HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐκέτι 2
Οὐκοῦν 2
οὐλομέναν 1
οὖν 55
οὗπερ 1
οὔπω 2
οὐρανοῦ 1

Fréquences [« »]
54 ἀλλὰ
54 ἐκ
54 ὅτι
55 οὖν
57 οὔτε
58 εἰ
63 ἀλλ´

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Mémoires sur les anciens orateurs, III (Démosthène)

οὖν

Livre, Chap.

[3, 37]   ἀνέσει διαφέροντες ἀλλήλων. Εἰλικρινὴς μὲν οὖν ἁρμονία, καὶ ἀκραιφνὴς χαρακτὴρ κατὰ

[3, 38]   εἰ ἁπανταχῇ. ~Λη' Τῆς μὲν οὖν αὐστηρᾶς καὶ φιλαρχαίου καὶ μὴ

[3, 35]   ἔφην, καὶ ταῦτα, ὅμως δ´ οὖν ἀφορμάς γέ τινας τοῦ συκοφαντεῖν

[3, 9]   τοῖς δικανικοῖς ἀγῶσι· τοῖς γε οὖν δημοσίοις· καὶ σχεδὸν ἔν τε

[3, 48]   ἐκεῖνα ἔσται πόνος; ἐμοί γ´ οὖν δοκεῖ. Ταῦτα δὴ καταμαθὼν ὁ

[3, 56]   δυνάμεως μάλιστα ἀπαιτεῖται. Ταῦτα μὲν οὖν, ἐγκώμια τῆς Δημοσθένους δεινότητος ὄντα,

[3, 53]   τις ἄν. Ἡ λέξις μὲν οὖν, εἴποιμ´ ἄν, οἰκείως κατεσκεύασται πρὸς

[3, 54]   οὔ φησιν ἐρεῖν. Οὐχὶ ταῦτ´ οὖν εἰρωνευόμενον δεῖ λέγειν, καὶ ἅμα

[3, 54]   καὶ οἴκτου λέγεσθαι προσήκει; Τίνες οὖν εἰσιν ὀργῆς καὶ ὀλοφυρμοῦ τόνοι,

[3, 2]   ἀνεπιτήδευτον εἶναι θέλει. Κατεσκεύασται μὲν οὖν ἑκατέρα, καὶ εἰς ἄκρον γε

[3, 3]   πολίταις οὖσα πᾶσιν. Ὁπόσα μὲν οὖν ἐκείνων τῆς ἡμετέρας γνώμης ἐστίν

[3, 23]   κρίνοντες τὰ πράγματα. Τὸ μὲν οὖν ἐκλέγειν ἐξ ἁπάντων αὐτοῦ τῶν

[3, 19]   τὰ αὐτὰ λέγων. Ἐνῆν μὲν οὖν ἐν τῷ πρώτῳ κώλῳ τῷ

[3, 1]   ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν. Ἡ μὲν οὖν ἐξηλλαγμένη καὶ περιττὴ καὶ ἐγκατάσκευος,

[3, 46]   πράγματα συμβολικῶς ἀπόχρη. Ἐπάνειμι δ´ οὖν ἐπὶ τὰ λοιπά, ὧν ἐν

[3, 45]   ἐναγωνίων λόγων. Οὐ τὴν αὐτὴν οὖν ἐπιστάμενος ἁπάντων φύσιν, οὐδὲ τοὺς

[3, 13]   πέφυκεν, ὀλίγην ἐπίδειξιν ἔχει. Τίς οὖν ἐστι κἀν τούτοις ἡ διαφορά;

[3, 23]   οὔτ´ ἐν διαλόγοις· τοῦτο μὲν οὖν ἐῶ· δημηγορία δὲ οὐδεμία· πλὴν

[3, 19]   δὲ περίοδον κομψοτέραν. Μακρὰ μὲν οὖν ἡ λέξις οὕτως ἐστὶν αὐτῷ,

[3, 11]   ἐπειδὴ δὲ μετ' αὐτοῦ δειπνήσαντες οὖν, ἤδη συσκοτάζοντος, ἐλθόντες, κόπτομεν τὴν

