Livre, Chap.
[3, 48]	ποιοῦσιν ἃ μὲν ἀξιωματικὰ φαίνεσθαι	αὐτῶν,	ἃ δὲ γλαφυρά, ὥσπερ ἐν
[3, 48]	τότε εἰσελθοῦσα, ταμιεύεται τὸ οἰκεῖον	αὐτῶν	ἀγαθὸν ἑκατέρου. Ἐπειδὰν δὲ τὴν
[3, 12]	Ὡς δ´ ἀνεμίχθημεν, εἷς μὲν	αὐτῶν,	ἀγνώς τις, τῷ Φανοστράτῳ προσπίπτει,
[3, 37]	καὶ τὰς κατὰ μόρια ποιότητας	αὐτῶν·	ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεονάζον ἕκαστον
[3, 56]	ὡς τοῦ Δημοσθένους περὶ ἑκάτερον	αὐτῶν	ἁμαρτάνοντος, ψεύδεται περιφανῶς. Ὁ γὰρ
[3, 11]	τὸν Ἀντίμαχον, καὶ τὰς γυναῖκας	αὐτῶν.	Ἀντίμαχος δὲ, ὠργίζετο μὲν αὐτοῖς,
[3, 39]	βαρβάρων, αἳ δὲ ὑπὸ σφῶν	αὐτῶν	ἀντιπολεμούντων· εἰσὶ δὲ αἳ καὶ
[3, 21]	ἐξὸν ἡμῖν καὶ τὰ ἡμέτερα	αὐτῶν	ἀσφαλῶς ἔχειν, καὶ τὰ τῶν
[3, 9]	οὓς μὲν ἑώρα μηδὲν δυναμένους	αὐτῶν,	αὐτὸν διαθεῖναι κάκιον, φυλαξαμένους δὲ
[3, 54]	τὰς πολεῖς καὶ τὰς πολιτείας	αὐτῶν	ἀφῄρηται, καὶ τετραρχίας καθέστακεν, ἵνα
[3, 24]	τὸ δημοσίᾳ γηροτροφεῖσθαι τοὺς πατέρας	αὐτῶν	ἄχρι θανάτου, καὶ παιδεύεσθαι τοὺς
[3, 40]	θηρωμένη καὶ τὴν ἐμμέλειαν, ἐξ	αὐτῶν	δὲ τὸ ἡδύ· ἔπειτα οὐχ
[3, 45]	δικαστήρια συνταχθεῖσι, ταῖς γλαφυραῖς· καὶ	αὐτῶν	δὲ τῶν δικανικῶν πάλιν ἐν
[3, 23]	οὐκ ἄλλως ὁ βασιλεὺς ὢν	αὐτῶν	διαλέγεται θεὸς, ἢ ὡς Πλάτων.
[3, 30]	τρέψομαι. Ὁ δὴ τὸν ἔπαινον	αὐτῶν	διεξιὼν, φησὶν ἐπισκῆψαι τοῖς παροῦσιν
[3, 17]	χεῖρον καὶ ταραχωδέστερον τὴν ἡμετέραν	αὐτῶν	διοικοῦμεν, τῶν ἄρτι τὰς πόλεις
[3, 38]	καὶ μακροσυλλάβοις, καὶ ταῖς ἕδραις	αὐτῶν	εἶναι πλουσίως πάνυ βεβηκυίαις, χρόνων
[3, 40]	καὶ συνηλεῖφθαι, καὶ προπετεῖς ἁπάντων	αὐτῶν	εἶναι τὰς ἁρμονίας. Καὶ διὰ
[3, 43]	τῷ συνεχεῖς σφόδρα, καὶ μαλακὰς	αὐτῶν	εἶναι τὰς ἁρμονίας· ὀλίγα δ´
[3, 19]	Ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον ἤρκει γὰρ	αὐτῶν	εἰρῆσθαι θάτερον. Ἐξῆν τε γάρ
[3, 31]	ἐξέσται τοῦτο ποιεῖν. Ἡγεῖτο γὰρ	αὐτῶν	ἕκαστος, οὐχὶ τῷ πατρὶ καὶ
[3, 42]	τίνες εἰσὶν ἁρμονίαι; καὶ τίς	αὐτῶν	ἑκατέρας φύσις; καὶ τίς ἡ
[3, 17]	ἐγκωμιάζειν ἀξιοῦμεν· οὐδὲν δὲ τῶν	αὐτῶν	ἐκείνοις πράττομεν, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον.
