Livre, Chap. |
[1, 11] |
ἐν
Ἀθήναις
τὰς
πόλεις
ἔστιν
|
ἰδεῖν. |
ἐδόκει
δὴ
πᾶσι
καταπλεῖν
εἰς |
[1, 14] |
γενομένη
ἤδη
μετ´
ἐξουσίας
τὴν
|
ἰδίαν
|
ἀπωδύρετο
τύχην.
ἰδοὺ"
φησὶν
ἄλλος |
[1, 11] |
τῷ
μὴ
προκεῖσθαί
τινα
πλοῦν
|
ἴδιον |
αὐτοῖς,
ἀλλ´
ἅπας
ἄνεμος
οὔριος |
[1, 1] |
ὁ
δὲ
Ἔρως
ζεῦγο̣
ς
|
ἴδιον |
ἠθέλησε
συμπλέξαι.
Χαιρέας
γάρ
τις |
[1, 10] |
χρηστούς;
ἐλεήσομεν
ἣν
οὐκ
ἠλέησεν
|
ἴδιος |
ἀνὴρ
ἀλλὰ
ἀπέκτεινεν;
οὐδὲν
γὰρ |
[1, 14] |
ἐξουσίας
τὴν
ἰδίαν
ἀπωδύρετο
τύχην.
|
ἰδοὺ" |
φησὶν
ἄλλος
τάφος,
ἐν
ᾧ |
[1, 9] |
αὐτήν,
εἶτα
καλέσας
τὸν
συνεργὸν
|
ἰδοὺ" |
φησὶν
ὁ
δαίμων
ὃν
ἐφοβοῦ· |
[1, 3] |
ἐσχηκότος
ἔσπευδε
πρὸς
τὴν
γυναῖκα.
|
ἰδὼν |
δὲ
τὸν
ὄχλον
πρὸ
τῶν |
[1, 14] |
γάρ,
ὦ
Τύχη,
μή
τις
|
ἰδὼν |
εὐγενῆ
δόξῃ.
διὰ
τοῦτο
ὡς |
[1, 10] |
ὅτι
δούλην’
ἐροῦμεν;
τίς
αὐτὴν
|
ἰδὼν
|
τούτῳ
πιστεύσει;
φονεύσωμεν
οὖν
αὐτὴν |
[1, 7] |
ὅτι
λῃστείαν
ἢ
τυμβωρυχίων
ἢ
|
ἱεροσυλίαν
|
καταγγέλλει,
καὶ
παῦσαι"
ἔφασαν
ἀναπείθων |
[1, 5] |
ζητήσατε
κολάσεως
ἀπόρρητον.
χείρονα
δέδρακα
|
ἱεροσύλων |
καὶ
πατροκτόνων.
μὴ
θάψητέ
με, |
[1, 2] |
ἔργον
ἐνεχείρισαν
ὡς
ἀνδρὶ
πᾶν
|
ἱκανῷ |
μηχανήσασθαι.
τοιαύτης
οὖν
ἐπινοίας
ἐκεῖνος |
[1, 12] |
κατασχεῖν
τοῦ
παιδίου
(πεπαίδευται
γὰρ
|
ἱκανῶς) |
εἴτε
καὶ
ἄξιον
ὑπολαμβάνοις
χαρίσασθαι |
[1, 9] |
τὴν
γωνίαν
ἐξέτεινεν
ἑαυτὴν
κἀκεῖθεν
|
ἱκέτευε, |
λεπτὴν
ἀφεῖσα
φωνήν,
ἐλέησον,
ὅστις |
[1, 3] |
γυνὴ
μηδὲν
ὑπονοοῦσα
τῶν
γεγονότων
|
ἱκέτευεν |
εἰπεῖν
τὴν
αἰτίαν
τοῦ
χόλου· |
[1, 4] |
βοστρύχους
μύρων
ἀποπνέοντας,
ὀφθαλμοὺς
ὑπογεγραμμένους,
|
ἱμάτιον |
μαλακόν,
ὑπόδημα
λεπτόν·
δακτύλιοι
βαρεῖς |
[1, 9] |
καὶ
τὰς
κώπας
ἔχειν
ἐπτερωμένας,
|
ἵνα, |
ἐάν
τι
αἰφνίδιον
συμβαίνῃ,
ταχέως |
[1, 1] |
θεοῦ
πολιτευσαμένου
τήνδε
τὴν
συνοδίαν
|
ἵνα |
ἑκάτερος
τῷ
ἑ̣
τέ̣
ρῳ |
[1, 13] |
ἀπίωμεν
οὖν
εἰς
τὸν
ἀγρόν,
|
ἵνα |
καὶ
ἐκ
τῆς
θαλάσσης
αὑτοὺς |
[1, 10] |
γὰρ
οὐδὲ
ἀνθρώπινον
τὸ
κάλλος,
|
ἵνα |
λάθωμεν.