[3, 3]   κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους. Ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις ἡ λοιμὴ, τῆς

[3, 58]   πάντα τὰ τοιαῦτα. Ὅσοι μὲν οὖν ἰδίωμα τοῦ χαρακτῆρος αὐτὸ ἀποφαίνουσι

[3, 14]   οἷα οὐχ ἑτέρωθι· ἓν δ´ οὖν ἰδιώτατον πάντων καὶ σεμνότατον, τὸ

[3, 18]   τῆς δυσγενείας. ~Ιη' Ἡ μὲν οὖν Ἰσοκράτους λέξις ἡ κάλλιστα τῶν

[3, 15]   διάλεκτον τούτοις προσφέρειν. Εἰσὶ μὲν οὖν ἴσως ἐλάττους οἱ τοιοῦτοι τῶν

[3, 7]   ἣν ἕκαστος ἐτάχθη. Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ μακάριαι θέαι τε καὶ

[3, 40]   τοὺς ἐκείνῳ πλησιάσαντας. Εἴρηνται μὲν οὖν καὶ πρότερον ἤδη λέξεις τινές,

[3, 23]   τρέψομαι τὸ μέρος. Δικανικὸς μὲν οὖν λόγος εἷς ἐστι Πλάτωνι, Σωκράτους

[3, 44]   εἶναι καὶ πίνου. Πανηγυρικοὺς μὲν οὖν λόγους οὐκ ἔχομεν αὐτοῦ παρασχέσθαι·

[3, 13]   φύσιν, καθάπερ ἐκεῖνα; Πάντων μὲν οὖν μάλιστα. Οὐχὶ δὲ καὶ πιθανὰ,

[3, 30]   γῆς, οὔθ´ ὕστερον τελευτήσαντι. Χρὴ οὖν μεμνημένους τῶν ἡμετέρων λόγων, ἤν

[3, 55]   πέφυκεν ἀκοὴ πικραίνεσθαι. Εἰ μὲν οὖν μὴ κατὰ τὸν οἰκεῖον καιρὸν

[3, 12]   Πάνακτον, φρουρᾶς ἡμῖν προγραφείσης. Ἐσκήνωσαν οὖν οἱ υἱεῖς οἱ τουτουὶ Κόνωνος

[3, 50]   τῶν ἄλλων διορίσειεν. Ἕν μὲν οὖν οὐδέν ἐστι παράσημον αὐτῆς ἐκφανὲς

[3, 24]   ταύτης ἐστὶ σαφής. Εἴ γε οὖν οὕτως εἶχε· Λόγῳ δὲ δὴ

[3, 30]   οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται. Τοῖς μὲν οὖν παισὶ ταῦτ´ εἰρήσθω· πατέρας δὲ

[3, 9]   μάτων τὴν ἐξέτασιν. Ἃ μὲν οὖν παρὰ τὸν Θουκυδίδου χαρακτῆρα κατεσκεύασται

[3, 35]   κέχρηται ὁ ἀνήρ. Ὅτι μὲν οὖν περιττή τίς ἐστιν ἡ τῆς

[3, 14]   ὑπὲρ Κτησιφῶντος ἀπολογίας· Ἃ μὲν οὖν πρὸ τοῦ πολιτεύεσθαι καὶ δημηγορεῖν

[3, 11]   ἔχθραν καὶ λοιδορίαν κατέστησαν. Ἔστιν οὖν Πυθέας ἐραστὴς μὲν τοῦ μειρακίου·

[3, 1]   ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΛΕΞΕΩΣ. ~Α' Ἐστασίαζέ τε οὖν τὰ τῶν πόλεων, καὶ τὰ

[3, 31]   ἐστιν, οὐκ ἐναγώνιον. ~Λα' Ἀντιπαρεξετάσωμεν οὖν ταύτῃ Δημοσθένους λαβόντες λέξιν ἐκ

[3, 56]   εἰκὸς αὐτῇ κεχρῆσθαι. Εἰ μὲν οὖν τὴν ἀκαιρίαν ἢ τὸν πλεονασμὸν

[3, 5]   τοὺς χαρακτῆρας εὐτυχής. Ὅταν μὲν οὖν τὴν ἰσχνὴν καὶ ἀφελῆ καὶ

[3, 3]   τῶν εἰδότων πυνθάνεσθαι. Τοιαύτη μὲν οὖν τις ἡ Θρασυμάχειος ἑρμηνεία, μέση

