Livre, Chap. |
[3, 37] |
κατὰ
τὸ
πλεονάζον.
Τί
θαυμαστόν
|
εἰ |
αἱ
τῆς
λέξεως
ἁρμονίαι,
τρεῖς |
[3, 37] |
τοιοῦτόν
ἐστι
τὸ
δεικνύμενον,
οὐκ
|
εἰ |
ἁπανταχῇ.
~Λη'
Τῆς
μὲν
οὖν |
[3, 14] |
Πρῶτον
μὲν
τοίνυν
Κόνωνα
σκοπεῖτε,
|
εἰ |
ἄρα
ἄξιον
καταμεμψαμένους
ἢ
τὸν |
[3, 32] |
τέρψιν
σπανιζούσῃ.
Δυνάμενος
δ´
ἄν,
|
εἰ |
βουλοίμην,
καὶ
τὰ
κατὰ
μέρος |
[3, 30] |
ἡμᾶς
καὶ
τοὺς
πρόσθεν
εὐκλείᾳ·
|
εἰ |
δὲ
μή,
ἴστε
ὡς
ἡμῖν, |
[3, 39] |
μοῖραν
ἔχον
οὐκ
ἀναγκαίας·
ἀλλ´
|
εἰ |
δεῖ
τἀληθές,
ὡς
ἐμὴ
δόξα, |
[3, 30] |
οὐκ
ἀγανακτοῦντας,
οὐδὲ
φοβουμένους
ἄγαν,
|
εἰ |
δεῖ
τελευτᾶν
ἐν
τῷ
παρόντι. |
[3, 51] |
τινὸς
εἰς
τὸ
εὖ
λέγειν,
|
εἰ |
δὴ
καὶ
ταῦτα
ἐλάχιστα,
ὠλιγώρησε. |
[3, 51] |
ὑποτεύξεται
πρὸς
ταῦτα,
θαυμάζειν
λέγων
|
εἰ |
καὶ
κακοδαίμων
οὕτως
ἦν
ὁ |
[3, 9] |
μὲν
εἰπεῖν,
ἀληθὲς
δὲ
ᾖ,
|
εἰ |
καὶ
λέγειν
ἅπαντες
ἐβούλοντο
οἱ |
[3, 9] |
οἶδ´
ὅτι
φησάντων
γ´
ἄν,
|
εἰ |
καὶ
μὴ
ποιοῦσι
τοῦτο,
καὶ |
[3, 23] |
τινων
ἤκουσα
ἐγὼ
λεγόντων,
ὡς
|
εἰ |
καὶ
παρὰ
θεοῖς
διάλεκτός
ἐστιν, |
[3, 48] |
ὑπολάβῃ
θαυμαστὸν
εἶναι
τὸν
λόγον,
|
εἰ |
καὶ
τῇ
πεζῇ
λέξει
φημὶ |
[3, 25] |
ταῦτα
σοφοῦ.
Τὰς
νοήσεις
ἐξέταζε,
|
εἰ |
καλαὶ
καὶ
μεγαλοπρεπεῖς
εἰσι,
καὶ |
[3, 7] |
ὅμοια
τούτοις,
ἃ
πολλά
ἐστιν,
|
εἰ |
λάβοι
μέλη
καὶ
ῥυθμοὺς
ὥσπερ |
[3, 21] |
τὴν
Δήμητρα,
οὐκ
ἂν
θαυμάσαιμι
|
εἰ |
μείζων
εἰπόντι
μοι
γένοιτο
παρ´ |
[3, 53] |
πάνυ
δεῖν
τοῖς
ἐναγωνίοις
λόγοις,
|
εἰ |
μέλλουσιν
ἕξειν
πολὺ
τὸ
ἀληθινὸν |
[3, 9] |
δὲ
καὶ
τὸ
ἐπιλεγόμενον
τούτῳ,
|
εἰ |
μὲν
ἁπλῶς
καὶ
ἀπεριέργως
ἔδει |
[3, 29] |
ἐστιν
ὁ
ταῦτα
γράφων·
ὃς
|
εἰ |
μὴ
καὶ
τὰ
πρωτεῖα
οἴσεται |
[3, 58] |
ἄν
σοι
παραδείγματα
τῶν
εἰρημένων,
|
εἰ |
μὴ
κοπώδης
ἔμελλον
φανήσεσθαι
πρὸς |
[3, 24] |
ἀναγκαῖον
ἦν
πάλιν
ταὐτὸ
λέγειν·
|
εἰ |
μὴ
κράτιστον
ἁπάντων〉
τῶν
περὶ |
[3, 31] |
εὐτυχῶς·
ἀλλ´
οὐδὲ
ζῆν
ἠξίουν
|
εἰ |
μὴ
μετ´
ἐλευθερίας
ἐξέσται
τοῦτο |
[3, 42] |
μοι
καὶ
Πλάτων
ὁ
θαυμάσιος
|
εἰ |
μὴ
παραθήσομαι
κἀκείνου
λέξεις.
