Livre, Chap. |
[3, 11] |
πάλιν
τοὺς
οἰκέτας
ἐκέλευεν,
ἡμέρας
|
ἤδη |
γενομένης,
πρὸς
τὸν
κίονα
αὐτὸν |
[3, 13] |
λαμβάνει
τινὰς
ἀναλόγους.
Καὶ
ταῦτ´
|
ἤδη |
γνώριμα
οἷς
λέγω,
καὶ
οὐθὲν |
[3, 23] |
ἐκείνης
ἐάσω,
περὶ
δὲ
Πλάτωνος
|
ἤδη |
διαλέξομαι
τά
γ´
ἐμοὶ
δοκοῦντα, |
[3, 30] |
Τὰ
μὲν
γὰρ
ἡμέτερα,
τελευτὴν
|
ἤδη |
ἕξει,
ἥπερ
καλλίστη
γίγνεται
ἀνθρώποις. |
[3, 35] |
δὴ
τούτων
εἰρημένων
ἡμῖν,
λέγωμεν
|
ἤδη |
καὶ
τῶν
ὀνομάτων
ᾗ
κέχρηται |
[3, 40] |
Εἴρηνται
μὲν
οὖν
καὶ
πρότερον
|
ἤδη |
λέξεις
τινές,
ἐν
αἷς
τὸν |
[3, 54] |
τοῦ
δὲ
συντάγματος
ἱκανὸν
εἰληφότος
|
ἤδη |
μῆκος,
αὐτοῦ
που
καταπαῦσαι
χρὴ |
[3, 11] |
μαστιγοῦν.
Οὕτω
δὲ
τοῦ
σώματος
|
ἤδη |
πονήρως
διακειμένου,
Ἀντίμαχον
μεταπεμψάμενος,
τῶν |
[3, 16] |
ἐξειργασμένον
ἐπιδείξειν
ὑποσχόμενος,
ἐπὶ
τοῦτ´
|
ἤδη |
πορεύσομαι,
τὰς
ἄριστα
δοκούσας
ἔχειν |
[3, 48] |
τό
τε
μέλος
εἰς
αὔξησιν
|
ἤδη |
συμπροάγει,
καὶ
οἱ
ῥυθμοὶ
προβαίνουσιν |
[3, 11] |
δὲ
μετ'
αὐτοῦ
δειπνήσαντες
οὖν,
|
ἤδη |
συσκοτάζοντος,
ἐλθόντες,
κόπτομεν
τὴν
θύραν. |
[3, 12] |
συμβαίνει,
ταύτην
ἂν
οὗτοι
ἐπαρῴνουν
|
ἤδη, |
τὰ
μὲν
πολλὰ
εἰς
τοὺς |
[3, 26] |
ἕνεκα,
καὶ
οὐθενὸς
ἀναγκαίου,
τέλος
|
ἤδη |
τῆς
διανοίας
ἐχούσης,
προσείληπται
τὸ |
[3, 41] |
στρατὸν
κάλλιστα,
δώσω
αὐτῷ
δωρεάν
|
ἤδη |
τιμιωτάτην
ἢ
νομίζεται
ἐν
ἡμετέρου. |
[3, 43] |
τῆς
αἱρέσεως
τοῦ
ῥήτορος
ταύτης,
|
ἤδη |
τις
παρ´
ἑαυτῷ
σκοπείτω
τὰ |
[3, 54] |
δ´
ἐν
Εὐβοίᾳ
πόλεις
οὐκ
|
ἤδη |
τυραννοῦνται,
καὶ
ταῦτα
ἐν
νήσῳ |