ	τὸ	δικάζεσθαι δ´ ἐτράπετο· καὶ προειπὼν
[7, 38]	ἐπεκύρουν. μὴ δὴ τοῦτ´ ἀφαιρεῖσθε	τὸ	δίκαιον ἡμῶν, μηδὲ ἀρχαῖον καλὸν
[7, 40]	αἰτεῖν, οὐδ´ ἐν εὐεργεσίας μέρει	τὸ	δίκαιον λαμβάνειν. κίνδυνον δ´ οὐ
[7, 36]	οὐθέν´ ἀποκτεῖναι ἄκριτον, συγχωρήσωμεν αὐτοῖς	τὸ	δίκαιον τοῦτο, καίπερ οὐδὲ νόμιμα
[7, 16]	ἡμῖν τὴν στάσιν τοῦτο συνεχωρήθη	τὸ	δίκαιον ὑφ´ ὑμῶν, ὅταν οἱ
[7, 41]	τὸ δὲ μηδὲν ἀδικεῖσθαι καὶ	τὸ	δίκας ὧν ἄν τις πάθῃ
[7, 10]	ὁ τύραννος αἰτοῦντι οὐθὲν καὶ	τὸ	ἑαυτοῦ σῶμα ὅμηρον παρεχομένῳ πέμπει
[7, 58]	τὴν αἰτίαν ἀπολογησόμενον, οὐ βουλόμενοι	τὸ	ἔγκλημα εἰς μίαν αἰτίαν κατακλεῖσαι
[7, 72]	ἄγον ζώσαντες ἀνάγκῃ. τοῦτο δὴ	τὸ	ἔθος ἀρχαῖον ἐν τοῖς Ἕλλησιν
[7, 72]	καλυπτόμενοι. τοῦτο καὶ εἰς ἐμὲ	τὸ	ἔθος ἐν Ῥώμῃ διέμενεν, ὡς
[7, 65]	τἀναντία τούτων γίνεται. ὥστ´ οὐ	τὸ	ἔθος ἐπανορθοῦσθαι προσῆκεν ὡς ἡμαρτημένον,
[7, 65]	οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ. τοῦτο μέντοι	τὸ	ἔθος, {λέγω δὲ} τὸ καλεῖσθαι
[7, 70]	οὐθὲν ἂν ἐκώλυσεν ἅπαν ἐκβεβαρβαρῶσθαι	τὸ	Ἑλληνικὸν ὑπὸ Ῥωμαίων ἑβδόμην ἤδη
[7, 22]	τῇ κωλύσει τοῦ τέλους ἀφανίζουσα	τὸ	ἐν τῇ ἀρχῇ ἀγνοηθέν. ~Εἰ
[7, 17]	χάριν εἰδώς, ἐκείνου δοκῶν εἶναι	τὸ	ἐνθύμημα τοῦ νόμου. ~Μετὰ τοῦτο
[7, 25]	μηδ´ ἀπρεπές, ἀλλ´ ἀναγκαῖον ἡγεῖσθαι	τὸ	ἐπιεικές, ἄλλως τε καὶ πρὸς
[7, 63]	ἴστε, καὶ τὸν νόμον καὶ	τὸ	ἔργον, καὶ οὐκ ἔνεσθ´ ὑμῖν
[7, 66]	κἀκεῖνο ἐγένετο κατ´ ἐμὴν δόξαν	τὸ	ἔργον, μᾶλλον δ´ ὑπὲρ ἅπαντα
[7, 63]	δὴ τυραννίδος τεκμήριον εἶναι φημὶ	τὸ	ἔργον· πῶς γὰρ οὔ; ὃς
[7, 64]	τοῦ ἀνδρὸς ἥδε ἐγένετο περὶ	τὸ	ἔργον· χόλῳ δ´ ὑπούλῳ καὶ
[7, 35]	τινες ἤδη, οἷς πολὺ προσῆν	τὸ	εὐχερές, ἐν χειρῶν αὐτὸν διαφθεῖραι
[7, 50]	γενναιότεροι καὶ οὐκ ἀγαπήσαντες αὐτὸ	τὸ	ζῆν, εἰ μὴ μετὰ τούτων
[7, 17]	πρὶν ἡμέραν λαμπρὰν γενέσθαι καταλαβόμενοι	τὸ	Ἡφαιστεῖον, ἔνθα ἦν ἔθος αὐτοῖς
[7, 46]	διαφόρου φύσει καταδουλωθέντος καὶ δὴ	τὸ	καθ´ ἑαυτοὺς ἕξειν ἀσφαλῶς. οὐχ
[7, 46]	ἐν τῇ πόλει φύεται τουτὶ	τὸ	κακὸν ὡς καὶ κατὰ τοῦ
[7, 65]	μέντοι τὸ ἔθος, {λέγω δὲ}	τὸ	καλεῖσθαι τοὺς ἐν τῇ πόλει
[7, 46]	ἦν ἔργα ἀγαθοῦ πολίτου καὶ	τὸ	καλὸν ἔργοις ἀσκοῦντος, οὐ λόγοις.
