Livre, Chap.
[3, 8]	οὔτε καινὸν οὔτε περιττὸν ἐπετήδευσαν,	ἀλλὰ	ἀπὸ τούτων τῶν χαρακτήρων, καὶ
[3, 20]	κοινὸν πλοῦτον εἰς τοὺς πολεμίους·	ἀλλὰ	ἀπὸ τῶν ἰδίων εἰσφέροντες, ἔστιν
[3, 15]	αὐτὸν ὅνπερ ἐκείνοις διαλέγεσθαι τρόπον,	ἀλλὰ	δεῖ τὴν ἐγκατάσκευον καὶ περιττὴν
[3, 30]	ἑαυτὸν τιμώμενον μὴ δι´ αὑτόν,	ἀλλὰ	διὰ δόξαν προγόνων. Εἶναι μὲν
[3, 40]	ἀπερισκέπτως συναρμόττειν θάτερα τοῖς ἑτέροις,	ἀλλὰ	διακρίνουσα τὰ ποῖα τοῖς ποίοις
[3, 36]	ἄν τις καὶ ἄλλα λέγειν·	ἀλλὰ	ἐγὼ τὰ φανερώτατα εἰπὼν, ἐῶ
[3, 9]	σύνηθες, λέγειν ἁπλῶς καὶ ἀφελῶς·	ἀλλὰ	ἐξηλλάχθαι καὶ ἀπεστράφθαι τὴν διάλεκτον
[3, 39]	τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον,	ἀλλὰ	θαμινὰ μεταπέμπειν· τὸ τῆς ἀκολουθίας
[3, 41]	παρὰ Μήδων, Κύρου καθελόντος Ἀστυάγην·	ἀλλὰ	θεός τε οὕτως ἐνάγει, καὶ
[3, 31]	Κυρσίλον καταλιθώσαντες, οὐ μόνον αὐτόν,	ἀλλὰ	καὶ αἱ γυναῖκες αἱ ὑμέτεραι
[3, 43]	λαμβάνουσι παρ´ αὐτῶν καὶ μέσην,	ἀλλὰ	καὶ αἱ τῶν κώλων κατασκευαί
[3, 36]	ἐζήτησαν ὀνομάσαι τὰ νοήματα καλῶς,	ἀλλὰ	καὶ αὐτὰ εὐκόσμῳ συνθέσει περιλαβεῖν,
[3, 10]	λέξιν μόνον, ὥσπερ ὁ συγγραφεύς,	ἀλλὰ	καὶ εἰς χρῆσιν. Ὥστε οὔτε
[3, 26]	φράσιν. Καὶ οὔπω τοῦθ´ ἱκανόν·	ἀλλὰ	καὶ ἐν τῇ μετ´ αὐτὴν
[3, 39]	μόνον τοὺς κατὰ τὰς νοήσεις	ἀλλὰ	καὶ κατ´ αὐτὴν τὴν λέξιν
[3, 54]	ἵνα μὴ μόνον κατὰ πόλεις,	ἀλλὰ	καὶ κατὰ ἔθνη δουλεύωσιν; Αἱ
[3, 32]	ἅπαντας, οὐδὲ λόγου δεῖν οἶμαι·	ἀλλὰ	καὶ κατὰ τὸ τροπικόν, περὶ
[3, 58]	ἡ βραχυλογία κράτιστα δύναται ποιεῖν,	ἀλλὰ	καὶ ὁ πλεονασμὸς ἐνίων ὀνομάτων,
[3, 46]	τῶν ἐν τῇ συνθέσει χαρακτήρων,	ἀλλὰ	καὶ παρ´ αὐτὰ τὰ γένη
[3, 10]	καιρὸν αὐτῆς ἐπίσταται λαβεῖν δεξιῶς,	ἀλλὰ	καὶ παρὰ τοῦτον πολλάκις ἁμαρτάνει.
[3, 12]	περὶ ὧν εἰς ἡμᾶς ἠσέλγαινον,	ἀλλὰ	καὶ περὶ ὧν ἐποίουν ὅλως
[3, 31]	καὶ τῇ μητρὶ μόνον γεγενῆσθαι,	ἀλλὰ	καὶ τῇ πατρίδι. Διαφέρει δὲ
[3, 11]	μὴ μόνον τοῖς ποιήσασιν ὀργίζεσθαι,	ἀλλὰ	καὶ τῆς πόλεως κατηγορεῖν, ὅτι
[3, 9]	εἰρήνην ἐποιήσατο, οὐ μόνον ὑμᾶς,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ἀδικεῖ,
[3, 9]	καὶ τὸ Οὐ μόνον ὑμᾶς,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας δυναμένου
[3, 39]	τὰς περιόδους, οὐ μόνον ταῦτα,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ῥυθμοὺς τοὺς καταμετροῦντας
[3, 20]	προγόνων, οὐ μόνον τῶν εὐδοκιμησάντων	ἀλλὰ	καὶ τῶν μισηθέντων, ὅσον ἐκεῖνοι
[3, 17]	προγόνων, οὐ μόνον τῶν εὐδοκιμησάντων,	ἀλλὰ	καὶ τῶν μισηθέντων, ὅσον ἐκεῖνοι
[3, 17]	ἡμᾶς ἥκειν, οὐχ ὅπως ἀγανακτοῦμεν,	ἀλλὰ	καὶ χαίρομεν, ὅταν ἀκούσωμεν αὐτοὺς
[3, 37]	τὰς κατὰ μόρια ποιότητας αὐτῶν·	ἀλλὰ	κατὰ τὸ πλεονάζον ἕκαστον τῶν
[3, 31]	θεῶν, μηδεὶς τὴν ὑπερβολὴν θαυμάσῃ,	ἀλλὰ	μετ´ εὐνοίας ἃ λέγω, θεωρησάτω.
