Livre, Chap. |
[3, 14] |
τὸν
ἄνδρα
ἢ
τὰ
πεπραγμένα
|
αὐτῷ, |
ἄκυρόν
τι
ποιῆσαι
τῶν
ἐκείνῳ |
[3, 35] |
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
προστρίβεται
|
αὐτῷ, |
βασκαίνων
μέν,
ὥσπερ
ἔφην,
καὶ |
[3, 1] |
δεινότερος·
προβουλεύσας
δέ,
ὅπως
μηδὲν
|
αὐτῷ |
δεήσει,
τῆς
τε
ἑταιρίας
διαλυτὴς, |
[3, 41] |
ἔχων
κατεσκευασμένον
στρατὸν
κάλλιστα,
δώσω
|
αὐτῷ |
δωρεάν
ἤδη
τιμιωτάτην
ἢ
νομίζεται |
[3, 52] |
δ´
ἡ
χρόνιος
ἄσκησις
ἕξιν
|
αὐτῷ |
ἐνεποίησε
πολλὴν
καὶ
τύπους
ἰσχυροὺς |
[3, 5] |
τοῖς
τοιούτοις
παρ´
αὐτῷ,
ὡς
|
αὐτῷ |
καὶ
Δημήτριος
ὁ
Φαληρεὺς
εἴρηκέ |
[3, 34] |
ἐκείνου
χαρακτηρικὰ
τοῦ
πλάσματος
παρ´
|
αὐτῷ, |
καὶ
τὰ
παραπλήσια
τούτοις.
Τῶν |
[3, 57] |
ὀνόμασιν
αὐτὸν
κεχρῆσθαι,
πόθεν
ἐπῆλθεν
|
αὐτῷ |
λέγειν,
ὑπὲρ
πάντα
ἔγωγε
τεθαύμακα. |
[3, 26] |
ἀξιοῦμεν.
Ἐν
γὰρ
δὴ
τῷ
|
αὐτῷ |
λόγῳ
τούτῳ
κἀκεῖνά
ἐστιν·
Ὧν |
[3, 11] |
ζηλωτὸν
ἀπὸ
τοῦ
διαλάμψαντος
ἐν
|
αὐτῷ· |
Λυσιακὸς
δ'
ἂν
εἰκότως
λέγοιτο· |
[3, 35] |
χαλεπὸν
ἰδεῖν
ὅτι
δεινότητα
μὲν
|
αὐτῷ, |
ὅσην
οὐχ
ἑτέρῳ,
μαρτυρῶν,
καὶ |
[3, 48] |
πρέποντος
τοῖς
ὑποκειμένοις,
οὐκ
ἀνόνητος
|
αὐτῷ |
πᾶς
ὁ
περὶ
ἐκεῖνα
ἔσται |
[3, 10] |
δεινότητι,
καὶ
Θουκυδίδην
τὸν
ἐν
|
αὐτῷ |
πείσαντα
μιμούμενος
ὁ
Δημοσθένης
κατεσκεύακεν. |
[3, 19] |
οὖν
ἡ
λέξις
οὕτως
ἐστὶν
|
αὐτῷ, |
πλατεῖς
δὲ
καὶ
ἀσυγκρότητος
πῶς; |
[3, 9] |
μακροῦ,
καὶ
οὐ
τῆς
διανοίας,
|
αὐτῷ |
προσδεχομένης
ἀποδοῦναι.
Ἐμοὶ
γὰρ
ὃς |
[3, 57] |
περὶ
μὲν
ὧν
Αἰσχίνης
ἐπιτετίμηκεν
|
αὐτῷ, |
ταῦτα
ἱκανά.
~Νη'
Ἤδη
δέ |
[3, 11] |
αὐτὸν
καθεῖρξε.
Καὶ
οὐκ
ἐξήρκεσεν
|
αὐτῷ |
ταῦτα
μόνον
ἐξαμαρτεῖν·
ἀλλ´
ἐζηλωκὼς |
[3, 35] |
αὐτόν,
ἀλλὰ
τῆς
συνθέσεως,
ἀναμφιλόγως
|
αὐτῷ |
ταύτην
παρακεχώρηκε
τὴν
ἀρετήν.
~Τουτὶ |
[3, 39] |
παθήματά
τε
ξυνέβη
γενέσθαι
ἐν
|
αὐτῷ |
τῇ
Ἑλλάδι
πολλὰ,
οἷα
οὐχ |
[3, 35] |
γὰρ
εὖ
οἶδ´
ὅτι
ταύτην
|
αὐτῷ |
τὴν
ἀρετὴν
μαρτυρήσειαν,
ὅσοι
μὴ |
[3, 41] |
μὲν
τετελεύτηκε,
καὶ
οὐκ
ἐξεγένετ´
|
αὐτῷ |
τιμωρήσασθαι·
ἐγὼ
δ´
ὑπέρ
τ´ |
[3, 28] |
εἴρηται
Πλάτωνι
καὶ
ἰδιωτικώτερον.
Δῶμεν
|
αὐτῷ |
τὸ
τοῦ
ἀνθρώπου
ἐγκώμιον
οὕτως |
[3, 8] |
καὶ
τὸν
χαρακτῆρα
τοῦτον
ἀποδίδωμι
|
αὐτῷ, |
τὸν
ἐξ
ἁπάσης
μικτὸν
ἰδέας. |
[3, 24] |
ἕνεκα
κόσμων,
παρείληπται
τὸ
κῶλον
|
αὐτῷ |
τουτί;
Πολλοῦ
γε
καὶ
δεῖ· |
[3, 1] |
πιστὸς
ἀεί·
ὁ
δὲ
ἀντιλέγων
|
αὐτῷ, |
ὕποπτος.
Ἐπιβουλεύσας
δέ
τις,
τυχών |
[3, 48] |
γενναίας·
ὁπότε
δὲ
τῆς
ἑτέρας
|
αὐτῷ |
φανείη
δεῖσθαι
συνθέσεως
ἡ
λέξις, |
[3, 58] |
Δημοσθένους,
ὀρθῶς
λέγουσι·
κέχρηται
γὰρ
|
αὐτῷ |
χρησίμως
ὁ
ἀνήρ,
ὥσπερ
καὶ |
[3, 41] |
ἐν
ὑμῖν
τιθεὶς·
παραδεξάμενός
τε
|
αὐτῷ |
χρήσομαι.
Ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι
τῶν |
[3, 5] |
ἐστὶν
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
παρ´
|
αὐτῷ, |
ὡς
αὐτῷ
καὶ
Δημήτριος
ὁ |