Livre, Chap.
[1, 1]	ἦτορ· οὐ γὰρ ᾔδει, τίνι	γ̣	αμεῖται. ἄφωνος εὐθὺς ἦν καὶ
[1, 1]	καὶ οὐ βιώσεται τοῦ Καλλιρόης	γ̣	άμο̣ υμὴ τυχών. ἐστέναξεν ὁ
[1, 1]	φθίνοντος, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν πρὸς τοὺς	γ̣	ονεῖς ὅτι ἐρᾷ καὶ οὐ
[1, 1]	τότε δὲ Χαιρέας ἀπὸ τῶν	γ̣	υμνασίων ἐβάδιζ̣ εν οἴκαδε στίλβων
[1, 1]	τοιοῦτον ὑμνοῦσι ποιηταὶ τὸν Θέτιδος	γάμον	ἐν Πηλίῳ γεγονέναι. πλὴν καὶ
[1, 2]	πολέμου στρατηγόν· ἐπαγγέλλομαι διαλύσειν τὸν	γάμον·	ἐφοπλιῶ γὰρ αὐτῷ Ζηλοτυπίαν, ἥτις
[1, 2]	γενέσθω τὸ ἆθλον καὶ τὸν	γάμον	θάνατον τῷ νυμφίῳ ποιήσωμεν. Πάντες
[1, 8]	ἤδη τάχα τι βουλεύῃ περὶ	γάμου.	~Κἀκείνη μὲν ἐν ποικίλοις ἦν
[1, 2]	~Οἱ γὰρ μνηστῆρες ἀποτυχόντες τοῦ	γάμου	λύπην ἐλάμβανον μετ´ ὀργῆς. τέως
[1, 2]	ἡμᾶς ὁ μηδὲν ὑπὲρ τοῦ	γάμου	πονήσας, οὐ φέρω τὴν ὕβριν.
[1, 1]	τροπαίων. ἡ πόλις μνηστεύεται τοὺς	γάμους	σήμερον ἀλλήλων ἀξίων. τίς ἂν
[1, 10]	κατ´ αὐτῶν τὸ φορτίον· οὐδὲ	γὰρ	ἀκίνδυνον βίον ζῶμεν. τάχα δέ
[1, 10]	Τύχης ἀποβέβηκε· χρησώμεθα αὐτῷ· δυνάμεθα	γὰρ	ἀκινδύνως εἰργάσθαι. δοκεῖ δή μοι
[1, 10]	ἀδικήσει τὰ μέγιστα. πρῶτον μὲν	γάρ,	ἂν ἀποδῶμεν αὐτὴν τοῖς προσήκουσιν,
[1, 12]	ἀναστὰς οὖν ὁ Θήρων (περίεργον	γὰρ	ἀνθρώπου φύσις) ἐπυνθάνετο ἑνὸς τῶν
[1, 9]	μὲν οὖν φύλαττε ταύτην· θέλω	γὰρ	αὐτὴν ἀποδοῦναι τοῖς γονεῦσιν· ἡμεῖς
[1, 1]	καὶ ὥσπερ ἔρημον ἦν. ἐφίλει	γὰρ	αὐτὸν ἡ νεολαία. πολυπραγμονοῦντεςδὲτὴν αἰτίαν
[1, 4]	ὁ μὲν Χαιρέας πέμψας (οὐ	γὰρ	αὐτὸς ὑπέμεινεν οὐδὲ εἰσελθεῖν) ἄπειμι"
[1, 12]	βασιλέως. διατί τοίνυν μελανειμονεῖ; τέθνηκε	γὰρ	αὐτοῦ ἡ γυνὴ ἧς ἤρα.
