Livre, Chap.
[1, 1]	ἠπείρῳ. ὁ δὲ Ἔρως ζεῦγο̣	ς	ἴδιον ἠθέλησε συμπλέξαι. Χαιρέας γάρ
[1, 1]	υ̣ ς τῇ εὐγενείᾳ συνελθόντο̣	ς.	Ὁ μὲν ο̣ ὖν Χαιρέας
[1, 1]	ἀλλήλοις το̣ ῦ κάλλο̣ υ̣	ς	τῇ εὐγενείᾳ συνελθόντο̣ ς. Ὁ
[1, 1]	δὲ μὴδυνάμενος. ἡ δὲ παρθένο̣	ς	τῆς Ἀφροδίτης τοῖς ποσὶ προσέπεσε
[1, 3]	οἰκίαν ἐκώμασεν" εἶπε, τὰ δὲ	σὰ	πρόθυρα συνήθη τυχόν ἐστι τοῖς
[1, 1]	ὥσπερ τι λύχνου φῶς ἤδη	σβεννύμενον	ἐπιχυθέντος ἐλαίου πάλιν ἀνέλαμψε καὶ
[1, 1]	πλουσίους καὶβασιλεῖς. οὔκουν οὐδὲ πειρᾶσθαί	σε	δεῖ, μὴ φανερῶς ὑβρισθῶμεν. εἶθ´
[1, 4]	ὦ Χαιρέα, σὸς ἡλικιώτης, πάνυ	σε	θαυμάζων καὶ φιλῶν, ὅτε ἔζη.
[1, 12]	θεός μοί τις" εἶπεν εὐεργέτην	σε	κατέπεμψεν· ἃ γὰρ ὠνειροπόλουν ὕπαρ
[1, 3]	τοῖς κώμοις, καὶ τὸ γεγαμηκέναι	σε	λυπεῖ τοὺς ἐραστάς. ταῦτα εἰποῦσα
[1, 13]	διαδραμεῖν, οὐκ ἀναγκαῖον δὲ καὶ	σὲ	μάτην ταλαιπωρεῖν καὶ ταῦτα χαλεπῶς
[1, 1]	πᾶσιν ἡμῖν ἡμέρα· ἡ πόλις	σε	νυμφαγωγεῖ. Τῆς δ´ αὐτοῦ λύτο
[1, 8]	ἄγγελον πέμψει; ἄδικε Χαιρέα, μέμφομαί	σε	οὐχ ὅτι με ἀπέκτεινας, ἀλλ´
[1, 13]	φησί, θύγατερ, εὐθὺς μὲν ἤθελόν	σε	πρὸς τοὺς σοὺς ἀπαγαγεῖν· ἐναντίου
[1, 13]	κἀκεῖθεν ἄξω τὴν γυναῖκα πρὸς	σέ.	συνέθεντο ταῦτα καὶ δεξιὰς ἀλλήλοις
[1, 8]	ἐκβαλεῖν τῆς οἰκίας. οὐκ ἔδει	σε	ταχέως θάψαι Καλλιρόην οὐδ´ ἀληθῶς
[1, 4]	ὅτε ἔζη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ	σὲ	υἱὸν ἐμαυτοῦ νομίζω, καὶ γὰρ
[1, 13]	ναυτιῶσαν· ἐνταῦθα δὲ δὴ παραθήσομαί	σε	φίλοις πιστοῖς, ἐπανιὼν δὲ παραλήψομαι
[1, 13]	μέγιστον, καθαρὰν ἐτηρήσαμεν· ἀνύβριστον ἀπολήψεταί	σε	Χαιρέας, ὡς ἐκ θαλάμου τοῦ
[1, 4]	εὐτυχῶν. δὸς οὖν μοι σχολάζοντα	σεαυτὸν	καὶ ἀκούσῃ μεγάλα πράγματα ὅλῳ
[1, 12]	οὖν γενέσθω τὸ κέρδος, εἴτε	σεαυτῷ	θέλεις τροφὸν κατασχεῖν τοῦ παιδίου
[1, 9]	οὐδὲ γονέων· μὴ ἀποκτείνῃς ἣν	σέσωκας.	μᾶλλον ἐθάρσησεν ὁ Θήρων καὶ
[1, 14]	δὲ ἡ Ἑρμοκράτους θυγάτηρ, ἡ	σὴ	γυνή, δεσπότῃ σήμερον ἐπράθην. τοιαῦτα
