Livre, Chap. |
[7, 29] |
ἡμῶν
μαθεῖν
τὸ
τέλος
κατηγορεῖν
|
ἤδη |
αὐτῆς
ἀξιοῦτε.
καίτοι
τίς
οὐκ |
[7, 52] |
δοκεῖ
κράτιστον,
ὁ
χρόνος
ἐννεακαιδεκέτης
|
ἤδη |
γεγονώς,
ἐξ
οὗ
ὁ
νόμος |
[7, 17] |
τὸν
νόμον
εἰσφέρειν,
ἔχων
αὐτὸν
|
ἤδη |
γεγραμμένον
ἀνεγίνωσκε
καὶ
ψῆφον
δίδωσι |
[7, 14] |
τὸ
πρῶτον,
ἔπειτ´
ἀθρόοι
συντονωτέρας
|
ἤδη |
γινομένης
τῆς
ἀπορίας
καὶ
συνδραμόντες |
[7, 68] |
τῶν
αὐτοῦ
λόγων
τὴν
μὲν
|
ἤδη |
δέδωκε
δίκην
τὸν
υἱὸν
ἀφαιρεθείς, |
[7, 9] |
ὑπελάμβανε
τὴν
τυραννίδα,
γηραιὸς
ὢν
|
ἤδη |
δίκας
ἔτισεν
οὐ
μεμπτὰς
θεοῖς |
[7, 11] |
φυλακήν,
ἀλλὰ
κἀνταῦθα
τοὺς
μὲν
|
ἤδη |
καθεύδοντας,
τοὺς
δὲ
μεθύοντας
ἀποσφάξαντες |
[7, 25] |
ἐπαρθεὶς
τούτοις
ὁ
Μάρκιος
αὐθαδέστερον
|
ἤδη |
καθήπτετο
τῶν
δημάρχων
καὶ
θρασύτερον· |
[7, 16] |
ἥλιός
τε
περὶ
καταφορὰν
ἦν
|
ἤδη, |
καὶ
συνέτρεχεν
ἐκ
τῶν
οἰκιῶν |
[7, 53] |
ἐπαγομένας
ὑφ´
ὑμῶν,
ἀλλὰ
πολλάκις
|
ἤδη |
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν
ἐπανασεισθείσας
τῇ |
[7, 65] |
ἢ
ψέγειν.
πολλοὶ
μὲν
γὰρ
|
ἤδη |
καλοὶ
καὶ
ἀγαθοὶ
ἄνδρες
οὐκ |
[7, 70] |
τὸ
Ἑλληνικὸν
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἑβδόμην
|
ἤδη |
κρατούμενον
ὑπ´
αὐτῶν
γενεάν,
εἴπερ |
[7, 19] |
κατορθώσειν
ἐλπίδι·
περιβόητος
γὰρ
ἦν
|
ἤδη |
ὁ
ἀνήρ,
καὶ
δέος
αὐτοῦ |
[7, 35] |
προθυμίαν
δὲ
πολλὴν
εἶχόν
τινες
|
ἤδη, |
οἷς
πολὺ
προσῆν
τὸ
εὐχερές, |
[7, 33] |
τήν
τε
δημαρχικὴν
ἐξουσίαν
δεύτερον
|
ἤδη
|
παρειληφώς,
ἁπάντων
ἥκιστα
τῶν
δημαγωγῶν |
[7, 45] |
ἔτι
μέλλοντος,
καὶ
τὰ
μὲν
|
ἤδη |
πεπονθότες,
ὦ
βουλή,
δεινά,
τὰ |
[7, 49] |
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
τοῦθ´
ὑμᾶς
|
ἤδη
|
ποτὲ
ἀξιῶ
βεβαίως
μαθεῖν,
ὅτι |
[7, 32] |
χαρίσασθε
αὐτὸν
δεομένοις,
καὶ
διαλλάγητε
|
ἤδη
|
ποτὲ
βεβαίως
τήν
τε
πόλιν, |
[7, 51] |
χάριν.
ἐνθυμούμενοι
δὴ
ταῦτ´
αἴσθεσθε
|
ἤδη |
ποτὲ
καὶ
μάθετε,
ὅτι
πάνθ´, |
[7, 34] |
κάθοδον·
τὰ
δὲ
συμβουλεύσων
ἐπισχεῖν
|
ἤδη |
ποτὲ
καὶ
συστεῖλαι
τὰς
ἀδίκους |
[7, 45] |
δημοτικώτερον,
ὦ
πονηρέ,
καὶ
ποίησον
|
ἤδη |
ποτὲ
τοῖς
ἄλλοις
ἀνθρώποις
ὅμοιον. |
[7, 33] |
χάριν
ἔφησεν,
εἴ
τις
αὐτοῖς
|
ἤδη |
ποτὲ
φροντὶς
εἰσέρχεται
τῆς
σωτηρίας |
[7, 63] |
λέγε,
ὦ
Μάρκιε·
παραδίδωμι
γὰρ
|
ἤδη |
σοὶ
τὸν
λόγον.
~Τοῦτο
τὸ |
[7, 13] |
βουλὴ
ἐψηφίσατο,
καὶ
οὗτοι
δ´
|
ἤδη |
σφῶν
αὐτῶν
κατεγνώκεσαν
ὡς
κακῶς |
[7, 51] |
καὶ
μεγάλων
τὰς
μὲν
ἀπέδωκεν
|
ἤδη, |
τὰς
δ´
ἀποδώσειν
ἔμελλεν,
εἰ |
[7, 53] |
ἡμῖν
στήσονται,
ὡς
περὶ
πατρίδος
|
ἤδη |
τῆς
πόλεως
τῆσδε
ἀγωνιζόμενοι,
αἵ |
[7, 24] |
ὑπ´
αὐτῶν·
ἵνα
καὶ
γνῶμεν
|
ἤδη, |
τί
ποτ´
ἐστὶν
ἐκεῖνο
τὸ |
[7, 55] |
τὸ
συνέδριον,
ἐκ
τοῦ
τεθαρρηκότος
|
ἤδη |
τὸ
λοιπὸν
ἐξύφαινε
τῶν
λόγων· |
[7, 22] |
παθεῖν,
πολλοῖς
δὲ
καὶ
πολλάκις
|
ἤδη |
τοῖς
εἰς
ἀβουλήτους
ἀνάγκας
καταστᾶσι |
[7, 48] |
τῆς
κοινῆς
ὠφελείας.
δέδοται
γὰρ
|
ἤδη |
τοῖς
ὑπὲρ
ὑμῶν
κινδύνοις
τὸ |
[7, 11] |
κοιμωμένους
καὶ
τοὺς
σφετέρους
ἅπαντας
|
ἤδη |
τοῦ
τείχους
πλησίον
ὄντας
ἀναπεπταμέναις |
[7, 12] |
Ἀριστόδημον
ἔτος
ὁμοῦ
τι
τεσσαρεσκαιδέκατον
|
ἤδη |
τυραννοῦντα
Κύμης
οἱ
σὺν
Ταρκυνίῳ |
[7, 44] |
θ´
ὑπ´
ἀχρηματίας
καὶ
πολὺν
|
ἤδη |
χρόνον
τῆς
ἀναγκαίου
σπανίζεται
τροφῆς, |