Livre, Chap.
[7, 43]	ἡμῖν ἐστι τόνδε μὴ ἐκλιπεῖν	τὸν	ἀγῶνα μήτε βίᾳ εἴξαντας μήτ´
[7, 12]	ὡς οὔτ´ ἐπὶ τοῦτον ἥκοντες	τὸν	ἀγῶνα οὔτ´ ἐξουσίαν ἔχοντες, ἣν
[7, 7]	ἔφη βούλεσθαι τὰ πραχθέντα κατὰ	τὸν	ἀγῶνα πρὸς τὴν βουλὴν ἀπαγγεῖλαι
[7, 52]	εἰ γένοιντο τῆς ψήφου κύριοι	τὸν	ἀδικοῦντα περὶ πλείονος ποιήσονται τῆς
[7, 43]	αὐτοῖς τε καὶ ἐγγόνοις εἰς	τὸν	ἀεὶ χρόνον. ἀλλ´ ὅτι μὲν
[7, 62]	καὶ δεόμενοι τῶν πολιτῶν, μὴ	τὸν	αἴτιον σφίσι τῆς σωτηρίας ὡς
[7, 8]	πλουσίων εἰς τοὺς δημοτικοὺς διὰ	τὸν	ἀναδασμὸν τῆς γῆς καὶ τὰς
[7, 60]	δι´ αὐτὸν ἀφεῖναι τῆς δίκης	τὸν	ἄνδρα ἀναμιμνησκομένους, οἷος εἰς τὰ
[7, 64]	μέρος ἦν, ἐκ παντὸς ἀπολέσαι	τὸν	ἄνδρα δήπου προθυμούμενον, ἔτι μᾶλλον
[7, 60]	ψήφου μὲν ἐπαχθείσης, ἐὰν ἀπολύσωσι	τὸν	ἄνδρα, διὰ τὸ μηδὲν ἀδικεῖσθαι
[7, 59]	ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα λόχων ἀπολυθήσεσθαι	τὸν	ἄνδρα, εἰ δὲ μή γ´
[7, 26]	λόγους ὑπὸ τοῦ Μαρκίου, καὶ	τὸν	ἄνδρα εἰς ἀπολογίαν ἐκάλουν. ὡς
[7, 61]	τῷ ὄντι παρέχουσιν οἱ πατρίκιοι	τὸν	ἄνδρα ἐπὶ δίκην τοῖς δημοτικοῖς,
[7, 64]	οἶμαι, τοῦ μὴ ἂν ἁλῶναι	τὸν	ἄνδρα θανάτου {αὐτῷ τιμησάντων} ὡς
[7, 62]	ἐπιεικὲς καὶ φιλόχρηστον ἀπολύειν ἐβόα	τὸν	ἄνδρα, καὶ δι´ αἰσχύνης ἐλάμβανεν,
[7, 62]	εὐκίνητοι στάσιν, ἤχθοντο μὲν ἀπολύειν	τὸν	ἄνδρα μέλλοντες, οὐκ εἶχον δ´,
[7, 51]	δίκην, ἀλλ´ ἐπὶ τιμωρίαν καλεῖσθαι	τὸν	ἄνδρα, ὁρῶν ὡς οὐδενὸς αὐτοκράτωρ
[7, 54]	τῆς ψήφου γενήσεται κύριος, ἀπολύσει	τὸν	ἄνδρα τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν
[7, 25]	περὶ τὰς τιμὰς ἐλαττώσει ἐπῄνουν	τὸν	ἄνδρα ὡς γενναῖον καὶ φιλόπολιν
[7, 51]	ἡμέραν ῥητὴν εἰς αὐτὴν ἐκάλει	τὸν	ἄνδρα ὡς δίκην ὑφέξοντα, ἧς
[7, 11]	καὶ φυγάδες ἐν τῷ περὶ	τὸν	Ἄορνον ὄρει πλησίον ὄντι τῆς
[7, 11]	ὁρμήσαντες ἀθρόοι πρὸς τὰς ἐπὶ	τὸν	Ἄορνον φερούσας πύλας τούς τε
[7, 73]	ὡς γὰρ δὴ τὰ περὶ	τὸν	ἀπαχθέντα ἐπὶ τιμωρίαν ὑπὸ τοῦ
[7, 9]	παῖδας, ἕως ἐκπληρώσωσιν εἰκοστὸν ἔτος,	τὸν	ἀπὸ τοῦδε χρόνον εἰς ἄνδρας
[7, 5]	ὑπώπτευον νεωτερισμούς, ἐκ τούτων συνεπλήρωσαν	τὸν	ἀπόστολον· καὶ ναῦς δέκα παλαιὰς
[7, 13]	τὴν προτέραν, ἐνῆγεν αὐτοὺς ψηφίζεσθαι	τὸν	ἀπόστολον. πάλιν γάρ, ὥσπερ καὶ
[7, 3]	καὶ πεντακόσιοι· καὶ οὕτως ὄντες	τὸν	ἀριθμὸν ὀλίγοι τὰς τοσαύτας ὑπέστησαν