[1, 3]	κρύφα δὲ καὶ ἀδήλως ἐπελθόντες	σημεῖα	κώμου ἡσυχῆ κατέλιπον· ἐστεφάνωσαν τὰ
[1, 6]	κεκοσμημένοι· μετὰ τούτους ὁπλῖται φέροντες	σημεῖα	τῶν Ἑρμοκράτους τροπαίων· εἶτα ἡ
[1, 4]	δὲ ἐλαφρῶς τὸ εἰωθὸς ἔδωκε	σημεῖον.	ἡ δὲ θεράπαινα καὶ αὐτὴ
[1, 1]	ἡ πόλις μνηστεύεται τοὺς γάμους	σήμερον	ἀλλήλων ἀξίων. τίς ἂν μηνύσειε
[1, 14]	θυγάτηρ, ἡ σὴ γυνή, δεσπότῃ	σήμερον	ἐπράθην. τοιαῦτα ὀδυρομένῃ μόλις ὕπνος
[1, 1]	τίς ἂν μηνύσειε τὴν ἐκκλη̣	ςί̣	ανἐκείνην, ἧς ὁ Ἔρως ἦν
[1, 10]	ἢ ἀπολέσω· πωλουμένη μὲν γὰρ	σιγήσει	διὰ τὸν φόβον, πραθεῖσα δὲ
[1, 9]	τὸ ξίφος. λάμψαντος δὲ τοῦ	σιδήρου,	δείσασα ἡ Καλλιρόη μὴ φονευθῇ,
[1, 10]	οἴεσθε χαρᾶς ἐμπλήσομεν τὴν ὅλην	Σικελίαν;	πόσας ληψόμεθα δωρεάς; ἅμα δὲ
[1, 4]	γὰρ εἶ κοινὸν ἀγαθὸν πάσης	Σικελίας	εὐτυχῶν. δὸς οὖν μοι σχολάζοντα
[1, 1]	παρθένου καὶ ἄγαλμα τῆς ὅλης	Σικελίας.	ἦν γὰρ τὸ κάλλος οὐκ
[1, 1]	καὶ παῖδες τυράννων, οὐκ ἐκ	Σικελίας	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ Ἰταλίας
[1, 4]	πανταχοῦ τὸ δεινόν, οὐχ ὑπομένω	σιωπᾶν·	φύσει τε γὰρ μισοπόνηρός εἰμι
[1, 1]	δ´ ἔπασχεν ἡ παρθένος διὰτὴν	σιωπήν,	αἰδο̣ υμένη κατάφωρος γενέσθαι. Χαιρέας
[1, 1]	τῆς κοίτης ἐγκεκαλυμμένη, κλαίουσα καὶ	σιωπῶσα.	προσελθοῦσα δὲ ἡ τροφὸς τῇ
[1, 14]	εὐγενῆ δόξῃ. διὰ τοῦτο ὡς	σκεῦος	παρεδόθην οὐκ οἶδα τίσιν, Ἕλλησιν
[1, 7]	οὖν ἐπὶ τὴν πρᾶξιν στρατολογήσω;	σκέψαι,	Θήρων, τίς ἐπιτήδειος ὧν οἶδας.
[1, 4]	ἐκεῖνος καὶ διάβολος συνέταττε τὴν	σκηνήν.	ἑσπέρας οὖν ἐπιστάσης ὁ μὲν
[1, 1]	αμεῖται. ἄφωνος εὐθὺς ἦν καὶ	σκότος	αὐτῆς τῶν ὀφθαλμῶν κατεχύθη καὶ
[1, 8]	πάντα δὲ ἦν ἐρημία καὶ	σκότος,	φρίκη καὶ τρόμος τὴν παῖδα
[1, 4]	ἀηδῶς μὲν" εἶπεν, ὦ Χαιρέα,	σκυθρωπόν	σοι πρᾶγμα μηνύω καὶ πάλαι
[1, 12]	ἀνὴρ ἡλικίᾳ καθεστώς, μελανειμονῶν καὶ	σκυθρωπός.	ἀναστὰς οὖν ὁ Θήρων (περίεργον
[1, 5]	ὑπὲρ ἅπαντας, λαμπρός τε καὶ	σοβαρός,	οἷον διαπραξάμενος ἔργον ὃ μηδεὶς
[1, 13]	τῶν σῶν ἅτιν´ ἂν θέλῃς·	σοὶ	γὰρ καὶ τὰ λοιπὰ τηροῦμεν.