[3, 23]   μάλιστα βουληθεὶς ἄν. Τοιοῦτος μὲν οὖν τις ὁ τρόπος ἔσται μοι

[3, 36]   παρακεχώρηκε τὴν ἀρετήν. ~Τουτὶ μὲν οὖν τὸ μέρος, ὡς οὐ πολλοῦ

[3, 25]   καλλωπισμὸν τῆς ἀπαγγελίας. Αὐτίκα γε οὖν τοῖς προειρημένοις ἐπιτιθεὶς διάνοιάν τινα

[3, 24]   ἀκουσθῆναι, καὶ μεγαλοπρεπέστερον; Πᾶν μὲν οὖν τοὐναντίον ἠφάνικεν αὐτῆς τὸ σεμνὸν,

[3, 3]   ἔτι τοιοῦτον ἔσται; Πρῶτον μὲν οὖν τοὺς διαφερομένους πρὸς ἀλλήλους καὶ

[3, 15]   διὰ ταῦτα ἄξιοι. Ὁ μὲν οὖν τῶν ὀλίγων καὶ εὐπαιδεύτων στοχαζόμενος

[3, 14]   κεχρῆσθαι ὁ λόγος. Εἰ μὲν οὖν χρόνον ἀρκοῦντα εἶχον, καὶ τὰς

[3, 34]   ψαύει παρὰ Δημοσθένει. Ταῦτα μὲν οὖν χωρὶς ἑκάστῳ τῶν τριῶν πλασμάτων

[3, 30]   ἡμεῖς παρακελευώμεθα, ἱκανῶς ἐπιμελήσεται. Ταῦτ´ οὖν, ὦ γονεῖς καὶ παῖδες τῶν

