HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Chariton d'Aphrodise, Chéréas et Callirhoé, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  77 formes différentes pour 111 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 1]   τῷ ἑ̣ τέ̣ ρῳ ὀ̣  φ̣   θῇ̣ ταχέως οὖν πάθος ἐρωτικὸν
[1, 11]   εὐφυής. ἔνθα τὴν Καλλιρόην προαγαγόντες  φαιδρύνεσθαι   καὶ ἀναπαύσασθαι κατὰ μικρὸν ἀπὸ
[1, 2]   πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ  φανεροῦ   μάχη, κρείττων δὲ μετὰ
[1, 3]   ἐν δὲ τῇ νυκτὶ ταύτῃ  φανερῶς   μὲν οὐδεὶς ἐτόλμησεν ἐπικωμάσαι, κρύφα
[1, 12]   παραλαβὼν δύο τῶν ἐπιτηδείων. εἶτα  φανερῶς   μὲν οὐκ ἐβουλεύετο ζητεῖν τὸν
[1, 4]   εἰπεῖν ὤκνουν· ἐπεὶ δὲ ἤδη  φανερῶς   ὑβρίζῃ καὶ θρυλλεῖται πανταχοῦ τὸ
[1, 1]   οὐδὲ πειρᾶσθαί σε δεῖ, μὴ  φανερῶς   ὑβρισθῶμεν. εἶθ´ μὲν πατὴρ
[1, 1]   εὑρέθη βάσκανος δαίμων, ὥσπερ ἐκεῖ  φασὶ   τὴν Ἔριν. ~Οἱ γὰρ μνηστῆρες
[1, 4]   αὐτοφώρῳ τὸν μοιχὸν δεικνύειν. Ὣς  φάτο·   τὸν δ´ ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε
[1, 4]   ἀνέλω· Καλλιρόης γὰρ καὶ ἀδικούσης  φείσομαι.   προσποίησαι" φησὶν ὡς εἰς ἀγρὸν
[1, 11]   ὡς ὀργιζομένην. εἰποῦσα δὲ μὴ  φέρειν   τὴν θάλασσαν, ἐγκαλυψαμένη καὶ δακρύσασα
[1, 12]   γινομένης οὖν διατριβῆς μακροτέρας οὐκέτι  φέρειν   ὑπέμενε τὴν παρολκήν· νυκτὸς δὲ
[1, 7]   κέλητι, πλεύσαντας ὅποι ποτ´ ἂν  φέρῃ   τὸ πνεῦμα διαπωλῆσαι τὸν φόρτον
[1, 6]   βασιλικός· πρῶτος μὲν τῆς  φερνῆς   χρυσός τε καὶ ἄργυρος· ἐσθήτων
[1, 11]   τίνες ἐσμὲν καὶ πόθεν ταῦτα  φέρομεν   τὰ φορτία. ὑποψία καταλήψεται πονηρὰ
[1, 1]   δεύτερα ἐν Συρακούςαις μετὰ Ἑρμοκράτην  φερομένου.   καίτις ἦν ἐν αὐτοῖς πολιτικὸς
[1, 6]   ἵπποις κεκοσμημένοι· μετὰ τούτους ὁπλῖται  φέροντες   σημεῖα τῶν Ἑρμοκράτους τροπαίων· εἶτα
[1, 2]   ὑπὲρ τοῦ γάμου πονήσας, οὐ  φέρω   τὴν ὕβριν. ἡμεῖς δὲ ἐτάκημεν
[1, 9]   δὲ πρὸς τοὺς ἑταίρους ἐφθέγξατο  φεύγωμεν   ἐντεῦθεν· δαίμων γάρ τις φυλάττει
[1, 5]   ἐπέκειτο νεκρᾶς εἰκόνα πᾶσι παρέχουσα,  Φήμη   δὲ ἄγγελος τοῦ πάθους καθ´
[1, 1]   ὀρειῶν ἀλλ´ αὐτῆς Ἀφροδίτης Παρθένου.  φήμη   δὲ τοῦ παραδόξου θεάματος πανταχοῦ
[1, 10]   τὴν Καλλιρόην ἀνδρὶ καὶ πατρί,  φήσαντας   ὅτι προσωρμίσθημεν τῷ τόπῳ κατὰ
[1, 7]   καπηλείοις, οἰκεῖον στρατὸν τοιούτῳ στρατηγῷ.  φήσας   οὖν ἔχειν τι διαλεχθῆναι πρὸς
