Livre, Chap. |
[1, 4] |
ψόφου
δὲ
ποδῶν
γενομένου
πρώτη
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ᾔσθετο
τὴν
ἀναπνοὴν
καὶ |
[1, 2] |
Ἔριν.
~Οἱ
γὰρ
μνηστῆρες
ἀποτυχόντες
|
τοῦ |
γάμου
λύπην
ἐλάμβανον
μετ´
ὀργῆς. |
[1, 2] |
παρευδοκίμησεν
ἡμᾶς
ὁ
μηδὲν
ὑπὲρ
|
τοῦ
|
γάμου
πονήσας,
οὐ
φέρω
τὴν |
[1, 10] |
ἄδηλον
ἣν
ἕξουσι
γνώμην
περὶ
|
τοῦ |
γεγονότος,
καὶ
ἀδύνατον
μὴ
ὑποπτευθῆναι |
[1, 13] |
τοῦ
μὲν
δὴ
σπεύδοντος
ἀγοράσαι,
|
τοῦ |
δὲ
πωλῆσαι.
Τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ |
[1, 13] |
περιμένειν
αὐτὸν
περὶ
τὴν
θεραπείαν
|
τοῦ |
δεσπότου
πρῶτον
γενόμενον.
ἔπειτα
ἐκεῖνον |
[1, 8] |
οὖν
ἀνεμνήσθη
τοῦ
λακτίσματος
καὶ
|
τοῦ |
δι´
ἐκεῖνο
πτώματος,
μόγις
δὲ |
[1, 4] |
εὐστόχως
οὖν
ὁ
ποὺς
κατὰ
|
τοῦ |
διαφράγματος
ἐνεχθεὶς
ἐπέσχε
τῆς
παιδὸς |
[1, 4] |
ταῦτ´
οὖν
προκατασκευασάμενος
ὁ
δημιουργὸς
|
τοῦ |
δράματος
ὑποκριτὴν
ἕτερον
ἐξηῦρεν,
οὐκέτι |
[1, 3] |
ἐν
ἀγρῷ
πάνυ
ὀλίγας
ἔχει
|
τοῦ |
ζῆν
τὰς
ἐλπίδας.
ὁ
δὲ |
[1, 1] |
αὐτοῦ
πᾶς
ὁ
δῆμος
ἐξεπήδησε
|
τοῦ |
θεάτρου,
καὶ
οἱ
μὲν
νέοι |
[1, 1] |
καμπὴν
στενοτέραν
συναντῶντες
περιέπεσον
ἀλλήλοις,
|
τοῦ |
θεοῦ
πολιτευσαμένου
τήνδε
τὴν
συνοδίαν
|
[1, 1] |
ὅτι
ἐρᾷ
καὶ
οὐ
βιώσεται
|
τοῦ |
Καλλιρόης
γ̣
άμο̣
υμὴ
τυχών. |
[1, 9] |
οἱ
σύμπαντες
ἑκκαίδεκα)
μένειν
ἐπὶ
|
τοῦ |
κέλητος
ἐκέλευσε
καὶ
τὰς
κώπας |
[1, 8] |
ἀρωμάτων
ὀσμή.
τότ´
οὖν
ἀνεμνήσθη
|
τοῦ |
λακτίσματος
καὶ
τοῦ
δι´
ἐκεῖνο |
[1, 14] |
κατέχοντος
δὲ
ἐπὶ
δεῖπνον
αὐτὸν
|
τοῦ |
Λεωνᾶ
(καὶ
γὰρ
ἦν
ὀψὲ |
[1, 14] |
Θήρων
δὲ
τῆς
δεξιᾶς
λαβόμενος
|
τοῦ |
Λεωνᾶ
τὰ
μὲν
παρ´
ἐμοῦ |
[1, 7] |
διαλεχθῆναι
πρὸς
αὐτοὺς
ἀναγκαῖον,
κατόπιν
|
τοῦ |
λιμένος
ἀπήγαγε
καὶ
τούτων
ἤρξατο |
[1, 12] |
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων
ὑπερέχοντα,
φίλον
|
τοῦ |
μεγάλου
βασιλέως.