[7, 4]	οἱ μὲν γὰρ ἀκέραιοι κριταὶ	τὸν	Ἀριστόδημον ἐβούλοντο τιμῆσαι, καὶ ἦν
[7, 12]	καθίστανται πολιτείαν. ~Ἐπὶ τοῦτον δὴ	τὸν	Ἀριστόδημον ἔτος ὁμοῦ τι τεσσαρεσκαιδέκατον
[7, 5]	οἱ προεστηκότες τῆς ἀριστοκρατίας μισοῦντες	τὸν	Ἀριστόδημον καὶ δεδιότες, μή τι
[7, 5]	ἐπὶ συμμαχίαν, καὶ στρατηγὸν ἀποδείξαντες	τὸν	Ἀριστόδημον ὡς δὴ τὰ πολέμια
[7, 68]	θεοῦ γενέσθαι γνώμην νεμεσῶντος, ὅτι	τὸν	ἄριστον τῶν πολιτῶν ἐξήλασαν τῆς
[7, 33]	ὁμονοῆσαι οἰόμενος τὴν πόλιν καὶ	τὸν	ἀρχαῖον ἀναλαβεῖν κόσμον. οὐ γὰρ
[7, 59]	πατρικίων· τῶν μὲν ὡς τιμωρησομένων	τὸν	αὐθαδέστατον, τῶν δ´ ἵνα μὴ
[7, 11]	κατέκρυπτον ξίφη, καὶ συνελθόντες εἰς	τὸν	αὐτὸν ἅπαντες τόπον ἔπειτ´ ἐκεῖθεν
[7, 59]	μάχαις {μαχομένων} καὶ ὁπλισμὸν οὐ	τὸν	αὐτὸν ἐχόντων τοῖς πρωτοστάταις, ἀλλ´
[7, 36]	βίαιον, ὃ νῦν ἐπειρᾶτο διαπράττεσθαι,	τὸν	αὐτὸν ὑπάρχειν καὶ κατήγορον καὶ
[7, 4]	μάχεσθαι παρεσκευασμένους, ἀλαλάξαντες ἐχώρουν ὁμόσε	τὸν	βάρβαρον τρόπον ἄνευ κόσμου πεζοί
[7, 53]	πολέμια λαμπρότατον ἡγεῖσθε εἶναι καὶ	τὸν	βίον σωφρονέστατον τά τε πολιτικὰ
[7, 19]	παρῆν εὐπορωτέρα γεγονυῖα τοῖς κατὰ	τὸν	βίον, ὥστε τοῖς ὑπομείνασι πολλὴν
[7, 56]	ἀξιῶν καὶ τῆς βουλῆς προσεταιρισάμενος	τὸν	βουλόμενον συννοσεῖν καὶ συναδικεῖν· πάντα
[7, 14]	μάλιστα δὲ τὸν Σικίνιον καὶ	τὸν	Βροῦτον ἀγορανόμους τότ´ ὄντας ἀνακαλῶν
[7, 17]	ἄποροι δοκοῦντές τι περιττὸν ἐξευρηκέναι	τὸν	Βροῦτον καὶ οὐκ εἰκῆ ὑποσχέσθαι
[7, 10]	ὑποτοπήσαντες, φεύγουσιν εἰς τὰ ὄρη	τὸν	γεωργικὸν ἁρπάσαντες σίδηρον. ἧκον δ´
[7, 11]	τὸν οἶνον προβάτων δίκην κατέσφαξαν·	τὸν	δ´ Ἀριστόδημον καὶ τοὺς παῖδας
[7, 68]	αὐτῷ ἐλεύσεσθαι παρημεληκότι τοῦ βίου·	τὸν	δὲ θεὸν οὐ ταύτην αὐτῷ
[7, 1]	πρότερον διαλλαγεῖσα τῆς χειμερινῆς τροπῆς.	τὸν	δὲ μεταξὺ χρόνον, ἐν ᾧ
[7, 72]	Στήθεά τε στιβαροί τε βραχίονες.	τὸν	δὲ πτωχὸν οὐκέτι βουλόμενον μάχεσθαι,
[7, 1]	εἰς Σικελίαν ἀποδειχθεῖσα πρεσβεία κατὰ	τὸν	δεύτερον ἐνιαυτὸν τῆς ἑβδομηκοστῆς καὶ
[7, 56]	ἡγησάμενοι κράτιστον εἶναι μηθενὸς ἀπελαύνετε	τὸν	δῆμον, ἀλλ´ ὥσπερ ἀρχὰς ἀποδεικνύναι
[7, 54]	καὶ συναπολογεῖσθαι τῷ ἀνδρὶ καὶ	τὸν	δῆμον ἀξιοῦν μηθὲν διαγνῶναι περὶ
[7, 27]	διαβολὰς καὶ περὶ τοῦ Μαρκίου	τὸν	δῆμον ἀξιώσοντες μηθὲν βουλεῦσαι ἀνήκεστον.