[1, 1]	οἴκαδε στίλβων ὥσπερ ἀστήρ· ἐπήνθει	γὰρ	αὐτοῦ τῷ λαμπρῷ τοῦ προσώπου
[1, 2]	ἐπαγγέλλομαι διαλύσειν τὸν γάμον· ἐφοπλιῶ	γὰρ	αὐτῷ Ζηλοτυπίαν, ἥτις σύμμαχον λαβοῦσα
[1, 11]	ἡ ναῦς ἐφέρετο λαμπρῶς. οὐδὲ	γὰρ	ἐβιάζοντο πρὸς κῦμα καὶ πνεῦμα
[1, 14]	οἰκημάτων κατακλίναντες εἴασαν ἡσυχάζειν· καὶ	γὰρ	ἐδεῖτο πολλῆς ἀναπαύσεως ἐκ λύπης
[1, 6]	ἐπηκολούθησεν ὁ Χαιρέου πλοῦτος· ἐπεθύμει	γάρ,	εἰ δυνατὸν ἦν, πᾶσαν τὴν
[1, 4]	σὲ υἱὸν ἐμαυτοῦ νομίζω, καὶ	γὰρ	εἶ κοινὸν ἀγαθὸν πάσης Σικελίας
[1, 14]	μὲν ἤδη τὴν γυναῖκα (φίλος	γὰρ	εἶ λοιπόν) ἧκε δὲ εἰς
[1, 10]	γνώμην Θήρων ἐπεψήφισε. σὺ μὲν	γὰρ"	εἶπε κίνδυνον ἐπάγεις, σὺ δὲ
[1, 13]	μέγεθος καὶ τὴν πολυτέλειαν (ἦν	γὰρ	εἰς ὑποδοχὴν τοῦ Περσῶν βασιλέως
[1, 4]	ἑσπέρας παραφύλαττε τὴν οἰκίαν· ὄψει	γὰρ	εἰσιόντα τὸν μοιχόν. Συνέθεντο ταῦτα,
[1, 11]	εὑρήσομεν, πλῆθος δὲ πλουσίων. ὥσπερ	γὰρ	ἐν ἀγορᾷ τοὺς ἄνδρας οὕτως
[1, 14]	δεδιὼς μὴ ἄρα μετάθηται· πολλοὺς	γὰρ	ἐν τῇ πόλει γενήσεσθαι τοὺς
[1, 2]	ἔγημεν, οὐκ ἂν ὠργίσθην, ὥσπερ	γὰρ	ἐν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσιν ἕνα
[1, 10]	παρόντων. ἀλλ´ ἐμβαίνετε· πλέωμεν· ἤδη	γάρ	ἐστι πρὸς ἡμέραν. ~Ἀναχθεῖσα δὲ
[1, 7]	κοινωνοὺς εἱλόμην ἐξ ἁπάντων· οὐ	γάρ	ἐστιν ἑνὸς τὸ κέρδος, οὐδὲ
[1, 14]	τὴν ὑποδοχὴν τῆς γυναικός· αὕτη	γάρ	ἐστιν ἣν θέλεις ἀγοράσαι. χαρὰ
[1, 1]	δή μοι, τέκνον" ἔφη· δῆλον	γάρ	ἐστιν ὅτι Ἑρμοκράτης οὐκ ἂν
[1, 10]	εἶναι πωλῆσαι τὴν γυναῖκα· τιμὴν	γὰρ	εὑρήσει διὰ τὸ κάλλος. ἔχει
[1, 1]	κλίνῃ τέκνον" εἶπε, διανίστασο, πάρεστι	γὰρ	ἡ εὐκταιοτάτη πᾶσιν ἡμῖν ἡμέρα·
[1, 1]	γούνατα καὶ φίλον ἦτορ· οὐ	γὰρ	ᾔδει, τίνι γ̣ αμεῖται. ἄφωνος
[1, 12]	ἀνόητος, ὦ Θήρων, εἶ· ἀπολέλοιπας	γὰρ	ἤδη τοσαύταις ἡμέραις ἄργυρον καὶ
[1, 10]	ἴδιος ἀνὴρ ἀλλὰ ἀπέκτεινεν; οὐδὲν	γὰρ	ἠδίκηκεν ἡμᾶς· ἀλλὰ ἀδικήσει τὰ
[1, 14]	δεῖπνον αὐτὸν τοῦ Λεωνᾶ (καὶ	γὰρ	ἦν ὀψὲ τῆς ὥρας) βούλομαι"
[1, 11]	μικρὰς καὶ πόλεις παρέπλεον· οὐ	γὰρ	ἦν τὰ φορτία πενήτων, ἐζήτουν
[1, 14]	μὲν δοκοῦντες θεὰν ἑωρακέναι· καὶ	γὰρ	ἦν τις λόγος ἐν τοῖς
[1, 12]	πρᾶσιν. δυσδιάθετον δὲ ἀπέβαινεν· οὐ	γὰρ	ἦν τὸ κτῆμα πολλῶν οὐδὲ