[1, 12]	θάλασσαν τὴν ἄκαιρον καὶ περιττήν	σοι	γυναῖκα καὶ μηκέτι φορτίον ἐπάγου
[1, 4]	τε γὰρ μισοπόνηρός εἰμι καὶ	σοὶ	μάλιστα εὔνους. γίνωσκε τοίνυν μοιχευομένην
[1, 12]	χαρίσασθαι τῷ δεσπότῃ. λυσιτελεῖ δή	σοι	μᾶλλον ἀργυρώνητον ἔχειν αὐτόν, ἵνα
[1, 6]	τὸ σῶμα πιστεύεις; καιρός ἐστί	σοι	νῦν ἐνταφίων ἐπιμελεῖσθαι πολυτελείας καὶ
[1, 12]	ἐπώλησεν, ἐγὼ δὲ αὐτὴν ἐπριάμην.	σοὶ	οὖν γενέσθω τὸ κέρδος, εἴτε
[1, 4]	μὲν" εἶπεν, ὦ Χαιρέα, σκυθρωπόν	σοι	πρᾶγμα μηνύω καὶ πάλαι βουλόμενος
[1, 12]	Λεωνᾶς. εὐκαίρως" φησίν, ὦ Λεωνᾶ,	σοὶ	συνέβαλον. ἔμπορός εἰμι καὶ πλέω
[1, 1]	ὅτι Ἑρμοκράτης οὐκ ἂν δοίη	σοὶ	τὴν θυγατέρα τοσούτους ἔχων μνηστῆρας
[1, 12]	γὰρ τοὺς δικαιοτάτους ἐστρατολόγησας, ἵνα	σοι	τὴν πίστιν φυλάττωσιν, ἀλλὰ τοὺς
[1, 14]	οὖν" φησίν, ἀλλὰ καὶ ἐγώ	σοι	τὸ ἀργύριον ἤδη πιστεύω πρὸ
[1, 14]	Λεωνᾶ τὰ μὲν παρ´ ἐμοῦ	σοι"	φησὶ πιστῶς πεπλήρωται, σὺ δὲ
[1, 13]	ἀπαλλαγῆναι θέλουσα λῃστῶν. καὶ χάριν	σοι"	φησὶν ἔχω, πάτερ, ὑπὲρ τῆς
[1, 14]	Χαιρέου καὶ καταφιλοῦσα ἀληθῶς ἀπόλωλά	σοι,	Χαιρέα" φησί, τοσούτῳ διαζευχθεῖσα πελάγει.
[1, 4]	φησὶν υἱὸς ἦν, ὦ Χαιρέα,	σὸς	ἡλικιώτης, πάνυ σε θαυμάζων καὶ
[1, 4]	μεγάλα πράγματα ὅλῳ τῷ βίῳ	σου	διαφέροντα. Τοιούτοις ῥήμασιν ὁ μιαρὸς
[1, 12]	αὐτόν, ἵνα μὴ τῇ τροφίμῃ	σου	μητρυιὰν ἐπαγάγηται. τούτων ὁ Λεωνᾶς
[1, 13]	τῆς θαλάσσης· ἐπίστασαι δὲ πόσην	σου	πεποίημαι πρόνοιαν· καὶ τὸ μέγιστον,
[1, 4]	μάλιστα εὔνους. γίνωσκε τοίνυν μοιχευομένην	σου	τὴν γυναῖκα, καὶ ἵνα τούτῳ
[1, 11]	ναῦς Ἀθηναίων κατεναυμάχησας, ἥρπασε δέ	σου	τὴν θυγατέρα κέλης μικρὸς καὶ
[1, 4]	δυστυχῆ μὲν" εἶπεν αἰτῶ παρὰ	σοῦ	χάριν αὐτόπτης γενέσθαι τῶν ἐμῶν
[1, 13]	μὲν ἤθελόν σε πρὸς τοὺς	σοὺς	ἀπαγαγεῖν· ἐναντίου δὲ ἀνέμου γενομένου
[1, 1]	τραύματος μόλις ἀπῄει, καὶ ὥ̣	ςπερ	τις ἀριςτεὺς ἐν πολέμῳ τρωθεὶς
[1, 13]	ἐδόκει μακρά, τοῦ μὲν δὴ	σπεύδοντος	ἀγοράσαι, τοῦ δὲ πωλῆσαι. Τῇ
[1, 1]	καὶ καταφιλοῦσα, σύ μοι, δέ̣	ςποινα"	εἶπε, δὸς ἄνδρα τοῦτον ὃνἔδειξ̣