[7, 1]	πρὸς Τυρρηνοὺς καὶ Καμπανοὺς καὶ	τὸ	καλούμενον Πωμεντῖνον πεδίον σῖτον ὅσον
[7, 36]	ὅπλα χωρεῖν, τοῦ δὲ δήμου	τὸ	καρτερώτατον μέρος ἐνδοιάζον καὶ οὐκ
[7, 36]	τῆς τιμωρίας κύριον· πολιτικὸν δὲ	τὸ	κατὰ νόμους ἀπολογίας τυχόντα τὸν
[7, 64]	ἤδη σοὶ τὸν λόγον. ~Τοῦτο	τὸ	κατηγόρημα πολλὴν ἐποίησε τὴν ἐπὶ
[7, 41]	ἐπιδειξάμενοι προθυμίαν, καὶ τοῦ μηδενὶ	τὸ	κελευόμενον ποιεῖν τὴν πόλιν, ἀλλ´
[7, 54]	τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν αὐτὸ	τὸ	κινδυνεῦον σῶμα, οὗ πολλὰ καὶ
[7, 20]	καὶ φιλοδημότατοι πρὸς τὰς κατεχούσας	τὸ	κοινὸν ἀνάγκας ἀποβλέποντες τήν τε
[7, 59]	καὶ τὴν περὶ τῶν ἀδικούντων	τὸ	κοινὸν διάγνωσιν ἁπάντων εἶναι κοινήν.
[7, 14]	ἠξίου λέγειν ἃ φρονοῦσιν εἰς	τὸ	κοινόν, μάλιστα δὲ τὸν Σικίνιον
[7, 42]	οἷς ἠξιοῦμεν, πότερα λογισμῷ προϊδόμενοι	τὸ	κράτιστον ἢ τῇ ἀνάγκῃ εἴξαντες;
[7, 16]	ψηφίζεσθαι, τούτων αὐτοὶ πᾶν ἔχειν	τὸ	κράτος. συνηγωνίζετο δὲ τοῖς μὲν
[7, 58]	τοῖς δημόταις, καὶ μηδὲν ἔστω	τὸ	κωλῦον γράφεσθαι τὸ προβούλευμα. ἐγένετο
[7, 50]	εἰς μακράν. τί γὰρ ἂν	τὸ	κωλῦσον ἦν οὕτως αἰσχρῶς καὶ
[7, 51]	δ´ ἀποδώσειν ἔμελλεν, εἰ μὴ	τὸ	κωλῦσον παρ´ ὑμᾶς ἐγένετο. ἄγε
[7, 58]	ἀμφότερα, καὶ ὅτι οὐκ ἔσται	τὸ	λέγειν ἃ φρονεῖ τις ἐν
[7, 15]	οὐ πολὺ τῆς ἡμέρας ἔτι	τὸ	λειπόμενον· καὶ παρελθόντες ἐπειρῶντο τὰ
[7, 50]	πάντας, ὅσοι πώποτ´ ἠναντιώθησαν, καὶ	τὸ	λοιπὸν ἔμελλον ἐναντιώσεσθαι ταῖς παρανόμοις
[7, 55]	συνέδριον, ἐκ τοῦ τεθαρρηκότος ἤδη	τὸ	λοιπὸν ἐξύφαινε τῶν λόγων· Εἰ
[7, 17]	γραφέντι κωλύσατε τοὺς ἐμποδὼν ἡμῖν	τὸ	λοιπὸν ἐσομένους. τοιαῦτα διαλεχθείς, ἐπικελεύσαντος