[1, 12]	τροφὸν κατασχεῖν τοῦ παιδίου (πεπαίδευται	γὰρ	ἱκανῶς) εἴτε καὶ ἄξιον ὑπολαμβάνοις
[1, 4]	ὅπως εὐλογώτερον ἐμαυτὸν ἀνέλω· Καλλιρόης	γὰρ	καὶ ἀδικούσης φείσομαι. προσποίησαι" φησὶν
[1, 13]	σῶν ἅτιν´ ἂν θέλῃς· σοὶ	γὰρ	καὶ τὰ λοιπὰ τηροῦμεν. Ἐπὶ
[1, 4]	οὐχ ὑπομένω σιωπᾶν· φύσει τε	γὰρ	μισοπόνηρός εἰμι καὶ σοὶ μάλιστα
[1, 2]	ἐκεῖ φασὶ τὴν Ἔριν. ~Οἱ	γὰρ	μνηστῆρες ἀποτυχόντες τοῦ γάμου λύπην
[1, 14]	κατέκλεισεν, ἐρημότερος ἐκείνου μᾶλλον· πατὴρ	γάρ	μοι ἂν ἐκεῖ προσῆλθε καὶ
[1, 9]	τάφῳ. τοὺς δὲ λοιποὺς (ἦσαν	γὰρ	οἱ σύμπαντες ἑκκαίδεκα) μένειν ἐπὶ
[1, 3]	ὅτι ἔμελλεν ἀπελεύσεσθαι μόνος· οὐ	γὰρ	οἷόν τε ἦν ἐξάγειν ἤδη
[1, 2]	ἀλλὰ ἀσφαλεστέρῳ τῷ λογισμῷ· μέμνησθε	γὰρ	ὅτι Ἑρμοκράτης οὐκ ἔστιν εὐκαταφρόνητος·
[1, 10]	τίς ἂν ἀποκρύψαι δύναιτο; καὶ	γὰρ	οὐδὲ ἀνθρώπινον τὸ κάλλος, ἵνα
[1, 13]	τῆς θαλάσσης αὑτοὺς ἀναλάβητε· ἡ	γὰρ	πλησίον ἔπαυλις κατεσκεύασται πολυτελῶς. ἥσθη
[1, 11]	ἡμῖν ἐπιτήδειόν ἐστιν Ἰωνία, καὶ	γὰρ	πλοῦτος ἐκεῖ βασιλικὸς ἐκ τῆς
[1, 1]	νὺξ ἐπῆλθεν ἀμφοτέροις δεινή· τὸ	γὰρ	πῦρ ἐξεκαίετο. δεινότερον δ´ ἔπασχεν
[1, 13]	(παντελῶς αὐτὸν ἀνόητον ὑπελάμβανεν) ἤδη	γὰρ	πωλουμένη ἠπίστατο, τῆς δὲ πάλαι
[1, 10]	μᾶλλον ἢ ἀπολέσω· πωλουμένη μὲν	γὰρ	σιγήσει διὰ τὸν φόβον, πραθεῖσα
[1, 2]	δὲ ἡ μετὰ τέχνης· καὶ	γὰρ	τὰς τυραννίδας πανουργίᾳ μᾶλλον ἢ
[1, 4]	ὑποκριτὴν ἔρωτος γενέσθαι. τὴν ἅβραν	γὰρ	τῆς Καλλιρόης καὶ τιμιωτάτην τῶν
[1, 5]	ἐν δικαστηρίῳ μηδεπώποτε πραχθέν· ῥηθείσης	γὰρ	τῆς κατηγορίας ὁ φονεὺς μετρηθέντος
[1, 10]	διάφοροι καὶ ἀλλήλαις ὑπεναντίαι. πρῶτος	γάρ	τις εἶπεν ἐφ´ ἕτερα μὲν
[1, 1]	ς ἴδιον ἠθέλησε συμπλέξαι. Χαιρέας	γάρ	τις ἦν μειράκιον εὔμορφον, πάντων
[1, 7]	μειζόνων πραγμάτων ἐκίνησεν ἀρχήν. ~Θήρων	γάρ	τις ἦν, πανοῦργος ἄνθρωπος, ἐξ
[1, 9]	ἑταίρους ἐφθέγξατο φεύγωμεν ἐντεῦθεν· δαίμων	γάρ	τις φυλάττει τὰ ἔνδον καὶ
[1, 1]	ἄγαλμα τῆς ὅλης Σικελίας. ἦν	γὰρ	τὸ κάλλος οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλὰ
[1, 13]	Θήρων, ὅποι ποτὲ θέλεις· πᾶς	γὰρ	τόπος θαλάσσης καὶ τάφου κρείσσων.