[7, 15]	τῶν μὲν οἰομένων δεῖν θεραπεύειν	τὸν	δῆμον ἁπάσῃ εὐπροσηγορίᾳ λόγων καὶ
[7, 54]	ἠξίου γὰρ αὐτόν, ἐπεὶ διιστάναι	τὸν	δῆμον ἀπὸ τῆς βουλῆς αἰτίαν
[7, 38]	ὅτι ἂν ἐκείνῳ δοκῇ, τούτου	τὸν	δῆμον ἀποδείξατε κύριον. ~Ταῦτα τῶν
[7, 5]	σὺν εὐσχήμονι προφάσει. πείσαντες δὴ	τὸν	δῆμον ἀποστεῖλαι Ἀρικηνοῖς δισχιλίους ἄνδρας
[7, 33]	καὶ μικρὰ περὶ τῆς κατεχούσης	τὸν	δῆμον ἀτυχίας ἀποδυράμενος τούς θ´
[7, 48]	ἣν εἶχον ὑπὲρ τῶν πρὸς	τὸν	δῆμον διαλύσεων, ὡς οὔτε καλὴν
[7, 52]	καὶ ἃς ἂν ἐκείνους διώκωσι,	τὸν	δῆμον δικάζειν, τοῖς δὲ πατρικίοις
[7, 65]	κατ´ ἀνδρὸς πατρικίου πρόσκλησις εἰς	τὸν	δῆμον ἐγένετο ἐπὶ δίκῃ. καὶ
[7, 26]	μετὰ τοῦτο συναγαγόντες εἰς ἐκκλησίαν	τὸν	δῆμον ἐδήλωσαν αὐτῷ τοὺς ἐν
[7, 61]	καὶ ἐπὶ ῥητοῖς ἥκειν εἰς	τὸν	δῆμον ἐδικαίωσε. καὶ μετὰ τοῦτ´
[7, 11]	εἰς τὴν ἀγοράν. ἔπειτα συγκαλέσαντες	τὸν	δῆμον εἰς ἐκκλησίαν ἀποτίθενται τὰ
[7, 15]	οἱ μὲν ὕπατοι προελθόντες συνεκάλουν	τὸν	δῆμον εἰς ἐκκλησίαν· ἦν δ´
[7, 27]	τὴν ἀγορὰν οἱ δήμαρχοι συνεκάλουν	τὸν	δῆμον εἰς ἐκκλησίαν καὶ παριόντες
[7, 7]	σῶμα. ἡμέρας δὲ γενομένης συγκαλέσας	τὸν	δῆμον εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλὴν
[7, 16]	Γεγάνιος· Ὅτι οὐκ αὐτοὶ συνεκάλεσαν	τὸν	δῆμον εἰς τὴν ἐκκλησίαν, ἀλλ´
[7, 38]	δόξειε, ταῦθ´ οἱ βασιλεῖς εἰς	τὸν	δῆμον ἐκφέροντες ἐπεκύρουν. μὴ δὴ
[7, 53]	δὲ στάσις, καὶ θεραπεύοντες μὲν	τὸν	δῆμον ἐν ὁμονοίᾳ πολιτευσόμεθα, κωλύσαντες
[7, 37]	ὑπὲρ τῆς ἀγορᾶς δόγμα εἰς	τὸν	δῆμον ἐξήνεγκαν καὶ πάντων ἐπαινεσάντων
[7, 38]	μετὰ τοῦ συνεδρίου μὴ περιορᾶν	τὸν	δῆμον ἐξουσίας τηλικαύτης κύριον γενόμενον.