[7, 66]	διαφθεῖραι τὸ δημοτικὸν ἅπαν καὶ	τὸ	λοιπὸν οἰκεῖν ἀδεῶς τὴν πόλιν·
[7, 24]	μέρος ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, καὶ	τὸ	λοιπὸν οὐκ ἂν ἔτι δύναιτο
[7, 23]	ἀφελέσθαι σὺν δίκῃ, καὶ εἰς	τὸ	λοιπὸν παῦσαι πλειόνων ἐφιεμένους· χάριν
[7, 59]	ψῆφον ἐπέφερεν ἡ τῶν ἐχόντων	τὸ	μέγιστον τίμημα τῆς οὐσίας καὶ
[7, 41]	τῶν μὲν ἰδιωτῶν {ὄντων} οἷς	τὸ	μειονεκτεῖν συμβαίνει περὶ τὰς κρίσεις
[7, 72]	τε κούφων καὶ τῶν βαρέων	τὸ	μὲν ἄλλο σῶμα γυμνοί, τὸ
[7, 65]	τηλικούτων πραγμάτων γνώμην, ἐμοὶ δοκεῖ	τὸ	μὲν ἔθος αὐτὸ καθ´ ἑαυτὸ
[7, 48]	ὑμῖν εἰς φθόνους καὶ μίση,	τὸ	μὲν ἐπιτιμᾶν τοῖς ἡμαρτημένοις ὑμῖν
[7, 46]	τὸν ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεμον ψηφίσασθαι,	τὸ	μὲν εὔνουν καὶ πρόθυμον ὑμῶν
[7, 20]	πέντε μυριάδες μεδίμνων Σικελικῶν, ὧν	τὸ	μὲν ἥμισυ μέρος ὠνητὸν ἦν
[7, 2]	ἐκ τῆς τελευταίας μάχης φυγάδες,	τὸ	μὲν πρῶτον ἐξαιτεῖσθαι παρὰ τοῦ
[7, 37]	τῶν πολλῶν ὀργαί. ταῦτα ψηφισάμενοι	τὸ	μὲν ὑπὲρ τῆς ἀγορᾶς δόγμα
[7, 25]	ἐλευθερίαν. βραχὺ μὲν οὖν τοῦτο	τὸ	μέρος καὶ ἀσθενὲς ὂν περιεωθεῖτο
[7, 13]	τὴν ἔξοδον. κατελήφθη μέντοι τοῦτο	τὸ	μέρος καὶ τὸ ἄλλο τὸ
[7, 70]	κατὰ τοῦτο γέγονα τῆς ἱστορίας	τὸ	μέρος, οὐκ οἴομαι δεῖν τὰ
[7, 6]	τῶν Ἀρικηνῶν διὰ ταχέων καὶ	τὸ	μεταξὺ πέλαγος ἐπιπόνως καὶ κινδυνωδῶς
[7, 24]	βουλόμενον ὑμῶν ἡγούμενος, δειλὸν δὲ	τὸ	μὴ δυνάμενον. ~Τοιαῦτ´ εἰπόντος τοῦ
[7, 49]	φανεροῦ γενέσθαι, ἀδικηθεὶς μὲν οὐδέν,	τὸ	μὴ δύνασθαι δὲ τὰ χρέα
[7, 13]	τὸ μέρος καὶ τὸ ἄλλο	τὸ	μὴ ἑκουσίως συναιρόμενον τῆς ἐξόδου
