Livre, Chap. |
[1, 11] |
πλουσίων.
ὥσπερ
γὰρ
ἐν
ἀγορᾷ
|
τοὺς |
ἄνδρας
οὕτως
ἐν
Ἀθήναις
τὰς
|
[1, 9] |
ἐάν
τι
αἰφνίδιον
συμβαίνῃ,
ταχέως
|
τοὺς |
ἀπὸ
γῆς
ἁρπάσαντες
ἀποπλεύσωσιν.
ἐπεὶ |
[1, 1] |
αὐτῷ
φθίνοντος,
ἀπετόλμησεν
εἰπεῖν
πρὸς
|
τοὺς |
γ̣
ονεῖς
ὅτι
ἐρᾷ
καὶ |
[1, 1] |
τῶν
τροπαίων.
ἡ
πόλις
μνηστεύεται
|
τοὺς |
γάμους
σήμερον
ἀλλήλων
ἀξίων.
τίς |
[1, 9] |
δὲ
αὐτὸς
προσῄει
τῷ
τάφῳ.
|
τοὺς |
δὲ
λοιποὺς
(ἦσαν
γὰρ
οἱ |
[1, 12] |
ἡμᾶς
ἀποπλεύσωσιν·
οὐ
δήπου
γὰρ
|
τοὺς |
δικαιοτάτους
ἐστρατολόγησας,
ἵνα
σοι
τὴν |
[1, 14] |
γὰρ
ἐν
τῇ
πόλει
γενήσεσθαι
|
τοὺς |
ἐθέλοντας
ὠνεῖσθαι.
τάλαντον
οὖν
ἀργυρίου |
[1, 5] |
ἐπίσταμαι
τὸ
συμβὰν
ἀκούσιον.
βλέπω
|
τοὺς |
ἐπιβουλεύοντας
ἡμῖν.
οὐκ
ἐφησθήσονται
δυσὶ |
[1, 3] |
καὶ
τὸ
γεγαμηκέναι
σε
λυπεῖ
|
τοὺς |
ἐραστάς.
ταῦτα
εἰποῦσα
ἀπεστράφη
καὶ |
[1, 9] |
φοβηθεὶς
ἐξεπήδησε.
τρέμων
δὲ
πρὸς
|
τοὺς |
ἑταίρους
ἐφθέγξατο
φεύγωμεν
ἐντεῦθεν·
δαίμων |
[1, 7] |
κινδυνεύω
μαχόμενος
τῇ
θαλάσσῃ
καὶ
|
τοὺς
|
ζῶντας
ἀποκτείνων
ἕνεκα
λημμάτων
μικρῶν, |
[1, 12] |
πλέουσι
πειραταί;
ἐγὼ
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
ἡμετέρους
φοβοῦμαι
μὴ
καταλιπόντες
ἡμᾶς |
[1, 11] |
τὰ
φορτία.
ὑποψία
καταλήψεται
πονηρὰ
|
τοὺς |
κακοήθεις.
Ἄρειος
πάγος
εὐθὺς
ἐκεῖ |
[1, 8] |
μέλη
τὸ
σῶμα,
διανοίγουσα
δὲ
|
τοὺς |
ὀφθαλμοὺς
αἴσθησιν
ἐλάμβανεν
ἐγειρομένης
ἐξ |
[1, 4] |
ἔκειτο,
μήτε
τὸ
στόμα
μήτε
|
τοὺς
|
ὀφθαλμοὺς
ἐπᾶραι
δυνάμενος·
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 14] |
εἰς
θάλασσαν
καὶ
τῶν
κυμάτων
|
τοὺς |
πειρατὰς
φοβερωτέρους
ἐπέστησας.
τὸ
δὲ |
[1, 7] |
καταγγέλλει,
καὶ
παῦσαι"
ἔφασαν
ἀναπείθων
|
τοὺς |
πεπεισμένους
ἤδη
καὶ
μόνον
μήνυε |
[1, 12] |
σοι
τὴν
πίστιν
φυλάττωσιν,
ἀλλὰ
|
τοὺς |
πονηροτάτους
ἄνδρας
ὧν
ᾔδεις.
νῦν |
[1, 13] |
εὐθὺς
μὲν
ἤθελόν
σε
πρὸς
|
τοὺς |
σοὺς
ἀπαγαγεῖν·
ἐναντίου
δὲ
ἀνέμου |
[1, 13] |
ἐνταῦθά
ἐστιν"
ἀπεκρίνατο,
διὰ
γὰρ
|
τοὺς |
τελώνας
περιέστημεν
τὴν
πόλιν,
ἀπὸ |