[7, 15]	τὴν δυνατήν, τοῖς δὲ ταράττουσι	τὸν	δῆμον ἐπιτιμᾶν καὶ προαγορεύειν, ὡς
[7, 66]	ἐξὸν αὐτοῖς ἐν ἀριστοκρατίᾳ πολιτεύεσθαι	τὸν	δῆμον ἐποίησαν τῶν μεγίστων κύριον,
[7, 27]	ἀπολογίαν, κατέχοντες ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας	τὸν	δῆμον, ἕως ἡ βουλὴ διαλυθείη.
[7, 52]	εἰ δέ τι Μάρκιος ἀδικεῖ	τὸν	δῆμον, {ἢ} καὶ ἄλλος τῶν
[7, 56]	ἄξιος ᾖ, τεύξεται. αὐτὸν δὲ	τὸν	δῆμον, ἵνα μὴ τρυφᾷ τηλικαύτης
[7, 41]	δημόταις προκαλεῖσθαι τὰς κρίσεις ἐπὶ	τὸν	δῆμον· καὶ παρ´ οὐδὲν οὕτως
[7, 58]	τὴν ἀγορὰν συνεκάλεσαν εἰς ἐκκλησίαν	τὸν	δῆμον καὶ πολλὰ ἐγκώμια τῆς
[7, 41]	Μαρκίου τουδί, καλοῦμεν αὐτὸν ἐπὶ	τὸν	δῆμον καὶ τὰ δίκαια παραγγέλλομεν
[7, 66]	οἱ πατρίκιοι τηλικαύτης ἐξουσίας ποιῆσαι	τὸν	δῆμον κύριον, οὔτε σφαγῆς τῶν
[7, 34]	ἔμφυτον αὐθάδειαν φυλάττων οὐθὲν ὑποθωπεύσει	τὸν	δῆμον μετριάσας περὶ τοὺς λόγους·
[7, 41]	βουλή, μήτε πλέον ἔχειν ὑμῶν	{τὸν	δῆμον} μήτε μεῖον, {ἐν γοῦν
[7, 17]	ἐκκλησιάζειν, ἐκάλουν μὲν εἰς ἐκκλησίαν	τὸν	δῆμον. πληρωθείσης δὲ τῆς ἀγορᾶς·
[7, 41]	κυρίαν εἶναι δεῖ τὴν ἐπὶ	τὸν	δῆμον πρόκλησιν, ἡμῖν δὲ τοῖς
[7, 34]	καλῶς ἔχει πείθειν ὑπὲρ σοῦ	τὸν	δῆμον, σοὶ δ´ οὐκ ἄρα
[7, 60]	ἄνδρα, διὰ τὸ μηδὲν ἀδικεῖσθαι	τὸν	δῆμον ὑπ´ αὐτοῦ δόξουσιν ἀφεικέναι·
[7, 27]	τοὺς ὅρκους, οὓς ἐποιήσαντο πρὸς	τὸν	δῆμον ὑπὲρ ἀμνηστίας τῶν πάλαι,
[7, 16]	ὑμῶν, ὅταν οἱ δήμαρχοι συναγάγωσι	τὸν	δῆμον ὑπὲρ ὁτουδήτινος, μὴ παρεῖναι
[7, 27]	εἴτ´ ἀπολογητέον αὐτοῖς εἴη πρὸς	τὸν	δῆμον ὑπὲρ ὧν διεβλήθησαν, εἴτε
[7, 46]	καλῶς εἶχεν, ὦ Μάρκιε, δικαστὴν	τὸν	δῆμον ὑπὲρ ὧν ἐνεκαλοῦντο ὑπομένειν,
[7, 15]	τοῖς συνέδροις φιλονεικίας· ὥστε καὶ	τὸν	δῆμον ὑπὸ τῆς βοῆς αὐτῶν
[7, 49]	πολέμιον ἔχετε τῇ καθεστώσῃ πολιτείᾳ	τὸν	δημοτικὸν ὄχλον, καὶ πάνθ´ ὅσα
[7, 72]	ἔτι Κουρήτων αὐτὴν καταστησαμένων, ὅτε	τὸν	Δία τιθηνούμενοι θέλγειν ἐβούλοντο κτύπῳ
[7, 1]	καὶ κατὰ τὸ προστυχὸν θεῖναι	τὸν	Διονύσιον. ~Οἱ μὲν οὖν ἐπὶ
[7, 34]	ὀλοφυρμοὺς καὶ δεήσεις καταφεύξεται παρὰ	τὸν	ἑαυτοῦ τρόπον, ἀλλ´ ἤτοι καὶ
[7, 9]	θεοπροπίου τινὸς εἴτε καὶ κατὰ	τὸν	εἰκότα λογισμὸν οὐ μικρὸν αὐτῷ