[7, 41]	παρασχόμενοι. οὕτω δ´ ἂν ἡμῖν	τὸ	μὴ μεῖον ἔχειν τῶν δικαίων
[7, 30]	μετέχουσι τῆς βουλῆς φοβερὸν ποιήσετε	τὸ	{μὴ} μετὰ παρρησίας ἃ φρονοῦσι
[7, 55]	συμπαραληφθεὶς ἐπὶ τὰ πράγματα· καὶ	τὸ	μὴ μίαν εἶναι τὴν διοικοῦσαν
[7, 50]	ὑμῖν ταῦτα μηχανώμενος διατελεῖ, καὶ	τὸ	μὴ παθεῖν ὃ δεδοικέναι φησίν,
[7, 62]	τι ἂν ἄλλο ποιῶσι διὰ	τὸ	μηδεμίαν εὑρίσκειν ἀφορμὴν τυραννίδος ἐπιθέσεως
[7, 60]	ἐὰν ἀπολύσωσι τὸν ἄνδρα, διὰ	τὸ	μηδὲν ἀδικεῖσθαι τὸν δῆμον ὑπ´
[7, 56]	ἐξελεῖ τῆς πόλεως μέρος, καὶ	τὸ	μήπω διεφθαρμένον οὐκ ἐάσει κακωθῆναι,
[7, 10]	χρὴ τρόπον αὐτοῖς πολεμεῖν διὰ	τὸ	μήτ´ ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰς
[7, 66]	πολλὰ καὶ θαυμαστὰ ὄντα λαμπρότατον,	τὸ	μήτε τοὺς δημοτικοὺς καταφρονήσαντας τῶν
[7, 68]	ἔφησεν ἀναστὰς παρ´ οὐδὲν ἡγήσασθαι	τὸ	ὄναρ, ἀλλ´ ἕν τι τῶν
[7, 31]	ἀληθῆ· ποιοῦσι γὰρ ταῦτα· καὶ	τὸ	πάντων χαλεπώτατον, ὅτι δυναστείαν περιβάλλονται
[7, 56]	ὅσῳ γὰρ ἂν φοβερώτερον κατασκευάσητε	τὸ	παραβαίνειν τοὺς νόμους καὶ τὰ
[7, 55]	ὅταν δ´ ἀνακερασθῇ πάντα μετρίως,	τὸ	παρακινοῦν μέρος αἰεὶ καὶ ἐκβαῖνον
[7, 34]	ἑαυτοῦ τρόπον, ἀλλ´ ἤτοι καὶ	τὸ	παράπαν ἀπαξιώσει τὴν ἀπολογίαν, ἢ
[7, 50]	πολλῶν ὧν ἐξείργομαι μεμνῆσθαι κατὰ	τὸ	παρόν, μάλιστα δὲ Μάρκιον τουτονὶ
[7, 66]	ἀκούσμασι τὴν αἰτίαν μαθεῖν καὶ	τὸ	πιστὸν ἐν ταύτῃ τίθεται μόνῃ.
[7, 45]	δεινά, τὰ δ´ εἰ μὴ	τὸ	πλεῖον ὑμῶν μέρος ἐμποδὼν ἐγένετο
[7, 24]	σωφρονεῖν, ἐν ᾧ κεκάκωται αὐτῶν	τὸ	πλεῖστον μέρος ὑπὸ τοῦ λιμοῦ,
[7, 59]	πρωτοστάταις, ἀλλ´ ἐλάττονα· τοῦτο δὲ	τὸ	πλῆθος εἰς εἴκοσι λόχους συντεταγμένον