[1, 3]	θάλαμον ἔτι κεκλεισμένον, ἤρασσε μετὰ	σπουδῆς.	ἐπεὶ δὲ ἀνέῳξεν ἡ θεραπαινίς,
[1, 11]	εἰς ὅρμον ἀπέχοντα τῆς πόλεως	σταδίους	ὀγδοήκοντα, εὐφυέστατον εἰς ὑποδοχήν. ~Ἔνθα
[1, 13]	τὴν πόλιν, ἀπὸ ὀγδοήκοντα δὲ	σταδίων	τὸ πλοῖον ὁρμεῖ, καὶ τὸν
[1, 1]	τύχης οὖν περί τινα καμπὴν	στενοτέραν	συναντῶντες περιέπεσον ἀλλήλοις, τοῦ θεοῦ
[1, 4]	Καλλιρόης διαφθείρας ἐνέβαλεν εἰς τὸν	στενωπόν,	ὑποκρινόμενος μὲν τὸν λαθραίοις ἔργοις
[1, 5]	διέτρεχεν, οἰμωγὴν ἐγείρουσα διὰ τῶν	στενωπῶν	ἄχρι τῆς θαλάττης· καὶ πανταχόθεν
[1, 2]	βασιλέων ἀγωνισαμένων αὐτὸς ἀκονιτὶ τὸν	στέφανον	ἤρατο. ἀλλὰ ἀνόνητον αὐτῷ γενέσθω
[1, 1]	πόλιν· μεσταὶ δὲ αἱ ῥῦμαι	στεφάνων,	λαμπάδων· ἐρραίνετο τὰ πρόθυρα οἴνῳ
[1, 8]	τὴν ἀλήθειαν. μόλις δὲ ἀνεγειρομένη	στεφάνων	προσήψατο καὶ ταινιῶν· ψόφον ἐποίει
[1, 14]	κόπτουσα δὲ τῇ χειρὶ τὸ	στῆθος	εἶδεν ἐν τῷ δακτυλίῳ τὴν
[1, 1]	καιρίαν, καὶ καταπεσεῖν μὲν αἰδούμενος,	στῆναι	δὲ μὴδυνάμενος. ἡ δὲ παρθένο̣
[1, 1]	γ̣ υμνασίων ἐβάδιζ̣ εν οἴκαδε	στίλβων	ὥσπερ ἀστήρ· ἐπήνθει γὰρ αὐτοῦ
[1, 11]	δὲ ἐβουλεύοντο ὅποι χρὴ τὸν	στόλον	ὁρμῆσαι. καί τις εἶπεν Ἀθῆναι
[1, 4]	οὖν ἀχανὴς ἔκειτο, μήτε τὸ	στόμα	μήτε τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπᾶραι δυνάμενος·
[1, 2]	ἐμὲ τοῦ πρὸς Χαιρέαν πολέμου	στρατηγόν·	ἐπαγγέλλομαι διαλύσειν τὸν γάμον· ἐφοπλιῶ
[1, 1]	γενόμενον διηγήσομαι. Ἑρμοκράτης ὁ Συρακοσίων	στρατηγός,	οὗτος ὁ νικήσας Ἀθηναίους, εἶχε
[1, 1]	μόνον ἐβόα καλὸς Ἑρμοκράτης, μέγας	στρατηγός,	σῶζε Χαιρέαν· τοῦτο πρῶτον τῶν
[1, 3]	ὠνείδισεν. ἡ δὲ οἷα θυγάτηρ	στρατηγοῦ	καὶ φρονήματος πλήρης πρὸς τὴν
[1, 7]	ἐν καπηλείοις, οἰκεῖον στρατὸν τοιούτῳ	στρατηγῷ.	φήσας οὖν ἔχειν τι διαλεχθῆναι
[1, 7]	δ´ οὖν ἐπὶ τὴν πρᾶξιν	στρατολογήσω;	σκέψαι, Θήρων, τίς ἐπιτήδειος ὧν
[1, 7]	οὓς δ´ ἐν καπηλείοις, οἰκεῖον	στρατὸν	τοιούτῳ στρατηγῷ. φήσας οὖν ἔχειν
[1, 4]	τι τοιοῦτον. ἦν αὐτῷ παράσιτος	στωμύλος	καὶ πάσης χάριτος ὁμιλητικῆς ἔμπλεως.