[3, 19]	προγόνων ἔργοις, οὐδὲν δὲ τῶν	αὐτῶν	ἐκείνοις πράττομεν; Πολλὰ τοιαῦτά ἐστι
[3, 19]	ἐν τῷ Οὐδὲν δὲ τῶν	αὐτῶν	ἐκείνοις πράττομεν τὸ Ἀλλὰ πᾶν
[3, 30]	ἔλεγον. Ἀλλὰ χρὴ νομίζειν ἀκούειν	αὐτῶν	ἐκείνων, ἃ ἂν ἀπαγγέλλω. Ἔστι
[3, 30]	δὲ ὑμῖν ἅ τε ἤκουσα	αὐτῶν	ἐκείνων, καὶ οἷα νῦν ἡδέως
[3, 41]	ἐγὼ καὶ εἰκότα ἔγνωκα περὶ	αὐτῶν	ἐξετάσας, τῷ βουλομένῳ σκοπεῖν ἔστιν.
[3, 48]	Ἐξαλλάττειν τό καὶ ποικίλλειν ἑκάτερον	αὐτῶν	ἐπειρᾶτο μυρίοις ὅσοις σχήμασι καὶ
[3, 7]	πράττων ἕκαστος δι´ αὑτοῦ τὰ	αὐτῶν·	ἕπεται δ´ αἰεὶ ὁ θέλων
[3, 24]	καὶ τὸ προπεμφθῆναι τὰ σώματ´	αὐτῶν	ἐπὶ τὰς ταφὰς δημοσίᾳ τε
[3, 48]	καὶ κώλων, καὶ τοὺς χρόνους	αὐτῶν	ἐπιλογιζόμενος, οὕτω συναρμόττειν αὐτὰ ἐπειρᾶτο,
[3, 41]	γὰρ καὶ ἀξίωμα καὶ χάρις	αὐτῶν	ἐπιτρέχει ταῖς ἁρμονίαις. Εἰ δὲ
[3, 43]	φωνηέντων· καὶ παρὰ τοῦτο ἐπιτρόχαλος	αὐτῶν	ἐστιν ἡ σύνθεσις, ἀφώνων δὲ
[3, 49]	πρέποντας ἀξιῶν ἀκοῦσαι, τίνα τε	αὐτῶν	ἐστιν οἷς ἡ φιλάρχαιος ἁρμονία
[3, 22]	καὶ οὕτως ἄγων ἐστι τῶν	αὐτῶν,	ἦ που τότε ὑπερφυές τι
[3, 39]	καὶ τῶν ἀκατονομάστων, καὶ τίσιν	αὐτῶν	ἡ τοιαύτη μάλιστα πέφυκεν ἁρμονία
[3, 12]	μήτε φθέγξασθαι δύνασθαι. Κείμενος δ´	αὐτῶν	ἤκουον πολλὰ καὶ δεινὰ λεγόντων·
[3, 48]	ὅτι τὰ αὐτὰ οὐ τῶν	αὐτῶν	ἦν ποιητικά. Εὕρισκε δὴ τῶν
[3, 47]	ἀμφοτέρων τούτων. Χωρισθὲν γὰρ ἑκάτερον	αὐτῶν	θατέρου, πρὸς τῷ μὴ τέλειον
[3, 22]	ἅπαντές τε ὁμολογοῦσι, καὶ ἐξ	αὐτῶν	ἰδεῖν ἔστι τῶν λόγων ὧν
[3, 17]	καὶ τοὺς συμμάχους τοὺς ἡμετέρους	αὐτῶν	ἰδίᾳ λυμαινόμεθα καὶ δασμολογοῦμεν, ἵνα
[3, 52]	γράμματα· ἔπειτα τοὺς〉 τύπους τε	αὐτῶν	καὶ δυνάμεις· ὅταν δὲ ταῦτα
[3, 39]	παρ´ οἷς μεγάλοι καὶ ἀπ´	αὐτῶν	καὶ λιμοὶ καὶ ἡ οὐχ
[3, 26]	χάρ. οὐδ´ αὐτὴν τὴν ἐπιτήδευσιν	αὐτῶν·	καὶ μάλιστα ὅταν ὑπὸ τοιούτου
[3, 43]	τὴν μικτὴν ἁρμονίαν λαμβάνουσι παρ´	αὐτῶν	καὶ μέσην, ἀλλὰ καὶ αἱ
[3, 40]	ἢ κόλλης τάξιν ταῖς πρὸ	αὐτῶν	καὶ μετὰ ταύτας κειμέναις ὀνομασίαις
[3, 40]	τε γὰρ Πελοποννήσιοι τὴν ἀρετὴν	αὐτῶν,	καὶ νομίσαντες προδιαφθαρέντων μὲν τῶν
