Livre, Chap. |
[7, 70] |
τάττει
διὰ
παντὸς
ἑτέροις.
εἰ
|
δὴ |
βάρβαρον
αὐτῶν
τὸ
γένος
ἦν, |
[7, 19] |
τῆς
ὁμοίας
εὐτυχίας.
ὁ
μὲν
|
δὴ |
Γεγάνιος
καὶ
Μηνύκιος
οἱ
τοῦτον |
[7, 14] |
δεινὸν
καὶ
κατασβέσαι.
ἡ
μὲν
|
δὴ |
ἐκκλησία
διελύετο.
~Οἱ
δ´
ὕπατοι |
[7, 63] |
εἶναι
φανερὰν
ταύτην
λέγω.
δυεῖν
|
δὴ |
θάτερον
ἀποφηνάτω
παρελθὼν
Μάρκιος,
ἢ |
[7, 15] |
κακὸν
ἀποσκήψειν
οἰόμενοι.
πολλοὶ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
παντοδαποὶ
ὑπό
τ´
αὐτῶν |
[7, 41] |
ἐφιστάντες
αὐτοῖς
φόβον.
ἀρχὰς
μὲν
|
δὴ |
καὶ
προεδρίας
καὶ
τιμὰς
τοῖς |
[7, 20] |
χρησαμένων
αὐτοῖς
ὕβρις.
καὶ
τότε
|
δὴ |
μέγιστος
κατέλαβε
τὴν
Ῥώμην
κίνδυνος |
[7, 16] |
καὶ
λίθων
χωρήσειν
βολάς.
ἵνα
|
δὴ |
μὴ
τοῦτο
γένοιτο,
προελθὼν
ὁ
|
[7, 51] |
κωλῦσον
παρ´
ὑμᾶς
ἐγένετο.
ἄγε
|
δὴ |
νῦν
κἀκεῖνα
ἐνθυμήθητε
πάλιν,
ἃ |
[7, 13] |
ἀπαραιτήτους
θεμένης
ζημίας.
οὗτός
τε
|
δὴ |
ὁ
στόλος
εἰς
Οὐελίτρας
εὐπρεπεῖ |
[7, 33] |
αὐτῇ
κακῶν
γεγονὼς
αἴτιος.
ἐνθυμηθεὶς
|
δὴ |
ὅσα
χρῆν
λέγειν
τε
καὶ |
[7, 49] |
οἱ
πλείους
ὑμῶν,
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
πάντες
γε,
παρακρουσθέντες
ὑπὸ
τῶν |
[7, 69] |
τὴν
αἰκίαν
ἀσχήμονας
ἐκινεῖτο.
τοῦτον
|
δὴ |
πάντες
ἐνόμισαν
εἶναι
τὸν
ὑπὸ |
[7, 64] |
ὕπατος
οὔτ´
ἄλλος
οὐδείς,
οἷα
|
δὴ |
παραδόξου
καὶ
ἀπροσδοκήτου
φανείσης
ἐπὶ |
[7, 30] |
τἀληθῆ
βούλεσθε
ἀκούειν
τυραννικόν.
ἐγὼ
|
δὴ |
παραινέσαιμ´
ἂν
ὑμῖν,
ὧν
μὲν |
[7, 69] |
παραδοὺς
τοῖς
ὁμοδούλοις
ἄγειν,
ἵνα
|
δὴ |
περιφανὴς
ἡ
τιμωρία
τοῦ
ἀνθρώπου |
[7, 26] |
Γάιος
Οὐισέλλιος
Ῥοῦγας.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
προσῄεσαν
ὡς
ἐπιληψόμενοι
τοῦ
ἀνδρός, |
[7, 41] |
τοὺς
βασιλεῖς
ἐπιόντας
ἀπεώσασθε.
τοῦτον
|
δὴ |
προφερόμενοι
τὸν
νόμον,
ὑπὲρ
ὧν |
[7, 66] |
μέγιστα
εἰκῆ
ἐπιτραπήσεται.
~Ἡ
μὲν
|
δὴ |
πρώτη
Ῥωμαίοις
ἐμπεσοῦσα
μετὰ
τὴν |
[7, 41] |
τοῖς
δημάρχοις
ἄκυρον.
νόμου
μὲν
|
δὴ |
συγχωρήματι
τῷδε
ἰσχυριζόμενοι
καὶ
διὰ |
[7, 73] |
ἀπολειπομένην
διήγησιν
ἐπανάγειν.
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
τὰ
περὶ
τὸν
ἀπαχθέντα
ἐπὶ |
[7, 5] |
στρατηγὸν
ἀποδείξαντες
τὸν
Ἀριστόδημον
ὡς
|
δὴ |
τὰ
πολέμια
λαμπρόν,
τὰ
μετὰ |
[7, 43] |
ἀεὶ
χρόνον.