[1, 12]	καταλιπόντες ἡμᾶς ἀποπλεύσωσιν· οὐ δήπου	γὰρ	τοὺς δικαιοτάτους ἐστρατολόγησας, ἵνα σοι
[1, 13]	οὐκ ἐνταῦθά ἐστιν" ἀπεκρίνατο, διὰ	γὰρ	τοὺς τελώνας περιέστημεν τὴν πόλιν,
[1, 9]	τυμβωρύχους μᾶλλον εἰκὸς εἶναι· καὶ	γὰρ	τοῦτό μου ταῖς συμφοραῖς προσετέθη·
[1, 11]	τῆς πόλεως ἡ περιεργία· μόνοι	γὰρ	ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε τὴν πολυπραγμοσύνην
[1, 6]	ἔπεισεν οὗτος ὁ λόγος· ἐνέβαλε	γὰρ	φιλοτιμίαν καὶ φροντίδα. τίς ἂν
[1, 10]	καὶ τοῦτο κίνδυνον. ὁ μὲν	γὰρ	χρυσὸς οὐκ ἔχει φωνήν, οὐδὲ
[1, 14]	ἄλλη τις τῶν ἀργυρωνήτων· ἐφοβήθης	γάρ,	ὦ Τύχη, μή τις ἰδὼν
[1, 12]	εἶπεν εὐεργέτην σε κατέπεμψεν· ἃ	γὰρ	ὠνειροπόλουν ὕπαρ μοι δεικνύεις· ἐλθὲ
[1, 9]	ὁ δαίμων ὃν ἐφοβοῦ· καλός	γε	λῃστὴς φοβηθεὶς καὶ γυναῖκα. σὺ
[1, 10]	νῦν ἡμᾶς κελεύεις φιλοσοφεῖν; ἆρά	γε	τὸ τυμβωρυχεῖν ἡμᾶς ἐποίησε χρηστούς;
[1, 3]	ἐστι τοῖς κώμοις, καὶ τὸ	γεγαμηκέναι	σε λυπεῖ τοὺς ἐραστάς. ταῦτα
[1, 3]	περιρρηξάμενος ἔκλαιε. πυνθανομένης δὲ τί	γέγονεν,	ἄφωνος ἦν, οὔτε ἀπιστεῖν οἷς
[1, 6]	δοκοῦν εἰς τιμὴν τῆς νεκρᾶς	γεγονέναι	μειζόνων πραγμάτων ἐκίνησεν ἀρχήν. ~Θήρων
[1, 1]	τὸν Θέτιδος γάμον ἐν Πηλίῳ	γεγονέναι.	πλὴν καὶ ἐνταῦθά τις εὑρέθη
[1, 10]	ἣν ἕξουσι γνώμην περὶ τοῦ	γεγονότος,	καὶ ἀδύνατον μὴ ὑποπτευθῆναι τὴν
[1, 3]	ἡ γυνὴ μηδὲν ὑπονοοῦσα τῶν	γεγονότων	ἱκέτευεν εἰπεῖν τὴν αἰτίαν τοῦ
[1, 12]	ὃς ἀγνοεῖς Διονύσιον πλούτῳ καὶ	γένει	καὶ παιδείᾳ τῶν ἄλλων Ἰώνων
[1, 14]	ἀνάγεσθαι τὴν ταχίστην, πρὶν ἐκπύστους	γενέσθαι.	καὶ οἱ μὲν ἀπεδίδρασκον ἔνθα
[1, 4]	ἔμπλεως. τοῦτον ἐκέλευσεν ὑποκριτὴν ἔρωτος	γενέσθαι.	τὴν ἅβραν γὰρ τῆς Καλλιρόης
[1, 4]	αἰτῶ παρὰ σοῦ χάριν αὐτόπτης	γενέσθαι	τῶν ἐμῶν κακῶν· ὅμως δὲ
