Livre, Chap. |
[1, 4] |
ἀδικούσης
φείσομαι.
προσποίησαι"
φησὶν
ὡς
|
εἰς |
ἀγρὸν
ἀπιέναι,
βαθείας
δὲ
ἑσπέρας
|
[1, 4] |
ὑπέμεινεν
οὐδὲ
εἰσελθεῖν)
ἄπειμι"
φησὶν
|
εἰς |
ἀγρόν·
ὁ
δὲ
κακοήθης
ἐκεῖνος |
[1, 11] |
ἰδεῖν.
ἐδόκει
δὴ
πᾶσι
καταπλεῖν
|
εἰς |
Ἀθήνας,
οὐκ
ἤρεσκε
δὲ
Θήρωνι |
[1, 14] |
γὰρ
εἶ
λοιπόν)
ἧκε
δὲ
|
εἰς |
ἄστυ
καὶ
λάμβανε
τὰς
καταγραφὰς |
[1, 12] |
ἢ
λῃστής.
αὐτὸς
δὲ
διέδραμεν
|
εἰς |
ἄστυ
παραλαβὼν
δύο
τῶν
ἐπιτηδείων. |
[1, 2] |
τὴν
ὁμόνοιαν,
ὑβρίσθαι
δοκοῦντες,
συνῆλθον
|
εἰς |
βουλευτήριον
κοινόν·
ἐστρατολόγει
δὲ
αὐτοὺς |
[1, 13] |
φησὶν
ἔχω,
πάτερ,
ὑπὲρ
τῆς
|
εἰς |
ἐμὲ
φιλανθρωπίας·
ἀποδοῖεν
δὲ"
ἔφη |
[1, 14] |
παρέδωκας
καὶ
ἐκ
τάφου
προήγαγες
|
εἰς |
θάλασσαν
καὶ
τῶν
κυμάτων
τοὺς |
[1, 12] |
διαδραμὼν
ἐπὶ
τὸν
κέλητα
ῥῖψον
|
εἰς |
θάλασσαν
τὴν
ἄκαιρον
καὶ
περιττήν |
[1, 3] |
τῇ
Καλλιρόῃ
τὴν
ὀργὴν
μετέβαλεν
|
εἰς |
λύπην
καὶ
περιρρηξάμενος
ἔκλαιε.
πυνθανομένης |
[1, 2] |
ἄπειρος,
δύναται
ῥᾳδίως
ὑποπτεύσας
ἐμπεσεῖν
|
εἰς |
νεωτερικὴν
ζηλοτυπίαν·
ἔστι
δὲ
καὶ |
[1, 11] |
εὐθὺ
Μιλήτου,
τριταῖοι
δὲ
κατήχθησαν
|
εἰς |
ὅρμον
ἀπέχοντα
τῆς
πόλεως
σταδίους |
[1, 14] |
ἐν
ἐρημίᾳ
πέπραμαι
καὶ
οὐδὲ
|
εἰς |
πόλιν
ἠνέχθην,
ὡς
ἄλλη
τις |
[1, 1] |
πανταχοῦ
διέτρεχε
καὶ
μνηστῆρες
κατέρρεον
|
εἰς |
Συρακούσας,
δυνάσται
τε
καὶ
παῖδες |
[1, 13] |
μετὰ
πολλῆς
ἐπιμελείας
ἄξω
λοιπὸν
|
εἰς |
Συρακούσας.
λαβὲ
τῶν
σῶν
ἅτιν´ |
[1, 5] |
ἀλλὰ
καὶ
ὁ
δῆμος
ἅπας
|
εἰς |
τὴν
ἀγορὰν
συνέτρεχεν,
ἄλλων
ἄλλα |
[1, 13] |
ὑστεραίᾳ
ὁ
μὲν
Λεωνᾶς
παρέπλευσεν
|
εἰς |
τὴν
ἔπαυλιν,
ἅμα
καὶ
ἀργύριον |
[1, 13] |
ἕωθεν"
φησὶν
ἀπίωμεν,
σὺ
μὲν
|
εἰς |
τὴν
ἔπαυλιν,
ἐγὼ
δὲ
εἰς |
[1, 13] |
εἰς
τὴν
ἔπαυλιν,
ἐγὼ
δὲ
|
εἰς |
τὴν
ναῦν,
κἀκεῖθεν
ἄξω
τὴν |
[1, 13] |
γενόμενον.
ἔπειτα
ἐκεῖνον
λαβὼν
ἀνήγαγεν
|
εἰς |
τὴν
οἴκησιν
τὴν
ἑαυτοῦ
σφόδρα |
[1, 12] |
ὕπαρ
μοι
δεικνύεις·
ἐλθὲ
τοίνυν
|
εἰς |
τὴν
οἰκίαν
καὶ
φίλος
ἤδη |
[1, 13] |
καθ´
ἡμᾶς.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἧκον
|
εἰς |
τὴν
οἰκίαν,
ὁ
μὲν
Θήρων |
[1, 14] |
ὥρας)
βούλομαι"
φησὶν
ἀφ´
ἑσπέρας
|
εἰς |
τὴν
πόλιν
πλεῦσαι,
τῇ
δ´ |
[1, 6] |
ἐνταφίων
πολυτέλεια.
τὸ
δὲ
δοκοῦν
|
εἰς |
τιμὴν
τῆς
νεκρᾶς
γεγονέναι
μειζόνων |
[1, 1] |
καὶ
κρείττων.
ἐπεὶ
δὲ
προῆλθεν
|
εἰς
|
τὸ
δημόσιον,
θάμβος
ὅλον
τὸ |
[1, 13] |
ἀγούσης
ἐπὶ
Διονύσιον.
ἀπίωμεν
οὖν
|
εἰς |
τὸν
ἀγρόν,
ἵνα
καὶ
ἐκ |
[1, 7] |
τινας
ἐπιτηδείους.
ἕωθεν
οὖν
διατρέχων
|
εἰς |
τὸν
λιμένα,
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀνεζήτει. |
[1, 1] |
πᾶσαι
σχεδὸν
αἱ
γυναῖκες
ἀπῆλθον
|
εἰς |
τὸν
νεών.
τέως
δὲ
μὴ |
[1, 4] |
ἅβραν
τῆς
Καλλιρόης
διαφθείρας
ἐνέβαλεν
|
εἰς |
τὸν
στενωπόν,
ὑποκρινόμενος
μὲν
τὸν |
[1, 9] |
ἐπὶ
κατασκοπήν,
εἴ
τινες
προσίοιεν
|
εἰς |
τὸν
τόπον,
εἰ
μὲν
δύναιντο, |
[1, 14] |
ἐπέστησας.
τὸ
δὲ
περιβόητον
κάλλος
|
εἰς |
τοῦτο
ἐκτησάμην,
ἵνα
ὑπὲρ
ἐμοῦ |
[1, 12] |
τῇ
Καλλιρόῃ
καὶ
πάντα
παρέχειν
|
εἰς |
τρυφήν.
ταῦτα
δὲ
οὐκ
ἐκ |
[1, 11] |
τῆς
πόλεως
σταδίους
ὀγδοήκοντα,
εὐφυέστατον
|
εἰς |
ὑποδοχήν.
~Ἔνθα
δὴ
Θήρων
κώπας |
[1, 13] |
καὶ
τὴν
πολυτέλειαν
(ἦν
γὰρ
|
εἰς |
ὑποδοχὴν
τοῦ
Περσῶν
βασιλέως
παρεσκευασμένη) |