[1, 14]	ἐμοῦ σοι" φησὶ πιστῶς πεπλήρωται,	σὺ	δὲ ἔχε μὲν ἤδη τὴν
[1, 10]	μὲν γὰρ" εἶπε κίνδυνον ἐπάγεις,	σὺ	δὲ κέρδος ἀπολλύεις. ἐγὼ δὲ
[1, 12]	πρὸ ὥρας ὀρφανόν. {Θήρων} τί	σὺ	καλῇ; Λεωνᾶς. εὐκαίρως" φησίν, ὦ
[1, 10]	συντιθεμένων οὐδετέραν γνώμην Θήρων ἐπεψήφισε.	σὺ	μὲν γὰρ" εἶπε κίνδυνον ἐπάγεις,
[1, 13]	ἐρημίᾳ, καὶ ἕωθεν" φησὶν ἀπίωμεν,	σὺ	μὲν εἰς τὴν ἔπαυλιν, ἐγὼ
[1, 11]	τὴν θάλασσαν, ἐγκαλυψαμένη καὶ δακρύσασα	σὺ	μὲν" ἔφη, πάτερ, ἐν ταύτῃ
[1, 9]	γε λῃστὴς φοβηθεὶς καὶ γυναῖκα.	σὺ	μὲν οὖν φύλαττε ταύτην· θέλω
[1, 14]	φησί, τοσούτῳ διαζευχθεῖσα πελάγει. καὶ	σὺ	μὲν πενθεῖς καὶ μετανοεῖς καὶ
[1, 1]	τοῖς ποσὶ προσέπεσε καὶ καταφιλοῦσα,	σύ	μοι, δέ̣ ςποινα" εἶπε, δὸς
[1, 12]	τῶν ἐν Ἰωνίᾳ. γυνὴ δὲ	Συβαρῖτις,	εὐδαιμονεστάτη τῶν ἐκεῖ, καλλίστην ἅβραν
[1, 10]	τιμωρίαν ἡμῖν οἱ τῆς γυναικὸς	συγγενεῖς,	ἀλλ´ οἱ ἄρχοντες καὶ ὁ
[1, 6]	Ἑρμοκράτης πολλὰ ἐκ τῶν λαφύρων)	συγγενῶν	τε δωρεαὶ καὶ φίλων. τελευταῖος
[1, 1]	ψυχῆς εὐφυοῦς. Ἐνέστη νόμιμος ἐκκλησία.	συγκαθεσθεὶς	οὖν ὁ δῆμος τοῦτο πρῶτον
[1, 8]	ἐγειρομένης ἐξ ὕπνου καὶ ὡς	συγκαθεύδοντα	Χαιρέαν ἐκάλεσεν. ἐπεὶ δὲ οὔτε
[1, 3]	ἐραστάς. ταῦτα εἰποῦσα ἀπεστράφη καὶ	συγκαλυψαμένη	δακρύων ἀφῆκε πηγάς. εὔκολοι δὲ
[1, 13]	ὃ εἶχον καὶ νεκρά. εἶτα	συγκαλυψαμένη	τὴν κεφαλὴν ἄγε με" φησίν,
[1, 6]	δυνατὸν ἦν, πᾶσαν τὴν οὐσίαν	συγκαταφλέξαι	τῇ γυναικί. ἔφερον δὲ τὴν
[1, 7]	τοῖς λιμέσιν ὀνόματι πορθμείου, πειρατήριον	συγκροτῶν.	οὗτος τῇ ἐκκομιδῇ παρατυχὼν ἐπωφθάλμισε
[1, 11]	ἐν δὲ τῷ λιμένι μυρίοι	συκοφάνται	πεύσονται τίνες ἐσμὲν καὶ πόθεν
[1, 9]	ἐπτερωμένας, ἵνα, ἐάν τι αἰφνίδιον	συμβαίνῃ,	ταχέως τοὺς ἀπὸ γῆς ἁρπάσαντες
[1, 8]	κατελάμβανεν οὐ δυναμένην τῷ λογισμῷ	συμβαλεῖν	τὴν ἀλήθειαν. μόλις δὲ ἀνεγειρομένη
[1, 14]	δ´ ὑστεραίᾳ ἐπὶ τῷ λιμένι	συμβαλοῦμεν.	Ἐπὶ τούτοις ἀπηλλάγησαν. ἐλθὼν δὲ
[1, 5]	πρῶτος. ἐγὼ" φησὶν ἐπίσταμαι τὸ	συμβὰν	ἀκούσιον. βλέπω τοὺς ἐπιβουλεύοντας ἡμῖν.