[7, 35]	ἑτέρων τινῶν εἶναι τὸν προπηλακισμὸν	τὸν	εἰς τοὺς ὑπηρέτας σφῶν γενόμενον
[7, 47]	πρεσβύτατοι τῶν ὑπατικῶν καλούμενοι κατὰ	τὸν	εἰωθότα κόσμον ὑπὸ τῶν ὑπάτων
[7, 41]	καὶ τὴν ἐλευθερίαν παρανομεῖν κωλύοιτε	τὸν	ἐκ τῆς δίκης ἐφιστάντες αὐτοῖς
[7, 10]	συνειδότων τινός, εἴτ´ αὐτοὶ κατὰ	τὸν	ἐκ τῶν εἰκότων λογισμὸν ὑποτοπήσαντες,
[7, 28]	ἐπίστασθε δήπου καὶ αὐτοὶ διὰ	τὸν	ἐκλειφθέντα σπόρον γενομένην· τήν τ´
[7, 40]	δίκαιον λαμβάνειν. κίνδυνον δ´ οὐ	τὸν	ἐλάχιστον ἀναρρίψομεν εἰς δίκην ὑπαχθέντες,
[7, 37]	μαθόντες ἐξεστρατευμένους πανδημεὶ Ῥωμαίους οὐδὲ	τὸν	ἐλάχιστον ἀντέσχον χρόνον, δεόμενοι δὲ
[7, 19]	Γεγάνιος καὶ Μηνύκιος οἱ τοῦτον	τὸν	ἐνιαυτὸν ὑπατεύοντες ἐν μεγάλοις καὶ
[7, 21]	τὴν μεταβολὴν τοῦ πολιτεύματος εἰς	τὸν	ἐξ ἀρχῆς κόσμον ἀποκαταστῆσαι προθυμούμενος
[7, 1]	ἀφορμῆς τ´ οὐ πολλοῖς εἰς	τὸν	ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ὑπαρχούσης οὔτε σπερμάτων
[7, 7]	ἅπασα χαρᾷ καὶ κρότῳ δεξιουμένη	τὸν	ἡγεμόνα προὔπεμπεν εἰς οἶκον ἀπιόντα.
[7, 4]	ὁ Μαλακὸς ἐπικαλούμενος· καὶ γὰρ	τὸν	ἡγεμόνα τῶν πολεμίων οὗτος ἀπέκτεινε
[7, 6]	τοῦ πολέμου βάρος ὑποστὰς καὶ	τὸν	ἡγεμόνα τῶν Τυρρηνῶν αὐτοχειρίᾳ κτείνας
[7, 68]	ὅτι μοι τῆς νεωστὶ πομπῆς	τὸν	ἡγούμενον ὀρχηστὴν οὐ καλὸν ἔδωκαν,
[7, 68]	ἀναστὰς ἐκ τοῦ κλινιδίου καὶ	τὸν	θεὸν ἀναβοήσας ἀπῄει τοῖς ἑαυτοῦ
[7, 69]	ἡ πόλις. οἱ δ´ ἄγοντες	τὸν	θεράποντα ἐπὶ τὴν τιμωρίαν τὰς
[7, 3]	Χαλκιδεῖς ἔκτισαν, Τυρρηνῶν οἱ περὶ	τὸν	Ἰόνιον κόλπον κατοικοῦντες ἐκεῖθέν θ´
[7, 4]	μετ´ ἐκείνου· οἱ δὲ δυνατοὶ	τὸν	ἱππάρχην Ἱππομέδοντα, καὶ ἡ βουλὴ
[7, 37]	εἶναι τῶν ὠνίων τῶν πρὸς	τὸν	καθ´ ἡμέραν βίον, αἵτινες ἐγένοντ´
[7, 69]	ἔστελλε τῷ θεῷ κατ´ ἐκεῖνον	τὸν	καιρὸν ἡ πόλις. οἱ δ´
[7, 24]	καὶ τοῦτον ἐκ τῶν χειρῶν	τὸν	καιρόν, πολλάκις εὔξεσθε τοιούτου τυχεῖν
[7, 60]	ἀχαριστοῦντες καλῶν. εἶναι δὲ καὶ	τὸν	καιρὸν τῆς ἀφέσεως καλόν, ὅτε
[7, 68]	ἔφη δόξαι καθ´ ὕπνον ἐπιστάντα	τὸν	Καπιτώλιον Δία λέγειν αὐτῷ· Ἴθι,
[7, 14]	βουλῆς αὔξων ὡς μάλιστ´ ἐνῆν	τὸν	κατ´ αὐτῆς φθόνον, καὶ τοὺς
