Livre, Chap.
[3, 9]	ἢ προλέγοντα βιάζεσθαι; Ἐνταυθοῖ γὰρ	οὐθὲν	ἂν εἶχε περίεργον ἡ λέξις,
[3, 24]	παρεῖναι πολλοὺς ταῖς ἐκκομιδαῖς· καὶ	οὐθὲν	ἄτοπον ἐδόκει ποιεῖν συμπεριλαβών τε
[3, 23]	δή ποτε. Ν῀ θν δὲ	οὐθὲν	γὰρ δέομαι νῦν γε περὶ
[3, 4]	διὰ πλειόνων μὲν ἐδήλωσα πρότερον·	οὐθὲν	δὲ κωλύσει καὶ νῦν ἐπὶ
[3, 24]	ὀχληρὰ καὶ ἡδέα κρίνεται, καὶ	οὐθὲν	δεῖ ταύταις οὔτε διδαχῆς οὔτε
[3, 6]	ἀνδρὶ ἐπιτιμῶσιν· ὧν τὰ ὀνόματα	οὐθὲν	δέομαι λέγειν· καὶ αὐτὸς αὑτῷ·
[3, 13]	ἤδη γνώριμα οἷς λέγω, καὶ	οὐθὲν	δεόμεθα παραδειγμάτων. ~Ιδ' Ὥστε περὶ
[3, 11]	Ἀντίμαχον μεταπεμψάμενος, τῶν μὲν γεγενημένων	οὐθὲν	εἶπεν. ἔλεγε δ´, ὡς αὐτὸς
[3, 2]	δὲ καὶ ταύτης τῆς λέξεως	οὐθὲν	ἐν τῷ παρόντι οἶμαι δεῖν.
[3, 6]	καὶ Θουκυδίδου κατασκευῆς ἐρασθείς. Ὥστ´	οὐθὲν	ἔξω τοῦ εἰκότος ἔμελλε πείσεσθαι,
[3, 8]	τοὺς αὐτοὺς γενόμενοι τούτοις χρόνους,	οὐθὲν	οὔτε καινὸν οὔτε περιττὸν ἐπετήδευσαν,
[3, 25]	μυρίοις τῶν ἔμπροσθεν εἴρηται· συνιδὼν	οὐθὲν	οὔτε σοφὸν οὔτε περιττὸν τὴν
[3, 23]	γ´ ἐμοὶ δοκοῦντα, μετὰ παρρησίας,	οὐθὲν	οὔτε τῇ δόξῃ τἀνδρὸς προστιθεὶς,
[3, 22]	τοσοῦτον ἀπηρτημένοι τοῖς χρόνοις, καὶ	οὐθὲν	πρὸς τὰ πράγματα πεπονθότες, οὕτως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2009