[1, 2]	ἐφοπλιῶ γὰρ αὐτῷ Ζηλοτυπίαν, ἥτις	σύμμαχον	λαβοῦσα τὸν Ἔρωτα μέγα τι
[1, 9]	δὲ λοιποὺς (ἦσαν γὰρ οἱ	σύμπαντες	ἑκκαίδεκα) μένειν ἐπὶ τοῦ κέλητος
[1, 1]	Ἔρως ζεῦγο̣ ς ἴδιον ἠθέλησε	συμπλέξαι.	Χαιρέας γάρ τις ἦν μειράκιον
[1, 9]	καὶ γὰρ τοῦτό μου ταῖς	συμφοραῖς	προσετέθη· πλοῦτος ἄχρηστος νεκρῷ. ταῦτα
[1, 4]	εἴς τι χωρίον ἠρεμαῖον, εἶτα	συναγαγὼν	τὰς ὀφρῦς καὶ ὅμοιος γενόμενος
[1, 1]	οὖν περί τινα καμπὴν στενοτέραν	συναντῶντες	περιέπεσον ἀλλήλοις, τοῦ θεοῦ πολιτευσαμένου
[1, 12]	εὐκαίρως" φησίν, ὦ Λεωνᾶ, σοὶ	συνέβαλον.	ἔμπορός εἰμι καὶ πλέω νῦν
[1, 5]	ἔργον ὃ μηδεὶς ἂν προσεδόκησε.	συνέβη	δὲ πρᾶγμα καινὸν καὶ ἐν
[1, 13]	ἄξω τὴν γυναῖκα πρὸς σέ.	συνέθεντο	ταῦτα καὶ δεξιὰς ἀλλήλοις ἐμβαλόντες
[1, 4]	ὄψει γὰρ εἰσιόντα τὸν μοιχόν.	Συνέθεντο	ταῦτα, καὶ ὁ μὲν Χαιρέας
[1, 4]	οὐχ ὁμοίαν μὲν ὀλίγην δὲ	συνελέξατο,	δυστυχῆ μὲν" εἶπεν αἰτῶ παρὰ
[1, 1]	κάλλο̣ υ̣ ς τῇ εὐγενείᾳ	συνελθόντο̣	ς. Ὁ μὲν ο̣ ὖν
[1, 6]	ἄργυρος· ἐσθήτων κάλλος καὶ κόσμος	(συνέπεμψε	δὲ Ἑρμοκράτης πολλὰ ἐκ τῶν
[1, 13]	καὶ σφόδρα ποθοῦσιν ἐπέστη τοῖς	συνεργοῖς,	διηγησάμενος δὲ τὴν πρᾶξιν αὐτοῖς
[1, 9]	ἐξήγαγεν αὐτήν, εἶτα καλέσας τὸν	συνεργὸν	ἰδοὺ" φησὶν ὁ δαίμων ὃν
[1, 4]	δὲ κακοήθης ἐκεῖνος καὶ διάβολος	συνέταττε	τὴν σκηνήν. ἑσπέρας οὖν ἐπιστάσης
[1, 7]	ὧν οἶδας. Ζηνοφάνης ὁ Θούριος;	συνετὸς	μὲν ἀλλὰ δειλός. Μένων ὁ
[1, 5]	δῆμος ἅπας εἰς τὴν ἀγορὰν	συνέτρεχεν,	ἄλλων ἄλλα κεκραγότων· ἐδημοκόπουν δὲ