[7, 12]	ἀπορρήτοις διαποστολαῖς ἐνῆγον ἀλλήλους εἰς	τὸν	κατ´ αὐτῶν πόλεμον, ὡς ἀδυνάτων
[7, 57]	πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν εἰς τοῦτον	τὸν	κίνδυνον ἐλήλυθα, καὶ ὅτι παρὰ
[7, 28]	ἀλλ´ ἐξ ὧν αὐτοὶ ἴστε,	τὸν	λιμὸν ἡγούμενοι γεγονέναι παύσασθε προσάπτοντες
[7, 62]	~Ὡς δὲ παρέλαβεν ὁ Μάρκιος	τὸν	λόγον, ἀρξάμενος ἄνωθεν ἀπὸ τῆς
[7, 17]	λεγέτω μηδὲν ἐναντίον μηδὲ μεσολαβείτω	τὸν	λόγον. ἐὰν δέ τις παρὰ
[7, 68]	ἀκούσας ἔφη καθ´ ἡδονὴν δέξασθαι	τὸν	λόγον, εἰ μέλλοι θάνατος αὐτῷ
[7, 22]	τὸν νόμον, ὃς ἀφαιρεῖται καὶ	τὸν	λόγον ἡμῶν ἅμα τοῖς ἔργοις
[7, 60]	τούτοις εἰπὼν τελευταῖον ἐκεῖνον ἐπέθηκε	τὸν	λόγον, ὅτι ψήφου μὲν ἐπαχθείσης,
[7, 63]	Μάρκιε· παραδίδωμι γὰρ ἤδη σοὶ	τὸν	λόγον. ~Τοῦτο τὸ κατηγόρημα πολλὴν
[7, 14]	εἰς ἀπειλήν τινα τοιάνδε κατέκλεισε	τὸν	λόγον, ὡς εἰ βουληθεῖεν αὐτῷ
[7, 13]	χώραν οἰκήσοντι εὐδαίμονα· ἔπειτ´ ἐνθυμουμένῳ	τὸν	λοιμόν, ὃς ἐν τῇ μελλούσῃ
[7, 16]	τότε ἥττῃ παραχωρουμένης τῆς εἰς	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἑκατέρων δικαιώσεως. ἥλιός
[7, 67]	τῶν οἰκτειρόντων τε καὶ προπεμπόντων	τὸν	Μάρκιον. αὐτὸς δ´ ὁ Μάρκιος
[7, 37]	βουλῆς παύσασθαι καὶ μὴ παράγειν	τὸν	Μάρκιον, εἰ δὲ μὴ πείθοιεν
[7, 25]	ἐβόων τε καὶ ἤσπαιρον καὶ	τὸν	Μάρκιον λυμεῶνα καὶ ὄλεθρον τῆς
[7, 54]	πλείων λόγος ἐγίνετο αὐτῷ πρὸς	τὸν	Μάρκιον παράκλησιν ἔχων νουθετήσει μεμιγμένην
[7, 34]	εἶναι καὶ διαλλακτικὸς ἐπιστρέφει πρὸς	τὸν	Μάρκιον παρεστηκότα τοῖς ὑπάτοις καὶ
[7, 26]	ὄντες καὶ χρημάτων ἔχοντες εὖ	τὸν	Μάρκιον ὑπερασπιοῦντες ἅμα τοῖς πατρικίοις
[7, 72]	καὶ δι´ ἀγορᾶς ἄγοντες ἐπὶ	τὸν	μέγαν ἱππόδρομον. ἡγοῦντο δὲ τῆς
[7, 36]	ὑμεῖς μὲν οὖν ἄπιτε καὶ	τὸν	μέλλοντα καιρὸν ἐκδέχεσθε οὐ πολὺν
[7, 39]	γνώμην ἅπαντας ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ	τὸν	νόμιμον ὅρκον ὀμόσαντας· ὅ τι
[7, 17]	αὐτῷ τοῦ δήμου μεγάλῃ βοῇ	τὸν	νόμον εἰσφέρειν, ἔχων αὐτὸν ἤδη
[7, 42]	ἃς ἔξεστιν αὐτῷ δίκας κατὰ	τὸν	νόμον ἐν ὁμονοίᾳ πολιτευσόμεθα, εἰ
[7, 63]	ἀναφέρει τὰ χρήματα· καὶ τοῦτον	τὸν	νόμον, ἐξ οὗ τήνδε οἰκοῦμεν