[3, 52]	ταῦτα μάθωμεν, τότε τὰς συλλαβὰς	αὐτῶν,	καὶ τὰ περὶ ταῦτα πάθη·
[3, 42]	τῶν ἁρμονιῶν, καὶ τοὺς χαρακτῆρας	αὐτῶν,	καὶ τοὺς πρωτεύσαντας ἐν αὐτοῖς
[3, 37]	μετέχει πάντων, ὠνόμασται δ´ ἕκαστον	αὐτῶν	κατὰ τὸ πλεονάζον. Τί θαυμαστόν
[3, 22]	ἤχοις, εἴτε τῶν δαιμόνων πνεύματι	αὐτῶν	κινούμενοι, τὰς πολλὰς καὶ ποικίλας
[3, 52]	τὴν ἕξιν σὺν χρόνῳ ῥᾳδίως	αὐτῶν	κρατεῖν, ὥστε ἅμα νοήσει κεκριμένον
[3, 2]	δεῖ νῦν πάλιν ὑπὲρ τῶν	αὐτῶν	λέγειν· ἀρκέσει δὲ τοσοῦτο μόνον
[3, 21]	ἰσχυρὸς γέγονεν, ἢ παρ´ ἡμῶν	αὐτῶν	ὁ Φίλιππος; Ἀλλ´ ὦ τᾶν,
[3, 8]	καὶ ἀτελεῖς· ἐξ ἁπάντων δ´	αὐτῶν	ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν,
[3, 31]	ἔθαψεν, Αἰσχίνη, οὐχὶ τοὺς κρατήσαντας	αὐτῶν,	οὐδὲ τοὺς κατορθώσαντας μόνους· δικαίως.
[3, 41]	ὧδε ἔχειν· οὔτε τινὰ πόλιν	αὐτῶν	οὐδεμίαν οὔτε ἔθνος ἀνθρώπων οὐδὲν
[3, 9]	πάρεστι τῷ βουλομένῳ σκοπεῖν, ἐπ´	αὐτῶν	ποιουμένῳ τῶν λόγων μάτων τὴν
[3, 41]	ἀλλ´ ὡς ἂν οἱ μετιόντες	αὐτῶν	προαιρέσεως ἔχωσιν ἢ δυνάμεως, τὰ
[3, 39]	τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν	αὐτῶν	πτώσεων τὸν λόγον, ἀλλὰ θαμινὰ
[3, 48]	μάλιστα μεγάλην παρέχον εἰς ἑκάτερον	αὐτῶν	ῥοπήν. Συνιδὼν δὴ ταῦτα, ὁπότε
[3, 48]	τῆς αὐτῆς μελῳδίας καὶ τῶν	αὐτῶν	ῥυθμῶν, οὐδὲν ἐξαλλάττων οὐδὲ ποικίλλων;
[3, 50]	ῥυθμοῖς καὶ μέτροις ἐπὶ τῶν	αὐτῶν	στίχων ἢ περιόδων, ἃς ἀντιστρόφους
[3, 28]	πρώτη ἐγεννήσατο, καὶ καρποὺς ἡμέρους	αὐτῶν	συνεξήνεγκεν, ἄξιον ἰδεῖν· Ἐξελέξατο δὲ
[3, 48]	τὰς ὀξύτητάς τε καὶ βαρύτητας	αὐτῶν	τάττεται τὸ μέλος· κατὰ δὲ
[3, 45]	δικαστηρίων, ἐφ´ ἧς χρείας ἕκαστον	αὐτῶν	τέτακται· κἀν τῷ κατὰ Λεπτίνου
[3, 48]	ὥσπερ ἔφην, ὡς διὰ τῶν	αὐτῶν	τούτων θεωρημάτων ὅ τε ἡδὺς
[3, 48]	γινόμενον, ὥστε τοὺς μὲν, ἀξιωματικοὺς	αὐτῶν	φαίνεσθαι καὶ μεγαλοπρεπεῖς, τοὺς δὲ,
[3, 50]	ἀτάκτους ἐμπεριλαμβάνουσα, καὶ μήτε ἀκολουθίαν	αὐτῶν	φυλάττουσα, μήτε ὁμοζυγίαν, μήτ´ ἄλλην
[3, 21]	τὸ πάντων ἀνανδρότατον, τῶν ὑμετέρων	αὐτῶν	χάριν προσοφείλετε. Οἳ δ´ ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2009