[3, 12]   ὡς τοὺς τοιούτους. Πρῶτον μὲν οὖν, ὧν εἴρηκα, τούτων βούλομαι τὰς

Livre, Chap.
[3, 37]	ἀνέσει διαφέροντες ἀλλήλων. Εἰλικρινὴς μὲν	οὖν	ἁρμονία, καὶ ἀκραιφνὴς χαρακτὴρ κατὰ
[3, 38]	εἰ ἁπανταχῇ. ~Λη' Τῆς μὲν	οὖν	αὐστηρᾶς καὶ φιλαρχαίου καὶ μὴ
[3, 35]	ἔφην, καὶ ταῦτα, ὅμως δ´	οὖν	ἀφορμάς γέ τινας τοῦ συκοφαντεῖν
[3, 9]	τοῖς δικανικοῖς ἀγῶσι· τοῖς γε	οὖν	δημοσίοις· καὶ σχεδὸν ἔν τε
[3, 48]	ἐκεῖνα ἔσται πόνος; ἐμοί γ´	οὖν	δοκεῖ. Ταῦτα δὴ καταμαθὼν ὁ
[3, 56]	δυνάμεως μάλιστα ἀπαιτεῖται. Ταῦτα μὲν	οὖν,	ἐγκώμια τῆς Δημοσθένους δεινότητος ὄντα,
[3, 53]	τις ἄν. Ἡ λέξις μὲν	οὖν,	εἴποιμ´ ἄν, οἰκείως κατεσκεύασται πρὸς
[3, 54]	οὔ φησιν ἐρεῖν. Οὐχὶ ταῦτ´	οὖν	εἰρωνευόμενον δεῖ λέγειν, καὶ ἅμα
[3, 54]	καὶ οἴκτου λέγεσθαι προσήκει; Τίνες	οὖν	εἰσιν ὀργῆς καὶ ὀλοφυρμοῦ τόνοι,
[3, 2]	ἀνεπιτήδευτον εἶναι θέλει. Κατεσκεύασται μὲν	οὖν	ἑκατέρα, καὶ εἰς ἄκρον γε
[3, 3]	πολίταις οὖσα πᾶσιν. Ὁπόσα μὲν	οὖν	ἐκείνων τῆς ἡμετέρας γνώμης ἐστίν
[3, 23]	κρίνοντες τὰ πράγματα. Τὸ μὲν	οὖν	ἐκλέγειν ἐξ ἁπάντων αὐτοῦ τῶν
[3, 19]	τὰ αὐτὰ λέγων. Ἐνῆν μὲν	οὖν	ἐν τῷ πρώτῳ κώλῳ τῷ
[3, 1]	ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν. Ἡ μὲν	οὖν	ἐξηλλαγμένη καὶ περιττὴ καὶ ἐγκατάσκευος,
[3, 46]	πράγματα συμβολικῶς ἀπόχρη. Ἐπάνειμι δ´	οὖν	ἐπὶ τὰ λοιπά, ὧν ἐν
[3, 45]	ἐναγωνίων λόγων. Οὐ τὴν αὐτὴν	οὖν	ἐπιστάμενος ἁπάντων φύσιν, οὐδὲ τοὺς
[3, 13]	πέφυκεν, ὀλίγην ἐπίδειξιν ἔχει. Τίς	οὖν	ἐστι κἀν τούτοις ἡ διαφορά;
[3, 23]	οὔτ´ ἐν διαλόγοις· τοῦτο μὲν	οὖν	ἐῶ· δημηγορία δὲ οὐδεμία· πλὴν
[3, 19]	δὲ περίοδον κομψοτέραν. Μακρὰ μὲν	οὖν	ἡ λέξις οὕτως ἐστὶν αὐτῷ,
[3, 11]	ἐπειδὴ δὲ μετ' αὐτοῦ δειπνήσαντες	οὖν,	ἤδη συσκοτάζοντος, ἐλθόντες, κόπτομεν τὴν
[3, 3]	κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους. Ἡ μὲν	οὖν	Θρασυμάχου λέξις ἡ λοιμὴ, τῆς
[3, 58]	πάντα τὰ τοιαῦτα. Ὅσοι μὲν	οὖν	ἰδίωμα τοῦ χαρακτῆρος αὐτὸ ἀποφαίνουσι
[3, 14]	οἷα οὐχ ἑτέρωθι· ἓν δ´	οὖν	ἰδιώτατον πάντων καὶ σεμνότατον, τὸ
[3, 18]	τῆς δυσγενείας. ~Ιη' Ἡ μὲν	οὖν	Ἰσοκράτους λέξις ἡ κάλλιστα τῶν
[3, 15]	διάλεκτον τούτοις προσφέρειν. Εἰσὶ μὲν	οὖν	ἴσως ἐλάττους οἱ τοιοῦτοι τῶν
[3, 7]	ἣν ἕκαστος ἐτάχθη. Πολλαὶ μὲν	οὖν	καὶ μακάριαι θέαι τε καὶ
[3, 40]	τοὺς ἐκείνῳ πλησιάσαντας. Εἴρηνται μὲν	οὖν	καὶ πρότερον ἤδη λέξεις τινές,
[3, 23]	τρέψομαι τὸ μέρος. Δικανικὸς μὲν	οὖν	λόγος εἷς ἐστι Πλάτωνι, Σωκράτους