ὅτι
δούλην’
ἐροῦμεν;
τίς |
[1, 4] |
ἐπιχειρεῖν
προαιρούμενον,
πάντα
δὲ
μηχανώμενος
|
ἵνα |
μὴ
λάθοι.
κόμην
εἶχε
λιπαρὰν |
[1, 12] |
σοι
μᾶλλον
ἀργυρώνητον
ἔχειν
αὐτόν,
|
ἵνα
|
μὴ
τῇ
τροφίμῃ
σου
μητρυιὰν |
[1, 13] |
ἔπαυλιν,
ἅμα
καὶ
ἀργύριον
κομίζων
|
ἵνα |
προκαταλάβῃ
τὸν
ἔμπορον·
ὁ
δὲ |
[1, 12] |
δήπου
γὰρ
τοὺς
δικαιοτάτους
ἐστρατολόγησας,
|
ἵνα |
σοι
τὴν
πίστιν
φυλάττωσιν,
ἀλλὰ |
[1, 10] |
δὲ
φωνὴν
ἠνοίξαμεν
κατὰ
φιλανθρωπίαν,
|
ἵνα |
σώσωμεν
τὴν
ἔνδον
ἀποκεκλεισμένην.
ὁρκίσωμεν |
[1, 4] |
μοιχευομένην
σου
τὴν
γυναῖκα,
καὶ
|
ἵνα
|
τούτῳ
πιστεύσῃς,
ἕτοιμος
ἐπ´
αὐτοφώρῳ |
[1, 14] |
περιβόητον
κάλλος
εἰς
τοῦτο
ἐκτησάμην,
|
ἵνα |
ὑπὲρ
ἐμοῦ
Θήρων
ὁ
λῃστὴς
|
[1, 6] |
κλίνης
πρῶτοι
μὲν
οἱ
Συρακοσίων
|
ἱππεῖς |
αὐτοῖς
ἵπποις
κεκοσμημένοι·
μετὰ
τούτους |
[1, 6] |
μὲν
οἱ
Συρακοσίων
ἱππεῖς
αὐτοῖς
|
ἵπποις |
κεκοσμημένοι·
μετὰ
τούτους
ὁπλῖται
φέροντες |
[1, 1] |
οἷον
Ἀχιλλέα
καὶ
Νιρέα
καὶ
|
Ἱππόλυτον |
καὶ
Ἀλκιβιάδην
πλάσται
τεκαὶγραφεῖς
ἀποδεικνύουσι, |
[1, 1] |
Σικελίας
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἐξ
|
Ἰταλίας
|
καὶ
Ἠ̣
πείρου
καὶ
ἐθνῶν |
[1, 12] |
εἰμι
καὶ
πλέω
νῦν
ἐξ
|
Ἰταλίας, |
ὅθεν
οὐδὲν
οἶδα
τῶν
ἐν |
[1, 2] |
καὶ
πρῶτος
ἀναστὰς
νεανίας
τις
|
Ἰταλιώτης, |
υἱὸς
τοῦ
Ῥηγίνων
τυράννου,
τοιαῦτα |
[1, 12] |
ὅθεν
οὐδὲν
οἶδα
τῶν
ἐν
|
Ἰωνίᾳ. |
γυνὴ
δὲ
Συβαρῖτις,
εὐδαιμονεστάτη
τῶν |
[1, 11] |
φοβηθῶμεν.
χωρίον
ἡμῖν
ἐπιτήδειόν
ἐστιν
|
Ἰωνία, |
καὶ
γὰρ
πλοῦτος
ἐκεῖ
βασιλικὸς
|
[1, 12] |
γένει
καὶ
παιδείᾳ
τῶν
ἄλλων
|
Ἰώνων |
ὑπερέχοντα,
φίλον
τοῦ
μεγάλου
βασιλέως. |