[1, 1]	διὰτὴν σιωπήν, αἰδο̣ υμένη κατάφωρος	γενέσθαι.	Χαιρέας δὲ νεανίας εὐφυὴς καὶ
[1, 2]	στέφανον ἤρατο. ἀλλὰ ἀνόνητον αὐτῷ	γενέσθω	τὸ ἆθλον καὶ τὸν γάμον
[1, 12]	δὲ αὐτὴν ἐπριάμην. σοὶ οὖν	γενέσθω	τὸ κέρδος, εἴτε σεαυτῷ θέλεις
[1, 14]	πολλοὺς γὰρ ἐν τῇ πόλει	γενήσεσθαι	τοὺς ἐθέλοντας ὠνεῖσθαι. τάλαντον οὖν
[1, 7]	οὗτος ἡμῶν τῶν ζώντων δικαιότερον	γένοιτ´	ἄν. δοκεῖ δή μοι νυκτὸς
[1, 14]	πνεῦμα ἔφερε, μόνη δὲ Καλλιρόη	γενομένη	ἤδη μετ´ ἐξουσίας τὴν ἰδίαν
[1, 5]	ἐποίησε Πάτροκλον Ἀχιλλέως. ἡμέρας δὲ	γενομένης	οἱ ἄρχοντες ἐκλήρουν δικαστήριον τῷ
[1, 1]	ὑπογραφεύς, πάθος ἐρωτικὸν ἐν Συρακούσαις	γενόμενον	διηγήσομαι. Ἑρμοκράτης ὁ Συρακοσίων στρατηγός,
[1, 13]	τὴν θεραπείαν τοῦ δεσπότου πρῶτον	γενόμενον.	ἔπειτα ἐκεῖνον λαβὼν ἀνήγαγεν εἰς
[1, 4]	συναγαγὼν τὰς ὀφρῦς καὶ ὅμοιος	γενόμενος	λυπουμένῳ, μικρὸν δέ τι καὶ
[1, 13]	σοὺς ἀπαγαγεῖν· ἐναντίου δὲ ἀνέμου	γενομένου	διεκωλύθην ὑπὸ τῆς θαλάσσης· ἐπίστασαι
[1, 4]	τὴν λύπην· ψόφου δὲ ποδῶν	γενομένου	πρώτη τοῦ ἀνδρὸς ᾔσθετο τὴν
[1, 14]	Λεωνᾷ καὶ ἀνάστα" φησὶ καὶ	γενοῦ	περὶ τὴν ὑποδοχὴν τῆς γυναικός·
[1, 5]	θάψητέ με, μὴ μιάνητε τὴν	γῆν,	ἀλλὰ τὸ ἀσεβὲς καταποντώσατε σῶμα.
[1, 11]	μοι βοηθεῖς. ἐπὶ ξένην ἄγομαι	γῆν	καὶ δουλεύειν με δεῖ τὴν
[1, 9]	αἰφνίδιον συμβαίνῃ, ταχέως τοὺς ἀπὸ	γῆς	ἁρπάσαντες ἀποπλεύσωσιν. ἐπεὶ δὲ μοχλοὶ
[1, 14]	καλέσω γνωστόν; Τύχη βάσκανε, διὰ	γῆς	καὶ θαλάσσης τῶν ἐμῶν κακῶν
[1, 12]	τοῖς δὲ τοιούτοις ἐφοβεῖτο προσιέναι.	γινομένης	οὖν διατριβῆς μακροτέρας οὐκέτι φέρειν
[1, 12]	τὴν οἰκίαν καὶ φίλος ἤδη	γίνου	καὶ ξένος· τὴν δὲ περὶ
[1, 4]	εἰμι καὶ σοὶ μάλιστα εὔνους.	γίνωσκε	τοίνυν μοιχευομένην σου τὴν γυναῖκα,