[7, 38]	μὲν Σικίννιος ὁ δήμαρχος συναγαγὼν	τὸ	πλῆθος εἰς ἐκκλησίαν προεῖπεν ἡμέραν,
[7, 59]	αὐτῶν ἔτι γίνεται. συνῄει δὲ	τὸ	πλῆθος εἰς τὸ πρὸ τῆς
[7, 59]	ἀγοράν· οἱ δὲ δήμαρχοι συνεκάλουν	τὸ	πλῆθος ἐπὶ τὴν φυλέτιν ἐκκλησίαν,
[7, 33]	τῇ φιλανθρωπίᾳ τῶν ὑποσχέσεων ἐπαγόμενον	τὸ	πλῆθος ἤχθοντο καὶ χαλεπῶς ἔφερον,
[7, 56]	κληθεὶς ὑπὸ τῶν δημάρχων εἰς	τὸ	πλῆθος ὁ μέγας ἐκεῖνος καὶ
[7, 44]	τῆς ἀναγκαίου τροφῆς ἀποκλειόμενοι τοσοῦτοι	τὸ	πλῆθος ὄντες ὁμόσε χωρεῖν ἀναγκασθήσονται
[7, 45]	ἔργα, οἳ τοσοῦτοι μὲν ὄντες	τὸ	πλῆθος, ὅσους νῦν αὐτὸς ὁρᾷς,
[7, 4]	λόγου πολιτικοῦ δύναμιν ἀσκήσας ἐξεδημαγώγει	τὸ	πλῆθος, πολιτεύμασί τε κεχαρισμένοις ἀναλαμβάνων
[7, 36]	ἀδικοῦντος τὴν πόλιν ἧττον τίθενται	τὸ	πλῆθος τὸ ὑμέτερον. οὐ μὴν
[7, 19]	ἀγαθῶν ἰσομοιρία. ἀλλ´ οὐκ ἦν	τὸ	πλῆθος ὑπήκοον αὐτοῖς οὐδ´ ὥσπερ
[7, 55]	τοῦ συνεδρίου λάθωσιν εἰς μοναρχίαν	τὸ	πολίτευμα περιστήσαντες τυραννικήν. ~Ἐὰν οὖν
[7, 17]	παραχρῆμα ἐπενεγκεῖν. οὐ γὰρ ἐδόκει	τὸ	πρᾶγμα δεῖσθαι ἀναβολῆς οὐδὲ μελλησμοῦ,
[7, 31]	τε καὶ ἀδυνάτων ἐφίενται μετενέγκαντες	τὸ	πρᾶγμα ἐφ´ ἑαυτούς, οὕτω σκοπεῖτε
[7, 68]	καὶ ἅμα δι´ αἰσχύνης {ἔχειν}	τὸ	πρᾶγμα λαβεῖν, ἀνὴρ αὐτουργὸς καὶ
[7, 50]	καὶ εἰ μὴ δεινὸν ἡγησάμενοι	τὸ	πρᾶγμα οἵ θ´ ὕπατοι καὶ
[7, 73]	ἔμαθεν ἡ βουλὴ παρὰ τοῦ	τὸ	πραχθὲν ἀνανεωσαμένου, τοῦτον ὑπολαβοῦσα ὑπὸ
[7, 59]	συνῄει δὲ τὸ πλῆθος εἰς	τὸ	πρὸ τῆς πόλεως Ἄρειον πεδίον
[7, 4]	ὡς ἅπαντας ἀναρπασόμενοι. ἦν δὲ	τὸ	πρὸ τῆς πόλεως χωρίον, ἐν
[7, 39]	δ´ ὁ Δέκιος ὁ συγχωρήσας	τὸ	προβούλευμα γενέσθαι τοιούτοις ἐχρήσατο λόγοις.