[1, 13]   αὐτοῖς Καλλιρόην κολακεύειν ἤρξατο. κἀγὼ"  φησί,   θύγατερ, εὐθὺς μὲν ἤθελόν σε
[1, 14]   προσῆλθε τῷ Λεωνᾷ καὶ ἀνάστα"  φησὶ   καὶ γενοῦ περὶ τὴν ὑποδοχὴν
[1, 14]   τὰ μὲν παρ´ ἐμοῦ σοι"  φησὶ   πιστῶς πεπλήρωται, σὺ δὲ ἔχε
[1, 3]   καὶ παχεῖ τῷ φθέγματι κλαίω"  φησὶ   τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, ὅτι μου
[1, 6]   ἀδύνατον ἑαυτῷ τὴν σωτηρίαν προδότα"  φησὶ   τῆς νεκρᾶς, οὐδὲ θάψαι Καλλιρόην
[1, 7]   δὲ Θήρων ἔνθεν ἑλὼν ἑωράκατε"  φησὶ   τὸν χρυσὸν καὶ ἄργυρον τῆς
[1, 14]   καταφιλοῦσα ἀληθῶς ἀπόλωλά σοι, Χαιρέα"  φησί,   τοσούτῳ διαζευχθεῖσα πελάγει. καὶ σὺ
[1, 7]   ξένης. ἤρεσε. νῦν μὲν οὖν"  φησὶ   τρέπεσθε ἐπὶ τὰς συνήθεις διατριβάς·
[1, 13]   τόπον ἔφραζεν. ἐν τοῖς ἡμετέροις"  φησὶ   χωρίοις ὡρμίσασθε· καὶ τοῦτο βέλτιον,
[1, 14]   Λεωνᾶς οὐ μὲν οὖν"  φησίν,   ἀλλὰ καὶ ἐγώ σοι τὸ
[1, 14]   τὴν ἰδίαν ἀπωδύρετο τύχην. ἰδοὺ"  φησὶν   ἄλλος τάφος, ἐν Θήρων
[1, 13]   ἀλλ´ ἐν ἐρημίᾳ, καὶ ἕωθεν"  φησὶν   ἀπίωμεν, σὺ μὲν εἰς τὴν
[1, 14]   ἦν ὀψὲ τῆς ὥρας) βούλομαι"  φησὶν   ἀφ´ ἑσπέρας εἰς τὴν πόλιν
[1, 4]   αὐτὸς ὑπέμεινεν οὐδὲ εἰσελθεῖν) ἄπειμι"  φησὶν   εἰς ἀγρόν· δὲ κακοήθης
[1, 5]   Ἑρμοκράτης συνηγόρησε Χαιρέᾳ πρῶτος. ἐγὼ"  φησὶν   ἐπίσταμαι τὸ συμβὰν ἀκούσιον. βλέπω
[1, 13]   θέλουσα λῃστῶν. καὶ χάριν σοι"  φησὶν   ἔχω, πάτερ, ὑπὲρ τῆς εἰς
[1, 9]   εἶτα καλέσας τὸν συνεργὸν ἰδοὺ"  φησὶν   δαίμων ὃν ἐφοβοῦ· καλός
[1, 4]   περὶ τὰς παλαίστρας ἀλύοντι κἀμοὶ"  φησὶν   υἱὸς ἦν, Χαιρέα, σὸς
[1, 13]   συγκαλυψαμένη τὴν κεφαλὴν ἄγε με"  φησίν,   Θήρων, ὅποι ποτὲ θέλεις·
[1, 12]   τί σὺ καλῇ; Λεωνᾶς. εὐκαίρως"  φησίν,   Λεωνᾶ, σοὶ συνέβαλον. ἔμπορός
[1, 4]   γὰρ καὶ ἀδικούσης φείσομαι. προσποίησαι"  φησὶν   ὡς εἰς ἀγρὸν ἀπιέναι, βαθείας
[1, 3]   τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ παχεῖ τῷ  φθέγματι   κλαίω" φησὶ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην,
[1, 1]   μεγαλόφρων, ἤδη τοῦ σώματος αὐτῷ  φθίνοντος,   ἀπετόλμησεν εἰπεῖν πρὸς τοὺς γ̣
[1, 2]   τὸν κατὰ Χαιρέου πόλεμον  Φθόνος.   καὶ πρῶτος ἀναστὰς νεανίας τις
[1, 1]   καίτις ἦν ἐν αὐτοῖς πολιτικὸς  φθόνος   ὥστε θᾶττον ἂν πᾶσιν
[1, 10]   ἀκούσαντες δὲ φωνὴν ἠνοίξαμεν κατὰ  φιλανθρωπίαν,   ἵνα σώσωμεν τὴν ἔνδον ἀποκεκλεισμένην.