[7, 17]	ἔστωσαν ἐπὶ τοῦ δήμου. τοῦτον	τὸν	νόμον ἐπιψηφίσαντες οἱ δήμαρχοι διέλυσαν
[7, 63]	αὐτοὶ γὰρ ἀμφότερα ἴστε, καὶ	τὸν	νόμον καὶ τὸ ἔργον, καὶ
[7, 36]	δὲ γένησθε τῆς ψήφου κατὰ	τὸν	νόμον κύριοι, τιμήσατε αὐτῷ ἧς
[7, 22]	μήτ´ ἰδιώτης μήτ´ ἄρχων δεδοικὼς	τὸν	νόμον, ὃς ἀφαιρεῖται καὶ τὸν
[7, 41]	παρ´ οὐδὲν οὕτως ἕτερον ὡς	τὸν	νόμον τόνδε τήν τε πόλιν
[7, 41]	ἐπιόντας ἀπεώσασθε. τοῦτον δὴ προφερόμενοι	τὸν	νόμον, ὑπὲρ ὧν ἅπαντες ἀδικεῖσθαί
[7, 36]	ἐπειδὴ πρόφασιν εὐπρεπῆ προβάλλονταί τινες	τὸν	νόμον, ᾧ βοηθοῦντες αὐτὸν ἀφαιροῦνται
[7, 40]	ὧν λέξομεν. τούτοις οὖν προσέχετε	τὸν	νοῦν, καὶ ἐὰν ὑμῖν δόξῃ
[7, 50]	ὑμεῖς ἐκφέρητε δόγμασιν οὐ προσέχει	τὸν	νοῦν, καὶ τῶν ὑπάτων ὡς
[7, 65]	καὶ σοφίας, ὑπὲρ ὧν κατὰ	τὸν	οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ. τοῦτο μέντοι
[7, 11]	κρατοῦντας οὔτε τῶν φρενῶν διὰ	τὸν	οἶνον προβάτων δίκην κατέσφαξαν· τὸν
[7, 7]	παραδόντες καὶ τἆλλα τὰ πρὸς	τὸν	ὄλεθρον μηχανησάμενοι, πονηροὺς ὑπὲρ τοῦ
[7, 6]	διανύσας ἐπιφαίνεται τοῖς Ἀρικηνοῖς περὶ	τὸν	ὄρθρον ἀπροσδόκητος. θέμενος δὲ πλησίον
[7, 73]	ὑπολαβοῦσα ὑπὸ τοῦ θεοῦ λέγεσθαι	τὸν	οὐ καλὸν ἔπαρχον τῶν ὀρχηστῶν,
[7, 67]	ταπεινοὶ καὶ δι´ αἰτίας ἔχοντες	τὸν	Οὐαλέριον, ὑφ´ οὗ πεισθέντες ἐπέτρεψαν
[7, 34]	δημοτικοῖς προθυμίας ἀπολύειν αὐτόν, εἰ	τὸν	παρόντα θεραπεύσειε καιρόν, τοιαύτην αὐθάδειαν
[7, 50]	χάριτας ὑμῖν εἰδέναι καὶ σώζειν	τὸν	πάτριον κόσμον τῆς πολιτείας, ἀρξάμενος
[7, 68]	ἱκανῆς κύριος, αὐτουργὸς δὲ καὶ	τὸν	πλείω χρόνον τοῦ βίου ζῶν
[7, 25]	τὰς προαιρέσεις τῶν τρόπων καὶ	τὸν	πλοῦτον οὐ πέρα τοῦ δέοντος
[7, 35]	οὐ γὰρ ἑτέρων τινῶν εἶναι	τὸν	προπηλακισμὸν τὸν εἰς τοὺς ὑπηρέτας
[7, 4]	περὶ τῶν ἀριστείων, ὅτῳ χρὴ	τὸν	πρῶτον ἀποδοῦναι στέφανον, εἰς πολλὴν
[7, 14]	εἰς τὸ κοινόν, μάλιστα δὲ	τὸν	Σικίνιον καὶ τὸν Βροῦτον ἀγορανόμους
[7, 14]	τῶν πλουσίων γένοιθ´ ἡ περὶ	τὸν	σῖτον ἀπορία, ἐπειδὴ τὴν ἐλευθερίαν
[7, 73]	παραβάτας, Ἀθηναῖοι δὲ καλοῦσιν ἀποβάτας,	τὸν	σταδιαῖον ἁμιλλῶνται δρόμον αὐτοὶ πρὸς
[7, 27]	αὐθαδεστέρων προείλοντο, διαλύσαντες οἱ ὕπατοι	τὸν	σύλλογον προῆλθον εἰς τὴν ἀγορὰν