[7, 39]	ὑπάτων ὥσπερ ἠξίουν οἱ δήμαρχοι	τὸ	προβούλευμα γενέσθαι, τότε μὲν διελύθησαν·
[7, 57]	ἵνα δὲ καὶ ὑμεῖς οἱ	τὸ	προβούλευμα γράφοντες εἰδῆτε ἐφ´ οἷς
[7, 39]	Δεκίου γνώμῃ χρησάμενοι συνεχώρουν γενέσθαι	τὸ	προβούλευμα, δικαίαν τινὰ καὶ αὐτοὶ
[7, 58]	μηδὲν ἔστω τὸ κωλῦον γράφεσθαι	τὸ	προβούλευμα. ἐγένετο δὲ καὶ τοῖς
[7, 57]	προσέθεντο τῇ γνώμῃ. καὶ ἐπειδὴ	τὸ	προβούλευμα ἔδει γράφεσθαι, λόγον αἰτησάμενος
[7, 58]	τοῖς ἀγροῖς διέτριβον. ἐπειδὴ δὲ	τὸ	προβούλευμα ἔλαβον οἱ δήμαρχοι, προελθόντες
[7, 58]	ἐζηκὼς σώφρονα καὶ ἀνεπίληπτον. γράφεται	τὸ	προβούλευμα μετὰ ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς
[7, 61]	ἐδικαίωσε. καὶ μετὰ τοῦτ´ ἀνέγνω	τὸ	προβούλευμα. ὁ μὲν δὴ ταῦτ´
[7, 63]	τῇ βουλῇ ποιησάμενος λόγους καὶ	τὸ	προβούλευμα περὶ τῆς δίκης γραφῆναι
[7, 47]	ἠρέσκετο διαλλαγαῖς, οὐκ εἴα γενέσθαι	τὸ	προβούλευμα τοιούτοις λόγοις χρώμενος. ~Ἐβουλόμην
[7, 46]	ἐξ ὑμῶν αὐτῶν, οἷς ἐντέτηκε	τὸ	πρὸς τοὺς δημοτικοὺς μῖσος ἀδιάλλακτον,
[7, 72]	τὸ συγγενὲς ἄν τις αὐτῶν	τὸ	πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἴδοι, ἀλλὰ
[7, 1]	αὐτὸ δηλοῖ τοὖργον, ἀλλ´ εἰκῆ	τὸ	προστυχὸν ἀποφαινόμενοι. ἡ μὲν γὰρ
[7, 1]	ἀβασανίστως δέ πως καὶ κατὰ	τὸ	προστυχὸν θεῖναι τὸν Διονύσιον. ~Οἱ
[7, 14]	καὶ ἑταιρίας, ὀλίγοι μὲν συνιόντες	τὸ	πρῶτον, ἔπειτ´ ἀθρόοι συντονωτέρας ἤδη
[7, 72]	τὰς τρίχας καὶ τιθέντας ἐπὶ	τὸ	πῦρ ὧδε γράφων· Ἀλλ´ ὅ
[7, 2]	κομίζοντες ἀγοράς. οἱ δ´ εἰς	τὸ	Πωμεντῖνον ἀποσταλέντες πεδίον ὀλίγου μὲν
[7, 22]	κράτιστον μὲν οὖν ἦν μηδὲ	τὸ	σπέρμα τῆς ἐξουσίας ταύτης ἐᾶσαι
[7, 64]	ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐξὸν μεταλαβεῖν, διὰ	τὸ	στασιάζειν ἀπεκωλύθησαν εἰς τὰς λοιπὰς
[7, 72]	τε καὶ πομπὰς ἐχρῶντο Ῥωμαῖοι,	τὸ	συγγενὲς ἄν τις αὐτῶν τὸ
[7, 40]	λανθάνει μὲν ἡμᾶς, ὦ βουλή,	τὸ	συμβησόμενον, ὅτι δι´ αἰτίας ἐσόμεθα
[7, 54]	ἐμφυλίους· ἐπαινῶν δὲ τοὺς ἓν	τὸ	συμφέρον καὶ κοινὸν ἡγουμένους καὶ
[7, 55]	ἔμαθε κινούμενον ἐπὶ τοῖς λεγομένοις	τὸ	συνέδριον, ἐκ τοῦ τεθαρρηκότος ἤδη
[7, 39]	κατόπιν ἡμέρᾳ παρῆν μὲν εἰς	τὸ	συνέδριον ἡ βουλή· οἱ δ´