[1, 13]   πάτερ, ὑπὲρ τῆς εἰς ἐμὲ  φιλανθρωπίας·   ἀποδοῖεν δὲ" ἔφη πᾶσιν ὑμῖν
[1, 12]   τρυφήν. ταῦτα δὲ οὐκ ἐκ  φιλανθρωπίας   ἔπραττεν ἀλλ´ ἐκ φιλοκερδίας, ὡς
[1, 5]   με καταλεύσατε· ἀπεστεφάνωσα τὸν δῆμον.  φιλάνθρωπόν   ἐστιν ἂν παραδῶτέ με δημίῳ.
[1, 4]   τιμιωτάτην τῶν θεραπαινίδων πρὸ πάντων  φίλην   ἐποίει. μόλις οὖν ἐκεῖνος πλὴν
[1, 12]   Θήρων, εὑρηκὼς ἄνδρα πλούσιον καὶ  φιλογύναιον.   οὐκέτ´ οὖν ἀνῆκε τὸν ἄνδρα
[1, 11]   Ἀθηναίων; δῆμός ἐστι λάλος καὶ  φιλόδικος,   ἐν δὲ τῷ λιμένι μυρίοι
[1, 13]   ἐνταῦθα δὲ δὴ παραθήσομαί σε  φίλοις   πιστοῖς, ἐπανιὼν δὲ παραλήψομαι καὶ
[1, 12]   ἐκ φιλανθρωπίας ἔπραττεν ἀλλ´ ἐκ  φιλοκερδίας,   ὡς ἔμπορος μᾶλλον λῃστής.
[1, 1]   δ´ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ  φίλον   ἦτορ· οὐ γὰρ ᾔδει, τίνι
[1, 12]   παιδείᾳ τῶν ἄλλων Ἰώνων ὑπερέχοντα,  φίλον   τοῦ μεγάλου βασιλέως. διατί τοίνυν
[1, 1]   ἂν πᾶσιν ἀλλήλοις ἐκήδευσαν.  φιλόνεικος   δέ ἐστιν Ἔρως καὶ
[1, 1]   Ἔρως ἦν δημαγωγός; ἀνὴρ δὲ  φιλόπατρις   Ἑρμοκράτης ἀντειπεῖν οὐκ ἠδυνήθη τῇ
[1, 3]   δὲ Χαιρέας ἀκούσας, καίτοι  φιλοπάτωρ   ὤν, ὅμως ἐλυπήθη πλέον ὅτι
[1, 14]   ἔχε μὲν ἤδη τὴν γυναῖκα  (φίλος   γὰρ εἶ λοιπόν) ἧκε δὲ
[1, 5]   ἑαυτὸν ἐπεθύμει, Πολύχαρμος δὲ ἐκώλυε,  φίλος   ἐξαίρετος, τοιοῦτος οἷον Ὅμηρος ἐποίησε
[1, 12]   τοίνυν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ  φίλος   ἤδη γίνου καὶ ξένος· τὴν
[1, 10]   καὶ ἀνόητε, νῦν ἡμᾶς κελεύεις  φιλοσοφεῖν;   ἆρά γε τὸ τυμβωρυχεῖν ἡμᾶς
[1, 6]   οὗτος λόγος· ἐνέβαλε γὰρ  φιλοτιμίαν   καὶ φροντίδα. τίς ἂν οὖν
[1, 14]   πλήξας, ἐλάκτισε καιρίως με τὴν  φιλοῦσαν·   εἶτά με τυμβωρύχων χερσὶ παρέδωκας
[1, 4]   ἡλικιώτης, πάνυ σε θαυμάζων καὶ  φιλῶν,   ὅτε ἔζη. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ
[1, 6]   λαφύρων) συγγενῶν τε δωρεαὶ καὶ  φίλων.   τελευταῖος ἐπηκολούθησεν Χαιρέου πλοῦτος·
[1, 14]   καὶ τῶν κυμάτων τοὺς πειρατὰς  φοβερωτέρους   ἐπέστησας. τὸ δὲ περιβόητον κάλλος
[1, 9]   αὐτῷ προσέπεσε, βουλομένη δεηθῆναι· κἀκεῖνος  φοβηθεὶς   ἐξεπήδησε. τρέμων δὲ πρὸς τοὺς
[1, 9]   ὃν ἐφοβοῦ· καλός γε λῃστὴς  φοβηθεὶς   καὶ γυναῖκα. σὺ μὲν οὖν
[1, 11]   τυράννων βαρύτεροι. μᾶλλον Συρακουσίων Ἀθηναίους  φοβηθῶμεν.   χωρίον ἡμῖν ἐπιτήδειόν ἐστιν Ἰωνία,
[1, 10]   μὲν γὰρ σιγήσει διὰ τὸν  φόβον,   πραθεῖσα δὲ κατηγορείτω τῶν μὴ
[1, 9]   τὴν Καλλιρόην κατελάμβανεν ὁμοῦ πάντα,  φόβος,   χαρά, λύπη, θαυμασμός, ἐλπίς, ἀπιστία.
[1, 14]   ἐκ λύπης καὶ καμάτου καὶ  φόβου·   Θήρων δὲ τῆς δεξιᾶς λαβόμενος
[1, 4]   καὶ μεστὸν ποιήσας ἐλπίδος καὶ  φόβου   καὶ πολυπραγμοσύνης, δεομένου λέγειν ὤκνει
[1, 12]   ἐγὼ δὲ καὶ τοὺς ἡμετέρους  φοβοῦμαι   μὴ καταλιπόντες ἡμᾶς ἀποπλεύσωσιν· οὐ
[1, 14]   πρῶτον μὲν τὸν ἐραστήν μου  φονέα   ἐποίησας· Χαιρέας, μηδὲ δοῦλον
[1, 5]   οἱ ἄρχοντες ἐκλήρουν δικαστήριον τῷ  φονεῖ,   διὰ τὴν πρὸς Ἑρμοκράτην τιμὴν
[1, 9]   τὸν τόπον, εἰ μὲν δύναιντο,  φονεύειν·   εἰ δὲ μή, συνθήματι μηνύειν
[1, 9]   σιδήρου, δείσασα Καλλιρόη μὴ  φονευθῇ,   πρὸς τὴν γωνίαν ἐξέτεινεν ἑαυτὴν
[1, 5]   ῥηθείσης γὰρ τῆς κατηγορίας  φονεὺς   μετρηθέντος αὐτῷ τοῦ ὕδατος ἀντὶ
[1, 10]   τίς αὐτὴν ἰδὼν τούτῳ πιστεύσει;  φονεύσωμεν   οὖν αὐτὴν ἐνθάδε, καὶ μὴ
[1, 11]   παρέπλεον· οὐ γὰρ ἦν τὰ  φορτία   πενήτων, ἐζήτουν δὲ πλουσίους ἄνδρας.
[1, 11]   καὶ πόθεν ταῦτα φέρομεν τὰ  φορτία.   ὑποψία καταλήψεται πονηρὰ τοὺς κακοήθεις.
[1, 10]   ἐπὶ τούτοις πλάσασθαί τι διήγημα.  φορτίον   δὲ ἔχον ὀφθαλμούς τε καὶ
[1, 12]   περιττήν σοι γυναῖκα καὶ μηκέτι  φορτίον   ἐπάγου δυσδιάθετον. κοιμηθεὶς δὲ ἐνύπνιον
[1, 10]   τυμβωρύχους ἄγοντας κατ´ αὐτῶν τὸ  φορτίον·   οὐδὲ γὰρ ἀκίνδυνον βίον ζῶμεν.