[3, 35]	αὐτοῦ τῶν ὀνομάτων ἀγαπήσωσιν Ἀθηναῖοι,	ἀλλὰ	μὴ λάθωσιν ὑπὸ τῆς συνθέσεως
[3, 23]	φιλότιμοι, καὶ πρὸς τὰς δόξας,	ἀλλὰ	μὴ πρὸς τὴν ἀλήθειαν κρίνοντες
[3, 21]	παρατιθεὶς, οὐδὲ πάντα μικρολογῶν συγκρίσει,	ἀλλὰ	ὅλῃ ποιούμενος ὅλην τὴν ἀντίθεσιν
[3, 17]	δὲ τῶν αὐτῶν ἐκείνοις πράττομεν,	ἀλλὰ	πᾶν τοὐναντίον. Οἱ μὲν γὰρ,
[3, 37]	καὶ πυρός, οὐδὲν εἰλικρινές ἐστιν,	ἀλλὰ	πάντα μετέχει πάντων, ὠνόμασται δ´
[3, 1]	νόμων ὠφελείας αἱ τοιαῦται ξύνοδοι,	ἀλλὰ	παρὰ τοὺς καθεστῶτας πλεονεξίᾳ. Καὶ
[3, 14]	γὰρ τοῖς Ἕλλησιν οὐ τισὶν,	ἀλλὰ	πᾶσιν ὁμοίως, φορὰ προδοτῶν, καὶ
[3, 28]	οὕτως εἰπεῖν ὀλιγώρως καὶ ἀσθενῶς·	ἀλλὰ	περί γε τῆς τροφῆς αὐτοῦ
[3, 28]	τὸ γάλα σεμνὸν εἶναι ὄνομα,	ἀλλὰ	πηγὴν τροφῆς αὐτὸ μετονομάζει διὰ
[3, 40]	καὶ μὴδε ταῦτ´ ἀπέχρησεν αὐτοῖς,	ἀλλὰ	πρὸς διακοσίας καὶ χιλίας τριήρεις
[3, 17]	ὡς οὐ τὰ κράτιστα εἰσηγουμένους,	ἀλλὰ	τὰ πρὸς ἡδονὴν τῷ πλήθει
[3, 9]	παρειλημμένον, οὐ τὴν ἀφελῆ διάλεκτον,	ἀλλὰ	τὴν ἐξηλλαγμένην καὶ περίεργον ἐμφαίνει.
[3, 6]	οὐ μείνας δ´ ἐν αὐτοῖς,	ἀλλὰ	τῆς Γοργίου καὶ Θουκυδίδου κατασκευῆς
[3, 35]	τῆς ἐκλογῆς τῶν ὀνομάτων αὐτόν,	ἀλλὰ	τῆς συνθέσεως, ἀναμφιλόγως αὐτῷ ταύτην
[3, 21]	αὐτοῖς ἐπράττετο τὰ τῆς πόλεως,	ἀλλὰ	τὸ κοινὸν ἕκαστος αὔξειν ᾤετο
[3, 10]	συνήθους, καὶ μὴ τὸ κοινὸν,	ἀλλὰ	τὸ περιττὸν διώκειν· τῷ δὲ
[3, 38]	φιλαρχαίου καὶ μὴ τὸ κομψὸν,	ἀλλὰ	τὸ σεμνὸν ἐπιτηδευούσης ἁρμονίας, τοιόσδε
[3, 4]	οὔτε πεποιημένοις, οὔτε γλωττηματικοῖς ὀνόμασιν	ἀλλὰ	τοῖς κοινοτάτοις καὶ συνηθεστάτοις κέχρηται·
[3, 45]	ᾤετο δεῖν πᾶσι προσήκειν κόσμους·	ἀλλὰ	τοῖς μὲν δημηγορικοῖς τὸ ἀξίωμα
[3, 40]	οὐ τοὺς ἀξιωματικοὺς βούλεται λαμβάνειν,	ἀλλὰ	τοὺς χαριεστάτους. Εὐκόρυφοι δὴ φαίνονται
[3, 18]	λόγον, οὐκ ἦν πανταχῇ χρήσιμον·	ἀλλὰ	τοῦτό γε διδάσκουσιν ἡμᾶς καὶ
[3, 3]	ἔργα εἶναι, μηδὲ τῆς τύχης,	ἀλλὰ	τῶν ἐπιμεληθέντων, ἀνάγκη δὲ λέγειν.
[3, 20]	λέγω τῶν εὐδοκιμησάντων· πόθεν γάρ;	ἀλλὰ	τῶν μισηθέντων. Καὶ τίς οὐκ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2009