[3, 44]	εἶναι καὶ πίνου. Πανηγυρικοὺς μὲν	οὖν	λόγους οὐκ ἔχομεν αὐτοῦ παρασχέσθαι·
[3, 13]	φύσιν, καθάπερ ἐκεῖνα; Πάντων μὲν	οὖν	μάλιστα. Οὐχὶ δὲ καὶ πιθανὰ,
[3, 30]	γῆς, οὔθ´ ὕστερον τελευτήσαντι. Χρὴ	οὖν	μεμνημένους τῶν ἡμετέρων λόγων, ἤν
[3, 55]	πέφυκεν ἀκοὴ πικραίνεσθαι. Εἰ μὲν	οὖν	μὴ κατὰ τὸν οἰκεῖον καιρὸν
[3, 12]	Πάνακτον, φρουρᾶς ἡμῖν προγραφείσης. Ἐσκήνωσαν	οὖν	οἱ υἱεῖς οἱ τουτουὶ Κόνωνος
[3, 50]	τῶν ἄλλων διορίσειεν. Ἕν μὲν	οὖν	οὐδέν ἐστι παράσημον αὐτῆς ἐκφανὲς
[3, 24]	ταύτης ἐστὶ σαφής. Εἴ γε	οὖν	οὕτως εἶχε· Λόγῳ δὲ δὴ
[3, 30]	οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται. Τοῖς μὲν	οὖν	παισὶ ταῦτ´ εἰρήσθω· πατέρας δὲ
[3, 9]	μάτων τὴν ἐξέτασιν. Ἃ μὲν	οὖν	παρὰ τὸν Θουκυδίδου χαρακτῆρα κατεσκεύασται
[3, 35]	κέχρηται ὁ ἀνήρ. Ὅτι μὲν	οὖν	περιττή τίς ἐστιν ἡ τῆς
[3, 14]	ὑπὲρ Κτησιφῶντος ἀπολογίας· Ἃ μὲν	οὖν	πρὸ τοῦ πολιτεύεσθαι καὶ δημηγορεῖν
[3, 11]	ἔχθραν καὶ λοιδορίαν κατέστησαν. Ἔστιν	οὖν	Πυθέας ἐραστὴς μὲν τοῦ μειρακίου·
[3, 1]	ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΛΕΞΕΩΣ. ~Α' Ἐστασίαζέ τε	οὖν	τὰ τῶν πόλεων, καὶ τὰ
[3, 31]	ἐστιν, οὐκ ἐναγώνιον. ~Λα' Ἀντιπαρεξετάσωμεν	οὖν	ταύτῃ Δημοσθένους λαβόντες λέξιν ἐκ
[3, 56]	εἰκὸς αὐτῇ κεχρῆσθαι. Εἰ μὲν	οὖν	τὴν ἀκαιρίαν ἢ τὸν πλεονασμὸν
[3, 5]	τοὺς χαρακτῆρας εὐτυχής. Ὅταν μὲν	οὖν	τὴν ἰσχνὴν καὶ ἀφελῆ καὶ
[3, 3]	τῶν εἰδότων πυνθάνεσθαι. Τοιαύτη μὲν	οὖν	τις ἡ Θρασυμάχειος ἑρμηνεία, μέση
[3, 23]	μάλιστα βουληθεὶς ἄν. Τοιοῦτος μὲν	οὖν	τις ὁ τρόπος ἔσται μοι
[3, 36]	παρακεχώρηκε τὴν ἀρετήν. ~Τουτὶ μὲν	οὖν	τὸ μέρος, ὡς οὐ πολλοῦ
[3, 25]	καλλωπισμὸν τῆς ἀπαγγελίας. Αὐτίκα γε	οὖν	τοῖς προειρημένοις ἐπιτιθεὶς διάνοιάν τινα
[3, 24]	ἀκουσθῆναι, καὶ μεγαλοπρεπέστερον; Πᾶν μὲν	οὖν	τοὐναντίον ἠφάνικεν αὐτῆς τὸ σεμνὸν,
[3, 3]	ἔτι τοιοῦτον ἔσται; Πρῶτον μὲν	οὖν	τοὺς διαφερομένους πρὸς ἀλλήλους καὶ
[3, 15]	διὰ ταῦτα ἄξιοι. Ὁ μὲν	οὖν	τῶν ὀλίγων καὶ εὐπαιδεύτων στοχαζόμενος
[3, 14]	κεχρῆσθαι ὁ λόγος. Εἰ μὲν	οὖν	χρόνον ἀρκοῦντα εἶχον, καὶ τὰς
[3, 34]	ψαύει παρὰ Δημοσθένει. Ταῦτα μὲν	οὖν	χωρὶς ἑκάστῳ τῶν τριῶν πλασμάτων
[3, 30]	ἡμεῖς παρακελευώμεθα, ἱκανῶς ἐπιμελήσεται. Ταῦτ´	οὖν,	ὦ γονεῖς καὶ παῖδες τῶν
[3, 12]	ὡς τοὺς τοιούτους. Πρῶτον μὲν	οὖν,	ὧν εἴρηκα, τούτων βούλομαι τὰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/09/2009