Livre, Chap. |
[3, 6] |
ὃ
νῦν
ἂν
ᾐδέσθην
ἐγὼ
|
λέγειν, |
ἀληθὲς
ὄν.
Τοῦτο
δὲ
παθεῖν |
[3, 36] |
δ´
ἄν
τις
καὶ
ἄλλα
|
λέγειν· |
ἀλλὰ
ἐγὼ
τὰ
φανερώτατα
εἰπὼν, |
[3, 3] |
φιλονικοῦντας
πάσχειν·
οἰόμενοι
γὰρ
ἐναντία
|
λέγειν |
ἀλλήλοις,
οὐκ
αἰσθάνονται
τὰ
αὐτὰ |
[3, 9] |
ἀληθὲς
δὲ
ᾖ,
εἰ
καὶ
|
λέγειν |
ἅπαντες
ἐβούλοντο
οἱ
παριόντες,
καὶ |
[3, 6] |
δέ
με
τὰ
τοιαῦτα
ὑπολάβῃ
|
λέγειν |
ἁπάσης
καταγινώσκοντα
τῆς
ἐξηλλαγμένης
καὶ |
[3, 9] |
ὡς
ἔστι
τοῖς
ἄλλοις
σύνηθες,
|
λέγειν |
ἁπλῶς
καὶ
ἀφελῶς·
ἀλλὰ
ἐξηλλάχθαι |
[3, 2] |
νῦν
πάλιν
ὑπὲρ
τῶν
αὐτῶν
|
λέγειν· |
ἀρκέσει
δὲ
τοσοῦτο
μόνον
εἰπεῖν, |
[3, 9] |
καὶ
μὴ
ποιοῦσι
τοῦτο,
καὶ
|
λέγειν |
δεῖν,
καὶ
πράττειν
ἅπασι
προσήκειν, |
[3, 12] |
λόγου.
Ἣν
δὲ
νῦν
μέλλω
|
λέγειν, |
Δημοσθένους
ἐκ
τοῦ
κατὰ
Κόνωνος, |
[3, 29] |
καὶ
τί
δεῖ
τὰ
πλείω
|
λέγειν; |
δι´
ὅλου
γὰρ
ἄν
τις |
[3, 51] |
ἐλαχίστων
τινὸς
εἰς
τὸ
εὖ
|
λέγειν, |
εἰ
δὴ
καὶ
ταῦτα
ἐλάχιστα, |
[3, 24] |
Ὥστε
ἀναγκαῖον
ἦν
πάλιν
ταὐτὸ
|
λέγειν· |
εἰ
μὴ
κράτιστον
ἁπάντων〉
τῶν |
[3, 9] |
τὸ
ἡγούμενον,
εἴτε
νόημα
χρὴ
|
λέγειν, |
εἴτε
κῶλον,
ἕτερον
παρεμβαλεῖν·
καὶ |
[3, 36] |
διαγνοίη
παρεξετάζων
ἑτέροις,
ταυτὶ
πειράσομαι
|
λέγειν, |
ἐκεῖνα
προειπών.
Πολλή
τις
ἐγένετο |
[3, 51] |
λόγους·
ἐνθυμούμενος
δ´,
ὅτι
τοῦ
|
λέγειν |
εὖ
διττὴ
ἡ
διαίρεσίς
ἐστιν, |
[3, 3] |
ἀλλὰ
τῶν
ἐπιμεληθέντων,
ἀνάγκη
δὲ
|
λέγειν. |
Ἢ
γὰρ
ἀναίσθητος,
ἢ
καρτερικώτατός |
[3, 54] |
Οὐχὶ
ταῦτ´
οὖν
εἰρωνευόμενον
δεῖ
|
λέγειν, |
καὶ
ἅμα
ὑπαγανακτοῦντα
καὶ
παρεντείνοντα |
[3, 6] |
ὧν
τὰ
ὀνόματα
οὐθὲν
δέομαι
|
λέγειν· |
καὶ
αὐτὸς
αὑτῷ·
Τοῦτο
γὰρ |
[3, 9] |
τοῦτο
μὴ
ποιοῦσιν
δεῖ
καὶ
|
λέγειν, |
καὶ
πράττειν
ταῦτα,
ἐξ
ὧν |
[3, 23] |
δέομαι
νῦν
γε
περὶ
τούτου
|
λέγειν. |
Κράτιστος
δὴ
πάντων
τῶν
πολιτικῶν |
[3, 44] |
ἀποδείξεις
οὐχ
οὗτος
ὁ
καιρὸς
|
λέγειν. |
~Με'
Ἐκ
δὲ
τῶν
ἐναγωνίων |
[3, 12] |
ὀψοποιουμένους
τοὺς
παῖδας,
ἢ
κακῶς
|
λέγειν |
ὅ
τι
τύχοιεν,
ἔτυπτον,
καὶ |
[3, 3] |
εἴτε
ἄλλος
τις,
οὐκ
ἔχω
|
λέγειν. |
Οἱ
δὲ
ἐκδεξάμενοι
καὶ
ἀναθρέψαντες, |
[3, 46] |
εἰ
τὰς
διαφορὰς
ἁπάσας
βουλοίμην
|
λέγειν, |
ὅσας
ἐκεῖνος
ὁ
δαιμόνιος
ἀνὴρ |
[3, 15] |
σύνηθες
αὐτοῖς
ἀκούειν
τε
καὶ
|
λέγειν, |
ὀχληρῶς
διατίθησιν
αὐτούς·
καὶ
ὥσπέρ |
[3, 50] |
ἀποδεδωκὼς,
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἡγοῦμαι
κἀνταῦθα
|
λέγειν. |
Τρίτον
ἔτι
καὶ
τέταρτον
ἰδίωμα |
[3, 3] |
ἡμετέρας
γνώμης
ἐστίν
ἀκούειν,
ἀνάγκη
|
λέγειν |
τῶν
παλαιοτέρων·
ὁπόσα
δ´
αὐτοὶ |
[3, 57] |
αὐτὸν
κεχρῆσθαι,
πόθεν
ἐπῆλθεν
αὐτῷ
|
λέγειν, |
ὑπὲρ
πάντα
ἔγωγε
τεθαύμακα.
Οὐδὲν |
[3, 31] |
μὲν
τοίνυν
τοῦτ´
ἐπεχείρησα
νῦν
|
λέγειν |
ὡς
ἐγὼ
προήγαγον
ὑμᾶς
ἄξια |