Ἡ |
[3, 13] |
ἂν
ἐξ
ἑκάστου
τὰ
παραδείγματα,
|
εἰ |
μὴ
πλείων
ἔμελλε
τοῦ
μετρίου |
[3, 50] |
πλάσται
μὲν
καὶ
ζωγράφων
παῖδες,
|
εἰ |
μὴ
πολλὴν
ἐμπειρίαν
λάβοιεν,
χρόνῳ |
[3, 17] |
τἀναντία
τοῖς
τότε
πράττοντες,
ἀγανακτοῦμεν,
|
εἰ |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
τιμὴν
ἐκείνοις |
[3, 19] |
τἀναντία
τοῖς
τότε
πράττοντες,
ἀγανακτοῦμεν,
|
εἰ |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
τιμὴν
ἐκείνοις |
[3, 31] |
ἧς
φέρουσι
καλαὶ
πράξεις,
κἂν
|
εἰ |
μή
τις
αὐτὰς
μέλλοι
κατορθοῦν. |
[3, 45] |
ἐνίοτε
καὶ
ἀηδεῖς
ἀκούοντα·
ἔνθα
|
εἰ |
μὴ
τὸ
παρηδῦνον
ἡ
σύνθεσις |
[3, 24] |
ἡ
προσθήκη.
Ἀλλ´
ἄρα
γε
|
εἰ |
μὴ
τοῦ
ἀναγκαίου,
κάλλους
γε, |
[3, 24] |
ἂν
τοῦτο
ἔτι
ἕτερον
ὀνομάσειεν,
|
εἰ |
μὴ
τοῦθ´,
ὅπερ
ἐστὶν
ἀληθὲς |
[3, 19] |
δὲ,
καταδουλούμενοι
καὶ
διολλύντες,
ἀγανακτοῦμεν
|
εἰ |
μὴ
τῶν
ἴσων
τευξόμεθα
Καὶ |
[3, 48] |
ταῖς
ᾠδαῖς
καὶ
τοῖς
ὀργάνοις,
|
εἰ |
μηδενὸς
τούτων
ἀντιλαμβάνεται
τῆς
Δημοσθένους |
[3, 54] |
ἁπάσας
οὕτως
ὠμῶς
ἀνῄρηκεν,
ὥστ'
|
εἰ |
μηδεπώποτε
ᾠκίσθησαν,
ῥᾴδιον
ἦν
προσελθόντας |
[3, 32] |
Οὐθείς
ἐστιν,
ὃς
οὐχ
ὁμολογήσειεν,
|
εἰ |
μόνον
ἔχοι
μετρίαν
αἴσθησιν
περὶ |
[3, 56] |
ἔθει.