ἀλλ´
ὅτι
μὲν
|
δὴ |
τά
τε
δίκαια
ἀξιοῦμεν
καὶ |
[7, 13] |
τῆς
ἀποστάσεως.
διὰ
ταύτας
μὲν
|
δὴ |
τὰς
αἰτίας
ἡ
τῶν
κληρούχων |
[7, 51] |
ταύτην
αὐτῷ
τὴν
χάριν.
ἐνθυμούμενοι
|
δὴ |
ταῦτ´
αἴσθεσθε
ἤδη
ποτὲ
καὶ |
[7, 68] |
τὸ
δεινὸν
ἐχώρησεν·
τοῖς
μὲν
|
δὴ |
ταῦτ´
ἐδόκει
κατὰ
θεοῦ
γενέσθαι |
[7, 61] |
ἀνέγνω
τὸ
προβούλευμα.
ὁ
μὲν
|
δὴ
|
ταῦτ´
εἰπών
τε
καὶ
ἐπιμαρτυράμενος |
[7, 58] |
ἐπιγράψουσι
τῇ
δίκῃ.
~Ὁ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτ´
ἔλεγε
δοκῶν
ἐπὶ
τοῖς |
[7, 32] |
πρὸς
ὑμᾶς
μετανοεῖν.
~Δίκαια
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
προεχόμενοι
πρὸς
ὑμᾶς
μεγάλα, |
[7, 39] |
τῷ
κοινῷ
συμφέρον
ἀποφήνασθαι,
φέρειν
|
δὴ |
τὴν
γνώμην
ἅπαντας
ὥσπερ
ἐν |
[7, 71] |
ὧν
αὐτὸς
ἔγνω
παρεχόμενος.
Ταύτην
|
δὴ |
τὴν
ἑορτὴν
ἐψηφίσατο
μὲν
ἡ |
[7, 72] |
μνηστῆρες
ἄγον
ζώσαντες
ἀνάγκῃ.
τοῦτο
|
δὴ |
τὸ
ἔθος
ἀρχαῖον
ἐν
τοῖς |
[7, 46] |
τοῦ
διαφόρου
φύσει
καταδουλωθέντος
καὶ
|
δὴ |
τὸ
καθ´
ἑαυτοὺς
ἕξειν
ἀσφαλῶς. |
[7, 49] |
ποιούμενος
τὴν
ἡμετέραν
ἰσχύν,
ἵνα
|
δὴ |
τοῖς
ἀδικουμένοις
καὶ
κατισχυομένοις
τῶν |
[7, 22] |
αὐτοῦ
πρόφασιν
εὐπρεπῆ
προβαλλόμενοι
τὸ
|
δὴ |
τοῖς
ἀδικουμένοις
τῶν
δημοτῶν
βοηθεῖν |
[7, 68] |
τῆς
ἐσχάτης
δύνασθαι
κινεῖν.
τότε
|
δὴ |
τοῖς
φίλοις
κοινωσάμενος
τὰ
συμβεβηκότα |
[7, 12] |
πάτριον
καθίστανται
πολιτείαν.
~Ἐπὶ
τοῦτον
|
δὴ |
τὸν
Ἀριστόδημον
ἔτος
ὁμοῦ
τι |
[7, 5] |
ποιήσασθαι
σὺν
εὐσχήμονι
προφάσει.
πείσαντες
|
δὴ |
τὸν
δῆμον
ἀποστεῖλαι
Ἀρικηνοῖς
δισχιλίους |
[7, 57] |
ἀγνοῶ,
περὶ
τίνος
ἀγωνιοῦμαι,
κελεύσατε
|
δὴ |
τοὺς
δημάρχους
εἰπεῖν
ἐναντίον
ὑμῶν, |
[7, 63] |
τὰ
εὔορκα
δοκεῖν
ἐγνωκέναι.
ἐάσας
|
δὴ |
τοὺς
στεφάνους
καὶ
τὰ
ἀριστεῖα |
[7, 38] |
τὸν
δῆμον
ἐκφέροντες
ἐπεκύρουν.
μὴ
|
δὴ |
τοῦτ´
ἀφαιρεῖσθε
τὸ
δίκαιον
ἡμῶν, |
[7, 41] |
τούτῳ
δήπου
χρηστέον.
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τοῦτό
γ´
ἂν
εἴποι
τις, |
[7, 63] |
φίλοις
ἅπασαν
τὴν
λείαν·
τοῦτο
|
δὴ |
τυραννίδος
τεκμήριον
εἶναι
φημὶ
τὸ |
[7, 30] |
τῷ
κακουργοτέρῳ
τιθέναι.
~Περὶ
μὲν
|
δὴ |
τῶν
κοινῶν
ἀδικημάτων,
ἐφ´
οἷς |