[1, 5]	νεκρὰν τὸν ζῶντα ἐπένθουν. Ἑρμοκράτης	συνηγόρησε	Χαιρέᾳ πρῶτος. ἐγὼ" φησὶν ἐπίσταμαι
[1, 13]	εἰδὼς ὅτι τὸ μὲν ἄδηλον	συνηγορίας	ἔχει χρείαν, ἡ δὲ ὄψις
[1, 10]	ὅτι προσωρμίσθημεν τῷ τόπῳ κατὰ	συνήθειαν	ἁλιευτικήν, ἀκούσαντες δὲ φωνὴν ἠνοίξαμεν
[1, 7]	οὖν" φησὶ τρέπεσθε ἐπὶ τὰς	συνήθεις	διατριβάς· βαθείας δὲ ἑσπέρας ἕκαστος
[1, 1]	κακὸν ὥστε μηδὲ ἐπὶ τὰς	συνήθεις	προϊέναι διατριβάς. ἐπόθει δὲ τὸ
[1, 3]	εἶπε, τὰ δὲ σὰ πρόθυρα	συνήθη	τυχόν ἐστι τοῖς κώμοις, καὶ
[1, 7]	ὠφέλειαν δὲ τοῖς φρονίμοις δίδωσι.	συνῆκαν	εὐθὺς ὅτι λῃστείαν ἢ τυμβωρυχίων
[1, 2]	δὲ τὴν ὁμόνοιαν, ὑβρίσθαι δοκοῦντες,	συνῆλθον	εἰς βουλευτήριον κοινόν· ἐστρατολόγει δὲ
[1, 9]	δύναιντο, φονεύειν· εἰ δὲ μή,	συνθήματι	μηνύειν τὴν ἄφιξιν αὐτῶν· πέμπτος
[1, 13]	χρείαν, ἡ δὲ ὄψις αὑτὴν	συνίστησιν.	ἀπίωμεν οὖν" ἔφη Λεωνᾶς, καὶ
[1, 9]	ἐνόησε τὴν ἀλήθειαν· ἔστη δὲ	σύννους	καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐβουλεύσατο
[1, 1]	τοῦ θεοῦ πολιτευσαμένου τήνδε τὴν	συνοδίαν	ἵνα ἑκάτερος τῷ ἑ̣ τέ̣
[1, 10]	τὸν κατήγορον. Πολλῶν δὲ τούτοις	συντιθεμένων	οὐδετέραν γνώμην Θήρων ἐπεψήφισε. σὺ
[1, 1]	ταύτην τὴν ἡμέραν ἤγαγον οἱ	Συρακόσιοι	τῆς τῶν ἐπινικίων. ἡ δὲ
[1, 1]	δὲ καὶ αἱ γυναῖκες αἱ	Συρακοσίων	ἐπὶ τὴν οἰκίαν νυμφαγωγοῦσαι. ὑμέναιος
[1, 6]	ἔφερον δὲ τὴν κλίνην οἱ	Συρακοσίων	ἔφηβοι, καὶ ἐπηκολούθει τὸ πλῆθος.