[7, 61]	αὐτὸν ἐψηφίσατο ταύτης τῆς αἰτίας	τὸ	συνέδριον, καὶ ἐπὶ ῥητοῖς ἥκειν
[7, 38]	καλὸν ἔθος ἀφανίζετε· διδάξαντες δὲ	τὸ	συνέδριον, ὅτι δικαίου δεῖσθε καὶ
[7, 68]	πάθη. ἔπειθ´ ἧκέ τις ἐπὶ	τὸ	συνέδριον τῆς βουλῆς ἄρρωστος ἐπὶ
[7, 56]	οὐθέν. ταῦτ´ οὖν ἐνθυμηθέντες καὶ	τὸ	σχῆμα τῆς πολιτείας τοῦθ´ ἡγησάμενοι
[7, 7]	φυλακὴν ἐκ τούτων καθίσταται περὶ	τὸ	σῶμα. ἡμέρας δὲ γενομένης συγκαλέσας
[7, 72]	ὁ δὲ πρῶτος ἐπιχειρήσας ἀποδυθῆναι	τὸ	σῶμα καὶ γυμνὸς Ὀλυμπίασι δραμὼν
[7, 10]	παραγίνεταί τις ἐξ αὐτῶν ᾐκισμένος	τὸ	σῶμα μάστιξιν ἀποσταλεὶς ὑπὸ τῶν
[7, 60]	ὅτε γ´ αὐτὸς ἥκει παρέχων	τὸ	σῶμα τοῖς διαφόροις καὶ στέρξων,
[7, 48]	ἤδη τοῖς ὑπὲρ ὑμῶν κινδύνοις	τὸ	σῶμα τοὐμόν, ὦ βουλή, καὶ
[7, 46]	καὶ μηδ´ ἐφ´ ἑνὶ τούτων	τὸ	σῶμα ὑπεύθυνον ποιεῖν, ἀλλ´ ἄκριτον
[7, 6]	ἀθρόοι, καὶ γίνεται πάλιν εἰς·	τὸ	τεῖχος αὐτῶν φυγή· ὁ δ´
[7, 5]	τότε τοὺς Ἀρικηνοὺς καταπεφευγότας εἰς	τὸ	τεῖχος καὶ οὐ διὰ μακροῦ
[7, 66]	αἰτίας καὶ εἰς τοῦτο κατέσκηψε	τὸ	τέλος· ἐμήκυνα δὲ τὸν ὑπὲρ
[7, 29]	ἀναμείναντες τῆς γνώμης ἡμῶν μαθεῖν	τὸ	τέλος κατηγορεῖν ἤδη αὐτῆς ἀξιοῦτε.
[7, 67]	οὖν τῆς δίκης τοῦτο λαβούσης	τὸ	τέλος ὁ μὲν δῆμος ἀπελύετο
[7, 35]	τότε ἀνθρώποις, καὶ οὕτω τίμιον	τὸ	τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας μίμημα. ἐφ´
[7, 23]	ἐν τῇ ψήφῳ ἐστὶν ἅπαν	τὸ	τῆς πόλεως κράτος, ἧς αὐτοὶ
[7, 56]	μηνῶν διοικησάμενος ἰδιώτης αὖθις ἔσται	τὸ	τιμᾶσθαι μόνον ἐκ τούτων λαβών,
[7, 59]	δεῖν, ἀλλ´ οὐκ ὀλιγαρχικὸν εἶναι	τὸ	τοῦ δήμου δικαστήριον, καὶ τὴν
[7, 6]	λογάσι Κυμαίων ὀλίγοις οὖσι πᾶν	τὸ	τοῦ πολέμου βάρος ὑποστὰς καὶ
[7, 44]	ἀπολωλέναι πλῆθος ἅπαν, ἢ μηδὲ	τὸ	τῶν πατρικίων περιλελεῖφθαι γένος. οὐ
[7, 21]	ὅτι συνελάμβανεν αὐτῷ πάσῃ προθυμίᾳ	τὸ	τῶν πατρικίων πλῆθος ὡς οὐδενὶ
[7, 36]	πόλιν ἧττον τίθενται τὸ πλῆθος	τὸ	ὑμέτερον. οὐ μὴν ὁμοίους γ´
[7, 4]	πρὸς ὅπλα καὶ φόνους χωρήσῃ	τὸ	φιλότιμον, ἔπεισαν ἀμφοτέρας τὰς τάξεις
[7, 35]	τῆς ἀγορᾶς λόφον· ἔστι δὲ	τὸ	χωρίον κρημνὸς ἐξαίσιος, ὅθεν αὐτοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/01/2007