[1, 7]   φέρῃ τὸ πνεῦμα διαπωλῆσαι τὸν  φόρτον   ἐπὶ ξένης. ἤρεσε. νῦν μὲν
[1, 8]   δὲ ἦν ἐρημία καὶ σκότος,  φρίκη   καὶ τρόμος τὴν παῖδα κατελάμβανεν
[1, 3]   δὲ οἷα θυγάτηρ στρατηγοῦ καὶ  φρονήματος   πλήρης πρὸς τὴν ἄδικον διαβολὴν
[1, 7]   ἔχει διαβολήν, ὠφέλειαν δὲ τοῖς  φρονίμοις   δίδωσι. συνῆκαν εὐθὺς ὅτι λῃστείαν
[1, 6]   λόγος· ἐνέβαλε γὰρ φιλοτιμίαν καὶ  φροντίδα.   τίς ἂν οὖν ἀπαγγεῖλαι δύναιτο
[1, 10]   λαφύρων, ἐκέλευσεν Θήρων τὸν  φύλακα   μικρὸν ἀποστῆναι μετὰ τῆς γυναικός·
[1, 9]   ἦν ὀδυρμοῖς· δὲ Θήρων  φυλάξας   αὐτὸ τὸ μεσονύκτιον ἀψοφητὶ προσῄει
[1, 13]   ἐνταφίοις δυσοιώνιστον ὑπολαμβάνω. πάντα μοι  φυλάξατε   καλῶς· ἐμοὶ δὲ ἀρκεῖ δακτυλίδιον
[1, 9]   καὶ γυναῖκα. σὺ μὲν οὖν  φύλαττε   ταύτην· θέλω γὰρ αὐτὴν ἀποδοῦναι
[1, 9]   φεύγωμεν ἐντεῦθεν· δαίμων γάρ τις  φυλάττει   τὰ ἔνδον καὶ εἰσελθεῖν ἡμῖν
[1, 12]   ἐστρατολόγησας, ἵνα σοι τὴν πίστιν  φυλάττωσιν,   ἀλλὰ τοὺς πονηροτάτους ἄνδρας ὧν
[1, 4]   τὸ δεινόν, οὐχ ὑπομένω σιωπᾶν·  φύσει   τε γὰρ μισοπόνηρός εἰμι καὶ
[1, 12]   Θήρων (περίεργον γὰρ ἀνθρώπου  φύσις)   ἐπυνθάνετο ἑνὸς τῶν ἐπακολουθούντων τίς
[1, 9]   ψόφος οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ  φωνὴ   καλούντων με τῶν ὑποχθονίων πρὸς
[1, 9]   ἑαυτὴν κἀκεῖθεν ἱκέτευε, λεπτὴν ἀφεῖσα  φωνήν,   ἐλέησον, ὅστις ποτ´ εἶ, τὴν
[1, 10]   κατὰ συνήθειαν ἁλιευτικήν, ἀκούσαντες δὲ  φωνὴν   ἠνοίξαμεν κατὰ φιλανθρωπίαν, ἵνα σώσωμεν
[1, 4]   χαίρουσα αὐτῷ προσέδραμεν. δὲ  φωνὴν   μὲν οὐκ ἔσχεν ὥστε λοιδορήσασθαι,
[1, 8]   ἀγωνίας ἐνόησε τάφον. ἔρρηξεν οὖν  φωνήν,   ὅσην ἐδύνατο ζῶ" βοῶσα, καὶ
[1, 10]   μὲν γὰρ χρυσὸς οὐκ ἔχει  φωνήν,   οὐδὲ ἄργυρος ἐρεῖ πόθεν
[1, 4]   ὀφθαλμοὺς ἐπᾶραι δυνάμενος· ἐπεὶ δὲ  φωνὴν   οὐχ ὁμοίαν μὲν ὀλίγην δὲ
[1, 1]   τὸν ἐρώμενον, ὥσπερ τι λύχνου  φῶς   ἤδη σβεννύμενον ἐπιχυθέντος ἐλαίου πάλιν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/03/2006