Livre, Chap. |
[3, 21] |
ἑκάστῳ.
Οὐδὲ
γὰρ
παρρησία
περὶ
|
πάντων |
ἀεὶ
παρ´
ὑμῖν
ἐστιν.
Ἀλλ´ |
[3, 21] |
τούτων
ηὔξηται.
Τί
δὴ
τὸ
|
πάντων |
αἴτιον
τούτων;
καὶ
τί
δή |
[3, 21] |
βοΐδια
πέμψωσιν
οὗτοι·
καὶ
τὸ
|
πάντων |
ἀνανδρότατον,
τῶν
ὑμετέρων
αὐτῶν
χάριν |
[3, 23] |
καὶ
μάλιστα
ἐπεί
τινες
ἀξιοῦσι
|
πάντων |
αὐτὸν
ἀποφαίνειν
φιλοσόφων
τε
καὶ |
[3, 58] |
τῇ
τμητικῇ
{καὶ
τῇ}
βραχυλογίᾳ,
|
πάντων |
γε
μᾶλλον
καὶ
εὐκαιρότερον.
Ὅσοι |
[3, 40] |
καὶ
τὰς
παρακελεύσεις,
ἃ
κοινὰ
|
πάντων |
ἐστὶ
τῶν
ναυμαχούντων,
οὐκ
οἶδ´ |
[3, 9] |
δώσει.
Οὕτω
δὲ
ἐξενεχθέν·
Καὶ
|
πάντων |
εὖ
οἶδ´
ὅτι
φησάντων
γ´ |
[3, 9] |
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
ἀδικεῖ,
καὶ
|
πάντων |
εὖ
οἶδ´
ὅτι
φησάντων
γ´ |
[3, 23] |
ὥσπερ
ἔφην
καὶ
πρότερον,
καὶ
|
πάντων |
ἥκιστα
ἐν
οἷς
ἂν
εἰς |
[3, 18] |
τἀληθῆ
μαρτυρεῖν.
Ἦν
δὲ
ἄρα
|
πάντων |
ἰσχυρότατον
τῷ
μέλλοντι
πείθειν
δῆμον |
[3, 14] |
ἑτέρωθι·
ἓν
δ´
οὖν
ἰδιώτατον
|
πάντων |
καὶ
σεμνότατον,
τὸ
ἐν
Ἀρείῳ |
[3, 23] |
καιρὸν
ὅσοις
βούλομαι
παραδείγμασι
χρήσασθαι,
|
πάντων |
μάλιστα
βουληθεὶς
ἄν.
Τοιοῦτος
μὲν |
[3, 7] |
γένος,
ὀλοφύρομαι
οὐδὲν
ὅ,
τι
|
πάντων |
μέτα
πείσομαι.
Κἀνταῦθα
οὐκ
ἄκαιρος |
[3, 51] |
καὶ
σχημάτων,
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
πάντων, |
οἷς
ἡδεῖα
καὶ
καλὴ
γίνεται |
[3, 28] |
κοινόν
τι
πρᾶγμα,
καὶ
ὑπὸ
|
πάντων |
σχεδὸν
τῶν
ἐπαινεσάντων
τὴν
πόλιν |
[3, 23] |
περὶ
τούτου
λέγειν.
Κράτιστος
δὴ
|
πάντων |
τῶν
πολιτικῶν
λόγων
ὁ
Μενέξενος, |
[3, 37] |
εἰλικρινές
ἐστιν,
ἀλλὰ
πάντα
μετέχει
|
πάντων, |
ὠνόμασται
δ´
ἕκαστον
αὐτῶν
κατὰ |