[1, 6]	τῆς κλίνης πρῶτοι μὲν οἱ	Συρακοσίων	ἱππεῖς αὐτοῖς ἵπποις κεκοσμημένοι· μετὰ
[1, 1]	Συρακούσαις γενόμενον διηγήσομαι. Ἑρμοκράτης ὁ	Συρακοσίων	στρατηγός, οὗτος ὁ νικήσας Ἀθηναίους,
[1, 1]	ῥήτορος ὑπογραφεύς, πάθος ἐρωτικὸν ἐν	Συρακούσαις	γενόμενον διηγήσομαι. Ἑρμοκράτης ὁ Συρακοσίων
[1, 1]	πατρὸς Ἀρίστωνος τὰ δεύτερα ἐν	Συρακούςαις	μετὰ Ἑρμοκράτην φερομένου. καίτις ἦν
[1, 1]	διέτρεχε καὶ μνηστῆρες κατέρρεον εἰς	Συρακούσας,	δυνάσται τε καὶ παῖδες τυράννων,
[1, 13]	πολλῆς ἐπιμελείας ἄξω λοιπὸν εἰς	Συρακούσας.	λαβὲ τῶν σῶν ἅτιν´ ἂν
[1, 11]	καὶ ἄρχοντες τυράννων βαρύτεροι. μᾶλλον	Συρακουσίων	Ἀθηναίους φοβηθῶμεν. χωρίον ἡμῖν ἐπιτήδειόν
[1, 10]	ἐφ´ ἕτερα μὲν ἤλθομεν, ὦ	συστρατιῶται,	βέλτιον δὲ τὸ παρὰ τῆς
[1, 13]	εἰς τὴν οἴκησιν τὴν ἑαυτοῦ	σφόδρα	ἐλευθέριον οὖσαν, ἐκέλευσε δὲ παραθεῖναι
[1, 13]	πρὸς αὑτὴν ἐγέλασε Καλλιρόη, καίτοι	σφόδρα	λυπουμένη (παντελῶς αὐτὸν ἀνόητον ὑπελάμβανεν)
[1, 13]	Θήρων ἐπὶ τὴν ἀκτὴν καὶ	σφόδρα	ποθοῦσιν ἐπέστη τοῖς συνεργοῖς, διηγησάμενος
[1, 9]	ἐπεὶ δὲ μοχλοὶ προσηνέχθησαν καὶ	σφοδροτέρα	πληγὴ πρὸς τὴν ἀνάρρηξιν τοῦ
[1, 1]	Ἀφροδίτης ἑορτὴ δημοτελής, καὶ πᾶσαι	σχεδὸν	αἱ γυναῖκες ἀπῆλθον εἰς τὸν
[1, 4]	Σικελίας εὐτυχῶν. δὸς οὖν μοι	σχολάζοντα	σεαυτὸν καὶ ἀκούσῃ μεγάλα πράγματα
[1, 4]	παρόντα, δεῖν δὲ ἀναβολῆς καὶ	σχολῆς	μακροτέρας. ἐνέκειτο μᾶλλον ὁ Χαιρέας,
[1, 1]	ἐβόα καλὸς Ἑρμοκράτης, μέγας στρατηγός,	σῶζε	Χαιρέαν· τοῦτο πρῶτον τῶν τροπαίων.
[1, 13]	ὡς ἐκ θαλάμου τοῦ τάφου	σωθεῖσαν	δι´ ἡμᾶς. νῦν μὲν οὖν
[1, 8]	κινεῖν ἤρξατο κατὰ μέλη τὸ	σῶμα,	διανοίγουσα δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αἴσθησιν
[1, 5]	ἄμορφον τῇ παρολκῇ ποιήσωμεν τὸ	σῶμα.	θάψωμεν Καλλιρόην ἔτι καλήν. ~Οἱ
[1, 6]	Καλλιρόην περιμένεις; ἀλλοτρίαις χερσὶ τὸ	σῶμα	πιστεύεις; καιρός ἐστί σοι νῦν
[1, 5]	γῆν, ἀλλὰ τὸ ἀσεβὲς καταποντώσατε	σῶμα.	Ταῦτα λέγοντος θρῆνος ἐξερράγη, καὶ
[1, 1]	εὐφυὴς καὶ μεγαλόφρων, ἤδη τοῦ	σώματος	αὐτῷ φθίνοντος, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν πρὸς
[1, 13]	λοιπὸν εἰς Συρακούσας. λαβὲ τῶν	σῶν	ἅτιν´ ἂν θέλῃς· σοὶ γὰρ
[1, 10]	φωνὴν ἠνοίξαμεν κατὰ φιλανθρωπίαν, ἵνα	σώσωμεν	τὴν ἔνδον ἀποκεκλεισμένην. ὁρκίσωμεν δὲ
[1, 8]	ἐγίνετο πλέον, ἀπήλπισεν ἔτι τὴν	σωτηρίαν	καὶ ἐνθεῖσα τοῖς γόνασι τὴν
[1, 6]	ὁρῶν ἄλλως ἀδύνατον ἑαυτῷ τὴν	σωτηρίαν	προδότα" φησὶ τῆς νεκρᾶς, οὐδὲ
[1, 14]	παρακάθησαι, μετὰ θάνατόν μοι τὴν	σωφροσύνην	μαρτυρῶν, ἐγὼ δὲ ἡ Ἑρμοκράτους

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006