[1, 10]	ὀφθαλμούς τε καὶ ὦτα καὶ	γλῶσσαν	τίς ἂν ἀποκρύψαι δύναιτο; καὶ
[1, 10]	περὶ αὐτῆς. ἐγένοντο δὲ αἱ	γνῶμαι	διάφοροι καὶ ἀλλήλαις ὑπεναντίαι. πρῶτος
[1, 2]	Πάντες ἔτι λέγοντος αὐτοῦ τὴν	γνώμην	ἐπεψηφίσαντο καὶ τὸ ἔργον ἐνεχείρισαν
[1, 10]	Πολλῶν δὲ τούτοις συντιθεμένων οὐδετέραν	γνώμην	Θήρων ἐπεψήφισε. σὺ μὲν γὰρ"
[1, 10]	τοῖς προσήκουσιν, ἄδηλον ἣν ἕξουσι	γνώμην	περὶ τοῦ γεγονότος, καὶ ἀδύνατον
[1, 11]	δέ τινας αὐτόθεν εὑρήσειν καὶ	γνωρίμους.	ὑδρευσάμενοι δὴ καὶ λαβόντες ἀπὸ
[1, 1]	προσδραμὼν αὐτὴν κατεφίλει, Καλλιρόη δὲ	γνωρίσασα	τὸν ἐρώμενον, ὥσπερ τι λύχνου
[1, 14]	τεθνεῶσα. τίνα δὲ ἐνταῦθα καλέσω	γνωστόν;	Τύχη βάσκανε, διὰ γῆς καὶ
[1, 8]	τὴν σωτηρίαν καὶ ἐνθεῖσα τοῖς	γόνασι	τὴν κεφαλὴν ἐθρήνει λέγουσα οἴμοι
[1, 3]	ἔρωτα, καὶ οἱ ἀμφοτέρων αὐτῶν	γονεῖς	μακαρίους αὑτοὺς ὑπελάμβανον τὴν τῶν
[1, 1]	τῶν θυρῶν ἀπέλιπον· οἱ δὲ	γονεῖς	τὸν νυμφίον εἰσήγαγον πρὸς τὴν
[1, 9]	θέλω γὰρ αὐτὴν ἀποδοῦναι τοῖς	γονεῦσιν·	ἡμεῖς δὲ ἐκφέρωμεν τὰ ἔνδον
[1, 9]	οὐκ ἐλεηθεῖσαν ὑπὸ ἀνδρὸς οὐδὲ	γονέων·	μὴ ἀποκτείνῃς ἣν σέσωκας. μᾶλλον
[1, 1]	νυμφαγωγεῖ. Τῆς δ´ αὐτοῦ λύτο	γούνατα	καὶ φίλον ἦτορ· οὐ γὰρ
[1, 2]	ὁ δὲ Χαιρέας, οἷα δὴ	γυμνασίοις	ἐντραφεὶς καὶ νεωτερικῶν ἁμαρτημάτων οὐκ
[1, 1]	προϊέναι διατριβάς. ἐπόθει δὲ τὸ	γυμνάσιον	Χαιρέαν καὶ ὥσπερ ἔρημον ἦν.
[1, 2]	ὠργίσθην, ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς	γυμνικοῖς	ἀγῶσιν ἕνα δεῖ νικῆσαι τῶν
[1, 3]	ῥᾷον ἐσχηκότος ἔσπευδε πρὸς τὴν	γυναῖκα.	ἰδὼν δὲ τὸν ὄχλον πρὸ
[1, 4]	γίνωσκε τοίνυν μοιχευομένην σου τὴν	γυναῖκα,	καὶ ἵνα τούτῳ πιστεύσῃς, ἕτοιμος
[1, 12]	τὴν ἄκαιρον καὶ περιττήν σοι	γυναῖκα	καὶ μηκέτι φορτίον ἐπάγου δυσδιάθετον.