διατί
τοίνυν
μελανειμονεῖ; |
[1, 4] |
ῥήμασιν
ὁ
μιαρὸς
ἐκεῖνος
ἄνθρωπος
|
τοῦ |
μειρακίου
τὴν
ψυχὴν
ἀνακουφίσας
καὶ |
[1, 13] |
δὲ
ἡ
νὺξ
ἐδόκει
μακρά,
|
τοῦ |
μὲν
δὴ
σπεύδοντος
ἀγοράσαι,
τοῦ |
[1, 5] |
πᾶσι
παρέχουσα,
Φήμη
δὲ
ἄγγελος
|
τοῦ |
πάθους
καθ´
ὅλην
τὴν
πόλιν |
[1, 12] |
εἴτε
σεαυτῷ
θέλεις
τροφὸν
κατασχεῖν
|
τοῦ |
παιδίου
(πεπαίδευται
γὰρ
ἱκανῶς)
εἴτε |
[1, 1] |
αὐτῆς
Ἀφροδίτης
Παρθένου.
φήμη
δὲ
|
τοῦ |
παραδόξου
θεάματος
πανταχοῦ
διέτρεχε
καὶ |
[1, 3] |
τινι
πολυπραγμοσύνης
πάθει·
Χαιρέας
δὲ
|
τοῦ |
πατρὸς
αὐτοῦ
ῥᾷον
ἐσχηκότος
ἔσπευδε |
[1, 1] |
Καλλιρό̣
ην
προήγαγεν
ἡ
μήτηρ,
|
τοῦ |
πατρὸς
κελεύσαντος
προσκυνῆσαι
τὴν
θεόν |
[1, 13] |
πολυτέλειαν
(ἦν
γὰρ
εἰς
ὑποδοχὴν
|
τοῦ |
Περσῶν
βασιλέως
παρεσκευασμένη)
Λεωνᾶς
δὲ |
[1, 2] |
ἢ
βίᾳ
κτώμεθα.
χειροτονήσατε
ἐμὲ
|
τοῦ |
πρὸς
Χαιρέαν
πολέμου
στρατηγόν·
ἐπαγγέλλομαι |
[1, 1] |
ἐπήνθει
γὰρ
αὐτοῦ
τῷ
λαμπρῷ
|
τοῦ
|
προσώπου
τὸ
ἐρύθηματῆς
παλαίστρας
ὥσπερ |
[1, 2] |
ἀναστὰς
νεανίας
τις
Ἰταλιώτης,
υἱὸς
|
τοῦ |
Ῥηγίνων
τυράννου,
τοιαῦτα
ἔλεγεν·
εἰ |
[1, 1] |
~Χαρίτων
Ἀφροδισιεύς,
Ἀθηναγόρου
|
τοῦ |
ῥήτορος
ὑπογραφεύς,
πάθος
ἐρωτικὸν
ἐν |
[1, 9] |
προβαλλόμενος
τὸ
ξίφος.
λάμψαντος
δὲ
|
τοῦ |
σιδήρου,
δείσασα
ἡ
Καλλιρόη
μὴ |
[1, 1] |
νεανίας
εὐφυὴς
καὶ
μεγαλόφρων,
ἤδη
|
τοῦ |
σώματος
αὐτῷ
φθίνοντος,
ἀπετόλμησεν
εἰπεῖν |
[1, 13] |
σε
Χαιρέας,
ὡς
ἐκ
θαλάμου
|
τοῦ |
τάφου
σωθεῖσαν
δι´
ἡμᾶς.
νῦν |
[1, 9] |
σφοδροτέρα
πληγὴ
πρὸς
τὴν
ἀνάρρηξιν
|
τοῦ |
τάφου,
τὴν
Καλλιρόην
κατελάμβανεν
ὁμοῦ |
[1, 1] |
ο̣
ὖν
Χαιρέας
οἴκαδε
μετὰ
|
τοῦ |
τραύματος
μόλις
ἀπῄει,
καὶ
ὥ̣ |
[1, 5] |
κατηγορίας
ὁ
φονεὺς
μετρηθέντος
αὐτῷ
|
τοῦ |
ὕδατος
ἀντὶ
τῆς
ἀπολογίας
αὑτοῦ |
[1, 2] |
ἡμῖν
πρὸς
αὐτὸν
ἡ
ἐκ
|
τοῦ |
φανεροῦ
μάχη,
κρείττων
δὲ
ἡ |
[1, 3] |
γεγονότων
ἱκέτευεν
εἰπεῖν
τὴν
αἰτίαν
|
τοῦ |
χόλου·
ὁ
δὲ
ὑφαίμοις
τοῖς |