Οὐ
γὰρ
δή
γε
|
εἰ |
ὁ
καθ´
ἡμᾶς
βίος
πολλὰ |
[3, 30] |
ἂν
νικῴμεθα,
καὶ
ὑμεῖς
νικῴητε,
|
εἰ |
παρασκευάσαισθε
τῇ
τῶν
προγόνων
δόξῃ |
[3, 20] |
τῶν
μισηθέντων,
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν,
|
εἰ |
πολεμεῖν
πρός
τινα
ψηφίσαιντο,
μεστῆς |
[3, 17] |
τῶν
μισηθέντων,
ὅσον
ἐκεῖνοι
μὲν,
|
εἰ |
πολεμεῖν
πρός
τινας
ψηφίσαιντο,
μεστῆς |
[3, 37] |
ἕκαστον
τῶν
παραλαμβανομένων
σκοπείτω,
τεκμαιρόμενος
|
εἰ |
πολλαχῇ
τοιοῦτόν
ἐστι
τὸ
δεικνύμενον, |
[3, 27] |
δή
που
κατάλληλος
ὁ
λόγος,
|
εἰ |
πρὸς
τὴν
γένεσιν
ἀναφέρων,
ὑπὲρ |
[3, 1] |
καλῶς
λεγόμενα,
ἐνεδέχοντο
ἔργων
φυλακῇ,
|
εἰ |
προὔχοιεν,
καὶ
οὐ
γενναιότητι.
Ἀντιτιμωρήσασθαί |
[3, 7] |
πότνια,
πάγκοινον
τέρας.
Πολέμου
δ´
|
εἰ |
σᾶμα
φέρεις
τινὸς
ἢ
καρποῦ |
[3, 43] |
καὶ
σκοπείτω
τῶν
λεγομένων
ἕκαστον
|
εἰ |
τὰ
μὲν
ἀναβεβλημένας
ἔχει
τὰς |
[3, 31] |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀνθρώπους
ἀφικνουμένους,
|
εἰ |
τὰ
μὲν
πράγματα
εἰς
ὅπερ |
[3, 46] |
παραδείγματα.
Πολὺς
ἂν
εἴη
λόγος
|
εἰ |
τὰς
διαφορὰς
ἁπάσας
βουλοίμην
λέγειν, |
[3, 21] |
ὁ
Φίλιππος;
Ἀλλ´
ὦ
τᾶν,
|
εἰ |
ταῦτα
φαύλως,
τά
γε
ἐν |
[3, 40] |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
σύνθεσιν,
|
εἰ |
τοιαῦτά
ἐστιν
οἷα
λέγομεν
ἡμεῖς, |
[3, 46] |
τῶν
ἔργων
τοῦ
ῥήτορος
ἐξεταζομένων
|
εἰ |
τοιαῦτά
ἐστιν
οἷα
λέγω·
πολὺ |
[3, 24] |
λέγων.
Ἠλίθιος
ἄρα
τις
ἦν,
|
εἰ |
τοῦτον
ἐδόκει
τοῖς
τελευτήσασι
λαμπρότατον |
[3, 9] |
περίεργον
ἡ
λέξις,
οὐδὲ
σκολιόν,
|
εἰ |
τοῦτον
ἐξήνεγκε
τὸν
τρόπον·
Εἶτ´ |
[3, 41] |
ἐν
αὐτοῖς
τοσάδε
ἀνευρίσκω
λογιζόμενος,
|
εἰ |
τούτους
τε
καὶ
τοὺς
τούτοις |
[3, 48] |
τῆς
τοιαύτης
μουσικῆς;
Τί
δέ;
|
εἰ |
τούτων
μὲν
ἀμφοτέρων
προνοηθείη
μετρίως, |
[3, 17] |
τοῖς
στρατοπέδοις.
Καὶ
τότε
μέν,
|
εἰ |
τριήρεις
ἐπληροῦμεν,
τοὺς
μὲν
ξένους |
[3, 20] |
τις
ἀντίθεσις·
Καὶ
τότε
μέν,
|
εἰ |
τριήρεις
ἐπληροῦμεν,
τοὺς
μὲν
ξένους |
[3, 33] |
δόξης
ἔτυχον·
ἵνα
δείξαιμι
κἂν
|
εἰ |
τῶν
ἄλλων
ἀμείνους
εἰσί,
Δημοσθένει |
[3, 40] |
δ´
οὐκ
ἂν
δεινὰ
πάθοιμεν,
|
εἰ |
τῶν
κακῶν
πλεῖστον
μέρος
μετασχόντες, |
[3, 51] |
δύσερις,
καὶ
οὐκ
ἂν
θαυμάσειεν
|
εἰ |
φροντὶς
ἐγένετο
Δημοσθένει
ἔτι
μελῶν |