[1, 10]	ἀπολλύεις. ἐγὼ δὲ ἀποδώσομαι τὴν	γυναῖκα	μᾶλλον ἢ ἀπολέσω· πωλουμένη μὲν
[1, 9]	μὲν πρῶτον ἐβουλεύσατο κτεῖναι τὴν	γυναῖκα,	νομίζων ἐμπόδιον ἔσεσθαι τῆς ὅλης
[1, 10]	ἔνδον ἀποκεκλεισμένην. ὁρκίσωμεν δὲ τὴν	γυναῖκα	πάντα ἡμῖν μαρτυρεῖν. ἡδέως δὲ
[1, 13]	τὴν ναῦν, κἀκεῖθεν ἄξω τὴν	γυναῖκα	πρὸς σέ. συνέθεντο ταῦτα καὶ
[1, 9]	καλός γε λῃστὴς φοβηθεὶς καὶ	γυναῖκα.	σὺ μὲν οὖν φύλαττε ταύτην·
[1, 10]	ἐρεῖ λυσιτελέστερον εἶναι πωλῆσαι τὴν	γυναῖκα·	τιμὴν γὰρ εὑρήσει διὰ τὸ
[1, 14]	δὲ ἔχε μὲν ἤδη τὴν	γυναῖκα	(φίλος γὰρ εἶ λοιπόν) ἧκε
[1, 1]	Ἑρμοκράτει· παρῆσαν δὲ καὶ αἱ	γυναῖκες	αἱ Συρακοσίων ἐπὶ τὴν οἰκίαν
[1, 1]	δημοτελής, καὶ πᾶσαι σχεδὸν αἱ	γυναῖκες	ἀπῆλθον εἰς τὸν νεών. τέως
[1, 6]	Καλλιρόην ἀποκαλῶν. ἐπὶ τούτοις αἱ	γυναῖκες	τῶν πολιτῶν μελανείμονες· εἶτα πλοῦτος
[1, 6]	πᾶσαν τὴν οὐσίαν συγκαταφλέξαι τῇ	γυναικί.	ἔφερον δὲ τὴν κλίνην οἱ
[1, 12]	ξένος· τὴν δὲ περὶ τῆς	γυναικὸς	αἵρεσιν ἡ ὄψις κρινεῖ, πότερον
[1, 14]	γενοῦ περὶ τὴν ὑποδοχὴν τῆς	γυναικός·	αὕτη γάρ ἐστιν ἣν θέλεις
[1, 13]	μεταξὺ δὲ ὁμιλία περὶ τῆς	γυναικὸς	ἐγίνετο πολλή, καὶ ὁ Θήρων
[1, 10]	φύλακα μικρὸν ἀποστῆναι μετὰ τῆς	γυναικός·	εἶτα βουλὴν προέθηκε περὶ αὐτῆς.
[1, 13]	ἐπῄνει τὸν τρόπον μᾶλλον τῆς	γυναικὸς	ἢ τὸ κάλλος, εἰδὼς ὅτι
[1, 10]	τὴν τιμωρίαν ἡμῖν οἱ τῆς	γυναικὸς	συγγενεῖς, ἀλλ´ οἱ ἄρχοντες καὶ
[1, 9]	τούτων δὲ πάντων τὸ τῆς	γυναικὸς	τιμιώτερον κάλλος. λαβόμενος οὖν τῆς
[1, 4]	ἀπάγξεσθαι μὴ τυχὼν τῆς ἐπιθυμίας.	γυνὴ	δὲ εὐάλωτόν ἐστιν, ὅταν ἐρᾶσθαι
[1, 12]	οὐδὲν οἶδα τῶν ἐν Ἰωνίᾳ.	γυνὴ	δὲ Συβαρῖτις, εὐδαιμονεστάτη τῶν ἐκεῖ,
[1, 14]	ἡ Ἑρμοκράτους θυγάτηρ, ἡ σὴ	γυνή,	δεσπότῃ σήμερον ἐπράθην. τοιαῦτα ὀδυρομένῃ
[1, 12]	μελανειμονεῖ; τέθνηκε γὰρ αὐτοῦ ἡ	γυνὴ	ἧς ἤρα. ἔτι μᾶλλον εἴχετο
[1, 3]	δὲ αὐτοῦ καὶ τρέμοντος ἡ	γυνὴ	μηδὲν ὑπονοοῦσα τῶν γεγονότων ἱκέτευεν
[1, 3]	Χαιρέας ἤρξατο κολακεύειν, καὶ ἡ	γυνὴ	ταχέως αὐτοῦ τὴν μετάνοιαν ἠσπάζετο.
[1, 9]	Καλλιρόη μὴ φονευθῇ, πρὸς τὴν	γωνίαν	ἐξέτεινεν ἑαυτὴν κἀκεῖθεν ἱκέτευε, λεπτὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2006