[7, 10]	σὺν αὑτῷ δύναμιν ἄξειν ἐπὶ	τὸν	τόπον, ἐν ᾧ τὴν ἐπιοῦσαν
[7, 1]	ἐπαναστὰς κατέσχε τὴν τυραννίδα κατὰ	τὸν	τρίτον ἐνιαυτὸν τῆς ἐνενηκοστῆς καὶ
[7, 2]	ταύτης ᾤοντο δεῖν τῆς δίκης	τὸν	τύραννον αὐτοῖς γενέσθαι κριτήν. ὁ
[7, 12]	δ´ οὐθὲν ἐπέραινον, ἀλλ´ ἐγκεκλικότα	τὸν	τύραννον ἑώρων ἐπὶ θάτερα μέρη
[7, 2]	ἀναγκασθέντες χρόνιοί τε κατήχθησαν πρὸς	τὸν	τύραννον, καὶ τὴν χειμερινὴν ἐκεῖ
[7, 10]	οἱ Ἱππομέδοντος παῖδες τοῦ κατὰ	τὸν	Τυρρηνικὸν ἱππαρχήσαντος πόλεμον, αὐτοί θ´
[7, 73]	τῶν ὀρχηστῶν, ὥσπερ ἔφην, ἀναζητήσασα	τὸν	τῷ θεράποντι λωβησάμενον καὶ ζημίαν
[7, 64]	οἱ μὲν συναράμενοι τοῦ ἔργου	τὸν	τῶν πόνων καρπὸν κομισάμενοι προθύμως
[7, 5]	ὁ βασιλεὺς τῶν Τυρρηνῶν Πορσίνας,	τὸν	υἱὸν Ἄρροντα δοὺς τὴν ἡμίσειαν
[7, 68]	ὄφλῃ. ὀλίγαις δ´ ὕστερον ἡμέραις	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ νέον ὄντα καὶ
[7, 68]	τὴν μὲν ἤδη δέδωκε δίκην	τὸν	υἱὸν ἀφαιρεθείς, τὰς δ´ ὀλίγον
[7, 36]	τὸ κατὰ νόμους ἀπολογίας τυχόντα	τὸν	ὑπαίτιον, ὅ τι ἂν τοῖς
[7, 46]	εἰ καὶ πάντες ὑμεῖς ἀνεδέχεσθε	τὸν	ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεμον ψηφίσασθαι, τὸ
[7, 66]	κατέσκηψε τὸ τέλος· ἐμήκυνα δὲ	τὸν	ὑπὲρ αὐτῶν λόγον τοῦ μή
[7, 48]	οὐ δι´ ἕτερόν τι νυνὶ	τὸν	ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἀγῶνα τρέχει,
[7, 31]	τις ὑμᾶς καὶ τὴν ἐλευθερίαν,	τὸν	ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων κίνδυνον ἐπιθεὶς
[7, 35]	εἰπὼν ἐπέταξεν ἄγειν αὐτὸν ἐπὶ	τὸν	ὑπερκείμενον τῆς ἀγορᾶς λόφον· ἔστι
[7, 69]	τοῦτον δὴ πάντες ἐνόμισαν εἶναι	τὸν	ὑπὸ τοῦ θεοῦ μηνυόμενον ὀρχηστὴν
[7, 50]	παρόν, μάλιστα δὲ Μάρκιον τουτονὶ	τὸν	φιλόπολιν ἄνδρα, οὔτε προγόνων ἀφανῶν
[7, 20]	παρ´ ὧν ἡ πόλις ὠνησαμένη	τὸν	φόρτον ἐκ τῶν κοινῶν χρημάτων
[7, 6]	ἀπροσδόκητος. θέμενος δὲ πλησίον αὐτῶν	τὸν	χάρακα καὶ τοὺς καταπεφευγότας εἰς
[7, 46]	ἣν ὁ Μάρκιος παρέχεται καὶ	τὸν	χρόνον λαβόντες, ὀθνείοις θ´ ἅμα
[7, 20]	ἅπασαν διανεῖμαι τοῖς δημοτικοῖς, καὶ	τὸν	ὠνηθέντα ἐκ τῶν δημοσίων χρημάτων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/01/2007